18 μηνών! Κομβική ηλικία ή οχι?

[Anna3011]

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα κορίτσια πιο πάνω. Εστίασε στην παρούσα φάση στη μη λεκτική επικοινωνία, δώστου κίνητρο να δείχνει με το δάχτυλο. Έτσι θα μπορείς να δεις τι καταλαβαίνει και τι όχι. Ζήτα του να δείξει τα διαφορετικά είδη φαγητού στο πιάτο του (κρέας, πατάτα κτλ), τα χρώματα, τα μέρη του σώματος στο μπάνιο, τα αντικείμενα στο σπίτι ή στο βιβλίο. Κάποια στιγμή είχα διαβάσει ένα άρθρο όπου ένας αναπτυξιολόγος έλεγε ότι δεν ανησυχεί καθόλου να μην έχει ξεκινήσει να μιλά ένα μωρό 18 μηνών, αρκεί να είναι σε θέση να παρακολουθεί πχ την ιστορία ενός παραμυθιού δείχνοντας με το δάχτυλο. Του διαβάζεις πχ. τη Χιονάτη, λες το παραμύθι κανονικά και ρωτάς ενδιάμεσα, που είναι η Χιονάτη, που είναι ο νάνος, το μήλο κτλ. Αν δείχνει να παρακολουθεί και να χρησιμοποιεί το δαχτυλάκι του είσαι μια χαρά. Οι λέξεις θα έρθουν σιγά σιγά.

[vtgian]

Στον παρακάτω σύνδεσμο έχει έναν πρακτικό οδηγό για τις ικανότητες και τις κατακτήσεις ανά μήνα μέχρι τους 18 μήνες σύμφωνα με το σύστημα Μοντεσόρι

montessorimotherberlin.com/wp-content/uploads/2019/05/blog-what-your-child-is-capable-of-0-18-copy.pdf

 

Γενικότερα, αυτός ο οδηγός εμένα με καθησύχαζε πολύ: heysigmund.com/developmental-stage/

 

Οι 18 μήνες θεωρούνται ηλικιακός κόμβος αρχικά σωματικά καθώς μέχρι τότε έχει κατακτήσει πλήρως το βάδισμα. Επίσης για τη Μοντεσόρι 15-18 μήνες είναι και το παράθυρο για όποια εκπαίδευση τουαλέτας, μετά πάει μετά τα 2,5. Το πρώτο άγχος αποχωρισμού εμφανίζεται στους 6 μήνες, όταν το μωρό έχει αρχίσει πια να συνειδητοποιεί τα φυσικά του όρια και αντιλαμβάνεται ότι η ύπαρξή του είναι ξεχωριστή από αυτήν της μητέρας του. 18 μηνών δεν ξέρω για άγχος, ίσως υπάρχει κάποιο μεγάλο άλμα τότε, ξέρω για τα 2.5 που μάλιστα λένε ότι είναι καλό να μην συμπέσει με προσαρμογή σε σχολείο γιατί είναι ήδη επιβαρυμένες οι συνθήκες (σε εμάς πάντως ίσχυε).

 

Στους 18-20 μήνες αντιλαμβάνονται πάρα μα πάρα πολλά και ειδικά αν είμαστε ως άνθρωποι εκφραστικοί (που πιάνουν αν όχι το νόημα, τη διάθεση). Αυτό με τα αγγλικά πάντως το κάνουν πολλοί γονείς. Έχω ακούσει από ενήλικες πια, που το έκαναν οι δικοί τους, ότι αντιλαμβάνονταν ότι λέγεται κάτι που δεν θέλουν οι γονείς να μάθει το παιδί και αυτό τους έφερνε μεγάλη στεναχώρια και αμηχανία. Ακόμα και για τα νήπια, εγώ το πιστεύω. Δεν μπορεί η μάνα σου να μιλάει κανονικά και ξαφνικά να... μπαίνει ο εξωγήινος μέσα της! Πάντως σε τραπέζι με συγγενείς από Αμερική, παρουσία της κόρης μου 3 ετών, όταν μίλησα αγγλικά με κοίταξε περίεργα, μου λέει "γιατί μιλάς έτσι;". Της εξήγησα ότι η θεία μιλάει άλλη γλώσσα και μόνο έτσι με καταλαβαίνει. Σε κάποια φάση κάποιος απευθύνθηκε στη θεία στα ελληνικά και αυτή ήταν απασχολημένη, πετάχτηκε η δικιά μου, "η θεία Ελεν δε σε καταλαβαίνει, δεν μιλάει κανονικα!" 

 

Με τα παιχνίδια (που έχουμε και εμείς πολλά) εγώ περνάω σκούπα κάθε μήνες, ότι δεν παίζει καθόλου ή σπάνια, μαζεύεται ή χαρίζεται. Δεν μου αρέσει που το κάνω κρυφά (γιατί αν το κάνω μπροστά της δεν υπάρχει περίπτωση να με αφήσει) αλλά δε θα χωρούσαμε αλλιώς. Και αυτό είναι κάτι που με προβληματίζει, πως καλλιεργούμε στο παιδί να μη δίνει τόσο μεγάλη αξία στα υλικά. Εμένα τα πολλά πράγματα με μπλοκάρουν, θέλω καθαρούς από όγκους χώρους. Ότι ρούχο έχω πάνω από χρόνο να βάλω το χαρίζω. Η μικρή θέλει να τα κρατάμε όλα. Είναι η ηλικία απλά;

[Anna3011]

Just now, vtgian είπε:

Στον παρακάτω σύνδεσμο έχει έναν πρακτικό οδηγό για τις ικανότητες και τις κατακτήσεις ανά μήνα μέχρι τους 18 μήνες σύμφωνα με το σύστημα Μοντεσόρι

montessorimotherberlin.com/wp-content/uploads/2019/05/blog-what-your-child-is-capable-of-0-18-copy.pdf

 

Γενικότερα, αυτός ο οδηγός εμένα με καθησύχαζε πολύ: heysigmund.com/developmental-stage/

 

Οι 18 μήνες θεωρούνται ηλικιακός κόμβος αρχικά σωματικά καθώς μέχρι τότε έχει κατακτήσει πλήρως το βάδισμα. Επίσης για τη Μοντεσόρι 15-18 μήνες είναι και το παράθυρο για όποια εκπαίδευση τουαλέτας, μετά πάει μετά τα 2,5. Το πρώτο άγχος αποχωρισμού εμφανίζεται στους 6 μήνες, όταν το μωρό έχει αρχίσει πια να συνειδητοποιεί τα φυσικά του όρια και αντιλαμβάνεται ότι η ύπαρξή του είναι ξεχωριστή από αυτήν της μητέρας του. 18 μηνών δεν ξέρω για άγχος, ίσως υπάρχει κάποιο μεγάλο άλμα τότε, ξέρω για τα 2.5 που μάλιστα λένε ότι είναι καλό να μην συμπέσει με προσαρμογή σε σχολείο γιατί είναι ήδη επιβαρυμένες οι συνθήκες (σε εμάς πάντως ίσχυε).

