Πότε κόψατε την πάνα και πώς?

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

είμαι μπερδεμένη για τη μεθοδο. δεν θέλω να το καθυστέρησω γιατί δεν καταλαβαίνω κι εγω το νόημα να φοράει πάνα ένα παιδί που κάνει τόσα πράγματα (όχι το δικό μου, γενικά το κεω). φοβάμαι όμως να πιεσω. δλδ κ αυτά που λενε τα κορίτσια πιο πάνω,  να πω ότι είναι μεγάλος  ή ουι πρέπει να κρατήσει το βρακι στεγνο, μ ακούγονται πολύ αγχωτικά κ πιεστικά. από την άλλη όμως κάνοντας κ μια αυτοκριτική για τις ομάδες που διαβάζω που όλο λενε να μην πιέζουν κλπ, αναρωτιέμαι αν τα παιδιά τους έχουν τα μύρια όσα προβλήματα επειδή πέφτουν πάνω τους κ τα κρατάνε πίσω αντί να τα βοηθήσουν να τα ξεπερασουν, στο όνομα του σεβασμού που τελικά δεν τεε βοηθά να προσαρμοστούν σε τιποτα.

 

Προσπαθείς να ακολουθήσεις ένα κράμα δύο αντίθετων σχολών. Εγώ είμαι της παλιάς σχολής "αν ξέρεις να καθήσεις, μπορείς να καθήσεις στο γιογιό", που μπορεί να ξεκινήσεις πολύ πριν το χρόνο, με στόχο να έχεις πετύχει εκπαίδευση σε ορίζοντα μηνών και όχι εβδομάδων, να γίνει σιγά σιγά, και φυσικά έχει στάδια, γίνεται εξοικείωση, φοράς ταυτόχρονα πάνα και το χτίζεις σαν ρουτίνα, μετά τα γεύματα, συν όποτε συνηθίζει το μωρό να ενεργείται και περιμένεις να κάνει "κλικ". Εσύ το πας με την πιο διαδεδομένη πλέον άποψη, ότι περιμένεις το παιδί να μεγαλώσει για να συνεννοηθείς. Οπότε πρέπει ακριβώς να συνεννοηθείς, να θέσεις κανόνες και προσδοκίες, να καταλάβει τι περιμένεις από αυτόν, όχι να του γίνει απλά συνήθεια, γιατί η συνήθεια έχει χτιστεί πια και είναι η πάνα. Δεν μπορείς δηλαδή από τη μία να έχεις περιμένει να μεγαλώσει το μωρό να γίνει παιδάκι, και από την άλλη να ψάχνεις τεχνικές που αναφέρονται σε μωρά, γιατί μάλλον έχεις τελικά τα κακά και των δύο μεθόδων: θα σου πάρει μήνες, και μπορεί και να μην αποδώσει, γιατί δεν έχεις πια ένα βρέφος που όλα του είναι καινούρια και δεν έχει συνδέσει π.χ. τα κακά με την πάνα, αλλά ένα δίχρονο που έχει τις συνήθειές του, και δύσκολα τις αλλάζει αν δεν του γίνει πολύ σαφές ότι πρέπει να αλλάξουν (δε λέω το "πρέπει" ως καταναγκασμό φυσικά).

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Προσπαθείς να ακολουθήσεις ένα κράμα δύο αντίθετων σχολών. Εγώ είμαι της παλιάς σχολής "αν ξέρεις να καθήσεις, μπορείς να καθήσεις στο γιογιό", που μπορεί να ξεκινήσεις πολύ πριν το χρόνο, με στόχο να έχεις πετύχει εκπαίδευση σε ορίζοντα μηνών και όχι εβδομάδων, να γίνει σιγά σιγά, και φυσικά έχει στάδια, γίνεται εξοικείωση, φοράς ταυτόχρονα πάνα και το χτίζεις σαν ρουτίνα, μετά τα γεύματα, συν όποτε συνηθίζει το μωρό να ενεργείται και περιμένεις να κάνει "κλικ". Εσύ το πας με την πιο διαδεδομένη πλέον άποψη, ότι περιμένεις το παιδί να μεγαλώσει για να συνεννοηθείς. Οπότε πρέπει ακριβώς να συνεννοηθείς, να θέσεις κανόνες και προσδοκίες, να καταλάβει τι περιμένεις από αυτόν, όχι να του γίνει απλά συνήθεια, γιατί η συνήθεια έχει χτιστεί πια και είναι η πάνα. Δεν μπορείς δηλαδή από τη μία να έχεις περιμένει να μεγαλώσει το μωρό να γίνει παιδάκι, και από την άλλη να ψάχνεις τεχνικές που αναφέρονται σε μωρά, γιατί μάλλον έχεις τελικά τα κακά και των δύο μεθόδων: θα σου πάρει μήνες, και μπορεί και να μην αποδώσει, γιατί δεν έχεις πια ένα βρέφος που όλα του είναι καινούρια και δεν έχει συνδέσει π.χ. τα κακά με την πάνα, αλλά ένα δίχρονο που έχει τις συνήθειές του, και δύσκολα τις αλλάζει αν δεν του γίνει πολύ σαφές ότι πρέπει να αλλάξουν (δε λέω το "πρέπει" ως καταναγκασμό φυσικά).

Το καταλαβαίνω αυτό, έχω όμως άγχος. εγω ολόκληρη γαίδουρα αγχώνομαι αν πρέπει να κάνω κάτι σωστά (είμαι πολύ τσαπατσουλα), δεν θα αγχωθεί το παιδάκι; Τέλος πάντων τώρα παράγγειλα βρακάκια κ θα δούμε. Δεν πήρα όμως εκπαιδευτικα, δεν έχω καταλάβει αν είναι απολύτως αναγκαία κ αν γλιτώνεις το πλύσιμο. απλώς όταν είμαστε έξω θα του φοράω πάνα. 

[Mama_Anesti_]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

δηλαδή γιατί το κάνουν στο γιογιό κ να μην το κάνει το δικό μου; κ βιβλίο έχουμε διαβάσει κ το έχουμε συζητήσει κ ούτε τον πιέσαμε ούτε δημιουργήσαμε προσδοκίες κ άγχος ούτε μαλωσαμε ούτε τίποτα λάθος

 

πρίν από 16 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

Μέχρι τώρα το παιδί σου τα έκανε στην πάνα. Του δίνεις το γιογιό, όχι με συνέπεια, για εξοικείωση. Γιατί να καταλάβει ότι τώρα πια δεν θα τα κάνει στην πάνα; Θέλει και χρόνο και συνέπεια από εσένα

Συμφωνω απόλυτα με την αργκ σε αυτό το κομμάτι. Αν δεν πηγαίνει συστηματικά τουαλέτα για να γίνει συνήθεια, αν δεν βραχεί για να καταλάβει πως πρέπει να αναζητήσει το γιογιό, πως θα μάθει? 

 

12 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

έτυχε να μείνει γυμνός του ήρθαν τσίσα κ δεν τα έκανε στο γιογιό, δεν το ζήτησε, άρα δεν είναι έτοιμος. 

Ετοιμότητα σε τέτοια ηλικία δεν νομίζω πως είναι να ζητήσει μόνος το γιογιό γιατί δεν έχει κάνει ακόμα την συνδεση.

 

Έχω ακούσει για παιδιά που βγαζουν την πάνα κ λενε από δω κ εμπρός θα πηγαίνω τουαλέτα αλλα είναι μεγαλυτερα κ προφανώς πιο συνειδητοποιημένα πάνω στο ζήτημα. 

