little lamb

Ούτε εγώ έχω καταλάβει πάντως τι ακριβώς είναι η πλυση! Θα ρωτήσω την παιδίατρο όταν έρθει η ώρα να κάνουμε στην μπεμπα, εκτός αν ξέρει ο άντρας μου.Οταν έβαζα στον εαυτό μου έβαζα στη μύτη κ το ρουφαγα, λάθος ήταν; Βέβαια το έκανα για να ξεβουλωσει υποτίθεται(αφού την είχα φυσήξει δηλαδή), όχι για να φύγουν μυξες όπως στα παιδιά.

Να ρωτήσω κάτι εγώ η άπειρη που έχω μωρό; Ο ορός που λέτε είναι ο φυσιολογικός ορός; Αυτές οι αμπουλίτσες; Και κάνουν δουλειά στα παιδιά; Γιατί όταν είχα δοκιμάσει να βάλω στον εαυτό μου κάποια στιγμή που ήμουν κρυωμένη στην εγκυμοσύνη δεν έκαναν τίποτα! Σε μερικά λεπτά ξαναβούλωνε. Και κατέληξα στο ρονάλ που μου το επέτρεψε ο γυναικολόγος. Γι' αυτό αναρωτιέμαι πώς στα παιδιά είναι τόσο θαυματουργός ο ορός! Εμείς στη δικιά μας που είναι 7 μηνών δεν έχει τύχει να βάλουμε ποτέ γιατί δεν έκανε ποτέ ρουθούνισμα. Μάλιστα έχουμε 4 κουτιά αμπούλες γιατί μας είχαν πει ότι είναι στα χρειαζούμενα και τις είχε πάρει ο άντρας μου μαζικά πριν γεννήσω, χαχα! Οπότε από αυτά που λέτε ελπίζω να χρησιμοποιηθούν κάποια στιγμή. Έχουμε και ένα μεγάλο μπουκάλι που απ' ό,τι έχω καταλάβει το τρυπάς με συριγγα επειδή μας είπαν στο μαιευτήριο να καθαρίζουμε τσίμπλες, αλλά μετά η παιδίατρος μας είπε μόνο νερό.

Εγώ πάντως που πήγα γυμνασιο-λυκειο την πρώτη δεκαετία του 2000, προγράμματα θυμάμαι μόνο στο λύκειο, που ήταν πειραματικό.Στο γυμνάσιο που ήταν απλό οχι. Δεν νομίζω ότι ήταν κάτι διαδεδομένο δηλαδή, ίσως ήταν σε τι καθηγητή θα πέσεις. Το γυμνάσιο μου πχ μπορεί να μην συμμετείχε σε προγράμματα, είχε όμως μερικους πολύ εμπνευσμένους καθηγητές, πχ γυμναστη που έκανε τις κινήσεις των αθλημάτων ως ύλη (άλλο άθλημα κάθε τρίμηνο), καλλιτεχνικό που επίσης έκανε ως ύλη σχέδιο με μολύβι σε 3 τόνους, μουσικό που είχε μόνιμη οργανωμένη χορωδία, έκανε σούπερ γιορτές χωρίς τα συνηθισμένα βάζει ο Ντούτσε τη στολή του κλπ και κάποιες μέρες καθόταν εκτός ωραρίου κ μάθαινε κιθάρα σε όποιον ήθελε, οικιακής οικονομίας που οργάνωνε με τα παιδιά κάθε χρόνο έκθεση (λαϊκής τέχνης κ άλλων θεμάτων), γαλλικουδες που μας έβαζαν να γράψουμε παραμύθι στα γαλλικά κ γινόταν κάθε χρόνο βιβλίο, ακόμα και θεολόγο που τυπωνε ερωτήσεις για να βοηθά να μαθαίνουμε το μάθημα.Ενταξει μερικά από αυτά είναι αυτά που θα έπρεπε να γίνονται, αλλά τα αναφέρω ως εξαιρετικά επειδή δεν είναι δεδομένο ότι γίνονται παντού.Η δεύτερη γυμνάστρια στο ίδιο σχολείο πχ ερχόταν με φούστα κ απλά έδινε μπάλες. Παρόλα αυτά, όλα αυτά τα ωραία που περιγράφω δεν άρεσαν στα παιδιά, σε ελάχιστα μόνο. Οι πιο πολλοί τα κορόιδευαν. Σε αυτό ίσως έφταιγε η εποχή, ίσως στα σημερινά παιδιά να άρεσε περισσότερο. Συγχωρέστε το μακροσκελές κ ελαφρώς εκτός θέματος μήνυμα, με έπιασε νοσταλγία για το τέλειο γυμνάσιο μου!

