ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ - Δάγκωμα !

[diane2020]

Οπότε για να μη λέμε πολλά εμένα συνοψθζοντας οι προτάσεις μου ειναι:

1.συμβουλευτικη 

2.μουσικη αγωγη

3. Και ο, τι άλλο της προταθεί από τους ειδικούς.. 

 

ΥΓ. Δεν πρόλαβα να κάνω edit..!! 

Just now, Yovanna είπε:

Ειδικό σχολείο?? Υπάρχει ειδικό σχολείο για τα παιδάκια που βγάζουν επιθετικότητα? Τέτοια να ακούω να χάσω τον ύπνο μου..

 

Κάτι τέτοια έκανε ο δικός μου όταν ήταν 1,5-2.. Πήγαινε και τράβαγε μαλλιά και μπλούζες στο άσχετο.. έτσι, γιατί μπορούσε. Του εξηγούσαμε εξ αρχής όπου πηγαίναμε ότι αν το κάνει θα φύγουμε. Όπως και κάναμε. Συγνώμες στους γονείς, κουβέντα με τις ώρες.. Οι περισσότεροι ομολογώ έδειχναν πολλή κατανόηση και μας έλεγαν ότι και τα δικά τους πέρασαν τη φάση. Βέβαια κάποιοι δεν αντιδρούσαν καλά και εγώ δεν άντεχα και τσακωνόμουν. Μετά σταμάτησε τελείως και ήθελε να παίζει με όλα τα παιδάκια και κάνουν παρέα. Στο σχολείο μου είπαν οι δασκάλες ότι είναι γενικά αγαπητός και τα παιδάκια θέλουν να κάθονται δίπλα του. Τώρα τι τον έπιασε δεν ξέρω.. 

Μήπως έχει υπάρξει κάποια αλλαγή στη ζωή σας και τον έχει από συντονίσει? Πρέπει να σκεφτείς σε τι φάσεις τον πιάνει, από κει θα ξεκινήσεις. Αν καταφέρεις κι εντοπίσεις πότε και γιατί τον πιάνει θα χεις βρει τη μισή λύση... 

[Yovanna]

Just now, diane2020 said:

απαντούσε όπως η γιοβαννα, είναι φυσιολογικό είναι νωρίς κλπ

Σοβαρολογείς τώρα? έτσι είπα εγώ ?Μάλλον εσύ δεν διαθέτεις κριτική σκέψη και τσουβαλιάζεις όλα τα περιστατικά. Το ίδιο είναι το περιστατικό που περιέγραψες με το δικό μου που το έκανε 2-3 φορές? Προφανώς για σένα ναι, οπότε οκ, είπες όσα ήθελες. 

[ninaki80]

Just now, Yovanna είπε:

Ειδικό σχολείο?? Υπάρχει ειδικό σχολείο για τα παιδάκια που βγάζουν επιθετικότητα? Τέτοια να ακούω να χάσω τον ύπνο μου..

 

Κάτι τέτοια έκανε ο δικός μου όταν ήταν 1,5-2.. Πήγαινε και τράβαγε μαλλιά και μπλούζες στο άσχετο.. έτσι, γιατί μπορούσε. Του εξηγούσαμε εξ αρχής όπου πηγαίναμε ότι αν το κάνει θα φύγουμε. Όπως και κάναμε. Συγνώμες στους γονείς, κουβέντα με τις ώρες.. Οι περισσότεροι ομολογώ έδειχναν πολλή κατανόηση και μας έλεγαν ότι και τα δικά τους πέρασαν τη φάση. Βέβαια κάποιοι δεν αντιδρούσαν καλά και εγώ δεν άντεχα και τσακωνόμουν. Μετά σταμάτησε τελείως και ήθελε να παίζει με όλα τα παιδάκια και κάνουν παρέα. Στο σχολείο μου είπαν οι δασκάλες ότι είναι γενικά αγαπητός και τα παιδάκια θέλουν να κάθονται δίπλα του. Τώρα τι τον έπιασε δεν ξέρω.. 

καλε οχι ειπα οτι ενα παιδι ειναι φυσιολογικο να βγαζει επιθετικοτητα κ οτι το παιδι που περιγραφει η diane δεν ειχε μονο προβλημα με την επιθετικοτητα σιγουρα ειχε κ αλλα προβληματα που φαινοντουσαν νοητικα μαθησιακα κτλ. κ οτι η μη φυσιολογικη επιθετικοτητα φαινετε κ απο αλλα πραγματα δεν ειναι μονο εκει το θεμα. 

ενα φυσιολογικο παιδι κ θα φωναξει κ θα χτυπησει μεχρι καποια ηλικια κ ειναι νορμαλ χωρις να χρειαζετε να παει σε ειδικο. τα παιδια που θα πανε σε ειδικο θα εχουν κ αλλα θεματα δεν θα βγαζουν μονο αυτο ως προβλημα.

[Yovanna]

Just now, diane2020 said:

Οπότε για να μη λέμε πολλά εμένα συνοψθζοντας οι προτάσεις μου ειναι:

1.συμβουλευτικη 

2.μουσικη αγωγη

3. Και ο, τι άλλο της προταθεί από τους ειδικούς.

Ίσως και ηλεκροσοκ αν δεν πιάσουν τα παραπάνω..

[Fenia27]

@Yovanna θα ήταν καλό να δουλέψετε λίγο το γεγονός ότι χτυπαει και εσας και με καποιον τροπο να του δείξετε ότι δεν είναι επιτρεπτό...Και ότι υπάρχει μια εναλλακτική του χτυπήματος για να εκφράσει αυτό που νιώθει..

 

εμένα ο μικρός στα τρία του χτυπάει όταν θυμώνει και τον μεγάλο και εμάς...Μέχρι ένα σημείο δεν έδινα αρκετή σημασία αλλά επειδή βλέπω ότι επιμένει και του χρόνου θα πάει σχολείο και όχι μονο αλλά και για το ίδιο το παιδι είναι ώρα να το διαχειριστω και να σταματήσει. Οπότε δεν του επιτρέπω και είμαι πολύ αυστηρή με το που πάει να σηκώσει χέρι...Και αν δω ότι κάτι στην πορεια δεν μου βγαίνει θα μιλήσω με μια παιδοψυχιατρό για να μου προτείνει τρόπους αντιμετωπισης αυτής της συμπεριφοράς...ουσιαστικά θα ήθελα να δείξω τον τρόπο να εκφράσει το παιδί αυτό που θέλει χωρίς να χτυπάει όχι μόνο αλλα παιδιά αλλά κανεναν

[diane2020]

Just now, Yovanna είπε:

Σοβαρολογείς τώρα? έτσι είπα εγώ ?Μάλλον εσύ δεν διαθέτεις κριτική σκέψη και τσουβαλιάζεις όλα τα περιστατικά. Το ίδιο είναι το περιστατικό που περιέγραψες με το δικό μου που το έκανε 2-3 φορές? Προφανώς για σένα ναι, οπότε οκ, είπες όσα ήθελες. 

... 

Αφού είπες το έκανε συστηματικά περσυ! Επαναλαμβανόμενη πράξη είναι με διάλειμμα! Το "τι τον έπιασε τώρα" θέλει απάντηση που μόνο εσύ ή ιδια μπορείς να δώσεις εν καιρω

[Yovanna]

Just now, Fenia27 said:

@Yovanna θα ήταν καλό να δουλέψετε λίγο το γεγονός ότι χτυπαει και εσας και με καποιον τροπο να του δείξετε ότι δεν είναι επιτρεπτό...Και ότι υπάρχει μια εναλλακτική του χτυπήματος για να εκφράσει αυτό που νιώθει..

