Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Κολυμβητήριο και προβληματισμός


Recommended Posts

Just now, Super.mum είπε:

Ευχαριστω πολύ για την απάντηση! Θεωρώ ότι θα καταφέρω να το κανονίσω κάποιες φορές να είναι και ο άντρας μου μαζί για να βοηθάει και εκείνος. Λίγο δύσκολο με την δουλειά του αλλά πιστεύω κάποιες φορές θα καταφέρνει να έρχεται κ αυτός. Τώρα τις υπόλοιπες να σου πω την αλήθεια δεν το είχα σκεφτεί αυτό. Μόνη με δυο μωρα .... χμμμμ λίγο δύσκολο ακούγεται δεν ξέρω 

Με δύο ακόμη πιο δύσκολο. Εδώ με ένα και δυσκολευόμουν. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 52
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

On 4/2/2021 at 4:44 PM, Super.mum said:

Καλησπέρα κορίτσια! Ήθελα να ρωτήσω τις γνώμες σας σχετικά με το να πάω τα μωρα κολυμβητήριο από τον Μάιο που θα φτιάξει λίγο ο καιρός ( αν όλα πάνε καλά και ανοίξουν) να θυμίσω ο μεγάλος μου είναι 22 μηνών , ο μικρός 5 μηνών. Όποτε τότε θα είναι ο μεγάλος 2 χρόνων κ ο μικρός 7 μηνών. Ήθελα να τους πάω μαζί και ρώτησα για ένα κάπως κοντά στην περιοχή μας και μου είπαν ότι μπορεί να μπαίνει και ο γονιός μαζί με τα μωρα και τον καθηγητή μέσα στο νερό. Νταξει στην ουσία περισσότερο σαν παιχνίδι σκέφτομαι ότι θα το δει και ο μεγάλος μου γιος που είναι τολμηρός. Έλεγα ότι θα ήταν μια καλή ιδέα. Εσείς τι λέτε ; 

στο κολυμβητήριο που πηγαίνω εγώ τον γιο μου (πηγαίνουμε από όταν ήταν ενός έτους) ο γονιός μέχρι τα τρία έπρεπε υποχρεωτικά να μπαίνει μαζί του, αν ισχύει αυτό θα μπορείς με δύο παιδιά. Κατά τα άλλα μόνο θετικά έχω να πω για την κολύμβηση σε οποιαδήποτε ηλικία!!! Μόνο οφέλη έχει , και αν όντως ξεκινήσεις από τώρα τότε θα είναι κάτι σαν ''ρουτίνα'' για τα παιδιά σου, βοηθάει φυσικά και στην εξοικείωση με το νερό γενικότερα, κολύμβηση βέβαια μετά τα 3,5 - 4 αρχίζουν να μαθαίνουν. 

Αν μπορείς να ρυθμίζεις το πως θα μπαίνεις και μετα δύο μωρά εγώ θα σου έλεγα ότι είναι πολυ καλή ιδέα.

Link to comment
Share on other sites

14 ώρες πρίν, kotsifikos είπε:

στο κολυμβητήριο που πηγαίνω εγώ τον γιο μου (πηγαίνουμε από όταν ήταν ενός έτους) ο γονιός μέχρι τα τρία έπρεπε υποχρεωτικά να μπαίνει μαζί του, αν ισχύει αυτό θα μπορείς με δύο παιδιά. Κατά τα άλλα μόνο θετικά έχω να πω για την κολύμβηση σε οποιαδήποτε ηλικία!!! Μόνο οφέλη έχει , και αν όντως ξεκινήσεις από τώρα τότε θα είναι κάτι σαν ''ρουτίνα'' για τα παιδιά σου, βοηθάει φυσικά και στην εξοικείωση με το νερό γενικότερα, κολύμβηση βέβαια μετά τα 3,5 - 4 αρχίζουν να μαθαίνουν. 

Αν μπορείς να ρυθμίζεις το πως θα μπαίνεις και μετα δύο μωρά εγώ θα σου έλεγα ότι είναι πολυ καλή ιδέα.

Ποτε θα ανοίξουν αραγε?

Link to comment
Share on other sites

Μόνη με δύο παιδιά baby swimming δεν γίνεται. Ένας γονιός ανά παιδάκι. Και πρακτικά μετά στα ντουζ θες δεύτερο άτομο για δύο παιδιά οπωσδήποτε, αλλά κυριως  στο μάθημα δεν γίνεται να αφήσεις δίχρονο με τον εκπαιδευτή, δεν δέχονται κάτι τέτοιο και είναι απόλυτα λογικό. Από 3ων μπαίνουν μόνα τους σε γκρουπακια, δεν είναι πια baby swimming, είναι στις κανονικές πισίνες.

Περισυ, μετά την πρώτη καραντίνα, οι πισίνες για baby swimming δέχονταν ένα παιδάκι με γονιο μόνο ανά μάθημα, από 4 που ήταν προ κορόνα. Δεν υπήρχε συνωστισμός κανένας ούτε στα ντουζ, τουλάχιστον εκεί που πήγαινα εγώ τα παιδιά μου.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

7 ώρες πρίν, Merendoula είπε:

Μόνη με δύο παιδιά baby swimming δεν γίνεται. Ένας γονιός ανά παιδάκι. Και πρακτικά μετά στα ντουζ θες δεύτερο άτομο για δύο παιδιά οπωσδήποτε, αλλά κυριως  στο μάθημα δεν γίνεται να αφήσεις δίχρονο με τον εκπαιδευτή, δεν δέχονται κάτι τέτοιο και είναι απόλυτα λογικό. Από 3ων μπαίνουν μόνα τους σε γκρουπακια, δεν είναι πια baby swimming, είναι στις κανονικές πισίνες.

Περισυ, μετά την πρώτη καραντίνα, οι πισίνες για baby swimming δέχονταν ένα παιδάκι με γονιο μόνο ανά μάθημα, από 4 που ήταν προ κορόνα. Δεν υπήρχε συνωστισμός κανένας ούτε στα ντουζ, τουλάχιστον εκεί που πήγαινα εγώ τα παιδιά μου.

