Εξ αποστάσεως εκπαίδευση στο δημόσιο σχολείο

[vicky86]

Εγω νομιζω οτι έχω χαθεί στο θέμα. Δ ειδα πουθενα κάποιος να λέει ότι θα ήθελε το παιδι του, κυρίως μεχρι δημοτικο να κάνει καθημερινά 4ωρες την ημέρα τηλεκπαιδευση κ αυτο μόνο για του σχολειου, συν το απογευμα κάποιες ώρες δραστηριότητα 

[kine]

4 ώρες πρίν, samsympan είπε:

Η γνώση (όχι η στείρα που είπαμε, ναι, κάποιοι αναπαράγουν) που προάγει την κριτική σκέψη, ωθεί στην αυτενέργεια, στην λήψη αποφάσεων, στην δημιουργία. Δεν είναι η γνώση αυτή παράγοντας ψυχικής ενδυνάμωσης;! β) Θα διατηρηθεί η ενότητα της ομάδας. Η τάξη είναι μια ομάδα, ένας "ζωντανός οργανισμός". Γεννημένος από τον εκπαιδευτικό και τους μαθητές. Η αλληλεπίδραση και η επικοινωνία των μελών τον θρέφει. Δεν είναι αυτά μέσα ψυχικής ενδυνάμωσης; Απουσία της παραδοσιακής τάξης πως θα τον διατηρήσουμε ζωντανό; Ή θεωρείς ότι δεν αξίζει; Κι αν δεν αξίζει η βιωσιμότητα της τάξης, τι αξίζει δηλαδή;!

 Αντί λοιπόν να πούμε πως θα βοηθήσουμε τον εκπαιδευτικό να εμπνευστεί εκ νέου, να αποκτήσει εξειδικευμένη γνώση, αυτοπεποίθηση, τεχνολογικά μέσα για να κάνει το έργο του όσο καλύτερα μπορεί δεδομένης της κατάστασης (που όλοι ευχόμαστε να βελτιωθεί), λέμε όχι στην τηλε-εκπαίδευση οποιασδήποτε μορφής; Και στροφή σε άλλη μορφή γνώσης.

 

Πριν σχολιάσω το από πάνω δυο διευκρινίσεις: αποχαιρετώ ενίοτε προκαταβολικά την συζήτηση, διότι δεν είμαι βέβαιη ότι θα μπορέσω να επανέλθω στο θέμα. Μετά από 8 ή 10 μέρες που θα μπω, μπορεί να μην έχει καμία σημασία η επανατοποθέτηση μου. 

Η 2η είναι ότι δεν θέλω να γενικεύσω τις απόψεις μου. Ισα ίσα κατανοώ ότι είναι προσωπικές (κι εσύ το εκλαμβάνεις ως πεποίθηση ανατρεπτικότητας κτλ). Νομίζω ότι έχω αρκετά καλή κρίση, στο να αντιλαμβάνομαι τον κοινό νου, το κοινό αίσθημα, πόσο μάλλον το κυρίως κλίμα μιας συζήτησης. Εφόσον βλέπω λοιπόν, ότι οι προβληματισμοί μου είναι εκτός θέματος, είναι έντιμο να μην τους προεκτείνω προκειμένου να μην αποσυντονίζω την γενική ροή συζήτησης. 

Ετσι νομίζω τουλάχιστον.

 

Κατά τα άλλα, θα δώσω ένα παράδειγμα, για να γίνω κατανοητή, με το τί εννοώ επιβλαβές.

Εστω ότι έχει κάποιος ημικρανία. Ο θεράπων ιατρός δεν γνωρίζει γιατί έχει ημικρανία, δεν ξέρουμε γιατί, δεν μπορούμε να την λύσουμε. Εχουμε όμως ένα παυσίπονο. Δεν είναι πάντοτε αποδοτικό, ίσως να είναι επιβλαβές αλλά ίσως κι όχι (μόνο κατόπιν κάθε λήψης, μπορούμε να επιβεβαιώνουμε ότι δεν είχε άμεση παρενέργεια κι άρα μπορεί να το ξαναπάρει) και γνωρίζουμε ότι μακροπρόθεσμα θα επιβαρύνει τα διάφορα όργανα και ποτέ δεν θα αποτελέσει λύση της ημικρανίας-ίσως να την χειροτερέψει μάλιστα μακροπρόθεσμα. 

Αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση. Αυτή η προσωρινή άμεση ανακούφιση, είναι η μόνη λύση που ξέρουμε.

 

Στην προκειμένη, το παυσίπονο είναι η ψηφιοποίηση του σχολείου, ως προσωρινή λύση, στο κλεισιμο των σχολείων. Το σχολείο ήταν άρρωστο έτσι κι αλλιώς. Δεν έχουμε εξακριβώσει γιατί και πώς αλλά ξέρουμε ότι νοσεί. Ηρθε και ο ιός και το αποτελείωσε.

 

Ενας γονέας λοιπόν, απαιτεί το παυσίπονο, άλλος γονέας ζητά θεραπεία. Ο λόγος που ως γονέας δεν θέλω να μετέχω στην προσωρινή λύση του παυσίπονου, είναι γιατί πιστεύω ότι το κόστος είναι μεγαλύτερο από το όφελος.

Δεν βρίσκω επιβλαβές να υπάρχει ΚΑΙ η χρήση τεχνολογικών μέσων για την εξυπηρέτηση μαθητή και δασκάλου.

Αλλά δεν βλέπω καμία προσπάθεια για θεραπεία του σχολείου. Αντιστρόφως, η τακτική είναι "πονάει χέρι-κόψει χέρι" και μετά πάρε παυσίπονο για να ξεχάσεις τον πόνο και το χαμένο χέρι σου. 

 

Αναφέρεσαι στην εμπνευσμένη γνώση, που ωθεί σε αυτενέργεια και κριτική σκέψη, δημιουργία κ.α. Ποιος θα αυτενεργήσει; Σε ποιο πεδίο; Με ποια ελευθερία; Πάνω σε τί θα δημιουργήσει; Μέσα από την οθόνη, από την οθόνη και προς την οθόνη, στους 4 τοιχους του σπιτιού μας; Η γνώση στην οποία αναφέρεσαι είναι προϊόν της σχέσης ανθρώπους με άνθωπο μέσα στην ιστορία, της βιωμένης εμπειρίας, της ζωής. Αυτή την γνώση τη ζεις. Δεν τη διδάσκεσαι. Εμείς έχουμε κάνει την σύμβαση ότι μπορούμε διδασκόμενοι πολλά και ζώντας κάποια λίγα, να αποκομίζουμε τα μέγιστα. Στην πράξη εξαντλούμαστε σε πληροφοριακού τύπου καταλογογράφιση της ιστορικά αποκτειμένης ανθρώπινης γνώσης. 

Η γνώση από μόνη της, δεν ενδυναμώνει κανέναν και τίποτα, αν δεν μπορεί να γίνει εμπειρία, αν δεν μπορεί να δοκιμαστεί, να βιωθεί, στην τριβή της σχέσης με τον άλλο, μέσα στο κοινωνικό σύνολο. 

Ο ζωντανός οργανισμός πάλι που ανέφερες έχει δικές του αρχές και διαμορφώνεται μέσα από τις σχέσεις κι όχι απαραίτητα από τον καθηγητή και τους μαθητές, ούτε τους συμπεριλαμβάνει πάντοτε όλους, ούτε κινείται ομοιόμορφα. Στην φυσική τάξη, μπορεί τα παιδιά να είναι ένας οργανισμός ή πολλοί μικροοργανισμοί, μπορεί ο δάσκαλος να είναι μέρος ή να απουσιάζει πλήρως. Η μορφολογία της τάξης, δεν καθορίζει την μορφολογία των σχέσεων που αναπτύσσονται.

 

Δεν θεωρώ ότι "δεν αξίζει". Πιστεύω ότι βλάπτει μακροπρόθεσμα τις ανθρώπινες σχέσεις. Εκτιμώ την σχέση με τον άλλο άνθρωπο, ως πρώτης σημασίας και γι' αυτό δεν με απασχολεί η πρόοδος σε γνωσιακό επίπεδο.

 

Αν δεν έγινα κατανοητή με όλα τα παραπάνω, η απλή απλούστατη πρόταση μου, είναι το άνοιγμα των σχολείων. Εχθές. 

Κι έπειτα, η ανάπτυξη των τεχνολογικών μέσων από τους διδάσκοντες, συνεπικουρικά και ως επέκταση των δυνατοτήτων μάθησης κι αλληλεπίδρασης.

Στην αντίφαση πανδημία-συνέχιση της μαθητείας, λέω ότι τα προσωρινά μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης ΠΡΕΠΕΙ να είναι προσωρινά και να καταργούνται σύντομα. Οσο διαρκούν (καραντίνα) και έχουν πρακτική σκοπιμότητα, δεν έχουμε σχολείο. Οταν λήγουν, έχουμε σχολείο.

 

Εμείς τώρα έχουμε μόνιμα προσωρινή κοινωνική αποστασιοποίηση, πρόβα ψηφιακής διδασκαλίας/ταξεων κτλ, με σκοπό να είμαστε ανά πάσα στιγμή σε ετοιμότητα να κλείνουμε τα σχολεία, ενώ συνεχίζουμε την διδακτική και σε κάθε περίπτωση διατηρώντας τα προσωρινά μετρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, ανεξαρτήτως εξέλιξης της πανδημίας. 

 

ΥΓ. Οταν βουλιάζει το καράβι, όλοι τρέχουν να σωθούν. Είναι ακατάλληλη ώρα για ξεκαθάρισμα υποθέσεων και ξεμάλλιασμα αλλά πάνω στον πανικό, αντί να πιάσει ο ένας τον άλλο, προσπθώντας να αλληλοσωθούμε, μπορεί να αρχίσουμε να σπρώχνουμε όποιον βρεθεί στον δρόμο μας, πιστεύοντας ότι αυτός φταίει που βουλιάζει το καράβι ή ότι δεν είναι άξιος να σωθεί, γιατί τεμπέλιαζε και δεν εκτελούσε τα καθηκοντά του ως μούτσος. 

Δηλαδή τα πράγματα ΚΑΙ με το σχολείο, είναι για κλάματα και επειδή δεν ξέρουμε πώς να βοηθηθούμε και δεν πιστεύουμε ότι κανείς θα μας βοηθήσει, αρχίζουμε και αποζητάμε ηθική δικαίωση, βάζοντας στον τοίχο τον εκπαιδευτικό. Σήμερα αυτόν, αύριο κάποιον άλλο. Μεθαύριο η σειρά μας. 

