Τι θα κάνατε στη θέση μου;

[Lenia16]

πρίν από 2 λεπτά , ponemeni είπε:

 

Να πω ακόμη ότι δεν γνωρίζουμε και τον ρόλο του γονέα εδώ και δεν μιλάω για την συγκεκριμένη κοπέλα. Αν για παράδειγμα ο γονέας άθελά του πολλές φορές, υποσυνείδητα, αποδέχεται μία απέχθεια π.χ. του παιδιού προς το σχολείο, δείχνοντας πως έχει δίκιο να αισθάνεται έτσι γιατί π.χ. η δασκάλα δεν είναι σωστή, τότε μπορεί να γιγαντώνεται αυτό μέσα στο παιδί.

Επίσης συμφωνώ και θα ήθελα να αναφερθώ στην απάντηση ενήλικα που είπε η @ΑΡΓΚ ότι έδωσε ο γιος της, αν οι γονείς -οχι οι συγκεκριμένοι, δεν τους ξέρω τους ανθρώπους, μην παρεξηγηθω- συζητούν παρουσία των παιδιών δίνοντας δίκιο σε απρεπεις συμπεριφορές, όσο βάση κ αν έχουν κ όσο λάθος κ αν είναι η συμπεριφορα ενός εκπαιδευτικου, είναι λογικό ο μαθητης, θεωρώντας ότι έχει την υποστήριξη των γονέων, να αντιδράσει κατά αυτόν τον τρόπο.

[ninaki80]

πρίν από 3 λεπτά , Lenia16 είπε:

Το παιδί λέει ότι μισεί το σχολείο ενώ είναι άριστος μαθητής και υπόδειγμα σε όλες τις άλλες δραστηριοτητες. Μπορεί κ να συμβαίνει αυτό που λες αλλά εγώ προσωπικά δε άφηνα το σχολικο μέλλον του παιδιου μου στην τύχη.

δεν ειπα να το αφησει στην τυχη του αλλα ισως συμβουλευτικη θα πρεπει να παρουν οι γονεις κ οχι το παιδι να παει σε παιδοψυχολογο. 

οσο για την φαση μισω το σχολειο ισως δεν οφειλετε στους δασκαλους απλα ισως ειναι ελλειψη ενδιαφεροντος. 

ετσι οπως το περιγραφει η ΑΡΚ  δεν ειναι ενα παιδι που περναει ασχημα στο σχολειο απλα ειναι ενα παιδι που εχει παει πολυ θαρρος κ δεν ξερουν οι γονεις ουτε οι δασκαλοι  πως να το κουμανταρουν . αυτο το θαρρος ισως υπαρχει γιατι εχει απομυθοποιησει το σχολειο του ως κατι ενδιαφερον κ χρησιμο κοινως βαριεται..

[Dust pink]

πρίν από 32 λεπτά , Lenia16 είπε:

Συμφωνώ πάρα πολύ. Είναι πιθανό να έχουν ειπωθεί ή συμβει κ άλλα πράγματα από τα οποια το παιδί ένιωσε προσβεβλημένο ή μειονεκτικά και που οι γονείς αγνοούν;

Ακριβώς αυτό! Πολλά παιδιά επίσης λόγω άσχημων παιδαγωγικών μεθόδων που δάσκαλοι μεταχειρίζονται νιωθουν ντροπή για ότι άσχημο στην τάξη βιώνουν, άρα και σιωπή περί των περιστατικών προς τους γονείς. Δεν μιλάω για το συγκεκριμένο παιδί αλλά γενικα. Εν πάση περιπτώσει, αυτό που πιστεύω εγώ είναι ότι το παιδί έχει ακούσει και δει γεγονότα που το ενόχλησαν , εισέπραξε αδιαφορία , αντέδρασε με δικούς του τρόπους μήπως και κάποιος ενδιαφερθεί, ξαναεισεπραξε αδιαφορία η τιμωρία και τελικώς αδιαφόρησε. Για αυτό μίλησα ξεκάθαρα για ψυχολογία παιδιού και εστίαση φροντίδας και προσοχής εκεί. Γιατί σε τελική ανάλυση η κάθε δασκάλα θα συνεχίσει να κάνει την δουλειά της, δεν είναι κρίμα όμως ένα παιδί να κουβαλάει άσχημα βιώματα και να απαξιωσει τόσο νωρίς κάτι που άλλοι του το πέρασαν λάθος;

[ninaki80]

πρίν από 33 λεπτά , Dust pink είπε:

Ακριβώς αυτό! Πολλά παιδιά επίσης λόγω άσχημων παιδαγωγικών μεθόδων που δάσκαλοι μεταχειρίζονται νιωθουν ντροπή για ότι άσχημο στην τάξη βιώνουν, άρα και σιωπή περί των περιστατικών προς τους γονείς. Δεν μιλάω για το συγκεκριμένο παιδί αλλά γενικα. Εν πάση περιπτώσει, αυτό που πιστεύω εγώ είναι ότι το παιδί έχει ακούσει και δει γεγονότα που το ενόχλησαν , εισέπραξε αδιαφορία , αντέδρασε με δικούς του τρόπους μήπως και κάποιος ενδιαφερθεί, ξαναεισεπραξε αδιαφορία η τιμωρία και τελικώς αδιαφόρησε. Για αυτό μίλησα ξεκάθαρα για ψυχολογία παιδιού και εστίαση φροντίδας και προσοχής εκεί. Γιατί σε τελική ανάλυση η κάθε δασκάλα θα συνεχίσει να κάνει την δουλειά της, δεν είναι κρίμα όμως ένα παιδί να κουβαλάει άσχημα βιώματα και να απαξιωσει τόσο νωρίς κάτι που άλλοι του το πέρασαν λάθος;

εγω απο τα λεγομενα της κοπελας δεν βλεπω ενα παιδι που κουβαλαει ασχημα βιωματα ουτε κακοποιημενο λεκτικα. 

απο τα πρωτο ποστ ειδα μια μητερα που λογω μιας κακιας δασκαλας εδωσε μεγαλη εκταση στο γεγονος με αποτελεσμα το παιδι να πιστεψει οτι οτι βαριομαστε το απαξιωνουμε κ κανουμε οτι θελουμε γιατι συνεπειες δεν θα εχουμε αφου φταιει η κακια δασκαλα. 

οτι ενδιαφερει το παιδι φαιρετε φυσιολογικα κ αυτο δειχνει οτι δεν εχει ψυχολογικα κ θεματα συμπεριφορας απλα βαριεται συγκεκριμενες δραστηριοτητες....

[Κάντι]

Προφανώς υπήρχε πρόβλημα με την πρώτη δασκαλα και όλη η στάση του παιδιού ηταν δικαιολογημένη σε εκείνη την χρονική στιγμή.

