Απανωτές ιώσεις - μήπως τελικά δεν τον σηκώνει τον παιδικό?

[erin0000]

On 13/2/2019 at 12:46 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Η αλήθεια είναι ότι έχω και μια υστεροβουλία γιατί εγώ η ίδια βαρέθηκα το πάρκο και τη φύση και την παιδική χαρά. Η παιδική χαρά για τν ακρίβεια έχει κλείσει για επισκευές οπότε δεν έχουμε καν αυτήν την επιλογή. Δεν περπατάει οπότε δεν είναι ότι θα τρέξει σε ένα πάρκο, η μόνη βόλτα είναι καρότσι. Που δεν λέω, κάθε μέρα θάλασσα βλέπει το παιδί, ή κοτούλες, κατσικάκια κλπ. Αλλά δεν χρειάζεται να δει και κάτι άλλο; Νομίζω κι ο ίδιος το βαρέθηκε και ίσως σπίτι περνάει πιο ωραία τώρα που παίζει. Αλλιώς πάμε μαζί για ψώνια ή τον παίρνουμε αναγκαστικά και σε άλλες δουλειές αφού δεν υπάρχει άλλος να τον προσέξει, δεν πιστεύω όμως ότι του προσφέρει κάτι μια επίσκεψη στην τράπεζα ή το ΚΕΠ! Επίσης οι δραστηριότητες που θέλω τυχαίνει να είναι τώρα, δεν είναι όλον τον χρόνο γιατί ππροσφέρονται από άτομα που είτε έρχονται από Αθήνα, είτε μετακινούνται σε διάφορα νησιά. Και τέλος, επειδή ετοιμαζόμαστε για εξωσωματιική, είναι πιθανό του χρόνου τον χειμώνα ή να έχουμε νεογέννητο ή να είμαι έγκυος οπότε θα κλειστεί μέσα, γιατί να του το στερήσω φέτος; Δεν ξέρω... και με κάποιες άλλες μαμάδες που μίλησα μου είπαν ότι έχουν φοβηθείί ειδικά με την έξαρση της γρίπης και το σκέφονται κι εκείνες. Μπερδεμα...

 

Τις δραστηριότητες σε αυτή την ηλικία τις θεωρώ εντελώς περιττές. Πιο καλά η βόλτα στη φύση.

 

Από την άλλη πλευρά, αφού παίρνετε το παιδί σε τράπεζες, ΚΕΠ , σούπερμάρκετ, όπου μια χαρά μπορεί να κολλήσει κάποια ίωση, γιατί να μην το πάρετε και σε συνάντηση (σε σπίτι ή αλλού) με φίλους σας ή με παιδιά φίλων;  Να ξελαμπικάρετε και εσείς...

 

Έξαρση γρίπης υπάρχει κάθε χρόνο. Μπορείτε να συμβουλευτείτε τον παιδίατρο αν θα πρέπει να εμβολιαστεί το παιδί. 

 

Στις βόλτες σας μπορείς να παίρνεις μαζί σου και διαφορετικά παιχνιδάκια κάθε φορά για να απασχολείται. Μην είστε μόνο εσείς και το καρότσι. Πάρε μια μπαλίτσα, ένα μπαλόνι, κάτι να σέρνει, ένα παιχνίδι εξωτερικού χώρου κτλ...

[vtgian]

Η @erin0000 έχει απόλυτο δίκιο πάντως, ένα μάρκετ η μια δημόσια υπηρεσία/τραπεζα είναι σαφώς πιο επικίνδυνα μέρη για μετάδοση ιών από ότι ένα φιλικό σπίτι. 

[Έσπερος]

@vtgian @erin0000 στην κοινωνική ζωή μας όντως κάτι έχουμε κάνει λάθος κ ζοριζόμαστε άδικα. πρέπει να συσφιξουμε σχέσεις με συναδέλφους με μωρά για να μπορούμε να βρικόμαστε σε baby friendly ώρες σε συνθήκες που να βολέυουν όλους. Αλλιώς θα περιμένουμε μόνο πότε θα κάνει καλό καιρό για να έρθει κάποιος στο μπαλκόνι βράδυ. 

 

Δηαλδή λέτε ότι μουσικοκινητική δεν αξίζει σ αυτήν την ηλικία; Όχι τίποτα άλλο, δεν είναι δωρεάν όπως το reading group και δεν περισσεύουν, θα κοπούν από εξόδους. Αλλά αν είναι να μας προσφέρει πιο πολλά σαν δραστηριότητα μια έξοδος για φαγητό ή καμιά εκδρομή, να το δω αλλιώς, ασχέτως ιώσεων. 

[ΑΡΓΚ]

5 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

@vtgian @erin0000 στην κοινωνική ζωή μας όντως κάτι έχουμε κάνει λάθος κ ζοριζόμαστε άδικα. πρέπει να συσφιξουμε σχέσεις με συναδέλφους με μωρά για να μπορούμε να βρικόμαστε σε baby friendly ώρες σε συνθήκες που να βολέυουν όλους. Αλλιώς θα περιμένουμε μόνο πότε θα κάνει καλό καιρό για να έρθει κάποιος στο μπαλκόνι βράδυ. 

 

Δηαλδή λέτε ότι μουσικοκινητική δεν αξίζει σ αυτήν την ηλικία; Όχι τίποτα άλλο, δεν είναι δωρεάν όπως το reading group και δεν περισσεύουν, θα κοπούν από εξόδους. Αλλά αν είναι να μας προσφέρει πιο πολλά σαν δραστηριότητα μια έξοδος για φαγητό ή καμιά εκδρομή, να το δω αλλιώς, ασχέτως ιώσεων. 

 

Χίλιες φορές να πάτε στο σουβλατζίδικο της κοντινότερης πλατείας από τη μουσικοκινητική σε αυτή την ηλικια :) 

[kotsifikos]

18 hours ago, Έσπερος said:

@vtgian @erin0000 στην κοινωνική ζωή μας όντως κάτι έχουμε κάνει λάθος κ ζοριζόμαστε άδικα. πρέπει να συσφιξουμε σχέσεις με συναδέλφους με μωρά για να μπορούμε να βρικόμαστε σε baby friendly ώρες σε συνθήκες που να βολέυουν όλους. Αλλιώς θα περιμένουμε μόνο πότε θα κάνει καλό καιρό για να έρθει κάποιος στο μπαλκόνι βράδυ. 

