Αναγκαστικός αποχωρισμός

[Yovanna]

5 hours ago, Έσπερος said:

Εγω τελείως αιρετικά θα έλεγα να μείνει το παιδί με τον πατέρα του αν μπορεί μα λείψει από τη δουλειά για να εχεις το κεφάλι σου ήσυχο αλλά κ γιατί δεν φταίει σε κάτι, θα στερηθεί τη μαμα του, θα έρθει το μωρό κ θα πάθει σοκ, γιατί να μείνει με άτομο που δεν είναι εξοικειωμένο (μαμα σου) ή με άτομο που εσυ δεν εμπιστεύεσαι (πεθερά); εσυ στο μαιευτήριο αν θες πάρε τη μαμα σου για παρέα, δεύτερο παιδί είναι έτσι κ αλλιώς, λογικά δεν θα είστε αγχωμένοι, επισκέψεις δεν θα εχεις, γιατί να είναι ο άντρας σου εκεί κ το παιδί μόνο του;

Ίσως κρίνεις εξ ιδίων, επειδή ο μικρός σου δεν κάθεται με τους παππούδες. Πάρε πολλά παιδιά κάθονται με χαρά με τους παππούδες και τα παίρνουν και διακοπές το καλοκαίρι. Ακόμη όμως και αν δεν είναι το καλύτερο του, τι να κάνουμε ? Μπορεί νομίζω για λίγες μέρες να μην είναι εκείνο η προτεραιότητα.. Επίσης γιατί δεν θα έχει επισκέψεις? Στο δεύτερο παιδί δεν πάνε? Είναι μικρότερης σημασίας ο ερχομός του? Είναι ωραίο δηλαδή να πει ο πατέρας στο παιδί του αργότερα, εγώ παιδί μου δεν ήρθα στο μαιευτήριο. Ε, ήσουν το δεύτερο και κρίμα ήταν να μείνει ο αδερφός σου με τη γιαγιά.. Επίσης εσύ αντέχεις 4 μέρες με τη μαμά σου συνεχώς οι 2 σας? 

 

Α, επισκέψεις λόγω κορονοϊού εννοείς. Ε ακόμη χειρότερα!

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Ίσως κρίνεις εξ ιδίων, επειδή ο μικρός σου δεν κάθεται με τους παππούδες. Πάρε πολλά παιδιά κάθονται με χαρά με τους παππούδες και τα παίρνουν και διακοπές το καλοκαίρι. Ακόμη όμως και αν δεν είναι το καλύτερο του, τι να κάνουμε ? Μπορεί νομίζω για λίγες μέρες να μην είναι εκείνο η προτεραιότητα.. Επίσης γιατί δεν θα έχει επισκέψεις? Στο δεύτερο παιδί δεν πάνε? Είναι μικρότερης σημασίας ο ερχομός του? Είναι ωραίο δηλαδή να πει ο πατέρας στο παιδί του αργότερα, εγώ παιδί μου δεν ήρθα στο μαιευτήριο. Ε, ήσουν το δεύτερο και κρίμα ήταν να μείνει ο αδερφός σου με τη γιαγιά.. Επίσης εσύ αντέχεις 4 μέρες με τη μαμά σου συνεχώς οι 2 σας? 

 

Α, επισκέψεις λόγω κορονοϊού εννοείς. Ε ακόμη χειρότερα!

Η κοπέλα καταλαβαίνω ότι έχει θέμα με ιτς γιαγιάδες, την πεθερά δεν τη θέλει και με τη μαμά της το μικρό δεν είναι εξοικειωμένο.

Γιατί να βασανιστεί το παιδί; προτεραιότητα έχει το πρώτο παιδί που αντιλαμβάνεται και που περνάει μια τεράστια αλλαγή στη ζωή του προς το χειρότερο την οποία δεν έχει επιλέξει.

[irin]

Just now, Yovanna είπε:

Ίσως κρίνεις εξ ιδίων, επειδή ο μικρός σου δεν κάθεται με τους παππούδες. Πάρε πολλά παιδιά κάθονται με χαρά με τους παππούδες και τα παίρνουν και διακοπές το καλοκαίρι. Ακόμη όμως και αν δεν είναι το καλύτερο του, τι να κάνουμε ? Μπορεί νομίζω για λίγες μέρες να μην είναι εκείνο η προτεραιότητα.. Επίσης γιατί δεν θα έχει επισκέψεις? Στο δεύτερο παιδί δεν πάνε? Είναι μικρότερης σημασίας ο ερχομός του? Είναι ωραίο δηλαδή να πει ο πατέρας στο παιδί του αργότερα, εγώ παιδί μου δεν ήρθα στο μαιευτήριο. Ε, ήσουν το δεύτερο και κρίμα ήταν να μείνει ο αδερφός σου με τη γιαγιά.. Επίσης εσύ αντέχεις 4 μέρες με τη μαμά σου συνεχώς οι 2 σας? 

 

Α, επισκέψεις λόγω κορονοϊού εννοείς. Ε ακόμη χειρότερα!

Το θεμα ειναι οτι δεν ειναι μονο αυτες οι 4-5 μερες που δεν θα ειναι προτεραιοτητα.. απο εδω και περα απλα δεν θα ειναι ποτε προτεραιοτητα. Αλλα ολες σκεφτομαστε τις 5 μερες του μαιευτηριου ομως τελικα για τα παιδια αυτο ειναι ελαχιστο μπροστα σε αυτο που τα περιμενει μετα

[Έσπερος]

Just now, irin είπε:

Το θεμα ειναι οτι δεν ειναι μονο αυτες οι 4-5 μερες που δεν θα ειναι προτεραιοτητα.. απο εδω και περα απλα δεν θα ειναι ποτε προτεραιοτητα. Αλλα ολες σκεφτομαστε τις 5 μερες του μαιευτηριου ομως τελικα για τα παιδια αυτο ειναι ελαχιστο μπροστα σε αυτο που τα περιμενει μετα

ακριβώς. αν είναι να περάσει το σοκ κ μετά αυτό το σοκ να συνεχιστεί, μήπως να γίνει πιο ομαλά η προσαρμογή; οι γονείς είναι ενήλικες, μπορούν να το χειριστούν αυτό για 4 μέρες. Το παιδί όμως;τι θα σκέφτεται; οι δυο γονείς μ είναι με το άλλο μωρό κ εμένα με άφησαν μόνο μου; κ με ποια λογική προτιμάμε τη γιαγιά που βολεύει εμάς κ όχι αυτή με την οποία είναι πιο άνετο το παιδί; 

[Yovanna]

Just now, Έσπερος said:

Η κοπέλα καταλαβαίνω ότι έχει θέμα με ιτς γιαγιάδες, την πεθερά δεν τη θέλει και με τη μαμά της το μικρό δεν είναι εξοικειωμένο.

Γιατί να βασανιστεί το παιδί; προτεραιότητα έχει το πρώτο παιδί που αντιλαμβάνεται και που περνάει μια τεράστια αλλαγή στη ζωή του προς το χειρότερο την οποία δεν έχει επιλέξει.