 

εμένα ο μικρός στα τρία του χτυπάει όταν θυμώνει και τον μεγάλο και εμάς...Μέχρι ένα σημείο δεν έδινα αρκετή σημασία αλλά επειδή βλέπω ότι επιμένει και του χρόνου θα πάει σχολείο και όχι μονο αλλά και για το ίδιο το παιδι είναι ώρα να το διαχειριστω και να σταματήσει. Οπότε δεν του επιτρέπω και είμαι πολύ αυστηρή με το που πάει να σηκώσει χέρι...Και αν δω ότι κάτι στην πορεια δεν μου βγαίνει θα μιλήσω με μια παιδοψυχιατρό για να μου προτείνει τρόπους αντιμετωπισης αυτής της συμπεριφοράς...ουσιαστικά θα ήθελα να δείξω τον τρόπο να εκφράσει το παιδί αυτό που θέλει χωρίς να χτυπάει όχι μόνο αλλα παιδιά αλλά κανεναν

Ναι, βέβαια δεν είναι επιτρεπτό. Του εξηγούμε, τον μαλώνουμε, τον έχουμε βάλει και 1-2 φορές τιμωρία αν και είμαι κατά και δεν βοηθάει σε κάτι. Νομίζω στο σχολείο του έμαθαν να λέει "θύμωσα" ,γιατί έχει αρχίσει και το λέει. Βέβαια το βρίσκει και αστείο, δεν μας χτυπάει μόνο όταν θυμώνει. Στο μεταξύ όταν τον μαλώνεις πέρα βρέχει.. Δεν ιδρώνει το αυτί του..

[diane2020]

Έχεις άρνηση και πιθανολογώ πιο πολύ για συμπαράσταση έγραψες πάρα να ακούσεις όλες τις γνώμες ακόμα και αν δε συμφωνείς.. 

 

Κοίτα ηλεκτροσόκ είναι ούτως ή άλλως η κατάσταση, πρέπει λίγο να δεις τι θέλεις ακριβώς. Να το αφήσεις, να το ψάξεις, απλώς να το συζητήσεις.. Έγραψες σε παραπάνω ποστ πως εκεί που έγραφε η αντίθετη πλευρά μέλη που δεν είναι πια ενεργά, αν υπήρχαν τώρα με αυτές τις απόψεις, θα έφευγες... Δεν πιστευω πως είναι η λύση αυτή, απόψεις όλοι έχουμε. Αν δε θέλεις τη δική μου απλώς μου το λες!

Just now, Yovanna είπε:

Ίσως και ηλεκροσοκ αν δεν πιάσουν τα παραπάνω..

[ninaki80]

Just now, diane2020 είπε:

... 

Αφού είπες το έκανε συστηματικά περσυ! 

ναι βρε παιδι μου εννοει το κανει για καποιους λογους σε καποιες περιπτωσεις. ακομα κ καθε μερα να γινετε ειναι μια συμπεριφορα φυσιολογικη για ενα τριχρονο . εμενα ο ανιψιος μου πχ στα 3-4 χτυπουσε την μαμα του την γιαγια του οταν δεν τον αφηναν να φαει γλυκο η να δει τηλεοραση κ δαγκωνε κ χτυπαγε με δυναμη καθε μερα . ενταξει καποια στιγμη με το μπουρου μπουρου το ξεπερασε δεν πηγαμε σε ψυχολογο φαινοταν οτι το κανει ως αντιδραση αντι να βαλει τα κλαματα οπως θα εκαναν αλλα παιδια σηκωνε χερι ε το ξεπερασε.  

[diane2020]

Just now, Yovanna είπε:

Ναι, βέβαια δεν είναι επιτρεπτό. Του εξηγούμε, τον μαλώνουμε, τον έχουμε βάλει και 1-2 φορές τιμωρία αν και είμαι κατά και δεν βοηθάει σε κάτι. Νομίζω στο σχολείο του έμαθαν να λέει "θύμωσα" ,γιατί έχει αρχίσει και το λέει. Βέβαια το βρίσκει και αστείο, δεν μας χτυπάει μόνο όταν θυμώνει. Στο μεταξύ όταν τον μαλώνεις πέρα βρέχει.. Δεν ιδρώνει το αυτί του..

Όταν λες τιμωρία? 

Just now, ninaki80 είπε:

ναι βρε παιδι μου εννοει το κανει για καποιους λογους σε καποιες περιπτωσεις. ακομα κ καθε μερα να γινετε ειναι μια συμπεριφορα φυσιολογικη για ενα τριχρονο . εμενα ο ανιψιος μου πχ στα 3-4 χτυπουσε την μαμα του την γιαγια του οταν δεν τον αφηναν να φαει γλυκο η να δει τηλεοραση κ δαγκωνε κ χτυπαγε με δυναμη καθε μερα . ενταξει καποια στιγμη με το μπουρου μπουρου το ξεπερασε δεν πηγαμε σε ψυχολογο φαινοταν οτι το κανει ως αντιδραση αντι να βαλει τα κλαματα οπως θα εκαναν αλλα παιδια σηκωνε χερι ε το ξεπερασε.  

Πήγατε σε ψυχολογο 

Το ότι το κάνει σε μεμονωμένες περιπτώσεις κάτι μας λέει. Ο ψυχολόγος τι σας είπε? 

Και τελικά να πάει η γιοβαννα σε ειδικό η όχι? Εσύ τι λες τελικά? Θα βοηθήσει? 

 

[Ilaeira]

Γιοβάννα, πιστεύω πως το πιο σημαντικό βήμα είναι ότι βλέπεις το θέμα και το συζητάς προσπαθώντας να βρεις λύση. Εδώ άλλοι τα ενθαρρύνουν να χτυπάνε... Αυτό σημαίνει ότι το παιδί μεγαλώνει σ' ένα σωστό περιβάλλον με γονείς που θα του δώσουν αρχές. Από εκεί και πέρα, μην τρελαίνεσαι. Πολλά παιδιά το περνάνε ή θα το περάσουν. Πολλή συζήτηση μέχρι να μαλλιάσει η γλώσσα σου, αυστηρότητα αν πάει να κάνει το ίδιο και σ' εσάς ή αν βρεθείς μπροστά όταν το κάνει σε άλλο παιδάκι, συνεργασία με τις δασκάλες και θα περάσει κι αυτό. Νομίζω και οι δασκάλες δηλαδή πιο πολύ τις διαθέσεις σου θέλουν να δουν, αν ξέρουν τη δουλειά τους θα σε βοηθήσουν κι αυτές να το διαχειριστείς σωστά.

 

Δεν νομίζω ότι χρειάζονται εργοθεραπείες ή άλλη παρέμβαση για κάτι τέτοιο εφόσον δεν έχετε δει άλλα πράγματα, νομίζω κάπου έχουμε χάσει την μπάλα με τους ειδικούς. Τα παιδιά χτυπούσαν, χτυπάνε και θα χτυπάνε για πάντα, παιδιά είναι. Δουλειά μας είναι να φροντίσουμε να τους μάθουμε το σωστό, όπως τους μαθαίνουμε να πλένουν τα χέρια τους και να λένε ευχαριστώ. Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στο παιδί που χτυπάει επειδή είναι μικρό και δεν ξέρει καλύτερα, στο παιδί που χτυπάει επειδή έχει αναπτυξιακά προβλήματα και στο παιδί που χτυπάει επειδή είναι κακομαθημένο και δεν το έχει οριοθετήσει κανείς. Ας μην χάνουμε την ισορροπία. 

[ninaki80]

Just now, diane2020 είπε:

Όταν λες τιμωρία? 

Πήγατε σε ψυχολόγο βλέπω.. 

Το ότι το κάνει σε μεμονωμένες περιπτώσεις κάτι μας λέει. Ο ψυχολόγος τι σας είπε? 

Και τελικά να πάει η γιοβαννα σε ειδικό η όχι? Εσύ τι λες τελικά? Θα βοηθήσει? 

