Πότε κόψατε την πάνα και πώς?

[Deena]

πρίν από 58 λεπτά , marakiz είπε:

Ναι για τα σφουγγαρίσματα το έχω υπόψιν,  γι αυτό και λέω να βγάλω τα χαλιά πρώτα!  

 

Τώρα για το άλλο που λες,  δεν θα ήθελα να ξεκινήσει παιδικό το Σεπτέμβρη και μαζί με όοολη την προσαρμογή που θα έχει να κάνει να αντιμετωπίσει και τη ξαφνική διακοπή πάνας, αναθέτοντας το δηλαδή στους παιδαγωγούς.  

 Μια χαρά ηλικία έχει το παιδί να την κόψει μέσα στο καλοκαίρι, δεν υπάρχει λόγος να περιμένεις τον Σεπτεμβριο.

 

Ο δικός μας σταθμός ήταν ιδιωτικός και παίρνει παιδιά από 9 μηνών, η πάνα παίζει επομένως αλλά για όλα τα παιδιά του μεταβρεφικου τμήματος κάποια στιγμή οι δασκάλες προτείνουν και αρχίζουν εκπαίδευση.

 

Ο γιος μου ξεκίνησε Μάρτιο, λίγο πριν γίνει 2,5, τέλη Απριλίου τον ξεκίνησαν, η μικρή άρχισε Σεπτέμβριο 19-20 μηνών, μου πρότειναν να την ξεκινήσουν τον Νοεμβριο αλλά κιοτεψα και άφησα να περάσει ο χειμώνας, τελικά και αυτή τελη Απριλιου είχε καθαρίσει.

 

Για τους δημόσιους νομίζω εξαρταται. Αν πας σε βρεφικό, δεν γίνεται να μην σε δεχθουν αλλά ένα τρίχρονο ας πούμε δεν ξέρω σε ποια κατηγορία σταθμού πηγαίνει (βρεφικός, παιδικός, κάτι άλλο;). Μια οικογενειακή φίλη πάντως συνταξιούχος νηπιαγωγός μου έλεγε όντως ότι η κόρη της παλεύει να βγάλει την πανα από τον γιο της γιατί τώρα γίνεται τρία και από Σεπτεμβριο θα πάει στον «μεγάλο» σταθμό (δημόσιο) που εκεί δεν δέχονται με πανα.

[xaroumenh mama]

"

Ο Συνήγορος του Πολίτη μας επεσήμανε ότι με απόφαση του επιβάλλει την εγγραφή παιδιών σε Παιδικούς σταθμούς, Προνήπια και Νηπιαγωγεία ακόμα και αν αυτά δεν έχουν απαλλαχθεί από την πάνα.

Συγκεκριμένα ο Συνήγορος του Πολίτη επιβάλλει με το υπ’αριθμ. 205099/36299/2015 έγγραφο του την εφαρμογή της Κοινής Υπουργικής Απόφασης 16065/2002 ως ισχύει έως σήμερα επισημαίνοντας: «Ο Πρότυπος Κανονισμός Λειτουργίας των Δημοτικών Παιδικών Σταθμών (ΚΥΑ 16065/2002) δεν περιέχει καμία ρητή αναφορά στην ανάγκη απαλλαγής από την πάνα, ο δε διαχωρισμός σε ηλικίες έως και άνω των δυόμιση ετών δεν αφορά τη χρήση πάνας, αλλά τον διαχωρισμό των παιδιών σε τμήματα. Πέραν τούτου, επιπλέον ο Πρότυπος Κανονισμός που θέτει τις ελάχιστες προϋποθέσεις λειτουργίας των δημοτικών και βρεφονηπιακών σταθμών, ορίζει μεταξύ άλλων τα εξής ως προς τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες του προσωπικού: Άρθρο 18 α)φροντίζει για τη σωστή ψυχοσωματική υγεία και ψυχοκινητική εξέλιξη των παιδιών με εξατομίκευση του ημερήσιου προγράμματος ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες τους…

γ) βοηθά τα φιλοξενούμενα παιδιά για την ικανοποίηση των ατομικών τους αναγκών, παρακολουθεί τη διατροφή και καθαριότητα τους, ενθαρρύνοντας την αυτοεξυπηρέτηση τους»

Διαβάστε περισσότερα: Συνήγορος του Πολίτη: Παράνομη η άρνηση εγγραφής νηπίων μη απαλλαγμένα πάνας σε Παιδικούς Σταθμούς, Προνήπια και Νηπιαγωγεία - iPaideia.gr "

https://www.ipaideia.gr/paideia/sinigoros-tou-politi-paranomi-i-arnisi-eggrafis-nipion-mi-apallagmena-panas-se-paidikous-stathmous-pronipia-kai-nipiagogeia

 

[Maria2387]

3 ώρες πρίν, marakiz είπε:

Του πήρα γιογιο 18 μηνών περίπου να υπάρχει στο χώρο γιατί ειχαμε δει κάτι σημάδια ετοιμότητας,  ιδέα μας ή όχι δεν ξέρω. Να υπάρχει στο χώρο.   Μετά πήραμε και γιογιο με σκαλάκι που ανεβαίνει στη λεκάνη.  Νομίζω έχει καταλάβει τι περίπου πρέπει να κάνει,  αλλά δεν δείχνει πρόθυμος. 

Μπορει να μην θελει ακομα να βγαλει την πανα.. Ποσο ειναι; Καλο ειναι να αφεινεται την πορτα της τουαλετας ανοιχτη οταν πατε κα να υπενθυμιζεις οτι οποτε θελει μπορει να τα κανει στο γιογιο η στην τουαλετα κτλ.. Ενα σημαδι ετοιμοτητας ειναι να μην ανεχεται την πανα με τα κακα πολυ ωρα.. Επισης η κορη μου 2μερες πριν βγαλει την πανα, κατουρουσε μια φορα και ηθελε να αλλαξει πανα Οσο για τους παιδικους δεχονται κανονικα με πανα! 

[Chrysoum]

Εγω βρε παιδιά έχω την εξής απορία: τι κάνεις όταν έχεις μεγάλο σπίτι και δεν προλαβαίνεις να την πας στην λεκάνη; το να βγάλουμε την πάνα τώρα μου ακούγεται ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Πρώτα πρώτα γιατί δεν θα προλαβαίνω. Αν την δω να σφίγγεται σε ένα λεπτό μέσα το πολύ τα έχει κάνει. Άσε που πολλές φορές δεν σφίγγεται, απλά μυρίζει μετά. Και γενικά δεν το προσπαθώ ακόμη γιατί δεν μιλάει, 16 μηνών, δεν κατάλαβαινει και πολλά από όσα της λέω και δεν παίζει να την προλάβω και να την πάω στην τουαλέτα. Θα περιμένω να μπορούμε να επικοινωνούμε λίγο καλύτερα και μετά θα αρχίσουμε τις προσπάθειες. 

Ααα επίσης δεν είναι το παιδί που θα το βάλεις να κάτσει κάπου και θα κάτσει πάνω από 30 δευτερα.

[marakiz]

16 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

Που το ακουσες αυτό; Εμάς μια χαρά μας δέχτηκαν, ούτε καν αναφέρθηκε ποτέ αν φοράει η δε φοράει πάνα.

εσείς φαντάζομαι πηγαίνετε βρεφικό. Στο παιδικό μέχρι τώρα τουλάχιστον, υπήρχαν πολλοί που έλεγαν πως δεν τα δέχονται κάποια δημόσια και σε ομάδες στο fb αλλά και σε φιλικές παρέες.

