Τραύμα τοκετού / τραυματικός τοκετός

[Sentir...natureza]

On 20/1/2021 at 1:56 ΠΜ, Sentir...natureza είπε:

Μπορείς να απευθυνθείς σε άτομα που ειδικεύονται στα τραύματα τοκετού οπως κάποιες βοηθοι μητρότητας πχ Ελινα Ζαμπουνη. Τώρα με την πανδημία προσφέρουν και τηλεφωνική υποστήριξη. 

Επίσης, θα ήταν πολύ χρήσιμο να καταθέσεις την εμπειρία σου στο Παρατηρητηριο Μαιευτικής Βίας και ίσως να επικοικωνουσες με την ENCA hellas για καθοδήγηση, ίσως έχουν κάποιους θεραπευτες να προτείνουν. 

Ελπίζω να αναζητήσεις την βοήθεια και να θεραπεύσεις το τραύμα σου... θα γίνει... απλά χρειάζεται κατάλληλη καθοδήγηση για να μπορέσεις να νιώσεις την κάθαρση... Μην διστάσεις να πας και σε κάποιον κύκλο γυναικών αν υπάρχει η δυνατότητα (πχ ξέρω οτι η Άννα Δημητρίεβιτς-επίσης βοηθός μητρότητας- κάνει ανά διαστηματα κύκλους γυναικών ειδικά για θεραπεία τραυμάτων). 

Άλλη μια βοηθός μητρότητας με εξειδίκευση στο τραύμα τοκετου https://www.projectparenting.gr/expert/oly-patsoura/ (μεταξυ άλλων η σελίδα περιέχει και πολλά ενδιαφέροντα άρθρα)

[Sentir...natureza]

Κάνω σχόλιο μήπως δεν διαβάστηκε η τελευταία μου παραθεση λόγω του ότι άργησε να εγκριθει. 

[Adios amigos]

Σήμερα πήγα να πάρω το χαρτί για την άδεια κύησης από το νοσοκομείο και επειδή ένιωθα σφίξιμο τις τελευταίες ημέρες ζήτησα να με ελέγξουν. Βγαίνει ένας γιατρός και με ρωτάει τι έκανες? Τίποτα λέω μόνο περπάτημα. Μου λέει πρώτο παιδί λέω όχι δεύτερο αλλά είχα τοκετό. Και μου απαντάει και τώρα τι θες να βγει γρηγορα και να τρέχεις σε εμάς και να μη σε προλάβουμε? Του απαντάω με όση ψυχραιμία μου απέμεινε δε θα πάθω τίποτα έχω καλό γιατρό ο οποίος μου έδωσε την εντολή για το περπάτημα, και δε θα γεννήσω εδώ. Και μου απαντάει μπα τι μας λες δηλαδή ότι είμαστε χάλια γιατροί? Τότε γιατί δεν πήγες στο γιατρό σου να σε ελέγξει? Κι εγώ σε αυτόν τον π@π@ρα δίνω 400 ευρώ από τον μισθό μου, που με τρομοκράτησε, με πρόσβαλλε και έβγαλε συμπεράσματα χωρίς να με εξετάσει και χωρίς να μου πάρει ιστορικό.

Έκλαιγα όλο το πρωί, το κεφάλι μου είναι καζάνι και άνοιξε και η μύτη μου..κλαίγοντας έκανα και το τοκογραφημα που ήταν καλό και με κατηγόρησαν ότι τους δουλευω. (Νιώθω σφίξιμο το απόγευμα συνήθως)

Ουφ...

Εάν με έκανε να νιώσω έτσι όντας έγκυος , πως θα διαχειριζόταν αραγες τη γέννα μου..

Επεξεργάστηκαν 10 Απριλίου,2021 by jellyfishch

[Ilaeira]

Δεν ξέρω τι να πω.

[Sentir...natureza]

Just now, jellyfishch είπε:

Σήμερα πήγα να πάρω το χαρτί για την άδεια κύησης από το νοσοκομείο και επειδή ένιωθα σφίξιμο τις τελευταίες ημέρες ζήτησα να με ελέγξουν. Βγαίνει ένας γιατρός και με ρωτάει τι έκανες? Τίποτα λέω μόνο περπάτημα. Μου λέει πρώτο παιδί λέω όχι δεύτερο αλλά είχα τοκετό. Και μου απαντάει και τώρα τι θες να βγει γρηγορα και να τρέχεις σε εμάς και να μη σε προλάβουμε? Του απαντάω με όση ψυχραιμία μου απέμεινε δε θα πάθω τίποτα έχω καλό γιατρό ο οποίος μου έδωσε την εντολή για το περπάτημα, και δε θα γεννήσω εδώ. Και μου απαντάει μπα τι μας λες δηλαδή ότι είμαστε χάλια γιατροί? Τότε γιατί δεν πήγες στο γιατρό σου να σε ελέγξει? Κι εγώ σε αυτόν τον π@π@ρα δίνω 400 ευρώ από τον μισθό μου, που με τρομοκράτησε, με πρόσβαλλε και έβγαλε συμπεράσματα χωρίς να με εξετάσει και χωρίς να μου πάρει ιστορικό.

