my1stbaby

Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση και όσο αρνητικό σχολιασμό ειδικά από την ΑΡΓΚ η οποία είχε και το πιο "επιθετικό" θα έλεγα σχόλιο. Με στεναχωρεί αλλά από την άλλη μου κάνει καλό γιατί βλέπω ότι ο δρόμος που ακολουθώ δεν είναι και τόσο σωστός και θα φροντίσω να διορθωθώ για το καλό του παιδιού μου. Ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις σας. Παρ όλα αυτά, δεν ξέρω τι ώρες καταφέρνετε να βάλετε τα παιδιά σας, γιατί η δική μου δεν κοιμάται πριν τις 10 και μάλιστα, αν όντως κάτσω και ασχοληθώ παραπάνω όπως λέτε και διαθέσω πχ μισή ώρα σε αγκαλιές, παραμυθια κλπ. απλά θεωρώ ότι , εκτός του γεγονότος ότι χάνω λίγο χρόνο από δική μου ξεκούραση (όσο εγωιστικό και αν ακούγεται αυτό), παρατείνω χωρίς να το θέλω τη δική της ώρα για ύπνο ο οποίος είναι πολύ σημαντικός. Ολοι λένε ότι σε αυτή την ηλικία τα παιδιά γύρω στις 20.30-21.00 πρέπει να κοιμούνται και η δική μου δεν κοιμάται σχεδόν πότε τέτοια ωρα, εκτός αν είναι πολύ κουρασμένη από το πρόγραμμα όλης της ημέρας και δεν κοιμηθεί και το μεσημέρι.

Θα τολμήσω να πω χωρίς παρεξήγηση ότι μου φαίνεται λίγο υπερβολή να περιμένετε να κοιμηθεί το παιδί πριν φύγετε από το δωμάτιο και νομίζω ότι δύσκολα θα αλλάξει αυτό στο μέλλον από τη στιγμή που το έχει συνηθίσει το παιδί. Βέβαια είναι δική σας επιλογή και τη σέβομαι. Εγώ πάντως δεν θα το έκανα. Οσον αφορά τη κάμερα δεν την καταγράφουμε, απλά μέχρι να κοιμηθεί έχουμε το νου μας να δούμε τι κάνει ή αν θέλει κάτι και μετά τη κλείνουμε. Στην ουσία δεν είναι απολύτως απαραίτητη απλά τη ξεκινήσαμε κάποια στιγμή να ¨"προλαμβάνουμε" τυχόν ζημιές πχ να ρίχνει νερό στο κρεβάτι της με το μπουκάλι κλπ

Νομίζω ότι στην ηλικία αυτή είναι νορμάλ να ξεκινούν οι φοβίες αλλά ήθελα να το επαληθεύσω από εδώ με άλλους γονείς που έχουν παιδιά και κυρίως κορίτσια στην ηλικία αυτή. Η μικρή μου το Μάρτη κλείνει τα 4 έτη και εδώ και λίγους μήνες ξεκίνησε να έχει φόβο του σκοταδιού και κυρίως κάθε βράδυ έχουμε θέμα μέχρι να κοιμηθεί γιατί φοβάται παρότι έχουμε βάλει φωτάκι και της εξηγούμε ότι τη βλέπουμε από τη κάμερα και κάθε βράδυ ρωτάει "με προστατεύεις ?" και της απαντάμε ναι. Μέχρι να καταλήξει να τη πάρει ο ύπνος φωνάζει αρκετές φορές να μπούμε μέσα στο δωμάτιο της να ρωτήσει κάτι ή να πει κάτι , μάλλον σαν δικαιολογία πιο πολύ , παρά σαν ανησυχία. Ακόμα και όταν αφαιρούμε μια μπλούζα και στιγμιαία δεν βλέπει γιατί περνάει η μπλούζα πάνω από το κεφάλι της δεν της αρέσει αλλά φαντάζομαι αυτό θα είναι κάτι προσωρινό. Εσείς το θεωρείτε φυσιολογικό όλο αυτό;

Κορίτσια πόσο συχνό είναι να λέτε στο 3,5 ετών παιδί σας κάτι και να ρωτάει και να ξαναρωτάει το ίδιο πράγμα? πχ. λέμε ότι λείπει ο μπαμπάς και επειδή τον ζητάει της λέω ότι του έστειλα μήνυμα και είπε ότι θα έρθει το βράδυ. το ίδιο πράγμα το ρωτάει ξανά και ξανά. Έχει καμιά κάτι παρόμοιο? Είναι φυσιολογικό ή να ανησυχώ ?

