ΑΡΓΚ

Μετά όμως σηκώνεσαι. Αν δε θες να κοιμηθείς αγκαλιά με το μωρό, θα έλεγα ότι δεν είναι λογικό να ξεκινήσετε να κοιμηθείτε αγκαλιά και μετα να περιμένεις να μην ξυπνήσει αν καταλάβει ότι πια είναι μόνη. Ειναι άλλο να κάθεσαι σε μια καρέκλα δίπλα, άλλο να ξεκινάτε να κοιμηθείτε μαζί.

Σε αυτό δε νομίζω ότι διαφωνεί κανείς. Από την ώρα που το παιδί μπαίνει στο στήθος αρκετά, είναι κρίμα να αγχώνεσαι και να χάνεις έστω και αυτό το λίγο ελεύθερο χρόνο.

Στον καλοπροαίρετο ιδιωτικό τομέα, γιατί δεν είναι όλοι οι επιχειρηματίες εγκληματίες φυσικά, υπάρχει και ένας στοιχειώδης έλεγχος. Π.χ. στην εταιρεία που βρίσκομαι τώρα, υπάρχει τεράστια ελευθερία σε άδειες, και σε πολλά θέματα γίνονται δεκτές και απλά με βάση το λόγο του εργαζόμενου, αλλά πρέπει να δώσεις εξηγήσεις (αρχικά πολύ φιλικα) αν καταληγεις π.χ. να έχεις μία άσχετη πάθηση 5 μέρες κάθε μήνα, να αρρωσταίνει το παιδί σου πάντα κολλητά σε τριήμερο ή να χρειάζεται να πας σε 20 κηδείες το χρόνο κλπ κλπ. Στο συγκεκριμένο περιβάλλον, και σε άλλες σοβαρές εταιρείες όπου έχω εργαστεί, καταλαβαίνεις ως εργαζόμενος ότι το τμήμα προσωπικού θα δείξει μεγάλη κατανόηση αν έχεις όντως ένα πρόβλημα, αλλά από την άλλη δε θα κάνεις κατάχρηση γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έχεις να κάνεις με κορόιδα, και στο κάτω κάτω ούτε οι συνάδελφοι θα ανεχτούν κάποιον που λουφάρει συστηματικά και που βάζει σε κίνδυνο προνόμια του συνόλου, κι ας είναι οι πρώτοι που θα βοηθήσουν όταν όντως υπάρχει ανάγκη. Οσο στο δημόσιο δεν υπάρχει κανένα φιλότιμο από τους περισσότερους εργαζόμενους, και καμία αξιολόγηση στην ουσία, δεν νομίζω ότι είναι περίεργο να υπάρχει πλήρης απαξίωση από τον υπόλοιπο εργαζόμενο πληθυσμό. Κακά τα ψέματα, είναι άλλο το κεκτημένο της προστασίας της μητρότητας και άλλο η ξεφτίλα του σε δημόσιες υπηρεσίες όλες μα όλες οι έγκυες να βγαίνουν σε άδεια με επαπειλούμενη κύηση. Και το θεσμό υποτιμά, και δίνει παραθυράκια σε κάποιους να κόψουν κεκτημένα δικαιώματα.

Νομίζω ότι το έχω ξανααναφέρει, αλλά 60 ml μητρικού (εφόσον ανταποκρίνεται στην ηλικία του μωρού, δηλαδή όχι αποθηκευμένο από μήνες πριν) είναι ο κανόνας για γεύματα ανά 2 ώρες. 25-30 ml ανά ώρα, ανεξαρτήτως ηλικίας και βάρους, μετά τις πρώτες βδομάδες: https://kellymom.com/bf/pumpingmoms/pumping/milkcalc/ Για 12 γεύματα, περίπου 63 ml ανά γευμα. Και υπόψην ότι όταν ένα μωρό θηλάζει αποτελεσματικά (που δεν μπορείς βέβαια να το ξέρεις αν δίνεις και μπουκάλι), τρώει περισσότερο από το στήθος από όσο βγάζει το καλύτερο θήλαστρο του κόσμου. Δηλαδή για να θηλάσει αποκλειστικά μία μαμά, δε χρειάζεται να βγάζει ποσότητες αγελάδας. Επειδή φέρνεις και ξαναφέρνεις το θέμα, και επειδή και εγώ με το πρώτο μου παιδί είχα παρόμοιο προβληματισμό, γενικά υπάρχουν δύο απαντήσεις: από μαμάδες που θήλασαν που θα σου πουν να κρατάς το μωρό πολύ και να θηλάζεις πολύ, και από μαμάδες που δεν το έκαναν και "τους τελείωσε το γάλα." Τώρα, κάπου εκεί έξω υπάρχουν και ζεύγη μαμας-μωρού που από την αρχή θήλαζαν κανένα τέταρτο τη φορά ανά 2-3 ώρες, αλλά έιναι πολύ λιγότερα από τα ζεύγη που θήλαζαν καμιά ώρα άνα ώρα

