Υπερπροστατευτικός μπαμπάς, βρέφος, κοινωνική και οικογενειακή ζωή

[mama16]

3 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Στην αρχή θα του φαίνεται περίεργο αλλά στο τέλος θα το συνηθίσει αν τον βάζεις συχνά κ θα του αρέσει γιατί θα είναι σαν να τον έχεις αγκαλιτσα. 

  Μία ωραία μέρα ντυσ' τον καλά βαλτον στο μάρσιπο κ κάνε μία βόλτα το τετράγωνο, στην γειτονιά κτλ. Κάνει πολύ καλό στα μωρά ο καθαρός αέρας κ συ θα ανανεώθεις. Μην μένεις μέσα! Και μην περιμένεις να ακολουθήσει ο άνδρας σου αν δεν θέλει. Δεν γίνεται να μείνετε συνέχεια σπιτι. 

Δεν ξέρω ακριβώς τί κάθισμα αυτοκινήτου έχεις αλλά με αφορμή το ποστ σου θέλω να αναφέρω πως την επαθα για να το έχουν υπόψη τους άλλες μαμαδες.  Βεβαια ή δικιά σου πλέον είναι μεγάλη! Τον έβαζα κ εγώ σε ένα καθισματακι τύπου αυγό που κουνιόταν ώσπου όταν ήταν έξι μηνων πήγε να σηκωθεί, αναποδογύρισε το καθισμα και έπεσε μπροστά. Ευτυχως το είχα στο πατωμα. Το ίδιο έπαθε και φίλη μου. Θέλουν προσοχή γιατί αλλάζει εύκολα το κέντρο βάρους τους και αναποδογυριζουν. Από τότε δεν το ξανά χρησιμοποίησα και αυτή ηταν η πρώτη φορά που έπεσε το μωρό. 

Ευτυχώς δεν έπεσε ποτέ! Αλλά πως πήγε να σηκωθεί? Αφού υπάρχει κ η ζώνη. Εμένα το συγκεκριμένο μου το έδωσε μία γνωστή που το έχω γι αυτό το λόγο, για το αυτοκίνητο έχω άλλο! Στο κάτω μέρος έχει κλίση όπως είναι κ το ριλαξ κ μπορεί να κουνιεται. Όσες φορές το δοκιμασα κ μόνη μου (γιατί η μικρή κάνει δυνατά κ φοβηθηκα μην αναποδογυρίσει) πάει ως ένα σημείο κ μετά σταματάει! Πάντως ναι εννοείται θέλει προσοχή! 

[anath]

3 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

με λεει εγωιστεια κ οτι δν ξερω να ταλαιπωρουμαι κ να θυσιαζομαι κ ν βαζω την οικογενεια πανω απ ολα κ δν ειναι δυνατον να θεωρω το μωρο κουραση.

Τι να πω; Θαυμάζω την υπομονή σου...

Έχεις ανάγκη και από κοινωνική ζωή, και από φροντίδα του εαυτού σου και από υποστήριξη. Και όλα αυτά δεν αναιρούν το γεγονός ότι η προτεραιότητά σου είναι το παιδί σου! Κάθισε και μίλησέ του. Δεν μπορεί να είσαι εγλωβισμένη ούτε φορτωμένη με ενοχές

Συγνώμη που σου τα λέω λίγο απότομα, αλλά επειδή εκφράζεις έντονα τη δυσαρέσκειά σου θεωρώ ότι πρεπει να κάνεις κάτι άμεσα

[Έσπερος]

@Mama_Anesti_ επισης ο αντρας μου δν θα ενθουσιαζοταν με την ιδεα να παω για καφε μονη μου. ουτε αυτος θα πηγαινε. ελαχιστες φορες τον εχω στειλει με το ζορι κ καπωως περισσοτερες εχψ βγει εγω. πιστευει οτι τα ζευγαρια πρεπει να βγαινουν μαζι. επισης ειναι σπιτογατος. δεν καταλαβαινει γιατι καποιος θεωρει κλεισιμο το να ειναι σπιτι αν εχει κατι να ασχοληθει. κ του αρεσει κ η φυση. οποτε δν καταλαβαινει γθατι το περπατημα στην εξοχη δν το θεωρω εξοδο!

[Mama_Anesti_]

3 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Ευτυχώς δεν έπεσε ποτέ! Αλλά πως πήγε να σηκωθεί? Αφού υπάρχει κ η ζώνη. Εμένα το συγκεκριμένο μου το έδωσε μία γνωστή που το έχω γι αυτό το λόγο, για το αυτοκίνητο έχω άλλο! Στο κάτω μέρος έχει κλίση όπως είναι κ το ριλαξ κ μπορεί να κουνιεται. Όσες φορές το δοκιμασα κ μόνη μου (γιατί η μικρή κάνει δυνατά κ φοβηθηκα μην αναποδογυρίσει) πάει ως ένα σημείο κ μετά σταματάει! Πάντως ναι εννοείται θέλει προσοχή! 

Του είχα δώσει μία κουδουνιστρα, του επεσε, έκανε μπροστά να την πιάσει κ αναποδογύρισε όλο το κάθισμα. Μάλιστα τον είχα δεμένο κ του ηρθε καπέλο! Άστα πήγα κ ήρθα μέχρι να βεβαιωθω πως ήταν καλά. Ήταν κ ή πρώτη φορά κ καταλαβαίνεις. Συγνώμη για το off topic αλλά ήθελα να το επισημανω για τις νέες μανουλες!

1 hour ago, Έσπερος είπε:

@Mama_Anesti_ επισης ο αντρας μου δν θα ενθουσιαζοταν με την ιδεα να παω για καφε μονη μου. ουτε αυτος θα πηγαινε. ελαχιστες φορες τον εχω στειλει με το ζορι κ καπωως περισσοτερες εχψ βγει εγω. πιστευει οτι τα ζευγαρια πρεπει να βγαινουν μαζι. επισης ειναι σπιτογατος. δεν καταλαβαινει γιατι καποιος θεωρει κλεισιμο το να ειναι σπιτι αν εχει κατι να ασχοληθει. κ του αρεσει κ η φυση. οποτε δν καταλαβαινει γθατι το περπατημα στην εξοχη δν το θεωρω εξοδο!

Και γω θεωρώ τον εαυτό μου σπιτογατα! Αλλά κάποτε έχεις την ανάγκη να δεις κόσμο, ειδικά όταν κάθε μέρα βλέπεις πάνες, θηλαστρα, γάλατα κ κουδουνιστρες. Το μυαλό και το σωμα έχουν την ανάγκη να ανανεωθουν για να μπορουν να δώσουν περισσοτερα. Είναι ανθρώπινο...

[Dust pink]

3 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

@Mama_Anesti_ επισης ο αντρας μου δν θα ενθουσιαζοταν με την ιδεα να παω για καφε μονη μου. ουτε αυτος θα πηγαινε. ελαχιστες φορες τον εχω στειλει με το ζορι κ καπωως περισσοτερες εχψ βγει εγω. πιστευει οτι τα ζευγαρια πρεπει να βγαινουν μαζι. επισης ειναι σπιτογατος. δεν καταλαβαινει γιατι καποιος θεωρει κλεισιμο το να ειναι σπιτι αν εχει κατι να ασχοληθει. κ του αρεσει κ η φυση. οποτε δν καταλαβαινει γθατι το περπατημα στην εξοχη δν το θεωρω εξοδο!

