18 μηνών! Κομβική ηλικία ή οχι?

[Anna3011]

  On 23/8/2019 at 4:54 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Να σου πω την αλήθεια κάποιες φορές σκέφτομαι μήπως όλη αυτή η συνεχής συνύπαρξη με τη μαμά και η απόλυτη φροντίδα για τις ανάγκες, χωρίς πιέσεις, αλλαγές κλπ (που κακά τα ψέματα είναι εφικτή μόνο στα πρώτα παιδιά εκτός αν έχεις κι άλλο άτομο για βοήθεια), κάνει παιδιά επιφανειακά ήρεμα και συνεργάσιμα μαζί μας, αλλά δεν τα θωρακίζει για το μέλλον. Γιατί εμείς έχουμε διαμορφώσει ένα σπίτι όπου τα όχι είναι πολύ λίγα. Εννοείται τα αυξάνουμε όσο περνάει ο καιρός κ βελτιώνεται η επικοινωνία, αλλά και πάλι όλα είναι κομμένα κ ραμμένα στα μέτρα του αν κ φέτος χαλαρώσαμε κάπως την τήρηση του προγράμματος στις διακοπές μας (κάτι που μάλλον σε εμένα προκάλεσε εκνευρισμό κ όχι στο παιδί). Υποτίθεται ότι έτσι καλλιεργείται ασφάλεια κ μπαίνουν οι βάσεις για το μέλλον αλλά πολλές φορές σκέφτομαι μήπως απλώς καθυστερούμε κάποιες αναμενόμενες απογοητεύσεις κ πιέσεις. Τελικά θα είναι έτοιμα τα παιδιά να τα χειριστούν πιο μεγάλα ή τα στέλνουμε τελείως απροετοιμαστα; Ξέρεις, σαν αυτά που λέγαμε για τη συνύπαρξη με παιδάκια σε άλλο θέμα. 

Expand  

Έχω καταλήξει τελευταία στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά, ακόμα και στην ηλικία των δικών μας που υποτίθεται ότι χρειάζονται πρόγραμμα σε φαγητό, ύπνο κτλ. (και το πιστεύω ότι βοηθάει στην αίσθηση ασφάλειας και τηρώ πρόγραμμα), μπορούν να αποδειχθούν ιδιαίτερα προσαρμοστικά σε αλλαγές της καθημερινότητάς τους. Και έχω παράδειγμα τις πρόσφατες διακοπές μας σε νησί για 15 μέρες όπου άλλαξε εξολοκλήρου το πρόγραμμα της μικρής που είναι γενικά σταθερό. Σε αλλαγή ωρών ύπνου και συχνών ξενυχτιών με ύπνο στο καρότσι, φαγητό σε άστατες ώρες και σε εστιατόρια (μαγείρεψα ελάχιστα), πολλή οδήγηση, μακρινές παραλίες, ζέστη κτλ., η μικρή ανταποκρίθηκε τέλεια, δεν γκρίνιαξε σχεδόν καθόλου και έδειχνε να απολαμβάνει απίστευτα τους νέους ρυθμούς. Από εξέλιξη δε, νομίζω ότι φύγαμε από την Αθήνα με ένα μωρό και γυρισαμε με ένα παιδάκι. Σημαντικό ότι στην παρέα είχαμε και ελαφρώς μεγαλύτερα παιδάκια, είδε πολύ κόσμο και "λύθηκε" ακόμα περισσότερο σε κοινωνικότητα και επικοινωνία. Γυρνώντας, απλά επέστρεψε στο πρόγραμμά της (σε 2-3 μέρες είχαμε φτιάξει και το βραδινό ύπνο που είχε ξεφύγει).

Γνώμη μου λοιπόν είναι ότι χρειάζονται που και που οι αλλαγές και η μη τήρηση αυστηρών προγραμμάτων. Εκτός του ότι καλλιεργούν αυτές οι αλλαγες την προσαρμοστικότητα των παιδιών, βοηθούν και τους γονείς να μην κρέμονται διαρκώς από ένα ρολόι και να αντιμετωπίζουν τα πράγματα με λιγότερο άγχος. Η συνύπαρξη δε με άλλα παιδάκια θεωρώ ότι κάνει θαύματα ακόμα και από αυτές τις ηλικίες και οφείλούμε να τις κυνηγάμε ειδικά όσες έχουμε μοναχοπαίδια. 

[Έσπερος]

  On 24/8/2019 at 12:30 ΠΜ, Anna3011 είπε:

Έχω καταλήξει τελευταία στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά, ακόμα και στην ηλικία των δικών μας που υποτίθεται ότι χρειάζονται πρόγραμμα σε φαγητό, ύπνο κτλ. (και το πιστεύω ότι βοηθάει στην αίσθηση ασφάλειας και τηρώ πρόγραμμα), μπορούν να αποδειχθούν ιδιαίτερα προσαρμοστικά σε αλλαγές της καθημερινότητάς τους. Και έχω παράδειγμα τις πρόσφατες διακοπές μας σε νησί για 15 μέρες όπου άλλαξε εξολοκλήρου το πρόγραμμα της μικρής που είναι γενικά σταθερό. Σε αλλαγή ωρών ύπνου και συχνών ξενυχτιών με ύπνο στο καρότσι, φαγητό σε άστατες ώρες και σε εστιατόρια (μαγείρεψα ελάχιστα), πολλή οδήγηση, μακρινές παραλίες, ζέστη κτλ., η μικρή ανταποκρίθηκε τέλεια, δεν γκρίνιαξε σχεδόν καθόλου και έδειχνε να απολαμβάνει απίστευτα τους νέους ρυθμούς. Από εξέλιξη δε, νομίζω ότι φύγαμε από την Αθήνα με ένα μωρό και γυρισαμε με ένα παιδάκι. Σημαντικό ότι στην παρέα είχαμε και ελαφρώς μεγαλύτερα παιδάκια, είδε πολύ κόσμο και "λύθηκε" ακόμα περισσότερο σε κοινωνικότητα και επικοινωνία. Γυρνώντας, απλά επέστρεψε στο πρόγραμμά της (σε 2-3 μέρες είχαμε φτιάξει και το βραδινό ύπνο που είχε ξεφύγει).

