Κορωνοιός και προληπτικά μέτρα

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

μως τα παιδιά ξέρουν ήδη ότι είμαστε σε μια έκτακτη κατάσταση. έχουν καταλάβει ότι ζήσαμε πράγματα μι φυσιολογικά. Δεν νομίζω ότι θα μείνει σε κάποιο παιδάκι κάτι αντικοινωνικό. καμία εμμονή με τα αντισηπτικά ίσως. 

Δεν διαφωνω στο ότι έχουν καταλάβει πως τα πράγματα είναι σοβαρά, όταν ή κύρια τους έννοια είναι να καθαρίσουν από τα πράγματα τους τον κοροναιο ή να μην τον κολλησουν. 

 Δυστυχώς ή ευτυχώς τα παιδιά προσχολικής ηλικίας ή και σχολικής πλέον δεν έχουν ζήσει ή δεν θυμούνται πως είναι να ζεις φυσιολογικά για να καταλάβουν την διαφορά με το σήμερα. 

 

Just now, marakiz είπε:

 

Κι αυτές οι μάσκες οι τεράστιες...  Στα μούτρα μας η κοροϊδία τους. Να φαίνεται ολοκάθαρα, να μην υπαρχει καμιά αμφιβολία.

  Συμφωνω πως είναι κοροιδια ή μάσκα, ειδικά όταν πρόκειται να την βγάζουν τα παιδιά στο διάλειμμα. Και φυσικά θέλω το παιδί μου να ανασαίνει ελεύθερα αλλά μην θεωρούμε πως με αυτά τα ημιμετρα που μας  υποχρεώνουν παρέχουν ασφάλεια στα σχολεία! 

[marakiz]

Μα πως να χαρώ που αντί να μιλάμε για το καινούριο, να απαντάω στις απορίες του, να του δείχνω, να του εξηγώ, τι είναι ο αγιασμός, ένα σωρό πράγματα, περάσαμε σχεδόν όλη την ώρα να διαπραγματευόμαστε το να βάλει τη μάσκα. 

 

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Συμφωνω πως είναι κοροιδια ή μάσκα, ειδικά όταν πρόκειται να την βγάζουν τα παιδιά στο διάλειμμα. Και φυσικά θέλω το παιδί μου να ανασαίνει ελεύθερα αλλά μην θεωρούμε πως με αυτά τα ημιμετρα που μας  υποχρεώνουν παρέχουν ασφάλεια στα σχολεία! 

 

Μα δεν περίμενα τη  μάσκα τους και το παγουρίνι τους για να κάνω τη δουλειά μου. Προφανώς έχω φροντίσει ήδη για το παιδί μου. ΑΠλά είναι τόσο κατάφορα κοροϊδία, τόσο πασιφανές πως όλο αυτό γίνεται για το χρήμα που μου έρχεται εμετός. Ούτε καν τα προσχήματα. Τόσο ηλίθιοι ή τόσο θρασείς???

[μαγιοπουλας]

Just now, marakiz είπε:

Εγώ πάντως που πήγα το παιδί μου πρώτη φορά σχολείο προνήπιο για τον αγιασμό, έπαθα σοκ με τόσο μικρά παιδάκια να φορούν μάσκα. Εμάς δεν μας μίλησαν καθόλου για διαδικασίες κλπ, είδα απλά μια ψυχραιμία στις νηπιαγωγούς και καλή διάθεση για συνεργασία. Το έργο τους είναι τεράστιο φέτος και καλά θα κάνουμε να συνεργαστούμε μαζί τους.

 

Όσες με θυμάστε από την αρχή του κορονοϊού, ήμουν πάντα τυπική με το να προσέχω, να σέβομαι τους κανόνες κλπ. Το ίδιο θα κάνω και τώρα και το ίδιο θα πω στο παιδί μου για όλα, ακόμα κι αν δεν τα πιστεύω. Πρέπει να βοηθήσουμε και τους νηπιαγωγούς. Με ενόχλησε  όμως τόσο πολύ αυτή η γελοιότητα, γιατί μόνο γελοιότητα είναι η μάσκα σε τόσο μικρά παιδάκια. που δεν χάρηκα την πρώτη μέρα του παιδιού μου. Τη μισή ώρα που ήμαστε εκεί προσπαθούσα να τον πείσω να κρατήσει τη μάσκα στο πρόσωπο του. Και μιλάμε για ένα παιδί ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΟ. 

 

Κι αυτές οι μάσκες οι τεράστιες...  Στα μούτρα μας η κοροϊδία τους. Να φαίνεται ολοκάθαρα, να μην υπαρχει καμιά αμφιβολία. ΤΙ να πω, απογοητεύτηκα. Ψηλά το κεφάλι όμως και θα προσαρμοστούμε, τι να κάνουμε. Ας ευχηθούμε να τελειώσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα όλο αυτό. 

Κ εγω σκεφτομουν μην τυχόν κ το πάρουν πίσω αλλα δυστυχώς προβλέπω οτι σε 15 ημέρες θα αρχίσουν δυστυχως να κλείνουν σχολεια.Σε Γαλλία κ νομιζωωκ σε Γερμανία ,κλεινουν το ένα σχολείο μετα το άλλο μετα το πρώτο δεκαπενθημερο έναρξης.

[marakiz]

Just now, μαγιοπουλας είπε:

Κ εγω σκεφτομουν μην τυχόν κ το πάρουν πίσω αλλα δυστυχώς προβλέπω οτι σε 15 ημέρες θα αρχίσουν δυστυχως να κλείνουν σχολεια.Σε Γαλλία κ νομιζωωκ σε Γερμανία ,κλεινουν το ένα σχολείο μετα το άλλο μετα το πρώτο δεκαπενθημερο έναρξης.

Διάβασα χωρίς να το έχω διασταυρώσει πως παραδέχτηκαν ότι η χρήση μάσκας στα μικρά παιδιά γίνεται ΜΟΝΟ για λόγους εκπαιδευτικούς. Κι όχι προστασίας. 

Εγώ πιστεύω πως θα χαλαρώσουν τα μέτρα για τις μικρές ηλικίες. Το πότε δεν το ξέρω. Μπορεί να προλάβουν να κλείσουν πρώτα τα σχολεία.

Επίσης άκουσα (χωρίς και πάλι να το έχω διασταυρώσει) πως θα αρχίσουν στην Αθήνα κι άλλα μέτρα, τοπικά λοκ ντάουν κλπ.

[emmaki]

Just now, mama16 είπε:

Εμείς πάντως σήμερα επειδή ο αγιασμός κ η ενημέρωση έγινε έξω δεν φορούσαν γενικά μάσκες, από αύριο είπε να έρχονται όλα τα παιδάκια έτσι. Για τετράδες κλπ δεν είπαν τπτ. Ίσως να μην το κάνουν γιατί γενικά στα νήπια τα δικά μας είναι λίγα

Τα παιδια ετσι και αλλιως παιζανε παντα στο νηπαιγωγειο σε ομαδες. Δηλαδη, σε καθε γωνια μπορουσε να παιξει ενας συγκεκριμενος αριθμος παιδιων (πχ στο οικοδομικο υλικο μεχρι 4 παιδια, στη ζωγραφικη 3 παιδια κλπ). Το πως χωριζοταν οι ομαδες ηταν αναλογα με την καθε ταξη. Αλλου τα παιδια επελεγαν, αλλου γινοταν κληρωση κλπ

Η διαφορα, οπως ανεφερα, ειναι οτι φετος οι ομαδες πρεπει να ειναι σταθερες. Και αυτο γινεται για να υπαρχει πιο ευκολη ανιχνευση σε περιπτωση μολυνσης. Εχει μια λογικη, η οποια αναιρειται αν τα παιδια καθισουν στην παρεουλα ολα μαζι!

 

Ο,τι και να πουμε, ειναι μια περιεργη χρονια φετος......

[Έσπερος]

Είχα διαβάσει τις προδιαγρρααφές για τις μάσκες, δεν ασχολήθηκα με τις διαστάσασεις, ήταν πολύ προσεγμένα τα υπόλοιπα πχ προσδιόριζαν πυκνότητα ύφανσης, να έχει δύο στρώσεις, έλασμα, διαφορά η μπρος κ η πίσω όψη για να ξεχωρίζουν και σχεδιάκια αν είναι εύκολο για τα μικρά παιδιά. Φαινόταν πολύ ωραίο. Και σκεφτόμουν η αφελής, ότι θα δώσουν μόνο δύο καλές μάσκες, και μπορεί πολλά παιδιά να έχουν αγοράσει τις διαφορες του εμπορίου που δεν είοναι όλες τόσο καλές, και τι ωραίο θα ήταν αν μπορούσε κάποιος να ελέγχει την ποιότητα της αγορασμένης μάσκας που φοράει κάθε παιδί για να έχουν όλοι  κάτι ασφαλές. Μάλιστα βρήκα στον Σκλαβενίτη κάτι ωραίες μάσκες υφασμάτινες που φαίνονται ποιοτικές και οικονομικές, με ωραία σχέδια, και πήρα μόνο ένα σετ, γιατί περίμενα τις δύο ωραίες που θα μας έδιναν, ήμουν τόσο σίγουρη ότι θα είναι πολύ καλές. Πολύ αφελής ήμουν.  Αλλά πραγματικά δεν μπορούσα να φανταστώ πώς κάποιος θα τα κάνει τόσο μαντάρα ράβοντας μια μάσκα προσώπου, που αυτόν τον καιρό ράβει και πουλάει και η κουτσή Μαρία.

Just now, emmaki είπε:

Τα παιδια ετσι και αλλιως παιζανε παντα στο νηπαιγωγειο σε ομαδες. Δηλαδη, σε καθε γωνια μπορουσε να παιξει ενας συγκεκριμενος αριθμος παιδιων (πχ στο οικοδομικο υλικο μεχρι 4 παιδια, στη ζωγραφικη 3 παιδια κλπ). Το πως χωριζοταν οι ομαδες ηταν αναλογα με την καθε ταξη. Αλλου τα παιδια επελεγαν, αλλου γινοταν κληρωση κλπ

Η διαφορα, οπως ανεφερα, ειναι οτι φετος οι ομαδες πρεπει να ειναι σταθερες. Και αυτο γινεται για να υπαρχει πιο ευκολη ανιχνευση σε περιπτωση μολυνσης. Εχει μια λογικη, η οποια αναιρειται αν τα παιδια καθισουν στην παρεουλα ολα μαζι!

 

Ο,τι και να πουμε, ειναι μια περιεργη χρονια φετος......