 

δεν πηγαμε σε ψυχολογο εγραψα το ξεπερασε φαινοταν οτι ηταν απλως το ξεσπασμα του αντι να βαλει τα κλαματα αντι να θυμωσει αυτο χτυπαγε

[Yovanna]

Just now, diane2020 said:

Έχεις άρνηση και πιθανολογώ πιο πολύ για συμπαράσταση έγραψες πάρα να ακούσεις όλες τις γνώμες ακόμα και αν δε συμφωνείς.

Μόνο άρνηση δεν έχω . Μόνο εσύ το συμπέρανες αυτό. Ίσα ίσα που που έχω πανικό και προσπαθώ να μην το μεγαλοποιώ. Βέβαια έγραψα και για συμπαράσταση και για γνώμες, όχι όμως για παραλληλισμόύς με περιπτώσεις άσχετες με τη δική μας (προς το παρόν τουλάχιστον). 

 

Just now, diane2020 said:

Έγραψες σε παραπάνω ποστ πως εκεί που έγραφε η αντίθετη πλευρά μέλη που δεν είναι πια ενεργά, αν υπήρχαν τώρα με αυτές τις απόψεις, θα έφευγες

Το να γράφεις(όχι εσύ) ότι μαζευτήκατε μαμάδες για να διώξετε το παιδάκι, δεν είναι άποψη. Το να λες ότι τα παιδιά χωρισμένων γονιών έχουν πρόβλημα και ότι σίγουρα έχουν δει άσχημα πράγματα , δεν είναι άποψη. Το να λες με καμάρι ότι η μαμά σου που είναι νηπιαγωγός  λέει ότι τα παιδιά που παρουσιάζουν επιθετικότητα κάνουν τα πάντα για να μην τα ξαναδεχτούν στο σχολείο γιατί είναι ο εφιάλτης τους, δεν είναι άποψη. Όποιος τα λέει, τα σκέφτεται και τα πιστεύει αυτά. είναι απλά σκα..άνθρωπος.

[diane2020]

Just now, Yovanna είπε:

Μόνο άρνηση δεν έχω . Μόνο εσύ το συμπέρανες αυτό. Ίσα ίσα που που έχω πανικό και προσπαθώ να μην το μεγαλοποιώ. Βέβαια έγραψα και για συμπαράσταση και για γνώμες, όχι όμως για παραλληλισμόύς με περιπτώσεις άσχετες με τη δική μας (προς το παρόν τουλάχιστον). 

 

Το να γράφεις(όχι εσύ) ότι μαζευτήκατε μαμάδες για να διώξετε το παιδάκι, δεν είναι άποψη. Το να λες ότι τα παιδιά χωρισμένων γονιών έχουν πρόβλημα και ότι σίγουρα έχουν δει άσχημα πράγματα , δεν είναι άποψη. Το να λες με καμάρι ότι η μαμά σου που είναι νηπιαγωγός  λέει ότι τα παιδιά που παρουσιάζουν επιθετικότητα κάνουν τα πάντα για να μην τα ξαναδεχτούν στο σχολείο γιατί είναι ο εφιάλτης τους, δεν είναι άποψη. Όποιος τα λέει, τα σκέφτεται και τα πιστεύει αυτά. είναι απλά σκα..άνθρωπος.

Καλά αυτά βέβαια είναι πολύ άσχημα. Κάνε μας κι ένα κοπυ λινκ ποιοι τα λένε όλα αυτά? 

Δε χρειάζεται να πανικοβαλλεσαι απλώς να είσαι δραστηριοποιημενη χρειάζεται. Κι αν δεις ότι συνεχίζει βλέποντας και κάνοντας... 

Just now, ninaki80 είπε:

δεν πηγαμε σε ψυχολογο εγραψα το ξεπερασε φαινοταν οτι ηταν απλως το ξεσπασμα του αντι να βαλει τα κλαματα αντι να θυμωσει αυτο χτυπαγε

Α σορυ δεν είδα το "δεν"! 

Just now, Ilaeira είπε:

Γιοβάννα, πιστεύω πως το πιο σημαντικό βήμα είναι ότι βλέπεις το θέμα και το συζητάς προσπαθώντας να βρεις λύση. Εδώ άλλοι τα ενθαρρύνουν να χτυπάνε... Αυτό σημαίνει ότι το παιδί μεγαλώνει σ' ένα σωστό περιβάλλον με γονείς που θα του δώσουν αρχές. Από εκεί και πέρα, μην τρελαίνεσαι. Πολλά παιδιά το περνάνε ή θα το περάσουν. Πολλή συζήτηση μέχρι να μαλλιάσει η γλώσσα σου, αυστηρότητα αν πάει να κάνει το ίδιο και σ' εσάς ή αν βρεθείς μπροστά όταν το κάνει σε άλλο παιδάκι, συνεργασία με τις δασκάλες και θα περάσει κι αυτό. Νομίζω και οι δασκάλες δηλαδή πιο πολύ τις διαθέσεις σου θέλουν να δουν, αν ξέρουν τη δουλειά τους θα σε βοηθήσουν κι αυτές να το διαχειριστείς σωστά.

 

Δεν νομίζω ότι χρειάζονται εργοθεραπείες ή άλλη παρέμβαση για κάτι τέτοιο εφόσον δεν έχετε δει άλλα πράγματα, νομίζω κάπου έχουμε χάσει την μπάλα με τους ειδικούς. Τα παιδιά χτυπούσαν, χτυπάνε και θα χτυπάνε για πάντα, παιδιά είναι. Δουλειά μας είναι να φροντίσουμε να τους μάθουμε το σωστό, όπως τους μαθαίνουμε να πλένουν τα χέρια τους και να λένε ευχαριστώ. Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στο παιδί που χτυπάει επειδή είναι μικρό και δεν ξέρει καλύτερα, στο παιδί που χτυπάει επειδή έχει αναπτυξιακά προβλήματα και στο παιδί που χτυπάει επειδή είναι κακομαθημένο και δεν το έχει οριοθετήσει κανείς. Ας μην χάνουμε την ισορροπία. 

Ναι βέβαια εγώ συμφωνώ κι εγώ μαζί σου αλλά μια γνώμη κι από κάποιον που το χει σπουδάσει και έχει Εμπειρια δεν είναι κακό... 

Το να μαστε ανοιχτοί δεν ειναι κακό γενικώς... 

Ειχα απορία πρόσφατα για το δεξιοχειρ αριστερόχειρ ρώτησα τη παιδοψυχολόγο του παιδικού, διάβασα κάτι άρθρα, δεν ήταν κακό.. 

Να μάθω, πως γιατί κάι τι.! 

[ninaki80]

Just now, diane2020 είπε:

Καλά αυτά βέβαια είναι πολύ άσχημα. Κάνε μας κι ένα κοπυ λινκ ποιοι τα λένε όλα αυτά? 

Δε χρειάζεται να πανικοβαλλεσαι απλώς να είσαι δραστηριοποιημενη χρειάζεται. Κι αν δεις ότι συνεχίζει βλέποντας και κάνοντας... 

Α σορυ δεν είδα το "δεν"! 

Ναι βέβαια εγώ συμφωνώ κι εγώ μαζί σου αλλά μια γνώμη κι από κάποιον που το χει σπουδάσει και έχει Εμπειρια δεν είναι κακό... 

Το να μαστε ανοιχτοί δεν ειναι κακό γενικώς... 

Ειχα απορία πρόσφατα για το δεξιοχειρ αριστερόχειρ ρώτησα τη παιδοψυχολόγο του παιδικού, διάβασα κάτι άρθρα, δεν ήταν κακό.. 

Να μάθω, πως γιατί κάι τι.! 

