Δύστροπη συμπεριφορα-Σοβαρό πρόβλημα

[Maria2266]

Καλησπέρα σε όλους.Η αδερφή μου έχει ενα κοριτσάκι 4μιση ετών,το οποίο θα πρέπει να το κρατήσω για ένα μήνα γιατί πρέπει να φύγει με τον άντρα της για ένα μηνα στο εξωτερικό,λόγω ενός προσωπικού προβλήματος.Το ζήτημα είναι το εξής.Το συγκεκριμένο παιδί είναι κατα την γνώμη μου κακομαθημένο.Χρειαζεται όλη την ώρα κάποιον πάνω από το κεφάλι του για να ασχολείται μαζί του,κι αν τολμήσεις να φύγεις για ένα λεπτό αρχίζει να κλαίει φωνάζοντας πως «κανένας δεν μου δίνει σημασία».Η αδερφή μου περιστρέφει όλη της την ζωή γύρω από το πώς θα κάνει το παιδί να μην κλάψει,με αποτέλεσμα να γίνεται πάντα αυτό που θέλει η μικρή.Οταν το παιδί παρεκτρέπεται ή φέρεται άσχημα,η μαμα του συνήθως ούτε καν γυρίζει το κεφάλι για να δει τι συμβαίνει.Να σημειώσω επίσης πως στην ζωή της μικρής δεν υπάρχει κανένα απολύτως προγραμμα,με αποτέλεσμα πολλές φορές να κοιμάται κατά τις 11-12 το βράδυ,μετά από πολυυυυ κλάμα.Το κοριτσάκι είναι πανέξυπνο,γιατί συνέχεια λέει πως δεν ασχολούμαστε μαζί του,πως την ξεχνάμε και πως δεν καταλαβαίνουμε αυτά που λέει,αρα πιστεύω πως η δυστροπία της δεν οφείλεται στην ηλικία αλλά στο γεγονός πως θέλει κάποιον όλη την ωρα πάνω από το κεφάλι της.Δεν έχει μάθει να παίζει μόνη της ούτε για δυο λεπτά,δεν μπορεί να δει ένα παιδικό στην τηλεόραση χωρίς κάποιον δίπλα,και θέλει γενικώς έναν προσωπικό μπάτλερ.Εγω όμως είμαι μόνη μου και δουλεύω και δεν έχω κανέναν άλλο να με

βοηθάει όσο θα κρατάω την μικρή.Τι μπορώ να κάνω για να περεσει ομαλά ο καιρός;Η μαμα της αρνείται ότι το παιδί είναι δύστροπο και ως εκ τουτου,μου απαγορεύει να την φωνάξω ή να της συνετίσω γενικώς.Ειμαι σε απόγνωση.Δεν έχω δικά μου παιδιά,και ίσως αυτά που εγώ θεωρώ τσαλίμια,να φαίνονται φυσιολογικά στις άλλες μαμάδες.Τι μου προτείνετε;

[Astrien]

Καλησπέρα Μαρία. Εγώ είμαι της άποψης πως εφόσον σου την εμπιστεύονται για ένα τοσο μεγάλο διάστημα θα πρέπει να έχεις την ευχέρεια να θέσεις τους δικούς σου κανόνες. Η συμπεριφορά ως προς τη μητέρα της δε σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνει αποδεκτή από εσένα. Εννοείται χωρίς φωνές και βιαιότητες, αλλά με συνέπεια και σταθερότητα. Γενικά στα παιδιά  της ηλικίας αυτής αρέσει να εχουν την προσοχή  στραμμένη πάνω τους, αλλά είναι σε θέση να καταλαβαίνουν ότι υπάρχουν κάποια όρια και κανόνες. Έχει ξαναμεινει μαζί σου;  εσείς τι σχέση εχετε; ξέρει ότι πρόκειται να μείνει μαζί σου; πώς της φαίνεται η προοπτική αυτη;

[ΑΡΓΚ]

Eπειδή κακά τετράχρονα δεν υπάρχουν, και επειδή έθεσες το θέμα του να της φωνάξεις, που είναι απαράδεκτο, θα έλεγα να κάνεις μία ξεκάθαρη κουβέντα με την αδερφή σου και να της πεις ότι έχεις μεγάλες επιφυλάξεις για το κατά πόσο μπορείς να αναλάβεις το ρόλο που θέλει. Πράγματι νομίζω ότι είναι αντικειμενικά δύσκολο για μία γυναίκα που δεν είναι μαμά να μείνει με ένα μικρό παιδί τόσο καιρό, και δεν είναι ντροπή να εξηγήσεις στην αδερφή σου ότι ναι μεν θες να εξυπηρετήσεις, αλλά δεν έχεις ιδέα πώς να ανταπεξέλθεις. Για οποιοδήποτε τετράχρονο, ο αποχωρισμός από τους γονείς για τόσο καιρό θα είναι πολύ δύσκολος, και ακόμη και το πιο ήρεμο παιδάκι θα συμπεριφερθεί πολύ πιο άσχημα απότο φυσιολογικό. Αν δεν υπάρχει εναλλάκτική, θα πρέπει να οπλιστείς με τεράστια υπομονή,και να είσαι προετοιμασμένη ότι λόγω ηλικίας και άγχους από τον αποχωρισμό, το να είναι αυτοκόλλητη με το παιδί, σχεδόν και στην τουαλέτα, θα είναι αναμενόμενο. 

[belleblue]

Δεν θα είναι εύκολη αυτή η συμβίωση, αλλά, 

Προτείνω

 από την πρώτη μέρα να θέσεις τους κανόνες πολύ ευγενικά με θετική επιβράβευση,πχ

είμαι τόσο χαρούμενη που είσαι εδώ μαζί μου και θα κάνω τα πάντα για να περάσεις καλά, αλλά θελω να σου πω ότι όπως σε κάθε σπίτι ο καθένας του αρέσει να κάνει τα πράγματα λίγο διαφορετικά, σε αυτό το σπίτι κάνω και εγώ κάποια πράγματα αλλιώς...πχ

σκέψου εδώ 3χ πράγματα που για σένα είναι τα πιο σημαντικά και απαράβατα τα οποία θα πρέπει να συνηθίσει. 