Ναι βρε κορίτσι αλλά δεν γίνεται να πηγαίνεις πάντα με τα γούστα του άντρα σου , οικογένεια σημαίνει σεβασμός στις ανάγκες του άλλου. Εσύ δηλαδή γιατί ικανοποιείς τα θέλω του και εκείνος όχι. Μια εκτίμηση κάνω δεν το λέω απόλυτα με την έννοια ότι δεν γνωρίζω πως λειτουργείτε. Ούτε ένας καφές σε εξωτερικό χώρο όταν ο καιρός είναι καλός νομίζω ότι θα κοστίσει στο μωρό. Όσο γυρωφερνεις μέσα στους τέσσερις τοίχους τόσο οξύνεται το πρόβλημα , από την μια μαζί με το μωρό έρχεται και μια κλεισούρα αλλά όλα με μέτρο, δεν θα γίνει το σπίτι Κωσταλέξι σου. Καλή και η φύση δεν λέω αλλά όχι και συνέχεια. Για τις υποχρεώσεις στην πόλη ποιος πηγαίνει? Ψώνια , μάρκετ κτλ?

[Έσπερος]

Χαχαχα το Κωσταλεξι του το λεω κι εγω συνεχεια! 

 

Τα ψωνια τα κανει ο αντρας μου γυρνωντας απο τη δουλεια εκτος αν εχουμε βγει με το αυτοκινητο βολταωοποτε σταματαμε κ κατεβαινω εγω κι εκεινος κανει 1-2 γυρους κ ερχεται να με παρει. Αλλα αυτο ειναι για μικροδουλειες (φουρνος, φαρμακειο κλπ). 

 

μια φορα που πηγαμε σε ενα χωριο κ ειχαμε σκεφτει να κατσουμε για καφε, αλλαξε γνωμη μηπως κλαψει ο μικρος! κ χθες που λεγαμε για ενα ταβερνακι που μας αρεσει κ ειπα να παμε το καλοκαιρι, ελεγε οτι δεν ξερει αν το μικρο θα ειναι ετοιμο. Παιδι 6 μηνων θα ειναι τοτε! ελεος! κι ολα αυτα ενω λιγα χρονια πριν γινοταν εξαλλος με τους γονεις κ τον αδερφο του οταν κανονιζαμε το προγραμμα της οικογενειας με βαση το προγραμμα του μικρου τους! Τρις χειροτερος εγινε! 

 

Εντωμεταξυ οταν ειναι συνεχεια με τοσο αγχος ειναι ωρες που ριχνει κ τη δικη μου ψυχολογια. με πιανουν κ εμενα αμφιβολιες αν το μωρο θα κλαψει πολυ μηπως εχει κατι η μηπως κανουμε κατι λαθος. η ενεργω σπασμωδικα για να μην κλαψει πχ μπουκωνοντας το με φαγητο, δεν τον βαζω να ρευτει γιατι αντιδρα κλπ. 

 

επισης, εσεις ολες που θηλασατε, τι τρωγατε; την οδηγια των γιατρων να προσεχω πρασινα οςπρια κλπ την εχει παρει τοσο κυριολεκτικα που εδω κ δυο μηνες τρωω μονο κρεας κ κατι ψαρικαα με τα χιλια ζορια την καθαρα δευτερα. αν δν σταματησουν λεει οι κολικοι δν θα φαω τπτ αλλο. ρωταω καθε φορα τη γιατρο μπροστα του, δεν πειθεται. που εγω δν ειμαι καν σιγουρη αν εχει κολικους. σιγουρα ειχε στην αρχη που τον ενοχλοτσαν κ τα γαλακτοκομικα κ τα εκοψα. μετα καποιες φασεις μπορει να τον ενιχλουσε η κρυφη παλινδρομηση κ οχι κολικος, κ σιγουρα εχει φουσκωμα επειδη δν ρευεται. Σιγουρα δεν εχει τοσο συχνα οσο νομιζει ο αντρας μου. 

[Sentir...natureza]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

επισης, εσεις ολες που θηλασατε, τι τρωγατε; την οδηγια των γιατρων να προσεχω πρασινα οςπρια κλπ την εχει παρει τοσο κυριολεκτικα που εδω κ δυο μηνες τρωω μονο κρεας κ κατι ψαρικαα με τα χιλια ζορια την καθαρα δευτερα. αν δν σταματησουν λεει οι κολικοι δν θα φαω τπτ αλλο. ρωταω καθε φορα τη γιατρο μπροστα του, δεν πειθεται. που εγω δν ειμαι καν σιγουρη αν εχει κολικους. σιγουρα ειχε στην αρχη που τον ενοχλοτσαν κ τα γαλακτοκομικα κ τα εκοψα. μετα καποιες φασεις μπορει να τον ενιχλουσε η κρυφη παλινδρομηση κ οχι κολικος, κ σιγουρα εχει φουσκωμα επειδη δν ρευεται. Σιγουρα δεν εχει τοσο συχνα οσο νομιζει ο αντρας μου. 

Οι κολικοι σε πολυ λιγες περιπτωσεις οφειλονται σε κατι που εφαγε η μητερα, γιατι ειναι κατι που αφορας κυριως το κεντρικο νευρικο συστημα του μωρου. Μπορεις να τρως οτι θελεις, κι αν εχεις αμφιβολια για κατι, κανε δοκιμες να δεις αν τον επηρεαζει.

[Dust pink]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Χαχαχα το Κωσταλεξι του το λεω κι εγω συνεχεια! 

 

Τα ψωνια τα κανει ο αντρας μου γυρνωντας απο τη δουλεια εκτος αν εχουμε βγει με το αυτοκινητο βολταωοποτε σταματαμε κ κατεβαινω εγω κι εκεινος κανει 1-2 γυρους κ ερχεται να με παρει. Αλλα αυτο ειναι για μικροδουλειες (φουρνος, φαρμακειο κλπ). 

 

μια φορα που πηγαμε σε ενα χωριο κ ειχαμε σκεφτει να κατσουμε για καφε, αλλαξε γνωμη μηπως κλαψει ο μικρος! κ χθες που λεγαμε για ενα ταβερνακι που μας αρεσει κ ειπα να παμε το καλοκαιρι, ελεγε οτι δεν ξερει αν το μικρο θα ειναι ετοιμο. Παιδι 6 μηνων θα ειναι τοτε! ελεος! κι ολα αυτα ενω λιγα χρονια πριν γινοταν εξαλλος με τους γονεις κ τον αδερφο του οταν κανονιζαμε το προγραμμα της οικογενειας με βαση το προγραμμα του μικρου τους! Τρις χειροτερος εγινε! 

 

Εντωμεταξυ οταν ειναι συνεχεια με τοσο αγχος ειναι ωρες που ριχνει κ τη δικη μου ψυχολογια. με πιανουν κ εμενα αμφιβολιες αν το μωρο θα κλαψει πολυ μηπως εχει κατι η μηπως κανουμε κατι λαθος. η ενεργω σπασμωδικα για να μην κλαψει πχ μπουκωνοντας το με φαγητο, δεν τον βαζω να ρευτει γιατι αντιδρα κλπ. 

 

επισης, εσεις ολες που θηλασατε, τι τρωγατε; την οδηγια των γιατρων να προσεχω πρασινα οςπρια κλπ την εχει παρει τοσο κυριολεκτικα που εδω κ δυο μηνες τρωω μονο κρεας κ κατι ψαρικαα με τα χιλια ζορια την καθαρα δευτερα. αν δν σταματησουν λεει οι κολικοι δν θα φαω τπτ αλλο. ρωταω καθε φορα τη γιατρο μπροστα του, δεν πειθεται. που εγω δν ειμαι καν σιγουρη αν εχει κολικους. σιγουρα ειχε στην αρχη που τον ενοχλοτσαν κ τα γαλακτοκομικα κ τα εκοψα. μετα καποιες φασεις μπορει να τον ενιχλουσε η κρυφη παλινδρομηση κ οχι κολικος, κ σιγουρα εχει φουσκωμα επειδη δν ρευεται. Σιγουρα δεν εχει τοσο συχνα οσο νομιζει ο αντρας μου. 

Ο αντρας σου παραειναι ψείρα σόρρυ κιόλας και δεν ξέρω στα σοβαρά κατά πόσο μπορεί να βγάλει έτσι η κατάσταση στο μέλλον...Συμφωνώ μαζί του σε ταξίδια, κλειστούς χώρους , περιττες βόλτες αλλά εδώ ξεπερνάμε τα όρια. 