ξερεις τι γινετε εχουμε χασει το μετρο με τους ειδικους κ δεν χρειαζετε μερικα πραγματα δεν πρεπει να τα παμε με το βιβλιο παντα. δεν εχουν οδηγιες χρησης τα παιδια εκει εναντιονομαι εγω. βλεπω ολοι γινονται παρανοικοι κ χανουμε την ουσια. κατουρησε το παιδι ειδικος φωναξε το παιδι ειδικος πως θα πουμε το παιδι το ενα πως θα πουμε στο παιδι το αλλο να διαβασουμε οδηγιες.... ειναι λιγο παραλογο

[Adios amigos]

Φυσικά υπάρχουν ειδικές δομές εκπαίδευσης για παιδιά με επιθετικότητα. Είχα πολλούς μαθητές με φυσιολογική νοημοσύνη αλλά προβλήματα συμπεριφοράς.

Το να κάτσεις να μιλήσεις στο παιδί για εμένα δεν είναι αρκετό. Πρέπει να το δείξεις και με πράξεις και να το δουλέψεις συστηματικά. 

Το να συμβουλευτείς έναν ειδικό δεν πρόκειται να βλάψει κανέναν.

Όπως δε δέχομαι τη βία ως γυναίκα και ως εργαζόμενη, δε θα τη δεχτώ και στο παιδί μου, ειται τη δέχεται είτε την ασκεί.

Και θα προσπαθησω να το δω με τον ίδιο τρόπο είτε είναι δικό μου παιδί είτε ξένο.

Επεξεργάστηκαν 17 Οκτωβρίου,2020 by jellyfishch

[Yovanna]

Just now, jellyfishch said:

Όπως δε δέχομαι τη βία ως γυναίκα και ως εργαζόμενη, δε θα τη δεχτώ και στο παιδί μου, ειται τη δέχεται είτε την ασκεί.

Ας μην υπερβάλλουμε. Εδώ μιλάμε για 3χρονα. Η λέξη βία δεν νομίζω ότι έχει θέση εδώ.

Τώρα μόλις έφυγε η παιδίατρος μας. Της το ανέφερα γιατί μου τον εκθείαζε πολύ και έβαλε τα γέλια. Γι'αυτό μου λέει ανήσυχείς? Όλα τα παιδάκια τα κάνουν αυτά σε κάποια φάση. Το συγκεκριμένο παιδί δεν πρόκειται ποτέ να κάνει κάτι ακραίο , μου είπε. Όχι ότι ησύχασα φυσικά, αλλά είναι η άποψη ενός ανθρώπου που αν μη τι άλλο ασχολείται πολλά χρόνια με παιδιά και έχει δει πολλά.

[Annitamik]

Συγγνώμη που παρεμβαίνω, δεν έχω παιδί τέτοιας ηλικίας, ούτε ειδικός είμαι, παρόλα αυτά με ενδιαφέρει το θέμα καθότι έχω σπουδάσει παιδαγωγικά στο παρελθόν και έχω κάνει και σχετικά σεμινάρια.

 

Θα σας παραθέσω κάποια χαρακτηριστικά που πρέπει να μας ανησυχούν σε σχέση με την επιθετικότητα : 

συχνά χάνει την ψυχραιμία του ή έχει εκρήξεις θυμού.
- συχνά διαφωνεί τσακώνεται με τους ενήλικες.
- συχνά αψηφά ενεργά ή αρνείται να συμμορφωθεί με αιτήματα ή κανόνες των ενηλίκων.
- συχνά ενοχλεί εσκεμμένα τους ανθρώπους.
- συχνά κατηγορεί τους άλλους για τα δικά του λάθη ή την κακή διαγωγή.
- συχνά είναι εύθικτος, ευέξαπτος ή ενοχλείται εύκολα από τους άλλους.
-συχνά είναι θυμωμένος ή μνησίκακος.
- συχνά είναι κακεντρεχής ή εκδικητικός.

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά που σας έγραψα αφορούν παιδιά προσχολικής ηλικίας άνω των τεσσάρων ετών και πρέπει να έχουν διάρκεια για παραπάνω από έξι μήνες.

 

Εγώ από την περιγραφή και μόνο ( γιατί δε μπορούμε έχουμε ακριβή εικόνα) βλέπω ένα τρίχρονο παιδί το οποίο δε μπορεί να διαχειριστεί σωστά τον ενθουσιασμό του ( για τους φίλους , για το καινούργιο σχολείο) και το εκφράζει με δάγκωμα. Κάτι το οποίο μπορεί να δουλευτει μέσα στην τάξη,  με την καλή συνεργασία νηπιαγωγού - γονιών. Μέσα από δραστηριότητες ,οι οποίες θα καλλιεργούν την ενσυναίσθηση ή που θα επιτρέπουν στο οποιο παιδί αισθάνεται έναν παραπάνω ενθουσιασμό ή υπερδιέγερση να μπορεί να διοχετεύσει αλλιώς τα συναισθήματα του , χωρίς να πονέσει κάποιον άλλον. Ιδανικά ίσως ακούγονται όλα αυτά, αλλά είναι αλήθεια ότι πολλά τέτοια " ζητήματα" λύνονται εντός της τάξης του παιδικού σταθμού ή νηπιαγωγείου χωρίς να χρειάζεται η παρέμβαση του οποιουδήποτε ειδικού. Μη ξεχνάμε άλλωστε ότι ο παιδικός σταθμός και το νηπιαγωγείο είναι ο πρώτος φορέας κοινωνικοποίησης για πολλά παιδάκια και μέσα σε αυτούς χώρους καλούνται για πρώτη φορά να συνεργαστούν και να παίξουν μαζί, να αφήσουν το "εγώ" που ειδικά στην ηλικία των τριών είναι απίστευτα έντονο.

 

[Adios amigos]

Just now, Yovanna είπε:

Ας μην υπερβάλλουμε. Εδώ μιλάμε για 3χρονα. Η λέξη βία δεν νομίζω ότι έχει θέση εδώ.

Τώρα μόλις έφυγε η παιδίατρος μας. Της το ανέφερα γιατί μου τον εκθείαζε πολύ και έβαλε τα γέλια. Γι'αυτό μου λέει ανήσυχείς? Όλα τα παιδάκια τα κάνουν αυτά σε κάποια φάση. Το συγκεκριμένο παιδί δεν πρόκειται ποτέ να κάνει κάτι ακραίο , μου είπε. Όχι ότι ησύχασα φυσικά, αλλά είναι η άποψη ενός ανθρώπου που αν μη τι άλλο ασχολείται πολλά χρόνια με παιδιά και έχει δει πολλά.

δε θεωρώ ότι υπερβάλλω.

έχω βρεθεί και στις δύο θέσεις: και να πάρω το γιο μου μελανιασμένο και με γρατζουνιές από τον παιδικό, αλλά και να δω το γιο μου να φωνάζει έντονα σε ένα άλλο παιδί, και μία φορά με χτύπησε. Και στις τρείς περιπτώσεις παρενέβη, για το καλό του και γιατί αυτό είναι το σωστό και το δίκαιο. 

Θεωρω ότι η βία και η επιθετικότητα (οπως θελει ας τις χαρακτηρίσει κάποιος) χρειάζεται παρέμβαση, σε όποιαδήποτε ηλικία και αν συμβεί, και καλό είναι να δουλεύουμε οτιδήποτε μπορεί να παρουσιάσει το παιδί μας και μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στο ίδιο ή και στους άλλους γύρω του. 

Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να αυτορρυθμίζονται και να είναι λειτουργικά εντός κοινωνίας. Και αυτό είναι κάτι που μαθαίνεται. 

Αυτή είναι η άποψη μίας παιδαγωγού. 