Επεξεργάστηκαν 14 Μαίου,2020 by kine

[samsympan]

5 ώρες πρίν, kine είπε:

Μετά από 8 ή 10 μέρες που θα μπω, μπορεί να μην έχει καμία σημασία η επανατοποθέτηση μου. 

Έχει σημασία γιατί ο λόγος έχει την αξία του πέρα από την εύρυθμη ροή της κουβέντας και για τον αναγνώστη που παρακολουθεί και/ή πιθανόν θα διαβάσει μετά από καιρό.

 

5 ώρες πρίν, kine είπε:

Στην προκειμένη, το παυσίπονο είναι η ψηφιοποίηση του σχολείου, ως προσωρινή λύση, στο κλεισιμο των σχολείων. Το σχολείο ήταν άρρωστο έτσι κι αλλιώς. Δεν έχουμε εξακριβώσει γιατί και πώς αλλά ξέρουμε ότι νοσεί. Ηρθε και ο ιός και το αποτελείωσε.

Οι νοσηρότητες του εκπαιδευτικού συστήματος είναι γνωστές, έχουν μελετηθεί και μελετόνται συνεχώς και ο ιός είναι το μικρότερο κακό που του έχει συμβεί. Απλώς λόγω της καθολικότητας του και της ταχύτητας που έπληξε, και τον χώρο της εκπαίδευσης, έβγαλε στην επιφάνεια κάποιες από τις γνωστές παθογένειες.

Η τηλε-εκπαίδευση μπορεί να είναι επιβλαβής όταν δεν εφαρμόζεται σωστά (όπως και η παραδοσιακή εκπαίδευση). Οι εκπαιδευτικοί μας δεν έχουν καταρτιστεί για την χρησιμοποιούν (όπως και για πολλά άλλα παρατημένοι στην τύχη τους) κι αυτό τους κάνει διστακτικούς και καχύποπτους. Υπολόγισε και την έλλειψη διάθεσης που έχουν κάποιοι (κι αυτό ως έναν βαθμό κατανοητό, όχι αποδεκτό όμως). Και τον βομβαρδισμό που δέχονται δεξιά κι αριστερά από πηγές που επιμένουν να δαιμονοποιούν τα μέτρα και να συνδέουν όλα τα αρνητικά που προέκυψαν (τα θετικά αποσιωπόνται) με αυτά, εεε δεν θέλει πολύ ακόμη. Τους αποπροσανατολίζουν από τον στόχο τους που είναι το εκπαιδευτικό τους έργο. Αυτό το τόσο σημαντικό έργο, ίσως το πιο σημαντικό.

 

@Έσπερος διαπιστώνω ότι ενώ παραπάνω γράφεις ότι οι απ'έξω σας θεωρούμε "απαίδευτη πλέμπα"

8 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Γνωρίζω και τι σημαίνει εκπαίδευση έξ αποστάσεως και εκπαίδευση με νέες τεχνολογίες όσο κ αν σου κάνει εντύπωση. δεν ειμαστε πλεμπα οσοι δουλευουμε στο δημοσιο, εχουμε κανει σπουδες, επιμορφώσεις, εχουμε επιστημονικο εργο.

εσύ έχεις απογοητευτεί περισσότερο από όλους από την εικόνα που έχεις για το εκπαιδευτικό σύστημα και το έργο των συναδέλφων σου.

 

7 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Δεν μπορώ να φανταστώ να χαίρομαι που θα κάνει πιάνο μέσω ίντερνετ, αντί να θέλει μια παρτιτούρα να παίξει κάτι άλλο, και αυτό θα προτιμούσα να κάνει ο καθηγητής του. Αυτό δείχνει όλη την αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος: ο μαθητής δεν αυτενεργεί, δεν δημιουργεί, δεν σκέφτεται, περιμένει κάποιος να του πει  κάτι. μαθαίουμε σαν ρομποτ, για να βγάλουμε μια ύλη. για να μας πει κάποιος πράγματα, απλώς και μόνο να μας τα πει. Γιατί μαθαίνει κάποιος μουσική; για να πει ότι έβγαλε την ύλη; είναι πολύ θλιβερό αυτό. Έτσι χάνεται όλη η ουσία της γνώσης. Καθαρά κοινωνιολογικά το σχολιάζω αυτό (...).

Και δεν είναι το θέμα μου μόνο στο αν μπορεί να διδαχτεί. Είναι η σκοπιμότητα και η ανάγκη, του να το κάνεις αυτό σε παιδιά. Γι αυτό δεν έχω πειστεί. (για την ανάγκη να αναγεννήσεις μέσω υπολογιστή, όλη την ρουτίνα του παιδιού)

Οι υπόλοιποι ξέρουμε/ελπίζουμε... ότι δεν είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί έτσι. Ότι δεν είναι παντού έτσι.

 

Δηλαδή, τα παιδιά να κάνουν φιλολογικά, μαθηματικά, φυσική, κλπ και ότι χρειάζεται από τα μαθήματα που απαιτούνται για να προβιβαστούν. Με τον καθηγητή τους όπως είναι κι ότι κι αν κάνει αυτός. Και γιατί τον άξιο και ικανό καθηγητή μουσικής, γυμναστικής, εικαστικών, κλπ να τον στερείται ο μαθητής του και αυτός να στερείται τους μαθητές του;  Είναι υποδεέστερα τα μαθήματα αυτά; Μήπως είναι στερεοτυπική η τοποθέτηση αυτή κι αναπαράγει το σύστημα που έχει σε κατώτερη μοίρα τις επιστήμες της τέχνης;

 

Ο καθηγητής μουσικής μπορεί να κρίνει πως θα αναδιαμορφώσει την διδασκαλία του. Και τι έχει σημασία να επικοινωνήσει στον μαθητή. Όχι να του λέει "Κάνε το δαχτυλάκι πιο εκεί πάνω στην χορδή". Αλλά "Αφού σου αρέσει η rap διάβασε/δες το τάδε για να καταλάβεις τι πραγματικά εστί rap μουσική και ας συζητήσουμε τώρα τι βλέπουμε γύρω μας από την ελληνική rap και "rap" σκηνή. Και φτιάξε και τα δικά σου rap lyrics που να εκφράζουν το πως νιώθεις με όλο αυτό που συμβαίνει".

 

Ο καθηγητής φυσικής αγωγής δεν θα στέλνει μόνο βιντεάκια με ασκησούλες αλλά θα μιλήσει με τους μαθητές του για το τι πραγματικά σημαίνει σέβομαι το σώμα μου. Θα συζητήσει τους κινδύνους για τα σκευάσματα που κυκλοφορούν και διαφημίζουν γράμμωση χωρίς κόπο. Θα συζητήσει τι έχει περισσότερη σημασία, το είμαι υγιής, αθλούμαι και "παχουλός" ή fit, με το γυμναστήριο μου, προσέχω να τρώω βιολογικά και κάνω και το τσιγαράκι μου.

Κι αντίστοιχα για τον καθηγητή πλεξίματος κλπ.

Πράγματα που ο καθηγητής που σέβεται τον εαυτό του θα έκανε ούτως ή άλλως και στην φυσική τάξη. Δεν αλλάζει το μάθημα στην ουσία του, το μέσο με το οποίο επικοινωνείται αλλάζει.

 

Βέβαια επειδή σε λίγο καιρό θα μπω κι εγώ ξανά στο πεδίο της εκπαίδευσης (μέσω του παιδιού μου) μπορεί να απογοητευτώ κι εγώ σταδιακά τόσο και να πω όλοι το ίδιο είναι "Βγάλτε πρίζες, κατεβάστε τον γενικό και ξεχυθείτε στους δρόμους να φωνάξετε Λευτεριά από το ψηφιακά αναλφάβητο σχολείο!" Ή "Λευτεριά από το σχολείο!" γενικότερα αφού δεν υπαρχει ελπίδα και το σύστημα είναι χάλια κι αναπαράγει τις ανισότητες και μόνο αντίδραση αδέλφια.  Ή "Λευτεριά από τις σκοτεινές ψηφιακές δυνάμεις!"... μπορεί...

[Έσπερος]

Just now, samsympan είπε:

εσύ έχεις απογοητευτεί περισσότερο από όλους από την εικόνα που έχεις για το εκπαιδευτικό σύστημα και το έργο των συναδέφων σου.

 

Δεν είπα πότέ ότι έχω καλή εικόνα για το εκπαιδευτικό σύστημα. Και γι αυτό είναι υπεύθυνοι και οι συνάδελφοι που συντηρούν τη βαθμοθηρία, τον ανταγωνισμό, το φετίχ των εξετάσεων, την παπαγαλία, την καθαρά θεωρητική γνώση που δεν εφαρμόζεται πουθενά και ξεχνιέται μετά το πέρας της εξέτασης. Αυτό το καταλογίζω πάντα στους εκπαιδευτικούς. Και τον ψηφιακό αναλφαβητισμό επίσης, και την απουσία οργανωτικής σκέψης, την έλλειψη γενικής παιδείας και την ελλιπή παιδαγωγική κατάρτιση και συνείδηση. Δεν θεωρώ όμως ότι είναι αδιάφοροι για τη δουλειά τους (απλώς ο καθένας θεωρεί δουλειά του κάτι άλλο, πχ αυτόν που θα μπει, θα διδάξει την ύλη σαν σίφουνας, θα βάλει τόνους ασκήσεων και τέστ και θα ικανοποιήσει μόνο κάποιου ςκαλούς μαθητές, αυτό μάλλον που η @arieta θεωρεί πρότυπο καθηγητή, εγώ τον θεωρώ κακό και ακατάλληλο, δεν του καταολογίζω όμως κακή πρόθεση και αδιαφορία). Ούτε θεωρώ ότι είναι τεμπέληδες και βολεμένοι και άσχετοι με το αντικείμενο και αδιάφοροι για τους μαθητές. Πολλοί από αυτούς είναι αδιάφοροι για το σχολείο ως οργανισμό γιατί δουλειά τους θεωρούν μόνο την τάξη και το μάθημα και την ύλη. Πάλι λάθος σκεπτικό, αλλά δεν είναι από τεμπελιά, είναι από κακή οπτική. 