Η μικρή είναι πολύ δραστήρια, μιλαει πάρα πολύ ΟΛΗ μέρα χωρίς να σταματάει ούτε λεπτό (μόνο όταν κοιμάται ΧΑΧΑ) έχει γίνει όμως λιγο επιθετική, όταν της πας κόντρα σηκώνει συχνά χέρι όταν νευριάζει και με χτυπάει, και επίσης παρατηρώ αρκετές φορές ότι όταν της μιλάω και της λέω κάτι , συνήθως τη πρώτη φορά δεν δίνει σημασία αλλά όταν φωνάξω ανταποκρίνεται. Επίσης σας τυχαίνει να λέει κάτι συνέχεια? εχτές ήμασταν στο αμάξι και έλεγε κίντερ αυγό , μπορεί να το είπε 100 φορές παρότι της εξήγησα ότι δεν έχουμε. Αυτό με αγχώνει λίγο. Έχετε κάτι παρόμοιο?

Οχι δεν άλλαξε τίποτα απολύτως

Τις τελευταίες ημέρες, περίπου 1,5 βδομάδα εχει αρχίσει η μικρή μου (3 ετών) έχει αρχίσει περίεργο τροπάριο πριν τον ύπνο και θέλω να το αναφερω να μου πει καμιά αν΄εχει παρατηρήσει κατι παρόμοιο. Κατ αρχήν ως τώρα ήταν εύκολη. Την έβαζα για ύπνο, είτε με παραμύθι ειτε χωρίς, την άφηνα στο κρεβάτι, μετά την έβλεπα από τη κάμερα αν έκανε κα΄τι περιεργο, συνήθως περνούσε λίγη ώρα να ασχολείται με κάτι μόνη της, κάλτσες, κλπ. και κάποια στιγμή έγερνε να τη παρει ο ύπνος. Τελευταίες μέρες, στη φάση του αποχαιρετισμού που κλείνω τη πόρτα να κοιμηθεί, χαιρετιόμαστε (καλό μεσημέρι , γιατί αν της πω καλό βράδυ δεν θέλει και επιμένει καλό μεσημέρι), φιλάκι, και άλλες χαιρετούρες, κλείνω τη πόρτα και μετα από λίγο ακούω κλάμα και έχει βρει δικαιολογία να ξαναπούμε τα ίδια, μην τύχει και φύγει και δεν τη φιλήσω κλάματα, μην τύχει και με χαιρετήσει και δεν της ανταποδώσω το χαιρέτισμα πάλι το ίδιο. Τι είναι αυτό;

Δεν ξέρω αν καμιά από εσάς έχει το ίδιο θέμα στο φαγητό. Η μικρή μου είναι 3 ετών και η νέα μας "κακή συνήθεια" είναι να βάζουμε το φαγητό στο στόμα αλλά δεν το μασάμε γιατί πάντα για να φάμε πρέπει να ασχολούμαστε με κάτι είτε αυτό είναι λαπτοπ είτε κάποιο παιχνιδάκι . Θεωρείτε ότι σε αυτή την ηλικία θα έπρεπε να τρώει μόνη της και χωρίς κάτι να την απασχολεί απαραιτήτως για να τρώει; Κάποια που να έχει το ίδιο πρόβλημα;

Γεια σε όλες τις μαμάδες και πιθανόν σε όλους τους μπαμπάδες . Η μικρή μου τον Μάρτη κλείνει τα 3 και όσες έχουν παιδί σε αυτή την ηλικία ξέρουν τη φάση. Αυτό που θέλω να μοιραστώ είναι ότι δυστυχώς εδώ και πολλούς μήνες χρησιμοποιώ Η/Υ με παιδικά για να φάει και αυτό πιθανότατα να έχει επηρεάσει λίγο τη συμπεριφορά της. Κατά τη δική μου γνώμη και από ότι παρατηρώ τη βλέπω αρκετα υπερκινητική και βλέπω ότι βαριέται γρήγορα τα παιχνίδια που παίζουμε. Πχ. πλαστελίνες στην αρχή που ήταν καινούργιο παιχνίδι παίζαμε κάμποση ώρα, τώρα πια μπορεί να παίξουμε με το ζόρι 10 λεπτά γιατί βαριέται και δεν το βρίσκω φυσιολογικό αυτό. Επίσης, τουβλάκια, αντί να χτίζει με υπομονή σπιτάκια της αρέσει περισσότερο να τα γκρεμίζει. Δεν τη βλέπω να κάθετε με προσοχή να κάνει κάτι και να επικεντρώνεται σε αυτό έστω και για 10-15 λεπτα. Για αυτό θέλω τη γνώμη σας. Θεωρείτε ότι είναι κάτι που κάνει και το δικό σας παιδί , μήπως φταίνε τα μίκυ μάους, μήπως φταίω εγώ που δεν της τραβάω όσο πρέπει τη προσοχή; Επίσης, για τιμωρία τι κάνετε; Βλεπω στη δική μου ότι το να την απειλήσω ότι αν δεν κάνει κάτι θα τη κλείσω στο δωμάτιο για λίγο πιάνει αλλά δεν θέλω να της δημιουργήσω ψυχολογικά προβλήματα . Να το πάω κάπως αλλιώς; π.χ. αν δεν κάνεις αυτό δεν θα πάμε το σάββατο στον παιδότοπο να παίξεις; Δεν είναι όμως άμεση τιμωρία και δεν ξέρω κατά πόσο θα πιάσει.