 

Τα πιο σημαντικά για σένα που θα βοηθήσουν να είσαι ήρεμη μαζί της.  ζύγισέ τα καλά, και δείξε της ξεκάθαρα ποιά. 

 

Όταν θες να την οριοθετήσεις να θυμηθεί να τα τηρεί, θα της το λες θετικά.  Θέλεις να πάμε μετά μαζί παιδική χαρά, και να σε κάνω κούνια και μετά να πάμε στη φίλη σου? 

(πρέπει να είναι της ΙΔΙΑΣ ημέρας η επιβράβευση, σε αυτές τις ηλικίες, όχι πιο μακρόχρονη)

αν θέλεις να πάμε παιδική χαρά, θα πρέπει να μαζέψουμε το δωμάτιο.  / θα πρέπει τα ρούχα σου/  διαλέξεις ...

 

Πρόσεξε πολύ στο θέμα του φαγητού γιατί αυτό είναι το πρώτο που ελέγχουν τα παιδιά όταν θέλουν να αισθανθούν ασφάλεια.

Θα της φτιάξεις2- 3 πράγματα και θα της πεις ποιό θέλει από τα τρία όπου οπωσδήποτε θα πρέπει να είναι πράγματα που ξέρει , και θα ρωτήσεις και τη μαμά

πως τα θέλει συνήθως.   εσύ μπορείς να τα φτιάξεις λίγο διαφορετικά, αλλά όχι να πιέσεις να τα φαει κάποιο όμως από τα τρία θα πρέπει να διαλέξει κάπως. 

Εάν στο θέμα του φαγητου δεν τα πάτε καλά, θα χάσεις τη μπάλα, και να ξέρεις ότι εκεί είναι που τα παιδιά αμέσως λύνονται και αισθάνονται ότι τα φροντίζεις και τα αγαπάς, όταν γεμίσει το στομαχάκι τους με κάτι που τους έχεις φτιάξει .Θα δείς ένα άλλο παιδί.

Φρόντισε λοιπόν να μάθεις ποιά είναι τα αγαπημένα της φαγητά ή αγαπημένα γιαούρτια, ή μπισκότα και φρόντισε να τα έχεις για να ξέρει ότι και εσύ θέλεις μεν τους κανόνες του σπιτιού σου να τηρούνται αλλά είσαι σύμμαχος και της προσφέρεις αυτά που την κάνουν χαρούμενη. 

 

Στο πως, δηαλδή το αν ειναι ευγενική όταν τα ζητάει, αν μετά βοηθάει στο μάζεμα, ή σε κάτι άλλο, αυτά είναι οριοθέτηση που με θετικό τρόπο μπορείς κανονικά να απαιτήσεις/περιμένεις, απλά πάντα με ειλικρινή τρόπο.  "εγώ σε αυτό το σπίτι δεν μπορώ να μην μου μιλάνε ωραία, παρακαλώ να μου μιλάς ωραία -"

ΑΝ ΜΙΑ Φορά ενδώσεις στην μη οριοθέτηση, δεν θα σε σεβαστεί. Μόνο αν από την αρχή δείξεις ότι σε σένα, στο σπίτι σου δεν περνάει μια κακή συμπεριφορά, μόνο τότε θα το δεχτεί ως  default. 

 

θα πεις από πριν πότε θα έχει επιπλέον εξτραδούρες, του στύλ παγωτό ή παιδότοπο ή τηλεόραση. αυτά είναι τα προνόμια που απολαμβάνουν τα παιδιά όταν έχουν ΄γινει όλες οι δουλειές , όχι πάντα, και ως κάτι ιδιαίτερο (εάν αυτή ειναι η φιλοσοφία σου). 

τα παιδιά έχουν μια χαρά την ικανότητα να προσαρμόζονται σε διαφορετικά σετ κανόνων, 

κακοποιητικό δεν είναι με την καμία αυτό που κάνεις, 

το σημαντικό είναι να οριοθετήσεις με θετικό τρόπο και αυτά που θα αφαιρείς να μην είναι οι βασικές της ανάγκες.

ποτέ δεν οριοθετούμε λέγοντας, πχ,

αν δεν κανεις αυτό δε θα χεις φαγητό, ή θα σου παρω το κουκλακι σου που αγαπας αμα δεμ ε ακούς. στα λέω αυτά επειδή όταν κάποιος δεν εχει παιδιά δεν ξεχωρίζει ίσως 

τις βασικές συναισθηματικές ανάγκες  από τις επιπλέον  πχ  θέλω τώρα το 15ο κουκλάκι, τσαντάκι μπαλάκι απο το περίπερο...   

το ίδιο είναι και με την αγάπη κ τα φιλιά κ την εγγύτητα και για αυτό είναι κακό πράγμα οι φωνές γιατί αντί να εξηγούν στο παιδί τι θέλεις, διακόπτουν την ιερή σχέση μεταξύ εξαρτώμενου και φροντιστή, με αποτέλεσμα το παιδί να μπλοκάρει στεναχωριέται αντί να μαθαίνει από αυτή την συνύπαρξη. 

 

 

[Sunshine8]

Σε αυτές τις περιπτώσεις συμφωνώ πως δεν υπάρχουν κακά παιδιά , αλλά οι γονείς τα έχουν μάθει να συμπεριφέρονται με συγκεκριμένο τρόπο. Το αποτέλεσμα βέβαια για σένα είναι το ίδιο. Σίγουρα θα είναι κάτι δύσκολο. Εσύ πέρα από τη δυσκολία του θέματος είναι κάτι που θέλεις να το κάνεις; Το ότι είμαστε συγγενείς με κάποιους ανθρωπους δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους εξυπηρετούμε σε πράγματα που μπορεί για κάποιους να είναι σχεδόν αδύνατα,πάντα υπάρχει η επιλογή να αρνηθείς. Με την αδερφή σου πως είναι η σχέση σου; Εκείνη έχει κάποια εναλλακτική; Γιατί πάντα υπάρχουν και οι έκτακτες ανάγκες που καταλαβαίνω πως αν ο άλλος εξαρταται από σένα μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο να αρνηθεις. Φαντάζομαι για να αναγκαστεί να σου ζητήσει κάτι τέτοιο θα υπάρχει σοβαρός λόγος.