Έχει χρόνο απ'οτι κατάλαβα να εξοικειωθεί με την μαμά της. Και με την πεθερά όμως, είναι προτεραιότητα να μην χαλάσει το διατροφικό πρόγραμμα του παιδιού για 4 μέρες από το ζήσει ο πατέρας τις πρώτες στιγμές του παιδιού του και να έχει και η μητέρα τον άντρα της δίπλα? 

Επίσης το παρουσιάζεις λες και οι γονείς θα έπρεπε να έχουν ενοχές που κάνουν δεύτερο παιδί και χαλάνε τη βολή του πρώτου παιδιού. Δεν συμφωνώ καθόλου γενικά. όπως και να΄χει, η θεματοθέτρια θα αποφασίσει τι είναι προτεραιότητα.

Just now, irin said:

Το θεμα ειναι οτι δεν ειναι μονο αυτες οι 4-5 μερες που δεν θα ειναι προτεραιοτητα.. απο εδω και περα απλα δεν θα ειναι ποτε προτεραιοτητα. Αλλα ολες σκεφτομαστε τις 5 μερες του μαιευτηριου ομως τελικα για τα παιδια αυτο ειναι ελαχιστο μπροστα σε αυτο που τα περιμενει μετα

Δυστυχώς στην αθάνατη Ελληνική οικογένεια, το πρώτο παιδί είναι πάντα προτεραιότητα! Τι έχω ακούσει να μην παίρνουν το μωρό αγκαλιά μην ζηλέψει το πρώτο (που το πρώτο ούτε που το άφηναν από την αγκαλιά τους), τι έχω ακούσει από μπαμπά να λέει ότι το δεύτερο παιδί του , ενός έτους ήδη, δεν το έχει χαρεί καθόλου γιατί προτεραιότητα ήταν μην ζηλέψει ο μεγάλος κτλ. Όχι από 1-2, από πολλούς! Μαθήματα κάνω(παλιότερα κυρίως) και μιλάω με πολλούς γονείς!

Επίσης ως δεύτερο παιδί , μπορώ να τα επιβεβαιώσω όλα! 

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Επίσης το παρουσιάζεις λες και οι γονείς θα έπρεπε να έχουν ενοχές που κάνουν δεύτερο παιδί και χαλάνε τη βολή του πρώτου παιδιού.

Αν το δεις από την οπτική του πρώτου παιδιού όμως, έτσι είναι. 

 

Just now, Yovanna είπε:

Και με την πεθερά όμως, είναι προτεραιότητα να μην χαλάσει το διατροφικό πρόγραμμα του παιδιού για 4 μέρες από το ζήσει ο πατέρας τις πρώτες στιγμές του παιδιού του και να έχει και η μητέρα τον άντρα της δίπλα? 

Μετά όμως η μαμά θα πρέπει να βγάλει το φίδι από την τρύπα αν το παιδί είναι αναστατωμένο, και θα έχει και το νεογέννητο μαζί και καμία βοήθεια από αυτούς που θα προκαλέσουν το πρόβλημα. Ο πατέρας το μωρό θα το βλέπει μετά συνέχεια, δεν έγινε και κάτι για τις 4 μέρες. 

 

Φυσικά η κοπέλα θα αποφασίσει, εγώ απλώς σκέφτομαι ότι αφού καμία από τις γιαγιάδες δεν θεωρείται ιδανική λύση, αν μπορεί να βρεθεί η ιδανική λύση που είναι ο πατέρας, γιατί να μην προτιμηθεί;

[Super.mum]

Just now, Yovanna είπε:

Ίσως κρίνεις εξ ιδίων, επειδή ο μικρός σου δεν κάθεται με τους παππούδες. Πάρε πολλά παιδιά κάθονται με χαρά με τους παππούδες και τα παίρνουν και διακοπές το καλοκαίρι. Ακόμη όμως και αν δεν είναι το καλύτερο του, τι να κάνουμε ? Μπορεί νομίζω για λίγες μέρες να μην είναι εκείνο η προτεραιότητα.. Επίσης γιατί δεν θα έχει επισκέψεις? Στο δεύτερο παιδί δεν πάνε? Είναι μικρότερης σημασίας ο ερχομός του? Είναι ωραίο δηλαδή να πει ο πατέρας στο παιδί του αργότερα, εγώ παιδί μου δεν ήρθα στο μαιευτήριο. Ε, ήσουν το δεύτερο και κρίμα ήταν να μείνει ο αδερφός σου με τη γιαγιά.. Επίσης εσύ αντέχεις 4 μέρες με τη μαμά σου συνεχώς οι 2 σας? 

 

Α, επισκέψεις λόγω κορονοϊού εννοείς. Ε ακόμη χειρότερα!

Για το επισκεπτήριο νομίζω το είπε επειδή τώρα με την κατάσταση είχαν σταματήσει τα επισκεπτήρια. Και αυτό που λες με την μαμά ... εγώ μένω μαζί της 2 ώρες και είδη αρχίζει να με εκνευρίζει :p όποτε αν καταλήξω να μην πάρω τον άντρα μου μαζί ... δεν θα πάρω κανέναν καλύτερα ας μείνω μόνη. 

Just now, irin είπε:

Το θεμα ειναι οτι δεν ειναι μονο αυτες οι 4-5 μερες που δεν θα ειναι προτεραιοτητα.. απο εδω και περα απλα δεν θα ειναι ποτε προτεραιοτητα. Αλλα ολες σκεφτομαστε τις 5 μερες του μαιευτηριου ομως τελικα για τα παιδια αυτο ειναι ελαχιστο μπροστα σε αυτο που τα περιμενει μετα

Τι εννοείς με αυτό ότι δεν θα είναι ποτε ξανά προτεραιότητα ; Εγώ θα κάνω ότι μπορώ πραγματικά να μην νιώσει ποτε παραμελημένο η δεύτερος :/

[ΑΡΓΚ]

Just now, Super.mum είπε:

Για το επισκεπτήριο νομίζω το είπε επειδή τώρα με την κατάσταση είχαν σταματήσει τα επισκεπτήρια. Και αυτό που λες με την μαμά ... εγώ μένω μαζί της 2 ώρες και είδη αρχίζει να με εκνευρίζει :p όποτε αν καταλήξω να μην πάρω τον άντρα μου μαζί ... δεν θα πάρω κανέναν καλύτερα ας μείνω μόνη. 

