Φοβίες παιδιών και αντιμετώπιση τους

[little lamb]

Δηλαδή αν ένας φίλος φίλου έρχεται τρέχοντας προς το μέρος σου να σε αγκαλιάσει σου φαίνεται οκ;

Θέμα σιχαμαρας δεν είναι για τα σκυλιά πάντως, είναι Φ Ο Β Ι Α. Δείξε απλα κατανόηση και μην προσπαθείς να το εξηγήσεις. (Όπως κάνουμε οι μη εντομοφοβικοι προς τους εντομοφοβικους).

Μη μου ξαναγράψεις ότι για τα εντομα είναι άλλο, please!! Νομίζω το αναλύσαμε. Έχει αρχίσει να γίνεται σουρεαλ η συζήτηση.

[ninaki80]

πρίν από 9 λεπτά , little lamb είπε:

Δηλαδή αν ένας φίλος φίλου έρχεται τρέχοντας προς το μέρος σου να σε αγκαλιάσει σου φαίνεται οκ;

Θέμα σιχαμαρας δεν είναι για τα σκυλιά πάντως, είναι Φ Ο Β Ι Α. Δείξε απλα κατανόηση και μην προσπαθείς να το εξηγήσεις. (Όπως κάνουμε οι μη εντομοφοβικοι προς τους εντομοφοβικους).

Μη μου ξαναγράψεις ότι για τα εντομα είναι άλλο, please!! Νομίζω το αναλύσαμε. Έχει αρχίσει να γίνεται σουρεαλ η συζήτηση.

Ε αυτό δεν καταλαβαίνεις ότι όλες οι φοβίες δεν είναι ίδιες.γιαυτο δεν τις εξισωνω .

Κατανόηση για τον φόβο σου μπορώ να δείξω αλλά όχι να τον εξίσωσω αυτό σου λέω.  

Κ αν κάποιος μου πει ότι φοβάται το φαγητό θα τον κατανοήσω αλλά δεν θα εξίσωσω την φοβία αυτή με όλες τις άλλες φοβίες.  Υπάρχουν άπειρες φοβίες δεν είναι όλες το ίδιο.  

Τον ένα θα τον στείλω σε ψυχολόγο τον άλλο θα του πω είναι φυσιολογικό να φοβασαι . 

Όπως Κ με το σκοτάδι πολλοί φοβούνται στο σκοτάδι αλλά υπάρχει εξήγηση είναι ένας φόβος φυσιολογικός γιατί δεν βλέπεις.  

[vtgian]

 

17 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

&Είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι αντιδράσεις μας θα επηρεάσουν τις αντιδράσεις των παιδιών,όπως έγινε πιθανοτατα και με τις φοβίες που έχουν οι ενήλικες.Παρ'ολο που σέβομαι απόλυτα την φοβία που μπορεί να έχει κάποιος,αν το δεις από τελείως αλλη οπτικη,πχ αν ειχαμε περάσει πόλεμο δεν θα μας ενοχλούσαν μερικά ζουζουνακια και διαβάζοντας κάποια σχόλια τολμώ να πω ότι γέλασα.Με τις αράχνες έχω μια ιδιαίτερη αγάπη,τα υπόλοιπα έντομα απλά τα συμπαθούσα και τα φροντιζα αν έβλεπα κάποιο τραυματισμενο  Η μεγαλύτερη αγάπη και αποδοχή καλλιεργηθηκε όταν έκανα τον πρώτο μου γιο και αρχισε να εξερευνά τον κόσμο.Τον αφηνα να πιάνει τα σκαθάρια κλπ ακόμη κι αν εγώ δεν τα έπιανα γιατί ένιωθα περίεργα αυτό το γαργαλητο.Καποια στιγμή μου είπε να το πιάσω κι εγώ  και ήταν η στιγμή που έπρεπε να φανώ αντάξια και να του δώσω και το δικό μου παραδειγμα.Οποτε πήρα μια ανάσα και το έβαλα στο χέρι μου. Πλέον,είναι 5,5 χρόνων και η μεγαλύτερη του αγάπη (και η μόνη σταθερή εδώ και χρονια)είναι τα έντομα.Αυτοαποκαλειται "εξερευνητης" και μπορεί να πιάσει τα πάντα,βατράχια,κάμπιες,ακόμη και ψαλίδες(φυσικά και ο μικρός ακολουθεί το παράδειγμα του).Οσοι τον βλέπουν αντιδράνε εντονα πχ "Α!πως το πιάνεις αυτό!" κλπ.Ο ίδιος τους εξηγεί γιατί δεν πρέπει να φοβούνται,λεει πχ "Βρε συ,αυτό σε φοβαται,σε βλέπει σαν γιγαντα".(ο,τι του έλεγα όταν ήταν μικροτερος) και τα προστατεύει αν κάποιος πάει να το πατησει απλά επειδή μπορεί. Αντί για παιδικά προτιμάει να βλέπει τον "bravewilderness" η τον "ορεινή μελισσα".Του έχω δείξει πως σέβομαι η ίδια την κάθε ύπαρξη,ακόμη και τις μυγες προσπαθώ να τις βγάλω σωες από το σπίτι.Βλεπει τον ενθουσιασμό μου κάθε φορά που βρίσκουμε ένα καινούριο είδος ή όταν φέρνει να μου δείξει κάτι.Θέλω να πω οτι οι φόβοι καλλιεργουνται από εμας και είναι στο χέρι μας να μην τους περάσουμε στα παιδιά μας,ακόμη κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σφίξουμε τα δόντια κάποιες στιγμές.Στην τελική μπορεί να επωφεληθούν και οι ίδιοι οι γονείς,ξεπερνώντας η έστω ομαλοποιωντας λίγο τον φόβο τους.Παντως για μενα ειναι ένα ισχυρό κίνητρο αυτό. Αυτό και το ότι αν δεν γνωρίσει κάτι πως θα το προστατευεσει;Θεωρώ ότι μόνο έτσι θα αρχίσουμε να σεβόμαστε το περιβάλλον.Αντιθετα όταν δείχνουμε τον φόβο μας και λιώνουμε και το έντομο,τους δείχνουμε ότι μπορούν να έχουν την εξουσία πάνω σε κάθε ύπαρξη της φυσης.Πώς θα θέλει να προστατεύσει τις μέλισσες από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις,πχ φυτοφάρμακα,αν δεν τις γνωρισει; Κι αν όχι την μελισσα,κάποιο λιγότερο "επικινδυνο"οπως τα σκαθάρια και τις αραχνες;

 

 

Όταν η μικρή ήταν ενός, βρήκε μια αράχνη στην αυλή και πάει να τη πιάσει. Σφίγγω τα δόντια λοιπόν, λέω μέσα μου "κακομοίρα μου μη περάσεις αυτό το παράλογο φόβο στο παιδί" και λέω στη μικρή "αχ μια μικρή αραχνούλα, θέλεις να τη πιάσουμε;" και πάω όντως η γενναία μάνα να τη πιάσω. Και τότε πετάγεται από πίσω μου η πεθερά μου "ιιιιιιιιιιι αράχνηηηηη, θα μπει στο αυτί του παιδιούυυυ".