[Έσπερος]

πρίν από 10 λεπτά , Dust pink είπε:

Ο αντρας σου παραειναι ψείρα σόρρυ κιόλας και δεν ξέρω στα σοβαρά κατά πόσο μπορεί να βγάλει έτσι η κατάσταση στο μέλλον...Συμφωνώ μαζί του σε ταξίδια, κλειστούς χώρους , περιττες βόλτες αλλά εδώ ξεπερνάμε τα όρια. 

Το ξερω! Προσπαθω σιγα σιγα να τον κανω να χαλαρωσει. καποιες φορες πιανει. οχι παντα ομως. ειναι τυπος που θελει τον ελεγχο κ του αρεσει να οργανωνει, να συντονιζει κλπ κ το γεγονος οτι εκ των οραγματων εγω μενω περισσοτερο με τον μικρο αρα ξερω τις αντιδρασεις του καλυτερα κ το προγραμμα του κλπ, τον κανει να νιωθει παραγκωνθσμενος! κι αν εχω προσπαθησει απειρες φορες να του δωσω πρωτοβουλιες! σ αυτο σιγα σιγα βελτιωνεται, εχουν πλεον τον προσωπικο τους χρονο τα απογευματα κ τον γρεμει απο καποιες ενοχλησεις γρηγοροτερα απο εμενα. αλλα ακομα δεν εχει βρει το ρολο του κ για να νιωσει οτι προσφερει βγαζει ολη αυτη την υστερια. το κακο ειναι οτι οποτε παει η συζητηση στο αν εχω κ αλλες αναγκες το παιρνει οτι εχω παραπονα κ δν αναγνωριζω οτι κουραζεται κ προσφερει κλπ κλπ. Η αν αναφερω ως παραδειγμα οτι ο ταδε γνωστος οταν ηταν τοσο το παιδι του εκανε το χψ πραγμα (απο εξοδους κ ταξιδια ως μεταπτυχιακα κ δουλειες) παιρνω την απαντηση οτι οσοι τα εκαναν αυτα ειχαν κ καποια βοηθεια απο παππουδες που εμεις δεν εχουμε αρα δεν μπορω να συγκρινω. Οποτε δεν βγαζω ακρη ουτε θελω να γινονται τσακωμοι τωρα...

[erin0000]

On 8/3/2018 at 9:56 ΠΜ, Έσπερος είπε:

Με προβληματίζεις τώρα με αυτό που λες... Βασικά εγώ πιστεύω ότι τα πάντα είναι θέμα διάθεσης. Εγώ ας πούμε ξέρω ότι αν έρθει η πεθερά μου ή η μαμά μου, σίγουρα α κάνουν κάτι που θα με ενοχλήσει. Κι εγώ όταν είμαι σπίτι τους σίγουρα κάνω άθελά μου πράγματα που θα ενοχλήσουν. Αλλά ξέρω ότι δεν θα το κάνω θέμα. Στη μαμά μου μπορεί να πω και μια κουβέντα, στην πεθερά μου όχι προφανώς. Οπότε δεν καταλαβαίνω γιατί να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Ο άντρας μου πάλι αν κάτι τον ενοχλεί θα το πει. Στους γονείς του πρώτα πρώτα. Όταν είμαστε με τα πεθερικά μου πιο πολύ φοβάμαι μην τσακωθούν με τον άντρα μου παρά μην κάνουν και ενοχληθώ εγώ. Τη συγκατοίκηση δλδ δεν τη φοβάμαι για μένα, εγώ όσο και να πιεστώ δεν έχω πρόβλημα, προσαρμόζομαι όταν βλέπω τους άλλους να είναι ευχαριστημένοι. Για τον άντρα μου φοβάμαι μόνο. Εκείνος όμως θεωρεί υπερβολικό ακόμα και το να μείνουν σε ξενοδοχείο και να έρχονται σπίτι να μας βλέπουν, τουλάχιστον αυτό το διάστημα, το οποίο δεν προσδιορίζει πόσο είναι. Γι' αυτό δεν καταλαβαίνω αν είναι θέμα υπερπροστασίας, δικής του κούρασης, ή θέλει να αποφύγει τα πολλά λόγια, τις συμβουλές, τις "συμβουλές", τις παρατηρήσεις κλπ - ή αν είναι τόσο ενοχλημένος από τους γονείς μου. 

 

 

Αυτό που εννοούσα είναι πως όταν μένουν τρίτοι στο σπίτι, είτε εσύ, είτε ο άντρας σου μπορεί να νιώσετε άβολα. Σε συνδυασμό με την κούραση, την ένταση που προκαλεί αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση κτλ, μπορεί να γίνουν τα πράγματα χειρότερα. Ειδικά και αν είναι και άλλος κόσμος μπροστά και δεν μπορείτε να μιλήσετε άνετα.

 

Αυτό που θα έκανα στη  θέση σου, θα ήταν να μιλήσω ανοικτά στον άντρα μου. Να του πω ότι νιώθω και είμαι κλεισμένη στο σπίτι και θα ήθελα να βρούμε μια λύση, έναν τρόπο ώστε να νιώσω λίγο καλύτερα. Θα του ζήταγα να μου πει και εκείνος τι νιώθει, τι φοβάται, τι θέλει, για να βρούμε από κοινού την καλύτερη λύση για όλους.

 

Όσο για τους υπόλοιπους, αν δέχονταν να πάνε σε ξενοδοχείο και να έρθουν να μας δουν για 2-3 μέρες, δεν θα είχα αντίρρηση. Αλλά αν έρθουν πχ οι γονείς σου να μείνουν σε εσάς, δεν θα έχουν μετά την ίδια απαίτηση και τα πεθερικά; ίσως γι΄αυτό κρατάει μια απόσταση ο άντρας σου για να μην "ανοίξει δουλειές" αν καταλαβαίνεις τι λέω. Αν όμως έχουν ανάγκη να δουν το μωρό και δεν τους πειράζει να μείνουν σε ένα ξενοδοχείο (για λίγες μέρες) δεν είναι σωστό να τους εμποδίσετε. Στο σπίτι όμως ούτε εγώ θα ήθελα.

[marakiz]

Έσπερος, θα συμφωνήσω με τον άντρα σου για τους κλειστούς χώρους ειδικά τώρα με τις ιώσεις και μέχρι το μωράκι να πάει 6 μηνών. Τις βόλτες σε εξωτερικό χώρο όμως πρέπει να τις διεκδικήσεις. Θα πρέπει να του μιλήσεις και να εκφράσεις με ηρεμία όλα αυτά που μας λες εδώ εμάς γιατί φαίνεται πως είσαι καταπιεσμένη. Και μια λεχώνα βιώνει έτσι κι αλλιώς συναισθηματικές φορτίσεις. Ο σύντροφος θα πρέπει να προσπαθεί να αποφορτίζει όσο μπορεί τη μαμά κι όχι να τη φορτώνει.

 

Σχετικά με το θηλασμό θα πω πως ο σύντροφος μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο στο να στηρίξει τη μαμά όταν θέλει να θηλάσει. Όμως, είναι δικό της το στήθος, δικό της το γάλα, δικό της το σώμα, δική της η διάθεση, δικές της οι αντοχές. Μπορεί να πει τη γνώμη του, να στηρίξει αν χρειάζεται, αλλά σε καμία περίπτωση να επιβάλει σε μια μαμά να συνεχίσει το θηλασμό αν δεν το θέλει. Εγώ αν και υπέρμαχος του θηλασμό και μόνο που το σκέφτομαι, νιώθω να πνίγομαι.

 

Για τη διατροφή σου, κανονικά, μπορείς να τρως τα πάντα. Αν έχεις αμφιβολία για κάποια τροφή, τη δοκιμάζεις και βλέπεις.

