Γκρίζα μαλλιά - Grey hair transition

[samsympan]

Είπα να ανεβάσω την άχρηστη πληροφορία της ημέρας.

Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από την τελευταία φορά που έβαψα τα μαλλιά μου. Και δεν εννοώ σταμάτησα να είμαι πχ βαμμένη ξανθιά και είμαι φυσική καστανή. Εννοώ σταμάτησα να είμαι βαμμένη καστανή και είμαι γκριζομάλλα. Τα μαλλιά μου είναι γκρίζα. Πολύ γκρίζα!

Λοπόν, για να πιάσω την αδιάφορη ιστορία μου από την αρχή.
Άρχισα να έχω λευκές τρίχες (αν θυμάμαι καλά) γύρω στα 20. Δεν ασχολήθηκα. Δεν ήταν στο στυλ μου να βάφω τα μαλλιά μου. Γύρω στα 30 και ενώ οι λευκές τρίχες είχαν πληθύνει... αρκετά, αποφάσισα ότι έχει παραγίνει το κακό και άρχισα να βάφω τα μαλλιά μου. Με την βαφή φαρμακείου (box dye). Κομμωτήριο ούτε κατά διάνοια για βαφή. Για κούρεμα μόνο κι αυτό όποτε. Δεν είναι στον τρόπο ζωής μου το κομμωτήριο. Δεν ήταν ποτέ.

Όταν έμεινα έγκυος στο πρώτο παιδί, η τότε γυναικολόγος μου, μου έδωσε την γνωστή σύσταση να αποφύγω την βαφή μαλλιών το α'τρίμηνο. Ένας κόμπος στο λαιμό με έπιασε. Συναναστρεφόμουν τότε με αρκετό κόσμο λόγω εργασίας. Σκεφτόμουν τα γκρίζα μαλλιά μου και ντρεπόμουν. Τελικά τα έβαψα όταν είχα το ok. Όταν γέννησα πρόωρα λόγω θέματος που προέκυψε με το μωρό, το μαλλί αφέθηκε ξανά στην τύχη του. Και ντρεπόμουν ξανά για αυτό. Όταν μετά το πρώτο σοκ ρώτησα την παιδίατρο: "Κάνει να βάψω τα μαλλιά μου ενώ βγάζω γάλα για το παιδί;" με είδε μέσα στη μαυρίλα, ταλαίπωρη, ψυχολογία στον πάτο, κλπ και με ένα πλατύ χαμόγελο (να είναι καλά η γυναίκα δεν θα ξεχάσω το βλέμμα της ποτέ) μου είπε "Εννοείται! Δεν υπάρχει θέμα. Είναι πολύ σημαντικό να είναι η ψυχολογία της μαμάς καλή". Τα έβαψα.
Στην δεύτερη εγκυμοσύνη, είχα αποφασίσει ότι δεν θα τραβήξω πάλι το λούκι του χάλια μαλλιού. Δεν ρώτησα καν τον καινούργιο γυναικολόγο για το θέμα (αν και ξέρω ok θα έλεγε), έβαφα τα μαλλιά μου κανονικά. Ούτε βέβαια και στο θηλασμό ρώτησα (άλλωστε μιλάμε για την ίδια παιδίατρο, ήξερα την άποψη της).

Μέχρι περίπου έναν χρόνο πριν. Όπου η καθημερινότητα πλέον είχε γίνει έτσι που έβαφα το μαλλί κάτι άκυρες ώρες ξημερώματα (το έχω αναφέρει και σε παλαιότερο post σε topic βαφή και θηλασμός). Τα γκρίζα ήταν πλέον πάρα πολλά και επίμονα. Δεύτερη εβδομάδα από την βαφή και τα γκρίζα άρχιζαν να φαίνονται (those silver sparkles). Κι όπου είπα μέσα μου, "Αρκετά! Δεν θέλω άλλο να είμαι δέσμια της βαφής!". Τι μπορώ να κάνω;
Κι έτσι άρχισα να το ψάχνω το θέμα. Στο διαδίκτυο αρχικά. Και ανακαλύπτω ένα ολόκληρο κίνημα-τάση πολύ διαδεδομένη στο εξωτερικό (γι'αυτό αναφέρω και κάποιες φράσεις κλειδιά στα αγγλικά - για όποιον θέλει να το ψάξει). Την Going grey ή Grey hair transition. Δηλαδή την μετάβαση στο φυσικό γκρίζο μαλλί. Με πολλές υποστηρίκτριες-ακόλουθους, bloggers, influencers, youtubers, άσημες και διάσημες, ολόκληρη κομμωτική φιλοσοφία-"επιστήμη" τολμώ να πω (με πιο γνωστό εκπρόσωπο τον αμερικανό colorist Jack Martin) και ολόκληρες σειρές προϊόντων περιποίησης και όλα αυτά για τα φυσικά γκρίζα μαλλιά. Είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα!
Στη συνέχεια άρχισα να ρωτάω σχετικά κομμωτές-κομμώτριες αλλά και γυναίκες στην ηλικία μου (γυρώ στα 40) που άρχισα να παρατηρώ και έβλεπα να έχουν φυσικά γκρίζα μαλλιά. Και η αλήθεια είναι ότι ενώ πριν δεν το είχα προσέξει, πλέον εντόπιζα πιο συχνά γυναίκες όχι μεγάλης ηλικίας με φυσικά γκρίζα. Τέλοσπάντων το συμπέρασμα μου είναι ότι οι επαγγελματίες εδώ, στην πλειοψηφία τους, δεν το κατέχουν το θέμα. Το γκρίζο μαλλί για αυτούς είναι είτε η μοντέρνα γυναίκα που βάφει το μαλλί γκρι επειδή είναι της μόδας, είτε η άνω τον 60ετών γκριζομάλλα γυναίκα. Το 35-40άρα γκριζομάλλα, από άποψη, είναι κάτι άγνωστο και μάλλον αντιαισθητικό. Δεν γνωρίζουν να σου λύσουν απορίες σχετικά, δεν γνωρίζουν να σου προσφέρουν την περιποίηση που ζητάς και κάποιοι μπορεί να γίνουν ακόμη και είρωνες-αγενείς.

Εντέλει έμεινα σταθερή στην απόφαση μου έως τώρα. Και δεν έχω βάψει τα μαλλιά μου σχεδόν έναν χρόνο (going cold turkey). Απόφαση λίγο πριν το ξέσπασμα του κορωνοϊού (φοβερή συγκυρία). Η κόμη μου πέρασε από διάφορα άβολα στάδια. Το ίδιο και η ψυχολογία μου, αλλά όχι κάτι φοβερό. Όταν: α) έχεις να τρέξεις για τόσα πράγματα μέσα στη μέρα, β) το περιβάλλον σου είναι υποστηρικτικό, γ) έχεις στόχο και τον ακολουθείς, δεν είναι κάτι δα το τραγικό. Για τρίχες μιλάμε άλλωστε.
Επιπλέον μετά από αρκετό ψάξιμο βρήκα έναν έμπειρο κομμωτή γνώστη της όλης φάσης, υποστηρικτικό και δεξιοτέχνη του ψαλιδιού. Και εκεί που τον βρήκα, μας ήρθε το lockdown και είμαι ένα κούρεμα πίσω (μάλλον δύο) από την απόκτηση του full grey look. Οπότε κι εγώ ανυπομονώ για το πότε θα ανοίξουν τα κομμωτήρια αν και μάλλον όταν ανοίξουν, τα ραντεβού θα είναι φουλ μέχρι να ξανά κλείσουν.

Όπως και να έχει πάντως έχω πλέον συμφιλιωθεί με την εικόνα μου στον καθρέφτη. Δεν λέω: "Ουάου! Ευτυχώς που είναι γκρίζα τα μαλλιά μου. Ακόμη κι αν δεν ήταν εγώ πάλι γκρίζα θα τα ήθελα!". Αλλά αυτό που έγινε ήταν ότι από ένα σημείο κι έπειτα η διαδικασία ανά λίγες εβδομάδες βάψιμο έπαψε να με "εξυπηρετεί", έπαψε να μου φτιάχνει την διάθεση, μου έγινε βραχνάς και με έκανε να αποστρέφομαι το φυσικό μου χρώμα και ως επακόλουθω την εμφάνιση μου. Και αυτό δεν ήταν καθόλου ok κι έρεπε να σταματήσει. Το γκρίζο μου μαλλί δεν είναι τέλειο, αλλά εξυπηρετεί τον τρόπο ζωής μου, είναι μοναδικό, και έχει αρχίσει να μου αρέσει. Σίγουρα πάντως έχω πάψει να ντρέπομαι για αυτό και για την εικόνα μου στον καθρέφτη.

