Belmar

Γενικά τα παιδιά σε αυτη την ηλικία προσωρανε πολύ γρήγορα αναπτυξιακά οπότε πράγματα που τα έχουν κατακτήσει μετα από ενα διάστημα δεν τα συγκινουν πια και μπορεί να τα αφήσουν και να τα "ξαναπιάσουν" εν καιρώ. Αν δεν εχεις άλλους λόγους ανησυχίας θα σου έλεγα να μην το σκέφτεσαι.

Συμφωνώ απόλυτα με όσα λες. Να το επεκτείνω λίγο απλώς. Έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι έχουν αυτή την αδιακρισία σε ό,τι αφορά τις επιλογές μιας μαμάς. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι ας πούμε ο θηλασμός οπου αν δεν το θηλάσεις είσαι ξερω γω εγωιστρια/απονη/ακαρδη, αν θηλάσεις παρα πολύ θα τον/την κανεις μαμακια/εξαρτημένο, γενικά κανένας δεν θεωρεί ότι αυτό που εχεις επιλέξει ειναι ΟΚ και μάλιστα θελει σωνει και ντε να σου πει την γνώμη του και να σου επιβάλει την αποψάρα του. Αλλά και σε οτιδήποτε άλλο επιλέγει ένα ζευγάρι για τα παιδιά του. Αν ας πούμε ένα ζευγάρι παει διακοπές στο Θιβέτ κανείς δεν θα σχολιάσει μπροστά τους κάτι αρνητικό ακόμα και αν το σκεφτεί, αν ένα ζευγάρι παει διακοπές στο Θιβετ με τα παιδιά του θα αρχίσουν όλοι, μα πού τα πήγαν τα παιδιά και δεν τα σκέφτονται καθόλου κ.α. και μάλιστα δεν θα διαστάσουν να πουν την άποψή τους ακόμα και αν δεν τους ζητηθεί.

Πού βλέπεις τα στατιστικά για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες;

Θα σε συμβούλευα, αφού ακούσεις διάφορες συμβουλές, να κλείσεις για ένα διάστημα τα αυτιά σε οτιδήποτε σχετικά με αυτό και να ανοίξεις την ψυχή σου και τα τεφτέρια σου. Τί εννοώ. Βάλε τα εξής θέματα: 1. Τί ζωή θέλετε εσεις για εσάς. Σας αρέσουν τα μπουζούκια/γκαλερί/μεγάλες συναυλίες κτλ ή σας αρέσουν οι εξορμήσεις στη φύση; Δείτε δλδ πώς απολαμβάνετε εσείς τη ζωή σας και πού σας προσφέροντια περισσότερα από αυτά που σας αρέσουν 2. Το οικονομικό. Ποιό είναι το κόστος στη μια και την άλλη περίπτωση; Μιλάω για έξοδα που μπορούν να προβλεφθούν όπως πχ έξοδα μετακίνησης που πολλές φορές στην Αθήνα είναι υπέρογκα. Στα έξοδα θα έβαζα επίσης τα έξοδα του -πιθανόν- ιδιωτικού σχολείου για τα παιδιά. Δείτε αν εκεί που μένετε στην Αθήνα σκοπεύετε να τα στείλετε σε ιδ. σχολείο ή όχι και πόσο είναι το κόστος εκεί. Στην επαρχία τα ιδ. σχολεία είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. 3.Η βοήθεια από τους γονείς είνια υπολογίσιμη παράμετρος κι ξεκουράζει εξαιρετικά τη μητέρα που θέλει να εργάζεται. Δείτε αν αυτό ισχύει στη δική σας περίπτωση και πόσο υπολογίζεται σε αυτό. Γενικά βάλτε μια λίστα με υπέρ ή κατά και δείτε πού γέρνει η ζυγαριά βασιζόμενοι στη δική σας εμπειρία και όχι σε εμπειρίες των άλλων. Η κάθε περίπτωση είναι μοναδική και ο τρόπος που διαχειρίζεται η μια ή η άλλη περίπτωση εξαρτάται περισσότερο από το άτομο και λιγότερο από τις συνθήκες αυτές καθαυτές. Εξάλλου αφού και οι δύο κατάγεστε από αυτό το μέρος έχετε δική σας εμπειρία από τη ζωή εκεί και επομένως τα υπέρ και τα κατά αν μη ττ άλλο του να μεγαλώνεις εκεί ως παιδί.

Επίσης πολύ σημαντικό είναι το τί εννοούμε επαρχία. Άλλο είνια να μας σε ένα χωριό 50 κατοίκων στην κορυφή ενός βουνού, άλλο σε μια επαρχιακή πόλη 500000. Άλλες επιλογές, άλλος τρόπος ζωής. Επίσης, αν υπάρχει ή όχι σπίτι στην επαρχία και φυσικά ένα ενδεικτικό κόστος ζωής για τη δική σου οικογένεια στην Αθήνα και στο "χωριό".

Αμήν να τελειώσει όλο αυτό. Εννοείται δεν παλεύεται αυτό με την αντι-κοινωνικότητα των ημερών. Επίσης σε εμένα συνβαίνει και το εξής, δυσκολεύομαι να βάλω ορια, λόγω της κατάστασης. Δηλαδή συμπεριφορές που έχει μέσα στο σπίτι τις συγχωρώ τώρα καθώς ξέρω ότι είναι η μόνη βαλβίδα εκτόνωσης και δεν θα τις δεχόμουνα αν μπορούσαμε να παμε στην παιδική χαρά ή να δούμε φίλους για παιχνίδι.