Γνώμη μου λοιπόν είναι ότι χρειάζονται που και που οι αλλαγές και η μη τήρηση αυστηρών προγραμμάτων. Εκτός του ότι καλλιεργούν αυτές οι αλλαγες την προσαρμοστικότητα των παιδιών, βοηθούν και τους γονείς να μην κρέμονται διαρκώς από ένα ρολόι και να αντιμετωπίζουν τα πράγματα με λιγότερο άγχος. Η συνύπαρξη δε με άλλα παιδάκια θεωρώ ότι κάνει θαύματα ακόμα και από αυτές τις ηλικίες και οφείλούμε να τις κυνηγάμε ειδικά όσες έχουμε μοναχοπαίδια. 

Expand  

Κι εμένα σε αλλαγές ανταποκρίνεται θετικά, κ σε πολύωρα ταξίδια κ τέτοια. Το ρολοι εγω προσωπικα δεν το θεωρω δεσμευση αλλα βοηθο στην οργανωση. Γενθκα μου φαίνεται ανούσιο, αν μπορώ να φύγω πχ στις 10 για να είμαι πίσω στις 11.30 να πεσει για υπνο, να επιλέξω να φύγω πιο νωρίς, άρα να κουβαλάω τα φρουτα μαζι για να τα φαει στο δρομο, ή να φυγω πιο αργα κ να ριςκαρω να γτρθσουμε οταν θα εχει φυγει η νύστα κ να μην κοιμηθεί άρα να μην κάνω κ εγω αυτα που κανω οταν κοιμαται κλπ. ο αντρας μου βέβαια με τον ημερήσιο ύπνο βλέπω ότι πιέζεται τα σ/κ κ τις διακοπες κ θελει μεγαλυτερη ευελιξια κ του κανω το χατήρι αλλα μου φαινεται βλακώδες. ήδη έχει μεταφερθεί μισή ώρα πίσω ο βραδινός ύπνος επειδη καθυστερεί ο μεσημεριανός,  χωρίς όμως να ξυπνάει αργότερα το πρωί αρα καποιες μερες χανει υπνο κ εγω χάνω ελεύθερο χρόνο κ πραγματικά δεν καταλαβαίνω το γιατι να συμβει ολο αυτο. αλλα η αληθεια ειναι οτι αυτο εμενα ζορίζει περισσοτερο παρα το παιδι. 

[Anna3011]

  On 24/8/2019 at 7:28 ΠΜ, Έσπερος είπε:

Κι εμένα σε αλλαγές ανταποκρίνεται θετικά, κ σε πολύωρα ταξίδια κ τέτοια. Το ρολοι εγω προσωπικα δεν το θεωρω δεσμευση αλλα βοηθο στην οργανωση. Γενθκα μου φαίνεται ανούσιο, αν μπορώ να φύγω πχ στις 10 για να είμαι πίσω στις 11.30 να πεσει για υπνο, να επιλέξω να φύγω πιο νωρίς, άρα να κουβαλάω τα φρουτα μαζι για να τα φαει στο δρομο, ή να φυγω πιο αργα κ να ριςκαρω να γτρθσουμε οταν θα εχει φυγει η νύστα κ να μην κοιμηθεί άρα να μην κάνω κ εγω αυτα που κανω οταν κοιμαται κλπ. ο αντρας μου βέβαια με τον ημερήσιο ύπνο βλέπω ότι πιέζεται τα σ/κ κ τις διακοπες κ θελει μεγαλυτερη ευελιξια κ του κανω το χατήρι αλλα μου φαινεται βλακώδες. ήδη έχει μεταφερθεί μισή ώρα πίσω ο βραδινός ύπνος επειδη καθυστερεί ο μεσημεριανός,  χωρίς όμως να ξυπνάει αργότερα το πρωί αρα καποιες μερες χανει υπνο κ εγω χάνω ελεύθερο χρόνο κ πραγματικά δεν καταλαβαίνω το γιατι να συμβει ολο αυτο. αλλα η αληθεια ειναι οτι αυτο εμενα ζορίζει περισσοτερο παρα το παιδι. 

Expand  

Εγώ θα συμφωνήσω με τον άντρα σου στο θέμα ευελιξίας τα σ/κ. Προσωπικά θεωρώ απίστευτα καταπιεστικό να μη μπορώ πχ. να πάω μια εκδρομή ή σε ένα φιλικό σπίτι για φαγητό, ή σε οτιδήποτε κανονίσει η παρέα επειδή η μικρή κοιμάται συγκεκριμένο 2ωρο το μεσημέρι ή τρώει αναγκαστικά την τάδε ώρα. Ας πάει το πρόγραμμα πίσω μια φορά στο τόσο, ας μην κοιμηθεί μετά όσο θα έρεπε, ας πάρω σνακ μαζί μου, ποσώς με ενδιαφέρει η όποια αλλαγή, αφού όλη η οικογένεια θα έχει περάσει καλά την ημέρα της. Τις καθημερινές ο ύπνος της είναι στάνταρ αφού και το πρόγραμμα της οικογένειας είναι συγκεκριμένο και απαιτητικό (δουλεύουμε πολλές ώρες και ξυπνάει νωρίς). Το χρειαζόμαστε και εμείς το πρόγραμμα τότε.

