marakiz

Εμένα δεν με νοιάζει να ξυπνήσει για το παιδί, εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ με το ροχαλητό και είναι για μένα πρόβλημα πλέον το ότι δεν κοιμόμαστε μαζί. Δεν ξέρω πως γίνεται κάτι τέτοιο να ξεπεραστεί, δεν ξέρω αν υπάρχει λύση. Παλιά φορούσα ωτοασπιδες, τώρα προφανως και δεν γίνεται αυτο. Το αστείο είναι πως πριν λίγα χρονια άσκησα κριτική σε ζευγάρι φίλων μου που κοιμόταν χώρια 2 χρόνια διότι η μαμά κοιμόταν ακόμα με το παιδί και είχα πει με σιγουριά, τεράστια όμως σιγουριά πως αυτό το πράγμα πρέπει να λυθεί, δεν γίνεται να κοιμάστε χώρια, δεν ξέρω πως θα λυθεί, αλλά πρέπει. Λούσου το τώρα Μαράκι και μεγάλες μπουκιές φάγε στο μέλλον.

Τα ανατομικά παπουτσάκια έχουν λίγο υπερυψωμένο πάτο στην περιοχή της καμάρας. Αν είναι όντως δερμάτινα μπορείτε να το καταλάβετε από τη μυρωδιά θαρρώ. Για τα πρώτα βήματα και για όσο το επιτρέπει η τσέπη σας, το σωστό παπούτσι πρέπει να έχει δερμάτινο και ανατομικό πάτο. Από εκεί και πέρα αν 1-2 φορές φορέσει και κάποιο παπούτσι χωρις αυτές τις προδιαγραφές, όλα οκ, δεν θα χαλάσει το ποδαράκι του.

Ας πω τις δικές μας εξελίξεις 2 μήνες μετά. Σε διάβασα πολύ προσεκτικά και με παρέα με το ένστικτό μου βγήκα από το τριπάκι του "για να κοιμάται καλά ένα παιδί πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθούμε το βιολογικό του ρολόι". Τον άφησα ελεύθερο με καμία πια προσπάθεια για μεσημεριανό ύπνο. Αυτό δεν έσωσε την ανάγκη του να κοιμάται το μεσημέρι (που την έχει ακόμα) μας έσωσε σε άλλα σημεία όμως. Δεν νιώθει να πιέζεται και έχουμε καλύτερη επαφή. Το βράδυ δεν αντιστέκεται πλέον όταν πρέπει να πάμε για ύπνο, φαίνεται να έχει αγαπησει τη ρουτινα του, επιτέλους. Αλλαγή πάνας, δόντια, ξάπλα στο κρεβάτι για 1-2 παραμύθια, λίγες αγκαλιές και νάνι. Δεν παίρνει σχεδόν ποτέ πάνω από μισάωρο. Οπότε τώρα ξυπνάει στις 8-8.30 το πρωί και κοιμάται 20.00-21.00 για βράδυ. Κάποια ελάχιστα μεσημέρια μπορεί να τον πάρει ο ύπνος στον καναπέ, μόνο όταν τον κρατά η νταντά του, ποτέ όσο είμαι εγώ στο σπίτι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα κοιμηθεί 22.00-23.00 το βράδυ. Οκ. Και τι έγινε για μια στο τόσο. Κοιμάμαι ακόμα μαζι του στο δωμάτιο του κι ο κύριος λόγος είναι πως ο πατερας του ροχαλίζει τόσο πολύ που εγω ξυπνάω (έχω συνηθίσει να ξυπνάω πλέον μέσα στο βράδυ) και δεν μπορώ να ξανακοιμηθώ. Όμως τον προετοιμάζω καιρό τώρα πως εγώ θα επιστρέψω στο κρεβάτι με το μπαμπά. Το διπλό κρεβάτι δεν το θέλει πλέον, έχει βολευτεί στο δικό του, είναι το κρεβάτι του. Ξυπνάει 1-2 φορές το βράδυ και συνήθως είτε έρχεται για μια αγκαλιά και φεύγει είτε βάζει μόνος του τη μουσικούλα του κάτι που επίσης αποδαιμονοποίησα ως βοηθεια στον ύπνο. Έμαθε να βάζει μόνος του τη μουσική κι αν εγώ δεν είχα συνηθίσει να ξυπνάω με το παραμικρό κιχ μπορεί και να συνέχιζα κανονικά τον υπνο μου. Άλλες φορές δεν ξυπνάει καθόλου. Το συμπέρασμα μου είναι πως τώρα που μεγαλώνει το παιδί μου κι εγώ συνηθίζω στο ρόλο μου ως μητέρα, καταλαβαίνω πως ως μωρομαμά υπερβάλουμε πολλές φορές να το πάμε κατά γράμμα και είμαστε τόσο σχολαστικές και αναλυτικές με το οτιδήποτε που φορτώνουμε κούραση στον ήδη κουρασμένο εαυτό μας.