Λοιπόν αυτά. Όποια βρίσκεται σε παρόμοια φάση ή το σκέφτεται και θέλει πληροφορίες/υποστήριξη/να πει την ιστορία της σχετικά, ας ποστάρει.

[Yovanna]

19 hours ago, samsympan said:

Είπα να ανεβάσω την άχρηστη πληροφορία της ημέρας.

Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από την τελευταία φορά που έβαψα τα μαλλιά μου. Και δεν εννοώ σταμάτησα να είμαι πχ βαμμένη ξανθιά και είμαι φυσική καστανή. Εννοώ σταμάτησα να είμαι βαμμένη καστανή και είμαι γκριζομάλλα. Τα μαλλιά μου είναι γκρίζα. Πολύ γκρίζα!

Λοπόν, για να πιάσω την αδιάφορη ιστορία μου από την αρχή.
Άρχισα να έχω λευκές τρίχες (αν θυμάμαι καλά) γύρω στα 20. Δεν ασχολήθηκα. Δεν ήταν στο στυλ μου να βάφω τα μαλλιά μου. Γύρω στα 30 και ενώ οι λευκές τρίχες είχαν πληθύνει... αρκετά, αποφάσισα ότι έχει παραγίνει το κακό και άρχισα να βάφω τα μαλλιά μου. Με την βαφή φαρμακείου (box dye). Κομμωτήριο ούτε κατά διάνοια για βαφή. Για κούρεμα μόνο κι αυτό όποτε. Δεν είναι στον τρόπο ζωής μου το κομμωτήριο. Δεν ήταν ποτέ.

Όταν έμεινα έγκυος στο πρώτο παιδί, η τότε γυναικολόγος μου, μου έδωσε την γνωστή σύσταση να αποφύγω την βαφή μαλλιών το α'τρίμηνο. Ένας κόμπος στο λαιμό με έπιασε. Συναναστρεφόμουν τότε με αρκετό κόσμο λόγω εργασίας. Σκεφτόμουν τα γκρίζα μαλλιά μου και ντρεπόμουν. Τελικά τα έβαψα όταν είχα το ok. Όταν γέννησα πρόωρα λόγω θέματος που προέκυψε με το μωρό, το μαλλί αφέθηκε ξανά στην τύχη του. Και ντρεπόμουν ξανά για αυτό. Όταν μετά το πρώτο σοκ ρώτησα την παιδίατρο: "Κάνει να βάψω τα μαλλιά μου ενώ βγάζω γάλα για το παιδί;" με είδε μέσα στη μαυρίλα, ταλαίπωρη, ψυχολογία στον πάτο, κλπ και με ένα πλατύ χαμόγελο (να είναι καλά η γυναίκα δεν θα ξεχάσω το βλέμμα της ποτέ) μου είπε "Εννοείται! Δεν υπάρχει θέμα. Είναι πολύ σημαντικό να είναι η ψυχολογία της μαμάς καλή". Τα έβαψα.
Στην δεύτερη εγκυμοσύνη, είχα αποφασίσει ότι δεν θα τραβήξω πάλι το λούκι του χάλια μαλλιού. Δεν ρώτησα καν τον καινούργιο γυναικολόγο για το θέμα (αν και ξέρω ok θα έλεγε), έβαφα τα μαλλιά μου κανονικά. Ούτε βέβαια και στο θηλασμό ρώτησα (άλλωστε μιλάμε για την ίδια παιδίατρο, ήξερα την άποψη της).

Μέχρι περίπου έναν χρόνο πριν. Όπου η καθημερινότητα πλέον είχε γίνει έτσι που έβαφα το μαλλί κάτι άκυρες ώρες ξημερώματα (το έχω αναφέρει και σε παλαιότερο post σε topic βαφή και θηλασμός). Τα γκρίζα ήταν πλέον πάρα πολλά και επίμονα. Δεύτερη εβδομάδα από την βαφή και τα γκρίζα άρχιζαν να φαίνονται (those silver sparkles). Κι όπου είπα μέσα μου, "Αρκετά! Δεν θέλω άλλο να είμαι δέσμια της βαφής!". Τι μπορώ να κάνω;
Κι έτσι άρχισα να το ψάχνω το θέμα. Στο διαδίκτυο αρχικά. Και ανακαλύπτω ένα ολόκληρο κίνημα-τάση πολύ διαδεδομένη στο εξωτερικό (γι'αυτό αναφέρω και κάποιες φράσεις κλειδιά στα αγγλικά - για όποιον θέλει να το ψάξει). Την Going grey ή Grey hair transition. Δηλαδή την μετάβαση στο φυσικό γκρίζο μαλλί. Με πολλές υποστηρίκτριες-ακόλουθους, bloggers, influencers, youtubers, άσημες και διάσημες, ολόκληρη κομμωτική φιλοσοφία-"επιστήμη" τολμώ να πω (με πιο γνωστό εκπρόσωπο τον αμερικανό colorist Jack Martin) και ολόκληρες σειρές προϊόντων περιποίησης και όλα αυτά για τα φυσικά γκρίζα μαλλιά. Είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα!
Στη συνέχεια άρχισα να ρωτάω σχετικά κομμωτές-κομμώτριες αλλά και γυναίκες στην ηλικία μου (γυρώ στα 40) που άρχισα να παρατηρώ και έβλεπα να έχουν φυσικά γκρίζα μαλλιά. Και η αλήθεια είναι ότι ενώ πριν δεν το είχα προσέξει, πλέον εντόπιζα πιο συχνά γυναίκες όχι μεγάλης ηλικίας με φυσικά γκρίζα. Τέλοσπάντων το συμπέρασμα μου είναι ότι οι επαγγελματίες εδώ, στην πλειοψηφία τους, δεν το κατέχουν το θέμα. Το γκρίζο μαλλί για αυτούς είναι είτε η μοντέρνα γυναίκα που βάφει το μαλλί γκρι επειδή είναι της μόδας, είτε η άνω τον 60ετών γκριζομάλλα γυναίκα. Το 35-40άρα γκριζομάλλα, από άποψη, είναι κάτι άγνωστο και μάλλον αντιαισθητικό. Δεν γνωρίζουν να σου λύσουν απορίες σχετικά, δεν γνωρίζουν να σου προσφέρουν την περιποίηση που ζητάς και κάποιοι μπορεί να γίνουν ακόμη και είρωνες-αγενείς.

Εντέλει έμεινα σταθερή στην απόφαση μου έως τώρα. Και δεν έχω βάψει τα μαλλιά μου σχεδόν έναν χρόνο (going cold turkey). Απόφαση λίγο πριν το ξέσπασμα του κορωνοϊού (φοβερή συγκυρία). Η κόμη μου πέρασε από διάφορα άβολα στάδια. Το ίδιο και η ψυχολογία μου, αλλά όχι κάτι φοβερό. Όταν: α) έχεις να τρέξεις για τόσα πράγματα μέσα στη μέρα, β) το περιβάλλον σου είναι υποστηρικτικό, γ) έχεις στόχο και τον ακολουθείς, δεν είναι κάτι δα το τραγικό. Για τρίχες μιλάμε άλλωστε.
Επιπλέον μετά από αρκετό ψάξιμο βρήκα έναν έμπειρο κομμωτή γνώστη της όλης φάσης, υποστηρικτικό και δεξιοτέχνη του ψαλιδιού. Και εκεί που τον βρήκα, μας ήρθε το lockdown και είμαι ένα κούρεμα πίσω (μάλλον δύο) από την απόκτηση του full grey look. Οπότε κι εγώ ανυπομονώ για το πότε θα ανοίξουν τα κομμωτήρια αν και μάλλον όταν ανοίξουν, τα ραντεβού θα είναι φουλ μέχρι να ξανά κλείσουν.

Όπως και να έχει πάντως έχω πλέον συμφιλιωθεί με την εικόνα μου στον καθρέφτη. Δεν λέω: "Ουάου! Ευτυχώς που είναι γκρίζα τα μαλλιά μου. Ακόμη κι αν δεν ήταν εγώ πάλι γκρίζα θα τα ήθελα!". Αλλά αυτό που έγινε ήταν ότι από ένα σημείο κι έπειτα η διαδικασία ανά λίγες εβδομάδες βάψιμο έπαψε να με "εξυπηρετεί", έπαψε να μου φτιάχνει την διάθεση, μου έγινε βραχνάς και με έκανε να αποστρέφομαι το φυσικό μου χρώμα και ως επακόλουθω την εμφάνιση μου. Και αυτό δεν ήταν καθόλου ok κι έρεπε να σταματήσει. Το γκρίζο μου μαλλί δεν είναι τέλειο, αλλά εξυπηρετεί τον τρόπο ζωής μου, είναι μοναδικό, και έχει αρχίσει να μου αρέσει. Σίγουρα πάντως έχω πάψει να ντρέπομαι για αυτό και για την εικόνα μου στον καθρέφτη.