 

Στους 18-20 μήνες αντιλαμβάνονται πάρα μα πάρα πολλά και ειδικά αν είμαστε ως άνθρωποι εκφραστικοί (που πιάνουν αν όχι το νόημα, τη διάθεση). Αυτό με τα αγγλικά πάντως το κάνουν πολλοί γονείς. Έχω ακούσει από ενήλικες πια, που το έκαναν οι δικοί τους, ότι αντιλαμβάνονταν ότι λέγεται κάτι που δεν θέλουν οι γονείς να μάθει το παιδί και αυτό τους έφερνε μεγάλη στεναχώρια και αμηχανία. Ακόμα και για τα νήπια, εγώ το πιστεύω. Δεν μπορεί η μάνα σου να μιλάει κανονικά και ξαφνικά να... μπαίνει ο εξωγήινος μέσα της! Πάντως σε τραπέζι με συγγενείς από Αμερική, παρουσία της κόρης μου 3 ετών, όταν μίλησα αγγλικά με κοίταξε περίεργα, μου λέει "γιατί μιλάς έτσι;". Της εξήγησα ότι η θεία μιλάει άλλη γλώσσα και μόνο έτσι με καταλαβαίνει. Σε κάποια φάση κάποιος απευθύνθηκε στη θεία στα ελληνικά και αυτή ήταν απασχολημένη, πετάχτηκε η δικιά μου, "η θεία Ελεν δε σε καταλαβαίνει, δεν μιλάει κανονικα!" 

 

Με τα παιχνίδια (που έχουμε και εμείς πολλά) εγώ περνάω σκούπα κάθε μήνες, ότι δεν παίζει καθόλου ή σπάνια, μαζεύεται ή χαρίζεται. Δεν μου αρέσει που το κάνω κρυφά (γιατί αν το κάνω μπροστά της δεν υπάρχει περίπτωση να με αφήσει) αλλά δε θα χωρούσαμε αλλιώς. Και αυτό είναι κάτι που με προβληματίζει, πως καλλιεργούμε στο παιδί να μη δίνει τόσο μεγάλη αξία στα υλικά. Εμένα τα πολλά πράγματα με μπλοκάρουν, θέλω καθαρούς από όγκους χώρους. Ότι ρούχο έχω πάνω από χρόνο να βάλω το χαρίζω. Η μικρή θέλει να τα κρατάμε όλα. Είναι η ηλικία απλά;

Αυτό με τα αγγλικά το έχω σκεφτεί και εγώ και έχω αποφασίσει να το κόψω όταν θα είναι σε θέση να παρακολουθεί και να καταλαβαίνει απόλυτα τις συζητήσεις μας. Προς το παρόν που είναι 21 μηνών πετάμε σκόρπιες αγγλικές λέξεις για να συνεννοηθούμε, (πχ. αν ψάχνουμε την πιπίλα την ονοματίσουμε στα αγγλικά γιατί αν πούμε τη λέξη πιθανό να την αναζητήσει) και ελπιζουμε ότι δεδομένου ότι ήδη υπάρχουν άγνωστες για αυτή λέξεις στις προτάσεις μας, δε θα την ξενίσουν λίγες λέξεις αγγλικές. Αργότερα θα πρέπει να συνεννοούμαστε σε άλλο δωμάτιο, υποθέτω θα έχουμε και περισσότερες ευκαιρίες να το κάνουμε γιατί θα επιζητά και εκείνη ιδιωτικότητα και δε θα είναι συνέχεια κολλημένη πάνω μας στο παιχνίδι.

 

Για τα παιχνίδια που λες νομίζω ότι είναι θέμα ηλικίας. Το ακούω συνέχεια από φίλες με λίγο μεγαλυτερα παιδάκια από το δικό μου. Παράδειγμα, 4χρονο κοριτσάκι φίλης που δε δεχόταν να δώσει στη δικιά μου ένα μωρουδίστικο παιχνίδι που είχε 2-3 χρόνια να παίξει γιατί "είναι δικό μου και το θέλω σπίτι μας" . 

[Mama_Anesti_]

13 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Έχω κάτι χαζές απορίες για το θέμα της επικοινωνίας σ αυτές τις ηλικίες. Το ένα είναι τι ακριβώς καταλαβαίνουν από οσα λεμε. Για τον δικο μου τωρα είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνει ο,τι του λέω σχετικό με το τι κάνουμε καθε μερα (ντυσιμο, βολτα, μπανιο κλπ).αρσγε καταλαβαίνει κι αλλά; γιατι ακομα μιλαμε μπροστα του σαν να μην καταλαβαινει κ αναρωτιεμαι αν ειναι σωστο. καλου κακου ο,τι εχει σχεση με την πριςαρμογη με την νταντα αποφευγουμε να το σχολιάζουμε οταν ακουει, γθα να μην νομισει οτι ειναι κατι αγχωτικο ή δυσάρεστο. αραγε θα πρεπει να αρχισουμε γενικα να προσεχουμε τι λεμε; 

 

Επισης, μιλωντας με αλλους γονεις με παιδια ιδιας ή λιγο μικρότερης ηλικιας, εχω αντιληφθεί ότι μιλάνε στα παιδιά τους εδώ κ καιρό σαν να καταλαβαίνουν. και τα παιδιά τους όντως ανταποκρίνονται κ είναι πιο επικοινωνιακα. εγώ μιλούσα από την αρχή συνέχεια αλλά νομίζω ότι το εκανα κσπως μηχανικα, οχι σαν περιμενω οτι θα καταλαβει κ θα ανταποκριθεί. δν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα αυτό, δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε. 

 

τελος εχω αρχθσει να αναρωτιεμαι αν καποιες φορες γινομαι πιεστική για να γινουν πραγματα που κρινω οτι πρεπει οπως πχ να παμε βολτα καποια ωρα που κρινω οτι ειναι καλη ωστε να μείνουμε αρκετά έξω χωρίς να πεινάσει ή να νυστάζει, και μπορει να επιμεινω να διακόψει το παιχνιδι του γι αυτον τον λογο. Ή δεν τον ρωταω τι θελει να φαει, αλλα διαλέγω εγω απο τα φρουτα που εχουμε την ποικιλια κ την ποσοτητα που κρινω, αν αφησει κατι δεν με νοιαζει, αν ζητησει δινω λιγο παραπανω αλλα γενικα πεφτω μεσα. Ο αντρας μου ειναι πιο χαλαρος ειδικα με τις ωρες αλλα κ με το φαγητο πχ σημερα ζητούσε ψωμί λίγο πριν από την ώρα που τρώει γιαούρτι κ είχαμε διαφωνία αν θα ετρωγε το ενα ή το αλλο. Αλλα ακουω αλλα παιδακια στην ιδια ηλικια να ζητανε πραγματα που θελουν να φανε κ αναρωτιεμαι αν ειμαι πολυ πιεστική κ δν του αφηνω χωρο να εξφραστει. 

 

 

Θα προσπαθήσω να απαντήσω στα περισσότερα.

   Για τα τρόφιμα που ζητάνε τα παιδιά  εγώ είμαι υπέρ ακόμα κ αν αυτό που ζητάνε είναι "απαγορευμένο" πχ σοκολάτα αλλά όχι επικίνδυνο πχ μέλι πριν το χρόνο. 

   Από το απαγορευμένο θα του δώσω ελάχιστο αλλά θα του δώσω. Έχω το σκεπτικό πως έτσι όπως μου ζητάει ψωμί, γάλα, αυγό θα μου ζητήσει κ κάτι που δεν τρώει αλλά θα του κανει εντύπωση πχ αγγούρι, φρούτα. Κ πράγματι έτσι έφαγε φέτος σαλάτες! 