Αυτό με την εύκολη ανίχνευση δεν το καταλαβαίνω. Τα παιδάκια συναντιούνται και εκτός σχολείου. Δυο γειτονάκια μπορεί να φύγουν από το σχολείο μαζί και να μιλούν στη διαδρομή, χωρίς μάσκα προφανώς. Ας μην το πάω στις άλλες βαθμίδες, που μια ειδικότητα στην πρωτοβάθμια μπορεί να πηγαίνει σε 3 σχολεία. Πραγματικά τι έχουν στο μυαλό τους; Αυτό το μέτρο ίσως να έιχε νόημα αν τα σχολεία έμαναν ανοιχτά σε περίπτωση απαγόρευσης κυκλοφορίας, που τα παιδιά απλώς θα πήγαιναν σχολείο και μετά θα γύριζαν σπίτι. 

 

Και φυσικά δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα γίνεται ιχνηλάτιση σε κάθε περιστατικό. Αφού έτσι κ αλλιώς είπαν θα κλείνει το τμήμα. Να φανταστώ τι, ότι θα κάνουν τεστ και στα άλλα παιδάκαι της  ομάδας, που θα είναι ούτως ή άλλως σπίτι σε καραντίνα, και που είναι παιδιά άρα λογικά δεν θα αρρωστήσουν σοβαρά ή και καθόλου; Απίθανο μου φαίνεται. Να έχει νόημα για να κολλήεσι μόνο η ομάδα; όπως λες, δεν θα είναι κοντά στην παρεούλα; στο πρόγευμα και μάλιστα χωρίς μάσκα; και γενικά τον ίδιο αέρα δεν θα αναπνέουν; αφού είναι στον ίδιο χώρο με την ίδια δασκάλα, προφανώς και θα κολλήσουν πολλά, αν αρρωστήσει κάποιο..

[emmaki]

Just now, marakiz είπε:

Διάβασα χωρίς να το έχω διασταυρώσει πως παραδέχτηκαν ότι η χρήση μάσκας στα μικρά παιδιά γίνεται ΜΟΝΟ για λόγους εκπαιδευτικούς. Κι όχι προστασίας. 

Εγώ πιστεύω πως θα χαλαρώσουν τα μέτρα για τις μικρές ηλικίες. Το πότε δεν το ξέρω. Μπορεί να προλάβουν να κλείσουν πρώτα τα σχολεία.

Επίσης άκουσα (χωρίς και πάλι να το έχω διασταυρώσει) πως θα αρχίσουν στην Αθήνα κι άλλα μέτρα, τοπικά λοκ ντάουν κλπ.

Τα παιδια κολλανε και μεταδιδουν τον ιο. Η μασκα προστατευει και τα ιδια, αλλα και το δασκαλο! 
Μαλιστα, υπαρχει η παποιθηση οτι με τα μετρα που ισχυουν φετος θα μειωθουν και τα κρουσματα γριπης.

Να πω εδω οτι περυσι εγω αρχισα τις αναρρωτικες (οχι για να αραζω στο σπιτι, αλλα γιατι δεν μπορουσα να παρω τα ποδοα μου απο τον πυρετο) απο τελος Σεπτεμβρη και μεχρι το Μαρτη που εκλεισαν τα σχολεια καθε μηνα ημουν αρρωστη!!!!!

Ελπιζω φετος να ειναι καλυτερα απο αυτη την αποψη!

[marakiz]

Just now, emmaki είπε:

Τα παιδια κολλανε και μεταδιδουν τον ιο. Η μασκα προστατευει και τα ιδια, αλλα και το δασκαλο! 
Μαλιστα, υπαρχει η παποιθηση οτι με τα μετρα που ισχυουν φετος θα μειωθουν και τα κρουσματα γριπης.

Να πω εδω οτι περυσι εγω αρχισα τις αναρρωτικες (οχι για να αραζω στο σπιτι, αλλα γιατι δεν μπορουσα να παρω τα ποδοα μου απο τον πυρετο) απο τελος Σεπτεμβρη και μεχρι το Μαρτη που εκλεισαν τα σχολεια καθε μηνα ημουν αρρωστη!!!!!

Ελπιζω φετος να ειναι καλυτερα απο αυτη την αποψη!

Ναι συμφωνώ πως η μάσκα μπορεί να συμβάλει στην προστασία της μετάδοσης, όμως δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σωστά από τόσο μικρά παιδιά και είναι παράλογο να απαιτούν κάτι τέτοιο από αυτά, αντί να φροντίζουν για μικρότερα τμήματα, αποστάσεις κλπ, έχουν ειπωθεί αρκετές φορές στο νήμα αν θυμάμαι καλά.

[Έσπερος]

Just now, emmaki είπε:

Τα παιδια κολλανε και μεταδιδουν τον ιο. Η μασκα προστατευει και τα ιδια, αλλα και το δασκαλο! 

φοβάμαι ότι στα τόσο μικρά η μάσκα αν προστατεύει κάποιον, μόνο ο δάσκαλος θα είναι αυτός... 

και μεγάλα παιδιά είδα ότι την έπιαναν πολύ και μάλιστα είπα σε έναν να έρθει να βάλει αντισηπτικό στα χέρια, δεν μου άρεσε που το έκανα αλλά την έπιανε συνέχεια. κ εκείνος τότε ανοιξε την τσάντα και έβγαλε το δικό του αντισηπτικό, έπιασε δηλαδή τα πάντα... ευτυχώς δεν ήταν πολλά παιδιά, μόνο δύο εντόπισα σε τρία τμήματα που μπήκα, οι υπόλοιποι δεν έκαναν κάτι παραπάνω από αυτά που κάνουμε κ εμείς (κ εγώ την τράβηξα πολλέςφορές, γιατί ήθελα να είμαι υπέρκομψη και έβαλα μία με σχέδιο που τελικά δεν μου έκανε τόσο καλά και την προσάρμοζα συνέχεια...)

[Mama_Anesti_]

Just now, emmaki είπε:

διαφορα, οπως ανεφερα, ειναι οτι φετος οι ομαδες πρεπει να ειναι σταθερες. Και αυτο γινεται για να υπαρχει πιο ευκολη ανιχνευση σε περιπτωση μολυνσης.

Στο διάλειμμα δεν παίζουν όλα μαζί? Επισης θα φοράνε μασκες όταν είναι στην αυλή? 

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Στο διάλειμμα δεν παίζουν όλα μαζί? Επισης θα φοράνε μασκες όταν είναι στην αυλή? 

αν το σχολείο είναι τυπικό, και στο διάλειμμα οι συναναστροφές είναι περιορισμένες... 

 

Στην αυλή δεν φοράνε μάσκα. ομως αν η τουαλέτα έιναι σε εσωτερικό χώρο, ή το κυλικείο σε εσωτερικό χώρο, εκεί φοράς μάσκα αρα στο διάλειμμα την έχεις μαζί σου. ή αν η τάξη έχει έισοδο από κλειστό διάδρομο, τη μάσκα τη βγάζεις αφού βγεις στην αυλή, άρα πρέπει να έχεις μαζί σακουλάκι κ δικό σου αντισηπτικό. μπέρδεμα... στα νήπια δεν υπάρχουν τόσοι χώροι βέβαια κ τόσα διαλείμματα, οπότε αυτό το βάλε βγάλε με αμφίβολες συνθήκες υγιεινής, το γλιτώνουν. 

[marakiz]

Just now, Έσπερος είπε:

αν το σχολείο είναι τυπικό, και στο διάλειμμα οι συναναστροφές είναι περιορισμένες... 

 

Στην αυλή δεν φοράνε μάσκα. ομως αν η τουαλέτα έιναι σε εσωτερικό χώρο, ή το κυλικείο σε εσωτερικό χώρο, εκεί φοράς μάσκα αρα στο διάλειμμα την έχεις μαζί σου. ή αν η τάξη έχει έισοδο από κλειστό διάδρομο, τη μάσκα τη βγάζεις αφού βγεις στην αυλή, άρα πρέπει να έχεις μαζί σακουλάκι κ δικό σου αντισηπτικό. μπέρδεμα... στα νήπια δεν υπάρχουν τόσοι χώροι βέβαια κ τόσα διαλείμματα, οπότε αυτό το βάλε βγάλε με αμφίβολες συνθήκες υγιεινής, το γλιτώνουν. 

Ας πάρουμε παράδειγμα αυτό που λες. Ο 4χρονος θα πάει τουαλέτα μόνος του, φορώντας τη μάσκα του, θα σκουπιστεί μόνος του, πόσο καλά θα σκουπιστεί μόνος του όλοι το ξέρουμε αυτό, όπως και όλοι φανταζόμαστε ότι σίγουρα θα αγγίξει τη μάσκα του με αυτά τα ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ χεράκια του που  μόλις έχουν σκουπίσει το χεσμένο κωλαράκι του.

Υπέροχα!

[μαγιοπουλας]

Just now, marakiz είπε:

Διάβασα χωρίς να το έχω διασταυρώσει πως παραδέχτηκαν ότι η χρήση μάσκας στα μικρά παιδιά γίνεται ΜΟΝΟ για λόγους εκπαιδευτικούς. Κι όχι προστασίας. 

Εγώ πιστεύω πως θα χαλαρώσουν τα μέτρα για τις μικρές ηλικίες. Το πότε δεν το ξέρω. Μπορεί να προλάβουν να κλείσουν πρώτα τα σχολεία.

Επίσης άκουσα (χωρίς και πάλι να το έχω διασταυρώσει) πως θα αρχίσουν στην Αθήνα κι άλλα μέτρα, τοπικά λοκ ντάουν κλπ.

Nαι.ανα δήμους.καλο το βρίσκω.να ξερουμε κ που παμε..

Σημερα στον παιδικο που θα παμε έφερε πλυμένες ένα πιτσιρίκι πίσω τις μασκες γιατί τις σαλιωσε λεει.Το ιδιο τις έπλυνε εννοειται.Του έδωσαν οι δασκαλες αλλη.

Κ εντελώς πληροφοριακα.το χαλι είναι γενικό κ χειροτερο κσπου καπου.Σημερα χειρουργηθηκε φίλος στις βρυξελλες χωρις να του κάνουν εξέταση covid.Τις τελευταίες τρεις μέρες εχουν μέσον όρο εννιακοσίων κρουσματα.

[Έσπερος]

Just now, marakiz είπε:

Ας πάρουμε παράδειγμα αυτό που λες. Ο 4χρονος θα πάει τουαλέτα μόνος του, φορώντας τη μάσκα του, θα σκουπιστεί μόνος του, πόσο καλά θα σκουπιστεί μόνος του όλοι το ξέρουμε αυτό, όπως και όλοι φανταζόμαστε ότι σίγουρα θα αγγίξει τη μάσκα του με αυτά τα ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ χεράκια του που  μόλις έχουν σκουπίσει το χεσμένο κωλαράκι του.

