xaroumenh mama

Συμφωνώ κ εγώ ότι το κρεβάτι με το προστατευτικο είναι ποιο ασφαλές από την κούνια αν έχει μάθει το παιδί να κατεβαίνει, εμένα το βράδυ όταν ξυπνήσουν κ σηκωθουν έρχονται κατευθείαν στη κρεβατοκαμαρα δλδ δεν ανησυχώ ότι θα κόβουν βόλτες μες στο σπίτι . Ένα βράδυ ο μικρός ξύπνησε κ ήρθε στη κρεβατοκαμαρα ξάπλωσε στο κρεβάτι (δλδ πάνω μου) κ συνέχισε τον ύπνο του σαν κύριος! Κ τα πρώινα όταν ξυπνάνε έρχονται κατευθείαν στη κρεβατοκαμαρα

Εγώ δε θα απαντήσω στο ερώτημα σου γιατί όταν γεννήθηκε ο μικρός μου γιος ο μεγάλος κοιμόταν τα βραδυα συνεχόμενα κ δε ξυπνάει με τίποτα.. Αυτό που έχω να προτείνω είναι αν αποφασίσεις να τον πας στο δωμάτιο του αν σας εξυπηρετεί να τον βάλεις κατευθείαν σε μόνο κρεβάτι με προστατευτικο.τον μικρό από όταν γεννήθηκε τον είχα στο δωμάτιο του κ κοιμόμουν εγω στο μόνο κρεβάτι δυπλα (το σπίτι που μένουμε είναι του άνδρα μου κ υπήρχαν τα κρεβάτια ήδη) Γύρω στους έξι μήνες αν θυμάμαι καλά κοιμήθηκα στο δωμάτιο μου κ από τότε όταν ξυπνουσε πηγενα στο δωμάτιο του κ κοιμόμασταν μαζί στο μόνο κρεβάτι 15 μηνών τον έβγαλα από την κούνια κ τον έβαλα στο μόνο κρεβάτι κ συνεχίζω να κοιμαμαι τα βράδια μαζί του όταν ξυπνάει. Αυτό στο λέω αν σας βολεύει βέβαια σαν οικογένεια για τις αρχές που θα τον μεταφέρεις στο δωμάτιο του να μπορείς να είσαι δυπλα άμα σε χρειάζεται κ όταν έρθει το δεύτερο μωρό με το καλό αν σε βολέψει άμα χρειαστεί να είσαι κ με τους δύο μαζί..

Κ σε εμένα ο μικρός μου ξεκίνησε τη προσκολοση πάνω μου εκεί περίπου στα πρώτα του γενέθλια κ μπορώ να πω την έχει ακόμα είναι 2 χρόνων πλέον όχι μόνο με εμένα αλλά γενικα με όποιον είναι μαζί του θέλει παρέα.. Σε αυτή την ηλικία μπορεί να σου φαίνεται μικρή αλλά δεν είναι οταν φεύγεις απο το χώρο που είσαι για να πας σε έναν άλλον καλό είναι να το αναφέρεις πχ τώρα θα πάω στη τουαλέτα τώρα στο υπνοδωμάτιο η στη κουζίνα σίγουρα θα αντιδράσουν στην αρχή μέχρι να καταλάβουν ότι η μαμά πάει εκεί που λέει κ να το κατανοήσουν, κ το βασικό είναι να κατανοούμε εμείς το συναίσθημα τους ακόμα κ σε αυτή την ηλικία πχ στεναχωρεθηκες που έφυγε η μαμά κ πήγε στη τουαλέτα, Η κατανόηση του συναισθήματος που νιώθουν εκείνη τη στιγμή είναι πολύ συμσντικο για εκείνα.!

