kotsifikos

Καλημέρα. Εγώ θα σου πρότεινα να μη κάνεις καμία σκέψη, όλα αυτά προσθέτουν άγχος και δεν βοηθούν σε τίποτα. Δεν γνωρίζω βάση της περιγραφής σου αν υπάρχει θέμα στο σπέρμα, αν ανησυχείς σκέψου μήπως κλείσεις ένα ραντεβού με έναν γιατρό ώστε να απαντηθούν τα ερωτήματα σου.

Κανείς δεν είναι σε θέση να σου πει αν έκανες καλά ή όχι που άφησες τη δουλειά σου , αυτό μόνο εσύ μπορείς να το κρίνεις. Στην κάθε οικογένεια οι συνθήκες είναι διαφορετικές οπότε και τα μέλη αποφασίζουν για το σύστημα που λειτουργεί για εκείνους. Για να πάρετε αυτή την απόφαση προφανώς για εσάς αυτό είναι το καλύτερο.

Καλησπέρα, Δυστυχώς αν αυτό που περνάει το μωρό οφείλεται στα δόντια δεν μπορείτε να κάνετε και πολλά πράγματα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι εντάξει το παιδί? φαίνεται να δυσανασχετεί με κάτι? Ο γιος μου έβγαλε δόντια στην ηλικία του δικού σας, ήταν πράγματι ένα δράμα γιατί έβγαζε δύο - δύο τα δόντια και υπήρξαν βράδια μαρτυρικά για τον ίδιο και εμάς , μπορεί να ξυπνούσε στις 3-4 και να κοιμόταν ξανά στις 6 το πρωί. Η αγκαλιά λίγο τα βοηθάει σε αυτές τις περιπτώσεις, καταλαβαίνω πόσο κουραστικό μπορεί να γίνει όμως θα περάσει αυτή η φάση. Έχετε στον νου σας πως όσο μεγαλώνουν τα παιδιά τόσο λιγότερο ύπνο χρειάζονται, αν κοιμάται τρεις ώρες γεμάτες το μεσημέρι και ξυπνάει πχ 4 το απόγευμα δύσκολα θα κοιμηθεί ξανά στις 8. Επίσης όσο μεγαλώνει η διαδικασία του ύπνου πρέπει να αλλάζει, γίνεται πιο απαιτητική, (τουλάχιστον για εμάς έτσι έγινε), εγώ όταν έβλεπα ότι δεν έχει διάθεση πολύ για ύπνο ενώ είναι κουρασμένο ξάπλωνα μαζί του, χαμήλωνα τον φωτισμό, έπαιρνα ένα βιβλίο ''ιστορίες για καληνύχτα'' και του διάβαζα λίγο, χάζευε με εικόνες και έτσι χαλάρωνε σιγά σιγά και κοιμόνταν. Εννοείται πως όσο περνούσαν οι μήνες και μεγάλωνε η ρουτίνα αυτή κρατούσε περισσότερο.

Καλημέρα. Στη θέση σας θα είχα αλλάξει κέντρο πολύ καιρό πριν, θα έπρεπε να είχατε δει βελτίωση πολύ καιρό πριν. Από το κέντρο τι σας λένε?

Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω, δευτέρα δημοτικού δεν έχει τύχει να τον αφήσω σε πάρτυ μόνο του ακόμα, και για να είμαι ειλικρινής δεν το βλέπω να γίνεται στο άμεσο μέλλον.

Καλημέρα, να σας ζήσει το παιδάκι. Σε πρώτη φάση ζήτα βοήθεια ειδικού, οπωσδήποτε, όλο αυτό που νιώθεις δεν μπορεί να φύγει έτσι απλά μόνο του, χρειάζεσαι βοήθεια και είναι κάτι που καταλαβαίνεις και εσύ η ίδια. Στη συνέχεια, εφόσον ο άντρας σου εργάζεται όλη την ημέρα, δες αν μπορείς να βρείτε μία νταντά για κάποιες ώρες την εβδομάδα ώστε και εσύ να έχεις τον χρόνο να κάνεις κάτι για εσένα ή ακόμα και να βγείτε μία βόλτα με τον άντρα σου οι δυο σας. Βγείτε με το παιδί βόλτα έξω σε κάποια παιδική χαρά / πάρκο, όταν αυτό το κάνεις συστηματικά σίγουρα θα γνωριστείς με κάποιους γονείς , αυτό θα είναι πολύ βοηθητικό και για την κόρη σου καθώς θα αρχίσει και εκείνη σιγά σιγά να κοινωνικοποιείται, θα εντυπωσιαστείς με το πόσο εύκολα μπορεί να είναι κάτι τέτοιο. Ο γιος μου έχει δημιουργήσει φιλίες από τις βόλτες και το παιχνίδι στην πλατεία. Φρόντισε τον εαυτό σου , την ψυχική σου υγεία όπως φροντίζεις για το παιδί σου.

