Επιθυμία για τρίτο παιδί

[Efst]

Κορίτσι μου θα ακούσεις πολλές γνώμες... Αλλα το καλύτερο είναι να κάνεις αυτό που λαχταρα η ψυχή σου... Έχοντας πάντα γνωμονα φυσικά το ότι τα παιδιά είναι ευτυχία!!!! Σ εύχομαι τα καλυτερα

[ΑΡΓΚ]

 

Ως μαμά τριών παιδιών θα έκανα αν μπορούσε και άλλα τόσα. Αλλά, μου αρέσουν τα μωρά και τα μικρά παιδιά, δεν ένιωσα ποτέ να με κουράζει ο θηλασμός, τα βραδυνά ξενύχτια και όλα αυτά τα μωρουδιακά. Ή μάλλον, με κούραζαν πολύ σωματικά, αλλά μου άρεσαν τόσο απίστευτα πολύ, που δεν με ένοιαζε. Πιο κουραστικό μου φαίνεται το τρέξιμο όταν μεγαλώνουν, και τα έξοδα. Για εμένα σαφώς ήταν ανάποδα δηλαδή, όλο αυτό που αποκαλούν πολλοί γονείς ζόρι, ήταν σαν να βρήκα γιατί είμαι φτιαγμένη στη ζωή, θα κόλλαγα το χρόνο στο να έχω μωρά και νήπια αν μπορούσα. Το έλεγα και τότε, δεν είναι οι αναμνήσεις που έχω κρατήσει τις καλές

[Sentir...natureza]

Kι εγω θα ηθελα καποια στιγμη να κανω 3ο αλλα να εχουν τουλαχιστον μια διαφορα 4-5 χρονια απο τον μικροτερο μου. Απο την αλλη σκεφτομαι οτι αν μεγαλωσουν πολυ μετα δεν θα θελω να ξαναγυρισω στα μωρουδιακα...δεν ξερω...ισως και να το κανω νωριτερα, παντως νομιζω οχι πριν τα 3. Σιγουρα η κουραση ειναι κατι που το σκεφτομαι κι εγω, γιατι αν και εχουμε τους γονεις μας σε διπλανη πολη δεν θελουμε να εμπλεκονται αλλοι στο μεγαλωμα οποτε ουσιαστικα ειμαστε μονοι μας (εγω μονη μεχρι το μεσημερι). Βεβαια, απο τον Σεπτεμβριο που θα παει νηπιαγωγειο ο μεγαλος θα ειμαι καποιες ωρες πιο χαλαρα και αν και οταν με το καλο ερθει το τριτο, τοτε παλι θα ειμαι λιγες ωρες μονη με το μωρο.

Εφ'οσον τα οικονομικα σας ειναι καλα (γιατι εμενα μονο αυτο με προβληματιζει λιγο) εγω θα το εκανα. Μπορει να ζοριστεις λιγο αλλα τον χρονο με τον συζυγο θα τον αναπληρωσετε αργοτερα. Εξαλλου ειτε 2 ειτε 3 παλι ο προσωπικος χρονος ειναι ελαχιστος. Ζυγισε τι εχει περισσοτερη σημασια για σενα...η κουραση που θα περασεις; η σχεση με τον συζυγο; ή να μεγαλωσετε κι αλλο την οικογενεια σας; Ο καθενας εχει τις αντοχες του, τις προτιμησεις του, τις προτεραιοτητες του. Δειτε τι ταιριαζει στην δικη σας οικογενεια 

[Thean]

Εγώ έχω τρία κοριτσάκια.Το πρώτο 9 χρονων,το δεύτερο 7 και η μικρούλα μας 17 μηνών.Απο τα δύο στα τρία παιδιά η μετάβαση εμένα αρχικά με δυσκόλεψε παρόλο που το θέλαμε πάρα πολυ.Στην αρχή ειδικά ήμουν στα όρια της καταθλιψης γιατι κυρίως είχε αλλάξει τόσο η καθημερινότητα των μεγάλων παιδιών που με γέμιζε τύψεις.Με τον καιρό όλα μπαίνουν σε μια σειρά.Το οικονομικό σίγουρα είναι ένα βασικό κομμάτι που πρέπει κάποιος να λάβει υπόψιν του.Το σίγουρο επίσης είναι ότι με το τρίτο παιδί χρειάζεσαι πολύ περισσότερη βοήθεια από ολους ειδικά τους πρώτους μήνες.Σημασια εχει να είσαι σίγουρος ότι το θες και προετοιμασμένος για τις δυσκολίες των πρώτων χρόνων.