Τι εννοείς με αυτό ότι δεν θα είναι ποτε ξανά προτεραιότητα ; Εγώ θα κάνω ότι μπορώ πραγματικά να μην νιώσει ποτε παραμελημένο η δεύτερος :/

 

Aκριβώς το ίδιο είχα πει σε όλα μου τα παιδιά, αλλά όσο έχεις νεογέννητο, ή δε θα κάνεις το νεογέννητο προτεραιότητα, ή θα δει διαφορά το μεγαλύτερο. Κανένα παιδί μετά το πρώτο δε θα έχει την ίδια προσοχή σαν μωρό, από την άλλη όμως πάντα το νεογέννητο θα θέλει σχεδόν αποκλειστική προσοχή, ειδικά αν θηλάζεις (και για εμένα, έστω ότι προσπάθησα με το πρώτο, σήμαινε ότι δεν μπορούσε να μην θηλάσω τα επόμενα, αυτό και αν θα ήταν άδικο). Αλλά και να δώσεις ξένο γάλα, εκ των πραγμάτων το νεογέννητο θέλει 10-12 μπουκάλι τη μέρα, που θα τα πιει αργά αργά, ισάριθμα αλλάγματα και πάρα πολύ αγκαλιά, και φυσικά πολύ αϋπνία. Όσο και να θες λοιπόν, για λίγους μήνες,  το μεγάλο σου παιδί θα δει ότι χάνει την προσοχή σε μεγάλο βαθμό, και δε θα πρέπει να έχεις τύψεις, γιατί κάτι άλλο θα ήταν εξαιρετικά άδικο ως και επικίνδυνο για το νέο μωρό. Και να είχες μία στρατιά από γιαγιάδες και νταντάδες να βοηθά, ποτέ το πρώτο δε θα ξαναείναι το μόνο κέντρο του κόσμου σε βάθος χρόνου άλλωστε, οπότε πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτό και το ίδιο. Προσωπικά ειλικρινά πιστεύω ότι τελικά δεν είναι κάτι τραυματικό, και ότι τα παιδιά τελικά χαίρονται πολύ όταν μεγαλώνει η οικογένεια, ειδικά όταν τα αδερφάκια είναι κοντά σε ηλικία, αλλά το πρώτο διάστημα είναι ένα αναπόφευκτο σοκ.

[chocolate_eater]

8 hours ago, Super.mum said:

Δεν θα στερηθεί τις στιγμές όμως με το  νέο μέλος ; Από την μια όμως είναι πραγματικά μια λύση που θα με καθησύχαζε .. 

 

Αν  ο ίδιος είναι ΟΚ με αυτό, τότε είναι σαφέστατα η προτιμότερη λύση. Δεν χρειάζεται να προσπαθούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα που - ενδεχομένως - να μην έχει...   Αλλά αυτό σημαίνει, ωστόσω, οτι θα γεννήσεις χωρίς αυτόν.

 

Δεν υπάρχει η δυνατότητα να ειναι εκει στη γέννηση έστω, και μετά να φύγει και να πάει με το άλλο παιδί; Δεν ξέρω αν ειναι καλή ιδέα να μείνει 4 ή 5 μέρες με άτομα που δεν εμπιστεύεσαι ή που δεν έχει εξοικείωση, αλλά θεωρώ οτι για μία μέρα δεν θα πάθει κάτι, ενώ κι εσύ δε θα ανησυχείς τόσο. Δεν έχει μείνει ποτέ με άλλον άνθρωπο μέσα στη μέρα;

[irin]

Just now, Super.mum είπε:

Για το επισκεπτήριο νομίζω το είπε επειδή τώρα με την κατάσταση είχαν σταματήσει τα επισκεπτήρια. Και αυτό που λες με την μαμά ... εγώ μένω μαζί της 2 ώρες και είδη αρχίζει να με εκνευρίζει :p όποτε αν καταλήξω να μην πάρω τον άντρα μου μαζί ... δεν θα πάρω κανέναν καλύτερα ας μείνω μόνη. 

Τι εννοείς με αυτό ότι δεν θα είναι ποτε ξανά προτεραιότητα ; Εγώ θα κάνω ότι μπορώ πραγματικά να μην νιώσει ποτε παραμελημένο η δεύτερος :/

Εννοειται οτι δεν θα το παραμελησεις. Απλα θα ειναι δυο ισα,οχι πρωτο και δευτερο

[λουκουμαδάκι]

Just now, Super.mum είπε:

Για το επισκεπτήριο νομίζω το είπε επειδή τώρα με την κατάσταση είχαν σταματήσει τα επισκεπτήρια. Και αυτό που λες με την μαμά ... εγώ μένω μαζί της 2 ώρες και είδη αρχίζει να με εκνευρίζει :p όποτε αν καταλήξω να μην πάρω τον άντρα μου μαζί ... δεν θα πάρω κανέναν καλύτερα ας μείνω μόνη. 

Τι εννοείς με αυτό ότι δεν θα είναι ποτε ξανά προτεραιότητα ; Εγώ θα κάνω ότι μπορώ πραγματικά να μην νιώσει ποτε παραμελημένο η δεύτερος :/

Σούπερ μαμ θα δανειστώ το όνομα σου να σου πω με όλη την καλή πρόθεση ότι φυσικά σαν σούπερ θα κάνεις ότι μπορείς αλλά το γεγονός είναι ότι αλλάζει η σύσταση της οικογένειας πλέον και πρέπει να το έχεις στο μυαλό σου να μη πάθεις burn out από την προσπάθεια. Πέρα από το πρώτο παιδί είσαι και εσύ στην εξίσωση και το νεογέννητο. Θα φροντίσεις και τους 3 σας ίσα χωρίς τύψεις παραμέλησης γιατί τίποτα δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Όσο πιο γρήγορα το αναγνωρίσεις τόσο καλύτερα για εσένα και τα παιδάκια σου! Με το καλό το νέο μέλος! Άσε τον πατέρα αυτές τις μέρες σπίτι. Έχε τον την ώρα της γέννας και μετά σπίτι με το παιδί. 

[ΑΡΓΚ]

Όταν αποφάσισα να πάω από τα 2 στα 3 παιδιά (δεν ξέρω γιατί δεν ένιωσα το ίδιο από το 1 στα 2, ίσως γιατί ήμουν πιο απροετοίμαστη), μέχρι τη μέρα που γέννησα ένιωθα ότι ήδη έχω δύο μωρά ουσιαστικά, ειδικά τότε ο μικρός ήταν και απιίστευρα "αγκαλίτσας" και με έπιανε ένας τρόμος στο πώς θα προσαρμοστούμε όλοι, μέχρι και αν θα μπορέσω να αγαπάω το καινούριο μωρό το ίδιο και να του δίνω το χρόνο που χρειάζεται αναρρωτήθηκα. Τελικά αν και το μωρό πέρασε το πρώτο τρίμηνο κυριολεκτικά κολλημένο στο στήθος χωρίς ανάσα, μια χαρά προσαρμοστήκαμε όλοι. Πρόγραμμα ειλικρινά δεν πιστεύω ότι υπήρχε για ένα διάστημα και ιδέα δεν έχω πόσες σαχλαμάρες έφαγαν τα παιδιά, αλλά σίγουρα δεν έπαθε κανείς τίποτα και η ρουτίνα και οι κανόνες σιγά σιγά επανήλθαν. Ακόμη και όλα να αλλάξουν για ένα διάστημα, μία προσαρμογή είναι, δεν κρατάει για πάντα, μην αγχώνεσαι.

[Chrysoum]

2 hours ago, Yovanna said:

 

Δυστυχώς στην αθάνατη Ελληνική οικογένεια, το πρώτο παιδί είναι πάντα προτεραιότητα! Τι έχω ακούσει να μην παίρνουν το μωρό αγκαλιά μην ζηλέψει το πρώτο (που το πρώτο ούτε που το άφηναν από την αγκαλιά τους), τι έχω ακούσει από μπαμπά να λέει ότι το δεύτερο παιδί του , ενός έτους ήδη, δεν το έχει χαρεί καθόλου γιατί προτεραιότητα ήταν μην ζηλέψει ο μεγάλος κτλ. Όχι από 1-2, από πολλούς! Μαθήματα κάνω(παλιότερα κυρίως) και μιλάω με πολλούς γονείς!