 

Τώρα αν το ζητάει πριν το γεύμα του του λέω πως θα το φαει αργότερα κ μέχρι στιγμής το δέχεται! 

 

Είμαι της άποψης πως τα παιδιά από το χρόνο κ μετά καταλαβαίνουν αρκετά κ συνέχεια μαθαίνουν ασχετως που δεν τα επικοινωνούν. Καταλαβαίνω πως δεν γίνεται να εξηγεις τα πάντα, αλλά όπως είπε ή @Deena θεσε ερωτήσεις που θα του δώσουν τα κίνητρο να λύσει την γλώσσα του. 

 

Τα αγγλικά μας λοιπόν, είμαστε πολλές που τα φρεσκαρουμε!

 

Εσπερος αυτό με την αναχώρηση χωρίς εξηγήσεις ή κρυφά το έκανε ή πεθερά μου,  έφευγε αθόρυβα και παρότρυνε σε αντίστοιχες φάσεις να ξεγλιστρισω κι εγω αλλά δεν το έκανα ποτέ! Απο εννιά μηνών που χρειάστηκε να μπω νοσοκομείο και έμεινε μόνος εν μία νυκτί πάντα του λέω που θα πάω και πότε θα έρθω και προσπαθησα να βάλω και την γιαγιά του στο νοημα. Εκείνη το κάνει για να μην αναστατωθει ο μικρός αλλά θυμάμαι σαν παιδι πόσο πληγωνομουν όταν το έκαναν σε μένα αυτό τα ξαδέλφια μου. Ευτυχως εχω κατάφερει να του λέει πως φεύγει αλλά λέει πως θα ξανάρθει μετά ενώ δεν το κάνει. 

 

Για την βόλτα δεν θέλω να διακοπτώ το παιχνίδι του ειδικά όταν περνάει καλά, μόνο όταν είναι ανάγκη τον σηκωνω. Αλλά αν κρίνω πχ ότι θα περάσει καλύτερα στην βόλτα θα του πω :πάμε να κάνουμε κούνιες κτλ. Αν συγκινηθεί θα έρθει αν όχι δεν επιμενω. 

 

 

 

 

 

 

[Nefeli2014]

8 ώρες πρίν, maripoz είπε:

Δε νομίζω οτι φράσεις με δύο λέξεις λένε στους 18 μήνες αλλά γύρω στους 24 τα περισσότερα μωρά. Κάποια παιδάκια βέβαια ίσως κάνουν και φράσεις με δύο λέξεις αλλά αυτό είναι προχωρημένο για την ηλικία των 18 μηνών και σε καμία περίπτωση ο κανόνας. Πάντως η έναρξη και εξέλιξη της ομιλίας έχει μεγάλο εύρος, δηλαδή αλλα παιδάκια λένε την πρώτη λέξη 10 μηνών και άλλα 24+ μηνών. Φαντάζομαι το ίδιο ισχύει και για τις φράσεις με δύο λέξεις αλλά νομίζω ότι θεωρείται Milestone των 2 ετών. Να σε ρωτήσω κάτι, τι εννοείς έχεις αλλάξει τον τρόπο που της μιλάς? Της μιλούσες μωρουδιστικα δηλαδή προηγουμένως? Είναι πολύ μωρό ή κοντεύει τους 18? Νομίζω πάντως πως όπως της μιλάς τώρα είναι μια χαρά είτε είναι πολύ μωρό είτε γύρω στους 18, τα βοηθάει να ακούν καθαρή γλώσσα από τη μαμά.

Εννοώ έχω αλλάξει τον τρόπο μου από το ένα παιδί στο άλλο. Στην πρώτη μου, εκεί ήμουν ανιδεη τελικά πάρα το διάβασμα που είχα ρίξει-υποτίθεται τελικά-και της μιλούσα σα να μιλάω σε έναν ενήλικα. Δεν έκανα εκπαίδευση μέσω παιχνιδιού ας πούμε. Το πήγαινα φυσιολογικά πως να το εξηγήσω. Δεν επαναλαμβανα, μπιρει στα λάθη της να διορθωνα. Μόλις ήρθα σε επαφή με τους λογοθεραπευτές και τους αναπτυξιολογους έμαθα πράγματα. Και στη μικρή οσο παίζουμε ενθάρρυνω πέραν όλων των άλλων και τον λόγο αλλά με στόχο χωρίς εκείνη να το καταλάβαινειβφυσικα. Αυτό εννοώ. Η μικρή είναι έτους..

3 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

20 μηνών ΚΑΜΙΑ λεξη. ακομα κ το μαμα μπαμπα δεν ξερω αν τα εννοει. Λεει πολλα δισύλλαβα τρισυλλαβα αλλα δεν αντιστοιχούν σε πραγματα. Η παιδίατρος δεν ανησυχει. Οσα αγορια ηξερα στην οικογενεια δεν ειπαν τίποτα σχεδον μεχρι τα τρια. Τοτε ειπαν προτασεις ξατευθειαν σχετικα καθαρα. Τωρα ακουω για κοριτσάκια ισα κ μικροτερα που ειναι προχωρημένα οπως της @Anna3011. 

 

Αυτο με το πώς επικοινωνούμε δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς. Από την αρχή που γεννήθηκε μιλάω ασταμάτητα κ δείχνω πράγματα κ λέω τικανουμε αλλά βασικά είχα στο μυαλό μου ότι μέχρι τα δυο δεν θα καταλαβαίνει και πολλά όποτε πολλές φορες μιλουσα πιο μηχανικα πχ ελεγα θα φαμε, εβαζα μπροστα το φαγητο, δεν ασχολιόμουν μετα να εξηγησω τι ειναι το κρεας του κ τα λαχανικα του. δηλαδη ειναι καποιοι μηνες που του λεω τι τρωει. πριν απλως τα εδινα. Δηλαδη κ τωρα δεν ξερω αν καταλαβαινει τι τρωει. Μπήκα στη διαδικασία όταν άρχισε να αφήνει το κρέας που εξήγησα τι προσφέρει η καθε τροφή, αλλα κι αυτο το εκανα χωρις να θεωρω οτι με καταλαβαινει. αυτο με μπερδευει. Ή όταν του λέμε για τους παππούδες που δεν τους βλέπει συχνά, μέχρι πρόσφατα σπάνια τους αναφέραμε γιατι θεωρούσαμε οτι δεν καταλαβαινει. Μας εβαλαν λιγο χερι ομως να κανουμε βιντεοκλήσεις γιατί δεν τους αρέσει να μην τους γνωρίζει κι έτσι αρχίσαμε να τους αναφέρουμε. επρεπε να τον αφηςουμε κ μαζι τους το καλοκαιρι κ δεν τον εθχαμε προετοιμαςει γιατί πιςτευαμε ότι δεν θα καταλάβει κ τον αφήναμε κ φεύγαμε κρυφά κ έκλαιγε μετά πολύ κ μετά για καμπόσο καιρό όποιον έβλεπε να μιλάμε φοβόταν μήπως τον αφήσουμε. παραμυθια παλι δεν λεω γιατι τα βιβλία θέλει απλά να τα ξεφυλλίζει. Αλλά δεν πίστευα ότι μπορεί και να  καταλαβαινει. Τώρα δεν ξερω αν γινομαι αντιληπτή τι εννοω. 

