MagdaP

Δε γνωρίζω τον συγκεκριμένο ανθρωπο προφανως, οπότε γράφω την άποψή μου σύμφωνα με τα λεγόμενα της αργκ. Αυτό λοιπόν που καταλαβα απο τα λεγόμενά της και συγχωρέστε με αν εχω καταλαβει λάθος, είναι ότι ο κύριος απλά υπάρχει στο χώρο, δε συμμετέχει στις ευθυνες των παιδιών και το κλίμα είναι ψυχρό. Επισης η αργκ του εχει ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της. Υπό αυτές τις συνθήκες δε νομίζω να προσφέρει κάτι άλλο η συμβιωση εκτος από προβλήματα και εντάσεις. Και μη μου πείτε ότι είναι καλό για τα παιδια γιατι διαφωνώ! Τετοιο κλιμα μεσα στο σπιτι μονο κακό μπορεί να κάνει στα παιδιά. Τους δίνει λαθος εντυπωση για το πως πρέπει να είναι η συμβιωση σε ένα γάμο. Άποψή μου.

Ναι δυσκολη κατάσταση... του εχεις ζητήσει να φυγει από το σπίτι και αυτος μενει; ή δε μπήκες στη διαδικασία; αν του το έχεις ζητήσει, δεν εχει λιγο εγωισμο να το κανει; εμενα αν με έδιωχναν από το σπίτι θα εφευγα την ίδια στιγμή. Ο ιδιος είναι ικανοποιημένος από την κατάσταση; αποκλείεται... Αν το κανει για σπάσιμο δικο σου και δε φεύγει, τα παιδιά δεν τα σκέφτεται; γιατι είναι πολυ άσχημη κατάσταση να βιώνουν τ παιδιά. Εγώ ενιωσα να πνίγομαι οταν χειροτέρεψε η κατάσταση και δεν έβλεπα την ωρα να φυγω απο ολο αυτο. Και όφειλα να το κανω, οχι μονο για μενα αλλα και για το παιδι, που δεν εφταιγε σε τιποτα να ζει σε τέτοιο κλιμα.