Έκλαιγα όλο το πρωί, το κεφάλι μου είναι καζάνι και άνοιξε και η μύτη μου..κλαίγοντας έκανα και το τοκογραφημα που ήταν καλό και με κατηγόρησαν ότι τους δουλευω. (Νιώθω σφίξιμο το απόγευμα συνήθως)

Ουφ...

Εάν με έκανε να νιώσω έτσι όντας έγκυος , πως θα διαχειριζόταν αραγες τη γέννα μου..

Απαράδεκτος, φυσικά δεν περίμενα κάτι λιγότερο... δυστυχως Προσπάθησε να μην παίρνεις προσωπικά αυτά που σου είπε, έτσι είναι ο τρόπος του, δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι'αυτο. Φυσικά μπορεί να εκνευριστείς αλλά εφόσον δεν θα συνεχίσεις μαζί του μην αφήνεις να σε ρίχνει. Έχεις επιλέξει τον γιατρό σου κι ας λεει ο, τι θελει ο "κύριος" . Ήταν μια στιγμή και πέρασε  μην τους αφήνεις να σε επηρεάζουν, απλά δεν ξέρουν να συναναστρέφονται εποικοδομητικα με άλλα όντα του είδους τους

[samsympan]

Just now, Sentir...natureza είπε:

Προσπάθησε να μην παίρνεις προσωπικά αυτά που σου είπε, έτσι είναι ο τρόπος του, δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι'αυτο. Φυσικά μπορεί να εκνευριστείς αλλά εφόσον δεν θα συνεχίσεις μαζί του μην αφήνεις να σε ρίχνει. Έχεις επιλέξει τον γιατρό σου κι ας λεει ο, τι θελει ο "κύριος" . Ήταν μια στιγμή και πέρασε  μην τους αφήνεις να σε επηρεάζουν, απλά δεν ξέρουν να συναναστρέφονται εποικοδομητικα με άλλα όντα του είδους τους

Αυτή είναι η αλήθεια! 

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν θέματα. Εσωτερικά δεν είναι ok με τον εαυτό τους. Και το δικό τους το εσωτερικό πρόβλημα, το μεταβιβάζουν στους γύρω τους (σκέψου τους συναδέλφους-υφισταμένους, συνεργάτες, ασθενείς-πελάτες, κλπ αυτού του ανθρώπου... δεν θα περνάνε πολύ καλά πίστεψε με). @jellyfishch τα ΔΙΚΑ του νεύρα/προβλήματα/ άγχος/ ανικανότητα/ κακία/ θλίψη (ότι του συμβαίνει τελοσπάντων) τα μεταβίβασε σε εσένα γιατί αυτό κάνουν οι τοξικοί άνθρωποι. Η ψυχή του κλαίει (ακόμη κι αν δεν το ξέρει ο ίδιος) και έκανε εσένα να κλάψεις.

Μην του κακεύεις. Δείξε οίκτο.

Και την επόμενη φορά που θα πέσεις σε τέτοιο τύπο ανθρώπου προσπάθησε να του πεις με ηρεμία κι ευγένεια αυτό ακριβώς. "Συνάνθρωπε, με ταράζεις, με θλίβεις. Με αγάπη σου λέω, μην μου φορτώνεις τα θέματα σου. Φαίνεται να είσαι έξυπνος άνθρωπος και πιστεύω θα κρατήσεις την συμβουλή μου".

Και μπορείς κατ'επιλογή αν βλέπεις να μην αλλάζει στάση, να μην αρπάζει την ευκαιρία που του δίνεις, να τονίσεις και πόσο νιώθεις να σε εκφοβίζει η συμπεριφορά του και θέλεις να μιλήσεις με τον υπεύθυνο εφημερίας, διευθυντή μονάδας, κλπ. 

Διότι δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι δεν διορθώνονται αλλά τουλάχιστον έτσι μαζεύονται.

Έχεις φοβερή δύναμη. Την δύναμη του δικαίου. Αρκεί μόνο να καταφέρεις να διατηρήσεις ψυχραιμία και μετά οι λέξεις θα μπουν στην σωστή σειρά.

 

Υγ: τα λέω να τα ακούω έτσι!

[Adios amigos]

Σας ευχαριστώ, έχετε δίκιο θέλει ψυχραιμία στις αντιδράσεις και να μη δίνω σημασία... . Νιώθω πολύ ευάλωτη αυτήν την περίοδο και όσο πλησιάζει ο τοκετος αυτό αυξάνεται.