[Έσπερος]

  On 24/8/2019 at 1:34 ΜΜ, Anna3011 είπε:

Εγώ θα συμφωνήσω με τον άντρα σου στο θέμα ευελιξίας τα σ/κ. Προσωπικά θεωρώ απίστευτα καταπιεστικό να μη μπορώ πχ. να πάω μια εκδρομή ή σε ένα φιλικό σπίτι για φαγητό, ή σε οτιδήποτε κανονίσει η παρέα επειδή η μικρή κοιμάται συγκεκριμένο 2ωρο το μεσημέρι ή τρώει αναγκαστικά την τάδε ώρα. Ας πάει το πρόγραμμα πίσω μια φορά στο τόσο, ας μην κοιμηθεί μετά όσο θα έρεπε, ας πάρω σνακ μαζί μου, ποσώς με ενδιαφέρει η όποια αλλαγή, αφού όλη η οικογένεια θα έχει περάσει καλά την ημέρα της. Τις καθημερινές ο ύπνος της είναι στάνταρ αφού και το πρόγραμμα της οικογένειας είναι συγκεκριμένο και απαιτητικό (δουλεύουμε πολλές ώρες και ξυπνάει νωρίς). Το χρειαζόμαστε και εμείς το πρόγραμμα τότε.

Expand  

Γενικά αν είναι να πάμε κάπου που να περάσουμε καλά, εννοείται δεν έχω θέμα με το πρόγραμμα. Αν είναι όμως απλά να βγούμε για τα ψώνια του Σαββάτου κ έναν καφέ πχ, προτιμώ να μείνουμε σε αυτό για να ξέρω κι εγώ πώς θα κυλήσει η μέρα. Αν είμαστε εκτός σπιτιού, είναι διαφορετικό. Γενικά πάντως όσο έχουμε αυτήν την πολυτέλεια να έχει στάνταρ τον ύπνο κ μάλιστα συγκεκριμένη ώρα, δεν θα ήθελα να το χαλάσω κι ας περιοριστώ σε κάποια πράγματα. Ετσι κι αλλιώς αυτό ζήτημα αν είναι για πάνω από 3-4 χρόνια. 

[Anna3011]

  On 24/8/2019 at 1:48 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Γενικά αν είναι να πάμε κάπου που να περάσουμε καλά, εννοείται δεν έχω θέμα με το πρόγραμμα. Αν είναι όμως απλά να βγούμε για τα ψώνια του Σαββάτου κ έναν καφέ πχ, προτιμώ να μείνουμε σε αυτό για να ξέρω κι εγώ πώς θα κυλήσει η μέρα. Αν είμαστε εκτός σπιτιού, είναι διαφορετικό. Γενικά πάντως όσο έχουμε αυτήν την πολυτέλεια να έχει στάνταρ τον ύπνο κ μάλιστα συγκεκριμένη ώρα, δεν θα ήθελα να το χαλάσω κι ας περιοριστώ σε κάποια πράγματα. Ετσι κι αλλιώς αυτό ζήτημα αν είναι για πάνω από 3-4 χρόνια. 

Expand  

3-4 χρόνια περιορισμού λόγω "πολυτέλειας" στάνταρ ωρών ύπνου, προσωπικά μου φαίνονται πολλά . Γι αυτό σου λέω, είναι θέμα οπτικής. Στο γράφω όχι για να αλλάξεις γνώμη, αλλά για να αποδεχτείς κάπως τη γνώμη του άντρα σου. Κάποιους η πλήρης προβλεψιμότητα τους χαλαρώνει, άλλους τους δεσμεύει. 

Και για να μην παρεξηγηθώ, εννοείται ότι τα ψώνια και τις λοιπές "χαμαλοδουλιές" τις κάνω σε ώρες που βολεύουν το παιδί. Δε θα κανονίσω πχ. σουπερμάρκετ την ώρα που τρώει ή κοιμάται. Η διασκέδαση όμως δεν προγραμματίζεται.

[Έσπερος]

  On 24/8/2019 at 2:25 ΜΜ, Anna3011 είπε:

3-4 χρόνια περιορισμού λόγω "πολυτέλειας" στάνταρ ωρών ύπνου, προσωπικά μου φαίνονται πολλά . Γι αυτό σου λέω, είναι θέμα οπτικής. Στο γράφω όχι για να αλλάξεις γνώμη, αλλά για να αποδεχτείς κάπως τη γνώμη του άντρα σου. Κάποιους η πλήρης προβλεψιμότητα τους χαλαρώνει, άλλους τους δεσμεύει. 

Και για να μην παρεξηγηθώ, εννοείται ότι τα ψώνια και τις λοιπές "χαμαλοδουλιές" τις κάνω σε ώρες που βολεύουν το παιδί. Δε θα κανονίσω πχ. σουπερμάρκετ την ώρα που τρώει ή κοιμάται. Η διασκέδαση όμως δεν προγραμματίζεται.

