Υπερπροστατευτικός μπαμπάς, βρέφος, κοινωνική και οικογενειακή ζωή

[Έσπερος]

Ανοίγω ένα θέμα που ίςως δεν ταιριάζει απόλυτα σε αυτή την ενότητα- ή μάλλον θα ταίριαζε σε πολλές. Αν κριθεί ανσγκαίο, ας μεταφερθεί κάπου καταλληλότερα).

 

Το μωράκι μας κλείνει πια τους δύο μήνες. Προβλήματα υγείας πέρα από τον αρχικό υποσιτισμό δεν είχε, ούτε έχει, πέρα από τις αναμενόμενες γαστρεντερικές ενοχλήσεις των νεογέννητων, που η έντασή τους όμως σιγά σιγά φθίνει. Νομίζω όμως ότι αντί να μπαίνουμε σε φυσιολογικούς ρυθμούς βουλιάζουμε όλο και περισσότερο σε ένα χάος. Ο βασικός λόγος κατ' εμέ είναι η αποκλειστική άντληση με θήλαστρο που μου παίρνει όλο μου το χρόνο, κι έτσι δεν μπορώ να κάνω σχεδόν τίποτα στο σπίτι πέρα από μια καθημερινή τακτοποίηση που κι αυτό είναι αμφίβολο και το σιδέρωμα. Μαγείρεμα και καθαριότητα ανέλαβε ο άντρας μου ο οποίος έχει εξουθενωθεί. Τώρα βέβαια προσαρμόστηκε κ με το μωρό περισσότερο. Οι γονείς μας δεν μένουν εδώ οπότε συγγενική βοήθεια δεν υπάρχει. Κάπως έτσι, αντί όσο περνά ο καιρός η κατάσταση να βελτιώνεται, το σπίτι είναι όλο κ πιο ακαταστατο, μιας κ ο μικρός μένει πλέον ξύπνιος κ δεν μπορώ να κάνω δουλειές. Για μαγείρεμα δεν το συζητώ. Ετσι ο άντρας μου είναι όλο κ πιο κουρασμένος. Αντι όσο περνα ο καιρος να αρχισουμε να ξαναζουμε φυσιολογικα, παρατεινεται αυτη η ανωμαλη κατασταση. 

 

Το βασικο ομως θεμα ειναι οτι ο αντρας μου αποδειχτηκε τπερπροστατευτικος με το μωρο. Αυτα που κοροιδευαμε κ μαςενοχλουσαν στους αλλους τα κανει στο υπερπολλαπλασιο. Το μωρο βγαινει μονο στην εξοχη που βγαινουμε για περπατημα εκει που μενουμε, η αν παμε εκδρομη με το αυτοκινητο, αλλα παλι στην εξοχη. Στο κεντρο που του λεω να περπατησουμε το θεωρει περιττο. Γυναικα δεν θελει να φερουμε για δουλειες γιατι φοβαται τις ιωσεις. Στο σουπερμαρκετ που του λεω να παμε ολοι μαζι, το ιδιο. Σε καφετεριες δεν παμε γιατι καπνιζουν  - καπνιστης ο ιδιος που παλια δεν ηθελε να ακουει κουβεντα για το τσιγαρο. Επισκεψεις οχι ακομα για τις ιωσεις. Το Πασχα δεν θα φυγουμε απο το νησι να παμε στις οικογενειες μας γιατι εχουμε το μωρο. Του λεω να τους καλεσουμε εδω, το θεωρει αναστατωση για το μωρο κ κουραση για εμαα. Θελουν να ερθουν οι παππουδες να μας δουν, κι αυτο το θεωρει νωρις. Εγινε κ παρεξηγηςη κιολας γιατι θιχτηκαν κι ο αντρας μου λεει το μωρο δεν ειναι σοου κ δημοςιο θεαμα. Τιθεται θεμα ποιος θα προσεχει το μικρο οταν γυρισω στη δουλεια- ξαφνικα οι γιαγιαδες δεν μπορουν γιατι ειναι λεει μεγαλες κ δν εμπιστευεται. Γενικα ενω πριν λεγαμε οτι ειναι χαρα να αφηνουμε το μικρο στους παππουδες για να παμε καπου οι δυο μας, ξαφνικα λεει οτι δεν μπορουν - δεν μιλω για τωρα, για αργοτερα προφανως. Ολο αυτο μας κλεινει στο σπιτι, μας κραταει πισω σαν οικογενεια κ θα μας αποκοψει απο τις οικογενειες μας - για κοινωνικη ζωη δεν το συζητω. Θα γινουμε οι γραφικοι που εχουν παντα δικαιολογια το μωρο κ γελαει ο κοσμος μαζι τους - οπως γελουσαμε κι εμεις πριν.

 

Πιστευετε οτι ειναι μια φαση προσαρμογης που θς περασει χωρις να δωσω διαστασεις η θα πρεπει να το σταματησω πριν γινει επικινδυνο;

[Dust pink]

Είναι μικρό ακόμη το μωράκι και είναι μια δυσκολη φάση προσαρμογής...μεγαλώνοντας και βλέποντας το θα καταλάβει ότι δεν μπορεί να ζει αποστειρωμενο σε μια γυάλα!! Ζωντανός οργανισμός είναι και αυτό και έχει τις ανάγκες του. Όσον αφορά με το ποιος θα το κρατήσει από την στιγμή που παππουδογιαγιαδες δεν μπορούν τι προτείνει να γίνει?

[mama16]

Συμφωνω με την @Dust pink. Αργοτερα θα βρείτε καλύτερα τους ρυθμούς σας. Συνήθως αυτή τη φάση την περνάει η μητέρα, σε εσένα την περνάει ο άντρας σ περισσότερο. Εγώ γεννησα Δεκεμβριο και οι παππούδες είδαν την μικρούλα τέλη φεβρουαριου πρώτη φορά, ηταν κ πρόωρη κ φοβόμουν πολύ, όταν ρωτησα την παιδίατρο πότε να έρθουν να δουν οι παππούδες το μωρό κ μ απάντησε ότι μπορούν να έρχονται κ ότι δεν χρειάζονται υπερβολές μέσα μου στεναχωρηθηκα γιατί ήθελα να μεγαλώσει κι άλλο για να μην κολλήσει τπτ. Την πρώτη βόλτα μας εκτός σπιτιού την κάναμε 25η Μαρτίου κ όχι ότι πήγαμε έξω απλά δυο χωριό στους παππούδες! Πιστεύω ο άντρας σ όταν μεγαλώσει λίγο περισσότερο το μωρο θα το ξεπεράσει. Μπορείς βέβαια να του κάνεις κ εσύ μια συζήτηση! Όσο για το θηλαστρο (επειδή ξέρω πόσο δύσκολο είναι κ οσο μεγαλώνει το μωρό τόσο λιγότερο θα κοιμάται) αν πιστεύεις ότι δεν θες να το συνεχίσεις άλλο ας δίνεις ξένο, κάνεις δεν θα σε κατακρίνει κ η καθεμία μαμά κάνει αυτό που θεωρεί καλύτερο. Όταν θα αρχίσεις τη δουλειά ποιος θα κρατάει το μωρό? Τι λέει ο άντρας σ?