 

Εγώ περίμενα ως τα 2,5. Έλεγε 70 λέξεις. Στα 3 έλεγε τα πάντα αλλά όχι καθαρά. Εγώ δε θα περιμένω στη δεύτερη ως τα 3.δε στο λέω να σε αγχωσω. Λέω εγώ τι θα έκανα.. Πλέον.. Εμένα μίλησε 18 μηνών πρώτη φορά έλεγε αρκετες λέξεις. Παρολαυτα αργήσαμε πολυ...δίνε του πάρα πολλά ερεθίσματα!κινητρα να μιλήσει, τίποτα έτοιμο. Τα πρώτα είναι και λίγο χαιδεμενα ξέρουν ότι θα τα καταλάβουν και θα πάρουν χωρίς κόπο αυτό που θέλουν.. 

Επεξεργάστηκαν 11 Σεπτεμβρίου,2019 by Nefeli2014

[Έσπερος]

1 ώρα πρίν, Deena είπε:

Στην ηλικία που είναι εγώ θα ενθάρρυνα και τις οδηγίες για επικοινωνία με άλλους ανθρώπους, δηλαδή του τύπου "Μπορείς να στείλεις ένα φιλάκι στην γιαγιά?", "Κάνε γεια σου στα παιδάκια", "Δείξε το παιχνίδι σου στον/στην τάδε". Η επικοινωνία δεν είναι μόνο ο λόγος, υπάρχουν προστάδια και ο "εχθρός" του λόγου είναι η τεμπελιά και τα παιδιά συνήθως τεμπελιάζουν στον τομέα αυτό όταν δεν υπάρχει λόγος να χρειαστεί να επικοινωνήσουν την ανάγκη, το συναίσθημα και τα θέλω τους, είτε γιατί καλύπτονται αμέσως είτε γιατί δεν τους δίνεται η δυνατότητα επιλογής.

Αυτό το δείξε, κάνε, χαιρέτα κλπ δεν το έκανα γιατί το θεωρούσα καταπίεση και διδακτισμό. Αλλά τώρα έχω θορυβηθεί όταν βλέπω παιδάκια να χαιρετάνε πχ, ακόμα και μικρότερα. Δεν ξέρω τι είναι πιο σωστό τελικά. Για την τεμπελιά πάντως έχει δίκιο, πάντα προλαβαίνω ό,τι θεωρώ ότι θέλει γιατί ήμουν διαθέσιμη ούτως ή άλλως εγώ όλες τις ώρες, κ ι ο άντρας μου πολλές ώρες σπίτι, καθημερινά γίνονταν όλα όσα είχαμε συνηθίσει να κάνουμε γιατί υπήρχε χρόνος, δεν νομίζω ότι παρουσιάστηκαν περιθώρια που να θέλει κάνει και αν μην είναι διαθέσιμο, εκτός αν ήθελε βόλτα και έβρεχε. Στα άλλα ορόσημα γενικά είναι μέσα ή και λίγο πιο μπροστά. Στην ομιλία σαφώς υστερεί και λίγο σε παιχνίδια μίμησης όπως κόλλα το κ κουκουτσα που βασικά δεν του τα έμαθε και κανείς για να τα κάνει. 

[Nefeli2014]

Εγώ αλλαγή στη δεύτερη μου παρατήρησα στους 12 μήνες. Δεν ξέρω τελικά κατά πόσο ισχύουν όλα αυτά. Πχ άγχος στους 6 μηνες. Καμμια σχέση σε εμάς.. Τώρα είδα, μεγαλύτερη ανάγκη για εξερεύνηση πιο πολλες απαιτήσεις, αλλαγή στον τρόπο που επικοινωνει. Δείχνει και μιλάει παράλληλα. Τα δικά της. Δεν της δίνω τίποτα αν δεν ακούσω φωνή... 

Just now, Έσπερος είπε:

Αυτό το δείξε, κάνε, χαιρέτα κλπ δεν το έκανα γιατί το θεωρούσα καταπίεση και διδακτισμό. Αλλά τώρα έχω θορυβηθεί όταν βλέπω παιδάκια να χαιρετάνε πχ, ακόμα και μικρότερα. Δεν ξέρω τι είναι πιο σωστό τελικά. Για την τεμπελιά πάντως έχει δίκιο, πάντα προλαβαίνω ό,τι θεωρώ ότι θέλει γιατί ήμουν διαθέσιμη ούτως ή άλλως εγώ όλες τις ώρες, κ ι ο άντρας μου πολλές ώρες σπίτι, καθημερινά γίνονταν όλα όσα είχαμε συνηθίσει να κάνουμε γιατί υπήρχε χρόνος, δεν νομίζω ότι παρουσιάστηκαν περιθώρια που να θέλει κάνει και αν μην είναι διαθέσιμο, εκτός αν ήθελε βόλτα και έβρεχε. Στα άλλα ορόσημα γενικά είναι μέσα ή και λίγο πιο μπροστά. Στην ομιλία σαφώς υστερεί και λίγο σε παιχνίδια μίμησης όπως κόλλα το κ κουκουτσα που βασικά δεν του τα έμαθε και κανείς για να τα κάνει. 

Εγω πιστεύω πως πρέπει να γίνονται.. Πως μπορεί να είναι διδακτικά αλλά κάνουν καλό. Έτσι σκεφτόμουν κι εγώ στη πρώτη εσπερο. Τώρα έχω πάρει τις ανάποδες μου

[Έσπερος]

πρίν από 8 λεπτά , Anna3011 είπε:

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα κορίτσια πιο πάνω. Εστίασε στην παρούσα φάση στη μη λεκτική επικοινωνία, δώστου κίνητρο να δείχνει με το δάχτυλο. Έτσι θα μπορείς να δεις τι καταλαβαίνει και τι όχι. Ζήτα του να δείξει τα διαφορετικά είδη φαγητού στο πιάτο του (κρέας, πατάτα κτλ), τα χρώματα, τα μέρη του σώματος στο μπάνιο, τα αντικείμενα στο σπίτι ή στο βιβλίο. Κάποια στιγμή είχα διαβάσει ένα άρθρο όπου ένας αναπτυξιολόγος έλεγε ότι δεν ανησυχεί καθόλου να μην έχει ξεκινήσει να μιλά ένα μωρό 18 μηνών, αρκεί να είναι σε θέση να παρακολουθεί πχ την ιστορία ενός παραμυθιού δείχνοντας με το δάχτυλο. Του διαβάζεις πχ. τη Χιονάτη, λες το παραμύθι κανονικά και ρωτάς ενδιάμεσα, που είναι η Χιονάτη, που είναι ο νάνος, το μήλο κτλ. Αν δείχνει να παρακολουθεί και να χρησιμοποιεί το δαχτυλάκι του είσαι μια χαρά. Οι λέξεις θα έρθουν σιγά σιγά.

Δείχνει μόνος του για να ρωτήσει αλλά αν του πεις να δείξει, δεν δείχνει. Δηλαδή αν δείχνει το κόκκινο κ του πω είναι ροζ, αντιδρά. Άρα καταλαβαίνει το άκουσμα. Αν του πω δώσε μου το κόκκινο, ή δείξε μου το παπακι στη σελίδα, δεν το κανει. Θα δείξει αυτό που θέλει να δείξει. ΕΝτολές όμως ακολουθεί γενικά. 

