elemaxi

Νομίζω ότι και μένα θα μ' ενοχλούσε αυτό γιατί θα ένιωθα ότι το κάνει από υποχρέωση και βαριέται να ασχοληθεί. Δεν ξέρω, εγώ το βρίσκω πολύ γλυκό να σου κάνει δώρο η φίλη σου, ο φίλος σου, ο άντρας σου, η κουμπάρα σου κλπ. χωρίς να σε ρωτάει ευθέως ''τι θέλεις να σου πάρω'', αλλά να σου παίρνει κάτι το οποίο θα είναι ναι μεν της επιλογής του, αλλά θα είναι προσαρμοσμένο στα γούστα μου ή στις ανάγκες μου χωρίς όμως να το έχω ζητήσει. Μ' αυτό το τρόπο μου δείχνει ότι με αγαπάει, με ξέρει καλά, έχει καταλάβει τι άνθρωπος είμαι, με ακούει και με καταλαβαίνει όταν μιλάω κλπ. Το ίδιο αρέσει και σε μένα φυσικά να κάνω. Προσπαθώ να αφουγκραστώ τις ανάγκες του άλλου, τις επιθυμίες του, με τι θα χαιρόταν και έτσι διαλέγω αντίστοιχα το δώρο. Τώρα σε ότι αφορά τον προβληματισμό της θεματοθέτριας, μάλλον θα αδιαφορούσα για την παράκληση που θα είχε η πρόσκληση και θα έπαιρνα αυτό που ήθελα και μπορούσα. Αν πάλι με βόλευε το κατάστημα ή δεν είχα χρόνο να ψάξω για δώρο, όπως έγραψαν κάποια κορίτσια, θα πήγαινα να αγοράσω από κει. Αν θα στράβωνα ή αν θα σ' έκραζα;;;;;;...χμμ.....Όχι, δεν είναι του χαρακτήρα μου. Περισσότερο θα κρατούσα επιφυλακτική στάση από κει και πέρα απέναντι σου και μάλλον δεν θα κάναμε και πολύ παρέα λόγω της αντίθεσης μου με όλη την φιλοσοφία του θέματος.

Να ρωτήσω κάτι; Τις εξετάσεις τις έκανες σε αξιόπιστο διαγνωστικό κέντρο; Μήπως έχει γίνει κάποιο λάθος και καλό θα 'ταν να επαναληφθούν; Εάν δεν ισχύει κάτι τέτοιο πάντως, αυτό που έχεις να κάνεις είναι οπωσδήποτε να επισκεφτείτε ένα παιδο ενδοκρινολόγο για περαιτέρω διερεύνηση. Στη κόρη μου πάντως με tsh 8 (σε ηλικία 18 μηνών) χρειάστηκε αγωγή με Τ4 και θυμάμαι μου είχε πει ο ενδοκρινολόγος ότι δεν αφήνουμε ένα παιδί με τέτοια τιμή χωρίς χάπι. Με μεγάλη επιφύλαξη σου λέω ότι μπορεί η αναιμία να οφείλεται στη δυσλειτουργία του θυρεοειδή. Θα ρωτήσεις και τον γιατρό.