 

Δηαλδή λέτε ότι μουσικοκινητική δεν αξίζει σ αυτήν την ηλικία; Όχι τίποτα άλλο, δεν είναι δωρεάν όπως το reading group και δεν περισσεύουν, θα κοπούν από εξόδους. Αλλά αν είναι να μας προσφέρει πιο πολλά σαν δραστηριότητα μια έξοδος για φαγητό ή καμιά εκδρομή, να το δω αλλιώς, ασχέτως ιώσεων. 

εγώ αυτό που θα επιδίωκα στην θέση σου θα ήταν να βρίσκομαι με συναδέλφους που έχουν παιδιά, αυτή είναι η καλύτερη παρέα για ένα παιδί!Ακόμα και που σε αυτή την ηλικία εννοείται δεν παίζουν μαζί, όμως αυτό είναι το ιδανικό.

 

[erin0000]

18 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

@vtgian @erin0000 στην κοινωνική ζωή μας όντως κάτι έχουμε κάνει λάθος κ ζοριζόμαστε άδικα. πρέπει να συσφιξουμε σχέσεις με συναδέλφους με μωρά για να μπορούμε να βρικόμαστε σε baby friendly ώρες σε συνθήκες που να βολέυουν όλους. Αλλιώς θα περιμένουμε μόνο πότε θα κάνει καλό καιρό για να έρθει κάποιος στο μπαλκόνι βράδυ. 

 

Δηαλδή λέτε ότι μουσικοκινητική δεν αξίζει σ αυτήν την ηλικία; Όχι τίποτα άλλο, δεν είναι δωρεάν όπως το reading group και δεν περισσεύουν, θα κοπούν από εξόδους. Αλλά αν είναι να μας προσφέρει πιο πολλά σαν δραστηριότητα μια έξοδος για φαγητό ή καμιά εκδρομή, να το δω αλλιώς, ασχέτως ιώσεων. 

 

Η δική μου γνώμη είναι πως σε αυτές τις ηλικίες οι δραστηριότητες είναι περιττό έξοδο. Reading group για μωρά πρώτη φορά ακούω για να σου πω την αλήθεια... :-) 

 

 

[Έσπερος]

πρίν από 10 λεπτά , erin0000 είπε:

 

Η δική μου γνώμη είναι πως σε αυτές τις ηλικίες οι δραστηριότητες είναι περιττό έξοδο. Reading group για μωρά πρώτη φορά ακούω για να σου πω την αλήθεια... :-) 

 

 

Κι εμένα περίεργο μου φάνηκε αλλά λεω δεν γίνεται η φιλόλογος να μην πάει το παιδί της σε reading group και να πάνε τα άλλα!!! 

πρίν από 22 λεπτά , kotsifikos είπε:

εγώ αυτό που θα επιδίωκα στην θέση σου θα ήταν να βρίσκομαι με συναδέλφους που έχουν παιδιά, αυτή είναι η καλύτερη παρέα για ένα παιδί!Ακόμα και που σε αυτή την ηλικία εννοείται δεν παίζουν μαζί, όμως αυτό είναι το ιδανικό.

 

Ναι πρέπει να ξεμπλοκάρουμε. Η αλήθεια είναι ότι η ιδέα του να βρεθούμε με άλλους μαζί με το μωρό με άγχωνε και με αγχώνει, αν θα βαρεθεί, αν θα ενοχλήσουμε, αν θα μπορέσουμε να πούμε μια κουβέντα ή θα κάνουμε βόλτες σε βάρδιες... Ακόμα και για να έρθει κόσμος στο σπίτι βάζαμε τόσους περιορισμούς, να έχει καλό καιρό για να τον βγάλουμε με το καρότσι να μην βαριέται, ή να είναι ώρα που συνήθως κοιμάται για να είμαστε ελεύθεροι, και τελικά δύσκολα κανονίζαμε.  

[erin0000]

Καλέ τι reading group... Αν θέλεις διάβασε ένα παραμύθι στο παιδί. Θα πληρώσεις για να διαβάσει το παραμύθι άλλος; 

[Έσπερος]

πρίν από 26 λεπτά , erin0000 είπε:

Καλέ τι reading group... Αν θέλεις διάβασε ένα παραμύθι στο παιδί. Θα πληρώσεις για να διαβάσει το παραμύθι άλλος; 

Αχ γελάω μόνη μου τώρα με τον εαυτό μου! Δωρεάν είναι πάντως. Αλλά φαντάζομαι ότι δεν θα είναι απλά να διαβάσει κάποιος το παραμύθι. Ξέρω κι εγώ; Και το αστείο είναι ότι εγώ παραμύθια ακόμα δεν έχω αρχίσει να του διαβάζω γιατι δεν νομίζω ότι καταλαβαίνει. 

[elemaxi]

πρίν από 40 λεπτά , Έσπερος είπε:

Ναι πρέπει να ξεμπλοκάρουμε. Η αλήθεια είναι ότι η ιδέα του να βρεθούμε με άλλους μαζί με το μωρό με άγχωνε και με αγχώνει, αν θα βαρεθεί, αν θα ενοχλήσουμε, αν θα μπορέσουμε να πούμε μια κουβέντα ή θα κάνουμε βόλτες σε βάρδιες... Ακόμα και για να έρθει κόσμος στο σπίτι βάζαμε τόσους περιορισμούς, να έχει καλό καιρό για να τον βγάλουμε με το καρότσι να μην βαριέται, ή να είναι ώρα που συνήθως κοιμάται για να είμαστε ελεύθεροι, και τελικά δύσκολα κανονίζαμε.  

 

Πάντως στην ηλικία που είστε τώρα, νομίζω η πιο ''ξεκούραστη'' κοινωνική επαφή είναι να βρίσκεστε σε σπίτι, και κατά προτίμηση στο δικό σας σπίτι. Ο χώρος είναι οικείος, ασφαλής και περιορισμένος. Δεν θα τρέχεις από δω και από κει πίσω απ' το παιδί και μάλιστα σε βάρδιες όπως λες με τον άντρα σου. Θα μπορέσετε να πείτε και καμιά κουβέντα οι μεγάλοι ενώ ταυτόχρονα από απόσταση θα επιβλέπεις τον μικρό. Εμένα τουλάχιστον αυτό με βολεύει ακόμα και τώρα που ο γιος μου είναι δύο χρονών και πολύ ζωηρός. Στην παιδική χαρά όσες φορές έχουμε κανονίσει να πάμε με παρέα, δεν έχουμε σταυρώσει κουβέντα γιατί το κυνηγάω συνέχεια. Το ίδιο και σε παιδότοπο, δεν κάθεται χωρίς εμένα να παίξει. Ενώ στο σπίτι είμαστε όλοι πολύ πιο χαλαροί.

