ΟΜΙΛΙΑ - ΠΑΙΔΩΝ - ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

[Jannete]

Καλησπέρα,

 

Εχω ένα αγοράκι 23 μηνών. Γενικά είχα παρατηρήσει κάποια καθυστέρηση σε κάποιους τομείς, και συνέχεια γκρίνιαζα οτι δεν κάνει το ένα και δεν κάνει το άλλο μεχρι που αποφάσισα να τον πάω σε μια γνωστή μου λογοθεραπεύτρια για να τον δει λίγο. Αφου παίξανε μαζί μου είπε πως είναι αρκετά "πίσω" για την ηλικία του. Και με παρέπεμψε σε παιδοψυχίατρο (!). Την ρώτησα υπάρχει περίπτωση να είναι αυτιστικός; Μου είπε όχι, αλλά θελει κάποιο σπρώξιμο. Τον είδε και η παιδίατρος σήμερα και μου είπε κι εκείνη οτι είναι "πίσω". Οτι περίμενε περισσότερα πράγματα από ένα 2χρονο. Γενικά θα περιγράψω το παιδί μου και που εχω εντοπίσει τα θέματα μου. 

• Δεν μιλάει, κανα δυο φορες μονο μου εχει κανει φωνουλες από ζωάκια και αυτά ειναι το μμμμμ της αγελάδας και το κικι του κοκορα αλλα δεν το λεει πάντα. 
• Ξέρει τις μελωδίες από 5-6 παιδικά τραγουδάκια αλλα τα τραγουδάει με δικά του λόγια (τα τα τα τα) και όχι μονο τα ρεφρεν αλλα απο την αρχή ως το τελος. 
• Είναι χειριστικός, με τον πατέρα του κυρίως, θελει να τον εχει συνέχεια αγκαλια και οταν δεν το κανει γκρινιάζει συνεχεια μεχρι τελικά να το καταφέρει.
• Του λεω κανε μου μα (φιλακι) και με φιλαει με ανοιχτο το στομα βεβαια, στο μάγουλο
• Του λεω αγκαλια και πεφτει στην αγκαλιά μου (τις περισσοτερες φορες οχι παντα)
• Του λεω ανοιξε/κλεισε το φως και το κανει
• Του λεω φερε μου το κινητο μου και το φερνει (κι αυτο οχι παντα)
• Του λεω μιλα στο τηλέφωνο και παιρνει το ακουστικο και λεει ναιιιιιιιιιι 
• Του λεω που ειναι το πουλι σου (χαχα συγνωμη) και το πιανει
• Του λεω που ειναι η μυτουλα σου και βαζει το δαχτυλο μεσα στο ρουθουνι
• Οταν ειναι μακρια του δειχνω με τον δεικτη και μου κανει μακρια κι εκεινος με τον δεικτη και ερχεται μεχρι να τα ενώσουμε
• Του αρεσει να τον κυνηγαω, να παιζουμε μπαλα, τα αυτοκινητακια του, δεν ειναι παιδι που θα κατσει να του διαβασεις βιβλιο, ή να ζωγραφησει
• Οταν του λεω θες μπανανα παει στη φρουτιερα και περιμενει, και αντιστοιχα αν θελει τυρακι παει στο ψυγειο
• Λεει συνέχεια "ναι" αλλα δεν καταλαβαινει την εννοια του, πχ πηγες σχολειο σημερα; ΝΑΙ, θελεις νερο; ΝΑΙ (και δεν θελει)
• Του λεω με αγαπας; Μου λεει ΝΑΙ, πόσο του λεω, και σηκωνει τα χερακια ψηλά και γελαει και λεει ενα τεεεεεεεε (τοσο)
• Αργησε πολύ να περπατήσει (19,5 μηνων) ειχε πολύ μεγαλο βαρος και πολύ μεγαλο υψος (γενικα γιγαντάκι)
• Δεν ανεβοκατεβαινει σκαλια μονος του
• Δεν χοροπηδαει (καλα ειναι και 20 κιλα βεβαια χωρις να φαινεται χοντρος ομως)
• Στον παιδικό δεν παίζει με τα αλλα παιδάκια, τα βλεπει, αλλα δεν τα πλησιαζει παιρνει τα παιχνίδια και παίζει μόνος του
• Μια φορα μονο τον εχω δει να παιζει με ενα φιλαρακι του, που τον κυνηγουσε και γελουσε
• Πίνει νερό μόνος του με καλαμάκι, αλλά δεν τρωει μόνος του 
• Κανει ναζια και καμάκι σε γυναίκες που βλέπει πρώτη φορά
• Με αντιγραφει μερικες φορες πχ αν πανω στην κουβεντα πω "α παπαπαπα!" τον ακουω να το κανει 
• Κοιμάται αρκετες ωρες (10,30 με 8 το πρωι και ενα 3ωρο 4ωρο το μεσημερι)
• Γελάει πολύ, ειναι πολύ εκφραστικός γενικά, εχουμε αριστη βλεμματική επαφή, 

Εχω παρατηρήσει πως γενικά ειναι φοβητσιάρης, φοβαται να πιασει κατι που δεν το γνωριζει, πρωτα με κοιταει πριν το κανει, στον παιδοτοπο καθεται μονο στον χωρο με τα μπαλακια και φοβαται να εξερευνησει την υπολοιπη κατασκευή, δεν του αρεσει η πολυκοσμία ή η φασαρία, ακουσε την μπεμπα μας να κλαιει ενα βραδυ που κοιμοταν κι εκτοτε δεν θελει να κοιμαται μονος του, αν δει καποιον αγνωστο ερχεται πανω μου, γενικα ειναι φοβητσιαρης. 