 

Αυτό που παρέθεσε η @xaroumenh mama  φαίνεται να ξεκαθαρίζει τα πράγματα και το αποθήκευσα μήπως τυχον μου χρειαστεί.

 

11 ώρες πρίν, Maria2387 είπε:

Μπορει να μην θελει ακομα να βγαλει την πανα.. Ποσο ειναι; Καλο ειναι να αφεινεται την πορτα της τουαλετας ανοιχτη οταν πατε κα να υπενθυμιζεις οτι οποτε θελει μπορει να τα κανει στο γιογιο η στην τουαλετα κτλ.. Ενα σημαδι ετοιμοτητας ειναι να μην ανεχεται την πανα με τα κακα πολυ ωρα.. Επισης η κορη μου 2μερες πριν βγαλει την πανα, κατουρουσε μια φορα και ηθελε να αλλαξει πανα Οσο για τους παιδικους δεχονται κανονικα με πανα! 

 

Είναι 2,5. Η πόρτα είναι ανοιχτή πάντα, εκτός βέβαια αν πάω στην τουαλέτα και είναι ο άντρας μου σπίτι, ε εκεί την κλείνω, παραγνωριστήκαμε μου φαίνεται!
Κατά τα άλλα έχω κάνει τα πάντα με τον γιο μου παρέα στην τουαλέτα, μέχρι και αγκαλιά, ουυυ πάμπολλες φορές ειδικά μικρότερος. 

Δεν έχει κανένα θέμα με τα κακά στην πάνα του όση ώρα και να περάσει, αν δεν τον αλλάξουμε εμείς αυτός εκεί θα παίζει χωρίς να μας πει τίποτα. Και μου κάνει τρομερή εντύπωση αφενώς γιατί έχει κατακτήσει εδώ και πολύ καιρό την ομιλία, αφετέρου αν τυχόν έχει λερωμένα χέρια αναζητά να τα σκουπίσει άμεσα. Και καλά σιχασιάρης τώρα, αλλά το σκ@τό σκ@τό! 

[Lenia16]

Just now, marakiz είπε:

εσείς φαντάζομαι πηγαίνετε βρεφικό. Στο παιδικό μέχρι τώρα τουλάχιστον, υπήρχαν πολλοί που έλεγαν πως δεν τα δέχονται κάποια δημόσια και σε ομάδες στο fb αλλά και σε φιλικές παρέες.

 

Αυτό που παρέθεσε η @xaroumenh mama  φαίνεται να ξεκαθαρίζει τα πράγματα και το αποθήκευσα μήπως τυχον μου χρειαστεί.

 

 

Είναι 2,5. Η πόρτα είναι ανοιχτή πάντα, εκτός βέβαια αν πάω στην τουαλέτα και είναι ο άντρας μου σπίτι, ε εκεί την κλείνω, παραγνωριστήκαμε μου φαίνεται!
Κατά τα άλλα έχω κάνει τα πάντα με τον γιο μου παρέα στην τουαλέτα, μέχρι και αγκαλιά, ουυυ πάμπολλες φορές ειδικά μικρότερος. 

Δεν έχει κανένα θέμα με τα κακά στην πάνα του όση ώρα και να περάσει, αν δεν τον αλλάξουμε εμείς αυτός εκεί θα παίζει χωρίς να μας πει τίποτα. Και μου κάνει τρομερή εντύπωση αφενώς γιατί έχει κατακτήσει εδώ και πολύ καιρό την ομιλία, αφετέρου αν τυχόν έχει λερωμένα χέρια αναζητά να τα σκουπίσει άμεσα. Και καλά σιχασιάρης τώρα, αλλά το σκ@τό σκ@τό! 

Μικτό βρεφονηπιακό πηγαίνουμε κ δεν είμαι πολύ σίγουρη ότι είναι σε βρεφικό τμήμα γιατί είναι κατά πολύ μικρότερη από όλα κ το μεγαλύτερο είναι ένα χρόνο κ δύο μήνες μεγαλύτερο της, δηλαδή τώρα 3μιση. Μικρή σημασία έχει βέβαια αφού υπάρχει έγγραφο. 

[Maria2387]

Just now, marakiz είπε:

εσείς φαντάζομαι πηγαίνετε βρεφικό. Στο παιδικό μέχρι τώρα τουλάχιστον, υπήρχαν πολλοί που έλεγαν πως δεν τα δέχονται κάποια δημόσια και σε ομάδες στο fb αλλά και σε φιλικές παρέες.

 

Αυτό που παρέθεσε η @xaroumenh mama  φαίνεται να ξεκαθαρίζει τα πράγματα και το αποθήκευσα μήπως τυχον μου χρειαστεί.

 

 

Είναι 2,5. Η πόρτα είναι ανοιχτή πάντα, εκτός βέβαια αν πάω στην τουαλέτα και είναι ο άντρας μου σπίτι, ε εκεί την κλείνω, παραγνωριστήκαμε μου φαίνεται!
Κατά τα άλλα έχω κάνει τα πάντα με τον γιο μου παρέα στην τουαλέτα, μέχρι και αγκαλιά, ουυυ πάμπολλες φορές ειδικά μικρότερος. 

Δεν έχει κανένα θέμα με τα κακά στην πάνα του όση ώρα και να περάσει, αν δεν τον αλλάξουμε εμείς αυτός εκεί θα παίζει χωρίς να μας πει τίποτα. Και μου κάνει τρομερή εντύπωση αφενώς γιατί έχει κατακτήσει εδώ και πολύ καιρό την ομιλία, αφετέρου αν τυχόν έχει λερωμένα χέρια αναζητά να τα σκουπίσει άμεσα. Και καλά σιχασιάρης τώρα, αλλά το σκ@τό σκ@τό! 

Ενταξει απλα δεν ειναι ετοιμος ακομα.. θα δεις μια ωραια μερα χωρις να το περιμενεις θα το κοψει μονος του..τωρα λαμβανει πληροφορια Εμενα η κορη μου μια βδομαδα πριν της αλλαζα 2 πανες μεσα στο βραδυ και την επομενη βδομαδα εκοψε την βραδινη! Βεβαια τα κακα δεν τα ανεχοταν κανενα 2μηνο πιο πριν... @Chrysoum 16 μηνων ειναι παρα πολυ μικρος, μην αγχωνεσε απο τωρα.. Ωστοσο αυτο με τον παιδικο που σας λεω ισχυει γιατι παμε (ο θεος να τον κανει για παιδικο). Σε οποιο παιδικο σας λενε οτι δεν τα δεχονται, απλα βαριουνται, υπαρχει νομος!