Το ξέρω ότι το τίμημα θα είναι ένα σπίτι μπάχαλο κάθε φορά που θα καλείς κόσμο με παιδιά, αλλά θα έχετε τουλάχιστον άλλα καλά όπως κοινωνικές συναναστροφές μικρών και μεγάλων.

Καλά τώρα που το βλέπω, έχουμε ξεφύγει εντελώς απ' το θέμα. Η συζήτηση πρέπει να μεταφερθεί σε άλλη ενότητα έτσι όπως πάμε...

[Mary1976]

πρίν από 10 λεπτά , Έσπερος είπε:

Αχ γελάω μόνη μου τώρα με τον εαυτό μου! Δωρεάν είναι πάντως. Αλλά φαντάζομαι ότι δεν θα είναι απλά να διαβάσει κάποιος το παραμύθι. Ξέρω κι εγώ; Και το αστείο είναι ότι εγώ παραμύθια ακόμα δεν έχω αρχίσει να του διαβάζω γιατι δεν νομίζω ότι καταλαβαίνει. 

 

Εγώ ξεκίνησα να του διαβάζω μόλις έκλεισε τα 1. Στα πρώτα του γενέθλια μου έφερε μια φίλη "τα παραμύθια στο κουτί". Είναι μια συλλογή με 4 κλασσικά παραμύθια κάθε φορά (έχει 3-4 συλλογές νομίζω). Είναι μικρά βιβλιαράκια, 3-4 σελίδες σκληρές και πολύχρωμες και φυσικά έχουν μια πολύ σύντομη εκδοχή κάθε παραμυθιού.  Του τα διάβαζα κάθε μέρα και μάλιστα έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον. Φυσικά στην αρχή εστίαζα πιο πολύ στις εικόνες και λιγότερο στην ιστορία, δλδ του έδειχνα διάφορα πράγματα και τα ονομάτιζα, του έλεγα για τα χρώματα κτλ. Δεν το περίμενα αλλά τελικά καταλαβαίνουν περισσότερο από ότι νομίζουμε! Άσε που με αυτόν τον τρόπο το διάβασμα έγινε καθημερινή (και βραδινή πριν τον ύπνο) αυτονόητη συνήθεια. 

 

Όντως έχουμε ξεφύγει τελείως από το θέμα! χαχα!

[MagdaP]

Τον παιδικό δεν τον θεωρώ λύση ανάγκης, τον θεωρώ απαραίτητο από μια ηλικία και μετά. Λύση ανάγκης θεωρώ τον βρεφονηπιακο σταθμο, δηλαδή όταν το παιδί είναι κάτω από 2,5 ετών. 

Προσωπικά εργάζομαι σε εσπερινό σχολείο επομένως είχα την δυνατότητα να τον κρατήσω σπίτι. Παρόλα αυτά όταν έκλεισε τα 2,5 τον έστειλα παιδικό χωρίς δεύτερη σκέψη κι ας ήταν αρχές Φεβρουαρίου. Γιαγιάδες δεν υπάρχουν κοντά αλλά και να υπήρχαν πάλι θα τον έστελνα. Θεωρώ ότι είναι πολύ καλό για το παιδί να συναναστρεφεται με συνομηλικα παιδάκια, να μάθει να συνεργάζεται και επιπλέον να μάθει ότι δεν είναι το κεντρο του κόσμου. 

Όσο ήμασταν στο σπίτι βαριοταν και στο τέλος κατέληγε στην τηλεόραση... Δυστυχώς, όσο και να προσπαθούσα να το αποφύγω δεν γινόταν... Πόσο να ασχοληθώ μαζί του; μία, δύο ώρες; τρεις;;; δεν έπρεπε να κάνω καμιά δουλειά, να μαγειρεψω έστω; ο μικρός δεν με άφηνε γιατί βαριοταν και στο τέλος του έβαζα τηλεόραση. Ακόμα και να είχα τη δυνατότητα να ασχοληθώ μαζί του όλο το πρωινό πάλι θεωρώ ότι το να συναναστρεφεται με άλλα παιδάκια είναι πιο σημαντικό σε αυτή την ηλικία. 

Ένα πράγμα που μου κάνει φοβερή εντύπωση είναι αυτή η φοβια με τις ιωσεις. Παρατηρώ ότι αρκετοί γονείς στο άκουσμα ότι το παιδί τους αρρωστησε τους πιάνει πανικός. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το παιδί θα αρρωστησει και θα κάνει πυρετό και με ψυχραιμία θα το αντιμετωπισουμε. Δε λέω ότι είναι ευχάριστο... Κι εγώ στενοχωριέμαι να βλέπω το παιδί μου άρρωστο αλλά οκ, θα περάσει. Εκτός βέβαια από περιπτώσεις που μπορεί να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα υγείας που επιβαρύνει την κατάσταση. Εκεί εννοείται πως πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή. Όλα τα άλλα είναι φυσιολογικά και περαστικά. 

Κι εμένα την πρώτη χρονιά στον παιδικό αρρωστησε 2, 3 φορές ενώ μέχρι τότε δεν είχε αρρωστησει ιδιαίτερα αλλά οκ. Τον κράτησα σπίτι, πέρασε και τον ξαναστειλα... Τόσο απλά. Για μένα το χειρότερο ήταν που αρρώστησα κι εγώ την πρώτη χρονιά και το πέρασα πιο δύσκολα αλλά και πάλι οκ. 

Την δεύτερη χρονιά στον παιδικό δεν αρρωστησε και φέτος που πάει προνηπιο μέχρι στιγμής δεν έχει αρρωστησει. 

Βέβαια εμείς από τότε που γεννήθηκε τον είχαμε συνέχεια έξω, με κόσμο κλπ. Νομίζω ότι το να βάζεις σε καραντίνα το παιδί δεν είναι σωστό. Πρέπει να συναναστρεφεται με κόσμο. Από συναδέλφους με συνομηλικα παιδιά που είχαν είτε γιαγιάδες είτε γυναίκα να κρατάει το παιδί είδα ότι τα βρήκαν "σκούρα" όταν τα παιδιά πήγαν προνηπιο... Είχαν μεγάλο πρόβλημα και στην κοινωνικοποιηση και στην αυτονομία. 

Ξέχασα να πω ότι από την πρώτη στιγμή που πήγε παιδικό ξετρελαθηκε!!! Του άρεσε πάρα πολύ που έπαιζε με τα άλλα παιδάκια!!! 

