Δεν τρώει τίποτα , τρομερά κακοφάγο παιδί!

[marakiz]

On 21/11/2019 at 10:14 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 

 

Αν είναι να πάμε με προσωπικές ιστορίες, δεν ξέρω κανέναν, από φίλους, συγγενείς, και γονείς φίλων των παιδιών, που να μην έδινε τα παντα στο παιδί του μετά τον χρόνο. Δεν μιλάω για το τι λένε ότι κάνουν. Για το τι πραγματικά κάνουν. Που το βλέπεις στις παρέες, στα σπίτια, στην παιδική χαρά, στα οικογενειακά τραπέζια. 

Μπορεί να λέει κανείς "δε δίνω γλυκά" αλλά να εννοεί ότι δεν τα δίνει με το τσουβάλι, και να θεωρεί ότι δεν πιάνεται το πτι-μπερ που θα φάει το παιδί με το γάλα, ή το μέλι στο γιαούρτι το απόγευμα. Παρομοίως το "το παιδί τρώει μόνο σπιτικό φαγητό" μπορεί μια χαρά να σημαίνει ότι εξαιρείται το σουβλάκι που τρώμε μαζί με τους γείτονες κάθε Σαββατόβραδο στην πλατεία, ή οι γιορτές που τρώμε έξω, ή όταν έχουμε καλεσμένους και παίρνουμε πίτσες.

Το διαδίκτυο, και ακόμη και το τι λέμε σε γνωστούς, δεν είναι πάντα ακριβώς αυτό που ο άλλος ερμηνεύει, και καλές προθέσεις να υπάρχουν.

15 χρόνια σε παιδικές χαρές, παιδότοπους και σπίτια φίλων, δεν έχω δει ακόμη αυτόν το γονιό που θα προσφέρουν στο ενός έτους παιδί του ένα μπισκότο και θα αρνηθεί. Τώρα μπορεί επειδή ο ίδιος άνθρωπος δεν τα αγοράζει καθημερινα να λέει ότι "δε δίνουμε μπισκότα στο παιδί", δεν είναι ψέματα, απλα υπονοεί το "κατά κανόνα"

Ούτε γονείς να ζητάνε να επαναλάβει τάξη το υγιές παιδί τους έχω γνωρίσει, ούτε να αγωνιούν για τους τρόπους στην παιδική χαρά. 

Χρειάζεσαι επαφή με τη μέση μαμά της περιοχής σου, να ηρεμήσεις και εσύ και το παιδί.

 

Κι όμως εμένα μέχρι και 18 μηνών  από γλυκό εκτός σπιτιού είχε φάει μόνο από την τούρτα των γενεθλίων του και στις παιδικές χαρές μπορούσα ακόμα να το ελέγξω να μην πάρει ούτε ένα μπισκότο.   Οχι δεν άφηνα να δίνουν στο χρονιάρικο  μπισκότα.   Γενικά μέχρι τα 2 είχα καλό έλεγχο, όπου και άρχισε να διεκδικεί πια. Πάντα έπαιρνα μαζί μου βέβαια δικές μου λιχουδιές, όπως κάνω και τώρα αλλά τώρα θα τύχει να φάει στις παιδικές χαρές κανένα μπισκοτάκι κερασμένο, με μέτρο πάντα και σε γενέθλια κλπ είναι ελεύθερος φυσικά, με κάποιους περιορισμούς όμως πχ γαριδάκια, καραμέλες, λουκανικοπιτάκια, κρουασάν, παγωτά εμπορίου (που μόνο παγωτά δεν είναι) ξέρει πως δεν τρώει γιατί παραείναι σαβούρα

. 

Ναι υπάρχουμε κι εμείς και δεν λέμε ψέματα.  

 

Και μην εξισώνεις βρε ΑΡΓΚ το πτι μπερ με το γιαούρτι και μέλι!! 

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 27 λεπτά , marakiz είπε:

 

 

Και μην εξισώνεις βρε ΑΡΓΚ το πτι μπερ με το γιαούρτι και μέλι!! 

 

Γιατί; Αν ένα παιδί πίνει το πρωί ένα ποτήρι γάλα χωρίς ζάχαρη και φάει μαζί και 2 πτι μπερ, σε τι υστερεί από ένα παιδί που το πρωινο του είναι ένα γιαούρτι με μέλι; Ειλικρινά ποια ακριβώς είναι η διαφορά; Σε βαθμό που να είναι μετρήσιμη; Δεν είναι απαραίτητο το μπισκότο να είναι η πιο σαβούρα μάρκα , δεν είναι όλα με υδρογονωμένα λιπαρά. Kαι είναι άλλο κάθε μέρα, ή το κυκλοφορώ με ένα πακέτο μπισκότο π.χ. για επιβράβευση, και άλλο το δεν τα δαιμονοποιώ.

[Έσπερος]

Just now, marakiz είπε:

φυσικά με κάποιους περιορισμούς όμως πχ γαριδάκια, καραμέλες, λουκανικοπιτάκια, κρουασάν, παγωτά εμπορίου (που μόνο παγωτά δεν είναι) ξέρει πως δεν τρώει γιατί παραείναι σαβούρα

Μ αρέσει το φυσικά που λες, που φυσικα αποδεικνυεται δεν ειναι τοσο φυσικο για ολους! 

[marakiz]

Just now, Έσπερος είπε:

Μ αρέσει το φυσικά που λες, που φυσικα αποδεικνυεται δεν ειναι τοσο φυσικο για ολους! 

Το φυσικά πήγαινε στο ότι είναι  ελεύθερος να τρώει σε γενέθλια αλλα ξέχασα το κόμμα. Το διόρθωσα!

Και φυσικά να προσθέσω πως δεν θα μπορώ για πάντα να αποφεύγω αυτές τις τροφές,  ίσως όμως όταν δεν στερείται γενικά, να μεγαλώσει και να έχει μάθει να τις αποφεύγει από μόνος του. 

[ninika84]

εγω ανηκω στην κατηγορια που το παιδι μου δεν του αρεσουν τα γλυκα.26 μηνων και δεν τρωει.Αν τυχει να δοκιμασει θα το πεταξει μετα.Μια φορά η μαμα μου του εδωσε να δοκιμασει καλτσουνι και εκανε εμετο!☺☺☺☺

[Deena]

On ‎21‎/‎11‎/‎2019 at 8:44 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Κατα τ αλλα ομως τοση απενοχοποίηση για γλυκα δεν εχω συναντήσει στο περιβαλλον μου. Δεν ξέρω κανέναν που να δίνει γλυκά σε παιδί κάτω των δυο ετών. Προϊόντα με κρυφη ζαχαρη ή αλατι που εμεις δεν δινουμε, οντως ξερω.

Αλλα το οτι τα δίνουν άλλοι δεν με επηρεάζει σε κάτι. Αφού κ εμείς επισήμως στο σπίτι δεν τρωμε κατα το δυνατον μη σπιτικές ζύμες, γλυκα, χυμούς κράκερ κλπ, (οι δικες μου παρασπονδίες ειναι κατάλοιπο του παρελθοντος, επισήμως τα εχω αποκηρύξει επομένως δεν υπάρχει λογος να τα δωσω στο παιδι μου. Αν κ οποτε τα φαει απο αλλου ειναι αλλο μελλοντικό θεμα. Γενικα παντως ολο γκρινια ακουω απο γονεις που τα παιδια τους ζητανε τα γλυκα κ τα προτιμουν απο τα φρουτα. Δεν εχω ακουσει κανεναν να λεει οτι δεν πειραζει που τα εμαθε, μαλλον το αντιθετο.

