my1stbaby

η μικρή μου κοντεύει τα 5. Τη προηγούμενη χρονιά είχαμε πάει παιδικό σε ιδιωτικό και φέτος ξεκινήσαμε σε δημόσιο το προνήπιο αλλά στην ουσία με όλα αυτά τα θέματα με το κορωνοιο δεν έχει πάει και πολλές φορές. Και στο πρώτο lockdown είχε διακοπεί το σχολείο που τότε ήταν παιδικό, και τώρα που τώρα πηγαίνουμε προνήπιο. Παρατηρώ νεύρα και στεναχωριέμαι και σκέφτομαι αν και άλλοι έχουν το ίδιο πρόβλημα λόγω της κλεισούρας στο σπίτι. Νεύρα, κλάματα, της λέω να κοιμηθεί μεσημέρι αν έχει κουραστεί και δεν κοιμάται, μετά επειδή δεν κομάται το μεσημέρι έχει άλλα νεύρα γιατί της βγαίνει η κούραση; Εσείς έχετε κάτι ανάλογο λόγω του lockdown ?

Δεν ΄ξερω αν έχει κανείς σας το ίδιο ή παρόμοιο πρόβλημα αλλά η δική μου το τελευταίο καιρό πάντα θέλει να κρατάει κάτι στο χχέρι της. Ενα παιχνίδι. Οτι να ναι. Είτε αμαξάκι, είτε μικρή κούκλα, ότι και να κάνει όμως. Την ώρα του φαγητού. Την ώρα που κάνει κακά στη τουαλέτα. Ακόμα και στον ύπνο. 4,5 χρονών. ΚΑνείς να έχει το ίδιο θέμα?

Η ερώτηση μου είναι λίγο ιδιαίτερη και δεν ξέρω αν κάποιος είχε το ίδιο πρόβλημα. Πήγα σε ορθοπαιδικό τη μικρή (4,5) και μου είπε ότι έχει βλαισοπλατυποδιά. Μας πρότεινε να πάρουμε ειδικά παπούτσια κλειστά, μποτάκια και ψάχνοντας λίγο στο διαδίκτυο αλλά ρωτώντας σε ένα ποδιατρικό κέντρο μου είπαν ότι αυτή η μέθοδος είναι παλιά και τώρα πια μόνοι οι ειδικοί πάτοι είναι αρκετοί. Καμία που να έχει παρόμοια εμπειρία ;

Ψάχνω γνώμες από συναδέλφισες μητέρες που έχουν παιδί στην ίδια ηλικία περίπου (4+) για το θέμα κόψιμο πάνας. Ισως είναι και λίγο αργά , ίσως κάποιοι να το έχουν ήδη κοψει νωρίτερα. Εμείς πάντως είμαστε τώρα στη φάση. Κατ αρχήν το κάναμε μαχαίρι. Δηλαδή της είπαμε και στο μεσημεριανό ύπνο όποτε κάνει και στο βραδυνό ότι δεν θα φοράει πια πάνα μόνο βρακάκι. Εχω όμως την εξής άποψη και ο σύζυγος μου διαφωνεί και ήθελα τη γνώμη σας και επ αυτού: εγώ λεω να τη ξυπνάω 12 και 3-4 το βράδυ να τη πηγαίνω για κατούρημα ούτως ώστε να μην κατουριέται. 1-2 μέρες που το έχουμε κάνει πιάνει. Ο σύζυγος μου όμως λέει ότι έτσι στην ουσία δεν μαθαίνει γιατί εμείς την ειδοποιούμε πριν της έρθει το κατούρημα και πριν το καταλάβει και προτείνει καλύτερα να την αφήσουμε να μάθει με το δύσκολο τρόπο δηλαδή να κατουρηθεί μερικές φορές μέχρι το σώμα της να κααταλάβει ότι αυτό πρέπει να τη ξυπνάει και να πηγαίνει μόνη της ή να μας φωνάζει για τουαλέτα. Ποια η γνώμη σας;

H μικρή έκλεισε τα 4 το Μάρτιο . Πριν κάμποσους μήνες μπορώ να πω ότι ήμουνα ευχαριστημένη γαιτί δεν είχα δει σε έντονο βαθμό τουλάχιστον αυτό που λέμε τάντρουμ. Τώρα τελευταία όμως έχει πολλά νεύρα, πιο πολύ στο σπίτι που της λέω να κάνει κάτι καιδεν το κάνει, ή που αντιμιλάει και δεν μου αρέσει που αντιμιλάει γιατί δεν καταλαβαίνει το όριο και το κάνει και έξω από το σπίτι το οποίο , αν το δω με τα μάτια ενός τρίτου, φαίνεται πολύ άσκημο και προφανές ότι δεν έχουν μπει όρια. Φωνάζει, μουτρώνει, αντιμιλάει, τέτοια. Και φυσικά αν φτάσει στα όρια της βάζει και τα κλάματα. Θέλω να βάλω όρια αλλά με όμορφο τρόπο και χωρίς φωνές και τιμωρίες. Έχει κάποια να προτείνει κάτι; Ή μήπως να αρχίζω να δοκιμάζω πιο αυστηρά μέτρα να δω τι ανταπόκριση θα έχω; Δεν θέλω όμως να της κάνω "κακό"

