Ιώσεις ιώσεις ιώσεις αμάν πια!

[Sentir...natureza]

Just now, kotsifikos είπε:

Δεν μπορούν όλα να γιατρευτούν με κομπρέσες και χαμομύλι, από την χρήση χαμομυλιού ο γιος μου έκανε θεραπεία με κορτιζόνη.

Υπάρχουν φορές που δυστυχώς προκειμένου να αποφύγει ένας οργανισμός τα χειρότερα θα χρειαστεί και την αντιβίωση και το αναλγητικό, δεν γίνεται αλλιώς.

Σκέψου μία ωττίτιδα τι μπορεί να προκαλέσει χωρίς αντιβίωση, ή μία βρογχήτιδα. Ο γιος μου δυστυχώς έχει αρρωστήσει πολλές φορές ,  υπάρχουν και οι ιώσεις που θα τις περάσει και δεν θα κάνουμε τίποτα, υπάρχουν όμως και φορές που χρειάζεται πιο δραστική παρέμβαση προκειμένου να μην υπάρξει κάποια επιπλοκή ή να μην καταλήξουμε στο νοσοκομείο.

Φυσικα αν χρειαστει θα δωσω αντιβιωση ή οποιοδηποτε φαρμακο αλλα για να δωσω θελω να ειμαι σιγουρη, να εχω εξαντλησει ολα τα περιθωρια, ειναι δηλαδη η εσχατη λυση και οχι η συνηθης αντιμετωπιση. Ευτυχως μεχρι στιγμης δεν εχουν παρει κατι περισσοτερο απο παυσιπονα/αντιπυρετικα. Στεναχωριεμαι οταν ακουω μαμαδες να δινουν αντιβιωση καθε φορα που το παιδι αρρωσταινει ή σιροπι για το βηχα ενω εχουμε τοσο υπεροχα μελια στην Ελλαδα ή αντισταμινικα για ενα μπουκωμα. Υπαρχουν τοσα πολλα γιατροσοφια και βοτανα που θα εκλειψουν σε λιγες δεκαετιες αν δεν τα περασουμε στις επομενες γενιες, ηδη ο μεγαλυτερος πληθυσμος πρωτα παιρνει το χημικο και μετα μπορει να πιει και κανα τσαι.

[chocolate_eater]

Just now, Sentir...natureza said:

Προσωπικα, μπορει να μην ακουγα την οδηγια του γιατρου αν δεν με καλυπτε η εξηγηση του αλλα φυσικα δεν θα επαιρνα αποκλειστικα την αποφαση μονη μου εφοσον υπηρχε η θεραπευτικη οδηγια. Αν δεν ειμαι σιγουρη θα παρω κι αλλη γνωμη γιατρου, ειτε με φυσικη παρουσια, ειτε με τηλεπικοινωνια (τηλεφωνο ή ιντερνετ) αλλα δεν θα δωσω κατι αν δεν ειμαι σιγουρη οτι το χρειαζεται ή αν υπαρχει σοβαρη πιθανοτητα να το χρειαζεται. Εχω αρνηθει σκευασματα γιατι τα θεωρησα περιττα αλλα μου εχει συμβει πανω στο αγχος μου (ειχε πολυ βηχα) να αγορασω ο,τι προτεινε ο γιατρος και μολις διαβασα τα φυλλα οδηγιων προβληματιστηκα, το εψαξα διαδικτυακα, επικοινωνησα ξανα με τον παιδιατρο για να του πω οτι δεν θα τα δωσω και συμφωνησε. Μερικες φορες οι γιατροι προτεινουν κατι γιατι εχουν συνηθισει να το κανουν ή/και γιατι αυτο περιμενουν οι περισσοτεροι γονεις. Η μεγαλυτερη "επιτυχια" ηταν που μου προτεινε fucicort για μια βαλανοποσθιτιδα του μεγαλου, ψαχτηκα διαδικτυκα, ανακαλυψα τις πλυσεις με χαμομηλι (θεραπευτικη αντιμετωπιση επισης απο παιδιατρο) και με 2 μερες πλυσεων ηταν μια χαρα. Μαλιστα του προτεινα (του παιδιατρου μας) να το εχει υποψιν του για τις μαμαδες που θελουν να αποφυγουν τα χημικα φαρμακα και ποσο μαλλον τη κορτιζονη.

Φυσικα περιμενα αντιδρασεις (απο τα ατομα που αντεδρασαν ) οπως γινεται καθε φορα που καποιος γραφει κατι εξω απο την πεπατημενη. Οι αποψεις που παρεθεσα δεν διαφερουν πολυ απο καποιων παιδιατρων (και του Παπαβεντση οπως ειπωθηκε), γι'αυτο μιλησα για συντηρητικότητα και διαθεση αντιπαραθεσης, γιατι δεν θεωρω οτι ειναι ακραια αυτα που γραφω.

 

Εντάξει, πάντως, θα ξαναπώ κάτι που είχα πει και στο ζήτημα των εμβολίων....ότι υπάρχει ένα μέτρο κι ένα όριο στο κατά πόσο ένας γονιός μπορεί να κρίνει μια ιατρική άποψη. Εκτός αν είναι ο ίδιος γιατρός, φαρμακοποιός ή βιολόγος....ή στη χειρότερη βρεφονηπιοκόμος με 30 χρόνια εμπειρία που λίγο-πολύ έχει δει τα πάντα.

 

Συμφωνώ απόλυτα με την τρίτη και την τέταρτη άποψη από γιατρό (εννοώ αποκλειστικά προσωποποιημένη συμβουλή κατόπιν διάγνωσης, όχι απλώς άρθρο ενός γιατρού στο Ίντερνετ), αλλά στην πράξη ποιος πάει σε τρεις γιατρούς για μία ίωση ή ένα κρυολόγημα, δεν το γνωρίζω.