 

Ακριβώς λοιπόν επειδή έχω κακή εικόνα για το εκπαιδευτικό σύστημα, δεν μου αρέσει να βλέπω παιδιά που δεν σκέφτονται, δεν αυτενεργούν, που μπορεί να ξερουν θεωρητικά να σου πουν πότε εμφανίστηκε ο εξπρεσιονισμός αλλά δεν ξεχωρίζουν σε ποιο ρεύμα ανήκει ένας πίνακας, έστω και χοντρικά, και αν τους ζητήσεις να ζωγραφίσουν κατι ελεύθερα θα σου πουν ότι δεν ξέρουν κλπ κλπ. Ούτε μου αρέσει που είναι τόσο στατικά, χωρίς σωματική άσκηση, χωρίς αλληλεπίδραση, χωρίς συνεργασία. Και γενικά πιστεύω ότι κάποιες φορές χάνεται η ισορροπία στην ανάγκη μας να προσφέρουμε εφόδια και δραστηριότητες, και καταλήγουν να μην έχουν καθόλου ελεύθερο χρόνο, που πέρα από την κούραση που κάποιες φορές είναι αναίτια, προκαλεί και την απουσία δημιουργικότητας και εφευρετικότητας. Κάποια από αυτά ήταν μια ευκαιρία τώρα, να τα αφήσουμε στην άκρη για λίγο. (Αναφέρομαι ειδικά στα παιδιά, όχι στις διάφορες σάχλες που ακούστηκαν ότι η καραντίνα είναι ευκαιρία να τα βρούμε με τον εαυτό μας και να κάνουμε διαλογισμό.) Δεν την αξιοποιήσαμε αυτήν την ευκαιρία. Αντίθετα βρεθήκαμε να αποζητούμε τα ακριβώς αντίθετα. Εκεί είναι η ένστασή μου. 

[samsympan]

Άρα και πάλι όλοι συμφωνούμε! Γιατί ουδείς εναντιώθηκε σε αυτά.

Και ας επιτρέψουμε στους γονείς που οι καθηγητές των παιδιών τους είναι ουσιαστικά άφαντοι να τους θεωρούν αυτά που δεν τους θεωρείς εσύ

Just now, Έσπερος είπε:

Ούτε θεωρώ ότι είναι τεμπέληδες και βολεμένοι και άσχετοι με το αντικείμενο και αδιάφοροι για τους μαθητές. 

 

[Έσπερος]

Just now, samsympan είπε:

Άρα και πάλι όλοι συμφωνούμε! Γιατί ουδείς εναντιώθηκε σε αυτά.

Και ας επιτρέψουμε στους γονείς που οι καθηγητές των παιδιών τους είναι ουσιαστικά άφαντοι να τους θεωρούν αυτά που δεν τους θεωρείς εσύ

 

Δεν συμφωνούμε ακριβώς. 

Γιατί το "πού είναι ο γυμναστής και δεν βάζει το παιδί μου να γυμνάζεται μπροστά στην οθόνη" ή το "που είναι ο καλλιτεχνικός και δεν βάζει το παιδί μου να παπαγαλίσει θεωρία τέχνης" δεν είναι εν τέλει προς όφελος του παιδιού. Είναι καθαρά και μόνο δημοσιονομικό θέμα, που εμπίπτει στον προβληματισμού του γιατί το δημόσιο υπολειτουργεί λόγω πανδημίας χωρίς να έχουν επίπτωση οι υπα΄λληλοί του, ενώ σε άλλους τομείς έχουν. 

 

Το συμφέρον του παιδιού είναι να αναρωτιόμαστε γιατί δεν θέλει να βγει να περπατήσει ή γιατί δεν θέλει να πιάσει το χαρτί να κάνει μια χειροτεχνία. 

 

 

Το συμφέρον των μαθητών μου θα ήταν να τους βάλω να διαβάσουν λογοτεχνία ή να κάνουν άλλα δημιουργικά πράγματα. 

Διάβασα εδώ ότι αυτό θεωρείται τεμπελιά, και κατάλαβα και από τους κομπασμούς των συναδελφισσών μου (γιατί αυτά τα κομπλεξικά συνήθως οι φιλόλογοι τα κάνουν, οι άλλοι έχουν λίγο πιο πρακτική σκέψη) ότι ο σκοπός ήταν να λέμε πόσο πολλές ασκήσεις μας έστειλαν για διόρθωμα για να φανεί ότι είμαστε πολύ εργατικοί καθηγητές. Φαντάζεσαι ποιο από τα δύο έκανα τελικά. 

[elemaxi]

21 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Όσο για το homeschooling, ειλικρινά εύχομαι να μην νομιμοποιηθεί ποτέ. Γιατί για κάθε 100 οικογένειες που θα θέλουν να το εφαρμόσουν, άντε οι 2,3, 5  θα το κάνουν σωστά έχοντας και τη μόρφωση και το ταλέντο και στις υπόλοιπες, αλλά σκεφτείτε πόσοι θα νομίζουν ότι ξέρουν πχ. μαθηματικά ή συντακτικό αλλά τελικά θα αφήσουν τεράστεια κενά στα παιδιά, πόσοι θα περάσουν ακραία ρατσιστικά κλπ μηνύματα στα παιδιά χωρίς να τα απαλύνει η τριβή με συμμαθητές και εκπαιδευτικούς άλλων απόψεων,και ακόμη χειρότερα, πώς θα περάσει το παιδί ενός βίαιου γονιού που θα αποκοπεί από κάθε άλλη επαφή. 

 

Συνδέθηκα μόνο και μόνο για να σου πω μπράβο για την τελευταία παράγραφο και σε αυτό φαίνεται όλη η σπουδαιότητα ενός σχολείου!!!

[ΑΡΓΚ]

6 ώρες πρίν, kine είπε:

 

Αναφέρεσαι στην εμπνευσμένη γνώση, που ωθεί σε αυτενέργεια και κριτική σκέψη, δημιουργία κ.α. Ποιος θα αυτενεργήσει; Σε ποιο πεδίο; Με ποια ελευθερία; Πάνω σε τί θα δημιουργήσει; Μέσα από την οθόνη, από την οθόνη και προς την οθόνη, στους 4 τοιχους του σπιτιού μας; Η γνώση στην οποία αναφέρεσαι είναι προϊόν της σχέσης ανθρώπους με άνθωπο μέσα στην ιστορία, της βιωμένης εμπειρίας, της ζωής. Αυτή την γνώση τη ζεις. Δεν τη διδάσκεσαι. Εμείς έχουμε κάνει την σύμβαση ότι μπορούμε διδασκόμενοι πολλά και ζώντας κάποια λίγα, να αποκομίζουμε τα μέγιστα. Στην πράξη εξαντλούμαστε σε πληροφοριακού τύπου καταλογογράφιση της ιστορικά αποκτειμένης ανθρώπινης γνώσης. 

Δεν το λέω προσβλητικά, γιατί δεν το θεωρώ "προσωπική ευθύνη", το θεωρώ απότέλεσμα του προβλματικού εκπαιδευτικού μας συστήματος που παράγει ανθρώπους μη εξοικειωμένους με τις δυνατότητες της τεχνολογίας.Αυτό που διαβάζω περιγράφεται με τη λέξη "τεχχνοφοβία" φαντάζομαι στα ελληνικά; Και χάνει την ουσία: μιλάμε για περίοδο καραντίνας, που η ανθρώπινη επαφή είναι απαγορευμένη. Δε συζητάμε για απομάκρυνση των παιδιών από την τάξη τους ώστε να μάθουν διαδικτυακά. Η επαφή μέσα από τα ηλεκτρονικά μέσα είναι επαφή, μπορείς να μιλήσεις με ένα φίλο, να εκμυστηρευτείς, να ζητήσεις και να προσφέρεις βοήθεια, να μάθεις και να διδάξεις, να εμπνευστείς και να δημιουργήσεις. Αν αν έτει 2020 κοιτάμε ακόμη τα ηλεκτρονικά μέσα με δυσπιστία και τα συνδέουμε με αποξενομένους νεαρούς που μοναχικά κοιτάνε μία οθόνη, πράγματι το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει αποτύχει οικτρά, και δε χρειάζεται κανένα σκορ σε μαθηματικά και κατανόηση κειμένου για να μας το αποδείξει.

Just now, Έσπερος είπε:

Δεν συμφωνούμε ακριβώς. 

Γιατί το "πού είναι ο γυμναστής και δεν βάζει το παιδί μου να γυμνάζεται μπροστά στην οθόνη" ή το "που είναι ο καλλιτεχνικός και δεν βάζει το παιδί μου να παπαγαλίσει θεωρία τέχνης" δεν είναι εν τέλει προς όφελος του παιδιού. Είναι καθαρά και μόνο δημοσιονομικό θέμα, που εμπίπτει στον προβληματισμού του γιατί το δημόσιο υπολειτουργεί λόγω πανδημίας χωρίς να έχουν επίπτωση οι υπα΄λληλοί του, ενώ σε άλλους τομείς έχουν. 

 

Το συμφέρον του παιδιού είναι να αναρωτιόμαστε γιατί δεν θέλει να βγει να περπατήσει ή γιατί δεν θέλει να πιάσει το χαρτί να κάνει μια χειροτεχνία. 

 

 

Το συμφέρον των μαθητών μου θα ήταν να τους βάλω να διαβάσουν λογοτεχνία ή να κάνουν άλλα δημιουργικά πράγματα. 

Διάβασα εδώ ότι αυτό θεωρείται τεμπελιά, και κατάλαβα και από τους κομπασμούς των συναδελφισσών μου (γιατί αυτά τα κομπλεξικά συνήθως οι φιλόλογοι τα κάνουν, οι άλλοι έχουν λίγο πιο πρακτική σκέψη) ότι ο σκοπός ήταν να λέμε πόσο πολλές ασκήσεις μας έστειλαν για διόρθωμα για να φανεί ότι είμαστε πολύ εργατικοί καθηγητές. Φαντάζεσαι ποιο από τα δύο έκανα τελικά. 

 

΄Το παιδί μου (τα παιδιά μου μάλλον) βγήκαν εννοείται κάθε απόγευμα που τελείωνα τη δουλειά να περπατήσουν. Και ζωγράφισαν και διάβασαν. 

