Macgyver

Καλή δύναμη λοιπόν ! Και κάτι τελευταίο : σαφως παίζει ρόλος ο τρόπος που κάποιος θα μιλήσει για ένα ζήτημα . Εγώ είμαι κατά της «υπόδειξης» , όχι κατά της έκφρασης «προβληματισμού» .

Φυσικά και κάποιος δικαιούται να αμφισβητεί τις υπηρεσίες που δέχεται ως προς την ποιότητα , αλλά θα πρέπει να έχει κοινό νου ή ξεκάθαρη γνώση πανω σε κάτι . Εγώ διαφωνώ στο θέμα υποδειξης και προφανως είμαι υπέρ της δευτερης γνωμης. Εδώ μιλάμε για παιδι Β δημοτικού όμως και όχι για ηλεκτρολογικά, όποτε μια υπόδειξη στο δάσκαλο μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα , όχι από άποψη στοχοποίησης , αλλά από ενδεχόμενη «συμμόρφωση» που θα έχει ως φυσική συνέπεια την επιβάρυνση ενός παιδιού με επιπλέον ύλη . Προσωπικα συμφωνω απόλυτα με την @Έσπερος

Φιλόλογος είναι. Δεν είναι δασκάλα δημοτικού . Η πρωτοβάθμια από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχει διάφορες . Αν βέβαια εσυ θεωρείς ότι μπορείς να υποδείξεις τη δουλειά του τραπεζικού , ή του δασκάλου , πάσο . Για αυτό η κοινωνία έχει γίνει έτσι , γιατί η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια .

Δεν μπαίνω στο τρυπάκι "σύγκρισης" ανάμεσα στα σχολεία, ούτε σε άλλες τάξεις. Θεωρώ ότι ο γονέας δεν είναι σε θέση να κρίνει αν το παιδί του έχει ικανοποιητική γνώση στη γραμματική ή στα μαθηματικά, χωρίς να γνωρίζει εκ των έσω ποιες είναι οι απαιτήσεις για την τάξη του και την ηλικία του. Το πιάνο για παράδειγμα είναι πολύ σημαντικότερο για τα μαθηματικά, αλλά εσύ θεωρείς ότι είναι δευτερευούσης σημασίας. Κι όμως, σου μαθαίνει κλάσματα, χρόνους, μαθηματική σκέψη, πειθαρχία κλπ κλπ Έχει τύχει να διαφωνήσω με τους δικούς μου δασκάλους, διότι το παιδί μου είναι πολύ μικρό ακόμα. Δεν θα σου υποδείξω τι θα κάνεις προφανώς, απλά μην θεωρείς ότι κάτι είναι "λάθος σύμφωνα με τα δικά σου δεδομένα", γιατί μπορεί το λάθος να είναι τα δικά σου δεδομένα Είναι βασικό κομμάτι της εκπαίδευσης να μην επιβαρύνονται οι μικροί μαθητές με παραπάνω ύλη/πληροφορίες κλπ Το ζητούμενο είναι να έχουν τις γνώσεις που θα έπρεπε βάσει ηλικίας.

@Έσπερος όσο διαβάζω την ανάλυση σου τόσο προσανατολίζομαι ότι η σχέση τείνει προς τοξική . Και ακόμα περισσότερο εντυπωσιάζομαι πως θεωρείς «δεδομενο» ότι ο σύζυγος σου θα αντέξει μακροπρόθεσμα τέτοια παθητικότητα εκ μέρους σου . Όπως πολύ σωστά επισημάνει η @ninaki80 δεν μπορείς να αλλάξεις τη μάνα σου στα γεράματα της . Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ανέχεσαι τα πάντα και μάλιστα χωρίς να προστατεύεις το σύζυγο σου και το παιδί σου από τη συγκεκριμένη τοξική συμπεριφορά . Αντιλαμβάνομαι ότι είσαι άνθρωπος που θες να τους έχεις όλους ικανοποιημένους και αποφεύγεις τις συγκρούσεις , αλλά στο τέλος θα προκληθεί τόσο μεγάλη σύγκρουση που όλες οι σχέσεις θα ραγίσουν και κατά κάποιο τρόπο θα φέρεις το μεγαλύτερο ποσοστό ευθύνης .

