polakis

Θα το εξετασουμε. Δεν εχω ψαξει καθολου το θεμα. Η κανναβη δεν εχει παρενεργειες στα παιδια;

Μετα απο 3 μηνες ομοιοπαθητικη και χρηση δυο διαφορετικων φαρμακων, δυστυχως δεν υπαρχει βελτιωση. Και οι περισσοτεροι που μιλησα μου ειχαν πει οτι στα τικ η ομοιοπαθητικη βοηθαει πολυ. Εμας δυστυχως τιποτα. Ισως δεν της εχουν βρει το καταλληλο χαπι. Θα παω ενα ραντεβου ακομα να γινει χρηση μιας τριτης διαφορετικης θεραπειας και αν δω οτι δεν, το σταματαω...Τα τικ εγιναν πιο εντονα εν τω μεταξυ σε στριψιμο κεφαλιου και κορμου. Ευτυχως τα ηχητικα εχουν κοπει. Αλλα γινεται πλεον πιο αντιληπτη η κατασταση της οσο μεγαλωνει. Τωρα παει τριτη δημοτικου. Ειναι πολυ δυσκολο να το διαχειριστουμε πραγματικα.

Παιγνιοθεραπευτικη εννοειτε σε παιδοψυχολογο;

Εχω ξαναπει οτι τα τικ δεν ειναι τοσο εντονα για να τα καταλαβει καποιος ευκολα. Επισης, φωνητικα τικ δεν εχει με ενταση, παρα μονο μεχρι τωρα ενα ξεφυσημα της μυτης που αν δεν το προσεξεις, σε παρεα δεν θα το καταλαβεις. Τα τικ της ειναι κυριως κορμου με σφιξιματα, ματιων και λαιμου. Ομως, προφανως, δεν εχουν γινει αντιληπτα στο σχολειο ακομα και κανεις δασκαλος δεν μας εχει πει κατι. Και παει και σε ιδιωτικο σχολειο, οποτε νομιζω οτι δινεται μεγαλυτερη προσοχη σε τετοια θεματα. Με τις φιλες της παιζουν κανονικα και κανεις δεν της λεει τιποτα. Μονο μια φορα μας ειπε οτι ενα κοριτσι την ρωτησε γιατι κανει ετσι τα ματια της και η μικρη απαντησε κατι με ενοχλει στο ματι και αυτο ηταν. Εχουμε ενημερωσει τους παντες στο κοντινο περιβαλλον για την κατασταση και δεν κανει κανεις παρατηρηση. Ετσι μας ειπαν οι γιατροι, ετσι κανουμε μεχρι τωρα. Οταν την πηγαιναμε στους γιατρους εμεις ακολουθουμε διαφορετικη φιλοσοφια. Της λεγαμε οτι παμε σε καποιους γιατρους που εξεταζουν ολα τα παιδακια για την αναπτυξη τους κλπ, χωρις να δωσουμε καπου βαρος σε καποια ειδικοτητα ή να αναλυσουμε. Και το αντιμετωπιζει μια χαρα. Δεν υπαρχει ξερετε μια συγκεκριμενη αντιμετωπιση σε καποιο θεμα. Υπαρχουν πολλαπλες προσεγγισεις. Δεν λεω οτι η δικη μας ειναι η σωστη αλλα αυτη επιλεξαμε. Τωρα απο εκει και περα η πορεια θα δειξει. Αυτη την στιγμη κανει ομοιοπαθητικη και συνεχιζουμε…

