Φιλίες

[Έσπερος]

πρίν από 47 λεπτά , Deena είπε:

είχαμε περάσει και οι γονείς από αυτή την ατελείωτη παρέλαση παιδικών πάρτυ, καλεσμάτων, συγκεντρώσεων σε πάρκα κλπ όπου όλοι ψάχνουν φίλους για τα παιδιά τους. 

δηλαδή για να καταλάβω: τα παιδιά τις φιλίες του σχολείου τις κάνουν εκτός σχολείου με τη μεσολάβηση γονέων; εγω νόμιζα ότι το παιδί κάνει φίλους στο σχολείο κ μετά οι γονείς διευρύνουν τον κυκλο μέσω του παιδιού για δίκη τους ανάγκη. συμφωνώ με @Mama_Anesti_, πολύ αγχωτικά όλα αυτά. νόμιζα ότι γίνονται αυτόματα. όχι ότι πρέπει κ αυτά να τα κάνει ο γονιός.

[student]

πρίν από 31 λεπτά , Fenia27 είπε:

Εγώ πάντως αν και στην αρχή κομπλαρα με καταστάσεις και συμπεριφορές που με αιφνιδίαζαν τελικά μιλάω απλά και ειλικρινά και στα παιδιά και στους γονείς. Δεν επιτρέπεται να τρώμε στο υπνοδωμάτιο. Τελεία. Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω οποιοδήποτε παιδί να μου πάρει τον αέρα και να κυκλοφορήσει με σοκολάτα να πέφτει στα χαλιά και τα κρεβάτια. Δεν θα την φάει. Και επειδή έχει τύχει να μου μιλήσει ο γιος για αστείο μεν αλλά με κακές λέξεις που του είπανε ούτε θα γελάσω ούτε θα ντραπω να του πω ότι ούτε αστείο είναι ούτε η μαμα γελά και χαίρεται με αυτό που ακούει. Είναι το πιο σημαντικό θεωρώ να δείχνει ς στο παιδί τα όρια σου και την αποδεκτή η μη συμπεριφορά όπου και με όποιους να είσαι. Αλλιώς γίνεσαι χαρτάκι που το παίρνει ο άνεμος και μπερδεύεις και το παιδι...Θα χάσω εγώ την δική μου γραμμή επειδή ο άλλος συμπεριφέρεται αλλιώς; Σαφώς και θα μιμηθούν τα παιδιά αλλά εμείς ήμαστε αυτοι που τα επαναφερουμε στο "κέντρο"μας... κανένας φίλος δεν θα είναι το απόλυτο ταίριασμα... αλλά δίνοντας στα παιδιά συγκεκριμένες αξίες και αποδέκτες συμπεριφορές τα οδηγούμε και αυτά στο να επιλέξουν φίλους πιο κοντά στα δικά τους και δικά μας "πρότυπα"...

Είμαι αρκετά κοντά στην γραμμή που περιγραφεις. Υπάρχουν κανόνες μέσα στο σπίτι αποδέκτες συμπεριφορές και μη. Πάντα εξηγώ τον λόγω που επιτρέπεται το ταδε η απαγορεύεται το τάδε. Αν πω κάτι παραπάνω από 3 φορές και δεν γίνει κατανοητό γιατί εκείνη την στιγμή το παιδί είναι κουρασμένο, έχει νεύρα γιατί δεν μπορεί να ολοκληρώσει μια ζωγραφιά έτσι όπως την θέλει, έχει άλλες ανάγκες η οτιδήποτε άλλο κατευθείαν προσπαθώ να αποσπάσω την προσοχή με κάτι άλλο νέο και το θέμα λήγει συνήθως εκεί. Κάποιες φορές κάπως γίνεται ο τόνος της φωνής πιο κοφτος και το καταλαβαίνουν, είτε όπως είπα αλλάζω κατεύθυνση και κάνουμε κάτι νέο η φεύγω και τους φηνω να σκεφτούν.

Όταν υπάρχουν ξένα παιδιά στο σπίτι μας βάζω και πάλι εγω τα όρια. Συνήθως θέλουν να το κάνουν γήπεδο παίζοντας πιο έντονα. Το επιτρέπω για λίγα λεπτά μόνο και μετά εξηγώ γιατί αυτό το παιχνίδι θα πρέπει να τελειώσει εδώ.

Όταν είμαστε σε άλλο σπίτι είμαι πιο χαλαρή αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν δω κακη συμπεριφορά δεν θα πω κάτι. Γενικά, επειδή το κάθε σπίτι έχει διαφορετικούς κανόνες καλό θα ήταν ο οικοδεσπότης να βάζει τα όρια για να καταλαβαίνουν και οι καλεσμένοι πως να χειριστούν μια πιθανή δύσκολη κατάσταση.

Στο παρελθόν έλεγα παιδιά είναι ας παίξουν όπως θέλουν γιατί δεν είχα καταλάβει πως λειτουργει η οριοθέτηση. Σήμερα καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά και αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα τελείως διαφορετικά έχει αλλαξει ο τρόπος που το αντιμετωπίζω. 
Η μητρότητα είναι σχολείο που ποτέ δεν τελειώνει!