 

Οταν μιλησα με την αδερφη μου με συμβουλεψε να περιμενω λιγο ακόμα να παει ακομα κανα δυο μηνες στον παιδικό σταθμό, να πατησει και τα 2+ και απο το πασχα και μετα να επισκευθω καποιον αναπτυξιολογο για εργοθεραπειες μιας και ειναι πολύ μικρός και δεν ειναι σιγουρη οτι θα συνεργαστει.

Ο φιλαράκος μας ειναι 1 μηνα μικρότερος και πραγματικα ειναι πολύυυυυυυυυυ πιο μπροστα μπορεις σχεδον να συζητησεις μαζι του, αλλα και εκτελει ολες τις εντολες. Πχ φερε το πιατο να σου βαλω γαριδακια, ο δικος μου δεν θα το εκανε ποτε. 

 

Εχω προβληματιστει με το παιδί γιατι δεν μου φαινεται για αυτιστικος απο την αλλη εχει καποια κενα, και δυο επιστημονες μου ειπαν οτι ειναι "πισω". Φοβαμαι μην παω σε καποιο αναπτυξιολογο οπως πηγε η Renella και μονο που θα πει για αυτισμο θα καταρρευσω μιας και ειναι κατι που το φοβαμουν ανεκαθεν, ακομα και πριν μεινω εγκυος.

 

Θα ηθελα τις γνωμες σας!

 

 

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 28 λεπτά , Jannete είπε:

Καλησπέρα,

 

Εχω ένα αγοράκι 23 μηνών. Γενικά είχα παρατηρήσει κάποια καθυστέρηση σε κάποιους τομείς, και συνέχεια γκρίνιαζα οτι δεν κάνει το ένα και δεν κάνει το άλλο μεχρι που αποφάσισα να τον πάω σε μια γνωστή μου λογοθεραπεύτρια για να τον δει λίγο. Αφου παίξανε μαζί μου είπε πως είναι αρκετά "πίσω" για την ηλικία του. Και με παρέπεμψε σε παιδοψυχίατρο (!). Την ρώτησα υπάρχει περίπτωση να είναι αυτιστικός; Μου είπε όχι, αλλά θελει κάποιο σπρώξιμο. Τον είδε και η παιδίατρος σήμερα και μου είπε κι εκείνη οτι είναι "πίσω". Οτι περίμενε περισσότερα πράγματα από ένα 2χρονο. Γενικά θα περιγράψω το παιδί μου και που εχω εντοπίσει τα θέματα μου. 

• Δεν μιλάει, κανα δυο φορες μονο μου εχει κανει φωνουλες από ζωάκια και αυτά ειναι το μμμμμ της αγελάδας και το κικι του κοκορα αλλα δεν το λεει πάντα. 
• Ξέρει τις μελωδίες από 5-6 παιδικά τραγουδάκια αλλα τα τραγουδάει με δικά του λόγια (τα τα τα τα) και όχι μονο τα ρεφρεν αλλα απο την αρχή ως το τελος. 
• Είναι χειριστικός, με τον πατέρα του κυρίως, θελει να τον εχει συνέχεια αγκαλια και οταν δεν το κανει γκρινιάζει συνεχεια μεχρι τελικά να το καταφέρει.
• Του λεω κανε μου μα (φιλακι) και με φιλαει με ανοιχτο το στομα βεβαια, στο μάγουλο
• Του λεω αγκαλια και πεφτει στην αγκαλιά μου (τις περισσοτερες φορες οχι παντα)
• Του λεω ανοιξε/κλεισε το φως και το κανει
• Του λεω φερε μου το κινητο μου και το φερνει (κι αυτο οχι παντα)
• Του λεω μιλα στο τηλέφωνο και παιρνει το ακουστικο και λεει ναιιιιιιιιιι 
• Του λεω που ειναι το πουλι σου (χαχα συγνωμη) και το πιανει
• Του λεω που ειναι η μυτουλα σου και βαζει το δαχτυλο μεσα στο ρουθουνι
• Οταν ειναι μακρια του δειχνω με τον δεικτη και μου κανει μακρια κι εκεινος με τον δεικτη και ερχεται μεχρι να τα ενώσουμε
• Του αρεσει να τον κυνηγαω, να παιζουμε μπαλα, τα αυτοκινητακια του, δεν ειναι παιδι που θα κατσει να του διαβασεις βιβλιο, ή να ζωγραφησει
• Οταν του λεω θες μπανανα παει στη φρουτιερα και περιμενει, και αντιστοιχα αν θελει τυρακι παει στο ψυγειο
• Λεει συνέχεια "ναι" αλλα δεν καταλαβαινει την εννοια του, πχ πηγες σχολειο σημερα; ΝΑΙ, θελεις νερο; ΝΑΙ (και δεν θελει)
• Του λεω με αγαπας; Μου λεει ΝΑΙ, πόσο του λεω, και σηκωνει τα χερακια ψηλά και γελαει και λεει ενα τεεεεεεεε (τοσο)
• Αργησε πολύ να περπατήσει (19,5 μηνων) ειχε πολύ μεγαλο βαρος και πολύ μεγαλο υψος (γενικα γιγαντάκι)
• Δεν ανεβοκατεβαινει σκαλια μονος του
• Δεν χοροπηδαει (καλα ειναι και 20 κιλα βεβαια χωρις να φαινεται χοντρος ομως)
• Στον παιδικό δεν παίζει με τα αλλα παιδάκια, τα βλεπει, αλλα δεν τα πλησιαζει παιρνει τα παιχνίδια και παίζει μόνος του
• Μια φορα μονο τον εχω δει να παιζει με ενα φιλαρακι του, που τον κυνηγουσε και γελουσε
• Πίνει νερό μόνος του με καλαμάκι, αλλά δεν τρωει μόνος του 
• Κανει ναζια και καμάκι σε γυναίκες που βλέπει πρώτη φορά
• Με αντιγραφει μερικες φορες πχ αν πανω στην κουβεντα πω "α παπαπαπα!" τον ακουω να το κανει 
• Κοιμάται αρκετες ωρες (10,30 με 8 το πρωι και ενα 3ωρο 4ωρο το μεσημερι)
• Γελάει πολύ, ειναι πολύ εκφραστικός γενικά, εχουμε αριστη βλεμματική επαφή, 