Σταμάτησε να πίνει το βράδυ και με λίγη γκρίνια προς έκπληξη σου κι αυτό συνέβη γιατί απλά ήσουν αποφασισμένη. Στις 6 να προσφέρεις κανονικά το στήθος για να πιει εφόσον πεινάει (και λογικό), εφόσον πιει όμως το απομακρύνεις γιατί δεν είναι ότι πεινάει άλλο, απλά το θέλει για να νανουρίζεται και να συνεχίσει να κοιμάται. Είναι στο χέρι σου να σταματήσει κι αυτό πριν εδραιωθεί ως συνήθεια αντιμετωπίζοντας το παιδί φυσικά πάντα με αγάπη, ευαισθησία και ενσυναίσθηση.

Τώρα εσύ μπήκες για συμβουλή κι επιπλέον τα ακους και για τον άντρα σου πως είναι απαράδεκτος και σίγουρα αυτό σου έλειπε να ακούσεις τώρα, αλλά έλα που είναι απαράδεκτος που σου λεει τέτοια πράγματα, παιδί κάνετε όχι ταξίδι του μέλιτος. Είσαι ετοιμόγεννη και τόσο μικρή γμτ. Θα προσπαθήσω να τον αιτιολογήσω (κι όχι δικαιολογήσω) και να φανταστώ πως είναι κι αυτός μικρός και λίγο ανόητος, όχι όμως πως δεν σε αγαπάει ή αν του εξηγήσεις πως δεν θα καταλάβει. Χειρουργείο με το ζόρι δεν πρέπει να κάνεις κι εφόσον προτιμάς φυσιολογικό τοκετό κι επιπλέον το επιτρέπουν οι συνθήκες αυτό να κυνηγήσεις. Να το εξηγήσεις στον άντρα σου και να του πεις να το καταλαβει καλά πως αυτό που σου είπε σε πληγώνει και πως τον χρειάζεσαι. Είσαι πολύ μικρή, μην κάνεις κάτι που θα το μετανιώσεις αργότερα όταν ωριμάσεις και μπορείς να υπερασπιστείς καλύτερα τα θέλω σου και τον εαυτό σου. Κάντο τώρα.

Ο νονός αποφασίζει τι σταυρό θα πάρει. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι και τόσο ωραίο το "δεν σου πέφτει λόγος". Έτσι στο είπε? Για την ιστορία όταν με είχε ρωτήσει τι θα ήθελα η κουμπάρα μου της είχα πει πως προτιμώ λευκόχρυσο αλλά δεν με πειράζει ότι κι αν πάρεις. Τελικά πήρε χρυσό και κανένα πρόβλημα δεν είχα.

Αν δεν χρησιμοποιεί πιπίλα είτε γενικά είτε για ύπνο είναι κρίμα να τη μάθει τώρα (και να χρειαστεί να του κόψει ΚΑΙ αυτό μετά).

Εντάξει, αρχικά έπαθα ένα σοκ μόλις το διάβασα αυτό, ξαναγύρισα να κοιτάξω ποιος το γράφει! Αχαχαχα!! Αλήθεια γέλασα!

Ιδανικά το καλύτερο θα ήταν να ξυπνάει πιο νωρίς άρα να κοιμάται για μεσημέρι νωρίτερα κι άρα να κοιμάται και το βράδυ νωρίτερα. Σίγουρα από το να κοιμάται στις 12 το βράδυ, καλύτερα είναι να το παίρνει σερί.

Άρα ο αποθηλασμός σας είναι ομαλός και σταδιακός και για τους δυο σας, μην σε απασχολεί καθόλου.

Ναι έτσι νομίζω και εγώ ότι είναι.

Φαντάζομαι πως θα έχει λίγο γάλα, όχι όπως πριν, κι ετοιμάζεται να γεννήσει, παίζει το ρόλο του κι αυτό. Μαμά Ανέστη μια χαρά σταδιακά σου μειώνεται το γάλα, έτσι ακριβώς όπως πρέπει. Η μια φορα στις 3 μέρες δεν έγινε ξαφνικά, φαντάζομαι θα είχε μειώσει κάποιους θηλασμούς. Τώρα θα έχει μειωθεί το γάλα αλλά θα έχεις ακόμα, μόλις σταματήσει να θηλάζει εντελώς, πιθανόν και πάλι να έχεις για κάποιο διάστημα. Πάντως μαστολόγος, φιλική με θηλασμό, μου είχε πει να κάνω μαστογραφία ΑΦΟΥ περάσουν 4 μήνες, όπου θα έχεις "καθαρίσει" από γάλα.

Νομίζω sentir και να τον βάλεις να θηλάσει, αφενώς δεν θα έχεις γάλα, αφετέρου δεν θα θυμάται κιόλας πως. Το έχει κάνει και ο γιος μου κάποιες φορές και πιθανολογώ πως το κάνει επειδή του λέω συχνά πως τα μωρά τρέφονται με το γάλα της μαμάς του και πως κι αυτός το ίδιο έκανε (κάνω προετοιμασία για αδερφάκι πριν καν μείνω έγκυος εγώ ). Την τελευταία φορά, 1-2 εβδομάδες που μου ζήτησε επειδή με είδε γυμνή του είπα να έλα να δεις που δεν έχει, πήγε να πιει και φυσικά ούτε είχα, ούτε ήξερε πως, ούτε και κράτησε το ενδιαφέρον του παραπάνω από λίγα δευτερόλεπτα.