[Macgyver]

13 ώρες πρίν, Maria2266 είπε:

Καλησπέρα σε όλους.Η αδερφή μου έχει ενα κοριτσάκι 4μιση ετών,το οποίο θα πρέπει να το κρατήσω για ένα μήνα γιατί πρέπει να φύγει με τον άντρα της για ένα μηνα στο εξωτερικό,λόγω ενός προσωπικού προβλήματος.Το ζήτημα είναι το εξής.Το συγκεκριμένο παιδί είναι κατα την γνώμη μου κακομαθημένο.Χρειαζεται όλη την ώρα κάποιον πάνω από το κεφάλι του για να ασχολείται μαζί του,κι αν τολμήσεις να φύγεις για ένα λεπτό αρχίζει να κλαίει φωνάζοντας πως «κανένας δεν μου δίνει σημασία».Η αδερφή μου περιστρέφει όλη της την ζωή γύρω από το πώς θα κάνει το παιδί να μην κλάψει,με αποτέλεσμα να γίνεται πάντα αυτό που θέλει η μικρή.Οταν το παιδί παρεκτρέπεται ή φέρεται άσχημα,η μαμα του συνήθως ούτε καν γυρίζει το κεφάλι για να δει τι συμβαίνει.Να σημειώσω επίσης πως στην ζωή της μικρής δεν υπάρχει κανένα απολύτως προγραμμα,με αποτέλεσμα πολλές φορές να κοιμάται κατά τις 11-12 το βράδυ,μετά από πολυυυυ κλάμα.Το κοριτσάκι είναι πανέξυπνο,γιατί συνέχεια λέει πως δεν ασχολούμαστε μαζί του,πως την ξεχνάμε και πως δεν καταλαβαίνουμε αυτά που λέει,αρα πιστεύω πως η δυστροπία της δεν οφείλεται στην ηλικία αλλά στο γεγονός πως θέλει κάποιον όλη την ωρα πάνω από το κεφάλι της.Δεν έχει μάθει να παίζει μόνη της ούτε για δυο λεπτά,δεν μπορεί να δει ένα παιδικό στην τηλεόραση χωρίς κάποιον δίπλα,και θέλει γενικώς έναν προσωπικό μπάτλερ.Εγω όμως είμαι μόνη μου και δουλεύω και δεν έχω κανέναν άλλο να με

βοηθάει όσο θα κρατάω την μικρή.Τι μπορώ να κάνω για να περεσει ομαλά ο καιρός;Η μαμα της αρνείται ότι το παιδί είναι δύστροπο και ως εκ τουτου,μου απαγορεύει να την φωνάξω ή να της συνετίσω γενικώς.Ειμαι σε απόγνωση.Δεν έχω δικά μου παιδιά,και ίσως αυτά που εγώ θεωρώ τσαλίμια,να φαίνονται φυσιολογικά στις άλλες μαμάδες.Τι μου προτείνετε;

Πρώτα από όλα τα παιδιά είναι πανέξυπνα . Δεν ξέρω τι προσωπικό πρόβλημα αναγκάζει το ζευγάρι να λείψει για ένα μήνα, αλλά σίγουρα ένα άγχος έχει περάσει πάνω στο παιδί . 

Δευτερον: ο αποχωρισμός από τους γονείς θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερο άγχος , ειδικά για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. 

Τριτον : αν ένα παιδί, οποιοδήποτε παιδί μένει με έναν και μόνο άνθρωπο , γίνεται εκ των πραγμάτων πιο συνεργάσιμο γιατί «δεν έχει άλλη αγκαλιά να στραφεί». 

Σαφως και θα βάλεις τα όρια του σπιτιού σου στο παιδάκι . 

Από ώρα έγερσης και ύπνου έως προγραμμα φαγητού . 

Οι φωνές δεν νομίζω ότι θα σου χρειαστούν καν. 

Ειλικρινά, όσο δύστροπο κι αν το θεωρείς, το παιδί χωρίς τους γονείς του είναι πολύ πιο συνεργάσιμο - ειδικά αν σε δει σταθερή και ήρεμη. 

Εξηγησε στην αδελφή σου ότι για να αναλάβεις το ρόλο , θα πρέπει να ακολουθούνται οι κανόνες του σπιτιού σου σε θέματα πειθαρχίας. Δεν θα αλλάξεις όλη σου τη ζωή για έναν μήνα ! Θα σου βγει σε υπερένταση και νεύρα ! 

 

 

[Maria2266]

Καλησπέρα και ευχαριστω για τις απαντήσεις σας.Καταρχας να διευκρινίσω πως όταν είπα ότι δεν με αφήνουν να «φωνάξω» στο παιδί,δεν εννοούσα πως είμαι επιθετική,φωνακλου και βίαιη απέναντι του,αλλά εννοούσα πως δεν με αφήνουν ούτε καν να της πω πχ «Αυτό που κανεις δεν είναι σωστό!»Το παν για τους γονείς της είναι το να μη την κάνουν να κλάψει.Επισης επειδή είμαι νέα σε ηλικία,η μικρή με βλέπει πιο πολύ ως παιχνίδι παρα ως θεία,και σε αυτό φταιει το γεγονός πως όταν είμαστε μαζί παίζουμε συνεχώς και δεν έχω κάτι άλλο να κάνω εκείνη την ώρα.Η μικρή έχει ξανά μείνει μαζί μου για λίγες μέρες,αλλά ήταν κυρίως το καλοκαίρι όπου εγώ είχα άδεια και μπορούσα να είμαι από πάνω της κάθε λεπτό.Τωρα που αλλάζει το προγραμμα,δεν ξέρω πως θα κυμανθούν οι ισορροπίες...δυστυχώς οι γονείς πρέπει να λείψουν υποχρεωτικά,όποτε θέλοντας και μη θα αναλάβω την ευθύνη.Ο μπαμπας της πάντως δεν της λειπει ιδιαίτερα,ούτε καν θέλει να του μιλάει στο τηλέφωνο όταν έχει να τον δει μέρες (Η αδερφή μου μένει Κρήτη και συχνά έρχεται με την μικρή Αθήνα για κάποιες μέρες,ενώ ο μπαμπας μένει πίσω γιατί δουλεύει).Πιο πολύ πιστεύω θα της λείψει η μαμα της και αυτό δεν ξέρω ποσο εύκολα θα το διαχειριστούμε.