Another one bites the dust και η κόρη, όσες γενναίες προσπάθειες και να έκανα μετά.

 

Τα έντομα τα φοβάμαι. Όχι κουνούπια και μύγες, αλλά τα άλλα τα απρόβλεπτα, που δεν ξέρεις προς τα που θα κινηθούν. Έχω σκοτώσει κατσαρίδες και αράχνες αλλά ελάχιστες φορές, που ήμουν μόνη μου και δε θα μπορούσα να συνεχίσω να μένω στο χώρο στην ιδέα ότι αυτό το πράγμα γυρνά ανενόχλητο. Συνήθως όμως προσπαθώ απλά να τα βγάλω εκτός σπιτιού. Ευτυχώς δεν έχουμε θέμα με κατσαρίδες στη γειτονιά. Δεν ξέρω από που πηγάζει αυτή η φοβία, καθώς οι γονείς μου και η ειδικά η μαμά μου είναι παιδί της φύσης κυριολεκτικά, πιάνει άφοβα κάθε έντομο, παιδί ήταν σαν τον γιο σου, τάιζε τις αράχνες με μύγες! Δεν είναι σιχαμάρα αυτό που νιώθω, είναι φοβία, ότι το έντομο μπορεί να μπει στη μύτη μου, μπορεί να μπλεχτεί στα μαλλιά, δε ξέρω και εγώ τι, εντελώς παράλογο αλλά υφίσταται. Προσπαθώ να το παλέψω αλλά δύσκολο.

 

 

11 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

Μα δεν θα την αφήσεις να αλωνιζει, θα τη σκοτώσεις μόλις τη δεις. Δεν θα κάτσεις να της λες "κατσαρίδα δεν είναι σωστό που μπήκες στο σπίτι μου, σε παρακαλώ πολύ βγες έξω". "Νταν" που λέει κι η μικρή μου.

 

Τι μου θύμισες! Στη Κούβα έχουν ιπτάμενες κατσαρίδες και εκεί γύρω στα τέλη Ιούνη εμφανίζονται έντονα. Μας εξηγούσαν λοιπόν οι Κουβανοί, ότι όταν μπαίνει στο σπίτι, δεν την πατάς με τίποτα γιατί έχει αυγά και αν τη πατήσεις, πάνε παντού και μετά γεμίζεις. Την καπακώνεις λοιπόν με ένα ποτήρι, και τη γυρνάς στη φύση. Και για αστείο συνέχιζαν ότι μπορείς αν θέλεις να της πεις "σε παρακαλώ μη ξαναμπεις εδώ μέσα, τι θέλεις δηλαδή να σε βάλω τιμωρία;"

[little lamb]

3 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

Ε αυτό δεν καταλαβαίνεις ότι όλες οι φοβίες δεν είναι ίδιες.γιαυτο δεν τις εξισωνω .

Κατανόηση για τον φόβο σου μπορώ να δείξω αλλά όχι να τον εξίσωσω αυτό σου λέω.  

Κ αν κάποιος μου πει ότι φοβάται το φαγητό θα τον κατανοήσω αλλά δεν θα εξίσωσω την φοβία αυτή με όλες τις άλλες φοβίες.  Υπάρχουν άπειρες φοβίες δεν είναι όλες το ίδιο.  

Τον ένα θα τον στείλω σε ψυχολόγο τον άλλο θα του πω είναι φυσιολογικό να φοβασαι . 

Όπως Κ με το σκοτάδι πολλοί φοβούνται στο σκοτάδι αλλά υπάρχει εξήγηση είναι ένας φόβος φυσιολογικός γιατί δεν βλέπεις.  

 

Απλώς εσύ έχεις αποφασίσει ότι τα έντομα και το σκοτάδι είναι φυσιολογικά ενώ τα σκυλιά, το φαγητό και η αγοραφοβία αφύσικα. Ένας ψυχολόγος θα έλεγε για όλα ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν. Δεν θα σου έλεγε εντάξει για τα έντομα είναι φυσιολογικό κ δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Το θέμα έγκειται στο πόσος πανικός σε πιάνει, όχι στο ποιο είναι το αντικείμενο του φόβου.

 

[ninaki80]

1 hour ago, little lamb είπε:

 

Απλώς εσύ έχεις αποφασίσει ότι τα έντομα και το σκοτάδι είναι φυσιολογικά ενώ τα σκυλιά, το φαγητό και η αγοραφοβία αφύσικα. Ένας ψυχολόγος θα έλεγε για όλα ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν. Δεν θα σου έλεγε εντάξει για τα έντομα είναι φυσιολογικό κ δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Το θέμα έγκειται στο πόσος πανικός σε πιάνει, όχι στο ποιο είναι το αντικείμενο του φόβου.

 

Δεν το έχω αποφασισει εγω.  Δεν σου κανει εντύπωση οτι ο περισσότερος κόσμος φοβαται αυτα τα ίδια πραγματα?  

Φυσικα Κ η ένταση παιζει ρολο άμα δεν βγαίνεις απτο σπιτι σου επειδη φοβασαι τα εντομα εννοειτε οτι εχεις προβλημα αλλά παιζει ρολο κ το θεμα που φοβασαι.  Ειναι κ τα δυο ισαξια 

[Έσπερος]

πρίν από 8 λεπτά , ninaki80 είπε:

Δεν το έχω αποφασισει εγω.  Δεν σου κανει εντύπωση οτι ο περισσότερος κόσμος φοβαται αυτα τα ίδια πραγματα?  

Φυσικα Κ η ένταση παιζει ρολο άμα δεν βγαίνεις απτο σπιτι σου επειδη φοβασαι τα εντομα εννοειτε οτι εχεις προβλημα αλλά παιζει ρολο κ το θεμα που φοβασαι.  Ειναι κ τα δυο ισαξια 

Εγω φοβάμαι και τα σκυλιά και τις κατσαρίδες. τις κατσαρίδες τις σιχαίνομαι. δεν φοβάμαι ότι θα μου κάνουν κάτι. τα σκυλιά, τα αδέσποτα, ακόμα κ τώρα φοβάμαι ότι θα μου κάνουν κάτι. και ξέρεις καλά ότι έχουν υπάρξει περιπτώσεις που σκυλιά έχουν κάνει κάτι σε ανθρώπους. το βρέφος που το έφαγε ο σκύλος της οικογένειας. σκυλιά τύπου ροτβαιλερ που έχουν έπιτεθει σε επισκέπτες κλπ που ακούμε στις ειδήσεις. το σκυλί είναι ένα ζώο με δύναμη κ επιθετικά ένστικτα ανάλογα με τη ράτσα κ την ανατροφή του που έχει τα «όπλα» να σε βλάψει, έστω κ σαν εξαίρεση. Καμία μα καμία σχέση με τη σιχαμάρα για την κατσαρίδα, που μπορεί να είναι γραφική, γελοια, κωμική, να γίνεσαι ρεζίλι κλπ. Το σκυλί είναι ένα θέμα που θέλει κάποια σοβαρότητα, γι αυτό μην το παίρνεις έτσι ανάλαφρα. αστείο είναι να λες ότι φοβάσαι το σκυλάκι αγκαλιάς. όμως γενικα ο σκύλος, σαφώς κ μπορεί να είναι για τον άνθρωπο πιο επικίνδυνος από οποιοδήποτε μη δηλητηριώδες έντομο. Δεν το λέω για να εκλογικεύσω τη φοβία, απλώς το παίρνεις το θέμα κάπως επιπόλαια. 

