Annitamik

Είχα πάει στην Μαρινάκη Παυλίνα. Έμεινα ευχαριστημένη. Εύχομαι να βρεις λύση και να αποκτήσεις γρήγορα ένα υγιές μωράκι!

Από όσο ξέρω είναι θετικό ότι προσκολλάται στις δασκάλες! Υπομονή και σε σας!!! Εμένα μου λένε ότι δε κλαίει στο σχολείο, αλλά ειλικρινά σπαραζει και χτυπιέται μέχρι να πάμε. Αυτό είναι που με τρώει. Με τα παιδάκια δηλαδή πως είναι η μικρή; όταν λες φοβάται; Επίσης με τις αρρώστιες τι κάνετε ρε παιδιά; Εμένα αρρωσταίνει παρά πολύ!!!! Και αυτό δε βοηθά στην προσαρμογή. Τύπου πάει τρεις μέρες και αρρωσταίνει... Αυτό κατά πόσο είναι φυσιολογικό; Είμαστε συνέχεια άρρωστοι. Μήπως δημιουργώ πρόβλημα και στην υγεία του παιδιού μέσα σε όλα;

Τώρα σε φάση προσαρμογής είμαστε, από την αρχή δύο ώρες όμως. Τώρα είμαστε σε φάση που πάει τρεις ώρες. Μακάρι , ειλικρινά θα δώσω χρόνο! Κάθε φορά που την πηγαίνω λέω ότι σήμερα είναι η τελευταία μέρα, δε μπορώ να βλέπω το παιδί έτσι και κάθε φορά που την παίρνω ,Μου λένε οι δασκάλες ότι έπαιξε, ήταν χαρούμενη, συμμετείχε , μέρα με νύχτα με την εικόνα που έχω εγώ και πραγματικά μπερδευομαι με τι στο καλό γίνεται εκεί πέρα. Πραγματικά θέλω να χαίρεται που πάει, να το ευχαριστιεται, ουσιαστικά παρέες κι ερεθίσματα δύσκολα να της προσφέρουμε γιατί λόγω φόρτου εργασίας είμαστε κουρασμένοι κάθε μέρα για αυτό ήθελα να πάει παιδικό Επίσης με τις ιώσεις τι κάνετε; Όταν πχ έχει έντονο συνάχι τύπου να τρέχει σαν βρύση η μύτη, τι κάνετε; Τα κρατάτε στο σπίτι; Με βήχα ;ας πούμε δεν εννοώ αυτό που κάνουν από μύξες στο τέλος της ίωσης αλλά για παράδειγμα τον ξηρό.

Ευχαριστώ για τις προτάσεις/εμπειρίες σας! @samsympan κάνουμε ήδη αρκετά από αυτά. Είναι όντως βοηθητικά! Θα δοκιμάσω και άλλες από τις προτάσεις σου. Σήμερα μου είπαν πολύ καλά λόγια ότι συμμετείχε και έφαγε για πρώτη φορά εκεί. Πάντως άλλο αυτό και άλλο η εικόνα που είχα απο άλλους γονείς παλιότερα ότι τα παιδιά τους είναι ενθουσιασμένα και δε θέλουν να φύγουν . Και εγώ πάντως αυτό βλέπω ότι χαίρεται που με βλέπει όχι ότι φεύγει χαρούμενη από εκεί που ήταν εκεί @vtgian . Του χρόνου θα πάει παιδικό σταθμό, όχι προνήπια , είμαστε στην αλλαγή της χρονιάς @vicky86 . Θα δώσω χρόνο αλλά αν δε δω βελτίωση θα σταματήσω το παιδί, δε μπορώ να τη βλέπω να στρεσαρεται