[Chrysoum]

10 hours ago, ΑΡΓΚ said:

 

 

Ως μαμά τριών παιδιών θα έκανα αν μπορούσε και άλλα τόσα. Αλλά, μου αρέσουν τα μωρά και τα μικρά παιδιά, δεν ένιωσα ποτέ να με κουράζει ο θηλασμός, τα βραδυνά ξενύχτια και όλα αυτά τα μωρουδιακά. Ή μάλλον, με κούραζαν πολύ σωματικά, αλλά μου άρεσαν τόσο απίστευτα πολύ, που δεν με ένοιαζε. Πιο κουραστικό μου φαίνεται το τρέξιμο όταν μεγαλώνουν, και τα έξοδα. Για εμένα σαφώς ήταν ανάποδα δηλαδή, όλο αυτό που αποκαλούν πολλοί γονείς ζόρι, ήταν σαν να βρήκα γιατί είμαι φτιαγμένη στη ζωή, θα κόλλαγα το χρόνο στο να έχω μωρά και νήπια αν μπορούσα. Το έλεγα και τότε, δεν είναι οι αναμνήσεις που έχω κρατήσει τις καλές

Εμένα ομολογουμένως δεν μου αρέσει ο πρώτος χρόνος. Με την μεγάλη μου κόρη ευχαριστήθηκα τον καιρό μαζι της αφού έκλεισε τον πρώτο χρόνο. Απλά σκέφτομαι ότι ο ένας ή έστω τα δύο χρόνια δεν θα πρέπει να είναι ανασταλτικός παράγοντας. 

8 hours ago, Sentir...natureza said:

Kι εγω θα ηθελα καποια στιγμη να κανω 3ο αλλα να εχουν τουλαχιστον μια διαφορα 4-5 χρονια απο τον μικροτερο μου. Απο την αλλη σκεφτομαι οτι αν μεγαλωσουν πολυ μετα δεν θα θελω να ξαναγυρισω στα μωρουδιακα...δεν ξερω...ισως και να το κανω νωριτερα, παντως νομιζω οχι πριν τα 3. Σιγουρα η κουραση ειναι κατι που το σκεφτομαι κι εγω, γιατι αν και εχουμε τους γονεις μας σε διπλανη πολη δεν θελουμε να εμπλεκονται αλλοι στο μεγαλωμα οποτε ουσιαστικα ειμαστε μονοι μας (εγω μονη μεχρι το μεσημερι). Βεβαια, απο τον Σεπτεμβριο που θα παει νηπιαγωγειο ο μεγαλος θα ειμαι καποιες ωρες πιο χαλαρα και αν και οταν με το καλο ερθει το τριτο, τοτε παλι θα ειμαι λιγες ωρες μονη με το μωρο.

Εφ'οσον τα οικονομικα σας ειναι καλα (γιατι εμενα μονο αυτο με προβληματιζει λιγο) εγω θα το εκανα. Μπορει να ζοριστεις λιγο αλλα τον χρονο με τον συζυγο θα τον αναπληρωσετε αργοτερα. Εξαλλου ειτε 2 ειτε 3 παλι ο προσωπικος χρονος ειναι ελαχιστος. Ζυγισε τι εχει περισσοτερη σημασια για σενα...η κουραση που θα περασεις; η σχεση με τον συζυγο; ή να μεγαλωσετε κι αλλο την οικογενεια σας; Ο καθενας εχει τις αντοχες του, τις προτιμησεις του, τις προτεραιοτητες του. Δειτε τι ταιριαζει στην δικη σας οικογενεια 

Εγώ είμαι σίγουρη ότι αν μεγαλώσουν οι δύο πρώτες δεν παίζει να μπω πάλι σε φάση να κάνω μωρό. Επίσης για κάποιο λόγο το έχω στο μυαλό μου ότι θέλω να είναι κοντά ηλικιακά για να παίζουν κιόλας και να αλληλεπιδρουν. Οπότε αν γίνει θα ήθελα να γίνει όταν η μικρή μου γίνει 2-3. Δεν ξέρω τι έχει περισσότερο σημασία να σου πω την αλήθεια. Προβληματιζομαι και δυσκολεύομαι να πάρω μια απόφαση. 

8 hours ago, Thean said:

Εγώ έχω τρία κοριτσάκια.Το πρώτο 9 χρονων,το δεύτερο 7 και η μικρούλα μας 17 μηνών.Απο τα δύο στα τρία παιδιά η μετάβαση εμένα αρχικά με δυσκόλεψε παρόλο που το θέλαμε πάρα πολυ.Στην αρχή ειδικά ήμουν στα όρια της καταθλιψης γιατι κυρίως είχε αλλάξει τόσο η καθημερινότητα των μεγάλων παιδιών που με γέμιζε τύψεις.Με τον καιρό όλα μπαίνουν σε μια σειρά.Το οικονομικό σίγουρα είναι ένα βασικό κομμάτι που πρέπει κάποιος να λάβει υπόψιν του.Το σίγουρο επίσης είναι ότι με το τρίτο παιδί χρειάζεσαι πολύ περισσότερη βοήθεια από ολους ειδικά τους πρώτους μήνες.Σημασια εχει να είσαι σίγουρος ότι το θες και προετοιμασμένος για τις δυσκολίες των πρώτων χρόνων.

Σ ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Βοήθεια απλά δεν υπάρχει, από πουθενά. Είμαστε ο άντρας μου κι εγώ. Κυρίως εγώ, ο άντρας μου δουλεύει και την άδεια ανατροφής την παίρνω εγώ. Οικονομικά, δεν έχουμε θέμα. Αυτό που περιγραφής όμως με την αλλαγή της καθημερινότητας το φοβάμαι γι αυτό και δεν θα ήθελα να περιμένω πολύ αν τελικά το αποφασίσω. 

