Αχ αυτή η ζήλεια... Συμβουλες..

[Fenia27]

Just now, anemoni1989 είπε:

Μα προφανως και δε θα ερθει η συντελεια, καποια στιγμη καποιος θα τ μιλησει ασχημα... Αλλα ειλικρινά θεωρώ τεράστιο λαθος να γινω εγω το  κακο παραδειγμα που θα ακολουθησει το παιδι μου.. Δηλαδη τι, ονομασαμε διαπαιδαγωγηση το να προσβαλλουμε ενα ανηλικο καταμουτρα???? 

δεν ξερω τι ηλικια εχει το παιδακι σου..να το χαιρεσαι!

 

Εμενα και τα δυο παιδια απο την στιγμη που περπατησανε εχουνε γινει απειρες φορες παιχνιδι για μεγαλυτερα παιδια...δεν μιλαω για ενα-δυο χρονια μεγαλυτερα που και εκεινα ειναι μικρακια ακομη...Μιλαω για ενα 7χρονο να βαζει στοχο τον μικρο (2,5) και να τον τρομαζει, να τον κοροιδευει που δεν μπορει να μιλησει καλα, να του αρπαζει τα παιχνιδια κτλ...Σε αυτη την περιπτωση οταν οι γονεις εχουν αποτυχει να βαλουν ταξη, οταν δεν ειναι παρον, οταν η ευγενεια δεν υπολογιζεται, οταν δεν υπολογιζομαι και εγω σαν γονιος που με βλεπει και προκλητικα μπροστα μου τα κανει ολα αυτα...τοτε θα πεσω στο επιπεδο του παιδιου, και θα υπερασπιστω τον γιο μου οπως εκεινος δεν μπορει. 

[Lenia16]

Just now, anemoni1989 είπε:

Αρα προσεβαλλες το παιδακι επειδή ειπε κατι στην κορη σου??? Λυπάμαι αλλά η δικη σου συμπεριφορά ήταν απαράδεκτη... Αυτο ειναι παιδι και μπορεί να μην καταλαβαίνει... Εσυ που εισαι ενηλικη, ποια δικαιολογία έχεις? 

Παρόλο που με προσβάλεις δε θα μπω σε αντιπαράθεση μαζί σου απλά θα πω ότι ναι, προτιμώ η κόρη μου να αντιδρά με αγένεια σε κάποιον που την προσβάλει ή της επιτίθεται παρα να βγάλει ψυχολογικά. Προφανώς και προσπαθω να της μαθαίνω να είναι ευγενικη κ καλοπροαίρετη κ σωστή προς όλο τον κόσμο, κυρίως μέσα από τη δική μας συμπεριφορά, δε νομίζω ότι από την παρουσία μου στο φόρουμ έχεις εξάγει το συμπέρασμα ότι εγώ είμαι αγενής ή ότι δε μαθαίνω τρόπους στο παιδί μου. Ωστόσο, αν κάποιος συμπεριφέρεται ασχημα είτε σε μένα είτε στο παιδί μου είτε στον οποιονδήποτε δικό μου άνθρωπο βγάζω δόντια κ δεν υπολογίζω ούτε καλούς τρόπους ουτε τπτ. Στη ζούγκλα επικρατεί ο ισχυρότερος κ αν αυτό συνεπάγεται ένας bully να προσβληθεί τόσο το καλυτερο -εννοειται πως δεν αναφέρομαι στο 4χρονο αγοράκι του σταθμού.

[kotsifikos]

Γενικά είναι ένα θέμα που σηκώνει πολύ πολύ σκέψη.

Εγώ πχ σκέφτομαι πως αν αφήσω κάποιον να κάνει παρατήρηση στο παιδί μου (ακόμα και αυτός ο άλλος έχει δίκιο ) μπροστά μου είναι σαν να του μαθαίνω πως μεγαλώνοντας θα δέχεται την κριτική του καθένα, θα κάθεται να του κάνουν παρατηρήσεις και δεν θα έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του...όχι αλήθεια αυτό εγώ δεν θα το δεχθώ. Αν κάνει κάτι λάθος εννοείται πως θα δεν το αφήσω να περάσει έτσι, εννοείται πως θα το συζητήσω και πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αν η πράξη του ήταν πολυ΄άσχημη να έχει και συνέπειες όμως δεν θα τον αφήσω εκτεθειμένο να του κάνει παρατήρηση ο κάθε ένας, είτε μεγαλύτερος είτε μικρότερος. Μπορεί να είμαι λάθος δεν ξέρω, όμως αυτό έχω επιλέξει ως γονέας.

Επεξεργάστηκαν 27 Μαρτίου,2019 by kotsifikos

[Chrysoum]

Just now, elenip said:

Προφανώς στο θέμα γράφουν μαμάδες δύο διαφορετικών κατηγοριών, μαμάδες με παιδιά μικρότερης ηλικίας και μαμάδες με παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας.

 

Έχοντας παιδί μεγαλύτερης ηλικίας, λάβετε υπόψη ότι όλα από κάπου ξεκινάνε! Ναι το δίχρονο, τρίχρονο που στον παιδικό χτυπάει, δεν σέβεται κλπ θα το συνεχίσει και αργότερα και εκεί τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.

 

Όσο και να διαρρηγνύουμε τα ιμάτιά μας τι είναι καλό και τι όχι, είναι προφανές ότι το παιδί που χτυπάει, κοροιδεύει, δεν σέβεται, φέρεται έτσι γιατί από το σπίτι αντιγράφει συμπεριφορές.

 

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να θωρακίζουμε το παιδί μας απέναντι σε όλα αυτά. Όχι με την έννοια της ανταπόδοσης αλλά ούτε και με την έννοια της αποδοχής.

 

Όταν ένα παιδί σε μία παιδική χαρά π.χ. χτυπάει τα άλλα εκεί οφείλουμε ως ενήλικες να επέμβουμε, εφόσον δεν επεμβαίνει ο γονέας.

 

Όχι για να τιμωρήσουμε / διαπαιδαγωγήσουμε αλλά για να προστατέψουμε τους αδυνάμους και αυτούς που δέχονται τα χτυπήματα.

 

Σαφώς και δεν θα κατηγορήσω κάποιον γονέα που επενέβη και ίσως και με άκομψο τρόπο «μάλωσε» ένα παιδάκι. Το εν λόγω παιδάκι σίγουρα έχει πολύ περισσότερα πράγματα να αντιμετωπίσει σπίτι του από το να στενοχωρηθεί από έναν ξένο που τον μάλωσε.

 

Και ο κάθε γονέας έχει την ευθύνη του παιδιού του, όταν είναι σε δημόσιο χώρο, πόσο μάλλον όταν το παιδί δεικνύει επιθετική συμπεριφορά.

 

Επίσης, αν κάποιος φτάσει στο σημείο να μαλώσει το παιδί σας, μην τρελαίνεστε, μάλλον είναι μία καλή αφετηρία για προβληματισμό. Μπορεί να είναι τρελός ο άλλος μπορεί και όχι όμως!