Για να συνοψίσω, ναι μεν έχουμε να διαχειριστούμε συμπεριφορά δίχρονου - τρίχρονου, όμως δε γίνεται να μην ασχοληθούμε όσο θα έπρεπε με το θέμα γιατί "είναι μικρό", η "δεν έχει την ίδια αντίληψη με έναν ενήλικα" ίσα ίσα που ό, τι παρέμβαση γίνει τώρα θα έχει και καλύτερα και πιο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Ο εγκέφαλος των παιδιών μας διαπλάθεται ακόμη σε αυτές τις ηλικές, οπότε όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο. 

Επεξεργάστηκαν 17 Οκτωβρίου,2020 by jellyfishch

[diane2020]

Just now, ninaki80 είπε:

ξερεις τι γινετε εχουμε χασει το μετρο με τους ειδικους κ δεν χρειαζετε μερικα πραγματα δεν πρεπει να τα παμε με το βιβλιο παντα. δεν εχουν οδηγιες χρησης τα παιδια εκει εναντιονομαι εγω. βλεπω ολοι γινονται παρανοικοι κ χανουμε την ουσια. κατουρησε το παιδι ειδικος φωναξε το παιδι ειδικος πως θα πουμε το παιδι το ενα πως θα πουμε στο παιδι το αλλο να διαβασουμε οδηγιες.... ειναι λιγο παραλογο

Αυτά τα παραδείγματα που παρέθεσες είναι πράγματι υπερβολές. Ένα παιδάκι όμως που δέρνει και δαγκώνει αλλα(πράμα επικίνδυνο), δεν είναι. Εσύ αν είχες παιδί πχ χτυπημένο η δαγκωμένο, τι θα έλεγες? Πρέπει να σκεφτόμαστε και από τις δύο πλευρές και κυρίως από αυτή του παιδιού που δε φταίει. Δηλαδή να περιμένω πότε θα ωρίμασει το παιδάκι της ταδε μαμάς αλλά εν τω μεταξύ να βλέπω το δικό μου έτσι. Εμένα ας πούμε η κόρη μου έχει τρελή δύναμη για την ηλικία της . Αν της μάθαινα να αμυνθεί επιθετικά θα το χε δυαλυσει πίσω το άλλο, ήταν και μικροκαμωμενος. Η δικιά μου είναι θηρίο εμφανισιακά.. 

Αλλα όχι βέβαια δεν έκανα αυτό, αν και κάπου το σκέφτηκα. 0

 

 

Σκέψου λίγο. Όσο αντικειμενικά κι αν θέλει κάποια να το δει, δεν μπορεί τελικά. Θα θελα να ξερά στη θέση την ανάποδη εσύ τι θα έκανες και πως θα σκεφτόσουν.. 

Εγώ πέρασα από κει και δε θέλω να το θυμάμαι γιατί τράβηξε μήνες αυτή η ιστορία και ήταν στα ξεκινήματα του παιδιού μου στο σχόλειο. Άσχημη εμπειρία λοιπόν.. 

Οπότε εγώ προσωπικά, αλλά εγώ είμαι εγώ, δεύτερες ευκαιρίες δε δίνω ούτε κάνω που λέμε υπομονή.. Δηλαδή αν συνέβαινε το ίδιο πάλι θα παραπονιομουν αυτή τη φορά εντονως.. Με λίγα λόγια δε θα το επέτρεπα να συμβεί στα πλαίσια ωρίμανσης του άλλου παιδιού πλέον. Διότι κ οι δασκαλες κάνουν τον πυροσβέστη και είναι δύσκολη η θέση τους. Προσπαθούν ευγενικά και διπλωματίκα να στηρίξουν τον πιο αδύναμο αλλά τελικά ο πιο αδύναμος δεν ξέρω ποιος είναι αλλά σίγουρα ο πιο μ.. Μας αυτός που τις τρώει. Και πιο μ.. ο γονέας που κάθεται με σταυρωμένα χέρια.. 

 

Εν τω μεταξύ υπαρχουν μανάδες που κοκορευονται γι αυτό.. 

 

Τίποτα. Επιμένω κι εδώ κάπου θα κλείσω γτ δεν έχει κ νόημα, ενας ειδικός θα δώσει κατευθυντηριες να ηρεμήσει το παιδάκι να μάθει στους γονείς πως να του διδάξουν για ποιο λόγο έχουμε χεράκια, δοντάκια, ποδαράκια.. Θέλει δουλίτσα αλλά εντατική και στοχευμενη. Πιθανολογώ με δουκεια και συνεργασία αμέσως φαίνεται η Διαφορά.. 

 

Καλό απόγευμα!!!

[ninaki80]

Just now, diane2020 είπε:

Αυτά τα παραδείγματα που παρέθεσες είναι πράγματι υπερβολές. Ένα παιδάκι όμως που δέρνει και δαγκώνει αλλα(πράμα επικίνδυνο), δεν είναι. Εσύ αν είχες παιδί πχ χτυπημένο η δαγκωμένο, τι θα έλεγες? Πρέπει να σκεφτόμαστε και από τις δύο πλευρές και κυρίως από αυτή του παιδιού που δε φταίει. Δηλαδή να περιμένω πότε θα ωρίμασει το παιδάκι της ταδε μαμάς αλλά εν τω μεταξύ να βλέπω το δικό μου έτσι. Εμένα ας πούμε η κόρη μου έχει τρελή δύναμη για την ηλικία της . Αν της μάθαινα να αμυνθεί επιθετικά θα το χε δυαλυσει πίσω το άλλο, ήταν και μικροκαμωμενος. Η δικιά μου είναι θηρίο εμφανισιακά.. 

Αλλα όχι βέβαια δεν έκανα αυτό, αν και κάπου το σκέφτηκα. 0

 

 

Σκέψου λίγο. Όσο αντικειμενικά κι αν θέλει κάποια να το δει, δεν μπορεί τελικά. Θα θελα να ξερά στη θέση την ανάποδη εσύ τι θα έκανες και πως θα σκεφτόσουν.. 

Εγώ πέρασα από κει και δε θέλω να το θυμάμαι γιατί τράβηξε μήνες αυτή η ιστορία και ήταν στα ξεκινήματα του παιδιού μου στο σχόλειο. Άσχημη εμπειρία λοιπόν.. 

Οπότε εγώ προσωπικά, αλλά εγώ είμαι εγώ, δεύτερες ευκαιρίες δε δίνω ούτε κάνω που λέμε υπομονή.. Δηλαδή αν συνέβαινε το ίδιο πάλι θα παραπονιομουν αυτή τη φορά εντονως.. Με λίγα λόγια δε θα το επέτρεπα να συμβεί στα πλαίσια ωρίμανσης του άλλου παιδιού πλέον. Διότι κ οι δασκαλες κάνουν τον πυροσβέστη και είναι δύσκολη η θέση τους. Προσπαθούν ευγενικά και διπλωματίκα να στηρίξουν τον πιο αδύναμο αλλά τελικά ο πιο αδύναμος δεν ξέρω ποιος είναι αλλά σίγουρα ο πιο μ.. Μας αυτός που τις τρώει. Και πιο μ.. ο γονέας που κάθεται με σταυρωμένα χέρια.. 

 

Εν τω μεταξύ υπαρχουν μανάδες που κοκορευονται γι αυτό.. 

 

Τίποτα. Επιμένω κι εδώ κάπου θα κλείσω γτ δεν έχει κ νόημα, ενας ειδικός θα δώσει κατευθυντηριες να ηρεμήσει το παιδάκι να μάθει στους γονείς πως να του διδάξουν για ποιο λόγο έχουμε χεράκια, δοντάκια, ποδαράκια.. Θέλει δουλίτσα αλλά εντατική και στοχευμενη. Πιθανολογώ με δουκεια και συνεργασία αμέσως φαίνεται η Διαφορά.. 