[mama16]

Κ εγώ σκέφτομαι πολύ αν θα κάνω τρίτο παιδί η όχι. Με τον σύζυγό μου πάντα λέγαμε να κάνουμε 3 παιδιά. Αλλά τώρα δεν ξέρω. Εκείνος είναι της άποψης να κάνουμε όταν ο μικρός θα είναι περίπου 4 αλλά εγώ σκέφτομαι αν μεγαλώσει τόσο πως να ξανά μπω σε αυτή τη διαδικασία.. Ίσως θα μου φαίνεται πιο εύκολο όταν φτάσει τα 2 να ξεκινήσουμε προσπάθειες. Αλλά έχω ένα χρόνο ακόμα μπροστά μου να το σκεφτώ. Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν θα ήθελα με τπτ τώρα. Ο μικρός θηλάζει και έχει πολύ ελαφρύ ύπνο, κοιμόμαστε μαζί κ με το που κουνηθώ κατευθείαν ξυπνάει κ ζητάει στήθος, με ένα νεογέννητο θα μου ήταν πολύ πολύ δύσκολο..

[Lenia16]

Εγώ δεν έχω ούτε δεύτερο αλλά θα πω την άποψη μου όπως πάντα, θα είναι όμως σύντομη . 

Αν είχα οικονομική άνεση και βοήθεια θα έκανα τρίτο παιδι. Τα χρήματα τα θεωρώ απαραίτητα, δεν είναι της φιλοσοφίας μου να αραδιαζω παιδιά κ έχει ο Θεός. Τη βοήθεια τη χρειάζομαι γιατί έχω διάφορα προβληματακια υγείας που ρίχνουν τις αντοχές μου κ θα δυσκολευομουν να ανταπεξέλθω με 2 ή 3 παιδιά μόνη μου, όπως είμαι τώρα δλδ. Αν και πέρασα επίσης δύσκολα τον πρώτο χρόνο, αυτό δεν είναι πλέον για μενα ανασταλτικός παράγοντας για νέο μωρό. Το θέμα είναι ότι είμαι άνθρωπος που δεν αντέχει κλεισμένος σπίτι, δεν έχω υπομονή και έχω ανάγκη από αποσυμφόρηση -αν έχεις μόνο το σύζυγο δε θα είναι δύσκολο να κρατάει 3 παιδιά για να παίρνεις τον αέρα σου; Με τη δουλειά σου είσαι αποφασισμένη να την αφήσεις πίσω για άλλα 2-3 χρόνια; Αν θεωρείς ότι δε σε νοιάζει (γιατί κ εκεί στη Νορβηγία πόσο βγαίνετε πια;) και ότι θα την παλέψεις χωρίς βοήθεια προχώρα, αν το θέλεις κ εσύ. Προσωπικά πάντως εγώ δεν είμαι ο τύπος της γυναίκας που ονειρεύεται ένα σπίτι με πολλά παιδιά κλπ. Προτιμώ να ασχολούμαι με τη δουλειά μου που μου αρέσει πολυ -σε φυσιολογικούς ρυθμούς, να απολαμβάνω τη ζωή μου κ να μην τρέχω πίσω από μωρά και νήπια για μια δεκαετία. Εκτός των άλλων είμαι κ εγωιστρια.

[Adios amigos]

Τώρα που δυσκολεύομαι να κάνω δεύτερο παιδάκι, λέω στον εαυτό μου οτι θα ήθελα να έχω τουλάχιστον 3, 4 .... Στην πράξη βέβαια είναι τελείως διαφορετικό

Και η μητέρα μου, επειδή είχε πολλές αποβολές, έκανε 4 παιδάκια (και έζησαν τα τρία). Μου έχει πει ότι αν δε δυσκολευόταν τόσο να τα κάνει, ίσως και να μην έκανε τόσα πολλά. Εκτίμησε περισσότερο την ανθρώπινη ζωή με τις τόσες δυσκολίες. Νομίζω ότι κι εγώ το ίδιο "παθαίνω" σιγά σιγά. 

@Lenia16 κι εγώ το έχω αυτό. Μου αρέσει να βολτάρω έξω. Η καλύτερή μου είναι να παίρνω μωρά ή και πιτσιρίκια και να ξεχυνόμαστε στην παραλία ή στην εξοχή. Εξ' άλλου έξω έχουν ένα σωρό ερεθίσματα, τους κάνει πολύ καλό να βγαίνουν συχνά. Μπορείς να πάρεις μία φίλη σου και να πιείτε το καφεδάκι σας εκεί όσο αυτά θα εξερευνούν το τοπίο. 

[Lenia16]

Just now, jellyfishch είπε:

Τώρα που δυσκολεύομαι να κάνω δεύτερο παιδάκι, λέω στον εαυτό μου οτι θα ήθελα να έχω τουλάχιστον 3, 4 .... Στην πράξη βέβαια είναι τελείως διαφορετικό

Και η μητέρα μου, επειδή είχε πολλές αποβολές, έκανε 4 παιδάκια (και έζησαν τα τρία). Μου έχει πει ότι αν δε δυσκολευόταν τόσο να τα κάνει, ίσως και να μην έκανε τόσα πολλά. Εκτίμησε περισσότερο την ανθρώπινη ζωή με τις τόσες δυσκολίες. Νομίζω ότι κι εγώ το ίδιο "παθαίνω" σιγά σιγά. 