 

Ετοιμότητα συνήθως είναι να μένει στεγνό το παιδί για ώρες κατά την διάρκεια της ημέρας ή και της νύχτας, να φαίνεται πιο ανήσυχο όταν κάνει τσισα ή να πιάνει την πάνα, να τα λέει, να απομονώνεται, να ζητά αλλαγμα πάνας. Σχετικά βέβαια είναι όλα κάποιο παιδί που έκοψε πάνα μπορεί να μην είχε δείξει κανένα σημάδι αλλά να τα καταφερε.

Ας μην το παω στο άλλο άκρο που όταν διάβαζα για τα σημάδια,  σαιτς εγραφαν πως πρέπει το παιδί να ανεβοκατεβαίνει σκάλες χωρίς να πιάνεται από πουθενά κ να τρώει με μαχαιροπιρουνο! Απορουσα που μπορεί να χρησιμεύουν αυτές οι προϋποθέσεις ώστε να μπορεί να ελέγξει τα τσισα του! 

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

 

Συμφωνω απόλυτα με την αργκ σε αυτό το κομμάτι. Αν δεν πηγαίνει συστηματικά τουαλέτα για να γίνει συνήθεια, αν δεν βραχεί για να καταλάβει πως πρέπει να αναζητήσει το γιογιό, πως θα μάθει? 

 

Ετοιμότητα σε τέτοια ηλικία δεν νομίζω πως είναι να ζητήσει μόνος το γιογιό γιατί δεν έχει κάνει ακόμα την συνδεση.

 

Έχω ακούσει για παιδιά που βγαζουν την πάνα κ λενε από δω κ εμπρός θα πηγαίνω τουαλέτα αλλα είναι μεγαλυτερα κ προφανώς πιο συνειδητοποιημένα πάνω στο ζήτημα. 

 

Ετοιμότητα συνήθως είναι να μένει στεγνό το παιδί για ώρες κατά την διάρκεια της ημέρας ή και της νύχτας, να φαίνεται πιο ανήσυχο όταν κάνει τσισα ή να πιάνει την πάνα, να τα λέει, να απομονώνεται, να ζητά αλλαγμα πάνας. Σχετικά βέβαια είναι όλα κάποιο παιδί που έκοψε πάνα μπορεί να μην είχε δείξει κανένα σημάδι αλλά να τα καταφερε.

Ας μην το παω στο άλλο άκρο που όταν διάβαζα για τα σημάδια,  σαιτς εγραφαν πως πρέπει το παιδί να ανεβοκατεβαίνει σκάλες χωρίς να πιάνεται από πουθενά κ να τρώει με μαχαιροπιρουνο! Απορουσα που μπορεί να χρησιμεύουν αυτές οι προϋποθέσεις ώστε να μπορεί να ελέγξει τα τσισα του! 

 Αυτό με τις σκάλες το είχα διαβάσει κάπου κ νόμιζα ότι έχει κάποια σχέση με τον έλεγχο των μυών της λεκάκης!!! 

 

αυτά που λες ως σημάδια ετοιμότητας, τα περισσότερα τα έχει πχ πάνα στεγνή στον ύπνο, πολλή ώρα στεγνή κ τη μέρα, όχι κακά εκτός σπιτιού, να λέει όταν κάνει (όχι πάντα), ίσως κ την απομόνωση, αυτό δεν το έχουμε παρατηρήσει συστηματικά. 

 

Η αλήθεια είναι ότι νόμιζα πως αν το βλέπεις να είναι ώρα με στεγνή πάνα κ το βάλεις στο γιογιό, θα κάνει τσίσα αμέσως. γι αυτό απογοητεύτηκα. επίσης νόμιζα ότι είναι απλό όπως το βιβλίο με τον Τιμο. 

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

με στεγνή πάνα κ το βάλεις στο γιογιό, θα κάνει τσίσα αμέσως. γι αυτό απογοητεύτηκα. επίσης νόμιζα ότι είναι απλό όπως το βιβλίο με τον Τιμο

Δεν θα κάνει με την πρώτη γιατί φοβάται, γιατί τα κρατάει, γιατί δεν έχει συνειδητοποιήσει πως πρόκειται για αλλαγή κ όχι για παιχνίδι, γιατί θα τα κάνει στην πάνα στην τελικη.

 

Ή συζήτηση που προανεφερα δεν είναι καθόλου πιεστική. Του εξηγεις τους  "κανόνες" που ισχύουν όταν θα φορέσει βρακακι. Δηλ στην παιδική χαρά δεν θετεις κανόνες πχ να περιμένει την σειρά του ή να μην παίρνει παιχνίδι ενώ το άλλο παιδί δεν το δίνει? Θεωρούνται κι αυτά καταπίεση? Θα έπρεπε να μην αφήνει κανένα παιδί να κάνει τσουλήθρα ή να αρπάζει τα ξένα παιχνίδια για να μην νιώσει πιεση? Αυτό το παράδειγμα για να δεις την λογική. Δεν πιεζουμε, εξηγούμε. 

 

  Καταλαβαίνω πως είσαι αγχωμενη, δεν ξέρεις πως να το διαχειριστεις, κ είναι λογικό να είσαι μπερδεμενη. Πράγματι δεν είναι τόσο εύκολο όταν το ζεις από το να το έχεις ζήσει κ να το βλέπεις από απόσταση, ως διαδικασία κ έκβαση. 

[irin]

Just now, Έσπερος είπε:

 Αυτό με τις σκάλες το είχα διαβάσει κάπου κ νόμιζα ότι έχει κάποια σχέση με τον έλεγχο των μυών της λεκάκης!!! 

 

αυτά που λες ως σημάδια ετοιμότητας, τα περισσότερα τα έχει πχ πάνα στεγνή στον ύπνο, πολλή ώρα στεγνή κ τη μέρα, όχι κακά εκτός σπιτιού, να λέει όταν κάνει (όχι πάντα), ίσως κ την απομόνωση, αυτό δεν το έχουμε παρατηρήσει συστηματικά. 

 

Η αλήθεια είναι ότι νόμιζα πως αν το βλέπεις να είναι ώρα με στεγνή πάνα κ το βάλεις στο γιογιό, θα κάνει τσίσα αμέσως. γι αυτό απογοητεύτηκα. επίσης νόμιζα ότι είναι απλό όπως το βιβλίο με τον Τιμο. 

Εγω καταλαβα οτι αν δεν βραχουν,δεν συνειδητοποιουν τι θα πει «κανω τσισα» και οτι πρεπει να πανε στη λεκανη. Τα κανουν ως τωρα στην πανα και δεν τρεχει τιποτα. Αν γινουν μουσκεμα καταλαβαινουν.. 

εκπαιδευτικο βρακακι εννοεις ενα πιο χοντρο απο τα κλασικα; Εμενα μου φανηκε αχρηστο!

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Δηλ στην παιδική χαρά δεν θετεις κανόνες πχ να περιμένει την σειρά του ή να μην παίρνει παιχνίδι ενώ το άλλο παιδί δεν το δίνει? Θεωρούνται κι αυτά καταπίεση? Θα έπρεπε να μην αφήνει κανένα παιδί να κάνει τσουλήθρα ή να άρπαζε τα ξένα παιχνίδια? Αυτό το παράδειγμα για να δεις την λογική. Δεν πιεζουμε, εξηγούμε. 

Δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Βέβαια υπάρχει διαφορά στους κανόνες αυούς, είναι για να μην ενοχλούμε τους άλλους, και παλι όμως δεν νομίζω ότι κανένας παίρνει ένα δίχρονο να φύγει από κάπου που παίζει επειδή πείραξε το παιχνίδι ενός άλλου παιδιού. δηλαδή εξηγούμε τον κανόνα αλλά δεν περιμένουμε και συμμόρφωση αμέσως, έτσι δεν είναι; ενώ με την πάνα, ο κανόνας είναι διαφορετικός γιατί δεν είναι ένας αόριστος ηθικός κανόνας, είναι ένας δικός μας κανόνας που είναι μόνο επειδή βολεύει εμάς τη δεδομένη στιγμή, γιατί το παιδί δεν καταλαβαίνει ότι μακροπρόθεσμα είναι για το καλό του, αλλά περιμένουμε και άμεση συμμόρφωση και αποτέλεσμα και η απογοήτευση είναι εμφανής με τη μία. μου φαίνεται δηλαδή εξίσου πιεστικό με το να πεις ότι θα φάει τη σούπα με το κουταλι χωρίς να λερωθεί ή να ζωγραφίσει ένα χαρτί χωρίς να ξεφύγει απο το περίγραμμα!

[Deena]

Just now, Έσπερος είπε:

Δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Βέβαια υπάρχει διαφορά στους κανόνες αυούς, είναι για να μην ενοχλούμε τους άλλους, και παλι όμως δεν νομίζω ότι κανένας παίρνει ένα δίχρονο να φύγει από κάπου που παίζει επειδή πείραξε το παιχνίδι ενός άλλου παιδιού. δηλαδή εξηγούμε τον κανόνα αλλά δεν περιμένουμε και συμμόρφωση αμέσως, έτσι δεν είναι; ενώ με την πάνα, ο κανόνας είναι διαφορετικός γιατί δεν είναι ένας αόριστος ηθικός κανόνας, είναι ένας δικός μας κανόνας που είναι μόνο επειδή βολεύει εμάς τη δεδομένη στιγμή, γιατί το παιδί δεν καταλαβαίνει ότι μακροπρόθεσμα είναι για το καλό του, αλλά περιμένουμε και άμεση συμμόρφωση και αποτέλεσμα και η απογοήτευση είναι εμφανής με τη μία. μου φαίνεται δηλαδή εξίσου πιεστικό με το να πεις ότι θα φάει τη σούπα με το κουταλι χωρίς να λερωθεί ή να ζωγραφίσει ένα χαρτί χωρίς να ξεφύγει απο το περίγραμμα!

Αν ο γονιός περιμένει άμεση συμμόρφωση και απογοητευθεί από την αρχή με τα ατυχήματα, τότε όντως το παιδί θα πιεστεί, αλλά σοβαρά τώρα....δεν κάναμε αυτό όσοι κάναμε εκπαίδευση μια και έξω.

 

Προσωπικά -αν και δεν είμαι ο τύπος του γονιού με το εγχειρίδιο παιδικής ψυχολογίας στο χέρι- στα ατυχήματα ήμουν πλήρως ζεν, στην κόρη μου επι μια εβδομάδα σφουγγάριζα 10 φορές/μέρα, μέχρι και για 3ήμερο φύγαμε οικογενειακώς.

 

Στο χέρι σου είναι να μην πιεστεί /αγχωθεί το παιδί.
 

 

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

Δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Βέβαια υπάρχει διαφορά στους κανόνες αυούς, είναι για να μην ενοχλούμε τους άλλους, και παλι όμως δεν νομίζω ότι κανένας παίρνει ένα δίχρονο να φύγει από κάπου που παίζει επειδή πείραξε το παιχνίδι ενός άλλου παιδιού. δηλαδή εξηγούμε τον κανόνα αλλά δεν περιμένουμε και συμμόρφωση αμέσως, έτσι δεν είναι; ενώ με την πάνα, ο κανόνας είναι διαφορετικός γιατί δεν είναι ένας αόριστος ηθικός κανόνας, είναι ένας δικός μας κανόνας που είναι μόνο επειδή βολεύει εμάς τη δεδομένη στιγμή, γιατί το παιδί δεν καταλαβαίνει ότι μακροπρόθεσμα είναι για το καλό του, αλλά περιμένουμε και άμεση συμμόρφωση και αποτέλεσμα και η απογοήτευση είναι εμφανής με τη μία. μου φαίνεται δηλαδή εξίσου πιεστικό με το να πεις ότι θα φάει τη σούπα με το κουταλι χωρίς να λερωθεί ή να ζωγραφίσει ένα χαρτί χωρίς να ξεφύγει απο το περίγραμμα!

Για μένα τα παραδείγματα που έφερες δεν είναι το ίδιο. Να εξηγήσω, το περίγραμμα κ το κουτάλι είναι ζητήματα λεπτης κινητικότητας την οποία δεν γίνεται να εξαναγκάσεις ένα παιδί να κατακτήσει. 

 

Ή παιδική χαρά σχετίζεται με ζητήματα συμπεριφοράς όπου έχεις διαφορετικές απαιτήσεις ανάλογα την ηλικία του παιδιού. Δεν μπορώ στο ενός έτους παιδι να επιβαλλω να μην πειράζει τα παιχνιδια, το απομάκρυνω όμως αν τα άλλα παιδιά δυσαρεστουνται. Στο δίχρονο έχω το πλεονέκτημα πως μπορώ να συνεννοηθω, να εξηγήσω ακομα και μην επιτρεψω καποιες συμπεριφορές.  

 

Κ  ναι έχω δει γονιό να φεύγει επειδή το παιδί  αγνοούσε τον γονιό μετά από προειδοποιησεις. Ο καθένας μεγαλώνει όπως θέλει τα παιδιά του.

 

Για την πάνα ο "κανόνας" δεν είναι αυθαίρετος κ δικός μας. Ισχύει για όλους πως πρέπει να είναι το εσωρουχο καθαρό για λόγους υγιεινής. 

 

Ούτε πιστεύω πως το αποτέλεσμα είναι μακροπρόθεσμο γιατί βλέπει πως μενει καθαρό, δεν έχει συνέχεια την αίσθηση της υγρασίας όπως με την πάνα, δεν ζεσταινεται. 

 

 

Πίεση δεν είναι να του συζήτησεις για την αλλαγη. Πίεση είναι να επιμενεις με φωνές να κάνει τσισα στο γιογιό,  να οδυρεσαι όταν βρέχεται πάνω του. Όχι εσύ προσωπικά, παραδείγματα για να διαπιστώσεις την διαφορά. 

 

[Anna3011]

Just now, Έσπερος είπε:

Δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Βέβαια υπάρχει διαφορά στους κανόνες αυούς, είναι για να μην ενοχλούμε τους άλλους, και παλι όμως δεν νομίζω ότι κανένας παίρνει ένα δίχρονο να φύγει από κάπου που παίζει επειδή πείραξε το παιχνίδι ενός άλλου παιδιού. δηλαδή εξηγούμε τον κανόνα αλλά δεν περιμένουμε και συμμόρφωση αμέσως, έτσι δεν είναι; ενώ με την πάνα, ο κανόνας είναι διαφορετικός γιατί δεν είναι ένας αόριστος ηθικός κανόνας, είναι ένας δικός μας κανόνας που είναι μόνο επειδή βολεύει εμάς τη δεδομένη στιγμή, γιατί το παιδί δεν καταλαβαίνει ότι μακροπρόθεσμα είναι για το καλό του, αλλά περιμένουμε και άμεση συμμόρφωση και αποτέλεσμα και η απογοήτευση είναι εμφανής με τη μία. μου φαίνεται δηλαδή εξίσου πιεστικό με το να πεις ότι θα φάει τη σούπα με το κουταλι χωρίς να λερωθεί ή να ζωγραφίσει ένα χαρτί χωρίς να ξεφύγει απο το περίγραμμα!