[ninaki80]

1 ώρα πρίν, Έσπερος είπε:

Εγω φοβάμαι και τα σκυλιά και τις κατσαρίδες. τις κατσαρίδες τις σιχαίνομαι. δεν φοβάμαι ότι θα μου κάνουν κάτι. τα σκυλιά, τα αδέσποτα, ακόμα κ τώρα φοβάμαι ότι θα μου κάνουν κάτι. και ξέρεις καλά ότι έχουν υπάρξει περιπτώσεις που σκυλιά έχουν κάνει κάτι σε ανθρώπους. το βρέφος που το έφαγε ο σκύλος της οικογένειας. σκυλιά τύπου ροτβαιλερ που έχουν έπιτεθει σε επισκέπτες κλπ που ακούμε στις ειδήσεις. το σκυλί είναι ένα ζώο με δύναμη κ επιθετικά ένστικτα ανάλογα με τη ράτσα κ την ανατροφή του που έχει τα «όπλα» να σε βλάψει, έστω κ σαν εξαίρεση. Καμία μα καμία σχέση με τη σιχαμάρα για την κατσαρίδα, που μπορεί να είναι γραφική, γελοια, κωμική, να γίνεσαι ρεζίλι κλπ. Το σκυλί είναι ένα θέμα που θέλει κάποια σοβαρότητα, γι αυτό μην το παίρνεις έτσι ανάλαφρα. αστείο είναι να λες ότι φοβάσαι το σκυλάκι αγκαλιάς. όμως γενικα ο σκύλος, σαφώς κ μπορεί να είναι για τον άνθρωπο πιο επικίνδυνος από οποιοδήποτε μη δηλητηριώδες έντομο. Δεν το λέω για να εκλογικεύσω τη φοβία, απλώς το παίρνεις το θέμα κάπως επιπόλαια. 

Εσυ φοβάσε συγκεκριμένα σκυλια κ για συγκεκριμένους λόγους αυτο ειναι αισθηση κινδύνου.  Όταν όμως κάθεστε σε ένα καναπε κ ερθει το κοκερακι της κολλητής της σου κ εσύ για ανεξηγητο λόγο πανικοβληθεις Κ δεν είναι φόβος οτι θα σε δαγκώσει απλώς δεν το θες κοντα σου όπως λέει η φίλη μας little ειναι κάπως περιεργο.  

Η αν δεις ενα κουταβάκι αδέσποτο Κ σε πιάσει πανικός πάλι είναι παράξενο πως να το κάνουμε.  

Εσύ λες άλλο πραγμα ότι αν δεις έναν μεγάλο σκύλο στην ερημιά θα φοβηθείς αυτό είναι νορμάλ γιατί ένας μεγάλος σκύλος είναι κίνδυνος.  Άλλο ο κίνδυνος άλλο η φοβία.  

Δεν το περνώ επιπόλαια εξήγησα άλλο ο πραγματικός κίνδυνος Κ άλλο η φοβια  

Κ είναι διαφορετικά Κ που βρίσκεσε Κ πως θα είναι ο σκύλος Κ με ποιον

Κ εγώ αν δω έναν μεγάλο σκύλο με το αφεντικό του δεν θα πάω να το αγκαλιάσω.  Θα ρωτήσω αν είναι άγριο θα το χαϊδέψω με προσοχή.  Δεν είπα ότι όλα τα σκυλιά είναι ήρεμα Κ ακινδυνα.  Αλλά δεν μπορώ να φοβαμε όλα τα σκυλια.  

[xaroumenh mama]

πρίν από 10 λεπτά , ninaki80 είπε:

Εσυ φοβάσε συγκεκριμένα σκυλια κ για συγκεκριμένους λόγους αυτο ειναι αισθηση κινδύνου.  Όταν όμως κάθεστε σε ένα καναπε κ ερθει το κοκερακι της κολλητής της σου κ εσύ για ανεξηγητο λόγο πανικοβληθεις Κ δεν είναι φόβος οτι θα σε δαγκώσει απλώς δεν το θες κοντα σου όπως λέει η φίλη μας little ειναι κάπως περιεργο.  

Η αν δεις ενα κουταβάκι αδέσποτο Κ σε πιάσει πανικός πάλι είναι παράξενο πως να το κάνουμε.  

Εσύ λες άλλο πραγμα ότι αν δεις έναν μεγάλο σκύλο στην ερημιά θα φοβηθείς αυτό είναι νορμάλ γιατί ένας μεγάλος σκύλος είναι κίνδυνος.  Άλλο ο κίνδυνος άλλο η φοβία.  

Δεν το περνώ επιπόλαια εξήγησα άλλο ο πραγματικός κίνδυνος Κ άλλο η φοβια  

Πίστεψε με δεν είναι καθόλου παράξενο, ίσως παράξενο είναι για όποιον δεν έχει ζήσει αυτό τον φόβο κατανοητό και σεβαστό... 

Αλλά υπάρχουμε και εμείς που κάποτε μας έπιανε πανικός και με τα μικρά σκυλιά όταν βλέπαμε μικρό σκυλί δεν προλάβαινα με να, συνηδειτοποιησουμε αν θα μας κάνει κακό η όχι αν θα έρθει να μας γλυψει απλά η όχι η αν δεν μας δώσει καθόλου σημασία γιατί απλά υπερτερουσε ο πανικός.. Ο φόβος είναι φόβος αυτό δεν αλλάζει και σημασία δεν έχει τι σε φοβίζει το συναίσθημα του φόβου είναι ανεξέλεγκτο είτε κάποιος δει ένα σκυλί, είτε μια κατσαρίδα είτε κλειστεί σε ασανσέρ είτε πετάει με αεροπλάνο είτε φοβάται το σκοτάδι είτε έχει αγοραφοβία κτλπ.... Σημασία έχει να βρούμε από που πηγάζει αυτός ο φόβος ώστε να τον καταπολεμησουμε και να τον ξεπεράσουμε όσο μπορούμε 

[Έσπερος]

πρίν από 6 λεπτά , xaroumenh mama είπε:

Πίστεψε με δεν είναι καθόλου παράξενο, ίσως παράξενο είναι για όποιον δεν έχει ζήσει αυτό τον φόβο κατανοητό και σεβαστό... 

