Δεν με αφήνουν να κοιμηθω με το αγόρι μου

[connie08]

8 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Όταν πήγαινα στην αρχη το παιδί δεν ξεκολλούσε από εμένα ούτε για να πάω στην τουαλέτα, ενώ ποτέ δεν ήταν έτσι. με το ζόρι το άφηνα για να πάω στον γυναικολόγο. Το να πάω εγω να δω τη μαμα μου τι νόημα έχει αν δεν πάρω το παιδί μαζί, και γιατί να πάρω το παιδί από τους παππούδες που μόλις έχει δει κ ίσως συνηθίσει για να πάμε στους άλλους παππούδες κ μετά πάλι μπρος πίσω για πόσες μέρες σαν μπαλάκι του τένις; 

 

Τι εννοείς τι νόημα έχει; Εαν δεν ειχες παιδι δεν θα πηγαινες δλδ; Δεν θα πας στους γονείς σου για να δουν το παιδί αλλά για να τους δεις εσύ! Δεν σου έχουν λείψει; Απλα θα πας για εναν καφε να πειτε τα δικα σας και θα ξαναπατε ολοι μαζι οικογονειακως για να μεινετε. Καλα τοσο μακρυα μενουν τα πεθερικα σου με τους γονεις σου που ειναι δυσκολη η μετακινηση;

Αλλα και το παιδί να πάρεις μαζί για 2 ώρες δεν καταλαβαίνω που είναι το κακό;

 

Πάντως όλες τα κάναμε αυτά λίγο πολύ (εσυ στην Αθήνα εμείς στο χωριά μας για διακοπες) και μετα απο λιγα χρονια ο καθενας πηγαινε στη μαμα του και μη σου πω οτι περναγαμε και πιο ωραια! θα ερθει η ωρα που θα το κανετε και εσεις, believe me!

[Έσπερος]

πρίν από 25 λεπτά , connie08 είπε:

Τι εννοείς τι νόημα έχει; Εαν δεν ειχες παιδι δεν θα πηγαινες δλδ; Δεν θα πας στους γονείς σου για να δουν το παιδί αλλά για να τους δεις εσύ! Δεν σου έχουν λείψει; Απλα θα πας για εναν καφε να πειτε τα δικα σας και θα ξαναπατε ολοι μαζι οικογονειακως για να μεινετε. Καλα τοσο μακρυα μενουν τα πεθερικα σου με τους γονεις σου που ειναι δυσκολη η μετακινηση;

Αλλα και το παιδί να πάρεις μαζί για 2 ώρες δεν καταλαβαίνω που είναι το κακό;

 

Πάντως όλες τα κάναμε αυτά λίγο πολύ (εσυ στην Αθήνα εμείς στο χωριά μας για διακοπες) και μετα απο λιγα χρονια ο καθενας πηγαινε στη μαμα του και μη σου πω οτι περναγαμε και πιο ωραια! θα ερθει η ωρα που θα το κανετε και εσεις, believe me!

Κοιτα αυτό που δεν καταλαβαίνετε είναι ότι την πρώτη χρονιά ειδικά που πήγαμε, το παιδί δεν μπορούσε καθολου. σκεψου πχ ότι φτάσαμε, τον κατέβασα από το αυτοκίνητο κ τον πήγα σπίτι κ βγήκα λίγο να βοηθήσω στο ξεφόρτωμα (βασικά να πάρω 2-3 πράγματα που ήθελα επειγόντως για άλλαγμα κλπ) κ μέχρι να γυρίσω είχε πλαντάξει στο κλάμα κ μέρα δεν ήθελε να βλέπει ούτε την πεθερά μου ούτε τον πεθερό μου. Με τι συνθήκες να τον αφήσω; αφού καλά καλά σε άλλο δωμάτιο δεν μπορούσα να πάω!!! με αυτές τις συνθήκες, όταν κανεις αμάν να συνηθίσει τους μεν, δεν το παίρνεις την άλλη μέρα να πάει σε άλλο σπίτι να δει άλλους ανθρώπους που δεν αναγνωρίσει για να αρχίσει πάλι να κλαίει, αυτό δεν είναι ευχάριστο για κανέναν. Βέβαια δεν είχα σκεφτεί ότι θα μπορούσα μόνη μου. Γιατί η μαμα μου θα περίμενε να δει τον μικρό κ θα της κακοφαινοταν. 

 

Πριν κάνουμε το παιδί ο καθένας εμενε στη μαμα του κ όλα ήταν απλα.. μετά δυσκολευτήκαμε. Τα δύσκολα ήταν όσες φορές πήγαμε μεταξύ 1 κ 2ου χρόνου. Τα δευτεεε χριστούγεννα πέρασαν πιο ομαλα. μετά ήρθε ο κόρινοιος. το καλοκαίρι που πήγαμε στην πεθερά μου πέρσι ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα. αλλά οι παππούδες πάντα ήταν κ θα είναι ξένοι. που είναι λογικό. εδώ για μένα ήταν ξένη η μια γιαγιά μου που μένει στην Αθήνα που τη βλέπαμε μόνο μια φορά το μήνα, δεν θα είναι οι παππούδες που βλέπει λίγες μέρες το χρόνο; 

[Yovanna]

8 hours ago, Έσπερος said:

Όταν πήγαινα στην αρχη το παιδί δεν ξεκολλούσε από εμένα ούτε για να πάω στην τουαλέτα, ενώ ποτέ δεν ήταν έτσι. με το ζόρι το άφηνα για να πάω στον γυναικολόγο. Το να πάω εγω να δω τη μαμα μου τι νόημα έχει αν δεν πάρω το παιδί μαζί, και γιατί να πάρω το παιδί από τους παππούδες που μόλις έχει δει κ ίσως συνηθίσει για να πάμε στους άλλους παππούδες κ μετά πάλι μπρος πίσω για πόσες μέρες σαν μπαλάκι του τένις;

 

8 hours ago, Έσπερος said:

δεν τρέχουμε από τραπέζι σε τραπέζι. χριστούγεννα τρώμε με την πεθερά μου κ τον κουνιάδο μου. 2η μέρα συνήθως στη μαμα μου που την πρώτη χρόνο του παιδιού δεν το κάναμε έτσι κ έγινε ο χαμός αυτός. μετά αναλόγως, αν είναι εργάσιμες μέρες πηγαίναμε σε γυναικολόγο, οδοντίατρο οφθαλμίατρο κλπ που τώρα τέρμα, πάμε στο νησί πλέον ή κάποια ψώνια. παιδικές χαρές στο ενδιάμεσο γιατί ο μικρός έχει συνηθίσει να βγαίνει κ να παίζει έξω, αν είμαστε τυχεροί βλέπουμε τον κουνιάδο μου άλλη μια μέρα στην παιδική χαρα. μετά πάμε στη μαμα μου, κάνουμε εκεί τα γενέθλια άρα φεύγει μια μέρα έτσι, μετά φτάνει κ πρωτοχρονιά, κάνουμε ένα τραπέζι με τη γθαγια μου κ τη θεια μου, και ποτέ δεν καταφέρνουμε κάτι άλλο γιατί κ τις δυο φορές που πήγαμε ο μικρός αρρώστησε στο ενδιάμεσο κ κολλούσαμε κ εμεισ κ το δεύτερο μισο των διακοπών περνούσε έτσι. αυτά ειδικά τα χριστούγεννα. ειλικρινα κάτι άλλες φορές που πήγαμε για 3 μέρες κ με πολύ τρέξιμο, τη μια επιτροπές εξωσωματικής, την άλλη άλλο θέμα υγείας, την αλλη κάτι βαφτίσια, είχαμε περάσει πολύ πιο χαλαρά, όσο κι αν είναι παράδοξο. μέναμε σε ένα από τα δυο σπίτια, πηγαίναμε τη μια μέρα βόλτα με τους άλλους, κάναμε τις δουλειές μας κ όλα οκ

Γιατί καλέ παίρνετε όλους τους γιατρούς παραμάζωμα όταν πηγαίνετε Αθήνα? Και τι εννοείς μπαλάκι το παιδί επειδή ενώ μένετε στα πεθερικά σου, θα πάτε επίσκεψη στους άλλους παππούδες? Εγώ νομίζω πως την πρώτη μέρα, θα τακτοποιούσα τα πράγματα μας και θα κανόνιζα να πάμε όλοι μαζί σε κάποιο ταβερνάκι το βράδυ , για να τους δω όλους. αν δεν γινόταν, σίγουρα την επόμενη το μεσημέρι θα πηγαίναμε στους δικούς μου. Πού ψυχαναγκαστικό μου φαίνεται να πρέπει να περιμένουν να έρθει  η σειρά τους.