Και τώρα στο προνηπιο εννοείται! 

[Mary1976]

πρίν από 55 λεπτά , MagdaP είπε:

Τον παιδικό δεν τον θεωρώ λύση ανάγκης, τον θεωρώ απαραίτητο από μια ηλικία και μετά. Λύση ανάγκης θεωρώ τον βρεφονηπιακο σταθμο, δηλαδή όταν το παιδί είναι κάτω από 2,5 ετών. 

Προσωπικά εργάζομαι σε εσπερινό σχολείο επομένως είχα την δυνατότητα να τον κρατήσω σπίτι. Παρόλα αυτά όταν έκλεισε τα 2,5 τον έστειλα παιδικό χωρίς δεύτερη σκέψη κι ας ήταν αρχές Φεβρουαρίου. Γιαγιάδες δεν υπάρχουν κοντά αλλά και να υπήρχαν πάλι θα τον έστελνα. Θεωρώ ότι είναι πολύ καλό για το παιδί να συναναστρεφεται με συνομηλικα παιδάκια, να μάθει να συνεργάζεται και επιπλέον να μάθει ότι δεν είναι το κεντρο του κόσμου. 

Όσο ήμασταν στο σπίτι βαριοταν και στο τέλος κατέληγε στην τηλεόραση... Δυστυχώς, όσο και να προσπαθούσα να το αποφύγω δεν γινόταν... Πόσο να ασχοληθώ μαζί του; μία, δύο ώρες; τρεις;;; δεν έπρεπε να κάνω καμιά δουλειά, να μαγειρεψω έστω; ο μικρός δεν με άφηνε γιατί βαριοταν και στο τέλος του έβαζα τηλεόραση. Ακόμα και να είχα τη δυνατότητα να ασχοληθώ μαζί του όλο το πρωινό πάλι θεωρώ ότι το να συναναστρεφεται με άλλα παιδάκια είναι πιο σημαντικό σε αυτή την ηλικία. 

Ένα πράγμα που μου κάνει φοβερή εντύπωση είναι αυτή η φοβια με τις ιωσεις. Παρατηρώ ότι αρκετοί γονείς στο άκουσμα ότι το παιδί τους αρρωστησε τους πιάνει πανικός. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το παιδί θα αρρωστησει και θα κάνει πυρετό και με ψυχραιμία θα το αντιμετωπισουμε. Δε λέω ότι είναι ευχάριστο... Κι εγώ στενοχωριέμαι να βλέπω το παιδί μου άρρωστο αλλά οκ, θα περάσει. Εκτός βέβαια από περιπτώσεις που μπορεί να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα υγείας που επιβαρύνει την κατάσταση. Εκεί εννοείται πως πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή. Όλα τα άλλα είναι φυσιολογικά και περαστικά. 

Κι εμένα την πρώτη χρονιά στον παιδικό αρρωστησε 2, 3 φορές ενώ μέχρι τότε δεν είχε αρρωστησει ιδιαίτερα αλλά οκ. Τον κράτησα σπίτι, πέρασε και τον ξαναστειλα... Τόσο απλά. Για μένα το χειρότερο ήταν που αρρώστησα κι εγώ την πρώτη χρονιά και το πέρασα πιο δύσκολα αλλά και πάλι οκ. 

Την δεύτερη χρονιά στον παιδικό δεν αρρωστησε και φέτος που πάει προνηπιο μέχρι στιγμής δεν έχει αρρωστησει. 

Βέβαια εμείς από τότε που γεννήθηκε τον είχαμε συνέχεια έξω, με κόσμο κλπ. Νομίζω ότι το να βάζεις σε καραντίνα το παιδί δεν είναι σωστό. Πρέπει να συναναστρεφεται με κόσμο. Από συναδέλφους με συνομηλικα παιδιά που είχαν είτε γιαγιάδες είτε γυναίκα να κρατάει το παιδί είδα ότι τα βρήκαν "σκούρα" όταν τα παιδιά πήγαν προνηπιο... Είχαν μεγάλο πρόβλημα και στην κοινωνικοποιηση και στην αυτονομία. 

Ξέχασα να πω ότι από την πρώτη στιγμή που πήγε παιδικό ξετρελαθηκε!!! Του άρεσε πάρα πολύ που έπαιζε με τα άλλα παιδάκια!!! 

Και τώρα στο προνηπιο εννοείται! 

 

 

Υπάρχουν παιδάκια, όπως το δικό σου, που δεν αρρωσταίνουν συχνά, ακόμα και καθόλου. Το 2-3 φορές για πρώτη φορά σε παιδικό σταθμό που λες είναι αστείο για το μέσο γονέα. Εμένα πέρυσι στον παιδικό που ήταν 3,5 αρρώστησε τουλάχιστον 7-8 φορές και μάλιστα στις 3-4 με πολύ υψηλούς πυρετούς 40άρια που έπεφταν μόνο με μπάνιο και έκανε παρατατεταμένες ιώσεις που κράταγαν πολλές μέρες. Βγάλαμε και 5 μέρες στο Παίδων μία φορά και άλλες 2 καταλήξαμε βράδυ να περιμένουμε ώρες να τον δουν. Φέτος που κοντεύει τα 5 έχει ήδη αρρωστήσει 4 φορές, ευτυχώς πιο ήπια, αλλά δεν έχει τελειώσει η σεζόν των ιώσεων. Υπάρχουν παιδιά που αρρωσταίνουν ακόμα χειρότερα και κάνουν και επιπλοκές και χρειάζονται αντιβιώσεις, μάσκες κτλ. Έχω πολλά παραδείγματα στο περιβάλλον μου. Ο Όταν έχεις δει το παιδί σου να ψήνεται με 40, να ξυπνάει από τον πόνο στα αυτιά ουρλιάζοντας και να κάνει εμετό από τον πόνο, να γεμίζει εξανθήματα παντού και να μην ξέρεις από τι και άλλα χειρότερα που ευτυχώς μόνο έχω ακούσει από φίλους και δεν έχω ζήσει, δεν νιώθεις καθόλου σίγουρη ότι κάθε φορά θα είναι απλά ένας πυρετός που σε 2-3 μέρες θα περάσει. πότε εγώ κατανοώ απόλυτα τη «φοβία» μερικών γονιών. Είμαι και εγώ μία από αυτές που προτιμώ τώρα που ακόμα δεν έχει πλήρως αναπτυγμένο ανοσοποιητικό να τον προφυλάξω λίγο παραπάνω παρά να τρέχω μετά. Να σημειώσω ότι ούτε εμείς μέχρι τον παιδικό τον είχαμε σε καραντίνα. Είμαστε κοινωνικοί άνθρωποι με παρέες κτλ. Το παιδί κάθε μέρα πήγαινε παιδική ή έρχονταν παιδιά στο σπίτι, πηγαίναμε σε παιδότοπους, μέρη με κόσμο κτλ. 