 

Το ζητούμενο είναι η ισορροπία, ευτυχώς εγώ γύρω μου βλέπω γενικώς ισορροπημένη κατάσταστη όσον αφορά στο φαγητό, στο περιβάλλον μου τουλάχιστον. Οι περισσότεροι δεν θα πάνε φυσικά να αγοράσουν σοκοφρετάκια και καραμέλες να βρίσκονται στο σπίτι όταν έχουν μικρό παιδί, ούτε θα αντικαταστήσουν τα καθημερινά του σνακ με τέτοια εδέσματα, αλλά θα δώσουν σε ένα παιδί 1-1,5 έτους να φάει τούρτα σε πάρτυ γενεθλίων, θα πάρουν μαζί μιράντα στην βόλτα, θα του δώσουν κέικ που τους σερβίρουν στην καφετέρια κλπ. Να πω επίσης ότι σε δεύτερα, τρίτα κλπ παιδιά είναι σχεδόν αναπόφευκτο (ή τέλος πάντως χρειάζεται να είσαι πολύ υπομονετικός και αποφασισμένος για να το αποφύγεις) να φάει το παιδί κάτι περισσότερο "απαγορευμένο", καθώς ακολουθεί τα μεγαλύτερα αδέρφια σε πάρτυ, σπίτια φίλων κλπ.

 

Τα κεράσματα στο σχολείο είναι ένα θέμα γιατί, όπως ειπώθηκε, από ένα σημείο και πέρα είναι υπερβολικά συχνά. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ειδικά σε μικρές ηλικίες θα έπρεπε να δίνεται κατεύθυνση από τα σχολεία να στέλνονται κεράσματα συσκευασμένα που διατηρούνται ώστε να καταναλώνονται στο σπίτι, καθώς τα παιδιά είναι ακόμα σε ηλικία που καλώς ή κακώς την ευθύνη της διατροφής την έχουν απολύτως οι γονείς.

 

Προσωπικά ανήκω στην κατηγορία γονέων που μετά τον χρόνο δεν απέκλεισα τίποτα από την διατροφή. Δεν μου αρέσει το μαγείρεμα και η κουζίνα, θα κάνω τα απαραίτητα για να φάμε και θα φτιάξω κανένα σπιτικό κέικ ή κανένα μάφιν, αλλά μέχρι εκεί...ούτε σπιτικές μπάρες, ούτε ειδικά παρασκευάσματα για σνακ, ούτε σπιτικά κριτσίνια κλπ. Δεν μου φαίνεται γραφικό να το κάνει κανείς, αντιθέτως, εγώ δεν έχω τον χρόνο και την διάθεση, στην κουζίνα περνάω τον μίνιμουμ απαραίτητο χρόνο.

 

Ωστόσο, ως οικογένεια για σνακ θα φάμε φρούτα, στην βόλτα θα πάρουμε κατά κανόνα μαζί μας μπανάνες και από τον φούρνο θα αγοράσουμε μέχρι κουλούρι Θεσσαλονίκης, παραγγέλνουμε σπανίως φαγητό από έξω και το κυριότερο....έχουμε εντάξει στην ζωή μας την άσκηση, μικροί μεγάλοι.

 

Κρίνω ότι έχουμε μια ισορροπία, τα παιδιά σαφώς και χαίρονται όταν τους δίνουμε γλυκό, αλλά δεν κάνουν σαν τρελλά. Δεν το στερούνται, ακόμα και κάθε μέρα αν θέλουν, ως επιδόρπιο μετά το φαγητό τους μπορούν να φάνε ένα Kinder ή ένα μπισκοτάκι, δεν μου έχει τύχει ποτέ να τα κυνηγάω να φάνε φρούτα επειδή ζητάνε σοκολάτα, δεν είναι από τα παιδιά που στα πάρτυ θα αφήσουν το φαγητό για να φάνε τα πατατάκια και την τούρτα.

 

Σαφώς υπάρχουν και περίοδοι πολύ κακής διατροφής, όταν πέθανε ο πατέρας μου ξαφνικά, για έναν μήνα τρώγανε μακαρόνια με τυρί, κουλούρια Θεσσαλονίκης, κοτομπουκιές και μήλα, πέρυσι το καλοκαίρι επί μία εβδομάδα στις διακοπές ο γιος μου έτρωγε μεσημέρι βράδυ μακαρόνια με κιμά με χυμό μήλου, για πρωινό ψωμί με μερέντα και στο ενδιάμεσο παγωτά, ποτέ δεν έχουν δυσκολευθεί να επανέλθουν.

 

[Έσπερος]

Λοιπόν κορίτσια χωρίς να κάνω κάτι ιδιαίτερο απο την τελευταια φορα που μιλησαμε, ξαφνικα ξεμπλόκαρε ο μικρος. Ειχα κανει ψαρι μια μερα κ σκεφτομουν οτι αν δεν το φαει θα το κανω μπιφτέκι για απογευματινο, ο αντρας μου ελεγε κριμα το ψαρι να χαραμίστει (είπαμε δεν είναι των πειραματισμών) κ ξαφνικα αφου ειχε μπουκώσει με πατατες, λαχανικα κ σουπα, αρχισε να πασπατευει κ το ψαρι κ ξαφνικα εν ριπή οφθαλμού το καταβρόχθισε μουγκριζοντας απο ευχαριστηση. Κ εχει ξαναφαει κ αλλες φορες με μεγαλη χαρα κ αρχισε κ ποικιλια κρεάτων, με διαφορους τροπους μαγειρεμένα. 

 

βεβαια βαρεθηκε το γιαουρτι αλλα δεν σκάμε. Τρωει ποτε γιαουρτι, ποτε αυγο, ποτε κατι σαν ντακο αλλα χωρις ντοματα, ποτε μεσημεριανο, κ ετσι εχει μια εναλλαγη το βραδυνο. Λιγο τα σαλατικά θελω να βελτιωθούν τωρα κ ειμαι ευχαριστημενη!!

[Mama_Anesti_]

3 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Λιγο τα σαλατικά θελω να βελτιωθούν τωρα κ ειμαι ευχαριστημενη!!

Ήταν μία φάση λοιπόν κ πέρασε! Όλα καλά! Σαλάτες συνέχισε να προσφερεις κ κάποια στιγμή θα δοκιμάσει. Πρόσεχε μόνο το ξύδι ή το λεμόνι να μην είναι παραπάνω από όσο πρέπει. Το λέω γιατί αν ο δικός μου κάνει κακή αρχή με ένα τρόφιμο δεν ξανά δοκιμάζει ή στην καλύτερη περνάν μήνες για να φάει ξανα. 

 

 Τώρα άρχισε ο δικός μου τα ναζια στο φαγητό :

"δεν θέλω τυρί" που όλα τα τρώει με φέτα!

"φτιάξε μου καλαμαρια" για βραδυνό?

"δεν μου αρέσουν τα μακαρόνια"

"τι είναι αυτο το πράσινο?" 

