Ilaeira

Κι εμένα λερώνεται, γιατί φέτος δεν τους φοράνε ποδιές. Δεν έχω αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα μέχρι στιγμής. Τα τρίβω στο χέρι με απορρυπαντικό πιάτων, τα αφήνω για λίγο και τα βάζω πλυντήριο. Οι λαδιές είναι πολύ πιο εύκολες απ' τα φρούτα, αλλά εμείς το έχουμε λυμένο αυτό το θέμα γιατί ούτε που τα πλησιάζει (τριών χρόνων και δίνω φρουτόκρεμα, αφήστε με). Εννοείται πως δεν θα ασχοληθούν να της τα σετάρουν, εκτός κι αν έχει τέτοια μεράκια και η δασκάλα.

Τι να σου πω... Γενικά τα 20-25 ευρώ είναι δύσκολα για ανατολική Αττική. Στην επαρχία, ακόμα και στη Θεσσαλονίκη, κάνεις παπάδες με αυτό το budget. Μια άλλη εναλλακτική είναι να βρεις πρώτα το κέτερινγκ και να τους ρωτήσεις με ποιους χώρους συνεργάζονται. Ενδεχομένως θα ξέρουν να σου προτείνουν λύσεις που εσύ δεν θα σκεφτόσουν. Η άλλη λύση είναι να κινηθείς σε άλλες περιοχές. Προς τις δυτικές συνοικίες είναι πιο οικονομικοί οι χώροι.

Έχω πάει για φαγητό στις Λεύκες στο Κορωπί, που είναι κλασική ταβέρνα με μεγάλη αυλή και κούνιες μέσα, και είχαν γλέντι βάφτισης. Ήταν ωραία. Το περιβάλλον δεν έχει καμία σχέση με κτήματα βέβαια. Θεωρώ ότι σε κτήμα δύσκολα θα βρεις αυτές τις τιμές, ακόμα και off season.

Αφενός η αντιμετώπισή του ήταν πολύ ελαφριά - όπως αναφέρθηκε, τουλάχιστον για κυστική ίνωση και στίγμα θα πρέπει να γίνονται εξετάσεις. Αφετέρου, ακόμα κι ήταν καθόλα σωστός, δεν έχεις καμία υποχρέωση να πηγαίνεις σε έναν γιατρό που σε κάνει να νιώθεις άσχημα με οποιονδήποτε τρόπο. Ούτε στην εξέταση, ούτε αν δεν απαντάει αναλυτικά και με όμορφο τρόπο στις ερωτήσεις σου. (Έχω αλλάξει γιατρό επειδή κατά τη διάρκεια του υπερήχου είχε αράξει πάνω στο δεξί μου πόδι όπως ήταν ανεβασμένο στον αναβολέα. Μιλάμε ότι η μασχάλη του είχε κουμπώσει πάνω στο γόνατό μου. Και όχι δεν ήταν κρίπουλας, ήταν και η μαία μέσα, δεν μου την έπεφτε δηλαδή. Ήθελε κάπου να ακουμπήσει ο άνθρωπος, ένα πόδι για να γείρει! Εντάξει ήμαρτον. Δεν ξαναπάτησα.)

Ο Χριστός κι η Παναγία... Δηλαδή κι απ' τη νονά του άλλου διδύμου ζητάνε το ίδιο; Κάθε φορά που γιορτάζει ένα από τα τρία παιδιά στο σπίτι, παίρνουν όλα ίσης αξίας δώρα από τους φίλους και συγγενείς; Τώρα που το σκέφτομαι, αν έχεις τρία παιδιά, αυτός είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να μην χρειαστεί να αγοράζεις ποτέ παιχνίδια.

Πήγα να γράψω χθες και πατήθηκε ό,τι να 'ναι. Μα δεν είναι δικαίωμά σου να φροντίζεις τη βαφτιστήρα σου λίγο παραπάνω; Για τη σχέση της μεγάλης αδελφής με τη νονά δεν φταις εσύ. Είναι ευθύνη του γονιού να καλύψει αυτό το κενό, όχι δική σου. Και επίσης είναι ευθύνη τους να διαχειριστούν τη γενικότερη ζήλια. Τέλος πάντων, αφού η μητέρα είπε έτσι, φαντάζομαι πως μπορείς να κάνεις αλλιώς. Ίσως να της έπαιρνα τίποτα μικροπράγματα σε άσχετες φάσεις. Ή να την έπαιρνα μόνη της για καμιά βόλτα, τύπου θέατρο, φαγητό έξω κλπ. Κάπως να ξεχωρίσει, να νιώσει και το παιδί ότι για σένα είναι ξεχωριστό.

Άκυρο

Καλό ξεκίνημα στα πρωτάκια σας! Καλή σχολική χρονιά σε όλους!

Είναι δύσκολη περίοδος. Θυμάμαι ότι και με τον γιο μου είχα ζοριστεί πολύ σ' εκείνη τη φάση, γιατί ήταν ακριβώς όπως τα περιγράφεις. Σε πάρκο δεν κάθισε ποτέ και στο καρέκλι γκρίνιαζε συνέχεια. Έχει αρχίσει να μπουσουλάει η μικρή σου; Αν ναι, βάζε την στο πάτωμα. Φτιάξε έναν χώρο στο σαλόνι με μαλακό χαλάκι και κατέβασε μερικά παιχνίδια εκεί. Στην κουζίνα, δίνε της τάπερ να παίζει κάτω όσο μαγειρεύεις. Στον μάρσιπο τον έβαζα μέχρι μια ηλικία, αλλά κάπου στους 10 μήνες το έκοψα γιατί ήταν και βαρύς και μου πιανόταν η μέση. Περπατούρα δεν πήρα ποτέ γιατί ήξερα κι εγώ ότι δεν κάνει. Υπομονή! Είναι στη φάση που ο εγκέφαλος είναι πιο ανεπτυγμένος από το σώμα. Θέλουν να κάνουν πράγματα και δεν μπορούν, κι αυτό όπως είναι φυσικό τα εκνευρίζει. Όσο περνάει ο καιρός θα είναι όλο και καλύτερα.

