my1stbaby

Η μικρή είναι πλέον 6,5 και ξεκινάμε δημοτικό , κάνει εδώ και χρόνια λογοθεραπεία, ψυχοθεραπεία και εργοθεραπεία, έχει ξεκάθαρα ΔΕΠΥ μας το έχουν πει και το τελευταίο καιρό ειδικά τα συμπτώματα είναι φανερά όπως παρορμητικότητα, πολύ συχνά ξεκινάει πρόταση και τη ξαναξεκινάει 3-4 φορές και δεν θέλει κανείς να τη διακόψει γιατί χάνει τον ειρμό της σκέψης της, πετάγεται από το ένα θέμα στο άλλο και ενώ ξεκινάει κάτι το σταματάει και δεν το ολοκληρώνει, υπερκινητική, πρέπει να πούμε κάτι πολλές φορές γιατί δεν το κάνει εύκολα και διάφορα άλλα τα οποία ενώ πιο παλιά δεν φαινόντουσαν τόσο έντονα, τώρα θα δημιουργήσουν πρόβλημα στο δημοτικό που θα ξεκινήσουμε σε λίγες μέρες. Στο νηπιαγωγείο οι δασκάλες δεν είχαν προβλημα και ενώ τους είχαμε πει διάφορα πράγματα , μας εξήγησαν ότι συνεργάζεται και με άλλα παιδιά και δεν χρειαζόταν κάτι σε παράλληλη στήριξη. Ούτε τώρα στο δημοτικό έχουμε επιλέξει κάτι τέτοιο και ελπίζω να μην το μετανιώσουμε... Κάποιος που να έχει παρόμοια εμπειρία από το παιδί του να μου χτυπήσει τη πλάτη και να μου πει μερικές συμβουλές υπάρχει ;

λετε ότι είναι μεγάλο παιδί αλλά εμένα δεν μου φαίνεται είτε ότι καταλαβαίνει, είτε ότι θέλει να καταλάβει. μάλλον το 2ο πιο πολύ! κατ αρχήν σε αυτή τη φάση, ότι της πεις θα προσπαθήσει να μηην το ακολουθήσει ή να κάνει το αντίθετο γιατί θέλει να αποδείξει ότι έχει πέραση ο λόγος της. Πρόσβαση σε υπολογιστή ή κινητά ή τηλεόραση ή σνακ δεν έχει χωρίς τη δική μας παρέμβαση. Αυτό με τις εξετάσεις δεν το έχω σκεφτεί να πω την αλήθεια ούτε η παιδίατρος μας έχει προτείνει να κάνουμε κάτι πιθανότατα γιατί το θεωρεί φυσιολογικό . Οσο για συζήτηση με ειδικό, μάλλον ο ειδικός που θέλουμε δεν υπάρχει γιατί δεν υπάρχει κάποιος υποθέτω που να εξειδικεύεται μόνο στο θέμα φαγητού στα παιδιά και πως μπορούνε να φάνε . Σίγουρα όμως οι εξετάσεις έστω προληπτικά ενδεχομένως να μπορουσαν να γίνουν. Και πάλι θα ρωτήσω όμως γιατί νομίζω δεν πήρα απάντηση. Σε αυτή την ηλικία τι είναι φυσιολογικό στο θέμα τρώω φαγητό; Είναι φυσιολογικό να κάθεται το παιδί όπως ο γονέας στο τραπέζι και να τρώει ήρεμα ήρεμα; Η μήπως είναι πιο φυσιολογικό να είναι δραστήριο ως παιδί και μπορώ ενδεχομένως να το δικαιολογήσω στον εαυτό μου; υγ είναι υπερκινητική γενικά, εκτός την ώρα που μπορεί να χαζεύει μικυ μαους και εκτός την ώρα που κοιμάται

