Προβλήματα προσαρμογής στον παιδικό 21 μηνών

[Astrien]

Η μικρή μου έχει 2,5 μήνες ξεκίνησε παιδικό σταθμο( τώρα κοντεύει 21 μηνων).  Στην αρχή είχαμε μεγάλο θέμα προσαρμογής.  Τα πρωινα με ρωτούσε συνέχεια αν θα παω στη δουλεια και έκλαιγε με το που καταλάβαινε ότι θα την πάω στον παιδικό, τα βράδια ξυπνούσε και με έψαχνε από φόβο μη την αφήσω και γενικά ήταν πολύ αρνητική.  Τις τελευταίες περίπου 3 βδομάδες η κατάσταση έχει βελτιωθεί. Δεν πηγαίνει με μεγάλη χαρά αλλά τουλάχιστον δεν έχουμε δράματα το πρωί παραμονο λίγα δακρυα πριν τον αποχωρισμό. Επισης οση ωρα μενει εκει μου λενε οτι αρχισε να παιζει λίγο μονη της. Αυτό που μου κάνει όμως εντύπωση και δεν το έχω ξανακούσει είναι ότι δεν τρώει.  Όλα τα παιδιά κάθονται και τρώνε πρωινο και η μικρή μου σηκώνεται και αρνείται πεισματικά να φάει. Αν το πρωί ξυπνήσει νωρίτερα και έχει όρεξη να φάει την τάιζω, αλλιώς μένει νηστική μέχρι τις 11:30 που θα πάω να την πάρω. Δεν ξέρω πώς να το χειριστώ και οι νηπιαγωγοί το ίδιο. Μου λένε πως αν πεινάσει θα φάει. Σήμερα την άφησα λίγο παραπάνω μήπως και φάει μεσημεριανό αλλά τπτ. Στις 12 που πήγα να την πάρω, ήταν κλαμενη και μου είπαν ότι δεν έφαγε τπτ όλη τη μέρα.  Η αλήθεια δεν τρώει μεγάλες ποσότητες το πρωί, προτιμάει φρούτα και μπορεί και αβγό ή λίγο μπρετσελ αν της δώσω. Αλλά να μην τρώει τπτ δε συμβαίνει στο σπιτι.  Τι θα μπορούσε να βοηθήσει την κατασταση; πώς να την ενθαρρύνω να φάει εκει; της δείχνω σχετικά βιβλία που τα παιδάκια τρώνε  και παίζουν στον παιδικό, της εξηγω πως θα φάει εκει και μετά θα ρθω να την πάρω.  Έχετε καμία άλλη ιδέα;

[vtgian]

Νομίζω ότι η αντίδραση αυτή ανήκει στο πλαίσιο της προσαρμογής. Έχω ακούσει πολλές φορές να μην τρώνε στην αρχή στο σχολείο και ήταν ένα από τα πράγματα που μου τόνισαν όταν ξεκινησαμε. Στη δική μας περίπτωση, που είχε καλή προσαρμογή, μου τόνισαν ότι τρώει κανονικά (και δεν είναι γενικά φαγανη). Ίσως νιώθουν ότι αν φάνε "εγκαταλειπουν" το σπίτι, μια συνήθεια δλδ που την έχουν άρρηκτα δεμένη με τη ζωή πριν το σχολείο. Γενικά πρόσεχε την, ακόμα και αν κλαίει το πρωί δεν είναι τόσο κακό όσο το να μην παίζει ή γενικά να μη συμμετέχει.

[Astrien]

Just now, vtgian είπε:

Νομίζω ότι η αντίδραση αυτή ανήκει στο πλαίσιο της προσαρμογής. Έχω ακούσει πολλές φορές να μην τρώνε στην αρχή στο σχολείο και ήταν ένα από τα πράγματα που μου τόνισαν όταν ξεκινησαμε. Στη δική μας περίπτωση, που είχε καλή προσαρμογή, μου τόνισαν ότι τρώει κανονικά (και δεν είναι γενικά φαγανη). Ίσως νιώθουν ότι αν φάνε "εγκαταλειπουν" το σπίτι, μια συνήθεια δλδ που την έχουν άρρηκτα δεμένη με τη ζωή πριν το σχολείο. Γενικά πρόσεχε την, ακόμα και αν κλαίει το πρωί δεν είναι τόσο κακό όσο το να μην παίζει ή γενικά να μη συμμετέχει.

Ναι κι εγώ εχω ακουσει να μην τρωνε για 2-3 μερες αλλα τοσο μεγάλο διαστημα;; δε μου εχει τυχει ποτε. Η αληθεια ομως κι οταν τη ρωταω γτ δεν εφαγε μου λεει"σπιτι" επομενως πιστεύω πως όντως είναι αυτο που λες.Γι αυτό και επιμένω στις νηπιαγωγους να το πάμε σιγά σιγά. Οι ιδιες όμως θεωρουν οτι πρεπει συντομα να την αφησω εκει για να κοιμηθει, αφου στοχος ειναι να μενει μεχρι και τη 13:30 και να την παίρνω μετά τον ύπνο. Δε μου πάει η καρδιά όμως να την αφήσω νηστικη τόσες ώρες αφου ακόμα το βλέπω το παιδί δεν είναι έτοιμο.

