irin

Απο μωρο κοιμοταν,αρχικα σε λικνο,και μετα στην κουνια στο δωματιο του. Η πρωτη ηταν πολυ καλοβολη στον υπνο στο δωματιο της και ετσι ποτε δεν σκεφτηκα και τον μικρο να τον παρω στο κρεβατι μου. Και μαλιστα 6-7 μηνων που σηκωνομουν απο 6 ως 10 φορες τη νυχτα (12 το βραδυ με 6 το πρωι), ειχα λιωσει αλλα δεν μου περνουσε απο το μυαλο να τον παρω διπλα μου. Καποια στιγμη κλαταρα και τον πηρα, και απο τοτε ερχεται μονος του πια. το περιεργο ειναι οτι κοιμαται στο δικο του κρεβατι,δεν αρνειται. Σημερα βεβαια που τον ρωτησα ειπε οτι θελει να κοιμαμαι στο πατωμα διπλα του.

Καλησπερα. Επαναφερω το θεμα. Ο γιος μου,σε λιγους μηνες τριων ετων,θελει πιπιλα και να μου κραταει το χερι για να κοιμηθει. Βασικα να το χαιδευει-ξινει με νυχια. (Οταν τον κοιμιζει αλλος,δεν κραταει χερι,κοιμαται μια χαρα ομως). Και παντα κανει ανησυχο υπνο οποτε ξυπναει και ερχεται στο κρεβατι μας. Αν μεινει μαζι μας,ναι μεν κινειται αρκετα στον υπνο του,αλλα επειδη ειμαστε διπλα και μας ακουμπαει,συνεχιζει τον υπνο του. Αν τον ξανακοιμησω στο δικο του, ξαναξυπναει γρηγορα. Στα τρια χρονια ειναι μετρημενα τα βραδια που κοιμηθηκε σερι,και ηταν ολα υπερβολικα κουρασμενος. Η πιπιλα για μενα ειναι το λιγοτερο. Ας κοιμηθει σερι και μετα συζηταμε για κοψιμο πιπιλας. Μεσα στη μερα επισης ειναι υπερκινητικος,βεβαια αυτες οι μερες δεν αποτελουν κριτηριο γιατι ειναι κλεισμενος αντι να ξεδινει στο σχολειο. Α,επισης στο σχολειο το μεσημερι κοιμαται χωρις χερι και χωρις πιπιλα!

Βολευουν τα κασκωλ που ειναι κλειστα,δηλαδη ενα μαλλινο «βραχιολι» που φοριεται στο λαιμο

Συμφωνω με ολα,αλλα συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ με την τελευταια σου προταση!!

Αυτο ακριβως! Νομιζω οτι εμεις εχουμε οδηγησει τα παιδια ν βαριουνται ευκολα. Γιατι εχουμε φροντισει να τα κραταμε απασχολημενα παντα απο το αγχος μη βαρεθουν. Οποτε δεν εχουν μαθει να μην εχουν κατι δικο τους να κανουν!

Σίγουρα θα κανονίσω πράγματα για τα παιδιά μου, είτε μόνοι μας να κάνουμε κάτι που τους αρέσει, είτε με παρέα με παιδιά κλπ. Επίσης, εννοείται ότι αν βγω για κρασί ή κάτι αντίστοιχο, θα πάω χωρίς παιδιά.. και για να μη βαρεθούν και για να περάσω εγώ καλύτερα. Όμως, κάποιες επισκέψεις μια φορά το τρίμηνο - ίσως και πιο σπάνια - σε κάποιο σπίτι που μπορεί να μην έχει παιδιά, είναι αναπόφευκτες. Εκεί τί κάνουμε; να τους πάρω μαζί μαρκαδόρους πχ. συμφωνώ. Αλλά έχω ανίψια που όποτε έρχονται στο πατρικό μου (πρωτοχρονιά ΄και 1-2 φορές το χρόνο) και παρόλο που είναι 3 αδέρφια, θεωρούν αυτονόητο ότι θα πάνε στα δωμάτια και θα ανοίξουν τον υπολογιστή του πατέρα μου και θα κάνουν ότι θέλουν. Επίσης σκαλίζουν συρτάρια κλπ.. και είναι πάνω από 10 ετών.. με αυτό διαφωνώ κάθετα! Αν βαριούνται, ας απασχοληθούν μεταξύ τους... ή ας πάρουν το κινητό των γονιών τους.. δικό τους θέμα.

