Ιδανικα ποτε να κανουμε δευτερο μωρακι;

[Mama_Anesti_]

Κι εγώ πιστεύω πως τα τρία έτη είναι μία καλή διαφορα για όλους τους παραπάνω λόγους. Δηλαδή, για να έχουν οι γονείς πάρει μία ανάσα απ το μωρουδιακο στάδιο του πρώτου (πχ ξενύχτια), να έχει κάπως ανεξαρτητοποιηθεί το μεγαλύτερο (πχ ταισμα), να μεγαλωνουν μαζι σχετικα. 

   Θέλω λοιπόν να κάνω ενα παιδάκι ακόμα (αν και έχω ενα μικρό κράτημα) αλλά μονο ή επιθυμία δεν είναι αρκετή. Ο άνδρας μου σκέφτεται το οικονομικό και κάποιες εκρεμμοτητες που προεκυψαν τελευταία. Επομενως εστιαζουμε σε μια μεγαλύτερη διαφορά αν αξιωθουμε να κάνουμε δεύτερο μωρακι.   

   

 

[MagdaP]

10 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Θέλω λοιπόν να κάνω ενα παιδάκι ακόμα (αν και έχω ενα μικρό κράτημα) αλλά μονο ή επιθυμία δεν είναι αρκετή. Ο άνδρας μου σκέφτεται το οικονομικό και κάποιες εκρεμμοτητες που προεκυψαν τελευταία. Επομενως εστιαζουμε σε μια μεγαλύτερη διαφορά αν αξιωθουμε να κάνουμε δεύτερο μωρακι.

Όποτε νομίζετε εσείς ότι θα μπορέσετε να ανταπεξελθετε... Η κάθε οικογένεια γνωρίζει τις συνθήκες που επικρατούν την κάθε χρονική στιγμή και αναλόγως αποφασίζει. Εξάλλου υπάρχουν και αδέρφια με μικρή διαφορά μεταξύ τους που δεν ταιριάζουν και τόσο και άλλα με μεγαλύτερη διαφορά που τα βρίσκουν καλύτερα. 

14 ώρες πρίν, Anna3011 είπε:

MagdaP και @kotsifikos, ως μαμά και εγώ που πιθανότατα θα μείνει με ένα παιδάκι (και όχι από επιλογή), αλλά και ως μοναχοπαίδι που πέρασε υπέροχα παιδικά χρόνια, είχα πάντα την έντονη πεποίθηση ότι την ισορροπία στην οικογένεια δεν την κάνει ο αριθμός των μελών αλλά οι δεσμοί ανάμεσά τους είτε μιλάμε για 1, είτε για 2, είτε για 4 παιδιά. Ένα παιδί σε ένα ήρεμο και αγαπησιάρικο περιβάλλον δε μπορεί παρά να ανθίσει.

Συμφωνώ απόλυτα! Βλέπω και τον γιο μου... Παίρνει τόση αγάπη και δίνει κι εκείνος τόση αγάπη!!! Φαίνεται πραγματικά ευτυχισμένος!!! 

 

14 ώρες πρίν, Anna3011 είπε:

Αλλά και το μοναχικό παιχνίδι που έκανα, πιστέψτε με, ήταν πολύ ωραίο . 

Το πιστεύω! Ακόμα θυμάμαι τους καβγαδες που κάναμε με τις αδερφές μου για τα παιχνίδια. 9 στις 10 φορές το παιχνίδι κατέληγε σε καβγα! 

 

14 ώρες πρίν, Anna3011 είπε:

Κατά τα λοιπά κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί ότι δυο αδέρφια θα είναι αγαπημένα, όπως και κανένας δεν πρέπει να θεωρήσει δεδομένο ότι ένα μοναχοπαίδι θα είναι μόνο στη ζωή. 