Προσωπικά με μπερδέυει λίγο ακόμη και σαν ενήλικα αυτό που περιγράφεις: αν το παιδί μάθει να κοιμάται στο κρεβάτι σας, εκεί θα έπρεπε να συνεχίζει τον ύπνο του. Και δέκα χρονών να γίνει, αν κοιμάται σε ένα μέρος και ξυπνήσει αλλού για μισό λεπτό στο μέσο της νύχτας, θα φωνάξει. Αν λοιπόν δεν θέλετε συγκοίμηση, θα έπρεπε να γίνεται η όλη προσπάθεια ύπνου από την αρχή στην κούνια. Φυσικά στη φάση που είστε, θα θέλει πολύ κόπο να ξεμάθει, πολλή παρέα, πολλή αγκαλιά και πάλι πίσω κλπ. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι αλλιώς θα μάθει ποτέ να κοιμάται το βράδυ. Και δεν υπάρχει λόγος να πλαντάζει στο κλάμα, κάθεσαι δίπλα του, το παρηγορείς, το ξανααφήνεις κλπ κλπ.

H ανιψιά μου γεννήθηκε πάρα πολύ μεγαλόσωμη, λόγω και διαβήτη της μαμάς της, δε θυμάμαι βάρος αλλά ήταν πολύ, μπορεί και πάνω από 4μιση, ήταν μωρό που το έβλεπες και δεν πίστευες ότι είναι νεογέννητο. Παρέμεινε πολύ πάνω από τις καμπύλες, είναι ένα πάρα πολύ ψηλό και γεροδεμένο παιδί, και ήδη στα 2 χρόνια θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ο κόσμος στην παιδική χαρά ,πλατεία κλπ της έπιανε κουβέντα και ρώταγε αν ετοιμάζεται για την πρώτη, ήταν η διπλάσια από τα παιδιά της ηλικίας της. Η μαμά της τη θήλασε αποκλειστικά. Η καλύτερη μου φίλη γέννησε δύο μωρά όχι τεράστια, αλλά μεγαλούτσικα, γύρω στα 3μιση με 4 κιλά και τα δύο και όχι μόνο τα θήλασε, αλλά είχε φτάσει να ανησυχεί για το αν παρατρώνε και πώς να τα ταϊζει πιο λίγο, γιατί ήταν επιεικώς "παχουλά" μέχρι το χρόνο, αν και γύρισαν στο φυσιολογικό όταν άρχισαν να περπατάνε. Xωρίς να είμαι ειδικός, ξέρω ότι ο θηλασμός είναι δύσκολος στα πολύ μικρόσωμα μωρά, που μπορεί να μην έχουν τις αντοχές να θηλάσουν και όπου κάθε γραμμαριο που δεν παίρνουν μετρά. Χωρις καμία διάθεση κριτικής πάντως, το πρόγραμμα που έχεις επανειλημμένα περιγράψει το εφάρμοσα με το πρώτο μου παιδί, και δεν θήλασα ούτε αποκλειστικά, ούτε για καιρό. Στα επόμενα 2, που πέρασα το πρώτο δίμηνο με το μωρό κυριολεκτικά κολλημένο στο στήθος, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Επειδή θα πεις ότι αυτό δε γίνεται με άλλο μωρό στο σπίτι, είναι θέμα επιλογών, προτεραιοτήτων, προσωπικών αντοχών, γενικότερης οργάνωσης, και επιπλέον δεν έχει και σχέση με το αν το μωρό μπορεί να θηλάσει ή όχι: το κάθε μωρό έχει περισσότερες πιθανότητες να θηλάσει αποκλειστικά όταν είναι πολλές ώρες αγκαλιά με τη μαμά, όσο γίνεται δέρμα με δέρμα, όταν έχει εύκολη πρόσβαση στο στήθος ως νεογέννητο με τουλάχιστον 10-12 θηλασμούς τη μέρα, χωρίς περιορισμό χρόνου, αλλά μινιμουμ 40 λεπτά το θηλασμό (δηλαδή περίπου 12*40 = 480 λεπτά = 8 ώρες κατ'ελάχιστο τη μέρα στο στήθος τους πρώτους 1-2 μήνες, ενώ θα υπάρξουν μέρες όπου και οι 16 ώρες στο στήθος θα είναι στο πρόγραμμα). Ξέρω ότι φαίνεται εξωφρενικό, κι εγώ δεν το πίστευα και για αυτο και δεν το έκανα τελικά στο πρώτο μου παιδί, αλλά η αλήθεια είναι ότι πολλές αν όχι οι περισσότερες μαμάδες που θήλασαν αποκλειστικά τα μωρά τους, στην αρχή ακριβώς αυτό έκαναν. Θα μου πεις δεν το εχεις δει γύρω σου. Φυσικά και δεν το έχει δει, γιατί οι Ελληνίδες πολύ απλά δεν θηλάζουν, έχουν με την θέληση αλλά φαντάζονται μωρά με τάισμα ανά τρίωρο, που τρώνε κανένα τεταρτο τη φορά (δεν το λέω επικριτικά, κι εγώ αυτή την εικόνα είχα): "Σύμφωνα με έρευνα του 2007 που έγινε από το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, στην Ελλάδα το 89% των εγκύων έχει ήδη αποφασίσει να θηλάσει το παιδί προ της γέννησης του και το 88% των νέων μητέρων ξεκινά το θηλασμό του παιδιού μετά τη γέννηση. Την πρώτη ημέρα ζωής θήλασαν αποκλειστικά το 41% των γυναικών, στο τέλος του πρώτου μήνα θήλαζε μόλις το 21% και στο τέλος του 3ου μήνα το 11%. Τον έκτο μήνα το ποσοστό αυτό σχεδόν μηδενίστηκε (0,9%). Όσον αφορά τους λόγους της διακοπής του θηλασμού περίπου 50% των γυναικών που σταμάτησαν να θηλάζουν, προέβαλαν ως βασικό λόγο διακοπής την «ανεπαρκή ποσότητα γάλακτος», ενώ για το 12% ο λόγος διακοπής του θηλασμού ήταν η επιστροφή στην εργασία. Ποσοστό 30% επικαλέστηκαν προβλήματα στο στήθος (π.χ. εισέχουσες θηλές) ή προωρότητα, ενώ οι γυναίκες που επέλεξαν να μη θηλάσουν, επικαλέστηκαν ως αιτία την προηγούμενη αρνητική εμπειρία στο θηλασμό." http://www.in.gr/2016/11/04/health/health-news/poses-ellinides-thilazoyn-ta-paidia-toys-kai-ti-empodizei-ton-mitriko-thilasmo/ Προφανώς δεν είμαστε ένας λαός που οι μισές γυναίκες δεν έχουν γάλα. Απλά έχουμε εντελώς παραλογες προσδοκίες.