Expand  

Διασκέδαση που την κανονίζεις εσύ, μια χαρά μπορεί να προγραμματιστεί. Αν εμπλέκονται και άλλοι, δεν είναι εύκολο προφανώς. Εμάς βέβαια στον προγραμματισμό εξόδων με άλλους δεν μας έχει δυσκολέψει τόσο η ώρα, όσο το μέρος. Δεν ξέρω πότε θα σταματήσουμε να προσέχουμε τον καπνό, δεν έχουμε κάνει κάποια συζήτηση επ αυτού αλλά εμένα αυτό είναι που με περιορίζει περισσότερο απ' όλα. Όταν μένεις σε μέρος όπου δεν υπάρχει κανένα άκαπνο μαγαζί, είσαι επί της ουσίας αποκλεισμένος από οποιαδήποτε έξοδο τον μισό χρόνο. Αν βάλεις μέσα και τον παράγοντα να πας σε μέρος που θα έχει μια άπλα για το καρότσι ή χώρο για να παίξει το παιδί κάπου έξω, περιορίζονται ακόμα λιγότερο οι επιλογές ειδικά όταν τα μέρη που μας βολεύουν τυχαίνει να μην συμπίπτουν με τα μέρη όπου πηγαίνουν για ευκολία όλοι με τη λογική ότι θα συναντήσουν κόσμο (λογική επαρχίας που δεν μπορώ να καταλάβω, να κάθεσαι σε μαγαζί που δεν σου αρέσει για τον χ ψ λόγο επειδή εκεί πάνε όλοι για καφέ σάββατο ή κυριακή μεσημέρι). Έτσι το τελευταίο που νιώθω να με έχει περιορίσει είναι το τι ώρα κοιμάται ο μικρός για μεσημέρι. Πριν κάνουμε τον μικρό απορούσα γιατί πολλοί συνάδελφοι εξαφανίστηκαν σιγά σιγά από τους καφέδες είτε όταν έκαναν μωρό, είτε όταν το μωρό τους πέρασε την ηλικία που απλά κάθεται στο καρότσι. Τώρα κατάλαβα το γιατί. Όλοι οι υπόλοιποι που δεν εχουν παιδιά δεν το έχουν καταλάβει ακόμα κ επιμένουν να κανονίζουν στο φλου στις ίδιες καφετέριες. 

 

Τελικά το τι ενοχλεί τον καθένα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. 

[samsympan]

@Έσπερος αυτό στο οποίο αναφέρεσαι

  On 24/8/2019 at 2:52 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Όταν μένεις σε μέρος όπου δεν υπάρχει κανένα άκαπνο μαγαζί

Expand  

είναι ένα μείζον κοινωνικό πρόβλημα (με πολλές προεκτάσεις που δεν δύναται να αναλυθεί εδώ). Και επειδή δυστυχώς στην Ελλάδα είμαστε αυτοί που είμαστε, δεν θα πρέπει "να πάψει κάποια στιγμή να προσέχει" η οικογένεια που επιλέγει χώρους χωρίς καπνό... θα πρέπει "επιτέλους να αρχίσει να προσέχει" η οικογένεια που συχνάζει σε χώρους με καπνό.
Συγγνώμη για την παρέμβαση, καθότι και εκτός θέματος.

[Έσπερος]

  On 24/8/2019 at 4:28 ΜΜ, samsympan είπε:

@Έσπερος αυτό στο οποίο αναφέρεσαι

είναι ένα μείζον κοινωνικό πρόβλημα (με πολλές προεκτάσεις που δεν δύναται να αναλυθεί εδώ). Και επειδή δυστυχώς στην Ελλάδα είμαστε αυτοί που είμαστε, δεν θα πρέπει "να πάψει κάποια στιγμή να προσέχει" η οικογένεια που επιλέγει χώρους χωρίς καπνό... θα πρέπει "επιτέλους να αρχίσει να προσέχει" η οικογένεια που συχνάζει σε χώρους με καπνό.
Συγγνώμη για την παρέμβαση, καθότι και εκτός θέματος.

Expand  

Εντάξει αυτό είναι θέμα αλλά δεν είναι κ μόνο τα μαγαζιά. καλά εδώ αν αρχίσουν έλεγχοι για καπνό θα εφαρμοστεί για ενα διαστημα κ μετα θα πουν οι καταστηματάρχες οτι όλον τον χειμωνα λιγα ατομα περιμενουν ετσι κι αλλιως κ αν τους κοψουν κ το τσιγαρο δεν θα ετχεται κανεις κ αντε να βγαλεις ακρη. κ εδω δεν υπαρχουν κ τοσο μεγαλοι χωροι που να χωριστούν καπως. αλλα κ στα σπιτια ειναι θεμα. εμας οι φιλοι μας ειναι καπνιστές οπως κ ο αντρας μου που τωρα καπνίζει μονο στο μπαλκονι. αν παμε στο σπίτι τους με το παιδι δεν γινεται να απαιτήσουμε να μην καπνίσουν. ουτε να τους καλεσουμε κ να τους το απαγορεύσουμε.  καποιοι λογω παιδιων δικών τους το προσέχουν. αλλοι απο ενα σημειο κ μετα χαλάρωσαν λιγο κ καπνιζουν κ σπίτι με τα παιδια μπροστα. αλλα οσοι ειναι με πιο μεγαλα παιδια, οταν δεν υπηρχε τοση ευαισθησια ή οσοι δεν εχουν παιδια, ζορίζονται,  οπως κ ο αντρας μου παλιοτερα κ αποφεύγουν τετοιες συναναστροφες. αφού απορώ πώς δεν καταλαβαίνουν οι ίδιοι τι κοινωνικά προβλήματα τους δημιουργεί ο καπνός. κ με τον άντρα μου απορω πώς του αρεσε να ειναι στη γωνια του τραπεζιου να καπνίζει με το χερι εξω απο το παραθυρο.... γενικα μπορω να πω οτι ο καπνός μας εχει περιορισει περισσοτερο απο το ιδιο το παιδι αφου σε σπιτια παμε μονο σε κήπους ή βεραντες κ καλούμε αντιστοιχα μονο οταν ο καιρος ειναι για βεραντα. αρα μεγαλο μερος του χειμωνα ειμαστε μονοι μας. καταχρηστικά μονο εγω πηγαινω καποιες φορες για λιγο σε μια γειτονθσσα που ανάβει πού κ πού ενα τσιγαρο στον απορροφητήρα. 

