Εξ αποστάσεως εκπαίδευση στο δημόσιο σχολείο

[arieta]

πρίν από 33 λεπτά , kine είπε:

Αντί να διεκδικούμε σχολείο, προσπαθούμε να αναβαθμίσουμε το εξ αποστάσεως; Αυτό είναι όλο; Και να τιμωρήσουμε τους τεμπελχανάδες του δημοσίου (όλο το δημόσιο στην ίδια φάση είναι, όχι μόνο οι εκπαιδευτικοί) ζητώντας μείωση μισθών, απολύσεις και εποπτεία;

 

Ουαου....

 

Anyway, η κόρη μου μόλις είχε αρχίσει να πηγαίνει "σχολείο" 3,5 ετών. Του χρόνου θα είναι για προνήπιο. 

Το χρειαζότανε. Χρειαζότανε την επαφή με άλλα παιδιά για ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη. Της πήρε μήνες να προσαρμοστεί γιατί έχει δυσκολία με τις κοινωνικές συναναστροφές και ίσα που πρόλαβε...και έκλεισαν.

 

Οι δασκάλες της, έκαναν άμεσα κινήσεις για διαφόρων ειδών "παροχές" εκπαίδευσης, παρέας, δψυχαγωγίας των παιδιών, και μέσα σε αυτές και ομαδούλες με τηλεπικοινωνία, συγκεκριμένο θέμα κ.α. Πολύ πρόθυμες σε όλα, μας στέλνουν ηχογραφημένα από τις ίδιες τα παραμύθια που διαβάζουν με τα παιδιά, ιδέες από την καθημερινότητα του σχολείου που μπορούμε να δουλέψουμε σπίτι, μας τηλεφωνούν κιόλας να κρατάμε επαφή κι άλλα ευχάριστα.

 

Δεν συμμετέχουμε σε τίποτα. 

 

Η κόρη μου ενδιαφέρεται για φυσικά πρόσωπα και φυσική εικόνα και φυσικό ήχο. 

Δεν θέλει να χρησιμοποιεί την οθόνη για επικοινωνία, ούτε ακόμη με συγγενείς παππουδογιαγιάδες κτλ. Την θλίβει όποτε έχει συμβεί. Το κάνουμε για τους παππούδες αλλά το παιδί δυσφορεί και αποτραβιέται. 

Φυσικά, δεν ήθελε και δεν ενδιαφέρθηκε για κάτι ανάλογο, στην περίπτωση του σχολείου.

Από την πρώτη κιόλας προσπάθεια ξεκαθάρισε τη θέση της και δεν μετατοπίστηκε έκ τοτε.

 

Της λείπει, θέλει να ξεκινήσει, περιμένει, ψάχνει παιδιά, μου λέει πόσο με βαριέται κι ότι θέλει άλλη παρέα, αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν καλύπτεται ψηφιακά. Δεν συζητάω για θέματα τύπου "θα μείνει πίσω" μιας και είναι νήπιο. Στο μόνο που μένει όντως πίσω είναι στην εξοικείωση με συνομηλικα που ήταν και το ζητούμενο, από το σχολείο της.

 

Καταλαβαίνω από τους διαλόγους που προηγήθηκαν ότι δεν υπάρχει καμία αγωνία για το φυσικό σχολείο, το οποίο καμένο από χέρι, τώρα καταστρέφεται ολοσχερώς, αλλά για μας, ένα σχολείο που δεν είναι φυσικό σχολείο, δεν είναι τίποτα. Αλήθεια, έχει νομιμοποιηθεί το homeschooling στην χώρα μας;

 

Τέλος, μια απορία: αν μέχρι τον Σεπτέμβρη καταφέρουν να οργανωθούν τα τεχνικά ζητήματα και αναγκαστούν και οι τεμπέλιδες εκπαιδευτικοί να εκτελούν τεμπέλικα τα καθήκοντα τους αλλά να τα εκτελούν (δηλαδή να κάνουν τις ελάχιστες υποχρεωτικές παραδόσεις βάση νόμου, όπως έκαναν πάντα, αλλα τώρα ψηφιακά), θα υπάρχει λόγος να γυρίσει κανείς στο φυσικό σχολείο; Πόσο μάλλον όταν αυτό απειλεί πάντοτε από μολυσματικής απόψεως... Αν κάθε τόσο όλο λένε ότι θα ξανα κλείσουνε το ένα και το άλλο, δεν είναι προτιμότερο να παραμείνει κλειστό και να το ξέρουμε, ώστε να οργανωθεί καλύτερα και σταθερά η ψηφιακή τάξη;

 

 

 

Nαι , ήταν σαφές νομίζω ότι ότι η ψηφιακή τάξη είναι το αμέσως καλύτερο όταν η φυσική παρουσία στην τάξη δεν είναι δυνατή. Η ψηφιακή οργάνωση της τάξης καλό είναι να υπάρχει κατά τη γνώμη μου και να είναι σε ετοιμότητα να λειτουργήσει όταν για κάποιους λόγους θα πρέπει να διακοπεί η φυσική τάξη. πχ σε περίπτωση που κάποια περιοχή για κάποιες μέρες αποκλειστεί από τα χιόνια κ  δεν είναι δυνατόν τα παιδιά να πάνε στο σχολείο.

 

 

[ΑΡΓΚ]

3 ώρες πρίν, kine είπε:

Αντί να διεκδικούμε σχολείο, προσπαθούμε να αναβαθμίσουμε το εξ αποστάσεως; Αυτό είναι όλο; Και να τιμωρήσουμε τους τεμπελχανάδες του δημοσίου (όλο το δημόσιο στην ίδια φάση είναι, όχι μόνο οι εκπαιδευτικοί) ζητώντας μείωση μισθών, απολύσεις και εποπτεία;

 

Ουαου....

 

Anyway, η κόρη μου μόλις είχε αρχίσει να πηγαίνει "σχολείο" 3,5 ετών. Του χρόνου θα είναι για προνήπιο. 

Το χρειαζότανε. Χρειαζότανε την επαφή με άλλα παιδιά για ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη. Της πήρε μήνες να προσαρμοστεί γιατί έχει δυσκολία με τις κοινωνικές συναναστροφές και ίσα που πρόλαβε...και έκλεισαν.

 

Οι δασκάλες της, έκαναν άμεσα κινήσεις για διαφόρων ειδών "παροχές" εκπαίδευσης, παρέας, δψυχαγωγίας των παιδιών, και μέσα σε αυτές και ομαδούλες με τηλεπικοινωνία, συγκεκριμένο θέμα κ.α. Πολύ πρόθυμες σε όλα, μας στέλνουν ηχογραφημένα από τις ίδιες τα παραμύθια που διαβάζουν με τα παιδιά, ιδέες από την καθημερινότητα του σχολείου που μπορούμε να δουλέψουμε σπίτι, μας τηλεφωνούν κιόλας να κρατάμε επαφή κι άλλα ευχάριστα.

 

Δεν συμμετέχουμε σε τίποτα. 

 

Η κόρη μου ενδιαφέρεται για φυσικά πρόσωπα και φυσική εικόνα και φυσικό ήχο. 

Δεν θέλει να χρησιμοποιεί την οθόνη για επικοινωνία, ούτε ακόμη με συγγενείς παππουδογιαγιάδες κτλ. Την θλίβει όποτε έχει συμβεί. Το κάνουμε για τους παππούδες αλλά το παιδί δυσφορεί και αποτραβιέται. 

Φυσικά, δεν ήθελε και δεν ενδιαφέρθηκε για κάτι ανάλογο, στην περίπτωση του σχολείου.

Από την πρώτη κιόλας προσπάθεια ξεκαθάρισε τη θέση της και δεν μετατοπίστηκε έκ τοτε.

 

Της λείπει, θέλει να ξεκινήσει, περιμένει, ψάχνει παιδιά, μου λέει πόσο με βαριέται κι ότι θέλει άλλη παρέα, αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν καλύπτεται ψηφιακά. Δεν συζητάω για θέματα τύπου "θα μείνει πίσω" μιας και είναι νήπιο. Στο μόνο που μένει όντως πίσω είναι στην εξοικείωση με συνομηλικα που ήταν και το ζητούμενο, από το σχολείο της.

 

Καταλαβαίνω από τους διαλόγους που προηγήθηκαν ότι δεν υπάρχει καμία αγωνία για το φυσικό σχολείο, το οποίο καμένο από χέρι, τώρα καταστρέφεται ολοσχερώς, αλλά για μας, ένα σχολείο που δεν είναι φυσικό σχολείο, δεν είναι τίποτα. Αλήθεια, έχει νομιμοποιηθεί το homeschooling στην χώρα μας;

 

Τέλος, μια απορία: αν μέχρι τον Σεπτέμβρη καταφέρουν να οργανωθούν τα τεχνικά ζητήματα και αναγκαστούν και οι τεμπέλιδες εκπαιδευτικοί να εκτελούν τεμπέλικα τα καθήκοντα τους αλλά να τα εκτελούν (δηλαδή να κάνουν τις ελάχιστες υποχρεωτικές παραδόσεις βάση νόμου, όπως έκαναν πάντα, αλλα τώρα ψηφιακά), θα υπάρχει λόγος να γυρίσει κανείς στο φυσικό σχολείο; Πόσο μάλλον όταν αυτό απειλεί πάντοτε από μολυσματικής απόψεως... Αν κάθε τόσο όλο λένε ότι θα ξανα κλείσουνε το ένα και το άλλο, δεν είναι προτιμότερο να παραμείνει κλειστό και να το ξέρουμε, ώστε να οργανωθεί καλύτερα και σταθερά η ψηφιακή τάξη;

 

 

@kine πριν όχι πολλά χρόνια, ήμουν σε συνεχείς συναντήσεις με την τότε διευθύντρια του δημοτικού, λόγω μίας δασκάλας που ήταν αγενέστατη και προσβλητική από τη μία, και ενεπαρκής από την άλλη. Η διευθύντρια λοιπόν, που είχαμε μιλήσει άπειρες φορές όπως και με το σύμβουλο, έκανε την εξης ερώτηση "πόσοι συμμαθητές σας, σημερινοί σαραντάρηδες και πενηντάρηδες, ήθελαν να σπουδάσουν δάσκαλοι και καθηγητές και πόσοι ήθελαν κάτι άσχετο και απλά κατέληξαν εκεί γιατί δν πέρασαν αλλού". Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι υπάρχει ένα 10-20 % να πω δασκάλων, που πράγματι ήθελαν να γίνουν δάσκαλοί, ένα ποσοστό που βρέθηκε κατά τύχη αλλά του άρεσε το επάγγελμα και ένα μεγάλο ποσοστό που βρέθηκε, ακολούθησε την οικογενειακή συμβουλή "να ΄χεις ένα πτυχίο δν έχει σημασία τι, και μια μόνιμη δουλειά" και τώρα πληρώνουμε τις συνέπειες. Σε κλάδους όπου είναι πιο δύσκολο να μπεις στη σχολή κατά λάθος (π.χ. φιλοσοφική) ή που έχεις πολλές άλλες επαγγελματικές επιλογές και επιλέγεις τη διδασκαλία συνειδητά (π.χ. πληροφορική) δεν βλέπω τόσο ούτε βαρεμάρα ούτε αντιπαιδαγωγική συμπερφορά (όχι πως δεν υπάρχει κι εκεί). Άρα το να βελτιωθεί η παιδεία θέλει χρόνια και πολύ μεγάλη αλλαγή νοοτροπίας από την αρχή, μαζί και με κίνητρα για ανθρώπους με διάθεση, και ναι, άρση αυτής της προστασίας από την απόλυση ακόμη και παιδεραστής να είσαι.

Ο καλός εκπαιδευτικός, μπορεί να διδάξει τελικά και δια ζώσης και από απόσταση, όπως αποδεικνύουν μαθήματα πανεπιστημιακού επιπέδου που γίνονται εξαποστάσεως και είναι και πάρα πολύ καλά, αλλά και συστήματα όπου η εξαποστάσεως είναι μονόδρομος για πολλές κοινότητες λόγω απόστασης, όπως στην Αυστραλία. 