 "δεν τρώω τοστ/τραχανα/αρακα κ ας πεινάω μετά!"

 

Είχε στρώσει το διατροφολογιο του για μήνες και τώρα "καρδιοχτύπω" για το αν θα φάει τελικά! 

 

Προσπαθώ να μην δίνω παραπάνω εναλλακτικές απ όσες υπάρχουν στο τραπέζι. Μάλλον πρέπει να δίνω το μεσημεριανό στην ώρα του απογευματινου ώστε να καταλάβει πως όποια ώρα κι αν φάει το ίδιο φαγητό έχουμε. Όλο λέω να το κάνω αλλά δεν μπορώ να το εφαρμοσω αυστηρά. Πρέπει όμως γιατί δεν βλέπω άλλη λύση. 

 

 

Κορίτσια να σας ρωτησω, αν αρνούνται το βραδινό φαγητό τα αφήνετε να πάνε νηστικα για ύπνο ή προσφερετε εναλλακτική ?

[vicky86]

Τελείως νηστικά δ μπορω να πω ότι έχουν κοιμηθει, εκτος απο τον μικρο που τον έχει πάρει ο ύπνος 6-7χωρις να φαει

Πχ μετά από φρούτα να μην θέλουν τπτ αλλο εκτός από γαλα δ με πειραζει, αν κοιμηθουν 8.αν δ εχουν φαει όμως μεσημερι τότε θα επιμείνω, κ ισως μην δώσω φρουτα το απογευμα

[marakiz]

On 25/11/2019 at 9:40 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 

Γιατί; Αν ένα παιδί πίνει το πρωί ένα ποτήρι γάλα χωρίς ζάχαρη και φάει μαζί και 2 πτι μπερ, σε τι υστερεί από ένα παιδί που το πρωινο του είναι ένα γιαούρτι με μέλι; Ειλικρινά ποια ακριβώς είναι η διαφορά; Σε βαθμό που να είναι μετρήσιμη; Δεν είναι απαραίτητο το μπισκότο να είναι η πιο σαβούρα μάρκα , δεν είναι όλα με υδρογονωμένα λιπαρά. Kαι είναι άλλο κάθε μέρα, ή το κυκλοφορώ με ένα πακέτο μπισκότο π.χ. για επιβράβευση, και άλλο το δεν τα δαιμονοποιώ.

 

Το αν δαιμονοποιούμε τα πτι μπερ για μια στο με το αν έχουν την ίδια θρεπτική αξία με το γιαούρτι και μέλι, είναι 2 τελείως διαφορετικά πράγματα. Είσαι αρκετά έξυπνη για να χρειάζεσαι εξήγηση/διευκρίνηση για το συγκεκριμένο.

[Sentir...natureza]

On 1/12/2019 at 11:40 ΜΜ, Mama_Anesti_ είπε:

Κορίτσια να σας ρωτησω, αν αρνούνται το βραδινό φαγητό τα αφήνετε να πάνε νηστικα για ύπνο ή προσφερετε εναλλακτική ?

Συνηθως, υπαρχει η εναλλακτικη του γιαουρτιου με φρουτο (ή σκετο γιαουρτι ή σκετο φρουτο). Αλλα αν δεν θελει να φαει ουτε αυτο τοτε θα παει ετσι για υπνο, αλλα ειναι πολυ σπανιο φαινομενο και συνηθως γινεται οταν εχει φαει πολυ μεσα στη μερα οποτε δεν επιμενω.

[marakiz]

On 1/12/2019 at 11:40 ΜΜ, Mama_Anesti_ είπε:

Κορίτσια να σας ρωτησω, αν αρνούνται το βραδινό φαγητό τα αφήνετε να πάνε νηστικα για ύπνο ή προσφερετε εναλλακτική ?

 

Θα του προσφέρω εναλλακτική πχ αβγό, γιαούρτι, λαχανικό, γάλα, τοστ και πάντα κάτι θα φάει γιατί είναι φαγάνας. Αν δεν θέλει δεν τον πιεζω ποτέ καμιά ώρα της ημέρας. Σε αυτό που είμαι σταθερή μόνο είναι ότι δεν θα φάει σνακ πριν φαει το (όποιο) κυρίως.

[Mama_Anesti_]

Ευχαριστώ κορίτσια για τις απαντήσεις. Τελευταία δυσκολεύομαι πολυ να βρω εναλλακτική που να του αρέσει. Όλα τα αγαπημένα του βραδυνα φαγητά δεν τα θέλει. Κάνω "μεγάλες διαπραγματεύσεις" για να φάει λίγες κουταλιές. Δεν θέλω να κοιμάται νηστικός αλλά δεν ξέρω αν είναι σωστό που επιμενω. 

[Έσπερος]

Κορίτσια θέλω να κλάψω πραγματικά. Εκει που καπως ειχε βελτιωθει, αρχισε ξανα το ψαρι και ετρωγε κρεας σιγουρα ανακατεμένο με κριθαρακι ή μακαρονια κιμα και σχετικα συχνα μπιφτεκια ή κοτοπουλο στο φουρνο, κι ελεγα οτι σιγα σιγα θα δεχτει κ αλλες μορφές (βασικα μοσχαράκι ή κατσικακι λεμονάτο κ κατσικακι στο φουρνο, αλλα κ δθαφορα λαχανικα), τον τελευταιο μηνα αρχισαν τα παρατράγουδα παλι. Δευτερη βδομαδα δεν αγγίζει ψαρι, προχθες δεν εφαγε μπιφτέκι (εφαγε ομως μακαρονια κιμα), κ αυτη την εβδομαδα απέρριψε επισης φακες κ σπανακορυζο.  χωρις να τα αγγίξει καν. απο το σπανακορυζο ξεχώρισε κ εφαγε μονο το ρυζι. κ γιαουρτι τρωει μονο με ξηρους καρπους, ουτε καν μισο κεσεδάκι. ο αντρας μου ειναι σε φαση νιρβάνα κ δεν θελει καμια πιεση, απλως αναφέρουμε τη διατροφική αξια της καθε τροφής κ συνεχιζουμε να τα προσφερουμε κανονικα πιστεύοντας οτι καποια στιγμη θα τα φαει, κ ειναι καλυμμένος αν φαει εστω δυο μερες πρωτεΐνη κ αν θεωρήσουμε οτι κατι απο το ψαρι περναει κ στην ψαρόσουπα δεν θεωρει οτι υπαρχει καποιο ελλειμμα, για το γιαουρτι δεν τον πειραζει αφου τρωει τυρι ετσι κι αλλιως, τρωει φρουτα για βιταμίνες εκτος απο τα λαχανικα, αρα θεωρει οτι αφου εχει κ ορεξη ετςι κι αλλιως, ειμαστε οκ. εγω παλι φοβαμαι. υπαρχει περιπτωση να μεινει ετσι μίζερος ή θα τα φαει καποια στιγμη; ειναι και που δεν ανοίγεται σε νεες γευσεις για να δοκιμασω κ κατι αλλο, κ δεν ξερω πια τι να κανω. δοκιμασα να δινω αυτο που θελω να φαει σκετο, πχ το ψαρι χωρις πατατα κ λαχανικα. δεν ωφέλησε. του τα εδωσα μετα. δεν ξερω αν ηταν καλο. αλλα να τον αφηνα νηστικό παλι δεν ηθελα. απλως του ειπα οτι το κανονικο φαγητο ειναι το ψαρι που προσφερει το και το, κ αν θελει να δοκιμασει μια μπουκιτσα κ αν δεν του αρεσει δεν θα τον πιεσω. τιποτα. κ δεν ειναι οτι το δοκιμαζει κ τ αφηνει, για να υποθεσω οτι κατι δεν του αρεσε. δεν το αγγίζει καν. μεσα στη βδομαδα θεκω να κανω κατσικακι με πατατες στη γαστρα. ειναι στανταρ οτο δεν θα το αγγίξει ειδικα αν δει την πατατα. για να μην τη δει πρεπει να μην τη φαμε ουτε εμεις ή να φαμε χωρια. αλλα κ να μην τη δει, ειναι αμφιβολο. τι να κανω, να σερβίρω κανονικα οπως ολοι κ ας φαει (παλι) πατατα κ λαχανικα; 