 

[MimisAndreas]

Ποσο συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!!!!Ετσι ακριβως θα τα ελεγα κ εγω!!!!Σίγουρα καμια μανούλα δεν θελει να βλεπει το παιδακι της αρρωστο αλλα αυτο θα συμβεί δεν μπορει κανεις να το αποφύγει και οπως εχω αναφερει κ αλλες φορες οταν το παιδι παει στον παιδικο μαθαίνει τόσα πολλα!!!!!Χίλιες φορές στον σταθμό απο το να παει απευθείας σχολειο!!!

[vicky86]

5 ώρες πρίν, kotsifikos είπε:

εγώ αυτό που θα επιδίωκα στην θέση σου θα ήταν να βρίσκομαι με συναδέλφους που έχουν παιδιά, αυτή είναι η καλύτερη παρέα για ένα παιδί!Ακόμα και που σε αυτή την ηλικία εννοείται δεν παίζουν μαζί, όμως αυτό είναι το ιδανικό.

 

 

4 ώρες πρίν, elemaxi είπε:

 

Πάντως στην ηλικία που είστε τώρα, νομίζω η πιο ''ξεκούραστη'' κοινωνική επαφή είναι να βρίσκεστε σε σπίτι, και κατά προτίμηση στο δικό σας σπίτι. Ο χώρος είναι οικείος, ασφαλής και περιορισμένος. Δεν θα τρέχεις από δω και από κει πίσω απ' το παιδί και μάλιστα σε βάρδιες όπως λες με τον άντρα σου. Θα μπορέσετε να πείτε και καμιά κουβέντα οι μεγάλοι ενώ ταυτόχρονα από απόσταση θα επιβλέπεις τον μικρό. Εμένα τουλάχιστον αυτό με βολεύει ακόμα και τώρα που ο γιος μου είναι δύο χρονών και πολύ ζωηρός. Στην παιδική χαρά όσες φορές έχουμε κανονίσει να πάμε με παρέα, δεν έχουμε σταυρώσει κουβέντα γιατί το κυνηγάω συνέχεια. Το ίδιο και σε παιδότοπο, δεν κάθεται χωρίς εμένα να παίξει. Ενώ στο σπίτι είμαστε όλοι πολύ πιο χαλαροί.

Το ξέρω ότι το τίμημα θα είναι ένα σπίτι μπάχαλο κάθε φορά που θα καλείς κόσμο με παιδιά, αλλά θα έχετε τουλάχιστον άλλα καλά όπως κοινωνικές συναναστροφές μικρών και μεγάλων.

Καλά τώρα που το βλέπω, έχουμε ξεφύγει εντελώς απ' το θέμα. Η συζήτηση πρέπει να μεταφερθεί σε άλλη ενότητα έτσι όπως πάμε...

Εσπερος αυτο ειναι κατα την γνωμη μου πρεπει να κανετε

3 ώρες πρίν, MagdaP είπε:

Τον παιδικό δεν τον θεωρώ λύση ανάγκης, τον θεωρώ απαραίτητο από μια ηλικία και μετά. Λύση ανάγκης θεωρώ τον βρεφονηπιακο σταθμο, δηλαδή όταν το παιδί είναι κάτω από 2,5 ετών. 

Προσωπικά εργάζομαι σε εσπερινό σχολείο επομένως είχα την δυνατότητα να τον κρατήσω σπίτι. Παρόλα αυτά όταν έκλεισε τα 2,5 τον έστειλα παιδικό χωρίς δεύτερη σκέψη κι ας ήταν αρχές Φεβρουαρίου. Γιαγιάδες δεν υπάρχουν κοντά αλλά και να υπήρχαν πάλι θα τον έστελνα. Θεωρώ ότι είναι πολύ καλό για το παιδί να συναναστρεφεται με συνομηλικα παιδάκια, να μάθει να συνεργάζεται και επιπλέον να μάθει ότι δεν είναι το κεντρο του κόσμου. 

Όσο ήμασταν στο σπίτι βαριοταν και στο τέλος κατέληγε στην τηλεόραση... Δυστυχώς, όσο και να προσπαθούσα να το αποφύγω δεν γινόταν... Πόσο να ασχοληθώ μαζί του; μία, δύο ώρες; τρεις;;; δεν έπρεπε να κάνω καμιά δουλειά, να μαγειρεψω έστω; ο μικρός δεν με άφηνε γιατί βαριοταν και στο τέλος του έβαζα τηλεόραση. Ακόμα και να είχα τη δυνατότητα να ασχοληθώ μαζί του όλο το πρωινό πάλι θεωρώ ότι το να συναναστρεφεται με άλλα παιδάκια είναι πιο σημαντικό σε αυτή την ηλικία. 

Ένα πράγμα που μου κάνει φοβερή εντύπωση είναι αυτή η φοβια με τις ιωσεις. Παρατηρώ ότι αρκετοί γονείς στο άκουσμα ότι το παιδί τους αρρωστησε τους πιάνει πανικός. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το παιδί θα αρρωστησει και θα κάνει πυρετό και με ψυχραιμία θα το αντιμετωπισουμε. Δε λέω ότι είναι ευχάριστο... Κι εγώ στενοχωριέμαι να βλέπω το παιδί μου άρρωστο αλλά οκ, θα περάσει. Εκτός βέβαια από περιπτώσεις που μπορεί να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα υγείας που επιβαρύνει την κατάσταση. Εκεί εννοείται πως πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή. Όλα τα άλλα είναι φυσιολογικά και περαστικά. 

Κι εμένα την πρώτη χρονιά στον παιδικό αρρωστησε 2, 3 φορές ενώ μέχρι τότε δεν είχε αρρωστησει ιδιαίτερα αλλά οκ. Τον κράτησα σπίτι, πέρασε και τον ξαναστειλα... Τόσο απλά. Για μένα το χειρότερο ήταν που αρρώστησα κι εγώ την πρώτη χρονιά και το πέρασα πιο δύσκολα αλλά και πάλι οκ. 

Την δεύτερη χρονιά στον παιδικό δεν αρρωστησε και φέτος που πάει προνηπιο μέχρι στιγμής δεν έχει αρρωστησει. 