το πρωί που ετοιμάζουμε για να φάει γρήγορα και να πάει σχολείο ανοίγει το λαπτοπ και με πίεση θα πιει το γάλα της, αφού το πούμε 10 φορές, και ίσως φάει λίγο, συνήθως με κυνήγι του στυλ ότι κολλάει στο λαπτοπ και βάζουμε το φαγητό στο στόμα για να φάει. πάνω κάτω το ίδιο γίνεται και για τα άλλα γεύματα και νομίζω ότι η μόνη λύση είναι να " βγάλουμε το τσιρότο " μια και καλή , δηλαδή να ξεκινήσουμε να πούμε τέλος στο λαπτοπ την ώρα του φαγητού, με ότι συνέπειες έχει αυτό, τις οποίες πρέπει να τις αντέξουμε, και οι οποίες είναι πιθανότατα να μην τρώει σχεδόν τίποτα και εμείς να έχουμε τύψεις διότι το παιδί είναι ήδη κάτω από τα κιλά της οπότε θα της κοστίσει το να κάνουμε αυτή την αλλαγή , και φυσικά θα κοστίσει και σε εμάς ψυχολογικά. Δυστυχώς ο τρόπος που τρώει είναι τέτοιος που το πιο πιθανό είναι να έχει ήδη μισήσει το κανονικό φαγητό και τη διαδικασία όλη αυτή, αντί να την απολαμβάνει. όσο για τα σνακ, προφανώς μπορούν να είναι υγιεινά, αλλά από τη στιγμή που ξέρει τι εστί κακό σνακ (σοκολάτα, γλυφειτζούρια, πατατάκια κλπ) το αλλο το καλό σνακ δεν είναι για αυτή σνακ. Είναι φαγητό. Σνακ είναι το παγωτό το καλοκαίρι, είναι αυτά τα σκατά τα κιντερ αυγα και όλα αυτά που χαλάνε την υγεία των παιδιών μας. Αν της βάλουμε φαγητό και δεν βλέπει κάτι να περνάει η ώρα της, δεν θα κάτσει να καταλάβει ότι τώρα καθόμαστε με το πηρούνι να φάμε και δεν σηκωνόμαστε από τη καρέκλα διότι είναι η ώρα φαγητου΄. Στην ηλικία αυτή, στα 5,5, είναι ηλικία που θα έπρεπε ή θα μπορούσε να καταλάβει αυτό ή όλα τα παιδιά σε αυτή τη φάση τρώνε με κυνήγι και με το να ασχολούνται με κάτι; Αν ας πούμε τρώει χωρίς μικυ μαους, θα πρεπει με κάτι να ασχολείται τη στιγμή που κάποιος τη ταίζει. Αν είναι φαγητό που κάποιο τμήμα της αρέσει, και πραγματικά πεινάει, θα κάτσει να φάει ίσως το τμήμα που της αρέσει μόνο΄. π.χ. σπανακοτυρόπιτα τώρα κάθεται στο μικυ μαους στη τηλεόραση, και έχει αρχίσει και τρώει το φύλλο μόνο που της αρέσει.

έχω πραγματικά απογοητευτεί!!! έχουν σπάσει τα νεύρα μου!!! δεν ξέρω ποιοι άλλοι έχουν κάνει λάθη στο πως τρώνε τα παιδιά, γιατί σιγουρα εμείς οι γονείς φταίμε, αλλά δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω! η μικρή μου είναι 5,5 και επειδή έχει συνηθίσει ως τώρα να ασχολείται με κάτι, συνήθως μικυμαους στο λαπτοπ, για να φάει, κάθομαι και την ταίζω και μου σπάει τα νεύρα όλο αυτό το πράγμα! ευτυχώς έχει αρχίσει λιγάκι να γίνεται δεκτική στο τι θα φάει, π.χ. αρακα, φασολάκια, γιατί σε γενικές γραμμές ζητάει μόνο σνακ, αλλά δεν τρώει μόνη της με τίποτα !! τι να κάνω;

η μικρή μου κοντεύει τα 5. Τη προηγούμενη χρονιά είχαμε πάει παιδικό σε ιδιωτικό και φέτος ξεκινήσαμε σε δημόσιο το προνήπιο αλλά στην ουσία με όλα αυτά τα θέματα με το κορωνοιο δεν έχει πάει και πολλές φορές. Και στο πρώτο lockdown είχε διακοπεί το σχολείο που τότε ήταν παιδικό, και τώρα που τώρα πηγαίνουμε προνήπιο. Παρατηρώ νεύρα και στεναχωριέμαι και σκέφτομαι αν και άλλοι έχουν το ίδιο πρόβλημα λόγω της κλεισούρας στο σπίτι. Νεύρα, κλάματα, της λέω να κοιμηθεί μεσημέρι αν έχει κουραστεί και δεν κοιμάται, μετά επειδή δεν κομάται το μεσημέρι έχει άλλα νεύρα γιατί της βγαίνει η κούραση; Εσείς έχετε κάτι ανάλογο λόγω του lockdown ?

Δεν ΄ξερω αν έχει κανείς σας το ίδιο ή παρόμοιο πρόβλημα αλλά η δική μου το τελευταίο καιρό πάντα θέλει να κρατάει κάτι στο χχέρι της. Ενα παιχνίδι. Οτι να ναι. Είτε αμαξάκι, είτε μικρή κούκλα, ότι και να κάνει όμως. Την ώρα του φαγητού. Την ώρα που κάνει κακά στη τουαλέτα. Ακόμα και στον ύπνο. 4,5 χρονών. ΚΑνείς να έχει το ίδιο θέμα?