 

Προφανώς στο θέμα γράφουν μαμάδες δύο διαφορετικών κατηγοριών, μαμάδες με παιδιά μικρότερης ηλικίας και μαμάδες με παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας.

Έχοντας παιδί μεγαλύτερης ηλικίας, λάβετε υπόψη ότι όλα από κάπου ξεκινάνε! Ναι το δίχρονο, τρίχρονο που στον παιδικό χτυπάει, δεν σέβεται κλπ θα το συνεχίσει και αργότερα και εκεί τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.

Όσο και να διαρρηγνύουμε τα ιμάτιά μας τι είναι καλό και τι όχι, είναι προφανές ότι το παιδί που χτυπάει, κοροιδεύει, δεν σέβεται, φέρεται έτσι γιατί από το σπίτι αντιγράφει συμπεριφορές.

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να θωρακίζουμε το παιδί μας απέναντι σε όλα αυτά. Όχι με την έννοια της ανταπόδοσης αλλά ούτε και με την έννοια της αποδοχής.

Όταν ένα παιδί σε μία παιδική χαρά π.χ. χτυπάει τα άλλα εκεί οφείλουμε ως ενήλικες να επέμβουμε, εφόσον δεν επεμβαίνει ο γονέας.

Όχι για να τιμωρήσουμε / διαπαιδαγωγήσουμε αλλά για να προστατέψουμε τους αδυνάμους και αυτούς που δέχονται τα χτυπήματα.

Σαφώς και δεν θα κατηγορήσω κάποιον γονέα που επενέβη και ίσως και με άκομψο τρόπο «μάλωσε» ένα παιδάκι. Το εν λόγω παιδάκι σίγουρα έχει πολύ περισσότερα πράγματα να αντιμετωπίσει σπίτι του από το να στενοχωρηθεί από έναν ξένο που τον μάλωσε.

Και ο κάθε γονέας έχει την ευθύνη του παιδιού του, όταν είναι σε δημόσιο χώρο, πόσο μάλλον όταν το παιδί δεικνύει επιθετική συμπεριφορά.

Επίσης, αν κάποιος φτάσει στο σημείο να μαλώσει το παιδί σας, μην τρελαίνεστε, μάλλον είναι μία καλή αφετηρία για προβληματισμό. Μπορεί να είναι τρελός ο άλλος μπορεί και όχι όμως!

Τον προβληματισμο του να μαλωσει καποιος το παιδι μας τον εξεφρασα εγω. Ανηκω στην κατηγορια με τις μαμαδες με μικρα παιδια, και το τονιζω ειπα εφοσον ειμαι εγω εκει και του εξηγω. Ειμαι εκει, προσπαθω να βαλω μια ταξη. 

[Lenia16]

Just now, kotsifikos είπε:

Γενικά είναι ένα θέμα που σηκώνει πολύ πολύ σκέψη.

Εγώ πχ σκέφτομαι πως αν αφήσω κάποιον να κάνει παρατήρηση στο παιδί μου (ακόμα και αυτός ο άλλος έχει δίκιο ) μπροστά μου είναι σαν να του μαθαίνω πως μεγαλώνοντας θα δέχεται την κριτική του καθένα, θα κάθεται να του κάνουν παρατηρήσεις και δεν θα έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του...όχι αλήθεια αυτό εγώ δεν θα το δεχθώ. Αν κάνει κάτι λάθος εννοείται πως θα δεν το αφήσω να περάσει έτσι, εννοείται πως θα το συζητήσω και πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αν η πράξη του ήταν πολυ΄άσχημη να έχει και συνέπειες όμως δεν θα τον αφήσω εκτεθειμένο να του κάνει παρατήρηση ο κάθε ένας, είτε μεγαλύτερος είτε μικρότερος. Μπορεί να είμαι λάθος δεν ξέρω, όμως αυτό έχω επιλέξει ως γονέας.

Μα αν εσύ η ίδια το συζητήσεις κ αντιδράσεις σε πιθανή κακή πράξη του παιδιού και αυτό καταλάβει ότι θα έχει συνέπειες, αφενός του μαθαίνεις να φέρεται σωστά και αφετέρου δε θα χρειαστεί να του κάνει ο άλλος γονιός παρατήρηση γιατί θα δει ότι του έκανες εσύ. Εκτός αν είναι τρελος κ πάει για καυγά. Αν όμως το παιδί σου χτυπάει τη μισή παιδική χαρά κ εσύ κάθεσαι στο παγκάκι κ παίζεις με το κινητό τότε μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό να του κάνει κάποιος παρατήρηση. Κάπως πρέπει να ξυπνήσεις! (Όχι εσύ, καταλαβαίνεις τι εννοώ!)

[Chrysoum]

Just now, Lenia16 said:

Μα αν εσύ η ίδια το συζητήσεις κ αντιδράσεις σε πιθανή κακή πράξη του παιδιού και αυτό καταλάβει ότι θα έχει συνέπειες, αφενός του μαθαίνεις να φέρεται σωστά και αφετέρου δε θα χρειαστεί να του κάνει ο άλλος γονιός παρατήρηση γιατί θα δει ότι του έκανες εσύ. Εκτός αν είναι τρελος κ πάει για καυγά. Αν όμως το παιδί σου χτυπάει τη μισή παιδική χαρά κ εσύ κάθεσαι στο παγκάκι κ παίζεις με το κινητό τότε μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό να του κάνει κάποιος παρατήρηση. Κάπως πρέπει να ξυπνήσεις! (Όχι εσύ, καταλαβαίνεις τι εννοώ!)

Εμ εδω ειναι το θεμα, γιατι αναφερθηκε μερικες δημοσιευσεις πιο πριν οταν αν δεν νιωσεις οτι η παρατηρηση του αλλου γονιου στο δικο του παιδι σε εχει καλυψει τοτε θα επεμβεις και θα πεις και εσυ κατι στο παιδι αυτο. Και νομιζω πως ο κυριος προβληματισμος μας, της @kotsifikos @marakiz  (συγχωρεστε με αν δεν συμμεριζεστε την ιδια αποψη και παρεξηγησα) και δικος μου ειναι αυτο ακριβως. Οτι εφοσον εμεις ειμαστε εκει και προσπαθουμε να μαθουμε στο παιδι μας να φερεται σωστα και επεμβαινει ο αλλος γονιος γιατι δεν θεωρησε οτι το καναμε καλα, ειναι σαν να ακυρωνει τον δικο μας ρολο ως γονεα. 

[Fenia27]

Just now, kotsifikos είπε:

Εγώ πχ σκέφτομαι πως αν αφήσω κάποιον να κάνει παρατήρηση στο παιδί μου (ακόμα και αυτός ο άλλος έχει δίκιο ) μπροστά μου είναι σαν να του μαθαίνω πως μεγαλώνοντας θα δέχεται την κριτική του καθένα, θα κάθεται να του κάνουν παρατηρήσεις και δεν θα έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του

 

Μα οταν μεγαλωσει και ενοχλησει καποιον με την συμπεριφορα του, θα δεχτει κριτικη και παρατηρηση απο αυτον τον καποιο χωρις να εισαι εσυ εκει..