[samsympan]

Και εγώ συντάσσομαι με τη σχολή που εισάγει νωρίς το γιο-γιο στην καθημερινότητα του παιδιού. Η μητέρα μου με παρακίνησε, η οποία μας μεγάλωσε στις δεκαετίες του 70’ και 80’ και το θεωρούσε απολύτως φυσικό. Έτσι λοιπόν τη μεγάλη μας την πρωτοβάλαμε στο γιο-γιο, λίγο μετά που ξεκίνησε τις στερεές. Όταν πήγαμε στο κατάστημα να πάρουμε γιο-γιο, ζητήσαμε το πιο απλό και το πιο μικρό που είχαν και όταν η υπάλληλος κατάλαβε ότι το θέλαμε για το μωρό στο καρότσι, κόντεψε να στραβοκαταπιεί συγκρατώντας το γέλιο που της βγήκε αυθόρμητα  . Την βάζαμε λοιπόν όταν την βλέπαμε να ξεκινάει να σφίγγεται και εννοείται στηρίζαμε εμείς το κορμάκι της. Κάναμε και εμείς ήχους σφιξίματος, εκανε τα κακά της, τα κοιτούσαμε, της λέγαμε «Μπράβο που έκανες κακά!» για να ακούει την λέξη και αυτό ήταν. Εάν έκανε και τσίσα εκείνη τη στιγμή στο γιο-γιο καλώς. Της λέγαμε επίσης την λέξη. Αλλιώς δεν ασχολούμασταν (αφού κάθε 10’-20’ έκανε τσίσα). Ούτε όταν ήμασταν έξω ασχολούμασταν. Φυσικά και δεν την προλαβαίναμε πάντα. Αυτό το σύστημα μέχρι που χρόνισε περίπου. Μετά τον χρόνο αρχίσαμε να παίρνουμε το γιο-γιο και στις εξόδους μας αφού το παιδί πλέον, 9 στις 10 φορές έκανε τα κακά στο γιο-γιο. Γύρω στον 1μιση χρόνο είπε πρώτη φορά μόνη της ότι ήθελε κακά. Μάλιστα έλεγε τη λέξη με ένα πολύ αστείο τρόπο, ένρινα, σαν σφίξιμο ακουγόταν, και εντελώς τυχαία έχω την πρώτη φορά που το είπε, γραμμένη σε βίντεο. Αμφέβαλλα ότι το εννοούσε, υπέθεσα ότι το είπε έτσι. Κι όμως το παιδί το είχε πει συνειδητά. Έκτοτε το ζήταγε η ίδια. Όταν μεγάλωσε το κορμάκι της και δε βολευόταν πια στο γιο-γιο, περάσαμε στο καθισματάκι τουαλέτας. Στα 2+ 4μηνών, βγάλαμε την πάνα μια και έξω, χωρίς να έχει σταματήσει να την βρέχει με τσίσα το βράδυ. Θα το έκανα νωρίτερα αλλά ας όψεται το κόλλημα της Ελληνίδας νοικοκυράς με τα χαλιά… Πήγαμε πήραμε μαζί βρακάκια (…και πολλά αδιάβροχα καλύμματα), είπαμε «τώρα μεγαλώσαμε και δε φοράμε πάνα πια» και την βγάλαμε. Επιχείρησα στην αρχή να την πηγαίνω ανά τακτά διαστήματα (βάσει και αυτών που είχα διαβάσει), αλλά δεν το δεχόταν με τίποτα. «Δεν έχω τώρα μαμά μου έλεγε!» και στενοχωριόταν εάν επέμενα. Οπότε σταμάτησα να της λέω. Και όντως όταν ήθελε το έλεγε μόνη της. Είχαμε εννοείται κάποια ατυχήματα, μικρά, λίγα και ποτέ δεν έβρεξε το κρεβάτι της (εντύπωση μου κάνει αυτό). Στα ατυχήματα λέγαμε “Ok, μας έφυγαν. Δεν πειράζει. Την επόμενη φορά θα τα προλάβουμε". Στις εξόδους μας έχουμε βολευτεί πολύ το γιο-γιο με την σακουλίτσα που γίνεται και στεφανάκι λεκάνης.

 

Δεν καθίσαμε ποτέ πολύ ώρα στο γιο-γιο, δεν είχαμε σύστημα επιβράβευσης (αν και μερικά αυτοκόλλητα τα κολλήσαμε), δεν το κάναμε πολύ μεγάλο θέμα (αν και τα μπράβο μας, ειδικά όσο ήταν μικρή, τα λέγαμε). Εννοείται το παιδί έβλεπε κι εμάς στην τουαλέτα. Το σύστημα αυτό θέλει μια κάποια συνέπεια φυσικά, αλλά όχι υπερβολές. Τουλάχιστον όπως το εφαρμόσαμε εμείς. Πρωτεύον στόχος μας δεν ήταν βγάλει το παιδί την πάνα νωρίς (αν και αυτό θεωρώ είναι σημαντικό λιθαράκι στην ανεξαρτητοποίηση και τη δόμηση της προσωπικότητας του). Άλλωστε πολλά παιδάκια κόβουν την πάνα σε παρόμοια ηλικία χωρίς τη μέθοδο αυτή. Στόχος ήταν το παιδί να έχει το γιο-γιο/καθισματάκι λεκάνης και κατ’ επέκταση τον χώρο της τουαλέτας ως τον χώρο που κάνουμε την ανάγκη μας εκεί, στην καθημερινότητα του από «πάντα». Ως εκ τούτου δεν υπήρξε πίεση, προβληματισμός, αντίδραση, στρες, στεναχώρια για το θέμα αυτό, ούτε στο παιδί, ούτε σε εμάς τους γονείς. Ο σύζυγος ήταν από την αρχή σύμφωνος. Στην παιδίατρο φάνηκε πολύ καλή ιδέα και δεν μας απέτρεψε καθόλου. Χαιρόταν με την πρόοδο μας.

 

Πάντως σε όσες μαμάδες του περίγυρού μου το έχω συζητήσει, είπαν «Α ναι! Μπράβο!». Θαύμασαν το μικρό παιδί που ζητάει να πάει τουαλέτα/δεν φοράει πάνα. Γκρίνιαξαν για το ζόρι που τράβηξαν ή τραβάνε σχετικά. Και μέχρι εκεί. Δεν έδειξε καμία ενδιαφέρον να το εφαρμόσει σε/στο μικρότερο παιδάκι. Μάλλον το θεωρούν πολύς μπελάς, από νωρίς, χωρίς λόγο. Σε εμάς πάντως δούλεψε άριστα από κάθε άποψη (υγιεινής, ψυχολογική, κλπ). Εύχομαι να δουλέψει και για το δεύτερο .

[ΑΡΓΚ]

5 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Εγω βρε παιδιά έχω την εξής απορία: τι κάνεις όταν έχεις μεγάλο σπίτι και δεν προλαβαίνεις να την πας στην λεκάνη;

 

Εχεις ένα γιογιό εκεί που συνήθως κάθεται το παιδί, ή και δύο. Μόλις συνηθίσει (που μπορεί να είναι και μήνες) σου το γυρεύει και αλλάζει πολύ το πράγμα. Η κόρη μου, νευρική γενικώς από μωρό αν δε γίνει το δικό της, μπορεί να ούρλιαζε και μισή ώρα και βάλε αν ήθελε κακά και δεν την πηγαίναμε στην τουαλέτα (π.χ. γιατί ήμασταν στο αυτοκίνητο ή μαγαζί κλπ). 