Εμένα που πηγεναν τα παιδιά μου σε ιδιωτικό σταθμό μέσο εσπα οι έξτρα δραστηριότητες δεν ήταν υποχρεωτικές είχαν κολύμβηση μουσικό κινητική κ αγγλικά.. Στη τάξη στον παιδικό στο μεγάλο μου γιο θυμάμαι ήταν μια δασκάλα γύρω στα 16 με 17 παιδιά πολύ νέα αλλά είχα δει πως έπιανε πουλιά στον αέρα θυμάμαι μια μέρα που πήγα να αφήσω τον γιο μου ένα κοριτσάκι εβηξε κ από τον βήχα κατάλαβε πως θα κάνει εμετό κ πηδηξε τα καρεκλάκια κ το πήρε αγκαλιά να το βγάλει έξω σε κλάσματα δευτερόλεπτου.. Στον μικρό που πήγαινε βρεφικό ήταν μια δασκάλα κ μια βοηθός Τώρα για το σχολικό αν κ δε το χρειάστηκα εγω νομίζω κ σε εμάς ήταν γύρω στα 80 ευρώ..

Αυτό το βιβλίο το διαβάζω όταν πάμε στη παιδοψυχολογο το έχει στην υποδοχή για να το διαβάζουμε όσο περιμένουμε θέλω να το πάρω συνέχεια το λέω αλλά ακόμα δε το έχω πάρει. Γενικά λέει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα αλλά σαν ορολογία μου φαίνεται λίγο δύσκολο (για εμένα) Κ λίγο από αυτό που έχω διαβάσει για τις διηγήσεις που αναφέρει το βιβλίο στην αρχή εμείς τις ακολουθούμε κ χάρηκα όταν το διάβασα.. Πρέπει να το πάρω να το διαβάσω κ να εμαι ποιο συγκεντρωμενη νομίζω..!!!

Ωχ συγνώμη εγω δεν ειχα καταλάβει καλά..!!!!! Ναι γυρίζουν κ αυτά μπροστά μετά τα 9 με 10 κιλά ανάλογα τον κατασκευαστή..

Αν πάρεις καρεκλάκι 0 _18 κιλά που μπαίνει κ από τις δύο μεριές ναι μπορείς να το γυρίσεις μπροστά αν θες μετά που το παιδί θα φτάσει τα 9 με 10 κιλά, τώρα αν πάρεις τα καινούρια καθίσματα που έχουν βγει που είναι για ανάποδα μέχρι 18 κιλά νομίζω πως αυτά δε γυρίζουν μπροστά

Όλα τα καρεκλάκια που γυρίζουν μπροστά από τα 9 κιλά μπορείς να τα γυρίσεις μπροστά.. Όταν ρωτούσαμε εμείς για κάθισμα μας είχε πει ο άνθρωπος πως καλό είναι να κοιτάμε τις οδηγίες του κατασκευαστεί γιατί όλα αυτά τα καρεκλάκια πχ 0_25 είναι κατασκεύασμα έτσι ώστε στα 9 με 10 κιλά να κοιτάνε μπροστά γιατί η πλάτη τους δεν έχει την απαιτούμενη στηρίξη που χρειάζεται σε μια σύγκρουση(μακριά από όλους μας βέβαια) κ όταν κάνεις έρευνα κ δεις τα νέα καθίσματα που κοιτάνε μόνο ανάποδα θα καταλάβεις τη διαφορά σε εκείνα έχουν πολλά στηρίγματα στη πλάτη κ το κάθισμα είναι ποιο φαρδύ κ βαθύ για να είναι άνετα το παιδί μέσα..

Εντάξει εκείνη τη περίοδο είχαμε κ το πονεμένο μας θέμα με την τουαλέτα κ ο άντρας μου πιάστηκε από αυτό... Αλλά..... Αλλά.... Πολλά. Αλλά....

Πάνω σε αυτό θέλω να γράψω σε μια ερώτηση του γιου μου για τα σύννεφα δε τη θυμάμαι ακριβώς ο άντρας μου του απάντησε πως γεμίζουν νερό κ μετά τα ρίχνουν όπως κάνουμε εμείς τσισακια.. Όταν το άκουσα δεν ήξερα αν πρέπει να κλαίω η να γελάω....