[Έσπερος]

πρίν από 47 λεπτά , Yovanna είπε:

 

Γιατί καλέ παίρνετε όλους τους γιατρούς παραμάζωμα όταν πηγαίνετε Αθήνα? Και τι εννοείς μπαλάκι το παιδί επειδή ενώ μένετε στα πεθερικά σου, θα πάτε επίσκεψη στους άλλους παππούδες? Εγώ νομίζω πως την πρώτη μέρα, θα τακτοποιούσα τα πράγματα μας και θα κανόνιζα να πάμε όλοι μαζί σε κάποιο ταβερνάκι το βράδυ , για να τους δω όλους. αν δεν γινόταν, σίγουρα την επόμενη το μεσημέρι θα πηγαίναμε στους δικούς μου. Πού ψυχαναγκαστικό μου φαίνεται να πρέπει να περιμένουν να έρθει  η σειρά τους.

Στο νησί δεν έχει τόσο καλούς γιατρούς, όλοι οι νησιώτες στηξ Αθήνα παρακολουθούνται. αυτά ήταν συνήθειες από πριν κάνουμε το παιδί. τώρα τις κόψαμε. δεν καταλαβαίνετε ότι μιλάμε για χριστούγεννα που φτάνουμε παραμονή κ φυσικά ανήμερα γίνεται ένα τραπέζι, δεν υπάρχουν ταβερνάκια κ τετοια. σε άλλες φάσεις που πήγαμε όντως συναντιόμασταν έξω κ ήταν πιο απλα. επίσης δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει να είσαι κάπου με ένα παιδί που κλαίει όλη μέρα. προφανώς χρειάζεται χρόνος προσαρμογής. αυτά έγιναν την πρώτη χρόνια που ήταν κάτι πρωτόγνωρο για όλους. τις άλλες φορές υπήρχε μεγαλύτερη ευελιξία, όμως γενικα ο μικρός ήταν γκρινιάρης κ δεν ήθελε πολλά πολλά με τους παππούδες. με τη νονά, με θείους κ ξαδέρφια ήταν πολύ καλύτερα. επίσης σε συναντήσεις εκτός σπιτιου ήταν εξαιρετικά, μέσα στα σπίτια ήταν το θέμα. 

 

Επίσης είχαν υπάρξει άλλες φορές που και χωρίς το παιδί, είχαμε περάσει περισσότερο χρόνο σε δικές μου υποχρεώσεις αφήνοντας στην άκρη δικές του, εννοώ ήταν πιο πιθανό να δούμε τη γθαγια μου και τη θεια μου παρά τον αδερφό του. απλώς για τη μια φορά που βρέθηκαν οι δικοί κου λίγο ριγμένοι έγινε μεγάλο θέμα ενώ γθα τις άλλες φορές δεν γινόταν από την πλευρά τους. 

[Anna3011]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

 

Επίσης είχαν υπάρξει άλλες φορές που και χωρίς το παιδί, είχαμε περάσει περισσότερο χρόνο σε δικές μου υποχρεώσεις αφήνοντας στην άκρη δικές του, εννοώ ήταν πιο πιθανό να δούμε τη γθαγια μου και τη θεια μου παρά τον αδερφό του. απλώς για τη μια φορά που βρέθηκαν οι δικοί κου λίγο ριγμένοι έγινε μεγάλο θέμα ενώ γθα τις άλλες φορές δεν γινόταν από την πλευρά τους. 

Μα είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα το έχουν οι δικοί σου και εσύ, η οικογένεια του άντρα σου φαίνεται πολύ πιο νορμάλ. Εσείς από ότι καταλαβαίνω κάνετε καταμέτρηση των ημερών που πήγατε στη μια οικογένεια και στην άλλη, πόσους συγγενείς είδατε δικούς σου και πόσους δικούς του, μπας και σας ρίξουν στη μοιρασιά. Ο άντρας σου προφανώς έχει απηυδύσει και έχει αφεθεί στην παράνοια της οικογένειάς σου στις διακοπές, με τι λογική "10 μέρες είναι θα περάσουν". Ότι δε διασκεδάζει πάντως κανείς στις διακοπές του να το προσέξετε.

[Έσπερος]

πρίν από 12 λεπτά , Anna3011 είπε:

Μα είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα το έχουν οι δικοί σου και εσύ, η οικογένεια του άντρα σου φαίνεται πολύ πιο νορμάλ. Εσείς από ότι καταλαβαίνω κάνετε καταμέτρηση των ημερών που πήγατε στη μια οικογένεια και στην άλλη, πόσους συγγενείς είδατε δικούς σου και πόσους δικούς του, μπας και σας ρίξουν στη μοιρασιά. Ο άντρας σου προφανώς έχει απηυδύσει και έχει αφεθεί στην παράνοια της οικογένειάς σου στις διακοπές, με τι λογική "10 μέρες είναι θα περάσουν". Ότι δε διασκεδάζει πάντως κανείς στις διακοπές του να το προσέξετε.

Κοίτα έχει κ η πεθερά μου ιδιορρυθμίες απλώς ο άντρας μιυ βάζει πάγο. δλδ μια φορά που τη ρώτησε κάτι για το πρόγραμμα του αδερφού του κ η πεθερά μου είπε ότι είναι πηγμένος κ δεν θα μπορούμε  με τον βρούμε εύκολα, κ μετά μας είπε ότι ο αδερφός του απόρησε που δεν τους είδαμε, της είπε ότι εκείνη μας είπε ότι δεν προλαβαίνει κ αν θέλαμε κ εμείς να παρεξηγήσουμε θα αναρωτιόμασταν γιατί μας το είπε αυτό λες κ θα ενοχλουσαμε. κ δεν είπε κουβέντα γιατί κατάλαβε ότι τα είχε μοερδεψει εκείνη τα πράγματα. Απλώς εγω από τότε που γεννήθηκε ο μικρός πληρώνω για διαφορα όχι που δεν είπα τα προηγούμενα χρόνια, και κυρίως διαφορα πράγματα που δεν είχα σκεφτεί ότι μπορεί να ήθελε να γίνονταν αλλιώς εκείνος όπως πχ το να κυκλοφορούμε πακέτο με τους γονείς μου αντί να κανονίζω μόνη μου με τους συγγενείς που ήθελα, ή να θεωρώ δεδομένο ότι το καλοκαίρι θα πάμε σε κάποιες εκδηλώσεις που πηγαίναμε με τους γονείς μου χωρίς να του πω τι είναι κ αν του αρέσει κλπ. Τώρα βέβαια έχει πάψει κ εκείνος να είναι πολύ συνεργάσιμος κ ενίοτε πάει στο άλλο άκρο. πάντως την τελευταία φορά στο εξοχικό περασαμε πολύ ωραία, κ τώρα που θα έρθουν οι γονείς μου θα περάσουμε ωραία, τα χριστούγεννα θα δούμε... 

[Anna3011]

πρίν από 6 λεπτά , Έσπερος είπε:

Κοίτα έχει κ η πεθερά μου ιδιορρυθμίες απλώς ο άντρας μιυ βάζει πάγο. δλδ μια φορά που τη ρώτησε κάτι για το πρόγραμμα του αδερφού του κ η πεθερά μου είπε ότι είναι πηγμένος κ δεν θα μπορούμε  με τον βρούμε εύκολα, κ μετά μας είπε ότι ο αδερφός του απόρησε που δεν τους είδαμε, της είπε ότι εκείνη μας είπε ότι δεν προλαβαίνει κ αν θέλαμε κ εμείς να παρεξηγήσουμε θα αναρωτιόμασταν γιατί μας το είπε αυτό λες κ θα ενοχλουσαμε. κ δεν είπε κουβέντα γιατί κατάλαβε ότι τα είχε μοερδεψει εκείνη τα πράγματα. Απλώς εγω από τότε που γεννήθηκε ο μικρός πληρώνω για διαφορα όχι που δεν είπα τα προηγούμενα χρόνια, και κυρίως διαφορα πράγματα που δεν είχα σκεφτεί ότι μπορεί να ήθελε να γίνονταν αλλιώς εκείνος όπως πχ το να κυκλοφορούμε πακέτο με τους γονείς μου αντί να κανονίζω μόνη μου με τους συγγενείς που ήθελα, ή να θεωρώ δεδομένο ότι το καλοκαίρι θα πάμε σε κάποιες εκδηλώσεις που πηγαίναμε με τους γονείς μου χωρίς να του πω τι είναι κ αν του αρέσει κλπ. Τώρα βέβαια έχει πάψει κ εκείνος να είναι πολύ συνεργάσιμος κ ενίοτε πάει στο άλλο άκρο. πάντως την τελευταία φορά στο εξοχικό περασαμε πολύ ωραία, κ τώρα που θα έρθουν οι γονείς μου θα περάσουμε ωραία, τα χριστούγεννα θα δούμε... 

