Να κάνω κατι για μενα...

[samsympan]

Γράφω κάτι σχετικό μεν, αδιάφορο δε, αλλά το γράφω anyway.

 

Συγγενής μας με δύο παιδιά, διαζευγμένη, συζεί με διαζευγμένο επίσης με δύο παιδιά.

Γνωστή μας διαζευγμένη με έφηβο παιδί, παντρεύτηκε διαζευγμένο με 2 έφηβα παιδιά κι έκαναν ένα μπεμπάκι.

Γνωστή, γνωστού διαζευγμένη με 3 παιδιά, παντρεύτηκε διαζευγμένο με 2 παιδιά και είναι έγκυος.

 

Η ζωή είναι ωραία παιδιά και σύντομη, ας την ζούμε λοιπόν όμορφα!

[irin]

πρίν από 8 λεπτά , samsympan είπε:

Γράφω κάτι σχετικό μεν, αδιάφορο δε, αλλά το γράφω anyway.

 

Συγγενής μας με δύο παιδιά, διαζευγμένη, συζεί με διαζευγμένο επίσης με δύο παιδιά.

Γνωστή μας διαζευγμένη με έφηβο παιδί, παντρεύτηκε διαζευγμένο με 2 έφηβα παιδιά κι έκαναν ένα μπεμπάκι.

Γνωστή, γνωστού διαζευγμένη με 3 παιδιά, παντρεύτηκε διαζευγμένο με 2 παιδιά και είναι έγκυος.

 

Η ζωή είναι ωραία παιδιά και σύντομη, ας την ζούμε λοιπόν όμορφα!

Αγχώθηκα με τόσα παιδιά! χαχα

[Έσπερος]

Δεν ξέρω πώς είναι η ψυχολογία του χωρισμένου, προφανώς, αλλά επειδή για μένα έχω καταλήξει ότι μ αρέσει μεν να έχω έναν άνθρωπο για να μην νιώθω μόνη αλλά τον χρόνο μου γενικα τον περνάω πολύ καλά κ μόνη κ γενικα οι σχέσεις νιώθω ότι με περιορίζουν, όχι ερωτικά, με περιορίζουν λόγω των διαφόρων συμβιβασμών που γινονται, αν χώριζα δεν ξέρω αν θα ξανά ήθελα να παντρευτώ, γιατί σκέφτομαι ότι πού να μπλέκεις τώρα με τε κουσούρια που θα βγάλει ο άλλος, καλύτερα στην ησυχία σου, γι αυτο χωρισες εξάλλου. 

[annoulen]

πρίν από 18 λεπτά , Έσπερος είπε:

αν χώριζα δεν ξέρω αν θα ξανά ήθελα να παντρευτώ, γιατί σκέφτομαι ότι πού να μπλέκεις τώρα με τε κουσούρια που θα βγάλει ο άλλος, καλύτερα στην ησυχία σου,

 

Αυτό ξαναπές το ! 

 

Δεν έχω διαβάσει τις προηγούμενες σελίδες, αλλά διάβασα μόνο την τελευταία ανάρτηση της @samsympan, και σκεφτόμουν "πω πω, πού βρήκαν αυτοί οι άνθρωποι το κουράγιο να τα κάνουν όλα αυτά από την αρχή !! " (μην πέσετε να με φάτε).

Κ εγώ θεωρώ ότι δεν θα ξανα παντρευόμουν. Μπορεί να μιλάω εκ του ασφαλούς βέβαια.

Και μεγάλο ρόλο νομίζω παίζει κ η ηλικία. Άλλο διαζευγμένος στα 30, άλλο στα 40, άλλο στα 50. Τα βλέπεις αλλιώς τα πράγματα.

[MagdaP]

πρίν από 22 λεπτά , Έσπερος είπε:

Δεν ξέρω πώς είναι η ψυχολογία του χωρισμένου, προφανώς, αλλά επειδή για μένα έχω καταλήξει ότι μ αρέσει μεν να έχω έναν άνθρωπο για να μην νιώθω μόνη αλλά τον χρόνο μου γενικα τον περνάω πολύ καλά κ μόνη κ γενικα οι σχέσεις νιώθω ότι με περιορίζουν, όχι ερωτικά, με περιορίζουν λόγω των διαφόρων συμβιβασμών που γινονται, αν χώριζα δεν ξέρω αν θα ξανά ήθελα να παντρευτώ, γιατί σκέφτομαι ότι πού να μπλέκεις τώρα με τε κουσούρια που θα βγάλει ο άλλος, καλύτερα στην ησυχία σου, γι αυτο χωρισες εξάλλου. 