Αλλά υπάρχουμε και εμείς που κάποτε μας έπιανε πανικός και με τα μικρά σκυλιά όταν βλέπαμε μικρό σκυλί δεν προλάβαινα με να, συνηδειτοποιησουμε αν θα μας κάνει κακό η όχι αν θα έρθει να μας γλυψει απλά η όχι η αν δεν μας δώσει καθόλου σημασία γιατί απλά υπερτερουσε ο πανικός.. Ο φόβος είναι φόβος αυτό δεν αλλάζει και σημασία δεν έχει τι σε φοβίζει το συναίσθημα του φόβου είναι ανεξέλεγκτο είτε κάποιος δει ένα σκυλί, είτε μια κατσαρίδα είτε κλειστεί σε ασανσέρ είτε πετάει με αεροπλάνο είτε φοβάται το σκοτάδι είτε έχει αγοραφοβία κτλπ.... Σημασία έχει να βρούμε από που πηγάζει αυτός ο φόβος ώστε να τον καταπολεμησουμε και να τον ξεπεράσουμε όσο μπορούμε 

Ακριβώς. Κι εγω παλιά φοβόμουν οποιοδήποτε σκυλί μη σου πω κ γατί. Τα γατιά τα λάτρεψα αργότερα, τα σκυλιά τα συνήθισα κ χαίρομαι αν δούμε κάποιο στο δρόμο με λουρί αλλά ως εκεί. αν πάω σε σπίτι με σκύλο θα νιώσω άβολα. κατάλοιπο της φοβίας. 

[Sentir...natureza]

6 ώρες πρίν, vtgian είπε:

 

 

 

Όταν η μικρή ήταν ενός, βρήκε μια αράχνη στην αυλή και πάει να τη πιάσει. Σφίγγω τα δόντια λοιπόν, λέω μέσα μου "κακομοίρα μου μη περάσεις αυτό το παράλογο φόβο στο παιδί" και λέω στη μικρή "αχ μια μικρή αραχνούλα, θέλεις να τη πιάσουμε;" και πάω όντως η γενναία μάνα να τη πιάσω. Και τότε πετάγεται από πίσω μου η πεθερά μου "ιιιιιιιιιιι αράχνηηηηη, θα μπει στο αυτί του παιδιούυυυ".

Another one bites the dust και η κόρη, όσες γενναίες προσπάθειες και να έκανα μετά.

 

Τα έντομα τα φοβάμαι. Όχι κουνούπια και μύγες, αλλά τα άλλα τα απρόβλεπτα, που δεν ξέρεις προς τα που θα κινηθούν. Έχω σκοτώσει κατσαρίδες και αράχνες αλλά ελάχιστες φορές, που ήμουν μόνη μου και δε θα μπορούσα να συνεχίσω να μένω στο χώρο στην ιδέα ότι αυτό το πράγμα γυρνά ανενόχλητο. Συνήθως όμως προσπαθώ απλά να τα βγάλω εκτός σπιτιού. Ευτυχώς δεν έχουμε θέμα με κατσαρίδες στη γειτονιά. Δεν ξέρω από που πηγάζει αυτή η φοβία, καθώς οι γονείς μου και η ειδικά η μαμά μου είναι παιδί της φύσης κυριολεκτικά, πιάνει άφοβα κάθε έντομο, παιδί ήταν σαν τον γιο σου, τάιζε τις αράχνες με μύγες! Δεν είναι σιχαμάρα αυτό που νιώθω, είναι φοβία, ότι το έντομο μπορεί να μπει στη μύτη μου, μπορεί να μπλεχτεί στα μαλλιά, δε ξέρω και εγώ τι, εντελώς παράλογο αλλά υφίσταται. Προσπαθώ να το παλέψω αλλά δύσκολο.

 

 

 

Τι μου θύμισες! Στη Κούβα έχουν ιπτάμενες κατσαρίδες και εκεί γύρω στα τέλη Ιούνη εμφανίζονται έντονα. Μας εξηγούσαν λοιπόν οι Κουβανοί, ότι όταν μπαίνει στο σπίτι, δεν την πατάς με τίποτα γιατί έχει αυγά και αν τη πατήσεις, πάνε παντού και μετά γεμίζεις. Την καπακώνεις λοιπόν με ένα ποτήρι, και τη γυρνάς στη φύση. Και για αστείο συνέχιζαν ότι μπορείς αν θέλεις να της πεις "σε παρακαλώ μη ξαναμπεις εδώ μέσα, τι θέλεις δηλαδή να σε βάλω τιμωρία;"

Πραγματικά δεν ξέρω αν θα λέγαμε τα ίδια αν ζούσαμε σε άλλη χώρα.Τι να πούνε στη Βραζιλία,στην Αμερική,στην Αυστραλία,στην Αφρική που εχουν τόσα πολλά πραγματικά επικίνδυνα έντομα που μπορούν να σε στείλουν στον άλλο κόσμο. Εκεί θα ζουσαμε μόνο με ηρεμιστικά και καθημερινές επισκέψεις στους ψυχιατρους;

[ninaki80]

πρίν από 6 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Πραγματικά δεν ξέρω αν θα λέγαμε τα ίδια αν ζούσαμε σε άλλη χώρα.Τι να πούνε στη Βραζιλία,στην Αμερική,στην Αυστραλία,στην Αφρική που εχουν τόσα πολλά πραγματικά επικίνδυνα έντομα που μπορούν να σε στείλουν στον άλλο κόσμο. Εκεί θα ζουσαμε μόνο με ηρεμιστικά και καθημερινές επισκέψεις στους ψυχιατρους;

Απλώς τότε δεν θα ήταν μόνο η σιχάμαρα αλλά Κ αίσθημα επιβίωσης.  

πρίν από 20 λεπτά , xaroumenh mama είπε:

Πίστεψε με δεν είναι καθόλου παράξενο, ίσως παράξενο είναι για όποιον δεν έχει ζήσει αυτό τον φόβο κατανοητό και σεβαστό... 

Αλλά υπάρχουμε και εμείς που κάποτε μας έπιανε πανικός και με τα μικρά σκυλιά όταν βλέπαμε μικρό σκυλί δεν προλάβαινα με να, συνηδειτοποιησουμε αν θα μας κάνει κακό η όχι αν θα έρθει να μας γλυψει απλά η όχι η αν δεν μας δώσει καθόλου σημασία γιατί απλά υπερτερουσε ο πανικός.. Ο φόβος είναι φόβος αυτό δεν αλλάζει και σημασία δεν έχει τι σε φοβίζει το συναίσθημα του φόβου είναι ανεξέλεγκτο είτε κάποιος δει ένα σκυλί, είτε μια κατσαρίδα είτε κλειστεί σε ασανσέρ είτε πετάει με αεροπλάνο είτε φοβάται το σκοτάδι είτε έχει αγοραφοβία κτλπ.... Σημασία έχει να βρούμε από που πηγάζει αυτός ο φόβος ώστε να τον καταπολεμησουμε και να τον ξεπεράσουμε όσο μπορούμε 

 

Το να σιχαίνεσαι κάτι χαριτωμένο είναι πιο παράξενη φοβία αυτό λέω είναι λίγο περίεργο να σιχαίνεσαι πχ τα μωρά ή να τα φοβάσαι.  Δεν λέω ότι δεν υπάρχει αυτή η φοβία αλλά είναι κάτι που είναι παράξενο δεν είναι το ίδιο με το να σιχαίνεσαι μια τουαλέτα.  