4 ετών , πόσες φορές πρέπει να πείτε το ιδιο πράγμα για να το κάνει; πχ μάζεψε τα παιχνίδια σσου, μη πετάς τα ρούχα σου, έλα να πλύνουμε δόντια, έλα να κάτσουμε να φάμε κλπ

Δεν καταλαβαίνω γιατί εστιάζετε τόσο πολύ οι περισσότερες στη κάμερα που δεν κάνει κάτι. Απλά υπάρχει στο δωμάτιο και μπήκε για προληπτικούς λόγους και στην ουσία ναι τώρα πια δεν είανι απαραίτητη πιθανότατα απλά μιας και την έχουμε την ενεργοποιούμε το βράδυ όταν έρθει η ώρα του ύπνου να βλέπουμε. Τίποτα παραπάνω. Τα υπόλοιπα νομίζω πως έχουνε μεγαλύτερη σημασία.

Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση και όσο αρνητικό σχολιασμό ειδικά από την ΑΡΓΚ η οποία είχε και το πιο "επιθετικό" θα έλεγα σχόλιο. Με στεναχωρεί αλλά από την άλλη μου κάνει καλό γιατί βλέπω ότι ο δρόμος που ακολουθώ δεν είναι και τόσο σωστός και θα φροντίσω να διορθωθώ για το καλό του παιδιού μου. Ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις σας. Παρ όλα αυτά, δεν ξέρω τι ώρες καταφέρνετε να βάλετε τα παιδιά σας, γιατί η δική μου δεν κοιμάται πριν τις 10 και μάλιστα, αν όντως κάτσω και ασχοληθώ παραπάνω όπως λέτε και διαθέσω πχ μισή ώρα σε αγκαλιές, παραμυθια κλπ. απλά θεωρώ ότι , εκτός του γεγονότος ότι χάνω λίγο χρόνο από δική μου ξεκούραση (όσο εγωιστικό και αν ακούγεται αυτό), παρατείνω χωρίς να το θέλω τη δική της ώρα για ύπνο ο οποίος είναι πολύ σημαντικός. Ολοι λένε ότι σε αυτή την ηλικία τα παιδιά γύρω στις 20.30-21.00 πρέπει να κοιμούνται και η δική μου δεν κοιμάται σχεδόν πότε τέτοια ωρα, εκτός αν είναι πολύ κουρασμένη από το πρόγραμμα όλης της ημέρας και δεν κοιμηθεί και το μεσημέρι.

Θα τολμήσω να πω χωρίς παρεξήγηση ότι μου φαίνεται λίγο υπερβολή να περιμένετε να κοιμηθεί το παιδί πριν φύγετε από το δωμάτιο και νομίζω ότι δύσκολα θα αλλάξει αυτό στο μέλλον από τη στιγμή που το έχει συνηθίσει το παιδί. Βέβαια είναι δική σας επιλογή και τη σέβομαι. Εγώ πάντως δεν θα το έκανα. Οσον αφορά τη κάμερα δεν την καταγράφουμε, απλά μέχρι να κοιμηθεί έχουμε το νου μας να δούμε τι κάνει ή αν θέλει κάτι και μετά τη κλείνουμε. Στην ουσία δεν είναι απολύτως απαραίτητη απλά τη ξεκινήσαμε κάποια στιγμή να ¨"προλαμβάνουμε" τυχόν ζημιές πχ να ρίχνει νερό στο κρεβάτι της με το μπουκάλι κλπ