 

Καλό απόγευμα!!!

σου ειπα αυτο το παιδι που περιγραφεις δεν ειναι στα πλαισια του φυσιολογικου το παιδι που περιγραφεις εχει αλλα θεματα ειναι διαφορετικο δεν ηταν η επιθετικοτητα το προβλημα του οποτε δεν μπορεις να μιλησεις για αυτο το ιδιο σε σχεση με ενα παιδι που απλως καποια στιγμη θα τσακωθει με το δικο σου κ θα του δωσει μια δαγκωνια.

εμενα δεν παει ακομα παιδικο σταθμο αλλα αν το δαγκωνε κ το εσπρωχνε το ξαδερφακι του πχ που παιζουν μαζι γιατι τσακωθηκαν απλα θα ελεγα στο ξαδερφακι του δεν δαγκωνουμε δεν θα ελεγα πως η ξαδερφη δεν ξερει να κουμανταρει το παιδι της . ειναι δυο διαφορετικα πραγματα αλλο ενα παιδακι να σηκωσει χερι καποια στιγμη κ αλλο να δημιουργει καυγαδες επειδη εχει προβλημα. 

[xaroumenh mama]

3 ώρες πρίν, jellyfishch είπε:

Και όμως ειπώθηκε @Merendoula

Το ανάφερα ως αναπτυξιακό στάδιο γιατί θεωρώ πως είναι ένα στάδιο που το περνάνε τα παιδιά κ όταν ξεκινάνε κ το κάνουν δεν το κάνουν συνειδητά, αλλά γιατί είναι κάτι καινούργιο για αυτά κ τα εξιτάρει, όπως το να δαγκώσουν να χτυπήσουν να εκσφεντονιζουν πράγματα, κάποια νήπια το περνάνε σε ποιο έντονο βαθμό κάποια όχι ανάλογα κ το παιδί, κ μετά εξαρτάτε από τους τρίτους πως θα το χειριστούν ώστε να καταλάβει το παιδί ότι αυτή η πράξη δεν είναι αποδεχτεί κ τι εναλλακτικές μπορεί να δώσει 

2 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Ναι, βέβαια δεν είναι επιτρεπτό. Του εξηγούμε, τον μαλώνουμε, τον έχουμε βάλει και 1-2 φορές τιμωρία αν και είμαι κατά και δεν βοηθάει σε κάτι. Νομίζω στο σχολείο του έμαθαν να λέει "θύμωσα" ,γιατί έχει αρχίσει και το λέει. Βέβαια το βρίσκει και αστείο, δεν μας χτυπάει μόνο όταν θυμώνει. Στο μεταξύ όταν τον μαλώνεις πέρα βρέχει.. Δεν ιδρώνει το αυτί του..

Κ ο μικρός μου όταν τύχει κ μας χτυπήσει το κάνει από αστείο δλδ γελάει μάλλον του αρέσουν οι γκριμάτσες ξέρω εγώ

Αν το κάνει όταν είναι θυμωμένος ο μικρός ένας ωραίος τρόπος είναι να τον βοηθήσετε να μάθει να εκφράζει αυτό που νιώθει κ να το λέει δυνατά κ να του δίνεται εναλλακτικές πχ δε μου αρέσει να με χτυπάνε η δαγκώνουν αυτό πονάει χτύπησε το μαξιλάρι, 

Ένα ωραίο παραμύθι που μπορείς να πάρεις αν δεν το έχεις βέβαια είναι, τα χέρια δεν είναι για να δερνουμε, όπως υπάρχουν κ παραμύθια που μιλάνε για το συναίσθημα. 

[μαγιοπουλας]

Λοιπόν Γιοβαννα άκου.Δεν διαβασα ολες τις δημοσιεύσεις.σορρυ δεν έχω χρόνο αλλα μαλλον καταλαβα το νόημα.με διορθωνεις αν κάπου κανω λάθος.

Μπορεί να είναι ενοχλητικό κ άβολο αλλα ειναι απολύτως φυσιολογικο αναπτυξιακό στάδιο.Η δικιά μου μου περυσι δεχτηκε πολυ άσχημη επίθεση με δυο δαγκώματα στο προσωπο κ χτυπήματα στο κεφάλι μπροστά στα μάτια μου κ στα μάτια της μαμάς του άλλου παιδιου.δεν προλάβαμε να κανουμε τιποτα!!!

Το παιδι πηρε φαρμακευτική αγωγή.. σε τέτοιο σημείο.Στεναχωρηθηκα αλλα δεν έφταιγε η αλλη μαμα.την λυπήθηκα την κακομοιρα κ την καθησυχασα.κ η δικια μου χτυπάει μερικές φορές.ευτυχως οχι εντονα.την απομακρύνω από το χώρο κ της λεω ότι δεν χτυπάμε. Το παιδακι ποναει.Ηρεμα ομως κ με σταθερή φωνη κοιτάζοντας το παιδι στα ματια.

Χτυπάει κ εμας πιο συχνά.την περασμένη εβδομάδα με χτυπούσε εντονα γιατί έλλειπε η δασκαλα που της κανει την προσαρμογη κ μολις γύρισε σπίτι ένιωσε ασφάλεια κ ξέσπασε σε μένα.Χτυπησε κ τη δασκαλα όταν ζορίστηκε στο σχολειο.χαμηλωσε απέναντι της κ με χαμηλή κ σταθερή φωνή της ζήτησε να εκφράσει αυτό που θέλει με αλλο τρόπο.

Όταν προειδοποιησα τις δασκαλες οτι μπορει να χτυπήσει αλλο παιδι με καθησυχασαν κ μου ειπαν οτι αυτο το γνωρίζουν κ οτι εχουν τον τρόπο να το αντιμετωπίσουν.

Προς θεού μην τον μαλώνεις!όταν χτυπάει εσάς του κατεβάζεις τα χερια κ του λες οτι σε αυτό το σπιτι δεν χτυπάμε.Γιατι εξω μπορεί να χρειαστει να αμυνθεί.Αυτο μας το πε κ ο εκπαιδευτης στα Gordon κ η Filozat στο σεμινάριο που παρακολούθησα μαζί της.

Τα παιδια λειτουργουν με το συναίσθημα κ οχι με τη λογικη.Σε αυτη την ηλικια αυξάνεται η εγκεφαλική δραστηριότητα στην περιοχή της αμυγδαλης που είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία των εντονων συναισθηματων ,κυρίως του θυμού κ του φόβου.Αυτη ειναι σε επιφυλακή κ χτυπάει το καμπανάκι καθε φορα που απειλούμαστε.

 Ξερω πολύ καλά πως νιώθεις αλλα καθε φορα που το κάνει αυτό σκεψου οτι εσύ είσαι ο ενηλικας..Αυτή τη στιγμή σκέψου τι θέλεις να του μάθεις.Δεν το τιμωρείς.Φτιαχνεις σχεση μαζί του.Σκεψου τι σημαίνει η λέξη πειθαρχία "αρχω δια της πειθους και πείθομαι δια της αρχης".

Η πειθαρχία εχει σχεση με τη διδασκαλία και την προστασία παρα με την επίπληξη κ την τιμωρία. Δεν θες να δημιουργήσεις ένα υπακούο παιδι αλλα να το διδάξεις να ξεχωριζει το σωστό κ να λειτουργεί αρμονικά με τον περίγυρο του.   

 

Λοιπόν Γιοβαννα άκου.Δεν διαβασα ολες τις δημοσιεύσεις.σορρυ δεν έχω χρόνο αλλα μαλλον καταλαβα το νόημα.με διορθωνεις αν κάπου κανω λάθος.