[Έσπερος]

Η επιστροφη στη δουλεια ειναι μελλοντικη γιατι ειμαι στο δημοσιο. Ουσιαστικα θα ειναι καποιοι μηνες μεχρι να παει παιδικο γυρω στους 18 μηνες. Μια κοπελα λεει να φερουμε, ξερουμε ηδη ατομα, επαρχια μενουνε οποτε δεν τιθεται θεμα εμπιστοσυνης. Σ αυτο ισως κ να εχει δικιο. Οι παππουδογιαγιαδες μας δεν ειναι στην καλυτερη φυσικη κατασταση για ενα δραστηριο παιδακι κ σιγουρα θα υπαρχει φοβος. Αλλα απο την αλλη το παιδακι θα χασει την αγαπη των παππουδων..,

 

Γενικα με φοβιζει η ταση του να απομονωθουμε. Τις σχεσεις με τους παππουδες τις θεωρω πολυ σημαντικες. Εγω πιστευω οτι το μωρο θα πρεπει μια φορα το μηνα τουλαχιστον να το πηγσινουμε στην Αθηνα να το βλεπουν. Εκεινος το θεωρει ταλαιπωρια. κ αναστατωση. Οι διακοπες λεει αρκουν. Το να εεχονται να μας βλεπουν δεν ειναι ευκολο γιατι δν εχουμε χωρο. Αλλα κι αυτο αναατατωση θα το θεωρουςε.

[Gkely]

1 hour ago, Έσπερος said:

Το μωρο βγαινει μονο στην εξοχη που βγαινουμε για περπατημα εκει που μενουμε, η αν παμε εκδρομη με το αυτοκινητο, αλλα παλι στην εξοχη. Στο κεντρο που του λεω να περπατησουμε το θεωρει περιττο. Γυναικα δεν θελει να φερουμε για δουλειες γιατι φοβαται τις ιωσεις. Στο σουπερμαρκετ που του λεω να παμε ολοι μαζι, το ιδιο. Σε καφετεριες δεμ παμε γιατι καπνιζουν  - καπνιστης ο ιδιος που παλια δεν ηθελε να ακουει κουβεντα για το τσιγαρο. Επισκεψεις οχι ακομα για τις ιωσεις.

Να σου πω καταρχάς ότι κι εμείς πριν γεννήσουμε τα είχαμε στο μυαλό μας τα πράγματα αλλιώς και τελικά αλλιώς μας προέκυψαν . Εννοώ ότι πριν σκεφτόμασταν όπως εσύ και μετά σε πολλά πράγματα όπως ο άντρας σου. Νομίζω το σωστό (αν υπάρχει λάθος και σωστό) είναι κάπου στη μέση. Σίγουρα δεν πρέπει να ζει το μωρό αποστειρωμένο, συμφωνώ. Όμως, στην αρχή χρειάζεται λίγη παραπάνω προσοχή νομίζω. Θα τα πιάσω ένα ένα και θα σου πω ότι όσον αφορά την προστασία του μωρού από τις ιώσεις ο παιδίατρος μάς είχε πει να προσέχουμε ένα μόνο πράγμα. Τους κλειστούς χώρους με κόσμο (τράπεζες, σουπερμάρκετ, σπίτια με πολλά άτομα κλπ). Μας είχε πει ότι το έξω δεν τον φοβίζει. Πράγματι, λοιπόν, κι εμείς προσέχαμε και προσέχουμε πολύ πού θα πάμε το μωρό. Κάθε μέρα είμαστε έξω, αλλά κάθε μέρα, στην εξοχή, στην πόλη, στο κέντρο, σε μαγαζιά απλώς είμαστε μόνο έξω. Σχετικά με τους συγγενείς, τους βλέπουμε και μας βλέπουν εννοείται, απλώς έχουμε πει ότι στην υποψία ίωσης κλπ να ακυρώνουν Το αυτονόητο δηλαδή. Και όλα αυτά γιατί μια ίωση σε ένα μωράκι μπορεί να έχει επιπλοκές. Παρόλα αυτά, το Γενάρη, μετά από οικογενειακό τραπέζι (πιθανότατα) το μωρό κολλάει ίωση που του κάνει βρογχιολίτιδα και τρέχαμε και δεν φτάναμε (και ακόμα δεν είναι εντελώς καλά). Θέλω να πω ότι κάποια πράγματα μάς φαίνονται υπερβολικά αλλά καλύτερα όταν μιλάμε για τόσο μωράκι να δείχνεις μια υπερβολή παρά να τρέχεις μετά. Ξέρεις πόσες φορές άκουσα να με λένε υπερβολική ή άκουσα σχόλια του τύπου : Θα είμαστε την Πρωτοχρονιά μόνοι μας σαν τον κούκο (δηλαδή μόνο παπουδογιαγιάδες, χωρίς όλους τους συγγενείς καλεσμένους) κλπ κλπ;;; Μετά, όμως, στα νοσοκομεία εμείς τρέχαμε. Από κει και πέρα, γυναίκα για τις δουλειές έχουμε, αλλά δεν κάθεται πάνω απ το μωρό, δεν έρχεται όταν είναι άρρωστη αυτή ή κάποιος απ την οικογένειά της κλπ. Για την αναστάτωση το Πάσχα επίσης διαφωνώ. Το μωρό πρέπει να ακολουθεί τη ζωή της οικογένειας. Είναι αναγκαία η εξαίρεση στη ρουτίνα. Για το ποιος θα κρατάει το μωρό όταν θα γυρίσουμε δουλειά μεγάλη κουβέντα για πολλούς και διάφορους λόγους και με πολλές παραμέτρους. Σε γενικές γραμμές πιστεύω το "κάθε πράγμα στον καιρό του" και πιστεύω στην προσαρμοστικότητα. Αλλιώς προσέχεις με μωρό 2 μηνών, αλλιώς με 11 κλπ. 

 

Quote

 

Αντι όσο περνα ο καιρος να αρχισουμε να ξαναζουμε φυσιολογικα, παρατεινεται αυτη η ανωμαλη κατασταση. 

 

 

Κρίνοντας από τη δική μου περίπτωση, θα έλεγα είναι νωρίς ακόμα, μην αγχώνεσαι και στεναχωριέσαι. Όλα φτιάχνουν σιγά σιγά, νομίζω μετά τους πρώτους 3-4 μήνες όλα είναι καλύτερα για όλους. 

Επεξεργάστηκαν 6 Μαρτίου,2018 by Gkely

[Macgyver]

Νομίζω ότι ακόμα προσπαθείτε να βρείτε τους ρυθμούς σας . 

Να πω την αμαρτία μου , δεδομένου ότι το μωρό είναι πολύ μικρό , συμφωνώ με τον άντρα σου . 