 

Επίσης συμφωνώ απόλυτα με το να πεθαίνουμε τους γιατρούς στις ερωτήσεις και να ζητάμε να δικαιολογήσουν τα πάντα, αλλά αυτό είναι άλλο πράγμα από το να αντικαταστήσεις μία ιατρική συνταγή, όχι με άλλη ιατρική συνταγή, αλλά με κάτι που βρήκες διαδικτυακά, όπως λες. Ασχέτως αποτελέσματος, το βρίσκω επικίνδυνο. Αλλά ΟΚ, παιδί σου είναι κι ό,τι θέλεις κάνεις, εφ'όσον δεν είναι μεταδοτικό.

 

By the way επειδή μίλησες και για την ανοσοκαταστολή των φαρμάκων, πρώτον, δεν ισχύει αυτό για όλα τα φάρμακα. Και δεύτερον πολλές φορές αυτό ακριβώς είναι ο στόχος ενός φαρμάκου, διότι υπάρχει ένα σημείο σε ορισμένες ασθένειες, μετά το οποίο ουσιαστικά σε σκοτώνει το ανοσοποιητικό σου και όχι η ασθένεια. Κλασσικό παράδειγμα η πνευμονία του COVID και εν μέρη διάφορα αναπνευστικά προβλήματα, στα οποία οι πνεύμονες αντιδρούν περισσότερο απ'ότι θα επρεπε στα ερεθίσματα. Δεν είναι τέλειο το ανοσοποιητικό σύστημα και υπάρχουν γιατροί που περνάνε τη ζωή τους κάνοντας μόνο αυτό....

[Έσπερος]

Θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι εξίσου επικίνδυνο με τον υπερβάλλοντα ζήλο να δίνεις αντιβιοτικά επειδή τα εχεις στο ντουλάπι, είναι κ το να μένεις πιστός στην αρχή σου ότι δεν θες να δίνεις φάρμακα, δεν θες να είσαι ο υστερικός γονιός που φρικάρει με το παραμικρό κλπ. Την περίφημη εκείνη πρώτη φορά που αρρώστησε το παιδί, εγω είχα κολλήσει στο ότι οκ, όλα τα παιδιά αρρωσταίνουν, εμάς το έπαθε κ αργά (ήταν ήδη ενός), δεν έγινε κάτι, θα περάσει, ευδιάθετος φαίνεται κλπ. Γιατί όντως ήταν αρκετά ενδιάθετος αν εξαιρέσεις το μπούκωμα κ τις στιγμές που έβηχε. Κ επειδή έχω κ μια αντανακλαστική αντίδραση στο άγχος του άντρα μου, δεν έδινα σημασία κ δεν ασχολιόμουν ούτε να παρατηρώ τον βήχα ούτε να ξεβουλώνω τη μύτη (δεν ήξερα πώς γίνεται , απλώς έριχνα ορό όσο μπορούσα). έτσι φτάσαμε στην ωτίτιδα. κ επειδή ταξιδεύαμε τη μέρα που έκλαιγε από τον πόνο στο αυτί, θεωρούσα ότι το κλάμα είναι απλώς αναστάτωση από το ταξίδι  κ αν δεν επέμενε ο άντρας μου δεν θα τον είχαμε πάει στη γιατρό αμέσως. Οπότε καλή η άνεση, αλλά μέχρι ένα σημείο. 

[μαγιοπουλας]

Just now, Sentir...natureza είπε:

Φυσικα αν χρειαστει θα δωσω αντιβιωση ή οποιοδηποτε φαρμακο αλλα για να δωσω θελω να ειμαι σιγουρη, να εχω εξαντλησει ολα τα περιθωρια, ειναι δηλαδη η εσχατη λυση και οχι η συνηθης αντιμετωπιση. Ευτυχως μεχρι στιγμης δεν εχουν παρει κατι περισσοτερο απο παυσιπονα/αντιπυρετικα. Στεναχωριεμαι οταν ακουω μαμαδες να δινουν αντιβιωση καθε φορα που το παιδι αρρωσταινει ή σιροπι για το βηχα ενω εχουμε τοσο υπεροχα μελια στην Ελλαδα ή αντισταμινικα για ενα μπουκωμα. Υπαρχουν τοσα πολλα γιατροσοφια και βοτανα που θα εκλειψουν σε λιγες δεκαετιες αν δεν τα περασουμε στις επομενες γενιες, ηδη ο μεγαλυτερος πληθυσμος πρωτα παιρνει το χημικο και μετα μπορει να πιει και κανα τσαι.

Βότανα δεν επιτρεπονται σε μικρή ηλικία.Δεν θυναμαι από ποια ηλικια κ μετα.

[kotsifikos]

Just now, Sentir...natureza said:

Φυσικα αν χρειαστει θα δωσω αντιβιωση ή οποιοδηποτε φαρμακο αλλα για να δωσω θελω να ειμαι σιγουρη, να εχω εξαντλησει ολα τα περιθωρια, ειναι δηλαδη η εσχατη λυση και οχι η συνηθης αντιμετωπιση. Ευτυχως μεχρι στιγμης δεν εχουν παρει κατι περισσοτερο απο παυσιπονα/αντιπυρετικα. Στεναχωριεμαι οταν ακουω μαμαδες να δινουν αντιβιωση καθε φορα που το παιδι αρρωσταινει ή σιροπι για το βηχα ενω εχουμε τοσο υπεροχα μελια στην Ελλαδα ή αντισταμινικα για ενα μπουκωμα. Υπαρχουν τοσα πολλα γιατροσοφια και βοτανα που θα εκλειψουν σε λιγες δεκαετιες αν δεν τα περασουμε στις επομενες γενιες, ηδη ο μεγαλυτερος πληθυσμος πρωτα παιρνει το χημικο και μετα μπορει να πιει και κανα τσαι.

