Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Κορωνοιός και προληπτικά μέτρα


♥️T.son

Recommended Posts

Just now, annoulen είπε:

 

το έχω σκεφτεί άπειρες φορές.

ευτυχώς που εμένα είναι 2, και έχουν ο ένας τον άλλον για παιχνίδι, για καυγά και για εκτόνωση. 

 

Kι εμένα είναι 2, παίζουν πολύ, τσακώνονται πολύ, αλλά η μεγάλη χρειάζεται και συνομίληκα

Just now, diane2020 είπε:

Σε κατανοώ αλλά δε θα μπορουσα με τίποτα να το κάνω όλο αυτό. Εγώ θα ήμουν (και είμαι) στην πλατεία με τον χαμό.... 

Μια φίλη της κόρης μου είναι έτσι και πλεον έχει γίνει αντικοινωνικό.. Εγώ δεν επιμένω πια στη μαμα της γιατί είναι χειρότερα πιστευω. Της είπα τις προαλλες να βρεθουμε να παιξουν στην αυλή μας (έχουμε παιχνίδια εκεί) και είναι μεγάλος ο χώρος και μου είπε όχι καλυτερα να μιλάνε μέσω μεσεντζερ. Εμένα η δικιά μου δε θέλει μέσω κινητου κι έτσι χάνονται.... Το κοριτσάκι δεν μιλάει στα μαθήματα και γενικώς έχει χαθεί, δεν ξέρω εγώ θα έλεγα να βρεις μια λυση, κρίμα είναι. Δε σου λέω χυμα στο κυμα αλλά κάτι ενδιάμεσο.. 

Βγαίνουμε συνέχεια βόλτες, με ποδήλατα, με μπάλες κλπ. απλά όχι με παιδάκια. Μιλάει πολύ στα μαθήματα, μιλάει στο ενδιάμεσο μέχρι να μπει η δασκάλα με όλα τα παιδάκια πολύ χαρούμενη. Παίζει με τον αδερφό της κλπ. Απλά προφανώς και χρειάζεται τα συνομηλικα. Πάμε στην πλατεία, νωρίς πριν το χαμό, αν δούμε χαμό απομακρυνόμαστε. Να σου πω κατι? αν τυχόν κολλήσω κορονοϊό, ξέρω αν θα το περάσω ελαφριά ή όχι? δεν πρέπει να σκεφτώ τί θα γίνει μετά; αν νοσηλευτώ; 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 14,6k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Posted Images

Just now, irin είπε:

Kι εμένα είναι 2, παίζουν πολύ, τσακώνονται πολύ, αλλά η μεγάλη χρειάζεται και συνομίληκα

Βγαίνουμε συνέχεια βόλτες, με ποδήλατα, με μπάλες κλπ. απλά όχι με παιδάκια. Μιλάει πολύ στα μαθήματα, μιλάει στο ενδιάμεσο μέχρι να μπει η δασκάλα με όλα τα παιδάκια πολύ χαρούμενη. Παίζει με τον αδερφό της κλπ. Απλά προφανώς και χρειάζεται τα συνομηλικα. Πάμε στην πλατεία, νωρίς πριν το χαμό, αν δούμε χαμό απομακρυνόμαστε. Να σου πω κατι? αν τυχόν κολλήσω κορονοϊό, ξέρω αν θα το περάσω ελαφριά ή όχι? δεν πρέπει να σκεφτώ τί θα γίνει μετά; αν νοσηλευτώ; 

Δεν ξέρω βρε irin , εμένα με βρίσκεις αντίθετη με όλα αυτά περι κορωνοιου πιστευω πως είναι όλα υπερβολες χωρίς να αναιρειται η υπαρξη ενός ιου βέβαια κλπ αλλά ανήκω .......στη μειονότητα και προσπαθω να συνεχίσω τη ζωή μου κανονικά οσο με αφήνουν δηλαδή... !! 

Και νομίζω ότι θα μου βγει σε καλό. Δεν φοβάμαι δηλαδή. Γι αυτό έγραψα σε καταννοω κι αν μπορεις όσο γίνεται να βρίσκεστε με φίλες με μάσκες κλπ. Αν μπορεις... Σεβαστός ο φόβος σου απόλυτα... Το βιωνω καθημερινά από κόσμο... 

Link to comment
Share on other sites

Just now, diane2020 είπε:

Δεν ξέρω βρε irin , εμένα με βρίσκεις αντίθετη με όλα αυτά περι κορωνοιου κλπ αλλά ανήκω στη μειονότητα και προσπαθω να συνεχίσω τη ζωή μου κανονικά οσο με αφήνουν δηλαδή... 

Αν όλοι όμως είχαμε την ίδια λογική και συνεχίζαμε κανονικά τη ζωή μας....μάλλον δεν θα μιλούσαμε τώρα τόσο χαλαρά

Και φυσικά αυτό είναι το θέμα.. ότι όσο τηρούμε τα μέτρα, τα τηρούμε επειδή "μας τα επιβάλλουν", αν μπορούσαμε να καταλάβουμε την αναγκαιότητα και να προσέχουμε επειδή πρέπει να προσέξουμε, και να κυκλοφορούμε προσεκτικά, να κάνουμε τη ζωή μας προσεκτικά, και όχι με τη μάσκα στο πηγούνι πχ., θα ήταν καλύτερα τα πράγματα και θα ξεμπλέκαμε και πιο γρήγορα από όλο αυτό.