[love kids]

Ίσως προτιμά, όπως πολλά παιδιά, τις τροφές με άμυλο. Αν θεωρείς πως έχει εθιστεί σε ζυμαρικά και πατάτες, μπορείς να δίνεις π.χ. ψάρι και κρέας με συνοδευτικό λαχανικά. Μην του δείχνεις, ωστόσο, ότι αγχώνεσαι. Το καταλαβαίνουν και μπορεί να αντιδρούν. Νομίζω όλες λίγο πολύ το έχουμε περάσει. Συνέχισε να προσφέρεις τροφές τονίζοντας τα θετικά τους. 

Αυτό που δε δοκιμάζουν καν μεγάλος μπελάς. Με υπομονή κι επιμονή κάτι γίνεται...

[Έσπερος]

Just now, love kids είπε:

Ίσως προτιμά, όπως πολλά παιδιά, τις τροφές με άμυλο. Αν θεωρείς πως έχει εθιστεί σε ζυμαρικά και πατάτες

Εγώ το πιστεύω αυτό. Ο άντρας μουτο θεωρεί υπερβολή γιατί λέει ότι με 1-2 φορές την εβδομάδα ζυμαρικά ολικής και το πολύ μια φέτα ολικής τη μέρα δεν παθαίνεις εθισμό, αλλά εγώ σκέφτομαι ότι αν βάλεις και 1-2 φορές την εβδομάδα πατάτα (μπορεί να μη φάει πάνω από μισή πατάτα βέβαια) και ίσως κάποιο ρύζι, μαζεύεται πολύ άμυλο. Για να μην το δείχνω κανω μεγάλο αγώνα. Χθες κ σήμερα βέβαια κόντευα να κλάψω στο τραπέζι κ σηκώθηκα δήθεαν για να μαζέψω, γιατί είχα αρχίσει να του μιλάω νευρικά. Δεν θα έπρεπε γιατί την προηγούμενη φάση την ξεπέρασε σε ένα δίμηνο περίπου, όχι ότι την ξεπέρασε απόλυτα αλλά τέλος πάντων δεν έμεινε μόνιμο. Θα έπρεπε να το σκέφτομαι αυτό κ να είμαι ψύχραιμη αλλά δεν  μπορώ. 

[Nefeli2014]

Φάση είναι δεν έγινε κάτι.. Δε μένει νηστικό.. Κι εμένα η μικρή περνάει τέτοιες φάσεις, εγώ προσωπικά δεν αγχώνομαι καθόλου.. 

Στην ερώτηση σου αν θα είναι πάντα έτσι μιζερος όπως λες, εγώ θα σου απαντούσα πως η ψυχολογία της μάνας παίζει σπουδαίο ρόλο σε όλους τους τομείς του παιδιού της. Αν τον πιέζεις και δείχνεις ότι αγχώνεσαι είναι πολύ πιθανό όχι να μη σου τρώει αλλά να σου βγει αντιδραστικός πραγμα που δε θέλεις σε Καμμια περίπτωση.. Κι άλλο περνάω φάση αντίδρασης κι άλλο είμαι αντιδραστικός απέναντι σου μάνα.. 

Πρόσεξε το λίγο αυτό αν θες τη γνώμη μου.. 

 

[Nefeli2014]

Just now, Έσπερος είπε:

Εγώ το πιστεύω αυτό. Ο άντρας μουτο θεωρεί υπερβολή γιατί λέει ότι με 1-2 φορές την εβδομάδα ζυμαρικά ολικής και το πολύ μια φέτα ολικής τη μέρα δεν παθαίνεις εθισμό, αλλά εγώ σκέφτομαι ότι αν βάλεις και 1-2 φορές την εβδομάδα πατάτα (μπορεί να μη φάει πάνω από μισή πατάτα βέβαια) και ίσως κάποιο ρύζι, μαζεύεται πολύ άμυλο. Για να μην το δείχνω κανω μεγάλο αγώνα. Χθες κ σήμερα βέβαια κόντευα να κλάψω στο τραπέζι κ σηκώθηκα δήθεαν για να μαζέψω, γιατί είχα αρχίσει να του μιλάω νευρικά. Δεν θα έπρεπε γιατί την προηγούμενη φάση την ξεπέρασε σε ένα δίμηνο περίπου, όχι ότι την ξεπέρασε απόλυτα αλλά τέλος πάντων δεν έμεινε μόνιμο. Θα έπρεπε να το σκέφτομαι αυτό κ να είμαι ψύχραιμη αλλά δεν  μπορώ. 

Ρε συ εσπερο μου, έτσι είναι τα παιδάκια.. Πολλά παιδάκια κάνουν έτσι με το φαι.. Δινε εσύ και ότι φαει.. Στην τελική του δίνεις και Καμμια βιταμίνη η κανένα συμπλήρωμα για μια περίοδο δεν τρέχει τίποτα.. Μια χαρά επιβιώνουν και μεγαλώνουν. Κι εσύ μπορεί να μη θες να φας κάτι συγκεκριμένο για μια εποχή. Εγώ πχ εδώ και δύο χρόνια έχω κόψει το κοτόπουλο, μου βρωμάει. Μικρή είχα κόψει γάλα και γαλακτικομικα για Καμμια 5ετια. Μια χαρά είμαι.. 