[Maria2387]

20 ώρες πρίν, samsympan είπε:

Και εγώ συντάσσομαι με τη σχολή που εισάγει νωρίς το γιο-γιο στην καθημερινότητα του παιδιού. Η μητέρα μου με παρακίνησε, η οποία μας μεγάλωσε στις δεκαετίες του 70’ και 80’ και το θεωρούσε απολύτως φυσικό. Έτσι λοιπόν τη μεγάλη μας την πρωτοβάλαμε στο γιο-γιο, λίγο μετά που ξεκίνησε τις στερεές. Όταν πήγαμε στο κατάστημα να πάρουμε γιο-γιο, ζητήσαμε το πιο απλό και το πιο μικρό που είχαν και όταν η υπάλληλος κατάλαβε ότι το θέλαμε για το μωρό στο καρότσι, κόντεψε να στραβοκαταπιεί συγκρατώντας το γέλιο που της βγήκε αυθόρμητα  . Την βάζαμε λοιπόν όταν την βλέπαμε να ξεκινάει να σφίγγεται και εννοείται στηρίζαμε εμείς το κορμάκι της. Κάναμε και εμείς ήχους σφιξίματος, εκανε τα κακά της, τα κοιτούσαμε, της λέγαμε «Μπράβο που έκανες κακά!» για να ακούει την λέξη και αυτό ήταν. Εάν έκανε και τσίσα εκείνη τη στιγμή στο γιο-γιο καλώς. Της λέγαμε επίσης την λέξη. Αλλιώς δεν ασχολούμασταν (αφού κάθε 10’-20’ έκανε τσίσα). Ούτε όταν ήμασταν έξω ασχολούμασταν. Φυσικά και δεν την προλαβαίναμε πάντα. Αυτό το σύστημα μέχρι που χρόνισε περίπου. Μετά τον χρόνο αρχίσαμε να παίρνουμε το γιο-γιο και στις εξόδους μας αφού το παιδί πλέον, 9 στις 10 φορές έκανε τα κακά στο γιο-γιο. Γύρω στον 1μιση χρόνο είπε πρώτη φορά μόνη της ότι ήθελε κακά. Μάλιστα έλεγε τη λέξη με ένα πολύ αστείο τρόπο, ένρινα, σαν σφίξιμο ακουγόταν, και εντελώς τυχαία έχω την πρώτη φορά που το είπε, γραμμένη σε βίντεο. Αμφέβαλλα ότι το εννοούσε, υπέθεσα ότι το είπε έτσι. Κι όμως το παιδί το είχε πει συνειδητά. Έκτοτε το ζήταγε η ίδια. Όταν μεγάλωσε το κορμάκι της και δε βολευόταν πια στο γιο-γιο, περάσαμε στο καθισματάκι τουαλέτας. Στα 2+ 4μηνών, βγάλαμε την πάνα μια και έξω, χωρίς να έχει σταματήσει να την βρέχει με τσίσα το βράδυ. Θα το έκανα νωρίτερα αλλά ας όψεται το κόλλημα της Ελληνίδας νοικοκυράς με τα χαλιά… Πήγαμε πήραμε μαζί βρακάκια (…και πολλά αδιάβροχα καλύμματα), είπαμε «τώρα μεγαλώσαμε και δε φοράμε πάνα πια» και την βγάλαμε. Επιχείρησα στην αρχή να την πηγαίνω ανά τακτά διαστήματα (βάσει και αυτών που είχα διαβάσει), αλλά δεν το δεχόταν με τίποτα. «Δεν έχω τώρα μαμά μου έλεγε!» και στενοχωριόταν εάν επέμενα. Οπότε σταμάτησα να της λέω. Και όντως όταν ήθελε το έλεγε μόνη της. Είχαμε εννοείται κάποια ατυχήματα, μικρά, λίγα και ποτέ δεν έβρεξε το κρεβάτι της (εντύπωση μου κάνει αυτό). Στα ατυχήματα λέγαμε “Ok, μας έφυγαν. Δεν πειράζει. Την επόμενη φορά θα τα προλάβουμε". Στις εξόδους μας έχουμε βολευτεί πολύ το γιο-γιο με την σακουλίτσα που γίνεται και στεφανάκι λεκάνης.

 

Δεν καθίσαμε ποτέ πολύ ώρα στο γιο-γιο, δεν είχαμε σύστημα επιβράβευσης (αν και μερικά αυτοκόλλητα τα κολλήσαμε), δεν το κάναμε πολύ μεγάλο θέμα (αν και τα μπράβο μας, ειδικά όσο ήταν μικρή, τα λέγαμε). Εννοείται το παιδί έβλεπε κι εμάς στην τουαλέτα. Το σύστημα αυτό θέλει μια κάποια συνέπεια φυσικά, αλλά όχι υπερβολές. Τουλάχιστον όπως το εφαρμόσαμε εμείς. Πρωτεύον στόχος μας δεν ήταν βγάλει το παιδί την πάνα νωρίς (αν και αυτό θεωρώ είναι σημαντικό λιθαράκι στην ανεξαρτητοποίηση και τη δόμηση της προσωπικότητας του). Άλλωστε πολλά παιδάκια κόβουν την πάνα σε παρόμοια ηλικία χωρίς τη μέθοδο αυτή. Στόχος ήταν το παιδί να έχει το γιο-γιο/καθισματάκι λεκάνης και κατ’ επέκταση τον χώρο της τουαλέτας ως τον χώρο που κάνουμε την ανάγκη μας εκεί, στην καθημερινότητα του από «πάντα». Ως εκ τούτου δεν υπήρξε πίεση, προβληματισμός, αντίδραση, στρες, στεναχώρια για το θέμα αυτό, ούτε στο παιδί, ούτε σε εμάς τους γονείς. Ο σύζυγος ήταν από την αρχή σύμφωνος. Στην παιδίατρο φάνηκε πολύ καλή ιδέα και δεν μας απέτρεψε καθόλου. Χαιρόταν με την πρόοδο μας.

 

Πάντως σε όσες μαμάδες του περίγυρού μου το έχω συζητήσει, είπαν «Α ναι! Μπράβο!». Θαύμασαν το μικρό παιδί που ζητάει να πάει τουαλέτα/δεν φοράει πάνα. Γκρίνιαξαν για το ζόρι που τράβηξαν ή τραβάνε σχετικά. Και μέχρι εκεί. Δεν έδειξε καμία ενδιαφέρον να το εφαρμόσει σε/στο μικρότερο παιδάκι. Μάλλον το θεωρούν πολύς μπελάς, από νωρίς, χωρίς λόγο. Σε εμάς πάντως δούλεψε άριστα από κάθε άποψη (υγιεινής, ψυχολογική, κλπ). Εύχομαι να δουλέψει και για το δεύτερο .

Απορία σε ποια ηλικια του παιδιου κοψατε την πανα ολοκληρωτικα εννοω ημερισια +βραδινη; Προσπαθω να καταλάβω αν αυτο το "συστημα", "δουλεψε"...  Παλαιότερα οι γονεις μας ζοριζοντουσταν να μας μαθουν τουαλετα γτ δεν υπηρχαν πανες και πραγματικα ηταν πολυ ταλαιπωρια να πλενουν και τα πανιά.  Ενα μωρο μεχρι τα 2,5 +- , δεν ειναι οργανικα ετοιμο οποτε εμενα προσωπικα μου φαινεται πιεση να βαζω ενα μωρο στο γιογιο... Ακομα ομως κ ετσι να γινει ενα μωρο αν δεν ελεγχει την κυστη του τουαλετα δεν θα μαθει, απλα εμειες μαθαινουμε τους χρονους η τις εκφρασεις και το καθιζουμε.. Δεν εχω ομω1 καταλαβει αυτο ακριβως που εξυπηρετει, παλια εξυπηρετουσε να μην πλενουν πανια, τωρα; Εγω το βρισκω ενα προβλημα ακομα να κυνηγαω ενα μωρο που κανει τσισα ανα 10λεπτα... Εγω την μικρη δεν την πιεσα ποτε οτα αρχισε να καταλαβενει πηραμε ενα γιογιο, βρακακια στεφανακι και της εδειξα πως τα χρησιμοποιουμε για πολλους μηνες πηγαινε και εκανε τσισα οποτε ηθελε..Μεχρι που 30μηνων μια ωραια ημερα εβγαλε την πανα ημερησια + βραδινη και μεχρι σημερα(32μηνων) ειχε 4 βραδινα ατυχηματα. Πλεον ξυπναει το βραδι μονη της οταν θελει τουαλετα...Θελω να πω οτι τωρα ηταν ετοιμη τωρα το εκανε! Ωστοσο πολλα παιδια οταν πιεζονται ενω δεν ειναι ετοιμα πισωγυριζουν η καποια αντιδρουν κ δεν το κανουν...