[love kids]

5 ώρες πρίν, jellyfishch είπε:

Σας ευχαριστώ, έχετε δίκιο θέλει ψυχραιμία στις αντιδράσεις και να μη δίνω σημασία... . Νιώθω πολύ ευάλωτη αυτήν την περίοδο και όσο πλησιάζει ο τοκετος αυτό αυξάνεται.

Λογικό να νιώθεις και να είσαι ευάλωτη λόγω ορμονών. Μην επιτρέψεις άλλο στο γεγονός να σε ρίξει ψυχολογικά. Πια σε κάτι τέτοια απαντώ ήρεμα, σύντομα και κοφτά και δεν ασχολούμαι περαιτέρω. Φυσικά αν πρόκειται για άτομο με το οποίο θα έχω πάρε δώσε ή φροντίζω να μαζευτεί ή αν μπορώ χωρίς επιπτώσεις να το ξεφορτωθώ, το κάνω. Τα προβλήματα του καθενός δεν τα φορτώνομαι.

[Super.mum]

7 ώρες πρίν, jellyfishch είπε:

Σας ευχαριστώ, έχετε δίκιο θέλει ψυχραιμία στις αντιδράσεις και να μη δίνω σημασία... . Νιώθω πολύ ευάλωτη αυτήν την περίοδο και όσο πλησιάζει ο τοκετος αυτό αυξάνεται.

Δεν νιώθεις ευάλωτη είσαι ευάλωτη. Απορώ πως δεν του απάντησες τίποτα άσχημο. Πολύ επίπεδο .. μπράβο σου! Χαρά στην υπομονή σου 

[Chrysoum]

Λοιπόν γέννησα χθες το βράδυ. Ήταν μακράν ο χειρότερος τοκετός που είχα και γενικότερα όλο το πλάνο τοκετου, όλες οι επισκέψεις στο νοσοκομείο πιο πριν ήταν απλά χάσιμο χρόνου. Ξεκίνησε ο τοκετός κανονικά και ενιωθα ότι πήγαινε γρήγορα. Έπαιρνα τηλ στο νοσοκομείο για να έρθω (έτσι γίνεται, δεν μπορείς να έρθεις εάν δεν σου πουν το οκ) και επέμενα ότι έχει αρχίσει ο ενεργος τοκετός και πως και το δεύτερο μου παιδί γεννήθηκε πολύ γρήγορα. Την πρώτη φορά μου είπαν να πάρω πάλι σε λίγο που θα έχει αλλάξει η βάρδια (!), την δεύτερη φορά μου είπαν ότι έχω ακόμη πολύ χρόνο μπροστά μου (ενώ επέμενα ότι δεν είναι έτσι) και να περιμένω μια ώρα πριν πάω. Με τα πολλά και ενώ πραγματικά σφαδαζα, με πήρε ο άντρας μου σηκωτη, μου λέει αυτό δεν είναι φυσιολογικό, δεν ηταν έτσι τις άλλες 2 φορές, σήκω πάμε τώρα. Στο αυτοκίνητο, ένιωθα ότι θέλω να σπρωξω. Φτάσαμε στο νοσοκομείο, σωριαστηκα έξω στο δάπεδο και ούρλιαζα μέχρι να φέρουν μια αναπηρική να με πάρει. Τελικά είχα διαστολή 10, γέννησα με τα ρούχα μου γιατί δεν προλάβαιναν. Είχαν πέσει πολύ οι παλμοί του και έτρεχαν να φέρουν την βεντούζα και τις πινσετες να τον τραβήξουν. Στο μεταξύ θυμάστε που τους είχα πει όχι πάλι Δανεζα, θέλω κάποιον που να μιλάει νορβηγικά, Δανεζα ηταν. Οπότε με το που μου μίλησε, σοκαρίστηκα. Δεν θυμάμαι καν τι έκανα, βασικά ήταν τόσος ο πόνος χωρίς κανένα αναισθητικό που δεν θυμάμαι καν τι γινόταν, νομίζω ότι σε κάποια φάση τις έβριζα, ανάμεσα από τα ουρλιαχτά, και τις κλωτσουσα. Με είχε πιάσει παροξυσμός βασικά, δεν μπορούσα να το ελέγξω, με είχαν πιάσει 4 και με έσπρωχναν να βάλω τα πόδια μου σωστά (γιατί μάλλον δεν συνεργαζομουν). Νόμιζα ότι πεθαίνω, έλεγα αυτό ήταν έτσι είναι όταν πεθαίνεις. Αυτά λοιπόν, πλήρης απογοήτευση.