 

Ξένη γλώσσα δεν έχουμε μιλήσει μπροστά του παρά μόνο λίγε ςφορές. Ή καμιά φορά τα λέμε στην καθαρεύουσα για να μην καταλάβει. Αλλά βλέπω ότι καταλαβαίνει γενικά να ξεχωρίζει λέξεις από κάτι άσχετο γιατί αν του τραγουδήσω κάτι κ έχω ξεχάσει στίχους και λέω να να να διαμαρτύρεται γιατί περιμένει λόγια. Κ¨απου εκεί προβληματίστηκαν για το αν αντιλαμβάνεται περισσότερα από όσα νομίζω. Μου φαίνεται έχει μεγαλώσει κι εγώ τον έχω ακόμα σαν μωρό. 

 

Γενικά όμς με τις επιλογές κάπου κολλάω. Εντάξει τον συνδυασμό των ρούχων καταλαβαίνω ότι είναι δική μου εμμονή και κανονικά έπρεπε να του δίνω επιλογές Αλλά πχ για άλλα θέματα που εμείς ξέρουμε ότι είναι καλό να γίνει κάτι, πχ είναι καλύτερο να πάει βόλτα παρά να παίζει μέσα στο σπίτι. ή να φάει το χ αντί του ψ. Εκεί δεν  ξέρω τι είναι πιο σωστό, να προσφέρω εγώ αυτό που πρέπει ή να αφήνω περιθώρια. 

[Nefeli2014]

Να του δίνεις επιλογές εσπερο... Δε μιλάμε για φαΐ η για πλύσιμο πχ. Αλλά για ρούχα βόλτα παιχνιδισ δίνετε επιλογή. Άλλο όρια κανόνες άλλο επιλογές. Διαχωρίστε τα

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

Δείχνει μόνος του για να ρωτήσει αλλά αν του πεις να δείξει, δεν δείχνει. Δηλαδή αν δείχνει το κόκκινο κ του πω είναι ροζ, αντιδρά. Άρα καταλαβαίνει το άκουσμα. Αν του πω δώσε μου το κόκκινο, ή δείξε μου το παπακι στη σελίδα, δεν το κανει. Θα δείξει αυτό που θέλει να δείξει. ΕΝτολές όμως ακολουθεί γενικά. 

 

Ξένη γλώσσα δεν έχουμε μιλήσει μπροστά του παρά μόνο λίγε ςφορές. Ή καμιά φορά τα λέμε στην καθαρεύουσα για να μην καταλάβει. Αλλά βλέπω ότι καταλαβαίνει γενικά να ξεχωρίζει λέξεις από κάτι άσχετο γιατί αν του τραγουδήσω κάτι κ έχω ξεχάσει στίχους και λέω να να να διαμαρτύρεται γιατί περιμένει λόγια. Κ¨απου εκεί προβληματίστηκαν για το αν αντιλαμβάνεται περισσότερα από όσα νομίζω. Μου φαίνεται έχει μεγαλώσει κι εγώ τον έχω ακόμα σαν μωρό. 

 

Γενικά όμς με τις επιλογές κάπου κολλάω. Εντάξει τον συνδυασμό των ρούχων καταλαβαίνω ότι είναι δική μου εμμονή και κανονικά έπρεπε να του δίνω επιλογές Αλλά πχ για άλλα θέματα που εμείς ξέρουμε ότι είναι καλό να γίνει κάτι, πχ είναι καλύτερο να πάει βόλτα παρά να παίζει μέσα στο σπίτι. ή να φάει το χ αντί του ψ. Εκεί δεν  ξέρω τι είναι πιο σωστό, να προσφέρω εγώ αυτό που πρέπει ή να αφήνω περιθώρια. 

Και στο φαι δίνονται επιλογές, δεν θα πεις θες φακές ή κοτόπουλο, αλλά θες φακές ή φασολια να φτιαξω αύριο? Και του δίνεις να τα δει ωμά κ να διαλέξει! 

 

Στα ρούχα δίνεις δυο σετ που θεωρεις ταιριαστά, όχι όλη την ντουλάπα!

 

Τωρα για την βολτα, εγώ τον ρωτούσα αν ήθελε πχ κούνιες ή παραλία, αλλά και αν θέλει να βγει ή όχι! Δεν ξέρω αν ήταν καλο, σίγουρα το να βγει θα του προσέφερε περισσότερα αλλα εμείς τα terrible twos πέρυσι το χειμωνα  τα πέρασαμε με φοβερή άρνηση για έξω   και σπαρακτικο κλάμα αν τον έπαιρνες σηκωτο! 

[vicky86]

Γτ ειναι καλυτερο να παει βολτα; αφού έχει αφοσιωθεί στο παιχνίδι του καλά περνάει. Δ ειναι κακο να μεινει μια μερα μέσα η να βγείτε λιγο αργοτερα

Στο φαγητο δ θα του δωσεις την επιλογή πάστα η γιαουρτι, αλλα δυο επιλογές που ειναι "καλές" για σενα

[xaroumenh mama]

Εμένα το μωρό είναι 16,5 μηνών κ οι μόνες λέξεις που λέει είναι μαμά , να το ( όταν ακούσει αεροπλάνο )κ τώρα τελευταία στο τσακιρ κέφι του μπορεί να πει κ μπαμπά ...αλλά καταλαβαίνει τα πάντα κ προσπαθεί να βρει τρόπους να μου δείχνει τι θέλει .. του λέω φέρε μου τη μπλούζα σου μου τη φέρνει φύλαξε τα πράγματα τα φυλάει κλείσε το ντουλάπι το κλείνει .. μόνο στο παμπερς τρέχει γιατί γίνεται έτσι κ αλλιώς μάχη εκείνη την ώρα ...! Κ κινητικά είναι πολύ μπροστά άρα θεωρώ πως δεν υπάρχει λογος να αγχωθω το κάθε παιδί έχει τους ρυθμούς του ...!

[vicky86]

Θυμάμαι που έχεις ξαναπεί ότι θεωρείς δασκαλιστικο το δείξε, κανε κλπ

Αλλα αν δ τα ζητάς, κουβέντα δ θα κανετε, απλα θα ακούει εσένα. Πρέπει να απαντάει κιολας

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Και στο φαι δίνονται επιλογές, δεν θα πεις θες φακές ή κοτόπουλο, αλλά θες φακές ή φασολια να φτιαξω αύριο? Και του δίνεις να τα δει ωμά κ να διαλέξει! 

 

Στα ρούχα δίνεις δυο σετ που θεωρεις ταιριαστά, όχι όλη την ντουλάπα!

 

Τωρα για την βολτα, εγώ τον ρωτούσα αν ήθελε πχ κούνιες ή παραλία, αλλά και αν θέλει να βγει ή όχι! Δεν ξέρω αν ήταν καλο, σίγουρα το να βγει θα του προσέφερε περισσότερα αλλα εμείς τα terrible twos περισυ το χειμωνα  τα πέρασαμε με φοβερή άρνηση για έξω   και σπαρακτικο κλάμα αν τον έπαιρνες σηκωτο! 

Η επιλογή που έχει είναι όταν βγαίνουμε από το σπίτι να διαλέξει εκείνος την κατεύθυνση, το πού θα σταματήσουμε και το πόσο θα κάτσουμε έξω. Αν στην επιστροφή πάει προς το σπίτι και εγώ θεωρώ ότι ήταν λίγο, προτείνω να πάμε και κάπου αλλού, αν θέλει πάμε, αν δεν θέλει δεν πάμε. Αλλά δεν είναι λεκτικές επιλογές, δηλαδή δεν απαιτειται να μιλησει, απλώς προχωράει εκεί που θέλει. 