Αυτό κάνει την διαφορά ότι η φοβία του ενός πηγάζει από κάτι λογικό Κ του άλλου από κάτι παράλογο.  Όλα φοβίες είναι αλλά δεν είναι εξίσου εκλογικευμενες.  

[little lamb]

πρίν από 48 λεπτά , ninaki80 είπε:

Εσυ φοβάσε συγκεκριμένα σκυλια κ για συγκεκριμένους λόγους αυτο ειναι αισθηση κινδύνου.  Όταν όμως κάθεστε σε ένα καναπε κ ερθει το κοκερακι της κολλητής της σου κ εσύ για ανεξηγητο λόγο πανικοβληθεις Κ δεν είναι φόβος οτι θα σε δαγκώσει απλώς δεν το θες κοντα σου όπως λέει η φίλη μας little ειναι κάπως περιεργο.  

Η αν δεις ενα κουταβάκι αδέσποτο Κ σε πιάσει πανικός πάλι είναι παράξενο πως να το κάνουμε.  

Εσύ λες άλλο πραγμα ότι αν δεις έναν μεγάλο σκύλο στην ερημιά θα φοβηθείς αυτό είναι νορμάλ γιατί ένας μεγάλος σκύλος είναι κίνδυνος.  Άλλο ο κίνδυνος άλλο η φοβία.  

Δεν το περνώ επιπόλαια εξήγησα άλλο ο πραγματικός κίνδυνος Κ άλλο η φοβια  

Κ είναι διαφορετικά Κ που βρίσκεσε Κ πως θα είναι ο σκύλος Κ με ποιον

Κ εγώ αν δω έναν μεγάλο σκύλο με το αφεντικό του δεν θα πάω να το αγκαλιάσω.  Θα ρωτήσω αν είναι άγριο θα το χαϊδέψω με προσοχή.  Δεν είπα ότι όλα τα σκυλιά είναι ήρεμα Κ ακινδυνα.  Αλλά δεν μπορώ να φοβαμε όλα τα σκυλια.  

 

Ε τότε και με αυτή τη λογική και πάλι το ίδιο είναι με τα έντομα. Το να φοβάσαι τη μέλισσα είναι αίσθηση κινδύνου, το να πανικοβάλλεσαι και να ανεβαίνεις στον καναπέ για την κατσαρίδα (και το οποιοδήποτε μη επικίνδυνο έντομο) αντί να τη σκοτώσεις είναι φοβία, παράλογη και ανεξήγητη, το ίδιο λέμε. Η πανικόβλητη αντίδραση όταν δεν υπάρχει κίνδυνος είναι που το κάνει φοβία.

[ninaki80]

πρίν από 20 λεπτά , little lamb είπε:

 

Ε τότε και με αυτή τη λογική και πάλι το ίδιο είναι με τα έντομα. Το να φοβάσαι τη μέλισσα είναι αίσθηση κινδύνου, το να πανικοβάλλεσαι και να ανεβαίνεις στον καναπέ για την κατσαρίδα (και το οποιοδήποτε μη επικίνδυνο έντομο) αντί να τη σκοτώσεις είναι φοβία, παράλογη και ανεξήγητη, το ίδιο λέμε. Η πανικόβλητη αντίδραση όταν δεν υπάρχει κίνδυνος είναι που το κάνει φοβία.

Μα δεν είπα ότι υπάρχει κίνδυνος αλλά υπάρχει εξηγήση γιατί σιχαίνεσαι λόγο της μορφής της του ότι δεν θες να κάτσει πάνω σου εξαιτίας της σιχάμαρας δεν φοβάσαι για την ζωή σου. Σιχαίνεσαι.   

Το να δεις όμως κάτι γενικά αποδεκτά όμορφο Κ να το σιχαθεις όπως ένα μωρό ή ένα σκυλάκι είναι παράξενο.  

Τα έντομα τα φοβούνται οι περισσότεροι λόγο της μορφής τους.  

Κάτι όμορφο δεν το φοβούνται οι περισσότεροι το φοβούνται λίγοι για κάποιο παράξενο λόγο.  

[little lamb]

πρίν από 26 λεπτά , ninaki80 είπε:

Μα δεν είπα ότι υπάρχει κίνδυνος αλλά υπάρχει εξηγήση γιατί σιχαίνεσαι λόγο της μορφής της του ότι δεν θες να κάτσει πάνω σου εξαιτίας της σιχάμαρας δεν φοβάσαι για την ζωή σου. Σιχαίνεσαι.   

Το να δεις όμως κάτι γενικά αποδεκτά όμορφο Κ να το σιχαθεις όπως ένα μωρό ή ένα σκυλάκι είναι παράξενο.  

Τα έντομα τα φοβούνται οι περισσότεροι λόγο της μορφής τους.  

Κάτι όμορφο δεν το φοβούνται οι περισσότεροι το φοβούνται λίγοι για κάποιο παράξενο λόγο.  

 

Μα δεν τα σιχαινόμαστε τα σκυλιά, ποσες φορές να το πούμε; Δεν είναι ούτε φόβος για τη ζωή ούτε σιχαμαρα. 

 

Αυτό που κάνει κάτι να είναι "φοβία" και όχι φόβος, είναι η αντίδραση. Όσο λογικός κι αν φαίνεται ο λόγος σε αυτόν που φοβάται (λόγω οψης, σιχαμαρας, πραγματικού κινδύνου πχ δάγκωμα ή τσίμπημα), γίνεται φοβία όταν η αντίδραση αρχίζει να είναι υπερβολική πχ να ανεβαίνεις στον καναπέ αντί να σκοτώσεις, να φωνάζεις βοήθεια για το τσιουάουα, να σε πιάνει ταχυπαλμια σε γέφυρες κλπ. Κι εκεί θεωρητικά υπάρχει υπαρκτος φόβος να πέσει ένα σανίδι από τη γέφυρα κ να βρεθείς στο κενό, δεν σημαίνει όμως ότι το να τρέμεις κάθε φορά που περνάς από γεφύρι ειναι λογικός φόβος.