Ειναι αυτό: https://www.infantrisk.com/forum/forum/medications-and-breastfeeding-mothers Υπάρχει και σχετικό βιλίο του dr Hale, το είχε η παιδίατρός μας που μου συνέστησε και το site, μου είχε πει ότι είναι αυτό που χρησιμοποιούν και στα νοσοκομεία.

Έπαιρναν δείγμα τις πρώτες φορές και πήγαινε επιτόπου για έλεγχο, εφόσον είχες βγάλει με δικό σου θήλαστρο και δεν είχες βγάλει στο νοσοκομείο (είχε ειδική αίθουσα και μονιμως σύμβουλο θηλασμού μέσα).

Η δυσανεξία στη λακτόζη εμφανίζεται συνήθως σε μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους, ενώ παροδικά μπορεί να εμφανιστεί σε μωρά μετά απο γαστρεντερίτιδα κλπ. Αυτό που μάλλον εννοείς είναι δυσανεξία στην καζεϊνη ή άλλες πρωτεϊνες του γάλακτος, που είναι όντως πάρα πολύ συνηθισμένη σε βρέφη και περνάει συνήθως σε κάποιους μήνες ή λίγα χρόνια. Στα 2 μου παιδιά που είχαν το πρόβλημα, τα συμπτωματα ήταν έντονη δυσφορία, πάρα πολλά αέρια, κακά σαν διάρροια και πολλά ρεψίματα και γουλιές πριν ενεργηθούν. Σε εμάς πέρασαν μαχαίρι όλα με πλήρη αποχή δική μου από τα γαλακτοκομικά για μερικούς μήνες (θήλαζα). Ο ένας μου γιος είχε και παλινδρόμηση, οπότε οι γουλιές το πρώτο εξάμηνο περιπου ήταν η καθημερινότητά μας, αλλά δεν του προκαλούσαν δυσφορία από όταν έκοψα τα γαλακτοκομικά, οπότε δεν κάναμε κάτι, απλά αλλάζαμε συχνά φορμάκια. Να σου πω την αλήθεια, χωρίς να είμαι γιατρός, οπότε μπορεί να λέω και βλακείες, δεν ξερω αν το αντιαναγωγικό γάλα βοηθά ένα μωρό που βάζει βάρος καλά. Οι γουλιές από μόνες τους δεν ειναι πρόβλημα, και τέτοιου βαθμού ακίνδυνη παλινδρόμηση έχουν τα μισά μωρά. Αν κάνεις το γάλα πιο παχύρρευστο, υποπτεύομαι ότι πιθανότατα απλά μεγαλώνεις τη δυσφορία του μωρού, ακόμη κι αν βγάζει λιγότερες γουλιές.