Lenia16 τι εννοείς ΄΄να γίνει ο ασθενής πιο ώριμος''΄; Πως δηλ θα πρέπει να κινείται ένας ασθενής στο σύστημα υγείας για να μην την πατήσει; Το ρωτάω γιατί ειλικρινά δεν θεωρώ ότι σε αυτό το θέμα, εγώ τουλάχιστον, φέρομαι ''ανώριμα'' ή επιπόλαια πόσο μάλλον όταν αφορά τα παιδιά μου. Δεν εμπιστεύομαι την ομοιοπαθητική, δεν έχω στραφεί ποτέ σ' αυτήν. Ακολουθώ πάντα την κλασσική γιατρική και ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τα παιδιά μου είμαι πολύ προσεκτική με τους γιατρούς που επιλέγω και αρκετά επιφυλακτική ακόμα και με αυτούς που έχω ''εμπιστοσύνη''. Από τον φαρμακοποιό η αλήθεια είναι ότι δεν περιμένω να με ενημερώνει για τα πάντα. Δεν είναι αυτή η δουλειά του και συμφωνώ μαζί σου. Αλλά από τον παιδο ενδοκρινολόγο της κόρης μου, την οποία παρακολουθεί από 18μηνών με αγωγή, ναι, περιμένω να με ενημερώσει, έστω μια φορά, για τις βιταμίνες και για τα συμπληρώματα που μπορώ να δώσω ή όχι δεδομένου ότι γνωρίζει ότι τα παιδάκια αρρωσταίνουν συχνά και οι γονείς συνήθως καταφεύγουν σε τέτοιες επιλογές. Όπως περιμένω και από τον παιδίατρο μου, ο οποίος γνωρίζει ότι το παιδί έχει υποθυρεοειδισμό, τέτοια ενημέρωση.

Πρόσφατα, στη συγκέντρωση γονέων του παιδικού σταθμού μας, τέθηκε αυτή η ερώτηση προς τον παιδίατρο του παιδικού σταθμού. Η απάντηση του ήταν (ομολογώ δεν το γνώριζα) ότι όλες αυτές οι βιταμίνες και τα συμπληρώματα για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού για να κάνουν κάποια δουλειά (μην φανταστείτε δηλ. ότι λαμβάνοντάς, τα ξαφνικά θα γίνετε υπεράνθρωποι) πρέπει να ξεκινάμε από μέσα Αυγούστου να τα λαμβάνουμε έτσι ώστε αρχές Οκτωβρίου ο οργανισμός μας να είναι σε θέση να αμυνθεί. Ρε συ ΑΡΓΚ.σοβαρά μιλάς; Δεν το γνώριζα, ποτέ δεν μου έχουν πει τίποτα, ούτε στο φαρμακείο αλλά ούτε οι ενδοκρινολόγοι από τους οποίους έχω περάσει και εγώ και η κόρη μου. Στο επόμενο ραντεβού θα το ρωτήσω οπωσδήποτε.

Ο Σαλάκος ως καθηγητής έχει δικαίωμα να έχει και δικό του ιδιωτικό ιατρείο. Εγώ τις πιο πολλές φορές εκεί πήγαινα για τα ραντεβού μου γιατί με βόλευε το απόγευμα. Γι΄ αυτό και λέω στη κοπέλα να επικοινωνεί με την γραμματεία πρώτα και μετά με τον ίδιο αν δεν επείγει κάτι.

@Σταματία Χρήστος καλύτερα να πήγαινες σε πιστοποιημένο ιατρό για τους μεγάλους υπερήχους (μπορώ να σου συστήσω έναν πολύ καλό) ή σε κάποιο ιδιωτικό μαιευτήριο τουλάχιστον αφού θα πας που θα πας ιδιωτικά. Σίγουρα όχι βιοϊατρικές.... Αλήθεια στο Αρεταίειο ρώτησες; Εγώ τo doppler τo έκανα εκεί και μάλιστα δυο φορές και ήταν και τζάμπα. Και θυμάμαι ότι δεν είχα ιδιαίτερο θέμα με τα ραντεβού, περίπου δυο -τρεις εβδομάδες πριν το έκλεινα. Την β' επιπέδου δεν ξέρω αν την κάνουν εκεί να σου πω την αλήθεια. Πάντως αν δεν είναι κάτι επείγον, μπορείς να παίρνεις τηλ. στο ιατρείο του και ότι απορία έχεις (όπως π.χ. με την β' επιπέδου) να ρωτάς την κοπέλα στη γραμματεία. Πιστεύω πως τις πιο πολλές απορίες τέτοιας φύσεως θα μπορέσει να στις λύσει αυτή. Αν σε κάτι δεν θα μπορεί να σου απαντήσει, θα ρωτήσει τον ιατρό ή θα σε παραπέμψει η ίδια να τον καλέσεις στο κινητό την συγκεκριμένη ώρα. Σου τα λέω αυτά από προσωπική εμπειρία γιατί κάπως έτσι λειτουργούσα. Εντάξει γενικά είτε είναι ιδιώτης ο ιατρός είτε στο δημόσιο, νομίζω καλό είναι να μην υπερβαίνουμε τα όρια σε ότι αφορά την επικοινωνία στο προσωπικό νούμερο του κινητού που μας έχει δώσει. Άνθρωπος είναι και αυτός και η λογική '' σε πληρώνω και σε κάνω ότι θέλω'' με βρίσκει αντίθετη.