[Deena]

Just now, Maria2387 είπε:

Απορία σε ποια ηλικια του παιδιου κοψατε την πανα ολοκληρωτικα εννοω ημερισια +βραδινη; Προσπαθω να καταλάβω αν αυτο το "συστημα", "δουλεψε"...  Παλαιότερα οι γονεις μας ζοριζοντουσταν να μας μαθουν τουαλετα γτ δεν υπηρχαν πανες και πραγματικα ηταν πολυ ταλαιπωρια να πλενουν και τα πανιά.  Ενα μωρο μεχρι τα 2,5 +- , δεν ειναι οργανικα ετοιμο οποτε εμενα προσωπικα μου φαινεται πιεση να βαζω ενα μωρο στο γιογιο... Ακομα ομως κ ετσι να γινει ενα μωρο αν δεν ελεγχει την κυστη του τουαλετα δεν θα μαθει, απλα εμειες μαθαινουμε τους χρονους η τις εκφρασεις και το καθιζουμε.. Δεν εχω ομω1 καταλαβει αυτο ακριβως που εξυπηρετει, παλια εξυπηρετουσε να μην πλενουν πανια, τωρα; Εγω το βρισκω ενα προβλημα ακομα να κυνηγαω ενα μωρο που κανει τσισα ανα 10λεπτα... Εγω την μικρη δεν την πιεσα ποτε οτα αρχισε να καταλαβενει πηραμε ενα γιογιο, βρακακια στεφανακι και της εδειξα πως τα χρησιμοποιουμε για πολλους μηνες πηγαινε και εκανε τσισα οποτε ηθελε..Μεχρι που 30μηνων μια ωραια ημερα εβγαλε την πανα ημερησια + βραδινη και μεχρι σημερα(32μηνων) ειχε 4 βραδινα ατυχηματα. Πλεον ξυπναει το βραδι μονη της οταν θελει τουαλετα...Θελω να πω οτι τωρα ηταν ετοιμη τωρα το εκανε! Ωστοσο πολλα παιδια οταν πιεζονται ενω δεν ειναι ετοιμα πισωγυριζουν η καποια αντιδρουν κ δεν το κανουν...

 

Αν και δεν έβαλα ποτέ μωρό στο γιογιό, βιαζόμουν όντως να βγάλω την πάνα. Ο γιος μου ήταν 2 ετών και 2 μηνών όταν γεννήθηκε η αδερφή του και η κατάσταση με τις πάνες έγινε γρήγορα ανυπόφορη (για εμένα τουλάχιστον), δεν την πάλευα να αλλάζω πάνα κάθε λιγο και λιγάκι σε 2 παιδιά. Ο μεγάλος 2,5 ετών έκοψε την ημερήσια, μέσα σε 2-3 εβδομάδες και την βραδυνή.

 

Η μικρή την έκοψε ακόμα νωρίτερα, 27 μηνών ήταν, μέσα σε έναν μήνα είχε βγάλει και την βραδυνή. Σίγουρα η πάνα είναι μεγάλη διευκόλυνση, αλλά για εμένα προσωπικά, μετά από 4,5 χρόνια μέσα στις πάνες, δεν έβλεπα την ώρα να απαλλαγώ τελείως.

[xaroumenh mama]

Just now, Maria2387 είπε:

Απορία σε ποια ηλικια του παιδιου κοψατε την πανα ολοκληρωτικα εννοω ημερισια +βραδινη; Προσπαθω να καταλάβω αν αυτο το "συστημα", "δουλεψε"...  Παλαιότερα οι γονεις μας ζοριζοντουσταν να μας μαθουν τουαλετα γτ δεν υπηρχαν πανες και πραγματικα ηταν πολυ ταλαιπωρια να πλενουν και τα πανιά.  Ενα μωρο μεχρι τα 2,5 +- , δεν ειναι οργανικα ετοιμο οποτε εμενα προσωπικα μου φαινεται πιεση να βαζω ενα μωρο στο γιογιο... Ακομα ομως κ ετσι να γινει ενα μωρο αν δεν ελεγχει την κυστη του τουαλετα δεν θα μαθει, απλα εμειες μαθαινουμε τους χρονους η τις εκφρασεις και το καθιζουμε.. Δεν εχω ομω1 καταλαβει αυτο ακριβως που εξυπηρετει, παλια εξυπηρετουσε να μην πλενουν πανια, τωρα; Εγω το βρισκω ενα προβλημα ακομα να κυνηγαω ενα μωρο που κανει τσισα ανα 10λεπτα... Εγω την μικρη δεν την πιεσα ποτε οτα αρχισε να καταλαβενει πηραμε ενα γιογιο, βρακακια στεφανακι και της εδειξα πως τα χρησιμοποιουμε για πολλους μηνες πηγαινε και εκανε τσισα οποτε ηθελε..Μεχρι που 30μηνων μια ωραια ημερα εβγαλε την πανα ημερησια + βραδινη και μεχρι σημερα(32μηνων) ειχε 4 βραδινα ατυχηματα. Πλεον ξυπναει το βραδι μονη της οταν θελει τουαλετα...Θελω να πω οτι τωρα ηταν ετοιμη τωρα το εκανε! Ωστοσο πολλα παιδια οταν πιεζονται ενω δεν ειναι ετοιμα πισωγυριζουν η καποια αντιδρουν κ δεν το κανουν...

Αν κ με τα κακά κατάλαβα πως γίνεται κ τον λόγο με τα τσισα έχω κ εγώ την ίδια απορία ..! Η μαμά μου σε εμένα μου έβγαλε τη πάνα όπως μου είπε όταν ειμουν 15 μηνών δε τη ζορισα καθόλου η αδερφή μου όμως που την ξεκίνησε κ εκείνη σε πολύ μικρή ηλικία την έβγαλε γύρω στα τρία κ τα βράδυα μέχρι την έκτη δημοτικού τα έκανε πάνω της ακόμα θυμάμαι τα πανιά που της έβαζε ..!

[μαγιοπουλας]

Σήμερα στο messy play ρώτησα τις παιδαγωγουγους, που γενικότερα εμπιστεύομαι πολύ κ μου είπαν ότι δεν υπάρχει στάνταρ ηλικία. Με προετρεψαν να πάμε μαζί κ να διαλέξει εκείνη το γιογιό κ να μπει πρώτα στο γιογιό κ όχι στη λεκάνη όπως ήθελα γιατί ίσως αισθανθεί ανασφάλεια επειδή δεν ακουμπάνε τα πόδια της κ φοβηθεί. 

[Maria2387]

6 ώρες πρίν, μαγιοπουλας είπε:

Σήμερα στο messy play ρώτησα τις παιδαγωγουγους, που γενικότερα εμπιστεύομαι πολύ κ μου είπαν ότι δεν υπάρχει στάνταρ ηλικία. Με προετρεψαν να πάμε μαζί κ να διαλέξει εκείνη το γιογιό κ να μπει πρώτα στο γιογιό κ όχι στη λεκάνη όπως ήθελα γιατί ίσως αισθανθεί ανασφάλεια επειδή δεν ακουμπάνε τα πόδια της κ φοβηθεί. 