Εχω παρατηρήσει πως γενικά ειναι φοβητσιάρης, φοβαται να πιασει κατι που δεν το γνωριζει, πρωτα με κοιταει πριν το κανει, στον παιδοτοπο καθεται μονο στον χωρο με τα μπαλακια και φοβαται να εξερευνησει την υπολοιπη κατασκευή, δεν του αρεσει η πολυκοσμία ή η φασαρία, ακουσε την μπεμπα μας να κλαιει ενα βραδυ που κοιμοταν κι εκτοτε δεν θελει να κοιμαται μονος του, αν δει καποιον αγνωστο ερχεται πανω μου, γενικα ειναι φοβητσιαρης. 

 

Οταν μιλησα με την αδερφη μου με συμβουλεψε να περιμενω λιγο ακόμα να παει ακομα κανα δυο μηνες στον παιδικό σταθμό, να πατησει και τα 2+ και απο το πασχα και μετα να επισκευθω καποιον αναπτυξιολογο για εργοθεραπειες μιας και ειναι πολύ μικρός και δεν ειναι σιγουρη οτι θα συνεργαστει.

Ο φιλαράκος μας ειναι 1 μηνα μικρότερος και πραγματικα ειναι πολύυυυυυυυυυ πιο μπροστα μπορεις σχεδον να συζητησεις μαζι του, αλλα και εκτελει ολες τις εντολες. Πχ φερε το πιατο να σου βαλω γαριδακια, ο δικος μου δεν θα το εκανε ποτε. 

 

Εχω προβληματιστει με το παιδί γιατι δεν μου φαινεται για αυτιστικος απο την αλλη εχει καποια κενα, και δυο επιστημονες μου ειπαν οτι ειναι "πισω". Φοβαμαι μην παω σε καποιο αναπτυξιολογο οπως πηγε η Renella και μονο που θα πει για αυτισμο θα καταρρευσω μιας και ειναι κατι που το φοβαμουν ανεκαθεν, ακομα και πριν μεινω εγκυος.

 

Θα ηθελα τις γνωμες σας!

 

 

 

Δεν είμαι γιατρός ούτε παιδαγωγός, οπότε μην παρεις ό,τι λέω και τοις μετρητοίς.

Εχω μεγαλώσει 3 παιδιά  και εχω και ανήψια. Περιγράφεις δεξιότητες για τις οποίες συνηθως "καμαρώνουμε" ως γονείς εκεί γύρω στο χρόνο, άρα αρκετά πίσω από την ηλικία του παιδιού. 

Στην ηλικία που βρισκεστε, σύμφωνα με τους παιδιάτρους, θα έπρεπε:

να ανεβαίνει σκάλες, να πηδά, να παίζει μπάλα, να ξεφυλλίζει βιβλία, να γδύνεται μόνο, να τρώει χωρίς βοήθεια, να παίζει με πλαστελίνες, να ζωγραφίζει απλά σχήματα, να λέει προτασούλες σε βαθμό διήγησης ιστορίας (έστω κι αν τα μισά δεν τα καταλαβαίνετε) με τουλάχιστον 20 λέξεις (οχι μαμά, μπαμπά και άλλα σε -α-α, δε μετράνε για λέξεις), να καταλαβαίνει σχεδόν ολες τις απλές οδηγίες (τύπου "φέρε το κινητό μου", "φέρε το κόκκινο αυτοκινητάκι", "βάλε το τάπερ μέσα στο ντουλάπι", "μπανάνα ή μήλο", "θες να πάμε στην παιδική χαρά;") , να αναγνωρίζει μέλη του σώματός του

Αν κάτι μόνο είναι πίσω, από όσο έχω καταλάβει αντιμετωπίζεται καταρχήν από εστιασμένες εξετάσεις, π.χ. αν δε μιλάει μπορεί να το δει ακουολόγος μήπως έχει θέμα ακοής. Αλλά επειδή περιγράφεις μία γενικά εικόνα πίσω από την ηλικία του, στη θέση σας θα το έψαχνα άμεσα με παιδοψυχίατρο, που από όσο ξέρω είναι ο ειδικός για τέτοια θέματα. Και κάτι πολύ απλό και ανώδυνο να είναι, αν το αφήσετε, μπορεί να μην αντιμετωπίζεται εύκολα πια.

 

Εύχομαι να πάνε όλα καλά.