Υπέροχα!

Έτσι ακριβώς. ΕΝτάξει είπαμε τα μεγάλα παιδιά να βάλουν μάσκα, αλλά δεν γίνεται στα νήπια. ΈΛεος. και μάλιστα με τόσο απόλυτη εφαρμογή, από την ευθυνοφοβία τους, γιατί ξέρουν ότι δεν έχουν κάνει τίποτα άλλο. Ας είχαν σταθερές ομάδες πχ κ να φορούσαν μάσκα μόνο στην παρεούλα ή σε φάσεις που είναι πολύ κοντα, με τη βοήθεια της δασκάλας για την αφαίρεση κ τη φύλαξη. στην τουαλέτα με τον βαθμό ααυτοεξυπηρετησης που είναι λογικό να (μην) εχει ένα 4χρονο, νομίζω ότι η μάσκα δεν προσφέρει και καμία προστασία, μπορεί να πάθει οτιδήποτε έτσι κι αλλιώς... 

[vicky86]

Τωρα που είπες τις προδιαγραφές Έσπερος θυμήθηκα ότι δ εχουν έλασμα 

Σαν τον αντρα μου, του λέω να πάρουμε κ αλλες, μην πλένω καθε 3κ λιγο, κ μου λέει κατσε να δουμε τι θα τους δωσουν. Τι περίμενε; 

Εγω δ χρειάστηκε να εξηγήσω κ πολλα για την πρώτη μέρα, αλλά ούτε να προσπαθώ να τους πω να κρατήσουν την μάσκα, το κανουν. Αλλα δ μου άρεσε που πηγαμε κ αμέσως μπήκαν τα παιδια μέσα στο σχολειο, κ εμεις έξω από τα καγκελα

Οκ δ ειναι κ κτ τραγικο, από αύριο θα μείνει μόνος 4, 5ωρες αλλα ηταν καπως

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

αν το σχολείο είναι τυπικό, και στο διάλειμμα οι συναναστροφές είναι περιορισμένες... 

 

Στην αυλή δεν φοράνε μάσκα. ομως αν η τουαλέτα έιναι σε εσωτερικό χώρο, ή το κυλικείο σε εσωτερικό χώρο, εκεί φοράς μάσκα αρα στο διάλειμμα την έχεις μαζί σου. ή αν η τάξη έχει έισοδο από κλειστό διάδρομο, τη μάσκα τη βγάζεις αφού βγεις στην αυλή, άρα πρέπει να έχεις μαζί σακουλάκι κ δικό σου αντισηπτικό. μπέρδεμα... στα νήπια δεν υπάρχουν τόσοι χώροι βέβαια κ τόσα διαλείμματα, οπότε αυτό το βάλε βγάλε με αμφίβολες συνθήκες υγιεινής, το γλιτώνουν. 

Θέλω να πω πως είναι ημίμετρο(αν όχι κοροιδια)να φοράς μάσκα εντός και έξω να την βγαζεις για να παιξεις, να κάτσει παρεουλα με τα παιδάκια και μετά ξανά μάσκα και μάλιστα στα νήπια που αμφιβάλλω αν θα γίνεται σωστά ή χρηση της. 

 

Just now, Έσπερος είπε:

με τόσο απόλυτη εφαρμογή, από την ευθυνοφοβία τους, γιατί ξέρουν ότι δεν έχουν κάνει τίποτα άλλο

Συμφωνω με αυτό και ισως ή μάσκα να μείνει για πολύ καιρο στα σχολεία ώστε να έχει να παρουσιάσει το κρατος τα μέτρα που έλαβε αλλά δεν λειτούργησαν γιατί το τετράχρονο δεν έδειξε ατομική ευθύνη! 

[Έσπερος]

Just now, vicky86 είπε:

Σαν τον αντρα μου, του λέω να πάρουμε κ αλλες, μην πλένω καθε 3κ λιγο, κ μου λέει κατσε να δουμε τι θα τους δωσουν. Τι περίμενε; 

ναι κι εγώ έτσι ακριβώς. είδα αυτές με τα σχέδια (που τελικά δεν με βόλεψαν τόσο και πάλι καλά που δεν τις πήρα όλες!!!!) και σκεφτόμουν, ας περιμένω αυτά που θα δώσει το υπουργείο, αφού είναι καθορισμένες οι προδιαγραφές, θα έχουν και χρωματιστή την έξω όψη, μια χαρά θα είναι. και είδα ότι των παιδιών το σχέδιο ήταν σαν ύφασμα κουρτίνας, και το δικό μας μαύρο κι άραχνο.... τώρα γελάω, που περίμενα ότι θα μας έδιναν σωσ΄το πράγμα. έπρεπε να είχα υποψιαστεί όταν είδα τη φωτό με τα παγουρίνια, δίπλα σε κανονικό μπουκαλάκι. πρέπει να είναι τόσο μικρά, όσο το μπουκαλάκι που έβαζα στο θήλαστρο!!!!

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Συμφωνω με αυτό και ισως ή μάσκα να μείνει για πολύ καιρο στα σχολεία ώστε να έχει να παρουσιάσει το κρατος τα μέτρα που έλαβε αλλά δεν λειτούργησαν γιατί το τετράχρονο δεν έδειξε ατομική ευθύνη! 

μα το είπε κ ο ΠΘ σήμερα στα παιδιά, ότι θα μάθουν να είναι υπεύθυνοι πολίτες. Δεν ντρέπονται καθόλου. μεταθέτουν την ευθυνη στα παιδιά. να αρρωστήσει κανένας παππούς, να νομίζει το παιδάκι ότι φταίει εκείνο. εκείνοι που πέταξαν 6 εκατομύρια και τα σχολεία δεν έχουν καθαρίστριες, πόσο υπεύθυνοι είναι;

[Sentir...natureza]

Just now, Έσπερος είπε:

καταλαβαίνω τους προβληματισμούς, όμως τα παιδιά ξέρουν ήδη ότι είμαστε σε μια έκτακτη κατάσταση. έχουν καταλάβει ότι ζήσαμε πράγματα μι φυσιολογικά. Δεν νομίζω ότι θα μείνει σε κάποιο παιδάκι κάτι αντικοινωνικό. καμία εμμονή με τα αντισηπτικά ίσως. 

 

Επισης, αν κ αυτό θα σε απογοητεύσει, το ελληνικό σχολείο ξέρεις ότι δεν καλλιεργεί την ομαδικότητα. μόνο κ μόνο που στο νήπιο υπάρχουν ομάδες, είναι εξαίρεση. μετά αρχίζει ο ατομισμός κ ο ανταγωνισμός, η μόνη συνεργασία είναι η αντιγραφή κ ποινικοποιείται, κ θεωρείται αυτονόητο ότι το παιδί θα παπαγαλίσει το βιβλίο αλλά ..., αν αντιγράψει λυσάρι θα πρέπει να τους πεις ότι δεν είναι σωστό να μην τα λέει με δικά του λόγια. Θα βρεις μπροστά σου πολλά κουσούρια στο σχολείο που θα σε ζορίσουν, γιατί ξέρω τις απόψεις σου κ τα έχουμε συζητήσει κ άλλου. αυτό το έκτακτο είναι κάτι που μπορείς να ακυρώσεις. τη βαθιά προβληματική νοοτροπία του ελληνικού σχολείου που τελικά διαβρώνει τους πάντες, δεν θα τη γλιτώσεις... 

Εγώ πάντως δεν του έχω δώσει να καταλάβει ότι ζούμε έκτακτες καταστάσεις. Έχουμε πει κάποια πράγματα αλλά σε πολύ χαλαρό κλίμα, δεν έχει αλλάξει η καθημερινότητά του από την εμφάνιση του κορονοιου. 

Όσον αφορά τα υπόλοιπα, ήξερα από την πρώτη στιγμή που έφερα τον γιο μου στον κόσμο ότι θα δυσκολευτω πολύ με το εκπαιδευτικό σύστημα. Δεν με τρομάζει αυτό, έχω την επιμονή και το θάρρος να προσπαθήσω να αλλάξω τα πράγματα ακόμη κι αν δεν πετύχω κάτι, πέρα από τον σεβασμό των παιδιων μου. Μου φτάνει να βλέπουν μια μαμά που προσπαθεί να αλλάξει τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας και του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά ποτέ δεν περίμενα (όπως κάνεις άλλωστε) ότι θα ζήσουμε τέτοιες καταστάσεις από την αρχή του του σχολείου. Τι να πω... Προς το παρόν θέλω να δω πως θα εξελιχθεί το θέμα, βλέποντας και κάνοντας... Ήδη έχω μιλήσει με άτομα που πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο της περιοχής για να το έχω και αυτό υπόψη αλλά προτιμώ την συσπείρωση με γονείς και νηπιαγωγούς, έστω κι αν αποφασίσω την αποχη. 

[Έσπερος]

Just now, Sentir...natureza είπε:

Εγώ πάντως δεν του έχω δώσει να καταλάβει ότι ζούμε έκτακτες καταστάσεις. Έχουμε πει κάποια πράγματα αλλά σε πολύ χαλαρό κλίμα, δεν έχει αλλάξει η καθημερινότητά του από την εμφάνιση του κορονοιου. 

η αλήθεια είναι ότι ούτε του δικου μου του έχω πει κάτι γιατί έτσι κ αλλιώς κ στην καραντίνα βόλτα κάναμε, κ ήταν κ μετά τον χειμώνα οπότε δεν περίμενε κάτι θεαματικό, ενώ τώρα πχ αν προέκυπτε θα ζητούσε θάλασσα κ τέτοια. ίσως εμείς στην επαρχία δεν το καταλάβαμε τόσο, τα παιδάκια αλλού θα το είδαν, πχ κόσμο με μάσκες στα λεωφορεία, στα εμπορικά κλπ. ή όσα πήγαιναν σε παιδότοπους λχ, κατάλαβαν ότι δεν γίνεται να πάνε. 

[kine]

Μέχρι προχθές συζητούσαμε για την κάθε μικρή λεπτομέρια των προσλαμβάνουσων εικόνων/ακουσμάτων και γενικά εμπειριών των παιδιών και αναλύαμε κάθε συμπεριφορά μας και κάθε αντανακλαστικό μας, του οποίου γίνονται δέκτες τα παιδιά μας.