Λοιπόν αυτά. Όποια βρίσκεται σε παρόμοια φάση ή το σκέφτεται και θέλει πληροφορίες/υποστήριξη/να πει την ιστορία της σχετικά, ας ποστάρει.

Έχει πλάκα που πριν δεν ήσουν του κομμωτηρίου, και τώρα που ουσιαστικά αφέθηκες γιατί βαρέθηκες να ασχολείσαι, ανυπομονείς να πας κομμωτήριο ! Χαίρομαι που αισθάνεσαι καλά με αυτό. Εγώ ομολογώ ανήκω στην κατηγορία που μου αρέσει σε γυναίκες άνω των 70. Η κουμπαρά μου 45, τα έχει κοντά και εδώ και 2 χρόνια κουράστηκε να τα βάφει και τα άφησε γκρίζα. Να πω ότι μου αρέσει, θα πω ψέματα. 2 φορές την έχουν περάσει για μαμά μου (43 εγώ..). Μπορεί να περάσεις τη φάση, να τα βαρεθείς και να αρχίσεις να τα βάφεις πάλι. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να ντρέπεσαι, ότι χρώμα και να έχεις, όπως και αν είναι τα μαλλιά σου!

[Annitamik]

Εμένα δε με απασχολεί προς το παρόν το ζήτημα, όμως στο περιβάλλον μου έχω κοπέλα που δε πιάνει, με τίποτα όμως, η βαφή στα γκρίζα μαλλιά της. Τα έβαφε και την ίδια μέρα τα γκρίζα αχνοφαινονταν . Πολύ κουραστικό και ψυχοφθόρο. Τα άφησε πλέον γκρι και τα έκοψε κοντά. Εμένα μου αρέσει πολύ! Προσωπική μου γνώμη είναι ότι ταιριάζει με ιδιαίτερα κουρέματα κυρίως κοντά ή προς το καρέ κ όχι με το συμβατικό αδιάφορο μακρύ μαλλί. Κι εμένα σε κάποια σημεία που έχω άσπρες τρίχες η βαφή φεύγει στη μία εβδομάδα με δύο εβδομάδες( τι κακό κι αυτό, η ποιότητα άραγε; ) . Για την ιστορία, και εγώ λόγω κορονοιου στο φυσικό χρώμα μαλλιών γύρισα και πολύ το έχω χαρεί. Βαρέθηκα να τρώω πέντε ώρες στο κομμωτήριο. Μου βγήκε κ μια φυσική τάση για οικονομία ( λόγω της κρίσης, λόγω του μωρού.. ίσως λίγο από όλα). 

Θέλω να σου πω μπράβο που το τόλμησες!!! 

[Chrysoum]

Δεν είμαι στην ίδια φάση, αλλά ίσως να έρθω σε λίγο καιρό. Είμαι 32 και δεν έχω γκρίζα μαλλιά (έχω 6 γκρίζες τρίχες μετρημένες), και δεν βάφω τα μαλλιά μου. Έβαψα για πρώτη φορά τα μαλλια μου όταν ήμουν 16 και από τότε μέχρι τα 24 που σταμάτησα να τα βάφω έκανα όλα μα όλα τα χρώματα. Τόσο που καταστράφηκαν, έχω και λεπτή τρίχα και αποφάσισα να σταματήσω να τα βάφω. Όταν σταμάτησα μου άρεσε τόσο πολύ που τα μαλλιά μου ήταν τόσο υγιή και μαλακά που είπα ότι ο μόνος λόγος να τα βάψω ξανά είναι όταν έχω γκρίζα. Σήμερα, υποψιάζομαι ότι η καλή μου τύχη θα με αφήσει μέσα στην επόμενη 3 ετια και τα γκρίζα θα αυξηθούν εκθετικά. Δεν έχω αποφασίσει τι θα κάνω όμως, το βάψιμο μου φαίνεται βουνό και η αλήθεια είναι ότι κανένα χρώμα από οσα έχω κάνει δεν μου αρέσει όπως το φυσικό μου! Επίσης δεν έχω καταφέρει και πότε να πετύχω το φυσικό μου. Τέλος πάντων, μπράβο σου που το κάνεις! Είναι μεγάλο ταμπού τα γκριζα μαλλιά για τις γυναίκες

[Έσπερος]

Το γκρι μου αρέσει. Το έχω δει σε νέες γυναίκες κ με μοντέρνο κούρεμα κ ντύσιμο φαίνεται ωραίο. Μπράβο σου λοιπόν. 

 

Αχρηστη πληροφορία της μερας: είμαι πολύ κοκέτα. τόσο πολύ που κ την πιο ακριβή φόρμα κ αθλητικά να φοράω, σκέφτομαι ότι είμαι σαν κακομοίρα απεριποίητη. Το κομμωτηριο όμως το βαριέμαι απίστευτα. Ούτε πρόβα χτετισματος για το γάμο δεν έκανα. Έχω ξανθοκάστανο μαλλί που σκουραίνει με τα χρόνια κ κάνω ανταύγειες μια φορά το χρόνο, το πολύ δυο στα τρέλα κέφια. Μετά το παιδί σχεδον τις κατάργησα από βαρεμάρα κ φέρνω σπίτι κομμώτρια που απλώς τα κόβει κ τα στεγνώνει, ουυε ένα υποτυπώδες φορμαρισμα δεν έχω υπομονή (μόνη μ τα φτιάχνω μέτε το λούσιμο). Τώρα αρχίζω γκρίζες τριχουλες κ σε μια απελπισμένη προσπαθεια να αποφύγω τις ανταύγειες, σκέφτομαι να αρχίσω τα γιατροσόφια με χαμομήλια, λεμόνια κλπ...

[Sentir...natureza]

Δεν ηξερα οτι υπηρχε και ταση στο εξωτερικο για το φυσικο γκρι  Προσωπικα, μου αρεσει να βλεπω γυναικες με το φυσικο τους χρωμα και γενικως στη φυσικη τους εμφανιση, αβαφες, χωρις τακουνια κλπ και στους κυκλους μου (σε φεστιβαλ, σε γιορτες που πανε κυριως ανθρωποι της φιλοσοφιας της φυσης, της αγαπης, της ειρηνης) υπαρχουν πολλες! Η ιδια δεν τα εβαψα ποτε (περα απο κατι ανταυγιες στην εφηβεια), απο τα 23 και μετα αρχισα να βγαζω κατι σποραδικες γκριζες αλλα απο την γεννηση του δευτερου γιου μου και μετα εχω αρχισει να γκριζαρω κανονικα σιγα-σιγα. Ειμαι 30 αλλα αν συνεχιστει με αυτον τον ρυθμο πιστευω σε 5-6 χρονια θα εχω γκριζαρει τελειως. Η αληθεια ειναι οτι καθε ασημενια τριχα που εμφανιζεται μου θυμιζει τι εχω περασει στη ζωη μου και ποση σοφια εχω αποκτησει, για την ακριβεια τις γκριζες τριχες τις αποκαλω "σταγονες σοφιας"  

Οποτε μαζι σου @samsympan! Ανυπομονω για το καινουριο μου look 

[Mary1976]

Το έχω σκεφτεί και εγώ και δεν το έχω τολμήσει ακόμα.  Ούτε εγώ είμαι του κομμωτηρίου και τα βάφω μόνη μου κάθε 3-4 εβδομάδες (ρίζα). Δεν είναι τίποτα σαν διαδικασία ούτε έχει καταστραφεί η τρίχα μου γιατί είναι χοντρή και έχω πλούσιο μαλλί, όμως κάπου με ενοχλεί ως νοοτροπία. Δηλαδή ότι ως γυναίκες πρέπει να πασχίζουμε να δείχνουμε όμορφες και νεότερες. Επίσης με ενοχλεί που βάζω όλα αυτά τα χημικά στο κεφάλι μου. 

Η ποιότητα της μαλλιού σου πώς είναι τώρα που δεν τα βάφεις? 

Just now, Έσπερος είπε:

Τώρα αρχίζω γκρίζες τριχουλες κ σε μια απελπισμένη προσπαθεια να αποφύγω τις ανταύγειες, σκέφτομαι να αρχίσω τα γιατροσόφια με χαμομήλια, λεμόνια κλπ...