 

Υπάρχουν φορές που δεν έχω την δύναμη να επιμείνω και να τηρήσω τα όρια που θέλω και όλο αυτό που περιγράφω. Πως πιστεύετε ότι γράφει αυτό στα παιδιά? Το σκέφτομαι συχνά.. Γένικα εξηγώ και δείχνουν να καταλαβαίνουν αλλά τι καταγράφεται μέσα τους? 

[Deena]

πρίν από 12 λεπτά , Έσπερος είπε:

δηλαδή για να καταλάβω: τα παιδιά τις φιλίες του σχολείου τις κάνουν εκτός σχολείου με τη μεσολάβηση γονέων; εγω νόμιζα ότι το παιδί κάνει φίλους στο σχολείο κ μετά οι γονείς διευρύνουν τον κυκλο μέσω του παιδιού για δίκη τους ανάγκη. συμφωνώ με @Mama_Anesti_, πολύ αγχωτικά όλα αυτά. νόμιζα ότι γίνονται αυτόματα. όχι ότι πρέπει κ αυτά να τα κάνει ο γονιός.

Ρε κορίτσια, μην περιπλέκετε τα πράγματα, το «ψάχνουν φίλους για τα παιδιά τους» είναι τρόπος του λέγειν.

 

Συναντιουνται 15 άγνωστα παιδάκια μια ωραία ημερα έναν Σεπτεμβρη. Πιθανότατα εκείνη την μέρα ή τέλος πάντων με την πρώτη ευκαιρία κάποιοι γονείς ανταλλάσσουν τηλέφωνα, λίγο μετά μπορεί να γίνει ένα παιδικό πάρτυ και να βρεθούν πάλι. Εν τω μεταξύ, το παιδάκι Χ αναφέρει συνέχεια στην μαμά του το παιδάκι Ψ, όποτε η μαμά ψάχνει το τηλέφωνο για να κανονίσουν να βρεθούν.

 

Ταυτόχρονα, υπάρχουν στάνταρ σε κάθε φουρνιά κάποιοι υπερδραστήριοι και υπέρ ενθουσιώδεις γονείς που θα οργανώνουν και θα προτείνουν συνέχεια πράγματα, πχ να πάμε όλοι μαζί στον τάδε παιδότοπο, στην δείνα παιδική χαρά, ελάτε στον κήπο μας να παίξουν τα παιδιά, να πάμε όλοι μαζί σε μια παιδική παράσταση κλπ. Τι θα κανείς, δεν θα δεχτείς καμία πρόσκληση; Εσυ δεν θα προτείνεις ποτέ κρι;

 

Στανταρ υπάρχουν επίσης τα γκρουπ που ανέφερα, σε viber κλπ, είναι και χρήσιμα βασικά για απορίες σχετιζόμενες με το σχολείο αλλά διευκολύνουν και την επικοινωνία. Προφανώς θα μπεις σε αυτό το γκρουπ, αν μη τι άλλο για λόγους πρακτικούς (πχ το παιδί δεν σημείωσε καθαρά τί έχει για διάβασμα και θες να ρωτήσεις, ξέχασε το βιβλίο στο σχολείο και θέλεις μια φωτογραφία το κείμενο για την ανάγνωση κλπ).

 

Σε αυτό το κλίμα, υπάρχουν 3 κατηγοριες γονιών : α) οι «μαϊντανοί» που συνεχως θα εχουν κάτι να προτείνουν, με εμφανες αγχος να διευκολυνουν το παιδί τους να ενταχθεί και να αποκτήσει γρήγορα και εύκολα φίλους (συνηθως γονεις με μοναχοπαίδια ή με πρώτο παιδί), β) οι «κανονικοί» οι οποίοι πιθανότατα έχουν υπάρξει «μαϊντανοί» στο πρώτο παιδι και από εκεί και έπειτα δεν έχουν μεν καμία ιδιαίτερη καούρα να κάνουν συνεχως προτασεις ή να αποδέχονται κάθε πρόταση, αλλά είναι συμμετοχικοί και ανοιχτοί σε προτασεις, προσκλησεις κλπ και γ) οι «ανύπαρκτοι», γονεις που μπορεί το παιδι τους να είναι στην τάξη του δικού σου και να μην τους εχεις μιλήσει ή δει ποτέ.

 

 

[Anna3011]

πρίν από 23 λεπτά , Έσπερος είπε:

δηλαδή για να καταλάβω: τα παιδιά τις φιλίες του σχολείου τις κάνουν εκτός σχολείου με τη μεσολάβηση γονέων; εγω νόμιζα ότι το παιδί κάνει φίλους στο σχολείο κ μετά οι γονείς διευρύνουν τον κυκλο μέσω του παιδιού για δίκη τους ανάγκη. συμφωνώ με @Mama_Anesti_, πολύ αγχωτικά όλα αυτά. νόμιζα ότι γίνονται αυτόματα. όχι ότι πρέπει κ αυτά να τα κάνει ο γονιός.