Και σε αυτό θα συμφωνήσω. Πόσα αδέρφια ακούμε κάθε τόσο ότι σκοτώνονται στην κυριολεξία! Ο γιος μου πάντως έχει μια αδερφή από τον μπαμπά του 15 χρόνια μεγαλύτερη. Δεν μεγαλωνουν μαζί, ούτε καν στην ίδια πόλη, αλλά την αγαπάει πολύ κι εκείνη το ίδιο. Νομίζω ότι και όταν θα μεγαλώσουν θα έχουν καλές σχέσεις. Σε αυτό το κομμάτι αισθάνομαι τυχερή. 

 

14 ώρες πρίν, Anna3011 είπε:

Αν δεν ένιωθα έτοιμη και εφόσον είχα περιθώριο, θα μετέθετα την εγκυμοσύνη για αργότερα σκεπτόμενη ότι πιό ισορροπημένο είναι ένα μοντέλο οικογένειας με παιδιά που μπορεί να μην παίζουν μαζί αλλά μεγαλώνουν σε όμορφο περιβάλλον, παρά με παιδιά που έχουν την "ιδανική" διαφορά ηλικίας και μια μαμά φρικαρισμένη.

Και σε αυτό θα συμφωνήσω!!! Γι αυτό και πιστεύω ότι ιδανική διαφορά δεν υπάρχει! Η κάθε οικογένεια ξέρει τις αντοχές και τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν κάθε χρονική περίοδο. 

[ΑΡΓΚ]

On 24/4/2019 at 2:03 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Εγώ με την αδερφή μου έχω 5 χρόνια διαφορά. Δεν θυμάμαι αν ζήλευα μικρή, ή αν αναστατώθηκα ή ένιωσα κάποια αλλαγή κλπ. Όμως μεγαλώσαμε μαζί με ξαδέρφια, θείους, παππούδες, υπήρχαν πάντα άτομα γύρω γύρω, δεν ήταν δηλαδή ότι είχα μια αποκλειστικότητα με τους γονείς και την έχασα. Σίγουρα όμως για πολλά χρόνια με τηυν αδερφή μου δεν είχαμε καμία σχεδόν επαφή ή απλά παίζαμε μαζί για να περνάει η ώρα. Στο μέλλον άλλαξαν τα πράγματα πολύ. Ο άντρας μου έχει περισσότερα χρόνια διαφορά με τον αδερφό του, δεν δέθηκαν ποτέ, δεν έπαιξαν ποτέ μαζί, μάλλον ο μικρός ήταν σαν ενόχληση για τον μεγάλο, κι επειδή μετά έφυγε από το σπίτι για σπουδές, η σχέση τους είναι καθαρά συναισθηματική, ας το πούμε έτσι, παρά συντροφική. Σπάνια δηλαδή είχαν κοινές δραστηριότητες, ενώ εγώ με την αδερφή μου είχα. Τώρα βέβαια μένουμε όλοι μακριά, οπότε δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Το θέμα όμως είναι, κάνεις δεύτερο / τρίτο παιδί για σένα (εννοώ επειδή οι γονείς θέλουν να ξαναζήσουν τη χαρά και το μεγάλωμα ενός μωρού); Ή το κάνεις για να μεγαλώσουν μαζί τα αδέρφια παρέα με μικρή διαφορά 2-3 χρόνια, άσχετα από το τι θα βγει στο μέλλον; Γιατί το αν αργότερα θα έχουν ή δεν θα έχουν επαφές, είναι θέμα πολλών παραγόντων. Εννοώ στην ενήλικη ζωή, που είναι και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας. Δεν πιστεύω ότι έχει σχέση μόνο με την ηλικία. 