Προσπαθούσαμε να εκτιμήσουμε (με όλες τις διαφωνίες αντίληψης από άνθρωπο σε άνθρωπο) το μέγεθος της επίδρασης που έχει στην διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών, το συναίσθημα της μαμάς, η διάχυτη ατμόσφαιρα φιλίας ή έχθρας ανάμεσα σε γονείς ή γονείς και παππούδες κτλ. . Εξετάζαμε τί σημαίνει ο θηλασμός, το χάδι, η βλεμματική επαφή με το παιδί την ώρα του θηλασμού κι όσο ανεξαρτητοποιείται και αυτονομείται.

Εχουν καταγραφεί εκτενέστατες συμβουλές και παρεναίσεις σε νέες μητέρες, να μην δίνουν σημασία στο τάισμα, στο άλλαγμα, στον ύπνο ή στο παιχνίδι, σαν ένα απλώς τεχνικό ζήτημα (μαμ-κακά και νάνι που έλεγαν οι παλιοι), αλλά πώς πιο σημαντικό από το είδος και την ποσότητα της τροφής/παιχνιδιού/ρουτίνας είναι ο δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ γονέα και παιδιού, φροντιστή και φροντιζόμενου, ενήλικα και παιδιού. 

Μιλούσαμε και καταθέταμε εμπειρίες και γνώσεις για την συμβολική επικοινωνία, την ικανότητα των παιδιών να δέχονται όσα αισθανόμαστε και βιώνουμε εντός μας, ακόμη κι αν δεν τους τα λέμε. Ξέρουμε ότι το βίωμα ενός παιδιού, είναι αυτό που μετράει και όχι τα λόγια χωρίς αντίκρυσμα, όσα καλά κι αν τα λέμε. Για τις περισσότερες εδώ μέσα, αν όχι για όλους, είναι κοινός τόπος ότι τα παιδιά είναι δεκτικά και ρουφούν όλα όσα ζούμε, όσα νιώθουμε, όσα όντως φέρει η καρδιά μας κι όχι όσα απλώς λέμε. Και βεβαίως με αυτά τα δεδομένα και με αυτά τα κριτήρια αναζητούμε ευαίσθητους, με ενσυναίσθηση παιδαγωγούς, ικανούς και τρυφερούς φροντιστές, ακόμη ακόμη πολλοί επιλέγουν να απομακρύνουν τους ίδιους τους παππούδες από την ζωή των παιδιών τους, αν κρίνουν ότι κάποια κίνηση τους, μια διαφορά στις απόψεις περί παιδαγωγικής, ένα έξτρα γλυκό, χωρίς την άδεια τους, μπορεί να "χαλάσει" το παιδί.

Οσων αφορά το σχολείο...αγανάκτηση έφερνε κάθε αναίσθητη νηπιαγωγός/δασκάλα που δεν είχε το τάκτ να αποκρύψη τεχνιέντως την αποκάλυψη της αλήθειας, ότι ο άι βασίλης ΔΕΝ υπάρχει, διότι όπως υποστηρίζουν πολλές μητέρες, "έχουν το δικαίωμα να κρατούν ζωντανό το παραμύθι και αυτό είναι κάτι που δεν θέλουν να στερήσουν από τα παιδιά τους". 

Σε κάθε περίπτωση, ο κάθε γονέας αξιώνεται ότι δεν μπορεί το σχολείο να παραμορφώνει και να διαστρέφει τις καλές αξίες και όλες τις φροντίδες με τις οποίες έχει μεγαλώσει μια οικογένεια τα παιδιά της.

 

.................

 

Και τώρα τα παιδιά εισπράττουν από παντού μια απίστευτη ένταση και σύγχυση, μια πανικόβλητη αμυντικότητα προς όλους και όλα, μια αγωνία και ανησυχία για κάθε τι που περιστρέφεται γύρω τους, τί έπιασαν, τί άφησαν, πώς έβηξαν, σε ποιον μίλησαν, πού στάθηκαν, πόσο υπάκουσαν κ.α. τόσα απερίγραπτα. Δεν βλέπουν τα πρόσωπα των άλλων και δεν  πρέπει να δείχνουν το δικό τους. Το χαμόγελο τους που μέχρι χθες ήταν απόδειξη της καλής τους διάθεσης και ήταν τόσο πολύτιμο αναγνωριστικό σημάδι αποδοχής του άλλου, δεν είναι διακριτό και το χαμόγελο της δασκάλας τους είναι ανάμνηση, για όσα μεγαλύτερα παιδιά το είχαν δει πέρσυ. Μέχρι προχθές συζητούσαμε για το πώς ενισχύουμε την κοινωνικοποίηση και τώρα λέμε να στείλουμε τα παιδιά σχολείο προκειμένου να μείνουν περιορισμένα σε ανθρώπους, ερεθίσματα και πειραματισμό. Θα μάθουν βέβαια να ακούν σε κανόνες. Και είναι πολύ ικανά να μαθαίνουν γρήγορα. Θα εκπλαγούμε πόσο όμορφα θα ανταποκριθούν τα νήπια στις νέες απαιτήσεις. Ακόμη όμως και τα πιο μεγάλα παιδιά, νομίζω είναι αρκετά δεκτικά και δεν θα χρειαστούν ποινές και απειλές για να δεχτούν τις οδηγίες.

 

Οπότε δεν χρειάζεται ανησυχία. Το ζήτημα είναι καθαρά τεχνικής φύσεως. Οπως κι ο ίδιος ο άνθρωπος είναι ένα καθαρά τεχνικό ζήτημα. Αν η αναπνοή λειτουργεί, σίγουρα τα παιδιά θα είναι μια χαρα! Απλώς αποφεύγουμε τους άλλους ανθρώπους και προσέχουμε να μην πλησιάσουμε ή μας πλησιάσουν. Οι εκφράσεις μας είναι κρυμμένες αλλά δεν πειράζει, γιατί θα λέμε με λόγια "α! τώρα χαμογελάω παιδιά, ήταν χιούμορ αυτό που είπα, σαρκασμός - όχι επίπληξη". Θα μπορεί να λέει η νηπιαγωγός στα παιδιά "μπράβο για την προσπάθεια σας, χαμογελάω με ικανοποίηση πίσω από τη μάσκα μου, βλέποντας την χειροτεχνία σας". Μάλιστα θα μπορέσει να γίνει ακόμη πιο τονισμένος και παραστατικός ο λόγος της, αφού δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει τις εκφράσεις του προσώπου της για να εκδηλώσει τις μικρές αποχρώσεις, τα υπονοούμενα και τα διπλά νοήματα πίσω από τις ιστορίες που αφηγείται. 

 

Κι όλα είναι για καλό! Τίποτε από όλα αυτά δεν θα αλλοιώσει την ψυχοσύνθεση παιδιών (και ενηλίκων). Τίποτα από όλα αυτά δεν θα διαταράξει την καλή δουλειά που κάναμε τόσα χρόνια προσπαθώντας να νουθετούμε με αγάπη, ανεκτικότητα, αποδοχή της διαφορετικότητας, κατανόηση και παρηγοριά στα λάθη, να ενισχύουμε την συναισθηματική έκφραση, αντίληψη και κατανόηση του άλλου. Η αναπνοή θα λειτουργεί άψογα σύμφωνα με τους ειδικούς, παρά την μάσκα και όλα τα υπόλοιπα είναι παράπλευρες απώλειες, που δεν χρειάζεται να μας απασχολούν και πολύ, διότι τί σημασία έχει η ποιότητα των σχέσεων, η αλληλεπίδραση, ο αυθορμητισμός και η ελευθερία επαφών/αγγιγμάτων ανάμεσα σε ανθρώπους; Καμία απολύτως! Εχουν μπροστά τους χρόνια για να σχετιστούν με ανθρώπους. Αργότερα. Οταν θα μεγαλώσουν, ίσως την άνοιξη κιόλας. Ισως του χρονου με το εμβόλιο!

Και πόσο επιδρούν μερικοί μήνες ή ένας χρόνος σε ένα νήπιο ή ένα μικρότερο; Καθόλου! Σιγά το πράγμα. Δεν είναι δα και τόσο σπουδαίο ότι αυτά τα πρώτα χρόνια της ζωής, διαμορφώνουν τον άνθρωπο. Επειδή το λέγαμε μέχρι χθες, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε σήμερα και για τα επόμενα όσα χρόνια χρειάζεται, να μείνουμε ασφαλείς.

 

Ολα είναι μια χαρά και τίποτε δεν αλλάζει στη ζωή μας.

Απλώς φοράμε μάσκες, πλένουμε συχνά τα χέρια και κρατάμε αποστάσεις. Και θα είμαστε ασφαλείς.

Τί είναι άλλωστε ο άνθρωπος εκτός από ένας καθαρά βιολογικός μηχανισμός; Τί σημασία έχει το πόσωπο του άλλου και το άγγιγμα του ή το μοίρασμα και η αυθόρμητη αλληλεπίδραση μαζι του; Καμία.

Μικρόβια να μην μεταδίδουμε κι όλα τα άλλα λύνονται!

Που δεν θα έχουμε και τίποτα να λύσουμε άλλωστε, αφού δεν υπάρχει τίποτε απολύτως για να μας προβληματίζει, πέρα από το κατάλληλο μέγεθος μάσκας, την ασφαλή εφαρμογή της και την υποτακτικότητα των παιδιών μας. 

 

Στο χέρι μας είναι να δίξουμε στα παιδιά μας πόσο ΔΕΝ έχει καμία σημασία και δεν αξίζει να θέλεις να αγκαλιάσεις τον άλλο, να τον αγγίξεις, να τον φιλήσεις. Στο χέρι μας είναι να τους μάθουμε να κοινωνικοποιούνται χωρίς να έρχονται σε επαφή, χωρίς να ανταλλάσσουν αντικείμενα, χωρίς να έχουν περιέργεια το ένα για τα πράγματα του άλλου. Θα γλυτώσουμε και από το πρόβλημα στις παιδικές χαρές, όπου πρέπει να μαζεύουμε τα μικρά που πάνε και παίρνουν ένα τυχαίο πατίνι ή μια μπάλα και παίζουν με αυτό...Απίστευτα επικίνδυνο πλέον. Οχι μόνο αγενές αλλά και ανάρμοστο για τις περιστάσεις. Καλύτερα να ξέρουν μια ώρα νωρίτερα ότι οι άνθρωποι δεν είναι για να σχετιζόμαστε μαζί τους και καλύτερα να παίζουμε μόνοι μας, οικογενειακά, σε μικρές γνώριμες ομάδες, με επιλεγμένα και αξιόπιστα άτομα - όσο πιο στενός ο κύκλος, τόσο πιο σίγουρη η μείωση της μεταδοτικότητας κάθε μικροβίου.

