xaroumenh mama

Και εγώ ασχολουμε με τι μουσική αλλά εκτός από τον Σοπέν, Ροσίνι λιστ, Τσαϊκόφσκι, Βιβάλντι μαζαρτ Μπετόβεν, Μπαχ χαυντν, Κορέλι κλεμεντι κ πάει λέγοντας.... Υπάρχουν κ άλλα ήδη μουσικής που μπορεί να μας αρέσουν... βασικά εμένα

Μιας κ από το βραδινό φαγητό το ρίξαμε στη βραδινή μουσική ή αλήθεια είναι ότι χρειάζεται κ λίγη μούσκουλα μετά το φαγητό για χαλάρωση κ λίγος χορός για να κάψουμε θερμίδες.... εμένα αυτή η μουσική που γράφετε μαρεσει κ η τραπ μαρεσει εκτός από τα λόγια... Με βλέπω σε εφηβικά πάρτι των παιδιών μου να ξεκινάω πρώτη τον χορό....

Ναι γράφεις θα απέφευγα, λάθος μου παρασύρθηκα από την υπόλοιπη συζήτηση, αλλά κ πάλι αν το παιδί σου περνάει καλά γιατί να το αποφύγεις, αν είσαι σίγουρη για αυτά που πιστεύεις δεν είναι κακό να πεις ότι κ στους άλλους γονείς ότι εμάς σαν οικογένεια δεν μας ταιριάζει να παίρνουμε φαγητά από το περίπτερο, μαθαίνεις κ στο παιδί να μάθει να υπερασπιζεται τα πιστεύω του.. Εγώ δε σου λέω γιατί πχ δε δίνεις σοκολάτα καλά το κάνεις αφού αυτό έχεις επιλέξει αλλά να μη φοβάσαι να μπεις στη διαδικασία να διαχειριστείς την αντίδραση του παιδιού.. Το ότι είναι 3 χρόνων δεν έχει σημασία στο ίδιο δίλημμα θα μπεις αν πάει 5, 15, 25... Κ τότε θα είναι ποιο δύσκολο να το διαχειριστείς γιατι πολύ απλά το παιδί θα έχει άποψη..

Τι σε τρομάζει στο να μάθεις στο παιδί σου να έχει αυτό συγκράτηση.. Πιστεύω ότι είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας... Αν φάει μια μέρα πχ ένα μπισκότο κ του αρέσει την άλλη μέρα αν το ξανά ζήτηση τι θα γίνει; πως θα το χειριστείς εσύ; Από το να μην βλέπει ένα παιδί τους πειρασμούς είναι καλύτερο να του εξηγείς γιατί εσείς σαν οικογένεια έχετε θέσει αυτούς τους όρους... Κ ας πηγαίνει στο πάρκο με μπρόκολο που λέει ο λόγος η με μπισκότα από χαρουπι.. (που ξέρεις υπάρχουν παιδιά που αγαπούν το μπρόκολο κ μπορεί να ζηλέψουν.. ) αλλά το να σταματάς να κάνεις παρέα με ένα ζευγάρι εφόσον τα παιδιά σας έχουν καλές σχέσεις επειδή σας λένε να τρώτε συνέχεια σουβλάκια πχ συμαινει πως εσύ δεν είσαι σίγουρη για αυτά που πιστεύεις... Υπάρχουν τόσα παιδάκια που έχουν αλλεργία που πραγματικά δε μπορούν να φάνε κάποιες τροφές τι συμαινει αυτό ότι οι γονείς θα τα από κόψουν από τα άλλα παιδιά για να μη μπουν στο πειρασμό να φάνε η να μη ζηλεύουν;

Απαπαπα ούτε για αστείο δε μπορώ το έχω δοκιμάσει κ έτσι, έχω κ εγώ τις παραξενιές μου

Πάντως εγώ κορίτσια πιτογυρο έξω στην πλατεία (αν εννοείται αυτό το σουβλάκι) δε μπορώ να φάω ούτε για αστείο πάντα το τρώω ανοιχτό κ μόνο στην ιδέα ότι θα γίνω μέσα στα λάδια δε το θέλω καθόλου... Αλλά ένα σακουλάκι ηλιοσπορους άνετα τους τρώω

