Merendoula

Καταλαβαίνω τη δική σου ανησυχία, αλλά η ίδια πως το έχει παρει; αν βλέπει εσένα αναστατη δεν θα το δεχτεί καλα και η ίδια. Νομίζω από την αντίδραση της μικρής πρέπει να κρίνεις πως θα συνεχίσεις. Είχα συμμαθήτριες που έμοιαζαν πιο 'γυναίκες ' και δεν ειχαν κανενα θεμα, ειχα αλλες που το έκρυβαν κ έκλαιγαν.

Καλημέρα! Σήμερα μ έπιασε ένα παράπονο γιατί θα μαζεύαμε βαλίτσες κανονικά να πάμε στη θάλασσα με τα παιδιά μας.. είχα κάνει όνειρα να περάσουμε όμορφα οικογενειακά. Το χρειαζόμασταν πολύ με τους ρυθμούς που δουλεύουμε. Ο μεγάλος μου το περίμενε ο καημένος.. κρίμα.

Γεια σας! @mama16 Ευχαριστώ πολύ. Νομίζω περιμένεις δεύτερο παιδακι; με το καλό!! @Mama_Anesti_ θυμάμαι νομίζω κάπου είχες πει την ιστορία αυτή.. όντως για τα μωρά είναι δύσκολο. Τις 2 3 τελευταίες ημέρες βρήκαμε λίγο ένα ρυθμό κ είναι ήρεμος ο μικρός μου. Του δώσαμε και μπιμπερό πρώτη φορά κ ενθουσιάστηκε, οπότε τον βάζω δίπλα μου, πίνει το γάλα του κ είναι χαρούμενος! Ο μεγάλος φροντίζει να μαζεύει τα πράγματα για να μπορώ να μετακινουμαι όσο μπορώ μέσα στο σπίτι για τα βασικά. Τελικά όντως τα παιδιά μας μας εκπλήσσουν πολύ ευχάριστα με την προσαρμοστικότητα τους. Συνεχίζει να μου φαίνεται βουνό ο χρόνος παραμονής στο κρεβάτι, αλλά η καθημερινότητα είναι ελαφρά πιο εύκολη από οτι τις πρώτες μέρες. Το μικρακι μου προσαρμόζεται στον παιδικό σιγά σιγά. Πάει καλύτερα κάθε μέρα κ με κάνει χαρούμενη! Επίσης είδα ότι ο περισσοτερος κόσμος ευαισθητοποιείται και βοηθάει σε τέτοιες στιγμές. Λίγο, πολύ, γνωστοί και άγνωστοι. Να είμαστε όλοι καλά και να έχουμε υγεία! @Macgyver μισά μισά τα κέρδη!

Συγχαρητήρια για τη δράση σας! Τα δικά μου παιδιά είναι πολύ μικρά, αλλά θα προωθήσω τη σελίδα σας.

Καλημέρα @Macgyver ! Ευχαριστώ και πάλι για την απάντηση σου. Με το σταθμό βρήκαμε μια φόρμουλα για προσαρμογή και ελπίζω να δουλέψει. Πήγε σήμερα, δεν ξέρω αν λόγω Πάσχα κάνει πισωγύρισμα, αλλά θα πάει, δεν έχουμε άλλη επιλογή και θα του κάνει και καλό. Είναι κ ο μεγάλος μου γιος εκεί, θα πηγαινοέρχονται μαζί. Για το καροτσάκι, ευτυχώς που είχα τόσα χρόνια τα μωρουδιακα καρότσια κ έχω ένα δύο δρομολόγια που ίσως να είναι εφικτό να γίνουν! Βέβαια, άλλο να ανεβάζεις 20 κιλά μωρο+ καροτσι σε πεζοδρόμιο 30 ποντων και άλλο εμενα με το καροτσι. Θα το βρούμε! Παίξε τζόκερ για την εγκυμοσύνη, γιατί μάντεψε! Είχα κ 2 εγκυμοσύνες στα νοσοκομεία με σπάνιο πρόβλημα. Στην πρώτη όμως είχα να φροντίσω μόνο τον εαυτό μου και στη δεύτερη ο γιος μου ήταν σε ηλικία που καταλάβαινε, δεν ήθελε θηλασμό, μιλούσε, ήταν αλλιως. Τώρα είναι διαφορετικές οι συνθήκες. Νομίζω τώρα που σας τα είπα και μιλήσαμε μου φαίνονται λιιιιιγο πιο εύκολα. Λίγο, αλλά κάτι είναι κ αυτό! Κ ψυχολογικα νιωθω καπως πιο απελευθερωμένη. Σας ευχαριστώ!