Επίσης ως δεύτερο παιδί , μπορώ να τα επιβεβαιώσω όλα! 

Συμφωνώ σε αυτό. Το έχω δει και εγώ πολλές φορές. 

Επίσης όπως σου είπαν και οι άλλες κοπέλες θα αλλάξουν τόσο πολύ οι ισορροπίες σας που δεν μπορείς καν να το φανταστείς τώρα. Όταν γεννήθηκε η δεύτερη μου κόρη, η μεγάλη ήταν 20 μηνών, εντάξει, όσο κι αν προσπαθούσα να προετοιμαστω πριν δεν μπορούσα να καταλάβω τι με περιμένει τον πρώτο καιρό. Ναι, το πρώτο μου παιδί έμεινε για λίγο στην άκρη, άρχισε να βλέπει τηλεόραση που δεν είχε δει πιο πριν, έτρωγε και καμιά βλακεια, που δεν έτρωγε πριν, ειχε μια πολύ πιο κουρασμένη μαμά και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τα πράγματα που καναμε πριν με ένα νεογέννητο κολλημένο στο στήθος της μαμάς. Και ένιωθα πολλές, μα πολλές τύψεις. Ξέρεις κάτι ομως; μην κάνεις το ίδιο λάθος με εμένα. Δώσε την προσοχή σου στο νέο μωράκι που εκ των πραγμάτων είναι πολύ πιο εξαρτημένο από εσένα και πολύ πιο ευάλωτο και μην νιώθεις τύψεις γι αυτό. Ο μεγάλος θα προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα γρήγορα και το σημαντικότερο, μπορεί τώρα να χάσει μέρος της προσοχης που λαμβάνει, αλλά μακροπροθεσμα αυτό είναι μόνο καλό και θα έχει και ένα play buddy για όλη την παιδική του ηλικία. Κακα τα ψέματα ένα δεύτερο παιδί φέρνει ισορροπία στην οικογένεια. Για την ιστορία, τώρα η μικρή μου είναι 1 έτους, πολύ πιο ανεξάρτητη από την πρώτη, οπότε νομίζω ότι τώρα πολλές φορές αδικώ την δεύτερη και λαμβάνει λιγότερη προσοχή από την πρώτη. 

[vicky86]

2 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Συμφωνώ σε αυτό. Το έχω δει και εγώ πολλές φορές. 

Επίσης όπως σου είπαν και οι άλλες κοπέλες θα αλλάξουν τόσο πολύ οι ισορροπίες σας που δεν μπορείς καν να το φανταστείς τώρα. Όταν γεννήθηκε η δεύτερη μου κόρη, η μεγάλη ήταν 20 μηνών, εντάξει, όσο κι αν προσπαθούσα να προετοιμαστω πριν δεν μπορούσα να καταλάβω τι με περιμένει τον πρώτο καιρό. Ναι, το πρώτο μου παιδί έμεινε για λίγο στην άκρη, άρχισε να βλέπει τηλεόραση που δεν είχε δει πιο πριν, έτρωγε και καμιά βλακεια, που δεν έτρωγε πριν, ειχε μια πολύ πιο κουρασμένη μαμά και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τα πράγματα που καναμε πριν με ένα νεογέννητο κολλημένο στο στήθος της μαμάς. Και ένιωθα πολλές, μα πολλές τύψεις. Ξέρεις κάτι ομως; μην κάνεις το ίδιο λάθος με εμένα. Δώσε την προσοχή σου στο νέο μωράκι που εκ των πραγμάτων είναι πολύ πιο εξαρτημένο από εσένα και πολύ πιο ευάλωτο και μην νιώθεις τύψεις γι αυτό. Ο μεγάλος θα προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα γρήγορα και το σημαντικότερο, μπορεί τώρα να χάσει μέρος της προσοχης που λαμβάνει, αλλά μακροπροθεσμα αυτό είναι μόνο καλό και θα έχει και ένα play buddy για όλη την παιδική του ηλικία. Κακα τα ψέματα ένα δεύτερο παιδί φέρνει ισορροπία στην οικογένεια. Για την ιστορία, τώρα η μικρή μου είναι 1 έτους, πολύ πιο ανεξάρτητη από την πρώτη, οπότε νομίζω ότι τώρα πολλές φορές αδικώ την δεύτερη και λαμβάνει λιγότερη προσοχή από την πρώτη. 

Τα ειπες υπεροχα

Επισης θεωρώ ότι η μικρη διαφορά ηλικίας θα κάνει τα πράγματα μακροπροθεσμα ευκολοτερα

Ένα μωρό 15μ προσαρμόζεσαι στα νέα δεδομένα πολύ πιο εύκολα από ένα 3-4χρ,γνωμη μου φυσικα

[xaroumenh mama]

Έχεις όλο τον χρόνο μπροστά σου μέχρι να αποφασίσεις τι είναι καλύτερο για την οικογένεια σου, εσένα κ τα παιδιά σου.. 

Σίγουρα τώρα νιώθεις πως θα καταφέρεις να μη νιώθει το πρώτο σου παιδί παραμελημένω, όλες νομίζω το νιώθουμε αυτό είναι το πρώτο παιδάκι μας έχουμε δεθεί μαζί του θέλουμε το καλύτερο για εκείνο.. 

Προσπάθησε όσο γίνετε να έχεις μικρές προσδοκίες κ να βάζεις μικρούς στόχους κάθε φορά, μπορεί το δεύτερο μωρό να είναι τόσο ήσυχο που με το μεγάλο σου παιδί να περνάς όλο τον χρόνο που χρειάζεται μαζί του, μπορεί όμως να είναι από τα ποιο απαιτητικά μωρά κ να χρειάζεται την αποκλειστική προσοχή σου, κ έτσι το μεγαλύτερο παιδάκι σου να μη περνά μαζί σου το χρόνο που θα ήθελες να περνά.. 

Εγώ όταν ήταν να γεννήσω το δεύτερο μου παιδάκι που κ εγώ σκεφτόμουν όλα αυτά που σκέφτεσαι εσύ είχα βάλει έναν στόχο μόνο να μη στέλνω το μεγαλύτερο παιδί στους παππούδες (μένουμε πάνω κάτω κ ήταν πολύ εύκολη λύση αυτό ) ήρθαν έτσι τα πράγματα που τα κατάφερα ζοριστικα αρκετά κ αυτό το κατάλαβα μετά που πέρασε το δύσκολο διάστημα.. Αλλά τα κατάφερα κ θεωρώ πως ήταν το πιο σωστό που είχα αποφασίσει για το παιδί μου.. 

Να ξέρεις όμως πως σίγουρα θα υπάρξουν μικρές ή μεγάλες αλλαγές στο πρόγραμμα του πρώτου παιδιού αλλά κ στην οικογένεια σου γενικότερα, κ αυτό μέσα στο πρόγραμμα είναι.. 

Με το καλό να κρατήσεις στην αγκαλιά σου κ το δεύτερο παιδάκι σου..!!!! 