Την τρέχουσα χρονιά ομως περιγράφεις ενα αγενές παιδι προς τους συμμαθητές και την καινούργια δασκαλα και εδώ έρχεται ο δικος σας ο ρόλος που πρεπει να ενδυνάμωσετε το παιδί και να μπορέσει να ξανάδείξει τα καλα του χαρακτηριστικά. Εδώ θεωρω καλη ιδέα εσεϊς να επιςκεφτειτε ψυχολόγο για να σάς δώσει χρήσιμες συμβουλές.

Επισης οφείλετε να το οριοθετησετε. Γιατι ειναι σαφές οτι δοκιμάζει ποιο ειναι το όριο και που μπορει να φτασει.

 Φαντάσου λοιπόν να σφουγγαριζεις και να πάταει ο μικρός με χώματα και να τα απλώνει παντού, να του λες θα σας αφήσω πχ να βρωμισετε και στο τελος να σου απαντάει αυτή ειναι η δουλειά σου εσενα.

 Οταν λοιπόν ειπε την αντίστοιχη ατάκα στην δασκαλα τι του είπατε ως γονιός στο σπίτι;

 Του εξηγήσατε οτι ως οκτάχρονο δεν εχει το δικαίωμα να υπαγορεύει στους άλλους την δουλειά τους;

Επισης  επειδη εχει μεγαλύτερα αδέρφια ειναι λογικό σε κάποιο σημείο να υιοθετεί συμπεριφορές τους αλλα νομιζω οτι εχετε να κάνετε πολυ δουλειά μαζι του.

[ninaki80]

πρίν από 1 λεπτό , Κάντι είπε:

Προφανώς υπήρχε πρόβλημα με την πρώτη δασκαλα και όλη η στάση του παιδιού ηταν δικαιολογημένη σε εκείνη την χρονική στιγμή.

Την τρέχουσα χρονιά ομως περιγράφεις ενα αγενές παιδι προς τους συμμαθητές και την καινούργια δασκαλα και εδώ έρχεται ο δικος σας ο ρόλος που πρεπει να ενδυνάμωσετε το παιδί και να μπορέσει να ξανάδείξει τα καλα του χαρακτηριστικά. Εδώ θεωρω καλη ιδέα εσεϊς να επιςκεφτειτε ψυχολόγο για να σάς δώσει χρήσιμες συμβουλές.

Επισης οφείλετε να το οριοθετησετε. Γιατι ειναι σαφές οτι δοκιμάζει ποιο ειναι το όριο και που μπορει να φτασει.

 Φαντάσου λοιπόν να σφουγγαριζεις και να πάταει ο μικρός με χώματα και να τα απλώνει παντού, να του λες θα σας αφήσω πχ να βρωμισετε και στο τελος να σου απαντάει αυτή ειναι η δουλειά σου εσενα.

 Οταν λοιπόν ειπε την αντίστοιχη ατάκα στην δασκαλα τι του είπατε ως γονιός στο σπίτι;

 Του εξηγήσατε οτι ως οκτάχρονο δεν εχει το δικαίωμα να υπαγορεύει στους άλλους την δουλειά τους;

Επισης  επειδη εχει μεγαλύτερα αδέρφια ειναι λογικό σε κάποιο σημείο να υιοθετεί συμπεριφορές τους αλλα νομιζω οτι εχετε να κάνετε πολυ δουλειά μαζι του.

ακριβως αυτο προσπαθω να πω!!! 

[Dust pink]

πρίν από 22 λεπτά , ninaki80 είπε:

εγω απο τα λεγομενα της κοπελας δεν βλεπω ενα παιδι που κουβαλαει ασχημα βιωματα ουτε κακοποιημενο λεκτικα. 

απο τα πρωτο ποστ ειδα μια μητερα που λογω μιας κακιας δασκαλας εδωσε μεγαλη εκταση στο γεγονος με αποτελεσμα το παιδι να πιστεψει οτι οτι βαριομαστε το απαξιωνουμε κ κανουμε οτι θελουμε γιατι συνεπειες δεν θα εχουμε αφου φταιει η κακια δασκαλα. 

οτι ενδιαφερει το παιδι φαιρετε φυσιολογικα κ αυτο δειχνει οτι δεν εχει ψυχολογικα κ θεματα συμπεριφορας απλα βαριεται συγκεκριμενες δραστηριοτητες....

Κάτσε βρε @ninaki80 θεωρείς ότι μια δασκάλα που υπονοεί πως το παιδί είναι "κακό" μπροστά σε όλη την τάξη δεν αποτελεί άσχημο βίωμα για το παιδί; Δεν νιώθει μειονεκτικά αυτό το παιδί όταν απομονώνεται από την τάξη;; Απέναντι σε μια τέτοια πρακτική δεν θα "μιλήσει" το παιδί με την συμπεριφορά του; Δεν θα θορυβηθεί ένας γονιός όταν το παιδί του απαξιώνει το σχολείο;; Αυτό εννοώ. Άσχημα βιώματα η λεκτική βία δεν είναι μόνο ξύλο και αισχρολογια... Είναι και άλλα πιο "αθώα" περιστατικά.

[ninaki80]

πρίν από 1 λεπτό , Dust pink είπε:

Κάτσε βρε @ninaki80 θεωρείς ότι μια δασκάλα που υπονοεί πως το παιδί είναι "κακό" μπροστά σε όλη την τάξη δεν αποτελεί άσχημο βίωμα για το παιδί; Δεν νιώθει μειονεκτικά αυτό το παιδί όταν απομονώνεται από την τάξη;; Απέναντι σε μια τέτοια πρακτική δεν θα "μιλήσει" το παιδί με την συμπεριφορά του; Δεν θα θορυβηθεί ένας γονιός όταν το παιδί του απαξιώνει το σχολείο;; Αυτό εννοώ. Άσχημα βιώματα η λεκτική βία δεν είναι μόνο ξύλο και αισχρολογια... Είναι και άλλα πιο "αθώα" περιστατικά.

το παιδι θα συναντησει πολλες συμπεριφορες μεσα στην ζωη του ο γονιος πρεπει να του δωσει την βαση για να τις ξεπερασει κ να φερθει αναλογα. εγω απο τα λεγομενα της κοπελας ειπα οτι δεν βλεπω ενα παιδι που εχει ψυχολογικα συμαδεφτει απο την συμπεριφορα της δασκαλας του αλλα απο την αντιμετωπιση των γονιων του απεναντι στην δασκαλα. συμφωνω με την Καντι αν διαβασεις παραπανω νομιζω τα γραφει πολυ πιο δοκιμα μιας κ ειναι εκπαιδευτικος. 

[Dust pink]

πρίν από 1 λεπτό , ninaki80 είπε:

το παιδι θα συναντησει πολλες συμπεριφορες μεσα στην ζωη του ο γονιος πρεπει να του δωσει την βαση για να τις ξεπερασει κ να φερθει αναλογα. εγω απο τα λεγομενα της κοπελας ειπα οτι δεν βλεπω ενα παιδι που εχει ψυχολογικα συμαδεφτει απο την συμπεριφορα της δασκαλας του αλλα απο την αντιμετωπιση των γονιων του απεναντι στην δασκαλα. συμφωνω με την Καντι αν διαβασεις παραπανω νομιζω τα γραφει πολυ πιο δοκιμα μιας κ ειναι εκπαιδευτικος. 