[Maria2266]

Επίσης συναισθηματικούς εκβιασμούς του τύπου «αν δεν φας θα σου πάρω το παιχνίδι» δεν κάνω,όπως κάποιος προανέφερε :) Αντιθέτως την πάω πάντα με το καλό γιατί ξέρω πως αν πας κόντρα στα θέλω της έρχεται η καταστροφή του κόσμου.Η μαμα της είναι αυτή που κάνει τέτοιου είδους εκβιασμούς.Ωστοσο εννοειται πως οι εκβιασμοί αυτοί δεν πιάνουν,και μετα αρχίζουν τα «μαμα σταματα να μιλάς άλλο,δεν θέλω να σε ακούω να μιλάς!» και οι εκρήξεις θυμού. Παντως μαζί μου σίγουρα η συμβίωση δεν θα είναι εύκολη.Οι γονείς της δεν ασχολούνται μαζί της και δεν παίζουν σχεδον ποτέ με το παιδί.Καποτε,όταν της είπα ότι κουράστηκα να τρέχω και θέλω να σταματήσουμε να παίζουμε για λίγο,μου είπε «δεν θέλω να κανεις σαν τον μπαμπά μου».Θελω να πω πως με βλέπει σαν το παιχνίδι της επειδή ασχολούμαι πολύ μαζί της και εκστασιάζεται κάθε φορά που είναι μαζί μου.Μαλλον θα πρέπει να μαγειρεύω παίζοντας :Ρ

[elenip]

On 10/19/2019 at 12:04 AM, Maria2266 said:

Καλησπέρα σε όλους.Η αδερφή μου έχει ενα κοριτσάκι 4μιση ετών,το οποίο θα πρέπει να το κρατήσω για ένα μήνα γιατί πρέπει να φύγει με τον άντρα της για ένα μηνα στο εξωτερικό,λόγω ενός προσωπικού προβλήματος.Το ζήτημα είναι το εξής.Το συγκεκριμένο παιδί είναι κατα την γνώμη μου κακομαθημένο.Χρειαζεται όλη την ώρα κάποιον πάνω από το κεφάλι του για να ασχολείται μαζί του,κι αν τολμήσεις να φύγεις για ένα λεπτό αρχίζει να κλαίει φωνάζοντας πως «κανένας δεν μου δίνει σημασία».Η αδερφή μου περιστρέφει όλη της την ζωή γύρω από το πώς θα κάνει το παιδί να μην κλάψει,με αποτέλεσμα να γίνεται πάντα αυτό που θέλει η μικρή.Οταν το παιδί παρεκτρέπεται ή φέρεται άσχημα,η μαμα του συνήθως ούτε καν γυρίζει το κεφάλι για να δει τι συμβαίνει.Να σημειώσω επίσης πως στην ζωή της μικρής δεν υπάρχει κανένα απολύτως προγραμμα,με αποτέλεσμα πολλές φορές να κοιμάται κατά τις 11-12 το βράδυ,μετά από πολυυυυ κλάμα.Το κοριτσάκι είναι πανέξυπνο,γιατί συνέχεια λέει πως δεν ασχολούμαστε μαζί του,πως την ξεχνάμε και πως δεν καταλαβαίνουμε αυτά που λέει,αρα πιστεύω πως η δυστροπία της δεν οφείλεται στην ηλικία αλλά στο γεγονός πως θέλει κάποιον όλη την ωρα πάνω από το κεφάλι της.Δεν έχει μάθει να παίζει μόνη της ούτε για δυο λεπτά,δεν μπορεί να δει ένα παιδικό στην τηλεόραση χωρίς κάποιον δίπλα,και θέλει γενικώς έναν προσωπικό μπάτλερ.Εγω όμως είμαι μόνη μου και δουλεύω και δεν έχω κανέναν άλλο να με

βοηθάει όσο θα κρατάω την μικρή.Τι μπορώ να κάνω για να περεσει ομαλά ο καιρός;Η μαμα της αρνείται ότι το παιδί είναι δύστροπο και ως εκ τουτου,μου απαγορεύει να την φωνάξω ή να της συνετίσω γενικώς.Ειμαι σε απόγνωση.Δεν έχω δικά μου παιδιά,και ίσως αυτά που εγώ θεωρώ τσαλίμια,να φαίνονται φυσιολογικά στις άλλες μαμάδες.Τι μου προτείνετε;

 

Ή να κρατήσεις το παιδί βοηθώντας την αδερφή σου που θα πρέπει να λείψει για σοβαρό λόγο ή να μην το κρατήσεις λέγοντάς την πως δεν μπορείς.

Εσύ όταν λες να της φωνάξεις ή να την συνετίσεις γενικώς μπορείς λίγο να μου πεις πως το σκέφτεσαι??

 

Επίσης, μήπως να εστιάσεις λίγο στο γεγονός ότι το παιδί θα αποχωριστεί τους γονείς του για ένα μήνα από το να προβληματίζεσαι για το πως θα περάσεις χωρίς να βαρυγκομάς εσύ? Λέω εγώ τώρα?

Όταν εσύ δουλεύεις ποιος θα κρατάει την μικρή?

[erin0000]

On 19/10/2019 at 12:04 ΠΜ, Maria2266 είπε:

Τι μου προτείνετε;

 

Επειδή μιλάς για την (τετράχρονη) ανηψιά σου, θα σου πρότεινα ότι εάν δεν μπορείς να την αναλάβεις, να το πεις ευθέως. Γιατί το παιδάκι θα αποχωριστεί τους γονείς του για ένα μήνα,  θα νιώθει ανασφάλεια και στενοχώρια, να μην έχει και τη θεία να της φωνάζει ή να ανυπομονεί να την ξεφορτωθεί.