Καλά ο άντρας σου με τον αδερφό του δε μιλάνε μεταξύ τους όταν πάτε Αθήνα; Η πεθερά σου κανονίζει τις συναντήσεις τους; Παιδιά,

μου φαίνεται έχετε όλοι θέματα επικοινωνίας .

Ασχέτως πάντως με όλα αυτά και όσο το παιδί μεγαλώνει νομίζω θα ισορροπήσετε κάπως. Φροντίστε όμως να κάνετε εσείς το πρόγραμμα και όχι να σας το κάνουν οι άλλοι. Επιλέξτε τα τραπέζια που θέλετε να συμμετέχετε και ενημερώστε τους υπόλοιπους απλά χωρίς ενοχές και απολογίες. Δεν αξίζει βρε συ Έσπερος να τρώγεσαι σε όλες τις διακοπές με μια μόνιμη αίσθηση ότι κάτι δεν έκανες σωστά. Η μαμά σου πχ καταλαβαίνω ότι ποτέ δεν είναι ευχαριστημένη. Σταμάτα λοιπόν να κάνεις υπερπροσπάθεια να πας με τα νερά της. Θα τρελαθείς.

[Έσπερος]

πρίν από 4 λεπτά , Anna3011 είπε:

αλά ο άντρας σου με τον αδερφό του δε μιλάνε μεταξύ τους όταν πάτε Αθήνα; Η πεθερά σου κανονίζει τις συναντήσεις τους; Παιδιά,

μου φαίνεται έχετε όλοι θέματα επικοινωνίας .

όχι καλε, τον έψαχνε κ δεν τον έβρισκε κ γι αυτό ρώτησε την πεθερά μου κ του είπε κάτι κουφό του στιλ άσε τον αδερφό σου τρέχει γιατί έχει διπλοβάρδιες κλπ, αφού είδε ότι πήρες θα σε πάρει αν μπορεί κλπ. Ε κ δεν τον πήρε, ή τον πήρε να χαιρετίσει πριν φύγουμε, κ μετά η πεθερά μου είπε ότι απόρησε που δεν τους είδαμε!!! 

[Yovanna]

16 minutes ago, Έσπερος said:

όχι καλε, τον έψαχνε κ δεν τον έβρισκε κ γι αυτό ρώτησε την πεθερά μου κ του είπε κάτι κουφό του στιλ άσε τον αδερφό σου τρέχει γιατί έχει διπλοβάρδιες κλπ, αφού είδε ότι πήρες θα σε πάρει αν μπορεί κλπ. Ε κ δεν τον πήρε, ή τον πήρε να χαιρετίσει πριν φύγουμε, κ μετά η πεθερά μου είπε ότι απόρησε που δεν τους είδαμε!!! 

συγνώμη, για 2 μέρες είχατε πάει? Είναι δυνατόν να πηγαίνετε διακοπές στην Αθήνα και να μη βλέπει τον αδερφό του? Σορυ κιόλας, απλά μου φαίνεται περίεργο. Προφανώς δεν θα είναι καθόλου δεμένοι, συμβαίνει και αυτό. Η πεθερά πάντως σίγουρα δεν φταίει που το είπε αυτό. Σας εύχομαι φέτος να περάσετε πιο ξένοιαστα. Έχει μεγαλώσει και ο μικρός και θα κάθεται με του παππούδες, οπότε θα κάνετε και πράγματα μόνοι σας.

[Έσπερος]

πρίν από 14 λεπτά , Yovanna είπε:

συγνώμη, για 2 μέρες είχατε πάει? Είναι δυνατόν να πηγαίνετε διακοπές στην Αθήνα και να μη βλέπει τον αδερφό του? Σορυ κιόλας, απλά μου φαίνεται περίεργο. Προφανώς δεν θα είναι καθόλου δεμένοι, συμβαίνει και αυτό. Η πεθερά πάντως σίγουρα δεν φταίει που το είπε αυτό. Σας εύχομαι φέτος να περάσετε πιο ξένοιαστα. Έχει μεγαλώσει και ο μικρός και θα κάθεται με του παππούδες, οπότε θα κάνετε και πράγματα μόνοι σας.

Αν θυμάμαι καλά ήταν 1-2 μέρες που γυρνούσαμε από το χωριό μου κ θα φεύγαμε για το νησί, η πεθερά μου ίσως ήταν στο εξοχικό κ μέναμε στους γονείς μου κ τον έψαχνε κ δεν τον έβρισκε. ε αφού δεν του απαντούσε τι να κάνουμε; έχει κ περίεργο ωράριο με βάρδιες της τελευραιασ στιγμής, το ξέρουμε στάνταρ ότι δεν μπορούμε να προγραμματίζουμε από πριν μαζί του κ προκύπτει πιο αυθόρμητα. Ενταξει τότε ήταν μια κακή συνεννόηση, αν κ δεν αποκλείεται στο ενδιάμεσο να είχαμε κανονίσει κάτι με τη γθαγια κ τη θεια μου  κ τη μέρα που είχαμε αφήσει κενή να μην μπορούσε τελικά ο αδερφός του, δεν τα θυμάμαι ακριβώς, πιθανότατα κάπως έτσι είχε γίνει. 

 

Παντως εγω δεν μεγάλωσα με το μοντέλο ότι εμείς κ οι γονείς μου είμαστε διαφορετική οικογένεια από τους παππούδες μας κ τα αδέρφια των γονιών μου, ειδικά στη μεριά της μαμάς μου που μέναμε όλοι μαζί, γενθκα υπήρχε ένα κοινό πρόγραμμα όλων των οικογενειών. Στον θείο μου δεν άρεσε πολύ αυτό κ σιγά σιγά απομακρύνθηκε κ δεν έχω καταλάβει ακόμα σε ποιο βαθμό είχε δίκιο κ σε ποιον βαθμό ήταν η δική του φαλλοκρατική νοοτροπία (γιατί είχε πολλά στραβά, αλλά ίσως σ αυτό ειδικά να μην ήταν τόσο στραβός). γι αυτό μου είναι δύσκολο γενικα να το διαχειριστώ. γιατί στο μυαλό μου ήταν ότι παντρεύομαι κ ο άντρας μου είναι μια προσθήκη στην οικογένεια κ συνεχίζουμε όπως ήμασταν παλιά. 

[ΑΡΓΚ]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

στο μυαλό μου ήταν ότι παντρεύομαι κ ο άντρας μου είναι μια προσθήκη στην οικογένεια κ συνεχίζουμε όπως ήμασταν παλιά. 

 

Δε θα διαφωνήσω ότι έτσι θα έπρεπε να συμβαίνει σε μια αγαπημένη οικογένεια και ένα αγαπημένο ζευγάρι. Ειδικά όταν υπάρχουν και παιδιά, έτσι κι αλλιώς, και σε καταστάσεις όπου ο γάμος μπορεί να μην κρατήσει τελικά, έχεις δεσμούς αίματος και με τα πεθερικά, και αν όλοι είναι λογικοί άνθρωποι και δεν έχουν γίνει ακραίες καταστάσεις, παραμένει ο δεσμός. Τις προάλλες ήμουν με μια φίλη χωρισμένη και ξαναπαντρεμένη, και μιλούσε με την πρώην πεθερά της που της έστειλε πράγματα από το χωριό και ανταλλάσσαν ευχές και η φίλη μου ανησυχούσε για την υγεία του πρώην πεθερού και έδινε στη γυναίκα συμβουλές, και πραγματικά μου άρεσε πάρα πολύ.

Αλλά άλλο να είσαι οικογένεια και άλλο να τα κάνεις όλα μαζί. Με την αδερφή της μαμάς μου ήμασταν πολύ κοντά όταν ήμουν παιδί, με τον ξάδερφό μου βρισκόμασταν συνέχεια, έχουμε περάσει πολλές διακοπές όλοι μαζί, και ποτέ δεν τα κάναμε όλα μαζί, ακόμη και σε διακοπές. Παρέα είναι, όχι καταναγκαστικά έργα. Και επειδή είναι οικογένεια και όχι ξένοι, εγώ πάντα το είχα ότι δεν παρεξηγούνται κιόλας εύκολα και ούτε κι εγώ.