Αλλά, να σου δώσω ένα απλό παράδειγμα:

Εχω ένα γιο 13 ετών, πολύ καλό μαθητή μεν, που διαβάζει κατά μέσο όρο ένα μυθιστόρημα τη βδομάδα, αλλά που όπως όλοι οι έφηβοι τείνει να κάνει επιλογές που γενικά είναι "αποδεκτές" από τους συνομήλικους. Μπορεί λοιπόν στο σπίτι να υπάρχουν και χίλια βιβλία πιο κλασικής λογοτεχνίας, ο ίδιος θα προτιμήσει ένα αστυνομικό ή ένα καινούριο μυθιστόρημα, που δεν είναι μεμπτό ούτε λογοκρίνεται φυσικά, αλλά δύσκολα θα πειστεί από εμένα να διαβάσει ξέρω γω Καζαντάκη.Ερχεται λοιπόν η φιλόλογος,διαδικτυακά στο μάθημα και τους δίνει μία λίστα με 3-4 βιβλία από Έλληνες συγγραφείς, Μυριβήλη, Βενέζη κλπ, να δουν όσοι θέλουν να τα κατεβάσουν από το διαδίκτυο ή να τα παραγγείλουν και να τα διαβάσουν στην καραντίνα, και να συζητάνε μία φορά τη βδομάδα πάνω σε αυτά. Αν έδινα τα ίδια βιβλία εγώ στον νεαρό, θα το ανέβαλε, τώρα που το είπε η φιλόλογος, επέλεξε ένα, το διάβασε, έγραψε τη γνώμη του και του φάνηκε και ωραίο. Θα μου πεις, το έκαναν όλα τα παιδιά; Όχι, συμμετείχαν γύρω στα είκοσι παιδιά από τα τρία τμήματα, ένας στους τρεις χονδρικώς. Είκοσι παιδιά που τουλάχιστον τα δεκαπέντε από αυτά ποτέ δε θα έπιαναν αυτά τα βιβλία με δική τους πρωτοβουλία αυτή την περίοδο. Για εμένα, αυτό είναι επιτυχία. Τεμπελιά θα ήταν και είναι το "θα σας δω όταν ανοίξουν τα σχολεία αγαπημένα μου παιδιά" που έκαναν πολλοί ή "στέλνω αυτό το φυλλάδιο με οδηγίες για αυτοδιόρθωση, θα ακολουθήσει επόμενο την άλλη Παρασκευή, δε χρειάζεται να μου στείλετε τις απαντήσεις σας" που και αυτό το ζήσαμε ή "να μια λίστα με βιβλία, πάρτε να διαβάσετε μόνοι σας αν κάτι σας αρέσει."

Παρεπιπτόντως,η ίδια καθηγήτρια, έτσι κάνει μάθημα και από κοντά, έχουν γράψει φέτος δικά τους ποιήματα, έχουν γράψει νανουρίσματα, έχουν γράψει παραμύθια, έχουν διαβάσει ποιητικές συλλογές. Ο "πάρτε 3 φυλλάδια και να τα έχετε μέχρι μεθαύριο", καθηγητής χωρίς έμπνευση είναι και από κοντά και από μακριά.

[arieta]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

Δεν συμφωνούμε ακριβώς. 

Γιατί το "πού είναι ο γυμναστής και δεν βάζει το παιδί μου να γυμνάζεται μπροστά στην οθόνη" ή το "που είναι ο καλλιτεχνικός και δεν βάζει το παιδί μου να παπαγαλίσει θεωρία τέχνης" δεν είναι εν τέλει προς όφελος του παιδιού. Είναι καθαρά και μόνο δημοσιονομικό θέμα, που εμπίπτει στον προβληματισμού του γιατί το δημόσιο υπολειτουργεί λόγω πανδημίας χωρίς να έχουν επίπτωση οι υπα΄λληλοί του, ενώ σε άλλους τομείς έχουν. 

 

Το συμφέρον του παιδιού είναι να αναρωτιόμαστε γιατί δεν θέλει να βγει να περπατήσει ή γιατί δεν θέλει να πιάσει το χαρτί να κάνει μια χειροτεχνία. 

 

 

Το συμφέρον των μαθητών μου θα ήταν να τους βάλω να διαβάσουν λογοτεχνία ή να κάνουν άλλα δημιουργικά πράγματα. 

Διάβασα εδώ ότι αυτό θεωρείται τεμπελιά, και κατάλαβα και από τους κομπασμούς των συναδελφισσών μου (γιατί αυτά τα κομπλεξικά συνήθως οι φιλόλογοι τα κάνουν, οι άλλοι έχουν λίγο πιο πρακτική σκέψη) ότι ο σκοπός ήταν να λέμε πόσο πολλές ασκήσεις μας έστειλαν για διόρθωμα για να φανεί ότι είμαστε πολύ εργατικοί καθηγητές. Φαντάζεσαι ποιο από τα δύο έκανα τελικά. 

Πολύ ισοπεδωτική είσαι. Τι σημαίνει για σένα διδάσκω ιστορία τέχνης, βάζω να παπαγαλίσουν 3 παραγράφους ή μυω σε ενα κόσμο που είναι άγνωστο σε αυτούς για να τον μάθουν κ να τον αγαπήσουν?

Πώς ακριβώς περιμένουμε να πάρει ένα παιδί να πάρει μια Παρτιτούρα και να αρχισει να παίζει από μόνο του? Δεν πρέπει να το έχει πάρει πρώτα κάποιος από το χέρι, να το καθοδηγήσει στο μαγικό κόσμο της μουσικής? Μέχρι το παιδί να πιάσει την παρτιτούρα να ενδιαφερθεί μόνο του να την εντάξει στα ενδιαφέροντά του έχει προηγηθεί ένας μακρύς δρόμος διδασκαλίας κ έμπνευσης. 

Δεν μπορώ να πω παρά οτι εκπλήσσομαι δυσάρεστα που οι εκπαιδευτικοι υποτιμάτε τόσο οι ίδιοι τα αντικείμενα διδασκαλίας σας... 

Επεξεργάστηκαν 15 Μαίου,2020 by arieta

[kine]

@ΑΡΓΚ αρέσκεσαι στις ταμπέλες; Τεχνοφοβία; Είτε μου αρέσει η τεχνολογία, την χρησιμοποιώ και είμαι εξοικειωμένη, είτε είμαι τεχνοφοβική;

Οποιαδήποτε διαφωνία με την χρήση της τεχνολογίας και κριτική στην ίδια της την σκοπιμότητα, είναι απόδειξη φοβίας;

 

Κατά τον ίδιο τρόπο που όποιος αμφισβητεί την δήθεν ρευστότητα των σεξουαλικών φύλλων και των πειραματισμών στην επαφές. ταυτότητα , είναι ομοφοβικός ;

 

 

Η ανθρώπινη επαφή είναι απαγορευμένη. 

Και αυτό είναι απλώς ένα δεδομένο που δεν προκαλεί καμία ανησυχία. Και απλώς το "λύνουμε" με τεχνολογικά μέσα και προσομοίωση αλληλεπίδρασης/σχεσεων/σχολειου κ.α.

Η ανθρώπινη επαφή είναι απαγορευμένη.

 

Αν αυτή η πρόταση που μόνη σου έγραψες, δεν σου προκαλεί αγωνία και δεν ξυπνά την ανάγκη σου να λύσεις αυτή την απαγόρευση, τότε μιλάμε για μεγάλο χάσμα υπαρξης και αντίληψης της υπόστασης του ανθρώπου. Και φυσικά δεν πρόκειται να βρούμε κοινό τόπο πάνω στην χρήση της τεχνολογίας. Διότι εγώ μιλώ για χρήση, ενώ εσύ μιλάς για υποκατάσταση.

 

3 ώρες πρίν, samsympan είπε:

Η τηλε-εκπαίδευση μπορεί να είναι επιβλαβής όταν δεν εφαρμόζεται σωστά (όπως και η παραδοσιακή εκπαίδευση).

 

Δεν εννοώ αυτό. Λέω ότι η υποκατάσταση της μαθησιακής εμπειρίας εντός αίθουσας, παρουσία συμμαθητών και διδασκάλου, είναι καθε αυτή επιβλαβής. 

Δεν κάνουμε χρήση των τεχνολογικών μέσων στην υπαρκτή τάξη φυσικών προσώπων για να συγκρίνουμε τον καλό με τον ανεπαρκή εκπαιδευτικό, ως προς τη χρήση του μέσου. Συγκρίνουμε την φυσική τάξη, με μια ψηφιακή τάξη. Αντικαθιστούμε το φυσικό με το ψηφιακό.

 

Σε αυτή την αντικατάσταση αίρω ενστάσεις και διαφωνώ. Καθε αυτή η προσπάθεια αντικατάστασης του σχολείου, από ψηφιακή τάξη, είναι κοινωνικό πλήγμα.

 

Το ξέρω ότι δεν μπορώ να γίνω αντιληπτή γιατί δεν με αγγίζει το πρόβλημα της ύλης, των παραδόσεων ή της εργατικότητας των εκπαιδευτικών εν καιρώ πανδημίας. Μιλάμε από άλλο σημείο εκκίνησης.

Με ενδιαφέρει η διατήρηση, η συνέχεια και επένδυση στις ανθρώπινες επαφές, σχέσεις, περιπτύξεις. Με ενδιαφέρει η συνάθροιση προσώπων με κοινό εκπαιδευτικό αντικείμενο και η συνάντηση προσώπων γενικά. 

Δεν μπορώ να μπω στην σύμβαση ότι "τι να κάνουμε που απαγορεύεται η ανθρώπινη επαφή ρε αδερφέ;", η ζωή συνεχίζεται. Η ανθρώπινη επαφή, εν πολλοίς είναι η ζωή. Δεν με αφορά η πρόοδος στην τεχνολογική κατάρτιση των εκπαιδευτικών, οι ποινές, οι μισθοί, η κάλυψη ύλης και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, όταν έχουμε πάρει ως κοινωνικό σύνολο χαλαρά την απαγόρευση της ανθρώπινης επαφής.

 

Να πάρουμε χαλαρά τον βιασμό, σαν ένα δεδομένο που απλά συμβαίνει (και με νόμο πρέπει να τον δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα) και να συζητάμε για την πρέπουσα και κατάλληλη άσκηση βίας επί του βιαζόμενου, για την χρήση μάσκας από τον βιαστή ή τον βιασμένο, για τον δέοντα χρόνο βιασμού κι άλλα ευτράπελα.

 

Η απαγόρευση ανθρώπινης επαφής είναι βιασμός της κοινωνικής μας υπόστασης, είναι βία, είναι αρρώστια. 