[Thean]

Just now, Έσπερος είπε:

Κορίτσια θέλω να κλάψω πραγματικά. Εκει που καπως ειχε βελτιωθει, αρχισε ξανα το ψαρι και ετρωγε κρεας σιγουρα ανακατεμένο με κριθαρακι ή μακαρονια κιμα και σχετικα συχνα μπιφτεκια ή κοτοπουλο στο φουρνο, κι ελεγα οτι σιγα σιγα θα δεχτει κ αλλες μορφές (βασικα μοσχαράκι ή κατσικακι λεμονάτο κ κατσικακι στο φουρνο, αλλα κ δθαφορα λαχανικα), τον τελευταιο μηνα αρχισαν τα παρατράγουδα παλι. Δευτερη βδομαδα δεν αγγίζει ψαρι, προχθες δεν εφαγε μπιφτέκι (εφαγε ομως μακαρονια κιμα), κ αυτη την εβδομαδα απέρριψε επισης φακες κ σπανακορυζο.  χωρις να τα αγγίξει καν. απο το σπανακορυζο ξεχώρισε κ εφαγε μονο το ρυζι. κ γιαουρτι τρωει μονο με ξηρους καρπους, ουτε καν μισο κεσεδάκι. ο αντρας μου ειναι σε φαση νιρβάνα κ δεν θελει καμια πιεση, απλως αναφέρουμε τη διατροφική αξια της καθε τροφής κ συνεχιζουμε να τα προσφερουμε κανονικα πιστεύοντας οτι καποια στιγμη θα τα φαει, κ ειναι καλυμμένος αν φαει εστω δυο μερες πρωτεΐνη κ αν θεωρήσουμε οτι κατι απο το ψαρι περναει κ στην ψαρόσουπα δεν θεωρει οτι υπαρχει καποιο ελλειμμα, για το γιαουρτι δεν τον πειραζει αφου τρωει τυρι ετσι κι αλλιως, τρωει φρουτα για βιταμίνες εκτος απο τα λαχανικα, αρα θεωρει οτι αφου εχει κ ορεξη ετςι κι αλλιως, ειμαστε οκ. εγω παλι φοβαμαι. υπαρχει περιπτωση να μεινει ετσι μίζερος ή θα τα φαει καποια στιγμη; ειναι και που δεν ανοίγεται σε νεες γευσεις για να δοκιμασω κ κατι αλλο, κ δεν ξερω πια τι να κανω. δοκιμασα να δινω αυτο που θελω να φαει σκετο, πχ το ψαρι χωρις πατατα κ λαχανικα. δεν ωφέλησε. του τα εδωσα μετα. δεν ξερω αν ηταν καλο. αλλα να τον αφηνα νηστικό παλι δεν ηθελα. απλως του ειπα οτι το κανονικο φαγητο ειναι το ψαρι που προσφερει το και το, κ αν θελει να δοκιμασει μια μπουκιτσα κ αν δεν του αρεσει δεν θα τον πιεσω. τιποτα. κ δεν ειναι οτι το δοκιμαζει κ τ αφηνει, για να υποθεσω οτι κατι δεν του αρεσε. δεν το αγγίζει καν. μεσα στη βδομαδα θεκω να κανω κατσικακι με πατατες στη γαστρα. ειναι στανταρ οτο δεν θα το αγγίξει ειδικα αν δει την πατατα. για να μην τη δει πρεπει να μην τη φαμε ουτε εμεις ή να φαμε χωρια. αλλα κ να μην τη δει, ειναι αμφιβολο. τι να κανω, να σερβίρω κανονικα οπως ολοι κ ας φαει (παλι) πατατα κ λαχανικα; 

Λες και περιγράφεις τη μικρή μου 15 μηνών τώρα. Με έχει σκασει.Τρομερα επιλεκτική και δεν δοκιμάζει νέες τροφές.Επειδη όμως και η μεγάλη μου ήταν έτσι και συνεχίζει να είναι ξέρω ότι αυτό δεν αλλάζει είναι στο χαρακτήρα του παιδιού.Το μεσαίο ήταν και είναι ένα καλοφαγο παιδι.Οποτε προσπάθησε να δίνεις πάντα πρωτεϊνη μες τη μέρα έστω και λιγο και υπομονή...Ευτυχως και μένα η μικρή τρώει φρούτα, η πρώτη δεν έτρωγε ούτε φρούτα.Απλα καλά είναι να του κάνεις μια γενική αίματος για να μην ανησυχείς τόσο.Ισως αυτά που τρώει τον καλυπτουν.Και γω το χω στο πρόγραμμα μόλις περάσουν οι ιώσεις.

 

[samsympan]

5 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Χθες κ σήμερα βέβαια κόντευα να κλάψω στο τραπέζι κ σηκώθηκα δήθεαν για να μαζέψω, γιατί είχα αρχίσει να του μιλάω νευρικά.

Been there, done that...

 

@Έσπερος Το λάθος σου είναι (και δικό μου ήταν και είναι ακόμη κάποιες φορές) ότι παίρνεις προσωπικά κάτι, πάνω στο οποίο δεν έχεις καμία δύναμη. Εννοώ το εάν το παιδί θα φάει ή δεν θα φάει κάτι. Δεν μπορείς να το ελέγξεις αυτό! Τέλος! Εγώ όταν τα παιδιά μου ήταν κακόφαγα κάποια περίοδο (η μικρή ακόμη σε αυτή τη φάση είναι), αγχωνόμουν ότι δεν τρέφονται σωστά. Και εφόσον εγώ μαγείρευα, εγώ ήμουν η ανάξια να τα θρέψω. Και νευρίαζα με τον εαυτό μου και μου έβγαινε σε νεύρα την ώρα του φαγητού όπως και σε εσένα. Ενώ στην πραγματικότητα το πρόβλημα δεν το είχαν τα παιδιά, αλλά εγώ και η στρεβλή οπτική μου. Και στην ουσία το γνώριζα αυτό και ένιωθα ενοχές που ένιωθα έτσι και συμπεριφερόμουν έτσι και μέτα ένιωθα ακόμη πιο χάλια και ο γνωστός φαύλος κύκλος... που θα πρέπει να τον σπάμε και να απεγκλωβιζόμαστε.

 

Αυτά που μπορείς να ελέγξεις είναι:

α) Το τι του προσφέρεις. Φρόντισε να διατηρήσεις το καλό επίπεδο στην διατροφή σας, να προσφέρεις ποικιλία, μην διστάζεις να πειραματίζεσαι, εάν δεν τρώει ικανοποιητικά σε ένα γεύμα άσε λίγη ώρα και πρόσφερε μια θρεπτική εναλλακτική.

β) Το τι ατμόσφαιρα θα υπάρχει στο τραπέζι σας και με τι αύρα θα περιβάλεται το θέμα φαγητό. Μπορείς να κάνεις ένα παιδί να φάει με το ζόρι;! Όχι! Κι άντε ότι μπορείς;! Με τι μέσο;! Με φοβέρα (έχω φωνάξει στο τραπέζι...) ή συναισθηματικούς εκβιασμούς (φάε γιατί δεν θα πάμε βόλτα...) ;! Τι λέει άραγε αυτό για εμάς;! Εγώ προσωπικά που τα έχω κάνει και τα δύο, ντρέπομαι. 

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσφέρεις τα ωραία σου φαγητά. Να απενοχοποιήσεις κάποια πράγματα (το συζητούσαμε και παλαιότερα). Δηλαδή σκέψεις του στυλ

5 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Εγώ το πιστεύω αυτό. Ο άντρας μουτο θεωρεί υπερβολή γιατί λέει ότι με 1-2 φορές την εβδομάδα ζυμαρικά ολικής και το πολύ μια φέτα ολικής τη μέρα δεν παθαίνεις εθισμό, αλλά εγώ σκέφτομαι ότι αν βάλεις και 1-2 φορές την εβδομάδα πατάτα (μπορεί να μη φάει πάνω από μισή πατάτα βέβαια) και ίσως κάποιο ρύζι, μαζεύεται πολύ άμυλο.