Ο μικρός μου γιος πάντως που από 17 μηνών περίπου πάει σε παιδικό δεν είδα διαφορά στον χαρακτήρα του (δεν τον πήγα βέβαια για να κοινωνικοποιηθει αλλά για άλλους λόγους) όπως ήταν συνεχίζει να είναι στο χαρακτήρα κ στον σταθμό μου έλεγαν κιόλας πως είναι πολύ ήσυχος κ ντροπαλός κ στο σπίτι του είναι ποιο ανοιχτός από ότι εκεί με βάση αυτά που τους είχα πει πως κάνει στο σπίτι.. Είχε κάνει έναν φίλο βέβαια στο σταθμό όπως μου είπαν οι δασκάλες κ έπαιζαν πολύ μαζί, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως το αν θα γίνει ένα παιδί κοινωνικό είναι κ στο χαρακτήρα του.. Σίγουρα χρειάζονται κ τα ερέθισμα αλλά για να εμπλουτίζει τις γνώσεις του καθώς μεγαλώνει κ ότι μπορεί να κάνει κ άλλα πράγματα.. Όσο για τα παιχνίδια νομίζω πως είναι αρκετά δύσκολο για ένα παιδί 2,5 χρόνον να μάθει να μοιράζετε γιατί είναι στην ηλικία της κτητικοτητας κ νομίζει πως όλα ανικουν σε εκείνον. Αυτό πιστεύω εύκολα φαίνεται κ στο παιχνίδι ανάμεσα σε γονείς παιδιά, κάποιες φορές που παίζω με τα παιδιά μου κ προσπαθώ να γίνω κ εγω παιδί έτσι όπως παίζουμε παίρνω το παιχνίδι κ λέω δικό μου είναι δε θέλω να στο δώσω (παιχνιδιαρικα το λέω) κ εκεί πάντα κ οι δύο αντιδράνε κ προσπαθούν να μου το πάρουν... Η κάνω αααα θέλω κ εγώ αυτό το παιχνίδι κ προσπαθώ να τους το παρω κ πάλι το διεκδικούν η όταν μου πάρουν το παιχνίδι που παίζω λέω τώρα στεναχωρεθηκα μου πήρες το παιχνίδι που έπαιζα κ δε θέλω να παίξω άλλο κ μουτρωνω κ διπλώνω τα χέρια μου, κ μέσα από το παιχνίδι μας μπορούμε να καταλάβουμε πως θα αντιδράσει ένα παιδί αν παίξει με τρίτο αλλά κ μέσα από αυτό μπορούμε σιγά σιγά να του περάσουμε ότι πρέπει μεγαλονωντας να μάθουμε να μοιραζόμαστε τα παιχνίδια μας...!!!

Ο μεγάλος μου 4,5 χρόνον ο μικρός 24 μηνών τσακώνονταν πάντα για τα παιχνίδια τώρα έχει γίνει ποιο έντονο γιατί περνάνε πολλές ώρες μαζί κ ο μικρός κλαιει σαν να τον σφάζουν ένα πράμα κ ο μεγάλος το κάνει επίτηδες μετά κ το ανάποδο όταν ο μικρός πάρει ένα παιχνίδι από τον μεγάλο γίνεται μάχη βέβαια τη τελευταία εβδομάδα κάπως προσπαθούν να τα βρουν μεταξύ τους κ τα πάνε κάπως καλύτερα... Αλλά από τη μια ο μεγάλος θέλει την ησυχία του από την άλλη ο μικρός βαριέται κ θέλει παρέα κ πειράζει τον μεγάλο κ του έχει γίνει στενός κορσές, δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω ότι θέλει ο μεγάλος ακολουθεί από πίσω κ ο μικρός εκεί έχει γέλιο βέβαια..κ λέει ο μεγάλος στο μικρό κάνεις ότι κάνω κ εγω... Θα μεγαλώσουν όμως που θα πάει κ πιστεύω θα τα βρουν μεταξύ τους καλύτερα...!!!!