Συγχαρητήρια για το κόψιμο της πάνας. Άντε να δούμε εμείς πότε θα την κόψουμε. Ο μικρός μου είναι 2,5 και καθόλου έτοιμος ακόμα. @Lenia16 αυτό το γιογιό ταξιδίου (έτσι λέγεται) το έχω και είναι από τις καλύτερες αγορές που έχω κάνει. Το πήραμε όταν έκοψε την πάνα η μεγάλη μου και το χρησιμοποιούσα πολύ έξω απ' το σπίτι. Πραγματικά μπορείς να το χρησιμοποιήσεις παντού. Το χρησιμοποιούσα και σε σπίτια φίλων στις δικές τους λεκάνες γιατί ανοίγει και προσαρμόζεται πάνω στη λεκάνη. Είναι και μικρό, διπλώνεται. Εμάς μας βόλεψε πάρα πολύ. Βέβαια είναι και στο παιδί γιατί βλέπω π.χ. τον γιο μου τώρα που δεν βολεύεται σε κανένα από τα τρία γιογιό που έχω στο σπίτι και δεν θέλει να κάθεται, ενώ η κόρη μου μια χαρά καθόταν στο γιογιό (ένα και μοναδικό που είχα τότε).

Εγώ αυτό το κάνω όταν πάμε για αιμοληψία..... Επειδή χρειάζεται να το κάνει δύο φορές τον χρόνο, της το παρουσιάζω ως ''ανταμοιβή για το θάρρος της''. Και φυσικά όπως λες και συ παρηγοριά σε μένα για τις τύψεις κι ενοχές που νιώθω. Πάντως κορίτσια δεν ξέρω εσείς πως το βιώνετε, αλλά εγώ κάθε φορά που τρυπάνε τα παιδιά, νιώθω λες και τρυπάνε εμένα. Νιώθω σωματικό και ψυχικό πόνο. Πραγματικά μου είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό.

@Σταματία Χρήστος καταλαβαίνω ότι είναι η πρώτη σου εγκυμοσύνη και έχεις πολλές απορίες και άγχος απλά αν δεν είναι κάτι επείγον καλό είναι να μην ενοχλείς τον ιατρό στο κινητό. Συγκέντρωσε σε ένα χαρτάκι όλες τις απορίες που έχεις και θα τον ρωτήσεις από κοντά. Εξάλλου θα τον βλέπεις αρκετά συχνά. Το κινητό του χτυπάει ασταμάτητα και πάντα απαντάει. Μην τον παρεξηγείς. Θα δεις ότι είναι καλός άνθρωπος απλά έχει πάρα πολύ δουλειά. Μου είχαν σπάσει τα νερά στις έντεκα η ώρα το βράδυ και στις μιάμιση την νύχτα ήρθε εκτάκτως στο νοσοκομείο για να με ξεγεννήσει. Δεν χρειάστηκε να τον ψάξω, απάντησε αμέσως στο τηλέφωνο όταν τον κάλεσα πανικόβλητη, ήταν ψύχραιμος, μου έδωσε οδηγίες και όλα πήγαν καλά. Σου εύχομαι μια τελειόμηνη εγκυμοσύνη και να πάνε όλα καλά!

Είναι μικρούλης ακόμα και έχετε ακόμα συχνές επισκέψεις για εμβόλιο, οπότε το 'χει συνδυάσει έτσι. Ο δικός μου τώρα είναι 2,5 και πλέον τις πιο πολλές φορές πάμε λόγω κάποια αρρώστιας (1η φορά παιδικός σταθμός φέτος) και έχει πλέον καταλάβει ότι τις πιο πολλές φορές δεν τον ''πονάει''. Τον κερνάει και μια καραμέλα με το καλημέρα.... Πιο μικρός είχε την ίδια αντίδραση με τον δικό σου.