για μένα δεν έχουν καμία θέση, ειδικά όταν μιλάμε για παιδί. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι εννοείς... αν με εννοείς. Δε θα τρώει πατάτες και ρύζι και ψωμί κάθε μέρα, όλη μέρα, όλο τον χρόνο δα! Αν του αρέσουν οι πατάτες και το ρύζι μαγειρευέ τα ανά τακτά σε νόστιμους, θρεπτικούς, έξυπνους συνδυασμούς (με ψάρι, με λαχανικά, με κρέας κλπ). Στήσε και το πιάτο του ευφάνταστα. Πχ φτιάξε ένα δέντρο με τα δεντράκια μπρόκολου. Φτιάξε μια φάτσα γελαστή με το ψάρι και τα λαχανικά του. Κλπ. Πες του και ότι σήμερα έχουμε για φαγητό πχ τον κο Κουνουπίδι που φύτρωσε στο χωράφι και έζησε ολόκληρη περιπέτεια για να φτάσει στο πιάτο μας, να τον φάμε να δυναμώσουμε. Και με γέλιο και χαρά πες μια ιστορία. Κι αν πιάσει έπιασε. Αν όχι, κανένα πρόβλημα.

 

Και περισσότερο από όλα χα-λά-ρω-σε. ΜΗΝ στεναχωριέσαι!ΜΗΝ νευριάζεις! Κακό στο νευρικό σου σύστημα κάνεις και στο παιδί εάν καταλάβει ότι στρεσσάρεσε με αυτό το θέμα. Και θα τον στεναχωρήσεις και υπάρχει και μια πιθανότητα να κάνεις άθελα σου το φαγητό "όπλο στα χέρια του".

 

Δεν κάνεις τίποτε λάθος. Τα παιδιά (οι άνθρωποι) διαμορφώνουν κριτήριο. Γευστικό, κυρίως όμως άποψη.

"Είμαι δύο χρονών. Σήμερα θέλω να φάω μόνο το ρύζι από το πιάτο μου (αύριο θα είναι μόνο τα μπιφτέκια, μεθαύριο κάτι άλλο). Γιατί μου αρέσει που μοιάζει με τα μικρά χαλικάκια της παιδικής χαράς. Ή γιατί ΈΤΣΙ. Μου αρέσει και η γεύση του. Και κυρίως μου αρέσει που έχω τη δύναμη να επιλέξω αυτό που θέλω ΕΓΩ από τα διάφορα στο πιάτο ΜΟΥ. Έχω έλεγχο στο τι τρώω. Όπως και στο τι παίζω και που πηγαίνω (πάω βόλτα ή αποφασίζω ότι προτιμώ να κάτσω σπίτι). Μου αρέσει που μπορώ να επιλέγω!"

 

Σε παιδί 2 χρονών, που τρώει μόνο του και απολαμβάνει το φαγητό του και τη διαδικασία, με άριστη σωματική ανάπτυξη. Κρίμα είναι να διαστρεβλωθεί αυτό. Δεν υπάρχει λόγος . 

[Έσπερος]

Just now, Thean είπε:

Λες και περιγράφεις τη μικρή μου 15 μηνών τώρα. Με έχει σκασει.Τρομερα επιλεκτική και δεν δοκιμάζει νέες τροφές.Επειδη όμως και η μεγάλη μου ήταν έτσι και συνεχίζει να είναι ξέρω ότι αυτό δεν αλλάζει είναι στο χαρακτήρα του παιδιού.Το μεσαίο ήταν και είναι ένα καλοφαγο παιδι.Οποτε προσπάθησε να δίνεις πάντα πρωτεϊνη μες τη μέρα έστω και λιγο και υπομονή...Ευτυχως και μένα η μικρή τρώει φρούτα, η πρώτη δεν έτρωγε ούτε φρούτα.Απλα καλά είναι να του κάνεις μια γενική αίματος για να μην ανησυχείς τόσο.Ισως αυτά που τρώει τον καλυπτουν.Και γω το χω στο πρόγραμμα μόλις περάσουν οι ιώσεις.

 

Ο δικός μου ήταν καλοφαγο παιδι μεχρι 20 μηνων περιπου. μετα εβγαλε πολλα μαζεμενα, ηταν το κρεας το πιο βασικο θεμα αλλα ολο κ κατι αλλο περιοριζει. μεχρι τοτε ετρωγε καθημερινα κρεας/ψάρι. τότε σκεφτήκαμε μηπως το βαρεθηκε κ κρατήσαμε δυο φορες κρεας δυο ψάρι κ τις άλλες δίνω αυγό το απογευμα. γενικα καλυμμένος ειναι, δε νομιζω οτι εχει θεμα κάποιας ελλειψης, αλλα θα ηθελα να ειμαι σιγουρη οτι το κρεας τουλ θα το φαει σε οποιαδηποτε  μορφη για να μην του μαγειρευω χωριστό δικο του, ή να μην καθομαι να του μαγειρευω κατι στο σπίτι αν παμε να φαμε εξω για να μη φαει μονο πατατες κ συνοδευτικα. (τωρα θα με βριςει καμια μαμα που κανει αγωνα να φαει το παιδι της εστω κ δυο μπουκιές πατατα κ σαλατα). τωρα τις μπάμιες κ το μπριαμ δεν πειραζει, καποια στιγμη θα τα φαει λογικα. δεν υπαρχει κ λογος να ειναι κακοφαγος, πρωτον ξεκινησε μια χαρα κ του αρεσε το φαγητο, κ τωρα του αρεσει, εννοω το απολαμβανει, καθεται στο καρεκλακι του, τρωει με υπομονη, δεν θελει παρακάλια. και δεν καναμε κ κανενα λαθος, απο νωρις αρχισε κομματια, δεν τον μπουκωσαμε, δεν ταΐζαμε, τρωμε ολοι μαζι, εμαθε το κουταλι μονος του,  περιορισμένο άμυλο, δεν τρωει δημητριακα κ κριτςινια κ τετοια, μονο λιγο σπιτικο ψωμακι κ αν υοαρχει άμυλο στο μεσημεριανο, ουτε σνακ, ουτε τσιμπολογηματα, γλυκο εφαγε πρωτη φορα στα 2α γενεθλια κ δεν εχει ξαναφαει, τιποτα τυποποιημένο, δεν υπαρχει αντικειμενικα κανενας μα κανενας λογος να μας κανει τετοια κολπα, γι αυτο απελπιστηκα. 

[samsympan]

Just now, Έσπερος είπε:

δεν υπαρχει αντικειμενικα κανενας μα κανενας λογος να μας κανει τετοια κολπα, γι αυτο απελπιστηκα. 

Δεν υπάρχει αντικειμενικά κανένας μα κανένας λόγος να νιώθεις απελπισία λοιπόν!!!

[Nefeli2014]

Just now, samsympan είπε:

Been there, done that...