 

Πως είσαι λοιπόν σίγουρη πως δεν έχεις εξαντλήσει όλα τα περιθώρια και ενώ η συμβουλή του γιατρού είναι άλλη εσύ ακολουθείς κάτι άλλο? Πως το ρισκάρεις αυτό ενώ δεν είσαι γιατρός?? Ειλικρινά ρωτάω, γιατί εγώ φοβάμαι να πάρω αυτή την ευθύνη, και πίστεψε δεν είμαι από τις μαμάδες που δίνω αντιβίωση κάθε φορά που αρρωσταίνει (και δεν νομίζω πως υπάρχει γονέας που δίνει αντιβίωση με το παραμικρό , εκτός αν εννοείς παραμικρό βρογχίτιδες-αμμυγδαλίτιδες κτλ τα οποία για εμένα δεν είναι παραμικρό. ) .

Συμφωνώ πως έχουμε πολυ καλό μέλι, και άφθονα βότανα κτλ τα οποία μπορούν να βοηθήσουν έναν οργανισμό να συνέλθει (όχι να αντιμετωπίσει)  από μία ίωση δεν είναι πανάκια όμως.

[chocolate_eater]

Just now, μαγιοπουλας said:

Βότανα δεν επιτρεπονται σε μικρή ηλικία.Δεν θυναμαι από ποια ηλικια κ μετα.

 

Ανάλογα το...βότανο υποθέτω.

 

Πάντως ΟΚ πέρα από την πλάκα υπάρχουν μερικά βότανα με τόσο ιδιαίτερες χημικές ιδιότητες, που το να χορηγούνται από κάποιον μη σχετικό είναι τόσο επικίνδυνο (αν όχι περισσότερο λόγω έλλειψης documentation και δοσολογίας) όσο η χορήγηση ενός αντιβιοτικού χωρίς συνταγή. Για το οποίο, παρεμπιμπτόντως, ευθύνονται οι φαρμακοποιοί. Και δε μπορώ να καταλάβω και το λόγο, δεδομένου οτι τα περισσότερα αντιβιοτικά είναι τόσο τετριμμένα και φτηνά φάρμακα που αποκλείεται κάποιος να βγάζει κέρδος.....

[Sentir...natureza]

Just now, μαγιοπουλας είπε:

Βότανα δεν επιτρεπονται σε μικρή ηλικία.Δεν θυναμαι από ποια ηλικια κ μετα.

Δεν επιτρεπονται συγκεκριμενα βοτανα. Για παραδειγμα το χαμομηλι, το μαραθο κα επιτρεπονται απο τη βρεφικη ηλικια. Κι ας μην ξεχναμε και ολα αυτα που μπαινουνε στο φαγητο μεσα στον πρωτο χρονο (7-8μηνων), ριγανη, θυμαρι που ειναι εξαιρετικα αποχρεμπτικα οταν υπαρχει βηχας. Ανα ηλικιακη ομαδα (0-3μ, 3μ+, 6μ+, 12μ+, 24μ+, 36+, 7χρ+, 12+) προστιθενται κι αλλα. Μου κανει εντυπωση να θεωρουμε τα φυτα/βοτανα πιο επικινδυνα απο τα αντισταμινικα, τα παυσιπονα και τα αντιβηχικα (που πλεον συστηνεται να αποφευγεται η χρηση τους οσο κι αν διαφημιζονται). Φυσικα η σωστη χρηση ειναι η χρυση τομη σε ολα, ειτε ειναι φυσικα ειτε χημικα.

[kotsifikos]

Just now, Έσπερος said:

Μια άλλη φορά όμως που η νταντά είχε υποψία γαστρεντερίτιδας κ έστειλα να ρωτήσω τι φάρμακο πρέπει να έχω σπίτι για την περίπτωση που χρειαζόταν (που το έκανα για να προλάβαινα το φαρμακείο γιατί μεσολαβούσε σ/κ), μόνο που δεν με έβρισε γιατί νόμισε ότι θα έδινα το φάρμακο από μόνη μου! 

Για την γαστρεντερίτιδα δίνουν κάτι?? Νόμιζα πως δεν δίνουν κάτι.

[Έσπερος]

Just now, kotsifikos είπε:

Για την γαστρεντερίτιδα δίνουν κάτι?? Νόμιζα πως δεν δίνουν κάτι.

Δεν ξέρω αν δίνουν. αλλά είχα ρωτήσει μήπως εμφάνιζε συμπτώματα κ ψάχναμε μέσα στο σ/κ για φαρμακείο (λες κ θα γυρίζαμε όλη την Αθήνα, τέλος πάντων ας μην το σχολιάσω). Τελικά ούτε η νταντά είχε γαστρεντερίτιδα. 

[Yovanna]

Just now, kotsifikos said:

Για την γαστρεντερίτιδα δίνουν κάτι?? Νόμιζα πως δεν δίνουν κάτι.

Η δική μας δεν δίνει κάτι πάντως.

[maripoz]

Just now, μαγιοπουλας said:

Κατά τη γνώμη μου καλός οβμ Παπαβεντσης αλλα μέχρι ενος ορισμένου σημείου .Για πολλούς λογους.Τελος πάντων.