Ουτε εγώ δεν θα άρχιζα τα περιττά πήγαινε έλα με μωρό κάτω των 6 μηνών , ουτε θα πήγαινα ως βόλτα στο σούπερ μάρκετ η σε καφετέρια με καπνίζοντες κλπ . Είναι πολύ μικρό ακόμα και είναι πολύ εύκολο να κολλήσει το οτιδήποτε και να νοσηλευτεί . Όσο για το σπίτι: κρατήστε ανοιχτά μόνο τα δωμάτια που χρησιμοποιείτε κάθε μέρα ώστε να μην καθαρίζει επιπλέον χώρους . Εγώ να πω την αλήθεια θήλαζα μεν και ήμουν με ένα μωρό καρφιτσωμένο πάνω μου , αλλά προλάβαινα να βάλω και πλυντήρια και να μαγειρέψω - με προγραμμα όμως ώστε να μην μαζεύονται δουλειές . 

Απο την άλλη , είχα γυναίκα για τις χοντρές δουλειές: ερχόταν κι εγώ ήμουν μόνο στο βρεφικό δωμάτιο . Πριν φύγει αερίζε φουλ το σπίτι και μετά έβγαινα από την κρυψώνα μου μέχρι το μωρό να κλείσει τους τρεις μήνες . Μετά χαλαρώναμε λίγο περισσότερο . 

Επισης στην αρχή δεν δέχτηκα ούτε επισκέψεις για λόγους ασφαλείας , μιας κι εγώ υπήρξα μωρό που παραλίγο να πεθάνει από απροσεξία επισκέπτη . 

Ακόμα και τώρα δεν επιτρέπω κάποιον να αγγίξει πχ το παιδί στο πρόσωπο χωρίς να έχει πλύνει χέρια , κι ας κυλιέται ο ίδιος ως γουρουνάκι στις λάσπες  χι χι χι 

[Έσπερος]

@mama16 για το ξενο γαλα, με ολα αυτα που σου περιεγραψα πιστευεις οτι ο αντρας μου θα ηθελε να σταματησει να πινει το μωρο μητρικο γαλα; Το θεμα ειναι για ποσο, γιατι εγω αλλο ενα διμηνο δινω στον εαυτο μου. Ο αντρας μου νομιζω οτι θελει σιγουρα μεχρι την εισαγωγη στερεων, μη σας πω κ αργοτερα. 

@Macgyver για το μαγειρεμα δεν με πολυνοιαζει - κ πριν ετσι κι αλλιως τις μισες φορες μαγειρευα εγω τις μισες αυτος. Δεν ειναι το φορτε μου. Το σπιτι μας εχει σκριβως οσα δωματια χρησιμοποιουμε. περικοπες εκει δεν μπορουν να γινουν. τα πρωινα προφανως κ εχω λιγο χρονο για καθαριοτητα αλλα θα μου πει για τα χημικα που εισπνεει το παιδι κ μενουν στα χερια τα ρουχα μου κλπ. Πιατα, πλυντηρια, ξεσκονισμα κ σκουπισμα κ πολλα λεω.,.

Εμενα παντως δν μου αρεσει να γινουμε απο αυτους που εχουν παντα ως δικαιολογια το μωρο για να μη βλεπουν φιλους συγγενεις κλπ. 

[CMES]

Επειδη εχω κι εγω εναν αντρα υπερπροστατευτικο, ευτυχως οχι τοσο με τους παππουδες (τους δικους του γονεις ομως μονο που εμπιστευεται απολυτα, οχι τους δικους μου) σε καταλαβαινω απολυτα. Να ξερεις παντως οτι οταν βγειτε απο την περιοδο της "καραντινας" δηλαδη το πρωτο 3μηνο, τα πραγματα φτιαχνουν αρκετα. Επισης βοηθαει πολυ και η εποχη αφου σε ενα μηνα το πολυ ο καιρος θα ειναι αψογος. Θα μπορειτε πχ να πατε για εναν καφε με φιλους και να καθισετε εξω. Αυτο που με ειχε βοηθησει εμενα ηταν η παιδιατρος. Ανοιγα εγω το θεμα οταν πηγαιναμε το μωρο για εμβολια ρωτωντας τη πιλυ συγκεκριμενα πραγματα. Πχ μπροστα στον αντρα σου ρωτησε την: το Πασχα υπαρχει περιπτωση να παμε Αθηνα. Να το κανουμε ή υπαρχεο προβλημα για τπ μωρο; εμας η παιδιατρος ειναι και πολυ φιλη οποτε του τα ελεγε ξαι μογο χυμα του αντρα μου. Επισης επικεντρωσου σε αυτα που ειναι για τωρα, δεν μπορεις να φανταστεις ποσο αλλαζουν τα δεδομενα καθε μηνα!

Οσον αφορα το θηλασμο, αποψη μου ειναι αφου δεν μπορει το παιδι να θηλασει αρχισε να αντικαθιστας καποια γευματα με σκονη. Αν δεν ειναι η μαμα καλα δεν θα ειναι και το παιδι καλα, οτι κι αν τρωει. 

[Έσπερος]

Γευμα πληρες με σκονη αντικαθιστω μονο αν δν προλαβω να βγαλω γαλα κ θα το κανουμε κ για καμια εξοδο. αυτο το εχουμε συμφωνησει. το κολπο της παιδιατρου δν πιανει. ρωταω για τη διατροφη μου ποτε να βαλω μια ποικιλια τροφων για να συνηθιζει το μωρο σιγα σιγα (στο γαλα μου εννοω), αλλα μας λεει, γυρναμε σπιτι, παλι σπαγορευσεις ακουω. Ειλικρινα ωρες ωρες νομιζω οτι υπαρχω μονο για το μωρο στο μυαλο του... 

[Macgyver]

πρίν από 50 λεπτά , Έσπερος είπε:

@mama16 για το ξενο γαλα, με ολα αυτα που σου περιεγραψα πιστευεις οτι ο αντρας μου θα ηθελε να σταματησει να πινει το μωρο μητρικο γαλα; Το θεμα ειναι για ποσο, γιατι εγω αλλο ενα διμηνο δινω στον εαυτο μου. Ο αντρας μου νομιζω οτι θελει σιγουρα μεχρι την εισαγωγη στερεων, μη σας πω κ αργοτερα. 

@Macgyver για το μαγειρεμα δεν με πολυνοιαζει - κ πριν ετσι κι αλλιως τις μισες φορες μαγειρευα εγω τις μισες αυτος. Δεν ειναι το φορτε μου. Το σπιτι μας εχει σκριβως οσα δωματια χρησιμοποιουμε. περικοπες εκει δεν μπορουν να γινουν. τα πρωινα προφανως κ εχω λιγο χρονο για καθαριοτητα αλλα θα μου πει για τα χημικα που εισπνεει το παιδι κ μενουν στα χερια τα ρουχα μου κλπ. Πιατα, πλυντηρια, ξεσκονισμα κ σκουπισμα κ πολλα λεω.,.

Εμενα παντως δν μου αρεσει να γινουμε απο αυτους που εχουν παντα ως δικαιολογια το μωρο για να μη βλεπουν φιλους συγγενεις κλπ. 

