xaroumenh mama

Δε νομίζω η προσαρμογή στα δημόσια νηπιαγωγεία να γίνεται σταδιακά απλά τη πρώτη μέρα φεύγουν ποιο νωρίς αλλά το παιδί το πας το αφήνεις κ φεύγεις έτσι έγινε τουλάχιστον στο νηπιαγωγείο του γιου μου ίσως σε άλλα νηπιαγωγεία να λειτουργούν διαφορετικά.. @Mama_Anesti_ δε νομίζω να χρειάζεται κάτι διαφορετικό από αυτό που είπαν τα κορίτσια να ξέρει να ντύνεται να χρησιμοποιεί τη τουαλέτα κ να σκουπιζεται κ να τρώει μόνο του... Γενικά αν θες να του ξεκινήσεις κάποια δραστηριότητα μέχρι τότε δε θα του κάνει κακό... Αλλά γενικά εγώ πιστεύω ότι είναι κ στο παιδί πόσο εύκολα μπορεί να μπει σε μια ομάδα γιατί κ το σχολείο πέρα από τις δραστηριότητες είναι μια αλλαγή όπως κ η μετάβαση από τον παιδικό στο νηπιαγωγείο είναι κ αυτό μια αλλαγή.. Ο γιος μου δλδ ποιο πολύ χρόνο του πήρε να προσαρμοστεί στο νηπιαγωγείο από ότι πέρυσι στον παιδικό... Ακόμα κ μετά τις διακοπές τον Χριστουγέννων τη πρώτη μέρα εκλεγε στον αποχωρισμό.... Άρα δε νομίζω ότι έχει να κάνει απαραίτητα αν ένα παιδί έχει πάει παιδικό η όχι.. Αλλά το ίδιο το παιδί το ποσό εύκολα δέχεται κ προσαρμόζεται στις αλλαγές..

Πάντως να ξέρεις πως εμάς η έργο θεραπεύτρια μας είπε πως στα 4 περίπου χρόνια να παιδιά περνάνε ένα πολύ μεγάλο άλμα αλλάζει η λειτουργία του εγκεφάλου τους κ κάνουν ένα τρομερό πισωγύρισμα κ μετά από λίγους μήνες έχουν μια ραγδαία εξέλιξη.... Κ ο γιος μου πάντως μετά τις διακοπές μέχρι να προσαρμοστεί πάλι στη καθημερινότητα είχε πάρα μα πάρα πολύ άρνηση.. Τώρα σιγά σιγά επανέρχεται..

Κ τα δύο μου παιδιά έκατσαν χωρίς στήριγμα όταν έκλεισαν τους εννιά μήνες... Ο μεγάλος περπάτησε όταν έκλεισε τους 18 μήνες κ ο μικρός όταν έκλεισε τους 13 μήνες.... Όταν είναι έτοιμο το παιδί θα κάτσει από τη μια μέρα στην άλλη από εκεί που δε θα το καταλάβεις...!!!!

Καλά εννοείται πως κ εμένα ο μεγάλος σε τέτοιες ηλικίες δεν άφηνε σε ησυχία τον μικρό.. Κ τώρα ο μικρός του κάνει ότι του έκανε ο μεγάλος.. Κύκλος είναι κ γυρίζει .. Κ ο μεγάλος κάθετε κ τις τρώει από τον μικρό προσπαθώντας να καλύψει απλά το σώμα του κ κλαιει Πάντως κ εγώ πιστεύω πως κάθε παιδί έχει δικαίωμα να μη θέλει να δώσει τα παιχνίδια του γιατί είναι δικά του όπως πολλές φορές λέω στον μεγάλο αν ξέρουμε πως θα έρθει κάποιος στο σπίτι ή ακόμα κ για τον αδερφό του.. Αν έχεις κάποιο αγαπημένο παιχνίδι που δε θες να το δώσεις η να το παίξει ο αδερφός σου φυλάξε το.. Όπως αντίστοιχα όταν πάμε κάπου κ θέλει να πάρει το παιχνίδι του άλλου παιδιού που δεν του το δίνει του λέω είναι δικό του κ αυτή τη στιγμή θέλει να το παίξει μόνος του, Γενικά στην ηλικία τον δύο κ τριών ετών υπάρχει αρκετή κτιτικοτητα από τα 4 κ μετά γίνονται ποιο συνεργασιμα τα παιδιά.. Με κουβέντα κατανόηση κ φυσικά δίνοντας κ εμείς το σωστό παράδειγμα μαθαίνουν να μοιράζονται το κάθε παιδί με το δικό του τρόπο