[irin]

1 ώρα πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Δε θα διαφωνήσω ότι έτσι θα έπρεπε να συμβαίνει σε μια αγαπημένη οικογένεια και ένα αγαπημένο ζευγάρι. Ειδικά όταν υπάρχουν και παιδιά, έτσι κι αλλιώς, και σε καταστάσεις όπου ο γάμος μπορεί να μην κρατήσει τελικά, έχεις δεσμούς αίματος και με τα πεθερικά, και αν όλοι είναι λογικοί άνθρωποι και δεν έχουν γίνει ακραίες καταστάσεις, παραμένει ο δεσμός. Τις προάλλες ήμουν με μια φίλη χωρισμένη και ξαναπαντρεμένη, και μιλούσε με την πρώην πεθερά της που της έστειλε πράγματα από το χωριό και ανταλλάσσαν ευχές και η φίλη μου ανησυχούσε για την υγεία του πρώην πεθερού και έδινε στη γυναίκα συμβουλές, και πραγματικά μου άρεσε πάρα πολύ.

Αλλά άλλο να είσαι οικογένεια και άλλο να τα κάνεις όλα μαζί. Με την αδερφή της μαμάς μου ήμασταν πολύ κοντά όταν ήμουν παιδί, με τον ξάδερφό μου βρισκόμασταν συνέχεια, έχουμε περάσει πολλές διακοπές όλοι μαζί, και ποτέ δεν τα κάναμε όλα μαζί, ακόμη και σε διακοπές. Παρέα είναι, όχι καταναγκαστικά έργα. Και επειδή είναι οικογένεια και όχι ξένοι, εγώ πάντα το είχα ότι δεν παρεξηγούνται κιόλας εύκολα και ούτε κι εγώ.

Σωστά. Άλλωστε κι αυτό που λέει η Έσπερος ότι "ο  άντρας μου είναι μια προσθήκη στην οικογένεια κ συνεχίζουμε όπως ήμασταν παλιά" είναι καλό, όμως πρέπει να σκεφτούμε και ότι αντίστοιχα και για τον άντρα η γυναίκα είναι μια προσθήκη στην οικογένεια και συνεχίζει όπως παλιά... όμως τώρα αναγκαστικά πρέπει να σκεφτούν και οι 2 και το άλλο σόι,  το "όπως παλιά" πρέπει να ισχύει και για τους δύο. Οπότε σε κάποιο βαθμό σίγουρα  θα αλλάξουν κάποιες συνήθειες.

Εκτός αν τα 2 σόγια κολλήσουν τόσο πολύ, που σε όλες τις γιορτές κλπ συνδυάζονται όλοι!

[Έσπερος]

Δεν το εννοώ τόσο καλοπροαίρετα όσο εσείς.Εννοώ ότι δεν είχα αντιληφθεί ότι με τον γάμο ενώνονται δυο άνθρωποι από δυο διαφορετικές οικογένεια που φέρνουν δικές τους συνήθειες κ θα κάνουν κάτι νέο, ακολουθώντας ως ένα βαθμό με κοινή απόφαση τις συνήθειες των μεν ή των δε, άρα κ οι δυο θα σταματήσουν ή θα αραιώσουν να κάνουν κάποια πράγματα που έκαναν με τους γονείς τους. Ο άντρας μου έχει φύγει από τα 18 οπότε δεν είχε κοινές συνήθειες. η κοινή συνήθεια τους ήταν κ είναι το φαγητό. επισκέψεις σε συγγενείς ή εκκλησιασμοί κ κοινωνία ή εκδηλώσεις στο χωριό, δεν ήταν στις συνήθειες τους ούτως ή άλλως κ όταν ήταν μικρά. εγω λοιπόν δν είχα να προσαρμοστώ σε κάτι. εμείς όμως έχουμε συγκεκριμένες συνήθειες, κάποιες από τις οποίες ακολουθουσα από συνήθεια, άλλες για να αποφύγω γκρίνια, άλλες γιατί μου άρεσαν., κάποιες τις έκοψα όταν έφυγα ιδίως αυτές που δν με συγκινούσαν πολύ όπως το να κοιμωναμε όποτε ήθελε η μαμα μου. Ε δεν είχα συνειδητοποιήσει ακριβώς ότι για τον άντρα μου δεν είναι ακριβώς αυτονόητο ότι πάμε στο τάδε λαογραφικό φεστιβάλ ή στην τάδε λειτουργία σε συγκεκριμένο εκκλησάκι του χωριού  επειδή μας είναι συνήθεια κ αυτό να του ανακοινώνεται μάλιστα σαν κάτι δεδομένο (ενώ ξέρει κιολας ότι εγώ δεν πάω λόγω πίστης αλλά λόγω εθίμου) κ αυτό δεν μπορεί να αλλάξει επειδή έχει καύσωνα κ προτιμάμε να πάμε για μπάνιο τελικά ή επειδή κάτσαμε το μεσημέρι σε μια ψαροταβέρνα κ ήμασταν πτώματα αλλά φύγαμε αρον αρον γιατί έπρεπε να πάμε εκεί το απόγευμα χωρίς να το έχουμε συζητήσει. 

 

οι παππούδες μου όλοι κ γενικα τα δυο σόγια είχαν εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ τους κ όντως κάναμε πολλά μαζί. όμως στο σόι της μαμάς μου ήταν μια φάση  ότι όλοι είναι ένα, γονείς, παιδιά, αδέρφια, θείοι, θείες κλπ. να συζητάνε οικογενειακές λεπτομέρειες μεταξύ τους σε βαθμό αηδίας κλπ. -εξ ου κ τα το θα πει η θεια που μένεις με άντρα χωρίς να αρραβωνιαστείτε κλπ. επίσης στο σπίτι δεν υπήρχε ιδιωτικότητα μεταξύ των οικογενειών, αν θέλαμε κάτι χτυπούσαμε την πόρτα κ μπαίναμε. ταυτόχρονα όμως με τα πεθερικά της η μαμα μου είχε πολύ επίσημες σχέσεις δλδ στην άλλη γιαγιά πηγαίναμε επίσκεψη με δωρα, γλυκά κ τα καλά ρούχα κ επίσημο τραπέζι κ το ίδιο κράτησε όταν παντρεύτηκε κ η θεια μου κ από τότε θυμάμαι μια μόνιμο γκρίνια για το πώς θα γίνουν οι γιορτές κ θα συνδυαστούν όλοι που φυσικά πάντα έφταιγε το άλλο σόι δλδ του άντρα της θείας μου που μας χαλάνε τα σχέδια. έτσι κ τώρα αν είναι να πάμε στη γιαγιά μου δεν παίζει να πούμε ότι είμαστε δίπλα κ να ρωτήσουμε αν ειναο εκεί να πεταχτουμε, πρέπει να το έχουμε κανονίσει από πριν από μέρες, να δεσμεύσουμε ώρα, βασικά να το κανονίσει η μαμα μου γιατί θα πάμε ολοι μαζί έτσι κ αλλιώς, κ έτσι δεν συνδυάζεται με κάτι πιο φλου ότι μπορεί να δούμε κάποιον φίλο ή να πάμε για ψώνια κ να αργήσουμε κλπ. ενώ στους θείους του ο άντρας μου παίρνει τηλ, λέει ότι έχουμε λίγο χρόνο κ λέμε να πάμε να τους δούμε για λίγο έτσι χώρος προετοιμασια. 