@Lenia16 κι εγώ το έχω αυτό. Μου αρέσει να βολτάρω έξω. Η καλύτερή μου είναι να παίρνω μωρά ή και πιτσιρίκια και να ξεχυνόμαστε στην παραλία ή στην εξοχή. Εξ' άλλου έξω έχουν ένα σωρό ερεθίσματα, τους κάνει πολύ καλό να βγαίνουν συχνά. Μπορείς να πάρεις μία φίλη σου και να πιείτε το καφεδάκι σας εκεί όσο αυτά θα εξερευνούν το τοπίο. 

Δυστυχώς, εδώ που μενω δεν έχει ούτε παραλία ούτε εξοχή και καμιά φίλη μου που μένει Αθήνα δεν έχει παιδιά . Αν ήμουν στην πόλη μου θα είχα ήδη κανει το δεύτερο πάντως.

Κορίτσια hold your horses, νομίζω μας έχει φάει η καραντίνα, ξεχάσαμε πως είναι το έξω με τις υποχρεωσεις και βλέπουμε πολύ τους άντρες μας κ σκεφτόμαστε διαφορα . Κρατηθειτε μέχρι να ξεχυθούμε πάλι κ το ξανασυζηταμε τότε.

[Chrysoum]

Just now, Lenia16 said:

Εγώ δεν έχω ούτε δεύτερο αλλά θα πω την άποψη μου όπως πάντα, θα είναι όμως σύντομη . 

Αν είχα οικονομική άνεση και βοήθεια θα έκανα τρίτο παιδι. Τα χρήματα τα θεωρώ απαραίτητα, δεν είναι της φιλοσοφίας μου να αραδιαζω παιδιά κ έχει ο Θεός. Τη βοήθεια τη χρειάζομαι γιατί έχω διάφορα προβληματακια υγείας που ρίχνουν τις αντοχές μου κ θα δυσκολευομουν να ανταπεξέλθω με 2 ή 3 παιδιά μόνη μου, όπως είμαι τώρα δλδ. Αν και πέρασα επίσης δύσκολα τον πρώτο χρόνο, αυτό δεν είναι πλέον για μενα ανασταλτικός παράγοντας για νέο μωρό. Το θέμα είναι ότι είμαι άνθρωπος που δεν αντέχει κλεισμένος σπίτι, δεν έχω υπομονή και έχω ανάγκη από αποσυμφόρηση -αν έχεις μόνο το σύζυγο δε θα είναι δύσκολο να κρατάει 3 παιδιά για να παίρνεις τον αέρα σου; Με τη δουλειά σου είσαι αποφασισμένη να την αφήσεις πίσω για άλλα 2-3 χρόνια; Αν θεωρείς ότι δε σε νοιάζει (γιατί κ εκεί στη Νορβηγία πόσο βγαίνετε πια;) και ότι θα την παλέψεις χωρίς βοήθεια προχώρα, αν το θέλεις κ εσύ. Προσωπικά πάντως εγώ δεν είμαι ο τύπος της γυναίκας που ονειρεύεται ένα σπίτι με πολλά παιδιά κλπ. Προτιμώ να ασχολούμαι με τη δουλειά μου που μου αρέσει πολυ -σε φυσιολογικούς ρυθμούς, να απολαμβάνω τη ζωή μου κ να μην τρέχω πίσω από μωρά και νήπια για μια δεκαετία. Εκτός των άλλων είμαι κ εγωιστρια.

Το ίδιο πίστευα και εγώ ότι δεν ήταν ποτέ στα σχέδια μου να έχω ένα σπίτι γεμάτο παιδιά. Κάθε άλλο. Αφού έκανα και το δεύτερο όμως και βλέπω την αλληλεπιδραση που έχουν τώρα τα παιδιά μου μεταξύ τους, το βλέπω λίγο αλλιώς. Την δουλειά μου θα χρειαστεί να την αφήσω για ένα χρόνο, και αυτό δεν μου αρέσει. Και τώρα έπρεπε να δουλεύω στα μουλωχτά ανάμεσα σε ύπνους και θηλασμούς για να διατηρήσω την ψυχική μου υγεία. Οπότε ναι, είναι κι αυτός ένας παράγοντας που με προβληματίζει. Το να βγαίνω, αχ δεν θυμάμαι πως είναι!! Αυτό όμως που με προβληματίζει περισσότερο είναι ότι ο άντρας μου είναι μερικά χρόνια μεγαλύτερος και στο πλάνο μας είναι να ταξιδέψουμε τον κοσμο όταν τα παιδιά γίνουν 20 και φύγουν από το σπίτι. Αν κάνουμε κι άλλο παιδί, σημαίνει ότι όλο αυτό πάει μια 3 - 5ετια πίσω. Δεν ξέρω γιατί σκαλωνω τόσο πολύ σ αυτό πραγματικά. Φοβάμαι ότι μετά απλώς θα είμαστε μαζί θα μεγαλώνουμε παιδιά και όταν αυτά μεγαλώσουν ο άντρας μου θα είναι πολύ μεγάλος και δεν θα περάσουμε ποτέ λίγο πιο ξεγνοιαστο χρόνο οι 2 μας. Μετά σκέφτομαι ότι δεν μπορείς να πρόγραμματισεις πως θα έρθουν τα πράγματα στην ζωή και πως δεν θα έπρεπε αυτό να είναι ανασταλτικός παράγοντας στο κάνουμε ένα ακόμη παιδάκι. Δεν ξέρω, πραγματικά δεν μπορώ να αποφασίσω. Αν δεν ήταν αυτό, νομίζω ότι θα το έβλεπα πολύ πιο θετικά. 