Στο φαγητό βρε κορίτσια συγγνώμη, αλλά πόσες ώρες αφιερώνετε στην κουζίνα για να έχετε τόσες επιλογές; εγώ δεν το αντέχω όλο αυτό, εδώ σταματάω τα χωριστά μαγειρέματα γιατί με είχε κουράσει, δηλαδή πρέπει να έχω κάθε μέρα και διαφορετικά μεσημεριανά ή διαφορετικά απογευματινά; κι αν δεν είναι μαγειρεμένα, έστω πώς θα προγραμματίσω τα ψώνια της εβδομάδας; δηλαδή το σάββατο θα τον ρωτήσω τι λαδερό θελει μέσα στην εβδομαδα για να ψωνίσω αναλόγως; υπερβολικό δεν είναι αυτό; 

Just now, xaroumenh mama είπε:

Εμένα το μωρό είναι 16,5 μηνών κ οι μόνες λέξεις που λέει είναι μαμά , να το ( όταν ακούσει αεροπλάνο )κ τώρα τελευταία στο τσακιρ κέφι του μπορεί να πει κ μπαμπά ...αλλά καταλαβαίνει τα πάντα κ προσπαθεί να βρει τρόπους να μου δείχνει τι θέλει .. του λέω φέρε μου τη μπλούζα σου μου τη φέρνει φύλαξε τα πράγματα τα φυλάει κλείσε το ντουλάπι το κλείνει .. μόνο στο παμπερς τρέχει γιατί γίνεται έτσι κ αλλιώς μάχη εκείνη την ώρα ...! Κ κινητικά είναι πολύ μπροστά άρα θεωρώ πως δεν υπάρχει λογος να αγχωθω το κάθε παιδί έχει τους ρυθμούς του ...!

Κι εγώ αυτό ακολουθούσα με τους ρυθμούς, όπως και τη λογική ότι εγώ απλά θα μιλάω φσιολογικά και κάποια στιγμή θα μιλήσει. Αλλά βλέπω όλα τα παιδάκια να είναι πολύ μπροστά σε αυτό και σκέφτομαι ότι είναι κάτι που θα το νιώθει ίσως κι εκείνος μειονεκτικά αν αρχίσουμε να κάνουμε παρέες. Εντάξει οι ρυθμοί και να μην πιέζουμε, καταλαβαίνω κιόλας ότι δεν είναι εύκολο να εξελιχθούν σε όλους τους τομείς ταυτόχρονα, φαντάζομαι η ενέργεια που καταναλώνουν για κάτι κόβεται από κάτι άλλο, αλλά δεν νομίζω ότι είναι κ καλό να μην ακολουθείς τους συνομηλίκους σου.

Just now, vicky86 είπε:

Θυμάμαι που έχεις ξαναπεί ότι θεωρείς δασκαλιστικο το δείξε, κανε κλπ

Αλλα αν δ τα ζητάς, κουβέντα δ θα κανετε, απλα θα ακούει εσένα. Πρέπει να απαντάει κιολας

Ναι βλέπω ότι είναι λάθος τακτική τελικά. Και για να δείχνει με το δάχτυλο άρχοσα να επιμένω γιατί δεν έδειχνε και τελικά δείχνει. 

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

αλλά πόσες ώρες αφιερώνετε στην κουζίνα για να έχετε τόσες επιλογές;

Δεν τα μαγειρευω αυτά, δηλαδή δεν θα κάνω φακές κ ρεβίθια για να διαλέξει, αλλά θα του τα δείξω απ το ντουλάπι και θα μου πει. Όπως και τα φασολάκια ή τις μπάμιες στην αρχή τα εβγαζα απ την κατάψυξη να τα δει, τώρα ξέρει τι είναι το καθενα. Η όταν έχουμε κρέας τον ρωταω για το συνοδευτικο. Στο φαγητό δεν χρειάζεται να δίνεις κάθε μέρα επιλογή αλλά τις φορές που έχεις πληθώρα αγαθών. Ή ρωτάς για την σαλάτα που προτιμά, την σάλτσα, το τυρί κτλ. 

  Στην αρχή θα δείχνει ώσπου ακούγοντας εσένα να δείχνεις και να ονοματιζεις θα σου τα πει όταν δεν το περιμένεις. 

[vicky86]

Βρε εσπερος πραγματικά δ μπορω να καταλάβω που κολλας

Την προηγουμενη πας κ ψωνίζεις μόνο για το φαι της επόμενης μέρας; δ εχετε κάποια φαγώσιμα σπίτι; 

Πχ σαββατο ψωνίζεις μόνο για τα φρουτα της Κυριακής κ της Δευτέρας; φαντάζομαι θα εχετε μια ποικιλια

Πχ εμεις αυτή τη στιγμή έχουμε πεπονι, καρπουζι, αχλαδι, μηλο, αχλαδομηλο, βανίλια, κορομηλο οπότε από αυτά επιλεγουν(η μεγαλη συνηθως τα προτιμάει ένα ένα, σπανια κάνω φρουτο σαλάτα) 

Η πχ εγω τωρα στα ντουλαπια έχω κόκκινη φακή, ρεβυθια κ μικρα φασολια(που θα τα κανω λευκα), ποσότητα για 6φορες οπότε μπορώ να ρωτησω(οσπρια μπορείς να έχεις μουλιασμενα στην κατάψυξη) 

Η για απογευμα, προτείνεις κτ που γίνεται γρήγορα, δ τρωμε κανονικό φαι εμεις. Σαλάτα, τραχανα, αν έχω καμία πιτα, γιαουρτι, τοστ

Υποθετικά σενάρια, με βάση λιγο την καθημερινότητα μας, γτ δ καταλαβαινω που κολλας

Δ ειναι οτι αν τον ρωτάς για το μενού της ημέρας θα λυθεί η γλώσσα του, απλα να είσαι κ εσύ λίγο πιο ευπροσαρμοστη(επειδή ανέφερες για το περιστατικό με το ψωμί κ το γιαουρτι) 

Επισης δ θεωρω οτι είστε τόσο πίσω, που υπάρχει περίπτωση να το κοροϊδέψει καποιος

Απλα πραγματα που μπορεις να δοκιμασεις

[Anna3011]

Just now, Έσπερος είπε:

 

Στο φαγητό βρε κορίτσια συγγνώμη, αλλά πόσες ώρες αφιερώνετε στην κουζίνα για να έχετε τόσες επιλογές; εγώ δεν το αντέχω όλο αυτό, εδώ σταματάω τα χωριστά μαγειρέματα γιατί με είχε κουράσει, δηλαδή πρέπει να έχω κάθε μέρα και διαφορετικά μεσημεριανά ή διαφορετικά απογευματινά; κι αν δεν είναι μαγειρεμένα, έστω πώς θα προγραμματίσω τα ψώνια της εβδομάδας; δηλαδή το σάββατο θα τον ρωτήσω τι λαδερό θελει μέσα στην εβδομαδα για να ψωνίσω αναλόγως; υπερβολικό δεν είναι αυτό; 

 

Επιλογή στο κυρίως φαγητό δεν είναι απαραίτητο να δώσεις. Λογικό να έχεις εβδομαδιαίο πρόγραμμα και να οργανώνεις τις αγορές σου. Μπορείς όμως με τα φρούτα. Φέρε μπροστά του μια μπανάνα και ένα μήλο και ρώτα τον ποιό προτιμά. Επισης στη σαλάτα το μεσημέρι. Δώστου κίνητρο να δεθξει το αντικείμενο, να επικοινωνήσετε.