[Super.mum]

11 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Aκριβώς το ίδιο είχα πει σε όλα μου τα παιδιά, αλλά όσο έχεις νεογέννητο, ή δε θα κάνεις το νεογέννητο προτεραιότητα, ή θα δει διαφορά το μεγαλύτερο. Κανένα παιδί μετά το πρώτο δε θα έχει την ίδια προσοχή σαν μωρό, από την άλλη όμως πάντα το νεογέννητο θα θέλει σχεδόν αποκλειστική προσοχή, ειδικά αν θηλάζεις (και για εμένα, έστω ότι προσπάθησα με το πρώτο, σήμαινε ότι δεν μπορούσε να μην θηλάσω τα επόμενα, αυτό και αν θα ήταν άδικο). Αλλά και να δώσεις ξένο γάλα, εκ των πραγμάτων το νεογέννητο θέλει 10-12 μπουκάλι τη μέρα, που θα τα πιει αργά αργά, ισάριθμα αλλάγματα και πάρα πολύ αγκαλιά, και φυσικά πολύ αϋπνία. Όσο και να θες λοιπόν, για λίγους μήνες,  το μεγάλο σου παιδί θα δει ότι χάνει την προσοχή σε μεγάλο βαθμό, και δε θα πρέπει να έχεις τύψεις, γιατί κάτι άλλο θα ήταν εξαιρετικά άδικο ως και επικίνδυνο για το νέο μωρό. Και να είχες μία στρατιά από γιαγιάδες και νταντάδες να βοηθά, ποτέ το πρώτο δε θα ξαναείναι το μόνο κέντρο του κόσμου σε βάθος χρόνου άλλωστε, οπότε πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτό και το ίδιο. Προσωπικά ειλικρινά πιστεύω ότι τελικά δεν είναι κάτι τραυματικό, και ότι τα παιδιά τελικά χαίρονται πολύ όταν μεγαλώνει η οικογένεια, ειδικά όταν τα αδερφάκια είναι κοντά σε ηλικία, αλλά το πρώτο διάστημα είναι ένα αναπόφευκτο σοκ.

Τι ωραία λόγια! Μακάρι να πάνε όλα καλά. Εγώ η αλήθεια είναι ότι έχω σκοπό να θηλάσω. Θήλασα και τον πρώτο μου γιο και θέλω να θηλάσω και το δεύτερο μωρό ... τουλάχιστον μέχρι το χρόνο. Όποτε θα πέσει πολύ αγκαλιά σίγουρα. Έχω παραγκηλει το ρινγκ σλινγκ :p μπας και μπορέσω να συνδυάσω θηλασμό με το ένα και παιχνίδι με τον μεγάλο. Ξέρω κ εγώ πρώτη φορά κάνω Δευτέρο ... μπορεί να τα βλέπω πολύ ονειρεμένα όλα :p 

10 ώρες πρίν, chocolate_eater είπε:

 

Αν  ο ίδιος είναι ΟΚ με αυτό, τότε είναι σαφέστατα η προτιμότερη λύση. Δεν χρειάζεται να προσπαθούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα που - ενδεχομένως - να μην έχει...   Αλλά αυτό σημαίνει, ωστόσω, οτι θα γεννήσεις χωρίς αυτόν.

 

Δεν υπάρχει η δυνατότητα να ειναι εκει στη γέννηση έστω, και μετά να φύγει και να πάει με το άλλο παιδί; Δεν ξέρω αν ειναι καλή ιδέα να μείνει 4 ή 5 μέρες με άτομα που δεν εμπιστεύεσαι ή που δεν έχει εξοικείωση, αλλά θεωρώ οτι για μία μέρα δεν θα πάθει κάτι, ενώ κι εσύ δε θα ανησυχείς τόσο. Δεν έχει μείνει ποτέ με άλλον άνθρωπο μέσα στη μέρα;

μίλησα με τον άντρα μου σήμερα και κατάλαβα ότι τον πείραξε που δεν θα είναι εκεί. (Αν τελικά αποφασίσω να μην είναι) με θεωρεί υπερβολική λέει για τον μεγάλο και θεωρεί ότι θα χάσει πολύτιμες στιγμές με το νέο μωρό. Όπως λέει και στο πρώτο συμμετείχα ήθελα να συμμετέχω και στο δεύτερο. Είναι κατά λέξη «δεν ήξερα ότι θα ανυσηχεις τόσο αν τον αφήσουμε 4 μέρες με γιαγιά» τέλος παντον δεν βρίσκει κάπου πρόβλημα. Οκ από την μια δεν τον αδικώ ... είναι και άντρας .. ας μην απαιτώ από έναν άντρα να σκεφτεί όπως σκέφτομαι εγώ που είμαι μάνα. Είναι τέλειος διαφορετικό το πως τα σκέφτομαι εγώ και πως ίσως τα περιπλέκω μερικές φορές με το πως τα βλέπει εκείνος. Ξενέρωσε με λίγα λόγια ότι του πρότεινα να μην είναι αλλά κ πάλι μου είπε ότι πιστεύω εγώ καλύτερο να κάνουμε. Έχει μείνει κάποιες φορές για μερικές ώρες με την πεθερά μου. Με την μάνα μου μόνος όχι δεν έχει μείνει πάντα είμαι και εγώ εκεί. Με την πεθερά ας πούμε δεν θα έχει κανένα θέμα πιστεύω. Δείχνει ότι την αγαπάει. 

9 ώρες πρίν, λουκουμαδάκι είπε:

Σούπερ μαμ θα δανειστώ το όνομα σου να σου πω με όλη την καλή πρόθεση ότι φυσικά σαν σούπερ θα κάνεις ότι μπορείς αλλά το γεγονός είναι ότι αλλάζει η σύσταση της οικογένειας πλέον και πρέπει να το έχεις στο μυαλό σου να μη πάθεις burn out από την προσπάθεια. Πέρα από το πρώτο παιδί είσαι και εσύ στην εξίσωση και το νεογέννητο. Θα φροντίσεις και τους 3 σας ίσα χωρίς τύψεις παραμέλησης γιατί τίποτα δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Όσο πιο γρήγορα το αναγνωρίσεις τόσο καλύτερα για εσένα και τα παιδάκια σου! Με το καλό το νέο μέλος! Άσε τον πατέρα αυτές τις μέρες σπίτι. Έχε τον την ώρα της γέννας και μετά σπίτι με το παιδί. 

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Η αλήθεια είναι ότι σίγουρα θα παραμέλησω εμένα και κανέναν άλλον. Σίγουρα θα προσπαθώ να κάνω το καλύτερο κ να τα προλάβω όλα και στο τέλος να μην έχω χρόνο να πάρω ανάσα και να ασχοληθώ λιγάκι κ με εμένα. Εδώ το κάνω τώρα .. με ένα μωρό. Που να έρθει κ το άλλο. 