Το θέμα είναι ότι, επειδή κάποιοι συνεχίζουν ακριβώς όπως πριν τη ζωή τους, περιορίζονται για ακόμα περισσότερο καιρό όσοι είναι πιο επιφυλακτικοι

Link to comment
Share on other sites

Just now, irin said:

Να σου πω κατι? αν τυχόν κολλήσω κορονοϊό, ξέρω αν θα το περάσω ελαφριά ή όχι? δεν πρέπει να σκεφτώ τί θα γίνει μετά; αν νοσηλευτώ; 

Προσωπικά σε καταλαβαίνω και εγώ κρατάω το ίδιο μοτίβο με εσένα επειδή ακριβώς δεν ξέρω τι θα γίνει αν κολλήσω εγώ ή ο άντρας μου, φοβάμαι και για το παιδί μου. Προφανώς και με πνίγει όλη αυτή η κατάσταση όμως προσπαθώ να το διαχειριστώ. Ξέρω και πως ακομα που προσέχω μπορεί να κολλήσω, θεωρώ πως είναι και θέμα τύχης το αν θα κολλήσει κάποιος, δεν αρκεί να προσέχεις, τουλάχιστον όμως θα ξέρω πως έκανα ότι έκρινα σωστό και ότι μπορούσα προκειμένου να το αποφύγω . Δεν αφήνω τον γιο μου να παίζει με όποιο παιδί βρει στην πλατεία επειδή γνωρίζω πως υπάρχουν πολλοί που δεν τους νοιάζει αν θα κολλήσουν ή θα το περάσουν σε άλλους, που δεν τηρούν ούτε στο ελάχιστο στα μέτρα ,  αποφεύγω τις συναναστροφές με αυτούς τους ανθρώπους. Μένει ένας συμμαθητής του κοντά μας και παίζουν κάποιες φορές μαζί λαμβάνοντας όλα τα μέτρα και οι δύο τους ( σε εξωτερικό χώρο, φορούν μάσκα, δεν ανταλλάσουν αντικείμενα κτλ) ...βέβαια και πάλι ποτέ δεν ξέρεις. 

Link to comment
Share on other sites

Εντάξει δε ξερω τι να σου πω... Γι αυτό δε γράφω στο θέμα και γενικά δεν μετέχω σε τέτοιες συζητήσεις...Εγώ δεν πιστευω σε όλο αυτό το έχω γράψει κιόλας.. Σε όλη αυτή την υπερβολή...

Προχθές άκουγα στη τηλεόραση μια κοιν λειτουργό η παιδοψυχ δεν ξέρω τι ήταν κ έλεγε πως αυτή η χρονιά θα έχει τις μεγαλυτερες επιπτώσεις σε παιδιά ηλικίας 4,6 και εφήβους, όσα δηλαδή έκαναν τα πρώτα τους βήματα στο σχολείο και όσα είναι στην εφηβεία... 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, diane2020 είπε:

Εντάξει δε ξερω τι να σου πω... Γι αυτό δε γράφω στο θέμα και γενικά δεν μετέχω σε τέτοιες συζητήσεις...Εγώ δεν πιστευω σε όλο αυτό το έχω γράψει κιόλας.. Σε όλη αυτή την υπερβολή...

Προχθές άκουγα στη τηλεόραση μια κοιν λειτουργό η παιδοψυχ δεν ξέρω τι ήταν κ έλεγε πως αυτή η χρονιά θα έχει τις μεγαλυτερες επιπτώσεις σε παιδιά ηλικίας 4,6 και εφήβους, όσα δηλαδή έκαναν τα πρώτα τους βήματα στο σχολείο και όσα είναι στην εφηβεία... 

Δεν διαφωνώ, θα έχει επιπτώσεις. αλλά..αυτό  είναι, τί να κάνουμε? θα ξανανοίξουν τα σχολεία, σιγά σιγά θα ξεχαστεί, και τα παιδάκια ακριβώς επειδή είναι μικρά κλπ θα το ξεπεράσουν σιγά σιγά.

Κι εμένα με περιορίζει όλο αυτό, αλλά δεν νιώθω ότι θα συμβεί και κάτι τραγικό και ανεπανόρθωτο. Απλά ελπίζω να περάσει σύντομα. Να κάνουμε δηλαδή ένα ψιλο-φυσιολογικό καλοκαίρι, όπως το περσινό, και μετά να επανέλθει η ζωή μας σταδιακά στα κανονικά

Link to comment
Share on other sites

Just now, irin είπε:

Δεν διαφωνώ, θα έχει επιπτώσεις. αλλά..αυτό  είναι, τί να κάνουμε? θα ξανανοίξουν τα σχολεία, σιγά σιγά θα ξεχαστεί, και τα παιδάκια ακριβώς επειδή είναι μικρά κλπ θα το ξεπεράσουν σιγά σιγά.

Κι εμένα με περιορίζει όλο αυτό, αλλά δεν νιώθω ότι θα συμβεί και κάτι τραγικό και ανεπανόρθωτο. Απλά ελπίζω να περάσει σύντομα. Να κάνουμε δηλαδή ένα ψιλο-φυσιολογικό καλοκαίρι, όπως το περσινό, και μετά να επανέλθει η ζωή μας σταδιακά στα κανονικά

Το καλοκαίρι θα έχει φύγει ο ιός ή θα χουμε εμβολιαστεί ?τι θα αλλάξει δηλαδή τότε? Αυτά δεν καταλαβαίνω και με θυμώνουν πολύ και στο τέλος λέω άστο δεν συζητάω άλλο. ... μέχρι λέει το 2024 θα μας πάρει αυτή η ιστορία έτσι διάβασα κάπου κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό τι να πω

Link to comment
Share on other sites

Just now, diane2020 είπε:

......αλλά ανήκω .......στη μειονότητα .....

 

Νομίζω ότι ανήκεις στην πλειονότητα, αν κρίνω από τον περίγυρό μου, και όχι στη μειονότητα.

 

Just now, kotsifikos είπε:

θεωρώ πως είναι και θέμα τύχης το αν θα κολλήσει κάποιος, δεν αρκεί να προσέχεις, τουλάχιστον όμως θα ξέρω πως έκανα ότι έκρινα σωστό και ότι μπορούσα προκειμένου να το αποφύγω

 

 

Just now, irin είπε:

Αν όλοι όμως είχαμε την ίδια λογική και συνεχίζαμε κανονικά τη ζωή μας....μάλλον δεν θα μιλούσαμε τώρα τόσο χαλαρά

.........

