elemaxi

Ευχαριστώ για τις πληροφορίες κορίτσια. Θα το δοκιμάσω οπωσδήποτε, δεν έχω να χάσω κάτι.

Θα μπορούσες να μας πεις λεπτομέρειες για το ξινό νερό; Δεν το έχω ξανακούσει. Είναι κάτι που το προμηθευομαι απ το φαρμακείο;

Γι' αυτό οι ιατροί δεν πρέπει να μας τα λένε όλα αυτά, ακόμα και σε φιλικό επίπεδο. Δεν έχουμε τις στοιχειώδες γνώσεις ιατρικής για να διαχειριστούμε τέτοιες πληροφορίες, οι οποίες δεν είναι καν επίσημα αποτελέσματα ερευνών αλλά εικασίες και υποθέσεις επιστημόνων, οι οποίοι ακόμα δεν έχουν καταλήξει σε ασφαλείς συμπεράσματα περί του κορονοιού. Μόνο πανικό δημιουργεί μια τέτοια πληροφορία. Προσωπικά δεν θα την αναρτούσα καν.

Καλημέρα @Zoinefeli. Καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις.Ναι, είναι ένα μαρτύριο, ζεις με έναν συνεχόμενο φόβο υποτροπίασης και δεν μπορείς να ευχαριστηθείς τίποτα. Και φυσικά κάποια στιγμή υποτροπιάζει ότι και να έχεις κάνει, όσο και να έχεις προσέξει, δυστυχώς. Πάντως στο μυαλό σου δεν είναι αυτά. Το νιώθεις και καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι ουρολόγοι συνήθως αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα, χορηγώντας αντιβιώσεις και μετά φτου κι απ την αρχή. Στη δική μου περίπτωση ο τελευταίος ουρολόγος μου είπε ότι είμαι στη κατηγορία των γυναικών που το παθαίνουν λόγω σεξουαλικών επαφών. Η πρόταση του ήταν να παίρνω μετά από κάθε επαφή ένα χάπι αντιβίωσης. Το έχω κάνει, ασχέτως που δεν μου άρεσε σαν ιδέα, αλλά και πάλι κάποια στιγμή υποτροπίασα. Επίσης έχω πάρει και cranberry όπως και φουρολίν για χημειοπροφύλαξη. Το φουρολίν δεν το σήκωνε ο οργανισμός μου, είχα πολλές παρενέργειες και το σταμάτησα. Αυτό που με είχε βοηθήσει ήταν το urovaxom αλλά έχει εξαφανιστεί από την αγορά και δεν το βρίσκεις πια. Πάντως ένα περίεργο πράγμα σε μένα και στις δύο μου εγκυμοσύνες, κατά τη διάρκεια τούς δηλ. δεν έπαθα ποτέ ουρολοίμωξη κι ας είχα επαφές. Σαν να με προστάτευε ο ίδιος μου ο οργανισμός. Το πρωτόγαλα το ξεκίνησα πριν από έναν μήνα. Δεν γνωρίζω ακόμα πως θα πάει και γι΄ αυτό το λόγο δεν ήθελα να το κοινοποιήσω ακόμα. Απλά διαβάζοντας όλες τις αγωνίες σας και τα άγχη σας, δεν άντεξα και αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σας. Δοκίμασε το, δεν έχεις να χάσεις τίποτα, αντιθέτως μόνο να κερδίσεις. Κι αν όλα πάνε καλά, θα τα ξαναπούμε σε λίγους μήνες εδώ και ίσως να μας έχεις ακόμη πιο ευχάριστα νέα!

Καλημέρα κορίτσια. Ως θύμα και γω αυτής της καταραμένης πάθησης, είχα γράψει στο παρελθόν για διάφορες μεθόδους πρόληψης. Επανέρχομαι με καινούργια πρόταση μήπως κάποια θέλει να δοκιμάσει μπας και βοηθηθεί. Επειδή οι ουρολόγοι δεν πολυ βοηθούν στη πρόληψη αυτής της πάθησης, το έχω ρίξει σε εναλλακτική ιατρική και το τελευταίο διάστημα λαμβάνω καθημερινά πρωτόγαλα σε μορφή κάψουλας. Το πρωτόγαλα έχει ισχυρές ιδιότητες ενός φυσικού αντιβιοτικού και καταπολεμά διάφορα μικρόβια και βακτήρια και ειδικά το ecolli. Ταυτόχρονα δεν έχει παρενέργειες, είναι φυσικό προϊόν και λαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Προσοχή μόνο σε εταιρίες από τις οποίες θα το προμηθευτείτε, δεν προσφέρουν όλες το ίδιο ποιοτικό προϊόν. Προτείνω το πρωτόγαλα της LR στο οποίο έχω εμπιστοσύνη και το προτιμώ και η ίδια. Αυτά. Ελπίζω να βοηθήσει σε κάποια. Αξίζει πάντως να το δοκιμάσετε. Σας νιώθω.