 

Δεν σε προβληματιζει μηπως και δημιουργεις μια φουσκα γυρω του, μεσα στην οποια εσυ μπορεις να τον μαλωσεις αλλα αυτος που εχει ενοχληθει δεν εχει δικαιωμα να εκφρασει την δυσαρεσκεια του?

 

Δεν δημιουργεις μια ψευδαισθηση στο παιδι οτι μπορω να ενοχλησω αλλα η μαμα θα με προστατεψει απο αυτον που ενοχλησα?

 

Μηπως δημιουργεις ενα παιδι που δεν θα δεχτει την παρατηρηση ακομη και οταν εχει αδικο?

 

Δεν ειναι πιο υγιες ενα παιδι να μπορει να δεχτει την κριτικη για κατι κακο που εκανε?

 

Δεν θα του ειναι πιο ευκολο μεγαλωνοντας να την δεχτει οταν η μαμα δεν ειναι εκει να το προστατεψει?

 

Εγω προσωπικα δεν θα με πειραζε να μαλωσει καποιος αλλος το παιδι μου οταν εγω θα ειμαι μπροστα, για κατι που εχει κανει σε καποιον αλλον. Αυτο του δειχνει οτι ο κοσμος θα αντιδρα στην δικη σου κακη συμπεριφορα και πρεπει να το δεχεσαι ή να μην συμπεριφερεσαι ετσι.

 

Και το πιο σημαντικο, ειναι εσυ σαν γονιος να του δειξεις, ακομη και οταν καποιος σου δειχνει τον θυμο/δυσαρεσκεια του, που ξεπερνιουνται τα ορια της παρατηρησης και περναμε στην προσβολη. 

 

 

[Lenia16]

Το έχω ξαναγράψει κ παλιότερα, ένα ξαδερφακι της έδερνε την κόρη μου κ οι γονείς του δε λέγανε τπτ, ούτε κ εγώ παρόλο που εκνευριζομουν, ένεκα συγγενειας του συζύγου. Ώσπου της χτύπησε το κεφάλι στον τοίχο κ πάλι δεν του είπαν τπτ. Εκεί ειπα όμως εγώ με πολύ ωραίο τρόπο (ας οψεται η συγγένεια) ότι η μικρή είναι μωρό κ πονάει όταν τη χτυπάς κ εφόσον προφανώς δε θέλεις να παίζετε τότε κ εμείς δε θα ξανάρθουμε. Μάντεψε τι έγινε. Ξύπνησαν οι γονείς κ το μικρό δεν την ξαναπειραξε.

[elenip]

Just now, Chrysoum said:

Εμ εδω ειναι το θεμα, γιατι αναφερθηκε μερικες δημοσιευσεις πιο πριν οταν αν δεν νιωσεις οτι η παρατηρηση του αλλου γονιου στο δικο του παιδι σε εχει καλυψει τοτε θα επεμβεις και θα πεις και εσυ κατι στο παιδι αυτο. Και νομιζω πως ο κυριος προβληματισμος μας, της @kotsifikos @marakiz  (συγχωρεστε με αν δεν συμμεριζεστε την ιδια αποψη και παρεξηγησα) και δικος μου ειναι αυτο ακριβως. Οτι εφοσον εμεις ειμαστε εκει και προσπαθουμε να μαθουμε στο παιδι μας να φερεται σωστα και επεμβαινει ο αλλος γονιος γιατι δεν θεωρησε οτι το καναμε καλα, ειναι σαν να ακυρωνει τον δικο μας ρολο ως γονεα. 

 

Tι σε κάνει να πιστεύεις ότι ο άλλος ενδιαφέρεται για τον δικό σου ρόλο ως γονέα? Τον άλλον γονέα τον ενδιαφέρει το δικό του παιδί, εν προκειμένω ένα παιδί που υπέστη βία από το δικό σου ενδεχομένως το παιδί. Άρα εκεί κάτι δεν έχεις κάνει εσύ σωστά, δεν μιλάω προσωπικά για εσένα, γενικά μιλάω.

Οπότε τον άλλον τον γονέα ουδόλως τον απασχολεί εάν θα ακυρώσει εσένα ως γονέα, αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να προστατέψει το δικό του το παιδί.

Εχοντας εμπειρία από Δημοτικό που γίνεται χαμός, πιστέψτε με αλλά και εγώ θα ακύρωνα πολλούς γονείς!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα: σε παιδική χαρά, ένα παιδάκι χτυπάει τα άλλα, η μαμά, συμπαθέστατη κυρία, προσπαθεί να του εξηγήσει, μιλάμε για 5 χρονών παιδί, το παιδί να κάνει τα ίδια. Συγνώμη κιόλας αλλά εκεί παίρνεις το παιδί και φεύγεις, του λες ή φέρεσαι σωστά ή πας σπίτι.

Αυτή η μέθοδος της προσέγγισης και να εξηγείς και να εξηγείς, δεν ισχύει πάντα!

[Fenia27]

Just now, Chrysoum είπε:

Εμ εδω ειναι το θεμα, γιατι αναφερθηκε μερικες δημοσιευσεις πιο πριν οταν αν δεν νιωσεις οτι η παρατηρηση του αλλου γονιου στο δικο του παιδι σε εχει καλυψει τοτε θα επεμβεις και θα πεις και εσυ κατι στο παιδι αυτο. Και νομιζω πως ο κυριος προβληματισμος μας, της @kotsifikos @marakiz  (συγχωρεστε με αν δεν συμμεριζεστε την ιδια αποψη και παρεξηγησα) και δικος μου ειναι αυτο ακριβως. Οτι εφοσον εμεις ειμαστε εκει και προσπαθουμε να μαθουμε στο παιδι μας να φερεται σωστα και επεμβαινει ο αλλος γονιος γιατι δεν θεωρησε οτι το καναμε καλα, ειναι σαν να ακυρωνει τον δικο μας ρολο ως γονεα.

 

Εγω το ειπα αυτο...και το ειπα γιατι αρκετες φορες ο γονεας θα ερθει θα πιασει το παιδι του απο το μπρατσο και θα φυγουν χωρις κουβεντα, αλλες φορες θα πει "σταματα ειναι μικρος" "τι δουλεια εχεις με τα μικρα?" "αστον δεν μπορει να μιλησει" "δωστο πισω ειναι μικρος και κλαιει"

 

αλλες φορες θα πεταξει μια συγνωμη στον γονεα και θα φυγει σερνοντας το παιδι του...

 

Ναι το προβλημα λυθηκε..ο ταραξιας εφυγε...

 

Τι καταλαβε απο αυτο ο δικος μου γιος? Οτι ειναι μικρος και αυτο ισουται με αδυναμια? οτι ειναι μικρος και δεν ειναι αξιος σεβασμου? οτι δεν μπορει να μιλησει?

 

οποτε οχι αυτο δεν μου αρκει.  Εγω που κοιταω τον γιο μου και τι θα περασω σε αυτον θα φωναξω αυτη την μαμα και το παιδι της και θα πω δυο λογια για να τα ακουσει ο δικος μου ο γιος. 

