Να κάνω κατι για μενα...

[Super.mum]

10 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Κορίτσια σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλες!!!

Μου δίνετε απίστευτη ενέργεια και δύναμη! 

 

Δεν είχα στο νου τα αυτοκόλλητα, δεν είχε τέτοια ο δάσκαλος, εννοούσα νοητά σημάδια σε σχέση με τα άλλα αυτοκίνητα και το πεζοδρόμιο. 

 

 

Για να πω την αλήθεια αυτή η φράση ποτέ δεν έπιασε σε μένα. Μου το λέγανε αλλά δεν το ένιωθα, δεν μπαίνω και εύκολα σε τρίπ σύγκρισης με όσα καταφέρνουν ή όχι οι άλλοι. Αυτό που μου έκανε το μαγικό κλικ (εκτός από την ευκολη μετακίνηση μαζί με το παιδί) είναι ένας προσωπικος απολογισμός. Δηλ έχω το δίπλωμα γιατί να μην οδηγώ? Γιατί το πήρα? Γιατί να μην οδηγήσω ποτέ? Είμαι καλύτερα χωρίς αμάξι? Αυτά συλλογιστηκα και είπα θα το προσπαθησω κι αυτό! 

 

Έχω άγχος, να μην πω ψέματα, αλλά αν δεν εξασκηθω δεν θα μάθω και ποτε! Ό,τι αφήνεις σε αφήνει! 

 

Δεχομαι πως είσαι άνθρωπος με αυτογνωσία σε πολλά επίπεδα, κι εγώ θέλω να πιστεύω, δηλ παραδέχομαι την έλλειψη ικανότητας μου σε κάτι ή τις ανασφάλειες μου. Πολλές φορές όμως αυτός ο τρόπος σκέψης (δηλ "είμαι αδέξια σε κάτι πως θα καταφέρω το άλλο?")  σαμποτάρει τον εαυτό μας και τις προσπάθειες μας. Ό,τι καταφέρουμε στο κάτω κάτω, αρκεί να είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας! 

 

 

Θέληση να υπάρχει και θα τα καταφέρεις ! Εγώ δεν θα μπορούσα να φανταστώ να μην οδηγάω από την στιγμή που ο άντρας μου λείπει όλη μέρα και μένουμε σε σχετικά απομονωμένη περιοχή. Απλά θα είχα κλειστεί σπίτι με τα μωρα. Δεν θέλω να το σκεφτώ. Όλα καλά θα πάνε και με το παρκάρισμα λίγο εξάσκηση και θα είσαι φοβερή. Η γιαγιά μου δεν οδήγησε ποτέ και τώρα το μετανιώνει πολύ .. γιατί έχει θέμα τώρα με την ηλικία ενώ με αμάξι θα ήταν μια χαρά. Όποτε δίνει τόσα λεφτά σε ταξί η περιμένει κάποιον άλλον από τα παιδιά της να την πάει κάπου που θέλει. Και είναι άνθρωπος που δεν θέλει να εξαρτάται από κανέναν.   

[Mamaloulou]

8 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Επειδή έκανα έντεκα χρόνια να ξαναπιάσω τιμόνι, πιστεύω πως είναι ένα ζήτημα που αν δεν ωριμάσει μέσα μας και δεν το θελήσουμε δεν θα το επιχειρήσουμε. Κι εγώ πηγαινοερχομαι με συγκοινωνιες ή με τον άνδρα μου και το θεωρώ αυτονόητο πως έτσι κινουμαι. Δεν μου κάνει δύσκολη την καθημερινότητα γιατί μόνο αυτή την καθημερινότητα ξέρω. 

 

Θέλησα να οδηγήσω ξανά για μένα, για να κάνω κάτι για μένα, γιατι έχω το δίπλωμα και παρολο το άγχος μου νιώθω ετοιμη να το προσπαθήσω. Ίσως να μην μου ταιριάζει, να μην κάνει για μένα. Ίσως και να μπορέσω να παίρνω το αμάξι για κοντινές διαδρομές ή πιο σπάνια . Ίσως να γίνει και προέκταση του εαυτού μου. Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω τώρα, γιατί είχαμε αντίστοιχη κουβέντα πέρυσι τετοια εποχή και έτρεμα στην σκεψη, είναι πως ωρίμασε μέσα μου όλο αυτο και θέλω να μου δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. 

Καταλαβαίνω αυτό που λες,πριν ένα εξάμηνο αν μου έλεγε κάποιος να ξεκινήσω να οδηγαω θα έλεγα ένα μεγάλο Όχι,τώρα νιώθω έτοιμη  και πιστεύω  πως θα τα καταφέρω.Εγω έχω τον άντρα μου που μου κάνει πλύση εγκεφάλου εδώ και χρόνια,πως πρέπει να πάρω απόφαση να οδηγήσω,με έχει πάει  αρκετές φορές να μου κάνει μάθημα.Εμενα στη δουλεια μέχρι στιγμής δεν μου έχει χρειαστεί γιατι δουλεύω μαζί με τον σύζυγό επομένως πηγαίνουμε και μαζί,αλλά στην καθημερινότητα πολλές φορές μου χρειάστηκε και ειδικά τώρα με το παιδί με σχολείο δραστηριοτητες κτλ.

[annoulen]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

αντικειμενικά μιλώντας, σε μεγάλες πόλεις είναι πρόβλημα να μην οδηγείς αν θες να πηγαίνεις κάπου τα παιδιά. μόνος σου ενταξει θα μπεις κ σε ταξί ή θα κανεις παρακάνω ώρα με τη συγκοινωνία,αλλά αν είναι κ παιδιά στη μέση είναι δύσκολο. 

 

ίσα ίσα που στις μεγάλες πόλεις είναι πιο εύκολο να μην οδηγείς.

εμένα έτσι μου φαίνεται.

εντάξει, όταν υπάρχουν πολύ μικρά παιδιά, που θέλουν το καρεκλάκι τους, σαφώς και δεν είναι απλό το ταξί/λεωφορείο κλπ, αλλά όπως είπα κ προηγουμένως, εμείς με τα παιδιά μου, εδώ και κάποια χρόνια που μεγάλωσαν, κάνουμε το γύρο της Αθήνας με τα ΜΜΜ (σωτήριο το ΜΕΤΡΟ). Ακόμη κ με τον σύζυγο να είμαστε, αν έχουμε πχ. δουλειά/γιατρούς στο κέντρο, πάμε με το ΜΕΤΡΟ. 

Ενώ στο νησί, που πάμε διακοπές, η αλήθεια είναι ότι εκεί θα δυσκολευόμουν περισσότερο χωρίς αυτοκίνητο, ειναι μεγάλες οι αποστάσεις, τα ταξί πανάκριβα και τα λεωφορεία δεν έχουν τόσο συχνά δρομολόγια από το χωριό που μένουμε. 

 

10 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

......