[love kids]

πρίν από 30 λεπτά , Έσπερος είπε:

Δεν το εννοώ τόσο καλοπροαίρετα όσο εσείς.Εννοώ ότι δεν είχα αντιληφθεί ότι με τον γάμο ενώνονται δυο άνθρωποι από δυο διαφορετικές οικογένεια που φέρνουν δικές τους συνήθειες κ θα κάνουν κάτι νέο, ακολουθώντας ως ένα βαθμό με κοινή απόφαση τις συνήθειες των μεν ή των δε, άρα κ οι δυο θα σταματήσουν ή θα αραιώσουν να κάνουν κάποια πράγματα που έκαναν με τους γονείς τους. Ο άντρας μου έχει φύγει από τα 18 οπότε δεν είχε κοινές συνήθειες. η κοινή συνήθεια τους ήταν κ είναι το φαγητό. επισκέψεις σε συγγενείς ή εκκλησιασμοί κ κοινωνία ή εκδηλώσεις στο χωριό, δεν ήταν στις συνήθειες τους ούτως ή άλλως κ όταν ήταν μικρά. εγω λοιπόν δν είχα να προσαρμοστώ σε κάτι. εμείς όμως έχουμε συγκεκριμένες συνήθειες, κάποιες από τις οποίες ακολουθουσα από συνήθεια, άλλες για να αποφύγω γκρίνια, άλλες γιατί μου άρεσαν., κάποιες τις έκοψα όταν έφυγα ιδίως αυτές που δν με συγκινούσαν πολύ όπως το να κοιμωναμε όποτε ήθελε η μαμα μου. Ε δεν είχα συνειδητοποιήσει ακριβώς ότι για τον άντρα μου δεν είναι ακριβώς αυτονόητο ότι πάμε στο τάδε λαογραφικό φεστιβάλ ή στην τάδε λειτουργία σε συγκεκριμένο εκκλησάκι του χωριού  επειδή μας είναι συνήθεια κ αυτό να του ανακοινώνεται μάλιστα σαν κάτι δεδομένο (ενώ ξέρει κιολας ότι εγώ δεν πάω λόγω πίστης αλλά λόγω εθίμου) κ αυτό δεν μπορεί να αλλάξει επειδή έχει καύσωνα κ προτιμάμε να πάμε για μπάνιο τελικά ή επειδή κάτσαμε το μεσημέρι σε μια ψαροταβέρνα κ ήμασταν πτώματα αλλά φύγαμε αρον αρον γιατί έπρεπε να πάμε εκεί το απόγευμα χωρίς να το έχουμε συζητήσει. 

 

οι παππούδες μου όλοι κ γενικα τα δυο σόγια είχαν εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ τους κ όντως κάναμε πολλά μαζί. όμως στο σόι της μαμάς μου ήταν μια φάση  ότι όλοι είναι ένα, γονείς, παιδιά, αδέρφια, θείοι, θείες κλπ. να συζητάνε οικογενειακές λεπτομέρειες μεταξύ τους σε βαθμό αηδίας κλπ. -εξ ου κ τα το θα πει η θεια που μένεις με άντρα χωρίς να αρραβωνιαστείτε κλπ. επίσης στο σπίτι δεν υπήρχε ιδιωτικότητα μεταξύ των οικογενειών, αν θέλαμε κάτι χτυπούσαμε την πόρτα κ μπαίναμε. ταυτόχρονα όμως με τα πεθερικά της η μαμα μου είχε πολύ επίσημες σχέσεις δλδ στην άλλη γιαγιά πηγαίναμε επίσκεψη με δωρα, γλυκά κ τα καλά ρούχα κ επίσημο τραπέζι κ το ίδιο κράτησε όταν παντρεύτηκε κ η θεια μου κ από τότε θυμάμαι μια μόνιμο γκρίνια για το πώς θα γίνουν οι γιορτές κ θα συνδυαστούν όλοι που φυσικά πάντα έφταιγε το άλλο σόι δλδ του άντρα της θείας μου που μας χαλάνε τα σχέδια. έτσι κ τώρα αν είναι να πάμε στη γιαγιά μου δεν παίζει να πούμε ότι είμαστε δίπλα κ να ρωτήσουμε αν ειναο εκεί να πεταχτουμε, πρέπει να το έχουμε κανονίσει από πριν από μέρες, να δεσμεύσουμε ώρα, βασικά να το κανονίσει η μαμα μου γιατί θα πάμε ολοι μαζί έτσι κ αλλιώς, κ έτσι δεν συνδυάζεται με κάτι πιο φλου ότι μπορεί να δούμε κάποιον φίλο ή να πάμε για ψώνια κ να αργήσουμε κλπ. ενώ στους θείους του ο άντρας μου παίρνει τηλ, λέει ότι έχουμε λίγο χρόνο κ λέμε να πάμε να τους δούμε για λίγο έτσι χώρος προετοιμασια. 

Δε μου πέφτει λόγος κι αφού σε εσάς αρέσει, μια χαρά. Εγώ κουράστηκα κι αγχώθηκα και μόνο που τα διάβασα. 

[little lamb]

Νομίζω ότι πρέπει να ξεκαθαρίσεις με τον εαυτό σου αν πχ στο τάδε εκκλησάκι που γιορτάζει ή στην τάδε θεία θες να πας η ίδια ή απλά το νιώθεις σαν υποχρέωση επειδή ήταν συνήθεια. Αν θες να πας η ίδια, απλά λες στον άντρα σου ότι θες να πας/πάτε, χωρίς "λέει η μαμά μου". Αν δεν θες η ίδια να πας δεν βλέπω το λόγο να πας/πάτε! Εγώ έτσι κάνω, και όντως κάνουμε κάποιες συνήθειες που είχα με την οικογένειά μου, όπως τέτοια πανηγύρια σε εκκλησάκια στο χωριό ή να δούμε θείες ή κάποια μνημόσυνα ξερω'γω, αλλά επειδή θέλω η ίδια, δεν λέω ότι "λέει η μαμά μου να πάμε εκεί". Αν δεν θέλω η ίδια απλά δεν παμε. Κι αν έχει τύχει να υπάρχει κάποια τέτοια επιθυμία της μαμας μου που εγώ δεν θέλω, του λέω ευθέως ότι κι εγώ βαριέμαι και δεν θέλω αυτό που είπε η μαμά μου και μπορεί μεν να πάμε, αλλά ξέρει ότι κι εγώ δεν πολυθελω, δεν το παρουσιάζω σαν ότι επειδή το λεει η μαμά μου έχει δίκιο και πρέπει να συμφωνήσουμε ολοι μαζί της. Αν δοκιμάσεις έτσι μπορεί να βοηθήσει. Νομίζω δεν έχεις ξεκαθαρίσει τι θες εσύ η ίδια.

[Yovanna]

2 hours ago, Έσπερος said:

Δεν το εννοώ τόσο καλοπροαίρετα όσο εσείς.Εννοώ ότι δεν είχα αντιληφθεί ότι με τον γάμο ενώνονται δυο άνθρωποι από δυο διαφορετικές οικογένεια που φέρνουν δικές τους συνήθειες κ θα κάνουν κάτι νέο, ακολουθώντας ως ένα βαθμό με κοινή απόφαση τις συνήθειες των μεν ή των δε, άρα κ οι δυο θα σταματήσουν ή θα αραιώσουν να κάνουν κάποια πράγματα που έκαναν με τους γονείς τους. Ο άντρας μου έχει φύγει από τα 18 οπότε δεν είχε κοινές συνήθειες. η κοινή συνήθεια τους ήταν κ είναι το φαγητό. επισκέψεις σε συγγενείς ή εκκλησιασμοί κ κοινωνία ή εκδηλώσεις στο χωριό, δεν ήταν στις συνήθειες τους ούτως ή άλλως κ όταν ήταν μικρά. εγω λοιπόν δν είχα να προσαρμοστώ σε κάτι. εμείς όμως έχουμε συγκεκριμένες συνήθειες, κάποιες από τις οποίες ακολουθουσα από συνήθεια, άλλες για να αποφύγω γκρίνια, άλλες γιατί μου άρεσαν., κάποιες τις έκοψα όταν έφυγα ιδίως αυτές που δν με συγκινούσαν πολύ όπως το να κοιμωναμε όποτε ήθελε η μαμα μου. Ε δεν είχα συνειδητοποιήσει ακριβώς ότι για τον άντρα μου δεν είναι ακριβώς αυτονόητο ότι πάμε στο τάδε λαογραφικό φεστιβάλ ή στην τάδε λειτουργία σε συγκεκριμένο εκκλησάκι του χωριού  επειδή μας είναι συνήθεια κ αυτό να του ανακοινώνεται μάλιστα σαν κάτι δεδομένο (ενώ ξέρει κιολας ότι εγώ δεν πάω λόγω πίστης αλλά λόγω εθίμου) κ αυτό δεν μπορεί να αλλάξει επειδή έχει καύσωνα κ προτιμάμε να πάμε για μπάνιο τελικά ή επειδή κάτσαμε το μεσημέρι σε μια ψαροταβέρνα κ ήμασταν πτώματα αλλά φύγαμε αρον αρον γιατί έπρεπε να πάμε εκεί το απόγευμα χωρίς να το έχουμε συζητήσει. 