Εγώ αυτό το παιχνίδι δε το ξέρω πάντως. αλλά όταν αναφερόμουν σε αυτό που έγραψα δεν εννοούσα καθόλου το στερεότυπο που μπορεί να υπάρχει αλλά μιλούσα καθαρά για εμένα με το πως μπορείς να ανερεσεις κάποια πράγματα από αυτά που πιστεύεις η ήθελες να ακολουθήσεις οταν έχεις ένα παιδί πολύ επιλεκτικό στο φαγητό του.. Παράδειγμα αυτής της εβδομάδας που μας πέρασε τη μία μέρα του είχα κοτομπιφτεκα στο μεσημεριανό του με πατάτες βραστές ( συνήθως αν κάτι δε φάει ίσως να ειναι τκ μπιφτέκι ανάλογα αν δει κάτι μέσα που δεν του αρέσει) το τρώει όλο το φαγητό τη μεθεπόμενη ημέρα του έβαλα πάλι κοτομπιφτεκα κ τον ρώτησα με τη άλλο το θέλει μου λέει πατάτες βραστές.. Όταν σχολασε κ πάω να τον πάρω από το σχολείο το πρώτο πράμα που με ρωτάει είναι τι χρώμα έχουν οι πατάτες τον ρωτάω τι χρώμα έχουν κ μου λέει άσπρο, το αφήνω εκεί στο ενδιάμεσο τον έβλεπα πως πεινουσε τον ρώτησα έφαγες το φαγητό σου μου λέει όχι όλο ενώ προχθες το είχα φάει όλο όταν άνοιξα το μπολακι είδα πως δεν είχε φάει καθόλου του λέω δεν ήθελες να φας μου ξσνσ λέει όχι ενώ την προηγούμενη φορά το είχα φάει όλο κ του λέω τι διαφορά είχε την προηγούμενη φορά από τώρα η πατάτες ήταν κίτρινες μου λεει την προηγούμενη φορά, οσο παρσξενο κ να φαίνεται σε κάποιους δεν ήταν κάποιο καπρίτσιο του, αλλά του έκανε εντύπωση το χρώμα της πατάτας κ δεν ακούμπησε το φαγητό που γενικά βραστές πατάτες τρώει σχεδόν κάθε μέρα κ στο σχολείο πάντα του βάζω φαγητά που τρώει

Δε το ανέφερα αυτό βέβαια κ εγώ πάντα εξηγώ το έχω σαν δεδομένο κ ξέχασα να το αναφέρω.. Γενικά επειδή ο μεγάλος μου γιος όταν κατανόησει μια οδηγία η έναν κανόνα θα τον ακολουθήσει θυμάμαι μια μέρα έτρωγε κάτι γλυκό (λογικά εκείνη την περίοδο θα είχαν αναφερθεί κ στο σχολείο για την υγιεινή διατροφή) κ καθώς έτρωγε έλεγε μμμ αυτό είναι υγιεινό κ εγω του είπα ότι δεν είναι κ τα σχετικά κ άρχισε κ έκλαιγε κ έλεγε όχι είναι υγιεινό κ το έτρωγε με δάκρυα στα μάτια γιατί υπό διαφορετικές συνθήκες θα το άφηνε αλλά του άρεσε κ δε μπορούσε να το αφήσει