Δεν καναμε κατι μονοι μας. Οι γιατροι μας ειπαν να μην λεμε τιποτα στο παιδι. Οι νευρολογοι, οι παιδοψυχιατροι, ο παιδιατρος. Ως προς εμενα, εγω παλια που ειχα τικ δεν ενοιωθα καποια ντροπη γιατι δεν ηταν εντονα. Νομιζω οτι ουτε η κορη μου νιωθει καποια ντροπη, ουτε την επηρεαζει στην καθημερινοτητα της. Απλα θεωρω οτι τωρα που θα μεγαλωνει, θα το καταλαβαινουν τα αλλα παιδια στο σχολειο και φοβαμαι οτι θα αρχισουν να την κοροιδευουν. Ελπιζω να μην συμβει. Τωρα δοκιμαζουμε ομοιοπαθητικη αλλα προς το παρον δεν βλεπουμε αποτελεσματα. Belleblue μου παρεθεσες ενα καρο ιατρικους ορους και εχασα την μπαλα λιγο. Στην συνεχεια σιγουρα θα δοκιμασουμε και παιδοψυχολογο απλα δεν μπορουμε να τα κανουμε ολα μαζι. Προσπαθουμε για το καλυτερο με διακριτικοτητα.

Μετα απο 5 εβδομαδες με ομοιοπαθητικη, δυστυχως δεν υπαρχει μειωση των τικ ουτε σε ενταση ουτε σε συχνοτητα. Θα κανουμε νεο ραντεβου να δουμε αν θα αλλαξει αγωγη.

Σημερα ξεκινησαμε ομοιοπαθητικη πρωτη μερα και βλεπουμε. Μακαρι να βοηθησει. Πηγαμε στον Κο Μποτή στο ελληνικο αν τον γνωριζει καποιος. Μας τον συστησαν, ειναι παιδιατρος και δειχνει πολυ εμπειρος.

Θα δοκιμασουμε ομοιοπαθητικη αμεσα μπας και υπαρξει μειωση εντασης συμπτωματων. Παιδοψυχολογο ισως δουμε λιγο αργοτερα, να μεγαλωσει λιγο ακομα η μικρη που ειναι τωρα 8. Ισως δωσουμε περιθωριο αυτη την χρονια και βλεπουμε μετα.

Πηγαμε στον Κο Γιουρουκο τον παιδονευρολογο. Την εξετασε πληρως περι τα 15 λεπτα και μας ειπε οτι νευρολογικα δεν εχει τιποτα το παιδι, δεν χρειαζεται καμια αλλη εξεταση να κανει. Τα τικ πρεπει να μαθουμε να ζουμε μαζι τους και να μην στεναχωριομαστε, δεν υπαρχει λυση. Μας μιλησε για ενα χαπι που δεν ειναι ψυχοφαρμακο που μπορει να το παιρνουμε εαν υπαρξει μεγαλη ενταση συμπτωματων. Με την τωρινη ενταση λεει δεν χρειαζεται φαρμακα. Μονο αν υπαρξει ενοχληση στο σχολειο απο αλλα παιδια αν θελουμε να το δινουμε για λιγο καιρο και μετα το σταματαμε. Ειχε εξαιρετικη συμπεριφορα απεναντι στο παιδι και σε εμας, εδειχνε μεγαλη εμπειρια. Μας ειπε οτι με τα τωρινα δεδομενα δεν εχει τουρετ το παιδι, παροτι του ειπα οτι ξεκινησε και ενα φωνητικο τικ προσφατα με φυσηγμα ελαφρο μυτης στο πουθενα. Βεβαια ειπε οτι στο μελλον αν παραμεινουν τα συμπτωματα και συνεχιστουν τα φωνητικα τικ ή γινουν πιο εντονα, τοτε μπορει να αλλαξει η διαγνωση περι τουρετ. Τον ρωτησαμε για βιταμινες και μας ειπε οτι δεν υπαρχουν ερευνες που να αποδεικνυουν πληρως οτι βοηθουν. Αν θελουμε εμεις λεει να του δωσουμε του παιδιου, ας του δωσουμε, κακο δεν του κανουμε. Αυτα σε γενικες γραμμες. Το συμπερασμα ειναι οτι πρεπει να το αποδεχθουμε και να μην ασχολουμαστε καθολου να το ξεχασουμε. Ενα στα 100 παιδια κανει τουρετ λεει και οσα παιδια εχουν τικ η συντριπτικη πλειοψηφια στην εφηβεια τα σταματαει ή τα ελαττωνει κατα πολυ. Τι να πω. Υπομονη, ελπιδα να μην χειροτερεψουν και καποια στιγμη να φυγουν… Θα δοκιμασω και καποιες βιταμινες ή ομοιοπαθητικη και βλεπουμε.