Κατα τ'αλλα, οι γυναίκες που γνωρίζω που δεν οδηγούν, 3-4, κάθε άλλο παρά αυτόνομες είναι. .....

 

Δεν θα διαφωνήσω, στατιστικά μιλώντας. Ισχύει. 

Άλλο να εξυπηρετήσεις μία στο τόσο και άλλο μια καθημερινή εξυπηρέτηση. Ναι, αυτό δεν λέγεται εξυπηρέτηση, λέγεται φόρτωμα.

Εγώ πάντως έχω τόσο πολύ εξοικειωθεί με τα ΜΜΜ, δεν έχω κανένα θέμα, κ στην πρώτη καραντίνα (που ήταν κανονική όχι μούφα όπως η δεύτερη), μια χαρά έμπαινα στα Μέσα.

[little lamb]

πρίν από 28 λεπτά , annoulen είπε:

 

ίσα ίσα που στις μεγάλες πόλεις είναι πιο εύκολο να μην οδηγείς.

εμένα έτσι μου φαίνεται.

εντάξει, όταν υπάρχουν πολύ μικρά παιδιά, που θέλουν το καρεκλάκι τους, σαφώς και δεν είναι απλό το ταξί/λεωφορείο κλπ, αλλά όπως είπα κ προηγουμένως, εμείς με τα παιδιά μου, εδώ και κάποια χρόνια που μεγάλωσαν, κάνουμε το γύρο της Αθήνας με τα ΜΜΜ (σωτήριο το ΜΕΤΡΟ). Ακόμη κ με τον σύζυγο να είμαστε, αν έχουμε πχ. δουλειά/γιατρούς στο κέντρο, πάμε με το ΜΕΤΡΟ. 

Ενώ στο νησί, που πάμε διακοπές, η αλήθεια είναι ότι εκεί θα δυσκολευόμουν περισσότερο χωρίς αυτοκίνητο, ειναι μεγάλες οι αποστάσεις, τα ταξί πανάκριβα και τα λεωφορεία δεν έχουν τόσο συχνά δρομολόγια από το χωριό που μένουμε. 

 

 

Συμφωνω, ελευθερια εγω θεωρω τις καλες συγκοινωνιες. Ο αντρας μου λεει οτι ελευθερια ειναι το αυτοκινητο και του λεω πώς μπορεις να θεωρεις ελευθερια κατι που εχει τοση ευθυνη και φοβο; Ελευθερια ειναι να καθεσαι ανεμελος στη συγκοινωνια. Και οχι δεν φοβουνται ολοι το ιδιο στην αρχη, ουτε φευγει ο φοβος σε ολους. Ο φοβος οτι δεν κανεις κατι καλα ναι φευγει, αλλα ο φοβος οτι θα σου χωθει μηχανακι, με ολεθριες συνεπειες για τον οδηγο του και θα'χεις το κριμα στο λαιμο σου, ή ο φοβος οτι θα σε σφηνωσει νταλικα δεν φευγει γιατι δεν εξαρταται απο το αν εσυ τα κανεις ολα σωστα. Ο πρωτος φοβος ειναι κατι που υποθετω δεν φευγει ποτε σε κανεναν, ο δευτερος ειναι μια δικια μου υπερβολη που υποθετω εξ αρχης δεν εχουν ολοι.

[Yovanna]

28 minutes ago, little lamb said:

 

Συμφωνω, ελευθερια εγω θεωρω τις καλες συγκοινωνιες. Ο αντρας μου λεει οτι ελευθερια ειναι το αυτοκινητο και του λεω πώς μπορεις να θεωρεις ελευθερια κατι που εχει τοση ευθυνη και φοβο; Ελευθερια ειναι να καθεσαι ανεμελος στη συγκοινωνια. Και οχι δεν φοβουνται ολοι το ιδιο στην αρχη, ουτε φευγει ο φοβος σε ολους. Ο φοβος οτι δεν κανεις κατι καλα ναι φευγει, αλλα ο φοβος οτι θα σου χωθει μηχανακι, με ολεθριες συνεπειες για τον οδηγο του και θα'χεις το κριμα στο λαιμο σου, ή ο φοβος οτι θα σε σφηνωσει νταλικα δεν φευγει γιατι δεν εξαρταται απο το αν εσυ τα κανεις ολα σωστα. Ο πρωτος φοβος ειναι κατι που υποθετω δεν φευγει ποτε σε κανεναν, ο δευτερος ειναι μια δικια μου υπερβολη που υποθετω εξ αρχης δεν εχουν ολοι.

Στο λεωφορείο γιατί αισθάνεσαι ασφάλεια? Αποκλείεται να τρακάρεις? Ή έχεις τόση μεγάλη εμπιστοσύνη στον οδηγό? Και εκεί και όρθια θα είσαι και απροστάτευτη. Επίσης να κυκλοφορέις αργά το βράδυ στο κέντρο πχ με το μετρό, και να φοβάσαι μη σου την πέσει κανείς, δεν το λες και ασφάλεια.

Επίσης, εντάξει, δεν είναι ελευθερία να μην έχεις πώς να μετακινηθείς όταν κάθε τόσο έχουν απεργία τα μέσα, ή αν όπως τώρα με τον κόβιντ, τρέμεις να μπεις μέσα, καθότι κορονοπάρτυ.

Επίσης αφού φοβάσαι τόσο το αυτοκίνητο, στων άλλων πώς μπαίνεις?

[Super.mum]

1 hour ago, annoulen είπε:

 

ίσα ίσα που στις μεγάλες πόλεις είναι πιο εύκολο να μην οδηγείς.

εμένα έτσι μου φαίνεται.

εντάξει, όταν υπάρχουν πολύ μικρά παιδιά, που θέλουν το καρεκλάκι τους, σαφώς και δεν είναι απλό το ταξί/λεωφορείο κλπ, αλλά όπως είπα κ προηγουμένως, εμείς με τα παιδιά μου, εδώ και κάποια χρόνια που μεγάλωσαν, κάνουμε το γύρο της Αθήνας με τα ΜΜΜ (σωτήριο το ΜΕΤΡΟ). Ακόμη κ με τον σύζυγο να είμαστε, αν έχουμε πχ. δουλειά/γιατρούς στο κέντρο, πάμε με το ΜΕΤΡΟ. 

Ενώ στο νησί, που πάμε διακοπές, η αλήθεια είναι ότι εκεί θα δυσκολευόμουν περισσότερο χωρίς αυτοκίνητο, ειναι μεγάλες οι αποστάσεις, τα ταξί πανάκριβα και τα λεωφορεία δεν έχουν τόσο συχνά δρομολόγια από το χωριό που μένουμε. 

 

 

Δεν θα διαφωνήσω, στατιστικά μιλώντας. Ισχύει. 

Άλλο να εξυπηρετήσεις μία στο τόσο και άλλο μια καθημερινή εξυπηρέτηση. Ναι, αυτό δεν λέγεται εξυπηρέτηση, λέγεται φόρτωμα.