Ναι συμφωνώ! Κι εγω τωρα απολαμβάνω την ηρεμία μου!!! Έχω και τη μαμα μου κοντά που μπορεί να κρατήσει το μικρό καποιες φορές για να κανω πράγματα για εμένα. Πράγματα που μου έλειπαν τοσα χρόνια στο νησί, χόμπι παλια που ξανάρχισα. Πράγματα για μένα!!! Δε νομίζω να ξαναπαντρευομουν. Και λεω δε νομίζω γιατί όπως λένε ποτέ μη λες ποτέ. Άλλο να κάνεις κάποια σχέση καποια στιγμή και αλλο να ξαναπαντρευτεις. 

[kotsifikos]

Πάντως και εγώ αν χώριζα ποτέ σίγουρα δεν θα ξαναπαντρευόμουν, κυρίως στην ηλικία που είμαι, εννοείται πως δεν θα έλεγα όχι σε νέα σχέση αλίμονο,  η συντροφικότητα είναι ωραίο πράγμα, αλλά δεν θα ήθελα να με δεσμεύει τίποτα με τον σύντροφο μου.

 

[annoulen]

1 hour ago, kotsifikos είπε:

δεν θα έλεγα όχι σε νέα σχέση

 

ναι, σε σχέση, ναι. 

Αλλά μετά ο καθένας σπίτι του, να είναι υπεύθυνος για το δικό του νοικοκυριό, if you know what I mean 

[ΑΡΓΚ]

18 ώρες πρίν, annoulen είπε:

 

Αυτό ξαναπές το ! 

 

Δεν έχω διαβάσει τις προηγούμενες σελίδες, αλλά διάβασα μόνο την τελευταία ανάρτηση της @samsympan, και σκεφτόμουν "πω πω, πού βρήκαν αυτοί οι άνθρωποι το κουράγιο να τα κάνουν όλα αυτά από την αρχή !! " (μην πέσετε να με φάτε).

Κ εγώ θεωρώ ότι δεν θα ξανα παντρευόμουν. Μπορεί να μιλάω εκ του ασφαλούς βέβαια.

Και μεγάλο ρόλο νομίζω παίζει κ η ηλικία. Άλλο διαζευγμένος στα 30, άλλο στα 40, άλλο στα 50. Τα βλέπεις αλλιώς τα πράγματα.

 

Aν είχα χωρίσει στα 30, παίζει να το σκεφτόμουν αλλιώς, εδώ πολύς κόσμος ακόμη δε σκέφεται πρώτο γάμο πριν τα 35.

Αλλά μια φίλη ας πούμε παντρεύτηκε για δεύτερη φορά 45 και ο γαμπρός 48 και ειλικρινά μου βγήκε με το ζόρι το συγχαρητήρια, και βασικά όλα τα σχόλια που άκουσα από κοινούς γνωστούς ήταν απορίας παρά χαράς. Με εξαίρεση δηλαδή τα παιδιά, που δε θα κάνουν οι συγκεκριμένοι, δεν έβρισκε ούτε ένας συνομήλικος μας το λόγο για το γάμο. Να έχεις σχέση, συντροφιά, ρομαντισμό, ίσως και συγκατοίκηση, ναι. Γάμο όμως, δύσκολο.

[Yovanna]

Εγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι με περιμένει στα 44 μου με νήπιο, κάτι αν χωρίσω, διαφορετικά ίσως να το είχα κάνει, καθότι με τον σύζυγο έχουμε χρόνια τώρα τυπικές σχέσεις. Αν τυχόν έβρισκα έναν σύντροφο, ίσως και να ξαναπαντρευόμουν , αλλά όλοι καμένοι είμαστε στην ηλικία αυτή, οπότε το να μπλέξουν 2 καμένοι, δεν με ελκύει σαν σκέψη. Πιο εύκολα θα έκανα κάτι περιστασιακό με κάποιον πολύ νεότερο, παρά σχέση με συνομήλικο ή μεγαλύτερο.