Τ' ότι την έχουμε δεχτεί ως αναπόφευκτο κομμάτι της καθημερινότητας μας και δεν την αμφισβητούμε, σημαίνει ότι έχουμε πολλάκις και χρόνια τώρα, υποστεί ρίξεις και πληγματα στις ανθρώπινες σχέσεις μας, στην υπαρξιακή μας αυθεντικότητα, ώστε να μην προσπαθούμε καν να απαλλαγούμε από αυτή τη βία και να ασχολούμαστε επί μακρόν με επι μέρους τεχνικά ζητήματα του πώς να κάνουμε τον βιασμό λειτουργικότερο, παραγωγικό και  αποδοτικό.

 

 

Επεξεργάστηκαν 15 Μαίου,2020 by kine

[samsympan]

(Το αναρτώ κι εδώ καθότι σχετικό)

Το ISD (Institute for Strategic Dialogue) διεθνής οργανισμός που μελετά και αποκρίνεται σε φαινόμενα πόλωσης, εξτρεμισμού και ρητορικής μίσους, δημοσίευσε έως τώρα τρία reports σε ό,τι αφορά την σχετιζόμενη με τον covid-19 παραπληροφόρηση και την υιοθέτηση-εργαλειοποίηση της από ομάδες αντικουλτούρας. Αφορά σε παραπληροφόρηση (ψευδείς ειδήσεις, θεωρίες συνομωσίας, ψευδεπιστημονικές αναφορές, κλπ) η οποία εμφανίστηκε σε διάφορα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης (websites, facebook, twitter, reddit, youtube, κλπ). Τα reports υπάρχουν στο site του ISD. Έχουν ενδιαφέρον και βοηθούν στην σφαιρική κατανόηση της κατάστασης που βιώνουμε.

Επίσης το ISD τρέχει το πρόγραμμα Young Digital Leaders (σε συνεργασία με την Google) στα πλαίσια του οποίου έχει εκδόσει έναν οδηγό για μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς σχετικά με την εκπαίδευση των νέων ώστε να αναγνωρίζουν και να αποφεύγουν κινδύνους του κυβερνοχώρου και να δημιουργούν ασφαλείς, δυναμικές και θετικές κοινότητες. Το πρόγραμμα έχει τρέξει σε κάποια σχολεία. Ο οδηγός υπάρχει και στα ελληνικά επίσης στο site του ISD.

[vicky86]

Ενταξει τώρα να γίνεται σύνδεση με τον βιασμό με ξεπερναει

Για μενα το θέμα έχει χάσει λόγω υπαρξης

Κ στο κάτω κάτω δ μπορει να ξέρει ο άλλος αν εμενα μου αρεσει ο κοινωνικός αποκλεισμός η όχι κ τι κάνω γι αυτο

Το θέμα ήταν πάνω σε τελείως διαφορετική βάση. Απορώ δ ειναι κατανοητό; η εγω δ μπορω να αντιληφθώ κτ πίσω από αυτο

[samsympan]

Ζητώ συγγνώμη καθώς κι εγώ παρασύρθηκα εμπλεκόμενη σε διαξιφισμούς και θεωρίες και τίποτα ουσιαστικό. Για τον λόγο αυτό και δημοσίευσα πριν τις πληροφορίες για τον ISD, τουλάχιστον να μοιραστώ κάτι χρήσιμο. Πάντως οι αναρτήσεις οι δικές σου @vicky86 και όλων όσων έδωσαν πληροφορίες για την εικόνα που έχουν από το τι συμβαίνει στα σχολεία τους, είναι πολύ σημαντικές και χρήσιμες.

[ΑΡΓΚ]

2 ώρες πρίν, kine είπε:

@ΑΡΓΚ αρέσκεσαι στις ταμπέλες; Τεχνοφοβία; Είτε μου αρέσει η τεχνολογία, την χρησιμοποιώ και είμαι εξοικειωμένη, είτε είμαι τεχνοφοβική;

Οποιαδήποτε διαφωνία με την χρήση της τεχνολογίας και κριτική στην ίδια της την σκοπιμότητα, είναι απόδειξη φοβίας;

 

Κατά τον ίδιο τρόπο που όποιος αμφισβητεί την δήθεν ρευστότητα των σεξουαλικών φύλλων και των πειραματισμών στην επαφές. ταυτότητα , είναι ομοφοβικός ;

 

 

Σε γενικές γραμμές, με κάλυψες απόλυτα  Δε θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα.

[vicky86]

Just now, samsympan είπε:

Ζητώ συγγνώμη καθώς κι εγώ παρασύρθηκα εμπλεκόμενη σε διαξιφισμούς και θεωρίες και τίποτα ουσιαστικό. Για τον λόγο αυτό και δημοσίευσα πριν τις πληροφορίες για τον ISD, τουλάχιστον να μοιραστώ κάτι χρήσιμο. Πάντως οι αναρτήσεις οι δικές σου @vicky86 και όλων όσων έδωσαν πληροφορίες για την εικόνα που έχουν από το τι συμβαίνει στα σχολεία τους, είναι πολύ σημαντικές και χρήσιμες.

Παρόλα αυτά μπορείς να καταλάβεις ότι συμφωνώ με όσα γραφεις

Εννοείται θα βγουμε κ λιγο εκτός θέματος. Κ μου αρέσει να διαβάζω κ απόψεις που ειναι αντίθετες από τις δικές μου. Απλα προσωπική μου άποψη, κάποια πράγματα παραξεφευγουν. Δ ξερω αν έχουν λόγο ύπαρξης η απλα γράφονται με σκοπό να προκαλεσουν

[samsympan]

@vicky86 σωστά μιλάς και καλά έκανες και παρενέβης  εμένα προσωπικά μου χτύπησες καμπανάκι.

[kine]

@samsympan ευελπιστώ ότι τώρα τουλάχιστον μπορείς να παραδεχτείς ότι η αρχική μου εκτίμηση ότι το θέμα δεν μπορεί ούτε να συμπεριλάβει, ούτε να ανεχθεί, αλλά ούτε και να κατανοήσει το είδος του προβληματισμού μου, γύρω από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, είναι ακριβέστατη και διόλου άστοχη.

Και η καλύτερη τακτική ήταν η αποχώρηση πριν την εμπλοκή. 

 

Γενικά πάντως δεν μου αρέσει να με προκαλεί ο συνομιλητής μου σε έναν διάλογο που δεν μπορεί να τελικά να εμπλακεί με σύννεση, για να αισθανθεί τελικά είτε προσβεβλημένος, είτε σοκαρισμένος, είτε "φυσιολογικός" μιας κι εγώ αποτελώ την ακρότητα εν προκειμένω. Αν ήθελες τουλάχιστον έναν τέτοιο διάλογο στον οποίο με παρότρυνες να επιμείνω, θα ήταν έντιμο είτε να το κάνεις προσωπικά, είτε να μην "νήπτεις" εκ των υστέρων "τας χείρας σου". 

 

 

 

@vicky86 σου ζητώ ειλικρινά συγνώμη. Καταλαβαίνω ότι δεν γίνομαι κατανοητή και έπρεπε να σταματήσω νωρίτερα. Δεν ήθελα να σε θίξω ή να ενοχλήσω με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν έχω σκοπό να προκαλέσω. Αυτή είναι όντως η αντίληψη μου. Λυπάμαι που ένιωσες ότι δημιουργώ "πρόκληση".  Η χρήση του όρου "βιασμός" είναι μεταφορική εν προκειμένω. Βιασμός υπαρξιακός, ψυχοσυναισθηματικός, ηθικός. Εσένα δεν σου είπα και δεν είπα και σε κανέναν αν του αρέσει ή όχι ο κοινωνικός αποκλεισμός. Το ανθρώπινο είδος έχει αναπαραχθεί και υπάρχει χάρις αυτή την κοινωνική, ανθρώπινη επαφή. Μπορεί ο καθένας να την θέλει ή να μην την θέλει, αλλά δεν μπορεί να θεωρείται "ακραίο" ή "προκλητικό" να χαρακτηρίζω την ανθρώπινη επαφή ως ζωτικής σημασίας και προυπόθεση της κοινωνικής ζωής, μέρος της οποίας είναι και το σχολείο. Λυπάμαι και πάλι για την αναστάτωση ωστόσο.

 

Καλό βράδυ.

[arieta]

Πάντως ένα θετικό της σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης σε σχέση με τη φυσική παρουσία στην τάξη( που όλοι βέβαια συμφωνούμε ότι είναι πάντα προτιμητέα από τη remote , αυτό δεν αλλάζει), είναι ότι οι ταραξίες της τάξης απομονώνονται. Ο δάσκαλος , φαντάζομαι τουλάχιστον, μπορεί να τιθασεύσει πιο εύκολα μια κατάσταση και τα πιο ήσυχα παιδιά να παρακολουθήσουν σχετικά απερίσπαστα το μάθημα.

Άσε που στο δικό μας τμήμα , αυτοί που δεν συμμετέχουν είναι αυτοί που ούτως ή άλλως δεν είχαν ενδιαφέρον και μέσα στην τάξη. Είναι βέβαια και προαιρετική η συμμετοχή Είναι λίγοι όμως , η σύγχρονη εκπαίδευση, όταν γίνεται έχει πολύ μεγάλη συμμετοχή. 

Στην ασύγχρονη πάλι εκπαίδευση , έτσι όπως γίνεται, σχετικά άτακτα , χωρίς να δίνονται προθεσμίες , χωρίς πολλοί καθηγητές να προβαίνουν σε διορθώσεις και να δίνουν feedback,  εξ όσων κρίνω , υπάρχει χλιαρή συμμετοχή. Έτσι όπως δίνονται οι ασκήσεις, χωρίς αλληλεπίδραση , δεν κινητοποιούν τους μαθητές. Νομίζω ότι μόνο οι μαθητές με ισχυρό αίσθημα ευθύνης ανταποκρίνονται.