[Έσπερος]

Just now, vicky86 είπε:

Πχ σαββατο ψωνίζεις μόνο για τα φρουτα της Κυριακής κ της Δευτέρας; φαντάζομαι θα εχετε μια ποικιλια

Ποικιλία έχω γενικά αλλά δεν σημαίνει ότι ανα πάσα στιγμή μαγειρεύω τα πάντα. Ντομάτες και κρεμμύδια έχω πάντα ας πούμε αλλά δεν έχω πάντα σελινόριζα πχ για να φτιάξω φασόλια ή γίγαντες όποτε ζητήσει. Εκεί πρέπει να οργανωθώ. Ούτε εχω χωρο στην κατάψυξη για ποικιλία κατεψυγμένων, ή θα πάρω το ένα ή το άλλο για να το κάνω μέσα στην εβδομάδα. Γενικά ο προγραμματισμός του φαγητού με αγχώνει πολύ για να βάλω και τη δική του επιλογή μέσα. Θα μπορούσα να ρωτάω για τα φρούτα αλλά εκεί φοβάμαι ότι θα ζητήσει 3 μπανάνες την ίδια μέρα! 

[vicky86]

Τότε χρειάζεστε μεγαλύτερο ψυγειοκ εμεις όταν άρχισε να τρωει η κορη αλλαξαμε

Πέρα από την πλάκα, ασε το φαγητο. Το φρουτο είναι πολύ απλό. Γτ να επιλέξει 3φορες μπανανα, αν δ του δωσεις 3φορες την επιλογή της μπανάνας; 

Πχ μπανανα η μηλο; μπανανα. Δ την ξαναπροτεινεις. Λες για μηλο-αχλαδι, πεπονι-σταφυλια

[Deena]

Είναι δεδομένο ότι τα πρώτα παιδιά τα διατηρούμε στο μυαλό και στην συμπεριφορά μας ως μωρά για αρκετά μεγάλο διάστημα, όλοι το παθαίνουμε αυτό, δεν έγινε και τίποτα.

 

Για τις επιλογές στο φαγητό, φυσικά και δεν θα διαπραγματεύεσαι με το παιδί τί θα μαγειρέψεις, αλλά π.χ. στα σνακ ή στα φρούτα είναι μια καλή ευκαιρία για να δοκιμάσεις και να εξασκηθείτε στην επικοινωνία, αλλά και για να κληθεί το παιδί να πάρει μια απόφαση, να νιώσει ότι δεν τα επιλέγετε όλα εσείς. Γενικώς, όσο μεγαλώνει το παιδί, δεν έχει και τόσο νόημα το "Τώρα είναι η ώρα του φρούτου", "Το απόγευμα τρώει γιαούρτι" κ.λπ, αυτά είναι "κατάλοιπα" της βρεφικής ηλικίας.

 

Βρέθηκα πρόσφατα σε παρέα με ένα ζευγάρι που είχε ένα αγοράκι περίπου 2,5 ετών, με ξένισε τρομερά ότι είχαν πάει 4ήμερη καλοκαιρικνή εκδρομή και είχαν κουβαλήσει μαζί τους έτοιμα σε υπολογισμένες μερίδες όλα τα γεύματα και τα σνακ του παιδιού. Δεν υπήρχε καν ως σκέψη να φάει το παιδί οτιδήποτε στην ταβέρνα ή π.χ. να φάει ένα τοστάκι το απόγευμα αντί για γιαούρτι, όχι επειδή το παιδί ήταν μίζερο ή κακόφαγο, αλλά επειδή δεν το είχαν τολμήσει ποτέ έως τότε και δεν ήθελαν να το ρισκάρουν στις διακοπές. Προφανώς είχαν τις καλύτερες προθέσεις, αλλά μου φάνηκε σαν να έχουν μείνει "κολλημένοι" στην εποχή που το παιδί ήταν μωρό ή μικρό νήπιο και σίγουρα μια τέτοια θεώρηση δεν μπορεί παρά να συντροφεύει γενικώς την συμπεριφορά προς το παιδί.

[Anna3011]

Just now, Έσπερος είπε:

Ποικιλία έχω γενικά αλλά δεν σημαίνει ότι ανα πάσα στιγμή μαγειρεύω τα πάντα. Ντομάτες και κρεμμύδια έχω πάντα ας πούμε αλλά δεν έχω πάντα σελινόριζα πχ για να φτιάξω φασόλια ή γίγαντες όποτε ζητήσει. Εκεί πρέπει να οργανωθώ. Ούτε εχω χωρο στην κατάψυξη για ποικιλία κατεψυγμένων, ή θα πάρω το ένα ή το άλλο για να το κάνω μέσα στην εβδομάδα. Γενικά ο προγραμματισμός του φαγητού με αγχώνει πολύ για να βάλω και τη δική του επιλογή μέσα. Θα μπορούσα να ρωτάω για τα φρούτα αλλά εκεί φοβάμαι ότι θα ζητήσει 3 μπανάνες την ίδια μέρα! 

Πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό βρε κορίτσι μου. Από τις κατά καιρούς αναρτήσεις σου καταλαβαίνω ότι δυσκολεύεσαι να λειτουργήσεις χωρίς προγραμματισμό είτε αυτό αφορά τον ύπνο, ή το παιχνίδι, ή το φαγητό. Αισθάνομαι ότι μπορεί να σε αποσυντονίζει το γεγονός ότι μπορεί το παιδί να επιλέξει κάτι άλλο από αυτό που έχεις εσύ στο μυαλό σου όμως δεν είναι δυνατό να έχεις ένα παιδί 20 μηνών που το μόνο που μπορεί να επιλέξει είναι αν θα πάει δεξιά ή αριστερά στη βόλτα. 

Παραδείγματα για προσφορά επιλογών σου δίνουμε, όχι συμβουλές για οργάνωση της κουζίνας σου. Αλλού είναι το θέμα, όχι το αν θα ψωνίσεις περισσότερα λαχανικά.

[Mama_Anesti_]

Για την ομιλία θυμάμαι όταν ήταν μικρός αλλά και  δεκαοχτώ μηνών, ακόμα και τώρα σε δύσκολες λέξεις, κάνω το εξής που δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει. Κατεβαινα στο ύψος του ή τον έπαιρνα αγκαλιά και επαναλαμβανα αργά και καθαρά την λέξη, συλλαβη προς συλλαβη και μετά πολλές φορές μαζί πχ μπα-να-να, μπανάνα, νε-ρο, νερο, νερο! Πες το κι συ!" Μικρότερος έβλεπα πως κοίταζε τα χείλη μου, ανοιγοκλείνει το στόμα και πρόφερε τις συλλαβες. Μετά έλεγε δικές του πχ νιονιο αντί για νερό! Με τον καιρό τις αντικατέστησε με τις κανονικες. 