7 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Όταν αποφάσισα να πάω από τα 2 στα 3 παιδιά (δεν ξέρω γιατί δεν ένιωσα το ίδιο από το 1 στα 2, ίσως γιατί ήμουν πιο απροετοίμαστη), μέχρι τη μέρα που γέννησα ένιωθα ότι ήδη έχω δύο μωρά ουσιαστικά, ειδικά τότε ο μικρός ήταν και απιίστευρα "αγκαλίτσας" και με έπιανε ένας τρόμος στο πώς θα προσαρμοστούμε όλοι, μέχρι και αν θα μπορέσω να αγαπάω το καινούριο μωρό το ίδιο και να του δίνω το χρόνο που χρειάζεται αναρρωτήθηκα. Τελικά αν και το μωρό πέρασε το πρώτο τρίμηνο κυριολεκτικά κολλημένο στο στήθος χωρίς ανάσα, μια χαρά προσαρμοστήκαμε όλοι. Πρόγραμμα ειλικρινά δεν πιστεύω ότι υπήρχε για ένα διάστημα και ιδέα δεν έχω πόσες σαχλαμάρες έφαγαν τα παιδιά, αλλά σίγουρα δεν έπαθε κανείς τίποτα και η ρουτίνα και οι κανόνες σιγά σιγά επανήλθαν. Ακόμη και όλα να αλλάξουν για ένα διάστημα, μία προσαρμογή είναι, δεν κρατάει για πάντα, μην αγχώνεσαι.

Ναι έχεις δίκιο ίσως έτσι πρέπει να το βλέπω .. σαν μια προσαρμογή. Δεν θα είναι μια κατάσταση που θα κρατήσει για πάντα. Είναι μόνο για λίγο. Ας κάνω υπομονή κ ας το ευχαριστηθώ όσο μπορώ. Πως είναι η ζωή με τρία παιδιά ; Τρομάζω να ρωτήσω :p

7 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Συμφωνώ σε αυτό. Το έχω δει και εγώ πολλές φορές. 

Επίσης όπως σου είπαν και οι άλλες κοπέλες θα αλλάξουν τόσο πολύ οι ισορροπίες σας που δεν μπορείς καν να το φανταστείς τώρα. Όταν γεννήθηκε η δεύτερη μου κόρη, η μεγάλη ήταν 20 μηνών, εντάξει, όσο κι αν προσπαθούσα να προετοιμαστω πριν δεν μπορούσα να καταλάβω τι με περιμένει τον πρώτο καιρό. Ναι, το πρώτο μου παιδί έμεινε για λίγο στην άκρη, άρχισε να βλέπει τηλεόραση που δεν είχε δει πιο πριν, έτρωγε και καμιά βλακεια, που δεν έτρωγε πριν, ειχε μια πολύ πιο κουρασμένη μαμά και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τα πράγματα που καναμε πριν με ένα νεογέννητο κολλημένο στο στήθος της μαμάς. Και ένιωθα πολλές, μα πολλές τύψεις. Ξέρεις κάτι ομως; μην κάνεις το ίδιο λάθος με εμένα. Δώσε την προσοχή σου στο νέο μωράκι που εκ των πραγμάτων είναι πολύ πιο εξαρτημένο από εσένα και πολύ πιο ευάλωτο και μην νιώθεις τύψεις γι αυτό. Ο μεγάλος θα προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα γρήγορα και το σημαντικότερο, μπορεί τώρα να χάσει μέρος της προσοχης που λαμβάνει, αλλά μακροπροθεσμα αυτό είναι μόνο καλό και θα έχει και ένα play buddy για όλη την παιδική του ηλικία. Κακα τα ψέματα ένα δεύτερο παιδί φέρνει ισορροπία στην οικογένεια. Για την ιστορία, τώρα η μικρή μου είναι 1 έτους, πολύ πιο ανεξάρτητη από την πρώτη, οπότε νομίζω ότι τώρα πολλές φορές αδικώ την δεύτερη και λαμβάνει λιγότερη προσοχή από την πρώτη. 

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!! Ποσό ωραία τα λες. Σίγουρα και εγώ δεν μπορώ να φανταστώ τι με περιμένει .. όπως δεν φανταζόμουν κ για το πρώτο μωρό. Ξέρεις φανταζόμουν ότι θα είμαι η τέλεια μαμά. Πάντα περιποιημένη με το χτένισμα μου κ το μακιγιάζ μ , πάντα το σπίτι θα έχει σπίτικο φαγητό και θα είναι πεντακάθαρο κ θα λάμπει. Και τα είχα όλα έτσι όντως στο μιαλο μου. Για αυτό έπαθα κ ένα σοκ όταν ήρθε ο γιος μου και δεν ήξερα τι να πρώτο κάνω. Προσπαθώ να Σκεφτώ λογικά αλλά κ πάλι επειδή δεν έχω περάσει από αυτή την κατάσταση ποτε .. μου φαίνεται Ότι όλοι τα παραλένε και ότι για μένα θα είναι αλλιώς. Δεν είναι αλήθεια όμως 

2 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

Τα ειπες υπεροχα

Επισης θεωρώ ότι η μικρη διαφορά ηλικίας θα κάνει τα πράγματα μακροπροθεσμα ευκολοτερα

Ένα μωρό 15μ προσαρμόζεσαι στα νέα δεδομένα πολύ πιο εύκολα από ένα 3-4χρ,γνωμη μου φυσικα

Μακαρι μακαριιιιι να είναι έτσι  

[diane2020]

Εγω ψηφιζω πεθερα. Γνωριμο περιβάλλον, γιαγια που θα κανακεψει θα του κάνει τα χατηρια θα του δίνει γλυκα και αυτο θα ξεχαστεί, θα χαρει και θα το δει εκδρομή. Ο μπαμπας ας ταλαιπωρηθεί λιγο να κάνει και πρακτις.

 

Οταν γεννησα κι εγω το 2ο και ήρθε η κορη μου να με δει θυμαμαι να μη μου μιλαει και να μη μου δινει σημασία, θυμαμαι εμενα να κλαιω απο τη λαχταρα μου να τη δω και υις τύψεις μου κλπκλπ. Αυτη την απόσταση μου την κρατησε περίπου 1,5 χρονο,κολλησε πανω στον πατερα της ενω πριν ήμασταν σιαμαιες. Το σιαμαιο επανηλθε και πλεον ειμαστε τρεις αγαπημένες σιαμαιες γατες.

 

 

[mama16]

7 ώρες πρίν, diane2020 είπε:

Εγω ψηφιζω πεθερα. Γνωριμο περιβάλλον, γιαγια που θα κανακεψει θα του κάνει τα χατηρια θα του δίνει γλυκα και αυτο θα ξεχαστεί, θα χαρει και θα το δει εκδρομή. Ο μπαμπας ας ταλαιπωρηθεί λιγο να κάνει και πρακτις.

 

Οταν γεννησα κι εγω το 2ο και ήρθε η κορη μου να με δει θυμαμαι να μη μου μιλαει και να μη μου δινει σημασία, θυμαμαι εμενα να κλαιω απο τη λαχταρα μου να τη δω και υις τύψεις μου κλπκλπ. Αυτη την απόσταση μου την κρατησε περίπου 1,5 χρονο,κολλησε πανω στον πατερα της ενω πριν ήμασταν σιαμαιες. Το σιαμαιο επανηλθε και πλεον ειμαστε τρεις αγαπημένες σιαμαιες γατες.