Ευχαριστω πολύ για την απάντηση! Θα κοιτάξω να μπορεί και ο άντρας μου τότε ... ελπίζω να μπορεί 

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Σήμερα η κόρη μου 3,5 ετών έκανε το πρώτο της δοκιμαστικό μάθημα στο κολυμβητήριο και θέλω τα φώτα και τις εμπειρίες σας γιατί μάλλον δεν πήγε καλά, η μικρή δήλωνει κατηγορηματικά από το μεσημέρι ότι δε θέλει να ξαναπάει. Την ειχαμε προετοιμάσει, πήραμε μαζί καινούριο μαγιό, σκουφάκι, μπουρνούζι και ήταν ενθουσιασμένη. Από το πρωί είχε λυσσάξει πότε θα πάμε. Πήγαμε και οι 3 μαζί (κλασικοί χαζοχαρούμενοι γονείς που θέλαν να δουν την πρώτη δραστηριότητα του βλασταριού) και όλα καλά μέχρι που την πήρε η δασκάλα στην πισίνα. Εμείς παρακολουθούσαμε στον έξω χώρο, στα 3 μέτρα δηλαδή από την πισίνα. Το μάθημα έγινε με ένα ακόμα αγοράκι, 4,5 ετών, που ήδη πάει κολυμβητήριο 1 χρόνο και είναι εξοικειωμένο. Η μικρή ξεκίνησε το ψιλοκλάμα και τα θέλω τη μαμά, εγώ της ρλεγα ότι είμαι εδώ μαζί της και η δασκάλα την έβαλε σχετικά εύκολα μέσα στο νερό. Της έδωσε κάτι παιχνίδια να παίξει και κατάφερε να την κάνει μια γύρα την πισίνα αγκαλιά, η μικρή δυσανασχετούσε και τελικά η δασκάλα την άφησε να παίζει στη γωνία και εκπαίδευε το άλλο παιδάκι και που και που ερχόταν να την ψιλοπαρακινήσει αλλά μπαααα. Κατάφερε ωστόσο και έκατσε μέσα όλο το 45λεπτο, πότε ψιλοκλαίγοντας, πότε παίζοντας, η δασκάλα στην ψύχρα γενικά, έκανε μια ακόμα απόπειρα προς το τέλος να την κάνει μια γύρα αγκαλιά ανάσκελα όπου εκεί η μικρή άρχισε πλέον να με φωνάζει απελπισμένα και την άφησε να παίξει με το άλλο παιδάκι για λίγο μέχρι να κλείσει το 45λεπτο. Στο τέλος μας είπε ότι δεν πήγε και πολύ καλά (οκ το καταλάβαμε) αλλά είναι λογικό γιατί δεν έχει κάνει baby swimming να εξοικειωθεί, αλλά να δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία με ένα δοκιμαστικο μάθημα γιατί υπάρχουν και παιδια που δε μπαίνουν καν στην πισίνα στο πρώτο μάθημα. Μας προέτρεψε είσης την άλλη φορά να μην της πολυμιλάμε και να την ενθαρρύνουμε απ' εξω γιατί πρέπει να ακούει μόνο τη δασκάλα της... η οποία παρεμπιπτόντως οριακά ασχολήθηκε μαζί της. Δε θέλω να τα ρίξω στην ομολογουμένως ψυχρούλα δασκάλα καθώς δεν ξέρω με ποιά μέθοδο γίνονται τα μαθήματα αλλά δεν ξέρω πως θα καταφέρω να την πείσω να ξαναπάμε. Από την ώρα δε που φύγαμε απο το κολυμβητήριο έχει κολλήσει κυριολεκτικά πάνω μου από ανασφάλεια και θέλει αγκαλιά πολύ συχνότερα από τα συνηθισμένα. Έκλεισα για το άλλο Σάββατο. Καμιά ιδέα να την πείσω να πάμε; Να επιδίωκα να κάνει με άλλη δασκάλα ή είναι η υπερβολή της άσχετης μάνας που θεωρεί ότι οι δασκάλες φταίνε για όλα; 

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 17 λεπτά , Anna3011 είπε:

Σήμερα η κόρη μου 3,5 ετών έκανε το πρώτο της δοκιμαστικό μάθημα στο κολυμβητήριο και θέλω τα φώτα και τις εμπειρίες σας γιατί μάλλον δεν πήγε καλά, η μικρή δήλωνει κατηγορηματικά από το μεσημέρι ότι δε θέλει να ξαναπάει. Την ειχαμε προετοιμάσει, πήραμε μαζί καινούριο μαγιό, σκουφάκι, μπουρνούζι και ήταν ενθουσιασμένη. Από το πρωί είχε λυσσάξει πότε θα πάμε. Πήγαμε και οι 3 μαζί (κλασικοί χαζοχαρούμενοι γονείς που θέλαν να δουν την πρώτη δραστηριότητα του βλασταριού) και όλα καλά μέχρι που την πήρε η δασκάλα στην πισίνα. Εμείς παρακολουθούσαμε στον έξω χώρο, στα 3 μέτρα δηλαδή από την πισίνα. Το μάθημα έγινε με ένα ακόμα αγοράκι, 4,5 ετών, που ήδη πάει κολυμβητήριο 1 χρόνο και είναι εξοικειωμένο. Η μικρή ξεκίνησε το ψιλοκλάμα και τα θέλω τη μαμά, εγώ της ρλεγα ότι είμαι εδώ μαζί της και η δασκάλα την έβαλε σχετικά εύκολα μέσα στο νερό. Της έδωσε κάτι παιχνίδια να παίξει και κατάφερε να την κάνει μια γύρα την πισίνα αγκαλιά, η μικρή δυσανασχετούσε και τελικά η δασκάλα την άφησε να παίζει στη γωνία και εκπαίδευε το άλλο παιδάκι και που και που ερχόταν να την ψιλοπαρακινήσει αλλά μπαααα. Κατάφερε ωστόσο και έκατσε μέσα όλο το 45λεπτο, πότε ψιλοκλαίγοντας, πότε παίζοντας, η δασκάλα στην ψύχρα γενικά, έκανε μια ακόμα απόπειρα προς το τέλος να την κάνει μια γύρα αγκαλιά ανάσκελα όπου εκεί η μικρή άρχισε πλέον να με φωνάζει απελπισμένα και την άφησε να παίξει με το άλλο παιδάκι για λίγο μέχρι να κλείσει το 45λεπτο. Στο τέλος μας είπε ότι δεν πήγε και πολύ καλά (οκ το καταλάβαμε) αλλά είναι λογικό γιατί δεν έχει κάνει baby swimming να εξοικειωθεί, αλλά να δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία με ένα δοκιμαστικο μάθημα γιατί υπάρχουν και παιδια που δε μπαίνουν καν στην πισίνα στο πρώτο μάθημα. Μας προέτρεψε είσης την άλλη φορά να μην της πολυμιλάμε και να την ενθαρρύνουμε απ' εξω γιατί πρέπει να ακούει μόνο τη δασκάλα της... η οποία παρεμπιπτόντως οριακά ασχολήθηκε μαζί της. Δε θέλω να τα ρίξω στην ομολογουμένως ψυχρούλα δασκάλα καθώς δεν ξέρω με ποιά μέθοδο γίνονται τα μαθήματα αλλά δεν ξέρω πως θα καταφέρω να την πείσω να ξαναπάμε. Από την ώρα δε που φύγαμε απο το κολυμβητήριο έχει κολλήσει κυριολεκτικά πάνω μου από ανασφάλεια και θέλει αγκαλιά πολύ συχνότερα από τα συνηθισμένα. Έκλεισα για το άλλο Σάββατο. Καμιά ιδέα να την πείσω να πάμε; Να επιδίωκα να κάνει με άλλη δασκάλα ή είναι η υπερβολή της άσχετης μάνας που θεωρεί ότι οι δασκάλες φταίνε για όλα; 

Δεν θα έπρεπε να την πιεσει η δασκαλα.Θα επρεπε το παιδι να βγει από την πισίνα για να μην γίνει κακη σύνδεση. 