 

Ειλικρινά δεν μπορώ να ασχοληθώ άλλο με το συγκεκριμένο θέμα, έχει γίνει η τρίχα τριχιά, λέμε μια άποψη και πρέπει να εξηγούμε σε άλλες 5 σελίδες τα ίδια. Το thread είναι από το 2007, τότε είχαν γραφτεί ελάχιστα μηνύματα και μόλις "επανακυκλοφόρησε", ολόκληρη διατριβή. Το παρατηρώ σε όλα τα παλιά θέματα εκείνης της εποχής. Τι σου είναι το γρήγορο ίντερνετ, τα κινητά με ίντερνετ κλπ! Φανταστείτε το 2007 που έγραφαν ας πούμε μόνο το βράδυ που άνοιγαν τον υπολογιστή πόσο καλύτερα περνούσαν τον χρόνο τους μέσα στη μέρα.

[ninaki80]

πρίν από 9 λεπτά , little lamb είπε:

 

Μα δεν τα σιχαινόμαστε τα σκυλιά, ποσες φορές να το πούμε; Δεν είναι ούτε φόβος για τη ζωή ούτε σιχαμαρα. 

 

Αυτό που κάνει κάτι να είναι "φοβία" και όχι φόβος, είναι η αντίδραση. Όσο λογικός κι αν φαίνεται ο λόγος σε αυτόν που φοβάται (λόγω οψης, σιχαμαρας, πραγματικού κινδύνου πχ δάγκωμα ή τσίμπημα), γίνεται φοβία όταν η αντίδραση αρχίζει να είναι υπερβολική πχ να ανεβαίνεις στον καναπέ αντί να σκοτώσεις, να φωνάζεις βοήθεια για το τσιουάουα, να σε πιάνει ταχυπαλμια σε γέφυρες κλπ. Κι εκεί θεωρητικά υπάρχει υπαρκτος φόβος να πέσει ένα σανίδι από τη γέφυρα κ να βρεθείς στο κενό, δεν σημαίνει όμως ότι το να τρέμεις κάθε φορά που περνάς από γεφύρι ειναι λογικός φόβος.

 

Ειλικρινά δεν μπορώ να ασχοληθώ άλλο με το συγκεκριμένο θέμα, έχει γίνει η τρίχα τριχιά, λέμε μια άποψη και πρέπει να εξηγούμε σε άλλες 5 σελίδες τα ίδια. Το thread είναι από το 2007, τότε είχαν γραφτεί ελάχιστα μηνύματα και μόλις "επανακυκλοφόρησε", ολόκληρη διατριβή. Το παρατηρώ σε όλα τα παλιά θέματα εκείνης της εποχής. Τι σου είναι το γρήγορο ίντερνετ, τα κινητά με ίντερνετ κλπ! Φανταστείτε το 2007 που έγραφαν ας πούμε μόνο το βράδυ που άνοιγαν τον υπολογιστή πόσο καλύτερα περνούσαν τον χρόνο τους μέσα στη μέρα.

Η κουβέντα ξεκίνησε γιατί ο περισσότερος κόσμος φοβάτε τα έντομα Κ όχι τα σκυλιά Κ η απορία ήταν γιατί δεν καταλαβαίνουν αυτήν την φοβία από εσένα.   

Κ Εγώ σου εξηγώ γιατί ο περισσότερος κόσμος φοβάται τα έντομα Κ όχι τα σκυλιά.  Γιατί τα έντομα είναι αποκρουστικά.  Τα σκυλιά αν δεν είναι μεγαλόσωμα ειδικά είναι χαριτωμένα Κ δεν τα φοβούνται γιατί τα αγαπούν Κ ξέρουν ότι Κ αυτα  δείχνουν αγάπη Κ είναι Κ κοινωνικά όπως ο άνθρωπος είναι κατοικίδια ζουν με τον άνθρωπο όποτε είναι αφύσικο να φοβάσε κάτι που ξέρεις ότι είναι κοινωνικό χαριτωμένο Κ αγαπάει τους ανθρώπους.  

Τα έντομα τα φοβούνται γιατί είναι δύσμορφα δεν έχουν δεσμούς με ανθρώπους.  

[little lamb]

Δεν ξέρω καν αν είναι περισσότεροι οι εντομοφοβικοι από τους σκυλοφοβικους αλλά τέλος πάντων. Αυτό το χαριτωμένο και αγαπησιαρικο που λες συνέχεια πάντως αυτός που το φοβάται δεν το βλέπει. Πιο χαριτωμένη μπορεί να του φαίνεται η ακρίδα, ή τουλάχιστον όχι αποκρουστική.

[ninaki80]

πρίν από 13 λεπτά , little lamb είπε:

Δεν ξέρω καν αν είναι περισσότεροι οι εντομοφοβικοι από τους σκυλοφοβικους αλλά τέλος πάντων. Αυτό το χαριτωμένο και αγαπησιαρικο που λες συνέχεια πάντως αυτός που το φοβάται δεν το βλέπει. Πιο χαριτωμένη μπορεί να του φαίνεται η ακρίδα, ή τουλάχιστον όχι αποκρουστική.

Αυτο το καταλαβαίνω οτι δεν το βλεπει αλλά αυτό σου λέω οτι πρέπει να το ψάξει γιατί δεν το βλέπει.  

Ε ο σκύλος σαν κατοικίδιο είναι πολυ δημοφιλές δεν χρειάζετε να το πολυψαξεις παγκόσμιος ειναι το πιο δημοφιλές κατοικίδιο . 

Αλλιώς θα ήταν η κατσαρίδα.  

[Anna3011]

1 hour ago, ninaki80 είπε:

Αυτο το καταλαβαίνω οτι δεν το βλεπει αλλά αυτό σου λέω οτι πρέπει να το ψάξει γιατί δεν το βλέπει.  

Ε ο σκύλος σαν κατοικίδιο είναι πολυ δημοφιλές δεν χρειάζετε να το πολυψαξεις παγκόσμιος ειναι το πιο δημοφιλές κατοικίδιο . 

Αλλιώς θα ήταν η κατσαρίδα.  

Αν θες τη γνώμη μου οι φοβίες χρήζουν "ψαξίματος" όχι σε σχέση με το αντικείμενο του φόβου αλλά με το κατά πόσο επηρρεάζουν τη ζωή σου καθιστώντας τη δυσλειτουργική. Δεν ξέρω γιατί προσπαθείς σε τόοοσα posts να αποδείξεις στη little lamb γιατί η φοβία της είναι πιο παράλογη από τη δική σου και ειλικρινά αναρωτιέμαι ποιός ο λόγος να βάζουμε μεζούρα στις φοβίες μας και που θέλουμε να καταλήξουμε τελικά. Αν σκοπός σου είναι να της πεις να το ψάξει με ειδικό έχεις ένα point όμως γιατί να μην χρήζει ειδικού και μια εντομοφοβία που προκαλεί πανικό, τρέμουλο και ταχυπαλμία σε κάποιον που θα δει έντομο; Είναι στα αλήθεια λιγότερο σημαντικό σε σχέση με τη σκυλοφοβία επειδή το αντικείμενο του φόβου δεν είναι χαριτωμένο ή επειδή τα έντομα στατιστικά τα σιχαίνοντε περισσότεροι; Ειλικρινά σε χάνω. 