Προσωπικα συμφωνω με τον Δάσκαλο . Επίσης , όπως δεν θα ήθελες να σου κάνει κάποιος τρίτος (άσχετος εννοώ ) υποδείξεις στον τρόπο που κανεις τη δουλειά σου , έτσι δεν θα ήθελε κ ο Δάσκαλος κάποια υπόδειξη . Β Δημοτικού είναι το παιδί , πόση γραμματική να αντέξει ; Χωρίς να θέλω να σε θίξω , ίσως φταίμε πρώτα εμείς οι μαμάδες για τα άγχη που τραβάνε τα παιδιά μας : να ζητάει κάποιος επιπλέον εργασίες για το σπίτι για ένα παιδί 7 χρόνων ; Μήπως θα ήταν καλυτερα να κάνει ελεύθερο παιχνίδι ;;;

Μιλα άμεσα με τον παιδίατρο και : 1) φρόντισε να γίνει πλήρης έλεγχος ακοής . 2) η συμπεριφορά έχει γίνει πιο έντονη τώρα ; Πχ ως μωρό σας κοίταζε στο πρόσωπο ; Χαμογελούσε ; Ανταποκρινόταν ; Πάει παιδικό σταθμό ; Υπάρχει κάποια αλλαγή που θα μπορούσε να την επηρεάσει στην ανάπτυξη πχ αλλαγή στέγης , πένθος , διαζύγιο κλπ ; (Δεν χρειάζεται να απαντήσεις εδώ, για προβληματισμό δικό σου το αναφέρω) 3 ) αν ανησυχείς για αυτισμό , υπάρχει το ΕΘΜΑ το οποίο εξειδικεύεται σε αυτισμό και Ασπεργκερ και το «τρέχει» ο κ. Καμπακος Χρήστος ο οποίος είναι παιδοψυχίατρος . Βέβαια είναι στην Αθηνα και δεν ξέρω που είστε εσείς . Έχει και προγράμματα πρώιμης παρέμβασης . Είναι ΔΩΡΕΑΝ εφόσον είναι ασφαλισμένη η μικρή. Παίρνεις ένα τηλέφωνο και ενημερώνεσαι για τις διαδικασίες.

Εγώ του διάβαζα από 10 ημερών κάθε μέρα του έδειχνα και εικόνες αλλά λατρεύω τα βιβλία κι εγώ , είναι από τα μεγαλύτερα έξοδα που κάνω γενικά .

Ε ναι , ο άντρας σου είναι ο χαμένος δίδυμος αδελφός μου συμφωνω απόλυτα με τις απόψεις του έτσι όπως μας τις παραθέτεις

Μου άρεσαν τα νέα κινουμενα παραμύθια του Πατάκη (Κοκκινοσκουφίτσα , Πινόκιο , Χρυσομαλλουσα , Παπουτσωμένος Γάτος ) και ο μικρός τρελάθηκε επίσης . Στον μικρό αρέσει βέβαια και η Πουπου και η Καρλοτα του Τριβιζά την οποία κάνουμε αυτοσχέδιο θεατρικό οι δυο μας . Οντως τα μουσικά βιβλία του Ρενου ειναη υπέροχα .

Εσένα αυτό σου φαίνεται φυσιολογικό ; Να κρίνουν τον κάθε άνθρωπο και το κάθε ζευγάρι ; Εγώ για παράδειγμα δεν κάνω παρέα με ανθρώπους που σχολιάζουν τους άλλους, πίσω από την πλάτη τους . Κατα τη γνώμη μου ο άντρας σου είναι πολύ υπομονετικός εγώ στη θέση του θα απείχα μαζί με το παιδί μου από τέτοιες συναναστροφές .

Θα τσακωθούμε αλλά δεν αντέχω : εσυ φταις σταματά να συμβιβάζεσαι όταν ξέρεις τι θες ! Εγώ το παιδί μου δεν το ταλαιπωρω πχ σε αυτό που αναφερεις. Βάλε όρια κορίτσι το ξέρεις ότι πρέπει , παρτο απόφαση . Είσαι μεγάλη γυναίκα όχι μικρό παιδί . Έχω διαβάσει ότι έχεις ποστάρει σχεδόν και βλέπω έναν άνθρωπο φουλ ολοκληρωμένο, με άποψη κλπ , αλλά πολύ «καλό» , σε σημείο που η καλοσύνη δημιουργεί τελικά θέματα .