Οπότε, όχι, δν θέλουμε ένα σχολείο που να έχε μόνο εξαποστάσεως, και θεωρώ την όλη κουβέντα "θα μας φέρουν κάμερες για να μας διώξουν" παράλογη. Η τηλεεκπαίδευση σε έκτακτες συνθήκες (όπως τώρα, αλλά και αν λήψει για καιρό ένας καθηγητής, αλλά μπορεί να βοηθήσει εκ του μακρόθεν ένας συνάδελφος ας πούμε) μπορεί να προσφέρει αν ο εκπαιδευτικός έχει όρεξη. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτός που έχει όρεξη, που από κοντά από webex από mail από viber ή δεν ξέρω τι άλλο, θα κάνει με κάποιον τρόπο τη δουλεια του, αλλά ο άλλος, που ή πάντα σαν αγγαρεία το έβλεπε, ή έχασε τη διάθεσή του χρόνια τώρα.

 

Όσο για το homeschooling, ειλικρινά εύχομαι να μην νομιμοποιηθεί ποτέ. Γιατί για κάθε 100 οικογένειες που θα θέλουν να το εφαρμόσουν, άντε οι 2,3, 5  θα το κάνουν σωστά έχοντας και τη μόρφωση και το ταλέντο και στις υπόλοιπες, αλλά σκεφτείτε πόσοι θα νομίζουν ότι ξέρουν πχ. μαθηματικά ή συντακτικό αλλά τελικά θα αφήσουν τεράστεια κενά στα παιδιά, πόσοι θα περάσουν ακραία ρατσιστικά κλπ μηνύματα στα παιδιά χωρίς να τα απαλύνει η τριβή με συμμαθητές και εκπαιδευτικούς άλλων απόψεων,και ακόμη χειρότερα, πώς θα περάσει το παιδί ενός βίαιου γονιού που θα αποκοπεί από κάθε άλλη επαφή. 

[little lamb]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Σε κλάδους όπου είναι πιο δύσκολο να μπεις στη σχολή κατά λάθος (π.χ. φιλοσοφική

 

Δύσκολο να μπεις στη φιλοσοφική κατά λάθος; Η μισή φιλοσοφική κατά λάθος έχει μπει! Αν εξαιρέσεις τα ξενόγλωσσα τμήματα κ τα μουσικό κ θεατρικό που δίνεις ειδικά μαθήματα για να μπεις, τα υπόλοιπα (φιλολογία, ιστορικό-αρχαιολογικο, φπψ, οι διοριζόμενος φιλόλογοι δηλαδή), εκτός από τους ελάχιστους (1/4 των φοιτητών και πολύ λέω) που μπήκαν επειδή τους άρεσε το αντικείμενο ως επιστήμη, τα τμήματα αυτά μαζεύουν όλους όσους ήταν θεωρητική κατεύθυνση κ απλά δεν ήξεραν τι να δηλώσουν γιατί δεν τους άρεσε πχ νομική, διεθνείς σπουδές, κοινωνικές επιστήμες και τέτοια εξειδικευμένα κ νόμιζαν ότι στη φιλοσοφική θα κλίνουν ρήματα. Πολλοί αποφοιτούν από τη σχολή κ νομίζουν ακόμη ότι η γραμματική είναι το νόημα της φιλολογίας, και σε αυτό φυσικά περιορίζονται και στην τάξη τους ή στα ιδιαίτερα που κάνουν (και κάνουν σχεδόν όλοι γιατί είναι η μόνη δουλειά που βρίσκεις εύκολα με ένα τέτοιο πτυχίο). Τα ξέρω σίγουρα αυτά γιατί ήμουν σε ένα τέτοιο τμήμα της φιλοσοφικής.

 

 

1 ώρα πρίν, arieta είπε:

 

Nαι , ήταν σαφές νομίζω ότι ότι η ψηφιακή τάξη είναι το αμέσως καλύτερο όταν η φυσική παρουσία στην τάξη δεν είναι δυνατή. Η ψηφιακή οργάνωση της τάξης καλό είναι να υπάρχει κατά τη γνώμη μου και να είναι σε ετοιμότητα να λειτουργήσει όταν για κάποιους λόγους θα πρέπει να διακοπεί η φυσική τάξη. πχ σε περίπτωση που κάποια περιοχή για κάποιες μέρες αποκλειστεί από τα χιόνια κ  δεν είναι δυνατόν τα παιδιά να πάνε στο σχολείο.

 

 

 

Θυμάμαι σαν μαθήτρια πόσο περιμέναμε τα χιόνια για να χάσουμε το σχολείο, σκέφτομαι τα καημένα των επόμενων γενεών που δεν πα να γίνεται σεισμός, λοιμός, καταποντισμός τα μαθήματα δεν θα χάνονται ο κόσμος να χαλάσει 

Για πλάκα το λέω, μην αρχίσουν μηνύματα ότι έτσι εκτρέφονται οι μελλοντικές γενιές δημοσίων υπαλλήλων και τέτοια!

Επεξεργάστηκαν 14 Μαίου,2020 by little lamb

[kine]

Μπαίνοντας στο θέμα, από τον τίτλο δηλαδή, νόμιζα ότι άλλου είδους θα ήταν η προβληματική. Γι' αυτό και εξεπλάγην δυσάρεστα. Δεν είναι ασήμαντα όλα τα τεχνικά ζητήματα που έχετε σχολιάσει, η απουσία των δασκάλων που όλοι ξέρουμε ότι και στην τάξη θα ήταν απώντες ακόμη κι αν ήταν εκεί με την φυσική τους παρουσία κτλ. 

 

Εμένα με απασχολεί τί σημαίνει όλη αυτή η νέα πραγματικότητα (που τώρα είναι χύμα και τσαπατσούλικη και επαφίεται στην ικανότητα και την προθυμία του κάθε εκπαιδευτικού, αλλά αύριο σιγά σιγά θα πάρει μια πιο συγκεκριμένη και σταθερή μορφή και θα εκπληρώνει ένα ελάχιστον στάνταρ παραδόσεων-παρακολουθήσεων). Τι θα προσφέρει και τί μας παίρνει αντ' αυτού.

 

Κρίνω σκεπτόμενη εμένα ως παιδί και μια δεύτερη κρίση είναι από την τοποθέτηση που έχει η κόρη μου ως νήπιο σήμερα.

Εγώ προσωπικά, θα ήμουν απόλυτα απογοητευμένη, ενοχλημένη και στρεσαρισμένη, ως μαθήτρια, να έχω χάσει την έξοδο από το σπίτι, την αλληλεπίδραση με τους συμμαθητές, την σχέση μου με τους φίλους μου και να μου έχει μείνει αγκαρία εργασιών (που έτσι κι αλλιώς ήταν αγγαρία) και η επιφόρτηση να μένω μπροστά στην οθόνη να παρακολουθώ ότι μπορώ όπως μπορώ, με την κούραση που ενέχει αυτή η παρακολούθηση για τα μάτια και το μυαλό μου (προσωπικά επιβαρύνομαι αισθητά με πονοκεφάλους και δυσκολία στην όραση, και με πιάσιμο στους ώμους και την πλάτη μετά από κάποια ώρα στον υπολογιστή).

 

Το σχολείο είχε έτσι κι άλλιως στατικότητα, βαρεμάρα, επαναληψιμότητα, έλλειψη εμπνευσμένων διδασκάλων κ.α. Ειχε όμως ανθρώπους, είχε την επαφή με τους άλλους. Και κάποιους ελάχιστους μεν, σημαντικούς δε δασκάλους, που όντως έκαναν την διαφορά κι όντως ήθελες να τους δεις και να τους ακούσεις και δευτερευόντως να σε διδάξουν και το αντικείμενο τους. Τώρα έφυγε ο παράγων φυσική επαφή κι έμεινε το υπόλοιπο. 

 

Δεν ξέρω τί θα έκανα αν έπρεπε να περάσω μερικούς μήνες σε αυτή την κατάσταση. Τα σχολικά μου χρόνια ήταν πραγματικά βάρος για μένα και το μόνο που με ανακούφιζε ήταν ότι όλα αυτά τα μοιραζόμουν σε 10λεπτα διαλείμματα με τους φίλους μου. Το σχολείο από μόνο του ήταν σαν φυλακή που περίμενα να ενηλικιωθώ για να "ελευθερωθώ". 

 

Δεν μπορώ να φανταστώ λοιπόν, να φεύγει όλο αυτό το ανθρώπινο και να μένει η ύλη, η παράδοση και η απόδοση να με βαραίνουν και να μην μπορώ να ξαλαφρώσω, λέγοντας και καμιά βλακεία με τον διπλανό μου.

 

Στην λογική της προσωρινότητας και της έκτακτης ανάγκης, καταλαβαίνω ότι μοιάζει καλή ιδέα (όχι για εμένα), αλλά το κακό με τις "έκτακτες καταστάσεις" είναι όυι μονιμοποιούνται. Επιπλέον, σε οποιαδήποτε έκτακτη ανάγκη, όπως αυτή που είχαμε, εγώ θα αγωνιούσα για τα ανθρώπινα και ψυχοσωματικά κι όχι για να προλάβω κάποια ύλη. Φυσικά τα παιδιά των πανελληνίων ούτως ή άλλως, δεν απασχολούνται από την τάξη γιατί έχουν πέσει με τα μούτρα στην προσπάθεια για επιδώσεις. Στην εποχή μας, τουλάχιστον τους 2 τελευταίους μήνες η 3η λυκείου, δεν ερχόταν σχολείο για να διαβάζει σπίτι και έκανε συνεχώς τεστ τα απογεύματα στα φροντηστήρια. Φαντάζομαι αυτό θα έχει προχωρήσει πιο βαθυά, τόσα χρόνια μετά.

 

Η δική μου η πρόταση, είναι να επιμένουμε στην επιστροφή στο σχολείο, με καλούς όρους, όχι με όρους κοινωνικής αποστασιοποίησης. Να επενδύουμε σε λύσεις φυσικής επαφής κι όχι σε λύσεις περί διδακτέας ύλης και απόδοσης. Να ζητούμε δασκάλους και σχολείο όπως πρέπει (με αιτήματα που υπήρχαν από πάντα και ακόμη δεν έχουν καλυφθεί) κι όχι να ψάχνουμε "καλές συνθήκες" σε μια υποτίθεται σπάνια και εξαιρετική στιγμή εκτάκτου ανάγκης. Καταλαβαίνω ότι για τους περισσότερους η αίσθηση είναι "life goes on" κινούμαστε με ότι έχουμε. Εγώ το βλέπω λίγο διαφορετικά. Αν δεν έχω το αυτονόητο (τους ανθρώπους, την φυσική επαφή κι αλληλεπίδραση, την ζώσα παιδεία), δεν με ενδιαφέρει να κινηθώ ή να συμμορφωθώ προς το δευτερεύον (την κάλυψη ύλης, τις επιδόσεις κτλ).

 

Για το homeschooling, δεν καταλαβαίνω προς τί η αγωνία. Κάποτε έμοιαζε εκκεντρική σκέψη. Τώρα που ζητούμε κοινωνική αποστασιοοποίηση στο σχολείο και cyber ταξη, δεν έχει καμία διαφορά να κάνεις την ίδια ύλη, την ίδια εκπαίδευση και να ελέγχεσαι με τις ίδιες εξετάσεις ανά βαθμίδα, ψηφιακά. 

 

Σε ότι αφορά τις μικρότερες ηλικίες, μου μοιάζει παράνοια και μόνο η ιδέα, ότι προσπαθούμε να προωθήσουμε μια ψηφιακή τάξη και ότι αυτό "προσφέρει" στο παιδί. Κατανοώ ότι για πολλά παιδιά που είναι εξοικειωμένα με εξαποστάσεως επικοινωνία, tablet κτλ. το να δουν την δασκάλα ή τους συμμαθητές, είναι ευχάριστο και σπάει την μονοτονία του σπιτιού. Για εμάς δεν είναι. 