Νομιζω οτι επειδη λειτουργει η μιμησει στα παιδια, ειναι πιο ευκολο να πατε κατευθειαν στην λεκανη γτ βλεπουν εμας και παμε εκει.. Τωρα βεβαια ειναι αναλογα το παιδι... Εμεις πηραμε γιογιο, αλλα πηγενε εκει στην αρχη αρχη οταν ακομα δεν ειχε μαθει..Οταν εμαθε ηθελε να πηγαινει τουαλετα κ ενιωθε υπερηφανει οτι τα εκανε εκει που τα κανουμε κ εμεις...Οποτε το γιογιο το χρησιμοποιουσαμε οταν ειμασταν καπου που δεν μπορουσε να παει τουαλετα (για λογους υγιεινης)

[μαγιοπουλας]

Θα δείξει. Σκέφτομαι ότι το γιογιό είναι ακόμη ένα τσουμπλεκι να το κουβαλάς μαζί σου έξω. Βουνό μου φαίνεται. 

[ΑΡΓΚ]

On 10/4/2019 at 7:56 ΜΜ, xaroumenh mama είπε:

Αν κ με τα κακά κατάλαβα πως γίνεται κ τον λόγο με τα τσισα έχω κ εγώ την ίδια απορία ..! Η μαμά μου σε εμένα μου έβγαλε τη πάνα όπως μου είπε όταν ειμουν 15 μηνών δε τη ζορισα καθόλου η αδερφή μου όμως που την ξεκίνησε κ εκείνη σε πολύ μικρή ηλικία την έβγαλε γύρω στα τρία κ τα βράδυα μέχρι την έκτη δημοτικού τα έκανε πάνω της ακόμα θυμάμαι τα πανιά που της έβαζε ..!

 

Δε  θυμαμαι πια ηλικιες ακριβως, αλλα καπου στα 2. Γιατι θυμαμαι οτι για να γραφτουμε σε κανονικο τμημα κολυμβητηριου πρεπει το παιδι να εχει καθαρισει τελειως απο ατυχηματα, και ξεκινησαμε γυρω στα 2μιση, και μαλιστα το καθυστερουσαμε κιολας λογω ηλικιας, οχι λογω πανας. Και λιγο μετα το χρονο, ουσιαστικα ειχαμε πανες βρακακι και ηταν μονο για τσισα, που με τον καιρο γινοντουσαν ολο και περισσοτερο στο γιογιο. 

[ΑΡΓΚ]

On 11/4/2019 at 8:03 ΜΜ, μαγιοπουλας είπε:

Θα δείξει. Σκέφτομαι ότι το γιογιό είναι ακόμη ένα τσουμπλεκι να το κουβαλάς μαζί σου έξω. Βουνό μου φαίνεται. 

Δεν εχω κουβαλησει ποτε γιογιο, γιατι να το κανεις αυτο το βασανιστηριο στον εαυτο σου; Κρατας το παιδι πανω απο την τουαλετα. Ε και αν ειναι εξω, δε νομιζω κανεις να παρεξηγηθηκε γιατι σταματησες το αυτοκινητο για να κατουρησει το μωρο στην εξοχη σε ενα ταξιδι.

[Maria2387]

9 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Δεν εχω κουβαλησει ποτε γιογιο, γιατι να το κανεις αυτο το βασανιστηριο στον εαυτο σου; Κρατας το παιδι πανω απο την τουαλετα. Ε και αν ειναι εξω, δε νομιζω κανεις να παρεξηγηθηκε γιατι σταματησες το αυτοκινητο για να κατουρησει το μωρο στην εξοχη σε ενα ταξιδι.

Αυτο κανω τωρα και δεν κουβαλαω το γιογιο..Αλλα στην αρχη που δεν ηξερα πως θα κραταω το παιδι πανω στην τουαλετα, το κουβαλουσα 

[samsympan]

On 11/4/2019 at 12:20 ΜΜ, Maria2387 είπε:

Νομιζω οτι επειδη λειτουργει η μιμησει στα παιδια, ειναι πιο ευκολο να πατε κατευθειαν στην λεκανη γτ βλεπουν εμας και παμε εκει..

Σωστή σκέψη αλλά, έχει νόημα το γιο-γιο γιατί το παιδάκι βλέπει το περιεχόμενο του και εξηγώντας του αντιλαμβάνεται σταδιακά την όλη διαδικασία. Στην λεκάνη χάνεται το θέαμα .

On 13/4/2019 at 3:14 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

Ε και αν ειναι εξω, δε νομιζω κανεις να παρεξηγηθηκε γιατι σταματησες το αυτοκινητο για να κατουρησει το μωρο στην εξοχη σε ενα ταξιδι.

Θεωρώ πως κάτι τέτοιο είναι αποδεκτό όταν μιλάμε για μεγαλύτερα παιδιά, που έχουν προ πολλού αποχαιρετήσει το γιο-γιο, ή ακόμα και για ενήλικες, όταν μιλάμε για έκτακτη ανάγκη. Εκεί ναι, δε μπορείς να κάνεις κάτι άλλο!

Όταν όμως μιλάμε για παιδί προσχολικής ηλικίας που εκπαιδεύεται στη χρήση τουαλέτας, άποψη μου είναι, στις εξόδους το γιο-γιο είναι απαραίτητο. Καταρχήν φυσικά κανείς δεν έχει την απαίτηση από το παιδί να κρατηθεί μέχρι να βρεθεί λεκάνη τουαλέτας. Έπειτα έστω ότι η έξοδος αφορά σε ταξίδι στην εξοχή. Έχεις αγοράκι και θέλει τσίσα. Κάνει όρθιο, λες ok. Έχεις κοριτσάκι και θέλει τσίσα. Προσωπικά δε θα ήμουν ok να κάνει βαθύ κάθισμα πάνω από το χώμα, τα χορταράκια, τα ζουζουνάκια, κλπ, αλλά έστω ότι και πάλι ok. Εάν όμως το παιδάκι θέλει κακά; Θα σταματήσεις το αυτοκίνητο και θα σκάβεις λάκκο σαν τις γάτες, θα είσαι με την σακουλίτσα στο χέρι, ή θα απομακρυνθείς για να βρεις ένα απόμερο κατά την άποψη σου σημείο, που όμως πχ για αυτόν που θα περάσει από εκεί και τις σόλες των παπουτσιών του δεν θα είναι και πολύ κατάλληλο. Και σε πιο καθημερινό σενάριο. Η έξοδος αφορά στην πόλη. Είναι ok το παιδάκι μου να κατουράει στον αμμόλακο της παιδικής, και εγώ να χασκογελάω λέγοντας «Ε και τι να κάνω, να το κόψω;». (Και να φανταστεί κανείς ότι όταν είχα πρωτοδεί τον αμμόλακο, περιχαρής πήγα το μωρό να παίξει. Μετά κατάλαβα γιατί ήμασταν μόνοι εκεί και όταν πλησίαζαν άλλα παιδάκια τα τραβούσαν μακριά… Και σκεφτόμουν «Μα καλά πως κάνουν έτσι! Το παιδάκι να παίξει με την άμμο θέλει»… πόόόσο άσχετη!). Είναι ok το παιδάκι μου να αφοδεύσει σε μια γωνία, όπου εκεί κατά σύμπτωση κάποιος θα παρκάρει το καρότσι του; Είναι ok, κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου της Αθήνας, δίπλα στους Εύζωνες της προεδρικής φρουράς, ανάμεσα στους ανθρώπους (από όλον τον κόσμο) που έχουν έρθει να θαυμάσουν τους δρομείς, τα τσισάκια του παιδιού μου να κοσμούν το πεζοδρόμιο; (Ω ναι, συνέβη!).

