kotsifikos

Ένα παιδάκι στα 4 δεν είναι σε θέση να κρίνει αν θα πάει ή όχι στον γιατρό, δηλαδή δε τη ρωτάς, την ενημερώνεις πως εφόσον έχει αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να πάτε να τη δει και να σας δώσει το κατάλληλο φάρμακο προκειμένου να περάσει. Αλήθεια δεν καταλαβαίνω γιατί να γίνει τόσο μεγάλο θέμα, αν έβηχε θα πήγαινε στον γιατρό να την ακροασθεί, αν πονούσε δόντι θα πήγαινε σε οδοντίατρο, αν δεν έβλεπε από μακριά θα πήγαινε σε οφθαλμίατρο, γιατί λοιπόν να μη πάει στον γιατρό να δείτε τι είναι αυτή η κοκκινίλα στα γεννητικά της όργανα? Αυτά θα έπρεπε να είναι δεδομένα. Δεν κατάλαβα γιατί το παιδί έχει την αντίληψη πως επειδή μεγάλωσε ο γιατρός δεν θα την κοιτάει τοπικά, αυτό δε σταματάει ποτέ σε καμία ηλικία. Εννοείται πως θα πήγαινα στον γιατρό, θα ενημέρωνα το παιδί για την εξέταση όμως δεν θα έπαιρνα την άδεια της για να την πάω, πρέπει και η ίδια να μαθαίνει από μικρή ηλικία πως όταν κάτι δεν πάει καλά με το σώμα - οργανισμό μας (έστω και κάτι τόσο απλό) πηγαίνουμε στον γιατρό και δεν το αφήνουμε να περάσει μόνο του. Για το θεό όχι φώτο, ποτέ δε ξέρεις τι μπορεί να συμβεί και κυρίως δεν θα κάνει καμία διάγνωση ο γιατρός με αυτόν τον τρόπο. Στο τι να κάνεις λοιπόν , θα σε συμβούλευα να την πας στον γιατρό και να της εξηγήσεις πως είναι απαραίτητο. Εύχομαι περαστικά στη μικρούλα.

Αυτές οι προτάσεις τα λένε όλα και κυρίως η φράση που τόνισα!!!!! Δυστυχώς πλέον όλο και περισσότερο βλέπω γονείς με ζωηρά παιδιά οι οποίοι ψάχνουν να βρουν τι φταίει, λες και η ζωηράδα είναι κάτι μη φυσιολογικό!!! Συμφωνώ στο χίλια τοις εκατό με αυτή τη παράγραφο, και δεν μιλάω εκ του ασφαλούς, μεγαλώνω ένα παιδί πολύ πολύ ζωηρό! Από την ημέρα που δέχθηκα πως απλά έτσι είναι το παιδί μου, και άρχισα να δουλεύω το πρακτικό κομμάτι(για το παιδί και μόνο - πχ το πως θα συμπεριφέρεται στο σχολείο) , όλα έγιναν καλύτερα και για εκείνον και για εμένα.

Εμείς αποφασίσαμε με τον άντρα μου να κάνει ιδιαίτερα, είναι δεδομένο αυτό, τώρα ως προς την τάξη ακόμα το συζητάμε, μάλλον τον Σεπτέμβριο που έρχεται (θα είναι 7 και θα ξεκινάει δευτέρα δημοτικού), ή ένα χρόνο μετά, θα δούμε. Γενικά είμαι υπερ του ιδιαίτερου, ώστε το μάθημα να προσαρμόζεται στις ανάγκες και τους ρυθμούς του παιδιού.

Και εγώ την ίδια πληροφορία έχω για την Ιωνίδειο, πως μπαίνουν με διαγωνισμό, αξιοκρατικά, χωρίς βύσματα κτλ, για αυτό και το επίπεδο του σχολείου είναι αυτό.

Δεν το είχα συζητήσει περισσότερο γιατί δεν σκεφτόμουν αν πάρω σπίτι τραμπολίνο, θυμάμαι όμως τη σύσταση του.

Χωρίς να θέλω να σε αγχώσω ορθοπεδικός μου έχει πει πως κανονικά τα παιδιά μέχρι τα πέντε - έξι δεν πρέπει να κάνουν τραμπολίνο, είναι επικίνδυνο να τραυματιστούν.

Θα πω κάτι άσχετο σαν πληροφορία, δεν ξέρω αν το γνωρίζεις, όμως όταν θα έρθει η ώρα να επιστρέψεις στην εργασία σου και υπάρχει επιτακτική ανάγκη να επιστρέψεις μπορείς (αν σε ενδιαφέρει φυσικά) να δεις μήπως μπορείς να στείλεις το μωρό βρεφικό μέσω ΕΣΠΑ.

