Γεια σου, αρχικα σου ευχομαι οτι καλυτερο οποια αποφαση και αν παρεις. Ξερω δυο τετοιες περιπτωσεις, η μια στον παιδικο της κορης μου (παιδι με 2 μητερες), η αλλη στο ευρυτερο οικογενειακο περιβαλλον του αντρα μου (μονογονεικη οικογενεια). Ζουμε στο εξωτερικο απο οτι καταλαβαινεις. Στην δευτερη περιπτωση, το παιδι ειναι περιπου 11 ετων σημερα και σε μια κουβεντα που ειχα με την μητερα του, μου ειπε οτι του το αποκαλυψε αρκετα νωρις δεδομενου οτι ειχε μονο μητερα, γυρω στα 3-4, και οτι με τον καιρο του εξηγουσε οτι ερωτησεις ειχε σχετικα με τις λεπτομερειες της διαδικασιας καθως μεγαλωνε. Ολο αυτο το διαστημα, ειχε ερθει σε επαφη με παιδοψυχολογο και το ειχαν προσεγγισει μαζι. Το παιδι πλεον εχει πληρη επιγνωση και απο οτι μου ειπε το εχει δεχτει καλα, δεν ειχε καποιο ιδιαιτερο προβλημα ολα αυτα τα χρονια, περα απο τα ορια του φυσιολογικου. Αυτα ξερω. Αν θελεις, μπορω να την ρωτησω καποιες περισσοτερες λεπτομερειες.
Να τονισω βεβαια οτι η κοινωνια εξω ειναι και πολυ πιο αποδεκτικη, οποτε δεν ξερω οι απαντησεις που θα παρεις αν θα μπορουν να σου λυσουν τις αποριες σου. Τωρα στην δικη σου περιπτωση βεβαια δεν ειναι τοσο θεμα, θελω να πω οτι για οποιον σας βλεπει και δεν γνωριζει, δεν ειναι δυνατον να γνωριζει για την δωρεα και αυτονοητα θα ειναι το βιολογικο παιδι και των δυο, οποτε το δικο σου παιδι ισως να μην χρειαστει να ερθει σε τοσο δυσκολη θεση λογω του κοινωνικου περιγυρου. Αλλα εδω η δωρεα γεννετικου υλικου πλεον δεν αντιμετωπιζεται ως ταμπου, οποτε ειναι και ευκολοτερο για το ιδιο το παιδι να το δεχτει ως κατι φυσιολογικο.