Η αλήθεια είναι ότι ξυπνάμε αργά το πρωί αρκετές φορές διότι εγώ εργάζομαι απόγευμα. Μπορεί να πάει και 10-10.30 καμιά φορά να κοιμόμαστε. Όσο τουλάχιστον δεν παμε παιδικό ακόμα έχουμε αυτή τη πολυτέλεια. Εσείς τι ώρα ξυπνάτε;

Κοριτσια θα ήθελα να μου πείτε αν αυτό που κάνω είναι κακό και πρέπει να έχω τύψεις ή οχι. Φυσικά αν μου πείτε ότι το κάνετε και εσείς θα νιώσω πολύ πιο όμορφα. Η μικρή μου είναι παρά 3 μήνες, 3 ετών και στο δωμάτιο της εδώ και σχετικά λίγο καιρό έχω βάλει κάμερα να βλέπω τι κάνει. Βλέπω ότι παρότι τη βάζω κάθε μέρα περίπου την ίδια ωρα, προσπαθώ γύρω στις 9-9.30, βλέπω από την κάμερα, ειδικά τις ημέρες που μπορεί να μην έχει κουραστεί ιδιαίτερα, ότι κάθεται και παίζει στο κρεβάτι της , ξεστρώνει το κρεβάτι, βγάζει μαξιλαροθήκες και γενικά ασχολείται μόνη της μέχρι κάποια στιγμή να τη πάρει ο ύπνος. Το θεωρείτε πολύ κακό που το κάνω αυτό όταν θεωρώ ότι η ώρα που θα κοιμηθεί ενδεχομένως να είναι πιο αργά; Ο τίτλος του θέματος φαίνεται λίγο "κάπως" αλλά νομίζω ότι κάπως έτσι είναι και αισθανομαι λίγο τύψεις. Ευχαριστώ

Τι γίνεται με τη δυσκοιλιότητα σε παιδί 2,5 ετών; Δυστυχώς η διατροφή της δεν τη βοηθάει πολύ παρότι προσπαθώ με ακτινίδια τα οποία φυσικά δεν τα τρώει σκέτα, μόνο αν μπορέσω σε καμιά φρουτόκρεμα κανένα πρωί . Αναγκάζομαι να της βάζω υπόθετα κάθε 2 ή 3 μέρες αν δεν έχει κάνει γιατί λέει ότι την πονάει η κοιλια της. Καμιά ιδέα;

παρακαλώ να διαγραφεί το ερώτημα μου , δεν βλέπω απάντηση από κανένα, κατόπιν επίσκεψης σε παιδοδοντίατρο τελικά μάλλον από κάποιο σκεύασμα ήταν το κιτρινισμα (ορεξυν ή κάποια αντιβίωση που έπαιρνε)

Κορίτσια δεν ΄έχω πάει ακόμα τη μικρή μου σε παιδοδοντίατρο (ή οδοντίατρο) . Είναι 2,5 ετών έχει φυσικά αρκετά δοντάκια τα οποία πλένουμε και μεσημέρι και σίγουρα βράδυ, όπως μπορούμε. Φυσικά της τα πλένω είτε εγώ είτε ο άντρας μου αν λείπω το βράδυ με οδοντόκρεμα χωρίς φθόριο (frezyderm.) Δεν έχουμε πάρει αυτή με το φθόριο γιατί καταπίνει τη κρέμα, δεν τη φτύνει ακόμα και νομίζω δεν κάνει. Τα δοντάκια της όμως έχουν κιτρινίσει λίγο. Είναι φυσιολογικό;

Η μικρή μου είναι 28 μηνών και παρατηρώ τον τελευταίο καιρό ότι έχει αλλάξει απίστευτα στο θέμα συμπεριφορας. Ενώ παλιά ήταν ήσυχη τώρα πια ακόμα και οταν παίζει έχει γίνει πολύ φωνακλού και γκρινιάρα χωρίς ναυπάρχει λόγος. πχ παίζει μπάλα και επειδή μπορεί να μην πάει η μπάλα εκεί που θέλει ή να μην τη χτυπήσει ή οτιδήποτε άλλο απλό στα μάτια μου, αρχίζει να κλαίει να ουρλιάζει και παρότι προσπαθώ να ήρεμο τρόπο να της πω ότι δεν πειράζει, η λέξη μου και μόνο τη κάνει να νευριάζει ακόμα περισσότερο. Καμιά μαμά κάτι παρόμοιο σε αυτή την ηλικία; Πως αντιμετωπίζουμε;