 

Ολα θα πάνε καλά. Θα μείνουμε ασφαλείς.

Ισως όχι ψυχοκοινωνικά, αλλά σίγουρα σωματικά.

Πάντα θα υπάρχουν μερικοί ψεκασμένοι που θα νομίζουν ότι ο άνθρωπος έχει κι άλλες ανάγκες πέρα από την εισπνοή και την εκπνοή για να ζήσει αλλά είμαι βέβαιη ότι κι αυτοί, πέραν απ' τ' ότι θα απομονωθούν από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο, θα καταλάβουν σύντομα ότι το καλύτερο για όλους, είναι να ακούμε τους ειδικούς και να μην αμφισβητούμε τις οδηγίες τους, ακόμη κι αν αυτές έρχονται σε αντίθεση με ότι ξέραμε και πιστεύαμε μέχρι χθες για την ανθρώπινη ψυχοσωματική υγεία.

Προφανώς θα υπάρχουν νέα επιδημιολογικά δεδομένα που θα δείχνουν ότι το να αποστρέφεσαι και να φοβάσα τους ανθρώπους, τα αντικείμενα (και τον αέρα ενίοτε) για μερικούς μήνες ή χρόνια, δεν προκαλεί καμία μόνιμη βλάβη στον ψυχισμό σου. Αν υπήρχε οποιαδήποτε υποψία ότι μπορεί να μας κοστίσει ψυχικά αυτή η φροντίδα για την μείωση της μεταδοτικότητας, θα το είχαν δείξει οι μελέτες.

 

Οχι, όχι...δεν νομιζω να τους μείνει κάτι...το πολύ πολύ καμία μικροβιοφοβία...σιγά το πράγμα...Τόσοι και τόσοι μικροβιοφοβικοί και υποχόνδριοι, τόσα χρόνια, μια χαρά το αντιμετωπίζουμε με ψυχοθεραπείες και ψυχοφάρμακα. Σιγά το πράγμα...τί λέμε τώρα; Το σημαντικό είναι να μείνουμε ασφαλείς. 

 

Ολα καλά θα πάνε. 

Φοράμε μάσκα, κρατάμε αποστάσεις, πλένουμε συχνά τα χέρια! Και μένουμε ασφαλείς!!

 

ΥΓ. Και να μην ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να καταγγέλουμε φραστικά και δημόσια αλλά και με επίσημη καταγγελία στις αρχές όταν χρειάζεται, κάθε διοφοροποίηση από τις συστάσεις των αρχών. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύουμε το έργο των αρχών, αποτρέπουμε την πολυφωνία, ενισχύουμε την λογοκρισία και βοηθούμε να απομονώνονται οι αρνητές, που διαβάλλουν τις προσπάθειες όλων μας. Εκτός των άλλων δίνουμε και το καλό παράδειγμα στα παιδιά μας, να μην ανέχονται τον κάθε ένα να λέει το μακρύ του και το καντό του, ειδικά εις βαρος μας, να κατανοούν ότι υπάρχει πάντοτε μία και μόνον αλήθεια για τα κοινα πράγματα και ότι η πολυφωνία πρέπει να στιγματίζεται γιατί είναι επικίνδυνη για όλους μας. 

 

 

 

 

 

[Έσπερος]

@kine καταλαβαίνω τους προβληματισμούς, όμως νομίζω ότι είναι στο χέρι μας πώς θα το περάσουνε αυτό. αν το δεις με καλή διάθεση ότι είναι ένα μέτρο προστασίας που θα βοηθήσει να είμαστε υγιείς κ εμείς κ οι αγαπημένοι μας κ σύντομα να αγκαλιαστούμε ξανά, μια πράξη ανθρωπιάς κ αλληλεγγύης, στο παιδάκι θα μείνει αυτή η εικόνα. 

[kotsifikos]

12 hours ago, Sentir...natureza said:

Η καταργηση του ελευθερου παιχνιδιου ειναι καταπιεση για τα παιδια. Φυσικα και ειναι παιδαγωγικο να δουλευουν τα παιδια σε ομαδες αλλα αυτο δεν εχει καμια σχεση με αυτο που μας περιεγραψαν: ελευθερο παιχνιδι πχ στην γωνια της κουζινας με την ομαδα σου ολη την μερα. Δηλαδη αν ερθει να παιξει ενα πεμπτο παιδι στην γωνια, θα πρεπει να το διωξουν(;;;). Πως διδασκεται η αλληλεπιδραση ετσι; Τι διδασκεται για τη δημιουργια σχεσεων; Αν δεν ειναι αυτο αποκλεισμος του παιδιου, τοτε τι ειναι; Αν λειτουργουσαν τοσο ακαμπτα απο παντα, τοτε εκπλησσομαι πολυ δυσαρεστα. Ειναι αλλο να μαθαινω κανονες πχ ξεκινησα να παιζω παζλ και αν θελω να παω αλλου θα πρεπει να περιμενω την σειρα μου, και ειναι αλλο να μην μου επιτρεπεται καθολου. Να μου υποδεικνυεται η γωνια που θα ασχοληθω για 5 ωρες, τα ατομα που θα αλληλεπιδρασω αποκλειστικα για 5 ωρες και να μην εχω την δυνατοτητα να παιξω κατι αλλο ή με καποιον αλλον. Αυτο ειναι φασισμος.

Δυστυχως πρεπει, στην Ελλαδα. Δεν ειναι παιδαγωγικο ομως ουτε να μην επιτρεπεις το παιδι να μιλαει, ουτε να τον χωριζεις απο τον φιλο του για να εχεις ησυχια. Υπαρχουν τοσες λυσεις που χαρακτηριζονται απο συγχρονες παιδαγωγικες προσεγγισεις που δεν εχουν σκοπο απλα το να μαθει το παιδι να υπακουει την εξουσια (πχ της δασκαλας) αλλα μαθαινουν ουσιαστικα πως να σεβονται τον αλλον, αρχιζοντας απο τις ιδιες τις παιδαγωγους που πρεπει να δειχνουν σεβασμο στο παιδι αν πχ θελει να μοιραστει (λεκτικα εννοω) κατι με τον φιλο του. 

Δεν εχω απαιτηση να ισχυουν αυτα στην Ελλαδα του σημερα αλλα που φανηκε πολυ καταπιεστικο για το παιδι να θελει να παιξει με καποιο παιδι και να μην του επιτρεπεται. Αντε εκεινη την ωρα, της συγκεκριμενης "εργασιας", αλλα ολη την ημερα;  Γιατι να εχει η παιδαγωγος το δικαιωμα να διαλεξει με ποιο παιδι θα παιξει;  Δεν ξερω, μου φαινονται πολυ εξωπραγματικα ολα αυτα.

 

Επισης, οσον αφορα την μασκα, ηξερα οτι ειναι υποχρεωτικη αλλα τονιζοταν οτι στις μικρες ηλικιες θα εχει εκπαιδευτικο χαρακτηρα, οποτε περιμενα μια καποια χαλαροτητα. Αν δεν ειναι κυρωση το "δεν θελεις να την φορεσεις, θα βγεις απο την ταξη" τοτε τι ειναι; Πως θα θελει το παιδι να παει σχολειο, οταν θα εχει ολους αυτους τους περιορισμους και θα εχει την δυνατοτητα να φυγει αν απλα αρνηθει την μασκα; Αυτη η κυρωση δεν αναφεροταν στην αρνηση του γονεα να παει το παιδι με μασκα στο σχολειο, αλλα στην αρνηση του ιδιου του παιδιου να συνεχισει να την φοραει. Και ειμαι σιγουρη οτι αν ο γιος μου (και τα υπολοιπα παιδια) καταλαβει οτι μπορει να παει σπιτι αν αρνηθει την μασκα, τοτε θα την αρνειται συνεχεια, τουλαχιστον μεχρι να προσαρμοστει-αν επιτευχθει ποτε προσαρμογη ετσι που τα κανανε. Το καλο ειναι οτι δεν υπαρχει σαφες οριο απουσιων αλλα και να υπηρχε δεν θα με χαλουσε καθολου να χασει την χρονια, αν ειναι να δημιουργησει τοσο αρνητικη εικονα για το σχολειο και να του διδαχθουν αυτα για τα οποια παλευω τοσα χρονια να αποφυγω. 

Kατάλαβα ακριβώς ποιο είναι το θέμα σου και δεν διαφωνώ καθόλου μαζί σου, εγώ όπως κατάλαβες αναφέρομαι σε κανόνες , και την ομαδικότητα, όχι στην απαγόρευση από μέρους των εκπαιδευτικών . Σε εμάς πάντως γίνεται πολυ καλή δουλειά από τις δασκάλες χωρίς να ασκείται καμία μορφή πίεσης στα παιδιά και ίσως για αυτό και στο θέμα της μάσκας έχουν καλά αποτελέσματα.

[little lamb]

4 ώρες πρίν, kine είπε:

Μέχρι προχθές συζητούσαμε για την κάθε μικρή λεπτομέρια των προσλαμβάνουσων εικόνων/ακουσμάτων και γενικά εμπειριών των παιδιών και αναλύαμε κάθε συμπεριφορά μας και κάθε αντανακλαστικό μας, του οποίου γίνονται δέκτες τα παιδιά μας.

Προσπαθούσαμε να εκτιμήσουμε (με όλες τις διαφωνίες αντίληψης από άνθρωπο σε άνθρωπο) το μέγεθος της επίδρασης που έχει στην διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών, το συναίσθημα της μαμάς, η διάχυτη ατμόσφαιρα φιλίας ή έχθρας ανάμεσα σε γονείς ή γονείς και παππούδες κτλ. . Εξετάζαμε τί σημαίνει ο θηλασμός, το χάδι, η βλεμματική επαφή με το παιδί την ώρα του θηλασμού κι όσο ανεξαρτητοποιείται και αυτονομείται.

Εχουν καταγραφεί εκτενέστατες συμβουλές και παρεναίσεις σε νέες μητέρες, να μην δίνουν σημασία στο τάισμα, στο άλλαγμα, στον ύπνο ή στο παιχνίδι, σαν ένα απλώς τεχνικό ζήτημα (μαμ-κακά και νάνι που έλεγαν οι παλιοι), αλλά πώς πιο σημαντικό από το είδος και την ποσότητα της τροφής/παιχνιδιού/ρουτίνας είναι ο δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ γονέα και παιδιού, φροντιστή και φροντιζόμενου, ενήλικα και παιδιού. 