Δε μαθαίνουμε στο παιδί την τουαλέτα για τη βόλεψή μας βρε συ Έσπερος. Βασικό στάδιο εκπαίδευσης ενός νηπίου είναι. Επειδή και εγώ στην ίδια φάση είμαι αυτή την περίοδο με την πάνα, ειλικρινά απορώ γιατί τόση ανάλυση και άγχος. Ποτέ δε μου πέρασε από το μυαλό ότι η εκπαίδευση τουαλέτας θα μπορούσε να αγχώσει ή να δημιουργήσει τραύμα στο παιδί. Θεωρώ δεδομένο (όπως είπαν και τα υπόλοιπα κορίτσια άλλωστε) ότι γίνεται χωρίς φωνές και μαλώματα.  Εγώ από την αρχή του έτους πήρα γιογιό για εξοικείωση υποτίθεται με την τουαλέτα, δε δούλεψε, το είδε σαν παιχνίδι, τώρα άλλαξα τακτική, της έβαλα βρακί και βλέπουμε. Εσύ έχεις μια βδομάδα το γιογιό και περίμενες ως δια μαγείας να μάθει να πηγαίνει εκεί. Χαλάρωσε! Ξεκίνα και όπως βγει. Στο τέλος και το δικό μου και το δικό σου στην τουαλέτα θα πάνε για κατούρημα όπως όλα τα παιδιά .

 

Όσο για την εκμάθηση των παιδιών να να τρώνε χρησιμοποιώντας σωστά το κουτάλι ή να χρωματίζουν εντός του περιγράμματος δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρούμε δεδομένο ότι γίνεται με άσκηση πίεσης. Προσωπικα ποτέ δε δυσαναχέτησα όταν έτρωγε και χάλαγε τον κόσμο (με τις χούφτες έτρωγε από βρέφος), σιγά σιγά έμαθε να χρησιμοποιεί κουτάλι -πιρούνι και γενικά δε λερώνεται. Να υποθέσω ότι καταπιέστηκε; Όπως επίσης στη ζωγραφική σε κάποιες φάσεις φτιάχνω περιγράμματα από ήλιους, βάρκες, σπίτια και της λέω να τα χρωματίσει δείχνοντας πως γίνεται. Για μένα όλα αυτά είναι ανάπτυξη δεξιοτήτων και δε δρουν καταπιεστικά. Θεωρώ πως η υπερευαισθησία μας στο τι είναι πιεστικό και τι όχι μπορεί να κρατήσει ένα παιδί πίσω σε δεξιότητες, γιατί από φόβο μην καταπιεστεί δε φροντίσαμε να το διδάξουμε.

[Έσπερος]

Just now, Anna3011 είπε:

Δε μαθαίνουμε στο παιδί την τουαλέτα για τη βόλεψή μας βρε συ Έσπερος. Βασικό στάδιο εκπαίδευσης ενός νηπίου είναι.

Το ότι επιλέγουμε το καλοκαίρι γιατί τότε έχουμε άδεια ή για να μη λερώνονται τα χαλιά, δεν είνα βόλεψή μας; πώς αποφασίσαμε ξαφνικά όλες μαζί να το κάνουμε τέτοια εποχή; είναι τα παιδιά μας στο ίδιο αναπτυξιακό στάδιο; όχι, απλώς αυτήν την εποχή είθισται να γίνεται.

 

Just now, Anna3011 είπε:

Ποτέ δε μου πέρασε από το μυαλό ότι η εκπαίδευση τουαλέτας θα μπορούσε να αγχώσει ή να δημιουργήσει τραύμα στο παιδί. Θεωρώ δεδομένο (όπως είπαν και τα υπόλοιπα κορίτσια άλλωστε) ότι γίνεται χωρίς φωνές και μαλώματα.  

τόσα παιδιά που τα κρατάνε κ κάνουν δυσκοιλιότητες κλπ, τα μάλωναν οι γονείς τους; δεν νομίζω. σίγουρα κάποιο λάθος έκανε ο γονιός, αλλά λογικά θα ήταν καλοπροαίρετο. 

 

Just now, Anna3011 είπε:

Όσο για την εκμάθηση των παιδιών να να τρώνε χρησιμοποιώντας σωστά το κουτάλι ή να χρωματίζουν εντός του περιγράμματος δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρούμε δεδομένο ότι γίνεται με άσκηση πίεσης.

δεν πάμε όμως σε ένα νήπιο να του πούμε "από σήμερα θα τρως τις φακές μόνος σου με το κουτάλι και δεν πρέπει να λερωθείς"

 

Just now, Anna3011 είπε:

Θεωρώ πως η υπερευαισθησία μας στο τι είναι πιεστικό και τι όχι μπορεί να κρατήσει ένα παιδί πίσω σε δεξιότητες, γιατί από φόβο μην καταπιεστεί δε φροντίσαμε να το διδάξουμε.

αυτό η αλήθεια είναι ότι εμένα με αγχώνει πάρα πολύ. αυτή η ισορροπία να σεβόμαστε τις ανάγκες του παιδιού και να μην του επιβαλλόμαστε, αλλά και να μην το αφήνουμε αχαλίνωτο. εγώ έχω πάθει μεγάλη κρίση ταυτότητας για΄τι πριν τα κορόιδευα αυτά και τώρα όμως με τα διαβάσματά μου έχω μπερδευτεί. ο άντρας μου είναι πιο ξεκάθαρος στο τι θεωρεί καταπίεση κ τι θεωρεί αναγκαίο κανόνα. δλδ σε κάποια είναι χύμα κ δεν θέλει πίεση, σε άλλα όμως είναι σαφής από νωρίς ότι ενοχλούν (πχ τσιρίδα, χτυπήματα σε πράγματα που χαλάνε). εγώ αμφιταλαντεύομαι για το οτιδήποτε. από τη μία θέλω να μάθει κανόνες, από την άλλη φοβάμαι μην πιέσω. πολύ μπέρδεμα. εντωμεταξύ αυτή τη ρημαδοομάδα της ενσυναίσθηςη που όλοι είναι μέλη, τελικά δεν την ακολουθεί κανείς πιστά; γιατί εγώ τα έπαιρνα όλα τοις μετρητοίς στην αρχή αλλά άρχισα να αναρωτιέμαι γατί εκεί όλο για προβλήματα διαβάζω και καταλήγω να πιστεύω ότι όλα τα παιδιά έχουν κάποια διαταραχή ή δυσκολία προσαρμογής και φοβάμαι μην το πάθει κ το δικό μου.

[Deena]

@Έσπερος άσχετα με την πάνα, λυπάμαι που θα στο πω αλλά αν προσπαθείς συνέχεια να μην στρεσαριστει/πιεστεί το παιδί θα τρελαθείς και εντέλει με εξαιρετικά αμφίβολα αποτελέσματα για τον ίδιο, αν συνυπολογίσεις μάλιστα ότι μεγαλώνει μια μαμά εμφανώς στρεσαρισμενη με το οτιδήποτε.