 

οι παππούδες μου όλοι κ γενικα τα δυο σόγια είχαν εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ τους κ όντως κάναμε πολλά μαζί. όμως στο σόι της μαμάς μου ήταν μια φάση  ότι όλοι είναι ένα, γονείς, παιδιά, αδέρφια, θείοι, θείες κλπ. να συζητάνε οικογενειακές λεπτομέρειες μεταξύ τους σε βαθμό αηδίας κλπ. -εξ ου κ τα το θα πει η θεια που μένεις με άντρα χωρίς να αρραβωνιαστείτε κλπ. επίσης στο σπίτι δεν υπήρχε ιδιωτικότητα μεταξύ των οικογενειών, αν θέλαμε κάτι χτυπούσαμε την πόρτα κ μπαίναμε. ταυτόχρονα όμως με τα πεθερικά της η μαμα μου είχε πολύ επίσημες σχέσεις δλδ στην άλλη γιαγιά πηγαίναμε επίσκεψη με δωρα, γλυκά κ τα καλά ρούχα κ επίσημο τραπέζι κ το ίδιο κράτησε όταν παντρεύτηκε κ η θεια μου κ από τότε θυμάμαι μια μόνιμο γκρίνια για το πώς θα γίνουν οι γιορτές κ θα συνδυαστούν όλοι που φυσικά πάντα έφταιγε το άλλο σόι δλδ του άντρα της θείας μου που μας χαλάνε τα σχέδια. έτσι κ τώρα αν είναι να πάμε στη γιαγιά μου δεν παίζει να πούμε ότι είμαστε δίπλα κ να ρωτήσουμε αν ειναο εκεί να πεταχτουμε, πρέπει να το έχουμε κανονίσει από πριν από μέρες, να δεσμεύσουμε ώρα, βασικά να το κανονίσει η μαμα μου γιατί θα πάμε ολοι μαζί έτσι κ αλλιώς, κ έτσι δεν συνδυάζεται με κάτι πιο φλου ότι μπορεί να δούμε κάποιον φίλο ή να πάμε για ψώνια κ να αργήσουμε κλπ. ενώ στους θείους του ο άντρας μου παίρνει τηλ, λέει ότι έχουμε λίγο χρόνο κ λέμε να πάμε να τους δούμε για λίγο έτσι χώρος προετοιμασια. 

Υπάρχουν και χειρότερα πες του άντρα σου. Μου έλεγε παλιός μου μαθητής, παντρεμένος χρόνια πια, ότι με την γυναίκα του, αρραβωνιαστικία  του ακόμη τότε που το συζητούσαμε, οι διακοπές τους ήταν ως εξής: Η κοπέλα ήταν από νησί των Κυκλάδων, κόρη παπά , με άλλα 5 αδέρφια (αγόρια). Συζούσανε στην Αθήνα, αλλά κάθε καλοκαίρι, πηγαίναν στους δικούς της στο νησί. Είναι ζήτημα αν όλο το καλοκαίρι έκανε ο άνθρωπος ένα μπάνιο στο νησί, διότι η κοπέλα έπρεπε κάθε μέρα να βοηθάει τη μητέρα της στην ετοιμασία του φαγητού για όλη την οικογένεια, καθώς και στις δουλειές του σπιτιού. Το βράδυ πάλι τα ίδια, καθώς έτρωγαν πάλι όλοι μαζί. Αυτές ήταν οι διακοπές τους.. είχα φρικάρει που μου το έλεγε (28 χρονών αυτός στο μεταξύ). Το περίεργο είναι ότι το κατανοούσε απόλυτα και δεν παραπονιόταν καθόλου. Επίσης όταν παντρεύτηκε, μετακόμισαν στο νησί , ενώ είχε καλή θέση εδώ σε μεγάλη εταιρία!

[Έσπερος]

13 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Νομίζω ότι πρέπει να ξεκαθαρίσεις με τον εαυτό σου αν πχ στο τάδε εκκλησάκι που γιορτάζει ή στην τάδε θεία θες να πας η ίδια ή απλά το νιώθεις σαν υποχρέωση επειδή ήταν συνήθεια. Αν θες να πας η ίδια, απλά λες στον άντρα σου ότι θες να πας/πάτε, χωρίς "λέει η μαμά μου". Αν δεν θες η ίδια να πας δεν βλέπω το λόγο να πας/πάτε! Εγώ έτσι κάνω, και όντως κάνουμε κάποιες συνήθειες που είχα με την οικογένειά μου, όπως τέτοια πανηγύρια σε εκκλησάκια στο χωριό ή να δούμε θείες ή κάποια μνημόσυνα ξερω'γω, αλλά επειδή θέλω η ίδια, δεν λέω ότι "λέει η μαμά μου να πάμε εκεί". Αν δεν θέλω η ίδια απλά δεν παμε. Κι αν έχει τύχει να υπάρχει κάποια τέτοια επιθυμία της μαμας μου που εγώ δεν θέλω, του λέω ευθέως ότι κι εγώ βαριέμαι και δεν θέλω αυτό που είπε η μαμά μου και μπορεί μεν να πάμε, αλλά ξέρει ότι κι εγώ δεν πολυθελω, δεν το παρουσιάζω σαν ότι επειδή το λεει η μαμά μου έχει δίκιο και πρέπει να συμφωνήσουμε ολοι μαζί της. Αν δοκιμάσεις έτσι μπορεί να βοηθήσει. Νομίζω δεν έχεις ξεκαθαρίσει τι θες εσύ η ίδια.

ναι αυτό το έχω κάπως μπερδεμένο στο μυαλό μου γιατί γενικα πιο πολύ κινούμαι με το πρέπει παρα με το αν θέλω κάτι. Το πρέπει γενικα, ότι το τι θέλει η μαμα μου! Μου βγαίνει κάπως αυτόματα, δεν το κάνω επιτηδες. Κ επειδή δεν είμαι κ ευέλικτη κ λειτουργώ πολύ βάσει συνήθειας, δυσκολεύομαι να αλλάξω συνθήκες κ να σκεφτώ ότι κάτι μπορεί να γίνει αλλιώς. Αν έχω κολλήσει ότι κάτι γίνεται με συγκεκριμένο τρόπο, δεν ξεκολλαω. (κ σε χαζά πράγματα πχ αν δεν φτιάξαμε μαγιάτικο στεφάνι πρωτομαγιά, δεν μπορούμε να το φτιάξουμε την επόμενη γιατί δεν ήταν η μέρα που έπρεπε!!!) 
 

Βεβαια κ με λίγη δόση πονηριάς ενδεχομένως, εμενε συο μυαλό μου το να πεις ότι κάτι πρέπει να γίνει λειτουργεί πιο αποτελεσματικά από το να πεις ότι το θες, αν ειναο να πείσεις κάποιον. εγω δλδ αν μ ελεγε ο άντρας μου ότι θέλει κάτι που εμένα δν μου ποκυαρεσει, μάλλον θα κοιτούσα να το αποφύγω ενώ αν ελεγε ότι πρέπει, δεν θα είχα θέμα. Αλλά μάλλον μόνο εγω σκέφτομαι έτσι. 

[kotsifikos]

Η αλήθεια είναι  πως πολλές οικογένειες (Ελληνικές) έχουν την νοοτροπία που έχει η μαμά της έσπερος. Εγώ θυμάμαι που πράγματι έτρεχα σε όλους τους θείους και τις θείες μόνιμα, γιορτές γενέθλια γάμου βαφτίσεις, παντού!!!! Γέννησα και ένα χρόνο μετά δεν ήξεραν καν αν το παιδί ήταν αγόρι ή κορίτσι!!!! φοβερό??

Ευτυχώς που χρόνια πριν είχα αλλάξει στάση και δεν ένιωσα πολύ άσχημα (ένιωσα όμως λιγο), τις επισκέψεις τις έχω κόψει πολλά χρόνια, δεν έχω επαφές και δεν με νοιάζει και να έχω. Τους γονείς μας τους βλέπουμε δύο-τρεις φορές τον  μήνα και δεν κάνουμε ποτέ γιορτές μαζί , επιλέγουμε τους φίλους μας! Τώρα που μεγαλώνει και ο γιος μου δεν θέλω ούτε τα οικογενειακά τραπέζια με τους δικούς μου καθόλου γιατί τα παιδιά πια δεν ταιριάζουν μεταξύ τους και καταλήγουμε σε δράματα και δεν τα θέλω στην ζωή μου πια καθόλου. Σε καμία περίπτωση δεν θα ασκήσω στον γιο μου την πίεση που μου ασκούσαν οι δικοί μου να πηγαίνω μαζί τους στις κοινωνικές υποχρεώσεις επειδή έτσι ήταν το σωστό! Δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε αυτό, το θέμα είναι ο κάθε ένας να κάνει αυτό που τον κάνει να νιώθει καλά. Επίσης δεν μπορώ και αυτό το ''τι θα πει ο κόσμος'', γιατί να καθορίζουμε την ζωή μας με το τι θα πει ο κόσμος, γιατί ο κόσμος να μην ασχοληθεί με τα δικά του προβλήματα??