Ναι καταλαβαίνω τι εννοείς και για αυτό προτείνα κάποιον ειδικό μιας και μπορεί να διαχειριστεί κατάλληλα το θέμα. Είναι αρκετά δύσκολο να "περάσεις" σε ένα παιδί 8 ετών τι θα συναντήσει στην ζωή του, όλος του ο κόσμος είναι η οικογένεια , οι φίλοι, το σχολείο. Όταν λοιπόν με το καλημέρα σας από την πρώτη Δευτέρα Δημοτικού που καλά καλά δεν ξέρει τι είναι σχολείο ,ένα οποιοδήποτε παιδί βιώνει την αποβολή ή την προσβολή από την δασκάλα του (που θα πρέπει να σέβεται) πως θα το πείσει κάποιος να το κάνει;; Χρειάζεται χρόνος και υπομονή. Αυτό εννοώ. Τώρα για το κομμάτι καλών τρόπων αναφέρθηκα σε παραπάνω ποστ λέγοντας πως θέλει προσωπική δουλειά. 

[ninaki80]

πρίν από 4 λεπτά , Dust pink είπε:

Ναι καταλαβαίνω τι εννοείς και για αυτό προτείνα κάποιον ειδικό μιας και μπορεί να διαχειριστεί κατάλληλα το θέμα. Είναι αρκετά δύσκολο να "περάσεις" σε ένα παιδί 8 ετών τι θα συναντήσει στην ζωή του, όλος του ο κόσμος είναι η οικογένεια , οι φίλοι, το σχολείο. Όταν λοιπόν με το καλημέρα σας από την πρώτη Δευτέρα Δημοτικού που καλά καλά δεν ξέρει τι είναι σχολείο ,ένα οποιοδήποτε παιδί βιώνει την αποβολή ή την προσβολή από την δασκάλα του (που θα πρέπει να σέβεται) πως θα το πείσει κάποιος να το κάνει;; Χρειάζεται χρόνος και υπομονή. Αυτό εννοώ. Τώρα για το κομμάτι καλών τρόπων αναφέρθηκα σε παραπάνω ποστ λέγοντας πως θέλει προσωπική δουλειά. 

συμφωνουμε απλα στον ειδικο πρεπει να μιλησουν οι γονεις κ οχι το παιδι. δηλαδη η ΑΡΚ μιλησε οτι ψαχνει να βρει ειδικο για το παιδι της κ οτι το παιδι εχει θεμα ψυχολογικο. ενω θεωρω το αντιθετο οτι απλα οι γονεις κατι απλα δεν μπορουν να μεταδωσουν σωστα στο παιδι. γιατι κατα τα αλλα σε οτι του αρεσει κ δεν βαριεται φερεται υποδειγματικα..

[Dust pink]

πρίν από 40 λεπτά , ninaki80 είπε:

συμφωνουμε απλα στον ειδικο πρεπει να μιλησουν οι γονεις κ οχι το παιδι. δηλαδη η ΑΡΚ μιλησε οτι ψαχνει να βρει ειδικο για το παιδι της κ οτι το παιδι εχει θεμα ψυχολογικο. ενω θεωρω το αντιθετο οτι απλα οι γονεις κατι απλα δεν μπορουν να μεταδωσουν σωστα στο παιδι. γιατι κατα τα αλλα σε οτι του αρεσει κ δεν βαριεται φερεται υποδειγματικα..

Θεωρώ ως δεδομένο ότι κανένας γονιός ακούγοντας από το παιδί του ότι αντιμιλησε η έκανε αταξία του απέδωσε τα εύσημα, οπότε μιλάω με γνώμονα κάτι τέτοιο. Δηλαδή λέει το παιδί " μαμά, μίλησα προσβλητικά στην δασκάλα"! Και η μαμά απάντησε " μπράβο!!! Συνέχισε έτσι!! Προφανώς του έχει γίνει συζήτηση αλλά η συμπεριφορά παραμένει η ίδια για κάποιο λόγο μόνο στο σχολείο. Ε, τον λόγο θα ψάξει να βρει μέσω κάποιου έμπειρου ανθρώπου που σαφώς θα δώσει και οδηγιες και στους γονείς για τον χειρισμό του παιδιού. Για παράδειγμα και τα αγγλικά στο φροντιστήριο είναι βαρετά και θα μπορούσε ένα παιδί να έχει ίδια τακτική που θα είχε επισημανθεί στον γονιό, αλλά στο παρόν ζήτημα δεν συμβαίνει η δεν παρουσιάζεται τόσο έντονα. Από μεριά της , είναι αυτονόητο ότι σε καμία περίπτωση δεν ενισχύει την οποία επίθεση προς την δασκάλα , από μεριάς παιδιού πχ συνέχισε να διακόπτεις την δασκάλα σου ή κάνε φασαρία στην ταξη. Το θέμα όμως επιμένω πως πρέπει να διερευνηθεί και από την σκοπιά του παιδιού προκειμένου να διαγράψει τα κακώς κείμενα. Αναζητώ δηλαδή τον λόγο που το παιδί συνεχίζει να αντιδρά έτσι στο σχολείο και να φτάνει στην απαξίωση των δασκάλων του γενικότερα...  Που όπως ειπώθηκε είναι η κακή συμπεριφορά της προηγούμενης. Από εδώ και πέρα χρειάζεται δουλειά προσωπική και συμβουλευτική προκειμένου να ενισχυθεί το παιδί. Αυτό είναι το ζητούμενο, ο τρόπος που θα γίνει. Λοιπόν, σύμφωνα με το αρχικό ποστ , παρουσιάζεται ένα "ιδιαίτερο" παιδί που καλό είναι να έρθει σε επαφή με κάποιον ειδικό (όχι ψυχίατρο και σαχλαμάρες η αμφισβήτηση εξουσίας και παρανοϊκά πράγματα) παιδοψυχολογο, διακριτικά και αθόρυβα προκειμένου να έχετε και εσείς ένα μπουσουλα αντιμετώπισης.