@Lenia Σιγά που θα την πας για εγκεφαλογράφημα! Πολύ υπερβολικό μου φαίνεται! Πρέπει να βλέπουν φουλ όνειρα σε αυτή την ηλικία, βάλε ότι η φαντασία τους οργιάζει! Ναι το μεσημέρι τις καθημερινές κοιμάται 2 με 3 ώρες. Εγώ το μεταφράζω πως τον έχει ανάγκη τον ύπνο γι αυτό και τον αφήνω. Φαντάσου πως είναι στο δωμάτιο του με νορμάλ φως να μπαίνει μέσα από ελαφριές κουρτίνες, δεν υπάρχει συσκότιση δηλαδή ώστε να τραβάει περισσότερο ο ύπνος του. Όταν του έκοψες το μεσημεριανό ύπνο δεν είχε νεύρα το παιδί σου? Βλέπω να τον χρειάζεται ξεκάθαρα το μεσημεριανό, οπότε δεν παίζει να του το κόψω. Απλά τα σκ το έχω δεχτεί πως δεν δέχεται να κοιμηθεί κι έχω πάψει να το επιχειρώ. Είναι τόσο αρνητικός και κάνω τόση υπερπροσπάθεια με αποτυχημένα αποτελέσματα κατά 99% που καταλήγω να έχω νεύρα μαζί του, άρα δεν ωφελεί κανέναν μας κάτι τέτοιο. Για τη μουσικούλα είμαι αρνητική γιατί θεωρώ ότι έχει μεγαλώσει για να έχει τέτοιες υπνικές συσχετίσεις. Όχι λες? Να τη δω αλλιώς?

Λένια κοιμόταν το παιδί σου σερί με ένα μόνο ξύπνημα?? Δηλαδή γουάου!!!! Εμείς το έχουμε κάνει ψιλοσκ@τα με το πρόγραμμά του. Έχουν γίνει αλλαγές στη ζωή του και δεν τον πιέζω, τον ακολουθώ. Διακοπές, αποθηλασμός και μεταβίβαση στο δωμάτιο του όπου έγιναν εύκολα θεωρώ, με μένα να κοιμάμαι μαζί του προς το παρόν. Ξυπνάμε αργά σχετικά, στις 8.30 όπου και ετοιμάζομαι και φεύγω για δουλειά. Θα κοιμηθεί για μεσημέρι γύρω στις 14.00 και θα ξυπνήσει 16.00-17.00 με φυσικό επακόλουθο να κοιμάται αργά, πολύ αργά για βράδυ για την ηλικία του, 22.30-23.00. Κι αυτό με προσπάθεια. Τα σκ τα μεσημέρια που είμαστε εμείς σπίτι, δεν δέχεται με τίποτα, με τίποτα όμως να κοιμηθεί εκτός αν είμαστε έξω και αποκοιμηθεί στο αυτοκίνητο όπου και τον μεταφέρω κοιμισμένο και συνεχίζει τον ύπνο του στο κρεβάτι. Αλλιώς το πάμε σερί και κοιμάται κατά τις 21.00 με χίλια ζόρια πάλι, αρκετά αργά αν αναλογιστώ πως δεν έχει κοιμηθεί το μεσημέρι. Τα βράδια σπάνια το πάει εντελώς σερί, ξυπνάει 1-2 φορές και ξανακοιμάται με μία αγκαλιά ή πίνει λίγο νερό ή/και μου ζητάει να βάλω μουσικούλα. Α, ναι άλλο αυτό καινούριο. Είχα πάντα μια μουσική από ένα παιχνίδι πιανάκι και του έβαζα κάποιες φορές στην αρχή της ρουτίνας και μόνο, έπαιζε κανα δεκάλεπτο. Είναι 1-2 μήνες τώρα που το ζητάει τις περισσότερες φορές για να αποκοιμηθεί/κοιμηθεί ξανά. Γενικά έχει μια άρνηση στο να πάει για ύπνο, διεκδικεί τον χρόνο μας και τον καταλαβαίνω. Αλλά θέλω να κοιμάται καλύτερα και δεν ξέρω πως να το συμμαζέψω, από που να αρχίσω βασικά. Μάλλον στο να ξυπνάμε νωρίτερα κι άρα να πάει πιο πίσω σιγά σιγα οι ώρες του. @Έσπερος θα σου πρότεινα να κόψεις το κούνημα, αντιλαμβάνομαι πως σε διευκολύνει για να κοιμάται νωρίτερα κι άρα να έχεις περισσότερο χρόνο, ωστόσο μακροπρόθεσμα δεν σε ευνοεί αυτή η συνθήκη.