 

Σε αυτες τις περιπτωσεις αναφερομαι. Σε γονεις που δεν θα πουνε το λαθος, δεν θα προσπαθησουν να ζητησουν συγνωμη απο το διχρονο γιατι ακομη "δεν καταλαβαινει". 

[Lenia16]

Just now, Chrysoum είπε:

Εμ εδω ειναι το θεμα, γιατι αναφερθηκε μερικες δημοσιευσεις πιο πριν οταν αν δεν νιωσεις οτι η παρατηρηση του αλλου γονιου στο δικο του παιδι σε εχει καλυψει τοτε θα επεμβεις και θα πεις και εσυ κατι στο παιδι αυτο. Και νομιζω πως ο κυριος προβληματισμος μας, της @kotsifikos @marakiz  (συγχωρεστε με αν δεν συμμεριζεστε την ιδια αποψη και παρεξηγησα) και δικος μου ειναι αυτο ακριβως. Οτι εφοσον εμεις ειμαστε εκει και προσπαθουμε να μαθουμε στο παιδι μας να φερεται σωστα και επεμβαινει ο αλλος γονιος γιατι δεν θεωρησε οτι το καναμε καλα, ειναι σαν να ακυρωνει τον δικο μας ρολο ως γονεα. 

Συμφωνώ μαζι σου σε αυτό, εγώ και μόνο που θα έβλεπα ότι ο γονιός του άλλου παιδιού ασχολειται κ προσπαθεί να του εξηγήσει, ακόμη κ αν αυτό συνέχιζε δε θα επενέβην ούτε θα κακοχαρακτηριζα κανέναν απτους δυο, απλά θα απομακρυνα την κόρη μου. Θα σκεφτόμουν ότι ισως το παιδάκι περνάει φάση ή κάτι άλλο αλλά σίγουρα οι γονείς προσπαθουν κ αυτό μου αρκεί σαν βελτιωτικη κίνηση. Όμως εγώ προσωπικα μιλάω για γονείς απόντες και αδιάφορους.

[xaroumenh mama]

Αν κ ακόμα δε μου έχει συμβεί κ δε ξέρω πως θα αντιδράσω .. πιστεύω όμως πως αν το παιδί μου χτυπήσει κάποιο άλλο παιδάκι εγώ σαν γονιός έχω την υποχρέωση πρώτα να στραφω στο άλλο παιδάκι κ να το ρωτήσω αν είναι καλά . Περνώ το παιδί μου από εκεί κ παμε κάπου να ηρεμήσει κ να συζητήσουμε οι δυο μας για ποιο λόγο πρέπει να το επιπληξω μπροστά σε κόσμο ;;;

Εάν κάποιο παιδάκι χτυπήσει τον γιο μου πάω στο γιο μου κ τον ρωτάω αν είναι καλά δεν είναι δουλεια μου να επιπληξω ένα άλλο παιδάκι αν ηρεμησει όμως το κλίμα γιατί να μην ενθαρρύνω πάλι το άλλο παιδάκι αν θέλει να ξαναπαίξει με το δικό μου παιδί ( δε μιλάω σε ακραίες περιπτώσεις ) δείχνοντας του τον τρόπο ;κ το σωστό παράδειγμα στο παιδί μου ;

[Chrysoum]

Just now, elenip said:

 

Tι σε κάνει να πιστεύεις ότι ο άλλος ενδιαφέρεται για τον δικό σου ρόλο ως γονέα? Τον άλλον γονέα τον ενδιαφέρει το δικό του παιδί, εν προκειμένω ένα παιδί που υπέστη βία από το δικό σου ενδεχομένως το παιδί. Άρα εκεί κάτι δεν έχεις κάνει εσύ σωστά, δεν μιλάω προσωπικά για εσένα, γενικά μιλάω.

Οπότε τον άλλον τον γονέα ουδόλως τον απασχολεί εάν θα ακυρώσει εσένα ως γονέα, αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να προστατέψει το δικό του το παιδί.

Εχοντας εμπειρία από Δημοτικό που γίνεται χαμός, πιστέψτε με αλλά και εγώ θα ακύρωνα πολλούς γονείς!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα: σε παιδική χαρά, ένα παιδάκι χτυπάει τα άλλα, η μαμά, συμπαθέστατη κυρία, προσπαθεί να του εξηγήσει, μιλάμε για 5 χρονών παιδί, το παιδί να κάνει τα ίδια. Συγνώμη κιόλας αλλά εκεί παίρνεις το παιδί και φεύγεις, του λες ή φέρεσαι σωστά ή πας σπίτι.

Αυτή η μέθοδος της προσέγγισης και να εξηγείς και να εξηγείς, δεν ισχύει πάντα!

Δεν ειπα οτι ο αλλος ενδιαφερεται για τον ρολο μου ως γονεα, εξηγησα γιατι θα ενοχληθω εγω, γιατι εγω νιωθω ετσι. Επισης στο ειπα και πριν, εχω μικρο παιδι οποτε μιλαω με αυτα τα δεδομενα. Δεν θεωρω οτι το παιδακι που δαγκωσε την κορη μου στον παιδικο σταθμο (δεν πρεπει να εχει κλεισει τα 2) φταινει οι γονεις του γι αυτη τη συμπεριφορα ή οτι εχουν κανει κατι λάθος. Ειναι απλα ενα μικρο παιδι.

Και σε μεγαλυτερες ηλικιες ομως, αν ενα παιδι επιτεθει στα παιδια μου και ερθουν οι γονεις τους να το συνετησουν με τον τροπο που θεωρουν αυτοι σωστό, δεν θα επεμβω. Θα μιλησω στο δικο μου παιδι οχι στο ξενο και ειδικα οταν ειναι η μαμα του/μπαμπας του εκει και του εξηγουν οτι δεν πρεπει να φερεται ετσι. 

[Lenia16]

Just now, Fenia27 είπε:

 

Εγω το ειπα αυτο...και το ειπα γιατι αρκετες φορες ο γονεας θα ερθει θα πιασει το παιδι του απο το μπρατσο και θα φυγουν χωρις κουβεντα, αλλες φορες θα πει "σταματα ειναι μικρος" "τι δουλεια εχεις με τα μικρα?" "αστον δεν μπορει να μιλησει" "δωστο πισω ειναι μικρος και κλαιει"

 

αλλες φορες θα πεταξει μια συγνωμη στον γονεα και θα φυγει σερνοντας το παιδι του...

 

Ναι το προβλημα λυθηκε..ο ταραξιας εφυγε...

 

Τι καταλαβε απο αυτο ο δικος μου γιος? Οτι ειναι μικρος και αυτο ισουται με αδυναμια? οτι ειναι μικρος και δεν ειναι αξιος σεβασμου? οτι δεν μπορει να μιλησει?

 

οποτε οχι αυτο δεν μου αρκει.  Εγω που κοιταω τον γιο μου και τι θα περασω σε αυτον θα φωναξω αυτη την μαμα και το παιδι της και θα πω δυο λογια για να τα ακουσει ο δικος μου ο γιος. 