Και στην τελική τι διδάσκει αυτό στο παιδί; Ότι μπορούμε να ουρούμε και να αφοδεύουμε εκεί που θεωρούμε εμείς ok και δεν τρέχει τίποτα; Εδώ παλεύουμε να αποκτήσουμε την παιδεία να μαζεύουμε τα περιττώματα των σκύλων μας. Των παιδιών μας δεν θα τα μαζεύουμε;

Δεν είναι προτιμότερο να έχω μαζί μου ένα πανάλαφρο και compact γιο-γιο, και να διδάξω στο παιδί μου ότι φυσικά και δεν είναι παρεξηγήσιμο ένα μικρό παιδάκι να κάνει την ανάγκη του στο δρόμο αλλά οφείλουμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο διακριτικοί, να τηρούμε όσο γίνεται την υγιεινή μας και να είμαστε και σωστοί απέναντι στους συμπολίτες μας (και την δική τους υγιεινή και αισθητική);!

[little lamb]

On 13/4/2019 at 3:14 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

Δεν εχω κουβαλησει ποτε γιογιο, γιατι να το κανεις αυτο το βασανιστηριο στον εαυτο σου; Κρατας το παιδι πανω απο την τουαλετα.

 

Αν και δεν είναι ακόμα η ώρα μου (μιας που σε λίγο μπαίνω στον μήνα μου να γεννήσω) έπεσα πάνω σε αυτό και μάλιστα το σκεφτόμουν τις προάλλες και το λέγαμε με τον άντρα μου! Περιμένουμε κορίτσι και αναρωτιόμασταν πώς γίνεται να πηγαίνουν τα κοριτσάκια τουαλέτα όταν είναι εκτός σπιτιού όσο είναι ακόμα μικρά και δεν φτάνουν να κάνουν πιπί αν σταθούν όρθια (αφού προφανώς δεν πρέπει να καθίσουν). Και για τα αγοράκια ισχύει όσο δεν φτάνουν, αλλά υποθέτω είναι ευκολότερο να τα σηκώσεις μπροστά από τη λεκάνη. Στα κορίτσια όμως πώς γίνεται χωρίς να βραχούν ρούχα;; Και όσο βαραίνει το παιδί τι γίνεται; (γιατί υποθέτω μέχρι τα 6 τουλάχιστον σίγουρα δεν φτάνει!)

Και παρεμπιπτόντως αν είναι κάπου π.χ. ο μπαμπάς με την κόρη ή η μαμά με τον γιο, σε ποια τουαλέτα πάνε; Αντρική ή γυναικεία;

 

[ΑΡΓΚ]

3 ώρες πρίν, samsympan είπε:

Σωστή σκέψη αλλά, έχει νόημα το γιο-γιο γιατί το παιδάκι βλέπει το περιεχόμενο του και εξηγώντας του αντιλαμβάνεται σταδιακά την όλη διαδικασία. Στην λεκάνη χάνεται το θέαμα .

Θεωρώ πως κάτι τέτοιο είναι αποδεκτό όταν μιλάμε για μεγαλύτερα παιδιά, που έχουν προ πολλού αποχαιρετήσει το γιο-γιο, ή ακόμα και για ενήλικες, όταν μιλάμε για έκτακτη ανάγκη. Εκεί ναι, δε μπορείς να κάνεις κάτι άλλο!

Όταν όμως μιλάμε για παιδί προσχολικής ηλικίας που εκπαιδεύεται στη χρήση τουαλέτας, άποψη μου είναι, στις εξόδους το γιο-γιο είναι απαραίτητο. Καταρχήν φυσικά κανείς δεν έχει την απαίτηση από το παιδί να κρατηθεί μέχρι να βρεθεί λεκάνη τουαλέτας. Έπειτα έστω ότι η έξοδος αφορά σε ταξίδι στην εξοχή. Έχεις αγοράκι και θέλει τσίσα. Κάνει όρθιο, λες ok. Έχεις κοριτσάκι και θέλει τσίσα. Προσωπικά δε θα ήμουν ok να κάνει βαθύ κάθισμα πάνω από το χώμα, τα χορταράκια, τα ζουζουνάκια, κλπ, αλλά έστω ότι και πάλι ok. Εάν όμως το παιδάκι θέλει κακά; Θα σταματήσεις το αυτοκίνητο και θα σκάβεις λάκκο σαν τις γάτες, θα είσαι με την σακουλίτσα στο χέρι, ή θα απομακρυνθείς για να βρεις ένα απόμερο κατά την άποψη σου σημείο, που όμως πχ για αυτόν που θα περάσει από εκεί και τις σόλες των παπουτσιών του δεν θα είναι και πολύ κατάλληλο. Και σε πιο καθημερινό σενάριο. Η έξοδος αφορά στην πόλη. Είναι ok το παιδάκι μου να κατουράει στον αμμόλακο της παιδικής, και εγώ να χασκογελάω λέγοντας «Ε και τι να κάνω, να το κόψω;». (Και να φανταστεί κανείς ότι όταν είχα πρωτοδεί τον αμμόλακο, περιχαρής πήγα το μωρό να παίξει. Μετά κατάλαβα γιατί ήμασταν μόνοι εκεί και όταν πλησίαζαν άλλα παιδάκια τα τραβούσαν μακριά… Και σκεφτόμουν «Μα καλά πως κάνουν έτσι! Το παιδάκι να παίξει με την άμμο θέλει»… πόόόσο άσχετη!). Είναι ok το παιδάκι μου να αφοδεύσει σε μια γωνία, όπου εκεί κατά σύμπτωση κάποιος θα παρκάρει το καρότσι του; Είναι ok, κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου της Αθήνας, δίπλα στους Εύζωνες της προεδρικής φρουράς, ανάμεσα στους ανθρώπους (από όλον τον κόσμο) που έχουν έρθει να θαυμάσουν τους δρομείς, τα τσισάκια του παιδιού μου να κοσμούν το πεζοδρόμιο; (Ω ναι, συνέβη!).

Και στην τελική τι διδάσκει αυτό στο παιδί; Ότι μπορούμε να ουρούμε και να αφοδεύουμε εκεί που θεωρούμε εμείς ok και δεν τρέχει τίποτα; Εδώ παλεύουμε να αποκτήσουμε την παιδεία να μαζεύουμε τα περιττώματα των σκύλων μας. Των παιδιών μας δεν θα τα μαζεύουμε;

Δεν είναι προτιμότερο να έχω μαζί μου ένα πανάλαφρο και compact γιο-γιο, και να διδάξω στο παιδί μου ότι φυσικά και δεν είναι παρεξηγήσιμο ένα μικρό παιδάκι να κάνει την ανάγκη του στο δρόμο αλλά οφείλουμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο διακριτικοί, να τηρούμε όσο γίνεται την υγιεινή μας και να είμαστε και σωστοί απέναντι στους συμπολίτες μας (και την δική τους υγιεινή και αισθητική);!

 

Τι να σου πω, δε μου χρειάστηκε ποτέ. Ούτε στον αμμόλακο κατουρήσαμε, ούτε στη μέση του δρόμου, ούτε σε άλλα ακατάλληλα σημεία. Πίσω από κανένα θάμνο σε κανένα πάρκο ελλείψει τουαλέτας κοντά, ναι. Στην πόλη, όλο και κάποιο καφέ, εστιατόρειο, μαγαζί κλπ έχει να μπεις για τουαλέτα, στην εξοχή, ε και τα κακά του να κάνει το παιδί σε κάποιο χέρσο χωράφι, δε νομίζω ότι θα πάθει κανείς κάτι.

