Chrysoum

Είμαι η μόνη που είχα λάθος προφορά στα αγγλικά σε διάφορες λέξεις επειδή έτσι μας τα έμαθαν στο σχολείο/φροντιστήριο;;

Θα νομίζεις ότι σε έχω βάλει στο μάτι στο τέλος, αλλά δεν είναι έτσι! Απλά εδώ θέλω να προσθέσω ότι αυτό είναι και λιγο δίκοπο μαχαίρι, γιατί αν τους έχει διδάξει κάτι που είναι λάθος, το ότι έχει τελειώσει την σχολή το κάνει ακόμη χειρότερο. Άσε που πλέον πολλοί γονείς έχουν ανώτατη εκπαίδευση, οπότε έχουν αρκετές και ευρεις γνώσεις για να πιάνουν τα οποία λάθη μπορεί να διδάσκονται.

Κι εγώ το βρίσκω φυσιολογικό να δουλεύουν φοιτητές. Θα σου πω λοιπόν πως το βλέπω, τα πάντα είναι σχετικά. Αν δηλαδή διδάσκει ένας τελειόφοιτος που του μένουν μόνο λίγα μαθήματα του τελευταίου εξαμήνου για το πτυχίο, τοτε ναι, γιατί όχι; ειδικά όταν πρόκειται να διδάξει σε παιδια μικρότερων τάξεων ή όταν πρόκειται απλά να αναπληρώσει κάποιες ώρες. Δεν νομίζω δηλαδή ότι θα είχε τόση σημασία αν ένας τελειόφοιτος μαθηματικός δίδασκε παιδιά Γ' γυμνασίου ή Α' λυκείου, τουλάχιστον όσον αφορά το γνωστικό επίπεδο. Το ίδιο για παράδειγμα και με τα αγγλικά, αν έστελνα την κόρη μου φροντιστήριο, δεν θα με πείραζε αν στις πρώτες τάξεις τους δίδασκε φοιτήτρια. Όσον αφορά την μεταδοτικοτητα είναι άλλο θέμα, αλλά τα πολλά χρόνια εμπειρίας δεν είναι απαραίτητα κάτι που σε κάνει καλύτερο, σίγουρα βοηθάνε ειδικά αν ξέρεις ότι δεν το έχεις και το δουλεύεις, αλλά έχω περάσει από πολλούς καθηγητές που πάρα τα πολλά χρόνια στην πλάτη τους, απλά βαριόσουν και νυσταζες και από άλλους μικρότερους που ήταν ακόμη φοιτητές όταν μας δίδασκαν (διδακτορικοι μας δίδασκαν σε επίπεδο μάστερ) που ήταν μακράν καλύτεροι. Τα πάντα είναι σχετικά λοιπόν. Όταν μιλάμε για πιο ανεβασμένο επίπεδο βέβαια, τότε θα συμφωνήσω μαζί σου, θα ήθελα κάποιον που και να γνωρίζει το αντικείμενο καλά και να έχει μεταδοτικοτητα και αγάπη για την δουλειά του και κυρίως να είναι καλός στο να εξηγεί.

Η κόρη μου είναι μικρή και πάει ακόμη παιδικό. Τουλάχιστον μια φορά στις 15 έχουν όμως αντικατάστατη (στο 90% των περιπτώσεων είναι φοιτητές και είναι standy, φαντάζομαι ότι δουλεύουν κάθε βδομάδα γιατί ο παιδικός έχει 8 τμήματα και ανά 2 βδομάδες συνήθως είναι στο τμήμα της κόρης μου όπως είπα), είτε γιατί αρρωσταίνουν οι ίδιες οι νηπιαγωγοι, είτε γιατί αρρωσταίνουν τα παιδιά τους, είτε για τον οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούν να δουλέψουν και παίρνουν την άδεια που δικαιούνται. Οκ.. Ξέρω ότι δεν είναι το ίδιο όπως το να είναι με αυτούς που ξέρει και εμπιστεύεται, αλλά έτσι είναι τα πράγματα. Όπως εγώ δεν θα μπορέσω να πάω την ημέρα που αρρώστησε στην δουλειά, έτσι δεν θα μπορέσει και η νηπιαγωγος. Αυτό προσπάθησα να εξηγήσω με το πως λειτουργούν τα πράγματα σε άλλες χώρες, αν ήταν αυτονόητο και για την Ελλάδα ότι ο κάθε εργαζόμενος μπορεί ανά πάσα στιγμή να κάνει χρήση της άδειας που δικαιούται, δεν θα υπήρχαν γονείς που να παραπονιουνται όταν θα υπήρχε αντικαταστάτης. Επίσης, ως γονέας θα προτιμούσα να έχει το παιδί μου αντικατάστατη ειδικά όταν πρόκειται για μάθημα, παρά να έχει μια δασκάλα που θα σέρνεται και θα προσπαθεί απλά να βρει μια ασχολία για να περάσουν την ώρα τους και να περιμένει να φυγει να πάει σπίτι της να λιώσει η κακόμοιρα.

