diane2020

Αν ένα παιδάκι έχει πρόβλημα σιδήρου τότε να τρώει κάθε μέρα... Αλλά εφόσον πίνει και γάλα, η φόρμουλα πχ εχεθ κι αυτή σίδηρο, η αν θηλάζει και η μαμά τρώει καλά δε βρίσκω το λόγο να τα στουμπωνουμε. Εμένα αυτή βέβαια είναι δική μου άποψη. Εξετάσεις κάθε ένα με ένα μισή χρόνο γίνονται. Εγώ έτσι μεγάλωσα τα παιδιά μου και πότε δεν είχαν έλλειψη σε κάτι και εξετάσεις τους κάνω κάθε χρόνο περίπου αιματος Εγώ έδινα 5 φορές κρέας και 2 χόρτο σούπες μέχρι να χρονισει. Θυμάμαι αν μου μένε ζωμός από το μοσχάρι το ριχνα στη χόρτο σούπα. Μετά το χρόνο τα πάντα

Οχι κάθε μέρα κρέας.... Ούτε εμείς δεν το τρώμε κάθε μέρα! Ψητά από το χρόνο κ μετά έδινα. Γενικά ότι τρωγαμε εμείς έτρωγε κ το μωρό. Από τον χρόνο κι έπειτα Και οσπρια και λαδερά και ψητά και κοκκίνιστα και όλα.

Κανω δίαιτα, με βλέπει διαιτολόγος ανά διαστήματα... Το χάπι είναι αυτό που δίνουν πνευμονολογοι! Έχω γράψει σε αντίστοιχο θέμα! Ακούγεται άθλος αλλά εμένα δε μου φαίνεται. Άθλος μου φαίνεται να κόψω τα δύο πρωινά τσιγάρα... Αντε κι άλλα 2 μέσα στη μέρα. Αλλά πρέπει.. Έχω ορίσει ημερομηνία.. Και μέτα στα τσακιδια το τσιγάρο ποτέ ξανά! Φαν αντικαπνιστρια θα γίνω μετά!!

Έχει ξεφύγει η κατάσταση κι αν αυτοί δε μας δουλεύουν εγώ ήμουνα στο ζαλογγο

Λοιπόν 11η μέρα και σήμερα κάπνισα 6 τσιγάρα μετά βίας. Και λέω μετά βίας γιατί αυτά τα χάπια είναι μαγικά (?!) και γενικώς η διάθεση μου για τσιγάρο έχει ελαττώθει σημαντικά. Το ανάβω και το σβηνω, μου μυρίζουν άσχημα! Κανονικα σε 3 μέρες δε θα πρέπει να ξανακαπνισω αλλά έδωσα στον εαυτό μου, με το οκ της γιατρού να το παρατείνω μια βδομάδα ακόμα.. Αλλά θα δείξει γιατί πάει πολύ καλά. Μπορεί δλδ σε 3 μέρες το 6 να το κάνω 1 η 0. Πιο πολύ το ψυχολογικό είναι πλέον νονιζω, η κακή συνήθεια. Με αυτό παλεύω τώρα.......... Που είναι το δύσκολο! Παρενέργειες ασήμαντα πράγματα.. Κάτι ναυτιες αντε και κανας εφιάλτης. Μέχρι εκεί. Κι αυτά δε νομίζω είναι από το χάπι. Και χάπι να μην έπαιρνα θα ειχα στερητικα.. Παντως ωραία όνειρα δεν έχω δει πάρα μόνο σαχλαμάρες και όταν ξυπνάω λέω ουφ... Αφού πλέον το χω πάρει πρέφα κ στον ύπνο μου και το νιώθω ότι βλέπω εφιάλτη και ξυπνάω αμέσως. Επισης να πω πως κάνω κ διατροφή παράλληλα κι εχω χάσει και κιλά αντί να παίρνω. Όταν θέλω να καπνίσω σκέφτομαι αμέσως το φαι και αρπάζω... Μια μπανάνα! Το ψυχολογικο που λέτε... Η κακή συνηθεια... Αγόρασα ένα σωρό πράγματα κι έκανα αλλαγές, μόνο τον καφέ δεν έκοψα, νομίζω τον χρειάζομαι σε αυτή τη φάση γιατί πιστεύω κι αυτός δημιουργεί στερητικα. Παντως κακό πράμα η συνήθεια αλλά μέσα μου σαν να έχουν έλθει αλλαγές εσωτερικές αλλά δεν έχω ακόμα κάτσει να σκεφτώ ακριβώς γι αυτές. Σα μια εσωτερική ας πούμε στροφή να χει γίνει σε διάφορους όμως τομείς. Μάλλον ήταν η εποχή μου για αλλαγές! Χωρίς να έχω καταστρώσει νωρίτερα σχέδια. Απλώς μια ανάγκη βαθύτερη του υποσυνείδητου ας το πούμε. Αλλά δεν έχω κάτσει να αναλύσω.. Ακόμα τουλάχιστον όχι γιατί το ζω τώρα.