 

Η ζωή σας έχει αλλάξει μια για πάντα. Αυτό που λες πως κορόιδευες όταν τα ζευγάρια κανόνιζαν τη ζωή τους σύμφωνα με το μωρό, άστο στο παρελθόν. Δεν ήσουν γονιός και δεν ήξερες. Ένα σωρό πράγματα λέγαμε όσο ήμαστε εργένηδες. Όλες οι οικογένειες ή σχεδόν όλες, κανονίζουν τη ζωή τους με βάση τα παιδιά τους γιατί αυτά είναι και θα είναι για πάντα η προτεραιότητα. Δεν υπάρχει τίποτα περίεργο ή κακό σε αυτό. Σου φαίνεται περίεργο γιατί δεν το έχεις συνηθίσει. Θα τους βρείτε τους ρυθμούς σας σιγά σιγά και θα ηρεμήσετε και οι δύο. 

 

 

Επεξεργάστηκαν 9 Μαρτίου,2018 by marakiz

[Dust pink]

πρίν από 32 λεπτά , Έσπερος είπε:

Το ξερω! Προσπαθω σιγα σιγα να τον κανω να χαλαρωσει. καποιες φορες πιανει. οχι παντα ομως. ειναι τυπος που θελει τον ελεγχο κ του αρεσει να οργανωνει, να συντονιζει κλπ κ το γεγονος οτι εκ των οραγματων εγω μενω περισσοτερο με τον μικρο αρα ξερω τις αντιδρασεις του καλυτερα κ το προγραμμα του κλπ, τον κανει να νιωθει παραγκωνθσμενος! κι αν εχω προσπαθησει απειρες φορες να του δωσω πρωτοβουλιες! σ αυτο σιγα σιγα βελτιωνεται, εχουν πλεον τον προσωπικο τους χρονο τα απογευματα κ τον γρεμει απο καποιες ενοχλησεις γρηγοροτερα απο εμενα. αλλα ακομα δεν εχει βρει το ρολο του κ για να νιωσει οτι προσφερει βγαζει ολη αυτη την υστερια. το κακο ειναι οτι οποτε παει η συζητηση στο αν εχω κ αλλες αναγκες το παιρνει οτι εχω παραπονα κ δν αναγνωριζω οτι κουραζεται κ προσφερει κλπ κλπ. Η αν αναφερω ως παραδειγμα οτι ο ταδε γνωστος οταν ηταν τοσο το παιδι του εκανε το χψ πραγμα (απο εξοδους κ ταξιδια ως μεταπτυχιακα κ δουλειες) παιρνω την απαντηση οτι οσοι τα εκαναν αυτα ειχαν κ καποια βοηθεια απο παππουδες που εμεις δεν εχουμε αρα δεν μπορω να συγκρινω. Οποτε δεν βγαζω ακρη ουτε θελω να γινονται τσακωμοι τωρα...

Η ενασχόληση του με το παιδι σε ένα βαθμό είναι θετικο και προς εσένα σχετικά με την βοήθεια. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αρχίσετε σιγά σιγά η οικογένεια να έχετε κοινωνική ζωή... Δεν εννοώ παράλογα πράγματα , ένα καφέ σε εξωτερικούς χώρους ή ένα φαγητό σε λίγες μέρες ο καιρός θα είναι πολύ καλός! 

[ΑΡΓΚ]

10 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

 

 

επισης, εσεις ολες που θηλασατε, τι τρωγατε; την οδηγια των γιατρων να προσεχω πρασινα οςπρια κλπ την εχει παρει τοσο κυριολεκτικα που εδω κ δυο μηνες τρωω μονο κρεας κ κατι ψαρικαα με τα χιλια ζορια την καθαρα δευτερα. αν δν σταματησουν λεει οι κολικοι δν θα φαω τπτ αλλο. ρωταω καθε φορα τη γιατρο μπροστα του, δεν πειθεται. που εγω δν ειμαι καν σιγουρη αν εχει κολικους. σιγουρα ειχε στην αρχη που τον ενοχλοτσαν κ τα γαλακτοκομικα κ τα εκοψα. μετα καποιες φασεις μπορει να τον ενιχλουσε η κρυφη παλινδρομηση κ οχι κολικος, κ σιγουρα εχει φουσκωμα επειδη δν ρευεται. Σιγουρα δεν εχει τοσο συχνα οσο νομιζει ο αντρας μου. 

 

Αυτά είναι οδηγίες ανθρώπου που δεν ξέρει απο θηλασμό!  Τα γαλακτοκομικά και η σόγια τυχαίνει όντως συχνά να ενοχλήσουν. Οι ίνες των οσπρίων προφανώς και δεν περνάνε στο γάλα σου, οπότε δεν πειράζουν το μωρό.

Πέραν της πλάκας τώρα, το να καθορίζει ο άντρας σου το τι θα φας και το πότε θα βγεις από το σπίτι, με οποιοδήποτε πρόσχημα και αφορμή, δεν είναι μία ιδιοτροπία και μία φάση, είναι πλέον στα όρια της συζυγικής κακοποίησης. 

[anath]

11 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

 κ χθες που λεγαμε για ενα ταβερνακι που μας αρεσει κ ειπα να παμε το καλοκαιρι, ελεγε οτι δεν ξερει αν το μικρο θα ειναι ετοιμο.

Αν δεν αρχίσει από "μικρό" να συνηθίζει τον κόσμο και την αλλαγή περιβάλλοντος δεν θα είναι ποτέ "έτοιμο" και δεν θα μπορείτε ούτε αργότερα να απολάυσετε μια οικογενειακή βόλτα!

 

11 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

 

 

 

επισης, εσεις ολες που θηλασατε, τι τρωγατε; την οδηγια των γιατρων να προσεχω πρασινα οςπρια κλπ την εχει παρει τοσο κυριολεκτικα που εδω κ δυο μηνες τρωω μονο κρεας κ κατι ψαρικαα με τα χιλια ζορια την καθαρα δευτερα. αν δν σταματησουν λεει οι κολικοι δν θα φαω τπτ αλλο. ρωταω καθε φορα τη γιατρο μπροστα του, δεν πειθεται. που εγω δν ειμαι καν σιγουρη αν εχει κολικους. σιγουρα ειχε στην αρχη που τον ενοχλοτσαν κ τα γαλακτοκομικα κ τα εκοψα. μετα καποιες φασεις μπορει να τον ενιχλουσε η κρυφη παλινδρομηση κ οχι κολικος, κ σιγουρα εχει φουσκωμα επειδη δν ρευεται. Σιγουρα δεν εχει τοσο συχνα οσο νομιζει ο αντρας μου. 

Δοκίμαζα τα πάντα μεχρι να αποδειχθεί ότι κτ τους πείραζε. Αν έχετε βρει αλλεργιες ή ΓΟΠ θα σου πει ο παιδίατρος, δεν ξέρω τι ισχύει. Επίσης συμφωνώ με τηνν κοπέλα που είπε ότι οι κολικοί δεν είναι θέμα διατροφης, καποιες τροφες μπορει να προκαλεσουν αερια η δυσπεψία και να εντείνουν τις ενοχλήσεις

[Έσπερος]

η συμβουλος θηλασμου μου ειπε οτι το βασικο μου φαγητο πρεπει να ειναι κρεας η ψαρι κ πρασιναδες η οσπρια στην αρχη σε μικρη ποσοτητα σαν συνοδευτικα. δεν ειναι οτι λιγουρευομαι τα φασολακια κ τον αρακα ουτε ρη φασολαδα. καθε μερα κυριακατικο φαι τρωω! αλλα τα διπλα μαγειρεματα του τρωνε πολυ χρονο κ τον κουραζουν γενικα μας αποσυντονιζουν. 