[Adios amigos]

Λένια, εάν είσαι σε μεγάλη πόλη είναι πιο δύσκολο, σίγουρα.

Εμενα πλατεία Βάθης για ένα χρόνο στην Αθήνα. Έπαιρνα το καρότσι, τότε, και πήγαινα τον μικρό στον εθνικό κήπο. Καλά ήτανε, είχε και τα ζωάκια, αν και λίγο βρώμικα. Μετά τον τάιζα (έπαιρνα το φαγητό του μαζί), έμπαινε στο καρίτσι και κοιμόταν,  και περπατούσα προς τα κάτω στη Συγγρού. έφτανα μέχρι εκεί που άντεχα. και γυρνούσα από Θησείο - Μοναστηράκι - Ομόνοια.

Είχα μία φίλη τότε, που δεν ήθελε να ακολουθάει, γιατί δεν ήταν παντρεμένη, με παιδιά και τα σχετικά. Με τη γυναίκα αυτή δεν είμαι πλέον φίλη αν και με πάντρεψε και είναι η νονά του γιου μου. Αντίθετα, η άλλη φίλη μου που είναι η δεύτερη νονά του παιδιού μου, μου σταθηκε πολύ περισσότερο και ερχόταν πάντα μαζι μου για να τα πούμε όσο έπαιζε ο μικρός στο πάρκο. Με αυτήν την κοπέλα πλέον είμαι πολύ περισσότερο δεμένη, και έχω τρομερές τύψεις που δεν έκανα αυτή κουμπάρα στο γάμο μου. 

Δε σου λέω τι να κάνεις, προς Θεου, την εμπειρία μου μεταφέρω. Μπορεί κι εγώ να είμαι δογματική από τη μεριά μου. 

Anyway, στο θέμα μας... έχουν άραγε τόση μεγάλη διαφορά τα δύο με τα τρία παιδιά? 

Επεξεργάστηκαν 5 Απριλίου,2020 by jellyfishch

[Chrysoum]

Just now, jellyfishch said:

 

Anyway, στο θέμα μας... έχουν άραγε τόση μεγάλη διαφορά τα δύο με τα τρία παιδιά? 

Το ίδιο αναρρωτιεμαι και εγώ. Το ένα με δύο, έχουν διαφορά ναι, αλλά το δυο με τρία έχει όντως μεγάλη διαφορά; δεν ξέρω! 

[little lamb]

Αν και προς το παρόν έχω ένα μωρό κάτω του έτους οπότε δεν σκεφτόμαστε προς το παρόν ουτε δεύτερο, πάντα ήθελα να κάνω 3 παιδιά, από μικρή λόγω "αντίδρασης" και "μα γιατί κάνουν όλοι 2 λες και υπάρχει νόμος" μέχρι και τώρα. Απλώς ο άντρας μου είναι ήδη άνω των 45 οπότε το τρίτο θα γινόταν μετά τα 50 και αυτό σίγουρα με προβληματίζει πριν περάσουμε σε σκέψεις για κούραση, οικονομικά κλπ. Πάντως, θεωρητικά μιλώντας, κι εγώ τα τρία θα τα ήθελα κοντινά. Συνήθως το τρίτο απέχει από τα δύο πρώτα, αλλά μου φαίνεται περίεργο να είναι μόνο του, να θεωρείται πάντα "το μικρό" κλπ. Από την άλλη βέβαια έχεις το πλεονέκτημα ότι επανέρχεσαι σε μωρουδιακα όταν τα άλλα έχουν ψιλομεγαλωσει (είμαι κι εγώ φαν των μικρών παιδιών, δεν μου αρέσουν μετά τα 10! Όταν θα είναι τα δικά μου βέβαια μπορεί να μου αρέσουν) Ένας ανασταλτικός παράγοντας για εμένα (και για δεύτερο δηλαδή, πόσο μάλλον τρίτο) θα ήταν ο κορωνοϊός. Θα το ανέβαλα λίγο μέχρι να δούμε τι θα γίνει και κυρίως για να μην περάσω εγκυμοσύνη και γεννα εν μέσω του ιού.