Εγώ πάντως έχω τόσο πολύ εξοικειωθεί με τα ΜΜΜ, δεν έχω κανένα θέμα, κ στην πρώτη καραντίνα (που ήταν κανονική όχι μούφα όπως η δεύτερη), μια χαρά έμπαινα στα Μέσα.

Σε εμάς πάντως αυτό είναι σχεδόν αδύνατο .. για να πάρεις λεωφορείο πρέπει να περπατήσεις περίπου 25 λεπτά .. με δυο παιδιά και έγκυος ας πούμε δεν μπορείς να το κανείς .. επίσης το λεωφορείο σε πάει στις πιο κοντινές περιοχές εδώ σε εμάς .. για να πας Αθήνα θες με λεωφορείο σχεδον 45 λεπτά μέχρι το μέτρο και από εκεί με μέτρο για κέντρο κάνα 20 λεπτό μπορεί κ μισάωρο ανάλογα αν δεν κανεις αλλαγές σε ηλεκτρικό και ανάλογα που ακριβώς θες να πας. Με αμάξι βέβαια κέντρο εγώ δεν πάω με μωρα γιατί και πάλι πρέπει να βρω που να το παρκάρω η να το αφήσω σε χώρο πάρκινγκ. Όποτε πάμε σπάνια και μόνο με τον άντρα μου. 

[Yovanna]

Εγώ στο κέντρο, πάντα σε πάρκιν πάω. Φοβάμαι μην το βρω χωρίς πινακίδες ή μου το σηκώσει γερανός!

Ούτε εγώ προσανατολίζομαι. Καθόλου όμως. Όμως δεν δέχομαι να ξεστομίσω ότι κάπου δεν μπορώ να πάω, οπότε βάζω google maps  και πάω . Και με το παιδί. Τον περασμένο μήνα τον πήρα και πήγαμε στην κουμπάρα μου, στην Εύβοια. Φυσικά έχουμε χαθεί αρκετές φορές, διότι με το που θα πει η κυριούλα, στον κυκλικό κόμβο πάρτε την τάδε έξοδο, έχουν τελειώσει όλα για μένα. Τρέφω απεριόριαστο θαυμασμό για αυτούς που μετράνε σωστά εξόδους σε κυκλικούς κόμβους. Ο μικρός συχνά μου λέει, θυμάσαι μαμά που χαθήκαμε εκεί και εκεί κτλ?

[annoulen]

πρίν από 29 λεπτά , Super.mum είπε:

Σε εμάς πάντως αυτό είναι σχεδόν αδύνατο .. για να πάρεις λεωφορείο πρέπει να περπατήσεις περίπου 25 λεπτά .. με δυο παιδιά και έγκυος ας πούμε δεν μπορείς να το κανείς .. επίσης το λεωφορείο σε πάει στις πιο κοντινές περιοχές εδώ σε εμάς .. για να πας Αθήνα θες με λεωφορείο σχεδον 45 λεπτά μέχρι το μέτρο και από εκεί με μέτρο για κέντρο κάνα 20 λεπτό μπορεί κ μισάωρο ανάλογα αν δεν κανεις αλλαγές σε ηλεκτρικό και ανάλογα που ακριβώς θες να πας. Με αμάξι βέβαια κέντρο εγώ δεν πάω με μωρα γιατί και πάλι πρέπει να βρω που να το παρκάρω η να το αφήσω σε χώρο πάρκινγκ. Όποτε πάμε σπάνια και μόνο με τον άντρα μου. 

 

Αναλόγως πού μένεις. 

Εμάς που η κοντινότερη στάση μετρό είναι 10 λεπτά περπατώντας, είναι απίστευτη διευκόλυνση. 

Και μετρό να μην έχει εκεί που πάμε, κάποια στάση θα έχει κοντά, κ μετά το άγιο ταξάκι. 

Ξαναλέω όμως, πρέπει να είναι πιο μεγάλα τα παιδιά από 5-6 ετών. 

Περιμένω πώς και πώς να βάλουν και μετρό στην περιοχή που εργάζομαι.

[Έσπερος]

πρίν από 11 λεπτά , annoulen είπε:

 

Αναλόγως πού μένεις. 

Εμάς που η κοντινότερη στάση μετρό είναι 10 λεπτά περπατώντας, είναι απίστευτη διευκόλυνση. 

Και μετρό να μην έχει εκεί που πάμε, κάποια στάση θα έχει κοντά, κ μετά το άγιο ταξάκι. 

Ξαναλέω όμως, πρέπει να είναι πιο μεγάλα τα παιδιά από 5-6 ετών. 

Περιμένω πώς και πώς να βάλουν και μετρό στην περιοχή που εργάζομαι.

σίγουρα εξαρτάται πού μένεις. κι εγω κοντά σε μέτρο κ είχα καλομάθει. αν όμως θες να πάει το παιδί σου σε μια δραστηριότητα που δεν περπατιέται η απόσταση κ δεν εχεις καλή δημοτική συγκοινωνία που να βολεύει, τι καβεις χωρίς αυτοκίνητο; 

 

πρίν από 40 λεπτά , Yovanna είπε:

Στο λεωφορείο γιατί αισθάνεσαι ασφάλεια? Αποκλείεται να τρακάρεις? Ή έχεις τόση μεγάλη εμπιστοσύνη στον οδηγό? Και εκεί και όρθια θα είσαι και απροστάτευτη. Επίσης να κυκλοφορέις αργά το βράδυ στο κέντρο πχ με το μετρό, και να φοβάσαι μη σου την πέσει κανείς, δεν το λες και ασφάλεια.

Επίσης, εντάξει, δεν είναι ελευθερία να μην έχεις πώς να μετακινηθείς όταν κάθε τόσο έχουν απεργία τα μέσα, ή αν όπως τώρα με τον κόβιντ, τρέμεις να μπεις μέσα, καθότι κορονοπάρτυ.

Επίσης αφού φοβάσαι τόσο το αυτοκίνητο, στων άλλων πώς μπαίνεις?

εγω την καταλαβαίνω. όταν οδηγεί άλλος μπορεί να συμβεί οτιδήποτε αλλά δεν φέρεις την ευθύνη. πιστεύω είναι ευθυνοφοβία. κ εγω το έχω. δεν είναι φόβος ατυχήματος, είναι φόβος μην φταίξεις σε κάτι. στο λεωφορείο επίσης αν το πάρεις σε καλή ώρα κάθεσαι, ακούς μουσική, διαβάζεις, σκέφτεσαι, καμία σχέση με το να είσαι στην τσίτα οδηγώντας. ο άντρας μου θέλει να είμαι προσεκτική κ ως συνοδηγός κ να του λέω όταν δεν έχει ορατότητα ή να παρατηρώ ταμπέλες κ πολύ με εκνευρίζει. θέλω να χαλαρώνω, όχι να προσεχω! 