 

  Δεν ξέρω αν αυτό σε βοηθήσει @Έσπεροςκ αν έχει αντίκρισμα σε μεγαλύτερα παιδια. Ακόμα δεν ξέρω αν τα παιδιά που μιλάνε μεγαλύτερα πχ στα 3 που αναφερες χρησιμοπουν κανονικες λέξεις κατεύθειαν ή δικές τους και τις αντικαθιστουν! 

 

[maripoz]

Just now, xaroumenh mama said:

Εμένα το μωρό είναι 16,5 μηνών κ οι μόνες λέξεις που λέει είναι μαμά , να το ( όταν ακούσει αεροπλάνο )κ τώρα τελευταία στο τσακιρ κέφι του μπορεί να πει κ μπαμπά ...αλλά καταλαβαίνει τα πάντα κ προσπαθεί να βρει τρόπους να μου δείχνει τι θέλει .. του λέω φέρε μου τη μπλούζα σου μου τη φέρνει φύλαξε τα πράγματα τα φυλάει κλείσε το ντουλάπι το κλείνει .. μόνο στο παμπερς τρέχει γιατί γίνεται έτσι κ αλλιώς μάχη εκείνη την ώρα ...! Κ κινητικά είναι πολύ μπροστά άρα θεωρώ πως δεν υπάρχει λογος να αγχωθω το κάθε παιδί έχει τους ρυθμούς του ...!

Φυσικά και να μην αγχωθεις. Από όσα λες, το παιδί σου είναι φυσιολογικότατο

[Nefeli2014]

Just now, Έσπερος είπε:

Ποικιλία έχω γενικά αλλά δεν σημαίνει ότι ανα πάσα στιγμή μαγειρεύω τα πάντα. Ντομάτες και κρεμμύδια έχω πάντα ας πούμε αλλά δεν έχω πάντα σελινόριζα πχ για να φτιάξω φασόλια ή γίγαντες όποτε ζητήσει. Εκεί πρέπει να οργανωθώ. Ούτε εχω χωρο στην κατάψυξη για ποικιλία κατεψυγμένων, ή θα πάρω το ένα ή το άλλο για να το κάνω μέσα στην εβδομάδα. Γενικά ο προγραμματισμός του φαγητού με αγχώνει πολύ για να βάλω και τη δική του επιλογή μέσα. Θα μπορούσα να ρωτάω για τα φρούτα αλλά εκεί φοβάμαι ότι θα ζητήσει 3 μπανάνες την ίδια μέρα! 

Η δικιά μου τρώει 2. Και μήλο και πορτοκαλί. Το πολύ πολύ να πάει πιο γρήγορα τουαλέτα. Δεν είναι πρόβλημα αυτό.. Αφού θέλει μπανάνα ας φάει μπανάνα. Έχει τύχει να φάει και 2 γιαούρτια γιατί δεν ήθελε αλμυρό. Τα μικρά τα παιδικά λέω..και δύο ποτήρια γάλα μπορεί. Και δύο φορές φαΐ. Δεν πειράζει 

Just now, vicky86 είπε:

Τότε χρειάζεστε μεγαλύτερο ψυγειοκ εμεις όταν άρχισε να τρωει η κορη αλλαξαμε

Πέρα από την πλάκα, ασε το φαγητο. Το φρουτο είναι πολύ απλό. Γτ να επιλέξει 3φορες μπανανα, αν δ του δωσεις 3φορες την επιλογή της μπανάνας; 

Πχ μπανανα η μηλο; μπανανα. Δ την ξαναπροτεινεις. Λες για μηλο-αχλαδι, πεπονι-σταφυλια

Ασχετο αλλά εμείς δε χωραμε με την κατάψυξη που έχουμε πλέον. Ωραίο ψυγείο μεγάλο καινούριο αλλά κατάψυξη μάπα. Η τελοσοαντων μικρή για 4 άτομα 

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Για την ομιλία θυμάμαι όταν ήταν μικρός αλλά και  δεκαοχτώ μηνών, ακόμα και τώρα σε δύσκολες λέξεις, κάνω το εξής που δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει. Κατεβαινα στο ύψος του ή τον έπαιρνα αγκαλιά και επαναλαμβανα αργά και καθαρά την λέξη, συλλαβη προς συλλαβη και μετά πολλές φορές μαζί πχ μπα-να-να, μπανάνα, νε-ρο, νερο, νερο! Πες το κι συ!" Μικρότερος έβλεπα πως κοίταζε τα χείλη μου, ανοιγοκλείνει το στόμα και πρόφερε τις συλλαβες. Μετά έλεγε δικές του πχ νιονιο αντί για νερό! Με τον καιρό τις αντικατέστησε με τις κανονικες. 

 

  Δεν ξέρω αν αυτό σε βοηθήσει @Έσπεροςκ αν έχει αντίκρισμα σε μεγαλύτερα παιδια. Ακόμα δεν ξέρω αν τα παιδιά που μιλάνε μεγαλύτερα πχ στα 3 που αναφερες χρησιμοπουν κανονικες λέξεις κατεύθειαν ή δικές τους και τις αντικαθιστουν! 

 

Στα 3 κατά γενικό κανόνα μιλάνε όλα κανονικότατα... 

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Για την ομιλία θυμάμαι όταν ήταν μικρός αλλά και  δεκαοχτώ μηνών, ακόμα και τώρα σε δύσκολες λέξεις, κάνω το εξής που δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει. Κατεβαινα στο ύψος του ή τον έπαιρνα αγκαλιά και επαναλαμβανα αργά και καθαρά την λέξη, συλλαβη προς συλλαβη και μετά πολλές φορές μαζί πχ μπα-να-να, μπανάνα, νε-ρο, νερο, νερο! Πες το κι συ!" Μικρότερος έβλεπα πως κοίταζε τα χείλη μου, ανοιγοκλείνει το στόμα και πρόφερε τις συλλαβες. Μετά έλεγε δικές του πχ νιονιο αντί για νερό! Με τον καιρό τις αντικατέστησε με τις κανονικες. 

 

  Δεν ξέρω αν αυτό σε βοηθήσει @Έσπεροςκ αν έχει αντίκρισμα σε μεγαλύτερα παιδια. Ακόμα δεν ξέρω αν τα παιδιά που μιλάνε μεγαλύτερα πχ στα 3 που αναφερες χρησιμοπουν κανονικες λέξεις κατεύθειαν ή δικές τους και τις αντικαθιστουν! 

 

Αυτά είναι σωστά όχι οι μπούρδες που μου λεγε η άλλη. Τελοσπαντων.. 

[Mama_Anesti_]

Just now, Nefeli2014 είπε:

Αυτά είναι σωστά όχι οι μπούρδες που μου λεγε η άλλη. Τελοσπαντων

Δεν ξέρω σε ποια αναφερεσαι, αυτά τα έκανα αρχικά γιατί είδα ανταπόκριση. Θυμάσαι που όταν είναι μωράκια σε κοιτούν κατάματα και μόλις τους μιλάς κοιταν τα χείλη και προσπαθούν να μπαμπαδισουν? Έτσι θεωρησα πως τους είναι πιο εύκολο να προφερουν-μιλησουν ακούγοντας τον ήχο σε συνδιασμό με την κίνηση του στόματος. Μόνο που δεν ξέρω αν γίνεται εφαρμογή κ σε μεγαλύτερα παιδάκια. Εγώ πάντως το κάνω ακομα για δύσκολες λέξεις.