 

Για εμένα, όλα τα ζητήματα, επιστρέφουν στο πώς θα χτίσουμε το σχολείο. Το κανονικό σχολείο. Πώς θα επιστρέψουμε στην τάξη μαζί με παιδιά και μαζί με δασκάλους. Να βελτιωθεί η θέση του δασκάλου και να αναβαθμιστεί η αξία του προσώπου του κάθε παιδιού. Στην φυσική τάξη. Η ύλη, η αποδοτικότητα κτλ, μου μοιάζουν πολύ δευτερεύοντα, όταν έχει χαθεί η ίδια η υπόσταση του σχολείου. 

Ζητώ συγνώμη για την παρένθεση στην κουβέντα. Καταλαβαίνω ότι είχε άλλο περιεχόμενο από αυτό που υπέθετα και οι προβληματισμοί μου, δεν είναι το ζητούμενο. Συφνωνω με την @ΑΡΓΚ  για τους καθηγητές κτλ. Κι εγώ στα ίδια σχολεία με τους ίδιους πουθενάδες δημοσιους υπαλλήλους πήγα. Απλά αυτά τα προβλήματα δεν λύνονται με την νυν κατάσταση. Συνεχίζουν και βαθαίνουν. Και για άλλη μια φορά, όσοι είναι πράγματι με την ψυχή τους στο επάγγελμα κι όχι για την βολή τους, μένουν άδειοι και εγκαταλελλειμένοι, να προσπαθούν να κρατήσουν παιδιά και ύλη, να δώουν κάτι, να μην εγκαταλείψουν την μάχη, να αποδείξουν ότι δεν χάθηκαν ακόμη όλα κι ότι η προσωπική τους θέληση και προθυμία, μπορεί να κάνει θαύματα. Στο τέλος όμως, εξαντλούνται κι αυτοί. Γιατί σαν άνθρωποι που είμαστε, ανατροφοδοτούμαστε και ανακουφιζόμαστε από την επαφή με τους άλλους ανθρώπους, από την χαρά στα μάτια τους, όταν μας βλέπουν και ξέρουμε τότε ότι "είμαστε καλοί δάσκαλοι" ή ότι έχουμε κάνει την δουλειά μας ή ότι έχουμε προσφέρει σε έναν συνάνθρωπο. 

Το ψηφιακό, δυστυχώς, δεν μπορεί να προσφέρει τίποτε από αυτά, ούτε με thumbsup ούτε με like ούτε με πόντους και επιβράβευση. 

 

Καλή σας μέρα, και με το καλό να ξαναειδωθούμε του χρόνου στα νηπιαγωγεία ελπίζω 

[kine]

6 ώρες πρίν, samsympan είπε:

Θα ήθελες να μας πεις -εφόσον δεν συμμερίζεσαι την ορθή/κατάλληλη χρήση της τεχνολογίας και των μέσων της προς όφελος της διατήρησης της ροής της γνώσης και της ψυχικής ενδυνάμωσης των συμμετεχόντων- τις προτάσεις σου; Για την συνέχιση της εκπαίδευσης σε περιπτώσεις πχ. φυσικών καταστροφών, πανδημίας, ανάγκης απουσίας μαθητή από την τάξη του για μακρύ διάστημα λόγω ασθένειας.

 

 

Συγνώμη, ήθελα να προσθέσω ότι εγώ κρίνω ότι η κατάλληλη ορθή χρήση της τεχνολογίας και των μέσων προς όφελος της διατήρησης της ροής της γνώσης, λειτουργεί εις βάρος της ψυχικής υγείας των συμμετεχόντων κι όχι ενισχυτικά.

 

Ως σκοπό την διατήρηση της ροής της γνώσης όπως είπες, ναι η τεχνολογία μπορεί να αποτελέσει το μέσο.

Ως σκοπό την διατήρηση ή και την ενίσχυση της ψυχικής υγείας, τα μέα αυτά είναι επιβλαβή κι όχι ευεργετικά για τα παιδιά και τους δασκάλους.

 

Σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, πανδημίας κ.α. πιστεύω ότι η εργαλειοποίηση της γνώσης και του σχολείου, είναι εις βάρος της κοινωνίας και των παιδιών πρώτα πρώτα. Συντρέχουν σοβαρότατοι λόγοι για να αλλάξει η προηγούμενη ροή εκπαίδευσης.

 

Στις περιπτώσεις όπου η τάξη λειτουργεί κανονικά κι ένας μαθητής δεν μπορεί να παρακολουθήσει για προσωπικούς λόγους, είναι πολύ χρήσιμα τα τεχνολογικά εργαλεία, τα οποιά όντως μπορούν, προσωρινά να δώσουν την αίσθηση της συμμετεχής στην από κοινού τάξη.

[samsympan]

 

@kine κάθε φορά που διαβάζω ως επίλογο σου

πρίν από 7 λεπτά , kine είπε:

Καλή σας μέρα, και με το καλό να ξαναειδωθούμε

λυπάμαι κάπως, γιατί φαίνεται σαν να πιστεύεις ότι πρεσβεύεις το διαφορετικό-ανατρεπτικό, καταθέτεις τους "σπόρους του προβληματισμού" κι αποχωρείς από τον διάλογο με τους υπόλοιπους που πρεσβεύουμε την "νόρμα με τις παρωπίδες". Εμένα μου αρέσει να διαβάζω post σου γιατί είναι γλαφυρά, ποιητικά, μεστά πληροφοριών και δείχνουν άνθρωπο με ευαισθησίες που κοπιάζει για το συν και όχι το πλην. Και αναμένω για το επόμενο.

Ωστόσο υποπίπτεις συχνά στο ίδιο σφάλμα, ανάγεις την προσωπική σου πεποίθηση η οποία πηγάζει από την εμπειρία σου, σε γενικευμένο συμπέρασμα.

 

πρίν από 7 λεπτά , kine είπε:

Εμένα με απασχολεί τί σημαίνει όλη αυτή η νέα πραγματικότητα (που τώρα είναι χύμα και τσαπατσούλικη και επαφίεται στην ικανότητα και την προθυμία του κάθε εκπαιδευτικού, αλλά αύριο σιγά σιγά θα πάρει μια πιο συγκεκριμένη και σταθερή μορφή και θα εκπληρώνει ένα ελάχιστον στάνταρ παραδόσεων-παρακολουθήσεων). Τι θα προσφέρει και τί μας παίρνει αντ' αυτού.

Κι εμένα με απασχολεί αυτό. Και είναι για εμένα από τα πιο σημαντικά θέματα συζήτησης που προέκυψαν από την πανδημία. Άλλο όμως συζητώ αυτό το θέμα κι άλλο δεν κάνω μάθημα-δεν παρακολουθώ μάθημα τηλε-εκπαίδευσης επειδή:

Just now, kine είπε:

(...) τα μέα αυτά είναι επιβλαβή κι όχι ευεργετικά για τα παιδιά και τους δασκάλους.

 

Ο εκπαιδευτικός που κάνει κακό μάθημα δια ζώσης, θα κάνει κακό μάθημα και εξ'αποστάσεως. Ότι κεφάλαιο θα άφηνε στους μαθητές πριν, θα αφήσει και τώρα. Δηλαδή (όπως πολύ ωραία περιέγραψες), βαρεμάρα, πόνο στο κορμί από την στασιμότητα, κεφάλι καζάνι/άδειο και ένα ουφ επιτέλους! όταν τελειώνει.

 

Ο εκπαιδευτικός που κάνει ωραίο μάθημα δια ζώσης, θα κάνει και εξ'αποστάσεως. Υποδεέστερο βέβαια, γιατί χάνεται όλη αυτή η μαγεία της από κοντά ανθρώπινης επαφής (το είπαμε επανειλημένως ότι δεν αντικαθίσταται αυτό), αλλά ικανοποιητικό γιατί: α) Θα συνεχιστεί η ροή της γνώσης. Που είναι το κακό σε αυτό;!

Just now, kine είπε:

Ως σκοπό την διατήρηση της ροής της γνώσης όπως είπες, ναι η τεχνολογία μπορεί να αποτελέσει το μέσο.

Ως σκοπό την διατήρηση ή και την ενίσχυση της ψυχικής υγείας, τα μέα αυτά είναι επιβλαβή κι όχι ευεργετικά για τα παιδιά και τους δασκάλους.

Η γνώση (όχι η στείρα που είπαμε, ναι, κάποιοι αναπαράγουν) που προάγει την κριτική σκέψη, ωθεί στην αυτενέργεια, στην λήψη αποφάσεων, στην δημιουργία. Δεν είναι η γνώση αυτή παράγοντας ψυχικής ενδυνάμωσης;! β) Θα διατηρηθεί η ενότητα της ομάδας. Η τάξη είναι μια ομάδα, ένας "ζωντανός οργανισμός". Γεννημένος από τον εκπαιδευτικό και τους μαθητές. Η αλληλεπίδραση και η επικοινωνία των μελών τον θρέφει. Δεν είναι αυτά μέσα ψυχικής ενδυνάμωσης; Απουσία της παραδοσιακής τάξης πως θα τον διατηρήσουμε ζωντανό; Ή θεωρείς ότι δεν αξίζει; Κι αν δεν αξίζει η βιωσιμότητα της τάξης, τι αξίζει δηλαδή;!

Αντί λοιπόν να πούμε πως θα βοηθήσουμε τον εκπαιδευτικό να εμπνευστεί εκ νέου, να αποκτήσει εξειδικευμένη γνώση, αυτοπεποίθηση, τεχνολογικά μέσα για να κάνει το έργο του όσο καλύτερα μπορεί δεδομένης της κατάστασης (που όλοι ευχόμαστε να βελτιωθεί), λέμε όχι στην τηλε-εκπαίδευση οποιασδήποτε μορφής; Και στροφή σε άλλη μορφή γνώσης.

Just now, kine είπε:

Συντρέχουν σοβαρότατοι λόγοι για να αλλάξει η προηγούμενη ροή εκπαίδευσης.

Τι μορφή δηλαδή; Βάσει ποίου πλαισίου; Και διδαγμένη από ποιόν; Αλήθεια θα ήθελα να μας πεις τι προτείνεις;

 

4 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Όσο για το homeschooling, ειλικρινά εύχομαι να μην νομιμοποιηθεί ποτέ. Γιατί για κάθε 100 οικογένειες που θα θέλουν να το εφαρμόσουν, άντε οι 2,3, 5  θα το κάνουν σωστά έχοντας και τη μόρφωση και το ταλέντο και στις υπόλοιπες, αλλά σκεφτείτε πόσοι θα νομίζουν ότι ξέρουν πχ. μαθηματικά ή συντακτικό αλλά τελικά θα αφήσουν τεράστεια κενά στα παιδιά, πόσοι θα περάσουν ακραία ρατσιστικά κλπ μηνύματα στα παιδιά χωρίς να τα απαλύνει η τριβή με συμμαθητές και εκπαιδευτικούς άλλων απόψεων,και ακόμη χειρότερα, πώς θα περάσει το παιδί ενός βίαιου γονιού που θα αποκοπεί από κάθε άλλη επαφή. 

Αντιλαμβάνομαι το σκεπτικό σου, όμως κι εσύ πέφτεις στο σφάλμα της γενίκευσης. Η κατ'οίκον εκπαίδευση μπορεί να είναι ευεργετική υπό προϋποθέσεις, κατάλληλη δόμηση και οριοθέτηση. Και είναι νόμιμη σε εξαιρετικές περιπτώσεις ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Όσο για την σύνδεση με την παιδική κακοποίηση, επίσης αντιλαμβάνομαι πως το λες, ΑΛΛΑ αν όντως ενδιαφερόμαστε ως κοινωνία να εκλείψει το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης κι όχι απλώς να έχουν παρηγορία τα κακοποιημένα παιδιά, πρέπει να στραφούμε σε εξυγείανση άλλων θεσμών κι όχι κατά της κατ'οίκον εκπαίδευσης.