Έχοντας διαχειριστεί φοβία μου, άσχετη με τις προαναφερθείσες, πηγαίνοντας για ένα διάστημα σε ειδικό με εξαιρετικά αποτελέσματα ομολογώ, θα πω ότι η αντιμετώπιση της φοβίας επιβάλλεται κατά τη γνώμη μου όταν επηρρεάζει άμεσα τη ζωή μας και την υποβιβάζει. Επίσης δεν υπάρχει παράλογη φοβία, όλες έχουν γενεσιουργό αιτία και είναι βιωματικές. Μια ενδοσκόπηση σε φέρνει αντιμέτωπο με διάφορα στραβά που έγιναν στο παρελθόν τα οποία ενδεχομένως δεν τα σπουδαιολόγησες και ποτέ, είχαν όμως τη δύναμη να γράψουν μέσα σου και να δημιουργήσουν υπερευαισθησία και φόβους που δεν εξηγούνται με τη λογική. Ο καθένας κρίνει αν πραγματικά ενοχλείται πολύ από την όποια φοβία του πως θα την αντιμετωπίσει. Μπορεί ενδεχομένως και μόνος μπορεί και με βοήθεια. Κατά τα άλλα οι συγκρίσεις δεν έχουν κανένα νόημα.

[ninaki80]

1 ώρα πρίν, Anna3011 είπε:

Αν θες τη γνώμη μου οι φοβίες χρήζουν "ψαξίματος" όχι σε σχέση με το αντικείμενο του φόβου αλλά με το κατά πόσο επηρρεάζουν τη ζωή σου καθιστώντας τη δυσλειτουργική. Δεν ξέρω γιατί προσπαθείς σε τόοοσα posts να αποδείξεις στη little lamb γιατί η φοβία της είναι πιο παράλογη από τη δική σου και ειλικρινά αναρωτιέμαι ποιός ο λόγος να βάζουμε μεζούρα στις φοβίες μας και που θέλουμε να καταλήξουμε τελικά. Αν σκοπός σου είναι να της πεις να το ψάξει με ειδικό έχεις ένα point όμως γιατί να μην χρήζει ειδικού και μια εντομοφοβία που προκαλεί πανικό, τρέμουλο και ταχυπαλμία σε κάποιον που θα δει έντομο; Είναι στα αλήθεια λιγότερο σημαντικό σε σχέση με τη σκυλοφοβία επειδή το αντικείμενο του φόβου δεν είναι χαριτωμένο ή επειδή τα έντομα στατιστικά τα σιχαίνοντε περισσότεροι; Ειλικρινά σε χάνω. 

Έχοντας διαχειριστεί φοβία μου, άσχετη με τις προαναφερθείσες, πηγαίνοντας για ένα διάστημα σε ειδικό με εξαιρετικά αποτελέσματα ομολογώ, θα πω ότι η αντιμετώπιση της φοβίας επιβάλλεται κατά τη γνώμη μου όταν επηρρεάζει άμεσα τη ζωή μας και την υποβιβάζει. Επίσης δεν υπάρχει παράλογη φοβία, όλες έχουν γενεσιουργό αιτία και είναι βιωματικές. Μια ενδοσκόπηση σε φέρνει αντιμέτωπο με διάφορα στραβά που έγιναν στο παρελθόν τα οποία ενδεχομένως δεν τα σπουδαιολόγησες και ποτέ, είχαν όμως τη δύναμη να γράψουν μέσα σου και να δημιουργήσουν υπερευαισθησία και φόβους που δεν εξηγούνται με τη λογική. Ο καθένας κρίνει αν πραγματικά ενοχλείται πολύ από την όποια φοβία του πως θα την αντιμετωπίσει. Μπορεί ενδεχομένως και μόνος μπορεί και με βοήθεια. Κατά τα άλλα οι συγκρίσεις δεν έχουν κανένα νόημα.

Δεν έφαγα τόσα ποστ για να πείσω κανέναν μια κουβέντα ξεκίνησε Κ σε κάθε απάντηση υπήρχε ένα επιχείρημα. Η little lamp είχε την απορία γιατί φοβούνται οι περισσότεροι τα έντομα Κ όχι τα σκυλιά Κ γιατί οι περισσότεροι το θεωρούν παράλογο να φοβάσαι κάτι χαριτωμένο.  

Από εκεί ξεκίνησε το όλο θέμα Κ εγώ απάντησα ότι ο περισσότερος κόσμος θεωρεί παράλογο να φοβάσε κάτι που είναι φιλικό κοινωνικό Κ όμορφο . 

Ενώ τα έντομα είναι κάτι απρόσωπο οπότε συνεπάγεται ότι δεν τρέχεις αισθήματα για αυτό Κ πολύ πιο λογικό να φοβάσαι κάτι τέτοιο.  

 

Το ότι γίνετε μια συζήτηση Κ υπάρχει αντίλογος με επιχειρήματα ο καθένας τα δικά του δεν σημαίνει ότι τσακωνόμαστε.  Αν είναι έτσι να μην ανοίγουμε κανένα θέμα η ότι ανοίγουμε να λέει μια την άποψη της Κ οι άλλες από κάτω να λέμε έχεις δίκιο Κ τέλος.  

[xaroumenh mama]

4 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

Απλώς τότε δεν θα ήταν μόνο η σιχάμαρα αλλά Κ αίσθημα επιβίωσης.  

 

Το να σιχαίνεσαι κάτι χαριτωμένο είναι πιο παράξενη φοβία αυτό λέω είναι λίγο περίεργο να σιχαίνεσαι πχ τα μωρά ή να τα φοβάσαι.  Δεν λέω ότι δεν υπάρχει αυτή η φοβία αλλά είναι κάτι που είναι παράξενο δεν είναι το ίδιο με το να σιχαίνεσαι μια τουαλέτα.  

Αυτό κάνει την διαφορά ότι η φοβία του ενός πηγάζει από κάτι λογικό Κ του άλλου από κάτι παράλογο.  Όλα φοβίες είναι αλλά δεν είναι εξίσου εκλογικευμενες.  

Το να σιχαινεσε κάτι αυτό νομίζω δεν είναι φοβία η φοβία είναι κάτι τελείως διαφορετικό με τη φοβία η οποία καταλήγει σε πανικό  νιώθεις το σώμα σου να τρέμει και νομίζεις πως η καρδιά σου  θα φύγει από τη θέση της..

Τωρα αν κάποιος ανατρίχιαζει με την υφή της τρίχας ενός ζώου και δεν θέλει να τον πλησιάσει η να μη θέλει να τον γλυψει ένα ζώο είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΥ κάνεις δε μπορεί να του πει τίποτα εκτός αν του δημιουργεί λειτουργικό πρόβλημα που το πρόβλημα νομίζω δεν θα είναι μόνο στις τρίχες και στα σάλια ενός ζώου... Όπως και το να σιχενετε κάποιος μια κατσαρίδα και να τρέχει να την αποφύγει και αυτό είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΥ....  είτε έχει λογική εξήγηση είτε όχι.... 