[ΑΡΓΚ]

@Chrysoum λυπάμαι για την εμπειρία σου. Αλλά να σου ζήσει το μωρό και να πας γρήγορα σπίτι να τα ξεχάσεις όλα αυτά  

[μαγιοπουλας]

Just now, Chrysoum είπε:

Λοιπόν γέννησα χθες το βράδυ. Ήταν μακράν ο χειρότερος τοκετός που είχα και γενικότερα όλο το πλάνο τοκετου, όλες οι επισκέψεις στο νοσοκομείο πιο πριν ήταν απλά χάσιμο χρόνου. Ξεκίνησε ο τοκετός κανονικά και ενιωθα ότι πήγαινε γρήγορα. Έπαιρνα τηλ στο νοσοκομείο για να έρθω (έτσι γίνεται, δεν μπορείς να έρθεις εάν δεν σου πουν το οκ) και επέμενα ότι έχει αρχίσει ο ενεργος τοκετός και πως και το δεύτερο μου παιδί γεννήθηκε πολύ γρήγορα. Την πρώτη φορά μου είπαν να πάρω πάλι σε λίγο που θα έχει αλλάξει η βάρδια (!), την δεύτερη φορά μου είπαν ότι έχω ακόμη πολύ χρόνο μπροστά μου (ενώ επέμενα ότι δεν είναι έτσι) και να περιμένω μια ώρα πριν πάω. Με τα πολλά και ενώ πραγματικά σφαδαζα, με πήρε ο άντρας μου σηκωτη, μου λέει αυτό δεν είναι φυσιολογικό, δεν ηταν έτσι τις άλλες 2 φορές, σήκω πάμε τώρα. Στο αυτοκίνητο, ένιωθα ότι θέλω να σπρωξω. Φτάσαμε στο νοσοκομείο, σωριαστηκα έξω στο δάπεδο και ούρλιαζα μέχρι να φέρουν μια αναπηρική να με πάρει. Τελικά είχα διαστολή 10, γέννησα με τα ρούχα μου γιατί δεν προλάβαιναν. Είχαν πέσει πολύ οι παλμοί του και έτρεχαν να φέρουν την βεντούζα και τις πινσετες να τον τραβήξουν. Στο μεταξύ θυμάστε που τους είχα πει όχι πάλι Δανεζα, θέλω κάποιον που να μιλάει νορβηγικά, Δανεζα ηταν. Οπότε με το που μου μίλησε, σοκαρίστηκα. Δεν θυμάμαι καν τι έκανα, βασικά ήταν τόσος ο πόνος χωρίς κανένα αναισθητικό που δεν θυμάμαι καν τι γινόταν, νομίζω ότι σε κάποια φάση τις έβριζα, ανάμεσα από τα ουρλιαχτά, και τις κλωτσουσα. Με είχε πιάσει παροξυσμός βασικά, δεν μπορούσα να το ελέγξω, με είχαν πιάσει 4 και με έσπρωχναν να βάλω τα πόδια μου σωστά (γιατί μάλλον δεν συνεργαζομουν). Νόμιζα ότι πεθαίνω, έλεγα αυτό ήταν έτσι είναι όταν πεθαίνεις. Αυτά λοιπόν, πλήρης απογοήτευση.

Να σου ζήσει το μωρο σου!Όταν θα περάσει το πρώτο σοκ θα ασχοληθείς με την οικογένεια και όλα αυτά θα μείνουν πιο πίσω.

Ευτυχώς πήγαν όλα καλά.Αυτο μετράει τωρα.

Ομως,αντικειμενικά είναι κρίμα μια τόσο προηγμένη χώρα να μην δίνει την πρέπουσα σημασία σε κάτι τόσο σημαντικό.

[Ilaeira]

Κορίτσι μου, λυπάμαι πολύ που το πέρασες έτσι. Εσύ είσαι καλά τώρα; Το μωρό είναι καλά;

 

[Chrysoum]

Just now, Ilaeira said:

Κορίτσι μου, λυπάμαι πολύ που το πέρασες έτσι. Εσύ είσαι καλά τώρα; Το μωρό είναι καλά;

 

Είμαι καλά ναι. Και το μωρό είναι καλα, μόνο καποια αιματωματα στο κεφάλι από την βεντούζα. 

[Ilaeira]

Να σου ζήσει βρε κορίτσι. Γερό και καλότυχο να είναι! Εύχομαι να γυρίσετε σπίτι και να τα ξεχάσεις γρήγορα. 

[vicky86]

να σου ζησει @Chrysoum!

λυπαμαι που ηταν τοσο δυσκολη εμπειρια κ αυτος ο τοκετος σου

[kotsifikos]

να σας ζήσει το παιδάκι σας!!! πολύ λυπάμαι για όσα πέρασες! Εύχομαι να πάτε σύντομα σπίτι σας και όλο αυτό να είναι μία κακή ανάμνηση!!! 