Link to comment
Share on other sites

1 ώρα πρίν, Anna3011 είπε:

Σήμερα η κόρη μου 3,5 ετών έκανε το πρώτο της δοκιμαστικό μάθημα στο κολυμβητήριο και θέλω τα φώτα και τις εμπειρίες σας γιατί μάλλον δεν πήγε καλά, η μικρή δήλωνει κατηγορηματικά από το μεσημέρι ότι δε θέλει να ξαναπάει. Την ειχαμε προετοιμάσει, πήραμε μαζί καινούριο μαγιό, σκουφάκι, μπουρνούζι και ήταν ενθουσιασμένη. Από το πρωί είχε λυσσάξει πότε θα πάμε. Πήγαμε και οι 3 μαζί (κλασικοί χαζοχαρούμενοι γονείς που θέλαν να δουν την πρώτη δραστηριότητα του βλασταριού) και όλα καλά μέχρι που την πήρε η δασκάλα στην πισίνα. Εμείς παρακολουθούσαμε στον έξω χώρο, στα 3 μέτρα δηλαδή από την πισίνα. Το μάθημα έγινε με ένα ακόμα αγοράκι, 4,5 ετών, που ήδη πάει κολυμβητήριο 1 χρόνο και είναι εξοικειωμένο. Η μικρή ξεκίνησε το ψιλοκλάμα και τα θέλω τη μαμά, εγώ της ρλεγα ότι είμαι εδώ μαζί της και η δασκάλα την έβαλε σχετικά εύκολα μέσα στο νερό. Της έδωσε κάτι παιχνίδια να παίξει και κατάφερε να την κάνει μια γύρα την πισίνα αγκαλιά, η μικρή δυσανασχετούσε και τελικά η δασκάλα την άφησε να παίζει στη γωνία και εκπαίδευε το άλλο παιδάκι και που και που ερχόταν να την ψιλοπαρακινήσει αλλά μπαααα. Κατάφερε ωστόσο και έκατσε μέσα όλο το 45λεπτο, πότε ψιλοκλαίγοντας, πότε παίζοντας, η δασκάλα στην ψύχρα γενικά, έκανε μια ακόμα απόπειρα προς το τέλος να την κάνει μια γύρα αγκαλιά ανάσκελα όπου εκεί η μικρή άρχισε πλέον να με φωνάζει απελπισμένα και την άφησε να παίξει με το άλλο παιδάκι για λίγο μέχρι να κλείσει το 45λεπτο. Στο τέλος μας είπε ότι δεν πήγε και πολύ καλά (οκ το καταλάβαμε) αλλά είναι λογικό γιατί δεν έχει κάνει baby swimming να εξοικειωθεί, αλλά να δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία με ένα δοκιμαστικο μάθημα γιατί υπάρχουν και παιδια που δε μπαίνουν καν στην πισίνα στο πρώτο μάθημα. Μας προέτρεψε είσης την άλλη φορά να μην της πολυμιλάμε και να την ενθαρρύνουμε απ' εξω γιατί πρέπει να ακούει μόνο τη δασκάλα της... η οποία παρεμπιπτόντως οριακά ασχολήθηκε μαζί της. Δε θέλω να τα ρίξω στην ομολογουμένως ψυχρούλα δασκάλα καθώς δεν ξέρω με ποιά μέθοδο γίνονται τα μαθήματα αλλά δεν ξέρω πως θα καταφέρω να την πείσω να ξαναπάμε. Από την ώρα δε που φύγαμε απο το κολυμβητήριο έχει κολλήσει κυριολεκτικά πάνω μου από ανασφάλεια και θέλει αγκαλιά πολύ συχνότερα από τα συνηθισμένα. Έκλεισα για το άλλο Σάββατο. Καμιά ιδέα να την πείσω να πάμε; Να επιδίωκα να κάνει με άλλη δασκάλα ή είναι η υπερβολή της άσχετης μάνας που θεωρεί ότι οι δασκάλες φταίνε για όλα; 

K me alli daskala pali den tha mpei. Einai to proto mathima den eprepe na tin piesete toso na meinei moni tis sto nero ekei einai to lathos tis daskalas. 

Ayta theloun xrono na koitaei apekso na na mpei 5 lepta na ksanampei na ksanabgei. Tora prepei apla na ksexastei ligo to thema. An tin piesete tha to epanaferei pali sto myalo tis k den tha mpainei. An thelete mporeite apla na pigenete na blepete apekso oste na sinithizei na mpei pali den prokeite amesos . 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

8 ώρες πρίν, Anna3011 είπε:

Σήμερα η κόρη μου 3,5 ετών έκανε το πρώτο της δοκιμαστικό μάθημα στο κολυμβητήριο και θέλω τα φώτα και τις εμπειρίες σας γιατί μάλλον δεν πήγε καλά, η μικρή δήλωνει κατηγορηματικά από το μεσημέρι ότι δε θέλει να ξαναπάει. Την ειχαμε προετοιμάσει, πήραμε μαζί καινούριο μαγιό, σκουφάκι, μπουρνούζι και ήταν ενθουσιασμένη. Από το πρωί είχε λυσσάξει πότε θα πάμε. Πήγαμε και οι 3 μαζί (κλασικοί χαζοχαρούμενοι γονείς που θέλαν να δουν την πρώτη δραστηριότητα του βλασταριού) και όλα καλά μέχρι που την πήρε η δασκάλα στην πισίνα. Εμείς παρακολουθούσαμε στον έξω χώρο, στα 3 μέτρα δηλαδή από την πισίνα. Το μάθημα έγινε με ένα ακόμα αγοράκι, 4,5 ετών, που ήδη πάει κολυμβητήριο 1 χρόνο και είναι εξοικειωμένο. Η μικρή ξεκίνησε το ψιλοκλάμα και τα θέλω τη μαμά, εγώ της ρλεγα ότι είμαι εδώ μαζί της και η δασκάλα την έβαλε σχετικά εύκολα μέσα στο νερό. Της έδωσε κάτι παιχνίδια να παίξει και κατάφερε να την κάνει μια γύρα την πισίνα αγκαλιά, η μικρή δυσανασχετούσε και τελικά η δασκάλα την άφησε να παίζει στη γωνία και εκπαίδευε το άλλο παιδάκι και που και που ερχόταν να την ψιλοπαρακινήσει αλλά μπαααα. Κατάφερε ωστόσο και έκατσε μέσα όλο το 45λεπτο, πότε ψιλοκλαίγοντας, πότε παίζοντας, η δασκάλα στην ψύχρα γενικά, έκανε μια ακόμα απόπειρα προς το τέλος να την κάνει μια γύρα αγκαλιά ανάσκελα όπου εκεί η μικρή άρχισε πλέον να με φωνάζει απελπισμένα και την άφησε να παίξει με το άλλο παιδάκι για λίγο μέχρι να κλείσει το 45λεπτο. Στο τέλος μας είπε ότι δεν πήγε και πολύ καλά (οκ το καταλάβαμε) αλλά είναι λογικό γιατί δεν έχει κάνει baby swimming να εξοικειωθεί, αλλά να δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία με ένα δοκιμαστικο μάθημα γιατί υπάρχουν και παιδια που δε μπαίνουν καν στην πισίνα στο πρώτο μάθημα. Μας προέτρεψε είσης την άλλη φορά να μην της πολυμιλάμε και να την ενθαρρύνουμε απ' εξω γιατί πρέπει να ακούει μόνο τη δασκάλα της... η οποία παρεμπιπτόντως οριακά ασχολήθηκε μαζί της. Δε θέλω να τα ρίξω στην ομολογουμένως ψυχρούλα δασκάλα καθώς δεν ξέρω με ποιά μέθοδο γίνονται τα μαθήματα αλλά δεν ξέρω πως θα καταφέρω να την πείσω να ξαναπάμε. Από την ώρα δε που φύγαμε απο το κολυμβητήριο έχει κολλήσει κυριολεκτικά πάνω μου από ανασφάλεια και θέλει αγκαλιά πολύ συχνότερα από τα συνηθισμένα. Έκλεισα για το άλλο Σάββατο. Καμιά ιδέα να την πείσω να πάμε; Να επιδίωκα να κάνει με άλλη δασκάλα ή είναι η υπερβολή της άσχετης μάνας που θεωρεί ότι οι δασκάλες φταίνε για όλα; 