Καταλαβαίνω τους προβληματισμούς σου... Είμαι κι εγω σε παρόμοια φάση. Από τον περασμένο Νοεμβρη-Δεκεμβρη περασα πολυ δυσκολες στιγμές... Η σχέση μου με τον άντρα μου άλλαξε πάρα πολύ. Κατάλαβα ότι υπήρξε κάποια άλλη, οχι απαραίτητα ολοκληρωμένη σχέση (και μαλλον δεν ηταν), ούτε και το έψαξα ποτε ιδιαίτερα. Καταλαβα ομως οτι κατι έκρυβε. Πέρασε σίγουρα κρίση ηλικιας και ισως υπήρξε κάποιο φλερτ για επιβεβαίωση. Το θέμα είναι ότι εγώ εχασα την εμπιστοσύνη μου και ηρθαν στην επιφάνεια και αλλα πράγματα που με ενοχλούσαν, αλλά τα παρεβλεπα για χάρη της οικογένειας. Έδωσα περιθώριο για εξηγήσεις και αλλαγη και εκανα ξεκάθαρο ότι αν δεν γινόταν θα εκανα χαρτιά να φυγω από το νησί. Ο σύζυγος δεν εκανε απολύτως τίποτα να μας κρατήσει οποτε φύγαμε από το νησί εγω και ο 6χρονος γιος μου. Ηταν πολυ δυσκολη αποφαση αλλα ειμαι περήφανη που βρήκα τη δυναμη και την πήρα. Πλεον ζουμε στον τοπο μου. Μετακομισαμε πριν δυο μήνες. Ευτυχώς έχω δικό μου σπίτι, οχι πολυ μακρια απο τους γονεις μου, οι οποίοι είναι πολυ υποστηρικτικοι. Οι αδερφές μου με τα παιδια τους ζουν στην ίδια πολη και εχει και ο μικρος τα ξαδερφια του για παρεα. Πάντα πίστευα πως αν φυγω ποτέ από το νησι θα στεναχωρηθω καθώς έζησα εκει 12 χρόνια! Παρόλα αυτά ένιωσα μεγαλη ανακούφιση οταν μπηκα στο καράβι... Αυτό νομιζω λεει πολλα. Αισθάνομαι πολυ καλά που κανω μια καινούρια αρχή. Ισως και η αλλαγη περιβάλλοντος με βοηθάει. Δεν ξερω πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στο μέλλον. Προς το παρον δε με απασχολούν ουτε παρέες ουτε τίποτα. Απολαμβάνω την ηρεμία του σπιτιού μου παρεα με τον γιο μου και χωρίς εντάσεις. Έχω μπει στη διαδικασία να ανανεώσω τα έπιπλα και φυσικά εχω σκοπό να ασχοληθώ με καποια χόμπι που είχα στο παρελθόν και δεν ειχα τη δυνατότητα στο νησί. Σίγουρα είναι μια δύσκολη κατάσταση αλλα οταν βρεις τη δύναμη ν το κάνεις θα δεις πόσο θα αλλάξει η ψυχολογία σου. Αυτό που περιγράφεις, ότι συμβιωνετε στο ιδιο σπίτι, είναι πολυ ψυχοφθορο. Το βίωσα κι εγω κάποιους μήνες μέχρι να τελειώσουν τα σχολεια και να μπορέσω να φυγω και ηταν πραγματικά πολυ δυσκολο. Αρρωστημένη κατάσταση. Θα δεις πόσο θα αλλάξει η διάθεσή σου οταν θα βγει το διαζύγιο και ζήσετε χώρια. Και τότε σιγα σιγα θα βρεις τα πατήματά σου. Εύχομαι το καλύτερο για σένα και τα παιδιά.

Για δυο καλοκαίρια, όταν ο μικρός ηταν 2 και 3 χρόνων αντίστοιχα, φορούσε μπρατσακια. Εύκολα τα συνήθισε και πήγαινε ακόμα και βαθιά μονος του (πάντα με επίβλεψη φυσικά) και ημουν κι εγω ήσυχη γιατί του τα φορούσα και οταν έπαιζε εξω. Το καλοκαίρι που ήταν 4 βάλαμε τουβλάκια. Ηθελε περισσότερη προσοχή από εμάς αλλά ήταν πιο εύκολο σιγα σιγα να τα αφαιρούμε. Από τα 5 τουβλακια στην αρχη του καλοκαιριού καταλήξαμε σιγα σιγα στα 2 στο τέλος. Το επόμενο καλοκαίρι, πέρυσι δηλαδή, που ήταν 5, ξεκινήσαμε με 2 τουβλακια και μετα απο μερικά μπάνια κολυμπούσε μονος του. Φέτος εννοείται μια χαρά... και βουτιές και μακροβουτια και μονος στα βαθιά... (με επίβλεψη παντα). Η εμπειρία μου λέει μπρατσακια μέχρι τα 3, 4 και μετα τουβλάκια. Μπορείς να αφαιρείς τα τουβλάκια ένα ένα και να συνηθίζει με λιγότερη υποστήριξη καλυτερα από τα μπρατσακια που χάνεται η ισορροπία αν αφαιρέσεις μονο το ενα... Επίσης, όλα τα υπόλοιπα, όπως γιλέκα, κουλούρες κτλ μου φαίνεται ότι "πνιγουν" το παιδί. Οτι το καταπιέζουν και δεν το αφήνουν να κινηθεί ελεύθερα στη θάλασσα.

Να σου ζήσουν τα μωράκια σου!!! Έχεις ταλαιπωρηθεί πολύ και σου αξίζουν τα καλύτερα από δω και πέρα!!!