Είχα ετοιμάσει να στείλω αυτό και δεν είχα πατήσει αποστολή. Στο μεταξύ νομίζω τα έγραψε πολύ καλύτερα η vtgian, αλλά στέλνω και το δικό μου: Η παπαγαλία είναι ένα σκέλος του ότι το σχολείο ενθαρρύνει λάθος πράγματα. Δεν είναι μόνο αυτό. Και μην μου πείτε ότι δεν ενθαρρύνει την παπαγαλία! Προφανώς όχι σε όλα τα μαθήματα, αλλά σε όσα γίνεται, ναι. Και για να θεωρείται κανείς άριστος στο σχολείο όπως είναι διαμορφωμένο το σύστημα δεν χρειάζεται να είναι καλός σε όλα τα μαθήματα, αρκεί να βγάζει μέσο όρο πάνω από κάποιο συγκεκριμένο βαθμό (18.5 ήταν στα χρόνια μου). Εγώ ας πούμε στα θετικά μαθήματα δεν ήμουν καλή, ήμουν με το ζόρι 14, στα φιλολογικά όμως ήμουν του 19, οπότε ο μέσος όρος έβγαινε πάντα στο άριστα κ έτσι είχα την ταμπέλα "άριστη" (επειδή με ήξεραν ως άριστη από πριν δυσκολέψουν τα θετικά), έπαιρνα αριστεία, απουσιολόγιο κλπ, χωρίς να είμαι καλή σε όλα. Μπορει να μην ήμουν παπαγάλος, όμως υπήρχαν και παπαγάλοι που έβγαζαν πάνω από 18.5 χωρίς να είναι καλοί στα θετικά. Το σχολείο λοιπόν τους θεωρούσε άριστους και φυσικά αργότερα πάτωσαν και δεν πέρασαν πουθενά. Άρα ήταν άριστοι για τα δεδομένα του σχολείου (πάνω από 18,5) χωρίς να μπορούν να κάνουν όλα αυτά που λες. Μάθαιναν απλά απ'έξω κάποια μαθήματα και τους ανέβαινε ο μέσος όρος. Αυτό ακριβώς που λες δηλαδή. Αντίθετα όπως είπα και σε προηγούμενο παράδειγμα στο μεταπτυχιακό μου είχαμε φοιτητές από σχολές με βάση 11-12 που ήταν καλύτεροι απ΄όλους. Είχαν τις πιο δημιουργικές ιδέες, τους ψηφίζαμε παμψηφεί αρχηγούς της ομάδας στις εργασίες, παρουσίαζαν τέλεια στα προφορικά κλπ. Ε τέτοια παιδιά στο σχολείο δεν επιβραβεύονται καθόλου. Μπορεί κάποιος να είναι άριστος απλώς επειδή τα πηγαίνει καλά, αλλά να μην έχει καθόλου το θάρρος να παρουσιάσει σε κοινό, να μην μπορεί να γίνει αρχηγός, να μην έχει δημιουγικές ιδέες (ακριβώς αυτά ήμουν εγώ). Η επιβράβευση λοιπόν γιατί έπρεπε να πηγαίνει μόνο σε εμένα και όχι σε παιδιά που διακρίνονταν σε άλλα πράγματα; Και επειδη είπες ότι το σχολείο αξιολογεί τη μαθητική επίδοση μόνο, μαθητική επίδοση είναι και η παρουσίαση της εργασίας στο κοινό, όχι μόνο η γραπτή. Μαθητική επίδοση είναι και η ιδέα, μαθητική επίδοση είναι και η οργάνωση της ομάδας. Στο μέσο σχολείο θα πουν "είναι πολύ καλή, τα ξέρει τέλεια, γράφει τέλεια, απλά ντρέπεται να τα πει, τα γράφει όμως". Οπότε άριστη. Τα άλλα παρακάμπτονται.