Βέβαια εμείς από τότε που γεννήθηκε τον είχαμε συνέχεια έξω, με κόσμο κλπ. Νομίζω ότι το να βάζεις σε καραντίνα το παιδί δεν είναι σωστό. Πρέπει να συναναστρεφεται με κόσμο. Από συναδέλφους με συνομηλικα παιδιά που είχαν είτε γιαγιάδες είτε γυναίκα να κρατάει το παιδί είδα ότι τα βρήκαν "σκούρα" όταν τα παιδιά πήγαν προνηπιο... Είχαν μεγάλο πρόβλημα και στην κοινωνικοποιηση και στην αυτονομία. 

Ξέχασα να πω ότι από την πρώτη στιγμή που πήγε παιδικό ξετρελαθηκε!!! Του άρεσε πάρα πολύ που έπαιζε με τα άλλα παιδάκια!!! 

Και τώρα στο προνηπιο εννοείται! 

Θα συμφωνησω με την μαιρη. Δ ειναι ολα τα παιδακια σαν το δικο σου

Επισης υπαρχουν παιδακια που στα 2,5μια χαρα κοινωνικοποιουνται κ στις παιδικες. Δ χρειαζεται ο παιδικος. Τουλ εμεις παντα βρισκουμε παρεα

Κ παιδακια που πηγαν πρωτη φορα στα 4σχολειο κ δ αντιμετωπισαν προβλημα ουτε με κοινωνικοποιηση ουτε με απανωτες αρρωστιες

Καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη, με διαφορετικα δεδομενα κ διαφορετικα αποτελεσματα

[Mama_Anesti_]

On 14/2/2019 at 9:49 ΠΜ, Έσπερος είπε:

Το ύφος του στις βόλτες είναι πλέον βαριεστημένο, εκτός από όταν βγαίνουμε οι τρεις μας, που μας ακούει να μιλάμε και μιλάει κι αυτός. Αλλιώς δείχνει τόση χαρά όταν γυρνάμε σπίτι που αναρωτιέμαι αν απολαμβάνει κάτι όταν βγαίνουμε. Κι εδώ είναι τα πράγματα τόσο ήρεμα που υστερεί στα ερεθισματα που έχουν τα παιδιά των πόλεων, που θυα ακούνε θορύβους, πηγαίνουν σε πόσα διαφορετικά μέρη, βλέπουν τόσο κόσμο γύρω τους... Εδώ τα ίδια και τα ίδια, κι αν βγούμε μεσημέρι, τα καταστήματα έχουν κλείσει και δεν κυκλοφορεί σχεδόν κανείς έξω. Γι αυτό ήθελα να πάει κάπου πιο οργανωμένα. Ξέρω ότι τα παιδάκια δεν παίζουν μεταξύ τους σε αυτές τις ηλικίες, αλλά δεν θα εξοικειωθεί έτσι να βλέπει άλλους ανθρώπους γύρω του και να μη φοβάται τους ξένους; Μέχρι το φθινόπωρο που είχε κίνηση στη γειτονιά ήταν άνετος με κόσμο γύρω του, τώρα που είμαστε πιο περιορισμένοι όταν συναντάμε κόσμο της γειτονιάς τρομάζει και κλαίει, και δεν είναι τίποτα θείτσες που πάνε να τον κατσιάσουν.  

Ο δικός μου έκλεισε τα δύο. Λατρεύει υπερβολικά το σπίτι μας σε σημείο που για να βγει πρέπει να έχει μεγάλο κίνητρο. Πχ προτιμά μία βόλτα στο εξοχικό παρά σε ταβερνα. Αυτό για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν έχει να κάνει με την φάση των terrible twos. Αλλα γενικα  βρίσκει πάντα με κάτι να παίξει στο σπίτι και ενθουσιάζεται κάθε φορά με τα ίδια πράγματα. Πχ μπορεί να ενθουσιαστεί με μία φωτογραφια/αφισα/συσκευασια αν δει από μένα το ανάλογο ενδιαφέρον. Δηλαδή θα του εξηγήσω τι βλεπουμε, ποιοι είναι αυτοί, τι κάνουν, θα καταχαρεί. Αν την προσπερασω το ίδιο θα κάνει κι εκείνος. Ακόμα απολαμβάνει φοβερά μία βόλτα στην γειτονιά. Ας βλέπει κάθε μέρα τα ίδια του αρέσουν.  Του μιλάω και συνεχεια για οτι βλεπουμε, για το σκυλακι μέχρι το μυρμηγκακι.

  Γενικά πιστεύω πως σε μικρές ηλικίες  το ενδιαφέρον τους κατευθύνεται. Χρειάζεται μεγάλη υπομονή βέβαια και πολλή κουβέντα. 

 

Επίσης, τα παιδιά περνούν διάφορες φάσεις που τρομάζουν με τους ξένους. Εσείς ακόμα είστε μικρότεροι και το άγχος αποχωρισμού ειναι πιο εντονο. Πάντως ο δικός μου ακομα κατά καιρούς δεν εμπιστεύεται κανέναν παρά τους πολύ στενούς του.  

[Έσπερος]

10 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Ο δικός μου έκλεισε τα δύο. Λατρεύει υπερβολικά το σπίτι μας σε σημείο που για να βγει πρέπει να έχει μεγάλο κίνητρο. Πχ προτιμά μία βόλτα στο εξοχικό παρά σε ταβερνα. Αυτό για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν έχει να κάνει με την φάση των terrible twos. Αλλα γενικα  βρίσκει πάντα με κάτι να παίξει στο σπίτι και ενθουσιάζεται κάθε φορά με τα ίδια πράγματα. Πχ μπορεί να ενθουσιαστεί με μία φωτογραφια/αφισα/συσκευασια αν δει από μένα το ανάλογο ενδιαφέρον. Δηλαδή θα του εξηγήσω τι βλεπουμε, ποιοι είναι αυτοί, τι κάνουν, θα καταχαρεί. Αν την προσπερασω το ίδιο θα κάνει κι εκείνος. Ακόμα απολαμβάνει φοβερά μία βόλτα στην γειτονιά. Ας βλέπει κάθε μέρα τα ίδια του αρέσουν.  Του μιλάω και συνεχεια για οτι βλεπουμε, για το σκυλακι μέχρι το μυρμηγκακι.

  Γενικά πιστεύω πως σε μικρές ηλικίες  το ενδιαφέρον τους κατευθύνεται. Χρειάζεται μεγάλη υπομονή βέβαια και πολλή κουβέντα. 