Δεν έχω έντονο ύφος χαλαρά έγραψα αλλά μάλλον φταίει ο γραπτός λόγος. Κοίτα οκ μάντης δεν είσαι αλλά να εδώ γράφεις ότι ξέρεις πως ενοχλεί αυτό, άρα το κατάλαβες, το ψυχανεμιστηκες.. Οπότε την επόμενηφορα είσαι πιο προσεκτικη.. Δεν είναι θέμα πάντως κατανόησης και λογικής αυτός.. Είναι συναισθαντικο κυρίως. Σα να βλέπεις ας πούμε έναν αγαπημένο σου άρρωστο στο κρεβάτι κι αντί να αφήνεις να σου λέει τον πόνο του, τον πιάνεις και του λες μονίμως πόσο χαίρεσαι που έχεις την υγεία σου. Κάπως έτσι. Πιθανόν να μην είστε φίλες και ίσως γιαυτό σου βγαίνει έτσι. Αλλά καλό είναι σε τέτοιες περιπτώσεις να αποφεύγουμε τα πολλά πολλά. Δε θα μπορέσει να σου πει όλα αυτά που λες γιατι δεν μπορεί. Δεν πάνε όλα βάσει λογικής...

Καμμια παρενέργεια εμείς... Όσα χρόνια τους το κάνω.. Πονάει λίγο το χεράκι τους στο σημείο.. Κι εγώ για ίωση νομίζω αλλά ναι θα δεις...

Γιατί όπως έγραψα, δεν είναι καλό να παίζεις με τον πόνο του άλλου. Πονάει, μην τον πατάμε να πονέσει κι άλλο. Γι αυτο! Δίκαιο ξεδικαιο δεν είναι όλα πάντα ζήτημα δικαιοσύνης. Και πρέπει και λογικό... Η άλλη υποφέρει, δε χρειάζεται να ξυνονται πληγές..!!

Εγώ τώρα της λέω να κάνουμε κάνα γράμμα και δε θέλει. Ποιος ορίζει ότι δεν θα ναι χωμενη σε ένα βιβλίο αργότερα? Έσπερος δεν ξέρω.. Χαλάρωσε

Δυστυχως άποτι ξέρω όχι... Εφόσον δε σε απολύει έχει δικαίωμα να σε βάλει ότι ώρα θέλει.. Καλύτερα να ρωτήσεις τον λογιστή σου και ακόμα καλύτερα να κάνεις μια κουβέντα με τον ίδιο. Μήπως θα ήθελες παρτ ταιμ φέρει ειπείν? Να τα βρείτε κάπου στη μέση?

Η σύγκριση δημιουργεί τέτοιο άγχος σε ένα παιδί που το κάνει τρελό, με χαμηλή αυτοεκτίμηση πραγματικά... Μην το κάνετε όσες το κάνετε..

Δε μπορεις να το καταλάβεις και ούτε πρόκειται γιατί πολυ απλά δεν το βίωσες.. So simple as that Γενικώς δεν παίζουμε με τον πόνο του άλλου και καλά έκανες που σταμάτησες να λες! :yes: Τσάμπα άγχος... Άμα πας έτσι θα γερασεις γρήγορα! Και μας θέλουμε φρέσκες, εεε???

Εδώ μέσα όλο "νομίζεται.. Εννοείται.. Υπονοείται..." αποκλείεται δηλαδή το 1+1=2... Νταξ δεν πειραζει συνηθισμένα τα βουνά... Μου ρθε αυθόρμητα επειδή περνάμε καλά να πω πόσο χαίρομαι που είμαι με τα κορίτσια μου που τα ήθελα κιόλας δηλαδή ήθελα κόρες.. Thats all Αν έκανα ένα τρίτο βέβαια δε θα με χάλαγε ένα στερνοπουλο αρσενικό!