 

[Έσπερος]

Έχω κρατηθεί πολύ να μη σχολιάσω εδώ και σε οποιοδήποτε άλλο θέμα με θίγει την επαγγελματική μου αξιοπρέπεια αλλά υπέκυψα πάλι.

 

Ως ένα βαθμό συμφωνώ με την @kine. ΤΟ έχω ξαναγράψει, δεν θεωρώ υγιές να παρακαλάμε να κάθεται το παιδί μας όλη μέρα στον υπολογιστή. Γιατί αν το παιδί παρακολουθεί κάποιες ώρε ςσύγχρονη το πρωί και το μεσημεροαπόγευμα κάνει πα΄λι στον υπολογιστή ασκήσεις του σχολείου και όλων των εξοσχολικών, και κάνει μέσω υπολογιστή και γυμναστική και μουσική και δεν ξέρω κ εγώ τι άλλο, και λογικά θα επικοινωνέι έτσι και με τους φίλους του, αυτό εμένα μου ακούγεται αρρωστημένο. Εκτός αν η εναλλακτική ήταν να παίζει πάλι στον υπολογιστή, οπότε ναι, αν είναι έτσ προφανώς καλύτερα να μελετάει. 

 

Η επαφή με το σχολείο αλλά και η ανθρώπινη επαφή, όσο αποστειρωμένη κι αν είναι, ήταν αναγκαία κ εδώ είναι που διαφωνώ με την kine. Απλώς θεωρώ ότι αρκετοί γονείς έχουν μια σύγχυση και σύγχιση γιατί τους εξοργίζει ως φορολογούμενους πολίτες το ότι αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι βρέθηκαν χωρίς αντικείμενο εργασίας (γιατί δεν ήταν μόνο οι εκπαιδευτικοί, απλώς η δική τους απουσία έγινε αισθητή). Το δημόσιο υπολειτουργούσε σε πολλές υπηρεσίες. Το πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αυτό έτσι ώστε να είναι ευχαριστημένος ο φορολογούμενος, είναι ένα άλλο θέμα. το να θεωρείς όμως ότι η λύση είναι να κάνουν τα παιδιά γυμναστική και ωδική online, εγώ προσωπικά το θεωρώ αρρωστημένο. θα έλεγα ότι η σκέψη να έχει περικοπή μισθου όποιος δεν εργάζεται εξ αποστάσεως, μου ακούγεται πιο υγιής. δεν καταλαβαίνω αν υπάρχει πραγματική εγνοια για τις ανάγκες του παιδιού ή μόνο επιθυμία να είμαστε σίγουροι ότι ο γυμανστής δεν κάθεται. 

Just now, kine είπε:

Ως σκοπό την διατήρηση ή και την ενίσχυση της ψυχικής υγείας, τα μέα αυτά είναι επιβλαβή κι όχι ευεργετικά για τα παιδιά και τους δασκάλους.

με αυτό δεν συμφωνώ. δεν βρήκα καθόλου επιβλαβή την εξαποστάσεως. αντίθετα με βοήθησε γιατί αλλιώς θα ένιωθα πάλι σαν τη Μαίρη Παναγιωταρά όπως ένιωθα όλο το διάστημα που είχα άδεια. ΠΙστεύω κιόλας ότι αρκετά παιδιά τα βοήθησε. Είδα και καποιους που ντρέπονται να σηκώνουν χέρι, να ενδιαφέρονται πολύ έτσι που ήταν πιο απρόσωπο. Όμως δεν αδικώ και όπιο παιδί δεν ήθελε να κάνει τίποτα. Φαντάζομαι ότι στις οικογένειες αυτές θα υπήρχε μεγάλη ένταση για το θέμα και αυτό δεν το θεωρώ ωφέλιμο, όντως. 

 

Γενικά πιστεύω ότι πρε΄πει να είμαστε προετοιμασμένοι για τον νέο γύρω τηλεκπαίδευσης, εγώ του χρόνου σίγουρα θα προετοιμάσω τα παιδιά από πριν. Θα ήθελα να υπάρχει ένα σαφέστερο πλαίσιο όμως, όχι έτσι προαιρετικό, για να ξέρουμε κ τι απαιτήσεις θα έοχυμε από τα παιδιά. Φυσικά με τη διανομή του αναγκαίου εξοπλισμού σε όλους. Τα περίφημα λαπτοπ από το ΕΣΠΑ και τις δωρέες, όσο τα είδατε εσείς, άλλο τόσο τα είδαμε εμείς. Αλλά θεωρώ ότι πρέπει να γίνει με μέτρο. ΌΠως ξέρετε είμαι φιλόλογος οπότε δεν το λέω αυτό για να εξαιρέσω τα μαθήματά μου. 

[samsympan]

Just now, Έσπερος είπε:

Έχω κρατηθεί πολύ να μη σχολιάσω εδώ και σε οποιοδήποτε άλλο θέμα με θίγει την επαγγελματική μου αξιοπρέπεια αλλά υπέκυψα πάλι.

Εγώ δεν καταλαβαίνω ακόμη γιατί θίγεσαι; Τα κακώς κείμενα κατακρίνονται, όχι τα... καλώς. 

Εγώ μιλώ πάντα με πολύ σεβασμό στον θεσμό του εκπαιδευτικού, πάντως.

 

Just now, Έσπερος είπε:

Ως ένα βαθμό συμφωνώ με την @kine. ΤΟ έχω ξαναγράψει, δεν θεωρώ υγιές να παρακαλάμε να κάθεται το παιδί μας όλη μέρα στον υπολογιστή. Γιατί αν το παιδί παρακολουθεί κάποιες ώρε ςσύγχρονη το πρωί και το μεσημεροαπόγευμα κάνει πα΄λι στον υπολογιστή ασκήσεις του σχολείου και όλων των εξοσχολικών, και κάνει μέσω υπολογιστή και γυμναστική και μουσική και δεν ξέρω κ εγώ τι άλλο, και λογικά θα επικοινωνέι έτσι και με τους φίλους του, αυτό εμένα μου ακούγεται αρρωστημένο. Εκτός αν η εναλλακτική ήταν να παίζει πάλι στον υπολογιστή, οπότε ναι, αν είναι έτσ προφανώς καλύτερα να μελετάει. 

Που είδες να συμβαίνει αυτή η κατάσταση που περιγράφεις; Εννοώ παιδιά ολημερίς κι ολονυχτίς να μελετούν μπροστά στην οθόνη. Οι γονείς πιστεύεις αλήθεια αυτό που θέλουν (για τα παιδιά τους μιλώ) είναι να γίνουν ζόμπι μπροστά σε οθόνες με ασκήσεις μαθηματικών, φυσικής, αρχαίων, μουσικής, γυμναστικής και δεν ξερω τι άλλο;! Αν είχε εμφανιστεί αυτό που λες, αυτό θα σχολιάζαμε τώρα. Το ακριβώς αντίθετο φαινόμενο εμφανίστηκε κι αυτό σχολιάζουμε.

 

Στα υπόλοιπα συμφωνώ. Εκτός από το ότι δεν βρίσκω αρρωστημένο να κάνει ένα παιδί μισή ώρα-45' 2 φορές την εβδομάδα πχ γυμναστική ή ωδική online εφόσον του αρέσει και το επιζητά (δεν νομίζω οτι τα κάνει κανείς αυτά καταναγκαστικά).

[arieta]

Just now, Έσπερος είπε:

Το πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αυτό έτσι ώστε να είναι ευχαριστημένος ο φορολογούμενος, είναι ένα άλλο θέμα. το να θεωρείς όμως ότι η λύση είναι να κάνουν τα παιδιά γυμναστική και ωδική online, εγώ προσωπικά το θεωρώ αρρωστημένο. θα έλεγα ότι η σκέψη να έχει περικοπή μισθου όποιος δεν εργάζεται εξ αποστάσεως, μου ακούγεται πιο υγιής. δεν καταλαβαίνω αν υπάρχει πραγματική εγνοια για τις ανάγκες του παιδιού ή μόνο επιθυμία να είμαστε σίγουροι ότι ο γυμανστής δεν κάθεται. 

 

Eπειδή προφανώς αναφέρεσαι σε αυτό που έγραψα εγώ , μπορείς να μας πεις γιατί θεωρείς αρρωστημένο ο δάσκαλος μουσικής να κάνει μάθημα online?? Αυτό δεν είναι το αντικείμενό του? Για αυτό δεν πληρώνεται από το Μάρτιο?  Δεν υπάρχει δηλαδή διδακτική ύλη? Δεν μπορεί να προετοιμάσει ένα μάθημα να το διδάξει δικτυακά? Επί εποχής καραντίνας , δεν μπορεί ο δάσκαλος φυσικής αγωγής να μαζέψει όσα παιδιά ενδιαφέρονται και να τους κάνει ασκήσεις οι οποίες να είναι προσαρμοσμένες στην ηλικία τους για να της κάνουν σπίτι?  Να τα επιβλέψει? Να τους πει αν τα κάνουν σωστά ή λάθος, να τα καθοδηγήσει , να τα παροτρύνει όπως θα γινόταν σε μια αίθουσα γυμναστικής. Δεν μιλάμε για εθελοντισμό εδώ.. Η δουλειά του είναι, έχει πληρωθεί για τη φυσική αγωγή των παιδιών .   Δεν μπορεί ο δάσκαλος αγγλικών , γαλλικών γερμανικών να διδάξει online ως όφειλε και όπως έπρεπε να διδάσκονται οι ξένες γλώσσες?

 

Οι δάσκαλοι των ιδιωτικών οργανισμών μια χαρά κάνουν και γλώσσες και μουσική και γυμναστική online και οι γονείς το δέχονται επίσης γιατί το έχουν ανάγκη τα παιδιά τους. Οι δημόσιοι υπάλληλοι καθηγητές το θεωρούν αρρωστημένο !!!?. Δηλαδή το φυσικό είναι πχ ο καθηγητής φυσικής αγωγής να στέλνει 2 βιντεάκια youtube ανά βδομάδα , τα ίδια σε όλες τις τάξεις που διδάσκει και καθάρισε από Μάρτιο μέχρι Σεπτέμβριο ( με διακοπή τις μέρες του Πάσχα γιατί  έπεφτε βαρύ στο πρόγραμμα). 

 

 

Έχει μάλλον τόσο εντρυφήσει μέσα σας το ότι είστε δημόσιοι υπάλληλοι παλιάς κοπής που το να κάνει τη δουλειά του ακέραια το θεωρείτε αρρωστημένο. Το ότι προτείνεις περικοπές , ξέρω ότι το προτείνεις εκ του ασφαλούς γιατί δεν έχει προταθεί κάτι και ούτε φυσικά θα επιστρέψετε ποτέ μισθό που δεν δουλέψατε.

Just now, samsympan είπε:

 

 

Just now, samsympan είπε:

 

 

Στα υπόλοιπα συμφωνώ. Εκτός από το ότι δεν βρίσκω αρρωστημένο να κάνει ένα παιδί μισή ώρα-45' 2 φορές την εβδομάδα πχ γυμναστική ή ωδική online εφόσον του αρέσει και το επιζητά (δεν νομίζω οτι τα κάνει κανείς αυτά καταναγκαστικά).

 

Όταν οι ίδιοι οι δάσκαλοι θεωρούν ότι είναι αρρωστημένο να διδάσκεσαι μουσική και φυσική αγωγή οn line , εφόσον σου παρέχονται τα μέσα, τότε εμφανίζονται 5-6 μαθητές , οι σκληροπηρυνικοί. Αν αντί να αποθαρρύνουν οι διδάσκοντες, ενθάρρυναν τη συμμετοχή των μαθητών,  τότε θα εμφανιζόταν όλη η τάξη.