 

Εχω δοκιμάσει κατά καιρούς τα γιατροσόφια που λες, άσε δεν κάνουν τίποτα. Κάθεσε ώρες με το μαλλί πασαλειμμένο με διάφορα τσάγια, καφέδες και ότι άλλο, τα λούζεις και είναι ακριβώς όπως πριν 

[Sentir...natureza]

Just now, Έσπερος είπε:

Τώρα αρχίζω γκρίζες τριχουλες κ σε μια απελπισμένη προσπαθεια να αποφύγω τις ανταύγειες, σκέφτομαι να αρχίσω τα γιατροσόφια με χαμομήλια, λεμόνια κλπ...

 

Just now, Mary1976 είπε:

Εχω δοκιμάσει κατά καιρούς τα γιατροσόφια που λες, άσε δεν κάνουν τίποτα. Κάθεσε ώρες με το μαλλί πασαλειμμένο με διάφορα τσάγια, καφέδες και ότι άλλο, τα λούζεις και είναι ακριβώς όπως πριν 

Υπαρχει και η βαφη χενας για οποιον ενδιαφερεται (ας αποφευγεται η μαυρη χενα ομως).

 

Αλλα το πιο σημαντικο οπως ειπες @Mary1976 ειναι να αγαπησουμε τον εαυτο μας οπως ειναι. Φυσικα και θελουμε να αισθανομαστε ωραια, αλλα γιατι δεν το νιωθουμε αυτο με την αληθινη μας εμφανιση; Μεγαλη κουβεντα...

Και για να το παω ακομη παραπερα, παλαιοτερα υπηρχε μια ταση στο εξωτερικο για την διακοπη της αποτριχωσης, τουλαχιστον στις μασχαλες. Πραγματικα θαυμαζω τις γυναικες που εχουν τα κοτσια να εμφανιστουν με φυσικα ποδια οπως ειναι το φυσιολογικο. Παρ'ολο που μου φαινεται τοσο παραλογο καθε φορα που κανω αποτριχωση (αληθεια πως το εξηγειτε αυτο στα παιδια;) δεν εχω τολμησει σε εξωτερικο χωρο να εμφανιστω ΤΕΛΕΙΩΣ μη-αποτριχωμενη στα ποδια (ουτε ειμαι παντα τελειως αποτριχωμενη) αλλα εχω δει γυναικες με φυσικες μασχαλες και η εικονα μου φανηκε τελειως φυσιολογικη. Η αληθεια ειναι οτι ειναι παραλογο να απομακρυνουμε τριχες απο το σωμα μας επειδη το επιβαλλει η κοινωνια, οι τριχες ειναι προστασια και ειδικα στην μασχαλη και στο μπικινι που βρισκονται οι λεμφαδενες θα ελεγα οτι ειναι και επικινδυνο. Και αυτο που με ενοχλει περισσοτερο ειναι οτι εχει ριζωθει τοσο πολυ μεσα μας (και μεσα μου) που δεν διανοουμαστε να το αλλαξουμε. Αναρωτιεμαι αν γινει κοινωνικο "πρεπει" η φαλακροτητα θα δεχομασταν να απομακρυνουμε το τριχωτο της κεφαλης για την επιβαλλομενη "αισθητικη"; Συγνωμη για το εκτος του θεματος απλα θεωρω οτι και το βαψιμο των μαλλιων πολλες φορες εχει την ιδια ριζα με την αποτριχωση: την μη αποδοχη του φυσικου μας εαυτου και την προσπαθεια να "ταιριαξουμε" στα κοινωνικες επιταγες.

[Yovanna]

Just now, Έσπερος said:

Το γκρι μου αρέσει. Το έχω δει σε νέες γυναίκες κ με μοντέρνο κούρεμα κ ντύσιμο φαίνεται ωραίο. Μπράβο σου λοιπόν. 

 

Αχρηστη πληροφορία της μερας: είμαι πολύ κοκέτα. τόσο πολύ που κ την πιο ακριβή φόρμα κ αθλητικά να φοράω, σκέφτομαι ότι είμαι σαν κακομοίρα απεριποίητη. Το κομμωτηριο όμως το βαριέμαι απίστευτα. Ούτε πρόβα χτετισματος για το γάμο δεν έκανα. Έχω ξανθοκάστανο μαλλί που σκουραίνει με τα χρόνια κ κάνω ανταύγειες μια φορά το χρόνο, το πολύ δυο στα τρέλα κέφια. Μετά το παιδί σχεδον τις κατάργησα από βαρεμάρα κ φέρνω σπίτι κομμώτρια που απλώς τα κόβει κ τα στεγνώνει, ουυε ένα υποτυπώδες φορμαρισμα δεν έχω υπομονή (μόνη μ τα φτιάχνω μέτε το λούσιμο). Τώρα αρχίζω γκρίζες τριχουλες κ σε μια απελπισμένη προσπαθεια να αποφύγω τις ανταύγειες, σκέφτομαι να αρχίσω τα γιατροσόφια με χαμομήλια, λεμόνια κλπ...

Ταυτίζομαι με τη κοκεταρία. Μου αρέσει η φυσική εμφάνιση, όταν όμως λέω φυσική, εννοώ όχι φουσκωμένα χείλη, ψεύτικα ζυγωματικά, τεράστια ψεύτικα στήθη , στρώσεις μακιγιάζ, τακούνια και καλό ντύσιμο στην παιδική χαρά. Μου αρέσει όμως να βλέπω όλους τους ανθρώπους περιποιημένους, άντρες - γυναίκες. Και περιποιημένους, δεν εννοώ μόνο να είναι καθαροί. Εννοώ να είναι ντυμένοι όπως αρμόζει στην εκάστοτε περίσταση, χτενισμένοι, να μοσχοβολάνε. Στο Παρίσι όπου ζούσα, πραγματικά έμπαινες στο μετρό και σου έφτιαχνε η διάθεση. Οι γυναίκες όλων των ηλικιών, είχαν κομψό, διακριτικό μακιγιάζ, ήταν καλοχτενισμένες , φορούσαν όμορφα παλτό, κρατούσαν κομψές τσάντες, μοσχοβολούσαν αρώματα, οι άντρες όλων των ηλικιών επίσης, φορούσαν καπέλα, ΄κομψά παλτό και καμπαρτίνες΄.. Τίποτα επιτηδευμένο .. ήταν όμως η επιτομή της κομψότητας .

Εμένα το γκρίζο στις νέες γυναίκες δεν μου αρέσει, εκτός αν η άλλη είναι καρακαλόνα και η επιτομή της θηλυκότητας , οπότε ότι και να κάνει, ωραία θα δείχνει. Η κουμπάρα μου είναι 45 και με το γκρίζο δείχνει 55. Επίσης ούτε στον σύντροφο της αρέσει ( απόλυτα κατανοητό ), αλλά εκείνη αδιαφορεί. Όχι γιατί δεν την ενδιαφέρει η εμφάνιση της, αλλά γιατί πιστεύει ότι της πάει πολύ και είναι κούκλα και επιθυμητή, κάτι που δυστυχώς το πιστεύει μόνο εκείνη. επίσης δυστυχώς ο κόσμος δεν είναι ειλικρινής και της λένε πολλοί, μπράβο σου, καλά έκανες κτλ. Κάποιοι από αυτούς μου έχουν πει, " ρε συ πώς έγινε έτσι? Πες της και εσύ κάτι!"

[kotsifikos]

Εγώ όντας 40 πια έχω αρχίσει να βλέπω μερικές λευκές, όχι πολλές η αλήθεια είναι, δηλαδή μένω και με ρίζα δύο μηνών (καλή ώρα τώρα) και επειδή τα βάφω στο φυσικό μου δεν το καταλαβαίνεις, πρέπει να έχω σύνολο 20-30 τρίχες λευκές σε όλο το κεφάλι, έχω πολλά μαλλιά οπότε αυτό με έχει σώσει. Δεν μπορώ να πω πως θα μου άρεσε εγώ να είμαι με γκρίζα μαλλιά, τουλάχιστον όχι ακόμα.

Και εγώ θέλω να είμαι περιποιημένη πάντα, θα πάω για νύχι-φρύδι, θα φτιάξω μαλλί, θα βαφτώ (ποτέ δεν βάφομαι έντονα), πλέον σπάνια φοράω τακούνι αλλά δεν πιστεύω πως χρειάζεται απαραίτητα για να είναι θηλυκή η εμφάνιση μας, μπορεί να βγω με κολάν και αθλητικά αλλά και πάλι θα ειναι πολυ προσεγμένη η εμφάνιση μου, για να αρέσω σε μένα, για να νιώθω εγώ καλά, δεν αναρωτιέμαι ποτέ πως με βλέπουν οι άλλοι...θέλω κυρίως να αρέσω σε εμένα.