Συνδέθηκα μόνο και μόνο για να σου πω μπράβο για την τελευταία παράγραφο και σε αυτό φαίνεται όλη η σπουδαιότητα ενός σχολείου!!!

Αχ, ίδιοι προβληματισμοί, ίδια άγχη τελικά βλέπω ότι μοιραζόμαστε αρκετοί γονείς. Τα summer camp δεν το βλέπω να ανοίγουν φέτος αλλά και να άνοιγαν εκτός του ότι θα σκεφτόμουν πάρα πολύ αν θα στείλω το μεγάλο μου παιδί, δεν λύνεται και πάλι το πρόβλημα μου γιατί έχω και μικρό παιδάκι που πηγαίνει παιδικό σταθμό. Φύλαξη με κοπέλα είχαμε περιστασιακά δυο -τρεις μέρες για τον μικρό όταν αρρώσταινε, δυστυχώς δεν αντέχουμε οικονομικά καθημερινή φύλαξη δυο παιδιών για ένα διάστημα ούτε ξέρω πόσο. Βέβαια και γω όπως είπες και συ @annoulen προβληματίζομαι για λόγους ασφάλειας με την εξωτερική βοήθεια γιατί η κοπέλα που έχουμε δεν οδηγάει και μετακινείται με ΜΜΜ. Γιαγιά - παππούς πολύ μακρυά, ποτέ δεν είχα τέτοιου είδους βοήθεια ούτως ή άλλως. Αυτό που βλέπω εγώ σαν λύση για μας είναι μάλλον να αρχίσω να δουλεύω εγώ περιστασιακά και ο σύζυγος να καλύπτει τις άλλες μέρες με δικές του άδειες (αν του μείνουν) και με ότι οικονομικό κόστος θα έχει αυτό. Υποτίθεται ότι φέτος θα ανοίξουν και πιο νωρίς τα σχολεία.

Διευκρινίσεις για την άδεια ειδικού σκοπού παρέχει Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) των υπουργείων Οικονομικών, Εργασίας και Υγείας, η οποία δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ. Σύμφωνα με την ΚΥΑ, η άδεια ειδικού σκοπού του άρθρου 4 της από 11.03.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α’ 55) συναρτάται με την προσωρινή αναστολή λειτουργίας των μονάδων/δομών παροχής φροντίδας ή εκπαίδευσης, όπου είναι εγγεγραμμένα ή φοιτούν τα τέκνα και χορηγείται υπό τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις για όλο το διάστημα που διαρκεί η εν λόγω αναστολή, χωρίς να προβλέπεται άλλος χρονικός περιορισμός ή να χρειάζεται να εκδοθεί νέα προς τούτο ρύθμιση. Αυτή η ενημέρωση υπάρχει στο διαδίκτυο τις τελευταίες ώρες.

Από τη Δευτέρα 23/3 δεν λειτουργούν και απαγορεύεται η παραμονή πολιτών σε παιδικές χαρές,χώρους εξωτερικής άθλησης, οργανωμένες μαρίνες, πάρκα και άλση. Το βρήκα στη Γενική γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, στις 18 ερωτήσεις-απαντήσεις σχετικά με την απαγόρευση κυκλοφορίας. Γι' αυτό μάλλον του έκανε επίπληξη ο λιμενικός.

Αλίμονο στα παιδιά των κοινωνικά ευπαθή ομάδων και μη δηλαδή που δυσκολεύονται να μορφώσουν τα παιδιά τους στα καλά ιδιωτικά σχολεία. Θα μείνουν ξύλα απελέκητα.

Α, καλά αν είχε και κανένα τέτοιο χόμπι, θα είχα σκάσει απ' το κακό μου. Εδώ για δουλειά πήγαινε ο άνθρωπος και 'γω στράβωνα λες και πήγαινε για καφέ. (Τι σου κάνουν αυτές οι ορμόνες και η κούραση). Δίκαιη συμφωνία πάντως. Γιατί ρε κορίτσια δεν είναι μόνο η βοήθεια ουσιαστική και πρακτική που χρειαζόμαστε, είναι και ψυχολογική, να μην νιώθουμε μόνες μας σε όλο αυτό. Εγώ δηλ. όταν ξυπνούσε νωρίς το πρωί μαζί μου (όχι τόσο συχνά, μην φανταστείτε) λόγω του μωρού και δεν ξανακοιμόταν, το ένιωθα σαν συμπαράσταση ρε παιδί μου.