@Έσπερος καλή χρονιά με υγεία !! Άσε τη μαμά σου έξω από τον "γάμο" σας και μην επιτρέπεις σε κανέναν να επιρρίπτει ευθύνες στον άντρα σου. Μόνο εσύ δικαιούσαι να του επιρρίπτεις ευθύνες ! Καλύτερα να τσακωθείς τώρα με τη μάνα σου, παρά να ραγίσουν οι σχέσεις όλων σας. Με τον τρόπο της προσπαθεί να "μπει ανάμεσά σας" , αυτό προσπαθώ να σου πω. Λύστο το θέμα πολύ πριν το Πάσχα γιατί στο τέλος θα ακούσεις καμία ατάκα "πήγαινε με το παιδί στη μάνα σου, εγώ δεν πάω πουθενά" από το σύζυγο και θα μας ζητάς συμβουλές για τη σχέση σου. Δεν είναι υγιής η συμπεριφορά της μάνας σου. Για να σε βοηθήσω αυτό ήταν ένα χούι που το είχε η δική μου μάνα, η οποία μου έχει τρελή αδυναμία και οι σχέσεις μας ήταν πάντα άριστες. Ενώ λοιπόν τον άντρα μου τον συμπαθεί πάρα πολύ , κάθε φορά που είμασταν οι δυο μας ( στις αρχές του γάμου ) , όλο μου έλεγε κάτι αρνητικό πχ γιατί άφησε το φλυτζάνι του εκεί, γιατί καπνίζει, γιατί το ένα γιατί το άλλο. Πράγματα ασήμαντα που φαίνονταν αθώα. Δεν μου άρεσε όμως. Δεν μου άρεσε γιατί κάθε φορά που μου έλεγε κάτι, "έπιανα" τον εαυτό μου να το επεξεργάζεται μετά. Για να μην πολυλογώ της είπα μία μέρα στα ίσα "μην ξαναπεις τίποτα αρνητικό για τον άντρα μου. Μην υπονοήσεις καν. Δεν το δέχομαι. Πρέπει να καταλάβεις ότι τον έχω επιλέξει για σύντροφό μου και είναι η πρώτη μου προτεραιότητα. Εσύ είσαι φεμινίστρια. Εγώ είμαι παραδοσιακή και δεν θέλω να μου μένουν αρνητικά στοιχεία επειδή υποσυνείδητα ακούω τη μαμά μου που θέλει το καλό μου". Το κατάλαβε και δεν το έκανε ξανά. Γιατί κατάλαβε ότι ακόμα κι όταν της λέω "άσε με ρε μάνα" στην πραγματικότητα έχω "ακούσει" αυτό που μου είπε η μάνα μου και το έχω υπολογίσει. Αν ήσουν ο άντρας σου , τι θα έκανες ; Όταν γίνεις πεθερά, τι θα έκανες ;

Στον ενικό και «παππού» «γιαγια»

Επίσης συμφωνω με την @Silky- υπάρχει περίπτωση να ντρέπεται να ζητήσει ευθέως διαζύγιο . Δεν ξέρω τι να σε «συμβούλευσω» @ΑΡΓΚ . Εγω στη θέση σου θα μιλούσα με ψυχολόγο (ενδεχομένως και με περισσότερους από έναν ) , μετά με δικηγόρο (για να ξέρω τι να διαπραγματευτω ), ενδεχομένως να έκανα μια διερεύνηση μήπως παίζει τρίτο πρόσωπο , και μετά από όλα όλα αυτά θα έκανα μια συζήτηση με τον άντρα μου . Και θα εθετα εγώ το ζήτημα : αν θες δουλειά σε άλλη χώρα , οκ αλλά μόνο για Αγγλία (για παράδειγμα ) , αν όμως θες διαζύγιο , τότε ζητά το . Τιποτε άλλο . Καμία άλλη εναλλακτική . Επειδη δεν θυμάμαι , οι δικοί του ζούν ; Τους έχει πει τα σχέδια του ; ; Αν ναι , τι του λένε , επισης έχει κολλητό φίλο ; Αν ναι γνωρίζει τα σχέδια του ; Πολλοι άντρες παθαίνουν κρίση ηλικίας και θέλουν να αποδεσμευτούν από τις υποχρεώσεις τους είτε για να μπουν ξανά στο παιχνίδι με νεότερες συντρόφους είτε γιατί απλά δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν την ευθύνη και τελικά αποχωρούν . Αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι ψυχραινουν τόσο τη σύζυγο που στο τέλος θα τους απορρίψει η ίδια . Τελος : δεν ξέρω αν έχεις φίλες και βγαινετε βραδιά κλπ ή προτιμάς να ξεκουράζεσαι , αλλά πιστεύω ότι θα σου έκανε καλό να βγαίνεις ένα βράδυ στις δέκα μέρες έξω . Θα λειτουργούσε ίσως αγχολυτικά - σε εμένα πιάνει πάντως καλη δύναμη !!!