[mama16]

Just now, Yovanna είπε:

Ταυτίζομαι με τη κοκεταρία. Μου αρέσει η φυσική εμφάνιση, όταν όμως λέω φυσική, εννοώ όχι φουσκωμένα χείλη, ψεύτικα ζυγωματικά, τεράστια ψεύτικα στήθη , στρώσεις μακιγιάζ, τακούνια και καλό ντύσιμο στην παιδική χαρά. Μου αρέσει όμως να βλέπω όλους τους ανθρώπους περιποιημένους, άντρες - γυναίκες. Και περιποιημένους, δεν εννοώ μόνο να είναι καθαροί. Εννοώ να είναι ντυμένοι όπως αρμόζει στην εκάστοτε περίσταση, χτενισμένοι, να μοσχοβολάνε. Στο Παρίσι όπου ζούσα, πραγματικά έμπαινες στο μετρό και σου έφτιαχνε η διάθεση. Οι γυναίκες όλων των ηλικιών, είχαν κομψό, διακριτικό μακιγιάζ, ήταν καλοχτενισμένες , φορούσαν όμορφα παλτό, κρατούσαν κομψές τσάντες, μοσχοβολούσαν αρώματα, οι άντρες όλων των ηλικιών επίσης, φορούσαν καπέλα, ΄κομψά παλτό και καμπαρτίνες΄.. Τίποτα επιτηδευμένο .. ήταν όμως η επιτομή της κομψότητας .

Εμένα το γκρίζο στις νέες γυναίκες δεν μου αρέσει, εκτός αν η άλλη είναι καρακαλόνα και η επιτομή της θηλυκότητας , οπότε ότι και να κάνει, ωραία θα δείχνει. Η κουμπάρα μου είναι 45 και με το γκρίζο δείχνει 55. Επίσης ούτε στον σύντροφο της αρέσει ( απόλυτα κατανοητό ), αλλά εκείνη αδιαφορεί. Όχι γιατί δεν την ενδιαφέρει η εμφάνιση της, αλλά γιατί πιστεύει ότι της πάει πολύ και είναι κούκλα και επιθυμητή, κάτι που δυστυχώς το πιστεύει μόνο εκείνη. επίσης δυστυχώς ο κόσμος δεν είναι ειλικρινής και της λένε πολλοί, μπράβο σου, καλά έκανες κτλ. Κάποιοι από αυτούς μου έχουν πει, " ρε συ πώς έγινε έτσι? Πες της και εσύ κάτι!"

Για εμένα μπράβο στην κουμπάρα σ που κάνει αυτό που αρέσει σε εκείνη κ όχι στους άλλους... Τι σημαίνουν τα σχόλια "ρε συ πως έγινε έτσι"?? Κουμάντο ο καθένας στο δικό του κεφάλι κ δικά του μαλλιά!! Να κοιτάμε πρώτα τον εαυτό μας κ μετά να σχολιάζουμε τους άλλους!

[Yovanna]

Just now, mama16 said:

Για εμένα μπράβο στην κουμπάρα σ που κάνει αυτό που αρέσει σε εκείνη κ όχι στους άλλους... Τι σημαίνουν τα σχόλια "ρε συ πως έγινε έτσι"?? Κουμάντο ο καθένας στο δικό του κεφάλι κ δικά του μαλλιά!! Να κοιτάμε πρώτα τον εαυτό μας κ μετά να σχολιάζουμε τους άλλους!

Βασικά βαριέται να τα βάφει και έχει πείσει  τον εαυτό της ότι της πάνε. Δεν συμφωνώ με αυτό που λες. Όταν έχεις δει κάποιον πώς ήταν και τον βλέπεις να ασχημαίνει οικειοθελώς, ε θα το σχολιάσεις. Το ότι μπροστά της λένε άλλο με ενοχλεί. Δεν μπορώ τους ψεύτικους κόλακες που σου λένε αυτό που θες να ακούσεις. Εγώ όταν το ξεκίνησε την παρακάλεσα να μην το κάνει και δεν με άκουσε και καλά έκανε . Δικό της είναι το κεφάλι. Βέβαια δεν της λέω τι ωραία που είναι, διότι απλά δεν το πιστεύω.

[Ilaeira]

Just now, kotsifikos είπε:

Και εγώ θέλω να είμαι περιποιημένη πάντα, θα πάω για νύχι-φρύδι, θα φτιάξω μαλλί, θα βαφτώ (ποτέ δεν βάφομαι έντονα), πλέον σπάνια φοράω τακούνι αλλά δεν πιστεύω πως χρειάζεται απαραίτητα για να είναι θηλυκή η εμφάνιση μας, μπορεί να βγω με κολάν και αθλητικά αλλά και πάλι θα ειναι πολυ προσεγμένη η εμφάνιση μου, για να αρέσω σε μένα, για να νιώθω εγώ καλά, δεν αναρωτιέμαι ποτέ πως με βλέπουν οι άλλοι...θέλω κυρίως να αρέσω σε εμένα.

 

Έτσι ακριβώς. Και μια παγίδα με το μωρό είναι ότι συχνά καταλήγεις να βγαίνεις απ' το σπίτι στρώνοντας το μαλλί στο ασανσέρ, κι είναι κάτι που προσπαθώ να κόψω. Το νύχι κι εμένα μου λείπει πολύ τώρα με την καραντίνα, αλλά αρνούμαι να φωνάξω γυναίκα στο σπίτι. 

 

Για τα μαλλιά: μπράβο, βρε @samsympan! Δεν έχω άποψη για το εμφανισιακό του πράγματος, νομίζω εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Για παράδειγμα η μητέρα μου, σχεδόν 60 χρονών, τα έχει λευκά εδώ και χρόνια, κι όλοι νομίζουν ότι είναι βαμμένα κι έχει τύχει να την περάσουν για αδελφή μου. Στον γάμο μου όσοι δεν την ήξεραν πάθαιναν σοκ όταν συνειδητοποιούσαν ότι ήταν η συμπεθέρα! Οπότε μπράβο που βρήκες τον τρόπο να νιώθεις όμορφα και να απλοποιήσεις την καθημερινότητά σου. Εγώ δεν έχω ακόμα πολλά γκρίζα (dna του πατέρα), αλλά όταν έρθει η ώρα δεν ξέρω αν θα το τολμήσω. 

 

Πάντως συμφωνώ απόλυτα με τη @Yovanna για το φυσικό. Αυτό το "έτσι ξύπνησα", ρε παιδί μου. Που αν έχεις περιποιημένα άκρα και φρύδια και φρεσκολουσμένο μαλλί, είναι δέκα φορές καλύτερο από τα πέντε στρώματα μεϊκάπ. Και νιώθεις κι η ίδια όμορφα κι αυτό φαίνεται. Η πρόκληση βέβαια είναι να βρίσκεις τον χρόνο να περιποιείσαι τον εαυτό σου έστω και δέκα λεπτά καθημερινά.

[mama16]

Just now, Yovanna είπε:

Βασικά βαριέται να τα βάφει και έχει πείσει  τον εαυτό της ότι της πάνε. Δεν συμφωνώ με αυτό που λες. Όταν έχεις δει κάποιον πώς ήταν και τον βλέπεις να ασχημαίνει οικειοθελώς, ε θα το σχολιάσεις. Το ότι μπροστά της λένε άλλο με ενοχλεί. Δεν μπορώ τους ψεύτικους κόλακες που σου λένε αυτό που θες να ακούσεις. Εγώ όταν το ξεκίνησε την παρακάλεσα να μην το κάνει και δεν με άκουσε και καλά έκανε . Δικό της είναι το κεφάλι. Βέβαια δεν της λέω τι ωραία που είναι, διότι απλά δεν το πιστεύω.

Κ εγώ τους ψεύτικους κόλακες δεν τους μπορώ καθόλου, εσύ τουλάχιστον απ' την πλευρά σου είσαι αληθινή. Δεν σου άρεσε κ της το είπες. Το να πούμε την γνώμη μας εφόσον ζητηθεί δεν είναι κακό. Το να σχολιάζουμε πίσω απ' την πλάτη του άλλου είναι!

 

Κ εγώ δεν ξέρω αν θα τολμούσα ποτέ αυτό το βήμα, βέβαια έχω κουραστεί από τα βαψιματα κ τα βάφω πλέον κάθε μισό χρόνο περίπου, βέβαια ακόμα δεν έχω θέμα με άσπρες τρίχες. Μια έχω εντοπίσει προς το παρόν. Αλλά με ενοχλεί το ότι πρέπει εμείς οι γυναίκες να είμαστε στην πένα, ξυρισμενες παντού, βαμμένες κλπ ενώ στους άντρες πχ όταν θα αρχίζουν να ασπρίζουν τα μαλλιά τους κανείς δεν το σχολιάζει αρνητικά ότι δεν τους πάει!