 

ενταξει καταπιεσμενη κ κακοποιημενη δν ειμαι αλλα δν ειμαι κ το πιο διεκδικητικο ατομο. τωρα εχουν ανοιχτει πολλα μετωπα κ πρεπει να ιεραρχησω τα σημαντικα για να γινουν οι συζητησεις που πρεπει.

 

 

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 31 λεπτά , Έσπερος είπε:

η συμβουλος θηλασμου μου ειπε οτι το βασικο μου φαγητο πρεπει να ειναι κρεας η ψαρι κ πρασιναδες η οσπρια στην αρχη σε μικρη ποσοτητα σαν συνοδευτικα. δεν ειναι οτι λιγουρευομαι τα φασολακια κ τον αρακα ουτε ρη φασολαδα. καθε μερα κυριακατικο φαι τρωω! αλλα τα διπλα μαγειρεματα του τρωνε πολυ χρονο κ τον κουραζουν γενικα μας αποσυντονιζουν. 

 

ενταξει καταπιεσμενη κ κακοποιημενη δν ειμαι αλλα δν ειμαι κ το πιο διεκδικητικο ατομο. τωρα εχουν ανοιχτει πολλα μετωπα κ πρεπει να ιεραρχησω τα σημαντικα για να γινουν οι συζητησεις που πρεπει.

 

 

 

 

Στο θηλασμό δεν υπάρχουν περιορισμοί, εκτός αν το παιδί φαίνεται ότι κάτι το πειράζει. Τότε η πρακτική είναι αποχή από γαλακτοκομικά, σόγια και αν είναι έντονο το πρόβλημα και μοσχαρίσιο κρέας. Αν μετά από πλήρη αποχή 2 εβδομαδων δεν αλλάξει κάτι, τότε αναζητά κανείς μήπως κάτι άλλο όντως το πειράζει, όπου βοηθά ένα ημερολόγιο (π.χ. τον ένα μου γιο τον πείραζε κάτι στο σπανάκι, αλλά κανένα άλλο λαχανικό στη διατροφή μου). 

Δες και εδώ: https://kellymom.com/health/baby-health/food-sensitivity/#watch

 

Το "κακοποίηση" φυσικά το είπα σε μορφή υπερβολής, αλλά εξαρτάται και πάρα πολύ από το πώς ακριβώς ορίζονται οι "απαγορεύσεις". Γενικά όπως καταλαβαίνεις σε καμία στοιχειωδώς υγιή σχέση δεν μπορεί κανείς να απαγορεύσει σε κάποιον άλλον να κάνει κάτι. Και πόλύ περισσότερο ο ένας γονιός στον άλλον. Είναι λοιπόν άλλο το "αγάπη μου, μήπως να έκοβες τον αρακά να δούμε μήπως πειράζει το παιδί;" ή το "φοβάμαι να πάρουμε το μπέμπη στο εστιατόρειο, μήπως κακοπεράσει, τι λες;" και άλλο το "μέχρι να χρονίσει το μωρό σου, αλίμονό σου αν φας αρακά" ή "δεν σου επιτρέπω να πάρεις το μωρό μαζί σου που θα πάτε για καφέ με τις φίλες σου".

 

Δεδομένου ότι μιλάς γενικά για ένα μεγάλο πανικό, με ένα μωρό, ενώ εσύ έχεις την πολυτέλεια της άδειας και με ένα από όσο καταλαβαίνω πολύ χαλαρό ωράριο του συζύγου σου, καλό θα ήταν να κάνετε μία κουβέντα με το σύζυγο άμεσα, και αν το στρες όντως φτάνει σε παθολογικά όρια, να συζητήσετε και πιθανή βοήθεια από έναν ειδικό. Οι περιγραφές που έκανες για την καθημερινότητά σας αρχικά μου φάνηκαν αστείες και υπερβολικές στην αφήγηση, αλλά επειδή καταλαβαίνω ότι τελικά μιλάς σοβαρά, μάλλον με τρομάζει αυτό που περιγράφεις προσωπικά. Νομίζω ότι προσπαθείς να υποβαθμίσεις καταστάσεις που δεν είναι πλέον αθώες. Απαγορεύουμε στο 3 ετών παιδί μας να φάει γαριδάκια αντί για μεσημεριανό ή στο 13χρονο να βγει με αγνώστους τα μεσάνυχτα. Δεν είναι δυνατό καν να υπάρχει διαπραγμάτευση σε ένα σπίτι για το τι θα φάει η σύζυγος ή στρατηγικός σχεδιασμός για το πού επιτρέπεται να πάει η μαμά με το μωρό βόλτα! Και μόνο ότι σου φαίνονται φυσιολογικές καταστάσεις, κάτι δεν πάει καλά, αν βάλεις και την απομονωση από συγγενείς και φίλους.

[Lenia16]

Γενικά θα ήταν φρονιμοτερο να μιλάμε κ να συμβουλεύουμε σε χαμηλότερους τόνους μια λεχώνα (με ο,τι αυτό συνεπάγεται) για πράγματα και καταστάσεις τα οποία δεν ειμαστε δε θέση να γνωρίζουμε (ας πούμε, για το σύζυγό της) και να μην την υποβάλλουμε σε μεγαλύτερο ψυχολογικό στρες. Στην περίοδο της λοχείας οι διακυμάνσεις των ορμονών σε αλλάζουν μέσα έξω και δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά πολλές φορές. Αν βάλεις κ την κλεισούρα, το άγχος της ευθύνης, την κούραση τότε το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται μια γυναίκα είναι να της λένε ότι η σχέση της με το μοναδικό άνθρωπο που βλέπει κάθε μέρα πλην του παιδιού κ που ξέρει τόσα χρόνια, αγαπαει κ έχει παντρευτεί δεν είναι ούτε στοιχειωδώς υγιης ή ότι την κακοποιεί. Συγγνώμη αλλά με ενόχλησαν πολύ αυτά που διάβασα. 

@Έσπερος εγώ προσωπικά στη θέση σου θα συζητούσα με το σύζυγο μήπως ερχοσασταν το Πάσχα στην Αθήνα στους δικούς σας εφόσον κ αυτός θα έχει δύο εβδομάδες άδεια. Ίσως εσύ θα μπορούσες να μείνεις κ λίγο παραπάνω  Δεν ξέρω τις συνθήκες ταξιδιού βέβαια κ κατά πόσο αυτό είναι εύκολο ή αν το επιθυμείς εσύ κ ο σύζυγος σου. Μιλάω καθαρά για την προσωπική μου άποψη κ τι θα έκανα (το έχω κάνει) στη θέση σου. Κ διαφωνώ πάρα πολύ με το να μη βγάζεις το παιδί σε δημόσιους χώρους. Δεν είπαμε να το πας βόλτα στο κέντρο υγείας αλλά δε νομίζω ότι με μισή ώρα στο σούπερ μάρκετ κουκουλωμενο στο καρότσι θα πάθει κατι. Ο σύζυγος σου που έρχεται σε επαφή με παιδιά καθημερινά είναι πολυ πιο επικίνδυνος για το μωρό. Νομίζω ότι ο άντρας σου χρειάζεται να δει μια πιο σίγουρη κ αποφασιστική @Έσπερος για να πάρει κ αυτός τα πάνω του κ να συνέλθει.

Όσο για το φαγητό, την κόρη μου την πείραζε παρά πολύ το λάχανο, το κουνουπίδι κ τα μαυρομάτικα φασόλια που έτρωγα. Εκτός φυσικά από τα γαλακτοκομικά που εμφάνισε αλλεργία όταν ήταν περίπου 2 μηνών αλλά με τη μορφή αίματος στα κακά κ όχι με κολικούς.

Επεξεργάστηκαν 9 Μαρτίου,2018 by Lenia16

[Yovanna]

On 3/9/2018 at 6:29 AM, Έσπερος said:

Χαχαχα το Κωσταλεξι του το λεω κι εγω συνεχεια! 