Το θέμα είναι ότι, επειδή κάποιοι συνεχίζουν ακριβώς όπως πριν τη ζωή τους, περιορίζονται για ακόμα περισσότερο καιρό όσοι είναι πιο επιφυλακτικοί

 

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας.  

Και επίσης θεωρώ ότι τα παιδιά ακολουθούν τους γονείς σε μεγάλο βαθμό. Δλδ το παιδί ενός γονιού που προσέχει, προφανώς θα προσέχει και αυτό. Σε μια οικογένεια όμως που οι γονείς λένε "έλα μωρέ, και τι έγινε", θα εντυπωσιαστώ εάν το παιδί τους προσέχει.

Επεξεργάστηκαν by annoulen
Link to comment
Share on other sites

Just now, diane2020 είπε:

Το καλοκαίρι θα έχει φύγει ο ιός ή θα χουμε εμβολιαστεί ?τι θα αλλάξει δηλαδή τότε? Αυτά δεν καταλαβαίνω και με θυμώνουν πολύ και στο τέλος λέω άστο δεν συζητάω άλλο. ... μέχρι λέει το 2024 θα μας πάρει αυτή η ιστορία έτσι διάβασα κάπου κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό τι να πω

Kατ'αρχήν θα έχει εμβολιαστεί ένα μέρος του πληθυσμού, οι πιο "ευπαθείς" ομάδες, οι γονείς μας κλπ. Δεύτερον, λένε ότι σιγά σιγά θα αρχίσουν να πέφτουν τα κρούσματα, δεν ξέρουμε αν θα ισχύει, θα δείξει.. 

Just now, annoulen είπε:

 

 

 

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας.  

Και επίσης θεωρώ ότι τα παιδιά ακολουθούν τους γονείς σε μεγάλο βαθμό. Δλδ το παιδί ενός γονιού που προσέχει, προφανώς θα προσέχει και αυτό. Σε μια οικογένεια όμως που οι γονείς λένε "έλα μωρέ, και τι έγινε", θα εντυπωσιαστώ εάν το παιδί τους προσέχει.

Πάντως τα δικά μου παιδιά δεν έφεραν ποτέ αντίσταση στο να φορέσουν μάσκα, κατανοούν πλήρως το "δεν θα πάμε τώρα στις κούνιες γιατί έχει άλλα 20 παιδάκια" κλπ, γιατί προφανώς ποτέ δεν άκουσαν κι εμάς να αμφισβητούμε την αναγκαιότητα των μέτρων. Ακόμα κι αν την αμφισβητούμε σε κάποιες περιπτώσεις, δεν το έχουμε κάνει θέμα μπροστά τους. Και ούτε βλαμμένα είναι τα παιδιά, ούτε υπερκαταπιεσμένα. Μια χαρά χαρούμενα είναι, με πολύ καλή διάθεση!

Link to comment
Share on other sites

Σήμερα μου είπαν οι γονείς μου ότι πέθανε ένας γείτονάς μας. 51 ετών, 4 παιδιά, χωρίς υποκείμενα νοσήματα. 

Για τους ατρόμητους της παρέας: μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι. Το πρόβλημα είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν δουλεύει πολύ καλά η φυσική επιλογή, αλλιώς κανείς μας προφανώς δεν θα έδινε δεκάρα. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, marakiz said:

Πάντως υπάρχει και μια μέση κατάσταση από αυτές που περιγράφετε. Δεν υπάρχουν μόνο οικογένειες που δεν έχουν επαφή με κανέναν, ούτε μόνο οικογένειες που βρίσκονται στις πλατείες και τα λένε με άλλους δέκα ενήλικες χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. 

 

Ο κόσμος κουράστηκε και δεν προσέχει όπως πριν.

 

Εγώ δεν μπορώ άλλο, είναι τρίτος χειμώνας μέσα, έχω το πένθος μου, ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ όλη μέρα σπίτι κλεισμένη με δυο παιδιά που χρειάζονται να εκτονώσουν κι αυτά κάπως την ενέργεια τους.  Είναι δυο εβδομάδες περίπου που έχει ανοίξει για τα καλά ο καιρός και τα βγάζω κάθε μέρα έξω, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ και τα πάω στην πλατεία, σε αυτήν που έχει λιγότερο κόσμο από αυτήν ακριβώς δίπλα στο σπίτι μου. Πάμε νωρίς για να είμαστε με όσο γίνεται λιγότερο κόσμο, αλλά έχει τύχει να κάτσουμε και με πανικό. Εγώ φοράω τη μάσκα μου ευλαβικά, κρατώ απόσταση ασφαλείας από ενήλικες, ο μικρός 4,5 χρ όσο παίζει όχι,  καθαρίζουμε συχνά τα χέρια μας και εστιάζω πολύ στο να μην βάζουν τα χέρια στο στόμα τους, κάτι που ευτυχώς (και παραδόξως) γίνεται. Τα παιδιά παίζουν, χαίρονται, ο μεγάλος φερόταν κάπως αντικοινωνικά στην αρχή αλλά επανήλθε γρήγορα, το μωρό 1,5 χρονών ανακαλύπτει έναν ολόκληρο κόσμο που τόσο έχει στερηθεί τόσο καιρό κι εγώ λέω καμιά κουβέντα με άλλες μαμάδες. Με απόσταση, δεν φιλιόμαστε, ούτε αγκαλιαζόμαστε. Στα παιδιά δεν τους λέω να κρατήσουν αποστάσεις, αν ήταν έτσι να μην τα έβγαζα καλύτερα. Ο μεγάλος ξέρει πως δεν κάνουμε φιλιά και αγκαλιές λόγω κορονοϊού και πως για αυτό το λόγο δεν βρισκόμαστε σε κλειστό χώρο με άλλους. 