 

Εγώ προσωπικά δεν νιώθω ότι έχω την ανάγκη αυτή τη στιγμή να ξαναζήσω όλη τη μωρουδιακή φάση. Όχι επειδή δεν μου άρεσε, απλώς δεν αισθάνομαι κάτι τέτοιο με΄σα μου και δεν ξέρω αν θα το αισθανθώ στο μέλλον. Επίσης είμαι σίγουρη ότι ο άντρας μου δεν έχει τις αντοχές που χρειάζονται οπότε θα επωμιστώ περισσότερες ευθύνες. Αλλά αυτό δεν θα βελτιωθεί στο μέλλον, μάλλον θα χειροτερέψει, και το ξέρει και ο ίδιος . Επειδή όμως δεν μπορώ να φανταστώ το μέλλον με ένα μόνο παιδί, σε σχέση με την εικόνα που έχω για το ποια οικογενειακή ζωή θέλω, έχουμε αποφασίσει να το επιχειρήσουμε σύντομα και αν όλα πάνε καλά θα έχουν λιγότερο από 2,5 χρόνια διαφορά. Το πώς θα εξελιχθεί η μεταξύ τους σχέση στο μακριννόο μέλλον δεν το ξερω, ούτε μπορούμε και να το προβλέψουμε. Αλλά βραχυπρεόθεσμα ή ζήλια ή η αντίδραση με απασχολεί και με φοβίζει. 

 

Νομίζω ότι προσπαθείτε να κάνετε παιδί για λάθος λόγους. Όχι ότι δε θα είστε καλοί γονείς ή δε θα το αγαπάτε, προς Θεού, αλλά λίγο σαν να λες ότι πρέπει και όχι ότι θέλετε. 

[Anna3011]

Just now, MagdaP είπε:

 

Συμφωνώ απόλυτα! Βλέπω και τον γιο μου... Παίρνει τόση αγάπη και δίνει κι εκείνος τόση αγάπη!!! Φαίνεται πραγματικά ευτυχισμένος!!! 

 

Το πιστεύω! Ακόμα θυμάμαι τους καβγαδες που κάναμε με τις αδερφές μου για τα παιχνίδια. 9 στις 10 φορές το παιχνίδι κατέληγε σε καβγα! 

 

Και σε αυτό θα συμφωνήσω. Πόσα αδέρφια ακούμε κάθε τόσο ότι σκοτώνονται στην κυριολεξία! Ο γιος μου πάντως έχει μια αδερφή από τον μπαμπά του 15 χρόνια μεγαλύτερη. Δεν μεγαλωνουν μαζί, ούτε καν στην ίδια πόλη, αλλά την αγαπάει πολύ κι εκείνη το ίδιο. Νομίζω ότι και όταν θα μεγαλώσουν θα έχουν καλές σχέσεις. Σε αυτό το κομμάτι αισθάνομαι τυχερή. 

 

Και σε αυτό θα συμφωνήσω!!! Γι αυτό και πιστεύω ότι ιδανική διαφορά δεν υπάρχει! Η κάθε οικογένεια ξέρει τις αντοχές και τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν κάθε χρονική περίοδο. 

Εγώ για να είμαι ειλικρινής Μάγδα δεν προβληματίστηκα ποτέ για το αν θα έχει παρέα η κόρη μου ως μοναχοπαίδι. Αυτό που πιο πολύ σκέφτομαι και θέλω να αποτρέψω όσο μπορώ, είναι οι αρνητικές συνέπειες του να έχει όλη μας την προσοχή πάνω της. Προσπαθώ από τώρα να προσέχω τη συμπεριφορά μου για να μην την πνίξω στην υπερπροστασία και τη γεμίσω φοβίες, να μη γίνει νάρκισσος θεωρώντας ότι είναι το κέντρο του κόσμου, αλλά και από την άλλη πλευρά να μη γίνει άβουλη επειδή στο σπίτι της δε χρειάστηκε ποτέ να διεκδικήσει τίποτα. Με λίγα λόγια προσπαθώ να εκπαιδευτώ .