Βρε συ δεν υπάρχει συνταγή. Όλα μπορούν να συμβούν. Είτε ο γιός σου να γνωρίσει στο σχολείο ένα παιδάκι και η μαμά του στη συνέχεια να επιδιώξει να σε γνωρίσει για να παίζουν μαζί, είτε να βρεθείτε πχ σε πάρτυ με μαμάδες, να ταιριάξεις με μια μαμά και στη συνέχεια να κανονίσετε βόλτα με τα παιδιά σας. Οι γονείς δε που έχουν ανάγκη να διευρύνουν τον κύκλο τους μπορούν να δουν το σχολείο του παιδιού σαν μια ευκαιρία. 

Εγώ πάντως δε μπορώ να καταλάβω γιατί είναι τόσο αγχωτικό να συμμετέχει ο γονιός στην κοινωνικοποίηση του παιδιού του. Προσωπικά το περιμένω πως και πως να βρει φίλους όταν πάει σχολείο και εννοείται θα επιδιώξω γνωριμία και με γονείς. Αν κάρι με αγψώνει είναι το γεγονός ότι λόγω κορονοιού είναι ακόμα σπίτι και δεν πήγε σταθμό. Αισθάνομαι ότι απομονώθηκε σε μια κομβική ηλικία. Τώρα που άνοιξε ο καιρός και είδαμε φίλους με συνομήλικα στις κούνιες κατάλαβα πόση ανάγκη είχε να δει παιδάκια.

[diane2020]

πρίν από 21 λεπτά , Deena είπε:

Ρε κορίτσια, μην περιπλέκετε τα πράγματα, το «ψάχνουν φίλους για τα παιδιά τους» είναι τρόπος του λέγειν.

 

Συναντιουνται 15 άγνωστα παιδάκια μια ωραία ημερα έναν Σεπτεμβρη. Πιθανότατα εκείνη την μέρα ή τέλος πάντων με την πρώτη ευκαιρία κάποιοι γονείς ανταλλάσσουν τηλέφωνα, λίγο μετά μπορεί να γίνει ένα παιδικό πάρτυ και να βρεθούν πάλι. Εν τω μεταξύ, το παιδάκι Χ αναφέρει συνέχεια στην μαμά του το παιδάκι Ψ, όποτε η μαμά ψάχνει το τηλέφωνο για να κανονίσουν να βρεθούν.

 

Ταυτόχρονα, υπάρχουν στάνταρ σε κάθε φουρνιά κάποιοι υπερδραστήριοι και υπέρ ενθουσιώδεις γονείς που θα οργανώνουν και θα προτείνουν συνέχεια πράγματα, πχ να πάμε όλοι μαζί στον τάδε παιδότοπο, στην δείνα παιδική χαρά, ελάτε στον κήπο μας να παίξουν τα παιδιά, να πάμε όλοι μαζί σε μια παιδική παράσταση κλπ. Τι θα κανείς, δεν θα δεχτείς καμία πρόσκληση; Εσυ δεν θα προτείνεις ποτέ κρι;

 

Στανταρ υπάρχουν επίσης τα γκρουπ που ανέφερα, σε viber κλπ, είναι και χρήσιμα βασικά για απορίες σχετιζόμενες με το σχολείο αλλά διευκολύνουν και την επικοινωνία. Προφανώς θα μπεις σε αυτό το γκρουπ, αν μη τι άλλο για λόγους πρακτικούς (πχ το παιδί δεν σημείωσε καθαρά τί έχει για διάβασμα και θες να ρωτήσεις, ξέχασε το βιβλίο στο σχολείο και θέλεις μια φωτογραφία το κείμενο για την ανάγνωση κλπ).

 

Σε αυτό το κλίμα, υπάρχουν 3 κατηγοριες γονιών : α) οι «μαϊντανοί» που συνεχως θα εχουν κάτι να προτείνουν, με εμφανες αγχος να διευκολυνουν το παιδί τους να ενταχθεί και να αποκτήσει γρήγορα και εύκολα φίλους (συνηθως γονεις με μοναχοπαίδια ή με πρώτο παιδί), β) οι «κανονικοί» οι οποίοι πιθανότατα έχουν υπάρξει «μαϊντανοί» στο πρώτο παιδι και από εκεί και έπειτα δεν έχουν μεν καμία ιδιαίτερη καούρα να κάνουν συνεχως προτασεις ή να αποδέχονται κάθε πρόταση, αλλά είναι συμμετοχικοί και ανοιχτοί σε προτασεις, προσκλησεις κλπ και γ) οι «ανύπαρκτοι», γονεις που μπορεί το παιδι τους να είναι στην τάξη του δικού σου και να μην τους εχεις μιλήσει ή δει ποτέ.

 

 

Ε Οχι και μαϊντανός

Ευτυχώς θα γίνω κανονική συντομα όμως έρχεται και το δευτερο κυμα ήδη δηλαδή στο κανονικό έχω παει γιατί πέρυσι δέντρο ολάκερο έγινα δηλαδή μέσα σε όλα αλλά πολλη κουραση και βαρέθηκα γρήγορα κιολας

Αλήθεια, το μαϊντανός από που προκυπτει? 