Μπορεί να είναι ενοχλητικό κ άβολο αλλα ειναι απολύτως φυσιολογικο αναπτυξιακό στάδιο.Η δικιά μου μου περυσι δεχτηκε πολυ άσχημη επίθεση με δυο δαγκώματα στο προσωπο κ χτυπήματα στο κεφάλι μπροστά στα μάτια μου κ στα μάτια της μαμάς του άλλου παιδιου.δεν προλάβαμε να κανουμε τιποτα!!!

Το παιδι πηρε φαρμακευτική αγωγή.. σε τέτοιο σημείο.Στεναχωρηθηκα αλλα δεν έφταιγε η αλλη μαμα.την λυπήθηκα την κακομοιρα κ την καθησυχασα.κ η δικια μου χτυπάει μερικές φορές.ευτυχως οχι εντονα.την απομακρύνω από το χώρο κ της λεω ότι δεν χτυπάμε. Το παιδακι ποναει.Ηρεμα ομως κ με σταθερή φωνη κοιτάζοντας το παιδι στα ματια.

Χτυπάει κ εμας πιο συχνά.την περασμένη εβδομάδα με χτυπούσε εντονα γιατί έλλειπε η δασκαλα που της κανει την προσαρμογη κ μολις γύρισε σπίτι ένιωσε ασφάλεια κ ξέσπασε σε μένα.Χτυπησε κ τη δασκαλα όταν ζορίστηκε στο σχολειο.χαμηλωσε απέναντι της κ με χαμηλή κ σταθερή φωνή της ζήτησε να εκφράσει αυτό που θέλει με αλλο τρόπο.

Όταν προειδοποιησα τις δασκαλες οτι μπορει να χτυπήσει αλλο παιδι με καθησυχασαν κ μου ειπαν οτι αυτο το γνωρίζουν κ οτι εχουν τον τρόπο να το αντιμετωπίσουν.

Προς θεού μην τον μαλώνεις!όταν χτυπάει εσάς του κατεβάζεις τα χερια κ του λες οτι σε αυτό το σπιτι δεν χτυπάμε.Γιατι εξω μπορεί να χρειαστει να αμυνθεί.Αυτο μας το πε κ ο εκπαιδευτης στα Gordon κ η Filozat στο σεμινάριο που παρακολούθησα μαζί της.

Τα παιδια λειτουργουν με το συναίσθημα κ οχι με τη λογικη.Σε αυτη την ηλικια αυξάνεται η εγκεφαλική δραστηριότητα στην περιοχή της αμυγδαλης που είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία των εντονων συναισθηματων ,κυρίως του θυμού κ του φόβου.Αυτη ειναι σε επιφυλακή κ χτυπάει το καμπανάκι καθε φορα που απειλούμαστε.

 Ξερω πολύ καλά πως νιώθεις αλλα καθε φορα που το κάνει αυτό σκεψου οτι εσύ είσαι ο ενηλικας..Αυτή τη στιγμή σκέψου τι θέλεις να του μάθεις.Δεν το τιμωρείς.Φτιαχνεις σχεση μαζί του.Σκεψου τι σημαίνει η λέξη πειθαρχία "αρχω δια της πειθους και πείθομαι δια της αρχης".

Η πειθαρχία εχει σχεση με τη διδασκαλία και την προστασία παρα με την επίπληξη κ την τιμωρία. Δεν θες να δημιουργήσεις ένα υπακούο παιδι αλλα να το διδάξεις να ξεχωριζει το σωστό κ να λειτουργεί αρμονικά με τον περίγυρο του.   

Kι όσο για την ανησυχία σου σχετικά με τα αλλα παιδια ...όταν η μικρη γκρεμισε από τα νεύρα της το παιχνίδι των αλλων παιδιων,ειπα στη δασκάλα ότι ίσως τα αλλα τωρα θα την αποφεύγουν.εκεινη μου ειπε οτι τα παιδιά καταλαβαινουν κ συγχωρούν.

Κ τοτε θυμήθηκα το βιντεακι Father forgets"   κ συγκινήθηκα με τη μεγαλοψυχία των παιδιων.Και μετάνιωσα ξανά ξανά για την συμπεριφορά μου μερικές φορές.

Δείτε το.ισως δεν βρείτε όλο το βιντεακι,θα βρείτε όμως το κείμενο. 

[Yovanna]

Just now, μαγιοπουλας said:

Λοιπόν Γιοβαννα άκου.Δεν διαβασα ολες τις δημοσιεύσεις.σορρυ δεν έχω χρόνο αλλα μαλλον καταλαβα το νόημα.με διορθωνεις αν κάπου κανω λάθος.

Μπορεί να είναι ενοχλητικό κ άβολο αλλα ειναι απολύτως φυσιολογικο αναπτυξιακό στάδιο.Η δικιά μου μου περυσι δεχτηκε πολυ άσχημη επίθεση με δυο δαγκώματα στο προσωπο κ χτυπήματα στο κεφάλι μπροστά στα μάτια μου κ στα μάτια της μαμάς του άλλου παιδιου.δεν προλάβαμε να κανουμε τιποτα!!!

Το παιδι πηρε φαρμακευτική αγωγή.. σε τέτοιο σημείο.Στεναχωρηθηκα αλλα δεν έφταιγε η αλλη μαμα.την λυπήθηκα την κακομοιρα κ την καθησυχασα.κ η δικια μου χτυπάει μερικές φορές.ευτυχως οχι εντονα.την απομακρύνω από το χώρο κ της λεω ότι δεν χτυπάμε. Το παιδακι ποναει.Ηρεμα ομως κ με σταθερή φωνη κοιτάζοντας το παιδι στα ματια.

Χτυπάει κ εμας πιο συχνά.την περασμένη εβδομάδα με χτυπούσε εντονα γιατί έλλειπε η δασκαλα που της κανει την προσαρμογη κ μολις γύρισε σπίτι ένιωσε ασφάλεια κ ξέσπασε σε μένα.Χτυπησε κ τη δασκαλα όταν ζορίστηκε στο σχολειο.χαμηλωσε απέναντι της κ με χαμηλή κ σταθερή φωνή της ζήτησε να εκφράσει αυτό που θέλει με αλλο τρόπο.

Όταν προειδοποιησα τις δασκαλες οτι μπορει να χτυπήσει αλλο παιδι με καθησυχασαν κ μου ειπαν οτι αυτο το γνωρίζουν κ οτι εχουν τον τρόπο να το αντιμετωπίσουν.

Προς θεού μην τον μαλώνεις!όταν χτυπάει εσάς του κατεβάζεις τα χερια κ του λες οτι σε αυτό το σπιτι δεν χτυπάμε.Γιατι εξω μπορεί να χρειαστει να αμυνθεί.Αυτο μας το πε κ ο εκπαιδευτης στα Gordon κ η Filozat στο σεμινάριο που παρακολούθησα μαζί της.

Τα παιδια λειτουργουν με το συναίσθημα κ οχι με τη λογικη.Σε αυτη την ηλικια αυξάνεται η εγκεφαλική δραστηριότητα στην περιοχή της αμυγδαλης που είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία των εντονων συναισθηματων ,κυρίως του θυμού κ του φόβου.Αυτη ειναι σε επιφυλακή κ χτυπάει το καμπανάκι καθε φορα που απειλούμαστε.

 Ξερω πολύ καλά πως νιώθεις αλλα καθε φορα που το κάνει αυτό σκεψου οτι εσύ είσαι ο ενηλικας..Αυτή τη στιγμή σκέψου τι θέλεις να του μάθεις.Δεν το τιμωρείς.Φτιαχνεις σχεση μαζί του.Σκεψου τι σημαίνει η λέξη πειθαρχία "αρχω δια της πειθους και πείθομαι δια της αρχης".