Γεια σας, επαναφέρω το θέμα λόγω της μικρής μου που πάει με τρομερά κλάματα στον παιδικό σταθμό. Όταν την παίρνω γενικά είναι χαρούμενη. Οι δασκάλες μου λένε ότι έχει γκρίνια αλλά το ξεπερνά μέσα στη μέρα, αλλά δεν είναι ακόμα έτοιμη για πλήρες ωράριο. Δε μου λένε όμως και πολλά. Προς το παρόν ακόμα την πηγαίνω 3 ώρες ( είμαστε σε προσαρμογή) και έχει πάει σύνολο δύο εβδομάδες, ενώ έχει ξεκινήσει από μέσα Σεπτέμβρη, λόγω των ασθενειών. Ο σταθμός είναι δημοτικός, οπότε καταλαβαίνετε ότι η προσαρμογή δε με περιλαμβάνει. Μόλις καταλαβαίνει ότι ετοιμαζόμαστε για τον παιδικό το πρωί σφίγγεται πάνω μου και σπαραζει. Πιστεύω ότι το παιδί πέρνα στρες γιατί χθες μου ξύπνησε τη νύχτα και έλεγε δε θέλω να πάω μέσα στον ύπνο της δύο φορές. Εγώ προσωπικά θέλω να τη σταματήσω γιατί νομίζω ότι δεν είναι έτοιμη ακόμα ( ηλικία 2 ετών και 9 μηνών), αλλά ο άντρας μου με κρατά. Πόσο πρέπει να περιμένω για να βελτιωθεί η κατάσταση; Αν είχα δει βελτίωση όσο περνούσαν οι μέρες , ειλικρινά δε θα το σκεφτόμουν τόσο για να τη σταματήσω. Ο λόγος που πάει υποτίθεται είναι για να έρθει σε επαφή με άλλα παιδάκια, αλλά όσες φορές ρωτάω τι κάνουν, είναι μόνη της. Εγώ εργάζομαι αλλά έχω και τη μητέρα μου που μπορεί να τη κρατήσει. Παιδιά δε ξέρω, δε μπορώ να βλέπω το παιδί μου σε τέτοιο στρες , θέλω να μου πείτε από τις εμπειρίες σας πόσο πρέπει να περιμένω για να δω αν είναι παροδικό αυτό ή αν τελικά το παιδί μου δεν είναι απλά έτοιμο φέτος και να τη στείλω του χρόνου

Η επιλοχειος κατάθλιψη μπορεί να ξεκινήσει οποιαδήποτε στιγμή μετά τον τοκετό , ακόμα και μήνες μετά. Αν δεις ότι τα συναισθήματα σε καταβάλλουν, οπωσδήποτε πρέπει να πάρεις ψυχολογική υποστήριξη από ειδικό και όσον αφορά το καινούριο μωρό, θέλει εξίσου συμμετοχή στην ανατροφή και από τον πατέρα. Δεν πρέπει να περνάνε όλα από σένα. Επίσης, το έξω βοηθά τώρα που είναι καλοκαίρι. Καροτσαδα το μωρό, το άλλο παιδάκι και μια φίλη και καφές στο χέρι.

Καλησπέρα κορίτσια,από Δευτέρα μας είπαν ότι θα έχουν επιδιορθωθεί τα προβλήματα. Πήρα πόσες φορές στο τηλέφωνο που έχουν.Δεν εμφανιζε το ΑΜΚΑ σε μας. Για το ΑΜΚΑ τελικά εγώ έβαλα αυτό που μας έβγαλε από το ΗΔΙΚΑ (το έχω ΑΜΚΑ) . Ελπίζω να μην έχουμε πρόβλημα Εγώ απλά έκανα screenshot τη σελίδα που έβγαλε, δεν το έβγαλε σε μορφή αρχείου ούτε εμένα

Σε ευχαριστώ πολύ! Σήμερα κατάφερε και έκανε τσισα στο γιογιό , αλλά τα κακά τα έκανε πάνω της. Η ίδια ζήτησε να μη φορά πάνα πια , άντε να δούμε. Όταν βγαίνουμε έξω όμως τι γίνεται;

Σε ευχαριστώ πολύ! Θα το δοκιμάσω και βλέπουμε. Απλώς έχω απορία. Όταν τη κόβουμε την πάνα, τελικά τη κόβουμε μια και έξω ή την αφαιρούμε για μερικά χρονικά διαστήματα μέσα στη μέρα;

Ευχαριστώ πολύ! Είναι σίγουρα έτοιμη, δε θέλει όμως να κάθεται στο γιογιό. Έχω μπερδευτεί. Προσπάθησα να την αφήσω ώρες χωρίς πάνα αλλά επειδή κρατιέται φοβήθηκα και της τη ξαναεβαλα. Όσες φορές την έχω χωρίς πάνα κρατιέται και όσες φορές προτείνω το γιογιό δε θέλει. Έχουμε κάτσει και μαζί κάνα δυο φορές χθες και σήμερα(έχουμε δηλαδή βελτίωση) αλλά δεν κάνει τίποτα. Εφόσον κρατιέται είναι σωστό να της βάζω πάνα γιατί φοβάμαι μη πάθει τίποτα ή να τη κόψω μαχαίρι? Από όσο καταλαβαίνω οι περισσότερες τη κόβετε μαχαίρι αλλά έχει συμβεί σε καμία να τα κρατάει το παιδί;