Δηλαδή τι έχει σα φυτο ο μαϊντανός που μοιάζει με γονιο? Εννοείς σα φυτο παει και ψάχνει?  Και αν είναι λόγω φυτου για δεν το παν αλλιώς, ανιθο ας πουμε? Η σέλινο? Απορίες εγώ τώρα.... 

 

ΥΓ. Θα'θελα περισσότερη ποικιλια στα smileys.  Είναι λίγο ανοστα αυτά, να επιμεληθει η διαχείρηση παρακαλω

[little lamb]

Νομίζω ότι ο μαϊντανός χρησιμοποιείται ως έκφραση επειδή πάει σε όλα τα φαγητά, άρα τον συναντάς παντού!

[diane2020]

πρίν από 4 λεπτά , little lamb είπε:

Νομίζω ότι ο μαϊντανός χρησιμοποιείται ως έκφραση επειδή πάει σε όλα τα φαγητά, άρα τον συναντάς παντού!

Αααα. Οκ. Το πιασα! 

Ναι αλλά και ο άνιθος παει παντου. 

Και τα δυο πάνε και δεν πάνε παντου. Δηλαδή θα βάλεις μαϊντανό στο παστίτσιο? 

[little lamb]

Χαχα δεν ξέρω, δεν έχω φτιάξει ποτέ  Αλλά ας μην ξεφεύγουμε και κλειδωθεί κι αυτό!

[diane2020]

πρίν από 58 λεπτά , little lamb είπε:

Χαχα δεν ξέρω, δεν έχω φτιάξει ποτέ  Αλλά ας μην ξεφεύγουμε και κλειδωθεί κι αυτό!

Εντάξει μωρε δεν πειραζει ας ξεφύγουμε καμμια φορά γιατί παρασοβαρεψαμε εδώ μέσα!

 

[Έσπερος]

7 ώρες πρίν, Anna3011 είπε:

Βρε συ δεν υπάρχει συνταγή. Όλα μπορούν να συμβούν. Είτε ο γιός σου να γνωρίσει στο σχολείο ένα παιδάκι και η μαμά του στη συνέχεια να επιδιώξει να σε γνωρίσει για να παίζουν μαζί, είτε να βρεθείτε πχ σε πάρτυ με μαμάδες, να ταιριάξεις με μια μαμά και στη συνέχεια να κανονίσετε βόλτα με τα παιδιά σας. Οι γονείς δε που έχουν ανάγκη να διευρύνουν τον κύκλο τους μπορούν να δουν το σχολείο του παιδιού σαν μια ευκαιρία. 

Εγώ πάντως δε μπορώ να καταλάβω γιατί είναι τόσο αγχωτικό να συμμετέχει ο γονιός στην κοινωνικοποίηση του παιδιού του. Προσωπικά το περιμένω πως και πως να βρει φίλους όταν πάει σχολείο και εννοείται θα επιδιώξω γνωριμία και με γονείς. Αν κάρι με αγψώνει είναι το γεγονός ότι λόγω κορονοιού είναι ακόμα σπίτι και δεν πήγε σταθμό. Αισθάνομαι ότι απομονώθηκε σε μια κομβική ηλικία. Τώρα που άνοιξε ο καιρός και είδαμε φίλους με συνομήλικα στις κούνιες κατάλαβα πόση ανάγκη είχε να δει παιδάκια.

Ενταξει εγω αγχώνομαι επειδή εδώ είναι επαρχία, δεν νομίζω ότι οι γονείς κάνουν αυτά που περιγράφει η Deena. Εδώ ο κόσμος έχει τις επαφές του ήδη, δρν περιμένει τις γνωριμίες του σχολείου, οπότε φαντάζομαι ότι θα είναι δημιουργημένος ήδη οι παρέες είτε από τους παιδικούς σταθμούς, είτε επειδή οι γονείς γνωρίζονταν ούτως ή άλλως, οπότε θα είναι πιο δύσκολο να ενταχθούμε εμείς ως ξένοι. Μακάρι να διαψευστώ! 

[ΑΡΓΚ]

9 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Θα συμφωνήσω.. Από πρώτη δημοτικού έβγαινα έξω με άλλα παιδάκια, χωρίς γονείς κ παίζαμε και κυκλοφορούσαμε στους δρόμους!! Από πρώτη δημοτικού (η μητέρα μου δούλευε) κ πήγαινα σχολείο με τα αδέρφια μου που ήταν μεγαλύτερα αλλά εγώ σχολουσα μια ώρα νωρίτερα κ πήγαινα ως το σπίτι μόνη μου! Που ήταν 10-15 λεπτά απόσταση. Πολλές φορές τώρα που μεγάλωσα απορώ με την μαμά μου που ήταν τόσο χαλαρή σε αυτά τα θέματα. Βέβαια έμαθα από πολύ μικρή να προσέχω, την κόρη μου δεν μπορώ ούτε να φανταστώ να την αφήνω μόνη, θα την χτυπήσει αυτοκίνητο σίγουρα!

 

Kαι πριν 30 χρόνια ήταν περίεργο 5 χρονών παιδί στο δρόμο μόνο, και σήμερα. Καιτότε συνέβαινε αλλά και τώρα.