Σε σχέση με την αδερφή του γιού σου να είσαι σίγουρη ότι το δέσιμο δεν το κάνει η διαφορά ηλικίας. Η ξαδέρφη μου που σου είπα ότι την έχω σαν αδερφή είναι 8 χρόνια μεγαλύτερη και κάνουμε εδώ και πολλά χρόνια απίστευτη παρέα. Ποτέ δεν είχαμε ως παιδιά κοινά ενδιαφέροντα (όταν εγώ ήθελα να παίξω με Μπάρμπι εκείνη περνούσε τη σκληρή εφηβεία της και όταν με έβλεπε μου έβαζε να ακούω heavy metal), όμως υπήρχε πάντα μια αγαπησιάρικη σχέση και ο χρόνος που πέρασε άμβλυνε τις όποιες διαφορές δημιουργούσε παλιότερα η διαφορά ηλικίας. Γι αυτό να πιστέψετε και να ενισχύσετε όσο μπορείτε τη σχέση του γιού σου με την αδερφή του. Έχει έναν ακόμα άνθρωπο δικό του και είναι πολύ σημαντικό.

[MagdaP]

Just now, Anna3011 είπε:

Εγώ για να είμαι ειλικρινής Μάγδα δεν προβληματίστηκα ποτέ για το αν θα έχει παρέα η κόρη μου ως μοναχοπαίδι. Αυτό που πιο πολύ σκέφτομαι και θέλω να αποτρέψω όσο μπορώ, είναι οι αρνητικές συνέπειες του να έχει όλη μας την προσοχή πάνω της. Προσπαθώ από τώρα να προσέχω τη συμπεριφορά μου για να μην την πνίξω στην υπερπροστασία και τη γεμίσω φοβίες, να μη γίνει νάρκισσος θεωρώντας ότι είναι το κέντρο του κόσμου, αλλά και από την άλλη πλευρά να μη γίνει άβουλη επειδή στο σπίτι της δε χρειάστηκε ποτέ να διεκδικήσει τίποτα. Με λίγα λόγια προσπαθώ να εκπαιδευτώ .

Σε σχέση με την αδερφή του γιού σου να είσαι σίγουρη ότι το δέσιμο δεν το κάνει η διαφορά ηλικίας. Η ξαδέρφη μου που σου είπα ότι την έχω σαν αδερφή είναι 8 χρόνια μεγαλύτερη και κάνουμε εδώ και πολλά χρόνια απίστευτη παρέα. Ποτέ δεν είχαμε ως παιδιά κοινά ενδιαφέροντα (όταν εγώ ήθελα να παίξω με Μπάρμπι εκείνη περνούσε τη σκληρή εφηβεία της και όταν με έβλεπε μου έβαζε να ακούω heavy metal), όμως υπήρχε πάντα μια αγαπησιάρικη σχέση και ο χρόνος που πέρασε άμβλυνε τις όποιες διαφορές δημιουργούσε παλιότερα η διαφορά ηλικίας. Γι αυτό να πιστέψετε και να ενισχύσετε όσο μπορείτε τη σχέση του γιού σου με την αδερφή του. Έχει έναν ακόμα άνθρωπο δικό του και είναι πολύ σημαντικό.

Ναι αυτό που λες το προσπαθώ κι εγώ. Να μην έχει την προσοχή όλη πάνω του. Νομίζω ότι τα καταφέρνουμε αρκετά καλά. Δηλαδή σε σχέση με άλλα μοναχοπαιδια που έχω στο περιβάλλον μου και δε μοιράζονται τα παιχνίδια τους ή δε συνεργαζονται με άλλα παιδάκια, βλέπω ότι είμαστε σε καλό δρόμο. Βέβαια από μωρό που ήταν είμαστε συνέχεια με κόσμο. Έχει συνηθίσει να συναναστρεφεται, αρχικά με μεγάλους αλλά και τα τελευταία χρόνια και με παιδάκια. Και γενικά προσπαθούμε να προσαρμοζεται στη δική μας ζωή (όσο γίνεται φυσικά) πάρα να τον έχουμε σαν μπιμπελο και να προσαρμοζουμε εμείς τη ζωή μας. 