[ninaki80]

πρίν από 22 λεπτά , Dust pink είπε:

Θεωρώ ως δεδομένο ότι κανένας γονιός ακούγοντας από το παιδί του ότι αντιμιλησε η έκανε αταξία του απέδωσε τα εύσημα, οπότε μιλάω με γνώμονα κάτι τέτοιο. Δηλαδή λέει το παιδί " μαμά, μίλησα προσβλητικά στην δασκάλα"! Και η μαμά απάντησε " μπράβο!!! Συνέχισε έτσι!! Προφανώς του έχει γίνει συζήτηση αλλά η συμπεριφορά παραμένει η ίδια για κάποιο λόγο μόνο στο σχολείο. Ε, τον λόγο θα ψάξει να βρει μέσω κάποιου έμπειρου ανθρώπου που σαφώς θα δώσει και οδηγιες και στους γονείς για τον χειρισμό του παιδιού. Για παράδειγμα και τα αγγλικά στο φροντιστήριο είναι βαρετά και θα μπορούσε ένα παιδί να έχει ίδια τακτική που θα είχε επισημανθεί στον γονιό, αλλά στο παρόν ζήτημα δεν συμβαίνει η δεν παρουσιάζεται τόσο έντονα. Από μεριά της , είναι αυτονόητο ότι σε καμία περίπτωση δεν ενισχύει την οποία επίθεση προς την δασκάλα , από μεριάς παιδιού πχ συνέχισε να διακόπτεις την δασκάλα σου ή κάνε φασαρία στην ταξη. Το θέμα όμως επιμένω πως πρέπει να διερευνηθεί και από την σκοπιά του παιδιού προκειμένου να διαγράψει τα κακώς κείμενα. Αναζητώ δηλαδή τον λόγο που το παιδί συνεχίζει να αντιδρά έτσι στο σχολείο και να φτάνει στην απαξίωση των δασκάλων του γενικότερα...  Που όπως ειπώθηκε είναι η κακή συμπεριφορά της προηγούμενης. Από εδώ και πέρα χρειάζεται δουλειά προσωπική και συμβουλευτική προκειμένου να ενισχυθεί το παιδί. Αυτό είναι το ζητούμενο, ο τρόπος που θα γίνει.

εννοειτε οτι δεν θα εδωσε τα ευσημα στο παιδι αλλα κ με τον τροπο που γραφει φαινετε οτι το φταιξιμο το δινει ολοκληρωτικα στους εκπαιδευτικους κ υποβαθμιζει την σημασια της ασχημης συμπεριφορας του παιδιου. δηλαδη πχ λογια το παιδι καμια φορα μιλαει σαν ενηλικας κ αυτο εκνευριζει τους δασκαλους δειχνουν μια σταση οτι το παιδι απλα ειναι πιο ετοιμολογο πιο εξυπνο απτα αλλα παιδια κ οι δασκαλοι το περνουν στραβα. δηλαδη μπορει να μην λενε στο παιδι μπραβο για την συμπεριφορα σου αλλα να δινουν με την σταση τους αυτο το παραδειγμα. δηλαδη απτα λεγομενα της κοπελας βλεπω ενα παιδι με πολυ θαρρος. στο σχολειο οπως ειπα μπορει να πυροδοτητε αυτο οχι γιατι κακοποιητε η εχει ασχημες αναμνησεις  απλα ισως εκει νιωθει πιο ανετα κ εχει παρει τον αερα κ την υποστηριξη των υπολοιπων παιδιων. 

επισης για να μην παρεξηγηθω δεν θεωρω οτι ειναι τρομερο λαθος των γονιων ειναι πολυ φυσιολογικο ο γονιος να μην ξερει να αντιμετωπισει μια κατασταση κ το παιδι να καλομαθαινει στο τελος. επισης κ ολα αυτα ειναι κ φασεις του χαρακτηρα ενος παιδιου που ξεδιπλωνονται κ σιγα σιγα ισσοροπουν δηλαδη δεν θεωρω οτι το συγκεκριμενο παιδι θα ειναι παντα ετσι σιγα σιγα μεσα απο ενα σταθερο οικογενειακο περιβαλλον θα ωριμασει κ το παιδι δεν σημαινει οτι επειδη εχει παρει αερα τωρα θα συνεχισει ετσι φασεις ειναι κ αυτες...

[ninaki80]

    κ εχω κ ζωντανο παραδειγμα τον αντρα μου πιο ατακτο κ πιο ατιθασο παιδι στο δημοτικο δεν υπηρχε κ μαλιστα θελαν να τον διωξουν απο ενα δημοτικο. κ αυτο νομιζω πηγαζε στο οτι ειχε μεγαλητερο αδερφο 4 χρονια κ επισης η μαμα του τον ειχε πολυ καλομαθημενο κ δεν φοβοταν τιποτα ειχε απιστευτο θαρρος κ θρασσος βεβαια. τωρα πια 36 χρονων ειναι ο πιο ησυχος ανθρωπος του κοσμου στη δουλεια του οχι μονο σεβετε τους μεγαλητερους αλλα ειναι κ ο πιο αγαπητος απο τους ανωτερους του κ αλλαζει συχνα ανωτερους λογο της φυσης της δουλειας του κ μια χαρα τα εχει καταφερει κ οικονομικα. κοινως ηταν απλα ενα παιδι που απλα περασε μια φαση κ ωριμασε. ακομα κ τωρα εχει να λεει ποσο ειχε βασανισει τους δασκαλους του ουτε κακοποιημενος ηταν ουτε οι δασκαλοι φταιγαν απλα ηταν πολυ καλομαθημενος...

[Έσπερος]

Με βάση τις πληροφοριες που μας δινεις εγω καταλαβαινω οτι το προβλημα του μικρου ειναι η ταμπελα του κακου που του αποδοθηκε στην αρχη, την οποια ο ιδιος σαν να προσπαθει απεγνωσμενα να επιβεβαιωσει (αυτοεκπληρουμενη προφητεια το λενε οι ψυχολογοι). Το αλλο προβλημα ειναι οτι μεσω αυτης της συμπεριφορας σιγουρα ελκυει την προσοχη, κερδιζει χρονο ενασχολησης μαζι του κ μαλλον του αρεσει. Οποτε νομιζω οτι μια ταμπελα απο το ΚΕΔΔΥ που θα τον ακολουθει στα μαθητικα του χρονια δεν θα τον βοηθουσε , απο τη στιγμη που δεν υπαρχουν μαθησιακες δυσκολιες. Εξαλλου η ΔΕΠΥ επηρεαζει κανονικα ολους τους τομεις της ζωης, που καταλαβαινω οτι δεν ισχυει. Αρα μπορει απο μια αποψη καλυτερα που δεν σας δεχτηκαν στο ΚΕΔΔυ - αν κ φυσικα δεν ειναι σωστη τετοια συμπεριφορα. Γι αυτο εγω δεν θα ενθουσιαζομουν ουτε με την ιδεα αλλων ειδικων. Γιατι ετσι θα ειναι παλι σαν να στρρεφεται η προσοχη στην ανεπιθυμητη συμπεριφορα. 

