little lamb

Εγώ βασικά εκτός των άλλων δεν καταλαβαίνω πού κολλάει η υπόκλιση με τη στολή. Γιατί ειδικά η υπόκλιση δηλαδή; Σε όλα τα υπόλοιπα συμμετείχε κανονικά; Και όλο αυτό αφορούσε υποκλιση στο μάθημα ή σε παράσταση; Όχι ότι σε παράσταση θα έπρεπε να πει κάτι τέτοιο, απλά σε μάθημα θα μου έκανε ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση.

Τίποτα! Κι εγώ τυχαία τα βρίσκω τα περισσότερα, εκτός από όσα θυμόμουν από μικρή και ξαναέψαξα τους στίχους!

Ξέχασα να σημειώσω πως ενώ τότε είχα τόση απέχθεια για το μπαλέτο, δεν την ἐχω ακόμα. Όταν ήμουν φοιτήτρια μου άρεσε και έψαξα να γραφτώ, αν και δεν το έκανα τελικά.

Όταν πήγα μπαλέτο από πρώτη έως τρίτη δημοτικού, δεκαετία 90, μας έλεγαν ότι επιτρέπεται να τρώμε μόνο ένα μικρό σοκολατάκι τύπου Τζοκόντα την εβδομάδα! Εντωμεταξύ εγώ δεν ήμουν και το πιο ευλύγιστο παιδάκι και ήμουν και ελαφρώς αγοροκόριτσο οπότε ένιωθα ότι μας τραβολογάνε, μας καταπιέζουν κλπ. Πήγα 3 χρόνια με το ζόρι. Ταυτόχρονα έκανα και παραδοσιακούς που δεν είχαν καμία σχέση και μου άρεσαν πολύ και τους συνέχισα μέχρι τα 25 (κι ακόμα πηγαίνω πότε πότε)!

Ενδιαφέρον θέμα! Κι εγώ πολλες φορές λέω στη μικρή (5 μηνών) "είσαι πολύ όμορφη" (χωρίς να είναι και τόσο εκθαμβωτικά όμορφη) κ μετά σκέφτομαι αν πρέπει να το περιορίσω όταν αρχίσει να καταλαβαίνει. Η αποψη μου γενικά είναι κάπου στη μέση.Η αισθητική παίζει και για εμένα μεγάλο ρόλο, πχ μου αρέσει να ασχολούμαι πολύ με συνδυασμούς χρωμάτων και στυλ σε ρούχα (η μαμά μου ας πούμε όταν ήμασταν μικρές μας συνδύαζε μόνο χρώματα κ καθόλου στυλ κ μπορεί να μας έβαζε φούστα με αθλητικά πχ επειδή ταίριαζαν χρωματικά! Ή ένα παντελόνι κοριτσίστικο με μια μπλουζα αγοριστικο του ξαδέρφου μας ) και στο χώρο (έψαξα πολύ το πώς θα διαμορφωθεί κάθε δωμάτιο κ τι διακοσμητικά θα έχει).Το τι είναι όμορφο και καλαίσθητο όμως διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο,όπως και το τι θεωρείται περιποιημενο: όσον αφορα τα ρούχα πχ, εμένα μου φαίνεται ωραίο κ περιποιημενο το να ταιριάζει το χρώμα των αθλητικών σου με της φόρμας σου,αλλά σε κάποια άλλη μπορεί να μην φαίνεται καν περιποιημένο το να φοράει αθλητικά γενικώς.Ή κάποια μπορεί να θεωρεί ότι είναι απεριποιητη αν δεν βαλει make up ή αν έχει αβαφτα νύχια ή δεν έχει φτιαξει τα μαλλιά με το σιδερο η τα έχει στο φυσικό τους χρώμα, ενώ άλλη μπορεί να της αρκεί ως περιποιημένο το να βάλει ένα κραγιόν, να έχει τα νύχια απλώς κομμένα ωραία και το μαλλί φυσικό. Οποτε η ομορφιά με την έννοια της περιποίησης, των καλλυντικών και των ρουχων είναι υποκειμενική. Το ίδιο και όσον αφορά έναν χώρο: άλλος θεωρεί ομορφο το μοντέρνο λοφτ σαλονι, άλλος το εθνικ, άλλος το παραδοσιακό ξύλινο σκαλιστό, άλλος το ρομαντικό, english country κλπ κ άλλος το κλασικό Λουί κενζ! Και αν κάτι σου αρέσει, ασφαλώς και συγχαίρεις αυτόν που έκανε αυτή την επιλογή! Όσον αφορά ομως τη φυσική ομορφιά (η οποία όντως πιστεύω ότι είναι αντικειμενική) προβληματίζομαι για το αν χρειάζεται να την παινευουμε, επειδή όπως είπε και η Έσπερος αυτη δεν είναι κάποιο επίτευγμα ή κάποια επιλογη (όπως το στυλ κ η περιποίηση όπως την εννοεί ο καθένας).Είναι ένα τυχαίο γεγονός που σε άλλον έτυχε κ σε άλλον όχι,δεν έκανε κάτι ο φυσικά όμορφος για να είναι όμορφος.