15 minutes ago, ΑΡΓΚ said:

 

Aν είχα χωρίσει στα 30, παίζει να το σκεφτόμουν αλλιώς, εδώ πολύς κόσμος ακόμη δε σκέφεται πρώτο γάμο πριν τα 35.

Αλλά μια φίλη ας πούμε παντρεύτηκε για δεύτερη φορά 45 και ο γαμπρός 48 και ειλικρινά μου βγήκε με το ζόρι το συγχαρητήρια, και βασικά όλα τα σχόλια που άκουσα από κοινούς γνωστούς ήταν απορίας παρά χαράς. Με εξαίρεση δηλαδή τα παιδιά, που δε θα κάνουν οι συγκεκριμένοι, δεν έβρισκε ούτε ένας συνομήλικος μας το λόγο για το γάμο. Να έχεις σχέση, συντροφιά, ρομαντισμό, ίσως και συγκατοίκηση, ναι. Γάμο όμως, δύσκολο.

Αν σου βγήκαν με το ζόρι τα συγχαρητήρια, ίσως δεν χρειαζόταν να πας. Εγώ θα χαιρόμουν με την συνειδητή απόφαση 2 ανθρώπων, ακόμη και αν ήταν 80.

[ΑΡΓΚ]

2 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Εγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι με περιμένει στα 44 μου με νήπιο, κάτι αν χωρίσω, διαφορετικά ίσως να το είχα κάνει, καθότι με τον σύζυγο έχουμε χρόνια τώρα τυπικές σχέσεις. Αν τυχόν έβρισκα έναν σύντροφο, ίσως και να ξαναπαντρευόμουν , αλλά όλοι καμένοι είμαστε στην ηλικία αυτή, οπότε το να μπλέξουν 2 καμένοι, δεν με ελκύει σαν σκέψη. Πιο εύκολα θα έκανα κάτι περιστασιακό με κάποιον πολύ νεότερο, παρά σχέση με συνομήλικο ή μεγαλύτερο.

Αν σου βγήκαν με το ζόρι τα συγχαρητήρια, ίσως δεν χρειαζόταν να πας. Εγώ θα χαιρόμουν με την συνειδητή απόφαση 2 ανθρώπων, ακόμη και αν ήταν 80.

Tροματκτικό σα σκέψη αυτό που λες, να έχεις παραιτηθεί από την ζωή από τα 44! Δηλαδή θα ζήσεις ξέρω γω άλλα 40 χρόνια με έναν άνθρωπο που έχεις τυπικές σχέσεις γιατί σκέφτεσαι ότι αν χώριζες δε σε θέλει κανείς;;;;;

[Yovanna]

4 minutes ago, ΑΡΓΚ said:

Tροματκτικό σα σκέψη αυτό που λες, να έχεις παραιτηθεί από την ζωή από τα 44! Δηλαδή θα ζήσεις ξέρω γω άλλα 40 χρόνια με έναν άνθρωπο που έχεις τυπικές σχέσεις γιατί σκέφτεσαι ότι αν χώριζες δε σε θέλει κανείς;;;;;

Καταρχήν δεν είπα ότι έχω παραιτηθεί από τη ζωή. Από το ενδεχόμενο του happily ever after στα 44 με μικρό παιδί έχω παραιτηθεί. Αν και αν δεν είχα παιδί, θα μου φαινόταν ακόμη χειρότερο το να βρεθώ μόνη.

Έπειτα δεν είπα ότι δεν θα με θέλει κανείς. Είπα ότι δεν πιστεύω ότι με περιμένει κάτι που θα με ενδιαφέρει τόσο ώστε να μπω στην διαδικασία. Διότι να επενδύσω σε σχέση, το θεωρώ απίθανο. Θα έπρεπε να βρεθεί κάποιος που να ενδιαφέρεται τρομερά για μένα για να με πείσει να του "πιάσω το χέρι". 