Γιατι πρέπει να τον περπατάς, κουνάς, κοιμίζεις σε περίεργα μέρη; Γιατί απλά δεν τον αφήνεις; Είτε μόνο του στο κρεβάτι αν δε γκρινιάζει και απλά παίζει, είτε πάρε ένα βιβλίο, περιοδικό, mp3 με μουσική (όχι λάπτοπ, ταμπλετ κλπ που θα τον κρατήσουν ξύπνιο) και κάθησε δίπλα του. Το μισάωρο δεν είναι κακό, και ενήλικοι κάνουν πολύ περισσότερη ώρα να κοιμηθούν. Αυτό που σε βασανίζει είναι ότι νιώθεις ότι πρέπει με κάποιο τρόπο να τον κοιμίσεις, που μάλλον πλέον είναι και για τους δύο σας κουραστικό όπως το περιγράφεις. Από εκεί και πέρα, γενικά τα παιδιά γενικά χρειάζονται εκτόνωση και με την έννοια του να έχουν εναλλαγή παραστάσεων σε βόλτα, πάρκο, μαγαζιά, παιδική χαρα κλπ και με την έννοια της φυσικής κούρασης. Οπότε, μία μεγαλύτερη βόλτα στην καθημερινή ρουτίνα, με πολύ περπάτημα, σκαρφάλωμα, τρέξιμο κλπ κλπ ποτέ δεν έβλαψε κανένα παιδάκι.

Αν δεν πας για φυσιολογικό τοκετό, πρέπει να προλάβεις να μην ξεκινήσει τοκετός, οπότε το συνηθισμένο είναι 1-3 βδομάδες πριν την ΠΗΤ.

Ισχύει ο πρώτος υπέρηχος, μετά η ημερομνία δεν ξανααλλάζει, ό,τι και να λέει ο υπέρηχος πια.

Το θέμα ευτυχώς με εσάς δεν είναι το βάρος, αλλά το αν θες να συνεχίσεις το θηλασμό ή όχι και αν μπορεί το τάισμα να γίνει πιο ήρεμα και για τους δύο σας. Οπότε από αυτή την άποψη, δεν υπάρχει ανησυχία και πανικός. Από το ιντερνετ είναι αδύνατο να βγει πόρισμα, αλλά εγώ θα σκεφτόμουν 2 πράγματα, παραδόξως αντίθετα μεταξύ τους: - το γάλα σου βγαίνει πολύ γρηγορα, και το μωρό πίνει σαν τρελό για 5 λεπτά, παίρνει όσο χρειάζεται μεν, αλλά ο θηλασμός είναι δύσκολος. Αν αυτό είναι το πρόβλημα,θα το δεις σταματώντας το τάισμα τις 2-3 γουλιές. Αν το γάλα πετάγεται με δύναμη, το αφήνεις να τρέξει σε μια πετσετούλα μέχρι να κοπεί η ροή και μετά θηλάζεις κανονικα. - υπάρχει όμως και το ανάποδο σενάριο: η εισαγωγή μπουκαλιο πολυ νωρίς, έχει μπερδέψει το μωρό, που πια δεν έχει υπομονή με το στήθος και του φαίνεται κουραστικό. Αν αυτό είναι το πρόβλημα, η λύση είναι συχνοί θηλασμοί, και αν αρνείται εντελώς, λίγο από μπουκάλι και μετά πάλι προσπάθεια για θηλασμό.

Επειδη έχω ταλαιπωρηθεί χρόνια με το θέμα: οι πολυκυστικές είναι κατά βάση διάγνωση ορμονική. Αν οι ωοθήκες σου έχουν πολυκυστική υφή αλλά οι ορμονικές σου εξετάσεις είναι καλές, ουσιαστικά δεν σε απασχολεί. Α οι ωοθήκες σου είναι καθαρές σχετικά, αλλά οι αιματολογικές σου χάλια, τότε ανησυχείς. Γενικά, αν δνε έχεις συμπτώματα και έχεις κάνει και παιδί, απλά αγνόησέ το.

Kαι πώς το παλεύετε με τόσα ξυπνήματα, χωρίς συγκοίμηση;;;;