Επεξεργάστηκαν 14 Μαίου,2020 by arieta

[vicky86]

Εγω πραγματικα δ καταλαβαινω πως εβγαλε αυτα τα συμπερασματα η κινε

Το θεμα δ ειχε σχεση με το τι θα θελαμε να αλλαξει γενικα στα σχολεια

Ουτε αν θελουμε να επιστρεψουν τα παιδια σε φυσικη ταξη τωρα

Μια συζητηση ηταν να δουμε τι κανουν οι αλλοι, για να καλυτερεψουμε ολοι τις συνθηκες αυτου που εχουμε

Η συμβολη μου λογω μικρων παιδιων δ μπορει να ειναι ιδια με γονεις μαθητων στο δημοτικο η μεγαλυτερους

Ο μικρος 3,5χρ δ θα κατσει να κανει μαθημα διαδικτυακα, κ ετσι κ αλλιως κ στον παιδικο δ τον πηγαινα για το μαθημα, αλλα την επαφη. Ενα τηλ απο τις δασκαλες η αληθεια ειναι δ θα με χαλαγε τοσο καιρο

Ουτε καν για την μεγαλη 5,5χρ δ θεωρω την τηλεκπαιδευση απαραιτητη τωρα μαλιστα 1μηνα πριν την ληξη, η ασυγχρονη πηγε εξαιρετικα ομως

Παρολα αυτα, χθες συμμετειχαν τα 3/4της ταξης της στο πρωτο μαθημα, ηταν μιση ωριτσα, υπηρχαν τεχνικα θεματα, αλλα το χαρηκαν τα παιδια. Κ νηπια κ προνηπια. Εμενα δυο πραγματα μου αρεσαν κυριως χθες. Που ζωγραφιζαν ολα μαζι στην οθονη, κ εγιναν ζωγραφιες απο 15παιδακια ταυτοχρονα, κ το τραγουδακι που ειπαν στο τελος που λεγανε κ οταν τελειωνε το σχολειο το μεσημερι

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Το πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αυτό έτσι ώστε να είναι ευχαριστημένος ο φορολογούμενος, είναι ένα άλλο θέμα. το να θεωρείς όμως ότι η λύση είναι να κάνουν τα παιδιά γυμναστική και ωδική online, εγώ προσωπικά το θεωρώ αρρωστημένο. θα έλεγα ότι η σκέψη να έχει περικοπή μισθου όποιος δεν εργάζεται εξ αποστάσεως, μου ακούγεται πιο υγιής. δεν καταλαβαίνω αν υπάρχει πραγματική εγνοια για τις ανάγκες του παιδιού ή μόνο επιθυμία να είμαστε σίγουροι ότι ο γυμανστής δεν κάθεται. 

Θα απαντήσω να το δεις από τη σκοπιά ενός δωδεκάχρονου και όχι ενός δίχρονου. Ενός δωδεκάχρονου που οι γονείς του εργάζονται και που έχει κλειστεί μέσα, με μόνο μέσα επαφής με τον έξω κόσμο τα ηλεκτρονικά. Που έχει την εναλλακτική να μιλάει με τους φίλους του από το tiktok, το fortnite κλπ όλη μέρα, ή να περάσει μία ώρα κάνοντας online γυμναστική με την καθηγήτρια και τους φίλους του, να γράψει μία έκθεση που μετά θα τη συζητήσει έστω μέσω email με τη φιλόλογό του και να μπει σε ένα μάθημα φυσικής που θα είναι το 1/2 όσο αποδοτικό θα ήταν δια ζώσης, αλλά και πάλι θα είναι μάθημα.

Δεν είναι ότι με ενοχλεί απλά ότι ο α ή β γυμναστής δεν εργάζεται αλλά αμοίβεται, με ενοχλεί ότι έχει γραμμένο το καλό των μαθητών του εκεί που δεν πιάνει μελάνι, και ακόμη χειρότερα ότι μου μπαίνει η τραγική υποψία ότι καλείται να διδάξει παιδιά χωρίς να έχει ιδέα για το πώς σκέφτονται και αισθάνονται τα παιδιά και πόσο καλό τους έκαναν αυτή την περίοδο οι καθηγητές που με κάποιο τρόπο έδωσαν το παρόν.

Όσο για τις εκπαιδετικές ανάγκες του παιδιού, πλέον και εμείς που καθυστερούσαμε το φροντιστήριο όσο γινόταν και ελπίζαμε μόνο για τρίτη λυκείου, θα γράψουμε τα παιδιά σε φροντιστήριο το καλοκαίρι να καλύψουν την ύλη σε όσα μαθήματα δε διδάχτηκε, όπως έκαναν ήδη πολλοί άλλοι γονείς. Τα δε φροντιστήρια λειτουργούν διαδικτυακά, συνήθως με τα προσωπικά μέσα των καθηγητών. Εκεί όμως, για λόγους που δε θα αναλύσω πάλι, και η ύλη βγαίνει και δραστηριότητες για επαφή των παιδιών, τύπου διαδικτυακά κουίζ, πάρτυ κλπ οργανώνονται, σαν προσωρινό υποκατάστατο της ανθρώπινης επαφής, όπως και σε όλες τις εταιρείες που δουλεύουμε για την ασφάλειά μας από το σπίτι, και σκαρφιζόμαστε διαδικτυακές σαχλαμάρες στα διαλείμματα, για να διατηρήσουμε έστω έτσι μία ανθρώπινη επαφή.

[samsympan]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Θα απαντήσω να το δεις από τη σκοπιά ενός δωδεκάχρονου και όχι ενός δίχρονου. Ενός δωδεκάχρονου που οι γονείς του εργάζονται και που έχει κλειστεί μέσα, με μόνο μέσα επαφής με τον έξω κόσμο τα ηλεκτρονικά. Που έχει την εναλλακτική να μιλάει με τους φίλους του από το tiktok, το fortnite κλπ όλη μέρα, ή να περάσει μία ώρα κάνοντας online γυμναστική με την καθηγήτρια και τους φίλους του, να γράψει μία έκθεση που μετά θα τη συζητήσει έστω μέσω email με τη φιλόλογό του και να μπει σε ένα μάθημα φυσικής που θα είναι το 1/2 όσο αποδοτικό θα ήταν δια ζώσης, αλλά και πάλι θα είναι μάθημα.

Θα απαντήσω από την σκοπιά του (πρώην) εκπαιδευτικού. Ετοιμάζω πάντα το μάθημα της-των επόμενων ημερών με δομή (στόχους, υλικά, περιγραφή, διαδικασία, αξιολόγηση, επανατροφοδότηση). Ξέρω τους μαθητές μου. Τις δυνατότητες, τις αδυναμίες, τα ταλέντα, τις αγωνίες, κλπ του καθενός. Κάθε ημέρα είναι μια πρόκληση. Είμαι σε συνεχή αλληλεπίδραση με όλους και δουλεύω με κάθε έναν ξεχωριστά και με όλους μαζί για να προάγω γνώση και αξίες. Είμαι σε συνεχή αυτοαξιολόγηση του έργου μου. Δοκιμάζω, πειραματίζομαι, διορθώνω, βελτιώνομαι. Είμαι σε επικοινωνία με τις οικογένειες, γνωρίζω τις ανησυχίες τους, τις προσδοκίες του για τα παιδιά τους.

Και περνάμε στο κλείσιμο των σχολείων... και... εεε... 

α) Βλέπω παντού λάθος χειρισμούς και εμπόδια. Μου λείπει η τάξη μου αλλά αφού δεν μπορούμε να είμαστε μαζί, τουλάχιστον μην τους βλάψω εθίζοντας τους σε εργαλεία ψυχικής φθοράς και στερόντας τους την ανεμελειά της ηλικίας τους.

β) Δεν μπορώ να περάσω μια μέρα μακριά από τους μαθητές μου (κι αυτοί από εμένα). Ψάχνω, βρίσκω, μελετώ, ενημερώνομαι όσο μπορώ προκειμένου να επιτελέσω το έργο μου όσο καλύτερα μπορώ με τα μέσα που έχω. Και σε δεύτερο χρόνο απαιτώ από τους αρμοδίους να με υποστηρίξουν καταλλήλως (άυλα -με γνώση, με αναγνώριση- και υλικά -με εξοπλισμό, υποδομές-) στο έργο μου.

γ) Εντάξειιι, δεν το έχω και πολύ με την τεχνολογία...

[Έσπερος]

Τα θέλει ο πισινός μου να μπαινω για να διαβαζω προσβολές οπως φαινεται, ιδιως απο την @arieta. 

 

Κωμικο εως γελοιο και αρρωστημένο θεωρω να κανει ειτε γονιος ειτε ενήλικας ονλαιν οποιαδηποτε δραστηριοτητα δεν εχει γραφική δουλεια, ειτε μιλαμε για χομπι ειτε για τα εξωσχολικά ειτε για τα μαθηματα του σχολειου. Δλδ διαφορα που εχω ακουσει για μουσικοκινητική, ταεκβοντο, κιθάρα, χορο κλπ. Δλδ θα το θεωρουσα και απάτη και κοροϊδια εκ μερους του επαγγελματία που το προσφερει και θα ελεγα κοιτα τον γελοιο τι κανει για να μη χασει τα διδακτρα. Να πω ότι ετοιμάζεται καποιος για το δίπλωμα πιάνου κ θρλει μια καθοδηγηση, να το καταλαβω. να δινεις για δίπλωμα ξένων γλωσσών, να το καταλαβω. να γινεται μια εβδομαδιαία συναντηση για να τα λεμε και να ξεσκάμε, επισης το καταλαβαινω κ δεν το θεωρω και κακο. 

 

και φυσικα καταλαβαινω την α αγνή του παιδιού να έρθει σε επαφή με τους συμμαθητές του κ με τους δασκάλους του. Δεν θεωρω λογικο ομως να περιμενουμε να κανει 4 ωρες τηλεδιάσκεψη το νηπιο για να βεβαιωθούμε οτι πιανει τοπο ο μισθος της νηπιαγωγού. Πατσι ανω απο το μισαωρο μου φαινεται υπερβολικο και λογικα ειναι  κ ανθυγιεινό. Και φυσικα τα μεγαλυτερα παιδια χρεθαζονται επαφη με το σχολείο κ ισως κ παράδοση παρακάτω εξ αποστασεως, σε οποία ενότητα προσφέρεται. Αλλά εξακολουθώ να μην είμαι πεπεισμένη ότι έχουν ανάγκη καθοδηγούμενων δραστηριοτήτων σε μαθήματα ελεύθερα κ καλλιτεχνικά, όπως η φυσική αγωγή ή η μουσική ή τα εικαστικά. Δεν λεω οτι κ εγω δεν ενοχλήθηκα απο καποιους συναδελφους μου αυτων των ειδικοτήτων που ουτε στις συνεδριασεις μας δεν μπηκαν στον κοπο να συνδεθούν μεχρι που τους εβαλε χερι ο διευθυντης. απλως διαχωρίζω το τι ενοχλεί εμένα που -όπως σας αρέσει να λέτε- θα πάρω τον ίδιο μισθό με τη γυμνάστρια που έστελνε βιντεάκια (ειναι κ φιλη μας κ ο αντρας μ εχει ξενερώσει απιστευτα μαζι της), απο το τι ηταν αναγκαιο για τα παιδιά. Οταν σε μια οικογενεια έτρεχαν κ δεν έφταναν ποιος θα πρωτοκαθισει στον υπολογιστη δεν καταλαβαινω τι οφελος θα ειχε το αγχος μην τυχον δεν στειλει το παιδι την εργασια της τεχνολογίας κ παρεξηγηθει η καθηγητρια. 