[Sentir...natureza]

Just now, Yovanna είπε:

Όχι γιατί δεν την ενδιαφέρει η εμφάνιση της, αλλά γιατί πιστεύει ότι της πάει πολύ και είναι κούκλα και επιθυμητή, κάτι που δυστυχώς το πιστεύει μόνο εκείνη. επίσης δυστυχώς ο κόσμος δεν είναι ειλικρινής και της λένε πολλοί, μπράβο σου, καλά έκανες κτλ. Κάποιοι από αυτούς μου έχουν πει, " ρε συ πώς έγινε έτσι? Πες της και εσύ κάτι!"

 

Παράθεση

Όταν έχεις δει κάποιον πώς ήταν και τον βλέπεις να ασχημαίνει οικειοθελώς, ε θα το σχολιάσεις. 

Δύο λέξεις : body shaming. Γιατι πρέπει να την ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι; Και γιατί πρέπει οι άλλοι να έχουν άποψη για την εμφάνιση της; Και γιατί να την εκφράσουν; Τους ρώτησε "τι άποψη έχετε;" ή αποφάσισαν μόνοι τους απλά να σχολιάσουν την αλλαγη; Γιατί να μπουν γενικως στην νοητική διαδικασία να κρίνουν την εμφάνιση κάποιου;(ρητορικές ερωτήσεις για σκεψη).Πιστεύω πως δεν έχει καν νόημα να μπει κάποιος στη διαδικασία να σχολιάσει αρνητικά την εμφάνιση κάποιου. Αν δεν θέλει να πει κομπλιμέντο, κάτι που θα μεταδώσει θετικότητα, τότε ας μην μιλήσει καθόλου.

[Yovanna]

Just now, Sentir...natureza said:

Δύο λέξεις : body shaming. Γιατι πρέπει να την ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι; Και γιατί πρέπει οι άλλοι να έχουν άποψη για την εμφάνιση της; Και γιατί να την εκφράσουν; Τους ρώτησε "τι άποψη έχετε;" ή αποφάσισαν μόνοι τους απλά να σχολιάσουν την αλλαγη; Γιατί να μπουν γενικως στην νοητική διαδικασία να κρίνουν την εμφάνιση κάποιου;(ρητορικές ερωτήσεις).Πιστεύω πως δεν έχει καν νόημα να μπει κάποιος στη διαδικασία να σχολιάσει αρνητικά την εμφάνιση κάποιου. Αν δεν θέλει να πει κομπλιμέντο, κάτι που θα μεταδώσει θετικότητα, τότε ας μην μιλήσει καθόλου.

Ε όχι και body shaming το να σχολιάσεις ότι τα μαλλιά κάποιου δεν του πηγαίνουν όπως τα έχει κάνει. Στον ίδιο αν δεν έχεις την οικειότητα δεν θα το πεις, αλλά τα ψεύτικα κοπλιμέντα με αηδιάζουν. Τότε ούτε θετικά σχόλια να κάνουμε για την εμφάνιση κάποιου. Ούτε κοπλιμέντα, άσχετα αν τα εννοούμε. Εγώ τους ανθρώπους που αγαπάω , θέλω να τους βλέπω στα καλύτερα τους, κυρίως αν ξέρω ότι και εκείνοι νοιάζονται για το πώς δείχνουν.  Θα πω τη γνώμη μου, αλλά θα αποδεχθώ την επιλογή τους στο τέλος. Αν με ρωτήσουν όμως, θα πω την αλήθεια! Πάντως πίστεψε με, δεν της άρεσε καθόλου όταν την πέρασαν για μαμά μου, καθόλου όμως.

[ΑΡΓΚ]

Τα μαλλια μου εχουν γκριζαρει αρκετα, οχι φυσικα ενα ωραιο γκρι κομμωτηριου, αλλα το τοπους τοπους το φυσικο, και μαλλον πολυ για την ηλικια μου. To εχω σκεφτει να κανω τη μεταβαση στο φυσικο γιατι το βαριεμαι πολυ το κομμωτηριο, αλλα κακα τα ψεματα, αν το δοκιμασω, βαζω δυστυχως την καριερα μου σε κινδυνο, οσο και να λεμε οτι η εμφανιση δεν θα επρεπε να ειναι κριτηριο. Και γιατι αυτο το ενδιαμεσο "εχω τα χαλια μου" που θα υπαρχει για κανενα χρονο δε στεκεται σε επαγγελματικο περιβαλλον, και γιατι το να ειμαι στη δεκαετια των 40 και να δειχνω σαν 60+ δε θα βοηθησει δυστυχως . Σε κάποιες πάει, αλλά είναι ελάχιστες. Έχω μια φίλη, έχει το μαλλί σχεδόν ξυρισμένο βέβαια, και αυτό είναι γκρι, αλλά η γυναίκα έχει σώμα και πρόσωπο μοντέλου, αυτό το 1 στα 1000 που νομίζεις υπάρχει μόνο με φώτοσοπ. Οι περισσότερες, απλά δείχνουμε σα γιαγιάδες  Που θα ήταν αποδεκτό λουκ πριν 50 χρόνια, σήμερα, δύσκολα.

[Sentir...natureza]

Just now, Yovanna είπε:

Ε όχι και body shaming το να σχολιάσεις ότι τα μαλλιά κάποιου δεν του πηγαίνουν όπως τα έχει κάνει. Στον ίδιο αν δεν έχεις την οικειότητα δεν θα το πεις, αλλά τα ψεύτικα κοπλιμέντα με αηδιάζουν. Τότε ούτε θετικά σχόλια να κάνουμε για την εμφάνιση κάποιου. Ούτε κοπλιμέντα, άσχετα αν τα εννοούμε. Εγώ τους ανθρώπους που αγαπάω , θέλω να τους βλέπω στα καλύτερα τους, κυρίως αν ξέρω ότι και εκείνοι νοιάζονται για το πώς δείχνουν.  Θα πω τη γνώμη μου, αλλά θα αποδεχθώ την επιλογή τους στο τέλος. Αν με ρωτήσουν όμως, θα πω την αλήθεια! Πάντως πίστεψε με, δεν της άρεσε καθόλου όταν την πέρασαν για μαμά μου, καθόλου όμως.

Γιατί, τα μαλλιά μέρος του σώματος δεν είναι;Ακόμη και ο σχολιασμός του ντυσίματος είναι body shaming. Για την ακρίβεια, η οποιαδήποτε πρόθεση να σχολιάσεις αρνητικα κάτι στην εξωτερική εμφάνιση του άλλου είναι body shaming.

Το ότι δεν του πηγαίνουν είναι μια δική σου αποψη,η οποία καμία αξία δεν έχει διότι δεν αφορούν τα δικά σου μαλλιά! Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη που πιστεύουν ότι του πηγαίνουν και συμφωνούν μαζί του 

Τα "καλύτερα τους" είναι και πάλι μια δικη σου άποψη, δεν ειναι κάτι αντικειμενικό. Γενικως, δεν υπάρχει αντικειμενικότητα στην εξωτερική εμφάνιση, μόνο προσωπικά γούστα.

Αν σε ρωτήσουν, θα πεις την αλήθεια σου.Οπως την έχεις σχηματίσει με τα δικά σου βιώματα, τις εμπειρίες, τις επιρροές.

Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουμε: οτι δεν εχει αξία και νόημα ουτε καν να σκεφτούμε κριτικά για κάτι στην εμφάνιση του άλλου.Ο εαυτός του είναι δικός του, γιατί νιωθουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε αν κάτι είναι ωραίο ή όχι; Αυτά τα θέματα είναι καθαρά υποκειμενικά και αν νιώθουμε την ανάγκη να κάνουμε κουμάντο (έστω και μέσα στο μυαλό μας) την εμφάνιση του άλλου τότε πρέπει να ψάξουμε καλά μεσα μας, γιατί αισθανόμαστε ωραία να έχουμε αυτήν την θέση κριτικής απέναντι στον άλλον;

 

[Yovanna]

Just now, Sentir...natureza said:

Γιατί, τα μαλλιά μέρος του σώματος δεν είναι;Ακόμη και ο σχολιασμός του ντυσίματος είναι body shaming. Για την ακρίβεια, η οποιαδήποτε πρόθεση να σχολιάσεις αρνητικα κάτι στην εξωτερική εμφάνιση του άλλου είναι body shaming.

Το ότι δεν του πηγαίνουν είναι μια δική σου αποψη,η οποία καμία αξία δεν έχει διότι δεν αφορούν τα δικά σου μαλλιά! Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη που πιστεύουν ότι του πηγαίνουν και συμφωνούν μαζί του 

Τα "καλύτερα τους" είναι και πάλι μια δικη σου άποψη, δεν ειναι κάτι αντικειμενικό. Γενικως, δεν υπάρχει αντικειμενικότητα στην εξωτερική εμφάνιση, μόνο προσωπικά γούστα.