[vtgian]

Όχι το παιδί δεν είναι έτοιμο και μη κάνεις το λάθος να βιαστείς εφόσον βλέπεις ότι ακόμα δεν είναι εντάξει. Σταθερή να είσαι αλλά να της δίνεις χώρο να εκφράζει το άγχος της. Αυτή τη στιγμή προσπαθεί να διαχειριστεί την μεγάλη αυτή αλλαγή. Ένα βήμα τη φορά... 

[vicky86]

Κ εγω ξερω οτι το φαι κ ο υπνος ειναι απο τα βασικα που δειχνουν αν νιωθει ανετα κ ασφαλεια γτ εχει μαθει μονο στο σπιτι

Λιγο κλαμα στον αποχωρισμο δ ειναι κτ ανασταλτικο αν μετα ηρεμει κ παιζει

Συμφωνω να μην την αφησεις παραπανω γτ δ φαινεται ετοιμη. Υπαρχει αυτη η δυνατοτητα με την δουλεια σου; 

Δ μπορω να βοηθησω γτ δ αντιμετωπισαμε κτ τετοιο, μιας φιλης μου το αγορακι ενω δ δυσανασχετουσε που πηγαινε ολη την χρονια δ ετρωγε καθολου κ εμενε 8-1

[Astrien]

πρίν από 47 λεπτά , vicky86 είπε:

Κ εγω ξερω οτι το φαι κ ο υπνος ειναι απο τα βασικα που δειχνουν αν νιωθει ανετα κ ασφαλεια γτ εχει μαθει μονο στο σπιτι

Λιγο κλαμα στον αποχωρισμο δ ειναι κτ ανασταλτικο αν μετα ηρεμει κ παιζει

Συμφωνω να μην την αφησεις παραπανω γτ δ φαινεται ετοιμη. Υπαρχει αυτη η δυνατοτητα με την δουλεια σου; 

Δ μπορω να βοηθησω γτ δ αντιμετωπισαμε κτ τετοιο, μιας φιλης μου το αγορακι ενω δ δυσανασχετουσε που πηγαινε ολη την χρονια δ ετρωγε καθολου κ εμενε 8-1

Η γονική μου άδεια τελειώνει κανονικά το Νοέμβρη που γίνεται η μικρή 2. Είχα προγραμματίσει βέβαια να γυρίσω Σεπτέμβρη με 50%., αφού συνήθως η προσαρμογή στον παιδικο κρατάει 1-2 μηνες. Επειδή όμως είδα ότι η μικρή χρειάζεται χρόνο, μίλησα στη διευθύντρια, της εξήγησα ότι υπάρχει θέμα με τη μικρή και από μόνη της πριν προλάβω να το ανακοινωσω, πρότεινε να γυρίσω καλύτερα το Νοέμβριο που τελειώνει η άδεια. Με εβγαλε απο τη δύσκολη θέση ευτυχως. Δε δειχνει και πολυ επαγγελματική συνειδηση αλλα τι να κανουμε.Έτσι ξέκλεψα λίγο χρόνο ακόμα..ελπίζω πως μέχρι τότε να είναι καλύτερα. 8-1 δεν είναι παρά πολλές ώρες να μένουν νηστικα; δεν μπορώ να το διανοηθώ..  εντάξει θα μου πεις σε μεγαλύτερα παιδιά συμβαίνει να μη φάνε κολατσιό αλλά σε τόσο μικρά;;; έχασε και κάποια γραμμάρια τελευταία και στεναχωρήθηκα πολύ.  

1 hour ago, vtgian είπε:

Όχι το παιδί δεν είναι έτοιμο και μη κάνεις το λάθος να βιαστείς εφόσον βλέπεις ότι ακόμα δεν είναι εντάξει. Σταθερή να είσαι αλλά να της δίνεις χώρο να εκφράζει το άγχος της. Αυτή τη στιγμή προσπαθεί να διαχειριστεί την μεγάλη αυτή αλλαγή. Ένα βήμα τη φορά... 

Πώς το εννοεις να της δίνω χώρο να εκφράζει το άγχος της; 

εγώ το καταλαβαίνω ότι δεν είναι έτοιμη, αλλά οι νηπιαγωγοί βιάζονται. Από ότι κατάλαβα από Σεπτέμβριο ξεκινάνε και αλλά παιδάκια στον παιδικό και θέλουν να έχουν τελειώσει με τη μικρή. Τους ειπα ότι ανέβαλα την επιστροφή μου στη δουλεια αλλά δεν ξέρω πόσο χρόνο μπορούν να διαθέσουν ακομα.

[kotsifikos]

Και εγώ θα σου έλεγα να μην την πιέσεις να μείνει παραπάνω αφού ακόμα το παιδί δεν είναι έτοιμο, ενδεχομένως να θέλει περισσότερο χρόνο προκειμένου να συνηθίσει την νέα κατάσταση. Καταλαβαίνω πως οι νηπιαγωγοί βιάζονται ομως η μικρή δεν είναι έτοιμη ακόμα, εκείνοι είναι που θα πρέπει να βοηθήσουν περισσότερο την κατάσταση, κυρίως εκείνοι πρέπει να βρουν τρόπο να την κάνουν να νιώσει ασφάλεια στο δικό τους περιβάλλον, βέβαια να έχεις στον νου σου πως τα παιδιά μας μας διαβάζουν καλύτερα από όλους, μπορεί να μην της λες με λέξεις αυτά που νιώθεις όμως εκείνη σε καταλαβαίνει. Σε αγχώνει το γεγονός ότι δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί και εκείνη το βλέπει, να είσαι σίγουρη. 