[Sunshine8]

Just now, elenip said:

 

Επίσης, μήπως να εστιάσεις λίγο στο γεγονός ότι το παιδί θα αποχωριστεί τους γονείς του για ένα μήνα από το να προβληματίζεσαι για το πως θα περάσεις χωρίς να βαρυγκομάς εσύ? 

Εγώ δεν νομίζω πως η κοπέλα "βαρυγκομα'. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να την απασχολεί το θέμα μιλάμε για έναν μήνα όχι 1-2 μέρες. Συμφωνώ με.την άποψη ότι τα παιδιά χωρίς γονείς είναι πιο συνεργάσιμα. Μήπως θα ηταν μια καλή ιδέα να την κρατήσεις για μια μέρα όσο είναι ακόμη εδώ η αδερφή σου για να κάνετε μια τύπου πρόβα πως θα είναι και για τις 2??

[Mary1976]

Τα παιδιά στη νηπιακή ηλικία σε κάθε άλλον εκτός από τους γονείς τους φαίνονται δύσκολα και κακομαθημένα. Έχει πολλές απαιτήσεις αυτή η ηλικία γιατί κατανοούν πράγματα αλλά όχι πλήρως.

Συμφωνώ με την elenip και την erin0000, αν θες όντως να βοηθήσεις την αδελφή σου τότε κράτα το παιδί χωρίς να σκέφτεσαι πώς να το συνετίσεις, «διορθώσεις» κτλ. Δεν είναι δική σου δουλειά να διαπαιδαγωγήσεις το παιδί, εξυπηρέτηση θα κάνεις. Αν δεν μπορείς πες όχι και πες τους να βρουν άλλη λύση. Το παιδί όπως σου είπαν και οι παραπάνω θα περάσει μια πολύ τραυματική εμπειρία, το τελευταίο πράγμα που έχει ανάγκη είναι να την αντιμετωπίσεις με αυστηρότητα. Το αντίθετο θα πρέπει να κάνεις, να της δείξεις πολύ αγάπη, να κάνεις τεράστια υπομονή, να την κακομάθεις και να περάσετε όσο το δυνατόν καλύτερα μαζί.

[elenip]

Just now, Sunshine8 said:

Εγώ δεν νομίζω πως η κοπέλα "βαρυγκομα'. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να την απασχολεί το θέμα μιλάμε για έναν μήνα όχι 1-2 μέρες. Συμφωνώ με.την άποψη ότι τα παιδιά χωρίς γονείς είναι πιο συνεργάσιμα. Μήπως θα ηταν μια καλή ιδέα να την κρατήσεις για μια μέρα όσο είναι ακόμη εδώ η αδερφή σου για να κάνετε μια τύπου πρόβα πως θα είναι και για τις 2??

 

Συγνώμη βρε κοπέλα μου, αλλά η κοπέλα λέει (αντιπαρέρχομαι αυτά του κακομαθημένου κλπ την γνώμη της μπορεί να την κρατήσει για τον ευατό της) ότι είναι ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ και δεν ξέρει τι να κάνει, και ότι δεν θα έχει βοήθεια για την μικρή. Δηλαδή όλες οι μητέρες που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους χωρίς καμία βοήθεια τι πρέπει να πούν?

Τώρα θα μου πεις δεν είναι δικό της παιδί δεν έχει καμία υποχρέωση, οπότε καλύτερα οι γονείς του παιδιού να βρουν άλλη εναλλακτική!

Εμένα όσες φορές μου "εμπιστευόντουσαν" την ανηψιά μου, πριν κάνω τα δικά μου παιδιά, είχα άγχος μην μου χτυπήσει, μήπως δεν φάει, μήπως δεν κοιμάται, τι τρόπους να βρίσκω να την απασχολώ, δεν σκεφτόμουν πως να συνετίσω το παιδί και ότι θα μου απαγόρευαν να της φωνάξω!!

 

[erin0000]

Just now, Mary1976 είπε:

Τα παιδιά στη νηπιακή ηλικία σε κάθε άλλον εκτός από τους γονείς τους φαίνονται δύσκολα και κακομαθημένα. Έχει πολλές απαιτήσεις αυτή η ηλικία γιατί κατανοούν πράγματα αλλά όχι πλήρως.

Συμφωνώ με την elenip και την erin0000, αν θες όντως να βοηθήσεις την αδελφή σου τότε κράτα το παιδί χωρίς να σκέφτεσαι πώς να το συνετίσεις, «διορθώσεις» κτλ. Δεν είναι δική σου δουλειά να διαπαιδαγωγήσεις το παιδί, εξυπηρέτηση θα κάνεις. Αν δεν μπορείς πες όχι και πες τους να βρουν άλλη λύση. Το παιδί όπως σου είπαν και οι παραπάνω θα περάσει μια πολύ τραυματική εμπειρία, το τελευταίο πράγμα που έχει ανάγκη είναι να την αντιμετωπίσεις με αυστηρότητα. Το αντίθετο θα πρέπει να κάνεις, να της δείξεις πολύ αγάπη, να κάνεις τεράστια υπομονή, να την κακομάθεις και να περάσετε όσο το δυνατόν καλύτερα μαζί.

 

Αυτό ακριβώς. Αγάπη και υπομονή και να την κακομάθεις ακόμα περισσότερο.

[Sunshine8]

Just now, elenip said:

 

Συγνώμη βρε κοπέλα μου, αλλά η κοπέλα λέει (αντιπαρέρχομαι αυτά του κακομαθημένου κλπ την γνώμη της μπορεί να την κρατήσει για τον ευατό της) ότι είναι ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ και δεν ξέρει τι να κάνει, και ότι δεν θα έχει βοήθεια για την μικρή. Δηλαδή όλες οι μητέρες που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους χωρίς καμία βοήθεια τι πρέπει να πούν?

Τώρα θα μου πεις δεν είναι δικό της παιδί δεν έχει καμία υποχρέωση, οπότε καλύτερα οι γονείς του παιδιού να βρουν άλλη εναλλακτική!