[Κάντι]

6 ώρες πρίν, Jannete είπε:

Καλησπέρα,

 

Εχω ένα αγοράκι 23 μηνών. Γενικά είχα παρατηρήσει κάποια καθυστέρηση σε κάποιους τομείς, και συνέχεια γκρίνιαζα οτι δεν κάνει το ένα και δεν κάνει το άλλο μεχρι που αποφάσισα να τον πάω σε μια γνωστή μου λογοθεραπεύτρια για να τον δει λίγο. Αφου παίξανε μαζί μου είπε πως είναι αρκετά "πίσω" για την ηλικία του. Και με παρέπεμψε σε παιδοψυχίατρο (!). Την ρώτησα υπάρχει περίπτωση να είναι αυτιστικός; Μου είπε όχι, αλλά θελει κάποιο σπρώξιμο. Τον είδε και η παιδίατρος σήμερα και μου είπε κι εκείνη οτι είναι "πίσω". Οτι περίμενε περισσότερα πράγματα από ένα 2χρονο. Γενικά θα περιγράψω το παιδί μου και που εχω εντοπίσει τα θέματα μου. 

• Δεν μιλάει, κανα δυο φορες μονο μου εχει κανει φωνουλες από ζωάκια και αυτά ειναι το μμμμμ της αγελάδας και το κικι του κοκορα αλλα δεν το λεει πάντα. 
• Ξέρει τις μελωδίες από 5-6 παιδικά τραγουδάκια αλλα τα τραγουδάει με δικά του λόγια (τα τα τα τα) και όχι μονο τα ρεφρεν αλλα απο την αρχή ως το τελος. 
• Είναι χειριστικός, με τον πατέρα του κυρίως, θελει να τον εχει συνέχεια αγκαλια και οταν δεν το κανει γκρινιάζει συνεχεια μεχρι τελικά να το καταφέρει.
• Του λεω κανε μου μα (φιλακι) και με φιλαει με ανοιχτο το στομα βεβαια, στο μάγουλο
• Του λεω αγκαλια και πεφτει στην αγκαλιά μου (τις περισσοτερες φορες οχι παντα)
• Του λεω ανοιξε/κλεισε το φως και το κανει
• Του λεω φερε μου το κινητο μου και το φερνει (κι αυτο οχι παντα)
• Του λεω μιλα στο τηλέφωνο και παιρνει το ακουστικο και λεει ναιιιιιιιιιι 
• Του λεω που ειναι το πουλι σου (χαχα συγνωμη) και το πιανει
• Του λεω που ειναι η μυτουλα σου και βαζει το δαχτυλο μεσα στο ρουθουνι
• Οταν ειναι μακρια του δειχνω με τον δεικτη και μου κανει μακρια κι εκεινος με τον δεικτη και ερχεται μεχρι να τα ενώσουμε
• Του αρεσει να τον κυνηγαω, να παιζουμε μπαλα, τα αυτοκινητακια του, δεν ειναι παιδι που θα κατσει να του διαβασεις βιβλιο, ή να ζωγραφησει
• Οταν του λεω θες μπανανα παει στη φρουτιερα και περιμενει, και αντιστοιχα αν θελει τυρακι παει στο ψυγειο
• Λεει συνέχεια "ναι" αλλα δεν καταλαβαινει την εννοια του, πχ πηγες σχολειο σημερα; ΝΑΙ, θελεις νερο; ΝΑΙ (και δεν θελει)
• Του λεω με αγαπας; Μου λεει ΝΑΙ, πόσο του λεω, και σηκωνει τα χερακια ψηλά και γελαει και λεει ενα τεεεεεεεε (τοσο)
• Αργησε πολύ να περπατήσει (19,5 μηνων) ειχε πολύ μεγαλο βαρος και πολύ μεγαλο υψος (γενικα γιγαντάκι)
• Δεν ανεβοκατεβαινει σκαλια μονος του
• Δεν χοροπηδαει (καλα ειναι και 20 κιλα βεβαια χωρις να φαινεται χοντρος ομως)
• Στον παιδικό δεν παίζει με τα αλλα παιδάκια, τα βλεπει, αλλα δεν τα πλησιαζει παιρνει τα παιχνίδια και παίζει μόνος του
• Μια φορα μονο τον εχω δει να παιζει με ενα φιλαρακι του, που τον κυνηγουσε και γελουσε
• Πίνει νερό μόνος του με καλαμάκι, αλλά δεν τρωει μόνος του 
• Κανει ναζια και καμάκι σε γυναίκες που βλέπει πρώτη φορά
• Με αντιγραφει μερικες φορες πχ αν πανω στην κουβεντα πω "α παπαπαπα!" τον ακουω να το κανει 
• Κοιμάται αρκετες ωρες (10,30 με 8 το πρωι και ενα 3ωρο 4ωρο το μεσημερι)
• Γελάει πολύ, ειναι πολύ εκφραστικός γενικά, εχουμε αριστη βλεμματική επαφή, 

Εχω παρατηρήσει πως γενικά ειναι φοβητσιάρης, φοβαται να πιασει κατι που δεν το γνωριζει, πρωτα με κοιταει πριν το κανει, στον παιδοτοπο καθεται μονο στον χωρο με τα μπαλακια και φοβαται να εξερευνησει την υπολοιπη κατασκευή, δεν του αρεσει η πολυκοσμία ή η φασαρία, ακουσε την μπεμπα μας να κλαιει ενα βραδυ που κοιμοταν κι εκτοτε δεν θελει να κοιμαται μονος του, αν δει καποιον αγνωστο ερχεται πανω μου, γενικα ειναι φοβητσιαρης. 