Μπορεί πριν το γεύμα να ζητήσει φρούτο υπάρχουν πολλά παιδιά που τους αρέσουν τα φρούτα ενώ εσύ εκείνη την ώρα μπορεί να έχεις έτοιμο το φαγητό στο τραπέζι κ να πεις όταν θα φας το φαγητό η κάποια ποσότητα τέλος πάντων μετσ θα φας κ το φρούτο σου.. Η λιχουδιά για ένα παιδί δεν είναι μονο τα γλυκά η τα τζανκ, είναι πολλά που εμείς εκείνη την ώρα μπορεί να θέλουμε να φάει το φαγητό του, η όπως κάποια κοπέλα έγραψε πάρα πάνω δε θυμάμαι ακριβώς πως το εκφρασε ότι αν έχει μπρόκολο κ κρέας στο τραπέζι το παιδί θα προτιμήσει το μπρόκολο πχ ενώ εκείνη θέλει να πάρει κ κάποια συστατικά από το κρέας.. Όπως υπάρχει κ μια μεγάλη πιθανότητα το παιδί να χορτάσει από το φαγητό κ μετά να μη θέλει τη λιχουδιά όταν ένα παιδί έχει μάθει να τρώει μέχρι εκεί που χορταίνει μετα μπορεί να μη θέλει να φάει το άλλο που ζήτησε τουλάχιστον αυτό κάνουν τα παιδιά μου τις πιο πολλές φορές έχει τύχει όμως να έρθουμε σε διαπραγμάτευση πόσες κουταλιές θα φάει για να φάει μετά τη λιχουδιά αλλά αυτό συνήθως γίνετε στα απογευματινά γεύματα Τώρα αν δε θες να τρώει συχνά λιχουδιές προσπαθείς να τις περιορίσεις με 1 η 2 φορές την εβδομάδα ανάλογα κ το πρόγραμμα της οικογένειας.. Εγώ όπως έγραψα πάρα πάνω γενικά δεν περιορίζω σε λιχουδιές τα προσφέρω κ κάποια στιγμή βαριούνται αλλά όταν δω ότι ξεφύγουμε θα βάλω τον κανόνα όταν θα φας το φαγητό θα φας κ από την λυχουδια γενικά επειδή έχω ζοριστεί με το φαγητό του μεγάλου μου γιου έχω πετάξει πάρα μα πάρα πολλά φαγητά στη προσπάθεια να φάει κ κάτι δισφορετικο γιατί τρώει μόνο συγκεκριμένα έχω σνερεσει πολλά από αυτά που πίστευα ότι θα ακολουθούσα γενικά στο θέμα φαγητου κ το ίδιο μοτίβο ακολουθώ κ στον δεύτερο αν και αρκετά κσλοφσγο παιδί εν αντίθεση με τον μεγάλο.. Τώρα αν ο μεγάλος δεν ήταν επιλεκτικός δε ξέρω αν θα είχα μείνει στο αρχικό μου πλάνο.. Κάποιες φορές έχεις κάποια πράγματα στο μυαλό σου κ πιστεύεις ότι αυτά θα ακολουθήσεις αλλά στη πορεία αλλάζουν τα δεδομένα σου.