 

Σε αυτες τις περιπτωσεις αναφερομαι. Σε γονεις που δεν θα πουνε το λαθος, δεν θα προσπαθησουν να ζητησουν συγνωμη απο το διχρονο γιατι ακομη "δεν καταλαβαινει". 

Κ αυτό συμβαίνει κατά κόρον, έχεις δίκιο. Εκεί όμως καλύτερα να απευθυνθείς στο γονιό ξεκάθαρα.

[kotsifikos]

Just now, Fenia27 said:

 

Μα οταν μεγαλωσει και ενοχλησει καποιον με την συμπεριφορα του, θα δεχτει κριτικη και παρατηρηση απο αυτον τον καποιο χωρις να εισαι εσυ εκει..

 

Δεν σε προβληματιζει μηπως και δημιουργεις μια φουσκα γυρω του, μεσα στην οποια εσυ μπορεις να τον μαλωσεις αλλα αυτος που εχει ενοχληθει δεν εχει δικαιωμα να εκφρασει την δυσαρεσκεια του?

 

Δεν δημιουργεις μια ψευδαισθηση στο παιδι οτι μπορω να ενοχλησω αλλα η μαμα θα με προστατεψει απο αυτον που ενοχλησα?

 

Μηπως δημιουργεις ενα παιδι που δεν θα δεχτει την παρατηρηση ακομη και οταν εχει αδικο?

 

Δεν ειναι πιο υγιες ενα παιδι να μπορει να δεχτει την κριτικη για κατι κακο που εκανε?

 

Δεν θα του ειναι πιο ευκολο μεγαλωνοντας να την δεχτει οταν η μαμα δεν ειναι εκει να το προστατεψει?

 

Εγω προσωπικα δεν θα με πειραζε να μαλωσει καποιος αλλος το παιδι μου οταν εγω θα ειμαι μπροστα, για κατι που εχει κανει σε καποιον αλλον. Αυτο του δειχνει οτι ο κοσμος θα αντιδρα στην δικη σου κακη συμπεριφορα και πρεπει να το δεχεσαι ή να μην συμπεριφερεσαι ετσι.

 

Και το πιο σημαντικο, ειναι εσυ σαν γονιος να του δειξεις, ακομη και οταν καποιος σου δειχνει τον θυμο/δυσαρεσκεια του, που ξεπερνιουνται τα ορια της παρατηρησης και περναμε στην προσβολη. 

 

 

Όχι δεν πιστεύω πως του δημιουργώ αυτή την ψευδαίσθηση καθώς θα έχει έτσι και αλλιώς συνέπειες σε περίπτωση που πειράξει κάποιον, δεν αναφέρω πουθενά πως θα τον αφήνω να χτυπάει αλλά θα είμαι εκεί να τον υπερασπιστώ. Όχι γνωρίζει ήδη από τα 3 1/2 πως δεν έχει δικαίωμα να πονάει τους άλλους και να τους χτυπάει και αν το κάνει θα δεχθεί τις συνέπειες, από εμένα όταν είναι μαζί μου, από την δασκάλα όταν είναι σχολείο και απο την προπονήτρια όταν είναι στην προπόνηση. Γιατί να δώσω δικαίωμα στον κάθε ένα να κάνει παρατηρήσεις στο παιδί μου?? Προσωπικά προσπαθώ να προλάβω αυτές τις καταστασεις ξέρω όμως πως μοιραία θ έρθω αντιμέτωπη με κάτι τέτοιο όμως θέλω το παιδί μου να ξέρει πως δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να παρεμβαίνει και να του κάνει παρατηρήσεις. Υπάρχουν πολλοί γονείς που τους αρέσει να κουνάν το δάχτυλο στα ξένα παιδιά, το παιδί μου γιατί να είναι ένα από αυτά?

Just now, Lenia16 said:

Μα αν εσύ η ίδια το συζητήσεις κ αντιδράσεις σε πιθανή κακή πράξη του παιδιού και αυτό καταλάβει ότι θα έχει συνέπειες, αφενός του μαθαίνεις να φέρεται σωστά και αφετέρου δε θα χρειαστεί να του κάνει ο άλλος γονιός παρατήρηση γιατί θα δει ότι του έκανες εσύ. Εκτός αν είναι τρελος κ πάει για καυγά. Αν όμως το παιδί σου χτυπάει τη μισή παιδική χαρά κ εσύ κάθεσαι στο παγκάκι κ παίζεις με το κινητό τότε μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό να του κάνει κάποιος παρατήρηση. Κάπως πρέπει να ξυπνήσεις! (Όχι εσύ, καταλαβαίνεις τι εννοώ!)

Ναι καταλαβαίνω απόλυτα πως το λες, και έχεις δίκιο.
 

Ακούγομαι απόλυτη γιατί δεν είμαι από τις μητέρες που θα καθίσουν να μιλούν στο κινητό αντί να βλέπουν το παιδί τους και για αυτό επιμένω πως δεν θα αφήσω άλλον να παρέμβει, εγώ θα συνετίσω το παιδί μου όχι οι υπόλοιποι γονείς.

Επεξεργάστηκαν 27 Μαρτίου,2019 by kotsifikos

[Έσπερος]

Τώρα που τα διαβάζω αυτά σκέφτομαι τι ωραία που η δική μας παιδική χαρά ανακαινίζεται και δεν έχω βάλει αυτόν τον μπελά στο κεφάλι μου, για το savoir vivre στις παιδικές. Εϊναι ήδη μεγάλο το άγχος για το savoir vivre στα πάρτι, δεν θέλω κι άλλα!!

[elenip]

Just now, Chrysoum said:

Δεν ειπα οτι ο αλλος ενδιαφερεται για τον ρολο μου ως γονεα, εξηγησα γιατι θα ενοχληθω εγω, γιατι εγω νιωθω ετσι. Επισης στο ειπα και πριν, εχω μικρο παιδι οποτε μιλαω με αυτα τα δεδομενα. Δεν θεωρω οτι το παιδακι που δαγκωσε την κορη μου στον παιδικο σταθμο (δεν πρεπει να εχει κλεισει τα 2) φταινει οι γονεις του γι αυτη τη συμπεριφορα ή οτι εχουν κανει κατι λάθος. Ειναι απλα ενα μικρο παιδι.

Και σε μεγαλυτερες ηλικιες ομως, αν ενα παιδι επιτεθει στα παιδια μου και ερθουν οι γονεις τους να το συνετησουν με τον τροπο που θεωρουν αυτοι σωστό, δεν θα επεμβω. Θα μιλησω στο δικο μου παιδι οχι στο ξενο και ειδικα οταν ειναι η μαμα του/μπαμπας του εκει και του εξηγουν οτι δεν πρεπει να φερεται ετσι. 

 

Δεν δαγκώνουν όλα τα μικρά παιδιά, οπότε κατ΄εμέ ναι κάτι έχει γίνει λάθος! Θέλω να πω ότι δεν μπορώ να θεωρήσω / δικαιολογήσω ότι ένα παιδί θα δαγκώνει επειδή είναι μικρό παιδί. Επίσης και στο περιστατικό του παιδικού που το παιδάκι κορόιδευε για την στολή και αυτό μικρό ήταν.