Όσο για την αδερφή του είναι πολύ καλό παιδί. Την αγαπάω πολύ και πραγματικά αισθάνομαι τυχερή που την έχει. Κι επειδή άνθρωποι είμαστε και δεν ξέρεις τι μας ξημερώνει, αισθάνομαι μια "ασφάλεια" πως ότι κι αν μας συμβεί, έχει έναν άνθρωπο δικό του. 

[Έσπερος]

14 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Νομίζω ότι προσπαθείτε να κάνετε παιδί για λάθος λόγους. Όχι ότι δε θα είστε καλοί γονείς ή δε θα το αγαπάτε, προς Θεού, αλλά λίγο σαν να λες ότι πρέπει και όχι ότι θέλετε. 

Γιατί βρε κοπέλα μου σε όλα δίνεις μια αρνητική ερμηνεία; Από πού φαίνεται το πρέπει και όχι το θέλω; Επειδή γίνεται ένας προγραμματισμός; Όχι ότι χρειάζεται να αιτιολογήσω, αλλά ο άντρας μου πρώτον θα ήταν θετικός και για περισσότερα από δύο παιδιά και δεύτερον είναι υπέρμαχος της μικρότερης διαφοράς ηλικίας. Αν δηλαδή δεν ήταν στη μέση η εξωσωματική με όλες τις διαδικασίες που λόγω και της απόστασης μας δεσμεύει χρονικά, θα ήθελε όχι απλά να έχουμε ξεκινήσει προσπάθειες, αλλά και να είμαι ήδη έγκυος. Εγώ προσωπικά θα προτιμούσα περισσότερο μια διαφορά 2,5-3, όπως έχω ξαναπεί, αλλά εν τέλει τίποτα από όλα αυτά δεν είναι και ακριβώς στο χέρι μας. 

 

Πάντως όταν έλεγα ότι θέλω δύο παιδάκια για μια ισορροπημένη οικογένεια, δεν το εννοούσα για να έχιε παρέα το μεγάλο ή για να μην έχει όλη την προσοχή πάνω του κλπ. Αυτά πιστεύω ότι γενικά δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθούν, στο κομμάτι που αφορά τα αδέρφια, τις σχέσεις και την ψυχολογία τους. Εγώ σαν γονιός, όπως φαντάζομαι τη ζωή που θέλω, το βλέπω έτσι και το θεωρώ ισορροπημένο. 

 

Πάντως παλιότερα, πίστευα ότι είναι καλύτερο για τον γονιό να έχει παιδιά με αρκετά μεγαλύτερη διαφορά ηλικίας, έτσι ώστε όταν μεγαλώσει το ένα αρκετά, να έχει ένα μικρότερο παιδάκι κοντά του. Αυτά πριν κάνω παιδιά, πριν καν παντρευτώ, όταν απλώς έβλεπα συγγενικά παιδάκια, ξαδερφάκια, ανιψάκια κλπ που στη νηπιακή ηλικία μου φαίνονταν πολύ χαριτωμένα, και σκεφτόμουν ότι είναι ωραίο να τα έχεις στο σπίτι!!!!

[Chrysoum]

Just now, Έσπερος said:

 

Πάντως παλιότερα, πίστευα ότι είναι καλύτερο για τον γονιό να έχει παιδιά με αρκετά μεγαλύτερη διαφορά ηλικίας, έτσι ώστε όταν μεγαλώσει το ένα αρκετά, να έχει ένα μικρότερο παιδάκι κοντά του. Αυτά πριν κάνω παιδιά, πριν καν παντρευτώ, όταν απλώς έβλεπα συγγενικά παιδάκια, ξαδερφάκια, ανιψάκια κλπ που στη νηπιακή ηλικία μου φαίνονταν πολύ χαριτωμένα, και σκεφτόμουν ότι είναι ωραίο να τα έχεις στο σπίτι!!!!