Τα δικά μου δικά μου κ τα δικά σου δικά μου κάπως έτσι κάνουν κ τα δύο μου παιδιά ... Γενικά τώρα που ο μεγάλος έχει κάπως συνηθίσει στην ιδέα του αδερφού του κ προσπαθεί να συνεργαστεί δεν τον αφήνει ο μικρός ότι πάει να παίξει ο μεγάλος τρέχει από πίσω ο μικρός 21 μηνών πλέον κ του το αρπάζει σε χρόνο ντε τε.. Κ λέει κο μου κο μου κο μου (δικό μου) Ακόμα κ τώρα στις γιορτές τους έφεραν δύο ίδια δώρα κ πάλι ο ένας πάει κ το παίρνει από τα χέρια του άλλου κάποιες φορές πιστεύω πως το κάνουν γιατί θέλουν να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον κ δε ξέρουν ακόμα τον τρόπο.. Πιστεύω μεγαλώνοντας θα τα βρίσκουν καλύτερα..

Κ ο δικός μου γιος μια χαρά τα πάει με τον ωρλ. Αλλά γενικά είναι παιδί πολύ συνεργασιμο με τους γιατρούς μέχρι τώρα..!

Πάντως όπως έγραψα κ παραπάνω ούτε ο μεγάλος μου γιος δε τα δεχόταν αυτά ουσιαστικά η αντίδραση του ήταν από τα δυο κ μετά ποιο πριν χρειάστηκε όταν ήταν 15 μηνών που κρύωσε πρώτη φορά κ τότε μπορούσα να το διαχειριστω .. μετά τα δυο με τίποτα χτυπούσε χέρια πόδια ούτε δύο άτομα δε μπορούσαμε να τον ακινητοποιησουμε εκείνη την ώρα είχε τόσο οργή που τεντονε σώμα χτυπούσε πόδια πίεζε το κεφάλι έσπρωχνε τα χέρια κ τα κόκκαλα στο σώμα του τα ένιωθα τόσο λεπτά που φοβόμουν μήπως σπάσουν έτσι όπως έκανε με την πίεση τη δική μας να τον κρατήσουμε ακίνητο κ μια φορά ήθελε ο άντρας μου να του βάλει οτριβιν κ του μάτωσε τη μύτη... Πάντως με κουβέντα συζήτηση παιχνίδι δέχτηκε το σπρέι κάποιες φορές το φυσιομερ .. κ το οτριβιν που ήταν ποιο εύκολο μετά το συνηθησε .. κ πέρυσι που τον ενοχλούσαν οι μυξες που έτρεχαν δεχόταν να κάποιες φορές τον αποφρακτηρα αν κ εγώ δεν θέλω να τον χρησιμοποιώ δεν τον θεωρώ κ τόσο απαραίτητο .. πλέον 4 χρόνων έχει μάθει κ καθαρίζει πολύ καλά τη μύτη του αλλά ορο ούτε για αστείο αν χρειαστεί η οτριβιν η φυσιομερ .. το φυσιομερ του το δίναμε κ ψεκαζε εκείνος στον αέρα μετά μας έβαζε εμάς κ κάπως έτσι κάπως το δέχτηκε ... Αλλά ο γιος μου βέβαια είναι από τα παιδιά που δε θέλει να του πέφτει νερό στο πρόσωπο του κ στο μπάνιο μάχη γίνεται για να του λουσω τα μαλλιά του ..!!

Το φάρμακο που λες δε το ξέρω . Στον γιο μου όταν είχε γεμίσει κερί το αυτακι του πήγαμε στον οριλα κ του το καθάρισε ..!

Πάντως κ στον μεγάλο μου με τίποτα δε μπορούσαμε να του βάλουμε όρο από την έκρηξη θυμού που είχε χτύπαγε χέρια πόδια τον κρατούσαμε δύο άτομα να τον ακινητοποιησουμε κ τίποτα άσε που νομιζα έτσι που είναι αδύνατος πως θα του σπάσουμε κανένα κόκαλο. Μια φορά τον έπιασε το πείσμα τον άντρα μου να του βάλει οτριβιν κ του άνοιξε τη μύτη...!