 

 

[Astrien]

Just now, kotsifikos είπε:

Και εγώ θα σου έλεγα να μην την πιέσεις να μείνει παραπάνω αφού ακόμα το παιδί δεν είναι έτοιμο, ενδεχομένως να θέλει περισσότερο χρόνο προκειμένου να συνηθίσει την νέα κατάσταση. Καταλαβαίνω πως οι νηπιαγωγοί βιάζονται ομως η μικρή δεν είναι έτοιμη ακόμα, εκείνοι είναι που θα πρέπει να βοηθήσουν περισσότερο την κατάσταση, κυρίως εκείνοι πρέπει να βρουν τρόπο να την κάνουν να νιώσει ασφάλεια στο δικό τους περιβάλλον, βέβαια να έχεις στον νου σου πως τα παιδιά μας μας διαβάζουν καλύτερα από όλους, μπορεί να μην της λες με λέξεις αυτά που νιώθεις όμως εκείνη σε καταλαβαίνει. Σε αγχώνει το γεγονός ότι δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί και εκείνη το βλέπει, να είσαι σίγουρη. 

 

 

Ναι εννοείται το καταλαβαίνει. Συνέβησαν  κάποια ευτράπελα στην αρχή και κλονίστηκε κάπως η εμπιστοσύνη μου στις νηπιαγωγούς. Γενικά δε δείχνουν την ευαισθησία που θα επρεπε/ήθελα προς το παιδί.  Μετά από συζητήσεις και αμοιβαίους συμβιβασμούς έγιναν κάποια βήματα αλλά σίγουρα η μικρή αντιλαμβάνεται την ανασφάλεια μου.  Δεν είναι κάτι που μπορώ να αποβαλω όσο και να προσπαθώ.  Το σκέφτομαι λογικά και μετριαζει αυτή η ανασφάλεια που νιώθω, αλλα μετά πάλι κάτι συμβαίνει στο νηπιαγωγειο (μια κουβεντα που δε μου αρεσε απο τις νηπιαγωγούς, μια αρνητική αντιδραση της μικρής) και φουντώνει πάλι ολο αυτό. Τελικά όση εμπειρία και γνώση να έχεις με παιδιά όταν πρόκειται για το δικό σου είναι τελείως διαφορετικά.

[vicky86]

@Astrienδ παιζει το ενδεχομενο αλλαγης σχολειου; μηπως αλλου ειναι πιο ηπια η προσαρμογη, επειδη εγιναν κ σκηνικα που δ σου αρεσαν

Το παιδακι της φιλης μου ναι ειναι μεγαλυτερο οποτε δ την προβληματισε τοσο πολυ, ηταν παιδικο αλλα ηταν 3,5-4.κ γενικα τα τελευταια χρονια ειναι δυσκολος στο φαγητο, δ πηγαινε κ πολυ σχολειο γτ ηταν πολυ συχνα αρρωστος, κ η φιλη μου σπιτι οποτε δ ειχε θεμα να τον κρατησει

Πολυ θετικο παντως που εχεις αδεια ως τον νοεμβρη! 

[Astrien]

Just now, vicky86 είπε:

@Astrienδ παιζει το ενδεχομενο αλλαγης σχολειου; μηπως αλλου ειναι πιο ηπια η προσαρμογη, επειδη εγιναν κ σκηνικα που δ σου αρεσαν

Το παιδακι της φιλης μου ναι ειναι μεγαλυτερο οποτε δ την προβληματισε τοσο πολυ, ηταν παιδικο αλλα ηταν 3,5-4.κ γενικα τα τελευταια χρονια ειναι δυσκολος στο φαγητο, δ πηγαινε κ πολυ σχολειο γτ ηταν πολυ συχνα αρρωστος, κ η φιλη μου σπιτι οποτε δ ειχε θεμα να τον κρατησει

Πολυ θετικο παντως που εχεις αδεια ως τον νοεμβρη! 

Ναι ευτυχώς! Μόνο που επειδή μετά το χρόνο δεν δικαιούμαι επίδομα, είμαστε λίγο δύσκολα οικονομικά με έναν μισθό. :/

Στην περιοχή που βρισκόμαστε υπάρχουν μόνο 3 παιδικοί σταθμοί που δέχονται τόσο μικρά παιδιά. Ο ένας είναι ιδιωτικός γι αυτό τον αποκλείσαμε λόγω κόστους, αφού θα έπρεπε να πληρώνουμε τα διπλάσια απ ότι στους υπόλοιπους. Αν και ξέρω ότι κάνουν πολύ καλή δουλεια εκει. Ανάμεσα στους άλλους 2 προτίμησα αυτόν που πηγαίνει τώρα η μικρή καθώς έχει λιγότερα παιδιά, μου φάνηκε πιο καθαρός και η ατμόσφαιρα πιο οικογενειακή. Αλλά δεν ξέρω αν έκανα καλά. Τώρα για να μας πάρουν στον άλλο θα πρέπει να κάνω αίτηση στο Δήμο για την καινούρια χρονιά, πράγμα που προσπαθώ να αποφύγω, αφού όπως ανέφερα δεν μας παίρνει οικονομικά να μείνω κι άλλο σπίτι.