Εμένα όσες φορές μου "εμπιστευόντουσαν" την ανηψιά μου, πριν κάνω τα δικά μου παιδιά, είχα άγχος μην μου χτυπήσει, μήπως δεν φάει, μήπως δεν κοιμάται, τι τρόπους να βρίσκω να την απασχολώ, δεν σκεφτόμουν πως να συνετίσω το παιδί και ότι θα μου απαγόρευαν να της φωνάξω!!

 

Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Για μένα αν θέλεις δεν έχει καμία υποχρέωση στην τελική να την κρατήσει. Εσύ κρατούσες την ανιψιά σου και καλά εκανες. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι υποχρεώσεις αλλά και τι προτεραιότητες έχει στη ζωή του κάθε άνθρωπος. Η μόνη μας απόλυτη υποχρέωση είναι τα δικά μας παιδιά,ούτε του αδερφου, ούτε του κουμπάρου,ούτε του φίλου μας. Πχ αν πρέπει να πάρει ένα μήνα άνευ αποδοχών από τη δουλειά της για να κρατήσει το ανιψι της εγώ προσωπικά θα το θεωρούσα τραβηγμένο. Και πάλι βέβαια δεν έχω όλες τις παραμέτρους, όπως τι σχέση έχει με την αδερφή της,πόσο σοβαρός είναι ο λόγος που πρέπει να λείψει , αν υπάρχουν εναλλακτικές κλπ κλπ. Αλλά υποχρεωμένη να το κάνει δεν μπορώ να το πω ότι είναι τουλάχιστον χωρίς να ξέρω όλες τις παραμέτρους. Έχω δει πολλές φορές μέσα σε οικογένειες αυτοί που έχουν παιδιά να εκμεταλλεύονται αυτούς που δεν έχουν,γιατί αν ξεπερνιουνται κάποια όρια το θεωρώ εκμετάλλευση.

[erin0000]

Just now, Sunshine8 είπε:

Εγώ δεν νομίζω πως η κοπέλα "βαρυγκομα'. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να την απασχολεί το θέμα μιλάμε για έναν μήνα όχι 1-2 μέρες. Συμφωνώ με.την άποψη ότι τα παιδιά χωρίς γονείς είναι πιο συνεργάσιμα. Μήπως θα ηταν μια καλή ιδέα να την κρατήσεις για μια μέρα όσο είναι ακόμη εδώ η αδερφή σου για να κάνετε μια τύπου πρόβα πως θα είναι και για τις 2??

Και εγώ την ίδια αίσθηση αποκόμισα. Ότι όντως βαρυγκομά. Γιατί λέει ότι είναι σε απόγνωση, ότι το παιδί είναι κακομαθημένο και δύστοπο και μιλάει συνέχεια σε τρίτο πρόσωπο. Δεν είδα να την αποκαλεί πουθενά ανηψιά.

 

[Yovanna]

Αυτό που πιάνεστε από μια λέξη και καταλαβαίνετε ότι η κοπέλα είχε σκοπό να φωνάζει στην ανηψιά της και της " την λέτε " κιόλας με ξεπερνάει. Εννοεί προφανώς ότι η αδερφή της της έχει ζητήσει να πηγαίνει με τα νερά της μικρής , όπως κάνει και η ίδια. Και ναι, μπορεί να χρειαστεί να φωνάξεις στο τετράχρονο, αν πχ κάνει πράγματα επικίνδυνα για το ίδιο , όσο και αν του έχεις εξηγήσει ότι δεν πρέπει να τα κάνει. Επίσης , κακά παιδιά δεν υπάρχουν σίγουρα, χειριστικά όμως ναι.

Εγώ να σου πώ ότι σε βρίσκω αξιοθαύμαστη και εκπληκτική αδερφή που θα κάνεις κάτι τέτοιο για εκείνη. Εγώ στην θέση σου δεν ξέρω αν θα μπορούσα. Το βρίσκω απόλυτα λογικό να αγχώνεσαι, και ελπίζω η αδερφή σου να μην σου δίνει μόνο τέτοιου είδους οδηγίες , αλλά να σε βοηθήσει ουσιαστικά. Θα συμφωνήσω με την κοπέλα που είπε ότι τα παιδιά τους γονείς δοκιμάζουν. Στους άλλους είναι πολύ διαφορετικά. το βλέπω από τον τετράχρονο ανηψιό μου, και από τον γιό μου. Στους άλλους είναι τα παιδιά που θες να έχεις!

Να σε ρωτήσω, γιαγιά "παίζει"? Θα σε βοηθήσει κανείς καθόλου?

Να δείς που θα τα καταφέρεις περίφημα, θα δεθείς πάρα πολύ με την ανηψιά σου, και μεις θα είμαστε εδώ να σε στηρίζουμε!

[belleblue]

βοηθάνε επίσης, οι πίνακες/χαρτιά, 

με το πλάνο ημέρας, 

και εβδομάδας

 με ζωγραφιές   (πολύ απλά με μαρκαδορους και το κολλας σε μια πόρτα με σελοτειπ)

θα της δώσει σταθερότητα, ασφάλεια , και θα την βοηθήσει να δεί ότι νοιάζεσαι για να κάνεις αυτή τη συμβίωση πιο καλή! 

επίσης ένα χαρτί που να έχει το πόσες μέρες μείνανε μεχρι να γυρισει μαμα μπαμπας,  και καθε μερα να κανετε ενα κοκκινο χ στην ημέρα  !!!

τα οπτικά βοηθήματα όπως αυτά που περιγράφω βοηθάνε να μπορέσει ένα παιδί αυτής και καθε σχολικής ηλικίας  και ενήλικες χεχε, να μπορεσουμε να κανουμε πιο χειροπιαστό ένα δύσκολο διάστημα!! 

[Macgyver]

Just now, erin0000 είπε:

Και εγώ την ίδια αίσθηση αποκόμισα. Ότι όντως βαρυγκομά. Γιατί λέει ότι είναι σε απόγνωση, ότι το παιδί είναι κακομαθημένο και δύστοπο και μιλάει συνέχεια σε τρίτο πρόσωπο. Δεν είδα να την αποκαλεί πουθενά ανηψιά.