Τι εννοείς μέχρι ενός σημείου? Ο Παπαβεντσης είναι ένας παιδίατρος όπως ο δικός σου και ο δικός μου. Έχει πολύ υλικό στο σαιτ του και αποτελεί reference. Και ο δικός σας παιδίατρος είναι μέχρι ενός σημείου δηλαδή? Ειλικρινης η απορία δεν έχω καταλάβει τι εννοείς 

[chocolate_eater]

Just now, Έσπερος said:

Δεν ξέρω αν δίνουν. αλλά είχα ρωτήσει μήπως εμφάνιζε συμπτώματα κ ψάχναμε μέσα στο σ/κ για φαρμακείο (λες κ θα γυρίζαμε όλη την Αθήνα, τέλος πάντων ας μην το σχολιάσω). Τελικά ούτε η νταντά είχε γαστρεντερίτιδα. 

 

Αναλόγως τη γαστρεντερίτιδα. Για την ιογενή συνήθως δεν δίνεται κάτι, μόνο συμπτωματική θεραπεία με κανέναν ηλεκτρολύτη στη χειρότερη, καθαρά και μόνο για την αφυδάτωση. Και μετα για λόγους comfort, ίσως κάποιο αντιεμετικό ή/και παυσίπονο.

[mama16]

πρίν από 39 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Ο πυρετός είναι άμυνα του οργανισμού, η ισχυρότερη. Δεν θεωρώ ότι θα κάνω καλό αν προσπαθησω να το σταματησω, γι'αυτό πάω με γνώμονα την διάθεση. Το σώμα ανεβάζει θερμοκρασία για να σκοτώσει το παθογόνο κι εμείς προσπαθούμε να την κατεβάσουμε  δυσκολεύοντας έτσι το έργο του. Ο οργανισμός καταβάλλει προσπάθεια, δεν ταλαιπωρειται, είναι το ανοσοποιητικό εν δρασει και θέλω απλά να το αφήσω να κάνει την δουλειά του ώστε να γίνει δυνατό και ισχυρο. Το αντίθετο πιστεύω  μάλιστα, οτι όσο δίνουμε φάρμακα δεν αφήνουμε το σώμα κάνει την  δουλειά του, βάζουμε το ανοσοποιητικό στην "σιγαση" και δυσκολευουμε το έργο του σωματος με αποτέλεσμα να μην χτίζεται η γενικοτερη αμυντική δύναμη του σώματος σε τέτοιο βαθμό όπως αν δεν διναμε τιποτα. Και βλέπεις μετά σώματα που δυσκολεύονται ιδιαίτερα να καταπολεμήσουν κάποιο παθογόνο γιατί πάντα στηρίζονταν στα φάρμακα.  Ο μεγάλος μου έχει κανει 39,5, ο παιδίατρος μου είπε να μην ανησυχώ, σχεδόν ποτέ δεν ανεβαίνει στο επικίνδυνο 41-42 στις ιώσεις. Ακόμη και για τα δροσερα\κρυα ντουζ που προαναφέρθηκαν μου είχε πει ότι δεν χρειάζεται πριν τους 40,5 βαθμούς. Γενικώς, παντα μου προτείνει αντιπυρετικό αλλά προσωπικά προτιμώ να μην δώσω τίποτα αν το παιδί είναι ευδιαθετο ακόμη κι αν κάνει 39αρια και το σέβεται απολυτα αυτο. Ίσως αν βλέπω ότι ζοριζεται στον ύπνο να του δώσω για να κοιμηθεί ήρεμα, διαφορετικά όχι. 

Στο βηχα τι φάρμακα δινεις;

Συμφωνώ ότι ο πυρετός είναι η άμυνα του οργανισμού απέναντι στο παθογόνο αλλά με τόσο υψηλό δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει σπασμούς? Το έχεις συζητήσει με την παιδίατρο κ συμφωνεί?

 

 

 

 

[chocolate_eater]

Just now, maripoz said:

Τι εννοείς μέχρι ενός σημείου? Ο Παπαβεντσης είναι ένας παιδίατρος όπως ο δικός σου και ο δικός μου. Έχει πολύ υλικό στο σαιτ του και αποτελεί reference. Και ο δικός σας παιδίατρος είναι μέχρι ενός σημείου δηλαδή? Ειλικρινης η απορία δεν έχω καταλάβει τι εννοείς 

 

Εγώ, με όλο το σεβασμό, δεν καταλαβαίνω σε τι ακριβώς αποσκοπεί το υλικό του οποιουδήποτε γιατρού απέναντι σε ένα πραγματικό περιστατικό, εάν δεν έχει κάνει εξέταση και διάγνωση στο παιδί σου. Εγκυκλοπαιδικά ναι, συμφωνώ.

[μαγιοπουλας]

Just now, maripoz είπε:

Τι εννοείς μέχρι ενός σημείου? Ο Παπαβεντσης είναι ένας παιδίατρος όπως ο δικός σου και ο δικός μου. Έχει πολύ υλικό στο σαιτ του και αποτελεί reference. Και ο δικός σας παιδίατρος είναι μέχρι ενός σημείου δηλαδή? Ειλικρινης η απορία δεν έχω καταλάβει τι εννοείς 

Εννοω οτι ναι μεν τα λέει καλά αλλα υπαρχουν κ σημεία που αμφισβητουνται σε αυτόν.Αν και θήλασα αποκλειστικά πχ κ έκανα μεγαλη προσπαθεια γι αυτο συνάντησα πολλες δυσκολίες.Ειχα διαβασει κ πιο πριν το βιβλίο του .θεωρω οτι ηταν πολυ υπερβολικός σε κάποια σημεία.