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Μιλάς για απουσίες. Αφού ήταν προαιρετικό πως θα βάλεις απουσίες. Δεν έχει να κάνει με το πώς θα το χειριστεί ο δάσκαλος. Ούτε μπορείς να απειλησεις με βαθμολογία. Κάποιος μπορεί να μην έχει τα μέσα να συνδεθεί. Μην κοιτάς εσύ που έχεις ιδιωτικό. Στο δημόσιο σχολείο δε μπορείς να απειλησεις ούτε με απουσίες,που ούτως ή άλλως δεν έμπαιναν, ούτε και με βαθμολογία αφού ήταν όλο αυτό προαιρετικό.

Το δικό σας σχολείο αγαπητή μου δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα ολων των σχολείων της Ελλάδας. Επίσης, το πρόβλημα δεν είναι η ψηφιακή εκπαίδευση γενικώς, είναι η απευθείας μετάδοση μαθήματος μέσα από την τάξη. Προφανώς και στην εποχή μας πρέπει να υπάρχει η τεχνολογία μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία αλλά όχι με αυτή τη μορφή.

Νομίζω ότι οι παρωπίδες που έχεις δεν σε αφήνουν να δεις τα αυτονόητα. Προκειμένου να "εκθέσεις" όπως νομίζεις τους εκπαιδευτικούς, γιατί κατά τη γνώμη σου όλοι είναι τεμπέληδες και ανεπαρκείς, φαίνεται πως δεν θα σε ένοιαζε να εκθέσεις το ίδιο σου το παιδί. Όμως να σε πληροφορήσω ότι δεν σκέφτονται όλοι οι γονείς έτσι, ευτυχώς. Και όχι αυτά τα επιχειρήματα δεν χρησιμοποιούνται μόνο από εκπαιδευτικούς αλλά και από πάρα πολλούς γονείς που αντιδρούν. Γιατί πρώτα απο όλα σκέφτονται τους κινδύνους που ενδεχομένως να εκτεθεί το παιδί τους και όχι την εμπάθεια προς τους εκπαιδευτικούς.

Το οτι σας ξεπερνάει που αποφάσισα μόνη μου να μην κάνω ζωντανή μετάδοση και αντ αυτού προτίμησα να κάνω έξτρα δουλειά για να μην αφήσω πίσω τους ελάχιστους που ενδιαφέρονται πραγματικά ποσώς με ενδιαφέρει. Επίσης, να σας πληροφορήσω πως πολλοί γονείς πήγαν σε διευθυντές και δήλωσαν εγγράφως ότι δεν δίνουν τη συγκατάθεσή τους να μεταδίδεται ζωντανά το μαθημα από την τάξη που βρίσκεται το παιδί τους. Μιλάμε για προσωπικά δεδομένα ανηλίκων μαθητών. Να σας πληροφορήσω επίσης ότι και ο ίδιος ο προϊστάμενος έδωσε εντολή να επιλέξει ο καθένας τον τρόπο που πιστεύει ότι θα βοηθηθούν τα παιδιά που λείπουν. Γιατί δεν ξέρω πόσο συνταγματική είναι αυτή η υπουργική απόφαση. Τέλος πάντων, ξέρω ότι προσωπικά εσάς δεν πρόκειται να σας πείσω ό,τι και να πω οπότε δεν ξέρω αν έχει νόημα να επεκταθώ.