 

Ειλικρινα πιστεύεις ότι υπάρχει περίπτωση οποιοδήποτε παιδί να βγάλει την πάνα χωρίς ο γονιός να του πει «Από εδώ και πέρα θα κανείς τσίσα στην λεκάνη και δεν πρέπει να λερώσεις το ωραίο σου καινούριο εσώρουχο»; Και τί θα του πει δηλαδή αν δεν του πει το παραπάνω; Πως θα καταλάβει το παιδί τι πρέπει να κάνει; Με νοήματα και χάδια;

 

Αυτη η περιβόητη ομάδα (στην οποία βεβαια εγώ δεν γνωρίζω κανέναν του δικού μου κύκλου να ανήκει) τι προτείνει δηλαδή για την πάνα; Να πάει το παιδί στα 3,5 προνήπιο (όπως πήγε η δικιά μου) και αν δεν έχει καθαρίσει μέχρι τότε να πιεστεί τότε big time?

[Έσπερος]

Just now, Deena είπε:

Ειλικρινα πιστεύεις ότι υπάρχει περίπτωση οποιοδήποτε παιδί να βγάλει την πάνα χωρίς ο γονιός να του πει «Από εδώ και πέρα θα κανείς τσίσα στην λεκάνη και δεν πρέπει να λερώσεις το ωραίο σου καινούριο εσώρουχο»; Και τί θα του πει δηλαδή αν δεν του πει το παραπάνω;

Η αλήθεια είναι ότι αυτό νομιζα ότι δεν πρέπει να το λέμε. Φαντάζομαι δηλαδή ότι λέμε ότι τώρα θα πηγαίνει στο γιογιο όποτε θέλει, και όταν κάνει τσίσα θα λέμε δεν πειράζει, την επόμενη φορά θα θυμηθείς να τα κάνεις στο γιογιο. δεν είναι αγχωτικό να σκέφτεται ότι δεν πρέπει να λερώσει το εσώρουχο; εγώ αγχώνομαι μόνο που το ακούω. 

 

Just now, Deena είπε:

Αυτη η περιβόητη ομάδα (στην οποία βεβαια εγώ δεν γνωρίζω κανέναν του δικού μου κύκλου να ανήκει) τι προτείνει δηλαδή για την πάνα; Να πάει το παιδί στα 3,5 προνήπιο (όπως πήγε η δικιά μου) και αν δεν έχει καθαρίσει μέχρι τότε να πιεστεί τότε big time?

η ομαδα βασικα προτιμα το elimination communication κ στην περίπτωση που δεν το εφαρμόσουμε, να δεχτούμε ότι εμείς δημιουργήσαμε την κακή συνήθεια στο παιδί άραείναι δικό μας πρόβλημα, να το αφήσουμε όσο θέλει και αν δεν είναι έτοιμο πριν πάει προνήπιο, μη σου πω ότι θα χαρούν κιόλας, ένας λόγος παραπάνω για να ευχόμαστε να κάνει το παιδί επαναφοίτηση στο νήπιο και να πάει πιο μεγάλο στην πρώτη γιατί θεωρούν a priori ότι τα παιδιά έιναι μικρά για σχολείο. Εντάξει με το τελευταίο υπερβάλλω λίγο, αλλά το σκεπτικό τους είναι γενικά να αφήνουμε τα παιδιά να κάνουν οτιδήποτε με όποιον ρυθμό θέλουν. 

[ΑΡΓΚ]

Βρε κοπέλα μου, τόσες ομάδες υπάρχουν, βρες κι εσύ μια άλλη να ηρεμήσεις. Για ένα άλλο θέμα, π.χ. γιόγκα στο σπίτι, ανάγνωση αστυνομικών μυθιστορημάτων, ψήσιμο ψωμιού, καλλιέργεια βοτάνων, εκμάθηση μπουζουκιού άνευ διδασκάλου, τόσες υπάρχουν, κάτι θα σου ταιριάζει. Έχεις κολλήσει να ακολουθείς μια ομάδα που έτσι κι αλλιώς τα βασικά που λέει δε σου βγαίνουν και δεν τα κάνεις, και μετά αγχώνεσαι ότι συγκριτικά δεν είσαι καλή μαμά. 

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

τόσα παιδιά που τα κρατάνε κ κάνουν δυσκοιλιότητες κλπ, τα μάλωναν οι γονείς τους; δεν νομίζω. σίγουρα κάποιο λάθος έκανε ο γονιός, αλλά λογικά θα ήταν καλοπροαίρετο. 

Επειδή έχω παιδί με δυσκοιλιοτητα που τον πιάνει κατά καιρούς από την εισαγωγή των στερεων ακόμα, σίγουρα τον πρώτο λόγο έχει ή διατροφή του παιδιού.

 

   Κατά την εκπαίδευση πολλά παιδιά όταν δουν τα κακά στο γιογιό σοκαρονται, τους παραξενευει ακόμα κ που πάνε όταν πατάμε καζανάκι. Αυτοι είναι καποιοι λόγοι που τα κρατάν κ όταν δεν γίνεται να το καθυστερήσουν άλλο τα κακά είναι αφυδατωμένα κ επίπονα. Αν πονεσουν μία φορά φοβούνται κ δεν αφήνονται κ μπαινουν σε φαύλο κύκλο που λύνεται με ψυχολογική στήριξη, διατροφή ίσως κ κάποιο φαρμακευτικό σκεύασμα. 

 

Αυτά είχα εγώ στο νου μου όταν διάβαζα σχετικά με την εκπαίδευση κ επειδή είχε μία δυσκολία στα κακά ξεκίνησα να τον βάζω στην λεκάνη δύο μήνες πριν την εκπαίδευση τουαλέτας. Αρχικα καθόταν και περίμενε, ζωγράφιζε, κολλούσε αυτοκολλητα στα πλακάκια. Αυτα περισσότερο ως εξοικειωση. Δεν ήταν και δεν είναι παιδί που θα περιμένει ώρες μες στο μπανιο, το χρησιμοποιεί μόνο όταν έχει την ανάγκη. Έτσι τον εβαζα μόλις ήταν έτοιμος, έκανε την σύνδεση και μετά μου τα έλεγε για να πάμε. Γλιτωσαμε τότε το ζόρι αλλα το βρήκα αργότερα μπροστά μου γιατί αμελησα τις φυτικές ίνες στο διατροφολογίο του.

 

Just now, Έσπερος είπε:

πάμε όμως σε ένα νήπιο να του πούμε "από σήμερα θα τρως τις φακές μόνος σου με το κουτάλι και δεν πρέπει να λερωθείς"

Αν και για μένα μπερδευεις ανόμοια ζητήματα (λεπτη κινητικοτητα με έλεγχο σφικτηρων) θα μπορουσε ή αντίστοιχη προετοιμασία να είναι ή συζήτηση, ή αγορά εσωρούχων που αρέσουν στο παιδί, ή ανάγνωση σχετικού βιβλιου, ή εξοικειωση. Μετά βγαζεις πάνα για να δει και στην πράξη αυτά που συζητησατε. 

 

 

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Αν και για μένα μπερδευεις ανόμοια ζητήματα (λεπτη κινητικοτητα με έλεγχο σφικτηρων) θα μπορουσε ή αντίστοιχη προετοιμασία να είναι ή συζήτηση, ή αγορά εσωρούχων που αρέσουν στο παιδί, ή ανάγνωση σχετικού βιβλιου, ή εξοικειωση. Μετά βγαζεις πάνα για να δει και στην πράξη αυτά που συζητησατε. 