A ok. Με βοήθησες να καταλάβω λίγο περισσότερο τώρα ...  Εμ υπάρχουν και φυσικά καθαριστικά πχ λευκό ξύδι ... αλλά πες του ότι και στο μαιευτήριο χρησιμοποιούσαν απολυμαντικά για την καθαριότητα . Πες να συζητήσει τις ανησυχίες του με τον παιδίατρο  βοηθάει να εκλογικεύουμε καταστάσεις  

[ΑΡΓΚ]

Τα προβλήματα γενικά όσο χρονίζουν σε μια οικογένεια, χειροτερεύουν. Και αν μάθει ο ένας σύζυγος να κάνει κουμάντο και να περνά το δικό του σε θέματα παιδιών, η κατάσταση αντιστρέφεται πολύ δύσκολα. Αν δεν μπορέσετε να επικοινωνήσετε, να μιλήσετε και να συμβιβαστείτε σιγά σιγά, γενικά όσο μαζεύονται τα ανοιχτά θέματα, και πιο δύσκολα θα βρεθεί μέση οδός, και πιο πολλά νεύρα θα έχετε πια.

[mama16]

1 ώρα πρίν, Έσπερος είπε:

@mama16 για το ξενο γαλα, με ολα αυτα που σου περιεγραψα πιστευεις οτι ο αντρας μου θα ηθελε να σταματησει να πινει το μωρο μητρικο γαλα; Το θεμα ειναι για ποσο, γιατι εγω αλλο ενα διμηνο δινω στον εαυτο μου. Ο αντρας μου νομιζω οτι θελει σιγουρα μεχρι την εισαγωγη στερεων, μη σας πω κ αργοτερα. 

@Macgyver για το μαγειρεμα δεν με πολυνοιαζει - κ πριν ετσι κι αλλιως τις μισες φορες μαγειρευα εγω τις μισες αυτος. Δεν ειναι το φορτε μου. Το σπιτι μας εχει σκριβως οσα δωματια χρησιμοποιουμε. περικοπες εκει δεν μπορουν να γινουν. τα πρωινα προφανως κ εχω λιγο χρονο για καθαριοτητα αλλα θα μου πει για τα χημικα που εισπνεει το παιδι κ μενουν στα χερια τα ρουχα μου κλπ. Πιατα, πλυντηρια, ξεσκονισμα κ σκουπισμα κ πολλα λεω.,.

Εμενα παντως δν μου αρεσει να γινουμε απο αυτους που εχουν παντα ως δικαιολογια το μωρο για να μη βλεπουν φιλους συγγενεις κλπ. 

Ναι έχεις δίκιο σε αυτό, όντως δεν θα θέλει ξένο... Απ τη μία όμως πιστεύω θα νιώθεις καλά να ξέρεις ότι προσπαθείς να δίνεις στο μωρό μητρικό γάλα όσο κ αν κουραζεσαι εσύ.. Κάνε υπομονή, οι πρώτοι μήνες του μωρού είναι οι πιο δύσκολοι, μετά όλα φτιάχνουν!

[anath]

Δεν θέλω να σχολιάσω παρέμβω στο θέμα της αποστείρωσης, του θηλασμού και της εξόδου, γιατί  αυτά τα ζητήματα  τα θεωρώ και λίγο υποκειμενικά ,πχ κάποιοι γονείς φοβούνται ακόμα και σε ανοιχτούς χώρους, κάποιοι θεωρούν πιο σωστό το παιδί να αποκτήσει αντισώματα από νωρίς, καποιοι δεν θέλουν να αλλάζουν την καθημερινή ρουτίνα, άλλοι μετακινούνται εύκολα με το μωρό..κλπ κλπ

Το κύριο κατα τη γνώμη μου στην περίπτωσή σου είναι ο ρόλος του μπαμπά στην ισορροπία της οικογένειας. Η νέα μαμά ΄΄εχει ανάγκη και από έμπρακτη υποστήριξη πχ δουλειες σπιτιου κλπ αλλά και από ψυχολογική δηλ ο συζυγος πρεπει πρωτα από όλα να σου παρεχει ασφάλεια, σταθερότητα, να νιωθεις πως ότι κάνεις το κάνεις σωστά!

δεν θέλω να κατηγορήσω το συζυγό σου, μην παρεξηγηθώ αλλά προσπάθησε να του κάνεις μία ωράια κουβέντα για αυτά που αισθάνεσαι.. Πίστεψέ με αν αλλάξει έστω και λίγο, και τις αντλήσεις σου θα συνεχίσεις, και τον εαυτό σου θα κοιτάξεις και θα ηρεμήσεις για να απολάυσεις την ανατροφή του παιδιού σου

[Sentir...natureza]

4 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Κάπως έτσι, αντί όσο περνά ο καιρός η κατάσταση να βελτιώνεται, το σπίτι είναι όλο κ πιο ακαταστατο, μιας κ ο μικρός μένει πλέον ξύπνιος κ δεν μπορώ να κάνω δουλειές. Για μαγείρεμα δεν το συζητώ

Γιατι δεν φορας μαρσιπο; Θα σου λυθουν τα χερια. Εγω μονο ετσι αντεξα να κρατησω το σπιτι για καποιους μηνες, γιατι ο μικρος δεν καθοταν ουτε 5 λεπτα μονος του.

 

4 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Το βασικο ομως θεμα ειναι οτι ο αντρας μου αποδειχτηκε τπερπροστατευτικος με το μωρο. Αυτα που κοροιδευαμε κ μαςενοχλουσαν στους αλλους τα κανει στο υπερπολλαπλασιο. Το μωρο βγαινει μονο στην εξοχη που βγαινουμε για περπατημα εκει που μενουμε, η αν παμε εκδρομη με το αυτοκινητο, αλλα παλι στην εξοχη. Στο κεντρο που του λεω να περπατησουμε το θεωρει περιττο. Γυναικα δεν θελει να φερουμε για δουλειες γιατι φοβαται τις ιωσεις. Στο σουπερμαρκετ που του λεω να παμε ολοι μαζι, το ιδιο. Σε καφετεριες δεν παμε γιατι καπνιζουν  - καπνιστης ο ιδιος που παλια δεν ηθελε να ακουει κουβεντα για το τσιγαρο. Επισκεψεις οχι ακομα για τις ιωσεις.

Mεχρι εδω θα συμφωνησω με τον αντρα σου. Να σου πω την αληθεια ξαφνιαστηκα που τα θεωρεις υπερβολικα, μιας και απο προηγουμενες αναρτησεις (βλεπε rooming in) ειχα σχηματισει αλλη αποψη για το πως αντιλαμβανεσαι την επικινδυνοτητα των μικροβιων. Οι κλειστοι χωροι απαγορευονται για τους πρωτους μηνες (και αν καπνιζουν κιολας θα ελεγα για αρκετα χρονια!), γιατι αυτο ειναι που κανει τους ανθρωπους να αρρωσταινουν. Οι ιοι και τα μικροβια υπαρχουν και το καλοκαιρι, αλλα τον χειμωνα κολλαμε ο ενας τον αλλον εξαιτιας του εσωκλειστου συνωστισμου. Στο μονο που θα διαφωνησω ειναι η οικιακη βοηθος, αφου φανταζομαι οτι θα αεριζει οσο θα ειναι εκει, και επιπλεον δεν θα ασχολειται με το μωρο. 