Η σχέση μου με τον άντρα μου είναι σχετικά ήρεμη , δεν έχουμε επαναλαμβανόμενες εντάσεις ώστε να πω δεν αντέχω, να φύγει, να βρω την ηρεμία μου. Κάνουμε πράγματα όλοι μαζί.  Επίσης είναι φοβερός πατέρας και περνάει πολύ χρόνο με το παιδί και έχω και εγώ χρόνο για μένα . Και σκέφτομαι, να τα χάσω αυτά γιατί? Για να ξαναερωτευτώ ? Δεν πιστεύω ότι θα συμβεί, αν και θα το ήθελα. Ποιος τυφλός δεν θέλει το φως του? Κάπου τα ζυγίζεις. Θα δούμε βέβαια. Μπορεί σε 3 μήνες να χειροτερέψουν τα πράγματα. Βλέποντας.

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 46 λεπτά , Yovanna είπε:

Καταρχήν δεν είπα ότι έχω παραιτηθεί από τη ζωή. Από το ενδεχόμενο του happily ever after στα 44 με μικρό παιδί έχω παραιτηθεί. Αν και αν δεν είχα παιδί, θα μου φαινόταν ακόμη χειρότερο το να βρεθώ μόνη.

Έπειτα δεν είπα ότι δεν θα με θέλει κανείς. Είπα ότι δεν πιστεύω ότι με περιμένει κάτι που θα με ενδιαφέρει τόσο ώστε να μπω στην διαδικασία. Διότι να επενδύσω σε σχέση, το θεωρώ απίθανο. Θα έπρεπε να βρεθεί κάποιος που να ενδιαφέρεται τρομερά για μένα για να με πείσει να του "πιάσω το χέρι". 

Η σχέση μου με τον άντρα μου είναι σχετικά ήρεμη , δεν έχουμε επαναλαμβανόμενες εντάσεις ώστε να πω δεν αντέχω, να φύγει, να βρω την ηρεμία μου. Κάνουμε πράγματα όλοι μαζί.  Επίσης είναι φοβερός πατέρας και περνάει πολύ χρόνο με το παιδί και έχω και εγώ χρόνο για μένα . Και σκέφτομαι, να τα χάσω αυτά γιατί? Για να ξαναερωτευτώ ? Δεν πιστεύω ότι θα συμβεί, αν και θα το ήθελα. Ποιος τυφλός δεν θέλει το φως του? Κάπου τα ζυγίζεις. Θα δούμε βέβαια. Μπορεί σε 3 μήνες να χειροτερέψουν τα πράγματα. Βλέποντας.

 

Kαι μονη στα 60 θα ειναι ευκολοτερο; Οταν το μονο που μενει σε ενα γαμο ειναι το παιδι (αν το λες σοβαρα), ε το παιδι μεγαλωνει.

[kotsifikos]

1 hour ago, Yovanna said:

 Μπορεί σε 3 μήνες να χειροτερέψουν τα πράγματα. Βλέποντας.

αποκλείεις το ενδεχόμενο να καλυτερεύσουν? υπάρχει η διάθεση και απο τις δύο πλευρές να γίνει προσπάθεια?

Το να ζεις με ένα άνθρωπο συμβατικά (επέτρεψε μου την έκφραση και αν σε ενοχλεί σου ζητώ συγγνώμη) είναι κρίμα. Καλός πατέρας θα είναι είτε είστε μαζί είτε όχι, και εσύ θα έχεις χρόνο για σένα ακόμα και αν ζείτε χρόνια?  είμαι σίγουρη πως όλα αυτά τα έχεις σκεφτεί και εσύ. Δεν υπάρχει περίπτωση να μένεις σε αυτή την σχέση επειδή μέσα σου βαθειά το θες??

[Yovanna]

4 minutes ago, kotsifikos said:

αποκλείεις το ενδεχόμενο να καλυτερεύσουν? υπάρχει η διάθεση και απο τις δύο πλευρές να γίνει προσπάθεια?

Το να ζεις με ένα άνθρωπο συμβατικά (επέτρεψε μου την έκφραση και αν σε ενοχλεί σου ζητώ συγγνώμη) είναι κρίμα. Καλός πατέρας θα είναι είτε είστε μαζί είτε όχι, και εσύ θα έχεις χρόνο για σένα ακόμα και αν ζείτε χρόνια?  είμαι σίγουρη πως όλα αυτά τα έχεις σκεφτεί και εσύ. Δεν υπάρχει περίπτωση να μένεις σε αυτή την σχέση επειδή μέσα σου βαθειά το θες??