[little lamb]

Εγώ νομίζω ότι για θεματα που θέλουν οι γονείς και δεν πολυψηνεται ο σύζυγος, είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Κάνεις αυτό που σου είπα. Αν εσύ θες το κάνετε (και φυσικά λες ότι το θες εσύ), αν δεν θες δεν το κάνετε, κι αν για κάποια περίσταση όντως "πρέπει" και δεν πολυψηνεσαι ούτε η ίδια και του το δείξεις (πόσο συχνά να'ναι αυτό; ) ο άλλος λογικά συνήθως δείχνει κατανόηση σκεπτόμενος και ότι εντάξει όλοι οι μεγάλοι έχουν τα κολληματακια τους (και οι δικοί του) κ δεν χάλασε ο κόσμος μια φορά να γίνει και κάτι που δεν πολυψηνομαστε. Αν όμως αυτό το "πρέπει γιατί το λέει η μαμά μου" το'χεις μόνιμο ε τότε ναι δεν θα δείξει κατανόηση στις μεμονωμένες περιπτώσεις που όντως "πρέπει".

 

Αυτά αν θέλει κάτι ο γονιός που δεν θες εσύ.

 

Το πιο δύσκολο πιστεύω είναι αν θέλει κάτι ο σύζυγος που δεν το θες εσύ και οι γονείς σου, που τοτε πρέπει να παριστάνεις ότι συμφωνείς με το σύζυγο για να μη θεωρησουν ότι σε καταπιέζει ξερω'γω ή σε αποκόπτει κλπ!

 

 

πρίν από 27 λεπτά , kotsifikos είπε:

Η αλήθεια είναι  πως πολλές οικογένειες (Ελληνικές) έχουν την νοοτροπία που έχει η μαμά της έσπερος. Εγώ θυμάμαι που πράγματι έτρεχα σε όλους τους θείους και τις θείες μόνιμα, γιορτές γενέθλια γάμου βαφτίσεις, παντού!!!! Γέννησα και ένα χρόνο μετά δεν ήξεραν καν αν το παιδί ήταν αγόρι ή κορίτσι!!!! φοβερό??

 

Εγώ άλλη εντυπωση έχω από αυτό. Κι εμείς πηγαίναμε σε ένα σωρό τετοια, όμως κι εκείνοι έδειχναν και δείχνουν τεράστιο ενδιαφέρον, παρόλο που δεν τους παίρνω τηλ συχνά λόγω άλλων προτεραιοτητων (κυρίως στις γιορτές τους) και επικοινωνούν κυρίως με τη μαμά μου. Δεν υπάρχει αυτό που λες, να μην ξέρουν τι είναι το παιδί. Με παίρνουν τηλ, στέλνουν δώρα, ενδιαφέρονται για τις σπουδές κ τα επαγγελματικά μας, όταν πάμε στους γονείς μου που κάποιοι μένουν κοντά ανυπομονούν να δουν το παιδί, γενικά δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον και αγάπη. Σε σημείο που νιώθω άσχημα κάποιες φορές που δεν τους παίρνω ποτέ εγώ πρώτη.

[kotsifikos]

@little lamb είναι η διαφορά στην νοοτροπία που υπάρχει. Εσένα οι συγγενείς σου δείχνουν ενδιαφέρον, με τους δικούς μου συγγενείς αυτό δεν ισχύει. Δηλαδή το να πάω το παιδί μου να το δουν δεν παίζει ως σενάριο, ποτέ!! αν όμως ήθελαν να έρθουν να τον δουν η πόρτα μου ήταν ανοιχτή, και ακόμα είναι, δεν κρατάω κακία, απλά δεν θα επιδιώξω να δημιουργήσω σχέση, ίσως επειδή πικράθηκα πολύ. Γενικότερα δεν ''επενδύω'' στις σχέσεις μου με τους συγγενείς μου, ούτε με αδέρφια μου καλά καλά, παρόλο που τα αγαπώ πολυ και θα είμαι εκεί ότι και αν χρειαστούν, όμως δεν ταιριάζουμε καθόλου οπότε η επαφές πλέον είναι περιορισμένες. Αντίθετα στις σχέσεις μου με τους φίλους μου επενδύω, και υπάρχει αμοιβαία αγάπη και σεβασμός, δηλαδή στα γενέθλια του γιου μου αποκλείεται να μην είναι η κουμπάρα μου (φίλη) όμως η αδερφή μου θα έρθει αν δεν έχει κάτι άλλο να κάνει.

[Yovanna]

Εγώ κάπου στη μέση.. Ούτε δέσμια είμαι των οικογενειακών συνηθειών των παιδικών μου χρόνων (συνεχείς επισκέψεις σε συγγενείς, πρέπει να πάμε εκεί κτλ), αλλά είμαι και της άποψης, το αίμα νερό δεν γίνεται. Δεν θα είχα θέμα να πάω το παιδί να το δει κάποιος συγγενής μου (αν ζούσαν οι παππούδες μου , θα το πήγαινα σίγουρα τακτικά!). Με κάποια ξαδέρφια μου βρισκόμαστε καθημερινά γιατί δουλεύουμε μαζί και είμαστε πολύ δεμένοι.  Με τα υπόλοιπα ξαδέρφια μου, παρότι δεν βρισκόμαστε συχνά, μας ενώνουν τόσα πράγματα , που είναι σαν να τους είδα και την προηγούμενη μέρα. Επίσης παρότι με την αδερφή μου έχω δύσκολη σχέση , τη θεωρώ τον πιο σημαντικό άνθρωπο στη ζωή μου μετά το παιδί μου και τη μαμά μου και δεν διανοούμαι να μην έρθει στα γενέθλια του παιδιού μου. Με τον ανιψιό μου, μέχρι πέρσι, ο μικρός μου είχε φοβερά καλή σχέση. Φέτος δεν τα πηγαίνουν καλά, τσακώνονται συνέχεια, είναι εφιάλτης μαζί. Επιμένω όμως να βρισκόμαστε τακτικά γιατί είναι ο ξάδερφος του και κανένα από τα 2 δεν έχει αδερφάκι και ελπίζω να μεγαλώσουν σαν αδέρφια.

Πάντως το θεωρώ αδιανόητο να έχουμε μεγαλώσει, να έχουμε κάνει οικογένεια και να μας φτιάχνουν πρόγραμμα οι γονείς μας και να μας δημιουργούν υποχρεώσεις. Ευτυχώς αυτό το πρόβλημα δεν το έχω εδώ και πάρα πολλά χρόνια, διότι πολύ απλά είδαν ότι δεν τους παίρνει. Και για τους γονείς ισχύει το "δώσε θάρρος στο χωριάτη.."

[Fenia27]

Από την στιγμή που κανείς οικογένεια με έναν άνθρωπο η νούμερο ένα σχέση είναι αυτή του ζευγαριού. Άπαξ και αυτή η σχέση χαλάσει τότε διαλύεται και η οικογένεια.οποτε στους γονείς μας βάζουμε όρια και τα πρέπει δεν υπάρχουν απλά. Διαφυλάττουμε την σχέση με τον σύντροφό μας για να ήμαστε καλά και να είναι σε συνεχεία καλά και τα παιδία μας...λίγο λίγο υπομονή εδώ υπομονή εκεί ε κάπου στα χρόνια θα έρθει η ρήξη. Σεβόμαστε και λαμβάνουμε υπόψη ο ένας τον άλλον και τα θέλω μας σαν οικογένεια. Δεν πάνε πακέτο όλοι. Εμένα αυτό Έσπερος μου φαίνεται πολύ δυσλειτουργικό και πιεστικό. Ο καθένας βέβαιο όπως τον βολεύει και όπως θέλει. Εγώ δεν αναφέρω τίποτα σαν αποφασισμένο στον άντρα μου. Πάντα μα πάντα η απάντηση μου σε όλα είναι θα το συζητήσω με τον άντρα μου και θα σας πω. Το ίδιο και εκείνος.

 

[little lamb]

πρίν από 6 λεπτά , Fenia27 είπε:

Πάντα μα πάντα η απάντηση μου σε όλα είναι θα το συζητήσω με τον άντρα μου και θα σας πω. Το ίδιο και εκείνος.