Εγώ πάλι θυμάμαι ότι ζήλευα απίστευτα τον άντρα μου που αυτός δούλευε και έφευγε απ' το σπίτι ενώ εγώ έμενα μέσα με το μωρό. Ένιωθα πραγματική ζήλια και θυμό. Παράλογο, το ξέρω. Αφού πολλές φορές όταν επέστρεφε στο σπίτι από την δουλειά, τον υποδεχόμουν με ύφος τύπου: Μπα, τον βρήκες τον δρόμο για το σπίτι;

Επειδή έχω βρεθεί στη θέση της @Sansaμε ένα μωράκι που κοιμόταν και λίγο και σκόρπια και άστατα και είχε κάνει την νύχτα μέρα, αυτό που κάναμε με τον άντρα μου ήταν τις καθημερινές να με αφήνει να κοιμάμαι το βράδυ 20:00-00:00 και μετά με ξυπνούσε για να αναλάβω την βραδινή βάρδια για να πάει αυτός για ύπνο δεδομένου οτι στις 05:30 ξυπνούσε για δουλειά. Κάτι ήταν κι αυτό. Τουλάχιστον κοιμόμουνα σερί τέσσερις ώρες.

Αυτό που έχω καταλάβει εγώ ως μητέρα είναι ότι το παιδί ουσιαστικά σε καθοδηγεί και εσύ απλά ακολουθείς τις ανάγκες του. Ένα μωράκι γκρινιάρικο που θέλει περισσότερο αγκαλιά για να ηρεμήσει ή για να κοιμηθεί πως θα το αφήσεις στη κούνια του αφού δεν πρόκειται να ηρεμήσει ούτε να κοιμηθεί ήσυχα. Αναγκαστικά λοιπόν θα το έχεις περισσότερο αγκαλιά γιατί έτσι ηρεμείτε και οι δύο. Ένα μωράκι που είναι πιο καλόφαγο και θέλει να τρώει πιο συχνά αναγκαστικά θα ακολουθήσεις τον ρυθμό του και θα το θηλάζεις πιο συχνά. Θέλω να πω ότι δεν είναι τόσο θέμα άγχους και φόβου όσο απλά να ικανοποιήσεις τις ανάγκες του μωρού. Προφανώς και θα το αφήσεις να κλάψει πέντε λεπτά ή και παραπάνω γιατί άνθρωπος είσαι, μια τουαλέτα να πας, ένα φαΐ να φας ή δεν ξέρω και 'γω τι άλλο πρέπει να κάνεις. Δεν νομίζω αυτό είναι το πρόβλημα.

Ακριβώς αυτό που λες, διαφορετικές ανάγκες κάθε οργανισμού. Έτσι είμαι και ΄γω σαν τον άντρα σου, οπότε σε μένα έμοιασε και το παιδί. Απλά πριν κάνω το δεύτερο παιδί νόμισα ότι ως πρωτομάνα έφταιγα εγώ για τον άστατο ύπνο του παιδιού, ότι κάτι έκανα λάθος. Με την απόκτηση όμως του δεύτερου παιδιού διαπίστωσα ότι απλά είναι θέμα παιδιού. Δεν έκανα κάτι διαφορετικό με το δεύτερο, την ίδια τεχνική ακολούθησα και μάλιστα ήταν και σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με το πρώτο παιδί γιατί και λιγότερη αγκαλιά είχε, και περισσότερη φασαρία έζησε. Απλά είναι ένα παιδί που κοιμάται πολύ, έχει ανάγκη τον ύπνο και τον επιζητά. Δεν περιμένει δηλαδή να τον πάρω αγκαλιά για να κοιμηθεί, ούτε να έχει ησυχία. Όλα αυτά τα γράφω περισσότερο για να τα δει ο nikos και να απενεχοποιηθεί και να ξεαγχωθεί. Υπομονή θα κάνουν μέχρι όσο χρειάζεται. Και όπως το ανέφερε και κάποια φίλη πιο πάνω, να το πάρουν απόφαση όσο πιο σύντομα γίνεται και να προσαρμοστούν.