 

Οταν μιλησα με την αδερφη μου με συμβουλεψε να περιμενω λιγο ακόμα να παει ακομα κανα δυο μηνες στον παιδικό σταθμό, να πατησει και τα 2+ και απο το πασχα και μετα να επισκευθω καποιον αναπτυξιολογο για εργοθεραπειες μιας και ειναι πολύ μικρός και δεν ειναι σιγουρη οτι θα συνεργαστει.

Ο φιλαράκος μας ειναι 1 μηνα μικρότερος και πραγματικα ειναι πολύυυυυυυυυυ πιο μπροστα μπορεις σχεδον να συζητησεις μαζι του, αλλα και εκτελει ολες τις εντολες. Πχ φερε το πιατο να σου βαλω γαριδακια, ο δικος μου δεν θα το εκανε ποτε. 

 

Εχω προβληματιστει με το παιδί γιατι δεν μου φαινεται για αυτιστικος απο την αλλη εχει καποια κενα, και δυο επιστημονες μου ειπαν οτι ειναι "πισω". Φοβαμαι μην παω σε καποιο αναπτυξιολογο οπως πηγε η Renella και μονο που θα πει για αυτισμο θα καταρρευσω μιας και ειναι κατι που το φοβαμουν ανεκαθεν, ακομα και πριν μεινω εγκυος.

 

Θα ηθελα τις γνωμες σας!

 

 

 

Αποκλειστικα απο τις δικές σου περιγραφές και με καθε επιφύλαξη λοιπόν, δεν περιγράφεις αυτισμό.

Οσον αφορά τις φυσιολογικές καμπύλες ανάπτυξης  ο γιατρός σας τι σας λέει;

[Jannete]

2 hours ago, Κάντι said:

 

Αποκλειστικα απο τις δικές σου περιγραφές και με καθε επιφύλαξη λοιπόν, δεν περιγράφεις αυτισμό.

Οσον αφορά τις φυσιολογικές καμπύλες ανάπτυξης  ο γιατρός σας τι σας λέει;

Οταν λετε καμπυλες αναπτυξης εννοειται υψος, βαρος κλπ; Ειναι πολυ ανεπτυγμενο το παιδι σωματικα, μοιαζει με 3-4 χρονων παιδακι και ειναι μολις 23 μηνων. Αλλα τι σχεση εχουν οι καμπυλες αναπτυξης;

[sofia16]

15 ώρες πρίν, Jannete είπε:

Καλησπέρα,

 

Εχω ένα αγοράκι 23 μηνών. Γενικά είχα παρατηρήσει κάποια καθυστέρηση σε κάποιους τομείς, και συνέχεια γκρίνιαζα οτι δεν κάνει το ένα και δεν κάνει το άλλο μεχρι που αποφάσισα να τον πάω σε μια γνωστή μου λογοθεραπεύτρια για να τον δει λίγο. Αφου παίξανε μαζί μου είπε πως είναι αρκετά "πίσω" για την ηλικία του. Και με παρέπεμψε σε παιδοψυχίατρο (!). Την ρώτησα υπάρχει περίπτωση να είναι αυτιστικός; Μου είπε όχι, αλλά θελει κάποιο σπρώξιμο. Τον είδε και η παιδίατρος σήμερα και μου είπε κι εκείνη οτι είναι "πίσω". Οτι περίμενε περισσότερα πράγματα από ένα 2χρονο. Γενικά θα περιγράψω το παιδί μου και που εχω εντοπίσει τα θέματα μου. 