 

πρίν από 39 λεπτά , Έσπερος είπε:

Ενταξει εγω αγχώνομαι επειδή εδώ είναι επαρχία, δεν νομίζω ότι οι γονείς κάνουν αυτά που περιγράφει η Deena. Εδώ ο κόσμος έχει τις επαφές του ήδη, δρν περιμένει τις γνωριμίες του σχολείου, οπότε φαντάζομαι ότι θα είναι δημιουργημένος ήδη οι παρέες είτε από τους παιδικούς σταθμούς, είτε επειδή οι γονείς γνωρίζονταν ούτως ή άλλως, οπότε θα είναι πιο δύσκολο να ενταχθούμε εμείς ως ξένοι. Μακάρι να διαψευστώ! 

 

H περιγραφή της @Deena είναι τυπικότατη. Πώς είναι η τυπική έκθεση "πώς πέρασα το καλοκαίρι"; Ε, η απάντηση της είναι το "πώς λειτουργούν οι γονείς στα σχολεία". Είτε είσαι στην Κυψέλη, είτε στην Εκάλη, είτε στη Μυτιλήνη είτε στο Κολωκοτρονίτσι (ναι και στο χωριό πια, γιατί το κάθε μικρό χωριό δεν έχει και από ένα σχολείο, οπότε και εκεί τα παιδιά έρχονται σε επαφή με παιδιά διπλανών χωριών αρχίζοντας το σχολείο). 

[Ilaeira]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

Ενταξει εγω αγχώνομαι επειδή εδώ είναι επαρχία, δεν νομίζω ότι οι γονείς κάνουν αυτά που περιγράφει η Deena. Εδώ ο κόσμος έχει τις επαφές του ήδη, δρν περιμένει τις γνωριμίες του σχολείου, οπότε φαντάζομαι ότι θα είναι δημιουργημένος ήδη οι παρέες είτε από τους παιδικούς σταθμούς, είτε επειδή οι γονείς γνωρίζονταν ούτως ή άλλως, οπότε θα είναι πιο δύσκολο να ενταχθούμε εμείς ως ξένοι. Μακάρι να διαψευστώ! 

 

Όταν μετακομίσαμε στο χωριό που μεγάλωσα, ήμουν πέντε χρονών. Μιλάμε για πολύ μικρό χωριό, τότε ήταν ασφαλτοστρωμένος μόνο ο κεντρικός και το δημοτικό ήταν τριτάξιο. Η κοινωνία του χωριού ήταν εξαιρετικά μικρή και κλειστή. Ήμασταν βασικά, για κάποια χρόνια, οι μόνοι ξένοι, κι όλοι οι υπόλοιποι κάτοικοι ήταν σόγια και κουμπάροι μεταξύ τους. Αποκλείεται να ήταν δηλαδή ένα μέρος πιο κλειστό από αυτό που ζεις εσύ τώρα.  

 

Πήγα μεγάλα νήπια και προσαρμόστηκα αμέσως χωρίς κανένα πρόβλημα. 

 

Τα παιδιά είναι μια χαρά. Στα 4 δεν υπάρχει το κόνσεπτ "έχω φίλους και δεν χρειάζομαι άλλους". Αντί να σκέφτεσαι ότι το παιδί σου δεν θα προσαρμοστεί επειδή όλοι οι υπόλοιποι γνωρίζονται μεταξύ τους, να σκέφτεσαι ότι δεν πρέπει να το κρατήσεις πίσω εσύ με κανέναν τρόπο, μόνο και μόνο επειδή νιώθεις ακόμη ξένη.

[Έσπερος]

πρίν από 34 λεπτά , Ilaeira είπε:

Αντί να σκέφτεσαι ότι το παιδί σου δεν θα προσαρμοστεί επειδή όλοι οι υπόλοιποι γνωρίζονται μεταξύ τους, να σκέφτεσαι ότι δεν πρέπει να το κρατήσεις πίσω εσύ με κανέναν τρόπο, μόνο και μόνο επειδή νιώθεις ακόμη ξένη.

Όχι βέβαια, δεν έχω καμία πρόθεση να αφήσω το παιδί χωρίς παρέες. Στενοχωριέμαι πολύ όταν βλέπω στο σχολείο μοναχικά παιδιά κ επειδή ήμουν κ εγω κατά καιρούς, δεν θέλω καθολου να μας συμβεί κάτι τέτοιο κ γι αυτό έχω πολύ άγχος για το πώς γίνονται αυτά. Δεν έχω και κανέναν να ρωτήσω, γι αυτό ρωτάω εδώ.

[Yovanna]

13 hours ago, μαγιοπουλας said:

Εμένα δυο εβδομάδες μετά το άνοιγμα των σχολείων το φθινόπωρο μου μίλησαν δυο μαμάδες κ μου ζήτησαν το τηλεφωνο.