Από ότι βλέπεις είπα γενικών καθηκοντων και όχι ειδικών όπως είναι να το βγαζεις μισθοδοσία, να κάνεις τα λογιστικά γενικότερα. Εχω δουλέψει όσο σπούδαζα σε σούπερ μάρκετ που εδώ εκτελούν και χρέη ταχυδρομείου ως αντικαταστάτρια γενικών καθηκόντων. Καλύπτα θέσεις από ταμεία, στις αποθήκες και έξω στα ράφια, ταχυδρομείο τόσο εξυπηρέτηση όσο και στα logistics. Όλα όσα είχαν να κάνουν με τα γενικά καθήκοντα. Αν έκανα την δουλειά εξίσου καλά όσο κσποιος που δουλευε εκεί για 3 χρόνια; σίγουρα όχι, αλλά όταν δεν μπορούσε να έρθει στην δουλειά, τουλάχιστον συνέχιζοταν η ροή της δουλειάς χωρίς να κολλάει όλη η αποθήκη πχ ή χωρίς να λειτουργεί το σουπερμάρκετ με 2 ταμεία αντί για 3. Τώρα όταν έπρεπε να λείψει η λογιστρια δεν ξέρω τι γινόταν. Και σου είπα ότι όσο οι ευθύνες αυξάνονται δεν υπάρχει πλέον ο αντικαστατης γενικών καθηκόντων. Να διαβάζουμε πρώτα λίγο τι μας λένε οι αλλοι πριν γίνουμε απόλυτοι, όπως επίσης ποτε μη λες ποτέ.

Εκ των πραγμάτων οταν μιλάς με κάποιους που έχουν βιώματα από έξω, αυτά και φέρνουμε στην συζήτηση. Υποτίθεται ότι συγκρίνουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα με άλλα μοντέλα άλλων χωρών που δουλεύουν πολύ καλύτερα. Όσον αφορά το spare προσωπικό, αναφέραμε ότι το συνήθες είναι να υπάρχει ένας αντικαταστατης γενικών καθηκόντων. Θα αντικαταστήσει δηλαδή τόσο τον αποθηκάριο, όσο και τον οδηγό ή τον πωλητή. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στις πολυεθνικές φυσικά και όσο οι ευθύνες ευθυνονται δεν μπορεί να υπάρξει ένας αντικατάστατης γενικών καθηκόντων.

Κι όμως το είπα πολύ σοβαρά!! Αρχικά νομιζω ότι η κυρία διαφορά μας είναι ότι εργασιακά ανήκουμε σε δύο εντελώς διαφορετικές πλευρές, εσύ εργοδότης σε οικογενειακή επιχείρηση, εγώ εργαζόμενη στο εξωτερικό. Οπότε κάποια πράγματα που για μένα θεωρούνται αυτονόητα, για σενα θεωρούνται υπερβολικά και τούμπαλιν. Δεν θα ρωτούσα αν υπάρχει αντικατάστατης σε μια πιθανή συνέντευξη, γιατί είναι αυτονόητο, υπάρχει! Όπως επίσης είναι αυτονόητο ότι μέχρι και 10 ημέρες τον χρονο εγω (και 10 ημέρες ο πατέρας) μπορουμε να λειψουμε όταν αρρωσταίνει το παιδί. Είναι απλά αυτονόητο, όχι μόνο για εμένα, για όλους, για τους συναδέλφους, για τον αντικατάστατη, για τον εργοδότη, για όλους. Αλλά αυτή είναι η διαφορά μεταξύ δουλεύω Ελλάδα και δουλεύω εξωτερικό, οπότε το καταλαβαίνω ότι σε κάποιους ακούγεται παράλογο. Φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που ξεκίνησε η κόρη μου παιδικό και ευτυχώς χρειάστηκε να λειψουμε μόνο 5 μέρες, 3 πήρα εγώ, 2 ο πάτερας της. Αν χρειάζοταν να ξεπεράσουμε τις 20 μέρες τον χρόνο που δικαιούμαστε φαντάζομαι ότι θα έπρεπε να πάρουμε μέρες από την κανονική μας άδεια. Συμφωνώ όμως με αυτό που αναφέρει η @Astrien ότι είναι και οι συνθήκες τέτοιες έξω που προωθούν και διευκολύνουν τις επιχειρήσεις να προσλαμβανουν μητέρες και να έχουν αντικατάστατες γενικά. Δεν είναι ότι δίνουν πλεονεκτήματα μόνο στους εργαζόμενους.