[Super.mum]

πρίν από 9 λεπτά , Έσπερος είπε:

σίγουρα εξαρτάται πού μένεις. κι εγω κοντά σε μέτρο κ είχα καλομάθει. αν όμως θες να πάει το παιδί σου σε μια δραστηριότητα που δεν περπατιέται η απόσταση κ δεν εχεις καλή δημοτική συγκοινωνία που να βολεύει, τι καβεις χωρίς αυτοκίνητο; 

 

εγω την καταλαβαίνω. όταν οδηγεί άλλος μπορεί να συμβεί οτιδήποτε αλλά δεν φέρεις την ευθύνη. πιστεύω είναι ευθυνοφοβία. κ εγω το έχω. δεν είναι φόβος ατυχήματος, είναι φόβος μην φταίξεις σε κάτι. στο λεωφορείο επίσης αν το πάρεις σε καλή ώρα κάθεσαι, ακούς μουσική, διαβάζεις, σκέφτεσαι, καμία σχέση με το να είσαι στην τσίτα οδηγώντας. ο άντρας μου θέλει να είμαι προσεκτική κ ως συνοδηγός κ να του λέω όταν δεν έχει ορατότητα ή να παρατηρώ ταμπέλες κ πολύ με εκνευρίζει. θέλω να χαλαρώνω, όχι να προσεχω! 

Εγώ περισσότερο φοβάμαι όταν οδηγάει κάποιος άλλος παρά εγώ .. νιώθω ότι όταν οδηγάω εγώ έχω εγώ την ευθύνη αν πχ κάτσω με τον αδερφό μου που δεν πάει γρήγορα αλλά νιώθω ότι δεν προσέχει στο 100% .. συνέχεια νευριάζω με την οδήγηση του 

[Yovanna]

15 minutes ago, Έσπερος said:

εγω την καταλαβαίνω. όταν οδηγεί άλλος μπορεί να συμβεί οτιδήποτε αλλά δεν φέρεις την ευθύνη. πιστεύω είναι ευθυνοφοβία. κ εγω το έχω. δεν είναι φόβος ατυχήματος, είναι φόβος μην φταίξεις σε κάτι. στο λεωφορείο επίσης αν το πάρεις σε καλή ώρα κάθεσαι, ακούς μουσική, διαβάζεις, σκέφτεσαι, καμία σχέση με το να είσαι στην τσίτα οδηγώντας. ο άντρας μου θέλει να είμαι προσεκτική κ ως συνοδηγός κ να του λέω όταν δεν έχει ορατότητα ή να παρατηρώ ταμπέλες κ πολύ με εκνευρίζει. θέλω να χαλαρώνω, όχι να προσεχω! 

Έπρεπε να έχει εμένα ο άντρας σου. Εγώ όταν οδηγεί ο δικός μου, κρατάω το κινητό με τους χάρτες, του λέω μην κολλάς στον μπροστινό, προσπέρασε τώρα, έχει ανάψει πράσινο, ξεκίνα επιτέλους, μην είσαι σαν αυτούς που βρίζουμε όλοι κτλ.. Όχι, συμμετέχω, δεν μπορώ να πώ..

[annoulen]

πρίν από 13 λεπτά , Έσπερος είπε:

σίγουρα εξαρτάται πού μένεις. κι εγω κοντά σε μέτρο κ είχα καλομάθει. αν όμως θες να πάει το παιδί σου σε μια δραστηριότητα που δεν περπατιέται η απόσταση κ δεν εχεις καλή δημοτική συγκοινωνία που να βολεύει, τι καβεις χωρίς αυτοκίνητο; 

 

 

Ταξί Έσπερος. Έχω δώσει τα απίστευτα λεφτά. 

Για 2 χρόνια πήγαιναν οι δικοί μου κολυμβητήριο,  δεν ήταν ευκολα προσβάσιμο με συγκοινωνία από εκεί που μένω, και συνήθως εκείνη την ώρα δεν διαθέσιμος ο σύζυγος, έ, τους έβαζα σε ταξί,  σάκοι, παιδιά κλπ και πηγαίναμε. και μετά το ίδιο για την επιστροφή. Είμαι πολύ καλή πελάτισσα των εταιρειών Ραδιοταξί.

[Ilaeira]

πρίν από 54 λεπτά , Yovanna είπε:

Εγώ στο κέντρο, πάντα σε πάρκιν πάω. Φοβάμαι μην το βρω χωρίς πινακίδες ή μου το σηκώσει γερανός!

Ούτε εγώ προσανατολίζομαι. Καθόλου όμως. Όμως δεν δέχομαι να ξεστομίσω ότι κάπου δεν μπορώ να πάω, οπότε βάζω google maps  και πάω . Και με το παιδί. Τον περασμένο μήνα τον πήρα και πήγαμε στην κουμπάρα μου, στην Εύβοια. Φυσικά έχουμε χαθεί αρκετές φορές, διότι με το που θα πει η κυριούλα, στον κυκλικό κόμβο πάρτε την τάδε έξοδο, έχουν τελειώσει όλα για μένα. Τρέφω απεριόριαστο θαυμασμό για αυτούς που μετράνε σωστά εξόδους σε κυκλικούς κόμβους. Ο μικρός συχνά μου λέει, θυμάσαι μαμά που χαθήκαμε εκεί και εκεί κτλ?

 

Πάρε μια υποδοχή για το παρμπρίζ, αυτήν με τον μαγνήτη (βάζεις κι ένα μαγνητάκι στην πλάτη του κινητού, μέσα από τη θήκη). Θα σε βοηθήσει πολύ να έχεις τον χάρτη στο ύψος των ματιών σου, ώστε να βλέπεις πού ακριβώς να στρίψεις. Εμπειρικά, συνήθως σου λέει "στρίψε" ακριβώς πάνω στην προηγούμενη στροφή. Αν μπερδεύεσαι και μ' αυτό, θα σηκώσω τα χέρια ψηλά.

 

Πάντως μου είχε πει ένας φίλος όταν πρωτοπήρα δίπλωμα ότι πρέπει να κάνω μόνη μου αυτό που φοβάμαι, και είχε απόλυτο δίκιο. Πάνω στο δίμηνο πήρα τρέμοντας το αυτοκίνητο για να ανέβω από τα νότια προάστια στην Αγία Παρασκευή. Τότε δεδομένα στο κινητό δεν υπήρχαν, οπότε έβλεπα από πριν τη διαδρομή στα Google Maps, έγραφα τις λεπτομέρειες σε χαρτάκι και το κολλούσα στο ταμπλό. Φτάνω στην Αγία Παρασκευή, όλα κομπλέ. Σημειώσεις για την επιστροφή δεν είχα, λέω θα γυρίσω από τον ίδιο δρόμο, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι; Fast forward στο τρίγωνο του διαβόλου, όπου μένω στη μεσαία λωρίδα κι ανακαλύπτω ότι δεν μπορώ να στρίψω αριστερά για Κηφισίας, πάει μόνο ευθεία προς Αλεξάνδρας. Παίρνω πανικόβλητη τον σύζυγο (τότε αίσθημα), ηρέμησε μου λέει, η Αλεξάνδρας σκάει στην Πατησίων, ξέρεις να γυρίσεις από εκεί; Ξέρω, ξέρω. Fast forward στη Φιλελλήνων, που τότε δεν είχε διαγράμμιση, γιατί ποιος χρειάζεται διαγράμμιση σε κεντρική αρτηρία με τέσσερις λωρίδες, ταξιά και τα Άθενς μάτζικ μπας; Περνάω την πίστα ζωντανή. Fast forward στη Συγγρού, που αν σταθείς σε μια απ' τις δύο αριστερές λωρίδες αλλά θες να πας ευθεία την έβαψες, γιατί τα φανάρια στη στροφή για Βουλιαγμένης δεν συγχρονίζονται. 