 

[mama16]

πρίν από 42 λεπτά , Chrysoum είπε:

Λοιπόν γέννησα χθες το βράδυ. Ήταν μακράν ο χειρότερος τοκετός που είχα και γενικότερα όλο το πλάνο τοκετου, όλες οι επισκέψεις στο νοσοκομείο πιο πριν ήταν απλά χάσιμο χρόνου. Ξεκίνησε ο τοκετός κανονικά και ενιωθα ότι πήγαινε γρήγορα. Έπαιρνα τηλ στο νοσοκομείο για να έρθω (έτσι γίνεται, δεν μπορείς να έρθεις εάν δεν σου πουν το οκ) και επέμενα ότι έχει αρχίσει ο ενεργος τοκετός και πως και το δεύτερο μου παιδί γεννήθηκε πολύ γρήγορα. Την πρώτη φορά μου είπαν να πάρω πάλι σε λίγο που θα έχει αλλάξει η βάρδια (!), την δεύτερη φορά μου είπαν ότι έχω ακόμη πολύ χρόνο μπροστά μου (ενώ επέμενα ότι δεν είναι έτσι) και να περιμένω μια ώρα πριν πάω. Με τα πολλά και ενώ πραγματικά σφαδαζα, με πήρε ο άντρας μου σηκωτη, μου λέει αυτό δεν είναι φυσιολογικό, δεν ηταν έτσι τις άλλες 2 φορές, σήκω πάμε τώρα. Στο αυτοκίνητο, ένιωθα ότι θέλω να σπρωξω. Φτάσαμε στο νοσοκομείο, σωριαστηκα έξω στο δάπεδο και ούρλιαζα μέχρι να φέρουν μια αναπηρική να με πάρει. Τελικά είχα διαστολή 10, γέννησα με τα ρούχα μου γιατί δεν προλάβαιναν. Είχαν πέσει πολύ οι παλμοί του και έτρεχαν να φέρουν την βεντούζα και τις πινσετες να τον τραβήξουν. Στο μεταξύ θυμάστε που τους είχα πει όχι πάλι Δανεζα, θέλω κάποιον που να μιλάει νορβηγικά, Δανεζα ηταν. Οπότε με το που μου μίλησε, σοκαρίστηκα. Δεν θυμάμαι καν τι έκανα, βασικά ήταν τόσος ο πόνος χωρίς κανένα αναισθητικό που δεν θυμάμαι καν τι γινόταν, νομίζω ότι σε κάποια φάση τις έβριζα, ανάμεσα από τα ουρλιαχτά, και τις κλωτσουσα. Με είχε πιάσει παροξυσμός βασικά, δεν μπορούσα να το ελέγξω, με είχαν πιάσει 4 και με έσπρωχναν να βάλω τα πόδια μου σωστά (γιατί μάλλον δεν συνεργαζομουν). Νόμιζα ότι πεθαίνω, έλεγα αυτό ήταν έτσι είναι όταν πεθαίνεις. Αυτά λοιπόν, πλήρης απογοήτευση.

Κορίτσι μου γλυκό  να σου ζήσει το μωράκι, γερό κ τυχερό να είναι στη ζωουλα του.. Λυπάμαι πολύ για όλο αυτό που βίωσες, ντροπή τους, ευτυχώς που πήγατε εσείς με τον άντρα σου χωρίς να δώσουν το οκ, αν είναι δυνατόν! Εύχομαι να μπορέσεις να ξεπεράσεις σύντομα το σοκ που υπεστεις. Να περάσουν κ γρήγορα οι μερουλες να πάτε σπιτάκι, να δεις τα κοριτσάκια σου κ να δουν τον αδερφούλη τους! 

[Sentir...natureza]

πρίν από 57 λεπτά , Chrysoum είπε:

Λοιπόν γέννησα χθες το βράδυ. Ήταν μακράν ο χειρότερος τοκετός που είχα και γενικότερα όλο το πλάνο τοκετου, όλες οι επισκέψεις στο νοσοκομείο πιο πριν ήταν απλά χάσιμο χρόνου. Ξεκίνησε ο τοκετός κανονικά και ενιωθα ότι πήγαινε γρήγορα. Έπαιρνα τηλ στο νοσοκομείο για να έρθω (έτσι γίνεται, δεν μπορείς να έρθεις εάν δεν σου πουν το οκ) και επέμενα ότι έχει αρχίσει ο ενεργος τοκετός και πως και το δεύτερο μου παιδί γεννήθηκε πολύ γρήγορα. Την πρώτη φορά μου είπαν να πάρω πάλι σε λίγο που θα έχει αλλάξει η βάρδια (!), την δεύτερη φορά μου είπαν ότι έχω ακόμη πολύ χρόνο μπροστά μου (ενώ επέμενα ότι δεν είναι έτσι) και να περιμένω μια ώρα πριν πάω. Με τα πολλά και ενώ πραγματικά σφαδαζα, με πήρε ο άντρας μου σηκωτη, μου λέει αυτό δεν είναι φυσιολογικό, δεν ηταν έτσι τις άλλες 2 φορές, σήκω πάμε τώρα. Στο αυτοκίνητο, ένιωθα ότι θέλω να σπρωξω. Φτάσαμε στο νοσοκομείο, σωριαστηκα έξω στο δάπεδο και ούρλιαζα μέχρι να φέρουν μια αναπηρική να με πάρει. Τελικά είχα διαστολή 10, γέννησα με τα ρούχα μου γιατί δεν προλάβαιναν. Είχαν πέσει πολύ οι παλμοί του και έτρεχαν να φέρουν την βεντούζα και τις πινσετες να τον τραβήξουν. Στο μεταξύ θυμάστε που τους είχα πει όχι πάλι Δανεζα, θέλω κάποιον που να μιλάει νορβηγικά, Δανεζα ηταν. Οπότε με το που μου μίλησε, σοκαρίστηκα. Δεν θυμάμαι καν τι έκανα, βασικά ήταν τόσος ο πόνος χωρίς κανένα αναισθητικό που δεν θυμάμαι καν τι γινόταν, νομίζω ότι σε κάποια φάση τις έβριζα, ανάμεσα από τα ουρλιαχτά, και τις κλωτσουσα. Με είχε πιάσει παροξυσμός βασικά, δεν μπορούσα να το ελέγξω, με είχαν πιάσει 4 και με έσπρωχναν να βάλω τα πόδια μου σωστά (γιατί μάλλον δεν συνεργαζομουν). Νόμιζα ότι πεθαίνω, έλεγα αυτό ήταν έτσι είναι όταν πεθαίνεις. Αυτά λοιπόν, πλήρης απογοήτευση.

Πολυ λυπαμαι για την εμπερια που ειχες   Κριμα που δεν σεβαστηκαν το ενστικτο σου και τις αισθησεις σου, επρεπε να τα λαβουνε υποψη, δεν γεννουσες και πρωτη φορα, τι να πω. Δυστυχως, αν δεν ηταν ετσι η κατασταση με τον ενα συνοδο, η doula θα προσεχε να σεβαστουν τις επιθυμιες σου και αυτα που ειχατε συζητησει με τις μαιες. Παρ'ολα αυτα επειδη ολα εγιναν πολυ γρηγορα μιας που ισα που προλαβες να φτασεις ισως να μην ειχανε καν χρονο να σκεφτουν το πλανο σου. Δεν τους δικαιολογω σε καμια περιπτωση απλα επειδη ειπες για την Δανεζα, ισως εκεινη την στιγμη το σημαντικοτερο να ηταν να βγει το μωρο μιας και εχανε παλμους. Κριμα παντως που δεν εδωσαν την δεουσα προσοχη απο την αρχη... Σου ευχομαι σιγα σιγα να μην ταλαιπωρουν το μυαλο σου αυτες οι ασχημες σκεψεις. Μολις νιωσεις την αναγκη, θα σου προτεινα να μιλησεις με την doula που ειχες βρει. Θα σε βοηθησει να βολιδοσκοπησεις την εμπειρια σου και να θεραπευτουν ισως τα σημαδια που σου εχουν αφησει οι τοκετοι που εζησες. Καλη αρχη με το νεο μελος και να σου ευχομαι να ειναι πιο βολικος στον υπνο απο τις αδερφες του 

[love kids]