 

Πιστεύετε ότι κάνω καλά που την τάιζω και μετά την πάω;  Γιατί εφόσον την ταΐζω μετά είναι λογικό να αντέχει μέχρι να γυρίσω. Από την άλλη όσες φορές έτυχε και δεν έφαγε σπίτι έμεινε πάλι νηστική. Το σημαντικό στην αρχή είναι να περνάει  καλά και να νιώσει ασφάλεια. Αν πεινάει εννοειται πώς δεν θα έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Απλά δε θέλω να επαναπαυτεί και να περιμένει να φάει σπίτι. 

Επίσης όταν γυρνάμε ζητάει αμέσως φαγητό στο δρόμο ακόμα. Κάποιες φορες ανοίγει την τσάντα της και τρώει ότι δεν έφαγε. Μόλις φτάσουμε σπίτι στρώνω τραπέζι και τρώμε μεσημεριανό.  (Εννοείται αφού θηλάσει λιγο πρώτα!) Μήπως όντως ενισχύω έτσι την ιδέα πως τρώμε σπίτι; 

 

 

 

[vicky86]

Το να φαει λιγο πρωινο κ εγω θα το ηθελα, στην δικια μου αν πειναει στην διαδρομη δ δινω να φαει οτι αφησε, γτ ξερω οτι αν δ εφαγε χαζολογουσε(εχει κ τα διπλα χρονια) 

Αλλα κ εμεις με το που γυρισει τρωμε, δ ξερω αν θα εκανα κτ διαφορετικο, δυσκολο

Για αλλαγη σχολειου εννοουσα για φετος, οχι να μην δουλεψεις εναν χρονο ακομη

[Astrien]

Just now, vicky86 είπε:

Το να φαει λιγο πρωινο κ εγω θα το ηθελα, στην δικια μου αν πειναει στην διαδρομη δ δινω να φαει οτι αφησε, γτ ξερω οτι αν δ εφαγε χαζολογουσε(εχει κ τα διπλα χρονια) 

Αλλα κ εμεις με το που γυρισει τρωμε, δ ξερω αν θα εκανα κτ διαφορετικο, δυσκολο

Για αλλαγη σχολειου εννοουσα για φετος, οχι να μην δουλεψεις εναν χρονο ακομη

Δυστυχώς δεν είναι δυνατόν. Έχει αρκετά μεγάλη ουρά και πριν τον καινούριο χρόνο δύσκολα θα βρούμε θέση. Επιπλέον η μικρή μόλις αρχισε να δείχνει δείγματα προσαρμογής. Είναι λίγος ο χρόνος πλέον και δεν ξέρω αν αξίζει να κάνω δοκιμες.Το σκέφτομαι όμως για του χρόνου αν θα δω ότι ακόμα έχουμε προβλήματα.

[Macgyver]

On 8/8/2019 at 8:13 ΜΜ, Astrien είπε:

Η μικρή μου έχει 2,5 μήνες ξεκίνησε παιδικό σταθμο( τώρα κοντεύει 21 μηνων).  Στην αρχή είχαμε μεγάλο θέμα προσαρμογής.  Τα πρωινα με ρωτούσε συνέχεια αν θα παω στη δουλεια και έκλαιγε με το που καταλάβαινε ότι θα την πάω στον παιδικό, τα βράδια ξυπνούσε και με έψαχνε από φόβο μη την αφήσω και γενικά ήταν πολύ αρνητική.  Τις τελευταίες περίπου 3 βδομάδες η κατάσταση έχει βελτιωθεί. Δεν πηγαίνει με μεγάλη χαρά αλλά τουλάχιστον δεν έχουμε δράματα το πρωί παραμονο λίγα δακρυα πριν τον αποχωρισμό. Επισης οση ωρα μενει εκει μου λενε οτι αρχισε να παιζει λίγο μονη της. Αυτό που μου κάνει όμως εντύπωση και δεν το έχω ξανακούσει είναι ότι δεν τρώει.  Όλα τα παιδιά κάθονται και τρώνε πρωινο και η μικρή μου σηκώνεται και αρνείται πεισματικά να φάει. Αν το πρωί ξυπνήσει νωρίτερα και έχει όρεξη να φάει την τάιζω, αλλιώς μένει νηστική μέχρι τις 11:30 που θα πάω να την πάρω. Δεν ξέρω πώς να το χειριστώ και οι νηπιαγωγοί το ίδιο. Μου λένε πως αν πεινάσει θα φάει. Σήμερα την άφησα λίγο παραπάνω μήπως και φάει μεσημεριανό αλλά τπτ. Στις 12 που πήγα να την πάρω, ήταν κλαμενη και μου είπαν ότι δεν έφαγε τπτ όλη τη μέρα.  Η αλήθεια δεν τρώει μεγάλες ποσότητες το πρωί, προτιμάει φρούτα και μπορεί και αβγό ή λίγο μπρετσελ αν της δώσω. Αλλά να μην τρώει τπτ δε συμβαίνει στο σπιτι.  Τι θα μπορούσε να βοηθήσει την κατασταση; πώς να την ενθαρρύνω να φάει εκει; της δείχνω σχετικά βιβλία που τα παιδάκια τρώνε  και παίζουν στον παιδικό, της εξηγω πως θα φάει εκει και μετά θα ρθω να την πάρω.  Έχετε καμία άλλη ιδέα;

Εγώ στη θέση σου δεν θα έκανα απολύτως τίποτα. Δεν θα ήθελα για κανέναν λόγο να καταλάβει ότι χρησιμοποιώντας το φαγητό θα μπορούσε τελικά να με χειραγωγήσει. 