Νομίζω δεν έχεις καταλάβει τι λέμε. Δεν λέμε ότι άριστος σημαίνει ήσυχος παπαγάλος. Λέμε ακριβώς το αντίθετο. Ότι το σημερινό σχολείο/σύστημα (και εδώ και πολλά χρόνια) θεωρεί άριστο αυτόν και δεν ενθαρρύνει πιο δημιουργικά πράγματα και ικανότητες και την αριστεία σε άλλους τομείς πέραν του να τα μαθαίνεις όλα απ'έξω. Και ότι αυτό πρέπει να αλλάξει γιατί άριστος κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι ο παπαγάλος αλλά ο δημιουργικός, ο ικανός σε πολλούς τομείς, ο έχων κριτική σκέψη ακόμα κι αν δεν καταφέρνει τέλεια να μάθει απ'ἐξω κλίσεις και ρήματα κλπ.

Δεν λέμε αυτό, εννοούμε ότι το "φυτό" στο σημερινό σχολείο θεωρείται πιο άριστος από αυτόν που έχει όλες τις άλλες ικανότητες και απλά δεν τα ξέρει όλα απ'εξω κ δεν γράφει άριστα στα διαγωνίσματα που είναι φτιαγμένα για αυτούς που απλά τα έμαθαν απ'εξω.Το σχολείο δηλαδή δεν ενισχύει όλα τα άλλα, αλλά μόνο το τι ξέρεις απ'εξω.Και πας μετά και τρως τα μούτρα σου γιατί αυτό το σύστημα σου έχει δημιουργήσει την εντύπωση ότι όντως είσαι άριστος.

Δεν αξιολογούνται στο σχολείο τα μαθήματα της μουσικής και της γυμναστικής; Πέρα από αυτό, η μαθητική επίδοση δεν είναι μόνο οι ακαδημαϊκές γνώσεις.Μαθητικη επίδοση (πρέπει να) είναι και η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, οι δημιουργικες ιδέες και άλλα πολλά.Ενα παράδειγμα: ήμουν πάντα μια μαθήτρια αντικειμενικά πολύ καλή, με εξαίρεση κάποια θετικά μαθήματα.Ειχα όμως την ταμπέλα της άριστης.Στο πανεπιστήμιο επίσης άριστη, είπα τον όρκο κλπ.Στο πρώτο μου μεταπτυχιακό, επίσης.Ηταν όλα όμως των "ακαδημαϊκών" γνώσεων σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο.Ξεκιναω λοιπόν πριν λίγα χρόνια δεύτερο μεταπτυχιακό, συναφές με το πρώτο αλλά πιο δημιουργικο-πιο εφαρμοσμένο. Σε πληροφορω ότι εκεί δεν ήξερα πώς να δουλέψω.Φοιτητες χαμηλότερου "ακαδημαϊκού" επιπέδου, από σχολές με πολύ χαμηλές βάσεις (ήταν διατμηματικο) που άρα δεν ήταν και στο σχολείο καλοί, ήταν πολύ καλύτεροι.Ειχαν ικανότητες οργάνωσης της ομάδας, φοβερές και δημιουργικες ιδέες και προτάσεις (εγώ απολύτως καμία, γιατί πάντα μου καλλιεργούσαν τις γνώσεις και τίποτα άλλο -οχι μόνο στο σχολείο αλλά και στο σπίτι η μητερα μου που ήταν εκπαιδευτικός θεωρούσε χάσιμο χρόνου πχ τη ζωγραφική, τις χειροτεχνίες και άλλα που μου αρεσαν), φοβερές ικανότητες και "αερα" στην παρουσίαση σε κόσμο (εγώ καθόλου, λαχανιαζω κ θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί) κλπ .Την προηγούμενη εβδομάδα τελειώσαμε κ παρουσιάσαμε τις διπλωματικές μας.Νομιζω πήγα χειρότερα απ' όλους, κι ας ήμουν η άριστη του σχολείου, του πανεπιστημίου κ του πρώτου μεταπτυχιακού.Δεν είχα όλες τις άλλες ικανότητες, που τις είχαν φοιτητές μη άριστοι στα προηγούμενα χρόνια, που σε αυτό το μεταπτυχιακό θεωρούνταν το παν και που σε μια συνέντευξη για δουλειά αυτές μετράνε.Κι αυτές (ιδέες, τρόπος παρουσίασης, οργάνωση) μαθητική επίδοση είναι.