Κάνουμε και εμείς απόπειρα να κόψουμε την πάνα, είναι δυόμιση ακριβώς. Της έβγαλα την πάνα και δε κατούρησε ούτε έκανε κακά για τέσσερις ώρες. Είναι φυσιολογικό αυτό; Δεδομένου ότι πίνει νερό. Φοβάμαι ότι δε νιώθει άνετα και τα κρατάει. Της ξαναεβαλα το παμπερς. Πώς συνεχίζω;

Το βασικό σου "πρόβλημα" είναι ότι δεν τρώει τα γεύματα που έτρωγε. Λογικό αν σκεφτείς ότι είναι καλοκαίρι, βγάζει δόντια και αρρώστησε. Θα σου πρότεινα να πειραματιστειτε με καινούργιες γεύσεις και υφές . Τρώει κανονικά κομμάτια; Πχ για πρωινό μπορεί να φάει ψωμί με μέλι και ταχίνι, κανένα αυγό ή τοστ. Αν είστε στη μετάβαση και τρώει και κρέμες ακόμα, μπορείς να δώσεις κρέμα βρώμης με φρούτα ή να δώσεις γιαούρτι με φρούτα ή τριμμένους στο μπλέντερ ξηρούς καρπούς και μέλι. Για τους ξηρούς καρπούς ( πάντα αλεσμένα) ρωτά παιδίατρο πότε να τα εισάγεις. Κατά τα άλλα για το θηλασμό, ναι εμένα σε αυτή την φάση θήλαζε όπως λες συνέχεια, γιατί διψούσε και πιστεύω λόγω των αλμάτων ανάπτυξης. Υπομονή, ναι θα περάσει! Πίνει νερό; Εμένα 16 μηνών δεν έπινε πολύ ας πούμε. Αν όχι δοκίμασε διάφορα ποτήρια , τι θα βολέψει. Επίσης, ο χρόνος έξω πχ σε μια παιδική χαρά θα κάνει το παιδί να ξεχαστεί με το θηλασμό. Όσο μεγαλώνει μπορείς να βάζεις και όρια πχ όχι έξω.

Καλημέρα κορίτσι μου, έχω παρόμοια εμπειρία. Έκανα και Doppler και εξετάσεις για ζάχαρο και δε βρέθηκε κάποια ένδειξη ανησυχητική για τη μεγαλοσωμια, ειδικά για το κεφάλι που ήταν μεγάλο. Απλώς είχε μεγάλο κεφάλι. Όλα καλά ήταν τελικά, γεννήθηκε με περίμετρο κεφαλής 37,8 εκ

Με την καλλιέργεια κάνουν ένα γενικό έλεγχο τι μικροοργανισμοί ακριβώς εντοπίζονται στο δείγμα. Από την άλλη εντάξει συνήθως οι μυκητιάσεις κόλπου κάνουν μπαμ λόγω των εκκρίσεων . Ωστόσο, αν θες να είσαι πιο ακριβής , κάνεις καλλιέργεια. Και μένα έχει τύχει να μου πει γυναικολόγος έχεις τη τάδε λοίμωξη χωρίς καλλιέργεια γιατί ήταν φανερό από την κλινική εξέταση, ωστόσο το πιο σωστό είναι η καλλιέργεια

Ο κάθε άνθρωπος με τον χαρακτήρα του. Ούτε εγώ ήμουν η ψυχή της παρέας στο Λύκειο, ήμουν και εγώ εσωστρεφής. Δεν πρέπει να είμαστε όλοι ενός συγκεκριμένου τύπου χαρακτήρα, εξωστρεφείς και κοινωνικοί με τα ίδια ενδιαφέροντα. Θα ήταν πολύ βαρετό. Αρχικά να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Επίσης, δεν μπορείς να ελέγξεις τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα , μόνο ότι σκέφτεσαι εσύ μπορείς να ελέγξεις. Πρότεινε εσύ στους άλλους να βγείτε, σε κάποια άτομα που συμπαθείς. Ας αρνηθούν στην τελική. Μισή ντροπή δική τους. Δε θα το ξέρεις αν δεν το τολμήσεις. Λες ότι δε θα ξεφύγεις ποτέ από αυτή την κατάσταση, οι άνθρωποι όμως συνέχεια αλλάζουμε, γνωρίζουμε νέους ανθρώπους σε νέα περιβάλλοντα και ίσως βρεις άτομα με τα οποία ταιριάζετε πιο πολύ απ' αυτά που γνωρίζεις από το σχολείο. Τα πάντα αλλάζουν. Ακόμα και εσύ η ίδια θα αλλάξεις εκατό φορές . Να θυμάσαι ότι όσο αγαπάμε τον εαυτό μας, τόσο πιο σίγουροι και ελκυστικοί δείχνουμε στους έξω