[Έσπερος]

Just now, maripoz είπε:

Τι εννοείς μέχρι ενός σημείου? Ο Παπαβεντσης είναι ένας παιδίατρος όπως ο δικός σου και ο δικός μου. Έχει πολύ υλικό στο σαιτ του και αποτελεί reference. Και ο δικός σας παιδίατρος είναι μέχρι ενός σημείου δηλαδή? Ειλικρινης η απορία δεν έχω καταλάβει τι εννοείς 

Νομίζω εννοεί ότι ο Παπανεντσγς δεν είναι θεός, που να εχεις ευαγγέλιο οτιδήποτε λέει κ αν πχ ο γιατρός σου έχει άλλη γνώμη να θεωρείς de facto ότι ο Παπαβεντσης τα λέει σωστά κ ο δικός σου άσημος γιατρό τα λέει λάθος. 

 

Παρεμπθπτοντως ο Π. τώρα με τον covid είναι η χαρά του συνωμοσιολόγου. Υποθέτω κ ελπίζω άθελα του. αλλά έχει ένα ύφος που δίνει πολύ πάτημα στους αρνητές. Αυτό τον έχει ρίξει αρκετά στα μάτια μου. 

[Sentir...natureza]

Just now, kotsifikos είπε:

 

Πως είσαι λοιπόν σίγουρη πως δεν έχεις εξαντλήσει όλα τα περιθώρια και ενώ η συμβουλή του γιατρού είναι άλλη εσύ ακολουθείς κάτι άλλο? Πως το ρισκάρεις αυτό ενώ δεν είσαι γιατρός?? Ειλικρινά ρωτάω, γιατί εγώ φοβάμαι να πάρω αυτή την ευθύνη, και πίστεψε δεν είμαι από τις μαμάδες που δίνω αντιβίωση κάθε φορά που αρρωσταίνει (και δεν νομίζω πως υπάρχει γονέας που δίνει αντιβίωση με το παραμικρό , εκτός αν εννοείς παραμικρό βρογχίτιδες-αμμυγδαλίτιδες κτλ) .

Συμφωνώ πως έχουμε πολυ καλό μέλι, και άφθονα βότανα κτλ τα οποία μπορούν να βοηθήσουν έναν οργανισμό να συνέλθει από μία ίωση δεν είναι πανάκια όμως.

Η συμβουλη του γιατρου ειναι να παρει το ταδε φαρμακο, σχεδον παντα ρωταω "ειναι απαραιτητο;", η απαντηση συνηθως ειναι "οχι, αν θες δες πρωτα πως θα παει". Αν μου πει οτι ειναι απαραιτητο, θα συζητησω μαζι του, θα τον ρωτησω τι ειναι πιθανο να γινει αν δεν το παρει, παρενεργειες κλπ. Αν δεν με καλυψουν οι απαντησεις του, αναλογως την σοβαροτητα του θεματος, θα παρω κι αλλη γνωμη. Ευτυχως, δεν εχω ερθει σε διλημμα να παρω την ευθυνη για καποιο πιο "σοβαρο" φαρμακο οπως ειναι η αντιβιωση αλλα καταλαβαινω οτι ειναι δυσκολη αποφαση, ειδικα για τους ανθρωπους που προτιμουνε την φυσικη οδο.

Just now, mama16 είπε:

Συμφωνώ ότι ο πυρετός είναι η άμυνα του οργανισμού απέναντι στο παθογόνο αλλά με τόσο υψηλό δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει σπασμούς? Το έχεις συζητήσει με την παιδίατρο κ συμφωνεί?

Εχω απαντησει ηδη, ακομη και στην παραθεση που μου εκανες παραθεση 

Just now, chocolate_eater είπε:

 

Εγώ, με όλο το σεβασμό, δεν καταλαβαίνω σε τι ακριβώς αποσκοπεί το υλικό του οποιουδήποτε γιατρού απέναντι σε ένα πραγματικό περιστατικό, εάν δεν έχει κάνει εξέταση και διάγνωση στο παιδί σου. Εγκυκλοπαιδικά ναι, συμφωνώ.

Παντως, ο δικος μου παιδιατρος (και εχω ακουσει κι αλλους) κανουν διαγνωση μεσω τηλεφωνου, viber κλπ και προτεινουν και φαρμακα. Φυσικα οχι σε ολα, σε συνήθη αλλά και σε δερματικα-με φωτογραφια- και αν χρειαστεί μπορει να σου πουν να περασεις απο το ιατρειο. Το υλικο πολλων γιατρων στο διαδικτυο προσωπικα με εχει βοηθησει να ενημερωθω για πολλες πρακτικες και να αναθεωρησω αρκετες, με βοηθαει να εχω αλλη μια αξιοπιστη πηγη για ερευνητικα δεδομενα. Προσωπικα, συμπαθω πολυ μια συγκεκριμενη "διαδικτυακη" (για οποιον ενδιαφερεται λεγεται Σουζανα Κεμπερ-Μαργαριτη), συμφωνω με την φιλοσοφια της, ενημερωνομαι για παραδοσιακα γιατροσοφια, γενικως με εχει κερδισει ο τροπος που αναλυει τα παντα και εξηγει ο,τι μπορει να προβληματιζει εναν γονεα, ειτε δινει αλογιστα φαρμακα ειτε προσπαθει να τα αποφυγει.

[maripoz]

Just now, chocolate_eater said:

 

Εγώ, με όλο το σεβασμό, δεν καταλαβαίνω σε τι ακριβώς αποσκοπεί το υλικό του οποιουδήποτε γιατρού απέναντι σε ένα πραγματικό περιστατικό, εάν δεν έχει κάνει εξέταση και διάγνωση στο παιδί σου. Εγκυκλοπαιδικά ναι, συμφωνώ.