Μιλούσαμε και καταθέταμε εμπειρίες και γνώσεις για την συμβολική επικοινωνία, την ικανότητα των παιδιών να δέχονται όσα αισθανόμαστε και βιώνουμε εντός μας, ακόμη κι αν δεν τους τα λέμε. Ξέρουμε ότι το βίωμα ενός παιδιού, είναι αυτό που μετράει και όχι τα λόγια χωρίς αντίκρυσμα, όσα καλά κι αν τα λέμε. Για τις περισσότερες εδώ μέσα, αν όχι για όλους, είναι κοινός τόπος ότι τα παιδιά είναι δεκτικά και ρουφούν όλα όσα ζούμε, όσα νιώθουμε, όσα όντως φέρει η καρδιά μας κι όχι όσα απλώς λέμε. Και βεβαίως με αυτά τα δεδομένα και με αυτά τα κριτήρια αναζητούμε ευαίσθητους, με ενσυναίσθηση παιδαγωγούς, ικανούς και τρυφερούς φροντιστές, ακόμη ακόμη πολλοί επιλέγουν να απομακρύνουν τους ίδιους τους παππούδες από την ζωή των παιδιών τους, αν κρίνουν ότι κάποια κίνηση τους, μια διαφορά στις απόψεις περί παιδαγωγικής, ένα έξτρα γλυκό, χωρίς την άδεια τους, μπορεί να "χαλάσει" το παιδί.

Οσων αφορά το σχολείο...αγανάκτηση έφερνε κάθε αναίσθητη νηπιαγωγός/δασκάλα που δεν είχε το τάκτ να αποκρύψη τεχνιέντως την αποκάλυψη της αλήθειας, ότι ο άι βασίλης ΔΕΝ υπάρχει, διότι όπως υποστηρίζουν πολλές μητέρες, "έχουν το δικαίωμα να κρατούν ζωντανό το παραμύθι και αυτό είναι κάτι που δεν θέλουν να στερήσουν από τα παιδιά τους". 

Σε κάθε περίπτωση, ο κάθε γονέας αξιώνεται ότι δεν μπορεί το σχολείο να παραμορφώνει και να διαστρέφει τις καλές αξίες και όλες τις φροντίδες με τις οποίες έχει μεγαλώσει μια οικογένεια τα παιδιά της.

 

.................

 

Και τώρα τα παιδιά εισπράττουν από παντού μια απίστευτη ένταση και σύγχυση, μια πανικόβλητη αμυντικότητα προς όλους και όλα, μια αγωνία και ανησυχία για κάθε τι που περιστρέφεται γύρω τους, τί έπιασαν, τί άφησαν, πώς έβηξαν, σε ποιον μίλησαν, πού στάθηκαν, πόσο υπάκουσαν κ.α. τόσα απερίγραπτα. Δεν βλέπουν τα πρόσωπα των άλλων και δεν  πρέπει να δείχνουν το δικό τους. Το χαμόγελο τους που μέχρι χθες ήταν απόδειξη της καλής τους διάθεσης και ήταν τόσο πολύτιμο αναγνωριστικό σημάδι αποδοχής του άλλου, δεν είναι διακριτό και το χαμόγελο της δασκάλας τους είναι ανάμνηση, για όσα μεγαλύτερα παιδιά το είχαν δει πέρσυ. Μέχρι προχθές συζητούσαμε για το πώς ενισχύουμε την κοινωνικοποίηση και τώρα λέμε να στείλουμε τα παιδιά σχολείο προκειμένου να μείνουν περιορισμένα σε ανθρώπους, ερεθίσματα και πειραματισμό. Θα μάθουν βέβαια να ακούν σε κανόνες. Και είναι πολύ ικανά να μαθαίνουν γρήγορα. Θα εκπλαγούμε πόσο όμορφα θα ανταποκριθούν τα νήπια στις νέες απαιτήσεις. Ακόμη όμως και τα πιο μεγάλα παιδιά, νομίζω είναι αρκετά δεκτικά και δεν θα χρειαστούν ποινές και απειλές για να δεχτούν τις οδηγίες.

 

Οπότε δεν χρειάζεται ανησυχία. Το ζήτημα είναι καθαρά τεχνικής φύσεως. Οπως κι ο ίδιος ο άνθρωπος είναι ένα καθαρά τεχνικό ζήτημα. Αν η αναπνοή λειτουργεί, σίγουρα τα παιδιά θα είναι μια χαρα! Απλώς αποφεύγουμε τους άλλους ανθρώπους και προσέχουμε να μην πλησιάσουμε ή μας πλησιάσουν. Οι εκφράσεις μας είναι κρυμμένες αλλά δεν πειράζει, γιατί θα λέμε με λόγια "α! τώρα χαμογελάω παιδιά, ήταν χιούμορ αυτό που είπα, σαρκασμός - όχι επίπληξη". Θα μπορεί να λέει η νηπιαγωγός στα παιδιά "μπράβο για την προσπάθεια σας, χαμογελάω με ικανοποίηση πίσω από τη μάσκα μου, βλέποντας την χειροτεχνία σας". Μάλιστα θα μπορέσει να γίνει ακόμη πιο τονισμένος και παραστατικός ο λόγος της, αφού δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει τις εκφράσεις του προσώπου της για να εκδηλώσει τις μικρές αποχρώσεις, τα υπονοούμενα και τα διπλά νοήματα πίσω από τις ιστορίες που αφηγείται. 

 

Κι όλα είναι για καλό! Τίποτε από όλα αυτά δεν θα αλλοιώσει την ψυχοσύνθεση παιδιών (και ενηλίκων). Τίποτα από όλα αυτά δεν θα διαταράξει την καλή δουλειά που κάναμε τόσα χρόνια προσπαθώντας να νουθετούμε με αγάπη, ανεκτικότητα, αποδοχή της διαφορετικότητας, κατανόηση και παρηγοριά στα λάθη, να ενισχύουμε την συναισθηματική έκφραση, αντίληψη και κατανόηση του άλλου. Η αναπνοή θα λειτουργεί άψογα σύμφωνα με τους ειδικούς, παρά την μάσκα και όλα τα υπόλοιπα είναι παράπλευρες απώλειες, που δεν χρειάζεται να μας απασχολούν και πολύ, διότι τί σημασία έχει η ποιότητα των σχέσεων, η αλληλεπίδραση, ο αυθορμητισμός και η ελευθερία επαφών/αγγιγμάτων ανάμεσα σε ανθρώπους; Καμία απολύτως! Εχουν μπροστά τους χρόνια για να σχετιστούν με ανθρώπους. Αργότερα. Οταν θα μεγαλώσουν, ίσως την άνοιξη κιόλας. Ισως του χρονου με το εμβόλιο!

Και πόσο επιδρούν μερικοί μήνες ή ένας χρόνος σε ένα νήπιο ή ένα μικρότερο; Καθόλου! Σιγά το πράγμα. Δεν είναι δα και τόσο σπουδαίο ότι αυτά τα πρώτα χρόνια της ζωής, διαμορφώνουν τον άνθρωπο. Επειδή το λέγαμε μέχρι χθες, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε σήμερα και για τα επόμενα όσα χρόνια χρειάζεται, να μείνουμε ασφαλείς.

 

Ολα είναι μια χαρά και τίποτε δεν αλλάζει στη ζωή μας.

Απλώς φοράμε μάσκες, πλένουμε συχνά τα χέρια και κρατάμε αποστάσεις. Και θα είμαστε ασφαλείς.

Τί είναι άλλωστε ο άνθρωπος εκτός από ένας καθαρά βιολογικός μηχανισμός; Τί σημασία έχει το πόσωπο του άλλου και το άγγιγμα του ή το μοίρασμα και η αυθόρμητη αλληλεπίδραση μαζι του; Καμία.

Μικρόβια να μην μεταδίδουμε κι όλα τα άλλα λύνονται!

Που δεν θα έχουμε και τίποτα να λύσουμε άλλωστε, αφού δεν υπάρχει τίποτε απολύτως για να μας προβληματίζει, πέρα από το κατάλληλο μέγεθος μάσκας, την ασφαλή εφαρμογή της και την υποτακτικότητα των παιδιών μας. 

 

Στο χέρι μας είναι να δίξουμε στα παιδιά μας πόσο ΔΕΝ έχει καμία σημασία και δεν αξίζει να θέλεις να αγκαλιάσεις τον άλλο, να τον αγγίξεις, να τον φιλήσεις. Στο χέρι μας είναι να τους μάθουμε να κοινωνικοποιούνται χωρίς να έρχονται σε επαφή, χωρίς να ανταλλάσσουν αντικείμενα, χωρίς να έχουν περιέργεια το ένα για τα πράγματα του άλλου. Θα γλυτώσουμε και από το πρόβλημα στις παιδικές χαρές, όπου πρέπει να μαζεύουμε τα μικρά που πάνε και παίρνουν ένα τυχαίο πατίνι ή μια μπάλα και παίζουν με αυτό...Απίστευτα επικίνδυνο πλέον. Οχι μόνο αγενές αλλά και ανάρμοστο για τις περιστάσεις. Καλύτερα να ξέρουν μια ώρα νωρίτερα ότι οι άνθρωποι δεν είναι για να σχετιζόμαστε μαζί τους και καλύτερα να παίζουμε μόνοι μας, οικογενειακά, σε μικρές γνώριμες ομάδες, με επιλεγμένα και αξιόπιστα άτομα - όσο πιο στενός ο κύκλος, τόσο πιο σίγουρη η μείωση της μεταδοτικότητας κάθε μικροβίου.

 

Ολα θα πάνε καλά. Θα μείνουμε ασφαλείς.

Ισως όχι ψυχοκοινωνικά, αλλά σίγουρα σωματικά.

Πάντα θα υπάρχουν μερικοί ψεκασμένοι που θα νομίζουν ότι ο άνθρωπος έχει κι άλλες ανάγκες πέρα από την εισπνοή και την εκπνοή για να ζήσει αλλά είμαι βέβαιη ότι κι αυτοί, πέραν απ' τ' ότι θα απομονωθούν από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο, θα καταλάβουν σύντομα ότι το καλύτερο για όλους, είναι να ακούμε τους ειδικούς και να μην αμφισβητούμε τις οδηγίες τους, ακόμη κι αν αυτές έρχονται σε αντίθεση με ότι ξέραμε και πιστεύαμε μέχρι χθες για την ανθρώπινη ψυχοσωματική υγεία.

Προφανώς θα υπάρχουν νέα επιδημιολογικά δεδομένα που θα δείχνουν ότι το να αποστρέφεσαι και να φοβάσα τους ανθρώπους, τα αντικείμενα (και τον αέρα ενίοτε) για μερικούς μήνες ή χρόνια, δεν προκαλεί καμία μόνιμη βλάβη στον ψυχισμό σου. Αν υπήρχε οποιαδήποτε υποψία ότι μπορεί να μας κοστίσει ψυχικά αυτή η φροντίδα για την μείωση της μεταδοτικότητας, θα το είχαν δείξει οι μελέτες.