Στην πυρά εσύ που θέλεις να κάνεις παιδιά χωρίς plan B. Όπως ανέφερα πιο πάνω κάτι τέτοιοι σαν κι εμάς (γιατί και εγώ στην ίδια κατηγορία ανήκω) που ούτε παππούδες έχουμε, ούτε νταντά μπορούμε να προσλάβουμε για 1 φορά στο 2μηνο με 3μηνο, θα έπρεπε να μεινουμε ατεκνες :p

Ναι γιατί αυτοσκοπός και στόχος κάθε γυναίκας είναι να κάνει 5 παιδια (15 ετια ανά 3 χρόνια όπως αναφέρεις) και να κάθεται σπίτι να τα μεγαλώνει χωρίς να πληρώνεται (αναφέρθηκε ξεκάθαρα πως μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, τους πρώτους 15 μήνες συνήθως, οι απολαβές είναι κατά πολύ μειωμένες έως και μηδενικές). Επίσης ναι γιατί σας φαίνεται παράξενο, κάθε σοβαρή επιχείρηση θα πρέπει να έχει ένα plan B για τις περιπτώσεις που κάποιους από τους εργαζόμενους θα χρειαστεί να λείψει κάποια στιγμή, ανεξαρτήτως παιδιών, οικογένειας κλπ, απρόοπτα συμβαίνουν συνεχώς στον καθένα. Στο εξωτερικό οι περισσότερες έχουν έναν standby αντικατάστατη.

Συμφωνώ με όσα αναφέρεις. Επίσης διαφωνώ με την λογική ότι όταν κάνεις παιδιά πρέπει να έχεις plan B για να μένει κάποιος με τα παιδιά σου όταν αυτά αρρωσταινουν. Εννοείται ότι μιλάμε πάντα για νορμαλ περιπτώσεις, για ένα παιδί που θα αρρωστήσει φυσιολογικα μια φορά στο 2μηνο πχ. Είναι δικαίωμα του κάθε γονιού να πάρει τότε 2-3 μέρες άδεια να φροντίσει το παιδί του. Όπως είπα άλλωστε σε χώρες του εξωτερικού προβλέπονται κάποιες έξτρα μέρες άδεια γι αυτό το λόγο. Γιατί είναι παιδια και θα αρρωστήσουν και γιατί δεν έχουν όλοι οι γονείς την δυνατότητα να έχουν πάντα ένα plan B. Είτε επειδή δεν έχουν παππούδες είτε επειδή δεν αντέχει η τσέπη τους να πληρώνουν νταντά είτε γιατί μπορεί το παιδί να είναι μικρό και να μην μπορεί να μείνει με κάποιον τελείως άγνωστο την ημέρα που θα έχει πυρετό και ποιον να προσλάβεις δηλαδή για μια μέρα ανά 3 μήνες και να δεχτεί; Δηλαδή αυτοί οι ανθρώποι τι να κάνουν; να μείνουν ατεκνοι; Στην κατηγορία αυτή ανήκω και εγω. Όπως διάβασα πολύ σωστά κάπου, "they want us to raise kids as if we don't work, and to work as if we don't raise kids". Αυτα τα δύο δεν πάνε μαζί εύκολα για κάποιους που δεν έχουν βοήθεια και οι εργαζόμενοι γονείς θα έπρεπε να έχουν κάποιες έξτρα παροχές (όπως αυτές οι λίγες μέρες άδειας που αναφερα πριν) για τέτοιες περιπτώσεις.