Σε όλες τις "ανεπτυγμενες" χώρες τον αντίστοιχο ρόλο έχουνε αναλάβει τα εθνικά συστήματα υγείας, οι εθνικές παιδίατρικες εταιρειες κλπ. Στην Ελλάδα, ελλείψει τέτοιας αρχής, είμαι ευγνώμων που βρίσκω σε sites παιδιατρων κάποιες πληροφορίες πχ για το εμπυρετο ή για τα συμπτώματα της μηνιγγιτιδας. Η εξέταση δεν είναι η μοναδική πηγή γνώσης το αντίθετο μάλιστα συνήθως σε περιπτώσεις πυρετόυ και απουσίας "ακροαστικων" πολύ συχνά γίνονται απλώς υποθέσεις και περιμένεις να περάσει το 3ημερο ή 4ημερο για να προχωρήσεις σε αιματολογικες αν δεν έχει υποχωρήσει ο πυρετός. Γιαυτό και οι γιατροί δεν ζητάνε ούτε οι ιδίοι να εξετασουν το παιδί γιατί δεν χρειάζεται. Σε αυτές λοιπόν τις περιπτωσεις είναι πολύ χρήσιμο για τους γονείς να υπάρχει άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες τις οποίες ενδεχομένως να τους έδινε και ο γιατρος τους σε ένα τηλεφώνημα αλλά πολύ πιο άμεσα και αναλυτικά τις βρίσκεις στο ίντερνετ  

[chocolate_eater]

Just now, maripoz said:

Σε όλες τις "ανεπτυγμενες" χώρες τον αντίστοιχο ρόλο έχουνε αναλάβει τα εθνικά συστήματα υγείας, οι εθνικές παιδίατρικες εταιρειες κλπ. Στην Ελλάδα, ελλείψει τέτοιας αρχής, είμαι ευγνώμων που βρίσκω σε sites παιδιατρων κάποιες πληροφορίες πχ για το εμπυρετο ή για τα συμπτώματα της μηνιγγιτιδας. Η εξέταση δεν είναι η μοναδική πηγή γνώσης το αντίθετο μάλιστα συνήθως σε περιπτώσεις πυρετόυ και απουσίας "ακροαστικων" πολύ συχνά γίνονται απλώς υποθέσεις και περιμένεις να περάσει το 3ημερο ή 4ημερο για να προχωρήσεις σε αιματολογικες αν δεν έχει υποχωρήσει ο πυρετός. Γιαυτό και οι γιατροί δεν ζητάνε ούτε οι ιδίοι να εξετασουν το παιδί γιατί δεν χρειάζεται. Σε αυτές λοιπόν τις περιπτωσεις είναι πολύ χρήσιμο για τους γονείς να υπάρχει άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες τις οποίες ενδεχομένως να τους έδινε και ο γιατρος τους σε ένα τηλεφώνημα αλλά πολύ πιο άμεσα και αναλυτικά τις βρίσκεις στο ίντερνετ  

 

Δε νομίζω οτι σε καμία ανεπτυγμένη χώρα (τυχαίνει να βρίσκομαι σε μία από τις πλέον ανεπτυγμένες ιατρικά και ταυτόχρονα μη ιατρικοποιημένη) η ιατρική εξέταση μπορεί να αντικατασταθεί από τις βάσεις πληροφοριών. Ειδικά όταν μιλάμε για μικρά παιδιά, οι ασθένειες αντιμετωπίζονται στον επαγγελματία υγείας, εφ'όσον υπάρχει λόγος (διάρκεια ή ένταση). Ακόμη κι αν αυτός είναι ένα τηλέφωνο στην ασφαλιστική σου εταιρεία, στο οποίο θα σου πουν απλώς να πίνει πολύ νερό και να φάει ρύζι το βράδυ.

 

Η διαφορά είναι οτι ο επαγγελματίας ξέρει όχι το που, αλλά το τι να ψάξει, τι να ρωτήσει και πως να σε κατευθύνει για να προλάβεις τα χειρότερα. Επίσης έχει 100% ψυχραιμία και απόσταση. Οι πληροφορίες δεν είναι διάγνωση ούτε οδηγίες αποθεραπείας και είμαι σχεδόν βέβαιος οτι και το συγκεκριμένο γιατρό αν ρωτήσεις, θα σου πει το ίδιο.

[maripoz]

Just now, chocolate_eater said:

 

Δε νομίζω οτι σε καμία ανεπτυγμένη χώρα (τυχαίνει να βρίσκομαι σε μία από τις πλέον ανεπτυγμένες ιατρικά και ταυτόχρονα μη ιατρικοποιημένη) η ιατρική εξέταση μπορεί να αντικατασταθεί από τις βάσεις πληροφοριών. Ειδικά όταν μιλάμε για μικρά παιδιά, οι ασθένειες αντιμετωπίζονται στον επαγγελματία υγείας, εφ'όσον υπάρχει λόγος (διάρκεια ή ένταση). Ακόμη κι αν αυτός είναι ένα τηλέφωνο στην ασφαλιστική σου εταιρεία, στο οποίο θα σου πουν απλώς να πίνει πολύ νερό και να φάει ρύζι το βράδυ.

 

Η διαφορά είναι οτι ο επαγγελματίας ξέρει όχι το που, αλλά το τι να ψάξει, τι να ρωτήσει και πως να σε κατευθύνει για να προλάβεις τα χειρότερα. Επίσης έχει 100% ψυχραιμία και απόσταση. Οι πληροφορίες δεν είναι διάγνωση ούτε οδηγίες αποθεραπείας και είμαι σχεδόν βέβαιος οτι και το συγκεκριμένο γιατρό αν ρωτήσεις, θα σου πει το ίδιο.