Πίστεψέ με ότι θα εκπλαγείς πόσο εύκολα δικαιολογείται ένα παιδί από τους γονείς σε μεγαλύτερες ηλικίες. Δεν το ήθελε / κατά λάθος έγινε κλπ κλπ.

Μπορεί να θεωρηθεί λίγο απόλυτο αυτό που θα πω αλλά όταν οι γονείς συνεχώς εξηγούν στο παιδί την λάθος συμπεριφορά του, μάλλον κάτι δεν θα εξηγούν καλά

[Fenia27]

Just now, kotsifikos είπε:

Όχι δεν πιστεύω πως του δημιουργώ αυτή την ψευδαίσθηση καθώς θα έχει έτσι και αλλιώς συνέπειες σε περίπτωση που πειράξει κάποιον, δεν αναφέρω πουθενά πως θα τον αφήνω να χτυπάει αλλά θα είμαι εκεί να τον υπερασπιστώ. Όχι γνωρίζει ήδη από τα 3 1/2 πως δεν έχει δικαίωμα να πονάει τους άλλους και να τους χτυπάει και αν το κάνει θα δεχθεί τις συνέπειες, από εμένα όταν είναι μαζί μου, από την δασκάλα όταν είναι σχολείο και απο την προπονήτρια όταν είναι στην προπόνηση. Γιατί να δώσω δικαίωμα στον κάθε ένα να κάνει παρατηρήσεις στο παιδί μου?? Προσωπικά προσπαθώ να προλάβω αυτές τις καταστασεις ξέρω όμως πως μοιραία θ έρθω αντιμέτωπη με κάτι τέτοιο όμως θέλω το παιδί μου να ξέρει πως δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να παρεμβαίνει και να του κάνει παρατηρήσεις.

 

Να τον χαιρεσαι! 

 

Δεν ειναι ο οποιοσδηποτε. Ειναι η μαμα, ο μπαμπας απο το παιδι που εκεινος χτυπησε/ενοχλησε. Το παιδι σου απο την στιγμη που χτυπησει καποιον αλλο, η πραξη απο μονη της δεν δινει το δικαιωμα στην αλλη πλευρα να ζητησει το λογο?

 

Δηλαδη θελεις να ξερει το παιδι σου οτι ακομη και αν ενοχλησει καποιο αλλο παιδι (στην ηλικια των 8, 10,14) οτι ο γονιος αυτου του παιδιου δεν εχει το δικαιωμα να του πει γιατι το εκανες αυτο? ακομη και οταν ο αλλος γονιος ειναι μπροστα και εσυ δεν εισαι? Δεχομαι την αποψη σου και την σεβομαι. Αυτα τα γραφω πιο πολυ σαν τροφη για σκεψη και οχι για αντιπαραθεση/κριτικη.

 

Αυτο που με προβληματιζει σε πολλα μεγαλυτερα παιδια (οχι σε τριχρονα και τετραχρονα το ξαναλεω) ειναι οτι εχουν τοσο μα τοσο μεγαλο θρασος και αυτοπεποιθηση που ακομη και μπροστα στον γονεα θα χτυπησουν και θα κοροιδεψουν. Δεν εχουν ουτε τον στοιχειωδη σεβασμο στο προσωπο ενος ενηλικα/μαμας/ μπαμπα ποσο μαλλον σε ενα μικροτερο /συνομηλικο παιδι. Αυτο απο που ξεκιναει? Δεν ξεκιναει απο τους γονεις τους?

 

Βλεπω πολλους γονεις οταν τους φωναζουν για να μαζεψουν τα παιδια τους που συμπεριφερονται ασχημα, να ερχονται οι ιδιοι με τον αερα "τι ειπες οτι εκανε το παιδι μου?" τον αερα του "νταη". Ναι μαλωνουν το παιδι τους αλλα ταυτοχρονα θα αγριοκοιταξουν και τον αλλο γονεα που τους φωναξε. Δεν ξερω αν ολο αυτο το "δεν επιτρεπω σε κανεναν να κανει παρατηρηση στο παιδι μου" γυρνει μπουμερανγκ στο τελος.

 

Εξαλλου καθε παρατηρηση οταν γινεται σε ευγενικα πλαισια γιατι να ενοχλει τοσο?

Ειναι θεμα εγωισμου του γονεα?

 

 

 

[marakiz]

Just now, elenip είπε:

 

Δεν δαγκώνουν όλα τα μικρά παιδιά, οπότε κατ΄εμέ ναι κάτι έχει γίνει λάθος! Θέλω να πω ότι δεν μπορώ να θεωρήσω / δικαιολογήσω ότι ένα παιδί θα δαγκώνει επειδή είναι μικρό παιδί. Επίσης και στο περιστατικό του παιδικού που το παιδάκι κορόιδευε για την στολή και αυτό μικρό ήταν.

Πίστεψέ με ότι θα εκπλαγείς πόσο εύκολα δικαιολογείται ένα παιδί από τους γονείς σε μεγαλύτερες ηλικίες. Δεν το ήθελε / κατά λάθος έγινε κλπ κλπ.

Μπορεί να θεωρηθεί λίγο απόλυτο αυτό που θα πω αλλά όταν οι γονείς συνεχώς εξηγούν στο παιδί την λάθος συμπεριφορά του, μάλλον κάτι δεν θα εξηγούν καλά

Αυτό αφορά μεγαλύτερες ηλικίες.  Το να δαγκώσει / σπρωξει / χτυπήσει ένα διχρονο είναι στα όρια του φυσιολογικού μιας και τις περισσότερες φορές δεν έχει καν κατακτήσει καλά το λόγο και είναι ένας τρόπος να αντιδράσει.  Αυτό που ΔΕΝ είναι φυσιολογικό είναι να κρυβεται ένας γονιος πίσω από αυτή τη φυσιολογικη αντίδραση ενός μικρού παιδιού και να το ρίχνει στο μικρό της ηλικίας χωρίς να προσπαθεί συνεχώς να μάθει στο παιδί του ότι είναι δεν είναι σωστό /ανεκτό. Όταν γίνεται αυτό ναι μεγαλώνοντας συνεχίζει  αν έχει κακή συμπεριφορά .

 

Όχι όμως να χαρακτηρισουμε ένα διχρονο παιδί που δαγκωσε κάποιο άλλο παιδί προβληματικό με μόνο κριτήριο αυτό!  

 

Just now, Έσπερος είπε:

Τώρα που τα διαβάζω αυτά σκέφτομαι τι ωραία που η δική μας παιδική χαρά ανακαινίζεται και δεν έχω βάλει αυτόν τον μπελά στο κεφάλι μου, για το savoir vivre στις παιδικές. Εϊναι ήδη μεγάλο το άγχος για το savoir vivre στα πάρτι, δεν θέλω κι άλλα!!