[Έσπερος]

@arietaπαρεξηγείς μόνιμα τα λεγόμενά μου. Δεν υποτιμώ κανένα μαθησιακό αντικείμενο, ούτε δικό μου ούτε άλλων. Απλώς θεωρώ (όπως και πολλοί άλλοι) ότι ο τυπικός τρόπος διδασκαλίας απογυμνώνει τα περισσότερα γνωστικά αντικείμενα. Δεν αναφέρομαι απλώς στο ανέμπνευστο μάθημα. Αναφέρομαι γενικά στο κυρίαρχο εκπαιδευτικό μοντέλο που προϋποθέτει στείρα και αποκομμένη γνώση, χωρίς σύδνεση μεταξύ αντικειμένων, χωρίς πρακτική εφαρμογή, με έμφαση μόνο στο πώς θα βγάλουμε την ύλη, πώς θα εξεταστούμε, πώς θα βαθμολογήσουμε. Σίγουρα η μαγεία χάνεται ακόμα και στην πανεπιστημιακή διδασκαλία, απο τη στιγμή που φυσικά πρε΄πει να υπάρξει κ άποια προκαθορισμένη ύλη και εξέταση, αυτό είναι αναπόφευκτο, απλώς στο σχολείο, ειδικά το ελληνικό σχολείο, το σύστημα παραείναι προσανατολισμένο στην εξέταση και την αξιολόγηση και γι αυτό καταλήγουμε οι μαθητές, παρά τα άπειρα τεστ, τις πάρα πολλές εξετάσεις, να μην μπορούν να θυμηθούν και να συνδέσουν όλα αυτά που έχουν μάθει και έχουν εξεταστεί και κριθεί με άριστα, να μην μπορούν να πουν κάτι με δικά τους λόγια, να μην μπορούν να αυτενεργήσουν, και γενικά να τα μαθαίνουν όλα θεωρητικά χωρίς εφαρμογή. Κάνω αυτή τη μεγάλη παρένθεση όχι μόνο για να σου απαντήσω, αλλά γι ανα πω ότι όπως έχω γράψει και αλλού, στην αρχή μόλις έκλεισαν τα σχολεία εγώ είχα θεωρήσει ότι είναι μια ευκαιρία τα παιδιά να ασχοληθούν με την ουσία και όχι τον τύπο του μαθήματος. Αν δλδ εγώ είχα παιδί σχολικής ηλιίας, δεν θα το έστρωνα να κάνει επανάληψη για το σχολείο. Θα επέμενα να διαβάζει λογοτεχνία, να βλέπει ταινίες για να ασκείται στην ξένη γλώσσα, να διαβάσει κάτι ξενόγωλσσο, να ασχοληθεί με τη μουσική, ανάλογα με την ηλικία φυσικά (αν υπήρχε στο πρόγραμμα κάποια εξέταση γλώσσσας πχ εννοείται εκεί θα έδινα έμφαση). Και γενικά θεωρούσα ότι και η εξαποστάσεως ήταν μια ευκαιρία για να κάνουν τα παιδιά κάτι διαφορετικό. Φυσικά όταν διαπίστωσα ότι αυτό θα κρατούσε για καιρό, έκρινα ότι και οι επαναλήψεις ήταν αναγκαίες. Αλλά για να σου πω την αλήθεια, σαν γονιός μιλώντας. Δεν θα μ ε ένοιαζε αν το παιδί μου κάνει τις ασκήσεις της οικιακής οικονμίας. όχι γιατί υποτιμώ το μάθημα, αλλά γιατί τέτοια μαθήματα δεν γίνεται να είναι θεωρητικά και με ασκήσεις. ΠΙο πολύ θα με ένοιαζε να μάθει να κάνει κ αμιά δουλειά του σπιτιού. Ούτε θα με απασχολούσε τόσο να κάνει τις ίδιες και τις ίδιες τυποποιημένες ασκήσεις της γλώσσας και της λογοτεχνίας, αν αυτό το διάστημα δεν διάβαζε και τίποτα πιο ουσιώδες να ανοίξει τους ορίζοντές του. Προφανώς θα ήθελα να είναι τυπικό στα μαθήματά του, αλλά αυτό έιναι κυρίως για τους τύπους. Κατα τ άλλα θα με ενδιέφερε περισσότερο η ουσία του να μάθει και άλλα πράγματα. Ελπίζω να έγινα κατανοητή, αν και νομίζω ότι δεν θέλεις να με ακούσεις γιατί έχεις μια προαποφασισμένη στάση απέναντι σε εμένα και τους ομοίους μου. 

 

Να πω κι εγώ κάποια συμπεράσματά μου για την εξ αποστάσεως.

στην αρχή είχαμε τον ενθουσιασμό ότι επικοινωνήσαμε με τα παιδιά, προσφέραμε κάτι κλπ. Μετά έγινε ρουτίνα και βγήκαν στην επιφάνεια όλες οι παθογένειες του σχολείου. Δηλαδή αρχίσαμε να ασχολούμαστε με το ποιος σηκώνει χέρι να μιλήσει, ποιος έστειλε ασκήσεις, ποιος τις έκανε μόνος του, ποιος τις αντέγραψε κλπ και εν τέλει και τι βαθμό θα βάλουμε. 

 

ασύγχρονη μόνο δεν έχει νόημα, χρειάζεται τακτική επικοινωνία μέσω σύγχρονης

 

παράδοση μέσω σύγχρονης εγώ δεν έκανα, μετά το Πάσχα όμως τη χρησιμοποίησα συστηματικά για επανάληψη και επίλυση ασκήσεων, όχι μόνο για επικοινωνία όπως στην αρχή. εξακολουθώ να έχω τις αμφιβολίες μου αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα σαν υποκατάστατο της παράδοσης ύλης. έχω την αίσθηση ότι καλύπτει μόνο όσους θέλουν απλώς να τα πουν για να πουν ότι τα είπαν και για να ανταποκριθούν μόνο 4-5 παιδιά. Εγώ έχω τελείως διαφορετική φιλοσοφία στο μάθημά μου. Δεν μπορώ να φανταστω μεγάλο μέρος του σχολικού έτους να κυλά έτσι του χρόνου. για μένα ό,τι διδαχτεί με αυτόν τον τρόπο, θα είναι σχεδόν σαν να μην διδάχτηκε. (ίσως σε μεγαλύτερα παιδιά και πιο συνειδητοποιημένα ή σε πιο μικρά γκρουπ να μην είναι έτσι, ωστόσο έχω και φίλους πανεπιστημιακούς -και του εξωτερικού, όχι μόνο κατάπτυστους δημοσίους υπαλλήλους από τα ελληνικά πανεπιστήμια- που δεν ένιωσαν ότι έκαναν αποτλεεσματική διδασκαλία). 

 

εννοείται ότι όλα τα ωραία φαινόμενα που έχουμε στην τάξη, εδώ διογκώθηκαν. πχ κάποια στιγμή κατάλαβα ότι οι περισσότερες πληκτρολογημένες απαντήσεις, δεν ήταν γραμμένες από τους μαθητές. κάποια στιγμή άρχισα να παίρνω ασκήσεις με τα ίδια τυπογραφικά λάθη πχ. μέχρι κ φωτό από σείδα με τα γράμματα της φροντίστριας, τόση ξεδιαντροπιά δηλαδή, λες και δεν θυμάμαι πώς έγραφε ο μαθητής. αυτό φυσικά γίνεται και στην κανονική τάξη, απλώς εκεί τουλάχισοτν μπαίνουν στον κόπο να τα γράψουν στο τετράδιό τους, ας πούμε ότι κάτι τους προσφέρει και αυτή η αντιγραφή. το να προωθείς απλώς ένα μέιλ δεν το λες και εμπλοκή στη διαδικασία. έχω την εντύπωση επίσης ότι κάποιοι έδιναν το λινκ του webex σε φροντιστές για να μπουν με το όνομά τους. γιατί μια φορά εξεπλάγην για την παρουσία ενός μαθητή, του άνοιξα το μικρόφωνο να τον ρωτήσω κάτι, και κάτι δεν μου πήγαινε καλά με τη φωνή του. άλλοι επίσης το άνοιγαν και έφευγαν. το καταλάβαινα αυτό επειδή τελείωνε το μάθημα κ έμεναν συνδεδεμένοι, ή άνοιγμα μικρόφωνο να ρωτήσω και δεν ακουγόταν τίποτα ή ακουγόταν μουσική  ή ο μαθητής ξαφνιαζόταν και άρχιζε να ρωτάει πού είμαστε. συνηθισμένα πράγματα που στην τάξη τα επαναφέρεις γρήγορα με μια ματιά ή ένα άγγιγμα, κάτι που εδώ δεν γίνεται. αυτά φυσικά δεν αφορούν τον γονέα που θέλει απλά να έχει ησυχία για να μάθει το δικό του παιδί, και δεν το λέω για κακό αυτό. όμως η τάξη έχει 25 παιδιά που πρεπει να προσπαθήσουμε να μάθουν όλα. 

 

κάποια θετικά ήταν ότι στην ασύγχρονη μου έστελναν ασκήσεις παιδιά που ντρέπονται να σηκώσουν το χέρι. επίσης κάποιοι από τον φόβο μήπως μείνουν στην ίδια τάξη, συνέχισαν τις απόπειρες να βελτιώσουν τον βαθμό τους, που είχαν ξεκινήσει στο β τετράμηνο. από την άλλη όμως, κάποιοι άριστοι μαθητές ήταν παντελώς απόντες από όλους. επίσης στη σύγχρονη είδα ότι συμμετείχαν πολύ κάποιοι ζωηροί μαθητές, που μάλλλον τους ταίριαζε καλύτερα από το πειθαρχημένο κλίμα της τάξης. οι ηλεκτρονικές ασκήσεις επίσης είχαν κάποια επιτυχία, ειδικά στην αρχή. επειδή όμως κάποια στιγμή ξέφυγαν από την τυποποίηση, και δεν μπορούσαν να απαντηθούν με ένα λυσσάρι, η συμμετοχή σε αυτές άρχισε να φθίνει. 

 

όσο μικρότερα ήταν τα παιδιά, τόσο πιο συστηματικά ασχολούνταν. η α γυμνασίου με την φόρα του δημοτικού και την επιίβλεψη των γονέων, έκανε πολύ σωστή δουλειά. στις άλλεςτάξεις ήταν καθαρά θέμα μαθητή.