 

Και γενικα θεωρω θλιβερή κατασταση της εποχης μας να πιστευουμε οτι τα παιδια δεν εχουν τροπο να επινοήσουν δραστηριοτητες, τα κανουν ολα στον υπολογιστη κ πρεπει καποιος να τους πει τι θα κανουν. Δεν το λεω αυτο σαν λογο για να μην γινεται τηλεκπαίδευση. Το λεω γιατι οταν αναρωτιεμαι αν θεωρουμε φυσιολογικο κ επιθυμητό να ειναι τα παιδια τοσες ωρες καλωδιωμένα εστω κ για μελετη,  η μονη απαντηση ειναι οτι ετσι πι αλλιως θα ηταν στον υπολογιστη. δεν υπαρχουν βιβλια, δεν υπαρχουν κατασξευες, δεν υπερχει ζωγραφική, δεν τπαρχει μια βολτε στο τετράγωνο; πρεπει να γινουν ονλαιν αυτα ολα; 

[samsympan]

Μα @Έσπερος εσύ δεν κάνεις κριτική της τηλε-εκπαίδευσης. Κάνεις κριτική της κακής εφαρμογής της τηλε-εκπαίδευσης. Και κανείς, μα κανείς δεν διαφωνεί πάνω σε αυτό!

 

Εδώ διαφωνούμε

Just now, Έσπερος είπε:

Κωμικο εως γελοιο και αρρωστημένο θεωρω να κανει ειτε γονιος ειτε ενήλικας ονλαιν οποιαδηποτε δραστηριοτητα δεν εχει γραφική δουλεια, ειτε μιλαμε για χομπι ειτε για τα εξωσχολικά ειτε για τα μαθηματα του σχολειου. Δλδ διαφορα που εχω ακουσει για μουσικοκινητική, ταεκβοντο, κιθάρα, χορο κλπ. Δλδ θα το θεωρουσα και απάτη και κοροϊδια εκ μερους του επαγγελματία που το προσφερει και θα ελεγα κοιτα τον γελοιο τι κανει για να μη χασει τα διδακτρα.

αλλά ok, πρόκειται για ένα ολόκληρο επιστημονικό τομέα με μεταπτυχιακές-διδακτορικές-μεταδιδακτορικές σπουδές, αυτόν της "Εκπαίδευσης και Νέες Τεχνολογίες" που δεν έχει νόημα τώρα να το συζητήσουμε αυτό. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τα πάντα.

 

Just now, Έσπερος είπε:

Το λεω γιατι οταν αναρωτιεμαι αν θεωρουμε φυσιολογικο κ επιθυμητό να ειναι τα παιδια τοσες ωρες καλωδιωμένα εστω κ για μελετη,  η μονη απαντηση ειναι οτι ετσι πι αλλιως θα ηταν στον υπολογιστη.

Ποιος το υποστηρίζει αυτό;! Κανείς λογικός! Η απάντηση είναι: "Αντί να είναι καλωδιωμένα σε μη δημιουργικά-σκοτεινά μονοπάτια, να είναι σε μονοπάτια γνώσης"... όχι ώρες ατελείωτες που να του ρουφούν την ζωή φυσικά! Τόσες όσες και με την ευελιξία που χρειάζεται, και τις προσαρμογές που χρειάζεται και την επαγρύπνηση που χρειάζεται.

[Έσπερος]

Just now, samsympan είπε:

λλά ok, πρόκειται για ένα ολόκληρο επιστημονικό τομέα με μεταπτυχιακές-διδακτορικές-μεταδιδακτορικές σπουδές, αυτόν της "Εκπαίδευσης και Νέες Τεχνολογίες" που δεν έχει νόημα τώρα να το συζητήσουμε αυτό. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τα πάντα

Γνωρίζω και τι σημαίνει εκπαίδευση έξ αποστάσεως και εκπαίδευση με νέες τεχνολογίες όσο κ αν σου κάνει εντύπωση. δεν ειμαστε πλεμπα οσοι δουλευουμε στο δημοσιο, εχουμε κανει σπουδες, επιμορφώσεις, εχουμε επιστημονικο εργο.

 

Η εξ αποστασεως δεν είναι απλά "αυτό που θα κάναμε στην τάξη το κάνουμε τώρα μέσω βίντεο". Έχει σχεδιασμό στοχοθεσίας κ προσαρμογή στα εκάστοτε εργαλεία κ στο κοινό που απευθύνεται κλπ, όπως πχ είναι τα πανεπιστημιακά προγράμματα εξ αποστάσεως. Το να καθομαστε γυρω απο την οθονη να χτυπάμε παλαμάκια στην καθηγήτρια της μουσικό κινητικής που αυτοδιαφημίζεται ως σούπερ ξεχωριστή επαγγελματίας επειδή "κανει διαδικτυακό μαθημα", ειναι κατι τελειως διαφορετικο. αυτο προσπαθω να στηλιτεύσω γιατι το βρισκω κωμικό: τους γονεις που λένε με ενθουσιασμό για τον τάδε δάσκαλο -σχολείου ή εξωσχολικού- που περιαυτολογεί σε κ αυτοπροβαλλεται για μια παρωδία διδασκαλίας. όταν το χέρι σου έχει λάθος θέση στο πιάνο, δεν ειναι μαθημα να σου λεει ο δασκαλος απο το skype "παρ το λιγο δεξιά" σαν να σου δίνει οδηγίες να παρκάρεις. πρέπει να σου πιάσει το χέρι, να παίξετε μαζι, να σε καθοδηγήσει στη χρήση του πεντάλ στο συηλεκρθμενο πιάνο με τη συγκεκριμένη ακουστική κλπ. Δεν γίνονται αυτά από το Ίντερνετ. Σ αυτό είναι η ένσταση μου. Όχι στην επικοινωνία. Ωραία ειναι η επικοινωνια. απλώς θεωρώ πιο τίμιο για τον επαγγελματία κ πιο υγιές για το παιδι, αντι να παριστάνουμε οτι του διδάσκουμε σονατινες μεσω ιντερνετ, να του στειλουμε παρτιτούρες για να παίξει Μπήτλς ή βιντεάκια για να ακούσει κάποια ωραια κομματια οποιουδήποτε ειδους μουσικης. Δεν μιλαω σαν εκπαιδευτικος τωρα, μιλαω σαν γονιος. Σαν εκπαιδευτικός είδα την ανταπόκριση όποτε έβαλα κάτι πιο εναλλακτικό. Το έκαναν ελάχιστοι γιατί φαινόταν ότι δεν είχε σχέση με τη ύλη. Σε οσους έβαζαν ασκήσεις που απαντιουνται με τη βοήθεια λυσσαριων, έστελναν όλοι. Όσοι βάλαμε και άλλου τύπου ασκήσεις, ειδαμε διαφορα στην ανταποκριση αναλογα με τη δραστηριοτητα. Δεν φταινε τα παιδια γι αυτο. Η μούχλα που εχει εμποδίσει τη σκεψη ολων, γονιων, μαθητων, εκπαιδευτικων, για τους βαθμους, την υλη και τις εξετάσεις. Για αυτό αντιδρω στο θεμα της τηλεκπαίδευσης, οταν παμε να επαναλάβουμε ολη την ιδια ρουτινα, ενώ έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι διαφορετικό. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, samsympan είπε:

 

γ) Εντάξειιι, δεν το έχω και πολύ με την τεχνολογία...

Noμίζω ότι αυτή είναι η τίμια απάντηση για τους περισσότερους εκπαιδευτικούς. Και το online μάθημα θέλει κατάρτιση και κόπο για να είναι καλό. 

Που ναι, γίνεται και υπάρχει, αλλά είναι δύσκολο. 

[Έσπερος]

Just now, samsympan είπε:

Ποιος το υποστηρίζει αυτό;! Κανείς λογικός! Η απάντηση είναι: "Αντί να είναι καλωδιωμένα σε μη δημιουργικά-σκοτεινά μονοπάτια, να είναι σε μονοπάτια γνώσης"... όχι ώρες ατελείωτες που να του ρουφούν την ζωή φυσικά! Τόσες όσες και με την ευελιξία που χρειάζεται, και τις προσαρμογές που χρειάζεται και την επαγρύπνηση που χρειάζεται.

Αν αθροίσεις τις προσδοκίες γονέων που διατυπώθηκανβ εδώ, φαίνεται ότι κατά μέσο όρο θεωρείται αυτονόητη μια τουλάχιστον 4ωρη σύγχρονη το πρωί, που λογικά θα θέλει και ας πούμε μια δίωρη μελέτη, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας θα γίνει στον υπολογιστή ή με συνδυασμό υπολογιστή και τετραδίου/βιβλίου. Και μετά, το κάθε παιδί έχει το απόγευμα τουλάχιστον ένα εξωσχολικό, άρα πάμε για μία ώρα ακόμα τουλάχιστον μάθημα συν άλλο τόσο μελέτη. Κι αν κάτσει να μιλήσει και με κανέναν φίλο, ή αν κάνει και ονλάιν προπόνηση στο επί κοντώ, πρακτικά θα είναι όλη τη μέρα στον υπολογιστή. Δηλαδή φωνάζουμε για τη στατικότητα του εκπαιδευιτκύο συστήματος που θέλει τα παιδιά ακίνητα και αμίλητα στην καρέκλα, και τελικά αποζητούμε όχι μόνο να είναι καθισμένα, αλλά να είναι και καλωδιωμένα. Το γιατί αναρωτιέμαι; Θεωρούμε ότι είναι καλό για τα παιδιά ή απλώς θέλουμε να δούμε τον δημόσιο υπάλληλο να δουλεύει; ΜΙα ειλικρινή απάντηση δεν έχω πάρει. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Τα θέλει ο πισινός μου να μπαινω για να διαβαζω προσβολές οπως φαινεται, ιδιως απο την @arieta. 

 

Κωμικο εως γελοιο και αρρωστημένο θεωρω να κανει ειτε γονιος ειτε ενήλικας ονλαιν οποιαδηποτε δραστηριοτητα δεν εχει γραφική δουλεια, ειτε μιλαμε για χομπι ειτε για τα εξωσχολικά ειτε για τα μαθηματα του σχολειου. Δλδ διαφορα που εχω ακουσει για μουσικοκινητική, ταεκβοντο, κιθάρα, χορο κλπ. Δλδ θα το θεωρουσα και απάτη και κοροϊδια εκ μερους του επαγγελματία που το προσφερει και θα ελεγα κοιτα τον γελοιο τι κανει για να μη χασει τα διδακτρα. Να πω ότι ετοιμάζεται καποιος για το δίπλωμα πιάνου κ θρλει μια καθοδηγηση, να το καταλαβω. να δινεις για δίπλωμα ξένων γλωσσών, να το καταλαβω. να γινεται μια εβδομαδιαία συναντηση για να τα λεμε και να ξεσκάμε, επισης το καταλαβαινω κ δεν το θεωρω και κακο. 

 

και φυσικα καταλαβαινω την α αγνή του παιδιού να έρθει σε επαφή με τους συμμαθητές του κ με τους δασκάλους του. Δεν θεωρω λογικο ομως να περιμενουμε να κανει 4 ωρες τηλεδιάσκεψη το νηπιο για να βεβαιωθούμε οτι πιανει τοπο ο μισθος της νηπιαγωγού. Πατσι ανω απο το μισαωρο μου φαινεται υπερβολικο και λογικα ειναι  κ ανθυγιεινό. Και φυσικα τα μεγαλυτερα παιδια χρεθαζονται επαφη με το σχολείο κ ισως κ παράδοση παρακάτω εξ αποστασεως, σε οποία ενότητα προσφέρεται. Αλλά εξακολουθώ να μην είμαι πεπεισμένη ότι έχουν ανάγκη καθοδηγούμενων δραστηριοτήτων σε μαθήματα ελεύθερα κ καλλιτεχνικά, όπως η φυσική αγωγή ή η μουσική ή τα εικαστικά. Δεν λεω οτι κ εγω δεν ενοχλήθηκα απο καποιους συναδελφους μου αυτων των ειδικοτήτων που ουτε στις συνεδριασεις μας δεν μπηκαν στον κοπο να συνδεθούν μεχρι που τους εβαλε χερι ο διευθυντης. απλως διαχωρίζω το τι ενοχλεί εμένα που -όπως σας αρέσει να λέτε- θα πάρω τον ίδιο μισθό με τη γυμνάστρια που έστελνε βιντεάκια (ειναι κ φιλη μας κ ο αντρας μ εχει ξενερώσει απιστευτα μαζι της), απο το τι ηταν αναγκαιο για τα παιδιά. Οταν σε μια οικογενεια έτρεχαν κ δεν έφταναν ποιος θα πρωτοκαθισει στον υπολογιστη δεν καταλαβαινω τι οφελος θα ειχε το αγχος μην τυχον δεν στειλει το παιδι την εργασια της τεχνολογίας κ παρεξηγηθει η καθηγητρια. 