 

 

Αχ τι μου θυμισες τώρα.... Την πρώτη μέρα που βγήκα απ' το μαιευτήριο κ τον τρόπο που μας κοιτούσε το πρώτο μου παιδάκι.Σαν να ζούσε σε άλλη πραγματικότητα... Σαστισμένη, πρώτο μεσημέρι να μην μπορώ να την κοιμισω γιατι ο μπέμπης έκλαιγε όλη την ώρα κ την πήρε στο δωμάτιο ο άντρας μου να την κοιμίσει κ εγώ μέσα στο άλλο δωμάτιο να κλαίω που δεν μπόρεσα να την κοιμισω εγώ. Κ ο τρόπος που με κοιτουσε η μεγάλη ήταν σαν να έλεγε ότι πλέον αγαπάω μόνο το μωρό κ ότι έρχεται δεύτερη... Με τσάκιζε!  Δεν θυμάμαι για ποσο καιρό έκλαιγα καθημερινά από τύψεις που δεν ειχα πλέον απεριόριστο χρόνο για την μεγάλη! Ίσως ήταν κ οι ορμόνες που τα έβλεπα τόσο τραγικά αλλά ευτυχώς πέρασαν!!!!

[Fenia27]

8 ώρες πρίν, Super.mum είπε:

Οκ από την μια δεν τον αδικώ ... είναι και άντρας .. ας μην απαιτώ από έναν άντρα να σκεφτεί όπως σκέφτομαι εγώ που είμαι μάνα. Είναι τέλειος διαφορετικό το πως τα σκέφτομαι εγώ και πως ίσως τα περιπλέκω μερικές φορές με το πως τα βλέπει εκείνος. Ξενέρωσε με λίγα λόγια ότι του πρότεινα να μην είναι αλλά κ πάλι μου είπε ότι πιστεύω εγώ καλύτερο να κάνουμε.

Είναι άδικο για εκείνον εφόσον θέλει πολύ να συμμετέχει και να περάσει τον χρόνο που άλλωστε δικαιούται με το παιδί του σαν γονιός επειδή είναι άντρας να τον έχεις στην απέξω. .Το ότι εμείς ήμαστε γυναίκες μάνες δεν ακυρωνει τον δικό του ρόλο σαν πατέρα και τα συναισθήματα του...

 

Λογικο να ξενερώνει γιατί του λες ότι είναι ουσιαστικά ότι έρχεται "δεύτερος " μην πω τελευταίος στην οικογένεια σας...

 

Η έστω έτσι θα μπορει αισθάνεται. ..

 

Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την σχέση του ζευγαριού το σεβασμό μεταξύ τουΣε  και το να λαμβάνεις υπόψιν τα συναισθήματα του άλλου.  Η σχέση είναι πιο σημαντική και από τα παιδιά.  Γιατί μια καλή σχέση με θεμε λεία και φροντίδα  θα δημιουργήσει την αναλογη οικογένεια.

 

Εκείνος σου έδειξε ότι μια τέτοια απόφαση θα τον στεναχώρησει. Παρολαυτα το αφήνει πάνω σου από σεβασμό στα δικά σου συναισθήματα. Κάτι που θα μπορούσε να μην το κάνει και να αρχίσει να τσακώνεται. 

 

Σειρά σου τώρα να δειξεις ότι τον έχεις πιο ψηλά από όλους και νοιάζεσαι. 

 

Μην ήμαστε υπερβολικοί με τα παιδιά. Δεν θα πάθουν τίποτα επειδη η μαμά θα πάει να γεννήσει. Είναι πολύ πιο σοβαρό να ισοπεδωνεις τον σύντροφό σου και να τον αποκλειεις από μια τέτοια στιγμη. Ειδικά όταν έχεις ανθρώπους με τους οποίους το παιδί το πρώτο θα είναι καλά. 

 

Μην με παρεξηγήσεις  φιλικά τα λέω δική σου η απόφαση . Ετσι σκέφτομαι εγώ και απλά σου το εκφράζω. 

[Έσπερος]

Just now, Fenia27 είπε:

Είναι άδικο για εκείνον εφόσον θέλει πολύ να συμμετέχει και να περάσει τον χρόνο που άλλωστε δικαιούται με το παιδί του σαν γονιός επειδή είναι άντρας να τον έχεις στην απέξω. .Το ότι εμείς ήμαστε γυναίκες μάνες δεν ακυρωνει τον δικό του ρόλο σαν πατέρα και τα συναισθήματα του...

 

Λογικο να ξενερώνει γιατί του λες ότι είναι ουσιαστικά ότι έρχεται "δεύτερος " μην πω τελευταίος στην οικογένεια σας...

 

Η έστω έτσι θα μπορει αισθάνεται. ..

 

Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την σχέση του ζευγαριού το σεβασμό μεταξύ τουΣε  και το να λαμβάνεις υπόψιν τα συναισθήματα του άλλου.  Η σχέση είναι πιο σημαντική και από τα παιδιά.  Γιατί μια καλή σχέση με θεμε λεία και φροντίδα  θα δημιουργήσει την αναλογη οικογένεια.

 

Εκείνος σου έδειξε ότι μια τέτοια απόφαση θα τον στεναχώρησει. Παρολαυτα το αφήνει πάνω σου από σεβασμό στα δικά σου συναισθήματα. Κάτι που θα μπορούσε να μην το κάνει και να αρχίσει να τσακώνεται. 

 

Σειρά σου τώρα να δειξεις ότι τον έχεις πιο ψηλά από όλους και νοιάζεσαι. 

 

Μην ήμαστε υπερβολικοί με τα παιδιά. Δεν θα πάθουν τίποτα επειδη η μαμά θα πάει να γεννήσει. Είναι πολύ πιο σοβαρό να ισοπεδωνεις τον σύντροφό σου και να τον αποκλειεις από μια τέτοια στιγμη. Ειδικά όταν έχεις ανθρώπους με τους οποίους το παιδί το πρώτο θα είναι καλά. 

 

Μην με παρεξηγήσεις  φιλικά τα λέω δική σου η απόφαση . Ετσι σκέφτομαι εγώ και απλά σου το εκφράζω. 

Σαφώς η επιθυμία προέχει αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται αποκλεισμός να φροντίσει ο πατέρας το μεγάλο παιδί. εμένα πιο πολύ σαν υποβάθμιση μου ακούγεται να μείνει το παιδί με τρίτο πρόσωπο αν ο πατέρας μπορεί να είναι διαθέσιμος. Γούστα είναι αυτά υποκειμενικά βέβαια. αν το παιδί αγαπάει τη γθαγια κ περναει καλά δεν είναι κ κάτι τραγικό προφανώς. 

[Fenia27]

Just now, Έσπερος είπε:

Σαφώς η επιθυμία προέχει αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται αποκλεισμός να φροντίσει ο πατέρας το μεγάλο παιδί. εμένα πιο πολύ σαν υποβάθμιση μου ακούγεται να μείνει το παιδί με τρίτο πρόσωπο αν ο πατέρας μπορεί να είναι διαθέσιμος. Γούστα είναι αυτά υποκειμενικά βέβαια. αν το παιδί αγαπάει τη γθαγια κ περναει καλά δεν είναι κ κάτι τραγικό προφανώς. 