Κ εμείς έχουμε θερμόμετρο με λέιζερ τα άλλα με τίποτα κ οι δύο .... Όσο για τις μυξες πιστεύω είναι αρκετά δύσκολο κ ανάλογα το παιδί .. ο μεγάλος από τα τρία κ μετά καταλάβαινε κ έκανε προσπάθεια να φυσήξει τη μύτη του πλέον 4 χρόνων το κάνει πολύ καλά κ το ζητάει κ ο ίδιος για όρους κτλπ δε το συζητώ ούτε κατά διάνοια μάχη γινόταν σπίτι .. ο μικρός από την άλλη που είναι 20 μηνών φυσάει τη μύτη του ( όχι βέβαια για να βγουν οι μυξες αλλά την κίνηση τη κάνει ) γιατί βλέπει τον μεγάλο κ είναι πάρα πολύ δεχτικος στον αποφρακτηρα τον βλέπει σαν παιχνίδι παίρνει θέση κ γελαει .. για όρο όμως κ εκείνος με τίποτα

Κ εγώ τον μεγάλο μου γιο που φόραγε παμπερς μέχρι πριν λίγο καιρό με μωρομαντιλα τον καθάριζα κ μετά μια κ καλή πλύσιμο το βράδυ η αν είχε λερωθεί πολύ τον έβαζα στη ντουζιέρα ... Πάντως ο γιος σου με τον μεγάλο μου γιο είναι τα ίδια κιλά

Όταν τα πλένω στο νιπτήρα που πατάνε τα πόδια τους τα πλένω με τα χέρια μου κ φροντίζω κ βάζω το νερό παντού για να καθαριστούν καλά ...!!! Το μπανάκι δεν αδειάζει εύκολα αλλά εγώ δεν είχα θέμα με τις σαπουναδες γιατί ποτέ δε το γέμισα είχα κ μια βάση πλαστική που τα ξάπλωνα κ έτσι το σώμα τους δεν ερχόταν σε επαφή με το νερό που επεφτε μέσα στο μπανάκι .. τώρα που τους αρέσει να γεμίζει κ να παίζουν με τα νερά όταν είναι να βγουν τα σηκώνω όρθια κ τα ξεβγαζω

Εγώ που έχω μπανάκι ποτέ δε το γέμισα για να βάλω μέσα το μωρό. Έβαζα το μωρό στο άδειο μπανάκι κ το έκανα μπάνιο με το τηλέφωνο της ντουζιέρας κ έτσι τελειώναμε πολύ γρήγορα.. τώρα που μεγάλωσαν γεμίζω λίγο το μπανάκι κ παίζουν με τα νερά ... Στο αλαγμα της πανας τα έπλενα στον νυπτηρα δεν είχα ποτέ θέμα ακουμπουσανε τα πόδια τους μέσα κ πατούσαν κ τα έπλενα . Όταν ήθελαν πολύ πλυσημο τα έβαζα κ τα βάζω στη ντουζιέρα που εχουμε ..

Τα παιχνίδια μπορείς να τα φυλάς ανά διαστήματα κ να τα εμφανίζεις πάλι μετά από μια με δύο εβδομάδες ..... Κρατάς μερικά παίζει με αυτά τα φυλάς κ βγάζεις τα άλλα .. τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες μπορεί να παίζουν με ένα παιχνίδι να το βαρεθουν κ να το ξαναδούν μετά από δύο εβδομάδες κ να κάνουν κάτι καινούργιο με αυτό ....

Για το φαγητό κ το πιρούνι αυτο που θα σου πω εγώ ο γιος μου πέρυσι που ξεκίνησε παιδικό σταθμό 1 μήνα πριν κλείσει τα τρία παρότι ήταν πίσω κινητικά κ φαγητο έτρωγε στο σπίτι τις ποιο πολλές φορές με τα χέρια το πρώτο πράγμα που μου είπε η δασκάλα του κ της έκανε κ εντύπωση ήταν πως έφαγε μόνος του χωρίς καμία βοήθεια χρησιμοποιοντας κανονικά του πιρούνι / κουτάλι ( δε ξέρω με τι τρωγανε ).. κ ακόμα κ τώρα κάποιες φορές πολύ σπάνιες βέβαια στο σπίτι θα χρησιμοποιησει τα χέρια για να φάει Κ ο μικρός μου βγάζει το μπουκάλι από το ψυγείο 19 μηνών το ξεβιδωνει κ προσπαθεί να πιει τις περισσότερες φορές το λούζεται βέβαια το νερό .. αλλά σε γενικές γραμμές τα καταφέρνει μια χαρά ...!!!