Γνωρίζω την κατάσταση στην Ελλάδα και το πόση άδεια δικαιούσαι ούσα έγκυος και αργότερα μητέρα. Όπως επίσης και τις διαφορές ιδιωτικού τομέα με το δημόσιο. Δεν ήθελα να κάνω τον ξερολα, και να δείξω πόσο καλύτερα τα πράγματα είναι εδώ, απλως απόρησα πραγματικά που διάβασα ότι η Ελλάδα σε σύγκριση με την Σκανδιναβία είναι παράδεισος σ αυτό τον τομέα. Μου πετάχτηκαν τα μάτια έξω! Γι αυτό και ο μακροσουρτης. Τώρα όσον αφορά την άδεια τι να πω;; μου το είπε και εμένα μια καθηγήτρια μου στο πανεπιστήμιο αυτό η αλήθεια είναι εδώ και εκνευριστηκα τόσο πολύ που έκανα καταγγελία. Η υπόθεση είναι σε εξέλιξη, στο τέλος δεν νομίζω να γίνει κάτι φοβερό πέρα από τις επιστολές με εγγραφή συγνώμη και κάποια σεμινάρια για να συμμορφωθεί η συγκεκριμένη, αλλά αν μου το έλεγαν από την δουλειά μου θέλω να πιστεύω ότι θα είχαν περισσότερες κυρώσεις. Πάντως γνωρίζω ότι οι γονείς έχουν δικαίωμα να μείνουν σπίτι 20 μέρες τον χρόνο όταν το παιδί είναι άρρωστο.

Το έψαξα αυτό με το αν μπορεί μια έγκυος να απολυθεί ή κάποια μετά την επιστροφή της από την άδεια μητρότητας και δεν γίνεται. Σε περίπτωση που συμβεί πρέπει η εργαζόμενη να απευθυνθεί σε ένα ειδικό φορεα που είναι υπεύθυνος για την ισότητα των δύο φύλων στον εργασιακό τομεα (δική μου ελεύθερη μετάφραση είναι αυτό) και σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να επαναπροσληφθει και να πάρει αποζημίωση. Αυτό με τις μειωμένες αποδοχές φυσικά και είναι πρόβλημα και όπως έγραψα λίγο πιο πάνω, αν θέλεις μειωμένες αποδοχές εδώ μπορείς να μείνεις 3 χρόνια με αδεια στο σπίτι. Όσον αφορά τώρα το πως έχουν τα πράγματα γενικά, επιμένω, δεν είναι εύκολο να απολυθείς. Φυσικά δεν είναι ακατόρθωτο και αν ο εργοδότης έχει λόγο τότε είναι πολύ απλό. Αλλά αν αποδειχθεί ότι απολύθηκες χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος κάνεις καταγγελία και παίρνεις πολλα στην αποζημίωση. Το να επικαλεσθει και να αποδείξει η εταιρία σοβαρα οικονομικά κωλύματα, είναι λογος απόλυσης όμως. Αν όχι όμως τότε υπάρχει μια ολοκληρη διαδικασία για να απολυθείς, συναντήσεις με τον φορεα στην δουλειά για την εξομάλυνση των εργασιακών συνθηκών (πάλι δική μου ελεύθερη μετάφραση ο όρος αυτός), 2 γραπτες προειδοποίησεις συμμόρφωσης κλπ κλπ. Δεν ξέρω σε τι εταιρία δουλεύεις, αλλά δεν μπορεις να κρίνεις από μια μεμονωμένη περίπτωση. Ζω εδώ, εργάζομαι εδώ, και σχεδόν όλος μου ο κοινωνικός κύκλος εργάζεται εδώ σε πολλές διαφορες θέσεις. Ξέρω δε πολλές περιπτώσεις που οι εργοδότες δεν είναι ευχαριστημένοι, αλλά δεν μπορούν να τους απολύσουν και προσπαθούν να τους κάνουν την ζωή δύσκολη για να φύγουν από μόνοι τους. Όχι ότι αυτό είναι καλό, απλά για να σου δώσω να καταλάβεις ότι η απόλυση δεν συμβαίνει έτσι απλά. Φυσικά και συμβαίνουν ευτράπελα, αλλά είναι η εξαίρεση του κανόνα και όχι ο κανόνας.