 

 Η κόρη μου αρνήθηκε να συνεργαστεί όταν την γράψαμε, και αρνούταν για πολλές μέρες. 14 χρόνια μετά είναι σε αγωνιστική ομάδα.

ΑΛΛΑ δεν έκλαιγε, απλά δεν ήθελε να κάνει μάθημα και έπαιζε μόνη.  Προ κορονοϊού, τα οργανωμένα κολυμβητήρια μπορεί να είχαν και 10 παιδάκια ανά δάσκαλο, δεν είναι αναμενόμενο η προπονήτρια να κανακεύει για ώρα ένα, γιατί τα άλλα τι θα έκαναν; Δεν είναι αυτό το στυλ σε καμία αθλητική δραστηριότητα, και 3+ είναι ακαδημίες κολύμβησης όχι αμιγώς διασκέδαση.

Το baby swimming προφανώς δεν έχει σχέση. Δεν είναι υποχρεωμένα όλα τα παιδιά να αγαπάνε την κολύμβηση από μικρή ηλικία.

Θα σου έλεγα να σταματήσετε και να δοκιμάσετε από Φθινόπωρο πάλι. Εκτός αν το ζητήσει ξανά η ίδια.

Link to comment
Share on other sites

9 hours ago, Anna3011 said:

Σήμερα η κόρη μου 3,5 ετών έκανε το πρώτο της δοκιμαστικό μάθημα στο κολυμβητήριο και θέλω τα φώτα και τις εμπειρίες σας γιατί μάλλον δεν πήγε καλά, η μικρή δήλωνει κατηγορηματικά από το μεσημέρι ότι δε θέλει να ξαναπάει. Την ειχαμε προετοιμάσει, πήραμε μαζί καινούριο μαγιό, σκουφάκι, μπουρνούζι και ήταν ενθουσιασμένη. Από το πρωί είχε λυσσάξει πότε θα πάμε. Πήγαμε και οι 3 μαζί (κλασικοί χαζοχαρούμενοι γονείς που θέλαν να δουν την πρώτη δραστηριότητα του βλασταριού) και όλα καλά μέχρι που την πήρε η δασκάλα στην πισίνα. Εμείς παρακολουθούσαμε στον έξω χώρο, στα 3 μέτρα δηλαδή από την πισίνα. Το μάθημα έγινε με ένα ακόμα αγοράκι, 4,5 ετών, που ήδη πάει κολυμβητήριο 1 χρόνο και είναι εξοικειωμένο. Η μικρή ξεκίνησε το ψιλοκλάμα και τα θέλω τη μαμά, εγώ της ρλεγα ότι είμαι εδώ μαζί της και η δασκάλα την έβαλε σχετικά εύκολα μέσα στο νερό. Της έδωσε κάτι παιχνίδια να παίξει και κατάφερε να την κάνει μια γύρα την πισίνα αγκαλιά, η μικρή δυσανασχετούσε και τελικά η δασκάλα την άφησε να παίζει στη γωνία και εκπαίδευε το άλλο παιδάκι και που και που ερχόταν να την ψιλοπαρακινήσει αλλά μπαααα. Κατάφερε ωστόσο και έκατσε μέσα όλο το 45λεπτο, πότε ψιλοκλαίγοντας, πότε παίζοντας, η δασκάλα στην ψύχρα γενικά, έκανε μια ακόμα απόπειρα προς το τέλος να την κάνει μια γύρα αγκαλιά ανάσκελα όπου εκεί η μικρή άρχισε πλέον να με φωνάζει απελπισμένα και την άφησε να παίξει με το άλλο παιδάκι για λίγο μέχρι να κλείσει το 45λεπτο. Στο τέλος μας είπε ότι δεν πήγε και πολύ καλά (οκ το καταλάβαμε) αλλά είναι λογικό γιατί δεν έχει κάνει baby swimming να εξοικειωθεί, αλλά να δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία με ένα δοκιμαστικο μάθημα γιατί υπάρχουν και παιδια που δε μπαίνουν καν στην πισίνα στο πρώτο μάθημα. Μας προέτρεψε είσης την άλλη φορά να μην της πολυμιλάμε και να την ενθαρρύνουμε απ' εξω γιατί πρέπει να ακούει μόνο τη δασκάλα της... η οποία παρεμπιπτόντως οριακά ασχολήθηκε μαζί της. Δε θέλω να τα ρίξω στην ομολογουμένως ψυχρούλα δασκάλα καθώς δεν ξέρω με ποιά μέθοδο γίνονται τα μαθήματα αλλά δεν ξέρω πως θα καταφέρω να την πείσω να ξαναπάμε. Από την ώρα δε που φύγαμε απο το κολυμβητήριο έχει κολλήσει κυριολεκτικά πάνω μου από ανασφάλεια και θέλει αγκαλιά πολύ συχνότερα από τα συνηθισμένα. Έκλεισα για το άλλο Σάββατο. Καμιά ιδέα να την πείσω να πάμε; Να επιδίωκα να κάνει με άλλη δασκάλα ή είναι η υπερβολή της άσχετης μάνας που θεωρεί ότι οι δασκάλες φταίνε για όλα; 