[ΑΡΓΚ]

3 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

Αν και δεν είναι ακόμα η ώρα μου (μιας που σε λίγο μπαίνω στον μήνα μου να γεννήσω) έπεσα πάνω σε αυτό και μάλιστα το σκεφτόμουν τις προάλλες και το λέγαμε με τον άντρα μου! Περιμένουμε κορίτσι και αναρωτιόμασταν πώς γίνεται να πηγαίνουν τα κοριτσάκια τουαλέτα όταν είναι εκτός σπιτιού όσο είναι ακόμα μικρά και δεν φτάνουν να κάνουν πιπί αν σταθούν όρθια (αφού προφανώς δεν πρέπει να καθίσουν). Και για τα αγοράκια ισχύει όσο δεν φτάνουν, αλλά υποθέτω είναι ευκολότερο να τα σηκώσεις μπροστά από τη λεκάνη. Στα κορίτσια όμως πώς γίνεται χωρίς να βραχούν ρούχα;; Και όσο βαραίνει το παιδί τι γίνεται; (γιατί υποθέτω μέχρι τα 6 τουλάχιστον σίγουρα δεν φτάνει!)

Και παρεμπιπτόντως αν είναι κάπου π.χ. ο μπαμπάς με την κόρη ή η μαμά με τον γιο, σε ποια τουαλέτα πάνε; Αντρική ή γυναικεία;

 

 

Ρουχαλάκια που κατεβαίνουν έυκολα, και τα κρατάς πάνω από την τουαλέτα. Είναι πολύ εύκολο. Ε στα 5-6 πια, καθαρίζεις το κάθισμα και κάθεται, έτσι κι αλλιώς γιογιο για εξάχρονα δεν παίζει. Απλά έχεις μαζί σου μαντηλάκια αντισηπτικά, π.χ. γνωστής μάρκας χλωρινης.

[samsympan]

1 hour ago, ΑΡΓΚ είπε:

Στην πόλη, όλο και κάποιο καφέ, εστιατόρειο, μαγαζί κλπ έχει να μπεις για τουαλέτα, στην εξοχή, ε και τα κακά του να κάνει το παιδί σε κάποιο χέρσο χωράφι, δε νομίζω ότι θα πάθει κανείς κάτι.

 

1 hour ago, ΑΡΓΚ είπε:

Ε στα 5-6 πια, καθαρίζεις το κάθισμα και κάθεται, έτσι κι αλλιώς γιογιο για εξάχρονα δεν παίζει. Απλά έχεις μαζί σου μαντηλάκια αντισηπτικά

Δίκιο έχεις. Πιθανόν είμαι υπερβολική. Επίσης έχω κορίτσια. Ξέρω οι αγορομάνες έχουν άλλη οπτική επί του θέματος.

Αφού και τώρα που πλέον είναι μεγάλο παιδάκι (3+) και ξέρει και δεν αγγίζει πουθενά, ακόμη και σε μαγαζί με παιδικές τουαλέτες (ομολογουμένως πολύ καθαρές), σιχαίνομαι να την βάζω στην λεκάνη ακόμη και με το δικό μας στεφανάκι. Σκέφτομαι το πόμολο που θα αγγίξω και μετά το χαρτί που θα την σκουπίσω, τα ποδαράκια της ή το ρούχο της που μπορεί να ακουμπήσουν κάπου, το καζανάκι που θα μας «ψεκάσει» όταν θα το τραβήξω (πολλές  τουαλέτες έξω δεν έχουν καπάκι). Προτιμώ όταν πηγαίνουμε στην τουαλέτα να την βάζω στο γιο-γιο. Καθόμαστε, σκουπιζόμαστε, πετάμε, πλενόμαστε, φύγαμε. Βέβαια αυτά τα σκέφτομαι και για εμένα, οπότε γενικά εάν μπορώ να αποφύγω την τουαλέτα εκτός σπιτιού την αποφεύγω. Άσε που υπήρχαν στιγμές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου στην 2η, που κάτι η έλλειψη κοντινής τουαλέτας, κάτι η συχνοουρία, κάτι η  γενική σιχαμάρα που με κατέβαλε, το γιο-γιο φάνταζε πολύ ωραία λύση και για εμένα… ευτυχώς συγκρατήθηκα και γλιτώσαμε τον εξευτελισμό.

[little lamb]

Εγώ δεν φοβάμαι τόσο τα μικρόβια σε πόμολα κλπ, απλά να μην καθίσει (όπως κι εμείς άλλωστε -αν και έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι αν απλά καθόμασταν όλες τότε οι τουαλέτες θα ήταν μια χαρά καθαρές, ούτε βρεγμένα καθίσματα ούτε βρεγμένα πατώματα και όλα καλά!) Δεν σιχαίνομαι, πηγαίνω πάντα τουαλέτα πριν φύγω από οπουδήποτε, δεν μπορώ να έχω το άγχος ότι θα μου'ρθει στη διαδρομή! ( @samsympan αν κρατιέσαι είναι χειρότερα, μπορεί να πάθεις ουρολοίμωξη!) Οπότε δεν είναι τόσο πολύ η σιχαμάρα το θέμα μου για το παιδί. Απλά τα πρακτικά σκέφτομαι, πώς γίνεται αυτό το κράτημα πάνω από τη λεκάνη και μετά ας πούμε που θες να το σκουπίσεις, προφανώς δεν μπορείς να το σκουπίσεις κρατώντας το και το βάζεις υποθέτω να σταθεί κανονικά στο πάτωμα. Ε δεν μπορεί να στάξει στα ρούχα του;; 

[samsympan]

Σαν αστεϊσμό το είπα ότι συγκρατήθηκα να μην κάτσω στο γιο-γιο, όχι κρατήθηκα και δεν πήγα τουαλέτα .

Κι όμως το πόμολο της πόρτας, το χαρτί υγείας, οι λαβές της βρύσης ενδεχομένως φέρουν περισσότερα μικρόβια και από το εσωτερικό της λεκάνης της τουαλέτας. Και όχι απαραιτήτως παθογόνα για το γεννητικό σύστημα, αλλά γενικότερα. Πχ έχω λοιμώδη μονοπυρήνωση (το αναφέρω επειδή ο ιός είναι σχετικά συνήθης και μεταφέρεται και με τα ούρα. Για αυτό είναι και αρκετά εύκολο να κολλήσουν τα παιδάκια πχ στον παιδικό από την τουαλέτα), αγγίζω τη μύτη μου που τρέχει, φτερνίζομαι στην παλάμη μου, πιτσιλάω και λίγο και αγγίζω όλα τα παραπάνω χωρίς να έχω πλύνει τα χέρια μου. Σε κοινόχρηστες τουαλέτες, όπως ανέφερες, δεν τηρούν όλοι τους κανόνες υγιεινής. Το παιδάκι όλο και κάτι θα αγγίξει, ειδικά εάν είναι πιο μικρό. Όλο και κάπου θα ακουμπήσει. Και το χεράκι του το επόμενο δευτερόλεπτο μπορεί να είναι στη δική του μυτούλα, στοματάκι, προσωπάκι.

 

Just now, little lamb είπε:

Ε δεν μπορεί να στάξει στα ρούχα του;; 

Μα το θέμα δεν είναι να στάξουν λίγα τσισάκια του ίδιου του παιδιού στα ρούχα του. Άλλωστε σε υγιές παιδάκι τα τσίσα του είναι άσηπτα.