 

Οσον αφορα τους παππουδες, θα ελεγα οτι επιβαλλεται να πηγαινετε τουλαχιστον μια φορα τον μηνα. Αν εχετε την δυνατοτητα να το κανετε! Η σχεση με τους παππουδες οπως λες κι εσυ ειναι ανεκτιμητης αξιας και εκτος των αλλων θα ξεφευγετε λιγο απ'την ρουτινα, πραγμα που θα ειναι καλο για το μωρο, αλλα και για σας. 

 

Επισης, θα συμφωνησω με καποιες παραθεσεις, οτι ειναι πολυ νωρις ακομη και ειστε σε φαση προσαρμογης. Θα περασουν τουλαχιστον 2-3 μηνες ακομη, μεχρι να πρεπει να προσαρμοστειτε παλι σε αλλα δεδομενα  

Επεξεργάστηκαν 6 Μαρτίου,2018 by Sentir...natureza

[Έσπερος]

5 ώρες πρίν, CMES είπε:

Επειδη εχω κι εγω εναν αντρα υπερπροστατευτικο, ευτυχως οχι τοσο με τους παππουδες (τους δικους του γονεις ομως μονο που εμπιστευεται απολυτα, οχι τους δικους μου) σε καταλαβαινω

 Αυτό είναι το μεγαλο μου ερωτημα... Μετα τη γεννα κροεκυψαν καποιες τριβες με την οικογενεια μου, εγιναν θεματα για την απωλεια βαρους του μωρου (συνηθισμενο...) και για το αν πρεπει να θηλασω (επισης συνηθισμενο), κ γενκα υπηρξε μια συγκρουση τπερπροστασιας εμου κ του μωρου ενθεν κ ενθεν - πραγματα που εγω ειτε τα ψυχαναμιστηκα αφου γνουν σε αλλη διασταση, ειτε ταχεμαθα μετα. Οποτε αυτο το φρουτο με τη μη εμπιστοσυνη δν ξερω αν αφορα γρνικα τους παππουδες η μονο τους δικους μου. Ξερω οτι στους δικους του εχει πει οτι δεν θα αφηνε βολτα με αυτοκινητο ή  μπανιο στη θαλασσα, πραγματα που κι εγω δεν θα αφηνα τους δικους μου να κανουν. Τωρα ομως περασαμε στη φαση δν εμπιστευομαι ουτε ωρα για τους χψζ λογους - καποιοι ειναι βασιμοι. εγω παντε θα φροντιζω το παιδι να εχει κσλη σχεση με ολους τους παππουδες αλλα αν τεθει θεμα ανισης μεταχειρισης τι κανω; μπλοκαρω κ τους αλλους επειδη θα ειναι αποκλεισμενοι οι δικοι μου; το παιδακι τι φταιει ομως;

[Dust pink]

πρίν από 46 λεπτά , Έσπερος είπε:

 Αυτό είναι το μεγαλο μου ερωτημα... Μετα τη γεννα κροεκυψαν καποιες τριβες με την οικογενεια μου, εγιναν θεματα για την απωλεια βαρους του μωρου (συνηθισμενο...) και για το αν πρεπει να θηλασω (επισης συνηθισμενο), κ γενκα υπηρξε μια συγκρουση τπερπροστασιας εμου κ του μωρου ενθεν κ ενθεν - πραγματα που εγω ειτε τα ψυχαναμιστηκα αφου γνουν σε αλλη διασταση, ειτε ταχεμαθα μετα. Οποτε αυτο το φρουτο με τη μη εμπιστοσυνη δν ξερω αν αφορα γρνικα τους παππουδες η μονο τους δικους μου. Ξερω οτι στους δικους του εχει πει οτι δεν θα αφηνε βολτα με αυτοκινητο ή  μπανιο στη θαλασσα, πραγματα που κι εγω δεν θα αφηνα τους δικους μου να κανουν. Τωρα ομως περασαμε στη φαση δν εμπιστευομαι ουτε ωρα για τους χψζ λογους - καποιοι ειναι βασιμοι. εγω παντε θα φροντιζω το παιδι να εχει κσλη σχεση με ολους τους παππουδες αλλα αν τεθει θεμα ανισης μεταχειρισης τι κανω; μπλοκαρω κ τους αλλους επειδη θα ειναι αποκλεισμενοι οι δικοι μου; το παιδακι τι φταιει ομως;

Γιατί να τους αποκλείσετε; ; Ο ρόλος των παππούδων έτσι και αλλιώς είναι πολύτιμος μεν επικουρικός δε. Τον πρώτο λόγο έχουν οι γονείς του παιδιού ακόμη και όταν φροντίζουν το παιδί όταν οι γονείς δουλεύουν ,γεγονός που στην δική σας περίπτωση απ' ότι κατάλαβα δεν ισχύει γιατί μένετε μακριά..σωστά;; Σίγουρα η μεταβατική αυτή περίοδος είναι δύσκολη για όλους , και για σένα πολύ περισσότερο αλλά να ανακατεύεται και στα καθαριστικά??? Μήπως σιγά σιγά πρέπει να αντιστραφούν οι ρόλοι??? Από άποψη μικροβίων ιώσεων κτλ είχαμε το άγχος και θεωρούσαμε δεδομένο ότι κάτι θα κολλήσει το μωρό πριν ακόμη γεννησω λόγω εργασίας του άντρα μου που συναναστρέφεται με αρρώστους , εμβολιαστηκαμε προληπτικά, βόλτες κοντινές με ηλιοφάνεια και σε ανοιχτούς χώρους αποκλειστικά, τελικά μέχρι στιγμής δεν αρρώστησε καθόλου!!

[Έσπερος]

7 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Γιατι δεν φορας μαρσιπο; Θα σου λυθουν τα χερια. Εγω μονο ετσι αντεξα να κρατησω το σπιτι για καποιους μηνες, γιατι ο μικρος δεν καθοταν ουτε 5 λεπτα μονος του.

 

Mεχρι εδω θα συμφωνησω με τον αντρα σου. Να σου πω την αληθεια ξαφνιαστηκα που τα θεωρεις υπερβολικα, μιας και απο προηγουμενες αναρτησεις (βλεπε rooming in) ειχα σχηματισει αλλη αποψη για το πως αντιλαμβανεσαι την επικινδυνοτητα των μικροβιων. Οι κλειστοι χωροι απαγορευονται για τους πρωτους μηνες (και αν καπνιζουν κιολας θα ελεγα για αρκετα χρονια!), γιατι αυτο ειναι που κανει τους ανθρωπους να αρρωσταινουν. Οι ιοι και τα μικροβια υπαρχουν και το καλοκαιρι, αλλα τον χειμωνα κολλαμε ο ενας τον αλλον εξαιτιας του εσωκλειστου συνωστισμου. Στο μονο που θα διαφωνησω ειναι η οικιακη βοηθος, αφου φανταζομαι οτι θα αεριζει οσο θα ειναι εκει, και επιπλεον δεν θα ασχολειται με το μωρο. 