Κορίτσι όλα τα παιδάκια κλαίνε τις πρώτες φορές! Και μπορεί μετά να της αρέσει και μετά να κλαίει πάλι . Το έχω δει σε όλα τα παιδάκια στην πισίνα , όλων των ηλικιών. έτσι κάνουν οι δασκάλες. Τα αφήνουν να παίζουν στη γωνία με παιχνιδάκια και κάνουν απόπειρες στο ενδιάμεσο. Υπάρχουν κάποια παιδάκια που δεν σταμάτησαν ποτέ να κλαίνε , αλλά είναι ελάχιστα. Τα υπόλοιπα , μετά από 3-4-5-6 μαθήματα την καταβρίσκουν. Η ενθάρρυνση παίζει σημαντικό ρόλο. Χειροκροτήματα όταν καταφέρνει κάτι, της λες μετά το μάθημα τί ωραία που κολύμπησε και πόσο καλή είναι, το αυτοκόλλητο που δίνει η δασκάλα (αν δίνει), σημαντικό κίνητρο επίσης. Θα βρεις τί πιάνει και θα δεις που κάποια στιγμή θα ανυπομονεί. Αλίμονο αν σταματούσαμε τα παιδάκια από οποιαδήποτε δραστηριότητα , επειδή έκλαιγαν την πρώτη φορά.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ θα έλεγα να κάνετε μερικές απόπειρες ακόμα και να ακολουθήσετε τις συμβουλές της δασκάλας, παραλληλα να ζητήσετε από τη δασκάλα κατ εξαιρεσιν αν μπορει να είναι λίγο πιο τρυφερή μαζί της. Μια άλλη λυση ειναι να μπείτε παρεα, συζητήστε το κι αυτό. Κι αν δεν μια δυο ε σταματάτε, δε τρέχει κάτι. Είναι πολυ μικρή ακόμα... 

 

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ θα έλεγα να κάνετε μια δυο προσπάθειες ακόμη. Πολλά παιδάκια νιώθουν άβολα και κλαίνε όταν ξεκινούν κάτι καινούργιο κι ας το περίμεναν με ενθουσιασμό. Κι εγώ ξέρω ότι αυτό είναι το στυλ των δασκάλων και λογικό. Προ πανδημίας μπορεί να είχαν πολλά παιδιά, δε γίνεται να ασχοληθούν προσωπικά με το καθένα. Συνήθως γίνεται αυτό που λες αν δε θέλουν τα παιδιά, παίζουν στην άκρη μόνα και κάνουν προσπάθειες να τα εμπλέξουν στις δραστηριότητες. Αν η μικρή παρόλες τις προσπάθειες δε θέλει, δεν έγινε και τίποτα. Ξαναδοκιμάζετε αργότερα.

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ πολύ όλες! Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ιδέα για το πώς προσεγγίζονται τα παιδιά από τους προπονητές σε αυτή την ηλικία και χαίρομαι που γενικά αυτό που περιέγραψα ισχύει παντού, απλώς επειδή τα παιδάκια ήταν μόνο δύο είχα την αίσθηση ότι θα μπορούσε να ασχοληθεί περισσότερο με πιο γλυκιά προσέγγιση. Και ο άντρας μου την ίδια γνώμη είχε αν και μου επισήμανε ότι στον αθλητισμό υπάρχει αυστηρότερο πλαίσιο και όχι χαιδέματα και κανακέματα. Η δασκάλα από την άλλη μου είπε κάποια στγμή που η μικρή καθόταν στη γωνία και έπαιζε μόνη ότι αν τα παιδάκια ήταν περισσότερα θα την έβγαζε από την πισίνα. Τέλοσπάντων θα κάνω μια απόπειρα το άλλο Σάββατο και αν δεν κάτσει από Σεπτέμβρη πάλι. Ελπίζω μόνο να καταφέρω να την πάω. Η ίδια δηλώνει ότι θα μπει μόνο αν μπω και εγώ και την έχω αγκαλια. Ότι να' ναι! :)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

16 hours ago, Anna3011 said:

Σας ευχαριστώ πολύ όλες! Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ιδέα για το πώς προσεγγίζονται τα παιδιά από τους προπονητές σε αυτή την ηλικία και χαίρομαι που γενικά αυτό που περιέγραψα ισχύει παντού, απλώς επειδή τα παιδάκια ήταν μόνο δύο είχα την αίσθηση ότι θα μπορούσε να ασχοληθεί περισσότερο με πιο γλυκιά προσέγγιση. Και ο άντρας μου την ίδια γνώμη είχε αν και μου επισήμανε ότι στον αθλητισμό υπάρχει αυστηρότερο πλαίσιο και όχι χαιδέματα και κανακέματα. Η δασκάλα από την άλλη μου είπε κάποια στγμή που η μικρή καθόταν στη γωνία και έπαιζε μόνη ότι αν τα παιδάκια ήταν περισσότερα θα την έβγαζε από την πισίνα. Τέλοσπάντων θα κάνω μια απόπειρα το άλλο Σάββατο και αν δεν κάτσει από Σεπτέμβρη πάλι. Ελπίζω μόνο να καταφέρω να την πάω. Η ίδια δηλώνει ότι θα μπει μόνο αν μπω και εγώ και την έχω αγκαλια. Ότι να' ναι! :)

Αυτό που περιγράφεις σχεδόν όλα τα παιδιά το περνούν, θέλει υπομονή και καθόλου πίεση και σιγά σιγά θα θέλει να μπαίνει.

Εμένα ο γιος μου πηγαίνει από ενός έτους, πρόπερσι λοιπόν ενώ έκανε μάθημα και ζητούσε (οκ επίμονα) από τον προπονητή να μην το αφήσει γιατί θα πάει στον πάτο ο προπονητής του είπε πως αν το ξαναπεί θα τον αφήσει....ε αυτό ήταν!!!! μετά από τόσα χρόνια πισίνας πηγαίναμε το παιδί έκλαιγε γοερά!!! δεν ήθελε ούτε να την βλέπει την πισινα, όταν ο υπεύθυνος του μίλησε και τον ρώτησε τι συνέβη το παιδί του είπε πως ο άλλος προπονητής τον τρόμαξε με αυτό που είπε, πέρασαν σχεδόν πέντε προπονήσεις που το παιδί πήγαινε χωρίς να κάνει προπόνηση άλλοτε έμπαινε και  έπαιζε μόνο  άλλοτε δεν έμπαινε καν, μέχρι που σταμάτησε να έρχεται ο άλλος προπονητής, τότε μόνο ξεκίνησε να προπονείται κανονικά! Κοίτα να δεις τι συνέβη με έναν λάθος χειρισμό προπονητή μετά από 3 χρόνια στην πισίνα!! Οι υπόλοιποι προπονητές έδειξαν υπομονή και πραγματικά πιστεύω πως εξ αιτίας τους θέλησε να μπει ξανά, αν δεν είχαν ασχοληθεί με αυτόν τον τρόπο δεν θα ήθελε ούτε από έξω να περνάει!!! Δεν τον πίεσαν ούτε μία στιγμή, μου έλεγαν πως κάποια στιγμή θα αποφασίσει μόνος του να μπει , να μην τον πιέζω και κυρίως μην σταματήσω να πηγαίνω, έτσι λοιπόν το ξεπέρασε! Φυσικά βοήθησε και που ο άλλος προπονητής δεν ήρθε ξανά!