 

εννοείται ότι για του χρόνου πρέπει να καταστεί σαφές ότι είναι κανονική συνέχιση της λειτουργίας του σχολείου, γιατί τώρα κανονικά ήταν προαιρετικό αρα αν θέλουμε να είμαστε τυπικοί, ούτε καν να βαθμολογήσουμε τη συμμετοχή δεν μπορούμε, πράγμα άδικο για όσους συμμετείχαν. για να γίνει υποχρεωτικό όμως πρε΄πει να δοθεί εξοπλισμός σε όλους. κάτι λαπτοπ ή ταμπλετ που περιμέναμε, ακόμα έρχονται. άλλο ένα ωραίο επικοινωνιακό ψέμα. η δωρεάν πρόσβαση ήταν επίσης ψέμα γιατί αφορούσε μόνο την πλογήση στο σχολικό δίκτυο. αν δλδ είχες ένα λινκ για μια άλλη σελίδα με εποπτικό υλικό, εκεί πλέον δεν ήταν δωρεάν. και μια ταχύρρυθμη επιμόρφωση που θα κάναμε, ήταν επίσης ωραίο ψέμα. 

 

στο youtube έχουν κυκλοφορήσει στιγμιότυπα από καταγραφή σύγχρονης εκπαίδευσης. φυσικά και γίνεται άνετα βιντεοσκόπηση ή μαγνητοφώνηση με ένα κινητό. 

 

Συνολικά θεωρώ ότι βοηθάει τους καλούς και επιμελείς ή όσους οι γονείς τους έχουν τη δυνατότητα, τον χρόνο ή το ενδιαφέρον να ασχοληθούν και να βοηθήσουν. τους υπολοίπους τους αφήνει πίσω. αυτούς δηλαδή που στην τάξη πασχίζουμε να κρατήσουμε κοντά μας, τώρα τους χάνουμε. γι αυτό δεν θέλω να σκέφτομαι το σενάριο να εφαρμοστεί αυτό για μεγάλο μέρος της σχολικής χρονιάς του χρόνου. φυσικά οι ανισότητες εντείνονται από τις διαφορετικές δεξιότητες των εκπαιδευτικών στη χρήση ΤΠΕ. Αυτό το ξέρω κ από το σχολείο μας, όπου σύγχρονη κάναμε πολύ λίγοι, και έτυχε 1-2 τμήματα στα οποία εμείς δεν έχουμε μάθημα, να κάνουν μόνο με τον διευθυντή, και οι γονείς εξέφρασαν παράπονο και με το δίκιο τους. Για μένα το δίλημμα ήταν πολύ έντονο: να το συνεχίσω θεωρώντας ότι προσφέρω στους μαθητές αυτό που κρίνω, ή να το σταματήσω γιατί εκθέτω συναδέλφους και κάνω κακό τελικά στο συνολικό κλίμα του σχολείου; το συνέχισα γιατί στο κάτω κάτω ενήλικες είναι, να κάτσουν να μάθουν αν θέλουν, αλλά η ζημιά που έχει γίνει είναι μεγάλη και θα βαθαίνει όσο περνάει ο καιρός. 

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 34 λεπτά , Έσπερος είπε:

 Αν δλδ εγώ είχα παιδί σχολικής ηλιίας, δεν θα το έστρωνα να κάνει επανάληψη για το σχολείο. Θα επέμενα να διαβάζει λογοτεχνία, να βλέπει ταινίες για να ασκείται στην ξένη γλώσσα, να διαβάσει κάτι ξενόγωλσσο, να ασχοληθεί με τη μουσική, ανάλογα με την ηλικία φυσικά (αν υπήρχε στο πρόγραμμα κάποια εξέταση γλώσσσας πχ εννοείται εκεί θα έδινα έμφαση). Και γενικά θεωρούσα ότι και η εξαποστάσεως ήταν μια ευκαιρία για να κάνουν τα παιδιά κάτι διαφορετικό. Φυσικά όταν διαπίστωσα ότι αυτό θα κρατούσε για καιρό, έκρινα ότι και οι επαναλήψεις ήταν αναγκαίες. Αλλά για να σου πω την αλήθεια, σαν γονιός μιλώντας. Δεν θα μ ε ένοιαζε αν το παιδί μου κάνει τις ασκήσεις της οικιακής οικονμίας. όχι γιατί υποτιμώ το μάθημα, αλλά γιατί τέτοια μαθήματα δεν γίνεται να είναι θεωρητικά και με ασκήσεις. ΠΙο πολύ θα με ένοιαζε να μάθει να κάνει κ αμιά δουλειά του σπιτιού. Ούτε θα με απασχολούσε τόσο να κάνει τις ίδιες και τις ίδιες τυποποιημένες ασκήσεις της γλώσσας και της λογοτεχνίας, αν αυτό το διάστημα δεν διάβαζε και τίποτα πιο ουσιώδες να ανοίξει τους ορίζοντές του. Προφανώς θα ήθελα να είναι τυπικό στα μαθήματά του, αλλά αυτό έιναι κυρίως για τους τύπους. Κατα τ άλλα θα με ενδιέφερε περισσότερο η ουσία του να μάθει και άλλα πράγματα. Ελπίζω να έγινα κατανοητή, αν και νομίζω ότι δεν θέλεις να με ακούσεις γιατί έχεις μια προαποφασισμένη στάση απέναντι σε εμένα και τους ομοίους μου. 

 

 

Θα σου απαντήσω αυτό που έγρψα και νωρίτερα: η δική μας καθηγήτρια των νέων ελληνικών, έστησε μία εξ αποστάσεως λέσχη ανάγνωσης, και έπεισε αρκετά παιδιά να διαβάσουν βιβλία που δε θα ακουμπούσαν αλλιώς. Το ίδιο έκανε και πριν, είναι το πέμπτο βιβλίο που διαβάζουν τα παιδιά με την παρότρυνσή της φέτος, και υπάρχει μέχρι και ποίηση στα αναγνώσματα που τους έχει πείσει να δοκιμάσουν. Το ίδιο μάθημα έκανε και πριν, το ίδιο έκανε και τώρα, οπότε ακριβώς βοήθησε τους γονείς να πετύχουν αυτό που λες.

Όσο για την οικιακή οικονομία, ο γιος μου πέρασε αρκετή ώρα μελετώντας ετικέτες προϊόντων και κάνοντας μία συγκριτική παρουσίαση διατροφικής αξίας όσο ήμασταν σε καραντίνα, που ήταν και χρήσιμο και αρκετά διασκεδαστικό για τον ίδιο

Θα μου πεις, δε συμμετείχαν όλα τα παιδιά, μόνο όσα ήθελαν. Το σχολείο μπορεί να σου δώσει μία ευκαιρία να ξεφύγεις από μία οικογένεια που απορρίπτει την τέχνη, την καλλιέργεια, την έρευνα, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να κάνει θαύματα. Αν και 5 παιδιά πέρασαν μερικές ώρες διαβάζοντας ένα μυθιστόρημα, αναζητώντας την θερμιδική σχέση λίπους και υδατανθράκων, ή κάνοντας πειράματα φυσικής με υλικά που υπάρχουν στο σπίτι (ιδέα που άκουσα από άλλο σχολείο) , νομίζω είναι μεγάλο όφελος σε σχέση με το να έπαιζαν δωδεκάωρο fortnite (γιατί οι γονείς που δεν έμαθαν στα παιδιά τους όυτε να αθλούνται, ούτε να διαβάζουν, ούτε να ζωγραφίζουν, ούτε να ακούνε μουσικη, δε θα τα σηκώσουν μάλλον ποτέ από την παιχνιδομηχανή).

Το επιχείρημα των ατέρμονων επαναλειπτικών φωτοτυπιών, δε στέκει σε συνάρτηση με την τηλεεκπαίδευση . Από κοντά ή από το διαδίκτυο, για εμένα αν έτσι γίνεται το μάθημα (ποου 8 στις 10 έτσι γίνεται) απλά έχει να κάνει με αυτό το "παρηκμασμένο" του εκπαιδευτικού μας συστήματος και την παντελή έλλειψη διάθεσης των εκπαιδετικών να κάνουν οτιδήποτε ευφάνταστο.

Απλό παράδειγμα : στην αρχή της χρονιάς, αρκετοί γονείς και ο σύλλογος γονέων, αναζητήσαμε λογοτέχνες να μιλήσουν στο σχολείο, εκπαιδευτικά προγράμματα υπό την αιγίδα του υπουργείου παρακαλω για θέατρο, κινηματογράφο και πολλά άλλα. Όλα ήθελαν σαν όρο επίλεψη από καθηγητές. Αναλάβαμε σαν γονείς την ευθυνη για όσες ώρες θα ήταν εκτός σχολικού ωραρίου, αλλά θα χρειαζόταν και κάποιος καθηγητής να εμπλακεί, σε ώρα μαθήματος.

Δεν προχώρησε ούτε ένα, γιατί δε θέλησε ούτε ένας καθηγητής να βοηθήσει. Το επιχείρημα "αχ, πολύς κόπος και δε θα ενδιαφέρει βασικά τα παιδιά, δε θα συμμετέχουν" , Παιδιά 12-15 ετών, δε θα ήθελαν να φτιάξουν μία ταινιά, να ανεβάσουν ένα θεατρικό, να συμμετέχουν σε ένα διαγνωσιμό φωτογραφίας κλπ; Όταν τα αντίστοιχα προγράμματα δήμων και ιδιωτικών σχολείων (όλα με αμοιβή) γίνονται ανάρπαστα; Αλλά τα παιδιά θα προτιμήσουν την ίδια ώρα να παρακολουθήσουν έναν καθηγητή βαριεστημένα να διαβάζει Οδύσσεια από μετάφραση και να δίνει ουσιαστικά να κλίνουν σε φωτοτυπίες;

Ε, οι ίδιοι άνθρωποι, με αυτή την τόσο κλειστή οπτική του "ο ρόλος μου είναι να παραδίδω από το βιβλίο και να διορθώνω φωτοτυπίες", πώς να κρατήσουν το κοινό τους εξ αποστάσεως;

 

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Ε, οι ίδιοι άνθρωποι, με αυτή την τόσο κλειστή οπτική του "ο ρόλος μου είναι να παραδίδω από το βιβλίο και να διορθώνω φωτοτυπίες", πώς να κρατήσουν το κοινό τους εξ αποστάσεως;

Εγώ το αντίθετο λέω. Όσοι πήγαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό, δεν είχαμε παρά ελάχιστη συμμετοχή. Όσοι έβαλαν τα κλασικά επαναληπτικά, έπαιρναν τόνους για διόρθωμα και μετά τα έλεγαν και στις συνεδριάσεις με ένα ύφος ότι πόσο κουράστηκαν. Δηλαδή σαν να κάναμε μάθημα σε άλλους μαθητές. Εξαρτώνται βέβαια από το μέρος αυτά. Εμάς εδώ η κοινωνία έχει σε εκτίμηση το σχολείο για να παίρνουν τα παιδιά καλό βαθμό. Γι αυτό και παίζει πολύ φρονιστήριο σε όλες τις βαθμίδες, γι αυτό και εξακολουθούσαν να συνεργάζονται με τους φροντιστές ακόμα και τώρα. Το οποίο είναι παρανοϊκό, αν το καλοσκεφτείς. Όσοι έχουν και άλλα ενδιαφέροντα, συμμετείχαν ούτως ή άλλως. Το "αγαπημένο" μου φετινό τμήμα, που του κάνω πολλά μαθήματα, δεν ήταν παιδιά που διάβαζαν σπίτι αλλά τα πηγαίναμε καλά κ δουλεύαμε στην τάξη κυρίως. Τώρα, εξαφανίστηκαν. Τι δημιουργική γραφή έβαλα, τι βιωματικά, τι τι τι.  μηδενική ανταπόκριση στα περισσότερα, εκτός από την Ιστορία που έκαναν  επαναλήψεις επειδή είχαν άγχος για τις εξετάσεις (που δεν θα γίνουν τελικά). 