Όσα πάρτυ έχω κάνει στον γιο μου πάντα καλώ και τα αδέλφια, ενημερώνω προσωπικά τους γονείς ότι η πρόσκληση ισχύει για όλη την οικογένεια. Αυτό που έχω προσέξει ότι γίνεται τελευταία είναι πως γονείς συμμαθητών που δεν κάνουν πολύ παρέα δεν έρχονται οικογενειακά, έρχεται το παιδί και ένας γονέας. Δεν έχω δεύτερο παιδί όμως αν είχα το σίγουρο είναι πως δεν θα πηγαίναμε οικογενειακά όλοι μαζί σε κάποιο πάρτυ παρά μόνο αν ήταν κάποιος πολύ φίλος που κάνουμε έτσι και αλλιώς παρέα οικογενειακά.

Edit σε ποστ μας πως κάνουμε? άκυρο! Το βρήκα!

Καλημέρα και καλή χρονιά. Σε αυτή την ηλικία πάντα τον έκανα μπάνιο μετά από βόλτα, πόσο μάλλον μετά την παιδική χαρά, εγώ όμως του είχα πρόγραμμα έτσι και αλλιώς μπάνιο κάθε μέρα οπότε το παιδί δεν έβγαινε από την ρουτίνα του.

Θα συμφωνήσω με την σουπερ μαμ, το 10:30 είναι αργά για ένα βρέφος μόλις έξι μηνών. Η λύση είναι να κοπεί ο ύπνος αργά το απόγευμα ώστε το παιδί να κοιμάται άνετα 8-8:30. Και εννοείται αγκαλιά όσο την χρειάζεται!!

Δεν ξέρω με ποιον τρόπο ο μπαμπάς σου θα καταλάβει πως όσο καλή και αν είναι η πρόθεση του , αυτά που σου λέει περισσότερο σε πληγώνουν παρά σου δίνουν κίνητρο για να προχωρήσεις στη ζωή σου, πιθανό με τη βοήθεια της μαμάς σου να το κατανοήσει. Από ότι κατάλαβα έχεις ξεκινήσει θεραπεία, αν ισχύει αυτό δώσε χρόνο στον εαυτό σου να νιώσεις καλύτερα ώστε να μπορέσει να κάνεις το επόμενο βήμα και να ξεκινήσεις σιγά σιγά τα δια ζώσης μαθήματα στη σχολή σου, έτσι θα σου δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσεις νέους ανθρώπους και να ενταχθείς σε καινούριες παρέες.

Αναφέρομαι σε αυτά που έχω ζήσει στον δικό μου κύκλο, και πραγματικά δεν έχω ακούσει ποτέ γιατρό να προτείνει κάτι τέτοιο. Δεν αμφιβάλλω ότι το ορισμένοι γιατροί το κάνουν όχι όμως ότι είναι το σύνηθες. Το 70% που κολλάει? ειλικρινά δεν καταλαβαίνω. Δεν θέλω να αναλύσω το ταμπού της ιδέας της εξωσωματικής σε σχέση με κάτι τόσο σοβαρό, η μόνη αλήθεια είναι πως αν κάποιος δεν έρθει αντιμέτωπος με κάτι τέτοιο δεν ξέρει τι θα έκανε σε αντίστοιχη περίπτωση. Ευχαριστώ για την πληροφορία, δεν γνώριζα καθόλου ότι μπορεί να γίνει αυτό τόσο νωρίς.

Εγώ αυτό πρώτη φορά το ακούω. Σε ζευγάρια με τέτοια θέματα οι γιατροί είναι κάθετοι στην εξωσωματική με προεμφυτευτικό, αρκεί να σκεφτεί κανείς πόσο ψυχοφθόρο είναι γίνεται διακοπή κύησης, δεν είναι κάτι απλό να υποβάλλεται μία γυναίκα σε κάτι τέτοιο. Το 25% δεν είναι μικρό ποσοστό...Αδυνατώ να πιστέψω πως μία γυναίκα μπορεί να την τρομάζει περισσότερη η εξωσωματική από μία υποχρεωτική διακοπή κύησης.

Αυτό πρώτη φορά το ακούω!!!!! Από αυτό και μόνο αντιλαμβάνεσαι την νοοτροπία που μπορεί να έχει σαν εργοδότης.

Με το καλό!! Σου στέλνω πμ!