Εφαγες αγάπη μου ; Μπράβο ! Δεν έφαγες αγάπη μου ; Κρίμα κ ήταν νόστιμο το φαγητό σας από ότι έμαθα (και θα είχα φροντίσει να έχω φαγητό να της δώσω βέβαια , αλλά όχι από αυτά που αγαπάει πολύ) .

Στο λέω ως παιδί που πήγε παιδικό σταθμό και δεν έφαγε ποτέ εκεί τελικά για 4 χρόνια σερί. Απλά σιχαινομουν τη «φαγητιλα» που μύριζε ο σταθμός  

[Astrien]

Just now, Macgyver είπε:

Εγώ στη θέση σου δεν θα έκανα απολύτως τίποτα. Δεν θα ήθελα για κανέναν λόγο να καταλάβει ότι χρησιμοποιώντας το φαγητό θα μπορούσε τελικά να με χειραγωγήσει. 

Εφαγες αγάπη μου ; Μπράβο ! Δεν έφαγες αγάπη μου ; Κρίμα κ ήταν νόστιμο το φαγητό σας από ότι έμαθα (και θα είχα φροντίσει να έχω φαγητό να της δώσω βέβαια , αλλά όχι από αυτά που αγαπάει πολύ) .

Στο λέω ως παιδί που πήγε παιδικό σταθμό και δεν έφαγε ποτέ εκεί τελικά για 4 χρόνια σερί. Απλά σιχαινομουν τη «φαγητιλα» που μύριζε ο σταθμός  

Χαχαχαχ κι εμένα δε μ αρέσουν οι μυρωδιές των φαγητών στους παιδικούς. Το έχω ανάμνηση από όταν ήμουν μικρή όπως λες. Αλλά στον συγκεκριμενο δε μαγειρεύουν, ολα τα γεύματα  τα φέρνουν οι γονείς από το σπιτι. Έτσι δε μυρίζει καθόλου. Αυτό με προβληματίζει. Οτι της δίνω τα αγαπημένα της γεύματα να φάει και ούτε τα αγγίζει. Δεν είναι δλδ οτι είναι νέες γεύσεις και δεν της αρέσουν.

[Macgyver]

7 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Χαχαχαχ κι εμένα δε μ αρέσουν οι μυρωδιές των φαγητών στους παιδικούς. Το έχω ανάμνηση από όταν ήμουν μικρή όπως λες. Αλλά στον συγκεκριμενο δε μαγειρεύουν, ολα τα γεύματα  τα φέρνουν οι γονείς από το σπιτι. Έτσι δε μυρίζει καθόλου. Αυτό με προβληματίζει. Οτι της δίνω τα αγαπημένα της γεύματα να φάει και ούτε τα αγγίζει. Δεν είναι δλδ οτι είναι νέες γεύσεις και δεν της αρέσουν.

Ουχ!!!! Δηλαδή πας εσυ φαγητό ; Ταλαιπωρία  

ψυχολογικα κ εμένα θα μου έπεφτε βαρύ , δηλαδή η μαμά μου με «διώχνει» και μου δίνει και το φαγητό να φάω αλλου. 

Θα έκανα υπομονή και αν δεν λειτουργούσε το σύστημα , θα την άλλαζα δομή . Αυτό θα έκανα και στο παιδί μου δηλαδή . Επιπλέον αυτό που με προβληματίζει είναι το «κλεμμένη». 

Οκ εμείς είχαμε πολύ εύκολη προσαρμογή στο σταθμό , όποτε δεν έχω εμπειρία ως μάνα , έχω όμως ως παιδί. Εγώ έκλαιγα κάθε μέρα (για 4 χρόνια σερί) . 

Ο λόγος ήταν ότι δεν περνούσα καλά. Δεν μου άρεσε. Βαριόμουν απίστευτα , δεν μου άρεσε καμία δασκάλα με εξαίρεση αυτήν που είχα στο νηπιαγωγείο, μισουσα κυριολεκτικά το φαγητό τους ... Δράμα η κατάσταση ! Ειλικρινά απορώ γιατί οι δικοί μου δεν μου άλλαξαν τελικά δομή! Θυμάμαι μέχρι σήμερα ότι ήταν οι χειρότερες μέρες της ζωής μου ! Όποτε στη θέση σου θα το έβλεπα συνολικά . Εγώ επέλεξα υποχρεωτικά ιδιωτικό σταθμό διότι οι άλλοι δεν τον δεχόντουσαν λόγω μικρής ηλικίας και επιπλέον το ωράριο είναι έως τις 18:00, προσφέρονταν 3 γεύματα στα παιδιά και είχε μεγάλη αυλή - παιδική χαρά με ωραία σκιά . Τελικά μου ήρθε φθηνότερα από τις άλλες λύσεις διότι γλυτωσα από το σούπερ μάρκετ και από κοπέλα για φύλαξη μετά το πέρας του ωραρίου. Αλλά πέρασε καλά από την πρώτη ώρα ! Έφαγε από την πρώτη μέρα - δεν ήθελε αλλά του έκαναν αγκαλιές και παιχνίδια και τον έπεισαν . Του προσέφεραν 5 διαφορετικά φαγητά μέχρι να καταλήξει τι θα φάει !!!! Χαχαχα 

και δεν έχω ακούσει ποτέ κανέναν να υψώνει φωνή στα παιδιά . Εγώ ως παιδί είχα στοχοποιήσει μια δασκάλα (ήταν και η πρώτη που είχα ) που όλο φώναζε και έκανε παρατηρήσεις ! Τώρα αν την έβλεπα μπροστά μου θα την έκανα με τα κρεμμυδάκια  

Δεστο συνολικά , μήπως δεν περνάει καλά το παιδί ! 