[Έσπερος]

Σχετικά με τα ξεσπάσματα που λέγαμε, ο μικ΄ρος εδώ κ κάποιες μέρες, αν κατά τύχη χτυπήσει κάπου (ελαφριά, δεν έχει συμβεί κάτι σοβαρό), πάει μετά και κουτουλάει το κεφάλι του σε διάφορα σημεία. όχι με νεύρα ακριβώς, αλλά δεν είναι όπως κάτι άλλες φορές που κουτουλάει για πλάκα ή από περιέργεια. Υποθέτω είναι κάτι συνηθισμένο; 

[Mama_Anesti_]

  On 28/8/2019 at 1:24 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Σχετικά με τα ξεσπάσματα που λέγαμε, ο μικ΄ρος εδώ κ κάποιες μέρες, αν κατά τύχη χτυπήσει κάπου (ελαφριά, δεν έχει συμβεί κάτι σοβαρό), πάει μετά και κουτουλάει το κεφάλι του σε διάφορα σημεία. όχι με νεύρα ακριβώς, αλλά δεν είναι όπως κάτι άλλες φορές που κουτουλάει για πλάκα ή από περιέργεια. Υποθέτω είναι κάτι συνηθισμένο; 

Expand  

Εγώ δεν θα έδινα σημασία στο γεγονός ούτε θα τον απετρεπα λεκτικα εφόσον δεν κινδυνευει. Θα τον απομακρυνα διακριτικά. Δεν νομίζω πως απέχει του συνηθισμένου αλλά αν δώσεις περισσότερη σημασια ίσως το συνεχίσει για μεγαλύτερο διάστημα. Νομίζω είναι φάση. 

[Έσπερος]

  On 28/8/2019 at 10:56 ΜΜ, Mama_Anesti_ είπε:

Εγώ δεν θα έδινα σημασία στο γεγονός ούτε θα τον απετρεπα λεκτικα εφόσον δεν κινδυνευει. Θα τον απομακρυνα διακριτικά. Δεν νομίζω πως απέχει του συνηθισμένου αλλά αν δώσεις περισσότερη σημασια ίσως το συνεχίσει για μεγαλύτερο διάστημα. Νομίζω είναι φάση. 

Expand  

Κι εμείς έτσι το αντιμετωπίζουμε. τον σταματάμε χψρθς ιδιαιτερη αναλυση. εχει τυχει βεβαια να δωσει κ γερές κουτιυλιες. πάντως όταν χτυπάει, κάνει μια αντίδραση σαν να θυμωνει, οταν δεν ποναει τοσο για να κλαψει. 

[Nefeli2014]

Εμένα μια εποχή δεν ξέρω γιατί, προσπαθούσα να εντοπίσω ποτέ το έκανε, συνήθως όταν ήταν κουρασμένη η εκνευρισμένη, τσίμπαγε τα χέρια της. Σε σημείο να κοκκινιζουν. Το ειχα συζητήσει με τον παιδίατρο και τη λογοθεραπευτρια και μου Ειχαν οει το ίδιο να μη δίνω σημασία. Το θέμα είναι το συνέχιζε για ποκυ καιρό ενώ κάναμε πως δε δίνουνε σημασία. Πέρασα σε δεύτερο στάδιο να της λέω ήρεμα να σταματήσει και πως δεν είναι καλό και θα έχουν. Σημάδια τα χέρια σου κοκ. Τίποτα. Πέρασαν 6 μηνες! Και πατάω μια φρίκη ένα πρωι"ετσι και ξανά τσιμπήσεις τα χέρια σου, αλλοίμονο σου θα σου πάρω το παιχνίδι, είναι άσχημο αυτό που κανεις, κανείς κακό στον εαυτό σου, κοφτό" Από τοτε σταμάτησε δια παντός. Τι να σου πω τώρα..... Μάλλον δεν ήταν καλό να την απείλησω αλλά το σταμάτησε. Δεν μπορώ να τα κάνω όλα σωστά. :/

Επίσης παραδέχομαι ότι δεν ακολουθώ πάντα αυτά που λένε οι ειδικοί. Δεν ξέρω αν κάνω σωστά. Αλλά έχω παρατηρήσει ότι σε κάποια που με έχουν συμβουλεύει στο δικό μου παιδί τουλάχιστον δεν πιάνουν. Οπότε κινούμαι ανάλογα με το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά μας γενικώς. 

Ακόμα και με το θέμα ύπνου η το θέμα ζήλιας με την αδερφή της. Δε φαντάζεσαι τι έχω τραβήξει και πόσες δοκιμές έχω κάνει. Έχω προσέξει πως η δικιά μου παίρνει μπρος αν της αγριεψω λίγο. Τώρα. Στα 3 και 4. Αλλιώς παλιότερα μόνο με το καλο ήταν να την παίρνεις. Τώρα αν της θυμωσω και της αγριεψω αυστηρά, η την απείλησω ότι αν το ξανακάνει δε θα δει πεππα ξέρω γω, τότε παίρνει μπρος. Πόσο κουραστικό είναι. Γενικά έχει γίνει κάπως απειθαρχη τελευταία. Αντε λέω φάση είναι θα περάσει. Να δω στην εφηβεία πως θα είναι. Φοβαμακ μη μου γίνει όπως εγώ που ήμουν μέσα στην αντίδραση, αλλοίμονο μου μετά. Η μανα μου θα γελάει από ικανοποίηση αλλά εγώ θα κλαίω...!!! 