 

Επίσης, τα παιδιά περνούν διάφορες φάσεις που τρομάζουν με τους ξένους. Εσείς ακόμα είστε μικρότεροι και το άγχος αποχωρισμού ειναι πιο εντονο. Πάντως ο δικός μου ακομα κατά καιρούς δεν εμπιστεύεται κανέναν παρά τους πολύ στενούς του.  

Ο δικός μου είναι θηρίο στο κλουβί οταν δεν βγαίνουμε, πχ αυτές τις μέρες που έχουμε απίστευτα μποφόρ. περνάει ωραία στο σπίτι, αλλά το βλέπω ότι του λείπει η έξοδος. Απλώς και στην έξοδο δεν είναι τόσο ενθουσιασμένος όταν πάμε συνέχεια στα ίδια και τα ίδια -και τον χειμωνα οι επιλογές είναι συγκεκριμένες, αλλού πας όταν φυσάει νοτιάς, αλλού όταν φυσάει βοριάς... Στη Χώρα για μεγάλη βόλτα έχουμε καιρό να τον πάμε, σε καταστήματα μόνο με το αυτόκίνητο μέχρι την πόρτα, και νομίζω ότι του λείπει η κίνηση και ίσως γι αυτό έχει ξεσυνηθίσει και τον κόσμο. Αλλά αυτά μπορεί όντως να είναι και φάσει κι εγώ να τα μεγαλοποιώ επειδή νιώθω ότι μας λείπουν οι πολλές συναναστροφές και το προβάλλω αυτό πάνω του. Με επηρεάζει και η μητέρα μου που μου λέει συνέχεια ότι είδε στη λαϊκή ή στο κρεοπωλείο ή στην εκκλησία ένα παιδάκι ίδιας ηλικίας που ήταν κοινωνικό και άπλωνε τα χέρια σε ξένους τα το πάρουν αγκαλιά. 

[belleblue]

Παράθεση

Με επηρεάζει και η μητέρα μου που μου λέει συνέχεια ότι είδε στη λαϊκή ή στο κρεοπωλείο ή στην εκκλησία ένα παιδάκι ίδιας ηλικίας που ήταν κοινωνικό και άπλωνε τα χέρια σε ξένους τα το πάρουν αγκαλιά. 

ο καθενας βγαζει τα αγχη του οπως του ρχονται!

εντελως παραλογο να εχεις απο ενα παιδι τετοι προσδοκία! τι ειναι, αγιος βασιλης,  ????   Πιστεύω οτι υπαρχουν πολλοί που τα μεγαλώνουν έτσι, ειδικά στις επαρχίες, όπου τα παιδιά θεωρούνται αντικείμενο διασκεδασης,... δηλαδη εάν δεν θέλουν την κοινωνική επαφή σωνει και καλα΄με αυτούς που εσύ το θέλεις, τότε θεωρούν ότι είναι "αντικοινωνικό" ή "αποτυχημένη " η μαμά , ..... απλώς επειδή δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες αυτές. Που είναι προφανώς τακτικές εντελως απαρχαιωμένες αλλά και abusive απέναντι στις πραγματικές ανάγκες του παιδιού (το να αισθάνεται κοντά με τους οικείους του, όχι τους αγνώστους).

 

[Έσπερος]

πρίν από 8 λεπτά , belleblue είπε:

εντελως παραλογο να εχεις απο ενα παιδι τετοι προσδοκία! τι ειναι, αγιος βασιλης,  ????   Πιστεύω οτι υπαρχουν πολλοί που τα μεγαλώνουν έτσι, ειδικά στις επαρχίες, όπου τα παιδιά θεωρούνται αντικείμενο διασκεδασης,... δηλαδη εάν δεν θέλουν την κοινωνική επαφή σωνει και καλα΄με αυτούς που εσύ το θέλεις, τότε θεωρούν ότι είναι "αντικοινωνικό" ή "αποτυχημένη " η μαμά , ..... απλώς επειδή δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες αυτές. Που είναι προφανώς τακτικές εντελως απαρχαιωμένες αλλά και abusive απέναντι στις πραγματικές ανάγκες του παιδιού (το να αισθάνεται κοντά με τους οικείους του, όχι τους αγνώστους).

Κι όμως η μητέρα μου στην Αθήνα είναι και για την Αθήνα μιλάει (και φυσικά το παιδί μας το θεωρεί αντικοινωνικό). Που δεν μπορώ να φανταστώ βέβαια πώς οι γονείς είναι τόσο άνετοι να πηγαίνει το παιδί τους αγκαλιά σε ξένους ακόμα κι αν είναι υπεράνω υποψίας κυρίες μιας κάποιας ηλικίας... Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε το παιδί μας να το βλέπουν σαν μασκότ και από μια άποψη το έχουμε γλιτώσει αυτό, αφού δεν έχει πάνω από το κεφάλι του γιαγιάδες και θείες να του λένε να κάνει πράγματα λες κι είναι ζωάκι στο τσίρκο. Εγώ δεν πιστεύω ότι είναι αντικοινωνικός, αλλά σίγουρα μεγαλώνει διαφορετικά από ένα παιδάκι που μένει σε μια πόλη και μπορεί να πηγαίνει συνέχεια σε διαφορετικά μέρη για βόλτα και να βλέπει πολλούς ανθρώπους, να ακούει θορύβους, να βλέπει γύρω του κίνηση, φώτα, κόσμο. Εδώ εμείς όταν βγαίνουμε βόλτα μεσημέρι, τα μαγαζιά εκτός από τα σούπερ μάρκετ είνα κλειστά και ο κόσμος είναι στο σπίτι του για σιέστα. Αφού κι εγώ βαριέμαι και την κάνω διεκπεραιωτικά τη βόλτα, ή μιλάω στο τηλέφωνο για να περνάει η ώρα μου. 

[xaroumenh mama]

Εγώ αυτό που θα πω είναι πως το κάθε παιδάκι είναι διαφορετικό κάποια ίσως να θέλουν λίγη " βοήθεια " παραπάνω για να κοινωνικοποιηθούν η να θέλουν το χρονο τους κάποια άλλα όχι .. αλλά πιστεύω ότι όταν είναι έτοιμα όλα κοινωνικοποιουνται το κάθε ένα με το δικό του χρόνο κ το δικό του χαρακτήρα ..!! 