 

Πάντως αν μάθεις να οδηγείς στην Αθήνα, μετά είσαι έτοιμος για όλα. Κάιρο, Τζακάρτα, Νέο Δελχί...

[little lamb]

1 ώρα πρίν, Yovanna είπε:

Στο λεωφορείο γιατί αισθάνεσαι ασφάλεια? Αποκλείεται να τρακάρεις? Ή έχεις τόση μεγάλη εμπιστοσύνη στον οδηγό? Και εκεί και όρθια θα είσαι και απροστάτευτη. Επίσης να κυκλοφορέις αργά το βράδυ στο κέντρο πχ με το μετρό, και να φοβάσαι μη σου την πέσει κανείς, δεν το λες και ασφάλεια.

Επίσης, εντάξει, δεν είναι ελευθερία να μην έχεις πώς να μετακινηθείς όταν κάθε τόσο έχουν απεργία τα μέσα, ή αν όπως τώρα με τον κόβιντ, τρέμεις να μπεις μέσα, καθότι κορονοπάρτυ.

Επίσης αφού φοβάσαι τόσο το αυτοκίνητο, στων άλλων πώς μπαίνεις?

 

Στατιστικά πολύ περισσότερα είναι τα ατυχήματα με αυτοκίνητο παρα με λεωφορειο. Επισης στο λεωφορειο κινδυνευεις λιγοτερο να παθεις κατι σοβαρο και κυριως δεν κινδυνευεις να σκοτωσεις μηχανοβιο (που ειναι και ο μεγαλυτερος φοβος μου) και να εχεις το κριμα στο λαιμο σου (και να πας και φυλακη). 

Και στων αλλων τα αυτοκινητα φοβαμαι αλλα ενταξει πρεπει καπως να μετακινηθω. Στον αντρα μου συνεχεια λεω οτι τρεχει (δεν τρεχει), μολις περναμε διπλα απο μεγαλο οχημα σταυροκοπιεμαι απο μεσα μου και κρατιεμαι απο την πορτα και γενικα σκεφτομαι οτι καθε φορα που μπαινουμε στο αυτοκινητο, κι ακομα περισσοτερο για ταξιδι, μπορει να ειναι η τελευταια μας  Πώς νιωθουν καποιοι για το αεροπλανο; Ε καπως ετσι. Πριν μαθω καμια σχεση. Καναμε κατι διαδρομες Χανια-Ηρακλειο νυχτα, κατεβαιναμε απο Ανωγεια Ηρακλειο  (για οποιον ξερει) νυχτα, ο αντρας μου οδηγουσε κι εγω κοιμομουν!! Και μαλιστα με νοικιασμενο. Που τωρα αν νοικιασουμε φοβαμαι οτι δεν το ξερει καλα ως οχημα. Καμια αισθηση φοβου πριν μαθω! Και με τους γονεις μου οταν πηγαιναμε χωριο ξαπλωνα στο πισω καθισμα και κοιμομουν (ναι ξαπλωτη, χωρις ζωνη...) Επισης πριν λιγα χρονια, αφου εμαθα οδηγηση, χαθηκε συγγενης μας σε τροχαιο οποτε πιστευω επαιξε κι αυτο ρολο.

 

 

Τα ταξι δεν τα πολυχωνευω για να τα παιρνω αν δεν επειγει, και ειναι και πανακριβα, αλλα στο "τι θα κανεις χωρις αυτοκινητο αν υπαρξει αναγκη", ταξι απανταω. Η πλακα ειναι οτι και για να γεννησω με ταξι πηγα, γιατι οταν εσπασαν τα νερα ετυχε και ημουν με τους γονεις μου και ο αντρας μου ηταν αλλου και ηρθε μονος του! Οποτε ναι, αν υπαρχει αναγκη παντα υπαρχει η λυση του ταξι.

[Yovanna]

19 minutes ago, Ilaeira said:

Πάντως μου είχε πει ένας φίλος όταν πρωτοπήρα δίπλωμα ότι πρέπει να κάνω μόνη μου αυτό που φοβάμαι, και είχε απόλυτο δίκιο. Πάνω στο δίμηνο πήρα τρέμοντας το αυτοκίνητο για να ανέβω από τα νότια προάστια στην Αγία Παρασκευή. Τότε δεδομένα στο κινητό δεν υπήρχαν, οπότε έβλεπα από πριν τη διαδρομή στα Google Maps, έγραφα τις λεπτομέρειες σε χαρτάκι και το κολλούσα στο ταμπλό. Φτάνω στην Αγία Παρασκευή, όλα κομπλέ. Σημειώσεις για την επιστροφή δεν είχα, λέω θα γυρίσω από τον ίδιο δρόμο, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι; Fast forward στο τρίγωνο του διαβόλου, όπου μένω στη μεσαία λωρίδα κι ανακαλύπτω ότι δεν μπορώ να στρίψω αριστερά για Κηφισίας, πάει μόνο ευθεία προς Αλεξάνδρας. Παίρνω πανικόβλητη τον σύζυγο (τότε αίσθημα), ηρέμησε μου λέει, η Αλεξάνδρας σκάει στην Πατησίων, ξέρεις να γυρίσεις από εκεί; Ξέρω, ξέρω. Fast forward στη Φιλελλήνων, που τότε δεν είχε διαγράμμιση, γιατί ποιος χρειάζεται διαγράμμιση σε κεντρική αρτηρία με τέσσερις λωρίδες, ταξιά και τα Άθενς μάτζικ μπας; Περνάω την πίστα ζωντανή. Fast forward στη Συγγρού, που αν σταθείς σε μια απ' τις δύο αριστερές λωρίδες αλλά θες να πας ευθεία την έβαψες, γιατί τα φανάρια στη στροφή για Βουλιαγμένης δεν συγχρονίζονται.

 

Πάντως αν μάθεις να οδηγείς στην Αθήνα, μετά είσαι έτοιμος για όλα. Κάιρο, Τζακάρτα, Νέο Δελχί...

Χα χα! Έτσι ακριβώς όπως τα περιγράφεις είναι!