Έχω θυμώσει αρκετά με πολλά από αυτά που διαβάζω και την ειρωνεία μερικών που πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτογραψω... 1) Οι ώρες που δουλεύει ένας εκπαιδευτικός δεν είναι 4 τη μέρα όπως ειπώθηκε. Άλλο το διδακτικό ωράριο και άλλο το εργασιακό. Πέρα από τη διδασκαλία ένας εκπαιδευτικός έχει και διοικητικές εργασίες. Επιπλέον, έχει προετοιμασία για το μάθημα της επόμενης, διόρθωση διαγωνισματων κτλ. Πάνω κάτω το ωράριο στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είναι το ίδιο με τη διαφορά ότι στις υπόλοιπες χώρες ο εκπαιδευτικός μόνο διδάσκει και δεν κάνει άλλες εργασίες. Επίσης μη συγκρίνετε το μαθημα στην τάξη με τη δουλεια γραφειου. Δεν έχει καμία σχέση. 2) Οι αργίες επίσης είναι Πάνω κάτω ιδιες στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες με τη διαφορά ότι λόγω κλίματος εμείς κλείνουμε περισσότερο το καλοκαίρι και σε άλλες χώρες έχουν διακοπές και το χειμώνα. Αλήθεια απορώ... Πώς νομιζετε οτι θα μπορούσε να γίνει μάθημα Ιούλιο Αύγουστο χωρίς κλιματιστικά που φυσικά και δεν υπάρχουν πουθενά; δηλαδή εσείς θα στέλνατε τα παιδιά σας με 40 βαθμούς στο σχολείο απλά και μόνο για να μην κάθονται οι εκπαιδευτικοί; 3) Γιατί σας κάνει εντύπωση ότι κάποιοι εκπαιδευτικοί πήραν άδεια ειδικού σκοπου; Δεν τη δικαιούνται; Ή όσοι είναι σε ευπαθείς ομάδες δεν πρέπει να προστατευθούν; Στο δικό μου το σχολείο πάντως μια συνάδελφος μόνο πήρε άδεια ειδικού σκοπού γιατί έχει παιδί στο δημοτικό και είναι από μακριά, αναπληρωτρια, που θα χάσει και λεφτα και προθυμοποιήθηκε μόνη της να κανει εξ αποστάσεως διδασκαλία. Επισης, όσο απλό είναι για έναν μαθητή να μείνει σπίτι (Με μια υπεύθυνη δήλωση ότι έχει στο περιβάλλον άτομα σε ευπαθείς ομάδες Χωρίς τις περισσότερες φορές να ισχύει) τόσο δύσκολο είναι για έναν καθηγητή γιατί πρέπει να έχει χαρτί γιατρού για πολύ συγκεκριμένες παθήσεις. Και καλώς γίνεται αυτό, δηλαδή να μην παίρνει το χαρτί όποιος να Ναι απλά το σχολιάζω ότι δεν είναι τόσο εύκολο να πάρει τέτοιο χαρτί κάποιος που δεν έχει τίποτα. Για το ότι ήταν κλειστά τα σχολεία δεν φταίνε οι εκπαιδευτικοί. Και, τουλάχιστον από όσους γνωρίζω, οι περισσότεροι ανταποκρίθηκαν στην εξ αποστάσεως και με το παραπάνω. Επομένως, δεν πληρώνονταν για να κάθονται όπως ειπώθηκε. 