Επεξεργάστηκαν 29 Αυγούστου,2019 by Nefeli2014

[Macgyver]

@Έσπερος μικρή παρένθεση γιατί δεν μπορώ να κάνω εύκολα παράθεση : όταν καλείς εσυ στο σπίτι σου , εσυ βάζεις κανόνες  στο λέω επειδή ανέφερες για καπνιστές φίλους και «δεν μπορείς να τους το απαγορεύσεις όταν τους καλείς» . Δεν πάει έτσι όμως  σπίτι σου είναι, θέτεις κανόνες και τέρμα. Αλλιώς δεν είναι φίλοι σου  

[Έσπερος]

  On 31/8/2019 at 12:55 ΜΜ, Macgyver είπε:

@Έσπερος μικρή παρένθεση γιατί δεν μπορώ να κάνω εύκολα παράθεση : όταν καλείς εσυ στο σπίτι σου , εσυ βάζεις κανόνες  στο λέω επειδή ανέφερες για καπνιστές φίλους και «δεν μπορείς να τους το απαγορεύσεις όταν τους καλείς» . Δεν πάει έτσι όμως  σπίτι σου είναι, θέτεις κανόνες και τέρμα. Αλλιώς δεν είναι φίλοι σου  

Expand  

Ρε συ δεν μπορώ να πω σε κάποιον ότι τον θέλω σπίτι μου αλλά δεν θέλω να καπνίσει. αν είναι έτσι ας βρεθούμε έξω. μου φαίνεται μεγάλη αγένεια. όταν καλώ, σημαίνει ότι θέλω το άτομο. 

[Macgyver]

  On 31/8/2019 at 1:22 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Ρε συ δεν μπορώ να πω σε κάποιον ότι τον θέλω σπίτι μου αλλά δεν θέλω να καπνίσει. αν είναι έτσι ας βρεθούμε έξω. μου φαίνεται μεγάλη αγένεια. όταν καλώ, σημαίνει ότι θέλω το άτομο. 

Expand  

Δεν είναι όμως έτσι  το κάπνισμα σε κλειστό χώρο θα σου λερώσει γενικά το χώρο, τα υφάσματα κλπ και δεν είσαι υποχρεωμένη να ανέχεσαι κάτι επιβλαβές για την υγεία σου και για την υγεία της οικογενειας σου. Δηλαδή αν είστε μεικτή παρέα καπνιστών και μη καπνιστών , θα διαλέξετε τραπεζι καπνιστών ; Από ποτε έγινε φυσιολογικό να επικρατεί το λάθος έναντι του σωστού ; Το λέω γιατί είχαμε ξανασυζητήσει περομοιο θέμα με τις επισκέψεις στα μαιευτήρια πχ , αν θυμάσαι . 

Δικαιουσαι να μην επιτρέπεις να σου επιβάλλεται αυτός που έχει «λάθος» και είναι χρήσιμο να διεκδικείς το δικαίωμα σου σε τέτοια ζητήματα . Φιλικά το λέω μην με παρεξηγήσεις 

[Έσπερος]

  On 31/8/2019 at 8:29 ΜΜ, Macgyver είπε:

Δεν είναι όμως έτσι  το κάπνισμα σε κλειστό χώρο θα σου λερώσει γενικά το χώρο, τα υφάσματα κλπ και δεν είσαι υποχρεωμένη να ανέχεσαι κάτι επιβλαβές για την υγεία σου και για την υγεία της οικογενειας σου. Δηλαδή αν είστε μεικτή παρέα καπνιστών και μη καπνιστών , θα διαλέξετε τραπεζι καπνιστών ; Από ποτε έγινε φυσιολογικό να επικρατεί το λάθος έναντι του σωστού ; Το λέω γιατί είχαμε ξανασυζητήσει περομοιο θέμα με τις επισκέψεις στα μαιευτήρια πχ , αν θυμάσαι . 

Δικαιουσαι να μην επιτρέπεις να σου επιβάλλεται αυτός που έχει «λάθος» και είναι χρήσιμο να διεκδικείς το δικαίωμα σου σε τέτοια ζητήματα . Φιλικά το λέω μην με παρεξηγήσεις 

Expand  

Κοιτα εγώ παντρεύτηκα καπνιστή και ξερω οτι σε κοινωνικη συναναστροφή χωρις τσιγαρο υποφερει. Τωρα λογω παιδιου δεν  καπνίζει ποτε μεσα το σπίτι (πριν κάπνιζε μονο στο καθιστικο-κουζινα, οχι στα δωματια). απο τη στιγμη που δεν θελουμε λοιπον πλεον καπνό στο σπίτι, απλως δεν καλούμε οταν δεν μπορουμε να κατσουμε εξω. δηλαδη να φερω χειμωνα τον καπνιστή σπίτι για να τον βγαζω εξω στην παγωνιά; ποιο το νοημα; ας βρεθουμε σε αλλο μερος τοτε. εγω ειμαι της αποψης οτι αν δεν θες δθαφορα πραγματα απλως δεν καλεις σπίτι σου αλλα κανονίζεις συναντήσεις αλλού. ειναι πολυ ασχημο να δέχεσαι με μιση καρδια κ να μην θες να περασει ο αλλος καλα ή να του δείχνεις οτι η παρουσια του σου ειναι βαρος. αυτο το πιστευω κ για το να ζητας να βγαλει καποιος τα παπουτσια. σταματησα να πηγαινω σε σπίτι φιλων, χωρις παιδια μαλιστα, οταν μου ζήτησαν μα βγαλω τα παπουτσια. βγαινουμε για καφε μονο. Ουτε παρεξηγησεις ουτε τιποτα. Η φιλοξενια ειναι ιερή και ο καλεσμένος πρεπει να νιωθει ανετα, να εχει να φαει κ να πιει αυτα που του αρεσουν εκείνου κ οχι τις δικες σου συνηθειες, να ακουσει μουσικη που αρεσει και σε εκείνον κ οχι μονο σ εσενα κλπ. οποιος δεν μπορει να το δεχτει αυτο ας μην φερνει κοσμο σπίτι. αυτη ειναι η αποψη μου,  και αυτο προσπαθω να τηρήσω οσο μπορω, γιατι με γκρινιάρη κ ασυμβίβαστο αντρα δεν ειναι ολα τοσο ευκολα. 