2 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Λοιπόν γέννησα χθες το βράδυ. Ήταν μακράν ο χειρότερος τοκετός που είχα και γενικότερα όλο το πλάνο τοκετου, όλες οι επισκέψεις στο νοσοκομείο πιο πριν ήταν απλά χάσιμο χρόνου. Ξεκίνησε ο τοκετός κανονικά και ενιωθα ότι πήγαινε γρήγορα. Έπαιρνα τηλ στο νοσοκομείο για να έρθω (έτσι γίνεται, δεν μπορείς να έρθεις εάν δεν σου πουν το οκ) και επέμενα ότι έχει αρχίσει ο ενεργος τοκετός και πως και το δεύτερο μου παιδί γεννήθηκε πολύ γρήγορα. Την πρώτη φορά μου είπαν να πάρω πάλι σε λίγο που θα έχει αλλάξει η βάρδια (!), την δεύτερη φορά μου είπαν ότι έχω ακόμη πολύ χρόνο μπροστά μου (ενώ επέμενα ότι δεν είναι έτσι) και να περιμένω μια ώρα πριν πάω. Με τα πολλά και ενώ πραγματικά σφαδαζα, με πήρε ο άντρας μου σηκωτη, μου λέει αυτό δεν είναι φυσιολογικό, δεν ηταν έτσι τις άλλες 2 φορές, σήκω πάμε τώρα. Στο αυτοκίνητο, ένιωθα ότι θέλω να σπρωξω. Φτάσαμε στο νοσοκομείο, σωριαστηκα έξω στο δάπεδο και ούρλιαζα μέχρι να φέρουν μια αναπηρική να με πάρει. Τελικά είχα διαστολή 10, γέννησα με τα ρούχα μου γιατί δεν προλάβαιναν. Είχαν πέσει πολύ οι παλμοί του και έτρεχαν να φέρουν την βεντούζα και τις πινσετες να τον τραβήξουν. Στο μεταξύ θυμάστε που τους είχα πει όχι πάλι Δανεζα, θέλω κάποιον που να μιλάει νορβηγικά, Δανεζα ηταν. Οπότε με το που μου μίλησε, σοκαρίστηκα. Δεν θυμάμαι καν τι έκανα, βασικά ήταν τόσος ο πόνος χωρίς κανένα αναισθητικό που δεν θυμάμαι καν τι γινόταν, νομίζω ότι σε κάποια φάση τις έβριζα, ανάμεσα από τα ουρλιαχτά, και τις κλωτσουσα. Με είχε πιάσει παροξυσμός βασικά, δεν μπορούσα να το ελέγξω, με είχαν πιάσει 4 και με έσπρωχναν να βάλω τα πόδια μου σωστά (γιατί μάλλον δεν συνεργαζομουν). Νόμιζα ότι πεθαίνω, έλεγα αυτό ήταν έτσι είναι όταν πεθαίνεις. Αυτά λοιπόν, πλήρης απογοήτευση.

Να σας ζήσει το νέο μέλος της οικογένειας! Λυπάμαι για την εμπειρία σου. Μίλα με ειδικό αν το χρειάζεσαι αν κι επειδή όλα έγιναν γρήγορα, ίσως να μην υπήρχε ο απαιτούμενος χρόνος ώστε τα πράγματα να γίνουν όπως τα επιθυμούσες. Γνώμη μου, όσο το σκέφτεσαι, τόσο χειρότερα είναι και συνεχίζει να σε προβληματίζει. 

[Adios amigos]

2 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Λοιπόν γέννησα χθες το βράδυ. Ήταν μακράν ο χειρότερος τοκετός που είχα και γενικότερα όλο το πλάνο τοκετου, όλες οι επισκέψεις στο νοσοκομείο πιο πριν ήταν απλά χάσιμο χρόνου. Ξεκίνησε ο τοκετός κανονικά και ενιωθα ότι πήγαινε γρήγορα. Έπαιρνα τηλ στο νοσοκομείο για να έρθω (έτσι γίνεται, δεν μπορείς να έρθεις εάν δεν σου πουν το οκ) και επέμενα ότι έχει αρχίσει ο ενεργος τοκετός και πως και το δεύτερο μου παιδί γεννήθηκε πολύ γρήγορα. Την πρώτη φορά μου είπαν να πάρω πάλι σε λίγο που θα έχει αλλάξει η βάρδια (!), την δεύτερη φορά μου είπαν ότι έχω ακόμη πολύ χρόνο μπροστά μου (ενώ επέμενα ότι δεν είναι έτσι) και να περιμένω μια ώρα πριν πάω. Με τα πολλά και ενώ πραγματικά σφαδαζα, με πήρε ο άντρας μου σηκωτη, μου λέει αυτό δεν είναι φυσιολογικό, δεν ηταν έτσι τις άλλες 2 φορές, σήκω πάμε τώρα. Στο αυτοκίνητο, ένιωθα ότι θέλω να σπρωξω. Φτάσαμε στο νοσοκομείο, σωριαστηκα έξω στο δάπεδο και ούρλιαζα μέχρι να φέρουν μια αναπηρική να με πάρει. Τελικά είχα διαστολή 10, γέννησα με τα ρούχα μου γιατί δεν προλάβαιναν. Είχαν πέσει πολύ οι παλμοί του και έτρεχαν να φέρουν την βεντούζα και τις πινσετες να τον τραβήξουν. Στο μεταξύ θυμάστε που τους είχα πει όχι πάλι Δανεζα, θέλω κάποιον που να μιλάει νορβηγικά, Δανεζα ηταν. Οπότε με το που μου μίλησε, σοκαρίστηκα. Δεν θυμάμαι καν τι έκανα, βασικά ήταν τόσος ο πόνος χωρίς κανένα αναισθητικό που δεν θυμάμαι καν τι γινόταν, νομίζω ότι σε κάποια φάση τις έβριζα, ανάμεσα από τα ουρλιαχτά, και τις κλωτσουσα. Με είχε πιάσει παροξυσμός βασικά, δεν μπορούσα να το ελέγξω, με είχαν πιάσει 4 και με έσπρωχναν να βάλω τα πόδια μου σωστά (γιατί μάλλον δεν συνεργαζομουν). Νόμιζα ότι πεθαίνω, έλεγα αυτό ήταν έτσι είναι όταν πεθαίνεις. Αυτά λοιπόν, πλήρης απογοήτευση.