Σου το ζήτησαν για να βγαίνετε βόλτα ή για να σε βάλουν στην ομάδα στο viber ? Και σε παίρνουν τηλέφωνο? Βρίσκεστε? Εγώ, όταν αφήνω το πρωί τον μικρό, ή δεν θα δω κανέναν γονιό (δεν πάμε όλοι την ίδια ώρα), ή κανά δυο , αλλά αφήνουμε τα παιδιά και φεύγουμε. Δεν έχουμε βρεθεί ποτέ μαζί οι γονείς της τάξης. Αν είχαν γίνει πάρτυ και γιορτές  στο σχολείο, σίγουρα θα είχαμε ανταλλάξει τηλέφωνα. Όταν τον παίρνει η μαμά μου, πηγαίνουν στα πάρκο της περιοχής της και εκεί έχει κάνει πολλούς φίλους, αλλά εκεί πάνε με γιαγιάδες και νταντάδες. Οι γονείς δουλεύουν, δεν πηγαίνουν στα πάρκα τα πρωινά.

[diane2020]

πρίν από 5 λεπτά , Yovanna είπε:

Σου το ζήτησαν για να βγαίνετε βόλτα ή για να σε βάλουν στην ομάδα στο viber ? Και σε παίρνουν τηλέφωνο? Βρίσκεστε? Εγώ, όταν αφήνω το πρωί τον μικρό, ή δεν θα δω κανέναν γονιό (δεν πάμε όλοι την ίδια ώρα), ή κανά δυο , αλλά αφήνουμε τα παιδιά και φεύγουμε. Δεν έχουμε βρεθεί ποτέ μαζί οι γονείς της τάξης. Αν είχαν γίνει πάρτυ και γιορτές  στο σχολείο, σίγουρα θα είχαμε ανταλλάξει τηλέφωνα. Όταν τον παίρνει η μαμά μου, πηγαίνουν στα πάρκο της περιοχής της και εκεί έχει κάνει πολλούς φίλους, αλλά εκεί πάνε με γιαγιάδες και νταντάδες. Οι γονείς δουλεύουν, δεν πηγαίνουν στα πάρκα τα πρωινά.

Στο σχολασμα μιλάνε συνήθως οι γονείς. Είναι κοινή ώρα, ενώ η ώρα προσελευσης δεν είναι κοινή... 

Όταν παμε ουτε εγώ βλέπω γενικά κόσμο... Ενώ στο σχολασμα πάω κ λιγο νωρίτερα και εκεί είναι ολοι

Γενικά κι εγώ είμαι από τις λίγες μαμάδες που πηγαινοερχομαι... Συνήθως ντανταδες γιαγιάδες.. Αλλά και με εκείνες αν θες πιανεις κουβέντα.. 

[Yovanna]

1 minute ago, diane2020 said:

Στο σχολασμα μιλάνε συνήθως οι γονείς. Είναι κοινή ώρα, ενώ η ώρα προσελευσης δεν είναι κοινή... 

Όχι, στον παιδικό δεν είναι κοινή. Ο παιδικός κλείνει στις 6 και από τη μια η ώρα ξεκινάνε να παίρνουν τα παιδιά, ό,τι ώρα βολεύει τον καθένα.

[mama16]

1 ώρα πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Kαι πριν 30 χρόνια ήταν περίεργο 5 χρονών παιδί στο δρόμο μόνο, και σήμερα. Καιτότε συνέβαινε αλλά και τώρα.

 

 

H περιγραφή της @Deena είναι τυπικότατη. Πώς είναι η τυπική έκθεση "πώς πέρασα το καλοκαίρι"; Ε, η απάντηση της είναι το "πώς λειτουργούν οι γονείς στα σχολεία". Είτε είσαι στην Κυψέλη, είτε στην Εκάλη, είτε στη Μυτιλήνη είτε στο Κολωκοτρονίτσι (ναι και στο χωριό πια, γιατί το κάθε μικρό χωριό δεν έχει και από ένα σχολείο, οπότε και εκεί τα παιδιά έρχονται σε επαφή με παιδιά διπλανών χωριών αρχίζοντας το σχολείο). 

Καλά ναι συμφωνώ, κίνδυνοι υπάρχουν πάντα. Γι αυτό κ απορώ πως με άφηναν τόσο ελεύθερη, σε καμία περίπτωση δεν θα το κάνω αυτό στα παιδιά μου. Βέβαια ίσως είμαι κ το άλλο άκρο που κ αυτό δεν είναι καλό!

[diane2020]

πρίν από 3 λεπτά , Yovanna είπε:

Όχι, στον παιδικό δεν είναι κοινή. Ο παιδικός κλείνει στις 6 και από τη μια η ώρα ξεκινάνε να παίρνουν τα παιδιά, ό,τι ώρα βολεύει τον καθένα.

Ναι παιδικος, λάθος.. Εγώ αναφερόμουν σε νηπιαγωγείο... 

Ναι στον παιδικό δεν υπάρχει κοινη ώρα δυστυχώς... Εγώ δεν ξέρω κανέναν, μονο μια μαμά που βλέπω μια φορά και αμα... Γι'αυτό θα συμβουλευτω τη δασκάλα. Μπορείς να τη ρωτήσεις με ποιοους κανει πιο πολυ παρεα κι αυτους να καλέσεις σε μια συνάντηση να παίξουν. Εμάς μας το χε κάνει μια μαμά στον πρώτο παιδικό που πηγαμε. Σε αυτο τώρα δε προλαβαμε γνωριμίες... 