 

Τα ψωνια τα κανει ο αντρας μου γυρνωντας απο τη δουλεια εκτος αν εχουμε βγει με το αυτοκινητο βολταωοποτε σταματαμε κ κατεβαινω εγω κι εκεινος κανει 1-2 γυρους κ ερχεται να με παρει. Αλλα αυτο ειναι για μικροδουλειες (φουρνος, φαρμακειο κλπ). 

 

μια φορα που πηγαμε σε ενα χωριο κ ειχαμε σκεφτει να κατσουμε για καφε, αλλαξε γνωμη μηπως κλαψει ο μικρος! κ χθες που λεγαμε για ενα ταβερνακι που μας αρεσει κ ειπα να παμε το καλοκαιρι, ελεγε οτι δεν ξερει αν το μικρο θα ειναι ετοιμο. Παιδι 6 μηνων θα ειναι τοτε! ελεος! κι ολα αυτα ενω λιγα χρονια πριν γινοταν εξαλλος με τους γονεις κ τον αδερφο του οταν κανονιζαμε το προγραμμα της οικογενειας με βαση το προγραμμα του μικρου τους! Τρις χειροτερος εγινε! 

 

Εντωμεταξυ οταν ειναι συνεχεια με τοσο αγχος ειναι ωρες που ριχνει κ τη δικη μου ψυχολογια. με πιανουν κ εμενα αμφιβολιες αν το μωρο θα κλαψει πολυ μηπως εχει κατι η μηπως κανουμε κατι λαθος. η ενεργω σπασμωδικα για να μην κλαψει πχ μπουκωνοντας το με φαγητο, δεν τον βαζω να ρευτει γιατι αντιδρα κλπ. 

 

επισης, εσεις ολες που θηλασατε, τι τρωγατε; την οδηγια των γιατρων να προσεχω πρασινα οςπρια κλπ την εχει παρει τοσο κυριολεκτικα που εδω κ δυο μηνες τρωω μονο κρεας κ κατι ψαρικαα με τα χιλια ζορια την καθαρα δευτερα. αν δν σταματησουν λεει οι κολικοι δν θα φαω τπτ αλλο. ρωταω καθε φορα τη γιατρο μπροστα του, δεν πειθεται. που εγω δν ειμαι καν σιγουρη αν εχει κολικους. σιγουρα ειχε στην αρχη που τον ενοχλοτσαν κ τα γαλακτοκομικα κ τα εκοψα. μετα καποιες φασεις μπορει να τον ενιχλουσε η κρυφη παλινδρομηση κ οχι κολικος, κ σιγουρα εχει φουσκωμα επειδη δν ρευεται. Σιγουρα δεν εχει τοσο συχνα οσο νομιζει ο αντρας μου. 

 

Βρε κορίτσι.. Εντάξει είπαμε έχει ηγετικές τάσεις, αλλά οχι κι έτσι..  να ελέγχει τί θα φάς.. Δηλαδή εκείνος ξέρει καλύτερα από την γιατρό?? Εκτός από ηγετικές τάσεις έχει και "ξερολίαση"? Και μένα η γιατρός μου είχε πεί να τρώω τα πάντα , με λιγη προσοχή σε γαλακτοκομικά και καφέ. Και γιατί δεν θα είναι έτοιμο το παιδί να πάει σε ταβέρνα το καλοκαίρι?? Ως προς τί δεν θα είναι έτοιμο? Σε ένα βαθμό καλά κάνεις και αποφεύγεις τις εντάσεις ( εγώ , με τον δικό μου χαρακτήτα θα είχα απαντήσει " Έχεις πρόβλημα και δεν θα επιτρέψω να το περάσεις στο παιδί"), αλλά δεν γινέται και να χορεύεις στον ρυθμό του συζύγου συνέχεια. Αν ήσουν καλά πάσο, κάθε ζευγάρι έχει τις ισορροπίες του,  αλλά λες οτι δεν είσαι. Μήπως κατά βάθοε θεωρείς οτι ο σύζυγος ξέρει καλύτερα? Ή αποφεύγεις πάσει θυσία τις συγκρούσεις? 

Εμας , ο μπέμπης είναι λίγο παραπάνω από 4 μηνών, και τον βγάζουμε από 30 ημερών για φαγητό, καφέ, βόλτες κτλ.. Όχι σε χώρους που καπνίζουν βέβαια. Εκεί δεν πήγαινα και πριν το μωρό , φανατική αντικαπνίστρια γαρ. Σχεδόν πάντα κοιμάται και κάποιες φορές που δεν κοιμήθηκε και έκλαψε, τον κάναμε εναλάξ λίγη βόλτα με το καρότσι και είτε ηράμησε , είτε κοιμήθηκε. Έχει τύχει να φάμε και χώρια έξω! Τί να γίνει , θα τα έχετε αυτά! Να ξέρεις πάντως ότι όσο μεγαλώνει , τόσο πιο δύσκολο. Πού να δείς όταν θα περπατάει! Δεν ξέρω εσύ, αλλά εγώ είμαι άνθρωπος που αν μπορούσα θα γύριζα σπίτι μου μόνο για ύπνο, και γύρισα στους 2μιση μήνες στην δουλειά γιατί δεν άντεχα άλλο, οπότε δεν έπαιζε να κλειστούμε μέσα. Αν πάρεις μια φίλη και βγείτε για φαγητό, είτε με το μωρό, είτε μόνες, θα έχει πρόβλημα? Ας μην τον πιέσεις να έρθει αν δεν θέλει. Εγώ απλά θα του το ανακοίνωνα. 

Και τέλος βρε παιδιά, είναι κρίμα για τους παππούδες που λαχταράνε..  Το εγγόνι τους θέλουν να δούνε.. Θα ναι πολύ πληγωμένοι πιστεύω. Γνώμη μου είναι να μην το κλείνετε σε μια γυάλα το παιδί. 

[Dust pink]

Η οφειλή του συζύγου κατά την διάρκεια της λοχείας είναι να στηρίζει τόσο ψυχολογικά όσο και συναισθηματικά την μαμά και κατά επέκταση το παιδί. Όταν ένας άνθρωπος με τις Χ και ψ προφάσεις η απόψεις περιορίζει κάποιον άλλο η κατάσταση οξύνεται... Όπως ειπώθηκε οι ορμόνες είναι επιβαρύμενες ωστόσο δεν χρειάζεται κατά την γνώμη μου να επιβαρύνονται περαιτέρω με χειρισμούς. Ότι η @Έσπερος δεν μπορεί αυτή την στιγμή να διεκδικήσει κατι που θέλει είναι απολύτως σεβαστό,είναι θέμα χαρακτήρα, αν και από τα λεγόμενα της έχουν γίνει συζήτησεις με τον άντρα της οι οποίες δεν απέδωσαν. Ας αναφερθώ σε προσωπικό παράδειγμα για μην γίνει στοχοποίηση... Έπειτα από μια δυσκολη γεννά που είχα με αρκετές επιπλοκές που με ταλαιπώρησαν γυρίσαμε με το μωρό σπίτι, εκεί το πρόγραμμα τον πρώτο καιρό ήταν απλώς απαλευτο, κλάμα μέχρι πνιγμού από το μωρό, τάισμα αλλαγμα εγώ σε μια κατάσταση να μην ξέρω τι να κάνω άυπνη από ξενύχτια και μονίμως να γυρνάω σπίτι με μια πιτζάμα. Ο σύζυγος απο την άλλη πήγαινε όλες τις εξωτερικές δουλειές και στην δουλειά του ( άλλαζε παραστάσεις) είχα φτάσει σε σημείο να απελπίζομαι με τον εαυτό μου στις 25- 30 μέρες...τώρα θα μου πείτε τι λες κυρά μου??? Όλες οι μάνες αυτά περασαμε! Σίγουρα, δεν αμφιβάλλω! Όμως... Όταν ο άντρας μου ειδε ότι τα πράγματα είχαν γίνει οριακα.,μου λέει σήκω ντύσου βαψου πάμε βόλτα να πιούμε ένα καφέ σε εξωτερικό χώρο καλοκαιράκι με το μωρό...συν ότι η μητέρα μου κρατούσε για λίγο το μωρό για να πάμε κάποια βολτα ( δεν εστιάζω σ αυτή την δυνατότητα γιατί καταλαβαίνω ότι δεν την έχουν άλλοι)  με τον τρόπο αυτό πήρα τα πάνω μου εντελώς. Συγγνώμη για το κατεβατο αλλά το έγραψα για δείξω πως και ποιος πρέπει να κινητοποιήσει την κατάσταση! Θεωρώ μεγάλη υποχρέωση ότι κάποιοι άνθρωποι με στήριξαν σ αυτή την δύσκολη φάση! Βρεθήκαμε με κάποιους φίλους, είδαμε λίγο κόσμο η τέλος πάντως σε λογικά πλαίσια ήρθαμε σε επαφή, έτσι ενιωσα ότι εγώ και το μωρό μου ξαναβρισξομασταν σε ένα σύνολο και όχι στην απομόνωση.