Παρεμπιπτόντως αυτό που λένε να μην καθαρίζουμε τα κορίτσια από πίσω προς τα μπρος έχει λογική αλλά μου φαίνεται εντελώς χωρίς νόημα, αφού τα κακά φτανουν μέχρι μπροστά στον αφαλό!! Κρίμα που δεν είχε τον ίδιο υδραυλικό ο άντρας μου κι έβαλε τις μεταμοντέρνες, χαχα!

Εμείς κάτι παρόμοιο κάνουμε με βαμβάκι ντεμακιγιάζ στα τσίσα. Αν και στο μαιευτήριο μας είχαν πει βρύση και σαπούνι και στα τσίσα και όντως το κάναμε τον πρώτο καιρό. Ναι δικό μας είναι αλλά είναι καινούργιο, έχουμε μείνει μόνο λίγους μήνες και περιστασιακά οπότε κρίμα είναι να τις αλλάξουμε αχρησιμοποίητες. Είναι και κάπως μεταμοντέρνες με κάτι τζαμάκια που τρέχει το νερό κάπως σαν καταρράκτης πάνω στο τζαμάκι (τις είχε βάλει ο άντρας μου πριν γνωριστούμε καν οπότε δεν είχε υπ'όψιν του τι θα βολεύει σε μωρό) οπότε είναι κρίμα να αλλάξουμε κάτι καινούργιο και τόσο ιδιαίτερο... Δεν βολεύουν πάντως καθόλου γιατί πρώτα απ'όλα το τζαμάκι είναι τετράγωνο και μπορεί και να χτυπήσεις και μεγάλος να είσαι! Οι καλύτερες πάντως είναι οι ψηλές βρύσες που είχαν παλιά, βολεύουν και για να πλύνεις δόντια. Στο πατρικό μου κάποτε που είχαμε ανακαινίσει το μπάνιο και θα έβγαινε η παλιά βρύση είχα προτείνει στους γονείς μου να βάλουν ψηλή και μας είχαν πει οι ειδικοί ότι δεν κυκλοφορούν πια ψηλές για μπάνια και έβαλαν βρύση κουζίνας! Και εννοείται είναι καλύτερα, πραγματικά δεν ξέρω ποιον βολεύουν οι χαμηλές που βάζουν τώρα. Ειδικά μερικές που είναι και κοντές σε μήκος και δεν χωράς ούτε τα χέρια σου να πλύνεις. Γι να μη μείνουν τα χημικά πάνω στο μωρό. Εμείς και τα χέρια όταν της κάνουμε με μωρομάντηλα μετά τα περνάμε με νερό. Ναι ακριβώς έτσι την κρατάμε. Στο μαιευτήριο μας είχαν δείξει άλλο τρόπο, που το κρατάς το μωρό μπρούμυτα σαν μαϊμουδάκι πάνω στο βραχίονα. Το κάναμε όσο ήταν μικρή αλλά μετά δεν μας βόλευε (μάλλον είναι η λαβή που λέει η Deena) Αυτό είναι το καλύτερο, και για τους μεγάλους βολεύει. Κι εμείς στο νέο σπίτι έχουμε κάτι μικρά τηλεφωνάκια δίπλα στις λεκάνες και βολεύουν πολύ. Το κακό είναι ότι βγάζουν μόνο κρύο νερό (Άουτς!!)