 

Ούτε ατρόμητη, ούτε ανεύθυνη με λες. Στον κύκλο μου είμαι αυτή που προσέχω περισσότερο, με θεωρούν υπερβολική. Δεν είναι όλα άσπρο μαύρο. 

 

 

 

 

 

 

Μα η στάση σου  δεν δείχνει να είσαι καθόλου ανεύθυνη, εγώ το αντίθετο θα έλεγα. Άλλο η στάση που κρατάς εσύ και άλλο η στάση που κρατούν εκείνοι που δεν τηρούν κανένα μέτρο (μόνο όταν βλέπουν έλεγχο γιατί σε κανέναν δεν αρέσει να βάλει το χέρι στην τσέπη.. μια χαρά όμως αντέχει η συνείδηση τους το να κολλήσουν έναν άνθρωπο που ενδεχομένως να κατάληξει σε κάποια ΜΕΘ). 

Link to comment
Share on other sites

Just now, marakiz είπε:

Πάντως υπάρχει και μια μέση κατάσταση από αυτές που περιγράφετε. Δεν υπάρχουν μόνο οικογένειες που δεν έχουν επαφή με κανέναν, ούτε μόνο οικογένειες που βρίσκονται στις πλατείες και τα λένε με άλλους δέκα ενήλικες χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. 

 

Ο κόσμος κουράστηκε και δεν προσέχει όπως πριν.

 

Εγώ δεν μπορώ άλλο, είναι τρίτος χειμώνας μέσα, έχω το πένθος μου, ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ όλη μέρα σπίτι κλεισμένη με δυο παιδιά που χρειάζονται να εκτονώσουν κι αυτά κάπως την ενέργεια τους.  Είναι δυο εβδομάδες περίπου που έχει ανοίξει για τα καλά ο καιρός και τα βγάζω κάθε μέρα έξω, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ και τα πάω στην πλατεία, σε αυτήν που έχει λιγότερο κόσμο από αυτήν ακριβώς δίπλα στο σπίτι μου. Πάμε νωρίς για να είμαστε με όσο γίνεται λιγότερο κόσμο, αλλά έχει τύχει να κάτσουμε και με πανικό. Εγώ φοράω τη μάσκα μου ευλαβικά, κρατώ απόσταση ασφαλείας από ενήλικες, ο μικρός 4,5 χρ όσο παίζει όχι,  καθαρίζουμε συχνά τα χέρια μας και εστιάζω πολύ στο να μην βάζουν τα χέρια στο στόμα τους, κάτι που ευτυχώς (και παραδόξως) γίνεται. Τα παιδιά παίζουν, χαίρονται, ο μεγάλος φερόταν κάπως αντικοινωνικά στην αρχή αλλά επανήλθε γρήγορα, το μωρό 1,5 χρονών ανακαλύπτει έναν ολόκληρο κόσμο που τόσο έχει στερηθεί τόσο καιρό κι εγώ λέω καμιά κουβέντα με άλλες μαμάδες. Με απόσταση, δεν φιλιόμαστε, ούτε αγκαλιαζόμαστε. Στα παιδιά δεν τους λέω να κρατήσουν αποστάσεις, αν ήταν έτσι να μην τα έβγαζα καλύτερα. Ο μεγάλος ξέρει πως δεν κάνουμε φιλιά και αγκαλιές λόγω κορονοϊού και πως για αυτό το λόγο δεν βρισκόμαστε σε κλειστό χώρο με άλλους. 

 

Ούτε ατρόμητη, ούτε ανεύθυνη με λες. Στον κύκλο μου είμαι αυτή που προσέχω περισσότερο, με θεωρούν υπερβολική. Δεν είναι όλα άσπρο μαύρο. 

 

 

 

 

 

 

Μια χαρά σας βρίσκω. Δεν κάνετε κάτι επικίνδυνο. Τα ίδια κι εμείς αλλά όχι κάθε μέρα λόγω υποχρεώσεων. Δυστυχώς βγαίνουμε έτσι για παιχνίδι πιο αραιά αλλά για περπάτημα και να πάμε να πάρουμε έναν καφέ πάμε συχνά. Αρνούμαι να κλειστώ εντελώς στο σπίτι. Βγαίνω όμως τηρώντας τα μέτρα προστασίας όσο καλύτερα μπορώ. 

Link to comment
Share on other sites

Just now, marakiz είπε:

Πάντως υπάρχει και μια μέση κατάσταση από αυτές που περιγράφετε. Δεν υπάρχουν μόνο οικογένειες που δεν έχουν επαφή με κανέναν, ούτε μόνο οικογένειες που βρίσκονται στις πλατείες και τα λένε με άλλους δέκα ενήλικες χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. 

 

Ο κόσμος κουράστηκε και δεν προσέχει όπως πριν.

 

Εγώ δεν μπορώ άλλο, είναι τρίτος χειμώνας μέσα, έχω το πένθος μου, ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ όλη μέρα σπίτι κλεισμένη με δυο παιδιά που χρειάζονται να εκτονώσουν κι αυτά κάπως την ενέργεια τους.  Είναι δυο εβδομάδες περίπου που έχει ανοίξει για τα καλά ο καιρός και τα βγάζω κάθε μέρα έξω, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ και τα πάω στην πλατεία, σε αυτήν που έχει λιγότερο κόσμο από αυτήν ακριβώς δίπλα στο σπίτι μου. Πάμε νωρίς για να είμαστε με όσο γίνεται λιγότερο κόσμο, αλλά έχει τύχει να κάτσουμε και με πανικό. Εγώ φοράω τη μάσκα μου ευλαβικά, κρατώ απόσταση ασφαλείας από ενήλικες, ο μικρός 4,5 χρ όσο παίζει όχι,  καθαρίζουμε συχνά τα χέρια μας και εστιάζω πολύ στο να μην βάζουν τα χέρια στο στόμα τους, κάτι που ευτυχώς (και παραδόξως) γίνεται. Τα παιδιά παίζουν, χαίρονται, ο μεγάλος φερόταν κάπως αντικοινωνικά στην αρχή αλλά επανήλθε γρήγορα, το μωρό 1,5 χρονών ανακαλύπτει έναν ολόκληρο κόσμο που τόσο έχει στερηθεί τόσο καιρό κι εγώ λέω καμιά κουβέντα με άλλες μαμάδες. Με απόσταση, δεν φιλιόμαστε, ούτε αγκαλιαζόμαστε. Στα παιδιά δεν τους λέω να κρατήσουν αποστάσεις, αν ήταν έτσι να μην τα έβγαζα καλύτερα. Ο μεγάλος ξέρει πως δεν κάνουμε φιλιά και αγκαλιές λόγω κορονοϊού και πως για αυτό το λόγο δεν βρισκόμαστε σε κλειστό χώρο με άλλους. 