 

2 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Αυτό όμως που με προβληματίζει περισσότερο είναι ότι ο άντρας μου είναι μερικά χρόνια μεγαλύτερος και στο πλάνο μας είναι να ταξιδέψουμε τον κοσμο όταν τα παιδιά γίνουν 20 και φύγουν από το σπίτι. Αν κάνουμε κι άλλο παιδί, σημαίνει ότι όλο αυτό πάει μια 3 - 5ετια πίσω. Δεν ξέρω γιατί σκαλωνω τόσο πολύ σ αυτό πραγματικά. Φοβάμαι ότι μετά απλώς θα είμαστε μαζί θα μεγαλώνουμε παιδιά και όταν αυτά μεγαλώσουν ο άντρας μου θα είναι πολύ μεγάλος και δεν θα περάσουμε ποτέ λίγο πιο ξεγνοιαστο χρόνο οι 2 μας. Μετά σκέφτομαι ότι δεν μπορείς να πρόγραμματισεις πως θα έρθουν τα πράγματα στην ζωή και πως δεν θα έπρεπε αυτό να είναι ανασταλτικός παράγοντας στο κάνουμε ένα ακόμη παιδάκι. Δεν ξέρω, πραγματικά δεν μπορώ να αποφασίσω. Αν δεν ήταν αυτό, νομίζω ότι θα το έβλεπα πολύ πιο θετικά. 

 

Αυτό όντως μην το θεωρείς ανασταλτικό παράγοντα γιατί δεν ξέρεις πώς θα έρθουν τα πράγματα. Συνήθως όταν μεγαλώσουν τα παιδιά αρχίζουν τα προβλήματα των παππούδων και μόνο ανέμελος δεν είσαι, πιο ανεμελος είσαι με μικρά παιδιά!

Επεξεργάστηκαν 5 Απριλίου,2020 by little lamb

[Chrysoum]

Just now, little lamb said:

Αν και προς το παρόν έχω ένα μωρό κάτω του έτους οπότε δεν σκεφτόμαστε προς το παρόν ουτε δεύτερο, πάντα ήθελα να κάνω 3 παιδιά, από μικρή λόγω "αντίδρασης" και "μα γιατί κάνουν όλοι 2 λες και υπάρχει νόμος" μέχρι και τώρα. Απλώς ο άντρας μου είναι ήδη άνω των 45 οπότε το τρίτο θα γινόταν μετά τα 50 και αυτό σίγουρα με προβληματίζει πριν περάσουμε σε σκέψεις για κούραση, οικονομικά κλπ. Πάντως, θεωρητικά μιλώντας, κι εγώ τα τρία θα τα ήθελα κοντινά. Συνήθως το τρίτο απέχει από τα δύο πρώτα, αλλά μου φαίνεται περίεργο να είναι μόνο του, να θεωρείται πάντα "το μικρό" κλπ. Από την άλλη βέβαια έχεις το πλεονέκτημα ότι επανέρχεσαι σε μωρουδιακα όταν τα άλλα έχουν ψιλομεγαλωσει (είμαι κι εγώ φαν των μικρών παιδιών, δεν μου αρέσουν μετά τα 10! Όταν θα είναι τα δικά μου βέβαια μπορεί να μου αρέσουν) Ένας ανασταλτικός παράγοντας για εμένα (και για δεύτερο δηλαδή, πόσο μάλλον τρίτο) θα ήταν ο κορωνοϊός. Θα το ανέβαλα λίγο μέχρι να δούμε τι θα γίνει και κυρίως για να μην περάσω εγκυμοσύνη και γεννα εν μέσω του ιού.

 

 

Αυτό όντως μην το θεωρείς ανασταλτικό παράγοντα γιατί δεν ξέρεις πώς θα έρθουν τα πράγματα. Συνήθως όταν μεγαλώσουν τα παιδιά αρχίζουν τα προβλήματα των παππούδων και μόνο ανέμελος δεν είσαι, πιο ανεμελος είσαι με μικρά παιδιά!

Τι εννοείς με τα προβλήματα των παππουδων; γιατί μου χαλάς τα σχέδια? :p

 

Όσο για τον ιό, ούτως ή άλλως το νωρίτερο που θα μπορούσε να γίνει αν το αποφάσιζαμε είναι μετά από 1 χρονο. Οπότε έχουμε καιρο. 

[little lamb]

Χαχα δεν σου χαλάω τα σχέδια! Ίσα ίσα μην σκέφτεσαι τα μελλοντικά ταξίδια σε σχέση με τον αριθμό παιδιών, γιατί αν -λεμε αν- χαθούν τα ταξίδια δεν θα είναι λόγω παιδιών αλλά λόγω των γονέων (που θα έχουν ξαναγίνει παιδιά!) Φυσικά μακάρι να έχουν καλά γεράματα οι άνθρωποι ώστε να είναι ανέμελοι ακόμα και οι ίδιοι, σαν τη γιαγιά μου που στα 90 αλωνιζει όλη την Αθήνα με το μετρό!

[Chrysoum]

Α αυτό εννοείς. Νόμιζα ότι θα έχουμε γεράσει πολύ εμείς. Δε με προβληματίζει αυτό πολύ. Δεν υπάρχουν παππούδες δυστυχώς, αλλά συμφωνώ ότι δεν μπορείς να προγραμματιζεις τι θα γίνει μετά από τόσα χρόνια. 