Το να δεις όμως ένα μικρό σκυλάκι η μία αγέλη ζώων και να μην αντιδράσεις ώστε να μπορέσεις να το αποφύγεις  από τον φόβο σου αυτό είναι φοβία και δεν ειναι καθόλου λειτουργική και θέλει ψάξιμο όπως το να δεις μια κατσαρίδα και να στέκεσαι ακίνητος από τον φόβο σου  χωρίς να αντιδράς η μία αράχνη η οτιδήποτε τέλος πάντων όσο παράλογο και να το βλέπει κάποιος γιαυτό που το ζει δεν είναι καθόλου παράλογο..

[ninaki80]

πρίν από 8 λεπτά , xaroumenh mama είπε:

Το να σιχαινεσε κάτι αυτό νομίζω δεν είναι φοβία η φοβία είναι κάτι τελείως διαφορετικό με τη φοβία η οποία καταλήγει σε πανικό  νιώθεις το σώμα σου να τρέμει και νομίζεις πως η καρδιά σου  θα φύγει από τη θέση της..

Τωρα αν κάποιος ανατρίχιαζει με την υφή της τρίχας ενός ζώου και δεν θέλει να τον πλησιάσει η να μη θέλει να τον γλυψει ένα ζώο είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΥ κάνεις δε μπορεί να του πει τίποτα εκτός αν του δημιουργεί λειτουργικό πρόβλημα που το πρόβλημα νομίζω δεν θα είναι μόνο στις τρίχες και στα σάλια ενός ζώου... Όπως και το να σιχενετε κάποιος μια κατσαρίδα και να τρέχει να την αποφύγει και αυτό είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΥ....  είτε έχει λογική εξήγηση είτε όχι.... 

Το να δεις όμως ένα μικρό σκυλάκι η μία αγέλη ζώων και να μην αντιδράσεις ώστε να μπορέσεις να το αποφύγεις  από τον φόβο σου αυτό είναι φοβία και δεν ειναι καθόλου λειτουργική και θέλει ψάξιμο όπως το να δεις μια κατσαρίδα και να στέκεσαι ακίνητος από τον φόβο σου  χωρίς να αντιδράς η μία αράχνη η οτιδήποτε τέλος πάντων όσο παράλογο και να το βλέπει κάποιος γιαυτό που το ζει δεν είναι καθόλου παράλογο..

Δικαίωμα του είναι φυσικά να σιχαίναιτε οτιδήποτε ο καθένας όπως Κ να φοβάται ο καθένας μπορεί ότι θέλει.  Δεν συζητάμε αν είναι δικαίωμα του η όχι.  

Εδώ συζητάμε γιατί θεώρησε πιο παράξενο να φοβάσε όλους τους σκύλους από ότι τα έντομα.  Κ ναι είναι πιο παράξενο για τον περισσότερο κόσμο γιατί είπαμε τους λόγους.  

Το ότι κάποιος είναι παράξενος δεν σημαίνει ότι δεν είναι δικαίωμα του.  

 

Απλά όταν κάποιος θα μου πει ξέρεις έχω μια φοβία φοβαμε τα σπουργίτια πχ θα τον θεωρήσω παράξενο. 

[Sentir...natureza]

5 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

 Απλώς τότε δεν θα ήταν μόνο η σιχάμαρα αλλά Κ αίσθημα επιβίωσης.  

Δηλαδή δεν θα κοιμόμασταν το βράδυ μήπως και μας τσιμπήσει καμία αραχνη μαύρη χηρα 

[ninaki80]

πρίν από 7 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Δηλαδή δεν θα κοιμόμασταν το βράδυ μήπως και μας τσιμπήσει καμία αραχνη μαύρη χηρα 

Χα χα φαντάζομαι συνηθίζεις κάποια στιγμή ότι δεν θα έρθει η μαύρη χήρα. Βάζεις Κ καμιά σιτα. 

[xaroumenh mama]

πρίν από 12 λεπτά , ninaki80 είπε:

Δικαίωμα του είναι φυσικά να σιχαίναιτε οτιδήποτε ο καθένας όπως Κ να φοβάται ο καθένας μπορεί ότι θέλει.  Δεν συζητάμε αν είναι δικαίωμα του η όχι.  

Εδώ συζητάμε γιατί θεώρησε πιο παράξενο να φοβάσε όλους τους σκύλους από ότι τα έντομα.  Κ ναι είναι πιο παράξενο για τον περισσότερο κόσμο γιατί είπαμε τους λόγους.  

Το ότι κάποιος είναι παράξενος δεν σημαίνει ότι δεν είναι δικαίωμα του.  

 

Απλά όταν κάποιος θα μου πει ξέρεις έχω μια φοβία φοβαμε τα σπουργίτια πχ θα τον θεωρήσω παράξενο. 

Δηλώνω βέβαια ξανθιά  αλλά εγώ από αυτά που έχω διαβάσει έως τώρα έχω καταλάβει ότι θεωρούμε παράλογο το να δει κάποιος ένα μικρό χαριτομενο σκυλάκι που είναι γούτσου γούτσου και να μη θέλει να τον πλησιάσει για τον Χ η ψ λόγο... Ενω το να δει κάποιος μια κατσαρίδα και να τρέξει να την αποφύγει για να μη τον πλησιάσει αυτό το θεωρούμε λογικό γιατί το ένα έχει λογική εξήγηση ενώ το άλλο όχι...  

[ninaki80]

πρίν από 3 λεπτά , xaroumenh mama είπε:

Δηλώνω βέβαια ξανθιά  αλλά εγώ από αυτά που έχω διαβάσει έως τώρα έχω καταλάβει ότι θεωρούμε παράλογο το να δει κάποιος ένα μικρό χαριτομενο σκυλάκι που είναι γούτσου γούτσου και να μη θέλει να τον πλησιάσει για τον Χ η ψ λόγο... Ενω το να δει κάποιος μια κατσαρίδα και να τρέξει να την αποφύγει για να μη τον πλησιάσει αυτό το θεωρούμε λογικό γιατί το ένα έχει λογική εξήγηση ενώ το άλλο όχι...  

Ε ναι είναι πιο παρόλογο το ένα απτό άλλο.  

Αν μου έλεγε πχ το παιδί μου φοβάμαι τα προβατάκια Κ δεν φοβάμαι τα λιοντάρια θα το έβλεπα εντελώς λογικό?  Η να πω άλλο παράδειγμα φοβάμαι την πεντάμορφη Κ δεν φοβάμαι το τέρας . 

Δικαίωμα του να φοβάται ότι θέλει αλλά σορρυ δεν σημαίνει ότι αυτές οι δυο φοβίες είναι εξισωμενες.