Δεν είπε κανείς η ιατρική εξέταση να αντικατασταθει από βάσεις πληροφοριών. Είτε στην Αγγλία είτε στην Ελλάδα ο γιατρός δεν θα εξετάσει το παιδί σου για ένα απλό εμπυρετο. Ωστόσο στην Αγγλία θα μπεις στο NHS direct και θα πάρεις όλες τις πληροφορίες που χρειάζεσαι για self care. Στην Ελλάδα θα πρέπει να τηλεφώνησεις στον γιατρό σου και μέχρι να τον βρεις μπορεί να κάθεσαι να αναρωτιέσαι και να υποθέτεις 

Just now, maripoz said:

Δεν είπε κανείς η ιατρική εξέταση να αντικατασταθει από βάσεις πληροφοριών. Είτε στην Αγγλία είτε στην Ελλάδα ο γιατρός δεν θα εξετάσει το παιδί σου για ένα απλό εμπυρετο. Ωστόσο στην Αγγλία θα μπεις στο NHS direct και θα πάρεις όλες τις πληροφορίες που χρειάζεσαι για self care. Στην Ελλάδα θα πρέπει να τηλεφώνησεις στον γιατρό σου και μέχρι να τον βρεις μπορεί να κάθεσαι να αναρωτιέσαι και να υποθέτεις 

Παρεμπιπτόντως και ο δικός μου παιδίατρος κάνει διαγνωσεις μέσω Skype για παιδάκια στην Αγγλία κλπ. Ο ίδιος ζει στην Ελλάδα.

[chocolate_eater]

Just now, maripoz said:

Δεν είπε κανείς η ιατρική εξέταση να αντικατασταθει από βάσεις πληροφοριών. Είτε στην Αγγλία είτε στην Ελλάδα ο γιατρός δεν θα εξετάσει το παιδί σου για ένα απλό εμπυρετο. Ωστόσο στην Αγγλία θα μπεις στο NHS direct και θα πάρεις όλες τις πληροφορίες που χρειάζεσαι για self care. Στην Ελλάδα θα πρέπει να τηλεφώνησεις στον γιατρό σου και μέχρι να τον βρεις μπορεί να κάθεσαι να αναρωτιέσαι και να υποθέτεις 

Παρεμπιπτόντως και ο δικός μου παιδίατρος κάνει διαγνωσεις μέσω Skype για παιδάκια στην Αγγλία κλπ. Ο ίδιος ζει στην Ελλάδα.

 

Ναι, αυτό ειναι τηλεδιάγνωση, δεν είναι αυτο-διάγνωση. Κανένα πρόβλημα, εφ'όσον γίνεται σωστά και ο γιατρός γνωρίζει τι confidence interval μπορεί να έχει για κάθε περιστατικό εξ'αποστάσεως και να παραπέμψει τη στιγμή που πρέπει.

 

Αυτο-διάγνωση, γενικά, δεν υπάρχει.....μιλάμε για σάιτ πληροφοριακά τα οποία είναι ΟΚ για να διευρύνει κάποιος τις γνώσεις του και το awareness του, αλλά είναι εντελώς άχρηστα για αντιμετώπιση πραγματικού συμβάντος για ένα παιδί που είναι άρρωστο πάνω από 3-4 μέρες. Για λιγότερο, ούτως ή άλλως, σπάνια χρειάζεται ιατρική παρέμβαση, εκτός αν μιλάμε για επείγον. Το δέχομαι μόνο στην περίπτωση που μιλάμε για γενικές πληροφορίες ανακούφισης συμπτωμάτων τις πρώτες 1-3 μέρες, π.χ. του στυλ αν έχει πυρετό, χαμηλώνουμε τη θέρμανση στο δωμάτιο και αφαιρούμε ρούχα. Τίποτα παραπάνω, ειδικά αν περιλαμβάνει χορήγηση φαρμάκων (πέραν των τετριμμένων) ή παρέμβαση στον ασθενή με διάφορες πρακτικές των οποίων δεν είμαστε γνώστες.  

[samsympan]

Μια σύντομη σημείωση.

Συνήθως όταν θερμομετρούμε λίγο πάνω από 38⁰C (που θεωρείται πυρετός) αναμένουμε να ανέβει κι άλλο, στους 38,5 ⁰C ή και άνω (που χορηγούμε αντιπυρετικό). Σε εκείνη την φάση της ανόδου του πυρετού, πολύ συχνά νιώθουμε κρυάδες (ανεβαίνει ο πυρετός λέμε). Και θέλουμε ή έξτρα ρούχο ή έξτρα σκέπασμα. Δεν ξεντύνουμε, δεν κάνουμε χλιαρό ντουζ. Σε πιο υψηλό πυρετό, 39⁰C και άνω και εφόσον νιώθουμε να ψηνόμαστε/νιώθουμε το παιδί να ψήνεται, εκεί δροσίζουμε με χλιαρό ντουζ και όταν ξεκινά να ιδρώνει το παιδί (να πέφτει ο πυρετός) τότε το αλαφρώνουμε από ρούχα-σκεπάσματα.

Από όσα γνωρίζω εγώ δηλαδή.

[ΑΡΓΚ]

Εγώ απλά να πω ότι η φυσική άμυνα του οργανισμού μια χαρά δούλευε χιλιάδες χρόνια. Τα μισά παιδιά δεν ενηλικιώνονταν βέβαια ποτέ, αλλά όσα επιζούσαν είχαν πολύ γερό οργανισμό όντως. Το τραγικό είναι ότι χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια εξέλιξης του πολιτισμού για να καταντήσουμε μέσω διαδικτύου να απορρίψουμε την επιστήμη και να καταλήξουμε να εμπιστευόμαστε περισσότερο κυριολεκτικά τον τρελό του χωριού, αρκεί να έχει ιστοσελίδα

[chocolate_eater]

Just now, samsympan said:

Μια σύντομη σημείωση.