Με αφορμή αυτό που λες, το οποίο ίσχυε, τί θεωρείς πιο σωστό; Αυτό που έκαναν οι γονείς μας; ή αυτό που κάνουμε εμείς και σκεφτόμαστε πάντα πρώτα τα παιδιά, και μη βαρεθούν, και αν πάμε κάπου πάντα φροντίζουμε να έχουμε κάτι για να απασχοληθούν (πχ τάμπλετ), ή κάνουν ότι θέλουν στα σπίτια που πηγαίνουν γιατι "βαριούνται τα καημένα"; Εντάξει, ίσως τα παραλέω, αλλά έχω πολλά τέτοια παραδείγματα και έχω σκεφτεί άπειρες φορές "δηλαδή γιατί εγώ πήγαινα και κανείς δεν ανησυχούσε για το πώς θα απασχοληθώ;" Υπάρχει πραγματικά λόγος για μία δίωρη επίσκεψη μία στο τόσο να "αποζημιώσουμε" με κάτι τα παιδιά μας; Ή είναι σωστό να αποκοπούμε εμείς κοινωνικά, για να μη βαρεθούν; στην τελική τί παράδειγμα δίνουμε; ότι δεν έχουμε κοινωνικό κύκλο; είναι καλό αυτό; (προβληματίστηκα πρωί πρωί :-))

Η κορη μου εχει ακριβως την ιδια αλλεργια! Με ενα ψιχουλο απο κασιους πρηστηκε... φετος,δυο χρονια μετα,πηγαμε για εξεταση στο ιασω, ενω οι αιματολογικες δεν εδειξαν,της εκαναν το τεστ που βαζεις μια βελονα στο κασιους και μετα τσιμπας το δερμα του παιδιου,και πρηστηκε! μου εχουν πει οτι,εφοσον εχει στο κασιους,σιγουρα θα εχει και στο αιγινης. Δεν εχουμε δοκιμασεο φυσικα... αλλα ειναι οπως τα λες... με θεωρουν υπερβολικη που ρωταω συνεχεια... και δεν της δινω ουτε αλλο ξηρο καρπο που εχει ακουμπησει σε κασιους.. ή παγωτο που ειχε πανω τριμμενο αιγινης,μου λενε: βγαλτο απο πανω να φαει το παιδι! Δεν τολμαω φυσικα!

Έχω κατεβάσει ένα excel με τα δίδακτρα 2017-2018, νομίζω ότι χοντρικά ισχύουν τα ίδια και τώρα. Δεν ξέρω πώς να στο στείλω όμως

Συνήθως κιόλας τα παπούτσια είναι πολύ ταλαιπωρημένα. Τουλάχιστον των δικών μου, που τα φοράνε κάθε μέρα επί μία σεζόν, μετά δεν είναι να τα δώσεις σε κανέναν... Τα αφήνω δίπλα από την ανακύκλωση, για να τα πάρει κάποιος που τα έχει πραγματικά ανάγκη

Ενώ ρούχα χρησιμοποιημένα παίρνω, παπούτσια δεν παίρνω. Νομίζω ότι δεν είναι ό,τι καλύτερο, επειδή παίρνουν τη φόρμα του ποδιού... οπότε προτιμώ ένα ή άντε δύο να τα αγοράσω, παρά πολλά δανεικά. Ρούχα στον γιό μου όλα είναι δανεικά. Στην κόρη τίποτα...όλο αγόρια έχει ο κύκλος μας...

Ευτυχώς ούτε εμένα μου έτυχε. Το μόνο που μου έτυχε είναι να πάρουμε οκτώβριο μήνα Nike τα οποία ήταν τόσο λεπτά που μόλις άρχισαν οι βροχές συνειδητοποίησα ότι δεν είναι καθόλου καλά για χειμώνα, το νερό θα περνούσε όλο μέσα... οπότε άρον άρον πήραμε δεύτερο. Αλλά βλέπω, ειδικά κοριτσάκια, με ένα σωρό παπούτσια και απορώ! Η αλήθεια είναι ότι άλλα ταιριάζουν με φόρμα, άλλα με φουστίτσες, αλλά πόσα να πάρεις πιά;

Κι εγώ ένα έχω, αλλά πάντα φοβάμαι ότι αν πχ βραχεί... την πατήσαμε! ή αν ξαφνικά τρυπήσει...

Θα μου άρεσε πολύ να τους έχω ποικιλία παπουτσιών, αλλά όταν κάθε 3-4 μήνες αλλάζουν νούμερο.. πραγματικά δεν το κάνω. Έχω 1 αθλητικό, ο γιός μου το φοράει με όλα, και απλά η κόρη μου έχει ένα μποτάκι για πιο "καλό". Δηλ. και το πόδι να μη μεγαλώσει σε 3 μήνες, μία σεζόν βγάζουν όλα.. οπότε το χρόνο θέλεις 2 αλλαγές σίγουρα σε καλοκαιρινό-χειμωνιάτικο, αν πάρεις και 3 ζευγάρια ανα εποχή..6 παπούτσια το χρόνο!

Όοοοχι, όχι! Να μην το ρωτήσει αυτό γιατί μπορεί να πάρει καμια απάντηση τύπου: Μα καλά, τί ρωτάς... τους υπόλοιπους διαστημάνθρωπους προφανώς...