 

Αναπόφευκτο,  μην το φοβάσαι δεν θα βοηθήσει κανέναν αυτό. 

 

Φένια αν το αρκετά μεγαλύτερο παιδί παρενοχλει το παιδί σου εννοείται και θα γίνεις η φωνή του και δεν γίνεται να το επιτρέψεις αυτό. 

 

Συμφωνώ επίσης με kotsifikos πως δεν μπορεί να του κάνει ο καθένας άγνωστος παρατήρηση μόνο και μόνο επειδή είναι ενηλικας. Εξαιρούνται φυσικά οι εκπαιδευτικοι ή όσοι για κάποιον λόγο είναι φροντιστες του εκείνη την ώρα αντί για μένα όπως η νταντά,  η γιαγιά,  μια αλλη μητέρα που για κάποιον λόγο έχει το ρόλο του να το προσέχει  (πχ σε πάρτι που θα πάει χωρίς εμένα αλλά και πάλι μιλάμε για μεγαλύτερες ηλικίες)

 

Τέλος το τοπικ αναφέρεται σε συμπεριφορές νηπιων άνω των δύο και όχι για μεγαλύτερα παιδιά οπότε ορθώς μερικοί εστιαζουμε σε συμπεριφορές αυτών των ηλικιών. 

[Chrysoum]

Just now, elenip said:

 

Δεν δαγκώνουν όλα τα μικρά παιδιά, οπότε κατ΄εμέ ναι κάτι έχει γίνει λάθος! Θέλω να πω ότι δεν μπορώ να θεωρήσω / δικαιολογήσω ότι ένα παιδί θα δαγκώνει επειδή είναι μικρό παιδί. Επίσης και στο περιστατικό του παιδικού που το παιδάκι κορόιδευε για την στολή και αυτό μικρό ήταν.

Πίστεψέ με ότι θα εκπλαγείς πόσο εύκολα δικαιολογείται ένα παιδί από τους γονείς σε μεγαλύτερες ηλικίες. Δεν το ήθελε / κατά λάθος έγινε κλπ κλπ.

Μπορεί να θεωρηθεί λίγο απόλυτο αυτό που θα πω αλλά όταν οι γονείς συνεχώς εξηγούν στο παιδί την λάθος συμπεριφορά του, μάλλον κάτι δεν θα εξηγούν καλά

Κι όμως οι νηπιαγωγοι μου είπαν ότι σε αυτές τις ηλικίες κατω των 2, το 1 στα 4 παιδάκια δαγκώνει. Οι γονείς του φαίνονται αρκετά σοβαροί και φαντάζομαι πως επιληφθηκαν επί του θέματος στο σπίτι. 

Στο άλλο περιστατικό που αναφέρθηκε το παιδάκι μιλούσε κανονικά, άρα θα πρέπει να ήταν γύρω στα 4. Άλλο 2, αλλο 4. Τεράστια η ηλικιακή διαφορά κατ εμε

[Fenia27]

Just now, marakiz είπε:

Αυτό αφορά μεγαλύτερες ηλικίες.  Το να δαγκώσει / σπρωξει / χτυπήσει ένα διχρονο είναι στα όρια του φυσιολογικού μιας και τις περισσότερες φορές δεν έχει καν κατακτήσει καλά το λόγο και είναι ένας τρόπος να αντιδράσει.  Αυτό που ΔΕΝ είναι φυσιολογικό είναι να κρυβεται ένας γονιος πίσω από αυτή τη φυσιολογικη αντίδραση ενός μικρού παιδιού και να το ρίχνει στο μικρό της ηλικίας χωρίς να προσπαθεί συνεχώς να μάθει στο παιδί του ότι είναι δεν είναι σωστό /ανεκτό. Όταν γίνεται αυτό ναι μεγαλώνοντας συνεχίζει  αν έχει κακή συμπεριφορά .

 

Όχι όμως να χαρακτηρισουμε ένα διχρονο παιδί που δαγκωσε κάποιο άλλο παιδί προβληματικό με μόνο κριτήριο αυτό!  

 

 

Αναπόφευκτο,  μην το φοβάσαι δεν θα βοηθήσει κανέναν αυτό. 

 

Φένια αν το αρκετά μεγαλύτερο παιδί παρενοχλει το παιδί σου εννοείται και θα γίνεις η φωνή του και δεν γίνεται να το επιτρέψεις αυτό. 

 

Συμφωνώ επίσης με kotsifikos πως δεν μπορεί να του κάνει ο καθένας άγνωστος παρατήρηση μόνο και μόνο επειδή είναι ενηλικας. Εξαιρούνται φυσικά οι εκπαιδευτικοι ή όσοι για κάποιον λόγο είναι φροντιστες του εκείνη την ώρα αντί για μένα όπως η νταντά,  η γιαγιά,  μια αλλη μητέρα που για κάποιον λόγο έχει το ρόλο του να το προσέχει  (πχ σε πάρτι που θα πάει χωρίς εμένα αλλά και πάλι μιλάμε για μεγαλύτερες ηλικίες)

 

Τέλος το τοπικ αναφέρεται σε συμπεριφορές νηπιων άνω των δύο και όχι για μεγαλύτερα παιδιά οπότε ορθώς μερικοί εστιαζουμε σε συμπεριφορές αυτών των ηλικιών. 

Συμφωνω σε αυτα που λες και οντως εχουμε βγει εκτος θεματος :)

[Chrysoum]

Just now, Fenia27 said:

 

 

Βλεπω πολλους γονεις οταν τους φωναζουν για να μαζέψουν τα παιδιά τους 

 

 

 

Φενια μου φαίνεται αν βρεθούμε στην ίδια παιδική χαρά εσύ και εγώ μπορεί και να μαλωσουμε! 

Σοβαρά τώρα όταν ακούω την έκφραση: "το μαζεύετε σας παρακαλώ;" δεν ξέρω κάτι παθαινω. Μάλλον επειδή τις ελάχιστες φορές που την άκουσα εγώ αυτή την έκφραση να λέγεται σε μαμάδες φίλες μου που είχαμε πάει μαζί παιδική χαρά ήταν πραγματικά για μικροπραγματα. Όχι για ξύλο ή κάτι παρόμοιο. 

[marakiz]

Και να σου δώσω Φένια ένα παράδειγμα όπου επενεβη ενω επενεβη και ο άλλος γονιος.  (Υποτιθεται). Γιατί ίσως συμφωνουμε τελικα.