πρίν από 1 λεπτό , mama16 είπε:

Καλά ναι συμφωνώ, κίνδυνοι υπάρχουν πάντα. Γι αυτό κ απορώ πως με άφηναν τόσο ελεύθερη, σε καμία περίπτωση δεν θα το κάνω αυτό στα παιδιά μου. Βέβαια ίσως είμαι κ το άλλο άκρο που κ αυτό δεν είναι καλό!

Έχεις "δει", γι αυτό. Ενώ η μαμά σου ειχε άγνοια.. Που εμείς δεν έχουμε.. Γι αυτό συμβαίνει.. Μια μέση κατάσταση νομίζω είναι ιδανική. Βάζεις Χ σε κάποια βασικά και τα υπόλοιπα ίσως τα διαπραγματευτείς. Αλλά κάτσε θεωρίες.... Γιατί στη θεωρία όλα καλά τα λένε, εδώ εγώ πνιγομαι με ένα βουτηγμα από ένα 5 χρόνο, φαντάσου όταν έρθει η ώρα να μου ζητήσει να κοιμηθει σπίτι της πχ

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 11 λεπτά , diane2020 είπε:

Στο σχολασμα μιλάνε συνήθως οι γονείς. Είναι κοινή ώρα, ενώ η ώρα προσελευσης δεν είναι κοινή... 

Όταν παμε ουτε εγώ βλέπω γενικά κόσμο... Ενώ στο σχολασμα πάω κ λιγο νωρίτερα και εκεί είναι ολοι

Γενικά κι εγώ είμαι από τις λίγες μαμάδες που πηγαινοερχομαι... Συνήθως ντανταδες γιαγιάδες.. Αλλά και με εκείνες αν θες πιανεις κουβέντα.. 

 

Στο σχολασμα μιλανε οι νοικοκυρες κυριως και οι γιαγιαδες. 

[diane2020]

πρίν από 4 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

 

Στο σχολασμα μιλανε οι νοικοκυρες κυριως και οι γιαγιαδες. 

Αυτό έγραψα κι εγώ... 

Και ντανταδες! Ελάχιστες μαμάδες παντως  συναντώ δυστυχώς... Α, και μπαμπαδες βλεπω 4 σίγουρα... Αλλά μειοψηφία... 

[kotsifikos]

14 hours ago, Yovanna said:

 Έχει ο μικρός 2 φίλες που τις συμπαθεί πολύ και θα ήθελα να βρεθούμε και έξω , αλλά ντρέπομαι να ζητήσω να μεσολαβήσουν οι δασκάλες. Καμιά ιδέα? 

Όταν ο γιος μου ήταν τριών έκανε πολύ παρέα  με ένα παιδάκι στο σχολείο, μου ζητούσε συχνά να τον καλέσουμε σπίτι μας, αυτό κράτησε μήνες μέχρι που ζήτησα από το σχολείο να δώσει στην μαμά του το τηλέφωνο μου, με πήρε ο κοπέλα και κανονίσαμε παιχνίδι σε παιδότοπο, σιγά σιγά αρχίσαμε να κάνουμε και εμείς παρέα ταιριάξαμε και γίναμε φίλοι, τα παιδιά μας είναι φίλοι καλοί, και προβλέπεται να είναι συμμαθητές και στο δημοτικό. Δεν είναι ντροπή να το κάνεις αυτό. 

[mama16]

πρίν από 16 λεπτά , diane2020 είπε:

Ναι παιδικος, λάθος.. Εγώ αναφερόμουν σε νηπιαγωγείο... 

Ναι στον παιδικό δεν υπάρχει κοινη ώρα δυστυχώς... Εγώ δεν ξέρω κανέναν, μονο μια μαμά που βλέπω μια φορά και αμα... Γι'αυτό θα συμβουλευτω τη δασκάλα. Μπορείς να τη ρωτήσεις με ποιοους κανει πιο πολυ παρεα κι αυτους να καλέσεις σε μια συνάντηση να παίξουν. Εμάς μας το χε κάνει μια μαμά στον πρώτο παιδικό που πηγαμε. Σε αυτο τώρα δε προλαβαμε γνωριμίες... 

Έχεις "δει", γι αυτό. Ενώ η μαμά σου ειχε άγνοια.. Που εμείς δεν έχουμε.. Γι αυτό συμβαίνει.. Μια μέση κατάσταση νομίζω είναι ιδανική. Βάζεις Χ σε κάποια βασικά και τα υπόλοιπα ίσως τα διαπραγματευτείς. Αλλά κάτσε θεωρίες.... Γιατί στη θεωρία όλα καλά τα λένε, εδώ εγώ πνιγομαι με ένα βουτηγμα από ένα 5 χρόνο, φαντάσου όταν έρθει η ώρα να μου ζητήσει να κοιμηθει σπίτι της πχ

Ευτυχώς να δω η να ακούσω κάτι από τον περίγυρο μου δεν έχει συμβεί αλλά πλέον έχουμε το ίντερνετ κ την τηλεόραση που πληροφορούμαστε αρκετά. Κ είμαστε πιο υποψιασμένοι για όλα. Εγώ πρώτη φορά κοιμήθηκα σε φίλη μου ή στη Δευτέρα ή στην Τρίτη δημοτικού, ύστερα από το πάρτυ της φίλης μου. Κ αργότερα κοιμόμουν συχνά στην κολλητή μου κ αυτή κοιμόταν σε μένα, εκεί όμως είχαν γνωριστεί κ αρκετά κ οι γονείς μας οπότε δεν το θεωρώ κακό. Καλό μου έκανε, έχω ωραία πράγματα να θυμάμαι απ' την παιδική κ εφηβική μου ηλικία. Κ ίσως επειδή με είχε ελεύθερη ήμουν κ πιο υπάκουη. 