 

Ούτε ατρόμητη, ούτε ανεύθυνη με λες. Στον κύκλο μου είμαι αυτή που προσέχω περισσότερο, με θεωρούν υπερβολική. Δεν είναι όλα άσπρο μαύρο. 

 

 

 

 

 

 

Το «έξω» ενοχοποιήθηκε για λόγους αστυνόμευσης και μόνο. Πολύ καλά κανεις και κανεις αυτά που κανεις. Στο κάτω κάτω, δεν γίνεται να θεωρούμε λογικό να είναι 25 παιδιά σε μια αίθουσα επειδή είναι σχολείο κ είναι σημαντικό (κ επειδή φοράνε όπως όπως μια μάσκα), αλλά παιδιά παρόμοιας  ηλικίας σε μια πλατεία να θεωρούμε ότι συνωστίζονται. Το ότι κατακρίνουμε το δεύτερο είναι καθαρα θέμα προτεραιοτήτων (δλδ για το σχολείο αξίζει το ρίσκο) κ όχι θέμα υγιεινής. 

 

Δεν γίνεται να θεωρούμε λογικό για μήνες ότι ο κόσμος είναι οκ να εκτίθεται στον ιό στη δουλειά του κ σε ο,τι άλλο δν μπορεί να αποφύγει πχ υπηρεσίες, νοσοκομεία, αλλά είναι ανεύθυνο να εκτεθεί στον ιό για την κοινωνική ζωή του. Φυσικά για τόσους μήνες ο κόσμος θέλει να μιλήσει κ με κάποιον κ αυτό αντί να το ενοχοποιούν θα έπρεπε να ενθαρρύνουν να γίνεται έξω ή να δώσουν μια απλή οδηγία για το πώς λειτουργεί η κοινωνική φούσκα.

 

Κι εμείς από τον Νοέμβριο έχουμε κατά καιρούς δει ανθρώπους στη βεράντα μας. ούτε δεκα φορές συνολικά, ίσως κάτι παραπάνω από πέντε-έξι. αν ξέραμε κ κάποιο παιδάκι της ηλικίας μπορεί κ να κανονίζαμε κάτι. 

Link to comment
Share on other sites

Xτες το πρωί μου τηλεφώνησε μία γειτόνισσα να με ρωτήσει αν ο γιος της, ας τον πούμε Αντρέα, είχε συναντήσει τον δικό μου το ΣΚ. Το παιδί ήταν με τον πατέρα του (είναι χωρισμενοι) ο οποίος αυτή τη τη στιγμή νοσεί (το ΣΚ ακόμη δεν είχε ιδέα, ήταν μια χαρά) και ήθελε να επιβεβαιώσει η μαμά ποια παιδιά συνάντησε (ο μικρός της είχε πει, αλλά ήθελε να τσεκάρει/προειδοποιήσει την συνηθισμένη παρέα του παιδιού). Εμείς δεν είχαμε μεν βρεθεί, αλλά ένα γειτονόπουλο, ας τον πούμε Βασίλη, ήταν μαζί του όλο το απόγευμα, και μετά πήγαν και σπίτι του Βασίλη για να φάνε.

Μέχρι εδώ όλα καλά, 2 παιδιά ήταν, όχι κάτι εξωφρενικό, μπαίνουν σε καραντίνα και όλα καλά, ναι;

Αμ δε. Γιατί η αδερφή του Βασίλη έχει γενέθλια, κλείνει τα 17. Και η αδερφή του Βασίλη χτες είχε κανονίσει πάρτυ. Κάλεσε όλη την τάξη και όλη τη γειτονιά.

Η κόρη μου δεν πήγε γιατί δεν επιτρέπω πάρτυ εν μέσω κορονοϊού, αλλά πήγαν τουλάχιστον 30 άτομα αν κρίνω από τις φωτογραφίες. 

Κατά τα άλλα, η μετακίνηση από δήμο σε δήμο μας μάρανε :(  

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, kotsifikos είπε:

Μα η στάση σου  δεν δείχνει να είσαι καθόλου ανεύθυνη, εγώ το αντίθετο θα έλεγα. Άλλο η στάση που κρατάς εσύ και άλλο η στάση που κρατούν εκείνοι που δεν τηρούν κανένα μέτρο (μόνο όταν βλέπουν έλεγχο γιατί σε κανέναν δεν αρέσει να βάλει το χέρι στην τσέπη.. μια χαρά όμως αντέχει η συνείδηση τους το να κολλήσουν έναν άνθρωπο που ενδεχομένως να κατάληξει σε κάποια ΜΕΘ). 

 

Κι όμως, όσοι με βλέπουν να τα πηγαίνω καθημερινά, εύκολα μπορούν να με κατατάξει στην "ομάδα των ανεύθυνων" αφού τα παιδιά κάνουν παρέα με άλλα παιδιά και δεν ξέρουν πως εγώ πραγματικά προσπαθώ να προσέχω.