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 5 λεπτά , kotsifikos είπε:

Αυτό που περιγράφεις σχεδόν όλα τα παιδιά το περνούν, θέλει υπομονή και καθόλου πίεση και σιγά σιγά θα θέλει να μπαίνει.

Εμένα ο γιος μου πηγαίνει από ενός έτους, πρόπερσι λοιπόν ενώ έκανε μάθημα και ζητούσε (οκ επίμονα) από τον προπονητή να μην το αφήσει γιατί θα πάει στον πάτο ο προπονητής του είπε πως αν το ξαναπεί θα τον αφήσει....ε αυτό ήταν!!!! μετά από τόσα χρόνια πισίνας πηγαίναμε το παιδί έκλαιγε γοερά!!! δεν ήθελε ούτε να την βλέπει την πισινα, όταν ο υπεύθυνος του μίλησε και τον ρώτησε τι συνέβη το παιδί του είπε πως ο άλλος προπονητής τον τρόμαξε με αυτό που είπε, πέρασαν σχεδόν πέντε προπονήσεις που το παιδί πήγαινε χωρίς να κάνει προπόνηση άλλοτε έμπαινε και  έπαιζε μόνο  άλλοτε δεν έμπαινε καν, μέχρι που σταμάτησε να έρχεται ο άλλος προπονητής, τότε μόνο ξεκίνησε να προπονείται κανονικά! Κοίτα να δεις τι συνέβη με έναν λάθος χειρισμό προπονητή μετά από 3 χρόνια στην πισίνα!! Οι υπόλοιποι προπονητές έδειξαν υπομονή και πραγματικά πιστεύω πως εξ αιτίας τους θέλησε να μπει ξανά, αν δεν είχαν ασχοληθεί με αυτόν τον τρόπο δεν θα ήθελε ούτε από έξω να περνάει!!! Δεν τον πίεσαν ούτε μία στιγμή, μου έλεγαν πως κάποια στιγμή θα αποφασίσει μόνος του να μπει , να μην τον πιέζω και κυρίως μην σταματήσω να πηγαίνω, έτσι λοιπόν το ξεπέρασε! Φυσικά βοήθησε και που ο άλλος προπονητής δεν ήρθε ξανά!

Πωπω το γλυκούλι φοβήθηκε πολύ. Κάκιστος χειρισμός του προπονητή... 

 

Και εγώ πιστεύω πως η μια φορά δεν είναι ενδεικτική αλλά χθες το βράδυ στεναχωρήθηκα γιατί εκεί που την έντυνα για ύπνο ξαφνικά και ενώ δεν το είχαμε καθόλου αναφέρει άρχισε να με παρακαλεί να μην ξαναπάμε κολυμβητήριο.  Δε θελει λέει να την ξαναπάρει αγκαλιά η δασκάλα αλλά μόνο η μαμά. Την κουβαλάει την κακή εμπειρία. Σκέφτομαι μήπως ξεκινήσουμε αργότερα και να μην πάμε το Σάββατο (ο άντρας μου συμφωνεί επίσης να μην την πιέσουμε)αλλά από την άλλη γιατί να μη δώσω μια ακόμα ευκαιρία;

Link to comment
Share on other sites

Να της μιλήσεις της δασκάλας. Μωρά είναι έλεος δηλαδή. Τι πάει να πει άμα ήταν κι αλλά θα το βγαζα από τη πισινα. Αμα είναι έτσι ξεκινανε το κολυμπι μόνο τα μουγκα. 

Δεν το χουνε μωρε μερικές είναι ατσουμπαλες. Κάποιες το κάνουν απλώς να το κάνουν Βαρίουνται δε βρισκόυν άλλη δουλειά κ τέτοια. Εσυ να κοιτάς τι συμφέρει το δικό σου το παιδι κι αν το ξαναδείς έτσι να το πας σε άλλο κολυμβητηριο... Η σε άλλο τμήμα αν εχουν

On 31/5/2021 at 9:50 ΠΜ, Anna3011 είπε:

Πωπω το γλυκούλι φοβήθηκε πολύ. Κάκιστος χειρισμός του προπονητή... 

 

Και εγώ πιστεύω πως η μια φορά δεν είναι ενδεικτική αλλά χθες το βράδυ στεναχωρήθηκα γιατί εκεί που την έντυνα για ύπνο ξαφνικά και ενώ δεν το είχαμε καθόλου αναφέρει άρχισε να με παρακαλεί να μην ξαναπάμε κολυμβητήριο.  Δε θελει λέει να την ξαναπάρει αγκαλιά η δασκάλα αλλά μόνο η μαμά. Την κουβαλάει την κακή εμπειρία. Σκέφτομαι μήπως ξεκινήσουμε αργότερα και να μην πάμε το Σάββατο (ο άντρας μου συμφωνεί επίσης να μην την πιέσουμε)αλλά από την άλλη γιατί να μη δώσω μια ακόμα ευκαιρία;

Ναι να δώσεις αλλά με τη θέλησή της όχι με το ζορι... Αμα αρχίζει κ τσιριζει ε δε θα τη βάλεις. Αυτό είναι πιεση... Αφήστε να περάσουν μερικές μέρες δείτε κ κανα βίντεο και βλέπετε. Απλώς γενικά έχετε κατά νου πως δεν επιλέγουμε εμείς γενικώς κι ας μας αρέσει το κολυμβητηριο πχ. Μετά μπορεί να κάνουν κάτι άλλο και ξανά δοκιμάζουμε το κολυμπι.. Αλλά όχι με πίεση.. 

Μπορείς πανυως να της πεις ότι αν μπεις στη πισινα μετά η δασκάλα θα σου δώσει καραμελα σαν επιβράβευση δηλαδή. Και να συνεννοηθείς και με εκείνη 

Η μετά θα πάμε για παγωτό τόσο καλή αθλήτρια που ήσουν. Κάπως ετσι

Link to comment
Share on other sites

Επειδή έχω περάσει από πολλά αθλήματα με τα παιδιά, υπάρχουν δύο κατηγορίες: κάνω πλάκα (και συνήθως δεν είναι σε μέρη που λειτουργεί αθλητικός σύλλογος, αλλά σε άλλου τύπου δομές ή έχουν σαφή περιγραφή σαν δραστηριότητα αναψυχής) και προπονήσεις (ακαδημίες κολύμβησης, ακαδημίες ποδοσφαίρου, τάξεις μπαλετου, σχολές πολεμικών τεχνών κλπ).

Ακόμη και για τρίχρονα, η προπόνηση δεν είναι συνήθως στο τόσο χαλαρό κλίμα της τάξης παιχνιδιού και δε μιλάς με παιδαγωγούς αλλά προπονητές. Που είναι εκεί για να διδάξουν βασική τεχνική, ακόμη και αν υπάρχει και παιχνίδι, και όχι για να χαλαρώσουν τα παιδιά και να περάσουν καλά. 