Μόλις ακούσαμε για πρώτη φορά τον πρίγκηπα Λεμονη κ θα τον εντάξουμε στο ρεπερτόριο μας!

Συγγνώμη αλλά πού την είδες την επίθεση; Το να πει κάποιος σε κάποιον να σκεφτεί ότι υπάρχουν και χειρότερα είναι επίθεση; Κατ'αρχάς βάζεις λόγια στο στόμα μου, γιατί δεν είπα ότι έχεις πρόβλημα που θες να έχεις δικό σου μπάνιο. Είπα ότι θεωρείς πρόβλημα το να μην έχεις, αυτό δηλαδή που είπες μόνη σου και που δεν είναι κάτι προσβλητικό! Όσο για το αν είναι αγαπημένα πρόσωπα, εξήγησα ότι με τη συζητηση κατάλαβα ότι κάποιοι μπορεί να αγαπούν τα πρόσωπα και απλά να μη νιώθουν άνετα να τα φιλοξενήσουν, γι'αυτό και δεν επέμεινα στη θέση μου. Εσύ επιμένεις να θεωρείς ότι σε προσέβαλα, ενώ εξήγησα το σκεπτικό μου και έδειξα να θέλω να λυθεί (και τελικά μου επιτίθεσαι εσύ!) Αλλά ας σταματήσουμε εδώ γιατί θα μας πετάξουν έξω και καλά θα μας κάνουν που καταχραζόμαστε ένα άσχετο θέμα!

Για να λυθεί η παρεξήγηση (γιατί παρεξήγηση χωρίς λόγο είναι) δεν προσέβαλα κανέναν ούτε εσένα και λυπάμαι αν εξέλαβες κάτι έτσι. Ούτε είπα καμία άσχημη έκφραση! Ήθελα να δώσω τροφή για σκέψη σε κάποια πράγματα (όχι σε εσένα αποκλειστικά, γενικά). Πάντα προσπαθώ να τηρώ ισορροπίες και να είμαι ευέλικτη και πολλές φορές σε ποστ εδώ έχω πει ως συμβουλή το ""υπάρχουν και χειρότερα". Όχι για να μειώσω κάποιον ή αυτό που νιώθει κάποιος, αλλά να δώσω ας πούμε αισιοδοξία ότι δεν είναι τόσο χάλια κάποια πράγματα. Εσύ π.χ. θεωρείς χάλια το να μοιραστείς μπάνιο, κι εγώ μπορεί να θεωρώ κάτι χάλια και να είμαι υπερβολική, δεν είπα ότι είμαι τέλεια. Έτσι χαίρομαι να μου πει κάποιος "ρε συ σκέψου να σου συνέβαινε το τάδε πράγμα" και θα αναθεωρήσω, θα σκεφτώ ότι ίσως υπερέβαλα, δεν θα πω "έτσι είμαι". Και δεν θεωρώ ότι μαλλιοτραβηχτήκαμε κάπου, επειδή απλά είπα ότι υπάρχουν χειρότερες καταστάσεις! Αλίμονο αν τσακώνονταν έτσι οι άνθρωποι! Νομίζω ότι ήταν παρεξήγηση από την αρχή που είπα ότι αν δεν θέλουμε να φιλοξενήσουμε κάποιον τότε δεν μας είναι και τόσο αγαπημένος και το πήρες ότι είπα ότι όποιος δεν φιλοξενεί δεν αγαπά. Δεν είπα όμως αυτό, είπα δεν θεωρεί τόσο αγαπημένο τον "υποψήφιο" φιλοξενούμενο. Και μέσα στη συζήτηση κατάλαβα ότι κάποιοι μπορεί μια χαρά να τον αγαπούν αλλά να μην αντέχουν να τον φιλοξενήσουν. Και είπα απλώς ότι μπορεί να συμβούν και χειρότερα! Αυτό όλο κι όλο, δεν νομίζω ότι έγινε κανένα διπλωματικό επεισόδιο! Όσο για το αλτσχάιμερ, μπορεί να τύχει να τον φιλοξενείς και να πρέπει να είσαι εσύ 24 ώρες το 24ωρο ως αποκλειστικός φροντιστής... Και δεν το λέω θεωρητικά αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να επεκταθώ γιατί θα αποκαλυπτόταν η ταυτότητά μου σε πιθανούς γνωστούς που διαβάζουν.