Θα συμφωνήσω κ εγώ με τη @vicky86 Το κάθε παιδί είναι διαφορετικό κ αντιδρά διαφορετικά σε διαφορετικές καταστάσεις ανάλογα την ηλικία του σε αυτές τις ηλικίες παίζουν παράλληλα τα παιδιά κ μπορεί μεταξύ τους να μην έχουν μιλήσει αλλά στο παιχνίδι να καταλάβουμε ότι επικοινωνούν μεταξύ τους χωρίς καν να έχει έρθει σε επαφή το ένα με το άλλο... Στον μεγάλο μου γιο στην ηλικία τον 22 με 24 μηνών μιλούσε σε όλων τον κόσμο από μακρυά κ τον χαιρετούσε.. Γύρω στα 3 έγινε κάπως ποιο ντροπαλός, τώρα στα 4 πολύ κοινωνικός, ο μικρός μου 24 μηνών είναι γενικά πάρα πολύ κοινωνικός με τα άτομα που είναι οικεία σε εκείνον κ τους μιλάει συνέχει αν δει ένα άγνωστο άτομο πάει πίσω κ κάνει ντροπές κ δε μιλάει κ προσπαθεί με τον τρόπο του να τον γνωρίσει κ εννοείται ούτε αγκαλιά θέλει να τον πάρει αν δε τον γνωρίσει πρώτα... Προ καραντίνας που πηγαίναμε κ σε παιδότοπους δεν ασχολιόταν με τα άλλα παιδιά σα να μην υπήρχαν έπαιζε μόνος παράλληλα, (κ τσακώνονταν μόνος αν κάποιος του επερνε κάτι που έπαιζε κουνοντας το δάχτυλο απλά) Γενικά το κάθε παιδί είναι διαφορετικό κ αντιδρά διαφορετικά γενικά εγώ πιστεύω πως σε αυτές τις ηλικίες δεν έχουν ανάγκη τόσο την κοινωνικό ποίηση με άλλα παιδιά αλλά ποιο πολύ να μαθαίνουν πράγματα από τους γονείς τους κ ερχετε σιγά σιγά κ αυτό αν ένα παιδί είναι από τη φύση του κοινωνικό θα γίνει αν ένα άλλο δεν είναι θα χρειαστεί βοήθεια αλλά σε ηλικία που καταλαβαίνει κ θα φτάσει μέχρι όπου εκείνο μπορεί..!!!! Δίνουμε χρόνο στα παιδιά μας!!!

Παιχνίδια δεν έχω πει ότι θα πετάξω μέχρι τώρα γιατί πάντα είμαι ηλικρινης άνθρωπος κ θέλω ότι λέω να το κάνω... Κ όταν πω ότι θα πάρω το παιχνίδι να το φυλαξω το κάνω.... Προχθές έτυχε κ εγώ κ του είπα ότι υπάρχουν παιδάκια που δεν έχουν παιχνίδια κ εφόσον εσύ δε τα προσέχεις τα παιχνίδια σου μου φαίνεται πως θα τα δώσουμε σε παιδάκια που θα τα έχουν ανάγκη κ θα χαρούν κ θα τα προσέχουν.. Έδειξε πως τον αγχωσε αυτό με ρωτούσε συνέχεια σε ποια παιδιά μάμα σε ποια παιδιά...

Αχ ωραία που παίζει λίγο μόνη της η μεγάλη σου... Κ εμένα ο μικρός όλα τα βγάζει στη φόρα το πρωί που θα ξυπνήσει πάει στη κουζίνα κ ανοίγει το ντουλάπι που έχω τις κατσαρόλες κ τις βγάζει όλες κ τις πάει στο σαλόνι όπως κ τα τηγανιά κ κάνεις πως μαγειρεύει η αλλάζει τα καπάκια... Κ γενικά σκαρφαλώνει παντού αυτό το παιδί δε τον προλαβαίνεις κ ανοίγει τα πάντα, κ φυσικά δεν αφήνει σε ησυχία τον μεγάλο πάει κ τον πειράζει συνέχεια για να του τραβήξει τη προσοχή κ τσακώνονται έτσι συνέχεια...!!!