 

Οσον αφορα τους παππουδες, θα ελεγα οτι επιβαλλεται να πηγαινετε τουλαχιστον μια φορα τον μηνα. Αν εχετε την δυνατοτητα να το κανετε! Η σχεση με τους παππουδες οπως λες κι εσυ ειναι ανεκτιμητης αξιας και εκτος των αλλων θα ξεφευγετε λιγο απ'την ρουτινα, πραγμα που θα ειναι καλο για το μωρο, αλλα και για σας. 

 

Επισης, θα συμφωνησω με καποιες παραθεσεις, οτι ειναι πολυ νωρις ακομη και ειστε σε φαση προσαρμογης. Θα περασουν τουλαχιστον 2-3 μηνες ακομη, μεχρι να πρεπει να προσαρμοστειτε παλι σε αλλα δεδομενα  

Μαρσιπο το παλευω νς συνηθισει. αλλα κ εκει παλι εχω θεμα. Προσπαθω μονο οταν λειπει ο αντρας μου γιατι σν κλαψει το μωρο οσο προσπσθω θα γινει π χαμος. Βασανιζω το παιδι κλπ. 

 

Για τα μικροβια απο ασθενειες νομιζω το ειχα ξαναπει: ειμαι πιο χαλαρη απ οσο με την καθαριοτητα. Οποτε μου φαινεται λιγο περιεργη ολη αυτη η απομονωση. Το σκεφτομαι κ πρακτικα: αν ειχαμε μεγαλυτερο παιδακι που πηγαινε σχολειο, μικροβια θα μας εφερνε. Δεν θα το κοβαμε απο το σχολειο! Βεβαια για να εχω το κεφαλι μου ησυχο περιορισα στο ελαχιστο τις επισκεψεις στο μαιευτηριο (κ παλι ομως υπηρξαν εντασεις με τους γονεις μου) κ οσο εμεινα στο πατρικο δν δεχτηκα κανεναν συμφωνα με δικες του οδηγιες - αιτια παρεξηγησης απο ανθρωπους που ηθελαν να με δουν πριν γυρισω στο νησι.  Ιςως ειμαι υπερβολικα χαλαρη αλλα φανταστειτε επειδη παντα λεγαμε με τον αντρα μου οτι δεν θα κλειστουμε μεσα με το παιδι,  εγω φανταζομουν οτι τσκνοπρμπτη που σαραντισα θα βγσιναμε να φαμε εξω. Αν οχι Τσικνοπεμπτη, καθαρα δευτερα. τωρα απο συζητησεις καταλαβαινω οτι αν κατσουμε σε ταβερνα το πασχα θα ειναι κατορθωμα. 

 

Το ταξιδι στην Αθηνα μια φορα το μηνα οικονομικα θα ειναι επιβαρυνση. Και πρακτικα δυσκολο γιατι φιλοξενουμαστε στο πατρικο τους κ του αλλου εναλλαξ, οπου με το ζορι χωραμε οι δυο. Απο πρακτικης αποψης εχει ολα τα δικια, ομως νομιζω οτι λιγη ταλαιπωρια για χαρη των παιδιων αξιζει. Τωρα για το αν ειναι ενοχληση να ερθουν οι οικογενειες μας Πασχα, δεν καταλαβαινω πως προεκυψε. Κ εγινε κ παρεξηγηση απο πλευρας τους γιατι ηθελαν να ειχαν ερθει ηδη κ δν καταλαβαινουν γιατι φερομαστε γαϊδουρινα. 

 

@Dust pink οταν ακους δηλωσεις οτι δεν αφηνει το παιδι μονο μαζι τους ουτε πεντε λεπτα γιατι δεν εμπιστευεται, αποκλεισμος δεν ειναι; η στοργη των παππουδων θα παει χαμενη επειδη ο αντρας μου φοβαται το παραμικρο; Αντικειμενικα μιλωντας, οπως εχω ξαναπει ηνπεθερα μου ειναι τυπος κ τπογραμμος - τουλαχιστον στην αλλη νυφη που ειναι δυναμικη. Αλλα λογικα θα ειναι κ σ' εμας. οποτε θεμα εμπιστοσυνης δν υπαρχει εξτος των περιορισμων της ηλικιας. για το ποσο συνεργασιμη θα ειναι η δικη μου μανα δεν το ξερω.  Ομως οι παππουδες δν πρεπει να εχουν δικαιη αντιμετωπιση; 

 

Στα καθαριστικα παντα ειχε γνωμη γιατι τις δουλειες γενικα τις καναμε απο κοινου. Εγω εκανα συνηθως τη γενικη καθαριοτητα αλλα τα μπανια τα εκανε πιο σχολαστικα εκεινος, οπως κ καθαρισμο αλατων / σκουριας, καθαρισμο συσκευων κλπ.

 

Τελος παντων, γενικα μιλωντας στην αρχη ολο αυτο το θεωρουσα χαριτωμενο σαν εναν τροπο να νιωσει οτι εχει ενα ρολο γιατι ειναι τυπος με ηγετικες τασεις κ σιγουρα ενιωθε λιγο εκτος. Τωρα ομως δεν ειναι χαριτωμενο, ειναι γραφικο. Το μωρο το αντιμετωπιζει σαν να βγηκε απο τη ΜΕΝΝ. Στο καθε κλαμα ερχεται το τελος του κοσμου. Εχει το καημενο τη βραδυνη γκρινια που εχουν τα μωρα, κ λιγο κολικους, κ λιγο να ρευτει που δυσκολευετσι, κ γουλιτςες, κ λιγη ενταση μεχρι να νανουριστει, κ ο αντρας μου νομιζει οτι το μωρο ειναι αρρωστο. Και καλα αυτα, θα ξεπεραστουν. Αλλα να χαλαστουμε κ με τις οικογενειες μας

 

[Έσπερος]

Νομιζω οτι απο την κουραση κ τη νυστα γραφω ασυναρτησιες. Τελος παντων. Ισως η συζητησγ ταιριαζει καλυτερα στο θεμα γιαγια κ παππους γιατι αυτη ηταν η χαριστικη βολη. 

Η αληθεια ειναι οτι εγω πιστευω οτι χρειαζομαστε καποια βοηθεια για να κανουμε ενα διαλειμμα. Οχι μονιμη που ετσι κι αλλιως δεν υπαρχει δυνατοτητα. 3-4 μερες μια απο τις δυο γιαγιαδες σν ερχοταν, θα εκανε μια καθαριοτητα η θα σιδερωνε η θα μαγειρευε, η θα προσεχε λιγο το μωρο για να κοιμηθω κι εγω η να φαω μια φυσιολογικη ωρα. Παραπανω δεν θελουμε, ειμαστε κ οι δυο υπερ της ανεξαρτησιας κ δν θελουμε να δινουμε πατηματα για ελεγχους κ παρεμβασεις. Οι γιαγιαδες κ οι δυο εχουν προσφερθει παρολο που εχουν κ αλλες οικογενειακες υποχρεωσεις κ αρκετα βεβαρημενο προγραμμα κ οι δυ. Το απερριψε χωρις καν να με ρωτησει γιατι θεωρει οτι η παρουσια τους θα κουρασει περισσοτερο. Το βλεπει σαν να σου φορτωνεται φιλοξενουμενος. Εγιναν κ παρεξηγησεις οπως σας ειπα. Δεν ξερω αν αυτο ολο γινεται για να αποφυγει τους γονεις μου κ παιρνει η μπαλα κ τη μανα του η αν το εννοει. Εγω νομιζω οτι απο την κουραση δν σκεφτεται καθαρα κ δν θελει να το παραδεχτει. 