Καλά ακόμα θυμάμαι και γελάω καμιά φορά με την κόρη μου (18 μηνών τότε), που με το που πλησιάζαμε την πολυκατοικία στην οποία στεγαζόταν το ιατρείο του προηγούμενου παιδιάτρου μας, ξεκινούσε και έκλεγε.... Η παιδίατρος που έχουμε τα τελευταία χρόνια έχει να το πω ''πιο φιλική'' προσέγγιση με τα παιδιά. Παράδειγμα: ο χώρος αναμονής έχει ένα δωμάτιο-παιδότοπο οπότε όσο τα παιδάκια περιμένουν, κάθονται και παίζουν εκεί. Μετά ας πούμε μοιράζει καραμέλες-ζελεδάκια την ώρα της εξέτασης (όταν π.χ. θέλει να ακροασθεί το παιδάκι κι αυτό κλαίει) αλλά και ως ανταμοιβή μετά από το εμβόλιο. Επίσης μοιράζει καμιά φορά και πολύχρωμα μπαλόνια. Οπότε ο μικρός μου χαίρεται και περιμένει πως και πως να του δώσει καραμέλα. Επίσης για ένα διάστημα κατήργησε την άσπρη ρόμπα που φορούσε και την αντικατέστησε με μια μπλούζα έτσι χαρούμενη πράσινη με θέμα ζωάκια στη ζούγκλα. Αλλά τελευταία βλέπω επέστρεψε στην άσπρη ρόμπα. Εντάξει γενικά υπομονή, όσο μεγαλώνουν τόσο καλύτερα πάνε τα πράγματα (ε αφού αραιώνουν και οι επισκέψεις στον παιδίατρο).

Και δεν θα νιώσεις ποτέ απόλυτα σίγουρη (όπως και 'γω δεν νιώθω) για το αν όντως χρειάστηκε η κ.τ. κι αυτό γιατί δεν έχουμε τις γνώσεις. Απλά ο τρόπος που συμπεριφέρονται οι ιατροί δείχνει πολλές φορές τις προθέσεις τους και τις τακτικές τους. Εγώ ας πούμε επειδή έχει τύχει κάποιες φορές να πάω στο Αρεταίειο να τον δω για κάποια ραντεβού, έχω δει μπροστά μου την ετοιμόγεννη κοπέλα 40 εβδομάδων να τον παρακαλάει να την βάλει μέσα για γέννα και αυτός να την διώχνει και να της λέει όποτε θα είναι έτοιμο το μωρό. Οπότε αυτά βλέπεις και κρίνεις κάποιους ανθρώπους.