[Macgyver]

Καλημέρα @ΑΡΓΚ! Διάβασα το θέμα αλλά κι τις απαντήσεις των κοριτσιών . Από αυτά που περιγράφεις , μου δίνεις την εντύπωση ότι έχεις ένα παιδί άνω του μέσου όρου ως νοημοσύνη και με διάθεση «εκδικητική» : δηλαδή τωρα που δυνάμωσε ως χαρακτήρας και ξέρει πλέον τις δυνατότητες του , επιτίθεται στην εξουσία που μέχρι πρότινος τον «μειωνε» και παίρνει «το αίμα του πίσω» . Βέβαια αυτό δεν είναι καλό ούτε ως αποτέλεσμα ούτε ως στάση ζωής . 

Καταρχην θα πρότεινα μια επίσκεψη και των δυο γονέων σε παιδοψυχολόγο και μετά μια επίσκεψη μαζί με το παιδί . Εσένα το παιδί σου πως σου μιλάει ; Στον μπαμπά του ; Μήπως δείχνει γενικά στους άντρες μεγαλύτερο σεβασμό ; 

Προσωπικά αν ήταν το παιδί μου , θα κοιτούσα τι λάθος έχω κάνει εγώ για να έχει αγενή συμπεριφορά . 

Αν ένας τρίτος μας φέρεται άσχημα , μπορείς να παραμένεις ευγενικός: αυτό είναι μεγάλο μάθημα . 

Επισης θα εξηγούσα ξανά και ξανά ότι οφείλει σεβασμό στη δασκάλα και στο δάσκαλο . 

Επίσης δεν θα κατηγορούσα τη δασκάλα . Αυτή έτυχε . Στη ζωή μας τυχαίνουν και κακοί δάσκαλοι όπως κακοί συνάδελφοι , κακοί διευθυντές κλπ . Τι κάνουμε ; Φεύγουμε από παντού και αλλάζουμε περιβάλλον ; Τους επιβάλουμε την άποψη μας ; 

Φυσικά όχι. Ούτε θα αλλάξει η δασκάλα όλο το προγραμμα και τη συμπεριφορά για ένα μόνο παιδί . 

Οποτε νομίζω μια διερεύνηση στο οικογενειακό περιβάλλον επιβάλλεται . 

Συμφωνω ότι η πιθανότητα να έχεις έναν προεφηβο είναι μεγάλη, επομένως πρέπει να μάθει να σέβεται γιατί στο μέλλον θα δημιουργηθούν ακόμα μεγαλύτερα προβληματα . 

[ΑΡΓΚ]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Με βάση τις πληροφοριες που μας δινεις εγω καταλαβαινω οτι το προβλημα του μικρου ειναι η ταμπελα του κακου που του αποδοθηκε στην αρχη, την οποια ο ιδιος σαν να προσπαθει απεγνωσμενα να επιβεβαιωσει (αυτοεκπληρουμενη προφητεια το λενε οι ψυχολογοι). Το αλλο προβλημα ειναι οτι μεσω αυτης της συμπεριφορας σιγουρα ελκυει την προσοχη, κερδιζει χρονο ενασχολησης μαζι του κ μαλλον του αρεσει. Οποτε νομιζω οτι μια ταμπελα απο το ΚΕΔΔΥ που θα τον ακολουθει στα μαθητικα του χρονια δεν θα τον βοηθουσε , απο τη στιγμη που δεν υπαρχουν μαθησιακες δυσκολιες. Εξαλλου η ΔΕΠΥ επηρεαζει κανονικα ολους τους τομεις της ζωης, που καταλαβαινω οτι δεν ισχυει. Αρα μπορει απο μια αποψη καλυτερα που δεν σας δεχτηκαν στο ΚΕΔΔυ - αν κ φυσικα δεν ειναι σωστη τετοια συμπεριφορα. Γι αυτο εγω δεν θα ενθουσιαζομουν ουτε με την ιδεα αλλων ειδικων. Γιατι ετσι θα ειναι παλι σαν να στρρεφεται η προσοχη στην ανεπιθυμητη συμπεριφορα. 

 

Aυτή ακριβώς την έκφραση της  ταμπέλας του κακού που γινεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία τώρα που το λες θυμάμαι ότι είχε αναφέρει και ο δάσκαλος που του έκανε μουσική όταν ξεκίνησε το σχολείο. Ισως τελικά θα ήταν πιο σωστό να μιλήσω εγώ με παιδοψυχολόγο, γιατί κι εγώ το φοβαμαι πολύ το να συνεχίσει να επιβεβαιώνεται στο μυαλό του ότι υπάρχει κάποιο θέμα για το οποίο ασχολούνται οι ενήλικες μαζί του.

[Έσπερος]

Συνεχιζω απο πριν γιατι εκεινη την ωρα με πηρε ο υπνος  Μαλλον παω κοντρα στο ρευμα αλλα μπορει να εχω παθει και ανοσια λογω επαγγελματος.

 

Στο σπιτι πώς ειναι ο μικρος με τους οικογενειακους κανονες; Πχ θα αντιδρασει με αναλογο τροπο αν πρεπει να κανει κατι που δεν του αρεσει η που δεν το θελει μια δεδομενη στιγμη; σε παιχνιδια με συνομηλικους; κανει κι εκει τον εξυπνο; Τη συμπεριφορα του στο σχολειο πως τη σχολιαζει; Την εξηγει με καποιον τροπο; 

 

 

Απο την πλευρα σου μονο χωρις τη συνεργασια του σχολειου δεν ξερω τι μπορεις να κανεις. Ποσο μπλα μπλα να αντεξει ενα 8χρονο, οσο ωριμο κι αν ειναι; Με αυτα που περιγραφεις ομως το σχολειο αυτο ειναι συνολικα προβληματικο. Κανονικα σε τετοια παιδια ο δασκαλος της ταξης πρεπει να δωσει εναν ρολο για να ξεφυγουν απο τον ρολο του γελωτοποιου. ακαι ειναι αυτονοητο οτι πρεπει να του δινει αλλα ερεθιςματα αφου ειναι πιο προχωρημενο. Δεν ειναι ευκολο φυσικα κ μπορει να μη φανει αποτελεσμα σε μια χρονια. Τωρα η χρονια τελειωνει, αλλα του χρονου καλο θα ηταν να μιλησεις με οποιον δασκαλο παρει την ταξη εξ αρχης. Αφου η ταμπελα θα τον συνοδευει, θα ειναι θετικο να σε γνωρισει ο δασκαλος απο νωρις. 