Δυστυχως δεν μας ειπε τιποτα απο αυτα. Απλα μας ειπε στην τελευταια συνεδρια να μην της δημιουργουμε αγχος για να μην εντεινουμε τα τικ. Ουτε καποιο σχεδιο μας εδωσε, ουτε μας ειπε τι εφαρμοσε. Ειχε μια κρυψινους εικονα γενικα, ειναι το στυλ της μας ειπε αυτη που μας την συστησε. Και υποτιθεται οτι ειναι καλη στην δουλεια της και χρονια στον χωρο με μεγαλη θεση στο δημοσιο. Δεν θα πω ονομα για ευνοητους λογους. Η αληθεια ειναι οτι μας απογοητευσε τελικα μετα απο εναν χρονο συνεδριων…Νομιζω οτι δεν ειπε καν στο παιδι για τα τικ

Δεν νομιζω οτι ειμαστε καθηλωμενοι στη αρνηση. Εχουμε αποφασισει να παμε και εμεις σε ψυχολογο και ψαχνουμε καποιον με εμπειρια στο θεμα αυτο για να παμε, ετσι ωστε να μπορεσουμε να διαχειριστουμε την κατασταση. Εχω γνωση του οτι μπορει το παιδι να εχει τικ για ολη την ζωη του. Βεβαια ειχα και εγω τικ τα οποια μου εφυγαν κατα το λυκειο και γιαυτο ελπιζω οτι ισως συμβει το ιδιο με την μικρη μου. Απλα δεν θελω να πληγωθει στην διαρκεια αυτης της διαδικασιας. Επισης, θεωρω οτι ειναι νωρις να παμε την μικρη σε ψυχολογο για να μπορεσει να διαχειριστει την κατασταση, με συμπεριφοριστικες θεραπειες κλπ. Δεν νομιζω οτι μπορει να ανταπεξελθει τωρα που ειναι 8 ετων. Ισως λιγο αργοτερα θα γινει και αυτο. Για την παιδοψυχιατρο της ειχαμε πει οτι ειναι μια κυρια που μιλαει με παιδακια για να περνουν την ωρα τους με παιχνιδια κλπ και να αισθανονται καλα. Τον κυριο Γιουρουκο οχι δεν τον εχουμε επισκεφτει. Σας ευχαριστω και παλι για τις απαντησεις

Ευχαριστω για τις απαντησεις σας. Να απαντησω τα εξης για να καλυψω τα σχολια σας: -Παιδοψυχιατρο πηγαμε και σε εναν δευτερο και μας ειπε πανω κατω τα ιδια με τον πρωτο, οποτε το να αρχισουμε παλι θεραπεια καθε εβδομαδα δεν μου λεει κατι. -Ομοιοπαθητικο το σκεφτομαστε εντονα πλεον να δοκιμασουμε γιατι διαβαζω οτι υπαρχουν πολλα σκευασματα για τα τικ που ισως βοηθησουν. Επισης διαβασα σε αμερικανικα site για συγκεκριμενες ουσιες που εχουν αποσπασει πολλα θετικα σχολια. -Αναπτυξιολογο ειναι η αληθεια οτι δεν εχουμε παει. Θα την παμε ομως αμεσα γιατι θελουμε να δουμε και σε τι επιπεδο βρισκεται απο πλευρας ηβης. Οσον αφορα τα περι διαχειρισης και πολεμου, προσωπικα εμεις προσπαθουμε να το διαχειριστουμε οπως μας εχουν πει οι ψυχιατροι, οι νευρολογοι και ο παιδιατρος. Δεν ενοχλουμε το παιδι, δεν το πιεζουμε, δεν του λεμε ποτε τιποτα για τα τικ και δεν αντιδρουμε καθολου στο σπιτι. Ακομα ειναι μικρη και δεν αντιλαμβανεται οτι κανει κατι περιεργο. Δεν νομιζω οτι ασχολουμασε με τον πολεμο μονο των τικ. Απλα προσπαθουμε να βρουμε εναν τροπο μειωσης της εντασης του φαινομενου. Ομως για μενα προσωπικα ειναι παρα πολυ δυσκολο αυτο το πραγμα στο σπιτι, ειναι πολυ ψυχοφθορο. Με στεναχωρει αφανταστα η κατασταση του παιδιου μου και δεν βλεπω βελτιωση, εστω μικρη. Ειμαι σε αδιεξοδο…Δεν βλεπω οι γιατροι να βοηθανε και πολυ…