4) Για τις άδειες που ειπώθηκε παραπάνω είναι 10 μέρες κανονική άδεια για σοβαρούς λόγους. Προσωπικά δε γνωρίζω κάποιον να την έχει πάρει για να πάει διακοπές. Απλώς άνθρωποι είμαστε κι εμείς και μπορεί πράγματι να μας συμβεί κάτι. Προσωπικά ποτέ δεν έχω πάρει και τις 10 μέρες, συνήθως δεν παίρνω καν κανονική άδεια, εκτός από κάποιες φορές που έχει τύχει κάτι σοβαρό και πρέπει να φύγω από το νησί έχει τύχει να πάρω 1-2 μέρες. Τι να κάνουμε; τα απρόοπτα δεν τα προγραμματιζεις να σου συμβούν καλοκαίρι ή Χριστούγεννα-Πάσχα... 5) Για τις κάμερες τι να πρωτοπω; Δεν ξέρω από που να αρχίσω πράγματικα. Σε γενικές γραμμές με κάλυψε η Έσπερος στο θέμα. Απλά μου κάνει εντύπωση για κάποιες όπως η αργκ, της οποίας έχω διαβάσει τις απόψεις σε διάφορα θέματα και εκτιμώ την άποψή της, πως δεν καταλαβαίνει το αυτονόητο ότι ειναι απαραδεκτο να μεταδιδεται το μαθημα ζωντανα μέσα από την τάξη. Και όχι για να μην εκτεθεί ο εκπαιδευτικός αλλά οι μαθητές. Εκτος λοιπόν από διάφορα πρακτικά ζητήματα που το καθιστούν ανέφικτο υπάρχουν και πιο ουσιαστικά. Πρώτον το μαθημα δεν είναι εξέταση- παράδοση. Είναι μια συνεχής αλληλεπίδραση μεταξύ καθηγητή- μαθητών. Άρα δε μπορεί να λειτουργήσει το καταγράφω μόνο την παράδοση για να μην εκτεθούν τα παιδιά. Δεύτερον, σε μια τάξη υπάρχουν καλοί μαθητές, αδιάφοροι, μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. Πώς θα προστατευθούν αυτοί και πως μπορεί κάποιος να προεξοφλήσει ότι ο μαθητής που βρίσκεται στο σπίτι δεν θα βιντεοσκοπησει το μαθημα και θα εκθέσει τους συμμαθητές του; Δεν είναι διάλεξη η παράδοση μαθήματος στην τάξη ούτε μονόλογος. Προσωπικά ανακοίνωσα στους μαθητές μου ότι μέσα στην τάξη δεν θα ανοίξω κάμερα αλλά θα φροντίσω σε άλλη ώρα να κάνω σύγχρονη ή/και ασύγχρονη διδασκαλία για να τους βοηθήσω. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα πληρωθώ υπερωρίες απλά το κάνω για να βοηθήσω καποιους (λιγους) που πραγματικά έχουν πρόβλημα. Γιατί οι περισσότεροι που έφεραν υπεύθυνη δήλωση ούτε πρόβλημα υγείας έχουν, ούτε άτομα σε ευπαθείς ομάδες στο περιβάλλον τους. Είναι οι ίδιοι που ήταν άφαντοι σε όλη την εξ αποστάσεως διδασκαλία. Μπορω να πω πολλά αλλά έτσι κι αλλιώς το μένος κάποιων για τους εκπαιδευτικούς ειναι τετοιο που πραγματικά τους τυφλώνει και δε μπορούν να δουν τίποτε άλλο πέρα από αυτό που πιστεύουν. Απορώ όμως πως τέτοια άτομα πάνε τα παιδιά τους στο δημόσιο σχολείο. Μπορώ να φανταστώ βέβαια τη συμπεριφορά των μαθητών αυτών απέναντι στους εκπαιδευτικούς τους. Την έχω ζήσει.