καθαρά από απορία ρωτάω. γιατί τα θεωρείς διαφορετικά; είναι κ τα δυο πράγματα που δεν φταίει το παιδί που δεν μπορεί να τα κάνει κ που περιμένεις να τα κάνει σταδιακά κ στην αρχή με λάθη. κ μάλιστα τα περισσότερα παιδιά τρώνε με κουτάλι κ πιρούνι πολύ πριν βγάλουν την πάνα, όχι μια νερουλή σούπα απαραίτητα αλλά κάτι πιο εύκολο κ μάλιστα η χρήση κουταλιού είναι στα πρόσημα νομίζω ήδη 18 μηνών.  κ πάλι όμως παρόλο που είναι ευκολότερο αφού το κάνει κ παιδί που δεν μιλάει, όταν δίνεις το κουτάκι δεν λες ότι μεγάλωσες  κ δεν πρέπει να λερώσει την ωραία καινούργια μπλούζα του! γιατί να το πεις αυτό για το γιογιό; 

 

το βιβλίο κ τη συζήτηση τα έχουμε κάνει εδώ κ μήνες κ το γιογιό επίσης τον ρώτησα πριν το παραγγείλω για να διαλέξει σχέδιο. κ το λέγαμε από καιρό ότι θα πάρουμε γιογιό. απλώς δεν είχα πει ότι θα βγάλουμε την πάνα. δεν είχα σκοπό να τη βγάλουμε έτσι, δεν μου αρέσει αυτό σαν διαδικασία αλλά αν λέτε ότι δεν  γίνεται αλλιώς.... κ μια φίλη που του έχει πάρει γιογιό από 15 μηνών κ στην αρχή θεωρούσε ότι πάνε καλά επειδή ασχολιόταν, τώρα που είναι 2,5 όχι μόνο πρόοδο δεν έκανε αλλά της λέει ότι δεν θέλει να ασχοληθεί με το θέμα. 

[Deena]

Καλά βρε παιδί μου αν δεν θες να πεις για το εσώρουχο μην το πεις, δεν είναι αυτό το κρίσιμο, δεν είναι δηλαδή εκεί η δίκη μου επιφύλαξη, αλλά στο ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει εκπαίδευση τουαλέτας με πάνα ταυτόχρονα. 
 

Η οποια πίεση μπορεί να αισθανθεί το παιδί δεν εξαρτάται από το τί θα του πεις πριν αλλά το από το πως θα αντιδράσεις όταν αρχίσει να λερώνει δεξιά και αριστερά.

[Anna3011]

Just now, Έσπερος είπε:

εντωμεταξύ αυτή τη ρημαδοομάδα της ενσυναίσθηςη που όλοι είναι μέλη, τελικά δεν την ακολουθεί κανείς πιστά; γιατί εγώ τα έπαιρνα όλα τοις μετρητοίς στην αρχή αλλά άρχισα να αναρωτιέμαι γατί εκεί όλο για προβλήματα διαβάζω και καταλήγω να πιστεύω ότι όλα τα παιδιά έχουν κάποια διαταραχή ή δυσκολία προσαρμογής και φοβάμαι μην το πάθει κ το δικό μου. 

 

Εγώ πάλι δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείς δεδομένο ότι κάποιος που παρακολουθεί μια ιντερνετική ομάδα πρέπει να την ακολουθεί και πιστά. Το ίδιο έλεγες κάποια στιγμή και για την ομάδα διατροφής που ακολουθείς (με τα μάφιν συκωτιού και τις wonnabe διατροφολόγους-παιδιάτρους) και είχα παραξενευτεί και τότε. Η παρακολούθηση ομάδων πολύ ωραία είναι, παίρνεις ιδέες, ενημερώνεσαι, αλληλεπιδράς ενίοτε, αλλά  κυρίως φιλτράρεις. Κρατάς ότι ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία σου ως γονιός και απορρίπτεις τα υπόλοιπα. Κανεις και τα λάθη σου αλλά όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι.

 

Με το δικό σου χαρακτήρα δε νομίζω ότι θα έμπαινα σε καμία ομάδα.  Δε χρειάζεσαι το manual του τέλειου γονιού, περισσότερη πίστη στην κρίση σου χρειάζεται και πολλή αυτοπεποίθηση .

[Έσπερος]

Just now, Deena είπε:

Η οποια πίεση μπορεί να αισθανθεί το παιδί δεν εξαρτάται από το τί θα του πεις πριν αλλά το από το πως θα αντιδράσεις όταν αρχίσει να λερώνει δεξιά και αριστερά.

α εκεί φοβάμαι ότι θα είμαι το αντίθετο της πίεσης. θα το παίρνω τόσο χαλαρά που δεν θα καταλάβει ότι πρέπει να το αποφύγει. σήμερα του βγήκαν τσίσα από την πάνα γιατί πίνει πολύ νερό κ ξεχειλίζει. μου το είπε την ώρα που τα έκανε. έφερα χαρτί, τα μάζεψα,  καθάρισα με υγρό πανί, κ μετά ξέχασα να αλλάξω το παιδί, συνέχισε το παιχνίδι του, έκανα κάτι άλλο κ το θυμήθηκα αργοτερα. φοβάμαι ότι κ με τα βρακιά έτσι θα κάνω. 

Just now, Anna3011 είπε:

Εγώ πάλι δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείς δεδομένο ότι κάποιος που παρακολουθεί μια ιντερνετική ομάδα πρέπει να την ακολουθεί και πιστά. Το ίδιο έλεγες κάποια στιγμή και για την ομάδα διατροφής που ακολουθείς (με τα μάφιν συκωτιού και τις wonnabe διατροφολόγους-παιδιάτρους) και είχα παραξενευτεί και τότε. Η παρακολούθηση ομάδων πολύ ωραία είναι, παίρνεις ιδέες, ενημερώνεσαι, αλληλεπιδράς ενίοτε, αλλά  κυρίως φιλτράρεις. Κρατάς ότι ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία σου ως γονιός και απορρίπτεις τα υπόλοιπα. Κανεις και τα λάθη σου αλλά όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι.

 

Με το δικό σου χαρακτήρα δε νομίζω ότι θα έμπαινα σε καμία ομάδα.  Δε χρειάζεσαι το manual του τέλειου γονιού, περισσότερη πίστη στην κρίση σου χρειάζεται και πολλή αυτοπεποίθηση .

Ενταξει κ εγω κάποια πράγματα τα θεωρώ εξαρχής υπερβολικά από τις ομάδες κ τα απορρίπτω, αλλά τρώγομαι πολύ για το αν κάνω το σωστό αφού αυτές έχουν διαβάσει τόσα κ καμία έχουν κ εύλογα επιχειρήματα, άλλο που δεν βολεύουν εμάς κ τα παραβλέπουμε. 

[kotsifikos]

On 8/1/2020 at 4:49 PM, Έσπερος said:

Το παιδί είναι 2,5 κ τώρα μαθαίνει το γιογιό κ είπα ότι δεν θέλω. α βάλω το γιογιό μας σε τουαλέτα καφετέριας. Από αυτό συμπεραινεις ότι στα πέντε ή τα δέκα δεν θα τον αφήνω να πηγαίνει στην τουαλέτα εκτός σπιτιού; 

 

Επισης γιατί πωλούνται φορητά γιογιό αν δεν είναι για να τα χρησιμοποιούμε σε δημόσιο χώρο; 

Εγώ χρησιμοποίησα πολύ το φορητό γιογιο, μου έλυσε τα χέρια, είχα μαζί μου και υποσέντονα μίας χρήσης (από αυτά που βάζουν στα σπίτια πολλές φορές για να κάνουν την ανάγκη τους τα σκυλάκια)και όταν πήγαινα σε δημόσια τουαλέτα έβαζα αυτό. Επίσης αν είχα την δυνατότητα τον πήγαινα στο αυτοκίνητο, στο πορτ παγκαζ  έβαζα το γιογιο και τα έκανε . Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να τον κρατήσω αγκαλιά για να κάνει κακά κάπου έξω, είναι βαρύς και αυτό θα ήταν αδύνατο, για αυτό και είχα το γιογιο μαζί μου πάντα. Ακόμα και σήμερα το έχω στο αυτοκίνητο γιατί μπορεί να του έρθει ανάγκη να κάνει κακά όταν είμαστε έξω, ε δεν μπορώ να τον σηκώσω.