[little lamb]

Χαχα όχι! Τώρα το κατάλαβα ότι δεν το είχες καταλάβει, τους γονείς σας εννοούσα! Λυπάμαι που δεν ζουν. Παντως μη σκέφτεσαι το τρίτο παιδί με βάση αυτο, αν θέλετε τρίτο παιδί κρίμα είναι να το στερηθειτε για 2-3 έξτρα ταξίδια!

[Έσπερος]

7 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Το ίδιο πίστευα και εγώ ότι δεν ήταν ποτέ στα σχέδια μου να έχω ένα σπίτι γεμάτο παιδιά. Κάθε άλλο. Αφού έκανα και το δεύτερο όμως και βλέπω την αλληλεπιδραση που έχουν τώρα τα παιδιά μου μεταξύ τους, το βλέπω λίγο αλλιώς. Την δουλειά μου θα χρειαστεί να την αφήσω για ένα χρόνο, και αυτό δεν μου αρέσει. Και τώρα έπρεπε να δουλεύω στα μουλωχτά ανάμεσα σε ύπνους και θηλασμούς για να διατηρήσω την ψυχική μου υγεία. Οπότε ναι, είναι κι αυτός ένας παράγοντας που με προβληματίζει. Το να βγαίνω, αχ δεν θυμάμαι πως είναι!! Αυτό όμως που με προβληματίζει περισσότερο είναι ότι ο άντρας μου είναι μερικά χρόνια μεγαλύτερος και στο πλάνο μας είναι να ταξιδέψουμε τον κοσμο όταν τα παιδιά γίνουν 20 και φύγουν από το σπίτι. Αν κάνουμε κι άλλο παιδί, σημαίνει ότι όλο αυτό πάει μια 3 - 5ετια πίσω. Δεν ξέρω γιατί σκαλωνω τόσο πολύ σ αυτό πραγματικά. Φοβάμαι ότι μετά απλώς θα είμαστε μαζί θα μεγαλώνουμε παιδιά και όταν αυτά μεγαλώσουν ο άντρας μου θα είναι πολύ μεγάλος και δεν θα περάσουμε ποτέ λίγο πιο ξεγνοιαστο χρόνο οι 2 μας. Μετά σκέφτομαι ότι δεν μπορείς να πρόγραμματισεις πως θα έρθουν τα πράγματα στην ζωή και πως δεν θα έπρεπε αυτό να είναι ανασταλτικός παράγοντας στο κάνουμε ένα ακόμη παιδάκι. Δεν ξέρω, πραγματικά δεν μπορώ να αποφασίσω. Αν δεν ήταν αυτό, νομίζω ότι θα το έβλεπα πολύ πιο θετικά. 

Γέλασα πολύ με το πλάνο 20ετιΣ. εγώ σκέφτομαι ώρες ώρες αν σε 18 χρόνια θα έχω πια όρεξη να ασχοληθώ με αυτά που έχουν μείνει πίσω κ νομίζω ότι θα έχω χασει τελειως την ορεξη για ζωή! Ή ισως οτι θα θελω να παρω μια τσαντα, να κλεισω την πορτα κ να εξαφανιστω για πολυ καιρο. 

[Chrysoum]

10 hours ago, Έσπερος said:

Γέλασα πολύ με το πλάνο 20ετιΣ. εγώ σκέφτομαι ώρες ώρες αν σε 18 χρόνια θα έχω πια όρεξη να ασχοληθώ με αυτά που έχουν μείνει πίσω κ νομίζω ότι θα έχω χασει τελειως την ορεξη για ζωή! Ή ισως οτι θα θελω να παρω μια τσαντα, να κλεισω την πορτα κ να εξαφανιστω για πολυ καιρο. 

Είναι τρελό, το ξέρω! Το πιστεύεις όμως ότι όταν κουραζομαι ή αγχώνομαι πολύ σκέφτομαι το πλάνο 20ετιας και ηρεμώ; ότι και καλά δεν θα είναι για πάντα έτσι και θα υπάρξει ο καιρός που θα κάνω κάτι που θέλω πολύ. Ναι, πότε δεν ξέρεις τι θα συμβεί, αλλά εμένα αυτή η σκέψη με ηρεμεί

[Super.mum]

Καλησπέρα κορίτσια! Ενώ 3 μήνες τώρα που γέννησα το τρίτο μου παιδί σκεφτόμουν ότι αυτό ήταν και ότι έκλεισα σαν μάνα. Τις τελευταίες μέρες όταν τα βλέπω να κάθονται και τα τρία μαζί. Να χαϊδεύουν τα δυο μεγάλα το μωρό. Μου περνάνε διάφορες σκέψεις για τέταρτο παιδί. Δεν ξέρω πως είναι και πως μπορεί να αλλάξει όλο αυτό την ζωή μας, για Τετάρτη φορά. Γράφω εδώ μήπως υπάρχει κάποια μαμά από πολύτεκνη οικογένεια και μου δώσει τα φώτα της. Τουλάχιστον από μια μικρή περιγραφή πως θα μπορούσε η ζωή να είναι με 4 παιδιά. Τα δικά μου βέβαια έχουν μικρή διαφορα μεταξύ τους. Απλά δώστε μου μερικές ιδέες για το πως μπορεί να είναι. Γιατί λένε ότι τι τρία παιδιά τι τέσσερα. Σίγουρα δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Σίγουρα δεν είμαι έτοιμη ακόμα , αλλά γιατί μου περνάνε όλες αυτές οι σκέψεις από το μυαλό και βλέπω εικόνες με τέσσερα παιδιά στο σπίτι μου. Γιατί ενώ έχω τρία παιδιά και περνάω άπειρο χρόνο μαζί τους νιώθω ότι λείπει ένα ακόμα ; 