Δεν ξερω βρε κορίτσια, κάτι δεν κάνω καλά μάλλον.Συγγνωμη για τις λεπτομέρειες αλλά αν είναι ορθια πώς θα φύγουν τα κακά ρίχνοντας με το χέρι νερό προς τα πάνω; Εκτός αν φτάνει το τηλ του ντους στο νιπτήρα κ ρίχνω νερό με αυτό.Ή αν κάθεται στο χείλος του νιπτήρα δεν θα πάνε κακα εκεί; Και με κανατάκι δεν είναι πιο δυσκολο; Αφού πρέπει να κρατάς μόνο με το ενα χέρι το μωρό για να έχεις στο άλλο το κανατακι.Ενω στη βρύση κρατάς το μωρό και με τα δύο κ η βρύση τρέχει. Εντωμεταξυ τώρα που το σκέφτομαι στο νέο σπίτι που θα πάμε σε λίγο καιρό θα είναι ακόμα χειρότερα γιατί οι νιπτήρες έχουν χαμηλές βρύσες (εδώ που είμαστε τώρα έχει ψηλή) και όποτε έχουμε πάει για δουλειές την έπλυνε ο άντρας μου στο νεροχύτη της κουζίνας αλλά μου φαίνεται σιχαμερό όταν θα κατοικούμε κ θα το χρησιμοποιούμε ως νεροχύτη κουζίνας!

Ναι ναι όλα τα βγάζεις, αλλά εμείς και στο νιπτήρα συνήθως τα βγάζουμε γιατί όλο και βρέχεται κάποιο ρούχο. Ακριβώς σαν ριλάξ είναι. Αφού όταν είχα πάει σπίτι της πριν κάνω μωρό και το είχα δει νόμιζα ότι ήταν όντως ριλάξ! Το έχω σκεφτεί κι αυτό. Τα πλένεις με το τηλέφωνο του ντους δηλαδή; Εννοώ πώς πάει το νερό στα σημεία που πρέπει; Γιατί εμείς την κρατάμε κάτω από τη βρύση εντελώς για να τρέχει η βρύση πάνω της. Πάνω σε αυτό να ρωτήσω: τα μπανάκια σας αδειάζουν γρήγορα από την τρυπούλα τους; Εννοώ για να φύγει το σαπουνόνερο και να μπορέσεις να ξεβγάλεις το μωρό. Γιατί το δικό μας μάλλον έχει πολύ μικρή τρυπούλα ή είναι ελαττωματικό, δεν ξέρω, και θέλει άπειρη ώρα να αδειάσει.