20 minutes ago, Ilaeira said:

Εμπειρικά, συνήθως σου λέει "στρίψε" ακριβώς πάνω στην προηγούμενη στροφή.

Δηλαδή, εκεί που λέει στρίψτε, στρίβω στο αμέσως επόμενο?

[Ilaeira]

πρίν από 17 λεπτά , Yovanna είπε:

Χα χα! Έτσι ακριβώς όπως τα περιγράφεις είναι!

Δηλαδή, εκεί που λέει στρίψτε, στρίβω στο αμέσως επόμενο?

 

Ναι, αλλά μπορεί να αλλάζει ανάλογα με την ευαισθησία του κινητού, δεν ξέρω. 

Πάρε τον μαγνήτη. Θα σωθείς. 

[Super.mum]

πρίν από 40 λεπτά , Ilaeira είπε:

 

Πάρε μια υποδοχή για το παρμπρίζ, αυτήν με τον μαγνήτη (βάζεις κι ένα μαγνητάκι στην πλάτη του κινητού, μέσα από τη θήκη). Θα σε βοηθήσει πολύ να έχεις τον χάρτη στο ύψος των ματιών σου, ώστε να βλέπεις πού ακριβώς να στρίψεις. Εμπειρικά, συνήθως σου λέει "στρίψε" ακριβώς πάνω στην προηγούμενη στροφή. Αν μπερδεύεσαι και μ' αυτό, θα σηκώσω τα χέρια ψηλά.

 

Πάντως μου είχε πει ένας φίλος όταν πρωτοπήρα δίπλωμα ότι πρέπει να κάνω μόνη μου αυτό που φοβάμαι, και είχε απόλυτο δίκιο. Πάνω στο δίμηνο πήρα τρέμοντας το αυτοκίνητο για να ανέβω από τα νότια προάστια στην Αγία Παρασκευή. Τότε δεδομένα στο κινητό δεν υπήρχαν, οπότε έβλεπα από πριν τη διαδρομή στα Google Maps, έγραφα τις λεπτομέρειες σε χαρτάκι και το κολλούσα στο ταμπλό. Φτάνω στην Αγία Παρασκευή, όλα κομπλέ. Σημειώσεις για την επιστροφή δεν είχα, λέω θα γυρίσω από τον ίδιο δρόμο, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι; Fast forward στο τρίγωνο του διαβόλου, όπου μένω στη μεσαία λωρίδα κι ανακαλύπτω ότι δεν μπορώ να στρίψω αριστερά για Κηφισίας, πάει μόνο ευθεία προς Αλεξάνδρας. Παίρνω πανικόβλητη τον σύζυγο (τότε αίσθημα), ηρέμησε μου λέει, η Αλεξάνδρας σκάει στην Πατησίων, ξέρεις να γυρίσεις από εκεί; Ξέρω, ξέρω. Fast forward στη Φιλελλήνων, που τότε δεν είχε διαγράμμιση, γιατί ποιος χρειάζεται διαγράμμιση σε κεντρική αρτηρία με τέσσερις λωρίδες, ταξιά και τα Άθενς μάτζικ μπας; Περνάω την πίστα ζωντανή. Fast forward στη Συγγρού, που αν σταθείς σε μια απ' τις δύο αριστερές λωρίδες αλλά θες να πας ευθεία την έβαψες, γιατί τα φανάρια στη στροφή για Βουλιαγμένης δεν συγχρονίζονται. 

 

Πάντως αν μάθεις να οδηγείς στην Αθήνα, μετά είσαι έτοιμος για όλα. Κάιρο, Τζακάρτα, Νέο Δελχί...

Εμένα που τα έχει παίξει το κινιτο και το gps λειτουργεί τώρα χωρίς ήχο .. εκεί να δεις νευρα :p να προσπαθώ να δω σε ποσα μέτρα ακριβώς στρίβω 

πρίν από 7 λεπτά , Super.mum είπε:

Εμένα που τα έχει παίξει το κινιτο και το gps λειτουργεί τώρα χωρίς ήχο .. εκεί να δεις νευρα :p να προσπαθώ να δω σε ποσα μέτρα ακριβώς στρίβω 

Α επίσης μην πάρετε αυτό που κολαει στο τζάμι αλλά αυτό που μπαίνει πάνω στο ταμπλό γιατί εγώ είχα πάρει αυτό για το τζάμι και δεν με βόλεψε καθόλου 

[little lamb]

Απο πλευρας θεσης και τροπου που λεει τις οδηγιες (τη σωστη στιγμη και ζουμαροντας καταλληλως), το καλυτερο ειναι το gps το ενσωματωμενο στην οθονη του αυτοκινητου, καλυτερο απο το google σε αυτους τους τομεις. Αλλα οπως ειχα γραψει λιγο πιο πριν, κανει κουφες διαδρομες ενω το google σουπερ. Αλλα με το google πιστευω πρεπει να εχεις συνοδηγο να σου τα εξηγει. Οποτε το βαζουμε το κραταω εγω και εξηγω στον αντρα μου.

[Super.mum]

πρίν από 17 λεπτά , little lamb είπε:

Απο πλευρας θεσης και τροπου που λεει τις οδηγιες (τη σωστη στιγμη και ζουμαροντας καταλληλως), το καλυτερο ειναι το gps το ενσωματωμενο στην οθονη του αυτοκινητου, καλυτερο απο το google σε αυτους τους τομεις. Αλλα οπως ειχα γραψει λιγο πιο πριν, κανει κουφες διαδρομες ενω το google σουπερ. Αλλα με το google πιστευω πρεπει να εχεις συνοδηγο να σου τα εξηγει. Οποτε το βαζουμε το κραταω εγω και εξηγω στον αντρα μου.

Εγώ δεν θα κάτσω να βοηθήσω γιατί κάθε φορά που το κάνω και βρισκόμαστε αλλου εγώ την πληρώνω 

[Έσπερος]

1 ώρα πρίν, annoulen είπε:

 

Ταξί Έσπερος. Έχω δώσει τα απίστευτα λεφτά. 

Για 2 χρόνια πήγαιναν οι δικοί μου κολυμβητήριο,  δεν ήταν ευκολα προσβάσιμο με συγκοινωνία από εκεί που μένω, και συνήθως εκείνη την ώρα δεν διαθέσιμος ο σύζυγος, έ, τους έβαζα σε ταξί,  σάκοι, παιδιά κλπ και πηγαίναμε. και μετά το ίδιο για την επιστροφή. Είμαι πολύ καλή πελάτισσα των εταιρειών Ραδιοταξί.

α δεν είμαι φαν των ταξί. να πάρω για μια μικρή διαδρομή μόνο, κ πολύ επιλεκτικά. το ταξί μου φαίνεται χειρότερο από την οδήγηση. κ με κάνει να νιώθω εξαρτημένη. 