[μαγιοπουλας]

2 ώρες πρίν, Super.mum είπε:

Καλησπέρα κορίτσια! Ενώ 3 μήνες τώρα που γέννησα το τρίτο μου παιδί σκεφτόμουν ότι αυτό ήταν και ότι έκλεισα σαν μάνα. Τις τελευταίες μέρες όταν τα βλέπω να κάθονται και τα τρία μαζί. Να χαϊδεύουν τα δυο μεγάλα το μωρό. Μου περνάνε διάφορες σκέψεις για τέταρτο παιδί. Δεν ξέρω πως είναι και πως μπορεί να αλλάξει όλο αυτό την ζωή μας, για Τετάρτη φορά. Γράφω εδώ μήπως υπάρχει κάποια μαμά από πολύτεκνη οικογένεια και μου δώσει τα φώτα της. Τουλάχιστον από μια μικρή περιγραφή πως θα μπορούσε η ζωή να είναι με 4 παιδιά. Τα δικά μου βέβαια έχουν μικρή διαφορα μεταξύ τους. Απλά δώστε μου μερικές ιδέες για το πως μπορεί να είναι. Γιατί λένε ότι τι τρία παιδιά τι τέσσερα. Σίγουρα δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Σίγουρα δεν είμαι έτοιμη ακόμα , αλλά γιατί μου περνάνε όλες αυτές οι σκέψεις από το μυαλό και βλέπω εικόνες με τέσσερα παιδιά στο σπίτι μου. Γιατί ενώ έχω τρία παιδιά και περνάω άπειρο χρόνο μαζί τους νιώθω ότι λείπει ένα ακόμα ; 

Οικονομικά θα την παλεύατε για τέταρτο?

[Super.mum]

3 ώρες πρίν, μαγιοπουλας είπε:

Οικονομικά θα την παλεύατε για τέταρτο?

Κοιτα τώρα με τα 3 είμαστε άνετα. Με το τέταρτο σίγουρα θα χάσουμε αυτή την άνεση που έχουμε τώρα. Όπως λες θα την παλεύαμε, σίγουρα δεν θα κάναμε κάποιες σπατάλες όπως κάνουμε τώρα. 

[chv]

Πάντως από μια "χαζή" ομολογουμένως ιντερνετική έρευνα του 2007 με επτά χιλιάδες οικογένειες, την ευτυχία λέει τη φέρνουν τα 4! (Αντιεπιστημονική εντελώς, αλλά αυτό πάτησαν οι περισσότεροι

[Super.mum]

πρίν από 56 λεπτά , chv είπε:

Πάντως από μια "χαζή" ομολογουμένως ιντερνετική έρευνα του 2007 με επτά χιλιάδες οικογένειες, την ευτυχία λέει τη φέρνουν τα 4! (Αντιεπιστημονική εντελώς, αλλά αυτό πάτησαν οι περισσότεροι

Ωραίο , εγώ βρίσκω πολύ λίγα πράγματα για πολύτεκνους. Και εδώ όσο καιρό είμαι δεν έχω ακούσει καμία πολύτεκνη μαμά. Υπήρχαν πιο παλιά , βλέπω κάτι σχόλια του 2007 ας πούμε που γράφανε στο φόρουμ από πολύτεκνες οικογένειες. 

[chv]

3 ώρες πρίν, Super.mum είπε:

Ωραίο , εγώ βρίσκω πολύ λίγα πράγματα για πολύτεκνους. Και εδώ όσο καιρό είμαι δεν έχω ακούσει καμία πολύτεκνη μαμά. Υπήρχαν πιο παλιά , βλέπω κάτι σχόλια του 2007 ας πούμε που γράφανε στο φόρουμ από πολύτεκνες οικογένειες. 

Με τέτοια κρίση πολλαπλή κ πώς να ακούσεις; Απ' την άλλη, οι λίγες πολύτεκνες νομίζω δεν θα προλαβαινουν!

 

Εμείς σκεφτόμαστε έντονα για τρίτο, αλλά κολλάμε στην ηλικία του μπαμπά που είναι 45 κ στο γεγονός ότι εργαζόμαστε κι οι δυο κ δεν είμαστε ταυτόχρονα στο σπίτι. Δεν ξέρω πώς θα καταφέρω πχ να πάω να πάρω τα 2 ζουζούνια απ' το σχολείο με μωρό στο καρότσι κ μετά να τα πάω δραστηριότητες.