 

Είναι ο μικρός μου ενός χρ. ίσα που έχει μάθει να περπατάει και δεχόμαστε επίσκεψη από τη ξαδέρφη μου με τη μικρη της 2 χρ.  Η μικρή με το που μπαίνει μέσα αρχίζει και του παίρνει όλα τα παιχνίδια από τα χέρια του. Η ξαδέρφη μου μιλάει και λέει Ελενιτσα μην το κάνεις αυτό,  δώστο πίσω.  Μια δυο τρεις η Ελενιτσα κάνει τα ίδια κι η ξαδέρφη μου απλά μιλάει δεν επεμβαινει κανονικά.  Ο μικρός μου έχει πάθει σοκ και κλαιει. Τότε της ζηταω μπροστά στα παιδιά να το λύσει αμέσως γιατί δεν γίνεται το παιδί μου να είναι στο σπίτι του,  να του παίρνουν τα παιχνίδια ΤΟΥ κι εγώ να είμαι μπροστά και να το επιτρέπω.  Τι του μαθαινω έτσι? Ξαναμιλαει αλλά δεν το σταματάει.  Τότε επενεβη εγώ και μπήκα ανάμεσα στα δύο παιδιά.  Ελένη δεν μπορω να σε αφήσω να παίρνεις τα παιχνίδια του την ώρα που παίζει κι ενω δεν θελει, είναι δικά του. Να παρε αυτο και της προτεινα κατι αλλο. Πάει να γίνει επιθετική να σπρωξει,  μπαίνω μπροστά μαλακά και της λέω πιο αυστηρά πλέον γιατί έχω αρχίσει και χάνω την υπομονή μου  ( με τη ξαδέρφη μου φυσικα ) δεν μπορώ να σου επιστρέψω να χτυπας το παιδί μου. Σε παρακαλω να σταματησεις τωρα. Έπαθε ταντρουμ η Ελενιτσα,  κάποια στιγμή ηρεμησαν και τα δύο και παίζανε το καθένα μόνο του. Δεν μπορούσα να τον αφήσω ανυπερασπιστο τη στιγμή που ο ενηλικας που έπρεπε δεν έκανε αυτό που οφειλε.  Και την επόμενη φορά που συναντηθηκαμε με την πρώτη αφορμή μίλησα έτσι  στη ξαδέρφη ωστε να μην έχει περιθώριο να μην επέμβει αυτή.  Παρεξήγηθηκε αλλά δεν γινόταν αλλιώς. 

[Fenia27]

Just now, Chrysoum είπε:

Φενια μου φαίνεται αν βρεθούμε στην ίδια παιδική χαρά εσύ και εγώ μπορεί και να μαλωσουμε! 

Σοβαρά τώρα όταν ακούω την έκφραση: "το μαζεύετε σας παρακαλώ;" δεν ξέρω κάτι παθαινω. Μάλλον επειδή τις ελάχιστες φορές που την άκουσα εγώ αυτή την έκφραση να λέγεται σε μαμάδες φίλες μου που είχαμε πάει μαζί παιδική χαρά ήταν πραγματικά για μικροπραγματα. Όχι για ξύλο ή κάτι παρόμοιο. 

 

χαχαχα μπααα δεν νομιζω...

 

χρησιμοποιησα την εκφραση στο φορουμ σκεπτομενη καποια περιστατικα (δεν το εχω ακουσει ποτε live) αλλα δεν θα φωναζα εναν γονιο να "μαζεψει" το παιδι του...δεν θα μου αρεσε ουτε και μενα να μου μιλησουν ετσι...

[Έσπερος]

Just now, marakiz είπε:

Just now, Έσπερος είπε:

Τώρα που τα διαβάζω αυτά σκέφτομαι τι ωραία που η δική μας παιδική χαρά ανακαινίζεται και δεν έχω βάλει αυτόν τον μπελά στο κεφάλι μου, για το savoir vivre στις παιδικές. Εϊναι ήδη μεγάλο το άγχος για το savoir vivre στα πάρτι, δεν θέλω κι άλλα!!

 

Αναπόφευκτο,  μην το φοβάσαι δεν θα βοηθήσει κανέναν αυτό. 

Εεντάξει πιο πολύ για πλάκα το είπα, αλλά επειδή γενικά δεν αντιδρώ αν κάτι με ενοχλήσει, αυτό μου δημιουργεί πίεση γιατί απέναντι στο παιδί υπάρχει άλλη ευθύνη. 

 

Just now, marakiz είπε:

Είναι ο μικρός μου ενός χρ. ίσα που έχει μάθει να περπατάει και δεχόμαστε επίσκεψη από τη ξαδέρφη μου με τη μικρη της 2 χρ.  Η μικρή με το που μπαίνει μέσα αρχίζει και του παίρνει όλα τα παιχνίδια από τα χέρια του. Η ξαδέρφη μου μιλάει και λέει Ελενιτσα μην το κάνεις αυτό,  δώστο πίσω.  Μια δυο τρεις η Ελενιτσα κάνει τα ίδια κι η ξαδέρφη μου απλά μιλάει δεν επεμβαινει κανονικά.  Ο μικρός μου έχει πάθει σοκ και κλαιει. Τότε της ζηταω μπροστά στα παιδιά να το λύσει αμέσως γιατί δεν γίνεται το παιδί μου να είναι στο σπίτι του,  να του παίρνουν τα παιχνίδια ΤΟΥ κι εγώ να είμαι μπροστά και να το επιτρέπω.  Τι του μαθαινω έτσι? Ξαναμιλαει αλλά δεν το σταματάει.  Τότε επενεβη εγώ και μπήκα ανάμεσα στα δύο παιδιά.  Ελένη δεν μπορω να σε αφήσω να παίρνεις τα παιχνίδια του την ώρα που παίζει κι ενω δεν θελει, είναι δικά του. Να παρε αυτο και της προτεινα κατι αλλο. Πάει να γίνει επιθετική να σπρωξει,  μπαίνω μπροστά μαλακά και της λέω πιο αυστηρά πλέον γιατί έχω αρχίσει και χάνω την υπομονή μου  ( με τη ξαδέρφη μου φυσικα ) δεν μπορώ να σου επιστρέψω να χτυπας το παιδί μου. Σε παρακαλω να σταματησεις τωρα. Έπαθε ταντρουμ η Ελενιτσα,  κάποια στιγμή ηρεμησαν και τα δύο και παίζανε το καθένα μόνο του. Δεν μπορούσα να τον αφήσω ανυπερασπιστο τη στιγμή που ο ενηλικας που έπρεπε δεν έκανε αυτό που οφειλε.  Και την επόμενη φορά που συναντηθηκαμε με την πρώτη αφορμή μίλησα έτσι  στη ξαδέρφη ωστε να μην έχει περιθώριο να μην επέμβει αυτή.  Παρεξήγηθηκε αλλά δεν γινόταν αλλιώς. 

Ααυτό πάντως δεν το θεωρώ παρεμβατική αντίδραση. άλλο πράγμα να υπεραπιστείς το παιδί σου, άλλο να μαλώσεις ένα ξένο σαν να μάλωνες δικό σου. 

 

Γενικά πάντως υπάρχει μια παρεξήγηση, όταν λέμε ότι συζητάμε κ ακολουθούμε θετική πειθαρχία, δεν εννοούμε ότι μένουμε στην κουβέντα σαν απλοί θεατές. Προφανώς αν το παιδί δεν σταματάει με την κουβέντα θα παρέμβεις, θα προτείνεις εναλλακτική, θα κατευθύνεις τη συζήτηση των παιδιών σε μια κοινή λύση (αν γίνεται λόγω ηλικίας), στην ανάγκη θα απομακρύνεις το παιδί σου για να το συζητήσετε ήρεμα.