Νομίζω ότι στην ηλικία αυτή είναι νορμάλ να ξεκινούν οι φοβίες αλλά ήθελα να το επαληθεύσω από εδώ με άλλους γονείς που έχουν παιδιά και κυρίως κορίτσια στην ηλικία αυτή. Η μικρή μου το Μάρτη κλείνει τα 4 έτη και εδώ και λίγους μήνες ξεκίνησε να έχει φόβο του σκοταδιού και κυρίως κάθε βράδυ έχουμε θέμα μέχρι να κοιμηθεί γιατί φοβάται παρότι έχουμε βάλει φωτάκι και της εξηγούμε ότι τη βλέπουμε από τη κάμερα και κάθε βράδυ ρωτάει "με προστατεύεις ?" και της απαντάμε ναι. Μέχρι να καταλήξει να τη πάρει ο ύπνος φωνάζει αρκετές φορές να μπούμε μέσα στο δωμάτιο της να ρωτήσει κάτι ή να πει κάτι , μάλλον σαν δικαιολογία πιο πολύ , παρά σαν ανησυχία. Ακόμα και όταν αφαιρούμε μια μπλούζα και στιγμιαία δεν βλέπει γιατί περνάει η μπλούζα πάνω από το κεφάλι της δεν της αρέσει αλλά φαντάζομαι αυτό θα είναι κάτι προσωρινό. Εσείς το θεωρείτε φυσιολογικό όλο αυτό;

Κορίτσια πόσο συχνό είναι να λέτε στο 3,5 ετών παιδί σας κάτι και να ρωτάει και να ξαναρωτάει το ίδιο πράγμα? πχ. λέμε ότι λείπει ο μπαμπάς και επειδή τον ζητάει της λέω ότι του έστειλα μήνυμα και είπε ότι θα έρθει το βράδυ. το ίδιο πράγμα το ρωτάει ξανά και ξανά. Έχει καμιά κάτι παρόμοιο? Είναι φυσιολογικό ή να ανησυχώ ?

Η μικρή είναι πολύ δραστήρια, μιλαει πάρα πολύ ΟΛΗ μέρα χωρίς να σταματάει ούτε λεπτό (μόνο όταν κοιμάται ΧΑΧΑ) έχει γίνει όμως λιγο επιθετική, όταν της πας κόντρα σηκώνει συχνά χέρι όταν νευριάζει και με χτυπάει, και επίσης παρατηρώ αρκετές φορές ότι όταν της μιλάω και της λέω κάτι , συνήθως τη πρώτη φορά δεν δίνει σημασία αλλά όταν φωνάξω ανταποκρίνεται. Επίσης σας τυχαίνει να λέει κάτι συνέχεια? εχτές ήμασταν στο αμάξι και έλεγε κίντερ αυγό , μπορεί να το είπε 100 φορές παρότι της εξήγησα ότι δεν έχουμε. Αυτό με αγχώνει λίγο. Έχετε κάτι παρόμοιο?

Οχι δεν άλλαξε τίποτα απολύτως

Τις τελευταίες ημέρες, περίπου 1,5 βδομάδα εχει αρχίσει η μικρή μου (3 ετών) έχει αρχίσει περίεργο τροπάριο πριν τον ύπνο και θέλω να το αναφερω να μου πει καμιά αν΄εχει παρατηρήσει κατι παρόμοιο. Κατ αρχήν ως τώρα ήταν εύκολη. Την έβαζα για ύπνο, είτε με παραμύθι ειτε χωρίς, την άφηνα στο κρεβάτι, μετά την έβλεπα από τη κάμερα αν έκανε κα΄τι περιεργο, συνήθως περνούσε λίγη ώρα να ασχολείται με κάτι μόνη της, κάλτσες, κλπ. και κάποια στιγμή έγερνε να τη παρει ο ύπνος. Τελευταίες μέρες, στη φάση του αποχαιρετισμού που κλείνω τη πόρτα να κοιμηθεί, χαιρετιόμαστε (καλό μεσημέρι , γιατί αν της πω καλό βράδυ δεν θέλει και επιμένει καλό μεσημέρι), φιλάκι, και άλλες χαιρετούρες, κλείνω τη πόρτα και μετα από λίγο ακούω κλάμα και έχει βρει δικαιολογία να ξαναπούμε τα ίδια, μην τύχει και φύγει και δεν τη φιλήσω κλάματα, μην τύχει και με χαιρετήσει και δεν της ανταποδώσω το χαιρέτισμα πάλι το ίδιο. Τι είναι αυτό;

Δεν ξέρω αν καμιά από εσάς έχει το ίδιο θέμα στο φαγητό. Η μικρή μου είναι 3 ετών και η νέα μας "κακή συνήθεια" είναι να βάζουμε το φαγητό στο στόμα αλλά δεν το μασάμε γιατί πάντα για να φάμε πρέπει να ασχολούμαστε με κάτι είτε αυτό είναι λαπτοπ είτε κάποιο παιχνιδάκι . Θεωρείτε ότι σε αυτή την ηλικία θα έπρεπε να τρώει μόνη της και χωρίς κάτι να την απασχολεί απαραιτήτως για να τρώει; Κάποια που να έχει το ίδιο πρόβλημα;