 

Just now, love kids είπε:

Μια χαρά σας βρίσκω. Δεν κάνετε κάτι επικίνδυνο.

 

Ούτε και ακίνδυνο. Γιατί εγώ κρατώ μεν τις αποστάσεις, όταν όμως το μικρό μου βρεθεί με άλλο μικρό, αναγκαστικά εγώ κι η μητέρα του θα βρεθούμε πιο κοντά από ότι θα ήθελα γιατί αναγκαστικά θα είμαστε από πάνω τους τόσο μικρά που είναι. Προσπαθώ να είμαι τυπική δηλαδή, αλλά δεν μπορώ να είμαι στο 100%, είναι απίθανο σενάριο εφόσον επιλέγω να βγούμε στην πλατεία.

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Xτες το πρωί μου τηλεφώνησε μία γειτόνισσα να με ρωτήσει αν ο γιος της, ας τον πούμε Αντρέα, είχε συναντήσει τον δικό μου το ΣΚ. Το παιδί ήταν με τον πατέρα του (είναι χωρισμενοι) ο οποίος αυτή τη τη στιγμή νοσεί (το ΣΚ ακόμη δεν είχε ιδέα, ήταν μια χαρά) και ήθελε να επιβεβαιώσει η μαμά ποια παιδιά συνάντησε (ο μικρός της είχε πει, αλλά ήθελε να τσεκάρει/προειδοποιήσει την συνηθισμένη παρέα του παιδιού). Εμείς δεν είχαμε μεν βρεθεί, αλλά ένα γειτονόπουλο, ας τον πούμε Βασίλη, ήταν μαζί του όλο το απόγευμα, και μετά πήγαν και σπίτι του Βασίλη για να φάνε.

Μέχρι εδώ όλα καλά, 2 παιδιά ήταν, όχι κάτι εξωφρενικό, μπαίνουν σε καραντίνα και όλα καλά, ναι;

Αμ δε. Γιατί η αδερφή του Βασίλη έχει γενέθλια, κλείνει τα 17. Και η αδερφή του Βασίλη χτες είχε κανονίσει πάρτυ. Κάλεσε όλη την τάξη και όλη τη γειτονιά.

Η κόρη μου δεν πήγε γιατί δεν επιτρέπω πάρτυ εν μέσω κορονοϊού, αλλά πήγαν τουλάχιστον 30 άτομα αν κρίνω από τις φωτογραφίες. 

Κατά τα άλλα, η μετακίνηση από δήμο σε δήμο μας μάρανε :(  

 

δυστυχώς έτσι φτάσαμε στα 4.000 και κρούσματα.... και ναι, μπορεί και να την πατήσεις, όσο και να προσέχεις. αλλά από το να "δεν προσέχω γιατί δεν πιστεύω, δεν κολλάει" ή "εννοείται ότι προσέχω, κάνω παρέα μόνο με την Μαρία, η οποία προσέχει γιατί βλέπει μόνο την Κατερίνα, η οποία προσέχει πάρα πολύ" κ.ο.κ.  (τα ονόματα τυχαία),  προτιμώ το "προσέχω αλλά αν είμαι γκαντέμης, θα κολλήσω". 

Και όσον αφορά την κοινωνική φούσκα που λέει η @Έσπερος, λίγοι το εφάρμοσαν,  και δεν θεωρώ ότι δεν κατάλαβαν τις οδηγίες,  απλώς είναι κ αυτό στα πλαίσια και του ωχαδερφισμού αλλά και της κούρασης. 

 

Link to comment
Share on other sites

Εγώ περιμένω με ανυπομονησία να ξημερώσει η Παρασκευή να δηλώσω την μητέρα μου και τα πεθερικά μου για εμβολιασμό, σχεδόν σβήνω τις μέρες από το ημερολόγιο, τέτοιος ενθουσιασμός!!!!

 

Τις προάλλες που δήλωσα μια θεία μου μεγαλύτερη, την έβαλα και στην λίστα αναμονής για πιθανό νωρίτερο ραντεβού σε περίπτωση που υπάρξουν αδιάθετες δόσεις, δεν ήξερα ότι υπήρχε τέτοια πρόβλεψη στην πλατφόρμα.

Link to comment
Share on other sites

Just now, Deena είπε:

Εγώ περιμένω με ανυπομονησία να ξημερώσει η Παρασκευή να δηλώσω την μητέρα μου και τα πεθερικά μου για εμβολιασμό, σχεδόν σβήνω τις μέρες από το ημερολόγιο, τέτοιος ενθουσιασμός!!!!

 

Τις προάλλες που δήλωσα μια θεία μου μεγαλύτερη, την έβαλα και στην λίστα αναμονής για πιθανό νωρίτερο ραντεβού σε περίπτωση που υπάρξουν αδιάθετες δόσεις, δεν ήξερα ότι υπήρχε τέτοια πρόβλεψη στην πλατφόρμα.

Ναι κι εγώ περιμένω μέσα Απρίλη να κάνει κι η πεθερά μου το εμβόλιο, να ηρεμήσω κι από εκεί. Οι παππούδες έχουν τελειώσει και με τις δύο δόσεις.

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Just now, Deena είπε:

Εγώ περιμένω με ανυπομονησία να ξημερώσει η Παρασκευή να δηλώσω την μητέρα μου και τα πεθερικά μου για εμβολιασμό, σχεδόν σβήνω τις μέρες από το ημερολόγιο, τέτοιος ενθουσιασμός!!!!

 

Τις προάλλες που δήλωσα μια θεία μου μεγαλύτερη, την έβαλα και στην λίστα αναμονής για πιθανό νωρίτερο ραντεβού σε περίπτωση που υπάρξουν αδιάθετες δόσεις, δεν ήξερα ότι υπήρχε τέτοια πρόβλεψη στην πλατφόρμα.