Καλα εγω να δεις τι ελεγα! Να κανω 3, τα 2 κοντα το ενα λιγο πιο μετα για να το εχω στο σπιτι, κοντα μου! Τωρα μου ακουγεται ως σεναριο επιστημονικης φαντασιας. Αφου θα περιμενω πως κ πως να μεγαλωσουν λιγο αυτα για να κοιμηθω στο ιδιο κρεβατι με τον αντρα μου επιτελους. 

 

Οσο για το πρεπει, εγω παραδεχομαι πως το εκανα εν μερει και γιατι ενιωθα οτι επρεπε να γινει τωρα. Οπως λες και εσυ, νομιζω πως με δυο παιδια θα ειμαι πιο ισορροπημενη γονεας, αλλα την χρονικη στιγμη την αφηνα ανοιχτη. Ενιωσα ομως οτι επρεπε να γινει τωρα (για πολλους λογους), παρολο που ισως σε 2 χρονια απο τωρα να ημουν περισσοτερη ετοιμη να ξαναεχω ενα μωρο. Τα εβαλα κατω ομως και ειδα οτι και αυτο εχει τα αρνητικα του. Τα βαζεις κατω, τα ζυγιζεις και πραττεις αναλογως :)

[Έσπερος]

Just now, Chrysoum είπε:

Οσο για το πρεπει, εγω παραδεχομαι πως το εκανα εν μερει και γιατι ενιωθα οτι επρεπε να γινει τωρα. Οπως λες και εσυ, νομιζω πως με δυο παιδια θα ειμαι πιο ισορροπημενη γονεας, αλλα την χρονικη στιγμη την αφηνα ανοιχτη. Ενιωσα ομως οτι επρεπε να γινει τωρα (για πολλους λογους), παρολο που ισως σε 2 χρονια απο τωρα να ημουν περισσοτερη ετοιμη να ξαναεχω ενα μωρο. Τα εβαλα κατω ομως και ειδα οτι και αυτο εχει τα αρνητικα του. Τα βαζεις κατω, τα ζυγιζεις και πραττεις αναλογως :)

Το πρέπει να γίνει τώρα κι εμείς το έχουμε στο μυαλό μας. Σ" αυτό έχει δίκιο η @ΑΡΓΚ. Eίναι όμως καθαρά θέμα χρονικό του πότε "πρέπει", όχι ότι δεν το θέλουμε αλλά "πρέπει". Εγώ προσωπικά σε έναν χρόνο θα ήμουν πιο έτοιμη με την έννοια ότι θα ήθελα να κάνω μια σχολική χρονιά, να αλλάξω παραστάσεις, κ μετά οκ να ξανακλειστώ πάλι. Γιατί εμένα οι περιορισμοί με έχουν πειράξει. Έχει που έχει ο άντρας μου τις φοβίες με τους κλειστούς χώρου ςκαι τον χειμώνα τον έβγαλα με πολλή μοναξιά (κλεισούρα με την έννοια ότι είμαι συνέχεια σπίτι δεν έχω, αλλά το έξω στην εξοχή  που μπορεί να είναι εξαιρετικό για το παιδί εμένα δεν με καλύπτει σαν έξοδος), να έρθει στο καπάκι κι άλλη κλεισούρα είναι too much, αλλά με τα μυαλά που κουβαλάει, καλύτερα τώρα κοντά κοντά, για΄τι μετά που θα είναι ο μεγάλος σε ηλικία παιδικού δεν θέλω να αρχίσουμε αυτά που ακούω ότι τα ξεκινάνε κ μετά στην περίοδο της γρίπης τα κρατάνε σπίτι κ τέτοια περίεργα, ή να μας καλούν σε πάρτι κ να μην πηγαίνουμε για΄τι μπορεί κάποιο παιδάκι να είναι άρρωστο και να κολλήσει το μωρό κλπ κλπ. 