Καλησπέρα! Δεν ήξερα τι τίτλο να βάλω και σε ποια ενότητα να το εντάξω, γιατί αφορά αφ'ενός συμβουλές που θα ήθελα για το πλύσιμο και αφ' ετέρου ένα προϊόν. Λοιπόν, πώς ή μάλλον πού πλένετε τα μωράκια σας; Δεν εννοώ το μπάνιο στο μπανάκι που υποθέτω γίνεται μόνο μία φορά τη μέρα (πόσες φορές να γεμίσεις το μπανάκι και να βάλεις το μωρό μέσα που παίρνει κάποια ώρα, μου φαίνεται πολλή διαδικασία). Εννοώ για το πλύσιμο πολλές φορές μέσα στη μέρα που κάνουν κακά. Εμάς κάνει τουλάχιστον 4 φορές και μέχρι τώρα την πλένουμε στο νιπτήρα αλλά πλέον είναι 7 μηνών και πέρασε τα 8 κιλά και δεν είναι εύκολο. Μου έχει πει λοιπόν μια φίλη μου για ένα αντικείμενο που είχε (δεν είχε καθόλου μπανάκι δηλαδή και είχε μόνο αυτό), το οποίο είναι σαν ριλάξ αλλά από αδιάβροχο ύφασμα με τρυπούλες για να φεύγει το νερό και ξαπλώνεις το μωρό εκεί και το πλένεις με το τηλέφωνο του ντους. Το έχει χρησιμοποιήσει καμία; Τη φίλη μου τη λέει τη βόλευε και έπλεναν το μωρό μόνο εκεί γιατί σε μπανάκι γλιστρούσε. Εμείς έχουμε και μπανάκι αλλά έλεγα μήπως μας φανεί χρήσιμο για τα πιο σύντομα πλυσίματα.

Θα προσθεσω επίσης όλα αυτά να γίνουν σε συνεργασία με τον παιδίατρο-συμβουλο γιατί δεν ξέρουμε για ποιο λόγο δίνετε συμπλήρωμα, αν έχετε θέμα βάρους πχ οπότε δεν μπορούμε να πάρουμε την ευθύνη να σου πούμε απλά να μειώσεις το συμπλήρωμα. Εγω ας πούμε δεν μπορούσα να αρχίσω να κόβω έτσι απλά επειδή ήθελα, είχαμε στενή επικοινωνία κάθε βδομάδα για το βάρος και πρατταμε αναλόγως.

Μην ανησυχείς αν δεν είδες κάτι περίεργο.Απλα πάρε τηλ τον παιδίατρο κ το πιθανότερο είναι να σου πει το ίδιο.Εγω στο μαιευτήριο τη σήκωσα κ χτύπησε το κεφάλι στην οθόνη που ήταν πάνω από το κρεβάτι.Μιλαμε για 1-2 ημερών μωρό.Καλεσα τις μαίες, τους το είπα κ μου είπαν ότι αν ο άνθρωπος ήταν τόσο ευαίσθητος δεν θα είχε επιβιώσει τόσες χιλιετίες!