Καλησπέρα. Σας ευχαριστώ για τις ευχές σας και τις απαντήσεις σας. @Macgyver μάλλον θα μιλήσω με κάποιον ψυχολόγο πιο πολύ για να διαχειριστώ εγώ το ότι δεν ειμαι αυτή που θα φροντίζει τα παιδιά, παρά από την πλευρά των παιδιών. Αυτά στεναχωρηθηκαν μεν αλλά δείχνουν και μια κατανόηση πλέον. Η ειρωνεία είναι ότι το είχα γράψει το μικρό παιδικό γιατί δουλεύω, θα ξεκινούσε αυτή τη βδομάδα και δεν πρόλαβα να κάνω προσαρμογή! Πρέπει να βρω άτομο να κάνει προσαρμογή για μένα, γιατί ο άντρας μου δουλεύει επίσης και δεν μπορεί να πάρει άδεια στη συγκεκριμένη φάση. @ΑΡΓΚ λυπάμαι που είσαι και εσύ ένα ακόμη θύμα τροχαίου και πολύ κρίμα που δεν ξεπέρασες τελείως τα τραύματα σου. Στη δική μου περίπτωση δεν έφταιγα καθόλου, ήμουν σε όλα νόμιμη και δυστυχώς η μόνη που την πλήρωσα. Είχες παιδιά όταν το επαθες; Νταντά είχαμε και τη σταματήσαμε για να πάει παιδικό, πρόλαβε βρήκε δουλειά και τώρα θα βρούμε άλλη οπωσδήποτε, για να καλυφθούν οι ώρες της ημέρας. Είναι που χρειάζομαι κ εγώ άτομο μαζί μου όλη μέρα ούτως ή άλλως. Οι γονείς μας μένουν πολύ μακρυά και είναι εργαζόμενοι, περιοδικά θα έρχονται όμως να καλυφθούν οι μήνες με κάποιον τρόπο. Ελπίζω να έρθουν όπως τα λες και σε μερικές εβδομάδες να μου φαίνεται ευκολότερο όλο αυτό. Αναπηρικό καροτσάκι πηρα ήδη. Η Αθήνα όμως είναι τρομερά αφιλόξενη σε καροτσάκια. @ninaki80 έχεις δίκιο, το ξέρω, αυτό προσπαθώ να δουλέψω μέσα μου, αλλά μάλλον είναι κάπως νωρίς και δεν έχω συμφιλιωθεί - αν μπορεί να γίνει κάτι τετοιο- με την καινούρια μου οριζοντια θεση μέσα στο σπιτι! Με το μεγάλο μου 4ων ετων είδαμε κ μια κωμωδία κ γελούσα και πιο έντονα να το κάνω πιο αστείο και του άρεσε πολύ που κάτσαμε μαζί Σαββατόβραδο να δούμε ταινία. Φέρνουμε δίπλα μου βιβλία κλπ, αλλά ακόμη στεναχωριέμαι. Ειναι 2 ανθρωπακια που εξαρτώνται απο μενα και εγω δεν μπορω να κανω αυτα που πρεπει.. Πέρισυ που είχα γεννήσει και είχε αναλάβει τη φροντίδα του μεγάλου μου ο μπαμπάς, κατέληξε να θέλει μόνο τον μπαμπά από ένα σημείο και μετά και να μου το δείχνει έντονα, σαν να είχε νευριάσει μαζί μου που δεν τον φροντιζα εγώ, ενώ δεν είχαμε ζήλιες με το μωρό. Φοβάμαι μην ξαναγινει αυτο και φετος.