[Yovanna]

4 minutes ago, kotsifikos said:

Όταν ο γιος μου ήταν τριών έκανε πολύ παρέα  με ένα παιδάκι στο σχολείο, μου ζητούσε συχνά να τον καλέσουμε σπίτι μας, αυτό κράτησε μήνες μέχρι που ζήτησα από το σχολείο να δώσει στην μαμά του το τηλέφωνο μου, με πήρε ο κοπέλα και κανονίσαμε παιχνίδι σε παιδότοπο, σιγά σιγά αρχίσαμε να κάνουμε και εμείς παρέα ταιριάξαμε και γίναμε φίλοι, τα παιδιά μας είναι φίλοι καλοί, και προβλέπεται να είναι συμμαθητές και στο δημοτικό. Δεν είναι ντροπή να το κάνεις αυτό. 

Όχι, δεν είναι ντροπή! Απλά σκέφτομαι μήπως φέρω τον άλλο γονιό σε δύσκολη θέση, γιατί μπορεί να μη θέλει για τον οποιοδήποτε λόγο. Οι δασκάλες μου έχουν πει ποιά είναι η καλύτερη του φίλη. Και ο μικρός μου έχει πει.  Μωρέ εγώ γενικά δεν είμαι ο έξω καρδιά άνθρωπος που θα πλησιάσει εύκολα τους άλλους.

[little lamb]

πρίν από 24 λεπτά , diane2020 είπε:

 Γι'αυτό θα συμβουλευτω τη δασκάλα. Μπορείς να τη ρωτήσεις με ποιοους κανει πιο πολυ παρεα κι αυτους να καλέσεις σε μια συνάντηση να παίξουν.

 

Να ρωτήσω κάτι, αν το παιδί, ειδικά τόσο μικρό, δεν ζητάει το ίδιο να κάνει παρέα εκτός σχολείου με τα ίδια παιδιά και καλύπτεται όσο είναι στο σχολείο (δεν ξέρει προφανώς κι ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να βρεθούν εκτός), γιατί τόσο άγχος να πρέπει να το επιδιώξουμε εμείς, να προσεγγίσουμε μέσω της δασκάλας κλπ κλπ; Γιατί να μην κάνει παρέα με άλλα παιδιά εκτός σχολείου, πχ από την πλατεία; Προφανώς δεν λέω να του "φορέσουμε" εμείς οποια παρέα θέλουμε. Θέλω να πω γιατί η μόνη πηγή παρέας να είναι το σχολείο; Και να βρίσκεται τα σ/κ και τα απογεύματα πάλι με τα ίδια παιδιά. Ήδη περνάνε πολλές ώρες μαζί. Ξαναλέω ότι μιλάω για όταν το παιδί δεν το ζητάει από μόνο του. Γιατί βλέπω ένα άγχος ότι "πρέπει" να γίνει, λες και δεν μπορεί να γνωρίσει άλλα παιδιά αλλού.

[Βερενίκη]

16 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα ότι συμβαίνει, γιατί δεν το έζησα ως παιδί. οπότε το άγχος για τις παρέες στο μυαλό μου είναι καθαρα ως προς τις συνήθειες των οικογενειών ή τις κακές επιρροές. Δηλαδή τα παιδάκια όταν πάνε σχολεία ζητάνε από τους γονείς να καλέσουν έναν φίλο σπίτι; Κ παίρνεις εσυ μια οικογένεια που δεν ξέρεις κ καλείς; πού το βρίσκεις το τηλ; κ πάει όλη η οικογένεια σαν επίσκεψη ή μόνο μαμάδες; έχω πολλά να μάθω για το savoir vivre! 

 

Ανάλογα με την κοινωνικότητά του το παιδί σου, είτε θα κάνει το κινητό σου φέιγ βολάν και θα σε παίρνουν διάφοροι άσχετοι είτε θα φέρνει τηλέφωνα γονιών, να επικοινωνήσετε και να παίξουν. Για μένα δεν υπάρχει σαβουάρ βιβρ. Όπως αισθάνεται άνετα κάθε οικογένεια. Απαράβατος κανόνας για εμάς ήταν να μην δεχόμαστε παιδί του δημοτικού μόνο στο σπίτι (χωρίς έναν γονιό) τουλάχιστον μέχρι να αποκτήσουμε οικειότητα με τους γονείς. Αυτό το φέρνω το παιδί μου και το αφήνω να πεταχτώ να κάνω δύο δουλίτσες και αν χρειαστείς κάτι εδώ δίπλα θα είμαι, όχι δεν .......