Όχι, δεν καλυτερεύει κάτι που δεν υφίσταται. Φυσικά τα έχω σκεφτεί όλα αυτά. Προς το παρόν δεν έχω ούτε το κουράγιο, ούτε το κίνητρο για να αλλάξω κάτι.

[ninaki80]

πρίν από 12 λεπτά , Yovanna είπε:

Όχι, δεν καλυτερεύει κάτι που δεν υφίσταται. Φυσικά τα έχω σκεφτεί όλα αυτά. Προς το παρόν δεν έχω ούτε το κουράγιο, ούτε το κίνητρο για να αλλάξω κάτι.

Den se enoxlei h sygkatikisi? Enoo oti to na exeis ena spiti moni sou k na min exeis enan sygkatiko gia mena tha htan ena megalo kinitro. Ektos bebaia k an meta tha yphrxe oikonomiki piesi tote ok logiko na sygkatoikis . 

 

[Έσπερος]

πρίν από 1 λεπτό , ninaki80 είπε:

Den se enoxlei h sygkatikisi? Enoo oti to na exeis ena spiti moni sou k na min exeis enan sygkatiko gia mena tha htan ena megalo kinitro. Ektos bebaia k an meta tha yphrxe oikonomiki piesi tote ok logiko na sygkatoikis . 

 

Εντάξει καλέ, δεν είπε η κοπέλα ότι δεν λενε καλημέρα. Λέει ότι περνάνε ήρεμα, δεν τσακώνονται, κάνουν πράγματα μαζί, έχει προσωπικό χρόνο. Τι άλλο θέλει κανείς εκτός από το σεχ που υποθέτω αυτό εννοεί ότι τελείωσε; Εντάξει να έλεγε ότι βρίζονται μερα νύχτα κ μένουν μαζί εξ αιτίας του παιδιού, προφανώς δεν αξίζει. Πολλά ζευγάρια μένουν σε μια ήρεμη συντροφική σχέση και έχουν ευτυχισμένες οικογένειες. 

[kotsifikos]

1 minute ago, Έσπερος said:

Εντάξει καλέ, δεν είπε η κοπέλα ότι δεν λενε καλημέρα. Λέει ότι περνάνε ήρεμα, δεν τσακώνονται, κάνουν πράγματα μαζί, έχει προσωπικό χρόνο. Τι άλλο θέλει κανείς εκτός από το σεχ που υποθέτω αυτό εννοεί ότι τελείωσε; Εντάξει να έλεγε ότι βρίζονται μερα νύχτα κ μένουν μαζί εξ αιτίας του παιδιού, προφανώς δεν αξίζει. Πολλά ζευγάρια μένουν σε μια ήρεμη συντροφική σχέση και έχουν ευτυχισμένες οικογένειες. 

και εγώ αυτό έχω καταλάβει.

Πάντως με την πάροδο των χρόνων φεύγει ο ενθουσιασμός που υπάρχει σε μία σχέση. Προσωπικά θεωρώ πολυ πολύ σημαντικό να υπάρχει συντροφικότητα και ήρεμη οικογενειακή ζωή. Σίγουρα καλύτερο από το να ζεις με έναν άνθρωπο με τον οποίο  τσακώνεσαι νύχτα μέρα αλλά λες μένω μαζί του γιατί είμαι φουλ ερωτευμένος ...άλλωστε το έχω ξαναπει, δεν πιστεύω στο ''για πάντα''.

[love kids]

Κι εγώ αυτό έχω καταλάβει ότι εννοεί η κοπέλα. Δεν ξέρω πολλούς μεγάλους έρωτες να κρατούν για πάντα. Συνήθως μετατρέπονται σε βαθιά αγάπη που μπορεί και να παραμείνει αλλά μπορεί και να καταλήξει σε μια ήρεμη συγκατοίκηση. Κι επειδή δεν ξέρουμε πώς μας τα φέρνει η ζωή (εντάξει, βάζουμε κι εμείς το χεράκι μας), δεν κρίνω τις επιλογές κανενός. Πολλοί γάμοι είναι πια συμβατικοί ή απλά έχουν εξελιχθεί σε μια ήρεμη συγκατοίκηση. Ίσως αυτό να σημαίνει παραίτηση, ίσως βόλεμα, ίσως φόβο για το άγνωστο και ανασφάλεια, μπορεί κι όλα αυτά μαζί. Μπορεί να τους αρέσει όμως μετά από μια ηλικία. Αν το περιβάλλον δεν είναι βίαιο κλπ., δεν είναι απαραίτητα κακή μια τέτοια κατάσταση. Άλλο αν κάποιος υποφέρει κι επιλέγει να μείνει. Εκεί υπάρχει θέμα.