[erin0000]

Θα απαντήσω στον τίτλο του θέματος, δηλαδή στο τι θα έκανα στη θέση σου, Αργκ. Θα προσπαθούσα να βάλω ένα φρένο στη συμπεριφορά αυτή του παιδιού. Διακρίνω ότι όλα αυτά που περιγράφεις, τα περιγράφεις ως χαριτωμένα, ενώ δεν είναι. Είναι και ένα παιδάκι στην τάξη της κόρης μου, που κάνει παρόμοια πράγματα. Δηλαδή διακόπτει συνέχεια το μάθημα για να πετάει ατάκες, σχολιάζει όποιο παιδί λέει το μάθημα ή σηκώνεται στον πίνακα, πετάει χαρτάκια στον δάσκαλο, σηκώνεται από το θρανίο του και κρύβεται μέσα στην τάξη,  δεν συμμετέχει σε διάφορα που τους βάζει η γυμνάστρια ή κάνει φασαρία για να συμμετάσχει και άλλα χαριτωμένα. Ξέρεις ποιο είναι το αποτέλεσμα; Η κόρη μου έχει το άγχος ότι θα πει μάθημα και θα την διορθώσει ο τάδε ή θα την σχολιάσει για να κάνει τα παιδιά να γελάσουν. Έχει καταντήσει δηλαδή κουραστικό όλο αυτό και παράγοντας άγχους. Κάθε τρεις και λίγο αυτό το παιδί είναι στον διευθυντή. Αλλά συνεχίζει το ίδιο βιολί. Ατάκες, εξυπνάδες, αστειάκια, ενόχληση γενικώς... Επίσης το συγκεκριμένο παιδί που σου λέω, ζητάει κάθε τρεις και λίγο να πάει στην τουαλέτα για να κάνει βόλτες με αποτέλεσμα και σε εμάς η τουαλέτα να μην επιτρέπεται γενικώς... Είναι κατάσταση αυτή;

 

Αυτό που θα έκανα λοιπόν θα ήταν πρώτον να εξηγήσω στο παιδί γιατί είναι λάθος όλα αυτά που κάνει. Στο χώρο του σχολείου ακούμε τους δασκάλους και κάνουμε ό,τι μας λένε, ακόμη και ας μην μας αρέσει. Δεν τους διακόπτουμε, δεν αντιμιλάμε, δεν σχολιάζουμε τους συμμαθητές μας, κάνουμε ό,τι άσκηση μας βάλουν. Δεν τίθεται θέμα να κάνει τις δραστηριότητες που του αρέσουν μόνο ή τις ασκήσεις που του αρέσουν. Θα τις κάνει όλες. Αν τελειώνει νωρίς ας ζωγραφίσει σε ένα χαρτί, ας κάνει ό,τι θέλει χωρίς όμως να ενοχλεί τους άλλους. Αφού θέσεις τους κανόνες και του εξηγήσεις και το γιατί, θα πρέπει να τους τηρεί αλλιώς να έχει συνέπειες. Στο σπίτι επίσης, δεν θα γελάτε όταν σας αντιμιλάει βρίσκοντάς το χαριτωμένο ή αν αντιμιλάει σε άλλο κόσμο. Πρέπει να διαχωρίσει πως φερόμαστε ανάλογα την κάθε περίσταση.

 

Αν δεν βρεις άκρη μπορείς εσύ να συμβουλευτείς έναν ψυχολόγο ώστε να μπορέσεις να το διαχειριστείς σωστά.

 

 

[anath]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Κανονικα σε τετοια παιδια ο δασκαλος της ταξης πρεπει να δωσει εναν ρολο για να ξεφυγουν απο τον ρολο του γελωτοποιου. ακαι ειναι αυτονοητο οτι πρεπει να του δινει αλλα ερεθιςματα αφου ειναι πιο προχωρημενο. Δεν ειναι ευκολο φυσικα κ μπορει να μη φανει αποτελεσμα σε μια χρονια. Τωρα η χρονια τελειωνει, αλλα του χρονου καλο θα ηταν να μιλησεις με οποιον δασκαλο παρει την ταξη εξ αρχης. Αφου η ταμπελα θα τον συνοδευει, θα ειναι θετικο να σε γνωρισει ο δασκαλος απο νωρις. 

Aυτό ήθελα να πω κι εγω τώρα. Ενταξει οι γονεις να συζητήσουν, να επαναπροσδιορισουν τις αποψεις του παιδιου περι σεβασμου και ομαδικοτητας (που πρεπει να το κανουν θεωρω), αλλά τον τροπο λειτουργιας της ταξης τον ρυθμιζει ο εκπαιδευτικος.

Άρα πώς αυτός θα μπορέσει να κερδισει το παιδι που ειναι μεν καλος μαθητης αλλα αμφισβητει όλα τα άλλα; Αυτό είναι το θεμα. Χρειαζεται καποιες "κατευθυντήριες οδηγίες"¨από κάποιο φορέα; Ή μήπως αυτή είναι τελικά η δουλειά του, πέρα από τη μάθηση, να καλλιεργεί και άλλες δεξιότητες (κοινωνικές, συναισθηματικές) στα παιδιά και να δουλεύει ένα ανομοιογενές σύνολο με προσοχή και φροντίδα στο κάθε μέρος του;

[ΑΡΓΚ]

1 ώρα πρίν, erin0000 είπε:

Θα απαντήσω στον τίτλο του θέματος, δηλαδή στο τι θα έκανα στη θέση σου, Αργκ. Θα προσπαθούσα να βάλω ένα φρένο στη συμπεριφορά αυτή του παιδιού. Διακρίνω ότι όλα αυτά που περιγράφεις, τα περιγράφεις ως χαριτωμένα, ενώ δεν είναι. Είναι και ένα παιδάκι στην τάξη της κόρης μου, που κάνει παρόμοια πράγματα. Δηλαδή διακόπτει συνέχεια το μάθημα για να πετάει ατάκες, σχολιάζει όποιο παιδί λέει το μάθημα ή σηκώνεται στον πίνακα, πετάει χαρτάκια στον δάσκαλο, σηκώνεται από το θρανίο του και κρύβεται μέσα στην τάξη,  δεν συμμετέχει σε διάφορα που τους βάζει η γυμνάστρια ή κάνει φασαρία για να συμμετάσχει και άλλα χαριτωμένα. Ξέρεις ποιο είναι το αποτέλεσμα; Η κόρη μου έχει το άγχος ότι θα πει μάθημα και θα την διορθώσει ο τάδε ή θα την σχολιάσει για να κάνει τα παιδιά να γελάσουν. Έχει καταντήσει δηλαδή κουραστικό όλο αυτό και παράγοντας άγχους. Κάθε τρεις και λίγο αυτό το παιδί είναι στον διευθυντή. Αλλά συνεχίζει το ίδιο βιολί. Ατάκες, εξυπνάδες, αστειάκια, ενόχληση γενικώς... Επίσης το συγκεκριμένο παιδί που σου λέω, ζητάει κάθε τρεις και λίγο να πάει στην τουαλέτα για να κάνει βόλτες με αποτέλεσμα και σε εμάς η τουαλέτα να μην επιτρέπεται γενικώς... Είναι κατάσταση αυτή;

 

Αυτό που θα έκανα λοιπόν θα ήταν πρώτον να εξηγήσω στο παιδί γιατί είναι λάθος όλα αυτά που κάνει. Στο χώρο του σχολείου ακούμε τους δασκάλους και κάνουμε ό,τι μας λένε, ακόμη και ας μην μας αρέσει. Δεν τους διακόπτουμε, δεν αντιμιλάμε, δεν σχολιάζουμε τους συμμαθητές μας, κάνουμε ό,τι άσκηση μας βάλουν. Δεν τίθεται θέμα να κάνει τις δραστηριότητες που του αρέσουν μόνο ή τις ασκήσεις που του αρέσουν. Θα τις κάνει όλες. Αν τελειώνει νωρίς ας ζωγραφίσει σε ένα χαρτί, ας κάνει ό,τι θέλει χωρίς όμως να ενοχλεί τους άλλους. Αφού θέσεις τους κανόνες και του εξηγήσεις και το γιατί, θα πρέπει να τους τηρεί αλλιώς να έχει συνέπειες. Στο σπίτι επίσης, δεν θα γελάτε όταν σας αντιμιλάει βρίσκοντάς το χαριτωμένο ή αν αντιμιλάει σε άλλο κόσμο. Πρέπει να διαχωρίσει πως φερόμαστε ανάλογα την κάθε περίσταση.