Να σου ζήσει το μωράκι σου. Λυπάμαι για την εμπειρία σου. Εύχομαι μόνο όμορφες στιγμές από εδώ και πέρα

[Annitamik]

Λυπάμαι για την εμπειρία σου! Πολύ απογοητευτικό όλο αυτό! 

Παρόλα αυτά επικεντρώσου στο μωράκι σου και στην ανάρρωση σου! Εύχομαι τουλάχιστον η παραμονή σας στο νοσοκομείο να κυλήσει ομαλά. Να σας ζήσει!!!

[Mama_Anesti_]

10 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Λοιπόν γέννησα χθες το βράδυ. Ήταν μακράν ο χειρότερος τοκετός που είχα και γενικότερα όλο το πλάνο τοκετου, όλες οι επισκέψεις στο νοσοκομείο πιο πριν ήταν απλά χάσιμο χρόνου. Ξεκίνησε ο τοκετός κανονικά και ενιωθα ότι πήγαινε γρήγορα. Έπαιρνα τηλ στο νοσοκομείο για να έρθω (έτσι γίνεται, δεν μπορείς να έρθεις εάν δεν σου πουν το οκ) και επέμενα ότι έχει αρχίσει ο ενεργος τοκετός και πως και το δεύτερο μου παιδί γεννήθηκε πολύ γρήγορα. Την πρώτη φορά μου είπαν να πάρω πάλι σε λίγο που θα έχει αλλάξει η βάρδια (!), την δεύτερη φορά μου είπαν ότι έχω ακόμη πολύ χρόνο μπροστά μου (ενώ επέμενα ότι δεν είναι έτσι) και να περιμένω μια ώρα πριν πάω. Με τα πολλά και ενώ πραγματικά σφαδαζα, με πήρε ο άντρας μου σηκωτη, μου λέει αυτό δεν είναι φυσιολογικό, δεν ηταν έτσι τις άλλες 2 φορές, σήκω πάμε τώρα. Στο αυτοκίνητο, ένιωθα ότι θέλω να σπρωξω. Φτάσαμε στο νοσοκομείο, σωριαστηκα έξω στο δάπεδο και ούρλιαζα μέχρι να φέρουν μια αναπηρική να με πάρει. Τελικά είχα διαστολή 10, γέννησα με τα ρούχα μου γιατί δεν προλάβαιναν. Είχαν πέσει πολύ οι παλμοί του και έτρεχαν να φέρουν την βεντούζα και τις πινσετες να τον τραβήξουν. Στο μεταξύ θυμάστε που τους είχα πει όχι πάλι Δανεζα, θέλω κάποιον που να μιλάει νορβηγικά, Δανεζα ηταν. Οπότε με το που μου μίλησε, σοκαρίστηκα. Δεν θυμάμαι καν τι έκανα, βασικά ήταν τόσος ο πόνος χωρίς κανένα αναισθητικό που δεν θυμάμαι καν τι γινόταν, νομίζω ότι σε κάποια φάση τις έβριζα, ανάμεσα από τα ουρλιαχτά, και τις κλωτσουσα. Με είχε πιάσει παροξυσμός βασικά, δεν μπορούσα να το ελέγξω, με είχαν πιάσει 4 και με έσπρωχναν να βάλω τα πόδια μου σωστά (γιατί μάλλον δεν συνεργαζομουν). Νόμιζα ότι πεθαίνω, έλεγα αυτό ήταν έτσι είναι όταν πεθαίνεις. Αυτά λοιπόν, πλήρης απογοήτευση.

Τι να πω... 

 

Σημασία έχει που είστε όλοι καλά! Να σας ζήσει το νέο μέλος της οικογένειας, να χαίρεστε τα παιδιά σας! 

[xaroumenh mama]

Να σας ζήσει το νέο μέλος κ σύντομα να επιστρέψετε στο σπίτι σας να συναντήσει τα αδέρφια του...!!!! Οι στιγμές  μεγαλώνοντας τα παιδιά σου θα είναι τόσος ωραίες  που θα απαλεινουν  οποία κακία εμπειρία είχες με τις γέννες.....!!! 

Και πάλι να σας ζήσει κ να το δείτε όπως επιθυμεί /τε 

 

[little lamb]

Να σας ζήσει ο μπεμπούλης!!