 

Απλά δεν έχει η ίδια παιδιά και έχει "πελαγώσει" . Κι εγώ τα "φοβόμουν τα μικρά" πριν μου ξυπνήσει το μητρικό ένστικτο  το μυαλό μου πήγαινε συνεχώς στον Μπάτσο του Θηριοτροφείου με το Schwarzenegger...

[kotsifikos]

On 10/19/2019 at 12:04 AM, Maria2266 said:

Καλησπέρα σε όλους.Η αδερφή μου έχει ενα κοριτσάκι 4μιση ετών,το οποίο θα πρέπει να το κρατήσω για ένα μήνα γιατί πρέπει να φύγει με τον άντρα της για ένα μηνα στο εξωτερικό,λόγω ενός προσωπικού προβλήματος.Το ζήτημα είναι το εξής.Το συγκεκριμένο παιδί είναι κατα την γνώμη μου κακομαθημένο.Χρειαζεται όλη την ώρα κάποιον πάνω από το κεφάλι του για να ασχολείται μαζί του,κι αν τολμήσεις να φύγεις για ένα λεπτό αρχίζει να κλαίει φωνάζοντας πως «κανένας δεν μου δίνει σημασία».Η αδερφή μου περιστρέφει όλη της την ζωή γύρω από το πώς θα κάνει το παιδί να μην κλάψει,με αποτέλεσμα να γίνεται πάντα αυτό που θέλει η μικρή.Οταν το παιδί παρεκτρέπεται ή φέρεται άσχημα,η μαμα του συνήθως ούτε καν γυρίζει το κεφάλι για να δει τι συμβαίνει.Να σημειώσω επίσης πως στην ζωή της μικρής δεν υπάρχει κανένα απολύτως προγραμμα,με αποτέλεσμα πολλές φορές να κοιμάται κατά τις 11-12 το βράδυ,μετά από πολυυυυ κλάμα.Το κοριτσάκι είναι πανέξυπνο,γιατί συνέχεια λέει πως δεν ασχολούμαστε μαζί του,πως την ξεχνάμε και πως δεν καταλαβαίνουμε αυτά που λέει,αρα πιστεύω πως η δυστροπία της δεν οφείλεται στην ηλικία αλλά στο γεγονός πως θέλει κάποιον όλη την ωρα πάνω από το κεφάλι της.Δεν έχει μάθει να παίζει μόνη της ούτε για δυο λεπτά,δεν μπορεί να δει ένα παιδικό στην τηλεόραση χωρίς κάποιον δίπλα,και θέλει γενικώς έναν προσωπικό μπάτλερ.Εγω όμως είμαι μόνη μου και δουλεύω και δεν έχω κανέναν άλλο να με

βοηθάει όσο θα κρατάω την μικρή.Τι μπορώ να κάνω για να περεσει ομαλά ο καιρός;Η μαμα της αρνείται ότι το παιδί είναι δύστροπο και ως εκ τουτου,μου απαγορεύει να την φωνάξω ή να της συνετίσω γενικώς.Ειμαι σε απόγνωση.Δεν έχω δικά μου παιδιά,και ίσως αυτά που εγώ θεωρώ τσαλίμια,να φαίνονται φυσιολογικά στις άλλες μαμάδες.Τι μου προτείνετε;

Μπράβο σου που προτίθεσαι να βοηθήσεις την αδερφή σου, όμως αν δεν νιώθεις πως μπορείς να το κάνεις και να το υποστηρίξεις μην το κάνεις.

Όπως είπε και η Μαίρη πιο πάνω τα περισσότερα τετράχρονα φαίνονται κακομαθημένα στα μάτια των άλλων,μπορεί στα μάτια σου φαίνεται πως χρειάζεται μπάτλερ (φράση η οποία μου ακούγεται κάπως ειρωνική..μπορεί να κάνω και λάθος) όμως τα παιδιά σε αυτή την ηλικία είναι ανεξάρτητα και δεν είναι, είναι αυτόνομα και δεν είναι, κυρίως όμως χρειάζονται βοήθεια σε πολλά πράγματα της καθημερινότητας του, αυτό που για σένα είναι ''μπάτρελ'' ή ''κάποιος πάνω από το κεφάλι της'' για μένα είναι''παρέα'' ή ''βοήθεια για θέματα πρακτικά''  . Δεν αμφισβητώ τα λεγόμενα σου όμως νομίζω πως πρέπει λίγο να χαλαρώσεις. Αν αποφασίσεις να την κρατήσεις τελικά να μην ξεχνάς πως είναι παιδί, πως θα κλάψει, πως θα σε παρακούσει, πως θα κάνει ζημιές, πως θα αντιδράσει..γιατί έτσι είναι τα παιδιά, είναι άνθρωποι (μικροί μεν αλλά άνθρωποι) με άποψη (και μάλιστα ισχυρή) και θέλω.

Τι εννοείς όμως λέγοντας να την συνετίσεις??

 

 

[Maria2266]