Η ερώτηση μου είναι λίγο ιδιαίτερη και δεν ξέρω αν κάποιος είχε το ίδιο πρόβλημα. Πήγα σε ορθοπαιδικό τη μικρή (4,5) και μου είπε ότι έχει βλαισοπλατυποδιά. Μας πρότεινε να πάρουμε ειδικά παπούτσια κλειστά, μποτάκια και ψάχνοντας λίγο στο διαδίκτυο αλλά ρωτώντας σε ένα ποδιατρικό κέντρο μου είπαν ότι αυτή η μέθοδος είναι παλιά και τώρα πια μόνοι οι ειδικοί πάτοι είναι αρκετοί. Καμία που να έχει παρόμοια εμπειρία ;

Ψάχνω γνώμες από συναδέλφισες μητέρες που έχουν παιδί στην ίδια ηλικία περίπου (4+) για το θέμα κόψιμο πάνας. Ισως είναι και λίγο αργά , ίσως κάποιοι να το έχουν ήδη κοψει νωρίτερα. Εμείς πάντως είμαστε τώρα στη φάση. Κατ αρχήν το κάναμε μαχαίρι. Δηλαδή της είπαμε και στο μεσημεριανό ύπνο όποτε κάνει και στο βραδυνό ότι δεν θα φοράει πια πάνα μόνο βρακάκι. Εχω όμως την εξής άποψη και ο σύζυγος μου διαφωνεί και ήθελα τη γνώμη σας και επ αυτού: εγώ λεω να τη ξυπνάω 12 και 3-4 το βράδυ να τη πηγαίνω για κατούρημα ούτως ώστε να μην κατουριέται. 1-2 μέρες που το έχουμε κάνει πιάνει. Ο σύζυγος μου όμως λέει ότι έτσι στην ουσία δεν μαθαίνει γιατί εμείς την ειδοποιούμε πριν της έρθει το κατούρημα και πριν το καταλάβει και προτείνει καλύτερα να την αφήσουμε να μάθει με το δύσκολο τρόπο δηλαδή να κατουρηθεί μερικές φορές μέχρι το σώμα της να κααταλάβει ότι αυτό πρέπει να τη ξυπνάει και να πηγαίνει μόνη της ή να μας φωνάζει για τουαλέτα. Ποια η γνώμη σας;

H μικρή έκλεισε τα 4 το Μάρτιο . Πριν κάμποσους μήνες μπορώ να πω ότι ήμουνα ευχαριστημένη γαιτί δεν είχα δει σε έντονο βαθμό τουλάχιστον αυτό που λέμε τάντρουμ. Τώρα τελευταία όμως έχει πολλά νεύρα, πιο πολύ στο σπίτι που της λέω να κάνει κάτι καιδεν το κάνει, ή που αντιμιλάει και δεν μου αρέσει που αντιμιλάει γιατί δεν καταλαβαίνει το όριο και το κάνει και έξω από το σπίτι το οποίο , αν το δω με τα μάτια ενός τρίτου, φαίνεται πολύ άσκημο και προφανές ότι δεν έχουν μπει όρια. Φωνάζει, μουτρώνει, αντιμιλάει, τέτοια. Και φυσικά αν φτάσει στα όρια της βάζει και τα κλάματα. Θέλω να βάλω όρια αλλά με όμορφο τρόπο και χωρίς φωνές και τιμωρίες. Έχει κάποια να προτείνει κάτι; Ή μήπως να αρχίζω να δοκιμάζω πιο αυστηρά μέτρα να δω τι ανταπόκριση θα έχω; Δεν θέλω όμως να της κάνω "κακό"

4 ετών , πόσες φορές πρέπει να πείτε το ιδιο πράγμα για να το κάνει; πχ μάζεψε τα παιχνίδια σσου, μη πετάς τα ρούχα σου, έλα να πλύνουμε δόντια, έλα να κάτσουμε να φάμε κλπ

Δεν καταλαβαίνω γιατί εστιάζετε τόσο πολύ οι περισσότερες στη κάμερα που δεν κάνει κάτι. Απλά υπάρχει στο δωμάτιο και μπήκε για προληπτικούς λόγους και στην ουσία ναι τώρα πια δεν είανι απαραίτητη πιθανότατα απλά μιας και την έχουμε την ενεργοποιούμε το βράδυ όταν έρθει η ώρα του ύπνου να βλέπουμε. Τίποτα παραπάνω. Τα υπόλοιπα νομίζω πως έχουνε μεγαλύτερη σημασία.

Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση και όσο αρνητικό σχολιασμό ειδικά από την ΑΡΓΚ η οποία είχε και το πιο "επιθετικό" θα έλεγα σχόλιο. Με στεναχωρεί αλλά από την άλλη μου κάνει καλό γιατί βλέπω ότι ο δρόμος που ακολουθώ δεν είναι και τόσο σωστός και θα φροντίσω να διορθωθώ για το καλό του παιδιού μου. Ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις σας. Παρ όλα αυτά, δεν ξέρω τι ώρες καταφέρνετε να βάλετε τα παιδιά σας, γιατί η δική μου δεν κοιμάται πριν τις 10 και μάλιστα, αν όντως κάτσω και ασχοληθώ παραπάνω όπως λέτε και διαθέσω πχ μισή ώρα σε αγκαλιές, παραμυθια κλπ. απλά θεωρώ ότι , εκτός του γεγονότος ότι χάνω λίγο χρόνο από δική μου ξεκούραση (όσο εγωιστικό και αν ακούγεται αυτό), παρατείνω χωρίς να το θέλω τη δική της ώρα για ύπνο ο οποίος είναι πολύ σημαντικός. Ολοι λένε ότι σε αυτή την ηλικία τα παιδιά γύρω στις 20.30-21.00 πρέπει να κοιμούνται και η δική μου δεν κοιμάται σχεδόν πότε τέτοια ωρα, εκτός αν είναι πολύ κουρασμένη από το πρόγραμμα όλης της ημέρας και δεν κοιμηθεί και το μεσημέρι.

Θα τολμήσω να πω χωρίς παρεξήγηση ότι μου φαίνεται λίγο υπερβολή να περιμένετε να κοιμηθεί το παιδί πριν φύγετε από το δωμάτιο και νομίζω ότι δύσκολα θα αλλάξει αυτό στο μέλλον από τη στιγμή που το έχει συνηθίσει το παιδί. Βέβαια είναι δική σας επιλογή και τη σέβομαι. Εγώ πάντως δεν θα το έκανα. Οσον αφορά τη κάμερα δεν την καταγράφουμε, απλά μέχρι να κοιμηθεί έχουμε το νου μας να δούμε τι κάνει ή αν θέλει κάτι και μετά τη κλείνουμε. Στην ουσία δεν είναι απολύτως απαραίτητη απλά τη ξεκινήσαμε κάποια στιγμή να ¨"προλαμβάνουμε" τυχόν ζημιές πχ να ρίχνει νερό στο κρεβάτι της με το μπουκάλι κλπ

Νομίζω ότι στην ηλικία αυτή είναι νορμάλ να ξεκινούν οι φοβίες αλλά ήθελα να το επαληθεύσω από εδώ με άλλους γονείς που έχουν παιδιά και κυρίως κορίτσια στην ηλικία αυτή. Η μικρή μου το Μάρτη κλείνει τα 4 έτη και εδώ και λίγους μήνες ξεκίνησε να έχει φόβο του σκοταδιού και κυρίως κάθε βράδυ έχουμε θέμα μέχρι να κοιμηθεί γιατί φοβάται παρότι έχουμε βάλει φωτάκι και της εξηγούμε ότι τη βλέπουμε από τη κάμερα και κάθε βράδυ ρωτάει "με προστατεύεις ?" και της απαντάμε ναι. Μέχρι να καταλήξει να τη πάρει ο ύπνος φωνάζει αρκετές φορές να μπούμε μέσα στο δωμάτιο της να ρωτήσει κάτι ή να πει κάτι , μάλλον σαν δικαιολογία πιο πολύ , παρά σαν ανησυχία. Ακόμα και όταν αφαιρούμε μια μπλούζα και στιγμιαία δεν βλέπει γιατί περνάει η μπλούζα πάνω από το κεφάλι της δεν της αρέσει αλλά φαντάζομαι αυτό θα είναι κάτι προσωρινό. Εσείς το θεωρείτε φυσιολογικό όλο αυτό;

Κορίτσια πόσο συχνό είναι να λέτε στο 3,5 ετών παιδί σας κάτι και να ρωτάει και να ξαναρωτάει το ίδιο πράγμα? πχ. λέμε ότι λείπει ο μπαμπάς και επειδή τον ζητάει της λέω ότι του έστειλα μήνυμα και είπε ότι θα έρθει το βράδυ. το ίδιο πράγμα το ρωτάει ξανά και ξανά. Έχει καμιά κάτι παρόμοιο? Είναι φυσιολογικό ή να ανησυχώ ?