 

Και γενικα θεωρω θλιβερή κατασταση της εποχης μας να πιστευουμε οτι τα παιδια δεν εχουν τροπο να επινοήσουν δραστηριοτητες, τα κανουν ολα στον υπολογιστη κ πρεπει καποιος να τους πει τι θα κανουν. Δεν το λεω αυτο σαν λογο για να μην γινεται τηλεκπαίδευση. Το λεω γιατι οταν αναρωτιεμαι αν θεωρουμε φυσιολογικο κ επιθυμητό να ειναι τα παιδια τοσες ωρες καλωδιωμένα εστω κ για μελετη,  η μονη απαντηση ειναι οτι ετσι πι αλλιως θα ηταν στον υπολογιστη. δεν υπαρχουν βιβλια, δεν υπαρχουν κατασξευες, δεν υπερχει ζωγραφική, δεν τπαρχει μια βολτε στο τετράγωνο; πρεπει να γινουν ονλαιν αυτα ολα; 

 

Δε μιλάω όμως για παιδιά 2 και 3 ετών, το θυμίζω αυτό. 

Οι γονείς δουλεύουν, το παιδί είναι σε καραντίνα. Να πάρω παράδειγμα τα δικά μου, που έχουν και χόμπι και διαβάζουν και βιβλία.

Θα διαβάσουν ένα μυθιστόρημα, μία ώρα και δύο ώρες τη μέρα. Θα ασχοληθούν καμιά ώρα ακόμη με το πιάνο, την κιθάρα κλπ. Έχουν και αδέρφια τα δικά μου, θα παίξουν και μερικά επιτραπέζια, θα κάνουν καμιά δουλειά στο σπίτι μαζί, έχουμε αυλή, θα παίξουν και λίγο μπάλα. 

Πόσες ώρες όμως μπορούν να ασχοληθούν με κάτι εποικοδομητικό, και με δική τους πρωτοβουλία χωρίς καθοδηγηση;

Αυτό που όλα τα παιδιά τελικά θα κάνουν είναι να καταλήξουν μπροστά από ηλεκτρονικά και αν κάποιος πει όχι, θα πει ψέματα. Αν ειλικρινά υπάρχει ενήλικας που πιστεύει ότι παιδί 8 και πάνω ετών δεν πέρασε άπειρες ώρες αυτό τον καιρό μπροστά από μία οθόνη, ζει σε παράλληλο σύμπαν. Μάλωνα τα δικά μου που τυπικά παίζουν 1-2 ώρες ηλεκτρονικά με φίλους διαδικτυακά, και βλέπουν και 1-2 ώρες netflix, μετά κατάλαβα ότι οι περισσότεροι γνωστοί παίζουν 5-6ώρες αυτόν τον καιρό και βλέπουν άλλες τόσες σειρές. Τι να κάνει ένα μοναχοπαίδι που οι γονείς του εργάζονται και είναι αποκλεισμένο σε ένα διαμέρισμα; Να ανοίξει μόνο του το βιβλίο να διαβάσει τα παρακάτω στην ιστορία με τη βοήθεια του youtube; Αν γινόταν αυτό, δε θα υπήρχαν σχολεία.

[arieta]

Just now, Έσπερος είπε:

Τα θέλει ο πισινός μου να μπαινω για να διαβαζω προσβολές οπως φαινεται, ιδιως απο την @arieta. 

 

Κωμικο εως γελοιο και αρρωστημένο θεωρω να κανει ειτε γονιος ειτε ενήλικας ονλαιν οποιαδηποτε δραστηριοτητα δεν εχει γραφική δουλεια, ειτε μιλαμε για χομπι ειτε για τα εξωσχολικά ειτε για τα μαθηματα του σχολειου. Δλδ διαφορα που εχω ακουσει για μουσικοκινητική, ταεκβοντο, κιθάρα, χορο κλπ. Δλδ θα το θεωρουσα και απάτη και κοροϊδια εκ μερους του επαγγελματία που το προσφερει και θα ελεγα κοιτα τον γελοιο τι κανει για να μη χασει τα διδακτρα. Να πω ότι ετοιμάζεται καποιος για το δίπλωμα πιάνου κ θρλει μια καθοδηγηση, να το καταλαβω. να δινεις για δίπλωμα ξένων γλωσσών, να το καταλαβω. να γινεται μια εβδομαδιαία συναντηση για να τα λεμε και να ξεσκάμε, επισης το καταλαβαινω κ δεν το θεωρω και κακο. 

 

και φυσικα καταλαβαινω την α αγνή του παιδιού να έρθει σε επαφή με τους συμμαθητές του κ με τους δασκάλους του. Δεν θεωρω λογικο ομως να περιμενουμε να κανει 4 ωρες τηλεδιάσκεψη το νηπιο για να βεβαιωθούμε οτι πιανει τοπο ο μισθος της νηπιαγωγού. Πατσι ανω απο το μισαωρο μου φαινεται υπερβολικο και λογικα ειναι  κ ανθυγιεινό. Και φυσικα τα μεγαλυτερα παιδια χρεθαζονται επαφη με το σχολείο κ ισως κ παράδοση παρακάτω εξ αποστασεως, σε οποία ενότητα προσφέρεται. Αλλά εξακολουθώ να μην είμαι πεπεισμένη ότι έχουν ανάγκη καθοδηγούμενων δραστηριοτήτων σε μαθήματα ελεύθερα κ καλλιτεχνικά, όπως η φυσική αγωγή ή η μουσική ή τα εικαστικά. Δεν λεω οτι κ εγω δεν ενοχλήθηκα απο καποιους συναδελφους μου αυτων των ειδικοτήτων που ουτε στις συνεδριασεις μας δεν μπηκαν στον κοπο να συνδεθούν μεχρι που τους εβαλε χερι ο διευθυντης. απλως διαχωρίζω το τι ενοχλεί εμένα που -όπως σας αρέσει να λέτε- θα πάρω τον ίδιο μισθό με τη γυμνάστρια που έστελνε βιντεάκια (ειναι κ φιλη μας κ ο αντρας μ εχει ξενερώσει απιστευτα μαζι της), απο το τι ηταν αναγκαιο για τα παιδιά. Οταν σε μια οικογενεια έτρεχαν κ δεν έφταναν ποιος θα πρωτοκαθισει στον υπολογιστη δεν καταλαβαινω τι οφελος θα ειχε το αγχος μην τυχον δεν στειλει το παιδι την εργασια της τεχνολογίας κ παρεξηγηθει η καθηγητρια. 

 

Και γενικα θεωρω θλιβερή κατασταση της εποχης μας να πιστευουμε οτι τα παιδια δεν εχουν τροπο να επινοήσουν δραστηριοτητες, τα κανουν ολα στον υπολογιστη κ πρεπει καποιος να τους πει τι θα κανουν. Δεν το λεω αυτο σαν λογο για να μην γινεται τηλεκπαίδευση. Το λεω γιατι οταν αναρωτιεμαι αν θεωρουμε φυσιολογικο κ επιθυμητό να ειναι τα παιδια τοσες ωρες καλωδιωμένα εστω κ για μελετη,  η μονη απαντηση ειναι οτι ετσι πι αλλιως θα ηταν στον υπολογιστη. δεν υπαρχουν βιβλια, δεν υπαρχουν κατασξευες, δεν υπερχει ζωγραφική, δεν τπαρχει μια βολτε στο τετράγωνο; πρεπει να γινουν ονλαιν αυτα ολα; 

 

@Έσπερος, αναπαράγεις αυτό που λένε πάνω κάτω και οι δικοί μας καθηγητές, τα θεωρώ κοροιδία για αυτό και δαιμονίζομαι...

 

Υπάρχει συγκεκριμένη , στιβαρή και με κανόνες ύλη σε όλα τα μαθήματα συμπεριλαμβανομένων και αυτών που ονομάζεις "ελεύθερα και καλλιτεχνικά". Υπάρχει θεωρία της μουσικής. Υπάρχει θεωρία της τέχνης. Όποιος έχει πάει ωδείο γνωρίζει ότι υπάρχουν κανόνες πιο αυστηροί από των μαθηματικών  που πρέπει να τους μάθει, να διαβάσει να διδαχθεί πριν φτάσει στο ανώτατο επίπεδο . Όλα αυτά διδάσκονται, αν για κάποιον λόγο θεωρούμε ότι πρέπει να διδάσκονται εκ του σύνεγγυς , δεν καταλαβαίνω γιατί όταν διδάσκονται από απόσταση γελοιοποιούνται.

Δεν συζητώ για ξένες γλώσσες, πάλι συγκεκριμένη ύλη, λεξιλόγιο , γραμματική που πρέπει να διδάσκεται, να επαναμβάνεται να ελέγχεται , να ομιλείται ,  να αξιολογείται.

 

Ναι , ο καθηγητής φυσικής αγωγής δεν περιμένω να διδάξει μπάσκετ ή βόλλευ, αλλά απλές ασκήσεις αεροβικής που μπορεί να κάνει ένα παιδί κλεισμένο σπίτι του. Θα πρέπει να είναι εκεί να το ελέγχει , να το διορθώνει , να το ενθαρρύνει. Όχι δεν το θεωρώ επίσης γελοίο ,το θεωρώ ανάγκη .

 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Αν αθροίσεις τις προσδοκίες γονέων που διατυπώθηκανβ εδώ, φαίνεται ότι κατά μέσο όρο θεωρείται αυτονόητη μια τουλάχιστον 4ωρη σύγχρονη το πρωί, που λογικά θα θέλει και ας πούμε μια δίωρη μελέτη, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας θα γίνει στον υπολογιστή ή με συνδυασμό υπολογιστή και τετραδίου/βιβλίου. Και μετά, το κάθε παιδί έχει το απόγευμα τουλάχιστον ένα εξωσχολικό, άρα πάμε για μία ώρα ακόμα τουλάχιστον μάθημα συν άλλο τόσο μελέτη. Κι αν κάτσει να μιλήσει και με κανέναν φίλο, ή αν κάνει και ονλάιν προπόνηση στο επί κοντώ, πρακτικά θα είναι όλη τη μέρα στον υπολογιστή. Δηλαδή φωνάζουμε για τη στατικότητα του εκπαιδευιτκύο συστήματος που θέλει τα παιδιά ακίνητα και αμίλητα στην καρέκλα, και τελικά αποζητούμε όχι μόνο να είναι καθισμένα, αλλά να είναι και καλωδιωμένα. Το γιατί αναρωτιέμαι; Θεωρούμε ότι είναι καλό για τα παιδιά ή απλώς θέλουμε να δούμε τον δημόσιο υπάλληλο να δουλεύει; ΜΙα ειλικρινή απάντηση δεν έχω πάρει. 

Δε μιλάμε για πολύωρα μαθήματα, δε διαμαρτυρόμαστε για αυτό. Μιλάμε για ΜΗΔΕΝ τηλεεκπαίδευση από πολλούς, 1 ώρα τη βδομάδα με το ζόρι ή ένα φυλλάδιο από άλλους.

[samsympan]

Just now, Έσπερος είπε:

Γνωρίζω και τι σημαίνει εκπαίδευση έξ αποστάσεως και εκπαίδευση με νέες τεχνολογίες όσο κ αν σου κάνει εντύπωση. δεν ειμαστε πλεμπα οσοι δουλευουμε στο δημοσιο, εχουμε κανει σπουδες, επιμορφώσεις, εχουμε επιστημονικο εργο.