 

κατα τ αλλα εννοειται οτι κ ο αντρας μου σε ξένα σπιτια παει εξω να καπνίσει χωρις να του πουνε τιποτα, ακομα κι αν του λενε οτι δεν εχουν θεμα. και βεβαια κι εγω σε σπίτι με παιδια θα ρωτηςω αν πατάνε στα χαλια. 

[Macgyver]

  On 31/8/2019 at 8:46 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Κοιτα εγώ παντρεύτηκα καπνιστή και ξερω οτι σε κοινωνικη συναναστροφή χωρις τσιγαρο υποφερει. Τωρα λογω παιδιου δεν  καπνίζει ποτε μεσα το σπίτι (πριν κάπνιζε μονο στο καθιστικο-κουζινα, οχι στα δωματια). απο τη στιγμη που δεν θελουμε λοιπον πλεον καπνό στο σπίτι, απλως δεν καλούμε οταν δεν μπορουμε να κατσουμε εξω. δηλαδη να φερω χειμωνα τον καπνιστή σπίτι για να τον βγαζω εξω στην παγωνιά; ποιο το νοημα; ας βρεθουμε σε αλλο μερος τοτε. εγω ειμαι της αποψης οτι αν δεν θες δθαφορα πραγματα απλως δεν καλεις σπίτι σου αλλα κανονίζεις συναντήσεις αλλού. ειναι πολυ ασχημο να δέχεσαι με μιση καρδια κ να μην θες να περασει ο αλλος καλα ή να του δείχνεις οτι η παρουσια του σου ειναι βαρος. αυτο το πιστευω κ για το να ζητας να βγαλει καποιος τα παπουτσια. σταματησα να πηγαινω σε σπίτι φιλων, χωρις παιδια μαλιστα, οταν μου ζήτησαν μα βγαλω τα παπουτσια. βγαινουμε για καφε μονο. Ουτε παρεξηγησεις ουτε τιποτα. Η φιλοξενια ειναι ιερή και ο καλεσμένος πρεπει να νιωθει ανετα, να εχει να φαει κ να πιει αυτα που του αρεσουν εκείνου κ οχι τις δικες σου συνηθειες, να ακουσει μουσικη που αρεσει και σε εκείνον κ οχι μονο σ εσενα κλπ. οποιος δεν μπορει να το δεχτει αυτο ας μην φερνει κοσμο σπίτι. αυτη ειναι η αποψη μου,  και αυτο προσπαθω να τηρήσω οσο μπορω, γιατι με γκρινιάρη κ ασυμβίβαστο αντρα δεν ειναι ολα τοσο ευκολα. 

 

κατα τ αλλα εννοειται οτι κ ο αντρας μου σε ξένα σπιτια παει εξω να καπνίσει χωρις να του πουνε τιποτα, ακομα κι αν του λενε οτι δεν εχουν θεμα. και βεβαια κι εγω σε σπίτι με παιδια θα ρωτηςω αν πατάνε στα χαλια. 

Expand  

Για να νιώσει άνετα ο φιλοξενούμενος δεν σημαίνει ότι θα νιώσω άσχημα εγώ όμως ή θα παράκαμψω τους κανόνες του σπιτιού. Συμφωνω μαζί σου , αφού έχει τέτοια άποψη, όντως καλύτερα έξω . 

[Έσπερος]

  On 31/8/2019 at 10:19 ΜΜ, Macgyver είπε:

Για να νιώσει άνετα ο φιλοξενούμενος δεν σημαίνει ότι θα νιώσω άσχημα εγώ όμως ή θα παράκαμψω τους κανόνες του σπιτιού. Συμφωνω μαζί σου , αφού έχει τέτοια άποψη, όντως καλύτερα έξω . 

Expand  

Μα αυτό λέω, δεν παρακαμπτεις τους κανόνες. δεν δέχεσαι κάτι που εσένα σε ενοχλεί. απλως μεταφέρεσαι σε έδαφος οπου μπορεί να προσπελαστεί το οποιο χάσμα. Απλως διαφέρουμε στο οτι εγω θεωρω αγένεια να καλεσεις ή να δεχτείς καποιον σπίτι σου και να του επιβάλεις περιορισμους. 

[Nefeli2014]

Κι εγώ είμαι καπνίστρια και θα μου κακοφαινοταν αν μου έλεγαν μην καπνίσεις ούτε έξω. Έξω καπνίζω εγώ όπου κι αν πάω και στο σπίτι μου εννοείται. Αν δηλαδή μου το έλεγαν να μην καπνίσω πουθενά πιθανόν να μην ξαναπήγαινα η να πήγαινα για μια ώρα, όσο αντέχω χωρίς τσιγάρο, να κάνα υπομονή και να φεύγα. Μεγάλη καταπίεση αυτό όμως....σωστο λάθος θα με καταπιέζε πάρα πολύ και θα με στεναχώρουσε επίσης.. Είναι να μου φέρνουνε να φάω πόδια βατράχου επειδή τους αρέσει η κινεζική κουζίνα ξέρω γω ενώ εγώ ξέρουν πως κάνω εμετό με αυτά. Κι εγώ όταν καλώ φροντίζω να έχω αυτά που θέλουν οι άλλοι. Να πχ αύριο θα έχω κόσμο και έχω αγοράσει πράγματα που τρώνε και πίνουν όλοι οι άλλοι, εμείς ούτε κατά διάνοια δηλαδή τσίπουρο η ουισκυ πχ. Αγόρασα όμως ξέρω ότι πίνουν. Και έξω θα καπνισουν. Δηλαδή να τους πάρω γάλα με κακάο που πίνω εγώ? και κόκα κόλα πήρα που σε εμάς είναι απαγορευμένη. Από το σπίτι πατρικό μου και το μετέφερα και στο δικό μου σπίτι. Κανόνας, όχι αναψυκτικά. Αλλά αγόρασα αφού τα πίνουν.... 