Αν σε ρωτήσουν, θα πεις την αλήθεια σου.Οπως την έχεις σχηματίσει με τα δικά σου βιώματα, τις εμπειρίες, τις επιρροές

Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουμε: οτι δεν εχει αξία και νόημα ουτε καν να σκεφτούμε κριτικά για κάτι στην εμφάνιση του άλλου.Ο εαυτός του είναι δικός του, γιατί νιωθουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε αν κάτι είναι ωραίο ή όχι; Αυτά τα θέματα είναι καθαρά υποκειμενικά και αν νιώθουμε την ανάγκη να κάνουμε κουμάντο (έστω και μέσα στο μυαλό μας) την εμφάνιση του άλλου τότε πρέπει να ψάξουμε καλά μεσα μας, γιατί αισθανόμαστε ωραία να έχουμε αυτήν την θέση κριτικής απέναντι στον άλλον;

 

Μα πάντα τη δική μας 'αποψη και τη δική μας αλήθεια δεν εκφράζουμε? Όταν κάποιος μας ρωτάει τη γνώμη μας για το οτιδήποτε (εμφάνιση, προσωπικές σχέσεις, εργασία, ) τη δική μας γνώμη και αλήθεια δεν ζητάει? Δεν καταλαβαίνω το νόημα του Bold. Και εσύ ότι άποψη , γνώμη και συμβουλή εκφέρεις εδώ μέσα, τη δική σου αλήθεια δεν εκφράζει? Ξέρεις πόσοι θα υπάρχουν που δεν συμφωνούν? (βάζω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτούς). Τι σημαίνει αυτό? Ότι δεν θα πρέπει να την εκφράζεις?

[Sentir...natureza]

Just now, Yovanna είπε:

 Και εσύ ότι άποψη , γνώμη και συμβουλή εκφέρεις εδώ μέσα, τη δική σου αλήθεια δεν εκφράζει? Ξέρεις πόσοι θα υπάρχουν που δεν συμφωνούν? (βάζω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτούς). Τι σημαίνει αυτό? Ότι δεν θα πρέπει να την εκφράζεις?

Είναι άλλο να εκφράζεις την άποψη σου όταν συζητάς για κάτι θεωρητικό, κάτι που σε προβληματίζει, κάτι κοινωνικό, κάτι που το ζεις και άλλο να εκφράζεις την άποψη σου επειδή δεν σου αρέσει κάτι στην εμφάνιση του άλλου(μιλάμε για την περίπτωση που δεν σου ζητηθεί να πεις την άποψη σου). Σαφως εδώ συζητάμε και λέμε τις αλήθειες μας αλλά σε τι προσφέρει ακριβώς αν πεις σε κάποιον ότι πχ δεν σου πάνε τα γκρίζα μαλλιά; Πιθανόν να έχει δυνατή αυτοεκτίμηση, να νιώθει σίγουρη με την απόφαση της και να σου απαντήσει "ΕΣΥ πιστεύεις ότι δεν μου πάνε, εμένα μου αρέσουν οπότε δεν σου πέφτει κανένας λογος" (γιατί θα πρέπει να σου πέφτει άλλωστε;).Αλλά αν αισθάνεται άσχημα με την κριτική (γιατί όπως και να το κάνουμε είμαστε όντα που αποζητάμε την κοινωνική αποδοχή) τοτε πιθανότατα θα σκεπάσει το δικό της θέλω για να βάλει από πάνω το δικό σου.Γιατι να έχει μεγαλύτερη αξία το δικό σου θέλω σε κάτι που αφορά την ίδια; Δεν βλέπω να εχει απαντηθεί αυτή η ερώτηση και την έχω κάνει ήδη πολλές φορές.

[vtgian]

Το transition στο φυσικό είναι κάτι που προσπαθώ χρόνια τώρα αλλά τελικά την απόφαση δεν την παίρνω. Τις βαφές δεν τις αντέχω γιατί εκνευρίζομαι απίστευτα που σε 3 εβδομάδες φαίνεται ρίζα (ακόμα και αν δεν έχω τόσα γκρίζα, εγώ τα βλέπω και μου φτάνει) και μου αρέσουν οι αλλαγές. Τα τελευταία 4 χρόνια την παλεύω με ανταύγειες,  πολύ ανοιχτές και είμαι τυχερή γιατί αν και μελαχρινή παραδόξως μου πάνε πολύ και δεν βλέπω καθόλου τα γκρι. Αν και ωραίο, είναι ωστόσο εντελώς τεχνητό το αποτέλεσμα. Με μεγαλώνουν, ή μάλλον για να το πω καλύτερα, με δείχνουν στην κανονική μου ηλικία γιατί μικροδείχνω και σαν χαρακτηριστικά αλλά και λόγω καλού δέρματος.  Για την ακρίβεια, πριν 4 χρόνια έκανα τεράστια αλλαγή και από μακριά και βαμμένα μαύρα, πήγα σε κοντά και σχεδόν όλα γκρι. Σε αυτό το διάστημα είχα διακυμάνσεις ως προς την ένταση, την τελευταία φορά που πήγα κομμωτήριο ζήτησα να κάνω λιγότερες ανταύγειες και κάτι σαν mini balayage (σκούρα ρίζα και σταδιακό άνοιγμα - δεν έχω όμως το μακρύ μαλλί που απαιτεί) με στόχο να τα αφήσω να μακρύνουν και ίσως να μη τα ξαναβάψω. Δεν ξέρω αν θα αντέξω,  βοηθάει το lockdown αλλά μάλλον όχι, νιώθω ότι θέλω κάτι πιο φυσικό, έχω κουραστεί με το τετράωρο κομμωτήριο, τα silver για να μη κιτρινίζουν και με το τεχνητό του πράγματος και φυσικά έχει κουραστεί και η τρίχα. Αλλά επαγγελματικά, έχω το ίδιο πρόβλημα με την ΑΡΓΚ, είναι δύσκολο να υποστηρίξω τη μετάβαση.

 

Το εντελώς γκρίζο προσωπικά δε με χαλάει καθόλου και σε κάποιες κοπέλες, ακόμα και πολύ νέες το βρίσκω απίστευτα σικ. Δεν είναι τόσο θέμα σώματος αλλά γενικού στυλ που απαιτείται για να το υποστηρίξεις και να δείχνει μοντέρνο και όχι γιαγιαδίστικο. Πάντως είναι αλήθεια ότι δε βρίσκεις εύκολα γυναίκες που να έχουν αφήσει "ελεύθερες" τις γκρίζες τρίχες τους και παράλληλα να δείχνουν περιποιημένες, τουλάχιστον δεν έχω εγώ κάποια στον κύκλο μου που να τα έχει αφήσει και να μην είναι γενικά "αφημένη" και είναι κρίμα αυτό.

[Yovanna]

Just now, Sentir...natureza said:

Είναι άλλο να εκφράζεις την άποψη σου όταν συζητάς για κάτι θεωρητικό, κάτι που σε προβληματίζει, κάτι κοινωνικό, κάτι που το ζεις και άλλο να εκφράζεις την άποψη σου επειδή δεν σου αρέσει κάτι στην εμφάνιση του άλλου(μιλάμε για την περίπτωση που δεν σου ζητηθεί να πεις την άποψη σου). Σαφως εδώ συζητάμε και λέμε τις αλήθειες μας αλλά σε τι προσφέρει ακριβώς αν πεις σε κάποιον ότι πχ δεν σου πάνε τα γκρίζα μαλλιά; Πιθανόν να έχει δυνατή αυτοεκτίμηση, να νιώθει σίγουρη με την απόφαση της και να σου απαντήσει "ΕΣΥ πιστεύεις ότι δεν μου πάνε, εμένα μου αρέσουν οπότε δεν σου πέφτει κανένας λογος" (γιατί θα πρέπει να σου πέφτει άλλωστε;).Αλλά αν αισθάνεται άσχημα με την κριτική (γιατί όπως και να το κάνουμε είμαστε όντα που αποζητάμε την κοινωνική αποδοχή) τοτε πιθανότατα θα σκεπάσει το δικό της θέλω για να βάλει από πάνω το δικό σου.Γιατι να έχει μεγαλύτερη αξία το δικό σου θέλω σε κάτι που αφορά την ίδια; Δεν βλέπω να εχει απαντηθεί αυτή η ερώτηση και την έχω κάνει ήδη πολλές φορές.