 

Αν δεν βρεις άκρη μπορείς εσύ να συμβουλευτείς έναν ψυχολόγο ώστε να μπορέσεις να το διαχειριστείς σωστά.

 

 

 

Το καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες. Εχουμε σχεδόν σε εβδομαδιαία βάση την κουβέντα για το σεβασμό στους άλλους και πώς δε δείχνουμε εμείς καλύτεροι με το να διακόπτουμε, πεταγόμαστε κλπ. Και έχουμε συζητήσει και πάρα πολλές φορές για το πώς δεν αποφασίζει η δασκάλα τη θα διδάξει σε μία χρονιά, οπότε όσο και να παρακαλάμε, βαριόμαστε ή οτιδήποτε άλλο, αν το πρόγραμμα λέει παραδοσιακούς χορούς π.χ. δεν είναι στην ευχέρεια της δασκάλας να κάνει κάτι άλλο και σε όποιο σχολείο και με όποια δασκάλα και να βρεθεί, αυτή την ώρα χορό θα μάθουμε.

Σε κάποια μαθήματα έχει καλύτερα ανταπόκριση αυτή η κουβέντα σε κάποια άλλα όχι. Για παράδειγμα, μας έχει πει η δασκάλα της τάξης φέτος ότι στα μαθήματα που διδάσκει η ίδια, υπάρχει καλύτερος έλεγχος, κάνει μεν σαχλαμάρες αλλά του τις κόβει και το βασικό παράπονό της πλέον είναι να μάθει να μη διορθώνει τους άλλους στην ιστορία, όπου βελτιώνεται μεν, αλλά το κάνει ακόμη. Αλλά είναι  ίδια έμπειρη και δεν θα κάτσει να μπει σε αντιπαράθεση με έναν μαθητή, καταφέρνει γενικά και επιβάλλεται χωρίς μελοδραματισμους. Από την άλλη, η ίδια η δασκάλα γίνεται αποδέκτης των παραπόνων από τις ειδικότητες, όπου έχει αρκετά πιο ανήσυχη συμπεριφορά: αγγλικά (μάλλον το με διαφορά χειρότερο από πλευρας συμπεριφοράς του), μουσική, θρησκευτικά είναι τα μαθήματα από τα οποία υπάρχουν συνεχή παράπονα και τώρα που στη γυμναστική ασχολούνται με χορούς και εκεί έχουμε προβλήματα. Οπότε σιγουρα δεν έχω καμία ψευδαισθηση ότι ένα μάθημα έτυχε να μην του "κάτσει" καλά.

[ΑΡΓΚ]

3 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Συνεχιζω απο πριν γιατι εκεινη την ωρα με πηρε ο υπνος  Μαλλον παω κοντρα στο ρευμα αλλα μπορει να εχω παθει και ανοσια λογω επαγγελματος.

 

Στο σπιτι πώς ειναι ο μικρος με τους οικογενειακους κανονες; Πχ θα αντιδρασει με αναλογο τροπο αν πρεπει να κανει κατι που δεν του αρεσει η που δεν το θελει μια δεδομενη στιγμη; σε παιχνιδια με συνομηλικους; κανει κι εκει τον εξυπνο; Τη συμπεριφορα του στο σχολειο πως τη σχολιαζει; Την εξηγει με καποιον τροπο; 

 

 

Απο την πλευρα σου μονο χωρις τη συνεργασια του σχολειου δεν ξερω τι μπορεις να κανεις. Ποσο μπλα μπλα να αντεξει ενα 8χρονο, οσο ωριμο κι αν ειναι; Με αυτα που περιγραφεις ομως το σχολειο αυτο ειναι συνολικα προβληματικο. Κανονικα σε τετοια παιδια ο δασκαλος της ταξης πρεπει να δωσει εναν ρολο για να ξεφυγουν απο τον ρολο του γελωτοποιου. ακαι ειναι αυτονοητο οτι πρεπει να του δινει αλλα ερεθιςματα αφου ειναι πιο προχωρημενο. Δεν ειναι ευκολο φυσικα κ μπορει να μη φανει αποτελεσμα σε μια χρονια. Τωρα η χρονια τελειωνει, αλλα του χρονου καλο θα ηταν να μιλησεις με οποιον δασκαλο παρει την ταξη εξ αρχης. Αφου η ταμπελα θα τον συνοδευει, θα ειναι θετικο να σε γνωρισει ο δασκαλος απο νωρις. 

 

Με τη δασκάλα της τάξης γενικά πρόβλημα δεν εχουμε, ούτε ως γονείς ούτε ο ίδιος. Τη γνωριζε την περσινή κατάσταση, και νομίζω ότι περισσότερο προσπαθεί και η ίδια να  σκεφτεί πώς θα μπορούσαμε να βοηθηθούμε, αλλά νομίζω ότι δεν το γνωρίζει και η ίδια. Σαν άνθρωπος επιβάλλεται από τη μία, και τα παιδιά (και ο δικός μου) τη θεωρούν αυστηρή μεν αλλά δίκαια, το οποίο εμπνέει το σεβασμό. Αν ήταν όπως τα παλιά τα χρόνια, να εχει η τάξη μία δασκάλα, νομίζω θα είχαν στρώσει πια τα πράγματα. Αλλά, φέτος η συγκεκριμένη διδάσκει μόνο μαθηματικά, γλώσσα και ιστορία, που είναι μόλις οι μισές διδακτικές ώρες. Είναι δυστυχώς και αυτή η "γυμνασιοποίηση" του δημοτικού, ειδικά από την Γ τάξη και μετά που δε βοηθά να έρθεις σε επικοινωνία με όλους τους εκπαιδευτικούς, και οι περισσότεροι ούτε χρονιά ολόκληρη δε μένουν στο σχολείο. Φέτος μπαίνουν στην τάξη εκτός από τη δασκάλα (ειναι και υποδιευθύντρια η δασκάλα μας και κοντά στην σύνταξη, οπότε έχει πολύ μειωμένο ωράριο) άλλοι 8 εκπαιδευτικοί: γυμναστική, αγγλικά, μουσική, εικαστικά, πληροφορική, θεατρική αγωγή, θρησκευτικά, μελέτη περιβάλλοντος.