Καλησπέρα!! Αν και είναι καλό να γνωρίζεις και να λάβεις υπ' όψιν σου τους κινδύνους του συμπληρώματος που έγραψαν οι κοπέλες παραπάνω, θα σου γράψω και μια πολύ αισιόδοξη ιστορία, τη δική μας, που δίναμε συμπλήρωμα για περίπου 4 μήνες (λόγω πολύ χαμηλού βάρους) κι όμως το κόψαμε και η μπέμπα πλέον 7 μηνών θηλάζει κανονικά! Ξαναλέω όμως πριν γράψω ότι σε πολλές περιπτώσεις (αν όχι στις περισσότερες) όντως υπάρχει κίνδυνος αποθηλασμού, μπορεί να ήμασταν απλά τυχεροί. Σου το γράφω για να μη τα βλέπεις όλα μαύρα και θεωρήσεις "ωχ πάει τέλειωσε θα αποθηλάσω", γιατί πολλές φορές η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο και αν έχεις πιστέψει ότι όντως θα αποθηλάσεις μπορεί πράγματι να συμβεί. Εγώ είχα στο νου μου όλους αυτούς τους μήνες το ότι θα κόψουμε το συμπλήρωμα και θα θηλάζουμε αποκλειστικά, όπως και έγινε. Είναι πολλά αλλά πιστεύω θα σου φανούν χρήσιμα. Λοιπόν, η μπέμπα γεννήθηκε 2670, έχασε το αναμενόμενο βάρος στο μαιευτήριο (είχε πέσει 2400 και βγήκε 2470), ανέβηκε λίγο μέχρι 10 ημερών (2550) και στη συνέχεια ξανάπεσε στα 2470 (15 ημερών). Μετά άρχισε να παίρνει σιγά σιγά και ανέκτησε το βάρος γέννησης 23 ημερών. Είχε ξεκινήσει ήδη συμπλήρωμα στο μαιευτήριο γιατί είχε και ίκτερο, αλλά ήμουν τυχερή γιατί ήμουν στο Ρέα που είναι υποστηρικτικοί με το θηλασμό (δεν έδιναν συμπλήρωμα οι μαίες, έφερναν να το δώσουμε εμείς ΜΕΤΑ από τουλάχιστον μισή ώρα θηλασμού και όχι όλο το μπουκαλάκι (ήταν κάτι 70άρια), έλεγαν μεταξύ 30 και 50 μλ (τουλάχιστον έτσι έγινε σε εμένα που ρωτούσα, δεν ξέρω ας πούμε αν κάποια δεν ρωτούσε τίποτα τι θα γινόταν). Βγήκαμε από το μαιευτήριο και πήραμε μια παιδίατρο-σύμβουλο θηλασμού από την οποία είμαστε πολύ ευχαριστημένοι, την έχω δει που την προτείνουν και εδώ. Η κοπέλα μας ειπε ότι αν και πρώτη πρώτη θα ήθελε τον αποκλειστικό θηλασμό, στο συγκεκριμένο μωρο έπρεπε να συνεχιστεί το συμπλήρωμα για ένα διάστημα λόγω βάρους αλλά να είναι 180 μλ τη μέρα και 30 μλ τη φορά (6 30άρια επί της ουσίας). Είπε όμως αντί για ξένο γάλα να πάρουμε θήλαστρο και να δίνουμε το δικό μου ως συμπλήρωμα κι έτσι δίναμε μόνο μερικές φορές σκόνη (το πολύ να ήταν τα μισά μλ της μέρας, ανάλογα πόσο είχα βγάλει). Επίσης ζήτησε ο άντρας μου η σκόνη να είναι βιολογική κατσικίσια και η παιδίατρος συμφώνησε. Είπε επίσης να μην έχουμε μόνο έναν τύπο θηλής μπιμπερό για να μην το συνηθίσει και είχαμε 6 διαφορετικά. Και φυσικά έδωσε και οδηγίες θηλασμού, δηλαδή τουλάχιστον μισή ώρα θηλασμό αρχικά και στη συνέχεια μία ώρα, ξύπνημα στο 3ωρο για να φάει (δεν πολυζητούσε η μπέμπα, επί της ουσίας έκανε 6-7 γεύματα μόνο) και θηλασμός και από τα δύο στήθη. Ουσιαστικά με είχε βάλει σε πρόγραμμα επαναγαλακτισμού απ'ό,τι κατάλαβα μετά διαβάζοντας ένα σχετικό αρχείο στην ομάδα θηλασμού του