Η πειθαρχία εχει σχεση με τη διδασκαλία και την προστασία παρα με την επίπληξη κ την τιμωρία. Δεν θες να δημιουργήσεις ένα υπακούο παιδι αλλα να το διδάξεις να ξεχωριζει το σωστό κ να λειτουργεί αρμονικά με τον περίγυρο του.   

 

Πουθενά δεν κάνεις λάθος. Συμφωνώ σε όλα και είναι ακριβώς αυτά που θέλω να πετύχω. Δεν θέλω να τον μαλώνω αλλά πραγματικά έχω δοκιμάσει τα πάντα και δεν έχω δει προκοπή. Οπότε λέμε με τον μπαμπά του μήπως μας πάρει περισσότερο στα σοβαρά αν δει ότι έχουμε θυμώσει και έχουμε "αγριέψει". Με τρελαίνει γιατί πριν κάνω παιδί νόμιζα ότι τα παιδιά που χτυπάνε αναπαράγουν κάτι που έχουν δει. Δεν ισχύει όμως. Στο σχολείο να σου πω την αλήθεια δεν περίμενα να το κάνει , γιατί όταν δεν είμαστε εμείς μαζί του δεν νιώθει το ίδιο άνετα να εκφραστεί όπως θέλει. Με γιαγιάδες και νταντάδες ήταν πάντα παιδί "υπόδειγμα". Πιστεύω επηρεάστηκε που το είδε να συμβαίνει στο σχολείο και σου λέει ας το κάνω και εγώ. Συν το ότι έχει ενθουσιαστεί με τους φίλους του και ίσως δεν αντέχει το ότι ίσως κάποια παιδιά δεν δείχνουν τον ίδιο ενθουσιασμό. Με προβληματίζει το ότι μια σταλιά παιδί έχει τόση ανάγκη να γίνει αποδεκτός. Η διευθύντρια τις πρώτες δύσκολες μέρες της προσαρμογής μου είπε ότι είχε άγχος απόδοσης. Το πιστεύω. Δεν έτρωγε τις πρώτες μέρες γιατί τους έδιναν κουτάλι (δεν το χειριζόταν καλά ακόμα ) και φοβόταν μην εκτεθεί. Κάναμε 2-3 μέρες εντατική εξάσκηση και μετά έτρωγε. Από πολύ μικρός, αν γέλαγες με κάποιο λάθος ή κάποια χαζομάρα που έκανε , σκοτείνιαζε. Έλεγαν οι άλλοι, ρε 'σύ παρεξηγήθηκε τώρα αυτός? είναι δυνατόν? 

Θα δοκιμάσω αυτό που λες. Να μην τον ξαναμαλώσω. Επανάληψη μέχρι να μαλλιάσει η γλώσσα και βλέπουμε! Αν ξέρεις κάποιο καλό βιβλίο πάνω στο θέμα πες μου!

[μαγιοπουλας]

Just now, Yovanna είπε:

Πουθενά δεν κάνεις λάθος. Συμφωνώ σε όλα και είναι ακριβώς αυτά που θέλω να πετύχω. Δεν θέλω να τον μαλώνω αλλά πραγματικά έχω δοκιμάσει τα πάντα και δεν έχω δει προκοπή. Οπότε λέμε με τον μπαμπά του μήπως μας πάρει περισσότερο στα σοβαρά αν δει ότι έχουμε θυμώσει και έχουμε "αγριέψει". Με τρελαίνει γιατί πριν κάνω παιδί νόμιζα ότι τα παιδιά που χτυπάνε αναπαράγουν κάτι που έχουν δει. Δεν ισχύει όμως. Στο σχολείο να σου πω την αλήθεια δεν περίμενα να το κάνει , γιατί όταν δεν είμαστε εμείς μαζί του δεν νιώθει το ίδιο άνετα να εκφραστεί όπως θέλει. Με γιαγιάδες και νταντάδες ήταν πάντα παιδί "υπόδειγμα". Πιστεύω επηρεάστηκε που το είδε να συμβαίνει στο σχολείο και σου λέει ας το κάνω και εγώ. Συν το ότι έχει ενθουσιαστεί με τους φίλους του και ίσως δεν αντέχει το ότι ίσως κάποια παιδιά δεν δείχνουν τον ίδιο ενθουσιασμό. Με προβληματίζει το ότι μια σταλιά παιδί έχει τόση ανάγκη να γίνει αποδεκτός. Η διευθύντρια τις πρώτες δύσκολες μέρες της προσαρμογής μου είπε ότι είχε άγχος απόδοσης. Το πιστεύω. Δεν έτρωγε τις πρώτες μέρες γιατί τους έδιναν κουτάλι (δεν το χειριζόταν καλά ακόμα ) και φοβόταν μην εκτεθεί. Κάναμε 2-3 μέρες εντατική εξάσκηση και μετά έτρωγε. Από πολύ μικρός, αν γέλαγες με κάποιο λάθος ή κάποια χαζομάρα που έκανε , σκοτείνιαζε. Έλεγαν οι άλλοι, ρε 'σύ παρεξηγήθηκε τώρα αυτός? είναι δυνατόν? 

Θα δοκιμάσω αυτό που λες. Να μην τον ξαναμαλώσω. Επανάληψη μέχρι να μαλλιάσει η γλώσσα και βλέπουμε! Αν ξέρεις κάποιο καλό βιβλίο πάνω στο θέμα πες μου!

Ξερω πως νιωθεις.τα ίδια εχω κανει πολλές φορές κ εγω παρα τη γνωσηβπουωεχω παρει.

Αυτά που περιγράφεις συμβαίνουν σε όλα τα παιδια.Οι ερμηνείες που δώσατε είναι στερεότυπες ομως.Τα παιδια πρέπει να τα σεβόμαστε.Ειναι μεσα στη φύση τους αυτο κ δεν πρέπει να το προσπερνάμε.Ετσι σκεφρονται όλα τα παιδια.Στο σχολειο ,όπως κ μαζι μας,τα παιδιά αναπτυσουν συναισθηματικη νοημοσύνη.Δεν σκεφτονται πολύπλοκα.Ηθελε να εκφραστει κ δεν έβρισκε τον τροπο .Αυτο είναι όλο .Είχε κατακλυστεί από συναισθήματα κ δεν μπορούσε να τα εκφρασει ..Όταν το κάνει μπροστά σου κανε αυτο που σου είπα κ επωφελησου του γεγονότος κ κανε του ενεργητική ακρόαση.Ονοματισε συναισθήματα περιγράφονται καταστάσεις.Ετσι του διδάσκεις την δεξιότητα της ακρόασης κ της ενσθναισθησης.Μπες στα παπούτσια τους κ πες του τις νιώθεις ότι νιωθει.

Βιβλια:τα δοκίμασα όλα.Filiozat.σελ 89-91 xτυπα,δαγκώνει,τραβα μαλλιά.οι σελ πουβτωρα σε ενδιαφέρουν.συντομο κβμε οδηγιες χρήσεις.

Στην καρδιά των συναισθημάτων του παιδιου

filiozat.

Πειθαρχια χωρις δράματα.

Ages and stages gordon Hellas.

Έχω κ αλλα.για αρχη καλά ειναι αυτα.

Και φυσικά τα σεμινάρια gordon όταν γίνουν. Δεν ξέρω πότε.Και αν ποτε μπορεις να το κανονίσεις να βρεθείς στη Γαλλία καποιο της filiozat. Κάνοντας αυτο κ του gordon εννιωσα οτι κάποιος μου άνοιξε το φως.

Και ξέρεις κ κατι για το παρελθόν?τίποτα δεν ξέραμε. Επιθυμούσαμε διακαώς να αποκτησουμε παιδι.μονο αυτο.

Περάσαμε ομως στην απέναντι όχθη κ κανουμε κατι δυσκολο αλλα πολυ όμορφο κ πολυ πολυ επικοδομητικο πολυ πρωτόγνωρο.