 

[julia1980]

εγώ θα πρότεινα οι γονείς να απευθυνθούν σε παιδοψυχολογο , άλλα κάπως πιο εξειδεικευμενο η τέλος πάντων έμπειρο σε αντίστοιχα θέματα.  Εννοείται  χωρίς το παιδί γιατί θα είναι με εξτρά επιβάρυνση στην ψυχολογία του. γιατί να προβληματίζεσαι αν κάνεις κάτι λάθος, το παιδάκι μεγαλώνει , έχει ακόμα πολλές τάξεις στο σχολείο, θα μπει στη εφηβεία. 

πιστεύεις ότι μπορεί λυθεί από μόνο του το πρόβλημα? 

[Έσπερος]

1 hour ago, anath είπε:

Aυτό ήθελα να πω κι εγω τώρα. Ενταξει οι γονεις να συζητήσουν, να επαναπροσδιορισουν τις αποψεις του παιδιου περι σεβασμου και ομαδικοτητας (που πρεπει να το κανουν θεωρω), αλλά τον τροπο λειτουργιας της ταξης τον ρυθμιζει ο εκπαιδευτικος.

Άρα πώς αυτός θα μπορέσει να κερδισει το παιδι που ειναι μεν καλος μαθητης αλλα αμφισβητει όλα τα άλλα; Αυτό είναι το θεμα. Χρειαζεται καποιες "κατευθυντήριες οδηγίες"¨από κάποιο φορέα; Ή μήπως αυτή είναι τελικά η δουλειά του, πέρα από τη μάθηση, να καλλιεργεί και άλλες δεξιότητες (κοινωνικές, συναισθηματικές) στα παιδιά και να δουλεύει ένα ανομοιογενές σύνολο με προσοχή και φροντίδα στο κάθε μέρος του;

Οι κατευθυντηριες οδηγιες υποτιθεται οτι ειναι μερος της καταρτισης του εκπαιδευτικου. Φυσικα υπαρχουν και οι συμβουλοι (που θα αντικατασταθουν απο καποια αλλη δομη), υπαρχει και ο συλλογος διδασκοντων για να δωσει καμια ιδεα, ειδικα οι πιο εμπειροι. Αυτο που περιγραφει η κοπελα δεν μου κανει καμια εντυπωση κι ας εχω μονο 5 χρονια στα σχολεια. Ουτε τιποτα ακραιο ειναι, ουτε εξωφρενικο. Δεν λεω οτι ειναι συνηθισμενο να υπαρχουν πολλα παιδια με τετοια ακριβως συμπεριφορά στο ιδιο τμημα, αλλα δεν ειναι και τιποτα παραβατικο για να ειναι ενα παιδι τοσο "σεσημασμενο". Θυμιζει βεβαια εφηβικη συμπεριφορα κ ισως γι αυτο εμενα μου φαινεται οικειο, μπορει για τα πλαισια του δημοτικου να ειναι κατι περιεργο. Οπως και να χει ομως, οσο κουραστικο κι αν ειναι κ για τον εκπαιδευτικο κ για τους συμμαθητες κ ψυχοφθορο φυσικα για τον γονιο, δεν πιστευω οτι πρεπει το παιδακι να μπλεξει με ψυχολογους γιατι θα ειναι σαν να καθιστουμε τη διαδικασια του σχολειου καπως αφυσικη που χρειαζεται ειδικη βοηθεια για να σντιμετωπιστει. 

 

Παντως, η προσωπικοτητα των παιδιων δεν αλλαζει. Μπορεί στοιχεια της συμπεριφορας να μπουν σε ενα πλαισιο. Αλλα το παιδι που ειναι παρορμητικο θς παραμεινει ετσι, ο εξυπνακιας θα συνεχιςει να πεταγεται, ο υπερκινητικος θα συνεχισει να κουνιεται περα δωθε στην καρεκλα του. Το σχολειο οφειλει να τα αποδεχτει αυτα γιατι αλλιως θα καναμε μαθημα σε λοβοτομημενα παιδια ή σε ρομποτ. Θελω να πω, αν το παιδι ειναι πιο ωριμο κ πιο προχωρημενο κ βαριεται στην ταξη κ ειναι αρκετα ετοιμολογο ωςτε να μην δεχεται ανοηςιες (που ξεςτομιζουμε ολοι στην ενταςη της στιγμης, αλιμονο αν παρεξηγιαςταν κιολας απο την αντιδραςη ενος παιδιου), ας μην εχουμε μαξιμαλιστικους στοχους σε συντομο χρονικο διαςτημα. Το βασικο ειναι να καταλαβει τι σημαινει σεβασμος κ λειτουργια της ομαδας κ εστω αν μια φορα παρεκτραπει, να ζητησει συγγνωμη κ να μην το επανσλαβει για την υπολοιπη μερα, ή τουλαχιςτον την ωρα. Εγω τουλαχιστον απο τους πολυ ζωντανους μαθητες αυτο περιμενω. Μπορει να ακουγεται λιγο αλλα δεν ειναι. Κ οσο κι αν τρομαζουν οι αλλοι γονεις, μια ταξη με 20+ παιδια εχει πολλες διαφορετικες προσωπικοτητες που δεν ειναι δυνατο να ερθουν στο ιδιο σημειο αντιδρασεων.

[ΑΡΓΚ]

Λοιπόν όσο τα γράφω και διαβάζω κιόλας, μάλλον το πιο λογικό είναι να βρω εγώ παιδοψυχολόγο να μιλήσω και μετά να δούμε πού θα μας κατευθύνει. Εχει καμία μαμά εμπειρία στο θέμα, ή κάπου να προτείνει; Εχω στο παρελθόν απευθυνθεί σε ψυχολόγο και βοηθηθεί αρκετά, αλλά δεν ασχολιόταν καθόλου με παιδιά η συγκεκριμένη κοπέλα.

[Lenia16]

2 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Λοιπόν όσο τα γράφω και διαβάζω κιόλας, μάλλον το πιο λογικό είναι να βρω εγώ παιδοψυχολόγο να μιλήσω και μετά να δούμε πού θα μας κατευθύνει. Εχει καμία μαμά εμπειρία στο θέμα, ή κάπου να προτείνει; Εχω στο παρελθόν απευθυνθεί σε ψυχολόγο και βοηθηθεί αρκετά, αλλά δεν ασχολιόταν καθόλου με παιδιά η συγκεκριμένη κοπέλα.

Εγώ ξέρω μια σχολική παιδοψυχολόγο με εμπειρία και σε σχολικό περιβάλλον αλλά είναι στο Παγκράτι, δεν ξέρω κατά πόσο σε βολεύει.