Δυστυχως τα πραγματα χειροτερευουν. Το κοριτσακι μας εκλεισε τα 8 αλλα τα τικ γινονται ολο και περισσοτερα και ταυτοχρονα. Κλεισιμο ματιου, ζαρωμα μυτης, αναδιπλωση κατω χειλους στο στομα, τικ κορμου σαν να παει να σκυψει στο πουθενα, τραβηγμα κεφαλιου δεξια ή αριστερα σαν να θελεις να κανεις κρακ στον λαιμο, σφιξιμο παλαμων, καθαρισμα λαιμου. Ολα μαζι. Εχουμε τρελαθει στην οικογενεια. Προφανως ο ενας χρονος με παιδοψυχιατρο δεν βοηθησε καν τελικα. Αρχισα να ψαχνω για πολυβιταμινες που μειωνουν τα τικ κλπ, μπας και καταφερουμε τιποτα. Εχουν αρχισει πλεον και ειναι ορατα και στους αλλους. Ειναι θεμα χρονου πχ την επομενη χρονια στην τριτη δημοτικου να αρχισουν οι συμμαθητες να καταλαβαινουν τι συμβαινει και να αρχισουν να την κοροιδευουν. Επισης, διαβαζω οτι και η διατροφη μπορει να βοηθησει, αν κοψει την γλουτενη, τα γαλακτοκομικα, τα γλυκα και τις χρωστικες. Αν εχει και καποιος εμπειρια απο αυτη την κατασταση και μπορει να δωσει μια βοηθεια θα μου ηταν πολυ χρησιμο. Ευχαριστω

Τα τικ ειναι με τα πανω τους και τα κατω τους. Καποιες μερες δεν κανει και αλλες κανει συνεχεια. Τωρα αυτες τις μερες κατεβαζει το κεφαλι προς το στερνο το σαγονι σε μια κινηση σφιξης. Ειναι τικ περισσοτερο ορατο στους αλλους. Δυστυχως δεν βλεπω να μπορουμε να κανουμε κατι περαν απο υπομονη οτι οταν μεγαλωσει θα φυγουν ή θα ελαττωθουν. Και προσευχομαστε να μην χειροτερευσουν

Καλημερα. Τελειωσαμε τις συνεδριες σε παιδοψυχιατρο. Υπαρχουν τα τικ δεν εφυγαν ποτε, κυριως κινητικα σε ματια, λαιμο και κορμο αλλα ειναι σε ηπια μορφη που να μην γινονται αντιληπτα απο τους ξενους. Επισης οταν ειναι ξαπλωμενη τεντωνει πολυ και κουναει τα ποδια της και της πατουσες. Απο ηχητικα εχουμε αυτη τη στιγμη, σιγανο τραγουδισμα, καθαρισμο λαιμου και μυτης, παλι σε ηπια μορφη. Εχω σηκωσει τα χερια ψηλα πλεον και παρακαλαω να μην χειροτερεψουν οσο μεγαλωνει. Κλεινει τα 8 τον Ιουνιο και δεν της λεω τιποτα ουτε την αγχωνουμε, ουτε για το σχολειο τιποτα. Οσο πιο χαλαρα γινεται παμε και ο θεος βοηθος.