Βρε εσπερος ώρες κ φορές ώρες κ φορές όταν σε διαβάζω νομίζω πως έχεις βάλει στοίχημα να αποδείξεις σε κάποιον ή στον εαυτό σου ότι το παιδί σου τα κάνει όλα σωστά η εσείς... Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου..;;; είναι πολύ ψυχοφθορο νομιζω κ δε κάνει καλό ούτε σε εσένα ούτε στο παιδί στο μέλλον, "μέτρον άριστον" λέω πάντα εγώ.. Δε θα σου πω τι τρώμε εμείς το βράδυ γιατί σίγουρα είναι κάτι που δε σε εκφράζει κ ειπώθηκαν πολύ ωραίες προτάσεις από τα κορίτσια που όπως φαίνεται κάποιες σου ταιριάζουν. Κάπου ρώτησες αν υπάρχει κάποιος που τρώει συνέχεια άμυλο δε θυμάμαι ακριβώς πως το είπες κ εκεί θα σου απαντήσω ναι εγώ.. Όταν ειμουν μικρή και αποφάσισα να χάσω κάποια κιλά που θεωρούσα ότι είχα περίσσια έκανα τις επιλογές μου πατάτες τηγανιτές δεν έτρωγα πχ γιατί δε με χορτεναν πάντα όμως με το φαγητό μου είχα συνοδεία η ρύζι ή κάτι σε ζυμαρικό ψωμί δεν έτρωγα κ δεν τρώω άκομα κ έτρωγα σε μικρό πιάτο γλυκά δεν έτρωγα δε μου ταιριάζουν δε μαρεσουν μόνο ο καφές μου έχει ζάχαρι κ ότι τρώω που μπορεί να είναι κρυφό.. Κ το βραδινό μου ήταν πάντα κρακερακια έτρωγα τρία με τέσσερα ή τίποτα σίγουρα δεν είναι το ποιο σωστό διατροφικά αλλά εμένα μου ταίριαξε τόσα χρόνια κ πάντα εμένα σταθερή στα κιλά που ήθελα τώρα έχω βέβαια 2 κιλά που θέλω να χάσω αλλά φταίει ότι δεν γυμνάζομαι όπως παλιά.. Τώρα γενικώς στα φαγητά να χαίρεσαι που έχεις ένα παιδί που τρώει από όλα κ βέβαια σου αξίζουν πολλά μπράβο για την προσπάθεια που κάνεις για το παιδί σου κ που άλλαξες κ εσύ διατροφικές συνήθειες ώστε να είσαι πρότυπο για εκείνον, αλλά γενικά να ξέρεις ότι καλό ειναι το παιδί να γνωρίσει όλα τα φαγητά γιατί αργότερα μπορεί να έχει αποθημενα κ να υπάρχουν κανόνες όπως αναφέρθηκε κ πάρα πάνω γλυκό τρώμε μετά το φαγητό ή σοκολάτα μια φορά την εβδομάδα.. Τα παιδιά αλλάζουν συνήθειες κ κάτι που μπορεί να τρώνε συνέχεια να το βαρεθούν εγώ βασικά πολλές φορές αυτό κάνω όταν μου ζητάνε συνέχεια κάτι που δεν είναι κ τόσο υγειηνο να το προσφέρω μεν αλλά λέω πρώτα θα φας από αυτό κ μετά από το άλλο κ στη τελική κάποιες φορές βαριούνται να τρώνε συνέχεια το τάδε που δεν είναι τόσο υγιεινό κ δε το ξανά ζητάνε (αυτό έχει ταιριάξει σε εμενα δεν είναι κ το σωστό) αλλά πραγματικά θυμάμαι όταν γέννησα τον μεγάλο μου γιο ήθελα να του μάθω να έχει σωστές βάσεις κ στη διατροφή ειδικά τον πρώτο χρόνο δεν είχε φάει καθόλου ζυμαρικό του έδινα κινοα φσγοπυρο βρώμη (δεν το είχα ψάξει τότε όσο εσύ) όμως εκείνος στη πορεία είχε άλλη γνώμη.. Προσπάθησε να έχεις σωστές βάσεις με μέτρο πάντα κ το παιδί θα κάνει τις επιλογές του.... έχεις κ έχουμε πολλά χρόνια μπροστά μας για να αγχωνομαστε για το τι κάνουμε σωστό τι λάθος κ γιατί τα παιδιά μας δεν ακολουθούν αυτά που προσπαθούμε να τους περάσουμε όλα αυτα τα χρόνια..!

Κρίνοντας πάντα από το σταθμό που πάει ο γιος μου τρώνε νωρίς δλδ δεκατιανο έχουν φάει μέχρι της 9:30 το πρωί κ το μεσημεριανό το τρώνε 12 η ώρα.. Και τα παιδιά που κάθονται μέχρι της 4 τρώνε το απογευματινό γύρω στις 3, εγώ τον παίρνω 2 η ώρα κ όταν γυρίζουμε σπίτι της περισσότερες φορές ξανά τρώει μαζί μου.. Ποσότητες δεν έχω δει κ δε ξέρω αλλά η δασκαλα του μου έχει πει πως όταν ζητάνε και άλλο φαγητό τους ξανά βάζουν κ το γράφουν στο βιβλιαράκι ενημέρωσης που μας εχουν δώσει.. Πιστεύω πως με τις δραστηριότητες εκεί που κάνουν πεινάνε ποιο εύκολα μετά, το βλεπω κ από τον μεγάλο μου που στο νήπιο του στέλνω εγώ φαγητό κ του βάζω καλές μερίδες κ τις περισσότερες φορές το τρώει όλο οταν σχολαει ερχετε σπίτι κ ξανά τρώει..!