Κι εγώ τώρα με την τηλε-εργασία βλέπω το παιδί μου πολύ περισσότερο, αλλά καποιες μέρες συνειδητοποιώ ότι ενώ είμαστε πχ όλη μέρα μαζί δεν έχουμε κάνει κάτι ουσιαστικό μαζί, απλά με ακολουθεί πχ την ώρα που κανω δουλειές, μου δείχνει τί εφτιαξε εκείνος κτλ. Ενώ όταν δούλευα, μπορεί να γυρνούσα πχ στις 6 αλλά ήθελα να μείνω μαζί του αποκλειστικά για 1 ώρα τουλάχιστον καθώς και είχα κάνει τη δουλειά μου, άρα εκλεινα τους διακόπτες της δουλειάς όταν επέστρεφα και μου είχε λείψει και είχα καλυφθεί συναισθηματικά από το "έξω". Ενώ τώρα που τον βλέπω όλη μέρα, πολλές φορές δεν θέλω να ασχοληθώ μαζί του γιατί οι δουλειές σπιτιού/δουλειάς τρέχουν, δεν έχω την ηρεμία να τα κάνω στην ώρα τους και μπορεί να μου μιλάει πχ και εγώ να σκέφτομαι τη δουλειά ή τα βρώμικα πλακάκια ή το φαί που θέλει να γινει. Έτσι τελικά περνούσα πιο πολύ χρόνο με το παιδί μου όταν δούλευα έξω και ας ήμασταν τόσες ώρες χώρια.

Είναι εξαιρετικά σημαντικά και η κοντική απόσταση και το ωράριο. Όσο για το χαμηλο επίπεδο, δες αν υπάρχει περίπτωση να ανελιχθείς σε μια υψηλότερη θεση στην εταιρεία, ίσως αυτό βελτιώσει τα πράγματα σε συμπεριφορές κτλ. Αν και πολλές φορές οι συμπεριφορές συναδελφων είναι λαχείο.

Καλώς ήλθες! εγώ σε θαυμάζω που έγινες μαμά σε μικρή ηλικία, αν και φαντάζομαι τα πράγματα μόνο εύκολα δεν είναι. Δεν ξέρω αν έχεις βοηθεια και πώς τα κατάφερες με τη σχολή, να χαιρεσαι όμως τα παιδάκια σου και να είστε καλά!

Λοιπόν αυτό το σενάριο είναι το σχεδόν το ιδανικό για εμένα. Μπορείς να μου πεις περίπου τι δουλειές σου κάνει και πόσο σου παίρνει; Ναι πολύ πιθανόν να γλυκαθώ. Κάτσε όμως να ξεκινήσω πρώτα!!!

Καταλαβαίνω ακριβώς το σκηνικό και το κάνω εικόνα για τη δική μου περίπτωση αν δεν έδινα το όνομα του πεθερού. Το σημαντικό θέμα ειναι πως τα βρήκες εσύ με το σύζυγο, οι άλλοι απλά ξύδι.

Ντροπή στον πεθερό, αλλά μπράβο στον άντρα σου που κρατάει τη γραμμή που αποφασίζει η νέα του οικογένεια. Αυτό και μόνο είναι αφορμή για να είσαστε πιο δεμένοι. Καλά, δεν θέλει ούτε το εγγόνι που ήδη ξέρει; Ντροπή 2 φορές. Πάντως και εμένα ο πεθερός μου ασκούσε τρομερή πίεση για το όνομα, πριν καν μάθω ότι είναι αγόρι. Πίεση ψυχολογική, όπου καθε φορά που βρισκόμασταν έλεγε για περιπτώσεις ανθρώπων που δε βγάλανε το όνομα και "ποσο ντροπή είναι" και "τί είναι αυτά τα πράγματα" με μορφασμούς αηδίας και τα συναφή. Τελικά του έγινε το χατήρι επειδή (από μεριά μου) το όνομα του πεθερού μου είναι ονομα που ανέκαθεν μου άρεσε, οπότε δεν ήθελα να πάω κόντρα αφού το όνομα ήταν του γούστου μου. Αυτό που με λυπεί βέβαια, είναι ότι αν το όνομα δεν μου άρεσε, φοβάμαι ότι ο άντρας μου δεν θα έπαιρνε το μέρος μου γιατί εχει πάει πλύση εγκεφάλου σχετικά με το όνομα από μικρός.

Σε ευχαριστώ πολύ. Έχω απηυδήσει με μαστόρια και η λύση να είναι συστημένοι από τέτοια καταστήματα μου αρέσει πολύ - έχω την εντύπωση ότι δεν θα σου κανουν μπινιές. Δεν ξέρω αν εσύ αποκομμισες αυτή την εντύπωση ή είναι απλά ιδέα μου...

Και θα μπορούσες να μου πεις πόσο σου παίρνει (αν θες και με πμ); Επίσης αν την αφήνεις μόνη της στο σπίτι ή είσαι και εσύ παρούσα;

Μου φαίνεται πάρα πολύ καλά, όπως είπα ειδικά με το σίδερο που ένα 2ωρο το θέλει τουλάχιστον. Εγώ θέλω κυρίως μια ενδελεχή καθαριότητα στο σαλονι, βιβλιοθήκες, καναπέδες, ψηλά ράφια και ντουλάπες εξωτερικά, τζάμια/παντζούρια, εξωτερικούς χώρους και εννοείται τα μπάνια. Σκεφτόμουν να τα μοιράσω σε 2 φορές το μήνα όπου κάθε φορά να κάνει μπάνια εις βάθος και τον υπόλοιπο χρόνο να κανει όσες από τις υπόλοιπες δουλειες μπορεί εναλλάξ. Εσύ την έχεις κάθε εβδομάδα;