 

@Έσπερος Το λάθος σου είναι (και δικό μου ήταν και είναι ακόμη κάποιες φορές) ότι παίρνεις προσωπικά κάτι, πάνω στο οποίο δεν έχεις καμία δύναμη. Εννοώ το εάν το παιδί θα φάει ή δεν θα φάει κάτι. Δεν μπορείς να το ελέγξεις αυτό! Τέλος! Εγώ όταν τα παιδιά μου ήταν κακόφαγα κάποια περίοδο (η μικρή ακόμη σε αυτή τη φάση είναι), αγχωνόμουν ότι δεν τρέφονται σωστά. Και εφόσον εγώ μαγείρευα, εγώ ήμουν η ανάξια να τα θρέψω. Και νευρίαζα με τον εαυτό μου και μου έβγαινε σε νεύρα την ώρα του φαγητού όπως και σε εσένα. Ενώ στην πραγματικότητα το πρόβλημα δεν το είχαν τα παιδιά, αλλά εγώ και η στρεβλή οπτική μου. Και στην ουσία το γνώριζα αυτό και ένιωθα ενοχές που ένιωθα έτσι και συμπεριφερόμουν έτσι και μέτα ένιωθα ακόμη πιο χάλια και ο γνωστός φαύλος κύκλος... που θα πρέπει να τον σπάμε και να απεγκλωβιζόμαστε.

 

Αυτά που μπορείς να ελέγξεις είναι:

α) Το τι του προσφέρεις. Φρόντισε να διατηρήσεις το καλό επίπεδο στην διατροφή σας, να προσφέρεις ποικιλία, μην διστάζεις να πειραματίζεσαι, εάν δεν τρώει ικανοποιητικά σε ένα γεύμα άσε λίγη ώρα και πρόσφερε μια θρεπτική εναλλακτική.

β) Το τι ατμόσφαιρα θα υπάρχει στο τραπέζι σας και με τι αύρα θα περιβάλεται το θέμα φαγητό. Μπορείς να κάνεις ένα παιδί να φάει με το ζόρι;! Όχι! Κι άντε ότι μπορείς;! Με τι μέσο;! Με φοβέρα (έχω φωνάξει στο τραπέζι...) ή συναισθηματικούς εκβιασμούς (φάε γιατί δεν θα πάμε βόλτα...) ;! Τι λέει άραγε αυτό για εμάς;! Εγώ προσωπικά που τα έχω κάνει και τα δύο, ντρέπομαι. 

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσφέρεις τα ωραία σου φαγητά. Να απενοχοποιήσεις κάποια πράγματα (το συζητούσαμε και παλαιότερα). Δηλαδή σκέψεις του στυλ

για μένα δεν έχουν καμία θέση, ειδικά όταν μιλάμε για παιδί. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι εννοείς... αν με εννοείς. Δε θα τρώει πατάτες και ρύζι και ψωμί κάθε μέρα, όλη μέρα, όλο τον χρόνο δα! Αν του αρέσουν οι πατάτες και το ρύζι μαγειρευέ τα ανά τακτά σε νόστιμους, θρεπτικούς, έξυπνους συνδυασμούς (με ψάρι, με λαχανικά, με κρέας κλπ). Στήσε και το πιάτο του ευφάνταστα. Πχ φτιάξε ένα δέντρο με τα δεντράκια μπρόκολου. Φτιάξε μια φάτσα γελαστή με το ψάρι και τα λαχανικά του. Κλπ. Πες του και ότι σήμερα έχουμε για φαγητό πχ τον κο Κουνουπίδι που φύτρωσε στο χωράφι και έζησε ολόκληρη περιπέτεια για να φτάσει στο πιάτο μας, να τον φάμε να δυναμώσουμε. Και με γέλιο και χαρά πες μια ιστορία. Κι αν πιάσει έπιασε. Αν όχι, κανένα πρόβλημα.

 

Και περισσότερο από όλα χα-λά-ρω-σε. ΜΗΝ στεναχωριέσαι!ΜΗΝ νευριάζεις! Κακό στο νευρικό σου σύστημα κάνεις και στο παιδί εάν καταλάβει ότι στρεσσάρεσε με αυτό το θέμα. Και θα τον στεναχωρήσεις και υπάρχει και μια πιθανότητα να κάνεις άθελα σου το φαγητό "όπλο στα χέρια του".

 

Δεν κάνεις τίποτε λάθος. Τα παιδιά (οι άνθρωποι) διαμορφώνουν κριτήριο. Γευστικό, κυρίως όμως άποψη.

"Είμαι δύο χρονών. Σήμερα θέλω να φάω μόνο το ρύζι από το πιάτο μου (αύριο θα είναι μόνο τα μπιφτέκια, μεθαύριο κάτι άλλο). Γιατί μου αρέσει που μοιάζει με τα μικρά χαλικάκια της παιδικής χαρά. Ή γιατί ΈΤΣΙ. Μου αρέσει και η γεύση του. Και κυρίως μου αρέσει που έχω τη δύναμη να επιλέξω αυτό που θέλω ΕΓΩ από τα διάφορα στο πιάτο ΜΟΥ. Έχω έλεγχο στο τι τρώω. Όπως και στο τι παίζω και που πηγαίνω (πάω βόλτα ή αποφασίζω ότι προτιμώ να κάτσω σπίτι). Μου αρέσει που μπορώ να επιλέγω!"

 

Σε παιδί 2 χρονών, που τρώει μόνο του και απολαμβάνει το φαγητό του και τη διαδικασία, με άριστη σωματική ανάπτυξη. Κρίμα είναι να διαστρεβλωθεί αυτό. Δεν υπάρχει λόγος . 

Τέλεια όλα αυτά... Και για σκεφτείτε να ήσασταν στη θέση τους.. Να μη θελετε να φάτε και η μαμά που τόσο τα αγαπάει να τα τρομοκρατεί με ένα κουτάλι που τους χώνει στο στόμα.. 

Δεν ξέρω, εμένα μου χει βάλει μυαλό η μικρή... Πολύ πολύ μικρή αλλά με ιδιαίτερα ισχυρή προσωπικότητα. Πάλευα να την ταισω για μέρες, έβγαλε δόντια τελικά γιαυτό δεν είχε όρεξη αλλά εγώ εκεί το βιολί μου να της λέω έλα φάε, φάε καλό μου, να το αεροπλανάκι, πάρε κι ένα παιχνιδάκι και να Με βλέπεις να σηκωνομαι να χορεύω να κάνω τον καραγκιόζη, να τα παρατάω, μετά από ώρες αντε ξανά τα ίδια και κλάμα η μικρή και γύρω γύρω το κεφάλι, μα θα Μέινεις μυστική και και και και μέχρι που ένα ωραίο απόγευμα που πήγα να της βάλω το κουτάλι σε ανύποπτο χρόνο στο στόμα, νεύριαζει τόσο πολύ μαζί μου που το παίρνει στο στόμα, το φτύνει, μου πετάει κάτω κουτάλι και πιάτο και μου λέει κοιτωντας με στα μάτια :ΌΧΙ!

Και είχε απελπιστεί το καημένο μου, είχαν γούρλωσει κόκκινησει τα μάτια του από την απελπισία και τα νεύρα της μαζί μου..

 

Εγώ κορίτσια έπαθα σοκ, λέω μα τι σκάτα κάνω, ούτε στη μεγάλη δε τα κάνα αυτά κι αντε πες η μεγάλη ξεγελιοταν εύκολα, τούτο εδώ μου μιλάει πολύ σοβαρά. Ε και δεν το ξανακάνα. Κάνα δυο μέρες φαΐ ελάχιστο, έσκασαν και δύο δόντια, με έβρισα και είπα στον εαυτό μου ως εδώ. Εγώ θα κάνω αυτά που πρεπει αλλά σεβασμός  στις επιθυμίες τους.