Me too!!  Perimenoyme thn paraskeyh k fysika dyo mines na piasei k to embolio topo 

Link to comment
Share on other sites

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Xτες το πρωί μου τηλεφώνησε μία γειτόνισσα να με ρωτήσει αν ο γιος της, ας τον πούμε Αντρέα, είχε συναντήσει τον δικό μου το ΣΚ. Το παιδί ήταν με τον πατέρα του (είναι χωρισμενοι) ο οποίος αυτή τη τη στιγμή νοσεί (το ΣΚ ακόμη δεν είχε ιδέα, ήταν μια χαρά) και ήθελε να επιβεβαιώσει η μαμά ποια παιδιά συνάντησε (ο μικρός της είχε πει, αλλά ήθελε να τσεκάρει/προειδοποιήσει την συνηθισμένη παρέα του παιδιού). Εμείς δεν είχαμε μεν βρεθεί, αλλά ένα γειτονόπουλο, ας τον πούμε Βασίλη, ήταν μαζί του όλο το απόγευμα, και μετά πήγαν και σπίτι του Βασίλη για να φάνε.

Μέχρι εδώ όλα καλά, 2 παιδιά ήταν, όχι κάτι εξωφρενικό, μπαίνουν σε καραντίνα και όλα καλά, ναι;

Αμ δε. Γιατί η αδερφή του Βασίλη έχει γενέθλια, κλείνει τα 17. Και η αδερφή του Βασίλη χτες είχε κανονίσει πάρτυ. Κάλεσε όλη την τάξη και όλη τη γειτονιά.

Η κόρη μου δεν πήγε γιατί δεν επιτρέπω πάρτυ εν μέσω κορονοϊού, αλλά πήγαν τουλάχιστον 30 άτομα αν κρίνω από τις φωτογραφίες. 

Κατά τα άλλα, η μετακίνηση από δήμο σε δήμο μας μάρανε :(  

Δηλαδή οργάνωσε πάρτυ με τόσα άτομα και τόσα άτομα επέλεξαν και δεχτηκαν να πάνε σε κλειστό χώρο;;; Τόσο χυμαδιο τι να πω.

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Ο άντρας μου έχει κλείσει ραντεβού ως ευπαθής ομάδα και είμαστε πολύ χαρούμενοι. Εγώ δήλωσα στο σύστημα που δηλώνουν οι εκπαιδευτικοί για αδιάθετες δόσεις, που ξεκινάει τώρα σε λίγες μέρες, αλλά δεν ξέρω αν όντως θα γίνει κάτι ή θα προηγηθούν αυτοί που έχουν κλείσει ραντεβού και  προτίθενται για νωρίτερα. Έτσι κι αλλιώς εμάς θα μας πάρουν με φθίνουσα σειρά ηλικίας, οπότε έχω μέλλον. 

Link to comment
Share on other sites

Just now, marakiz είπε:

Πάντως υπάρχει και μια μέση κατάσταση από αυτές που περιγράφετε. Δεν υπάρχουν μόνο οικογένειες που δεν έχουν επαφή με κανέναν, ούτε μόνο οικογένειες που βρίσκονται στις πλατείες και τα λένε με άλλους δέκα ενήλικες χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. 

 

Ο κόσμος κουράστηκε και δεν προσέχει όπως πριν.

 

Εγώ δεν μπορώ άλλο, είναι τρίτος χειμώνας μέσα, έχω το πένθος μου, ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ όλη μέρα σπίτι κλεισμένη με δυο παιδιά που χρειάζονται να εκτονώσουν κι αυτά κάπως την ενέργεια τους.  Είναι δυο εβδομάδες περίπου που έχει ανοίξει για τα καλά ο καιρός και τα βγάζω κάθε μέρα έξω, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ και τα πάω στην πλατεία, σε αυτήν που έχει λιγότερο κόσμο από αυτήν ακριβώς δίπλα στο σπίτι μου. Πάμε νωρίς για να είμαστε με όσο γίνεται λιγότερο κόσμο, αλλά έχει τύχει να κάτσουμε και με πανικό. Εγώ φοράω τη μάσκα μου ευλαβικά, κρατώ απόσταση ασφαλείας από ενήλικες, ο μικρός 4,5 χρ όσο παίζει όχι,  καθαρίζουμε συχνά τα χέρια μας και εστιάζω πολύ στο να μην βάζουν τα χέρια στο στόμα τους, κάτι που ευτυχώς (και παραδόξως) γίνεται. Τα παιδιά παίζουν, χαίρονται, ο μεγάλος φερόταν κάπως αντικοινωνικά στην αρχή αλλά επανήλθε γρήγορα, το μωρό 1,5 χρονών ανακαλύπτει έναν ολόκληρο κόσμο που τόσο έχει στερηθεί τόσο καιρό κι εγώ λέω καμιά κουβέντα με άλλες μαμάδες. Με απόσταση, δεν φιλιόμαστε, ούτε αγκαλιαζόμαστε. Στα παιδιά δεν τους λέω να κρατήσουν αποστάσεις, αν ήταν έτσι να μην τα έβγαζα καλύτερα. Ο μεγάλος ξέρει πως δεν κάνουμε φιλιά και αγκαλιές λόγω κορονοϊού και πως για αυτό το λόγο δεν βρισκόμαστε σε κλειστό χώρο με άλλους. 

 

Ούτε ατρόμητη, ούτε ανεύθυνη με λες. Στον κύκλο μου είμαι αυτή που προσέχω περισσότερο, με θεωρούν υπερβολική. Δεν είναι όλα άσπρο μαύρο. 

 

 

 

 

 

 

Μα καλά κάνεις! Κι εγώ τα βγάζω, σίγουρα  πολύ το Σ.Κ. μαζί με τον άντρα μου, και κάποια απογεύματα καθημερινών. Απλά όχι με φίλους. Γιατί δεν θέλω να τα πρήξω να μην πλησιάζουν κλπ Και στις κούνιες πήγαμε από όταν άνοιξαν, απλά τους λέω να πηγαίνουν στα παιχνίδια που δεν έχουν άλλα παιδάκια εκείνη την ώρα. 