[Fenia27]

7 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

καθαρά από απορία ρωτάω. γιατί τα θεωρείς διαφορετικά; είναι κ τα δυο πράγματα που δεν φταίει το παιδί που δεν μπορεί να τα κάνει κ που περιμένεις να τα κάνει σταδιακά κ στην αρχή με λάθη. κ μάλιστα τα περισσότερα παιδιά τρώνε με κουτάλι κ πιρούνι πολύ πριν βγάλουν την πάνα, όχι μια νερουλή σούπα απαραίτητα αλλά κάτι πιο εύκολο κ μάλιστα η χρήση κουταλιού είναι στα πρόσημα νομίζω ήδη 18 μηνών.  κ πάλι όμως παρόλο που είναι ευκολότερο αφού το κάνει κ παιδί που δεν μιλάει, όταν δίνεις το κουτάκι δεν λες ότι μεγάλωσες  κ δεν πρέπει να λερώσει την ωραία καινούργια μπλούζα του! γιατί να το πεις αυτό για το γιογιό; 

 

το βιβλίο κ τη συζήτηση τα έχουμε κάνει εδώ κ μήνες κ το γιογιό επίσης τον ρώτησα πριν το παραγγείλω για να διαλέξει σχέδιο. κ το λέγαμε από καιρό ότι θα πάρουμε γιογιό. απλώς δεν είχα πει ότι θα βγάλουμε την πάνα. δεν είχα σκοπό να τη βγάλουμε έτσι, δεν μου αρέσει αυτό σαν διαδικασία αλλά αν λέτε ότι δεν  γίνεται αλλιώς.... κ μια φίλη που του έχει πάρει γιογιό από 15 μηνών κ στην αρχή θεωρούσε ότι πάνε καλά επειδή ασχολιόταν, τώρα που είναι 2,5 όχι μόνο πρόοδο δεν έκανε αλλά της λέει ότι δεν θέλει να ασχοληθεί με το θέμα. 

Ο μεγαλος  στα 3 πέρσι  έβγαλες την πάνα αλλά το γιογιο  δεν   το χρησιμοποιησε. ..διακοσμητικό μας έμεινε που λέει λόγος. ...Πρώτη μέρα με δύο μέρες είχε ατυχήματα μετά έκανε  την σύνδεση με την τουαλέτα και πήγαινε με το  σκαλοπάτι. ..

 

Σήμερα ξεκινάει τον μικρό μου. ..Θα στρώσω παντού  και θα του βάλω βρακάκι. ..Θα δούμε πως θα πάει. ..έτοιμες είναι πιστεύω ηδη  ζητάει να πάει στην τουαλέτα βλέπει και τον αδερφό του. ..

 

Νομίζω πάντως ότι δεν βολεύει το γιογιό όλα τα παιδάκια. ..Όταν βγάζει την πάνα λογικο να έχει ατυχήματα. ...Ούτε τα μαλώνεις ούτε τα πιέζεις ιδιαίτερα. ..Τους μαθαίνει ς να πανε τουαλέτα  και  καθαρίζεις. ..Στο μεγάλο ήταν πολύ εύκολη η μετάβαση βάλαμε κατευθείαν βρακάκι και στον ύπνο ήταν όμως τριών. ...Ο μικρός τώρα νομίζω βράδυ χρειάζεται πάνα οποτε βλέπουμε. ..λίγοι μήνες πάντως κάνουν διαφορά. ..

[Mama_Anesti_]

12 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

καθαρά από απορία ρωτάω. γιατί τα θεωρείς διαφορετικά; 

Να σου φέρω ενα απλο αντίστοιχο  παράδειγμα για να καταλαβεις πως το εννοω. Τα πορτοκάλια και τα μηλα δεν είναι ίδια κι ας είναι φρουτα και τα δύο. 

 

Ο κοινός παρονομαστής είναι πως είναι στο χέρι του παιδιού και τα δύο, δεν χρειάζεται πίεση ακολουθώντας το ρυθμό του. Ή διάφορα για μένα είναι πως πρόκειται για διαφορετικές κατακτήσεις που δεν μπορείς να βοηθήσεις με τον ίδιο τρόπο το παιδί. Ναι, ακολουθώ τον ρυθμό του στην ζωγραφική γιατί δεν μπορώ να το βοηθήσω εκ των πραγμάτων αλλά στην τουαλέτα μπορώ να του δείξω τον τρόπο να την χρησιμοποιήσει και αν είναι έτοιμος και ώριμος οργανικά θα ανταποκριθεί θετικα. 

 

12 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

  κ δεν πρέπει να λερώσει την ωραία καινούργια μπλούζα του! γιατί να το πεις αυτό για το γιογιό

Αν δεν σε αντιπροσωπεύει δεν χρειάζεται να το πεις. Κυριως, το έφερα ως παράδειγμα μαζί με άλλες φράσεις ώστε να δεις (και να αναπλασεις)  τι ταιριάζει περισσότερο στο παιδί σου και στον χαρακτήρα σου. 

 

 

12 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

δεν είχα σκοπό να τη βγάλουμε έτσι, δεν μου αρέσει αυτό σαν διαδικασία αλλά αν λέτε ότι δεν  γίνεται αλλιώς...

Δεν γίνεται αλλιώς στο μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών. Φυσικά και μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις. Αν δεν σου αρέσει αυτή ή μέθοδος δεν είναι αναγκαία να την ακολουθήσεις, ενημερωσου, οπλισμού με υπομονή και προσπάθησε να μην απογοητευεσαι στις αποτυχίες.

 

Εγώ είχα μία εβδομάδα (εκ των υστέρων την χαρακτήρισα ως δοκιμαστική) που ο μικρός μου ζητούσε εσωρουχο καθε απόγευμα ενώ την υπόλοιπη μέρα φορούσε πανα.Δεν σταματησα να βάζω πλυντήρια να καθαρίζω, να του υπενθυμιζω την τουαλέτα, πότε να τον πηγαίνω και να κάνει και ποτε να βρέχεται. Δεν ήξερα τι να κάνω. Είχα μπερδευτεί, ειχα καταγχωθει, μια εβλεπα σημαδια μία τα έχανα. Μιλήσαμε με τα κορίτσια εδώ κ μου είπαν να βάλω εσωρουχο. Μέσα σε μία εβδομάδα έβγαλε και την βραδυνη πάνα.  Θέλω να πω πως αν δειλιαζα ή δεν εμπιστεύομουν τον εαυτό μου, αν δεν με αφυπνουσαν τα κορίτσια να πάρω την απόφαση το παιδί θα έμενε πισω. Λογικά για κάποιους μήνες που μπορεί να ήταν και πιο εύκολο να την βγάλει ή πιο δύσκολο, δεν θα μάθω ποτέ. Στο κουτάλι δεν μπορώ να επεμβω ώστε να μάθει να μην λερώνει είναι ζήτημα άλλης ικανότητας. 

 

[kotsifikos]

On 8/3/2020 at 1:33 AM, Έσπερος said:

. δεν είναι αγχωτικό να σκέφτεται ότι δεν πρέπει να λερώσει το εσώρουχο; . 