Και το κανα αυτό για δύο μέρες, ετσι? Δεν είχα πιέσει ποτέ ξανά στη ζωή μου. Αλλά αυτό το πλάσμα με έβαλε στη θέση μου. Κι ένιωσα πάρα πολύ άσχημα.. Είναι κακο πράγμα η πίεση. Χειρότερο από το να μην τρώνε αυτά που θέλουμε.. Εγώ έτσι πιστεύω.. 

 

Επεξεργάστηκαν 3 Φεβρουαρίου,2020 by Nefeli2014

[Nefeli2014]

Just now, Έσπερος είπε:

Ο δικός μου ήταν καλοφαγο παιδι μεχρι 20 μηνων περιπου. μετα εβγαλε πολλα μαζεμενα, ηταν το κρεας το πιο βασικο θεμα αλλα ολο κ κατι αλλο περιοριζει. μεχρι τοτε ετρωγε καθημερινα κρεας/ψάρι. τότε σκεφτήκαμε μηπως το βαρεθηκε κ κρατήσαμε δυο φορες κρεας δυο ψάρι κ τις άλλες δίνω αυγό το απογευμα. γενικα καλυμμένος ειναι, δε νομιζω οτι εχει θεμα κάποιας ελλειψης, αλλα θα ηθελα να ειμαι σιγουρη οτι το κρεας τουλ θα το φαει σε οποιαδηποτε  μορφη για να μην του μαγειρευω χωριστό δικο του, ή να μην καθομαι να του μαγειρευω κατι στο σπίτι αν παμε να φαμε εξω για να μη φαει μονο πατατες κ συνοδευτικα. (τωρα θα με βριςει καμια μαμα που κανει αγωνα να φαει το παιδι της εστω κ δυο μπουκιές πατατα κ σαλατα). τωρα τις μπάμιες κ το μπριαμ δεν πειραζει, καποια στιγμη θα τα φαει λογικα. δεν υπαρχει κ λογος να ειναι κακοφαγος, πρωτον ξεκινησε μια χαρα κ του αρεσε το φαγητο, κ τωρα του αρεσει, εννοω το απολαμβανει, καθεται στο καρεκλακι του, τρωει με υπομονη, δεν θελει παρακάλια. και δεν καναμε κ κανενα λαθος, απο νωρις αρχισε κομματια, δεν τον μπουκωσαμε, δεν ταΐζαμε, τρωμε ολοι μαζι, εμαθε το κουταλι μονος του,  περιορισμένο άμυλο, δεν τρωει δημητριακα κ κριτςινια κ τετοια, μονο λιγο σπιτικο ψωμακι κ αν υοαρχει άμυλο στο μεσημεριανο, ουτε σνακ, ουτε τσιμπολογηματα, γλυκο εφαγε πρωτη φορα στα 2α γενεθλια κ δεν εχει ξαναφαει, τιποτα τυποποιημένο, δεν υπαρχει αντικειμενικα κανενας μα κανενας λογος να μας κανει τετοια κολπα, γι αυτο απελπιστηκα. 

Το αν υπάρχει λόγος το ξέρει μόνο το ίδιο το παιδάκι.. Σεβασου τις επιθυμίες του, κάνε αυτά που πρέπει να κανεις εσύ, πρόσφερε κι ας πετάς.. Και όλα θα στρώσουν.. Εμπιστεύσου λίγο τη φύση.. Θα σου λεγα να τρελαίνεσαι αν δεν έτρωγε τίποτα η αν είχε κάποιο πρόβλημα ή αν τελοσπαντων ήταν κάτι χρόνιο και πάρα πολύ σοβαρό.. Αυτό δεν είναι τόσο σοβαρό όσο σου φαίνεται.. Εσύ το βλέπεις ετσι.. Και άκου τον άντρα σου, εγω στο χω ξαναπεί

Φάση είναι, θα περασει.αλλα ακόμα κι άν σου βγει μιζερος όπως λες στο φαΐ, εντάξει so what. Θα βρεις εναλλακτικές. Εκεί να εστιάσεις, στα εναλλακτικά, όχι στο γιατί πάλι θε μου. Άμα μπορούσε θα σου έλεγε :γιατί δε θέλω. Γιατί δε μου αρέσει. Γιατί θέλω κάτι άλλο. Με το ζόρι το μόνο που θα πετύχεις ειναι να κλαις, να τον αγχωνεις και να μαλώνεις με τον άντρα σου.. 

Επεξεργάστηκαν 3 Φεβρουαρίου,2020 by Nefeli2014

[Thean]

πρίν από 30 λεπτά , Έσπερος είπε:

Ο δικός μου ήταν καλοφαγο παιδι μεχρι 20 μηνων περιπου. μετα εβγαλε πολλα μαζεμενα, ηταν το κρεας το πιο βασικο θεμα αλλα ολο κ κατι αλλο περιοριζει. μεχρι τοτε ετρωγε καθημερινα κρεας/ψάρι. τότε σκεφτήκαμε μηπως το βαρεθηκε κ κρατήσαμε δυο φορες κρεας δυο ψάρι κ τις άλλες δίνω αυγό το απογευμα. γενικα καλυμμένος ειναι, δε νομιζω οτι εχει θεμα κάποιας ελλειψης, αλλα θα ηθελα να ειμαι σιγουρη οτι το κρεας τουλ θα το φαει σε οποιαδηποτε  μορφη για να μην του μαγειρευω χωριστό δικο του, ή να μην καθομαι να του μαγειρευω κατι στο σπίτι αν παμε να φαμε εξω για να μη φαει μονο πατατες κ συνοδευτικα. (τωρα θα με βριςει καμια μαμα που κανει αγωνα να φαει το παιδι της εστω κ δυο μπουκιές πατατα κ σαλατα). τωρα τις μπάμιες κ το μπριαμ δεν πειραζει, καποια στιγμη θα τα φαει λογικα. δεν υπαρχει κ λογος να ειναι κακοφαγος, πρωτον ξεκινησε μια χαρα κ του αρεσε το φαγητο, κ τωρα του αρεσει, εννοω το απολαμβανει, καθεται στο καρεκλακι του, τρωει με υπομονη, δεν θελει παρακάλια. και δεν καναμε κ κανενα λαθος, απο νωρις αρχισε κομματια, δεν τον μπουκωσαμε, δεν ταΐζαμε, τρωμε ολοι μαζι, εμαθε το κουταλι μονος του,  περιορισμένο άμυλο, δεν τρωει δημητριακα κ κριτςινια κ τετοια, μονο λιγο σπιτικο ψωμακι κ αν υοαρχει άμυλο στο μεσημεριανο, ουτε σνακ, ουτε τσιμπολογηματα, γλυκο εφαγε πρωτη φορα στα 2α γενεθλια κ δεν εχει ξαναφαει, τιποτα τυποποιημένο, δεν υπαρχει αντικειμενικα κανενας μα κανενας λογος να μας κανει τετοια κολπα, γι αυτο απελπιστηκα. 

Το παιδάκι σου τρώει μια χαρά τότε...Ίσως κάνει κάποια πεισματάκια λόγω ηλικίας...Αν σου πω τι έχω τραβήξει και τραβάω με την πρώτη μου κόρη θα καταλάβεις τι θα πει Γολγοθάς στο φαγητό..