 

Οχι, όχι...δεν νομιζω να τους μείνει κάτι...το πολύ πολύ καμία μικροβιοφοβία...σιγά το πράγμα...Τόσοι και τόσοι μικροβιοφοβικοί και υποχόνδριοι, τόσα χρόνια, μια χαρά το αντιμετωπίζουμε με ψυχοθεραπείες και ψυχοφάρμακα. Σιγά το πράγμα...τί λέμε τώρα; Το σημαντικό είναι να μείνουμε ασφαλείς. 

 

Ολα καλά θα πάνε. 

Φοράμε μάσκα, κρατάμε αποστάσεις, πλένουμε συχνά τα χέρια! Και μένουμε ασφαλείς!!

 

ΥΓ. Και να μην ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να καταγγέλουμε φραστικά και δημόσια αλλά και με επίσημη καταγγελία στις αρχές όταν χρειάζεται, κάθε διοφοροποίηση από τις συστάσεις των αρχών. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύουμε το έργο των αρχών, αποτρέπουμε την πολυφωνία, ενισχύουμε την λογοκρισία και βοηθούμε να απομονώνονται οι αρνητές, που διαβάλλουν τις προσπάθειες όλων μας. Εκτός των άλλων δίνουμε και το καλό παράδειγμα στα παιδιά μας, να μην ανέχονται τον κάθε ένα να λέει το μακρύ του και το καντό του, ειδικά εις βαρος μας, να κατανοούν ότι υπάρχει πάντοτε μία και μόνον αλήθεια για τα κοινα πράγματα και ότι η πολυφωνία πρέπει να στιγματίζεται γιατί είναι επικίνδυνη για όλους μας. 

 

 

 

 

 

 

Πολύ ωραίο το κείμενό σου, αλλά δυστυχώς σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης και όταν κρίνεται η επιβίωση αυτά είναι αναπόφευκτα. Πες ότι είχαμε πόλεμο (που παιδάκια σε άλλες χώρες όντως το ζουν, και οι δικοί μας παππούδες παιδάκια ήταν όταν το έζησαν). Προσπαθείς να το εξηγήσεις, να κάνεις το παιδί σου να το πάρει όσο πιο ανώδυνα και να περνάει όσο το δυνατόν καλύτερα, να μειώσεις τις άσχημες επιρροές και από εκεί και πέρα σίγουρα θα επηρεαστει. Όπως σε οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση, πχ να χάσει γονιό, να περάσει καρκίνο το ίδιο το παιδί κλπ, που θα τα προσπαθούσες όλα αυτά αλλά σίγουρα κάτι θα του έμενε. Τώρα βέβαια οκ δεν κρίνεται η επιβίωση των παιδιών, αλλά καταλαβαίνεις το πνεύμα μου. Προφανώς και πρέπει να προσπαθήσουν οι δάσκαλοι να περάσει ανώδυνα στα παιδιά, αλλά πρέπει να παρθούν και κάποια μέτρα, τι να γίνει; Η χρυσή τομή είναι το δύσκολο.

 

Είναι και η ανακολουθία των μέτρων που μας κάνει να βλέπουμε το θέμα ως όχι και τόσο σοβαρό και να αναρωτιόμαστε αν αξίζουν όλα αυτά. Πχ με τόσα κρούσματα την άνοιξη θα είχε γίνει πανικός και τώρα χαλαρά...

[Συντονιστής Περιεχομένου]

On 11/9/2020 at 1:23 ΜΜ, erista είπε:

 

Καλησπέρα σας,

 

Γνωρίζει κάποιος τι θα γίνει με τα παιδιά που ο γονέας τους ανήκει σε ευπαθή ομάδα; Οι οδηγίες του Υπουργείου δεν κάνουν καμία μνεία για τους γονείς αλλά μόνο για τα παιδιά. Σε αντίθεση με ότι συνέβη την περασμένη άνοιξη, όπου με μια υπεύθυνη δήλωση του γονέα, οι απουσίες του παιδιού θεωρούνταν δικαιολογημένες. Η απάντηση που πήρα από την προισταμένη νηπιαγωγό, σε σχετική μου ερώτηση, ήταν ότι μπορείτε να μην το στείλετε με δική σας ευθύνη. Από την Πρωτοβάθμια μου είπαν ότι όντως δεν υπάρχει καμία σχετική οδηγία και ότι το παιδί θα παίρνει απουσίες με κίνδυνο να χάσει τη χρονιά. Μου είπαν ότι μπορεί να κάνει έως και 100 απουσίες. Κάπου μέσα στο φόρουμ διάβασα ότι δεν υπάρχουν στην ουσία απουσίες και ότι το παιδί δεν θα χρεαστεί να επαναλάβει τα προνήπια. Μπορεί κάποιος να μου στείλει κάποιο επίσημο έγγραφο που να αναγράφεται αυτό; 

 

Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων για την απάντηση σας!

Δεν δημοσιεύτηκε νωρίτερα λόγω τεχνικού προβλήματος!

Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την κατανόηση..

[irin]

5 ώρες πρίν, kine είπε:

Μέχρι προχθές συζητούσαμε για την κάθε μικρή λεπτομέρια των προσλαμβάνουσων εικόνων/ακουσμάτων και γενικά εμπειριών των παιδιών και αναλύαμε κάθε συμπεριφορά μας και κάθε αντανακλαστικό μας, του οποίου γίνονται δέκτες τα παιδιά μας.

Προσπαθούσαμε να εκτιμήσουμε (με όλες τις διαφωνίες αντίληψης από άνθρωπο σε άνθρωπο) το μέγεθος της επίδρασης που έχει στην διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών, το συναίσθημα της μαμάς, η διάχυτη ατμόσφαιρα φιλίας ή έχθρας ανάμεσα σε γονείς ή γονείς και παππούδες κτλ. . Εξετάζαμε τί σημαίνει ο θηλασμός, το χάδι, η βλεμματική επαφή με το παιδί την ώρα του θηλασμού κι όσο ανεξαρτητοποιείται και αυτονομείται.

Εχουν καταγραφεί εκτενέστατες συμβουλές και παρεναίσεις σε νέες μητέρες, να μην δίνουν σημασία στο τάισμα, στο άλλαγμα, στον ύπνο ή στο παιχνίδι, σαν ένα απλώς τεχνικό ζήτημα (μαμ-κακά και νάνι που έλεγαν οι παλιοι), αλλά πώς πιο σημαντικό από το είδος και την ποσότητα της τροφής/παιχνιδιού/ρουτίνας είναι ο δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ γονέα και παιδιού, φροντιστή και φροντιζόμενου, ενήλικα και παιδιού. 

Μιλούσαμε και καταθέταμε εμπειρίες και γνώσεις για την συμβολική επικοινωνία, την ικανότητα των παιδιών να δέχονται όσα αισθανόμαστε και βιώνουμε εντός μας, ακόμη κι αν δεν τους τα λέμε. Ξέρουμε ότι το βίωμα ενός παιδιού, είναι αυτό που μετράει και όχι τα λόγια χωρίς αντίκρυσμα, όσα καλά κι αν τα λέμε. Για τις περισσότερες εδώ μέσα, αν όχι για όλους, είναι κοινός τόπος ότι τα παιδιά είναι δεκτικά και ρουφούν όλα όσα ζούμε, όσα νιώθουμε, όσα όντως φέρει η καρδιά μας κι όχι όσα απλώς λέμε. Και βεβαίως με αυτά τα δεδομένα και με αυτά τα κριτήρια αναζητούμε ευαίσθητους, με ενσυναίσθηση παιδαγωγούς, ικανούς και τρυφερούς φροντιστές, ακόμη ακόμη πολλοί επιλέγουν να απομακρύνουν τους ίδιους τους παππούδες από την ζωή των παιδιών τους, αν κρίνουν ότι κάποια κίνηση τους, μια διαφορά στις απόψεις περί παιδαγωγικής, ένα έξτρα γλυκό, χωρίς την άδεια τους, μπορεί να "χαλάσει" το παιδί.

Οσων αφορά το σχολείο...αγανάκτηση έφερνε κάθε αναίσθητη νηπιαγωγός/δασκάλα που δεν είχε το τάκτ να αποκρύψη τεχνιέντως την αποκάλυψη της αλήθειας, ότι ο άι βασίλης ΔΕΝ υπάρχει, διότι όπως υποστηρίζουν πολλές μητέρες, "έχουν το δικαίωμα να κρατούν ζωντανό το παραμύθι και αυτό είναι κάτι που δεν θέλουν να στερήσουν από τα παιδιά τους". 

Σε κάθε περίπτωση, ο κάθε γονέας αξιώνεται ότι δεν μπορεί το σχολείο να παραμορφώνει και να διαστρέφει τις καλές αξίες και όλες τις φροντίδες με τις οποίες έχει μεγαλώσει μια οικογένεια τα παιδιά της.

 

.................

 

Και τώρα τα παιδιά εισπράττουν από παντού μια απίστευτη ένταση και σύγχυση, μια πανικόβλητη αμυντικότητα προς όλους και όλα, μια αγωνία και ανησυχία για κάθε τι που περιστρέφεται γύρω τους, τί έπιασαν, τί άφησαν, πώς έβηξαν, σε ποιον μίλησαν, πού στάθηκαν, πόσο υπάκουσαν κ.α. τόσα απερίγραπτα. Δεν βλέπουν τα πρόσωπα των άλλων και δεν  πρέπει να δείχνουν το δικό τους. Το χαμόγελο τους που μέχρι χθες ήταν απόδειξη της καλής τους διάθεσης και ήταν τόσο πολύτιμο αναγνωριστικό σημάδι αποδοχής του άλλου, δεν είναι διακριτό και το χαμόγελο της δασκάλας τους είναι ανάμνηση, για όσα μεγαλύτερα παιδιά το είχαν δει πέρσυ. Μέχρι προχθές συζητούσαμε για το πώς ενισχύουμε την κοινωνικοποίηση και τώρα λέμε να στείλουμε τα παιδιά σχολείο προκειμένου να μείνουν περιορισμένα σε ανθρώπους, ερεθίσματα και πειραματισμό. Θα μάθουν βέβαια να ακούν σε κανόνες. Και είναι πολύ ικανά να μαθαίνουν γρήγορα. Θα εκπλαγούμε πόσο όμορφα θα ανταποκριθούν τα νήπια στις νέες απαιτήσεις. Ακόμη όμως και τα πιο μεγάλα παιδιά, νομίζω είναι αρκετά δεκτικά και δεν θα χρειαστούν ποινές και απειλές για να δεχτούν τις οδηγίες.