Για κάποιο λόγο οι προηγούμενες απαντήσεις μου δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ....είναι τραγικό το πώς μπορεί κανεις να πιαστεί από τις λέξεις.Μου επιτίθεστε χωρίς να με ξέρετε.Θα αποσαφηνίσω αυτά που είπα πριν για να μήνα παρεξηγούμαι:Ποτέ μα ποτέ στην ζωή μου δεν έχω σκοπό να γίνω βίαιη ή επιθετική προς την ανήψια μου.Οταν είπα να της «φωνάξω»,εννοώ να της πω πως κάτι που κάνει δεν είναι σωστό,αλλά μέχρι εκεί.Χωρις υστερίες και δράματα,απλά θα της έλεγα «δεν είναι όμορφο αυτό που κανεις,βρες έναν άλλο τρόπο να εκφράσεις αυτό που νιώθεις».Η αδερφή μου ούτε αυτό δεν με αφήνει να της πω.Επισης να σημειώσω πως είμαι απίστευτα καλη με την μικρή και μου έχει τρομερή αδυναμία,γι’αυτο και οι γονείς την εμπιστεύτηκαν σε εμένα και όχι στην μια και μοναδική γιαγιά που υπάρχει,στην οποία η μικρή δεν κάθεται με τίποτα.Και επειδή με φάγατε,δεν είπα ποτέ ότι δεν θέλω το παιδί.Ειπα ότι επειδή απαιτεί συνεχώς κάποιον από πάνω της και αν πας να φύγεις για μισό λεπτό κοπανάει το κεφάλι της στα πλακάκια,θέλω να βρω τρόπους να κυλήσουν ομαλά τα πράγματα.Πως θα της μαγειρεύω,θα της πλένω,θα μαζεύω το σπίτι και γενικως θα κάνω βασικές δουλειές όταν η ανήψια μου θα θέλει να παίζω σε μόνιμη βάση;Αυτές οι απορίες ίσως να φαίνονται χαζές σε εσάς αλλά εγώ δεν έχω παιδιά και δεν γνωρίζω τις ισορροπίες.Ειναι καλύτερο το να πείτε μια σοβαρή γνώμη από το να με κριτικάρετε χωρίς να με ξέρετε.Το συγκεκριμένο παιδάκι το λατρεύω κι φταίω κι εγώ που έχει κακομάθει λίγο,γιατί του κάνω οοοολα τα χατήρια.Αυτο όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι προβληματίζομαι για το πώς θα συμβιωσουμε.Φυσικα και δεν θέλω να την κάνω να στεναχωριέται,ούτε και να βιώσει ακόμα πιο βαριά αυτή την εμπειρία.Επειδη όμως είμαι μόνη και πρέπει να γίνουν και αλλά πράγματα μέσα στο σπίτι,είμαι σε απόγνωση πώς θα τα καταφέρω όλα,από την στιγμή που η ανήψια μου με βλέπει πιο πολύ ως παιχνίδι που της ανήκει παρα ως ενήλικα :Ρ

[Maria2266]

Επίσης όταν είπα πως η μικρή χρειάζεται μπάτλερ,δεν εννοούσα πως θέλει απλά παρέα από ενήλικα (πράγμα φυσιολογικό).Μπορει να παίζεις μαζί της ασταμάτητα δυο ώρες,να της πεις «πάω να πιω λίγο νερό στην κουζίνα» και εκείνη την στιγμή να χτυπιεται σαν τρελή και να φωναζει «γιατί δεν μου δίνει κανεις σημασια;;;Με γράφετε όλοι και είστε κακοι!!».Επειδη η μαμα μου ήταν νταντά,έχω γνωρίσει αρκετά παιδάκια,αλλά θα πω πως κανένα δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο η ανήψια μου.Και πριν με βγάλετε κακια,γνωρίζετε κι εσείς πως κάποια παιδάκια είναι πιο δύσκολα από αλλά,και αυτό δεν είναι κακό να το παραδεχτεί κανεις.Σιγουρα η μικρή θέλει παρέα,και είμαι διατεθημενη να κάτσω μαζί της με τις ώρες.Τι θα γίνεται όμως όταν θα πρέπει να κάνω δουλειές;Αυτό είναι που εννοώ.

[Lenia16]

Το μόνο που μου έκανε εντύπωση ήταν ο τρόπος που μιλάει η κοπέλα για την αδερφή της και για το ανήψι της. Λες και πρόκειται για τρίτους. Το παιδάκι, η μητέρα του κλπ. Από αυτό εκλαμβάνω ότι πιθανώς δεν έχουν τόσο στενή σχέση ή καθημερινή επαφή γιατί από την εμπειρία μου τα αδέρφια χωρίς παιδιά γίνονται κλόουν για τα ανίψια τους κ τρελαίνονται να τα κακομαθαινουν, στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό είναι το πρβλ κ όχι το ανάποδο όπως εδώ. Οπότε, ίσως αναγκάζεται να αναλάβει το παιδί ένεκα της υποχρεωτικής απουσίας των γονιών κ ελλείψει αλλης βοήθειας. Θα συμφωνήσω ότι πρέπει να κάνει άπειρη υπομονή γιατί το παιδί θα υποφέρει μακριά από τους γονείς του κ με μια θεία, που θα εισπράττει πολύ καλά -ολα τα καταλαβαίνουν τα παιδια- ότι δεν τρελαινεται που την έχει στο σπίτι της, να ξεκινήσει από την αρχή μια σχέση με την ανηψια της και να προσπαθήσει να βοηθήσει το παιδί να περάσει όσο πιο ήρεμα γίνεται αυτό το διάστημα γιατί κ μόνο τότε θα τη βοηθήσει κ το ίδιο το παιδι όντας συνεργάσιμο κ υποστηρικτικό σε αυτή τη νέα κατάσταση.

[Βερενίκη]

Just now, Lenia16 είπε:

Το μόνο που μου έκανε εντύπωση ήταν ο τρόπος που μιλάει η κοπέλα για την αδερφή της και για το ανήψι της. Λες και πρόκειται για τρίτους. 

 

Αυτό σε συνδυασμό με το ότι είναι η πρώτη και μοναδική της δημοσίευση, πρέπει να μας κάνει επιφυλακτικούς.

 

Τέλος πάντων ένα 4χρονο δεν θα αλλάξει συμπεριφορά για ένα μήνα. Τα 'κακομαθημένα' τετράχρονα ΔΕΝ τα κρατάς ή, αν θέλεις πολύ να βοηθήσεις, κάνεις την καρδιά σου πέτρα και υποφέρεις έναν μήνα. 

[ΑΡΓΚ]

4 ώρες πρίν, erin0000 είπε:

Και εγώ την ίδια αίσθηση αποκόμισα. Ότι όντως βαρυγκομά. Γιατί λέει ότι είναι σε απόγνωση, ότι το παιδί είναι κακομαθημένο και δύστοπο και μιλάει συνέχεια σε τρίτο πρόσωπο. Δεν είδα να την αποκαλεί πουθενά ανηψιά.

 

Να πω την αλήθεια αντιπάθεια για την ανηψιά, και μάλλον και για την αδερφή μου βγήκε. Και μικρό και χαζό να είναι το παιδάκι, θα το νιώσει.