 

Πάντως δεν είναι άσπρο μαύρο όλα. έχω δει ανθρώπους που το μάθημα τους είναι σαν να κάνει ακαδημαϊκός, με την καλή και με την κακή σημασία, που μπορούν να δουλέψουν μόνο με 4-5 παιδιά και το υπόλοιπο σχολείο απλά τους ανέχεται ή τους μισεί, και κάνουν υπέροχη δουλειά σε πολιτιστικά, γιατί εκεί έχουν μόνο τα παιδιά που έχουν επιλέξει οι ίδιοι. Είναι πολύ εργατικοί και ευσυνείδητοι, δεν είναι όμως παιδαγωγοί. Από την άλλη έχουμε κ συναδέλφους που οι επιστημονικές τους γνώσεις περιοριστήκαν κάποια στιγμή σε αυτά που διδάσκουν, που δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη έφεση σε πολιτιστικά, διαθεματικά κλπ, όμως είναι πολύ ευσυνείδητοι επίσης και εργατικοί αλλά έχουν και παιδαγωγική ευαισθησία και τελικά κάνουν πολύ πιο αποτελεσματική δουλειά κι ας μην είναι κάτι ευφάνταστο. Γιατί είναι κοντά στους μαθητές, μιλούν, ενδιαφέρονται. 

[Me&myboy]

Καλησπέρα,

 

Θα απαντησω στο πρώτο ερώτημα ,γιατί έχουν γραφτεί πάρα πολλά, τα οποια ομολογω δεν εχω διαβασει ολα

 

Ο γιος μου είναι στη γ Δημοτικού. Είναι ενα παιδί που εχει πολλούς φίλους, πάντα βγαίνουμε με παρέα κ γενικά είναι πολύ αγαπητός απο τις παρέες του.Είναι μοναχοπαίδι.

Κανει αγγλικα κ ποδόσφαιρο 

Ξαφνικα λοιπόν έμεινε χωρίς σχολείο, φιλους ,δραστηριότητα.το δέχτηκε χωρίς καμία αντίρρηση, το διασκεδαζε κιόλας.

Ναι, επαιζε κ playstation κ βρισκαμε μαζί κ άλλους τρόπους να περναει την ώρα του.

Το εντυπωσιακό ηταν οτι δεν ηθελε να μιλησει με φίλους ,ούτε να βγει εξω.

Έχασε το κανονισμενο παρτυ γενεθλίων για τα 9 του κ παλι το δεχτηκε.ειδικά οταν η δασκάλα του είπε οτι οταν ανοίξουν τα σχολεία θα παει εκεί την τουρτα του..(που δεν το βλέπω)

Προσωπικά με νοιάζει κυρίως η ψυχολογία του...!!!!

 

Η δική μας δασκάλα ,γ Δημοτ

 

 

εβαζε ασκήσεις  επαναληπτικες στο eclass κ ειχε διευκρινισει τα παιδια να τις γράφουν στα τετραδια τους. 

Οχι γιατί βαριεται, είναι καταπληκτικη δασκαλα, αλλά γιατί είναι δύσκολο να ανταποκριθουν ολοι οι γονείς κ παιδια.

Τους εβαζε βιντεακια διαφορα, τους στέλνει μηνύματα, γενικά τροφοδοτουσε μερα παρα μερα

Απο την Πρωτομαγιά κάνουν κάθε μερα μια ώρα (το τραβαει κ.λιγο όσο μπορει), τηλεδιασκέψεις μεσω webex.

Παρολο που φυσικά δεν είναι το ίδιο, το παιδί αμέσως σχολιασε οτι στην τάξη έλεγαν κ τα αστεία τους, τα παιδιά έχουν μπει σε ενα ρυθμό, συμμετέχει ολη η τάξη εκτός δυο αγοριών (18 παιδια on line), τηρουν τους κανόνες ,έχουν κλειστά μικρόφωνα κ απαντουν όταν τους πει η δασκάλα.

Απο εβδομάδα θα μαζεψουμε τετράδια κλπ κ θα της τα δώσουμε να δει τι έχουν κανει. Η ιδια δε εχει τέσσερα παιδιά ,ολα Δημοτικού κ κανουν ολα τηλεδιασκέψεις (το ενα κορίτσι είναι συμμαθήτρια)

 

Η δασκάλα των αγγλικων ενώ εβαζε ασκήσεις από το φωτοδεντρο, μόλις προσφατα ζήτησε να τις στελνουμε πίσω με e mail.

Η δασκάλα της γυμναστικής , είπε ενα...γεια

Η εικαστικός βάζει βιντεακια

Η πληροφοκαριος εχει βάλει δυο φορές ασκησεις ενω σε αλλο σχολειο της περιοχής κανει τηλεδιασκέψεις.

Μάλιστα η κορη της είναι στην τάξη μας

 

Το αποτελεσμα είναι το παιδί πλέον είναι πιο ηρεμο ,γιατι είχε αρχίσει να έχει  νευρα, κ επίσης γιατι βγαίνει καθε απόγευμα για ποδήλατο κ μπάλα με τους φίλους του

Στα αγγλικά κανουν on line απο 1η Απριλίου

 

Αλλα φροντιστήρια κ μαλιστα μεγαλες αλυσίδες δεν κάνουν τιποτα

 

 

[arieta]

Πάντως, αν δει κάποιος την εκπαιδευτική τηλεόραση για το δημοτικό, διδάσκονται όλα τα μαθήματα. Σήμερα, ας πούμε, είχε φυσική αγωγή για τις πρώτες τάξεις, απλές ασκησουλες με στοιχεία μουσικοκινητικής, ιδανικές γι αυτές τις ηλικίες. Νομίζω μια χαρά θα μπορούσε κατι ανάλογο να διδαχθεί σε σύγχρονη διδασκαλία, θα ήταν ακόμα πιο ενδιαφέρον για τα παιδιά να γυμναζονται παράλληλα με το δάσκαλο κ τους συμμαθητές τους. 

Το ίδιο διδάσκονται κ όλα τα μαθήματα, Γλώσσα, φυσική, μαθηματικά, ιστορία, μουσική, ξένες γλώσσες. (σήμερα παρακολούθησα κ γεωγραφία, για τις ερήμους, πόσο ενδιαφέρον!) 

Κατ' αναλογία, λοιπόν θα μπορούσαν να διδαχθούν κ σε ψηφιακή τάξη για να υπάρχει κ αλληλεπίδραση μ το μαθητή, εφόσον πλέον δίνεται η δυνατότητα της πλατφόρμας! 

Πάντως, καλή ιδέα θα ήταν ολη η ύλη να υπάρχει σε ανάλογη διδασκαλία μεσω εκπαιδευτικής τηλεόρασης, για να λειτουργεί σαν είδος εγκυκλοπαιδειας για το μαθητή, αν χρειάζεται να ανατρέξει σε κάποιο μάθημα. 

[ΑΡΓΚ]

Γυμνάσιο και λύκειο, επιστρέψαμε, δέκα ώρες περίπου μάθημα τη βδομάδα κατά μέσο όρο. Οι περισσότεροι καθηγητές με άδεια ειδικού σκοπού (αλήθεια, σε αυτούς αφαιρείται η μία μέρα στις τέσσερεις από την κανονική άδεια;) ή επικαλέστηκαν λόγους υγείας. Από αυτούς που εμφανίστηκαν, σε γενικές γραμμές άφησαν τα παιδιά ελεύθερη ώρα χωρίς προσχήματα, τα παρότρυναν ανοιχτά να φέρουν χαρτί ότι έχουν κάποιο μέλος της οικογένειας σε ευπαθή ομάδα για να καθήσουν σπίτι, διάλειμμα έκαναν όλες οι τάξεις μαζί και χωρίς επίβλεψη όπως συνήθως, και ο γωνστός συνομωσιολόγος του σχολείου έκανε και μία ώρα διάλεξη για την απάτη του κορονοίού και τα ψέματα που είπε η κυβέρνηση. 

[arieta]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Γυμνάσιο και λύκειο, επιστρέψαμε, δέκα ώρες περίπου μάθημα τη βδομάδα κατά μέσο όρο. Οι περισσότεροι καθηγητές με άδεια ειδικού σκοπού (αλήθεια, σε αυτούς αφαιρείται η μία μέρα στις τέσσερεις από την κανονική άδεια;) ή επικαλέστηκαν λόγους υγείας. Από αυτούς που εμφανίστηκαν, σε γενικές γραμμές άφησαν τα παιδιά ελεύθερη ώρα χωρίς προσχήματα, τα παρότρυναν ανοιχτά να φέρουν χαρτί ότι έχουν κάποιο μέλος της οικογένειας σε ευπαθή ομάδα για να καθήσουν σπίτι, διάλειμμα έκαναν όλες οι τάξεις μαζί και χωρίς επίβλεψη όπως συνήθως, και ο γωνστός συνομωσιολόγος του σχολείου έκανε και μία ώρα διάλεξη για την απάτη του κορονοίού και τα ψέματα που είπε η κυβέρνηση. 

Πόσο θλιβερά και αήθη είναι αυτά που περιγράφεις!! Ρωτώ πειθαρχικες ευθύνες δεν θα έπρεπε να εχουν όσοι δεν κάνουν μάθημα κ όσοι προτρέπουν τα παιδιά να μην προέρχονται σχολείο??