1 ώρα πρίν, Yovanna είπε:

Έπρεπε να έχει εμένα ο άντρας σου. Εγώ όταν οδηγεί ο δικός μου, κρατάω το κινητό με τους χάρτες, του λέω μην κολλάς στον μπροστινό, προσπέρασε τώρα, έχει ανάψει πράσινο, ξεκίνα επιτέλους, μην είσαι σαν αυτούς που βρίζουμε όλοι κτλ.. Όχι, συμμετέχω, δεν μπορώ να πώ..

ενταξει ούτε εσένα θα σε ήθελε! εγω είμαι αλλού, γλαρωνω κιόλας κ αν δεν γκρίνιαζε θα κοιμόμουν. και ζαλίζομαι. 

[vtgian]

1 hour ago, Ilaeira είπε:

 

Πάρε μια υποδοχή για το παρμπρίζ, αυτήν με τον μαγνήτη (βάζεις κι ένα μαγνητάκι στην πλάτη του κινητού, μέσα από τη θήκη). Θα σε βοηθήσει πολύ να έχεις τον χάρτη στο ύψος των ματιών σου, ώστε να βλέπεις πού ακριβώς να στρίψεις. Εμπειρικά, συνήθως σου λέει "στρίψε" ακριβώς πάνω στην προηγούμενη στροφή. Αν μπερδεύεσαι και μ' αυτό, θα σηκώσω τα χέρια ψηλά.

 

Πάντως μου είχε πει ένας φίλος όταν πρωτοπήρα δίπλωμα ότι πρέπει να κάνω μόνη μου αυτό που φοβάμαι, και είχε απόλυτο δίκιο. Πάνω στο δίμηνο πήρα τρέμοντας το αυτοκίνητο για να ανέβω από τα νότια προάστια στην Αγία Παρασκευή. Τότε δεδομένα στο κινητό δεν υπήρχαν, οπότε έβλεπα από πριν τη διαδρομή στα Google Maps, έγραφα τις λεπτομέρειες σε χαρτάκι και το κολλούσα στο ταμπλό. Φτάνω στην Αγία Παρασκευή, όλα κομπλέ. Σημειώσεις για την επιστροφή δεν είχα, λέω θα γυρίσω από τον ίδιο δρόμο, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι; Fast forward στο τρίγωνο του διαβόλου, όπου μένω στη μεσαία λωρίδα κι ανακαλύπτω ότι δεν μπορώ να στρίψω αριστερά για Κηφισίας, πάει μόνο ευθεία προς Αλεξάνδρας. Παίρνω πανικόβλητη τον σύζυγο (τότε αίσθημα), ηρέμησε μου λέει, η Αλεξάνδρας σκάει στην Πατησίων, ξέρεις να γυρίσεις από εκεί; Ξέρω, ξέρω. Fast forward στη Φιλελλήνων, που τότε δεν είχε διαγράμμιση, γιατί ποιος χρειάζεται διαγράμμιση σε κεντρική αρτηρία με τέσσερις λωρίδες, ταξιά και τα Άθενς μάτζικ μπας; Περνάω την πίστα ζωντανή. Fast forward στη Συγγρού, που αν σταθείς σε μια απ' τις δύο αριστερές λωρίδες αλλά θες να πας ευθεία την έβαψες, γιατί τα φανάρια στη στροφή για Βουλιαγμένης δεν συγχρονίζονται. 

 

Πάντως αν μάθεις να οδηγείς στην Αθήνα, μετά είσαι έτοιμος για όλα. Κάιρο, Τζακάρτα, Νέο Δελχί...

 

Αυτό ακριβώς όμως!

 

Και το χειρότερο είναι, να εκπαιδευτείς στην οδήγηση της Αθήνας και μετά να πρέπει να οδηγήσεις Θεσσαλονίκη (ξυπνάααατε ρεεεε! δε παρκάρουμε όπου γουστάρουμε ρεεεε!) ή Κρήτη, όπου εκεί πια ανατρέπεται ότι μπορεί να έχεις μάθει στη ζωή σου, δεν υπάρχουν στοπ, προτεραιότητες και άλλα τέτοια γραφικά.

 

@Mama_Anesti_ μπράβο για την απόφασή σου. Από εδώ και στο εξής practice makes perfect, μόνο αυτό.

 

Πήρα δίπλωμα στα 20 γιατί οι γονείς μου σταμάτησαν να με πηγαινοφέρνουν και πλέον μέναμε σε μέρος χωρίς συγκοινωνία. Από τότε μέχρι και τώρα, αν δεν έχω αυτοκίνητο δε ζω. Μένω και τώρα σε μέρος με δύσκολη συγκοινωνία. Η ελευθερία που σου δίνει το αυτοκίνητο δε συγκρίνεται. Οκ, συγκρίνεται μόνο με αυτή της μηχανής (όπου θέλεις πας και εγγυημένα φτάνεις στην ώρα σου) αλλά πλέον προέχει η ασφάλεια. Άποψή μου, δεν είναι μόνο η πείρα που σε κάνει καλό οδηγό. Όπως και δεν είναι όλοι καλοί στο μαγείρεμα ανεξάρτητα από το αν μαγειρεύουν κάθε μέρα. Μπορείς να είσαι ένας οδηγός που δε θα προκαλέσει ατύχημα αλλά κάλλιστα  μπορεί να πάθεις ατύχημα λόγω κακών αντανακλαστικών σου, να μην μπορείς να εκτιμήσεις σωστά την οδηγική συμπεριφορά των άλλων οδηγών, να παρκάρεις βάρκα γυαλό γιατί αδυνατείς να αντιληφθείς τον όγκο του οχήματός σου και του διαθέσιμου χώρου. 

Έχω κάνει πολλές πολλές χιλιάδες χιλιομέτρων, έχω αλλάξει πολλά αυτοκίνητα, ξέρω ότι οδηγώ με ασφάλεια, δεν έχω κανένα ατύχημα, έχω προλάβει αντίστοιχα, ξέρω να κρίνω συμπεριφορές οδηγών και να προνοώ, όσοι έχουν μπει στο αυτοκίνητό μου λένε ότι αντικειμενικά είμαι καλή οδηγός. Μέχρι που μπήκα συνοδηγός σε άνθρωπο που λατρεύει την οδήγηση και ξέρει από αγώνες. Εκεί ένιωθες ότι το αυτοκίνητο δεν τρέχει αλλά "πλέει". Δε μιλάω για ταχύτητα αλλά για το πόσο ομαλά ελισσόταν στο δρόμο, το φρένο δεν υπήρχε καν!  Εκεί είπα δεν ξέρω τίποτα.

[Yovanna]

2 hours ago, annoulen said:

 

Ταξί Έσπερος. Έχω δώσει τα απίστευτα λεφτά. 