Καλά και εδώ έχεις το δικαίωμα να πάρεις αλλά 2 χρόνια άδεια άνευ αποδοχών οπότε συνολικά να μείνεις σπίτι με το παιδί 3 χρόνια. Στο διάστημα αυτό δηλαδή όταν το παιδί είναι 1-3 ετών εφόσον μείνει σπίτι και δεν πάει παιδικο παίρνεις και ένα επίδομα γύρω στα 800 ευρώ ανά παιδί, που δεν είναι κάτι φοβερό για τα δεδομένα εδώ, είναι όμως περίπου το 1/3 ενός μέσου μισθού. Αυτό το επίδομα επίσης μπορεί κανείς να το πάρει ακόμη κι αν είναι άνεργος μέχρι να αρχίσει το παιδί την υποχρεωτική εκπαίδευση στα 6, τι λέγαμε για τον ελληνικό παράδεισο;;

Καλά ναι και εδώ είναι ένα χρόνο χωρίς την κανονική άδεια. Με την κανονική άδεια συν τις αργίες, βγαίνουν περίπου 2 μήνες παραπάνω. Επίσης έχεις μειωμένο ωράριο (όπως και στην Ελλάδα από ότι ξέρω) για τον πρώτο χρόνο μόνο όμως, εάν πας νωρίς για δουλειά και μείνει ο πατέρας με το παιδί, λέγεται ωράριο θηλασμού, για να πας 1 ώρα νωρίτερα στο σπίτι και να θηλάσεις. Επίσης όπως είπες και εσύ την άδεια την παίρνεις οπότε θέλεις μέσα στην 3ετια, αν και συνήθως την παίρνουν όλοι όταν γεννιέται το παιδί γιατί αφού κλείσει το έτος έχει θέση σε παιδικό σταθμό αν οι γονείς το επιθυμούν. Και το γνωρίζω ότι είναι έτσι στο δημόσιο στην Ελλάδα , αλλά στον ιδιωτικό απέχει αρκετά. Τουλάχιστον αυτά που συμβαίνουν στην πράξη. Οπότε πραγματικά μου έκανε εντύπωση που ειπώθηκε ότι εν συγκρίσει με τις σκανδιναβικες χώρες οι ρυθμίσεις στην Ελλάδα φαντάζουν παράδεισος, γιατί κάτι τέτοιο απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

Να σας δώσω τα φώτα μου λοιπόν μιας και αύριο βγαίνω σε άδεια μητρότητας. (λόγχειας μάλλον για τα ελληνικά δεδομένα). Η Ελλάδα μόνο παράδεισος δεν είναι. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που ζω εδώ και απολαμβάνω αυτά τα προνόμια και όχι στην Ελλάδα να πάρω απλά το 6μηνο του ΟΑΕΔ. Λοιπόν 3 εβδομάδες πριν την ημερομηνία τοκετου, αλλά αυτό είναι για δουλειές που δεν απαιτούν ορθοστασία, χειρονακτικη εργασία κλπ κλπ. Σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως σταματάνε αρκετά πιο νωρίς με αναρρωτική. Έπειτα είναι περίπου ένας χρόνος η άδεια ανατροφης, και σ αυτό το διάστημα 15 εβδομάδες είναι υποχρεωτικές να μείνει ο πατέρας με το παιδί στο σπίτι. Ο πατέρας επίσης παίρνει άδεια τις 2 πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό. Αυτα σε περίπτωση που αποφάσισεις να πληρώνεσαι το 100 % του μισθού σου για αυτό τον ένα χρόνο, αν θέλεις να πληρώνεσαι 80% τότε μπορείς να μείνεις με άδεια για περίπου 14,5 μήνες. Στην Σουηδία είναι παρόμοια με την Νορβηγία, απλά δεν θυμάμαι πόσες εβδομάδες είναι υποχρεωτικές για τον πατέρα και νομίζω πως εκεί είναι μόνο το 80% για 14,5 μήνες ή κάτι τέτοιο. Τώρα όσον αφορά την προστασία απόλυσης, δεν χρειάζεται τέτοια ρύθμιση @ΑΡΓΚ γιατί δεν είναι Ελλάδα. Γενικά ένας εργαζόμενος δεν απολύεται έτσι στα καλά καθούμενα, θα πρέπει ο εργοδότης να έχει λόγο για την απόλυση. Επίσης δεν ξέρω καμία έγκυο που νιώθει άγχος και τύψεις ή πρέπει να διαπραγματευτει το ποσό καιρό θα μείνει σε άδεια, είναι στάνταρ πράγματα αυτά. Ενώ στην Ελλάδα ξέρω αρκετές τέτοιες περιπτώσεις. Γενικά τι να λέμε τώρα όσον αφορά τα εργασιακά, απλά χάσμα.