Δεν είσαι ανεύθυνη, αναγνωρίζεις τον κίνδυνο και προσέχεις πολύ! 100% ακίνδυνο τίποτα δεν είναι,αλλά οκ.. ακόμα και 1 μοναδική φορά να έβγαινες από το σπίτι σου να πας για ψώνια, μπορεί να κολλούσες. Στατιστικά πάντως, αν δεν έχουν κολλήσει όοοολοι αυτοί που είναι δέκα-δέκα στις πλατείες χωρίς μάσκες, μάλλον είναι απίθανο να κολλήσεις εσύ κι εγώ! Αν κολλήσουμε... μπορούμε να πάρουμε λαχείο μετά!

Και ναί! Όλοι την Παρασκευή  περιμένουμε! να ανοιξει η πλατφόρμα 65-70!!

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

Ο άντρας μου έχει κλείσει ραντεβού ως ευπαθής ομάδα και είμαστε πολύ χαρούμενοι. Εγώ δήλωσα στο σύστημα που δηλώνουν οι εκπαιδευτικοί για αδιάθετες δόσεις, που ξεκινάει τώρα σε λίγες μέρες, αλλά δεν ξέρω αν όντως θα γίνει κάτι ή θα προηγηθούν αυτοί που έχουν κλείσει ραντεβού και  προτίθενται για νωρίτερα. Έτσι κι αλλιώς εμάς θα μας πάρουν με φθίνουσα σειρά ηλικίας, οπότε έχω μέλλον. 

 

Το καλό είναι ότι, σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν τώρα δεν τύχει να παρουσιαστεί ραντεβού για τις αδιάθετες δόσεις, οι εκπαιδευτικοί θα μπείτε σίγουρα στην σειρά πριν τον γενικό πληθυσμό 18-59, αμέσως μετά δηλαδή τις ευπαθείς απλώς αυξημένου κινδύνου.

 

Υπάρχει και από τον δικό μου κλάδο (δικηγόροι) μια σχετική κινητοποίηση να εμβολιαστούμε μετά τους εκπαιδευτικούς, στην κατηγορία δηλαδή "προσωπικό υπηρεσιών κρίσιμων τομέων της κρατικής λειτουργίας" ώστε να μπορέσει να ανοίξει η δικαιοσύνη, αλλά θα δείξει.

Link to comment
Share on other sites

Just now, Deena είπε:

Εγώ περιμένω με ανυπομονησία να ξημερώσει η Παρασκευή να δηλώσω την μητέρα μου και τα πεθερικά μου για εμβολιασμό, σχεδόν σβήνω τις μέρες από το ημερολόγιο, τέτοιος ενθουσιασμός!!!!

 

Τις προάλλες που δήλωσα μια θεία μου μεγαλύτερη, την έβαλα και στην λίστα αναμονής για πιθανό νωρίτερο ραντεβού σε περίπτωση που υπάρξουν αδιάθετες δόσεις, δεν ήξερα ότι υπήρχε τέτοια πρόβλεψη στην πλατφόρμα.

 

Και εγώ το ίδιο με τους γονείς μου! Περιμένω πως και πως :D Την Παρασκευή κάνει 2η δόση και η πεθερά μου να μας φύγει και αυτό το άγχος!

 

Κατά τα άλλα, στο δικό μας κύκλο, το άτομο με το οποίο κάναμε στενή παρέα (και με το παιδί του) και νόσησε, μας ενημέρωσε άμεσα. Κόλλησε πραγματικά από μια στιγμή απροσεξίας, που πιέστηκε από ασυμπτωματικό συγγενή να μπει στο σπίτι και να κάτσει κάποια ώρα μαζί τους. Νοσηλεύτηκε αρκετές ημέρες (όχι ΜΕΘ αλλά όχι και εύκολα) αλλά όλα καλά. Το παιδί τους αν κόλλησε δε το ξέρουν, δεν είχε κανένα σύμπτωμα. Το άλλο μέλος της οικογένειας τους ήταν εμβολιασμένο. Από τους ανθρώπους που ήρθε σε επαφή (σε εξωτερικό χώρο, με μάσκες οι μεγάλοι, χωρίς τα παιδιά, χωρίς πάντα να διατηρούνται οι αποστάσεις) δεν κόλλησε κανένας μας, με τελευταία επαφή μόλις 2 ώρες πριν εκδηλώσει συμπτώματα. 

 

Κατά τα άλλα εμείς συμπεριφερόμαστε σαν την Marakiz, προσωπικά δεν μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο. Πλέον όλοι παγκοσμίως συμφωνούν ότι η μετάδοση γίνεται βασικά σε εσωτερικούς χώρους, οι εξωτερικοί ανοιχτοί χώροι θεωρούνται αρκετά ασφαλείς και μετά το παραπάνω που μας έτυχε νιώθω κάπως καλύτερα. 

 

Σχετικά με τα 4000 κρούσματα, να θυμόμαστε ότι έγιναν και σχεδόν 66.000 τεστ (το μεγαλύτερο που είχε γίνει ποτέ). Το οποίο και πάλι δε λέει τίποτα, καθώς οι εισαγωγές παραμένουν πολλές, οι θάνατοι επίσης, που σημαίνει ότι η διάδοση συνεχίζεται απρόσκοπτα. Και το χειρότερο είναι ότι ελλείψει μεθοδολογίας δειγματοληψίας στα τεστ, δεν μπορούν να βγουν και συμπεράσματα (που θα οδηγούσαν σε ορθολογικά μέτρα). 

 

Χθες έμαθα ότι ο αγαπημένος μας παιδότοπος, μια επιχείρηση με πάνω από 10 έτη λειτουργίας, δυστυχώς κατεβάζει ρολά. Τους επόμενους μήνες πολλά τέτοια θα δούμε δυστυχώς...

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...