[ninaki80]

πρίν από 34 λεπτά , Έσπερος είπε:

Εντάξει καλέ, δεν είπε η κοπέλα ότι δεν λενε καλημέρα. Λέει ότι περνάνε ήρεμα, δεν τσακώνονται, κάνουν πράγματα μαζί, έχει προσωπικό χρόνο. Τι άλλο θέλει κανείς εκτός από το σεχ που υποθέτω αυτό εννοεί ότι τελείωσε; Εντάξει να έλεγε ότι βρίζονται μερα νύχτα κ μένουν μαζί εξ αιτίας του παιδιού, προφανώς δεν αξίζει. Πολλά ζευγάρια μένουν σε μια ήρεμη συντροφική σχέση και έχουν ευτυχισμένες οικογένειες. 

μα δεv ειπα οτι περvαει ασχημα . Μιλαω για τηv συγκατοικιση ως εvvοια . πχ κ με τηv κολλητη μου κ με τηv αδερφη μου ωραια περvαμε αλλα δεv θα ηθελα vα συγκατοικω. 

Η κοπελα ειπε οτι απλως ειvαι φιλοι με τοv αvτρα της πλεοv δηλαδη δεv υφιστατε σχεση δεv ειπε πως απλα δεv ειvαι ερωτευμεvη. Ειπε οτι δεv εχουv πια σχεση συvτροφου ειvαι απλα πολυ καλη φιλοι κ γοvεις. Αλλα ξαvαλεω συγκατοικο εγω δεv θα ηθελα ουτε κολλητο ουτε κολλητη ουτε μαμα ουτε αδερφη αv δεv υπηρχε καποια αvαγκη με αυτηv τηv εvvοια .

δεv χρειαζετε vα σφαζεσε για vα μηv θες συγκατοικο

[Yovanna]

Δύσκολα αποδέχεται ένα ζευγάρι ότι η σχέση δεν υφίσταται και συνεχίζουν ήρεμα και ωραία να ζουν μαζί και να είναι ευτυχισμένη οικογένεια. Όχι, υπάρχει θυμός, υπάρχουν απωθημένα, υπάρχει αίσθημα απόρριψης, υπάρχει αυτοκριτική και αυτομαστίγωμα για λανθασμένες επιλογές που έγιναν, υπάρχουν όλα αυτά. Τα οποία δημιουργούν ένα κλίμα "το παίζουμε "οικογένεια, "παριστάνουμε", το ζευγάρι, κοροϊδευόμαστε κτλ. Και το πιο δύσκολο είναι η θλίψη . Γιατί δεν λείπει μόνο το ερωτικό κομμάτι, αλλά η τρυφερότητα, η αγκαλιά, όλα αυτά είναι ζωτικής σημασίας για να τα στερείται κανείς. Πάντως ευτυχώς καλή παρέα κάνουμε. Ήρεμα είμαστε (δεν μπορώ καυγάδες) και κανείς δεν θέλει να ξεβολευτεί. Πριν την καραντίνα ετοιμαζόμασταν να δούμε κάποιον σύμβουλο μήπως υπάρχει κάτι να σώσουμε , αλλά δεν το προχωρήσαμε.  

Η συγκατοίκηση δεν με ενοχλεί καθόλου διότι δεν είμασταν ποτέ ο ένας στα πόδια του άλλου. Ίσα ίσα, θα δούμε ταινίες σειρές, θα παίξουμε playstation.. 