• Δεν μιλάει, κανα δυο φορες μονο μου εχει κανει φωνουλες από ζωάκια και αυτά ειναι το μμμμμ της αγελάδας και το κικι του κοκορα αλλα δεν το λεει πάντα. 
• Ξέρει τις μελωδίες από 5-6 παιδικά τραγουδάκια αλλα τα τραγουδάει με δικά του λόγια (τα τα τα τα) και όχι μονο τα ρεφρεν αλλα απο την αρχή ως το τελος. 
• Είναι χειριστικός, με τον πατέρα του κυρίως, θελει να τον εχει συνέχεια αγκαλια και οταν δεν το κανει γκρινιάζει συνεχεια μεχρι τελικά να το καταφέρει.
• Του λεω κανε μου μα (φιλακι) και με φιλαει με ανοιχτο το στομα βεβαια, στο μάγουλο
• Του λεω αγκαλια και πεφτει στην αγκαλιά μου (τις περισσοτερες φορες οχι παντα)
• Του λεω ανοιξε/κλεισε το φως και το κανει
• Του λεω φερε μου το κινητο μου και το φερνει (κι αυτο οχι παντα)
• Του λεω μιλα στο τηλέφωνο και παιρνει το ακουστικο και λεει ναιιιιιιιιιι 
• Του λεω που ειναι το πουλι σου (χαχα συγνωμη) και το πιανει
• Του λεω που ειναι η μυτουλα σου και βαζει το δαχτυλο μεσα στο ρουθουνι
• Οταν ειναι μακρια του δειχνω με τον δεικτη και μου κανει μακρια κι εκεινος με τον δεικτη και ερχεται μεχρι να τα ενώσουμε
• Του αρεσει να τον κυνηγαω, να παιζουμε μπαλα, τα αυτοκινητακια του, δεν ειναι παιδι που θα κατσει να του διαβασεις βιβλιο, ή να ζωγραφησει
• Οταν του λεω θες μπανανα παει στη φρουτιερα και περιμενει, και αντιστοιχα αν θελει τυρακι παει στο ψυγειο
• Λεει συνέχεια "ναι" αλλα δεν καταλαβαινει την εννοια του, πχ πηγες σχολειο σημερα; ΝΑΙ, θελεις νερο; ΝΑΙ (και δεν θελει)
• Του λεω με αγαπας; Μου λεει ΝΑΙ, πόσο του λεω, και σηκωνει τα χερακια ψηλά και γελαει και λεει ενα τεεεεεεεε (τοσο)
• Αργησε πολύ να περπατήσει (19,5 μηνων) ειχε πολύ μεγαλο βαρος και πολύ μεγαλο υψος (γενικα γιγαντάκι)
• Δεν ανεβοκατεβαινει σκαλια μονος του
• Δεν χοροπηδαει (καλα ειναι και 20 κιλα βεβαια χωρις να φαινεται χοντρος ομως)
• Στον παιδικό δεν παίζει με τα αλλα παιδάκια, τα βλεπει, αλλα δεν τα πλησιαζει παιρνει τα παιχνίδια και παίζει μόνος του
• Μια φορα μονο τον εχω δει να παιζει με ενα φιλαρακι του, που τον κυνηγουσε και γελουσε
• Πίνει νερό μόνος του με καλαμάκι, αλλά δεν τρωει μόνος του 
• Κανει ναζια και καμάκι σε γυναίκες που βλέπει πρώτη φορά
• Με αντιγραφει μερικες φορες πχ αν πανω στην κουβεντα πω "α παπαπαπα!" τον ακουω να το κανει 
• Κοιμάται αρκετες ωρες (10,30 με 8 το πρωι και ενα 3ωρο 4ωρο το μεσημερι)
• Γελάει πολύ, ειναι πολύ εκφραστικός γενικά, εχουμε αριστη βλεμματική επαφή, 

Εχω παρατηρήσει πως γενικά ειναι φοβητσιάρης, φοβαται να πιασει κατι που δεν το γνωριζει, πρωτα με κοιταει πριν το κανει, στον παιδοτοπο καθεται μονο στον χωρο με τα μπαλακια και φοβαται να εξερευνησει την υπολοιπη κατασκευή, δεν του αρεσει η πολυκοσμία ή η φασαρία, ακουσε την μπεμπα μας να κλαιει ενα βραδυ που κοιμοταν κι εκτοτε δεν θελει να κοιμαται μονος του, αν δει καποιον αγνωστο ερχεται πανω μου, γενικα ειναι φοβητσιαρης. 

 

Οταν μιλησα με την αδερφη μου με συμβουλεψε να περιμενω λιγο ακόμα να παει ακομα κανα δυο μηνες στον παιδικό σταθμό, να πατησει και τα 2+ και απο το πασχα και μετα να επισκευθω καποιον αναπτυξιολογο για εργοθεραπειες μιας και ειναι πολύ μικρός και δεν ειναι σιγουρη οτι θα συνεργαστει.

Ο φιλαράκος μας ειναι 1 μηνα μικρότερος και πραγματικα ειναι πολύυυυυυυυυυ πιο μπροστα μπορεις σχεδον να συζητησεις μαζι του, αλλα και εκτελει ολες τις εντολες. Πχ φερε το πιατο να σου βαλω γαριδακια, ο δικος μου δεν θα το εκανε ποτε. 

 

Εχω προβληματιστει με το παιδί γιατι δεν μου φαινεται για αυτιστικος απο την αλλη εχει καποια κενα, και δυο επιστημονες μου ειπαν οτι ειναι "πισω". Φοβαμαι μην παω σε καποιο αναπτυξιολογο οπως πηγε η Renella και μονο που θα πει για αυτισμο θα καταρρευσω μιας και ειναι κατι που το φοβαμουν ανεκαθεν, ακομα και πριν μεινω εγκυος.

 

Θα ηθελα τις γνωμες σας!

 

 

Καλημερα δεν θελω να σε επηρεασω απο την ιστορία του γιου μου αν δεις τα μηνύματα μου θα καταλάβεις, εμεις πια εχουμε διαγνωση για διαχυτη αναπτυξιακη διαταραχη. Αλλα μην κολλας στο φοβο, γιατι το παιδακι μπορει να εχει μια απλη καθυστέρηση δηλαδή αυτό ακριβώς που σου ειπαν, να θελει σπρωξιμο. Οι διαδικασίες για να βρεις ραντεβού σε αναπτυξιολογο αργουν πολυ. Κλεισε απο τωρα γιατι θα βρεις μετα απο 3 μηνες και πανω. Συνηθως συμβουλεύουν και ελεγχο ακοής. Απο κει και περα θα σου γραψει θεραπείες αν τις χρειάζεσαι. Η πρωιμη παρεμβαση μόνο καλό θα του κάνει. Αν απο την αλλη δεν δουν τίποτα ανησυχητικό θα ηρεμήσεις κι εσυ. Εμεις δυστυχώς πανω απο ενα χρονο κάνουμε θεραπείες εχουμε μεγάλη βελτίωση αλλα ακομα δε μιλάμε μονο ελαχιστες λεξούλες που και που και ακομα εντολες εκτελεί λιγες και με καθοδήγηση. Επισης κοντεύει τα 4.