Γεια σας. Έχω 2 αγοράκια τα οποία μέχρι πριν λίγες ημέρες μεγαλωναμε χωρίς βοήθεια, δεν έχουν μάθει δηλαδή με παππούδες ή αλλους μέσα στο σπίτι. Δυστυχώς μετά από τροχαίο που είχα στην αρχή της εβδομάδας, ειμαι καθηλωμένη στο κρεβάτι για πολλούς μήνες ακόμη. Είναι αδύνατο να εξυπηρετήσω τον εαυτό μου, πόσο μάλλον το 13 μηνών μωρό μου που περπατάει και πάει όπου απαγορεύεται μόνο.. Δεν μπορώ να τα πάρω αγκαλιά, δεν μπορώ να θηλάζω το μωρό γιατί είναι μεγάλο κ έχω γύψο, δεν μπορώ να παίξω ευκολα, ο μεγάλος μου με 'φροντίζει' ο καημένος κ κάθε φορά κλαίω.. δεν το αντέχω.. Δε με νοιάζει η υγεία μου, καλά θα γίνω σιγά σιγά, αλλά τα παιδάκια μου τι ; Αυτά δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει περιμένετε λίγους μήνες.. χτες το άφησαν νηστικό το μωρό. Δεν έχω μυαλό να δίνω συνεχως εντολές για τα αυτονόητα, ούτε μπορώ να μαγειρέψω βέβαια, ούτε να δω αν έχει μείνει φαγάκι να φάει. Ο κόσμος λέει μόνο υπομονή τυχερή είσαι που δεν έπαθες τίποτα πιο σοβαρό. Δεν καταλαβαίνει όμως την ψυχολογία μιας μάνας που δεν μπορεί να κάνει τα καθημερινά και αυτονόητα για τα παιδιά της.. Τους λέω να σας δέσω σ ένα κρεβάτι και να παρακαλάνε τα παιδιά σας για αγκαλιά, φαΐ, βόλτα, παιχνιδι και να σας δω μετά.. Έχουν στεναχωρηθεί πολύ και τα παιδιά και γίνομαι χειρότερα.. Έχει περάσει καμία το ιδιο; Πώς βρήκε παρηγοριά; Πότε θα σταματήσει να πονάει ψυχολογικά τοσο; τα λέω και κλαίω πάλι..

Θα συμφωνήσω για Μαρμαρι. Ειχα παει 8 μηνών εγκυος κ εγώ. Έχει πλοία όλη μέρα και αν θες από Χαλκίδα πάλι προλαβαίνεις.

Από πότε συμβαίνει αυτο; Τι τρώει το παιδί τελικά; υποθέτω οχι στέρεες ακόμη. δεν πειναει; δεν κλαίει για φαί; το τσάι είναι διατροφικά τελείως αδιάφορο. Πρέπει να το δει παιδίατρος.

Δεν ξέρω, ειλικρινά, ίσως! Μόνο όταν κοιμόταν έπεφτε στο πλάι και μπρος. Αλλά δεν έχει νόημα πια γιατί μεγάλωσε, είναι ενός έτους κ δεν έχουμε τέτοιο θεμα! Ευχαριστώ πάντως.

Δεν ξέρω αν οδηγείς κ εσύ, αλλά τελικά η θέση αυτή με διευκόλυνε πολύ όταν έπαιρνα μόνη το αυτοκίνητο με το/τα παιδι/α. Έιχα το μωράκι δίπλα, το προσεχα κ οταν ας πουμε του επεφτε το κεφαλακι στο πλάι το ισιωνα πχ. Εγώ βέβαια μιλάω για μικρές αποστάσεις με μικρές ταχύτητες. Αν θες ταξίδι, εννοείται και τα 2 παιδια πίσω κ εσύ μπροστά! Αν κλάψει σταματάς σε παρκιν στην εθνική και το φροντίζεις. Έβαζα κ το μεγάλο να μου λέει ποτέ ξυπνάει το μωρό ή ποτέ του πέφτει το κεφαλάκι.

Κ εμενα πέρισυ που δεν χωρούσαν 2 καθίσματα πίσω, έβαλα το 'αυγο ' με το νεογεννητο μπροστά ανάποδα με απενεργοποιημένο αεροσακο, πράγμα το οποίο επιτρέπεται και θεωρείται ασφαλές, και άφησα το 3χρονο πίσω. Τώρα εσύ απ ότι κατάλαβα θες να είσαι πίσω με το νεογεννητο; Εγώ ο,τι ήθελε το νεογεννητο το έκανα πιο εύκολα από το πίσω κάθισμα περνώντας τα χέρια μου ανάμεσα στα μπροστινά καθίσματα. Αν κ δεν θέλησε ποτέ κάτι γιατί μόλις έμπαινε μέσα κοιμόταν.