[ΑΡΓΚ]

15 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

Γενικά θα ήταν φρονιμοτερο να μιλάμε κ να συμβουλεύουμε σε χαμηλότερους τόνους μια λεχώνα (με ο,τι αυτό συνεπάγεται) για πράγματα και καταστάσεις τα οποία δεν ειμαστε δε θέση να γνωρίζουμε (ας πούμε, για το σύζυγό της) και να μην την υποβάλλουμε σε μεγαλύτερο ψυχολογικό στρες. Στην περίοδο της λοχείας οι διακυμάνσεις των ορμονών σε αλλάζουν μέσα έξω και δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά πολλές φορές. Αν βάλεις κ την κλεισούρα, το άγχος της ευθύνης, την κούραση τότε το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται μια γυναίκα είναι να της λένε ότι η σχέση της με το μοναδικό άνθρωπο που βλέπει κάθε μέρα πλην του παιδιού κ που ξέρει τόσα χρόνια, αγαπαει κ έχει παντρευτεί δεν είναι ούτε στοιχειωδώς υγιης ή ότι την κακοποιεί. Συγγνώμη αλλά με ενόχλησαν πολύ αυτά που διάβασα. 

@Έσπερος εγώ προσωπικά στη θέση σου θα συζητούσα με το σύζυγο μήπως ερχοσασταν το Πάσχα στην Αθήνα στους δικούς σας εφόσον κ αυτός θα έχει δύο εβδομάδες άδεια. Ίσως εσύ θα μπορούσες να μείνεις κ λίγο παραπάνω  Δεν ξέρω τις συνθήκες ταξιδιού βέβαια κ κατά πόσο αυτό είναι εύκολο ή αν το επιθυμείς εσύ κ ο σύζυγος σου. Μιλάω καθαρά για την προσωπική μου άποψη κ τι θα έκανα (το έχω κάνει) στη θέση σου. Κ διαφωνώ πάρα πολύ με το να μη βγάζεις το παιδί σε δημόσιους χώρους. Δεν είπαμε να το πας βόλτα στο κέντρο υγείας αλλά δε νομίζω ότι με μισή ώρα στο σούπερ μάρκετ κουκουλωμενο στο καρότσι θα πάθει κατι. Ο σύζυγος σου που έρχεται σε επαφή με παιδιά καθημερινά είναι πολυ πιο επικίνδυνος για το μωρό. Νομίζω ότι ο άντρας σου χρειάζεται να δει μια πιο σίγουρη κ αποφασιστική @Έσπερος για να πάρει κ αυτός τα πάνω του κ να συνέλθει.

Όσο για το φαγητό, την κόρη μου την πείραζε παρά πολύ το λάχανο, το κουνουπίδι κ τα μαυρομάτικα φασόλια που έτρωγα. Εκτός φυσικά από τα γαλακτοκομικά που εμφάνισε αλλεργία όταν ήταν περίπου 2 μηνών αλλά με τη μορφή αίματος στα κακά κ όχι με κολικούς.

 

 

Δεν είπα ότι την κακοποιεί, είπα όμως ότι η σχέση δεν είναι αυτή τη στιγμή υγιής και θα μπορούσε , ανάλογα του πώς μιλά ο σύζυγος και να αγγίξει τα όρια της κακοποίησης. Κακοποιηση δεν είναι μόνο η σωματική, είναι και η ψυχολογική, και χωρίς να είμαι ψυχολόγος, η εντύπωσή μου από όσα έχω ζήσει και διαβάσει είναι ότι αυτού του είδους η καταπίεση ξεκινά από μία ανάγκη απόλυτου ελέγχου και όχι απο "κακία". Εξάλλου δεν είπα στην κοπέλα ούτε να τον αφήσει, ούτε να τον βρίσει, ούτε να καλέσει βοήθεια, μόνο να συζητήσει μαζί του και να θέσει όρια, γιατί είναι μία κατάσταση που όσο μένει, τόσο η ίδια υποφέρει, και τόσο γίνεται πια κατεστημένο αντί για μία πρόσκαιρη φάση. 

Για να εξηγήσω τι εννοώ: πιστεύει ο σύζυγος ότι η γυναίκα του δεν είναι σωστό να βγάζει έξω το μωρό. Πώς εκδηλώνεται αυτό; Θα της το πει μια φορά και θα ακούσει τα αντεπιχειρήματα; Θα της το απαγορεύσει απειλώντας με συνέπειες; Θα της γκρινιάζει μέχρι να την κάνει να νιώσει ότι δεν αντέχει και προτιμά να κλειστεί μέσα; Θα της κρατήσει μούτρα; Θα μιλήσει άσχημα;

Δεν είναι μόνο η διαφωνία, είναι και το πώς την εκδηλώνει κανείς και τι αντίδραση βρίσκει. Αν ο πατέρας αρχίζει να γίνεται ακραία υποχόνδριος ή καταπιεστικός, υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις, από το να "γκρινιάζει" αλλά αν ακούει ή το να δεχτεί ότι είναι ακραίος και να σκεφτεί πώς μπορεί να συμβιβαστεί, ως το να καταφύγει σε απαγορεύσεις και απειλες, και φυσικά όλα τα ανάμεσα. Αμα η @Έσπερος ό,τι υστερία και να της εκδηλώσει ο άντρας της λεει "ναι, αγάπη μου, βέβαια, θα τρώω ό,τι μου πεις, συγγνώμη που έφαγα φασολάκια" και νιώθει και άσχημα η ίδια που τον σύγχυσε, πάλι καταπίεση είναι, δε χρειάζεται ο άλλος να βρίζει και να σπάει πιάτα για να είναι καταπιεστικός. Μία λεχώνα χρειάζεται ηρεμία και το μωρό το ίδιο. 

Πιθανώς και να έχω παρεξηγήσει, αλλά καταλαβαίνω ότι αυτή τη στιγμή η @Έσπερος νιώθει ότι δεν μπορεί να βγει από το σπίτι μόνη χωρίς να στεναχωρέσει τον άντρα της, ταυτόχρονα έχουν απαγορευτεί οι έξοδοι με το παιδί σε κόσμο και μιλάει με τη γειτόνισσα από το μπαλκόνι, δεν της επιτρέπεται να την επισκεφτούν οι δικοί της, έχει υποχρεώση να ταϊσει το μωρό μητρικό γάλα αλλά και υποχρέωση να το μπουκώσει χαμομήλι, ακολουθεί τις υποδείξεις του συζύγου στο τι θα φάει, και πρέπει επίσης να το κρατά αγκαλιά και να το ψυχαγωγεί γιατι τον μπαμπά τον ενοχλεί το κλάμα. Θα ήθελα να πω ότι είναι ανήκουστα όλα αυτά, αλλά δυστυχώς είναι ένα έργο χιλιοπαιγμένο...