Για 2 χρόνια πήγαιναν οι δικοί μου κολυμβητήριο,  δεν ήταν ευκολα προσβάσιμο με συγκοινωνία από εκεί που μένω, και συνήθως εκείνη την ώρα δεν διαθέσιμος ο σύζυγος, έ, τους έβαζα σε ταξί,  σάκοι, παιδιά κλπ και πηγαίναμε. και μετά το ίδιο για την επιστροφή. Είμαι πολύ καλή πελάτισσα των εταιρειών Ραδιοταξί.

Μπράβο σου πάντως, διότι το γεγονός ότι δεν οδηγείς, δεν σε αποτρέπει από το να κάνεις τα πράγματα που θα έκανες αν οδηγούσες. Δεν φοβάσαι να ταλαιπωρηθείς και δεν σε κρατάει πίσω. Οπότε ναι, ουσιαστικά είσαι αυτόνομη και ανεξάρτητη.

[annoulen]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

α δεν είμαι φαν των ταξί. να πάρω για μια μικρή διαδρομή μόνο, κ πολύ επιλεκτικά. το ταξί μου φαίνεται χειρότερο από την οδήγηση. κ με κάνει να νιώθω εξαρτημένη. 

....

 

Πολλά πράγματα στη ζωή μας είναι και θέμα συνήθειας. 

Τα χρησιμοποιώ κοντά 25 χρόνια, το έχω συνηθίσει, μ' αρέσει - δεν μ΄΄αρέσει. 

Και επίσης, αυτό που δεν μπορείς να αποφύγεις, τουλάχιστον απόλαυσέ το  , πιο πολύ το μεταφράζω ως βρες τα θετικά σε κάτι ας πούμε που δεν σου αρέσει πολύ, δλδ λέω τουλάχιστον δεν ψάχνω για πάρκινγκ ας πούμε. 

 

πρίν από 8 λεπτά , Yovanna είπε:

Μπράβο σου πάντως, διότι το γεγονός ότι δεν οδηγείς, δεν σε αποτρέπει από το να κάνεις τα πράγματα που θα έκανες αν οδηγούσες. Δεν φοβάσαι να ταλαιπωρηθείς και δεν σε κρατάει πίσω. Οπότε ναι, ουσιαστικά είσαι αυτόνομη και ανεξάρτητη.

 

Ξέρω ότι είμαι φάουλ στο θέμα οδήγηση. Δλδ ΕΠΡΕΠΕ/ΠΡΕΠΕΙ να οδηγώ. Δεν το απαξιώνω. Έχω το γνώθι σ΄αυτόν. Εννοείται ότι θα γλίτωνα τουλάχιστον 45 λεπτά καθημερινά από τη ζωή μου, αντί να περιμένω στις στάσεις λεωφορείων. Εννοείται ότι δεν θα τρέχαμε με τα παιδιά να προλάβουμε το λεωφορείο για να πάμε σε πάρτυ. Αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ. Τι να κάνουμε. Το δοκίμασα πάντως, και πιο μικρή, και με άγνοια κινδύνου κτλ κτλ. Δεν μου πάει.

Ευτυχώς που μένω σε σχετικά κεντρική περιοχή, με τα βασικά όλα γύρω μου (ή τα έκανα όλα να είναι γύρω μου ), Αγγλικά, σχολείο, μπάσκετ, πλατείες, σούπερ μάρκετ, κρεοπώλης, καθαριστήριο, παιδίατρος, εμπορικά καταστήματα, βοηθάει πολύ αυτό.    

 

[irin]

πρίν από 15 λεπτά , annoulen είπε:

 

Πολλά πράγματα στη ζωή μας είναι και θέμα συνήθειας. 

Τα χρησιμοποιώ κοντά 25 χρόνια, το έχω συνηθίσει, μ' αρέσει - δεν μ΄΄αρέσει. 

Και επίσης, αυτό που δεν μπορείς να αποφύγεις, τουλάχιστον απόλαυσέ το  , πιο πολύ το μεταφράζω ως βρες τα θετικά σε κάτι ας πούμε που δεν σου αρέσει πολύ, δλδ λέω τουλάχιστον δεν ψάχνω για πάρκινγκ ας πούμε. 

 

 

Ξέρω ότι είμαι φάουλ στο θέμα οδήγηση. Δλδ ΕΠΡΕΠΕ/ΠΡΕΠΕΙ να οδηγώ. Δεν το απαξιώνω. Έχω το γνώθι σ΄αυτόν. Εννοείται ότι θα γλίτωνα τουλάχιστον 45 λεπτά καθημερινά από τη ζωή μου, αντί να περιμένω στις στάσεις λεωφορείων. Εννοείται ότι δεν θα τρέχαμε με τα παιδιά να προλάβουμε το λεωφορείο για να πάμε σε πάρτυ. Αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ. Τι να κάνουμε. Το δοκίμασα πάντως, και πιο μικρή, και με άγνοια κινδύνου κτλ κτλ. Δεν μου πάει.

Ευτυχώς που μένω σε σχετικά κεντρική περιοχή, με τα βασικά όλα γύρω μου (ή τα έκανα όλα να είναι γύρω μου ), Αγγλικά, σχολείο, μπάσκετ, πλατείες, σούπερ μάρκετ, κρεοπώλης, καθαριστήριο, παιδίατρος, εμπορικά καταστήματα, βοηθάει πολύ αυτό.    

 

Το μόνο που με κρατάει μακριά από ταξί με τα παιδιά, είναι η έλλειψη παιδικών καθισμάτων. Έχω ακούσει ότι υπάρχουν συγκεκριμένα ραδιοταξί με καθίσματα, αλλά δεν το χω ψάξει..

[Mama_Anesti_]

6 ώρες πρίν, Mamaloulou είπε:

Καταλαβαίνω αυτό που λες,πριν ένα εξάμηνο αν μου έλεγε κάποιος να ξεκινήσω να οδηγαω θα έλεγα ένα μεγάλο Όχι,τώρα νιώθω έτοιμη  και πιστεύω  πως θα τα καταφέρω.Εγω έχω τον άντρα μου που μου κάνει πλύση εγκεφάλου εδώ και χρόνια,πως πρέπει να πάρω απόφαση να οδηγήσω,με έχει πάει  αρκετές φορές να μου κάνει μάθημα.Εμενα στη δουλεια μέχρι στιγμής δεν μου έχει χρειαστεί γιατι δουλεύω μαζί με τον σύζυγό επομένως πηγαίνουμε και μαζί,αλλά στην καθημερινότητα πολλές φορές μου χρειάστηκε και ειδικά τώρα με το παιδί με σχολείο δραστηριοτητες κτλ.

Μπορεί και να το έχεις πει και να χάθηκα μέσα στα σχόλια, ξεκίνησες πρόσφατα εξάσκηση? Αν ναι με τον άνδρα σου? Πως νιώθεις? 

 

Εγώ ανυπομονη! Έχουμε πάει τρεις φορές μόνο γιατί ο μικρός αρρώστησε και θα προτιμούσα τώρα που είναι αρχη να μην τον έχουμε μαζί μας, θα μου αποσπά την προσοχή.