Συνήθως όταν θερμομετρούμε λίγο πάνω από 38⁰C (που θεωρείται πυρετός) αναμένουμε να ανέβει κι άλλο, στους 38,5 ⁰C ή και άνω (που χορηγούμε αντιπυρετικό). Σε εκείνη την φάση της ανόδου του πυρετού, πολύ συχνά νιώθουμε κρυάδες (ανεβαίνει ο πυρετός λέμε). Και θέλουμε ή έξτρα ρούχο ή έξτρα σκέπασμα. Δεν ξεντύνουμε, δεν κάνουμε χλιαρό ντουζ. Σε πιο υψηλό πυρετό, 39⁰C και άνω και εφόσον νιώθουμε να ψηνόμαστε/νιώθουμε το παιδί να ψήνεται, εκεί δροσίζουμε με χλιαρό ντουζ και όταν ξεκινά να ιδρώνει το παιδί (να πέφτει ο πυρετός) τότε το αλαφρώνουμε από ρούχα-σκεπάσματα.

Από όσα γνωρίζω εγώ δηλαδή.

 

Στον πυρετό (δηλαδή άνω των 38,5) πάντα το πρώτο είναι η αφαίρεση ρούχων και η μείωση της θέρμανσης στο χώρο. Δε μίλησα κατευθείαν για κρύο ντουζ....μιλάμε σταδιακά πάντα και ανάλογα με τη θερμοκρασία και την τάση της.

 

Είναι counter  intuitive και σίγουρα οχι ευχάριστο να αφαιρείς ρούχα όταν ανεβαίνει ο πυρετός και όντως κρυώνει το παιδί, αλλά είναι σωστό σαν πρώτη αντίδραση και σίγουρα πρέπει να έρχεται νωρίτερα από το αντιπυρετικό (αλλιώς καταλήγουμε να δίνουμε φάρμακα που ενδεχομένως να μην χρειάζεται).

[samsympan]

πρίν από 30 λεπτά , chocolate_eater είπε:

Στον πυρετό (δηλαδή άνω των 38,5) πάντα το πρώτο είναι η αφαίρεση ρούχων και η μείωση της θέρμανσης στο χώρο. Δε μίλησα κατευθείαν για κρύο ντουζ....μιλάμε σταδιακά πάντα και ανάλογα με τη θερμοκρασία και την τάση της.

 

Είναι counter  intuitive και σίγουρα οχι ευχάριστο να αφαιρείς ρούχα όταν ανεβαίνει ο πυρετός και όντως κρυώνει το παιδί, αλλά είναι σωστό σαν πρώτη αντίδραση και σίγουρα πρέπει να έρχεται νωρίτερα από το αντιπυρετικό (αλλιώς καταλήγουμε να δίνουμε φάρμακα που ενδεχομένως να μην χρειάζεται).

Αυτή η οδηγία είναι εσφαλμένη.

Ο πυρετός-αύξηση της θερμοκρασίας είναι εσωτερική αμυντική διαδικασία του οργανισμού έναντι της προσβολής. Και οποιαδήποτε εξωτερική παρέμβαση δεν θα το μεταβάλει αυτό (άλλωστε έως ενός ορίου δεν θες να το μεταβάλλεις, για αυτό και δεν δίνεις με το παραμικρό αντιπυρετικό, αφήνεις περιθώριο στον οργανισμό να το παλέψει πριν παρέμβεις). Με το να ξεντύνεις ένα παιδί που του ανεβαίνει ο πυρετός, δεν βοηθάς σε κάτι κι επιπλέον εάν έχει ρίγη το κάνεις να νιώθει ακόμη πιο άσχημα, πράγμα ανεπίτρεπτο. Αν παρατηρείς συνεχώς ανοδική πορεία πυρετού, μόνο με αντιπυρετικό/αντιπυρετικό-αντιφλεγμονώδες (μεγάλη προσοχή στην ηλικία, δόση, απόσταση δόσεων), δηλαδή δράση εκ των έσω, μπορείς να παρέμβεις.

 

Τώρα εάν μετρήσεις πυρετό 39⁰C και άνω, δηλαδή ο πυρετός φαίνεται να έχει φτάσει σε peak και ο οργανισμός να στρεσσάρεται, τότε αφενός αμέσως χορηγείς αντιπυρετικό/αντιπυρετικό-αντιφλεγμονώδες γιατί είναι σημάδι ότι χρειάζεται συνδρομή και ανάπαυλα. Και αφετέρου το χλιαρό ντουζ-μπάνιο ακόμη και σε αυτή την περίπτωση δεν το κάνεις υποχρεωτικά. Μόνο αν το δέχεται ευχάριστα το άτομο/το παιδί (ΌΧΙ αν νιώθει δυσφορία) το κάνεις δηλαδή περισσότερο παρηγορητικά-ανακουφιστικά, όχι θεραπευτικά. Εκτός κι αν βρίσκεσαι χαμένος στο δάσος, χωρίς κουτί πρώτων βοηθειών και ψήνεσαι στον πυρετό. Εκεί ναι, απουσία άλλου μέσου, βουτάς στην παγωμένη λίμνη.

Διασταυρώστε το με τον ιατρό σας, με επιστημονικές πηγές, κλπ.

Για να μην προκαλώ κι εγώ την @ΑΡΓΚ(που δίκιο έχει) και το παίζω διαδικτυοφωστήρας