[MagdaP]

Κορίτσια δεν θα το πιστέψετε!!! Έκανα τεστ εγκυμοσύνης σήμερα και βγήκε θετικό!!! Λόγω του ιστορικού μου είμαι λίγο στα χαμένα, αλλά χαρούμενη και αισιόδοξη!! Ταυτόχρονα και συγκρατημενη... Αν όλα πάνε καλά, θα έχουν 5,5 χρόνια διαφορά με τον γιο μου, αρκετά μακριά από αυτό που είχα στο μυαλό μου σαν ιδανικό αλλά ποιος νοιάζεται; πολλές φορές εμείς κάνουμε σχέδια και ο Θεός γελάει... Τι να πω; είναι και οι μέρες Άγιες... Μάλλον πρόκειται για θαύμα!!! Θέλω τόσο να πάει καλά αυτή τη φορά!!! Εύχομαι σε όλους καλή ανάσταση και ότι επιθυμείτε να πραγματοποιηθεί!!! 

[little lamb]

Τι ωραία νέα! Εύχομαι να πάνε όλα καλά! Καλή Ανάσταση!

[Chrysoum]

Τι υπέροχα νέα!! Με το καλό να έχεις μια τελειομηνη εγκυμοσύνη :) 

[mama16]

18 ώρες πρίν, MagdaP είπε:

Κορίτσια δεν θα το πιστέψετε!!! Έκανα τεστ εγκυμοσύνης σήμερα και βγήκε θετικό!!! Λόγω του ιστορικού μου είμαι λίγο στα χαμένα, αλλά χαρούμενη και αισιόδοξη!! Ταυτόχρονα και συγκρατημενη... Αν όλα πάνε καλά, θα έχουν 5,5 χρόνια διαφορά με τον γιο μου, αρκετά μακριά από αυτό που είχα στο μυαλό μου σαν ιδανικό αλλά ποιος νοιάζεται; πολλές φορές εμείς κάνουμε σχέδια και ο Θεός γελάει... Τι να πω; είναι και οι μέρες Άγιες... Μάλλον πρόκειται για θαύμα!!! Θέλω τόσο να πάει καλά αυτή τη φορά!!! Εύχομαι σε όλους καλή ανάσταση και ότι επιθυμείτε να πραγματοποιηθεί!!! 

Συγχαρητήρια να έχεις μια τελειομηνη κύηση σου εύχομαι!!!

[Mama_Anesti_]

On 27/4/2019 at 1:25 ΠΜ, MagdaP είπε:

Κορίτσια δεν θα το πιστέψετε!!! Έκανα τεστ εγκυμοσύνης σήμερα και βγήκε θετικό!!! Λόγω του ιστορικού μου είμαι λίγο στα χαμένα, αλλά χαρούμενη και αισιόδοξη!! Ταυτόχρονα και συγκρατημενη... Αν όλα πάνε καλά, θα έχουν 5,5 χρόνια διαφορά με τον γιο μου, αρκετά μακριά από αυτό που είχα στο μυαλό μου σαν ιδανικό αλλά ποιος νοιάζεται; πολλές φορές εμείς κάνουμε σχέδια και ο Θεός γελάει... Τι να πω; είναι και οι μέρες Άγιες... Μάλλον πρόκειται για θαύμα!!! Θέλω τόσο να πάει καλά αυτή τη φορά!!! Εύχομαι σε όλους καλή ανάσταση και ότι επιθυμείτε να πραγματοποιηθεί!!! 

Χρόνια πολλά Χριστος Ανεστη! Πολύ χαρηκα με τα νέα σου! Σου εύχομαι μία καλή εγκυμοσύνη και με το καλό να κρατήσεις αγκαλιά το μωρακι σας!