Όσο για τα παπούτσια δε φοράμε σπίτι και το ξεεουν Αλλά αν καπουος θέλει να τα φοράει και νιώθει άνετα σε το απαγορεύω.σιγα θα σφουγγάρισω με ντετολ μετα. Πχ ο αδερφός του άντρα μου δεν μπορεί χωρίς παπούτσια μάλλον ντρέπεται δεν ξέρω μπορεί να βρωμάνε και τα πόδια του ξέρω γω.. Δε με νοιάζει. Τα φοράει και όταν φεύγει σφουγγάριζω... 

Επεξεργάστηκαν 31 Αυγούστου,2019 by Nefeli2014

[marakiz]

  On 31/8/2019 at 1:22 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Ρε συ δεν μπορώ να πω σε κάποιον ότι τον θέλω σπίτι μου αλλά δεν θέλω να καπνίσει. αν είναι έτσι ας βρεθούμε έξω. μου φαίνεται μεγάλη αγένεια. όταν καλώ, σημαίνει ότι θέλω το άτομο. 

Expand  

 

Δηλαδή θεωρείς αγένεια να μην επιτρέπεται το κάπνισμα μέσα σε σπίτι που κυκλοφορεί μικρό παιδί? Κατάλαβα καλα??

 

 

[Έσπερος]

  On 1/9/2019 at 12:06 ΠΜ, marakiz είπε:

 

Δηλαδή θεωρείς αγένεια να μην επιτρέπεται το κάπνισμα μέσα σε σπίτι που κυκλοφορεί μικρό παιδί? Κατάλαβα καλα??

 

 

Expand  

όχι, αγένεια θεωρώ το να δεχτείς σπίτι σου καποιον και να του πεις να βγει εξω να περασει τη μιση ωρα μονος του, ενώ υποτιθεται ηρθε για την παρεα. γι αυτο λεω, ή καλεις μονο οταν μπορουν ολοι να κατσουν εξω, ή συναντιέσαι σε εξωτερικο χωρο εκτος σπιτιου. εννοειται εξισου αγένεια θεωρω το να πας να καπνίσεις σε σπίτι με μικρο παιδι.

[vicky86]

Όπως κάνουν υπομονη όταν πανε σε ακαπνα μαγαζιά έτσι θα κανουν κ οταν πανε σε ένα σπίτι. Χειμώνας, κρύο, οι καπνιστές εξω

Δ ειναι οτι δ θέλεις αυτούς σπίτι σου, αλλά τις κακές τους συνηθειες

Αν κάνω βατραχοποδαρα θα φροντίσω να κάνω κ κτ αλλο που δ θα αηδιαζανγενικα μου αρεσουν οι ξένες κουζίνες αλλα στους γονείς μας πχ θα κανω πιο απλα. Δ συνηθίζουμε αλκοόλ αλλα στις γιορτές θα παρουμε, μπουζούκια μια φορα στο σπιτι μου δ παίζω, να πανε στα κέντρα να τα ακουσουν

Σαν να ξέφυγε λιγο το θεμα

[Έσπερος]

Τέλος πάντων όντως ξέφυγε το θέμα, ο καθενας με τους κανονες του κ τη διαθεση του να χαλιέται με τους γυρω του. 

 

να ρωτησω κατι αλλο. στον μικρο αρεσει ακομα να καβει δεαστηριοτητες που επαναλαμβάνονται πχ να ανοιγει ολα τα συρταρια κ να τα ξανα κλεινει ή να βγαζει πραγνατα απο ενα κουτι κ να τα ξαναβάζει κλπ κλπ. Δεν το θεωρω ανησυχητικο αναπτυξιακά, απλως αβαρωτιεμαι αν θα επρεπε να τον στρέψω κ σε πιο προχωρημένες δραστηριοτητες πχ να μην του δινω πια τα κοχυλια ή τις πέτρες που εχουμε μαζεψει για να παιξει (οπου παθχνιδι ειναι να τα σκορπάει κατω, να τα κοιταει ενα ενα, να τα βαζει στο κουτι κ ξανα απο την αρχη). Ή ειμαι υπερβολικη; 

[vicky86]

Οχι βρε, ασε το παιδι. Φαντάζομαι δ ασχολείται μόνο με αυτα, οποτε γτ να μην ασχολείται κ με αυτα αφού του αρεσει

[Έσπερος]

Ασχολείται με τουβλάκια που απλώς βάζει το ένα πάνω στο άλλο κ γκρεμίζει, κ διαφορά παιχνίδια που βάζει σχήματα σε τρύπες όποτε υπάρχει κ εκεί μια επανάληψη, ή ξεφυλλίζει βιβλια, ή πετάμε μπαλίτσες. όλα αυτά τα κάνουμε κάπως πιο εκπαιδευτικά με το να περιγράφουμε τη διαδικασια ή τα χρωματα κλπ. οποτε ναι, εχει κ πιο ουσιώδη παιχνιδια. αλλα μπορει να κατσει κ ωρα να ανοιγοκλείνει συρταρια ή να αδειαζει το ενα που τον αφηνω κ να το "τακτοποιεί" κ βολεύει αυτό για να κάνω καμία δουλειά ή να πουμε καμια κουβεντα.εχω αναρωτηθεί αν το κάνει απλά απο αμηχανία λογω βαρεμάρας ή οντως του αρεσει. αν τον παρω απο εκει αντιδρα κ αν προτεινω κατι αλλο δεν συγκινείται, κ ειναι προσηλωμένος. αρα σιγουρα του αρεσει. ισως κ να σκεφτεται κατι εκείνην την ωρα, ποιος ξερει τι...