Ναι τα άφηνα γιατί δούλευα.. Κ με την πεθερά μου μένουμε πάνω κάτω, εκείνη λέει αλλά στον άντρα μου όταν προσπαθεί να τα οριοθέτηση, ξέχασες εσύ τι έκανες όταν ήσουν μικρός η, είναι σαν να βλέπω εσένα μικρό .. Γενικά οι παππούδες που δε τα βλέπουν συνέχεια κ δε γνωρίζουν το παιδί εινσι ένα πράμα σαν να βάζουν στοίχημα με τον εαυτό τους ότι θα τα καταφέρουν, κ από ότι κατάλαβα οι γονείς σου έτσι λειτουργούσαν δλδ όταν ήθελαν να αλλάξουν κάτι τα παιδιά τα πήγαιναν στους παππούδες κ έτσι η μαμά σου το θεωρεί σαν δεδομένο ότι αν της πας το παιδί σε εκείνη θα αλλάξει χαρακτήρα.. Που να ήξερε όμως. Κ τα δύο βιβλία που σου πρότεινα εινσι πάρα πολύ καλά τα έχω πάρει έχω κ άλλα να σου προτείνω όπως το πως να μιλάτε στα παιδιά ώστε να σας ακούν, πειθαρχία χωρίς τιμωρία, τα δοκίμασα όλα, κ το ικανό σου το παιδί ( το τελευταίο δεν το έχω θα ήθελα όμως κάποια στιγμή να το πάρω..) Μπράβο, και πολύ καλά κάνεις, ωστόσο χαίρομαι πάρα πολύ τους γονείς που ζουν σε πολυκατοικία, η τέλος πάντων σε σπίτι όπου υπάρχουν πολλά δίπλα κ ακούγονται όλα, εγώ λέω ότι εμείς αν μέναμε σε κάτι τέτοιο θα μας είχαν διώξει, λογικό κ οι άνθρωποι θέλουν την ηρεμία τους το μεσημέρι, από την άλλη σκέφτομαι πως τότε ίσως είχα διαφορετική αντιμετώπιση σε αυτά που κάνουν τα παιδιά.. Πάντως νομίζω που τόσο καιρό ήταν σπίτι τα παιδιά τώρα πάλι με την αλλαγή λογική είναι η αντίδραση τους, το κάθε ένα με τον δικό του τρόπο.. Υπομονή θα το ξεπεράσουμε κ αυτό με κατανόηση στο συναίσθημα τους...!! Και θέλω να καταλήξω στο ότι από την μικρη εμπειρία που έχω από τα παιδιά μου, γιατί το κάθε παιδί είναι διαφορετικό.. Κ επειδή το ένοιωσα κ το έζησα κ εγω, ότι δε χρειάζεται να στεναχωριομαστε για το τι θα πουν οι άλλοι, πάντα ο τρίτος έχει κάτι να βρει, να τα έχουμε καλά εμείς με τον εαυτό μας κ να είναι καλά τα παιδιά μας, Οι ρυθμοί στην εποχή που ζούμε είναι γρήγοροι κ δύσκολοι, έχουμε κ τα δικά μας, αν ακούμε τι λένε κ οι τρίτοι τότε χάσαμε την μπάλα Ας κάνουμε εμείς αυτό που θεωρούμε σωστό για τα παιδιά μας, κ εκείνοι αυτό που έκαναν η κάνουν για τα παιδιά τους, ο ποιο αυστηρός κριτής στη τελική είναι το παιδί από εκεί θα καταλάβουμε τι δουλειά κάναμε, εγω κάθε μέρα περιμένω να ακούσω κριτική από, τα παιδιά μου για να σκεφτώ τι έκανα λάθος κ να προσπαθήσω να το διωρθωσω..