 

Οπότε δεν χρειάζεται ανησυχία. Το ζήτημα είναι καθαρά τεχνικής φύσεως. Οπως κι ο ίδιος ο άνθρωπος είναι ένα καθαρά τεχνικό ζήτημα. Αν η αναπνοή λειτουργεί, σίγουρα τα παιδιά θα είναι μια χαρα! Απλώς αποφεύγουμε τους άλλους ανθρώπους και προσέχουμε να μην πλησιάσουμε ή μας πλησιάσουν. Οι εκφράσεις μας είναι κρυμμένες αλλά δεν πειράζει, γιατί θα λέμε με λόγια "α! τώρα χαμογελάω παιδιά, ήταν χιούμορ αυτό που είπα, σαρκασμός - όχι επίπληξη". Θα μπορεί να λέει η νηπιαγωγός στα παιδιά "μπράβο για την προσπάθεια σας, χαμογελάω με ικανοποίηση πίσω από τη μάσκα μου, βλέποντας την χειροτεχνία σας". Μάλιστα θα μπορέσει να γίνει ακόμη πιο τονισμένος και παραστατικός ο λόγος της, αφού δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει τις εκφράσεις του προσώπου της για να εκδηλώσει τις μικρές αποχρώσεις, τα υπονοούμενα και τα διπλά νοήματα πίσω από τις ιστορίες που αφηγείται. 

 

Κι όλα είναι για καλό! Τίποτε από όλα αυτά δεν θα αλλοιώσει την ψυχοσύνθεση παιδιών (και ενηλίκων). Τίποτα από όλα αυτά δεν θα διαταράξει την καλή δουλειά που κάναμε τόσα χρόνια προσπαθώντας να νουθετούμε με αγάπη, ανεκτικότητα, αποδοχή της διαφορετικότητας, κατανόηση και παρηγοριά στα λάθη, να ενισχύουμε την συναισθηματική έκφραση, αντίληψη και κατανόηση του άλλου. Η αναπνοή θα λειτουργεί άψογα σύμφωνα με τους ειδικούς, παρά την μάσκα και όλα τα υπόλοιπα είναι παράπλευρες απώλειες, που δεν χρειάζεται να μας απασχολούν και πολύ, διότι τί σημασία έχει η ποιότητα των σχέσεων, η αλληλεπίδραση, ο αυθορμητισμός και η ελευθερία επαφών/αγγιγμάτων ανάμεσα σε ανθρώπους; Καμία απολύτως! Εχουν μπροστά τους χρόνια για να σχετιστούν με ανθρώπους. Αργότερα. Οταν θα μεγαλώσουν, ίσως την άνοιξη κιόλας. Ισως του χρονου με το εμβόλιο!

Και πόσο επιδρούν μερικοί μήνες ή ένας χρόνος σε ένα νήπιο ή ένα μικρότερο; Καθόλου! Σιγά το πράγμα. Δεν είναι δα και τόσο σπουδαίο ότι αυτά τα πρώτα χρόνια της ζωής, διαμορφώνουν τον άνθρωπο. Επειδή το λέγαμε μέχρι χθες, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε σήμερα και για τα επόμενα όσα χρόνια χρειάζεται, να μείνουμε ασφαλείς.

 

Ολα είναι μια χαρά και τίποτε δεν αλλάζει στη ζωή μας.

Απλώς φοράμε μάσκες, πλένουμε συχνά τα χέρια και κρατάμε αποστάσεις. Και θα είμαστε ασφαλείς.

Τί είναι άλλωστε ο άνθρωπος εκτός από ένας καθαρά βιολογικός μηχανισμός; Τί σημασία έχει το πόσωπο του άλλου και το άγγιγμα του ή το μοίρασμα και η αυθόρμητη αλληλεπίδραση μαζι του; Καμία.

Μικρόβια να μην μεταδίδουμε κι όλα τα άλλα λύνονται!

Που δεν θα έχουμε και τίποτα να λύσουμε άλλωστε, αφού δεν υπάρχει τίποτε απολύτως για να μας προβληματίζει, πέρα από το κατάλληλο μέγεθος μάσκας, την ασφαλή εφαρμογή της και την υποτακτικότητα των παιδιών μας. 

 

Στο χέρι μας είναι να δίξουμε στα παιδιά μας πόσο ΔΕΝ έχει καμία σημασία και δεν αξίζει να θέλεις να αγκαλιάσεις τον άλλο, να τον αγγίξεις, να τον φιλήσεις. Στο χέρι μας είναι να τους μάθουμε να κοινωνικοποιούνται χωρίς να έρχονται σε επαφή, χωρίς να ανταλλάσσουν αντικείμενα, χωρίς να έχουν περιέργεια το ένα για τα πράγματα του άλλου. Θα γλυτώσουμε και από το πρόβλημα στις παιδικές χαρές, όπου πρέπει να μαζεύουμε τα μικρά που πάνε και παίρνουν ένα τυχαίο πατίνι ή μια μπάλα και παίζουν με αυτό...Απίστευτα επικίνδυνο πλέον. Οχι μόνο αγενές αλλά και ανάρμοστο για τις περιστάσεις. Καλύτερα να ξέρουν μια ώρα νωρίτερα ότι οι άνθρωποι δεν είναι για να σχετιζόμαστε μαζί τους και καλύτερα να παίζουμε μόνοι μας, οικογενειακά, σε μικρές γνώριμες ομάδες, με επιλεγμένα και αξιόπιστα άτομα - όσο πιο στενός ο κύκλος, τόσο πιο σίγουρη η μείωση της μεταδοτικότητας κάθε μικροβίου.

 

Ολα θα πάνε καλά. Θα μείνουμε ασφαλείς.

Ισως όχι ψυχοκοινωνικά, αλλά σίγουρα σωματικά.

Πάντα θα υπάρχουν μερικοί ψεκασμένοι που θα νομίζουν ότι ο άνθρωπος έχει κι άλλες ανάγκες πέρα από την εισπνοή και την εκπνοή για να ζήσει αλλά είμαι βέβαιη ότι κι αυτοί, πέραν απ' τ' ότι θα απομονωθούν από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο, θα καταλάβουν σύντομα ότι το καλύτερο για όλους, είναι να ακούμε τους ειδικούς και να μην αμφισβητούμε τις οδηγίες τους, ακόμη κι αν αυτές έρχονται σε αντίθεση με ότι ξέραμε και πιστεύαμε μέχρι χθες για την ανθρώπινη ψυχοσωματική υγεία.

Προφανώς θα υπάρχουν νέα επιδημιολογικά δεδομένα που θα δείχνουν ότι το να αποστρέφεσαι και να φοβάσα τους ανθρώπους, τα αντικείμενα (και τον αέρα ενίοτε) για μερικούς μήνες ή χρόνια, δεν προκαλεί καμία μόνιμη βλάβη στον ψυχισμό σου. Αν υπήρχε οποιαδήποτε υποψία ότι μπορεί να μας κοστίσει ψυχικά αυτή η φροντίδα για την μείωση της μεταδοτικότητας, θα το είχαν δείξει οι μελέτες.

 

Οχι, όχι...δεν νομιζω να τους μείνει κάτι...το πολύ πολύ καμία μικροβιοφοβία...σιγά το πράγμα...Τόσοι και τόσοι μικροβιοφοβικοί και υποχόνδριοι, τόσα χρόνια, μια χαρά το αντιμετωπίζουμε με ψυχοθεραπείες και ψυχοφάρμακα. Σιγά το πράγμα...τί λέμε τώρα; Το σημαντικό είναι να μείνουμε ασφαλείς. 

 

Ολα καλά θα πάνε. 

Φοράμε μάσκα, κρατάμε αποστάσεις, πλένουμε συχνά τα χέρια! Και μένουμε ασφαλείς!!

 

ΥΓ. Και να μην ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να καταγγέλουμε φραστικά και δημόσια αλλά και με επίσημη καταγγελία στις αρχές όταν χρειάζεται, κάθε διοφοροποίηση από τις συστάσεις των αρχών. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύουμε το έργο των αρχών, αποτρέπουμε την πολυφωνία, ενισχύουμε την λογοκρισία και βοηθούμε να απομονώνονται οι αρνητές, που διαβάλλουν τις προσπάθειες όλων μας. Εκτός των άλλων δίνουμε και το καλό παράδειγμα στα παιδιά μας, να μην ανέχονται τον κάθε ένα να λέει το μακρύ του και το καντό του, ειδικά εις βαρος μας, να κατανοούν ότι υπάρχει πάντοτε μία και μόνον αλήθεια για τα κοινα πράγματα και ότι η πολυφωνία πρέπει να στιγματίζεται γιατί είναι επικίνδυνη για όλους μας. 

 

 

 

 

 

Δεν νομίζω ότι είπε κανείς ότι με όλα αυτά "δεν έγινε και κάτι", ούτε ότι όλα είναι καλά! Ανησυχούμε όλοι, φοβόμαστε και σίγουρα θα μας μείνει κάποιο "τραύμα", διαφορετικού είδους και βαθμού στον καθένα, ακόμα και σε εμάς τους ενηλίκους. Και ίσως πιο πολύ σε εμάς, τα παιδιά προσαρμόζονται εύκολα. Αλλά φυσικά και θα τα στιγματίσει αυτή η κατάσταση. Ποιά είναι όμως η λύση; 

 

Για μένα, ο γονέας που δεν πιστεύει στη μάσκα, και πάει και κάνει σκηνές στους δασκάλους και τους καθηγητές, είναι απαράδεκτο παράδειγμα... 1) ο καθηγητής δεν έβγαλε από το μυαλό του τον κανόνα της μάσκας, ένας υπάλληλος είναι που εκτελεί εντολές και είναι υποχρεωμένος να μη δεχτεί παιδί χωρίς μάσκα - είτε το πιστεύει είτε όχι. 2) Ο γονέας πρέπει να πει "παιδί μου, δεν πιστεύω ότι είναι σωστό το μέτρο της μάσκας, όπως πχ δεν πιστεύω και σε κάποιους άλλους κανόνες του σχολείου, αλλά όταν συμμετέχουμε σε μία "ομάδα" πρέπει να τηρούμε τους κανόνες της.  Το να δείχνει ότι είναι οκ να μη σεβόμαστε τους κανόνες, και στην τελική τους συνανθρώπους μας, μου ακούγεται λίγο λάθος..

Επεξεργάστηκαν 15 Σεπτεμβρίου,2020 by irin