Κ εγώ οτιδήποτε πάνω από 120τμ το θεωρώ τεράστιο κ αχρείαστο για μια μέση οικογένεια με 4 ή 5 μέλη. Εκτός αν εργάζεστε μέσα σε αυτο και χρειάζεστε ατελιέ, χώρο υποδοχης και έκθεσης, μηχανήματα κλπ. Αλλιώς μια εργαζόμενη μητερα με 2 3 παιδιά απλώς θα τα παίξει. Τα 300τμ που αναφέρονται παραπάνω ομολογώ ότι μου προκάλεσαν ίλιγγο! Χαχαχα! Εμεις ζουμε σε 70 μολις τετραγωνικα και ζοριζομαστε πολυ. Ούτε αυτο ειναι καλο και ναι, μόνιμα ακατάστατο είναι. Τον ασυμμάζευτο έχει! Ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο τα επόμενα χρόνια.. Επισης ειμαι απο αυτούς που νιωθουν ανασφαλεια σε μονοκατοικια. Εχω συνηθισει το διαμερισμα και το προτιμω. Δεν νιώθω καλά όταν είμαι στο ύψος του δρόμου.. Θέλω ψηλά!

Αργκ μου διακρίνω μια γυναίκα συνειδητοποιημένη γι αυτό που της συμβαίνει ηδη και γι αυτο που προκειται να της συμβει. Ο άντρας σου προσπαθει να αποποιηθεί την ευθύνη του στην αποφαση να μεταναστεύσει. Προσπαθει να αποσπασει ενα δικο σου 'πήγαινε ' μέσω της συνεχόμενης μουρμούρας για να έχει να λέει ότι κ εσύ συμφωνησες οπότε μη ζητάς τα ρέστα αύριο μεθαύριο. Οι ευθυνοφοβοι άνθρωποι αυτο κανουν. Δεν καταλαβαινω τι εννοεις οταν λες οτι τον παρηγορεις για τη σχεση του! Τι κάνεις δηλαδη; ή μάλλον, αυτός τι κανει; κλαίει για το χαμένο του ερωτα; δεν ρωτάω για κουτσομπολιό, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω την ψυχολογία του και το λόγο για τον οποίο ψάχνει παρηγοριά σε σένα! Κ εσύ τη δίνεις!;!; Οι περισσότερες νομίζω θα του είχαμε βγάλει τα μάτια..! Μάλλον είσαι πολύ συνειδητοποιημένη κ αποφασισμένη. Και καλά κάνεις. Έχει τελειώσει, πολυ δύσκολα θα αποκατασταθεί η σχέση όπως τα λες. Δε θα σου πω λυπάμαι, γιατί ένα διαζύγιο δεν είναι για λύπηση. Θα σου ευχηθω κουράγιο και καλή δύναμη στο μεγάλωμα των παιδιών σου. Τα παιδιά έχουν καταλαβει; Γνωριζουν; Πώς το έχουν παρει;

Καλησπέρα! Είδαμε τον Έμπορο της Βενετίας στο γυάλινο μουσικό θέατρο και είναι υπέροχο! Δεν είναι διαδραστικό, είναι ίσως και για λίγο μεγαλύτερα παιδάκια, αλλά κ το 3,5χρονο δικο μου μια χαρα την ειδε, οπως και πολλα αλλα συνομήλικα εκεί μέσα. Καλοδουλεμενη, προσεγμενη και πολυ ευχαριστη και για τους ενηλικες! Την ξαναβλέπω ευχαρίστως! Είχα πάει και στο γοργονα γοργονιτσα εξαιτίας μιας φίλης που μου έδωσε εισητηρια και ήθελα να φύγω τρέχοντας.. κακή επιλογή διαλόγων, αργή παράσταση, σκοτάδι, τα μικρα κοιμηθηκαν ή τρομαξαν, δεν εχω λογια..