Επεξεργάστηκαν 7 Μαρτίου,2018 by Έσπερος

[Mary1976]

Να σου πω την αλήθεια και εγώ συμφωνώ με τον άντρα σου στα περισσότερα. Μόνο στη βοήθεια από γυναίκα διαφωνώ.

 

Καλό είναι να έχετε μια βοήθεια στις δουλειές πχ 2 φορές τον μήνα. Δεν χρειάζεται να είστε εκεί αν φοβάται για ιώσεις από τη γυναίκα κτλ. Μπορείτε να βγαίνετε μια βόλτα και μετά να κλείνεται κάποιος στο δωμάτιο μέχρι να τελειώσει.

 

Ούτε και εγώ θα έκανα ταξίδια στην Αθήνα τώρα στην αρχή ή θα φιλοξενούσα κόσμο, ακόμα και τους γιαγιαδοπαππούδες. Όντως ταλαιπωρία και ξεβόλεμα θα το έβλεπα. Καταλαβαίνω ότι και εσύ έχεις κουραστεί και χρειάζεσαι επαφή με κόσμο αλλά οι κίνδυνοι χειμώνα – άνοιξη για ένα μωρό τόσο μικρό είναι αρκετοί. Μην το συγκρίνεις με το να είχες δεύτερο παιδί, εκεί δεν θα είχες άλλη επιλογή.

 

Επίσης αν ο άντρα σου δεν εμπιστεύεται τις γιαγιάδες πρέπει να το σεβαστείς ακόμα και αν το θεωρείς παράλογο. Ίσως να βλέπει πράγματα που εσύ δεν βλέπεις ή τα στάνταρ του να είναι πιο αυστηρά αλλά όπως και να έχει είναι ο πατέρας και έχει λόγο στο ποιος θα μεγαλώσει το παιδί του (έστω και για λίγους μήνες). Και εγώ νομίζω ότι είναι καλύτερο να περάσει τους μήνες μέχρι τον παιδικό σταθμό το παιδί με δικούς του ανθρώπους που το αγαπάνε αλλά αν όντως είναι ακατάλληλοι για κάποιους λόγους τότε το βασικό είναι η ασφάλειά του. Επίσης φαντάζομαι ότι για να φυλάξουν το παιδί θα πρέπει να μείνουν μαζί σας οπότε αυτό θα δημιουργήσει θέματα έτσι και αλλιώς.

 

Επίσης στο θέμα του ποιος θα κρατήσει το παιδί όταν επιστρέψεις στη δουλειά, έχετε χρόνο ακόμα να το συζητήσετε μεταξύ σας και να βρείτε μια λύση αποδεκτή και από τους δύο. Φαντάζομαι θα επιστρέψεις σε περίπου 10 μήνες.

Μη φοβάσαι το παιδί θα δεθεί αργά η γρήγορα με τους γιαγιαδοπαππούδες μεγαλώνοντας, τώρα τους πρώτους μήνες δεν χρειάζεται πολύ κόσμο και εναλλαγές περιβάλλοντος στη ζωή του, περισσότερο σύγχυση του προκαλεί παρά καλό. Αργότερα θα βρίσκεστε πιο συχνά στις γιορτές και στις διακοπές και όποτε άλλοτε. Εμένα τους δικούς μου τους βλέπει 4-5 φορές το χρόνο από μία περίπου εβδομάδα κάθε φορά και μια χαρά δεμένοι είναι.

 

Γενικά η συμβουλή μου είναι να κάνεις υπομονή για κάποιους μήνες ακόμα. Τώρα που έρχεται το καλοκαίρι έτσι και αλλιώς θα βελτιωθούν τα πράγματα και όσο μεγαλώνει θα βελτιώνονται και άλλο. Αργότερα και βόλτες θα πηγαίνετε περισσότερο και ταξίδια και καφέδες και ταβέρνες και ότι θέλετε ελεύθερα. Σε λίγους μήνες θα μπουν και οι στέρεες τροφές και θα σταματήσεις τα πολλά γεύματα με γάλα οπότε θα απελευθερωθείς από αυτό σε μεγάλο βαθμό. Φυσικά αν θες μπορείς να σταματήσεις και τώρα ή να αυξήσεις λίγο τα γεύματα με ξένο γάλα αν νιώθεις πολύ κουρασμένη. Το βασικό είναι να είσαι εσύ καλά και να μπορείς να ασχολείσαι με το μωρό σου με χαρά.

[erin0000]

17 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

 

 

Θα συμφωνήσω με τον άντρα σου ότι είναι λίγο νωρίς για "κοινωνική ζωή"  όπως την αντιλαμβάνεσαι εσύ. Δηλαδή ούτε εγώ θα πήγαινα το μωρό σε καφετέριες ή σουπερμάρκετ ή κλειστούς χώρους στην παρούσα φάση... Μπορείτε όμως άνετα να πάτε σε έναν ανοικτό χώρο  βολτίτσα και να πάρετε και έναν καφέ στο χέρι.

Το Πάσχα το μωρό θα είναι 3 μηνών και θα είναι ακόμα επικίνδυνη περίοδος για ιώσεις. Ούτε εγώ θα το έβαζα σε πλοίο με σκοπό να το πάω σε άλλο περιβάλλον.

 

Όσο για την αποκλειστική άντληση, εφόσον είναι εξουθενωτική για εσένα, μήπως να την περιόριζες λίγο;

 

Σχετικά με τις δουλειές του σπιτιού, περιοριστείτε στα απαραίτητα μόνο. Γυναίκα ίσως θα μπορούσες να  φέρνεις έστω 1 φορά τη βδομάδα και να φροντίζεις να έχεις το μωρό προστατευμένο σε άλλο χώρο, να αερίζεις το σπίτι κτλ.