 

Επεξεργάστηκαν 10 Αυγούστου,2019 by Macgyver

[ΑΡΓΚ]

On 8/8/2019 at 8:13 ΜΜ, Astrien είπε:

Η μικρή μου έχει 2,5 μήνες ξεκίνησε παιδικό σταθμο( τώρα κοντεύει 21 μηνων).  Στην αρχή είχαμε μεγάλο θέμα προσαρμογής.  Τα πρωινα με ρωτούσε συνέχεια αν θα παω στη δουλεια και έκλαιγε με το που καταλάβαινε ότι θα την πάω στον παιδικό, τα βράδια ξυπνούσε και με έψαχνε από φόβο μη την αφήσω και γενικά ήταν πολύ αρνητική.  Τις τελευταίες περίπου 3 βδομάδες η κατάσταση έχει βελτιωθεί. Δεν πηγαίνει με μεγάλη χαρά αλλά τουλάχιστον δεν έχουμε δράματα το πρωί παραμονο λίγα δακρυα πριν τον αποχωρισμό. Επισης οση ωρα μενει εκει μου λενε οτι αρχισε να παιζει λίγο μονη της. Αυτό που μου κάνει όμως εντύπωση και δεν το έχω ξανακούσει είναι ότι δεν τρώει.  Όλα τα παιδιά κάθονται και τρώνε πρωινο και η μικρή μου σηκώνεται και αρνείται πεισματικά να φάει. Αν το πρωί ξυπνήσει νωρίτερα και έχει όρεξη να φάει την τάιζω, αλλιώς μένει νηστική μέχρι τις 11:30 που θα πάω να την πάρω. Δεν ξέρω πώς να το χειριστώ και οι νηπιαγωγοί το ίδιο. Μου λένε πως αν πεινάσει θα φάει. Σήμερα την άφησα λίγο παραπάνω μήπως και φάει μεσημεριανό αλλά τπτ. Στις 12 που πήγα να την πάρω, ήταν κλαμενη και μου είπαν ότι δεν έφαγε τπτ όλη τη μέρα.  Η αλήθεια δεν τρώει μεγάλες ποσότητες το πρωί, προτιμάει φρούτα και μπορεί και αβγό ή λίγο μπρετσελ αν της δώσω. Αλλά να μην τρώει τπτ δε συμβαίνει στο σπιτι.  Τι θα μπορούσε να βοηθήσει την κατασταση; πώς να την ενθαρρύνω να φάει εκει; της δείχνω σχετικά βιβλία που τα παιδάκια τρώνε  και παίζουν στον παιδικό, της εξηγω πως θα φάει εκει και μετά θα ρθω να την πάρω.  Έχετε καμία άλλη ιδέα;

Προσωπικά, θα σκεφτόμουν να αλλάξω παιδικό. 2,5 μήνες είναι πάρα πολύ καιρός για να είναι προσαρμογή, κάτι δεν της κάθεται καλά. Η κόρη μου επέμεινα να μείνει όχι σε παιδικό, αλλά σε προνήπιο 3,5 ετών και ακόμη με μουτζώνω. Ειδικά αν δεν έχεις 100% εμπιστοσύνη, θα υπέθετα ότι το παιδί δεν προσαρμόζεται, απλά χάνει την ελπίδα του ...

[Astrien]

Just now, Macgyver είπε:

Ουχ!!!! Δηλαδή πας εσυ φαγητό ; Ταλαιπωρία  

ψυχολογικα κ εμένα θα μου έπεφτε βαρύ , δηλαδή η μαμά μου με «διώχνει» και μου δίνει και το φαγητό να φάω αλλου. 

Θα έκανα υπομονή και αν δεν λειτουργούσε το σύστημα , θα την άλλαζα δομή . Αυτό θα έκανα και στο παιδί μου δηλαδή . Επιπλέον αυτό που με προβληματίζει είναι το «κλεμμένη». 

Οκ εμείς είχαμε πολύ εύκολη προσαρμογή στο σταθμό , όποτε δεν έχω εμπειρία ως μάνα , έχω όμως ως παιδί. Εγώ έκλαιγα κάθε μέρα (για 4 χρόνια σερί) . 