[Jannete]

1 hour ago, sofia16 said:

Καλημερα δεν θελω να σε επηρεασω απο την ιστορία του γιου μου αν δεις τα μηνύματα μου θα καταλάβεις, εμεις πια εχουμε διαγνωση για διαχυτη αναπτυξιακη διαταραχη. Αλλα μην κολλας στο φοβο, γιατι το παιδακι μπορει να εχει μια απλη καθυστέρηση δηλαδή αυτό ακριβώς που σου ειπαν, να θελει σπρωξιμο. Οι διαδικασίες για να βρεις ραντεβού σε αναπτυξιολογο αργουν πολυ. Κλεισε απο τωρα γιατι θα βρεις μετα απο 3 μηνες και πανω. Συνηθως συμβουλεύουν και ελεγχο ακοής. Απο κει και περα θα σου γραψει θεραπείες αν τις χρειάζεσαι. Η πρωιμη παρεμβαση μόνο καλό θα του κάνει. Αν απο την αλλη δεν δουν τίποτα ανησυχητικό θα ηρεμήσεις κι εσυ. Εμεις δυστυχώς πανω απο ενα χρονο κάνουμε θεραπείες εχουμε μεγάλη βελτίωση αλλα ακομα δε μιλάμε μονο ελαχιστες λεξούλες που και που και ακομα εντολες εκτελεί λιγες και με καθοδήγηση. Επισης κοντεύει τα 4.

Καλημερα, τι συμπτωματα ειχε στην ηλικια των 2 ετων;

 

επισης χτες, καθως ειμασταν ξαπλωμενοι στο κρεβατι του και τον ρουφαγα στα φιλια, του λεω δωσε μου ενα φιλακι και μενα, και μου κανει τον ηχο του φιλιου με το στομα τρεις φορες! Το επανελαβα 4 φορες για να αποκλεισω το ενδεχομενο να ειναι τυχαιο και οντως οποτε ζηταγα φιλακι, μου το εστελνε με τα χειλακια μουτς μουτς! Δεν ειναι χαχος καταλαβαινει αλλα οχι τα παντα ή δεν θελει μερικες φορες να εκτελεσει καποιες εντολες, και αλλες φορες θελει. Επισης χτες πρωτη φορα γραψαμε με στυλο στο χαρτι, μεχρι τωρα το πεταγε... μπορει να λεω βλακειες αλλα για μενα ειναι μικροι αθλοι ολα αυτα.

16 hours ago, ΑΡΓΚ said:

 

Δεν είμαι γιατρός ούτε παιδαγωγός, οπότε μην παρεις ό,τι λέω και τοις μετρητοίς.

Εχω μεγαλώσει 3 παιδιά  και εχω και ανήψια. Περιγράφεις δεξιότητες για τις οποίες συνηθως "καμαρώνουμε" ως γονείς εκεί γύρω στο χρόνο, άρα αρκετά πίσω από την ηλικία του παιδιού. 

Στην ηλικία που βρισκεστε, σύμφωνα με τους παιδιάτρους, θα έπρεπε:

να ανεβαίνει σκάλες, να πηδά, να παίζει μπάλα, να ξεφυλλίζει βιβλία, να γδύνεται μόνο, να τρώει χωρίς βοήθεια, να παίζει με πλαστελίνες, να ζωγραφίζει απλά σχήματα, να λέει προτασούλες σε βαθμό διήγησης ιστορίας (έστω κι αν τα μισά δεν τα καταλαβαίνετε) με τουλάχιστον 20 λέξεις (οχι μαμά, μπαμπά και άλλα σε -α-α, δε μετράνε για λέξεις), να καταλαβαίνει σχεδόν ολες τις απλές οδηγίες (τύπου "φέρε το κινητό μου", "φέρε το κόκκινο αυτοκινητάκι", "βάλε το τάπερ μέσα στο ντουλάπι", "μπανάνα ή μήλο", "θες να πάμε στην παιδική χαρά;") , να αναγνωρίζει μέλη του σώματός του

Αν κάτι μόνο είναι πίσω, από όσο έχω καταλάβει αντιμετωπίζεται καταρχήν από εστιασμένες εξετάσεις, π.χ. αν δε μιλάει μπορεί να το δει ακουολόγος μήπως έχει θέμα ακοής. Αλλά επειδή περιγράφεις μία γενικά εικόνα πίσω από την ηλικία του, στη θέση σας θα το έψαχνα άμεσα με παιδοψυχίατρο, που από όσο ξέρω είναι ο ειδικός για τέτοια θέματα. Και κάτι πολύ απλό και ανώδυνο να είναι, αν το αφήσετε, μπορεί να μην αντιμετωπίζεται εύκολα πια.

 

Εύχομαι να πάνε όλα καλά.

Δεν ξερω ρε παιδια αλλα δεν ξερω κανενα διχρονο που να τα κανει ολα αυτα, μου φαινονται τραβηγμενα πολυ. Ισως μονο σε κοριτσια να εχουν καποια λογικη, τα αγορια που ξερω κανενα δεν παιζει με πλαστελινες, να γδυνεται μονο, να τρωει μονο, να διηγειται ιστοριες και να ζωγραφιζει σχηματα....