Παρ' όλο που γέννησα μαζί του με κ.τ. το παιδάκι μου λόγω ενός προβλήματος υγείας (και το πρώτο παιδάκι μου με κ.τ. χρειάστηκε να το γεννήσω με άλλον ιατρό), δεν μου έδωσε την εντύπωση του ''καισαρικάκια'' κι αυτό διότι τις τέσσερις μέρες που ήμουν στο νοσοκομείο πέρασαν απ' το δωμάτιο άλλες δυο μητέρες που γέννησαν και οι δυο μαζί του. Και οι δύο κοπέλες γέννησαν φυσιολογικά. Επίσης μου ΄χει τύχει να πάω σε προγραμματισμένο ραντεβού στο ιατρείο του και να λείπει διότι αναγκάστηκε να φύγει εκτάκτως για το νοσοκομείο λόγω τοκετού. Οπότε με το παραπάνω post σου @bella31απλά μου επιβεβαίωσες αυτό που είχα ήδη αντιληφθεί. Επίσης θα ήθελα να αναφέρω (περισσότερο για την @Σταματία Χρήστος ) ότι ο συγκεκριμένος ιατρός δεν είναι φιλάργυρος και γενικά είναι ΠΟΛΥ άνθρωπος. Δεν διαφωνώ μαζί σου ότι το καλύτερο είναι να ακούσεις απόψεις από ανθρώπους που εμπιστεύεσαι και γνωρίζεις καλά, αλλά πολλές φορές μπορεί να μην υπάρχουν στον στενό και ευρύτερο κύκλο σου άνθρωποι με ανάλογη εμπειρία (εγώ προσωπικά μετράω στα δάχτυλα του ενός χεριού γυναίκες από τον κύκλο μου που γέννησαν σε δημόσιο νοσοκομείο). Οπότε στρέφεσαι σε άλλες πηγές αναζήτησης όπως αυτό εδώ το φόρουμ. Φιλτράρεις αυτά που γράφουν και κρίνεις. Και για την ιστορία: Τον κο Σαλάκο τον ανακάλυψα από αυτό εδώ το φόρουμ πριν από κάποια χρόνια και ευχαριστώ πάρα πολύ τις κοπέλες που μπήκαν στον κόπο να απαντήσουν και να γράψουν η κάθε μια την δική της άποψη για τον δικό της ιατρό. Μια παράκληση προς την @Σταματία Χρήστος, εάν αποφασίσεις να συνεχίσεις με τον κύριο Σαλάκο και θα τον βλέπεις πιο συχνά, ρώτα τον σε παρακαλώ για το vbac και αν όντως το αναλαμβάνει γιατί μου φαίνεται τρελό να παρανόησα τόσο πολύ αυτό που μου είχε πει πριν από τρία χρόνια. Όχι τιποτ΄ άλλο, μην γράφω και ράδιο αρβύλες σε δημόσιο φόρουμ. (ενημέρωσε μας)

Όπως είχα γράψει και παραπάνω, είναι ο γυναικολόγος μου και μαζί του γέννησα το δεύτερο παιδάκι μου. Τι εννοείς όταν γράφεις ότι ''είναι υπέρ της κ.τ.'' ΄; Σου είπε ο ίδιος δηλ. ότι κάνει μόνο κ.τ. και αποφεύγει τους φ.τ.; Έχω την εντύπωση ότι κανένας γιατρός δεν είναι κατά της κ.τ. διότι αποτελεί μονόδρομο στην περίπτωση των επιπλοκών σε μια γέννα, όπως και πολλές φορές μονόδρομο λόγω κάποιων προβλημάτων υγείας των γυναικών. Δεν ξέρω τι έχετε συζητήσει και πόσο έχετε μιλήσει αλλά εμένα προσωπικά μου έχει πει ότι έχει δημιουργήσει ειδική ομάδα στο Αρεταίειο που αναλαμβάνει τοκετούς vbac ( φυσιολογικός τοκετός μετά από καισαρική).

Τα πιο πολλα ''προβληματα'' της ζωης μας ειναι μονο στο μυαλο μας, κ μεχρι να μας βρουν πραγματικα προβληματα πνιγομαστε σε μια κουταλια νερο. Πριν απο περιπου τεσσερις μηνες στη πολυκατοικια που μενω, στο διπλανο διαμερισμα πεθανε γυναικα 45 χρονων απο καρκινο και αφησε συζυγο και τρια παιδια πολυ μικρης ηλικιας ορφανα. Και τι δεν θα 'δινε αυτος ο φουκαρας τωρα να ειναι στη θεση του αντρα σου! Θελω να πω οτι δημιουργουμε προβληματα κ ασχημες καταστασεις στη ζωη μας, και δεν εκτιμαμε τα καλα που εχουμε. Αν ειχα τον αντρα σου μπροστα μου, αυτο ακριβως θα του ελεγα. Αργ. δεν μπορω δυστυχως να σε βοηθησω, δεν ξερω τι να σου πω. Παρε την καλυτερη δυνατη αποφαση για σενα κ τα παιδια σου. Η ζωη ειναι πολυ μικρη κ απροβλεπτη για να την ζουμε δυστυχισμενοι.