Ο μεγάλος μου γιος από μωρό αν κ χαμογελαστός τον κόσμο τον είχε σε απόσταση κ επελεγε εκείνος πότε θα μιλήσει κ σε ποιον . 3 χρόνον τώρα πήγε τον Οκτώβρη παιδικό η δασκάλα του μου λέει ότι δεν έχει μπει ακόμα σε ομάδα κ παίζει ακόμα μόνος του αν κ ο παιδικός του αρέσει πάρα πολύ κ χαίρετε όταν πηγενει ..ο μπέμπης από την άλλη πολύ χαμογελαστός μιλάει σε όλο τον κόσμο κ απλώνει χεράκια σε όλους τώρα πως θα εξελιχθεί δε ξέρω .. 

Αλλά εμένα ως μαμά μαρεσει καλύτερα ο χαρακτήρας του μεγάλου μου γιου αν κ ποιο δύσκολος γιατί αργότερα πιστεύω πως θα του έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη γιατί θα ξέρω πως δε θα πλησιάζει όποιον βρει μπροστά του σε αντίθεση με τον μπέμπη ..!!

[vicky86]

3 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Κι όμως η μητέρα μου στην Αθήνα είναι και για την Αθήνα μιλάει (και φυσικά το παιδί μας το θεωρεί αντικοινωνικό). Που δεν μπορώ να φανταστώ βέβαια πώς οι γονείς είναι τόσο άνετοι να πηγαίνει το παιδί τους αγκαλιά σε ξένους ακόμα κι αν είναι υπεράνω υποψίας κυρίες μιας κάποιας ηλικίας... Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε το παιδί μας να το βλέπουν σαν μασκότ και από μια άποψη το έχουμε γλιτώσει αυτό, αφού δεν έχει πάνω από το κεφάλι του γιαγιάδες και θείες να του λένε να κάνει πράγματα λες κι είναι ζωάκι στο τσίρκο. Εγώ δεν πιστεύω ότι είναι αντικοινωνικός, αλλά σίγουρα μεγαλώνει διαφορετικά από ένα παιδάκι που μένει σε μια πόλη και μπορεί να πηγαίνει συνέχεια σε διαφορετικά μέρη για βόλτα και να βλέπει πολλούς ανθρώπους, να ακούει θορύβους, να βλέπει γύρω του κίνηση, φώτα, κόσμο. Εδώ εμείς όταν βγαίνουμε βόλτα μεσημέρι, τα μαγαζιά εκτός από τα σούπερ μάρκετ είνα κλειστά και ο κόσμος είναι στο σπίτι του για σιέστα. Αφού κι εγώ βαριέμαι και την κάνω διεκπεραιωτικά τη βόλτα, ή μιλάω στο τηλέφωνο για να περνάει η ώρα μου. 

Κ μενα ο μικρος μου σαν της μαμα ανεστη ειναι

Η μεγαλη ενα απογευμα οκ θα εμενε μεσα, δευτερο θα διελυε το σπιτι

Αλλα. Σε καμια περιπτωση μην βλεπεις το παιδι σου ως αντικοινωνικο

[Έσπερος]

πρίν από 52 λεπτά , vicky86 είπε:

Αλλα. Σε καμια περιπτωση μην βλεπεις το παιδι σου ως αντικοινωνικο

όχι αυτό σε καμία περίπτωση. εξάλλου μου φάινεται βαριά ταμπέλα ακόμα και για μεγαλύτερα παιδιά. Απλώς αναρωτιέμαι αν ένα παιδί που πχ το ένα σ/κ θα πάει στο Mall, το άλλο στο Αττικό Πάρκο, το παράλλο στο Golden Hall, ή θα βλέπει κάθε σ/κ τους παππούδες ή τα ξαδέρφια, θα αναπτύξει κάποιες "κοινωνικές" δεξιότητες νωρίτερα από τον δικό μου.  

[MimisAndreas]

Αυτη η κατάσταση που απο τότε που γεννιέται ένα μωράκι ολοι κατι έχουν να πούνε και που συνήθως είναι από την οικογένεια πολυ με ενοχλει....Κοιμάται το μωρο . .κατι εχει....δεν κοιμάται παλι κατι εχει...Ειναι κακοφαγο η τρώειπολύ Γιατι δεν έβγαλε δόντια ακομα αργησε....γιατι δεν περπατάει γιατι δεν μιλαει καθαρά....Γιατι δεν είναι κοινωνικό;Έλεος κορίτσια μην ακούτε κανέναν το ένστικτο σας έχει ολες τις απαντήσεις και κανένας αλλος!!!!Μονο για την υγεια τουνα ρωτάτε τον γιατρό σας και μην μπαίνετε σε τέτοια τρυπακια γιατι ολες αγχονομαστε και το νιώθουν τα παιδάκια μας!!!!Είστε μανούλες και είμαι σίγουρη οτι ειστε πολυ καλυτερες απο τις πιο παλιές που σίγουρα δεν έχουν τις γνώσεις σας!!!!!

[vicky86]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

όχι αυτό σε καμία περίπτωση. εξάλλου μου φάινεται βαριά ταμπέλα ακόμα και για μεγαλύτερα παιδιά. Απλώς αναρωτιέμαι αν ένα παιδί που πχ το ένα σ/κ θα πάει στο Mall, το άλλο στο Αττικό Πάρκο, το παράλλο στο Golden Hall, ή θα βλέπει κάθε σ/κ τους παππούδες ή τα ξαδέρφια, θα αναπτύξει κάποιες "κοινωνικές" δεξιότητες νωρίτερα από τον δικό μου.  

Γι αυτο θα προσπαθουσα καθε σ/κ να κανουμε κτ με κοσμο

[ΑΡΓΚ]

18 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

όχι αυτό σε καμία περίπτωση. εξάλλου μου φάινεται βαριά ταμπέλα ακόμα και για μεγαλύτερα παιδιά. Απλώς αναρωτιέμαι αν ένα παιδί που πχ το ένα σ/κ θα πάει στο Mall, το άλλο στο Αττικό Πάρκο, το παράλλο στο Golden Hall, ή θα βλέπει κάθε σ/κ τους παππούδες ή τα ξαδέρφια, θα αναπτύξει κάποιες "κοινωνικές" δεξιότητες νωρίτερα από τον δικό μου.  

Τι κοινωνικές δεξιότητες καλέ να αναπτύξει το μωρό; Και να τις αναπτύξει αργότερα, τι έγινε; Σε κανένα μήνα ανοίγει ο καιρός, κάπου θα έχετε μια πλατεία, να βλέπει κόσμο και παιδάκια και να κάνετε βόλτες τότε, είναι παραπάνω από αρκετό.