[love kids]

πρίν από 2 λεπτά , Yovanna είπε:

Δύσκολα αποδέχεται ένα ζευγάρι ότι η σχέση δεν υφίσταται και συνεχίζουν ήρεμα και ωραία να ζουν μαζί και να είναι ευτυχισμένη οικογένεια. Όχι, υπάρχει θυμός, υπάρχουν απωθημένα, υπάρχει αίσθημα απόρριψης, υπάρχει αυτοκριτική και αυτομαστίγωμα για λανθασμένες επιλογές που έγιναν, υπάρχουν όλα αυτά. Τα οποία δημιουργούν ένα κλίμα "το παίζουμε "οικογένεια, "παριστάνουμε", το ζευγάρι, κοροϊδευόμαστε κτλ. Και το πιο δύσκολο είναι η θλίψη . Γιατί δεν λείπει μόνο το ερωτικό κομμάτι, αλλά η τρυφερότητα, η αγκαλιά, όλα αυτά είναι ζωτικής σημασίας για να τα στερείται κανείς. Πάντως ευτυχώς καλή παρέα κάνουμε. Ήρεμα είμαστε (δεν μπορώ καυγάδες) και κανείς δεν θέλει να ξεβολευτεί. Πριν την καραντίνα ετοιμαζόμασταν να δούμε κάποιον σύμβουλο μήπως υπάρχει κάτι να σώσουμε , αλλά δεν το προχωρήσαμε.  

Η συγκατοίκηση δεν με ενοχλεί καθόλου διότι δεν είμασταν ποτέ ο ένας στα πόδια του άλλου. Ίσα ίσα, θα δούμε ταινίες σειρές, θα παίξουμε playstation.. 

Ποτέ δεν είναι αργά να δείτε ένα σύμβουλο γάμου. Λυπάμαι για τα αρνητικά συναισθήματα που υπάρχουν αλλά εσείς ξέρετε καλύτερα κι ελπίζω να πάρετε τις καλύτερες αποφάσεις για όλους!

[irin]

πρίν από 53 λεπτά , ninaki80 είπε:

. Αλλα ξαvαλεω συγκατοικο εγω δεv θα ηθελα ουτε κολλητο ουτε κολλητη ουτε μαμα ουτε αδερφη αv δεv υπηρχε καποια αvαγκη με αυτηv τηv εvvοια .

δεv χρειαζετε vα σφαζεσε για vα μηv θες συγκατοικο

Δεν μπορω να μπω στη θεση της, συμφωνω μαζι σου που λες οτι δεν θα ηθελες συγκατοικο,αλλα σκεφτομαι οτι οταν υπαρχει παιδι/παιδια, οι συνθηκες ειναι διαφορετικες. Οποτε ακομα και ο «συγκατοικος»  αντιμετωπιζεται διαφορετικα. Σε τετοιες φασεις μπορει να αντιμετωπιζεται ακομα και ως βοηθεια σε πρακτικα θεματα. 
ή οπως λεει η κοπελα, δεν θελουν να ξεβολευτουν, ισως δεν εχουν βρει τη δυναμη να το κανουν

[ninaki80]

πρίν από 9 λεπτά , irin είπε:

Δεν μπορω να μπω στη θεση της, συμφωνω μαζι σου που λες οτι δεν θα ηθελες συγκατοικο,αλλα σκεφτομαι οτι οταν υπαρχει παιδι/παιδια, οι συνθηκες ειναι διαφορετικες. Οποτε ακομα και ο «συγκατοικος»  αντιμετωπιζεται διαφορετικα. Σε τετοιες φασεις μπορει να αντιμετωπιζεται ακομα και ως βοηθεια σε πρακτικα θεματα. 
ή οπως λεει η κοπελα, δεν θελουν να ξεβολευτουν, ισως δεν εχουν βρει τη δυναμη να το κανουν

Nai den einai eykolo na sikotheis k na fygeis apo ena spiti alla an krataei k kairo h oli katastasi einai pio kourastiko. 

Bebaia me ena paidi einai simantiki bohtheia kapoios mesa sro spiti den exeis adiko. 

[MagdaP]

6 ώρες πρίν, annoulen είπε:

 

ναι, σε σχέση, ναι. 

Αλλά μετά ο καθένας σπίτι του, να είναι υπεύθυνος για το δικό του νοικοκυριό, if you know what I mean 

Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!!! Το ποσο απολαμβάνω το σπιτι μου δε λέγεται!!! Χωρίς κανέναν πάνω απο το κεφάλι μου! Να σκέφτομαι μονο εμενα και το γιο μου!