Μερικοί είναι απαράδεκτοι, και το έχω συναντήσει ειδικά σε μικτά τμήματα (πχ 3-6 ετών) και σε μπαλέτο και σε πολεμικές τέχνες, όπου ο προπονητής περιμένει την ίδια πειθαρχία που θα περίμενε και από αθλητή. Άλλοι το έχουν περισσότερο με τα παιδιά, αλλά και πάλι δεν υπάρχει το χαλαρό στυλ που θα βρει κανείς σε baby swimming ή σε μουσικοκινητική, και δεν υπάρχει και το 1-1. Είναι και το πώς να μπει το παιδί σε λογική κανόνων, στο να σέβεται τον προπονητή (πολύ περισσότερο από όσο ένα δάσκαλο στο σχολείο) και υποθέτουν ότι το παιδί θέλει να είναι εκεί, δεν προσπαθούν να το κανακέψουν. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει για μικρά παιδιά ένα διάλειμμα πιο ελεύθερο αλλά είναι στο τέλος, δεν ανακατεύεται με το "τώρα προπονούμαστε". Κάποιοι προπονητές είναι πιο ευγενικοί και προσιτοί, κάποιοι όχι και τόσο, αλλά γενικά δεν είναι νηπιαγωγοί, είναι είτε απόφοιτοι γυμναστικής ακαδημίας / σχολής χορού ή πρώην αθλητές.

Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Επειδή έχω περάσει από πολλά αθλήματα με τα παιδιά, υπάρχουν δύο κατηγορίες: κάνω πλάκα (και συνήθως δεν είναι σε μέρη που λειτουργεί αθλητικός σύλλογος, αλλά σε άλλου τύπου δομές ή έχουν σαφή περιγραφή σαν δραστηριότητα αναψυχής) και προπονήσεις (ακαδημίες κολύμβησης, ακαδημίες ποδοσφαίρου, τάξεις μπαλετου, σχολές πολεμικών τεχνών κλπ).

Ακόμη και για τρίχρονα, η προπόνηση δεν είναι συνήθως στο τόσο χαλαρό κλίμα της τάξης παιχνιδιού και δε μιλάς με παιδαγωγούς αλλά προπονητές. Που είναι εκεί για να διδάξουν βασική τεχνική, ακόμη και αν υπάρχει και παιχνίδι, και όχι για να χαλαρώσουν τα παιδιά και να περάσουν καλά. 

Μερικοί είναι απαράδεκτοι, και το έχω συναντήσει ειδικά σε μικτά τμήματα (πχ 3-6 ετών) και σε μπαλέτο και σε πολεμικές τέχνες, όπου ο προπονητής περιμένει την ίδια πειθαρχία που θα περίμενε και από αθλητή. Άλλοι το έχουν περισσότερο με τα παιδιά, αλλά και πάλι δεν υπάρχει το χαλαρό στυλ που θα βρει κανείς σε baby swimming ή σε μουσικοκινητική, και δεν υπάρχει και το 1-1. Είναι και το πώς να μπει το παιδί σε λογική κανόνων, στο να σέβεται τον προπονητή (πολύ περισσότερο από όσο ένα δάσκαλο στο σχολείο) και υποθέτουν ότι το παιδί θέλει να είναι εκεί, δεν προσπαθούν να το κανακέψουν. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει για μικρά παιδιά ένα διάλειμμα πιο ελεύθερο αλλά είναι στο τέλος, δεν ανακατεύεται με το "τώρα προπονούμαστε". Κάποιοι προπονητές είναι πιο ευγενικοί και προσιτοί, κάποιοι όχι και τόσο, αλλά γενικά δεν είναι νηπιαγωγοί, είναι είτε απόφοιτοι γυμναστικής ακαδημίας / σχολής χορού ή πρώην αθλητές.

Δεν έχω διαβάσει ολες τις αναρτήσεις αλλα ήθελα να σε ρωτήσω από καιρό.Εγω εχω γνωμη μονο για το κολυμβητηριο που πηγαίνει το παιδι όπου οι δασκαλες ξερουν πραγματικά πως να συμπεριφερθουν.θα μπορούσαν ως ολυμπιονίκες που ειναι και λόγω των στερησεων που εχουν υποστει να ειναι πολυ αυστηρές.Εχουν ομως απολυτη συναίσθηση του ποιον εχουν μπροστά τους.

Θα ήθελα τη γνώμη σου στο εξής.Επειδη στο παιδί αρέσει υπερβολικά το κολύμπι το συνεχίζουμε οπωσδηποτε.Και εχει κ πολλα οφελη σαν άθλημα. Μια φορα την εβδομάδα ομως γιατι δεν θέλω ούτε να πιεστεί ουτε να αποκλείσουμε κ απο αλλα πραγματα.

Θα ήθελα όμως να ξεκινήσει κ πολεμική τέχνη γιατι θεωρώ πολύ σημαντικό να ξερει να αμυνθεί σε περίπτωση ανάγκης.Εχουμε κ καλή σχολή στα 50 μετρα κ βολεύει.Ακουω ομως οτι κανουν προπονήσεις 3 φορες την εβδομάδα κ φρικάρω.Απο ποια ηλικια ξεκινούν κ ποσο συχνά πιστεύεις οτι πρεπει να πηγαίνουν?

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 27 λεπτά , μαγιοπουλας είπε:

Δεν έχω διαβάσει ολες τις αναρτήσεις αλλα ήθελα να σε ρωτήσω από καιρό.Εγω εχω γνωμη μονο για το κολυμβητηριο που πηγαίνει το παιδι όπου οι δασκαλες ξερουν πραγματικά πως να συμπεριφερθουν.θα μπορούσαν ως ολυμπιονίκες που ειναι και λόγω των στερησεων που εχουν υποστει να ειναι πολυ αυστηρές.Εχουν ομως απολυτη συναίσθηση του ποιον εχουν μπροστά τους.

Θα ήθελα τη γνώμη σου στο εξής.Επειδη στο παιδί αρέσει υπερβολικά το κολύμπι το συνεχίζουμε οπωσδηποτε.Και εχει κ πολλα οφελη σαν άθλημα. Μια φορα την εβδομάδα ομως γιατι δεν θέλω ούτε να πιεστεί ουτε να αποκλείσουμε κ απο αλλα πραγματα.

Θα ήθελα όμως να ξεκινήσει κ πολεμική τέχνη γιατι θεωρώ πολύ σημαντικό να ξερει να αμυνθεί σε περίπτωση ανάγκης.Εχουμε κ καλή σχολή στα 50 μετρα κ βολεύει.Ακουω ομως οτι κανουν προπονήσεις 3 φορες την εβδομάδα κ φρικάρω.Απο ποια ηλικια ξεκινούν κ ποσο συχνά πιστεύεις οτι πρεπει να πηγαίνουν?