[Έσπερος]

Σημερα πηγαμε σ ενα χωριο κ κατσαμε για καφε. με πολυ αγχος γιατι δεν ειχα βγαλει πολυ γαλα. ειναι λιγο περιεργο αυτο, μαλλον για τις εξοδους θα παιρνω σκονη. δρν προλαβα να ντυθω κ να βαφτω βεβαια αλλα τουλαχιστον ρναλα το τζιν μου. κι απο κει που το καλοκαιρι δν θα ηταν ετοιμος για ταβερνα, λεγαμε αν θα μπει στη θαλασσα. Η κι αυτος περναει φασεις η εγω ψειριζω τα παντα. Δεν ξερω. Καποιες σλλεδ αλλοκοτες κ αρνητικες προς ενα συμπετιφορες εχουν σχεση με τις παρεξηγησεις με τους γονεις μου που δν χρειαζεται να αναλυσω εδω γιατι ποτε δεν ξερεις. Κι ολα αυτα χωρις καμια ιδιαιτερη συζητηση. Οποτε μεχρι την επομενη κριση υπερπροστασιας κ αγχους, ειμαστε ηρεμοι. Αυτος δλδ γιατι εγω εχω να λυςω το μυστηριο του αν του φταιει η παλινδρομηση η κατι αλλο. εκει παραδοξως ειναι χαλαρος!

[mama16]

4 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Σημερα πηγαμε σ ενα χωριο κ κατσαμε για καφε. με πολυ αγχος γιατι δεν ειχα βγαλει πολυ γαλα. ειναι λιγο περιεργο αυτο, μαλλον για τις εξοδους θα παιρνω σκονη. δρν προλαβα να ντυθω κ να βαφτω βεβαια αλλα τουλαχιστον ρναλα το τζιν μου. κι απο κει που το καλοκαιρι δν θα ηταν ετοιμος για ταβερνα, λεγαμε αν θα μπει στη θαλασσα. Η κι αυτος περναει φασεις η εγω ψειριζω τα παντα. Δεν ξερω. Καποιες σλλεδ αλλοκοτες κ αρνητικες προς ενα συμπετιφορες εχουν σχεση με τις παρεξηγησεις με τους γονεις μου που δν χρειαζεται να αναλυσω εδω γιατι ποτε δεν ξερεις. Κι ολα αυτα χωρις καμια ιδιαιτερη συζητηση. Οποτε μεχρι την επομενη κριση υπερπροστασιας κ αγχους, ειμαστε ηρεμοι. Αυτος δλδ γιατι εγω εχω να λυςω το μυστηριο του αν του φταιει η παλινδρομηση η κατι αλλο. εκει παραδοξως ειναι χαλαρος!

Μετά τη γέννηση ενός μωρού αλλάζει η ζωή μας ξαφνικά ριζικά οπότε το βλέπω απόλυτα φυσιολογικό κ εσύ κ ο άντρας σ να βλέπετε τα πράγματα υπερβολικά όπως κ να κάνετε υπερβολές.. Μην ανησυχείς πάντως με συζήτηση σιγά σιγά όλα τα θέματα σας θα λυθούν κ μετά το εξάμηνο κ ιδίως μετά το χρόνο θα είστε πολύ καλύτερα κ θα ξανά ζησετε τον έρωτα σας!!!  απλά αυτό που πρέπει να κάνετε σε αυτή τη φάση είναι να μιλάτε για ότι σας απασχολεί κ ενοχλεί για να μην τα κρατατε μέσα σας κ με το παραμικρό αργότερα μαλωνετε χωρίς ουσιαστικό λόγο κ αιτία!!

[Dust pink]

4 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Σημερα πηγαμε σ ενα χωριο κ κατσαμε για καφε. με πολυ αγχος γιατι δεν ειχα βγαλει πολυ γαλα. ειναι λιγο περιεργο αυτο, μαλλον για τις εξοδους θα παιρνω σκονη. δρν προλαβα να ντυθω κ να βαφτω βεβαια αλλα τουλαχιστον ρναλα το τζιν μου. κι απο κει που το καλοκαιρι δν θα ηταν ετοιμος για ταβερνα, λεγαμε αν θα μπει στη θαλασσα. Η κι αυτος περναει φασεις η εγω ψειριζω τα παντα. Δεν ξερω. Καποιες σλλεδ αλλοκοτες κ αρνητικες προς ενα συμπετιφορες εχουν σχεση με τις παρεξηγησεις με τους γονεις μου που δν χρειαζεται να αναλυσω εδω γιατι ποτε δεν ξερεις. Κι ολα αυτα χωρις καμια ιδιαιτερη συζητηση. Οποτε μεχρι την επομενη κριση υπερπροστασιας κ αγχους, ειμαστε ηρεμοι. Αυτος δλδ γιατι εγω εχω να λυςω το μυστηριο του αν του φταιει η παλινδρομηση η κατι αλλο. εκει παραδοξως ειναι χαλαρος!

Μπράβο!! Όσο περνάει ο καιρός θα πηγαινει και καλύτερα αρχή να γίνει η αρχή!

[CMES]

@Έσπερος θα σου δωσω μια συμβουλη με βαση τον δικο μου αντρα ο οποιος ειναι κι αυτος υπερπροστατευτικος και γενικα θελει να εχει τον ελεγχο. Οσον αφορα πραγματα που δεν εχουν σχεση με την παρουσα καθημερινοτητα αλλα με μελλοντικες καταστασεις, μην απασχολεισαι καθολου. Εμενα ο αντρας μου το κανει γενικα αυτο, οχι μονο με το παιδι. Πχ αν πει: το Σεπτεμβρη δεν θα παμε το ταξιδι που λεγαμε γιατι γινονται τρομομρατικες επιθεσεις (υποθετικο παραδειγμα) εγω του πεταω ενα "καλα μεχρι τοτε βλεπουμε" και δεν το συζηταω. Επειδη οι συνθηκες αλλαζουν με το περασμα του χρονου, ειδικα οσον αφορα το παιδι, συνηθως οταν φτανει ο καιρος να κανονισουμε το θεμα πανω στο οποιο διαφωνουμε εχει ηδη αλλαξει γνωμη απο μονος του. Ετσι μπορει να καθομαι εγω να τρωγομαι και να νευριαζω μηνες και οταν ερθει εκεινη η ωρα να μην εχω προβλημα. Επικεντρωσου λοιπον μονο στα θεματα που σας αφορουν στο παρον, μικρα βηματα και περιορισμενα μετωπα καθε φορα!

[Macgyver]

@Έσπεροςκαλημέρα , μπαίνω εμβόλιμα για να δώσω μια συμβουλή : επειδή έχεις προφανώς καταπιαστεί και οι ορμόνες κάνουν πάρτυ ακόμα,  αρχίζεις και αναφέρεις ότι σε ενοχλεί στον άντρα σου . Θα συνιστούσα να το σταματήσεις για έναν και μόνο λόγο : αν η ζυγαριά αρχίσει να γέρνει προς τα αρνητικά κινδυνεύεις να τσακωθείς και άγρια μαζί του στο τέλος . Θέλει πολύ προσοχή γιατί στο φόρουμ είναι πολύ εύκολο να «μπουν φυτιλιες» ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό. Σκέψου ότι διαβάζω τα τελευταία πόστ σου και εγώ που είμαι ξένη αναρωτιέμαι : γιατί τον παντρεύτηκες ;;;!!!! Προφανώς δεν ταιριάζετε καθόλου ! Επειδή επίσης προφανώς αποκλείεται να είναι αυτή η αληθινή εκδοχή , πρόσεχε, η γραπτή ψυχανάλυση είναι ύπουλη   φιλικά πάντα  αλλά είναι κρίμα να αρχίζεις να σκέφτεσαι μόνο τα αρνητικά παραβλέποντας τα θετικά