Αυτά τα παραδείγματα που παρέθεσες είναι πράγματι υπερβολές. Ένα παιδάκι όμως που δέρνει και δαγκώνει αλλα(πράμα επικίνδυνο), δεν είναι. Εσύ αν είχες παιδί πχ χτυπημένο η δαγκωμένο, τι θα έλεγες? Πρέπει να σκεφτόμαστε και από τις δύο πλευρές και κυρίως από αυτή του παιδιού που δε φταίει. Δηλαδή να περιμένω πότε θα ωρίμασει το παιδάκι της ταδε μαμάς αλλά εν τω μεταξύ να βλέπω το δικό μου έτσι. Εμένα ας πούμε η κόρη μου έχει τρελή δύναμη για την ηλικία της . Αν της μάθαινα να αμυνθεί επιθετικά θα το χε δυαλυσει πίσω το άλλο, ήταν και μικροκαμωμενος. Η δικιά μου είναι θηρίο εμφανισιακά.. Αλλα όχι βέβαια δεν έκανα αυτό, αν και κάπου το σκέφτηκα. 0 Σκέψου λίγο. Όσο αντικειμενικά κι αν θέλει κάποια να το δει, δεν μπορεί τελικά. Θα θελα να ξερά στη θέση την ανάποδη εσύ τι θα έκανες και πως θα σκεφτόσουν.. Εγώ πέρασα από κει και δε θέλω να το θυμάμαι γιατί τράβηξε μήνες αυτή η ιστορία και ήταν στα ξεκινήματα του παιδιού μου στο σχόλειο. Άσχημη εμπειρία λοιπόν.. Οπότε εγώ προσωπικά, αλλά εγώ είμαι εγώ, δεύτερες ευκαιρίες δε δίνω ούτε κάνω που λέμε υπομονή.. Δηλαδή αν συνέβαινε το ίδιο πάλι θα παραπονιομουν αυτή τη φορά εντονως.. Με λίγα λόγια δε θα το επέτρεπα να συμβεί στα πλαίσια ωρίμανσης του άλλου παιδιού πλέον. Διότι κ οι δασκαλες κάνουν τον πυροσβέστη και είναι δύσκολη η θέση τους. Προσπαθούν ευγενικά και διπλωματίκα να στηρίξουν τον πιο αδύναμο αλλά τελικά ο πιο αδύναμος δεν ξέρω ποιος είναι αλλά σίγουρα ο πιο μ.. Μας αυτός που τις τρώει. Και πιο μ.. ο γονέας που κάθεται με σταυρωμένα χέρια.. Εν τω μεταξύ υπαρχουν μανάδες που κοκορευονται γι αυτό.. Τίποτα. Επιμένω κι εδώ κάπου θα κλείσω γτ δεν έχει κ νόημα, ενας ειδικός θα δώσει κατευθυντηριες να ηρεμήσει το παιδάκι να μάθει στους γονείς πως να του διδάξουν για ποιο λόγο έχουμε χεράκια, δοντάκια, ποδαράκια.. Θέλει δουλίτσα αλλά εντατική και στοχευμενη. Πιθανολογώ με δουκεια και συνεργασία αμέσως φαίνεται η Διαφορά.. Καλό απόγευμα!!!

Καλά αυτά βέβαια είναι πολύ άσχημα. Κάνε μας κι ένα κοπυ λινκ ποιοι τα λένε όλα αυτά? Δε χρειάζεται να πανικοβαλλεσαι απλώς να είσαι δραστηριοποιημενη χρειάζεται. Κι αν δεις ότι συνεχίζει βλέποντας και κάνοντας... Α σορυ δεν είδα το "δεν"! Ναι βέβαια εγώ συμφωνώ κι εγώ μαζί σου αλλά μια γνώμη κι από κάποιον που το χει σπουδάσει και έχει Εμπειρια δεν είναι κακό... Το να μαστε ανοιχτοί δεν ειναι κακό γενικώς... Ειχα απορία πρόσφατα για το δεξιοχειρ αριστερόχειρ ρώτησα τη παιδοψυχολόγο του παιδικού, διάβασα κάτι άρθρα, δεν ήταν κακό.. Να μάθω, πως γιατί κάι τι.!