@Banoffee καταρχήν να σας ζήσει το μωράκι σας! Με κάθε καλή διάθεση θα σου πως πως η στάση σου απέναντι στην πεθερά σου μου φαίνεται λιγάκι ''εκδικητική'' δήλαδή δεν κάλυψε τις ανάγκες - απαιτήσεις σου δεν θα της πηγαίνεις το παιδί. Θα σου κάνει έκπληξη αυτό που θα σου πω όμως με αυτόν τον τρόπο μόνο τον εαυτό σου τιμωρείς. Λες πως όσες φορές έχει έρθει ασχολείται με το παιδί και όχι με το σπίτι, μα για το παιδί ήρθε, και στην τελική γιατί δεν χαίρεσαι που ζητάνε να δουν το παιδί ΣΟΥ? Εγώ αν γίνονταν αυτό θα άφηνα το παιδί στη γιαγια΄και θα πήγαινα να κοιμηθώ μίση ώρα χωρίς έννοια, ή θα έβαζα να φτιάξω ένα φαί, και το να ασχοληθεί με το μωρό πάλι βοήθεια είναι. Σου αναφέραμε και πιο πάνω, αν θες οικιακή βοηθό πάρε οικιακή βοηθό. Οι περισσότερες μαμάδες εδώ περάσαμε τον πρώτο καιρό όπως εσύ, ακριβώς όπως εσύ! Χωρίς βοήθεια, και με έναν σύζυγο να δουλεύει όλη την ημέρα. Εφόσον η καθαριότητα του σπιτιού σου δημιουργεί τέτοιο πρόβλημα πάρε οικιακή βοηθό, να μην έχεις και κανέναν ανάγκη. Δε σου είπε κανείς πως είσαι υποχρεωμένη να της το πας, μη το πας, ας έρθει εκείνη να το δει. Μην έχεις προσδοκίες από τους υπόλοιπους, άσε τον κάθε ένα να δου προσφέρει αυτό που μπορεί.

Δυστυχώς δε μπορώ να σε βοηθήσω, ομως καλό είναι να ζητήσεις τη βοήθεια των θεραπευτών του παιδιού, σίγουρα δεν γίνεται να μη τρώει τίποτα, από την άλλη όμως είναι μία ιδαίτερη περίπτωση που θέλει διαφορετική αντιμετώπιση. Θα συμφωνήσω μαζί σου πως δεν πιάνει η ίδια τακτική σε όλα τα παιδιά.

Ο ρυθμός που προχωράει η ύλη έχει να κάνει και με το μαθησιακό επίπεδο της τάξης.. Υπάρχουν παιδάκια που έχουν διάφορα μαθησιακά, ο εκπαιδευτικός οφείλει να προσαρμόσει ανάλογα την ύλη και τον ρυθμό που την παραδίδει . Ο γιος μου τώρα τελείωσε με τα διαλυτικά, όμως δεν ξέρω αν είναι μπροστά ή πίσω στην ύλη, και για να είμαι ειλικρινής δε το σκέφτηκα ποτέ, πιστεύω πως η δασκάλα του έχει λόγο είτε όταν εμμένει σε μία ενότητα είτε όταν τρέχει σε κάποια άλλη. Σε συζήτηση που είχα μαζί της πριν μερικές εβδομάδες μου είχε τονίσει πως προσπαθεί ότι παραδίδει να γίνεται κατανοητό από όλα τα παιδιά και αυτό είναι δύσκολη δουλειά εδώ που τα λέμε. Στην πρώτη δημοτικού πιστεύω πως πιο σημαντικό είναι τα παιδιά να αφομοιώσουν αυτά που μαθαίνουν από το βγει η ύλη.

Είχα ξεχάσει ότι είναι παιδικός!!! σωστά ναι!!

Όλα καλά θα είναι , δεν είναι δεδομένο πως θα έχει κολλήσει το παιδί. Το τμήμα γιατί να κλείσει ? Νομίζω δεν είναι αυτό το πρωτόκολλο. Θα πάει καλά, μην αγχώνεσαι! Τώρα για το άλλο θέμα τι να πω...ένα κόμπο στο στομάχι νιώθω, και μία τεράστια στεναχώρια που δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να βοηθήσει αυτά τα παιδιά.

Ο χαμένος αδερφός του γιου μου!!!!!χψαχαχαχαχαχαχαχαχα πραγματικά έτσι ακριβώς κοιμάται και ο δικός μου γιος, κουνιέται συνέχεια, ασταμάτητα μέχρι να τον πάρει ο ύνπος..σκέψου πως όταν είχα βγάλει τα κάγκελα της κούνιας και πριν μπει το κρεβάτι του, τον είχα βρει ένα βράδυ κάτω από την κούνια (κάτω κάτω , όχι απλά είχε πέσει, είχε μπει κάτω από την κούνια!)!!

Καλημέρα. Καλό είναι να κάνεις εσύ την δική σου έρευνα σχετικά με τους γιατρούς και τα κέντρα και να καταλήξεις στον κατάλληλο για τα δικά σου δεδομένα. Το ''καλύτερος'' είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό, ένας γιατρός μπορεί με βάση τα δικά μου κριτήρια να είναι ''θεός'' ενώ με βάση τα κριτήρια κάποιας άλλης να είναι μην είναι το ίδιο ιδανικός.

Από το κέντρο που πήγες το παιδί στις πόσες συνεδρίες σου είπαν πως το παιδί δεν φαίνεται να έχει σημάδια αυτισμού? Το φασμα του αυτισμού είναι ευρύ, υπάρχουν περιπτώσεις που η αξιολόγηση μπορεί να κρατήσει αρκετές συνεδρίες προκειμένου να καταλήξουν σε ένα ασφαλές συμπέρασμα. Το ζητούμενο είναι να μάθεις γιατί είναι ανώριμος για την ηλικία του, είναι όντως δηλαδή συμπεριφορικό μόνο το θέμα ? να σε καθοδηγήσουν οι ειδικοί στο τι θα κάνεις προκειμένου να βοηθηθεί το παιδί. Θεωρώ πως πολύ καλά έκανες και έκλεισες ραντεβού και με παιδοψυχίατρο.