 

Με αυτή την απάντηση βέβαια υπάρχει το ενδεχόμενο να θεωρηθεί ο/η σύζυγος ο κακος της υπόθεσης, ότι θες την έγκρισή του και δεν σε αφήνει να αποφασίσεις αν δεν τον ρωτήσεις και σε πιέζει κλπ κλπ κλπ. Ιδίως αν μετά ανακοινώσεις ότι η οποία απόφαση είναι όχι! Γι'αυτό είπα πριν ότι πρεπει να παριστάνεις πάντα ότι όλα τα αποφασίσατε μαζί και σε όλα συμφωνείτε κλπ και έχετε κοινή γραμμη σαν ζευγάρι κλπ κλπ για να μη δείχνεις στους γονείς σου ότι κάτι εσύ το ήθελες αλλιώς αλλά δεν συμφωνούσε ο άντρας σου. Κι αυτό είναι εξισου δύσκολο γιατί προφανώς και τα ζευγάρια δεν συμφωνούν σε όλα και μπορεί όντως εσύ να θες να κάνεις κάτι που θέλουν οι γονείς σου και ο άλλος να διαφωνεί, αλλά να πρέπει να παριστάνεις ότι και καλά εσύ η ίδια δεν ήθελες και δεν σε καταπιέζει ο άντρας σου! 

[Fenia27]

πρίν από 6 λεπτά , little lamb είπε:

 

Με αυτή την απάντηση βέβαια υπάρχει το ενδεχόμενο να θεωρηθεί ο/η σύζυγος ο κακος της υπόθεσης, ότι θες την έγκρισή του και δεν σε αφήνει να αποφασίσεις αν δεν τον ρωτήσεις και σε πιέζει κλπ κλπ κλπ. Ιδίως αν μετά ανακοινώσεις ότι η οποία απόφαση είναι όχι! Γι'αυτό είπα πριν ότι πρεπει να παριστάνεις πάντα ότι όλα τα αποφασίσατε μαζί και σε όλα συμφωνείτε κλπ και έχετε κοινή γραμμη σαν ζευγάρι κλπ κλπ για να μη δείχνεις στους γονείς σου ότι κάτι εσύ το ήθελες αλλιώς αλλά δεν συμφωνούσε ο άντρας σου. Κι αυτό είναι εξισου δύσκολο γιατί προφανώς και τα ζευγάρια δεν συμφωνούν σε όλα και μπορεί όντως εσύ να θες να κάνεις κάτι που θέλουν οι γονείς σου και ο άλλος να διαφωνεί, αλλά να πρέπει να παριστάνεις ότι και καλά εσύ η ίδια δεν ήθελες και δεν σε καταπιέζει ο άντρας σου! 

Εγώ νομίζω ότι αρχικά κόβεις τον αέρα με αυτή την απάντηση και ότι όντως δείχνεις ότι αποφασίζετε μαζί και θέλεις να συζητήσεις με τον άνθρωπο σου πρώτα από όλα. Τα κακοπροαίρετα σχόλια εμένα δεν με απασχολούν από κανένα και δεν διστάζω να απαντήσω σε αυτά ακόμη και να πω ότι ο άντρας μου δεν θέλει οπότε όχι και τέλος. Δεν σημαίνει ότι με κάνει ότι θέλει ούτε ότι με καταπιέζει. Εγώ ξέρω ότι αν θέλω να κάνω κάτι πολύ θα με στηρίξει και εννοείται θα το κάνει και εκείνος.Όπως εγώ κάνω το ίδιο. Γιατί ήμαστε ένα ζευγάρι που σεβόμαστε και βάζουμε ο έναν ψηλα τον άλλον έχουμε διάκριση στις ανάγκες του καθενός όπως και του τόπου και του χρόνου

.. Αυτό φαίνεται και στους άλλους όσο κι αν θελήσουν (που δεν συμβαίνει στην περίπτωση μας) να υπονομεύσουν μια απόφαση του ζευγαριού η ακόμη να βάλουν τις πονηρές φυτιλιες τους. 

[Έσπερος]

7 ώρες πρίν, kotsifikos είπε:

Η αλήθεια είναι  πως πολλές οικογένειες (Ελληνικές) έχουν την νοοτροπία που έχει η μαμά της έσπερος. Εγώ θυμάμαι που πράγματι έτρεχα σε όλους τους θείους και τις θείες μόνιμα, γιορτές γενέθλια γάμου βαφτίσεις, παντού!!!! Γέννησα και ένα χρόνο μετά δεν ήξεραν καν αν το παιδί ήταν αγόρι ή κορίτσι!!!! φοβερό??

Ευτυχώς που χρόνια πριν είχα αλλάξει στάση και δεν ένιωσα πολύ άσχημα (ένιωσα όμως λιγο), τις επισκέψεις τις έχω κόψει πολλά χρόνια, δεν έχω επαφές και δεν με νοιάζει και να έχω. Τους γονείς μας τους βλέπουμε δύο-τρεις φορές τον  μήνα και δεν κάνουμε ποτέ γιορτές μαζί , επιλέγουμε τους φίλους μας! Τώρα που μεγαλώνει και ο γιος μου δεν θέλω ούτε τα οικογενειακά τραπέζια με τους δικούς μου καθόλου γιατί τα παιδιά πια δεν ταιριάζουν μεταξύ τους και καταλήγουμε σε δράματα και δεν τα θέλω στην ζωή μου πια καθόλου. Σε καμία περίπτωση δεν θα ασκήσω στον γιο μου την πίεση που μου ασκούσαν οι δικοί μου να πηγαίνω μαζί τους στις κοινωνικές υποχρεώσεις επειδή έτσι ήταν το σωστό! Δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε αυτό, το θέμα είναι ο κάθε ένας να κάνει αυτό που τον κάνει να νιώθει καλά. Επίσης δεν μπορώ και αυτό το ''τι θα πει ο κόσμος'', γιατί να καθορίζουμε την ζωή μας με το τι θα πει ο κόσμος, γιατί ο κόσμος να μην ασχοληθεί με τα δικά του προβλήματα??

Εγω από πολλούς συγγενείς έχω νιώσει μεγάλη αγάπη. Μπορεί σε αρκετές περιστάσεις να ένιωθα αμήχανα αλλά δεν ήταν όλοι έτσι. Επίσης οι γονεις μου είχαν μεγάλο κοινωνικό κυκλο φίλων μαζί με πολλές επαφές με πολλούς συγγενείς. δεν είναι ασύμβατα αυτά - απλώς δεν είχαν αυτό που λέμε παρέες για το δικό μας χατίρι. 

 

Τελος πάντων κ ο άντρας μου δν είναι της αποψης ότι δεν τον νοιάζουν οι συγγενείς κλπ απλώς σαν τύπος δρν θέλει να τον πιέζουν κ να τον αγχώνουν κ δν μπορεί την ιδέα ότι στις διακοπές του θα έχει πρόγραμμα για να βλέπει τους πάντες, πράγμα που εγω είχα από τότε που έφυγα από το σπίτι. επίσης δεν τιυ αρεεει το να πηγαινουμε το παιδί επισκέψεις. αυτά είναι δυο πράγματα που προφανώς διαφέρουμε κ που δν τα είχα υπολογίσει εκ των προτέρων, είναι δλδ σημαντικά για μένα. γθα το παιδί θα ήθελε να γνωρίσει κάποιους ανθρώπους που αγαπάμε, απλώς έχει κάποιες προϋποθεσεις στο μυαλό τιυ πχ θα προτιμούσε να είναι σε δικό μας χώρο ή συο εξοχικό τους (κάποιοι είναι κοντά στα χωρια μας) για να περάσει καλύτερα ο μικρός άρα κ όλοι μας, κ επίσης δν καταλαβαίνει γιατί αγχωνόμαστε τόσο αν κάτι δν γίνει τώρα κ γίνει κάποιους μήνες μετά σε άλλη φάση πιο βολική. κατά τύχη μάλιστα τώρα ελεγε για όταν πάμε στο χωριό της μαμάς μου να πάμε κ στις θείες της (όλα αυτά που λέμε να κάνουμε όταν τελειώσει η πανδημία.....). 

πρίν από 58 λεπτά , Fenia27 είπε:

Εγώ δεν αναφέρω τίποτα σαν αποφασισμένο στον άντρα μου. Πάντα μα πάντα η απάντηση μου σε όλα είναι θα το συζητήσω με τον άντρα μου και θα σας πω. Το ίδιο και εκείνος.

κ εμένα πολύ άσχημη απάντηση μ φαίνεται αυτή. σαν να μην μπορείς να αποφασίσεις χωρίς την έγκριση του. κ με ενοχλεί όταν μ λέει ότι κάποιος του πρότεινε κάτι κ είπε οι θα το συζητήσει μαζί μου. λες κ είμαι καμία μέγαιρα κ θα πω όχι.