facebook. Σε όλα αυτά, να προσθέσω ότι είχαμε και το πρόβλημα των ψευδοθηλών: η μπέμπα δεν έπινε με τίποτα χωρίς, έκλαιγε και σφάδαζε με το που ακουμπούσε τη θηλή. Μου τις είχαν δώσει στο μαιετήριο γιατί η μπέμπα δεν έπιανε με τίποτα και η παιδίατρος ήθελε από την αρχή να τις βγάλουμε (κάτι που καταφέραμε, εντελώς αναπάντεχα, στους 3 μήνες). Με το βάρος δεν τα πηγαίναμε καλά, κι έτσι 2 εβδομάδων (βάρος 2510) το συμπλήρωμα αυξήθηκε στα 240 μλ τη μέρα (ουσιαστικά ήταν πάντα πολλαπλάσια του 30 για να πίνει μόνο 30 μλ τη φορά). 3 εβδομάδων το συμπλήρωμα αυξήθηκε στα 300 μλ γιατί το βάρος ήταν ακόμα 2570. 7 εβδομάδων πλέον το βάρος (3600) ήταν ικανοποιητικό για να αρχίσουμε να μειωνουμε, γιατί δεν μπορεί το συμπλήρωμα να κοπεί μαχαίρι. Το ρίξαμε πάλι στα 240. Περίπου 2μισι μηνών άρχισε να κλαίει πολύ μόλις τέλειωνε το συμπλήρωμα κι έτσι το έδινα ενδιάμεσα από το θηλασμό και συνέχιζε μετά. 3 μηνών εντελώς ξαφνικά μια μέρα δέχτηκε να πιει χωρίς ψευδοθηλές και από τότε δεν τις ξαναβάλαμε! 3 μηνών μειώσαμε το συμπλήρωμα στα 180 (σε αυτά τα μλ περίπου επαρκούσε σχεδόν μόνο το αντλημένο, έπινε μόνο ένα 30άρι τη μέρα σκόνη) και σταδιακά ανά βδομάδα 150, 120, 90, 60 (4 μηνών), 30 ώσπου 4 μηνών και 5 ημερών έπινε πλέον μόνο από το στήθος, μέχρι 6 μηνών παρά κάτι που βάλαμε και τις στερεές. Τώρα παρά τις στερεές θηλάζει φουλ, το ζητάει πιο πολύ κι από νεογέννητο γιατί βγάζει και δόντια και θέλει να πιπιλάει. Μόλις βρεθώ στο οπτικό της πεδίο το ζητάει συνειδητότατα και έχει πολλή πλάκα! Βέβαια μεταξύ 4 και 5 μηνών που δεν έπινε συμπλήρωμα δεν πήρε πολύ βάρος, μόνο 250 γραμμάρια, αλλά η γιατρός λέει ότι πλέον σε εκείνη την ηλικία δεν υπήρχε πρόβλημα. Μόλις άρχισε τις στερεές πήρε ένα κιλό σε λιγότερο από μήνα. Αλλά θηλάζει φουλ! Τι θέλω να πω με δυο λόγια: 1.Έχε υπ'όψιν σου τους κινδύνους αλλά μη βάζεις στο μυαλό σου "πάει τέλειωσε θα αποθηλάσω" γιατί έτσι θα γίνει. Να σκέφτεσαι "θα τα καταφέρουμε". 2.Αν δεν έχετε θέμα βάρους ζήτα από τον παιδίατρό σου (καλά κάνεις και είναι και σύμβουλος θηλασμού) να μειώσετε σταδιακά το συμπλήρωμα. 3.Αν δεν θες να πίνει ξένο πάρε θήλαστρο να δίνεις το δικό σου για συμπλήρωμα. 4.Πάρε κι εσύ πολλά διαφορετικά μπιμπερό για να μην εξαρτηθεί από μια θηλή (μερικοί δεν δίνουν καν με μπιμπερό αλλά με σύριγγα). 5. Εννοείται συνεχίστε δυναμικά με το θηλασμό και κράτα το μωρό μια ώρα στο στήθος. 6.Και η γνώμη μου είναι (δεν την έχω διαβάσει κάπου, εκ πείρας το λέω) τα μλ που πρέπει να δίνεις καλύτερα να τα πίνει μοιρασμένα σε 30άρια παρά να πίνει πχ 60. Δηλαδή καλύτερα να πίνει λίγο συμπλήρωμα σε πιο πολλά γεύματα, παρά προκειμένου να κόψεις ένα συμπλήρωμα κάποιου γεύματος να πίνει τελικά μια τεράστια ποσότητα, για να μη μάθει ότι το μπιμπερό έχει τόσο πολύ και το προτιμήσει.