Ο λόγος ήταν ότι δεν περνούσα καλά. Δεν μου άρεσε. Βαριόμουν απίστευτα , δεν μου άρεσε καμία δασκάλα με εξαίρεση αυτήν που είχα στο νηπιαγωγείο, μισουσα κυριολεκτικά το φαγητό τους ... Δράμα η κατάσταση ! Ειλικρινά απορώ γιατί οι δικοί μου δεν μου άλλαξαν τελικά δομή! Θυμάμαι μέχρι σήμερα ότι ήταν οι χειρότερες μέρες της ζωής μου ! Όποτε στη θέση σου θα το έβλεπα συνολικά . Εγώ επέλεξα υποχρεωτικά ιδιωτικό σταθμό διότι οι άλλοι δεν τον δεχόντουσαν λόγω μικρής ηλικίας και επιπλέον το ωράριο είναι έως τις 18:00, προσφέρονταν 3 γεύματα στα παιδιά και είχε μεγάλη αυλή - παιδική χαρά με ωραία σκιά . Τελικά μου ήρθε φθηνότερα από τις άλλες λύσεις διότι γλυτωσα από το σούπερ μάρκετ και από κοπέλα για φύλαξη μετά το πέρας του ωραρίου. Αλλά πέρασε καλά από την πρώτη ώρα ! Έφαγε από την πρώτη μέρα - δεν ήθελε αλλά του έκαναν αγκαλιές και παιχνίδια και τον έπεισαν . Του προσέφεραν 5 διαφορετικά φαγητά μέχρι να καταλήξει τι θα φάει !!!! Χαχαχα 

και δεν έχω ακούσει ποτέ κανέναν να υψώνει φωνή στα παιδιά . Εγώ ως παιδί είχα στοχοποιήσει μια δασκάλα (ήταν και η πρώτη που είχα ) που όλο φώναζε και έκανε παρατηρήσεις ! Τώρα αν την έβλεπα μπροστά μου θα την έκανα με τα κρεμμυδάκια  

Δεστο συνολικά , μήπως δεν περνάει καλά το παιδί ! 

 

Ναι είναι λίγο ταλαιπωρία. Απλά δεν εχω σκοπό να επιστρέψω με πλήρες ωράριο πριν να γινει 4-5 . Επομένως δεν με πειράζει τόσο να μαγειρεύω. Ούτως ή άλλως μαγειρεύω για μας. Δεν το γλιτώνω.

Σίγουρα δεν περνάει τόσο καλά όσο στο σπίτι, αφού είναι συνηθισμένη να την απασχολώ και δεν έχει μάθει ακόμα να παίζει πολλή ώρα μόνη της. Για τις νηπιαγωγούς έχω κι εγώ  τους ενδοιασμούς μου όπως είπα αφού είναι της παλιάς σχολής, μεγάλες σε ηλικία  γύρω στα 60. Όπως είπα όμως η άμεση αλλαγή δεν είναι εύκολη.

 

[Mama_Anesti_]

Ίσως το σχόλιο μου είναι τελείως άκυρο αλλά θα το γράψω. Αυτή την στιγμή εργαζεσαι? Υπάρχει ή δυνατότητα να σταματήσει το σταθμο για λίγους μηνες? Λίγη μήνες κανουν μεγάλη διαφορά σε ένα παιδί! Φαντάζομαι σκέφτεσαι πως οι κόποι σου θα πάνε χαμένοι αλλά δεν ξέρω κατά πόσο αυτή ή φάση οφελει το παιδί. Αν εξαιρέσεις το φαγητό, την υπολοιπη ώρα πως είναι? Συμμετέχει ? Είναι χαρούμενη? 

  Ή αλήθεια είναι πως δεν έχω πάει τον μικρό μου σε σταθμό και δεν ξέρω από προσαρμόγη. Νομίζω είναι φυσιολογική μία δυσκολία στην αρχή. Πόσο καιρό πάει παιδικό?

[Macgyver]

Just now, Astrien είπε:

Ναι είναι λίγο ταλαιπωρία. Απλά δεν εχω σκοπό να επιστρέψω με πλήρες ωράριο πριν να γινει 4-5 . Επομένως δεν με πειράζει τόσο να μαγειρεύω. Ούτως ή άλλως μαγειρεύω για μας. Δεν το γλιτώνω.

Σίγουρα δεν περνάει τόσο καλά όσο στο σπίτι, αφού είναι συνηθισμένη να την απασχολώ και δεν έχει μάθει ακόμα να παίζει πολλή ώρα μόνη της. Για τις νηπιαγωγούς έχω κι εγώ  τους ενδοιασμούς μου όπως είπα αφού είναι της παλιάς σχολής, μεγάλες σε ηλικία  γύρω στα 60. Όπως είπα όμως η άμεση αλλαγή δεν είναι εύκολη.

 

Προσωπικα θα κοίταζα κ τις άλλες δομές . Εννοώ να τις παρακολουθήσω , να ενημερωθώ για την ψυχαγωγία των παιδιών κλπ .

αν δεν περνάει καλά, αυτό δεν αλλάζει εύκολα . Και το φαγητό είναι το λιγότερο. 

[belleblue]

πρίν από 1 λεπτό , ΑΡΓΚ είπε:

Προσωπικά, θα σκεφτόμουν να αλλάξω παιδικό. 2,5 μήνες είναι πάρα πολύ καιρός για να είναι προσαρμογή, κάτι δεν της κάθεται καλά. Η κόρη μου επέμεινα να μείνει όχι σε παιδικό, αλλά σε προνήπιο 3,5 ετών και ακόμη με μουτζώνω. Ειδικά αν δεν έχεις 100% εμπιστοσύνη, θα υπέθετα ότι το παιδί δεν προσαρμόζεται, απλά χάνει την ελπίδα του ...