 

η ομαδα βασικα προτιμα το elimination communication κ στην περίπτωση που δεν το εφαρμόσουμε, να δεχτούμε ότι εμείς δημιουργήσαμε την κακή συνήθεια στο παιδί άραείναι δικό μας πρόβλημα, να το αφήσουμε όσο θέλει και αν δεν είναι έτοιμο πριν πάει προνήπιο, μη σου πω ότι θα χαρούν κιόλας, ένας λόγος παραπάνω για να ευχόμαστε να κάνει το παιδί επαναφοίτηση στο νήπιο και να πάει πιο μεγάλο στην πρώτη γιατί θεωρούν a priori ότι τα παιδιά έιναι μικρά για σχολείο. Εντάξει με το τελευταίο υπερβάλλω λίγο, αλλά το σκεπτικό τους είναι γενικά να αφήνουμε τα παιδιά να κάνουν οτιδήποτε με όποιον ρυθμό θέλουν. 

Μα είναι δεδομένο πως θα λερώσει το εσώρουχο, όπως είναι δεδομένο πως θα λερωθεί όταν φάει μόνο του, είτε φακές είτε οτιδήποτε άλλο, παιδιά είναι, αλίμονο αν περιμέναμε να τα κάνουν όλα τέλεια. Και να λερωθεί όμως και τι έγινε?? ειλικρινά ρωτάω, και τι έγινε?

Δεν ξέρω σε ποια ομάδα αναφέρεστε αλλά εμένα αυτό το να αφήσουμε το παιδί να το κάνει μόνο του όταν θελήσει μου ακούγεται κάπως άστοχο, τα παιδιά είναι όντα μιμητικά, διδάσκονται, πως θα κάνουν κάτι μόνα τους αν εμείς δεν τα καθοδηγήσουμε? είτε αυτό είναι ομιλία, είτε περπάτημα, είτε διακοπή της πάνας,?Γενικά με ότι έχει να κάνει με το αναπτυξιακό κομμάτι  πρέπει να τα βοηθάμε. Πως ένα μωρό θα κόψει τα αλεσμένα πχ αν ο γονιός δεν το κάνει? θα το ζητήσει το παιδί μόνο του?Πως περιμένουμε να πει ένα παιδί στα 3 ότι θέλει να κόψει την πάνα αν οι γονείς του δεν το κάνουν? Μα σκεφτείτε ένα παιδί να φτάσει 5 να μην έχει κόψει την πάνα και να πει σε κανένα συμμαθητή στο προνήπιο ότι κοιμάται με πάνα...επειδή θα θεωρεί δεδομένο πως έτσι κάνουν όλα τα παιδιά.

Έσπερος δεν θες να καθοδηγήσεις το παιδί σου σε θέματα αναπτυξιακά για να μην νιώσει πίεση, ενώ σε άλλα θέματα όπως ύπνος/φαί / παιχνίδι /δραστηριότητες θες να έχεις τον έλεγχο, (αν έχω καταλάβει λάθος διόθρωσε με) , νομίζω πως πρέπει λίγο να αναθεωρήσεις τι είναι πίεση, τι εξαναγκασμός και τι καθοδήγηση.

On 8/3/2020 at 2:17 AM, Mama_Anesti_ said:

Επειδή έχω παιδί με δυσκοιλιοτητα που τον πιάνει κατά καιρούς από την εισαγωγή των στερεων ακόμα, σίγουρα τον πρώτο λόγο έχει ή διατροφή του παιδιού.

 

   Κατά την εκπαίδευση πολλά παιδιά όταν δουν τα κακά στο γιογιό σοκαρονται, τους παραξενευει ακόμα κ που πάνε όταν πατάμε καζανάκι. Αυτοι είναι καποιοι λόγοι που τα κρατάν κ όταν δεν γίνεται να το καθυστερήσουν άλλο τα κακά είναι αφυδατωμένα κ επίπονα. Αν πονεσουν μία φορά φοβούνται κ δεν αφήνονται κ μπαινουν σε φαύλο κύκλο που λύνεται με ψυχολογική στήριξη, διατροφή ίσως κ κάποιο φαρμακευτικό σκεύασμα.

 

 

Και εμείς τα ίδια είχαμε καθώς και ο δικός μου γιος δυσκοίλιος.

Ιδιαίτερα με τον πόνο είχε μεγάλο θέμα, συζητούσαμε πολύ ώρα πριν πάει γιατί ο καημένος έλεγε πως πονάει δεν μπορεί..με τον καιρό του πέρασε.

On 8/3/2020 at 3:43 AM, Έσπερος said:

 φοβάμαι ότι κ με τα βρακιά έτσι θα κάνω.

Δεν τους αρέσει να βρέχονται, εννοείται πως θα επισημάνεις πως πρέπει να τα κάνει στην τουαλέτα όμως και ο ίδιος θα το καταλάβει όταν θα βραχεί 1-2-3-5-10 φορές.

 

On 8/3/2020 at 3:43 AM, Έσπερος said:

 αλλά τρώγομαι πολύ για το αν κάνω το σωστό αφού αυτές έχουν διαβάσει τόσα κ καμία έχουν κ εύλογα επιχειρήματα, άλλο που δεν βολεύουν εμάς κ τα παραβλέπουμε. 

Να ακολουθήσεις την δική σου κρίση, ο κάθε ένας έχει τα δικά του κριτήρια, θέλει να μεγαλώσει με άλλο τρόπο το παιδί του, γιατί πρέπει απαραίτητα να είναι εκείνες οι σωστές και εσύ η λάθος? Βασικά γιατί πρέπει να υπάρχει σωστό και λάθος? εμείς οι δύο πχ μεγαλώνουμε διαφορετικά τα παιδιά μας,  εγώ έχω τον δικό μου τρόπο και εσύ τον δικό σου, γιατί πρέπει κάποια από τις δύο να είναι η λάθος? Απλά έχουμε διαλέξει διαφορετικές μεθόδους.

Το ότι αφήνεις ένα παιδί με πάνα μέχρι 5 τι εύλογο επιχείρημα έχει? είναι ειλικρινής η απορία μου.  Θεωρείς πως θα είναι εύκολο για ένα πεντάχρονο - εξάχρονο να αποχωριστεί την πάνα του αφού έχει μάθει με αυτή σε όλη του τη ζωή?

υγ: να ρωτήσω κάτι άσχετο? υπάρχουν τόσο μεγάλες πάνες?

[irin]

Just now, kotsifikos είπε:

 

υγ: να ρωτήσω κάτι άσχετο? υπάρχουν τόσο μεγάλες πάνες?

Ο δικός μου, 3, φοράει Νο 7 (τη νύχτα) και δεν τη βρίσκω πάντα στα σουπερμαρκετ. ειναι συχνά σε έλλειψη. Νομίζω δεν έχω δει να υπάρχει μεγαλύτερο νούμερο.. και αναρωτιεμαι ποτε θα την κόψει γιατι θα έχουμε πρόβλημα!

[kotsifikos]

Just now, irin said:

Ο δικός μου, 3, φοράει Νο 7 (τη νύχτα) και δεν τη βρίσκω πάντα στα σουπερμαρκετ. ειναι συχνά σε έλλειψη. Νομίζω δεν έχω δει να υπάρχει μεγαλύτερο νούμερο.. και αναρωτιεμαι ποτε θα την κόψει γιατι θα έχουμε πρόβλημα!

Και εγώ το ίδιο σκεφτόμουν πριν την κόψουμε!! και εμένα στο 7 την έκοψε, και σκέψου κάθε πρωί είχε διαρροές !Και αναρωτιόμουν τι θα κάναμε αν δεν την έκοβε