Δεν ξέρω πού τα βρήκες αυτά τα νούμερα κι από πού τα κατεβάζεις, αλλά δεν ισχύουν. Καλό είναι σε τέτοια θέματα να μιλάμε από προσωπική εμπειρία κι όχι με εικασίες, γιατί η στρεβλωμένη εικόνα δεν βοηθάει κανέναν. Μπορείς μια χαρά να βρεις σπίτι τριάρι, σε καλή κατάσταση, σε όροφο, μέχρι 140.000 ευρώ. Μπορείς να βρεις ακόμα και μονοκατοικίες σ' αυτήν την τιμή, εκτός του αστικού ιστού. Για να ανακαινίσεις κουφώματα και κουζίνα χρειάζεσαι ένα δεκαχίλιαρο, ας το κάνουμε 15.000 τώρα που οι τιμές έχουν ανέβει λόγω πολέμου. Για να είναι ένα σπίτι "κατοικίσιμο από οικογένεια" δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει τα μπάνια να είναι αχρησιμοποίητα.

Ναι, αυτό ισχύει παρά πολύ!

Εμάς παιδιά τελικά μας πρόλαβαν οι εξελίξεις. Στα πρώτα μπάνια στην Αθήνα είχαμε την κλασική άρνηση, μπήκε ελάχιστα κι αυτό μόνο αγκαλιά. Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος βρεθήκαμε στη Λευκάδα με φίλους, που έχουν παιδάκι ένα χρόνο μεγαλύτερο, που κολυμπάει με άνεση με μπρατσάκια. Είδε το άλλο παιδί, είδε και τα μπρατσάκια, αυτό ήταν. Από εκεί που στα Λεγραινά βρεχόταν τα πόδια του κι έκοβε λάσπη, βρέθηκε να κολυμπάει στο Κάθισμα, με κυματάρες, και δεν ήθελε να βγει κιόλας... Στο τέλος τον έβγαλα με το ζόρι γιατί τα χείλη του είχαν γίνει μπλε μαρέν. Το ίδιο απόγευμα αγοράσαμε μπρατσάκια. Για να μας σπάσει κι άλλο το ηθικό, πριν από καμιά βδομάδα ζήτησε και μπήκε και στο swimtrainer - τρία καλοκαίρια μετά. Όπως είπε κι ο άντρας μου, "μπρατσάκια; Μπρατσάκια. Τι να κάνεις. Αλλά θα ήθελα έστω μία φορά τα πράγματα να κυλήσουν σύμφωνα με το σχέδιο, έτσι για να νιώσουμε κι εμείς ότι ελέγχουμε κάτι!"

Ευχαριστώ ρε παιδιά! Οι διακοπές μας παραδοσιακά ξεκινούσαν στις 17:01 της Παρασκευής, δηλαδή έφευγες κουτρουβαλώντας απ' το γραφείο, περνούσες απ' το σπίτι, φόρτωνες τα πράγματα στο αυτοκίνητο και βουρ για το λιμάνι. Πλέον επειδή κουβαλάμε και τον νεροχύτη της κουζίνας, λειτουργούμε πιο συντηρητικά και φεύγουμε Δευτέρα πρωί. :p

Τελικά μας βρήκε κι εμάς. Μας είχαν ενημερώσει από τον παιδικό για κρούσμα στις δασκάλες. Χθες το πρωί ξεκίνησε με πυρετό ο μικρός, μέχρι το 38,5 αλλά αρκετά επίμονο. Από σήμερα έχει ξεραθεί κι ο μπαμπάς μας, με όλα τα συνεπαγόμενα (βογγητά, στεναγμοί, μερικές βρισιές, έκφραση χαροκαμένου). Δύο θετικά ράπιντ. Κι η μανούλα; θα ρωτήσετε. Η μανούλα στέκεται όρθια μάλλον γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Οι παιδικοί έκλεισαν την Παρασκευή, δουλεύω 8ωρο και ταυτόχρονα μαγειρεύω σούπες, μαζεύω παιχνίδια και σκουπίζω πωπούς. Ευτυχώς που δεν καιγόμαστε στη δουλειά. Το δικό μου τεστ αρνητικό. Πέρα από κάτι ψιλοδέκατα, δεν έχω τίποτα άλλο. Ειλικρινά ελπίζω να με βρει αύριο μεθαύριο, γιατί αν μου χαλάσει την άδεια από Δευτέρα θα τα πάρω στο κρανίο!

Υπάρχει ένας φανταστικός λογαριασμός στο ίνσταγκραμ, με μια μαμά που ανέβαζε κάτι φοβερά κολατσιά για το νηπιαγωγείο! Thegreenmixer λέγεται. Μπες να πάρεις κι άλλες ιδέες! Καλή σας αρχή! (Μας έλειψες.)