Γιατί η άφιξη -γέννηση ενός παιδιού είναι πιο σημαντικό γεγονός από την φροντίδα ενός μεγάλου παιδιού που μπορεί και κάποιος άλλος να φροντίσει.

Εσυ θα μπορούσες να γεννήσεις ένα παιδί να το δεις μια μέρα για λίγες ώρας και να το αποχωριστείς για 4 μέρες?

 

Θα μπορούσες αν δεν είχες επιλογή.  Θα σου ήταν ευχάριστο αυτό? 

Περιμένεις ένα μωρό εννιά μήνες. Δεν είναι κάτι λίγο.  Φυσικά και κάποιοι γονείς θα νιώθουν αποκλεισμενοι από το παιδί τους όταν υπάρχουν άλλες λύσεις. 

 

Καποιοι άλλοι μπορεί να το βλέπουν αλλιώς αλλά ο πατέρας να με συγχωρέσετε δεν είναι για να καλύπτει το αγχος που δεν μπορεί να διαχειριστεί η μαμά. Εκτός τι να πω αν όντως αυτό το άγχος για την διατροφή και το well being του παιδιού ακόμη και όταν βρίσκεται σε ασφαλές περιβάλλον είναι ποια πολύ πολύ μεγάλο και δεν γίνεται κάτι άλλο. 

[Yovanna]

Just now, Έσπερος said:

Σαφώς η επιθυμία προέχει αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται αποκλεισμός να φροντίσει ο πατέρας το μεγάλο παιδί. εμένα πιο πολύ σαν υποβάθμιση μου ακούγεται να μείνει το παιδί με τρίτο πρόσωπο αν ο πατέρας μπορεί να είναι διαθέσιμος. Γούστα είναι αυτά υποκειμενικά βέβαια. αν το παιδί αγαπάει τη γθαγια κ περναει καλά δεν είναι κ κάτι τραγικό προφανώς. 

Το τρίτο πρόσωπο είναι η γιαγιά του. Το αμέσως πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή του μετά τους γονείς του προς το παρόν. Πολλά παιδιά περνούν περισσότερο χρόνο με τη γιαγιά παρά με τους γονείς. Καλοκαίρια μάλιστα που οι γονείς δουλεύουν οι παππούδες τα έχουν τα περισσότερα στα εξοχικά/χωριά. Εμείς όλο το καλοκαίρι τις καθημερινές από τότε που έχω μνήμες με τους παππούδες είμαστε. Δεν είναι ότι θα το αφήσει στη γειτόνισα. Από που κι ως που διαθέσιμος ο μπαμπάς? Με γυναίκα και νεογέννητο στο μαιευτήριο διαθέσιμος? Να χάσει δηλαδή αυτές τις πρώτες στιγμές του παιδιού του, στιγμές που δεν ξανάρχονται, για να μην ξεβολέψουν το άλλο παιδί? Σεβαστό και αυτό το σκεπτικό, αλλά δεν μπορώ να το κατανοήσω.

[Έσπερος]

Just now, Fenia27 είπε:

Γιατί η άφιξη -γέννηση ενός παιδιού είναι πιο σημαντικό γεγονός από την φροντίδα ενός μεγάλου παιδιού που μπορεί και κάποιος άλλος να φροντίσει.

Εσυ θα μπορούσες να γεννήσεις ένα παιδί να το δεις μια μέρα για λίγες ώρας και να το αποχωριστείς για 4 μέρες?

Οι μανάδες που γεννάνε αποχωρίζονται το μεγάλο παιδί τους για τέσσερις μέρες κ το αντέχουν. Ο πατέρας δεν μπορεί να «αποχωριστεί» ένα παιδί με το οποίο δεν έχει καν δεθεί, για να φροντίσει το μεγάλο του παιδί; Μου είναι αδιανόητο να ακούω κάτι τέτοιο. Υπό ιδανικές συνθήκες, το μεγάλο παιδί θα μπορούσε να μένει τη μισή μέρα με τον μπαμπά κ τη μισή με τη γιαγιά. Τώρα αφού δεβ επιτρέπονται διαφορετικοί συνοδοί στα μαιευτήρια, μου φαίνεται παράλογο να στερηθεί το μεγάλο παιδί κ τους δυο γονείς, για κάτι στο οποίο ο πατέρας δεν θα προσφέρει κάτι. είναι δυνατόν οι επιθυμίες των μεγάλων να μπαίνουν πάνω από τις ανάγκες του πρώτου παιδιού που θα υποστεί κ όλη την ταλαιπωρία μετά για κάτι που δεν έχει επιλέξει κ δεν θα του προσφέρει άμεσα καμία ευχαρίστηση; 

 

τελος πάντων αυτά είναι τελείως υποκειμενικά, από τη στιγμή που δεν θέλει να μείνει με το παιδί δεν μπορεί κ να τον αναγκάσει κανεις. 

[chocolate_eater]

Just now, Έσπερος said:

 Ο πατέρας δεν μπορεί να «αποχωριστεί» ένα παιδί με το οποίο δεν έχει καν δεθεί, για να φροντίσει το μεγάλο του παιδί; Μου είναι αδιανόητο να ακούω κάτι τέτοιο.

 

Εάν δεν θέλει, τότε δε μπορεί....Οι δυο σας πρέπει να συζητήσετε και να μετρήσετε τι είναι σημαντικότερο και, ανάλογα, να πράξετε.

 

Πάντως η εναλλακτική του να είναι εκεί τη μερα της γέννησης και να γυρίσει μετά με το παιδί, μου φαίνεται το καλύτερο, με βάση αυτά που ακούω, εφ'όσον επιτρέπεται. Έτσι κι αλλιώς το βράδυ μπορείς να έχεις είτε τη βοήθεια του προσωπικού, είτε κάποιον άλλον συνοδό (θεωρητικά πάντα, ανάλογα με τι θα ισχύει ως τότε).

[mama16]

Η καθεμία οικογένεια το βλέπει διαφορετικά οπότε κάνει η ίδια τις επιλογές που θεωρεί ότι είναι καλύτερες. Πχ εγώ κ άντρας μου δεν θα αφήναμε μόνο το πρώτο μας παιδί για 4 μέρες χωρίς να βλέπει κανέναν απ' τους 2... Εξαρτάται βέβαια κ σε τι ηλικία είναι γιατί πχ αν είναι παιδάκι δημοτικού μόνο του θέλει να πάει διακοπές στη γιαγιά κ στον παππού. Αν όμως είναι σε ηλικία που ακόμα μας έχει ανάγκη για να είναι πιο ήρεμο ο πατέρας για εμένα καλό θα ήταν να είναι στο πρώτο παιδί τουλάχιστον από το απόγευμα κ μετά. Τώρα με τον κορωνοιο βέβαια δύσκολο! Βέβαια καποια άλλη οικογένεια σκέφτεται διαφορετικά κ αυτό είναι σεβαστό. Εγώ συμφωνώ με την @Έσπεροςαλλα προφανώς αν ο άντρας της κοπέλας θέλει να είναι κ αυτός εκείνες τις μέρες μαζί της δεν θα τον πει να κάτσει με το ζόρι σπίτι με το παιδί, θα βρουν μια λύση που θα συμφωνούν κ οι 2!