 

Ξερω πολλά ζευγάρια που ζουν συμβατικά. Δεν ξερω τι είναι καλύτερο πραγματικά. Προφανώς είναι πολυ δυσκολο να πάρεις την απόφαση να χωρίσεις, ειδικά όταν δεν υπάρχουν εντάσεις. Ομως, κατά τη γνώμη μου, τα παιδιά εισπράττουν το γενικότερο κλίμα μεσα στο σπίτι και ακόμα και αν δεν υπάρχουν εντάσεις, ίσως τους δημιουργείται λαθος πρότυπο οικογένειας. Δηλαδή, ένας από τους λόγους που με οδήγησε να παρω την απόφαση να φυγω, είναι ότι δεν ηθελα το παιδι να θεωρει ότι ένα ζευγάρι είναι οκ να ζει συμβατικά και απλά να συνυπάρχει στο ίδιο σπίτι. Ισως στο μέλλον αυτο να επιδιώξει στη δικη του οικογένειά. Εγω θελω οταν κανει οικογενεια να προσπαθήσει να εχει μια σωστή σχέση, να σέβεται, να υπολογίζει, να αγαπάει και οχι απλα να συνυπάρχει. Και σίγουρα του λείπει ο μπαμπάς, αλλα έχουμε καλη σχέση, μιλάμε καθημερινά πολλες φορές και βλέπει τη μαμα του ήρεμη που άρχισε να κανει πράγματα για τον εαυτό της και οχι μες στη μιζέρια που ήμουν πριν.

[mama16]

πρίν από 40 λεπτά , Yovanna είπε:

Δύσκολα αποδέχεται ένα ζευγάρι ότι η σχέση δεν υφίσταται και συνεχίζουν ήρεμα και ωραία να ζουν μαζί και να είναι ευτυχισμένη οικογένεια. Όχι, υπάρχει θυμός, υπάρχουν απωθημένα, υπάρχει αίσθημα απόρριψης, υπάρχει αυτοκριτική και αυτομαστίγωμα για λανθασμένες επιλογές που έγιναν, υπάρχουν όλα αυτά. Τα οποία δημιουργούν ένα κλίμα "το παίζουμε "οικογένεια, "παριστάνουμε", το ζευγάρι, κοροϊδευόμαστε κτλ. Και το πιο δύσκολο είναι η θλίψη . Γιατί δεν λείπει μόνο το ερωτικό κομμάτι, αλλά η τρυφερότητα, η αγκαλιά, όλα αυτά είναι ζωτικής σημασίας για να τα στερείται κανείς. Πάντως ευτυχώς καλή παρέα κάνουμε. Ήρεμα είμαστε (δεν μπορώ καυγάδες) και κανείς δεν θέλει να ξεβολευτεί. Πριν την καραντίνα ετοιμαζόμασταν να δούμε κάποιον σύμβουλο μήπως υπάρχει κάτι να σώσουμε , αλλά δεν το προχωρήσαμε.  

Η συγκατοίκηση δεν με ενοχλεί καθόλου διότι δεν είμασταν ποτέ ο ένας στα πόδια του άλλου. Ίσα ίσα, θα δούμε ταινίες σειρές, θα παίξουμε playstation.. 

Πόσα χρόνια είστε μαζί? Είστε καιρό σε αυτή την κατάσταση? Αν θες απαντάς.. Μπορείς να καταλάβεις από που πηγάζει? Σκέφτομαι πολλές φορές πως καταλήγει ένα ζευγάρι που ερωτεύτηκε, ήταν καλά, έκανε όνειρα μαζί, να φεύγει όχι μόνο ο έρωτας αλλά κ να μην θέλει ο ένας τον άλλον.. Δεν το λέω για σένα, απλά για τις ανθρώπινες σχέσεις.. Ξεχνάμε τον πρώτο ενθουσιασμό, το πρώτο καρδιοχτύπι, το "για πάντα" που δώσαμε ως υπόσχεση, ότι θα στηρίζουμε κ θα αγαπάμε τον άλλον? Γιατί καταλήγουν τα περισσότερα ζευγάρια έτσι? Τι αλλάζει στην πορεία? Τι λάθη κάνουμε που μας οδηγούν εκεί?