 

Σε κανένα άθλημα δε γίνεται προπόνηση 1 φορά τη βδομάδα. Το 3 φορές, ίσως 2 αλλά 90λεπτα είναι το στάνταρ σε όλα. Μετά απλά θα μένει πίσω από τους συμμαθητές του και θα απογοητεύεται. Η κόρη μου που υπήρξε για χρόνια τεμπελούλα, προσπάθησε το 2 ώρες τη βδομάδα και μόνη της διαπίστωσε ότι δε γίνεται, πόσο μάλλον 1. Επέμενε μεν (ταε κβο ντο) αλλά ήταν κάτω από το μέσο όρο της τάξης, οριακά περνούσε ζώνες. 

Link to comment
Share on other sites

3 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Επειδή έχω περάσει από πολλά αθλήματα με τα παιδιά, υπάρχουν δύο κατηγορίες: κάνω πλάκα (και συνήθως δεν είναι σε μέρη που λειτουργεί αθλητικός σύλλογος, αλλά σε άλλου τύπου δομές ή έχουν σαφή περιγραφή σαν δραστηριότητα αναψυχής) και προπονήσεις (ακαδημίες κολύμβησης, ακαδημίες ποδοσφαίρου, τάξεις μπαλετου, σχολές πολεμικών τεχνών κλπ).

Ακόμη και για τρίχρονα, η προπόνηση δεν είναι συνήθως στο τόσο χαλαρό κλίμα της τάξης παιχνιδιού και δε μιλάς με παιδαγωγούς αλλά προπονητές. Που είναι εκεί για να διδάξουν βασική τεχνική, ακόμη και αν υπάρχει και παιχνίδι, και όχι για να χαλαρώσουν τα παιδιά και να περάσουν καλά. 

Μερικοί είναι απαράδεκτοι, και το έχω συναντήσει ειδικά σε μικτά τμήματα (πχ 3-6 ετών) και σε μπαλέτο και σε πολεμικές τέχνες, όπου ο προπονητής περιμένει την ίδια πειθαρχία που θα περίμενε και από αθλητή. Άλλοι το έχουν περισσότερο με τα παιδιά, αλλά και πάλι δεν υπάρχει το χαλαρό στυλ που θα βρει κανείς σε baby swimming ή σε μουσικοκινητική, και δεν υπάρχει και το 1-1. Είναι και το πώς να μπει το παιδί σε λογική κανόνων, στο να σέβεται τον προπονητή (πολύ περισσότερο από όσο ένα δάσκαλο στο σχολείο) και υποθέτουν ότι το παιδί θέλει να είναι εκεί, δεν προσπαθούν να το κανακέψουν. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει για μικρά παιδιά ένα διάλειμμα πιο ελεύθερο αλλά είναι στο τέλος, δεν ανακατεύεται με το "τώρα προπονούμαστε". Κάποιοι προπονητές είναι πιο ευγενικοί και προσιτοί, κάποιοι όχι και τόσο, αλλά γενικά δεν είναι νηπιαγωγοί, είναι είτε απόφοιτοι γυμναστικής ακαδημίας / σχολής χορού ή πρώην αθλητές.

Αυτό ακριβώς μου είπε ένας συνάδελφος στο γραφείο με παιδί Δημοτικού πια που έκανε για κάποια χρόνια κολύμπι. Γι αυτό σας ακούω εσάς τους έμπειρους! Νομίζω θα ακολουθήσω τη συμβουλή σας και αν δεν έχει καμία διάθεση να πάει από Σεπτέμβρη πάλι.

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 13 λεπτά , Anna3011 είπε:

Αυτό ακριβώς μου είπε ένας συνάδελφος στο γραφείο με παιδί Δημοτικού πια που έκανε για κάποια χρόνια κολύμπι. Γι αυτό σας ακούω εσάς τους έμπειρους! Νομίζω θα ακολουθήσω τη συμβουλή σας και αν δεν έχει καμία διάθεση να πάει από Σεπτέμβρη πάλι.

Μωρό είναι, σίγουρα δε θα χάσει κάτι αν περιμένει και 2 και 3 μήνες, μην πω και 2 και 3 χρόνια ;) 

Link to comment
Share on other sites

13 minutes ago, Anna3011 said:

Αυτό ακριβώς μου είπε ένας συνάδελφος στο γραφείο με παιδί Δημοτικού πια που έκανε για κάποια χρόνια κολύμπι. Γι αυτό σας ακούω εσάς τους έμπειρους! Νομίζω θα ακολουθήσω τη συμβουλή σας και αν δεν έχει καμία διάθεση να πάει από Σεπτέμβρη πάλι.

Εγώ θα σου έλεγα να ακούσεις τη δασκάλα. Εδώ άλλη δεν αντέχει να κλαίει το παιδί της, για άλλη είναι αδιάφορο το αν θα κάνει κολύμπι, άλλη έβγαλε άχρηστη τη δασκάλα επειδή έκλαψε το παιδί.. Αν όποτε έκλαιγαν τα νήπια σταματούσαμε ό,τι κάνουν, ούτε σχολείο θα πήγαιναν, ούτε καμία δραστηριότητα θα έκαναν, μόνο θα έπαιζαν και θα έβλεπαν βίντεο. 

Πες στη δασκάλα τους προβληματισμούς σου και θα σου πει. Τόσα παιδιά έχει δει. 

Link to comment
Share on other sites

3 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Είναι και το πώς να μπει το παιδί σε λογική κανόνων, στο να σέβεται τον προπονητή (πολύ περισσότερο από όσο ένα δάσκαλο στο σχολείο) και υποθέτουν ότι το παιδί θέλει να είναι εκεί, δεν προσπαθούν να το κανακέψουν.

Το σπίτι μου στην Αθήνα είναι απέναντι από γηπεδάκι που έκανε προπόνηση ένας τοπικός σύλλογος μπάσκετ. Όταν πήγαινα τα σ/κ της πρώτης δεύτερης χρονιάς μετά το σχολείο που υπέφερα συχνά στην τάξη, άκουγα τις φωνές των προπονητών κ πραγματικά εκπλησσόμουν από το πώς φωνάζουν στα παιδιά. Όχι ότι το ζήλεψα γθα να φωνάζαμε έτσι στα σχολεία, αλλά κου έκανε εντύπωση πώς το δέχονται, εμείς αν ξεφύγουμε κ ανεβάσουμε τόνους από απώλεια ελέγχου, ή αντιδρουν ή εκρήγνυται ηφαίστειο εκτός αν αγριευτούν από καμία πολύ βαριά αντρική φωνή. Αλλά προφανώς αυτό το προαιρετικό παίζει ρολο, στο σχολείο δεν μπορείς να πιέσεις έτσι. Όμως είναι ένας τρόπος που δν μ αρεεει κ με κρατάει κ λίγο επιφυλακτική για οποίο άθλημα στείλουμε τον μικρό. 

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...