Εσύ το παρουσιάζεις σαν άσπρο ή μαύρο, που λες ότι κάποιος (όχι απαραίτητα εσύ) δεν θέλει να φιλοξενεί ΠΟΤΕ και ΚΑΝΕΝΑΝ. Εγώ δεν παρουσίασα κάτι ως άσπρο ή μαύρο, ίσα ίσα είπα ότι καλό είναι να υπάρχει μια ευελιξία για να μπορεί να προσαρμοστεί κάποιος και στην -ο μοι γένοιτο- έκτακτη κατάσταση. Αν δεν δέχεται μια υποτίθεται ευχάριστη φιλοξενία πώς θα προσαρμοστεί μετά στην έκτακτη-δυσάρεστη; Αλλά τέλος πάντων αυτό είναι εκτός θέματος και μακάρι να μη συμβαίνει σε κανέναν. Και αρρώστια δεν σημαίνει απαραιτήτως σωματική αρρώστια, κατάκοιτος κλπ που απαιτεί νοσηλεία κλπ, μπορεί να είναι κάτι άλλο π.χ. αλτσχάιμερ. Αλλά εδώ θα έρθω να πω εγώ "καλό είναι να σκεφτόμαστε άλλες πραγματικότητες εκτός της δικιάς μας" (στην οποία δικιά μας, για να φτάσουμε να "ασφυκτιούμε" που το μπάνιο μας το χρησιμοποιεί και κάποιος άλλος και αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα, μάλλον δεν υπάρχουν άλλα σοβαρότερα).

Επειδή τώρα το πρόσεξα, δεν είπα ότι όποιος δεν φιλοξενεί δεν αγαπά γενικά. Είπα ότι δεν είναι τόσο αγαπημένος ο συγκεκριμένος υποψήφιος φιλοξενούμενος τον οποίο δεν θέλουμε να φιλοξενήσουμε.

Μα ίσα ίσα, δεν είναι οπισθοδρομικό το να καλεις γονείς κ μοντερνο το να μην καλεις.Το αντίθετο! Νέα μόδα είναι το να καλούνται οι γονείς,όταν ήμασταν εμείς παιδιά πάντα χωρίς γονείς ήταν τα πάρτυ.