Εγώ σκέφτομαι τι να σου γράψω τα δεδομένα ότι δλδ είναι φυσιολογικά ΌΛΑ αυτά για την ηλικία του; κατά βαθως το ξέρεις πιστεύω.. Να σου πω ότι τα ίδια ακούμε από τους γονείς μας... .. Εγω που άφηνα ποιο συχνά τα παιδιά στους γονείς μου που είχαν σχεδόν καθημερινά τον έλεγχο όταν δούλευα κ δε πήγαιναν σχολείο μου έλεγαν έτσι όπως τα έκανες χτυπατα στο κεφάλι σου.. ( βλέπεις ούτε κ εκείνοι που τα είχαν κάθε μέρα μπορούσαν να το αλλάξουν αυτό ) αν κάποια φορά έκαναν κατι που δε το κάνουν σε εμάς Ακουγα αα σήμερα εδώ έφαγε το φαγητό του όλο η πήγε βόλτα κ περπάτησε τόσο δρόμο χωρίς αγκαλιά... Την άλλη μέρα άκουγα το αντίθετο τίποτα δε θέλει να φάει αυτό το παιδί απορώ πως μεγαλώνει.. Είστε σε δύσκολη ηλικία πάνω στο άγχος αποχωρισμου κ όλο αυτό το κάνει ποιο δύσκολο.. Δεν έχει νόημα να σου πω τι έκανε ο γιος μου όταν γεννήθηκε ο μικρότερος αδερφός του γιατί το κάθε παιδί είναι διαφορετικό όπως κ η κάθε οικογένεια αντιδράει διαφορετικά.. Αυτό που έχω να σου πω είναι να μείνεις δυνατή κ ότι κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για την οικογένεια σου.. Το βιβλίο που προτείνω είναι τα αδέρφια όχι αντίπαλοι, και το τι συμβαίνει στον εγκέφαλο του.. Όμως εκείνες τις εποχες γινόταν δε ξερω πως το έκαναν κ τι ψυχολογικά μας έχουν δημιουργήσει αλλά εγώ με την αδερφή μου έχουμε ένα χρόνο διαφορά κ σαν μεγαλύτερη που ήμουν πάντα ήμουν το καλό "κορίτσι" που δεν τους δυσκόλεψε καθόλου.. Που... Που... Που... Πολλα που... Κ τότε δε μπορούσες να φέρεις κ άρνηση σε όλα αυτα...!!!

Αδιαφορία βασικά είναι το καλύτερο για την ηλικία του σε μερικές μέρες θα το ξεχάσει η να πεις δε μου αρέσει να φτύνουν στο πάτωμα κ να τον ξαπλώνεις στο κρεβάτι του..

Εγώ για τα άλματα ανάπτυξης ένα έχω να πω τα έμαθα όταν ο μεγάλος μου γιος ήταν 2 χρόνων που περπατούσε παρέα με το πόδι μου, (να είναι καλά βέβαια το φορούμ γιατί από εδώ τα έμαθα ποιο πριν δεν ήξερα ούτε τις λέξεις) όπως καταλάβατε ο μεγάλος ήταν πολυ ήσυχο μωρό κ νήπιο μέχρι τα δύο του χρόνια όπου τον άφηνες έμενε κ πολύ καλό ύπνο (φτου φτου στο αγοράκι μου επειδή είχα άγνοια τότε, αλλά η αλήθεια είναι δε το εύχομαι σε μανούλες) ήρθε όμως το δεύτερο μωράκι μου ορεξάτο βέβαια κ αυτός τα βράδια κοιμόταν δλδ ξυπνουσε για γάλα απλά με ήθελε δίπλα του κ κοιμόμασταν μαζί σε ένα μόνο κρεβάτι που είχα στο δωμάτιο του ακόμα κ τώρα 34 μηνών κάποια βραδιά κάνει εξορμήσεις στο κρεβάτι μας.. Όμως την ημέρα ήταν ένα αρκετά απαιτητικό παιδί φυσιολογικό για την ηλικία του έκλαιγε με το παραμικρό δε με άφηνε να φύγω από δίπλα του από 8 μηνών τον θυμάμαι αγκαλιά με το πόδι μου δε ξεχνουσε καθόλου εύκολα άρα μέχρι να ξεπεράσει τις ματαιώσεις του θέλαμε πολύ χρόνο τώρα έχει ξεκινήσει να τις διαχειριζετε, όπως κ μετά τα δύο ήθελε κάποιες στιγμές μέσα στην ημέρα να μένει μονο του μέσα στην ημέρα, τους ημερήσιους ύπνους τους έκοψε από 13 με 15 μηνών κ μόνο με βόλτα με το αυτοκίνητο κοιμόταν (να διευκρίνησω πως δε θήλαζα) όμως στη πορεία σιγά σιγά έμαθε να κοιμάται κ μόνος του... Κορίτσια όλα αυτα στα παιδάκια σας είναι φυσιολογικά ακόμα κ τα πολλά ξύπνημα τα μέσα στο βράδυ με υπομονή όση έχετε κ κατανόηση θα βλέπετε τα παιδιά σςς να μεγαλώνουν κ θα τα ξεχάσετε όλα στο μέλλον..