 

Η εξ αποστασεως δεν είναι απλά "αυτό που θα κάναμε στην τάξη το κάνουμε τώρα μέσω βίντεο". Έχει σχεδιασμό στοχοθεσίας κ προσαρμογή στα εκάστοτε εργαλεία κ στο κοινό που απευθύνεται κλπ, όπως πχ είναι τα πανεπιστημιακά προγράμματα εξ αποστάσεως. Το να καθομαστε γυρω απο την οθονη να χτυπάμε παλαμάκια στην καθηγήτρια της μουσικό κινητικής που αυτοδιαφημίζεται ως σούπερ ξεχωριστή επαγγελματίας επειδή "κανει διαδικτυακό μαθημα", ειναι κατι τελειως διαφορετικο. αυτο προσπαθω να στηλιτεύσω γιατι το βρισκω κωμικό: τους γονεις που λένε με ενθουσιασμό για τον τάδε δάσκαλο -σχολείου ή εξωσχολικού- που περιαυτολογεί σε κ αυτοπροβαλλεται για μια παρωδία διδασκαλίας. όταν το χέρι σου έχει λάθος θέση στο πιάνο, δεν ειναι μαθημα να σου λεει ο δασκαλος απο το skype "παρ το λιγο δεξιά" σαν να σου δίνει οδηγίες να παρκάρεις. πρέπει να σου πιάσει το χέρι, να παίξετε μαζι, να σε καθοδηγήσει στη χρήση του πεντάλ στο συηλεκρθμενο πιάνο με τη συγκεκριμένη ακουστική κλπ. Δεν γίνονται αυτά από το Ίντερνετ. Σ αυτό είναι η ένσταση μου. Όχι στην επικοινωνία. Ωραία ειναι η επικοινωνια. απλώς θεωρώ πιο τίμιο για τον επαγγελματία κ πιο υγιές για το παιδι, αντι να παριστάνουμε οτι του διδάσκουμε σονατινες μεσω ιντερνετ, να του στειλουμε παρτιτούρες για να παίξει Μπήτλς ή βιντεάκια για να ακούσει κάποια ωραια κομματια οποιουδήποτε ειδους μουσικης. Δεν μιλαω σαν εκπαιδευτικος τωρα, μιλαω σαν γονιος. Σαν εκπαιδευτικός είδα την ανταπόκριση όποτε έβαλα κάτι πιο εναλλακτικό. Το έκαναν ελάχιστοι γιατί φαινόταν ότι δεν είχε σχέση με τη ύλη. Σε οσους έβαζαν ασκήσεις που απαντιουνται με τη βοήθεια λυσσαριων, έστελναν όλοι. Όσοι βάλαμε και άλλου τύπου ασκήσεις, ειδαμε διαφορα στην ανταποκριση αναλογα με τη δραστηριοτητα. Δεν φταινε τα παιδια γι αυτο. Η μούχλα που εχει εμποδίσει τη σκεψη ολων, γονιων, μαθητων, εκπαιδευτικων, για τους βαθμους, την υλη και τις εξετάσεις. Για αυτό αντιδρω στο θεμα της τηλεκπαίδευσης, οταν παμε να επαναλάβουμε ολη την ιδια ρουτινα, ενώ έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι διαφορετικό. 

Άρα @Έσπερος το συμπέρασμα είναι ότι κανείς δεν διαφωνεί με αυτά τα τέλεια και σωστά που λες σε αυτό το τελευταίο σου post. Κι άρα και μουσική και φυσική αγωγή και ποίηση και φιλοσοφία και πλέξιμο και νοηματική μπορούν να διδαχθούν από το διαδίκτυο (γιατί διαφωνούσες πριν;!). Βέβαια το γιατί αναδύθηκαν τώρα κι όχι από την αρχή και στην σωστή τους βάση προκειμένου να μην αναλωνόμαστε στο να συζητάμε αυτονόητα πράγματα, είναι ένα ερώτημα (αν θυμάσαι ξεκινήσαμε να συζητάμε από το εάν επιτρέπεται καν η χρήση ψηφιακών μέσων στην τάξη !). Κι άλλο ένα είναι το γιατί θεωρείς ότι θίγεται η ιδιότητα του εκπαιδευτικού σε αυτό το thread.

[arieta]

Just now, Έσπερος είπε:

Αν αθροίσεις τις προσδοκίες γονέων που διατυπώθηκανβ εδώ, φαίνεται ότι κατά μέσο όρο θεωρείται αυτονόητη μια τουλάχιστον 4ωρη σύγχρονη το πρωί, που λογικά θα θέλει και ας πούμε μια δίωρη μελέτη, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας θα γίνει στον υπολογιστή ή με συνδυασμό υπολογιστή και τετραδίου/βιβλίου. Και μετά, το κάθε παιδί έχει το απόγευμα τουλάχιστον ένα εξωσχολικό, άρα πάμε για μία ώρα ακόμα τουλάχιστον μάθημα συν άλλο τόσο μελέτη. Κι αν κάτσει να μιλήσει και με κανέναν φίλο, ή αν κάνει και ονλάιν προπόνηση στο επί κοντώ, πρακτικά θα είναι όλη τη μέρα στον υπολογιστή. Δηλαδή φωνάζουμε για τη στατικότητα του εκπαιδευιτκύο συστήματος που θέλει τα παιδιά ακίνητα και αμίλητα στην καρέκλα, και τελικά αποζητούμε όχι μόνο να είναι καθισμένα, αλλά να είναι και καλωδιωμένα. Το γιατί αναρωτιέμαι; Θεωρούμε ότι είναι καλό για τα παιδιά ή απλώς θέλουμε να δούμε τον δημόσιο υπάλληλο να δουλεύει; ΜΙα ειλικρινή απάντηση δεν έχω πάρει. 

 

Αν μπορείς περίγραψε μου μια εποικοδομητική μέρα  ενός παιδιού κλεισμένου σε διαμέρισμα της Αθήνας κατά τη διάρκεια καραντίνας και "μένουμε σπίτι", κατά τα δικά σου μέτρα και σταθμά για να καταλάβω τι αντιπροτείνεις. Ας πούμε ότι οι γονείς του παράλληλα δουλεύουν από το σπίτι.

[ΑΡΓΚ]

Να επισημάνω ότι κανένας καθηγητής ιδιώτης ξένων γλωσσών ή προετοιμασίας για πανελλήνιες όπως και κανένα φροντιστήριο δεν σταμάτησε πέραν από τις πρώτες μέρες. Και επειδή έχω δει μαθήματα, ναι, γίνονται σχεδόν τόσο καλά όσο και από κοντά, μην κοροϊδευόμαστε. Όχι μουσικά όργανα σε χαμηλά επίπεδα, προφανώς όχι εξειδικευμένα αθλήματα που θέλουν υποδομές. Αλλά από το "δε γίνεται επι κοντώ διαδικτυακά" μέχρι το "δε γίνεται ιστορία διαδικτυακα σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης" υπάρχει μία μεγάλη απόσταση

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Αλλά από το "δε γίνεται επι κοντώ διαδικτυακά" μέχρι το "δε γίνεται ιστορία διαδικτυακα σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης" υπάρχει μία μεγάλη απόσταση

Η διαφορά είναι ότι εγώ ποτέ δεν υποστήριξα το δεύτερο. Οϋτε αρνήθηκα να το κάνω. ούτε το έκανα απλά και μόνο επειδή έπρεπε. Οπότε το μέρος των φόρων που πληρώνεται που αναλογεί σε εμένα, δεν πάει χαμένο. Ιδίως στην @arieta το  λέω αυτό, που ξεσπάει πάνω μου όλα τα απωθημένα για τους καθιηγητές των παιδιών της.

 

Δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει ένα παιδί σε ένα διαμέρισμα. Δεν έχω τόσο μεγάλο παιδί για να κρίνω. Αλλά το τι κάνει το σύνολο δεν το θεωρώ κριτήριο. Τα περισσότερα παιδάκια στην ηλικάι του δικού μου, έχουν δει παιδικά ή βλέπουν συστηματικά. Το δικό μου μπορεί μια μέρα να δει 5 βίντεο ζουζουνια και εγώ να σκέφτομαι τι υποκουλτούρα του προσφέρω. Δεν μπορώ να φανταστώ να χαίρομαι που θα κάνει πιάνο μέσω ίντερνετ, αντί να θέλει μια παρτιτούρα να παίξει κάτι άλλο, και αυτό θα προτιμούσα να κάνει ο καθηγητής του. Αυτό δείχνει όλη την αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος: ο μαθητής δεν αυτενεργεί, δεν δημιουργεί, δεν σκέφτεται, περιμένει κάποιος να του πει  κάτι. μαθαίουμε σαν ρομποτ, για να βγάλουμε μια ύλη. για να μας πει κάποιος πράγματα, απλώς και μόνο να μας τα πει. Γιατί μαθαίνει κάποιος μουσική; για να πει ότι έβγαλε την ύλη; είναι πολύ θλιβερό αυτό. Έτσι χάνεται όλη η ουσία της γνώσης. Καθαρά κοινωνιολογικά το σχολιάζω αυτό. Το πού επιλέγει κάθε γονιός να δώσει προτεραιότητα, είναι καθαρά προσωπικό θέμα. Άλλος αγχώνεται μήπως λυθεί μια άσκηση λιγότερη, άλλος αγχώνεται μήπως μείνει πίσω σε μια ξένη γλώσσα, άλλος αγχώνεται για το βαθμό, ο καθένας έχει τα δικά του. Συνολικά όμως, αυτή την εμμονή με το να είναι τα παιδιά μας στον υπολογιστή, που βγήκε στην επιφάνεια τώρα, τη βρίσκω πολύ ανησυχητική.

 

 

 

Just now, samsympan είπε:

Κι άρα και μουσική και φυσική αγωγή και ποίηση και φιλοσοφία και πλέξιμο και νοηματική μπορούν να διδαχθούν από το διαδίκτυο (γιατί διαφωνούσες πριν;!).

Δεν διαφωνώ με το ότι μπορούν να διδαχτούν αν υπάρχιε η σωστή μεθοδολογία. Είναι άλλο πράγμα όμως ως ενήλικας να διαλέξεις εξ αρχής μια εξαποστάσεως επιμόρφωση σε κατι, που είναι σχεδιασμένη έτσι, άλλο αυτό που γίνεται τώρα, να νομίζεις ότι  κάνεις κάτι. Και δεν είναι το θέμα μου μόνο στο αν μπορεί να διδαχτεί. Είναι η σκοπιμότητα και η ανάγκη, του να το κάνεις αυτό σε παιδιά. Γι αυτό δεν έχω πειστεί. (για την ανάγκη να αναγεννήσεις μέσω υπολογιστή, όλη την ρουτίνα του παιδιού)

[ΑΡΓΚ]

@Έσπερος θα σου πω το εξής απλό: ο άντρας μου, λίγα χρόνια νωρίτερα, έχασε τη δουλειά του και έμεινε στο σπίτι. Λίγους μήνες μετά, απέκτησε μία βαρειά κατάθλιψη. Θεωρητικά θα μπορούσε να είχε μόνος του κάνει διάφορα εποικοδομητικά ως ενήλικος, μορφωμένος και πειθαρχημένος. Δεν τα έκανε. Αρκετοί συμμαθητές των παιδιών μου, ειδικά του Λυκείου, έχουν τον μόνιμο προβληματισμό "σκεφτόμουν πόσα πράγματα θα έκανα αν είχα χρόνο και τελικά πέρασα δύο μήνες βλέποντας βίντεο, νιώθω χάλια αλλά δεν έχω διάθεση για να κάνω τίποτε άλλο".  Πέραν λοιπόν του ακαδημαϊκού κομματιού, η ρουτίνα έστω και από μακριά, προλαμβάνει αυτό το κομμάτι. Σου δίνει ένα μπούσουλα. Κάτι που πρέπει να βγάλεις τις πυτζάμες σου, να προετοιμαστείς και να πας να κάνεις, να μην απλά αφεθείς .