 

Στη δουλειά πότε γυρνάς; πόσο θα είναι το μωρό; Οι παππουδογιαγιάδες δεν μένουν μακρυά; πως θα κρατούν το μωρό;

16 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Η επιστροφη στη δουλεια ειναι μελλοντικη γιατι ειμαι στο δημοσιο. Ουσιαστικα θα ειναι καποιοι μηνες μεχρι να παει παιδικο γυρω στους 18 μηνες. Μια κοπελα λεει να φερουμε, ξερουμε ηδη ατομα, επαρχια μενουνε οποτε δεν τιθεται θεμα εμπιστοσυνης. Σ αυτο ισως κ να εχει δικιο. Οι παππουδογιαγιαδες μας δεν ειναι στην καλυτερη φυσικη κατασταση για ενα δραστηριο παιδακι κ σιγουρα θα υπαρχει φοβος. Αλλα απο την αλλη το παιδακι θα χασει την αγαπη των παππουδων..,

 

Γενικα με φοβιζει η ταση του να απομονωθουμε. Τις σχεσεις με τους παππουδες τις θεωρω πολυ σημαντικες. Εγω πιστευω οτι το μωρο θα πρεπει μια φορα το μηνα τουλαχιστον να το πηγσινουμε στην Αθηνα να το βλεπουν. Εκεινος το θεωρει ταλαιπωρια. κ αναστατωση. Οι διακοπες λεει αρκουν. Το να εεχονται να μας βλεπουν δεν ειναι ευκολο γιατι δν εχουμε χωρο. Αλλα κι αυτο αναατατωση θα το θεωρουςε.

 

Αν καταλαβαίνω καλά, για να κρατήσει κάποια γιαγιά το μωρό έστω για λίγους μήνες θα πρέπει να εγκατασταθεί σε εσάς; τότε συμφωνώ με τον άντρα σου. Καλύτερα να το κρατήσει κάποια κοπέλα. Όμως είναι ΠΟΛΥ νωρίς να συζητάτε και να αγχώνεστε για το τι θα γίνει σε 16 μήνες...

 

Το να πηγαίνετε 1 φορά το μήνα Αθήνα για να δουν το μωρό οι παππουδογιαγιάδες, προφανώς και δεν είναι και τόσο εύκολο για πολλούς λόγους.  Όντως και αναστάτωση θα είναι, και οικονομικά δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό (δεν ξέρω αν είστε σε μακρινό νησί).

 

 

[Dust pink]

@Έσπερος συμφωνώ στο ότι το παιδί είναι μικρό για ταξίδι και μάλιστα από νησί, είναι ταλαιπωρία. Μια λύση θα ήταν να έρθουν οι παππούδες σε εσάς.. αλλά απ' ότι κατάλαβα δεν θέλει ο άντρας σου!. Σε ότι αφορά το σπίτι την καθαριότητα, οργάνωση  και μωρό  θα πρέπει να αναλάβεις εσύ δράση και να γίνεις δυναμικότερη μαζί του. Στους παππούδες θα δώσεις όσο αέρα εσύ και ο άντρας σου θέλετε χωρίς να τους στερηθεί το παιδί. Πχ μόνο να το δουν και να το παίξουν παρουσία σας από εκεί και μετά το παίρνετε εσείς.  Για βόλτα συμφωνώ με τον σύζυγό σου ,ούτε εγώ αφήνω το μωρό με κανένα μόνο του, ούτε καν με τους γονείς μου που το προσέχουν όταν εργάζομαι η έχουμε κάποια δουλειά. Βέβαια από 40 ημερών που τους την αφήνω γιατί έπρεπε να ξεκινήσω δουλειά δεν μου έχουν δώσει δικαίωμα ποτέ ,ακολουθούν τις οδηγίες μου ( είναι και οι γονείς μου βέβαια)

 

 

[erin0000]

16 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

@mama16 για το ξενο γαλα, με ολα αυτα που σου περιεγραψα πιστευεις οτι ο αντρας μου θα ηθελε να σταματησει να πινει το μωρο μητρικο γαλα; Το θεμα ειναι για ποσο, γιατι εγω αλλο ενα διμηνο δινω στον εαυτο μου. Ο αντρας μου νομιζω οτι θελει σιγουρα μεχρι την εισαγωγη στερεων, μη σας πω κ αργοτερα.

 

Εδώ διαφωνώ με τον άντρα σου. Το πόσο θα θηλάσεις εξαρτάται από εσένα και τις αντοχές σου.

[ninika84]

Καλημέρα.θα έλεγα να μην αποκλείετε τους παππουδες.Παιζουν σημαντικό ρόλο στην ανατροφή του παιδιού.Θα ελέγα να κάνεις μια συζήτηση με τον άντρα σου να βρείτε ένα κοινό έδαφος.Οσο για το θηλασμό, εγώ προσωπικά δε θεωρώ κακό να δίνεις συμπλήρωμα ξένο. Εσύ ξέρεις πόσο αντέχεις να θηλάσεις. Κανένας δεν θα σου πει ότι είσαι κακή μάνα επειδή δε θηλάζεις.

[anath]

Όταν έρθει η στιγμή να πάει στον παιδικό σταθμό είσαι σίγουρη ότι θα έιναι άνετος με αυτή την εξέλιξη;

Πέρα από το θέμα με τους παππούδες και τις παρεξηγήσεις, το οποίο πιστεύω ότι σαν ώριμοι άνθρωποι που είστε θα το λύσετε με τον καιρό, εμένα με προβληματίζει αυτή η υπερπροστατευτικότητα απέναντι στο μωρό, δεν θα κάνει καλό ούτε σε εκείνο ούτε στις μεταξύ σας σχέσεις. Δες το λίγο στα στενά πλαίσια της οικογενειάς σου (που είστε οι 3 σας στην παρούσα φάση) και μην στενοχωριέσαι προς το παρόν για τους γονείς σας. Το είπες και μόνη σου ότι το θεωρείς γραφικό, δεν χρειάζεται να είναι τόσο ανασφαλής με το μωρό. ΓΙατί θα το μεγαλώσει σε μια γυάλα και θα έχει προβλήματα μετά... Έχεις και εσύ σαν μαμά του δικάιωμα να θέσεις τους δικούς σου όρους.

[kotsifikos]

Θα συμφωνήσω με τον άντρα σου όσον αφορά τους κλειστούς χώρους, το μωρό είνα ακόμα πάρα πολυ μικρό, καλό είναι να τους αποφεύγεις . Για χώρους στους οποίους καπνίζουν να σου πω πως εμένα ο γιος μου είναι 2 1/2 ετών και ακόμα φυσικά δεν πηγαίνουμε , για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν έχω σκοπό να τον πάω σε τέτοιο χώρο για αρκετά χρόνια ακομα. Σχετικά με την καθαρίστρια στο σπίτι το βρίσκω λίγο υπερβολικό όλο αυτό, εγώ που είχα γυναίκα απο την στιγμή που γυρίσαμε σπίτι όταν ερχόνταν ήμουν στο δωμάτιο του μωρού,(είχα επιλέξει να μην το καθαρίζει εκείνη έτσι ώστε να μπορώ να μένω εκεί μέχρι να τελείωσει τις δουλείες και να φύγει.) όταν έφευγε αέριζα τον χώρο και μετά έβγαζα το παιδί από το δωμάτιο του.

Για όλα υπάρχει λύση, είστε σε ένα μεταβατικό στάδιο και προσπαθείτε ακόμα να βρείτε τους ρυθμούς σας, κάνε λίγο υπομονή.

Δεν χρειάζεται υπερβολές σε τίποτα, ούτε σε μόνιμη αποστείρωση να έχετε το παιδί ούτε όμως να είστε εντελώς χαλαροί.