Μα πόιός είπε οτι έχει μεγαλύτερη αξία η γνώμη των άλλων? Δεν θα έπρεπε, εκτός αν σε κάποια πράγματα θεωρείς ότι ο άλλος είναι περισσότερο γνώστης από σένα, οπότε για σένα η γνώμη του μετράει περισσότερο. Αν ο Τρύφωνας Σαμαράς μου πει ότι μου πηγαίνουν τα κοντά μαλλιά, θα τον πιστέψω, αλλά θα τα κρατήσω μακριά γιατί εγώ τα προτιμώ έτσι. Η αδερφή μου πολύ συχνά με ρωτάει για ρούχα και μόδα κτλ γιατί θεωρεί ότι το κατέχω και με εμπιστεύεται. Αν όντως κάποιος αισθάνεται καλά με την επιλογή του, δεν θα επηρεαστεί από καμία καλοπροαίρετη γνώμη. Αν όμως είσαι σίγουρη για την επιλογή σου, γιατί να ενοχληθείς που σε περνάνε για μαμά της συνομήλικης σχεδόν φίλης σου? Θέλω να πω ότι συχνά έχουμε διαστρεβλωμένη εικόνα του εαυτού μας. Είναι αυτό που λέμε expectations vs reality !

[Annitamik]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Τα μαλλια μου εχουν γκριζαρει αρκετα, οχι φυσικα ενα ωραιο γκρι κομμωτηριου, αλλα το τοπους τοπους το φυσικο, και μαλλον πολυ για την ηλικια μου. To εχω σκεφτει να κανω τη μεταβαση στο φυσικο γιατι το βαριεμαι πολυ το κομμωτηριο, αλλα κακα τα ψεματα, αν το δοκιμασω, βαζω δυστυχως την καριερα μου σε κινδυνο, οσο και να λεμε οτι η εμφανιση δεν θα επρεπε να ειναι κριτηριο. Και γιατι αυτο το ενδιαμεσο "εχω τα χαλια μου" που θα υπαρχει για κανενα χρονο δε στεκεται σε επαγγελματικο περιβαλλον, και γιατι το να ειμαι στη δεκαετια των 40 και να δειχνω σαν 60+ δε θα βοηθησει δυστυχως . Σε κάποιες πάει, αλλά είναι ελάχιστες. Έχω μια φίλη, έχει το μαλλί σχεδόν ξυρισμένο βέβαια, και αυτό είναι γκρι, αλλά η γυναίκα έχει σώμα και πρόσωπο μοντέλου, αυτό το 1 στα 1000 που νομίζεις υπάρχει μόνο με φώτοσοπ. Οι περισσότερες, απλά δείχνουμε σα γιαγιάδες  Που θα ήταν αποδεκτό λουκ πριν 50 χρόνια, σήμερα, δύσκολα.

Και εγώ το ίδιο θέμα θα είχα στη δουλειά. Είμαστε πολύ μακριά από αυτήν την νοοτροπία στην Ελλάδα τουλάχιστον. Εδώ απαγορεύεται στη δουλειά μου μαλλί χρώματος έντονο καροτι όχι γκρί, τι να λέμε τώρα. Και φυσικά πρέπει να είσαι απαραιτήτως βαμμένη ( σε φυσικές αποχρώσεις- τέρμα ειρωνεία). Δε ξέρω, όπως και αν είμαστε τελικά, τους ενοχλούμε

[Mary1976]

Εμένα από την άλλη μου φαίνεται τελείως αντιαισθητικό και αφύσικο το μακιγιάζ! Δεν μπορώ να το δεχτώ ως κάτι όμορφο με τίποτα, παρόλο που το 90% των γυναικών κάνει κάποιου είδους μακιγιάζ. Κάποτε έκανα και εγώ, το έκοψα νωρίς γιατί δεν ένοιωθα ότι πρόσθετε κάτι στην εξωτερική μου εμφάνιση και ότι με εμποδίζει. Πχ δεν μπορούσα να πιάσω με άνεση το πρόσωπό μου ή τα μάτια μου, δεν μπορούσα να φάω ή να πιω γιατί έτρωγα και το κραγιόν, φίλαγα τους άλλους στον αέρα μην τους λερώσω, το τηλέφωνο στη δουλειά γινόταν μπεζ από το μεικαπ, κατέληγα στο τέλος της ημέρας σαν κοάλα από τη μάσκαρα, έπρεπε να ξεβαφτώ αλλιώς λέρωνα τα μαξιλάρια ή ξύπναγα με σπυράκια κτλ! Ταλαιπωρία για ένα μή φυσικό πράγμα. Θεωρώ ότι οι γυναίκες είναι ωραιότερες χωρίς μακιγιάζ. 

[Sentir...natureza]

Just now, Yovanna είπε:

Μα πόιός είπε οτι έχει μεγαλύτερη αξία η γνώμη των άλλων? Δεν θα έπρεπε, εκτός αν σε κάποια πράγματα θεωρείς ότι ο άλλος είναι περισσότερο γνώστης από σένα, οπότε για σένα η γνώμη του μετράει περισσότερο. Αν ο Τρύφωνας Σαμαράς μου πει ότι μου πηγαίνουν τα κοντά μαλλιά, θα τον πιστέψω, αλλά θα τα κρατήσω μακριά γιατί εγώ τα προτιμώ έτσι. Η αδερφή μου πολύ συχνά με ρωτάει για ρούχα και μόδα κτλ γιατί θεωρεί ότι το κατέχω και με εμπιστεύεται. Αν όντως κάποιος αισθάνεται καλά με την επιλογή του, δεν θα επηρεαστεί από καμία καλοπροαίρετη γνώμη. Αν όμως είσαι σίγουρη για την επιλογή σου, γιατί να ενοχληθείς που σε περνάνε για μαμά της συνομήλικης σχεδόν φίλης σου? Θέλω να πω ότι συχνά έχουμε διαστρεβλωμένη εικόνα του εαυτού μας. Είναι αυτό που λέμε expectations vs reality !

Την αποψη μου για την μοδα την εχω ξαναγραψει παλαιοτερα. Ποτε δεν την ακολουθησα (συνειδητα), ουτε καν στην εφηβεια μου και δεν με ενδιαφερει τι προτεινουν αυτοι που πρεσβευουν αυτην την βιομηχανια και δημιουργουν τις τασεις. Αν παω σε ενα καταστημα και μου αρεσει κατι που τυχαινει να ειναι στη μοδα θα το παρω φυσικα αλλα δεν ακολουθω τις τασεις για να καθοριζω την εξωτερικη μου εμφανιση. Οποιος ζητησει την αποψη καποιου ειτε ειναι "γνωστης" (σε εισαγωγικα γιατι δεν θεωρω οτι υπαρχει αντικειμενικη γνωση για την εξωτερικη εμφανιση) ειτε οχι, τοτε του παραχωρει το δικαιωμα να "εισβαλλει" στη διαμορφωση της τελικης του αποφασης, οποτε πιθανον να μην ειναι 100% δικη του. Εγω μιλαω συγκεκριμενα για οταν δεν σου ζητηθει η καταθεση της αποψης σου αλλα παρ'ολα αυτα σχολιασεις αρνητικα κατι στην εξωτερικη εμφανιση του αλλου, ειτε ειναι φιλος σου, ειτε ενας περαστικος στο δρομο, ειτε καποιος που εχεις να δεις καιρο και αλλαξε. Συμφωνω οτι το κυριοτερο ειναι να αισθανεσαι καλα με την επιλογη σου αλλα οπως εγραψα η φυση μας θελει να επιθυμουμε την κοινωνικη αποδοχη και αν ολοι της λενε οτι δεν της πανε τα γκριζα αλλα εκεινη τα θελει, καπου θα γινει μια εσωτερικη συγκρουση(βλεπε Φροϋντ), γι'αυτο και το body shaming εχει συσχετιστει με καποια προβληματα ψυχικης υγειας οπως η νευρικη ανορεξια, η χαμηλη αυτοεκτιμηση και αλλα.

Ας μην ξεχναμε οτι τα στοιχεια που κανουν την εξωτερικη εμφανιση "ωραια" "αισθητικα ομορφη" κλπ δεν ειναι απολυτα και απαραλλαχτα αλλα αλλαζουν με τα χρονια. Παλαιοτερα οι αρρενωποι αντρες φορουσαν τακουνια και περουκες. Αυτο που θελω να πω ειναι οτι καμια αποψη δεν ειναι μεγαλυτερης αξιας (πχ του Σαμαρα), σημασια εχει το μεσα μας, η δικη μας φωνη, την οποια πρεπει δυστυχως να παλεψουμε για να μην επηρεαζεται τοσο πολυ απο τα κοινωνικα προτυπα και τις "αυθεντιες" της "ομορφιας".