Γεια σου εκεί θα διαφωνήσω ως προς το ότι σε αυτή την ηλικία ακόμα κ στις πιο ιδανικές συνθήκες θα ειναι η προσαρμογή περισσότερους μήνες, εννοώντας ότι μέχρι να πάει το παιδί χαρούμενο εκεί θα περάσουν μήνες ... ή απλά θα κρυβει το άγχος ...

[ΑΡΓΚ]

Just now, Astrien είπε:

Ναι είναι λίγο ταλαιπωρία. Απλά δεν εχω σκοπό να επιστρέψω με πλήρες ωράριο πριν να γινει 4-5 . Επομένως δεν με πειράζει τόσο να μαγειρεύω. Ούτως ή άλλως μαγειρεύω για μας. Δεν το γλιτώνω.

Σίγουρα δεν περνάει τόσο καλά όσο στο σπίτι, αφού είναι συνηθισμένη να την απασχολώ και δεν έχει μάθει ακόμα να παίζει πολλή ώρα μόνη της. Για τις νηπιαγωγούς έχω κι εγώ  τους ενδοιασμούς μου όπως είπα αφού είναι της παλιάς σχολής, μεγάλες σε ηλικία  γύρω στα 60. Όπως είπα όμως η άμεση αλλαγή δεν είναι εύκολη.

 

Αν ο παιδικός σταθμός περιμένει από τα παιδιά να παίζουν μόνα για ώρα, δεν είναι παιδικός σταθμός, είναι πάρκινγκ για παιδιά. Δεν εννοώ ότι θα πρέπει να κάθεται μία κυρία πάνω από κάθε παιδί συνεχώς, αλλά αν μη τι άλλο, θα πρέπει να υπάρχει απασχόληση συνεχής σχεδόν, δραστηριότητες, παιχνίδια, τραγούδια κλπ. Αν απλά περιμένουν τα τόσο μικρά παιδιά να αυτοαπασχολούνται, κάτι δεν πάει καθόλου καλά.

[belleblue]

Το φαγητό είναι ένας τρόπος να ελέγχου τα παιδιά τι τους συμβαίνει, σε ένα περιβάλλον που εκείνη τη στιγμή περιέχει πολλές αλλαγές .ειναι ένα coping mechanism όποτε προσπαθούμε να μην τους το πάρουμε κ τα βοηθάμε μέσα από αυτό να αισθανθούν καλύτερα δηλαδή δεν τα πολεμάμε αλλά τους δίνουμε την επιλογή, για να αισθάνονται έλεγχο. Πχ, θες όταν σε πάρω να φάμε α ή β ?

αυτο και η τουαλέτα είναι κατά κόρον βασικές ανάγκες που συνήθως τα παιδιά ελέγχουν , όταν αισθάνονται ότι άλλου δεν έχουν τον έλεγχο η ότι δεν αισθάνονται ασφάλεια. 

Η ασφάλεια έρχεται κ κάποιες φορές κ απο τα σαφή όρια στο σπίτι, συναισθηματικά ή κ συμπεριφοριστικα στους γονείς η  στο παιδί,..

[ΑΡΓΚ]

Just now, belleblue είπε:

Γεια σου εκεί θα διαφωνήσω ως προς το ότι σε αυτή την ηλικία ακόμα κ στις πιο ιδανικές συνθήκες θα ειναι η προσαρμογή περισσότερους μήνες, εννοώντας ότι μέχρι να πάει το παιδί χαρούμενο εκεί θα περάσουν μήνες ... ή απλά θα κρυβει το άγχος ...

Ναι, δεν εννοώ κι εγώ ότι θα έπρεπε να κάνει τούμπες από τη χαρά του το παιδί απαραίτητα. Αλλά για λίγες ώρες που μένει τη μέρα, 2μιση μήνες μετά να μη νιώθει καμία άνεση, να δακρύζει ακόμη και να μην τρώει στο σταθμό; Ακόμη και φαγητό που της είναι οικείο; Νομίζω ότι μία παιδαγωγός που το έχει με τα παιδάκια, θα την είχε τόσο καιρό βγάλει από το καβούκι της και θα την είχε κάνει να νιώσει έστω λίγο άνετα. Και αυτό το "άρχισε να παίζει μόνη της λίγο" μου κάθεται πολύ άσχημα. Ποιο είναι άραγε το πρόγραμμα του σταθμού; Υπάρχουν οργανωμένες δραστηριότητες, δημιουργική απασχόληση, συμμετέχουν τα παιδιά στην ώρα του φαγητού, είναι η κυρία που τα απασχολεί ζεστός άνθρωπος που κατεβαίνει στο ύψος τους, τα πλησιάζει;

[belleblue]

Κάποιες φορές δηλαδή ακόμα κ η αποφασιστική αντιμετώπιση της κατάστασης από τους γονείς βοηθάει στο να αισθανθεί το παιδί ασφαλεια

[ΑΡΓΚ]

Just now, belleblue είπε:

Κάποιες φορές δηλαδή ακόμα κ η αποφασιστική αντιμετώπιση της κατάστασης από τους γονείς βοηθάει στο να αισθανθεί το παιδί ασφαλεια

Η αν όντως κάτι δυσάρεστο συμβαίνει (π.χ. μία νηπιαγωγός που τα απειλεί ή ουρλιάζει) το παιδί τόσο μικρό μαθαίνει ότι δεν υπάρχει ελπίδα και σταματά να μιλά στους γονείς; Είναι λεπτή η γραμμή, αν και καταλαβαίνω το σκεπτικό σου.