Ναι εντάξει κανείς δεν λέει οτι είναι το πιο βολικό πραγμα, προφανώς αλλάζουν κάποια δεδομενα.Αλλα μου κάνει και εντύπωση το να αντιμετωπίζεται και σαν συμφορα κ να μη χωράει ποτέ καμία εξαίρεση ούτε για λίγες μέρες.Μακαρι τα προβλήματα της ζωής να ήταν το να κάνουμε κάποιες φορές κάτι που απλά δεν μας βολευει και τόσο πολύ.Αλλα τι να πω, μπορεί για κάποιους αυτό να μην είναι απλα άβολο, αλλά να μην το αντέχουν καθόλου και ποτέ.Ευχομαι να μην τύχει κάτι πολύ σοβαρό σε κάποιον που δυσκολεύεται με κάτι τέτοιο γιατί θα κλαταρει!Δεν το λέω ειρωνικά,το λέω ειλικρινά! πχ φιλοξενία αρρώστου ανθρώπου. Πέρα από αυτά, αυτό με το χώρο και το μπάνιο δεν τα κατάλαβα.Το μπάνιο κ το σπίτι δεν είναι ατομικοί χώροι,τα μοιραζόμαστε ούτως ή άλλως με τον άντρα μας κ τα παιδιά μας, οπότε τι πειράζει 1-2 άτομα (και στενά,όχι ο καθένας) λίγες μέρες; Δεν θα μου έκανε εντύπωση να το λέει κάποιος που μένει μόνος, αλλά κάποιος που ούτως ή άλλως συμβιώνει με άλλους μου φαίνεται περίεργο.

Συγγνώμη αλλά αν κάποιον δεν θες να τον φιλοξενήσεις όταν έρχεται και αρνείσαι κι εσύ όταν προσφέρεται να σε φιλοξενήσει, δεν είναι σαν να του λες ότι δεν θες και πολλά πολλά;

Θεωρώ λίγο υπερβολή να μην "ξεβολεύεται" ποτέ κάποιος για να έρθει πιο κοντά με αγαπημένα πρόσωπα. Το τονίζω το "αγαπημένα", γιατί νομίζω είναι το κλειδί. Αν δεν θες να ξεβολευτείς μια στο τόσο για λίγες μέρες για να φιλοξενήσεις κάποιον επειδή δεν θα μπορείς να είσαι με το βρακί, μάλλον ο υποψήφιος φιλοξενούμενος δεν είναι και τόσο αγαπημένος (καταλαβαίνω ότι το βρακί είναι σχήμα λόγου, αλλά δείχνει ότι δεν είσαι διατεθειμένος αλλάξεις λίγο την καθημερινότητά σου για αυτά τα πρόσωπα). Φανταστείτε να πηγαίνατε εσείς σε άλλη πόλη όπου ζουν οι γονείς σας και οι γονείς σας να σκέφτονταν "θα σας νοικιάσουμε αλλού γιατί δεν μπορούμε 3 άτομα πάνω μας και θέλουμε να είμαστε με το βρακί". Δεν θα νιώθατε ανεπιθύμητοι; Σημειωτέον δε ότι σε πολλές περιπτώσεις οι νέες οικογένειες μένουν σε σπίτια παραχωρημένα από τους παππούδες οπότε σε εκείνη την περίπτωση είναι τουλάχιστον γαϊδουριά να λένε ότι "δεν τους θέλουν μέσα στα πόδια τους", σε σπίτι που εκείνοι τους έδωσαν. Και όπως είπε και η Λένια, σε μερικά χρόνια δεν θα υπάρχουν. Συμφωνώ και με αυτό που έγραψε η Λένια ότι όπως λέτε ότι έχουμε προτεραιότητα τον άντρα μας και τα παιδιά μας, έτσι μας είχαν κι εμάς κάποτε οι γονείς μας κι έτσι δεν θεωρώ ότι πρέπει να εμπίπτουν στην κατηγορία "δεν φιλοξενώ κανέναν". Άλλο ένας φίλος (που εγώ και πάλι θα το θεωρούσα ευχάριστο), άλλο ο γονιός. Που σίγουρα δεν είναι τέλειος, όπως δεν είμαστε ούτε εμείς τέλειοι. Εκτός πια κι αν είναι τα τέρατα επί της γης! Αλλά εκεί δεν είναι η λογική "δεν φιλοξενώ κανέναν", είναι προσωπικό το πρόβλημα!

Σχετικά με αυτό που ρωτας για μουσικό όργανο, είχα απαντήσει παλιότερα αναλυτικά εδώ