Τέλεια νέα!!! Εύχομαι όλα να πάνε καλά!!!

Υπέροχα νέα!!! Να σου ζήσουν τα μωράκια σου!!! Καλό Πάσχα!!!

Διάβασα αρκετά (όχι ολα) στο θέμα και πολλές φορές είχα έντονη επιθυμία να παρέμβω αλλά συγκρατηθηκα... Η αλήθεια είναι ότι είναι τόσο εμφανές το μένος που έχουν κάποιοι για τους εκπαιδευτικούς που δεν αξίζει καν τον κόπο να μπεις στη διαδικασία να τους αλλάξεις γνώμη. Και θα συμφωνήσω ότι υπάρχει ενα ποσοστό εκπαιδευτικών που είναι ανίκανοι, τεμπέληδες και όλα τα σχετικά, αλλά η εμπειρία μου, μου λέει ότι δεν είναι όλοι, η μειοψηφία θα έλεγα. Θεωρώ, ότι σε αυτή τη δύσκολη και πρωτόγνωρη συγκυρία η πλειοψηφία παλεύει να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, με όχι και τόσο καλές συνθήκες. Ειδικά τις πρώτες εβδομάδες ήταν απλά αδύνατο να ανεβάσει καποιος υλικό. Ξημεροβραδιαζομασταν μπροστά στον υπολογιστή και αποτέλεσμα κανένα. Και όχι, δεν είναι δικαιολογία. Είναι η πραγματικότητα. Διάβασα κάπου ότι κάποιοι απαιτούν να κάνουν όλοι πλήρες ωράριο. Στο σχολείο μου συνεδριασαμε για το πώς είναι πιο λειτουργικό ν γίνει και αποφασίσαμε να γίνει ένας συνδυασμός σύγχρονης και ασυγχρονης. Και είναι αλήθεια ότι η δουλειά που θέλει να ανεβάσει κάποιος υλικό και να το διορθώσει είναι πολύ περισσότερη από το να κάνει τηλεδιάσκεψη ή να μπαίνει στην τάξη (προ κορονοιου). Δεν περιμένω κάποιοι να το πιστέψουν γιατί έχουν παρωπίδες, αλλά έτσι είναι. Αν δουλεύουν όλοι όπως πρέπει; Όχι. Αλλά τουλάχιστον από το περιβάλλον μου η πλειοψηφία δουλεύει και με το παραπάνω. Όσο για τα λάθη που ειπώθηκε ότι δόθηκαν στις λύσεις, σταυρωστε τον! Εντάξει, ακόμα και σε βιβλία του υπουργείου υπάρχουν τυπογραφικά λάθη. Οκ, συμβαίνει. Δε λέω ότι καλώς συμβαίνει αλλά συμβαίνει. Κι εμένα μου έχει συμβεί και μάλιστα αν είναι μαθηματικά γραμμένα σε word σε κάθε υπολογιστή μπορεί να φαίνονται διαφορετικά. Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι ο κάθε γονιός απαιτεί να γίνει ότι βολεύει εκείνον και το δικό του παιδί. Έχω στο φιλικό μου περιβάλλον μαμά με παιδιά στην Α και Δ Δημοτικού. Και οι δύο γονείς δουλεύουν και τα παιδιά μένουν με τη γιαγιά τα πρωινά. Σε κουβέντα που είχα μαζί της θεωρεί απαράδεκτο να κάνουν τηλεδιασκέψεις, ακόμα και αν πρόκειται για επαναλήψεις, από τη στιγμή που δε μπορούν όλα τα παιδιά να παρακολουθήσουν. Θεωρεί πως ό,τι γίνεται πρέπει να γίνεται με την ασύγχρονη διδασκαλία γιατί η γιαγιά δε μπορεί να τα βάλει στον υπολογιστή και είναι μικρά να το κάνουν μονα τους. Όλοι δε μπορούν να είναι ευχαριστημένοι, δυστυχώς. Και επειδή κάποιοι βάζουν κάτω τις ώρες που κάνει κάποιος τηλεδιάσκεψη και αναρωτιούνται γιατί αφού δουλεύουμε λιγότερες ώρες, γιατί πληρωνόμαστε κανονικά, έχω να πω ότι η ασύγχρονη διδασκαλία έχει πάρα πολλή δουλειά και ας μη φαίνεται. Δεν παραπονιέμαι. Μου αρέσει και το κανω με όρεξη αλλά στην κυριολεξία είμαι όλη μέρα στον υπολογιστή. Άσε, που ο κάθε μαθητής έχει τις απαιτήσεις του. Άλλος δε μπορεί να μπει στο eclass και θέλει να στελνω στο μέιλ του, άλλος στο μεσεντζερ κοκ. Μη βιάζεστε να κρίνετε και να κατακρινετε έναν ολόκληρο κλάδο. Είναι άδικο.

Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που λες... Εύχομαι να πάνε όλα καλά για εσένα και το μωράκι σου!

Ναι υπάρχουν! Εγώ τα βρίσκω στο super market στο νησί κανονικά! Σε συνδυασμό με τη σκούπα ρομπότ, μου έχουν λύσει τα χέρια!!!