Επεξεργάστηκαν 21 Νοεμβρίου,2017 by Jannete

[ΑΡΓΚ]

7 ώρες πρίν, Jannete είπε:

Καλημερα, τι συμπτωματα ειχε στην ηλικια των 2 ετων;

 

επισης χτες, καθως ειμασταν ξαπλωμενοι στο κρεβατι του και τον ρουφαγα στα φιλια, του λεω δωσε μου ενα φιλακι και μενα, και μου κανει τον ηχο του φιλιου με το στομα τρεις φορες! Το επανελαβα 4 φορες για να αποκλεισω το ενδεχομενο να ειναι τυχαιο και οντως οποτε ζηταγα φιλακι, μου το εστελνε με τα χειλακια μουτς μουτς! Δεν ειναι χαχος καταλαβαινει αλλα οχι τα παντα ή δεν θελει μερικες φορες να εκτελεσει καποιες εντολες, και αλλες φορες θελει. Επισης χτες πρωτη φορα γραψαμε με στυλο στο χαρτι, μεχρι τωρα το πεταγε... μπορει να λεω βλακειες αλλα για μενα ειναι μικροι αθλοι ολα αυτα.

Δεν ξερω ρε παιδια αλλα δεν ξερω κανενα διχρονο που να τα κανει ολα αυτα, μου φαινονται τραβηγμενα πολυ. Ισως μονο σε κοριτσια να εχουν καποια λογικη, τα αγορια που ξερω κανενα δεν παιζει με πλαστελινες, να γδυνεται μονο, να τρωει μονο, να διηγειται ιστοριες και να ζωγραφιζει σχηματα....

To οτι το παιδάκι σου κάνει προόδους είναι πάρα πολύ καλό. Χωρίς να θέλω να μειώσω τη χαρα σου, περιγράφεις "κατορθώματα" όπως φιλάκια  που συνηθως κατακτώνται γύρω στο έτος, αν όχι νωρίτερα. Βεβαια, ένα ένα όλα αυτά δε σημαίνουν κάτι. Μπορεί ένα παιδάκι να μην περπατά γιατί όλο το κρατάνε αγκαλιά, ή να μην μιλά γιατί σε αυτό το κομμάτι λίγο αργεί, να μην κάνει ζωγραφιές γιατί δεν έχει αρκετή εξάσκηση ή έχει θεμα με τη λεπτή κινητότητα, να μη δίνει φιλάκια γιατι και οι γονείς του δεν είναι πολύ διαχυτικοί, αλλά όταν υπάρχει μία γενική εικόνα λίγο πίσω σε πολλά σημεία, είναι καλό να το ψάξεις, για να υπάρξει βοήθεια πριν οι διαφορές γίνουν πολύ μεγάλες από τα συνομήλικα.

Τα ορόσημα που σου παράθεσα ότι έπρεπε να έχουν κατακτηθεί μέχρι τα 2, είναι απο το βιβλιάριο υγείας και θυμάμαι τα παιδιά μου και τα ανίψια μου να τα έχουν κατακτήσει αρκετά νωρίτερα, με εξαίρεση το θέμα της ομιλίας στο ένα μου παιδί, το οποίο και παρέπεμψε ο γιατρός για εξετάσεις λίγο πριν τα 2. Γενικά, 2 χρονών μοιάζουν πια στις δεξιότητες και την κατανόηση με παιδάκια περισσότερο παρά με μωράκια.

 

Μπορείς να ρίξεις μία ματιά και εδώ για να έχεις έναν μπούσουλα:

https://www.noesi.gr/book/study/vasika-orosima-1-eos-4

 

Εδώ είναι τα σημάδια για παιδάκια 12-18 μηνών που παραπέμπουν σε περαιτέρω διερεύνηση. Οπως μας είχε πει η παιδίατρος, αρκεί και ένα από αυτά, όχι όλα, για να ζητηθεί εξέταση από ειδικό:

 

ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΟΤΑΝ

Δεν έχει καλή βλεμματική επαφή

Δεν λέει τουλάχιστον 5-15 λέξεις (έως τους 18 μήνες)

Δεν λέει φράσεις με δύο λέξεις μέχρι τα δύο έτη

Δεν περπατάει (έως τους 18 μήνες)

Αν περπατάει στις μύτες των ποδιών του ή δεν περπατάει καλά

Δεν ακολουθεί οδηγίες τουλάχιστον με ένα σκέλος και ένα αντικείμενο

Δεν μιμείται

Δεν κάνει βασικές χειρονομίες (15-18 μηνών)

Δεν αντιλαμβάνεται αντικείμενα ή και πρόσωπα

Δεν δείχνει μέλη του σώματος όταν του ζητηθεί (15-18 μήνες)

Υπάρχουν ασυμμετρίες στην κίνηση

Πέφτει συχνά, χτυπάει ειδικά μετά τους 15 μήνες

Δεν μπορεί να πάρει μικρά αντικείμενα με τα δάχτυλα

Παραμένει να παίζει παιχνίδι μικρότερης ηλκίας όπως να χτυπάει δύο κύβους μαζί

Δεν δείχνει

Δεν μοιράζεται

Δεν ζητάει βοήθεια

Είναι νωθρό ή πολύ ευερέθιστο

Δεν τρώει μόνο του, δεν κάνει προσπάθεια, ειδικά μετά τους 15 μήνες

Είναι απομονωμένο, αποφεύγει την κοινωνική επαφή 

 

[Jannete]

Ηθελα μετα από τόσο καιρό να γράψω και να το δούνε και οι μανούλες που ανησυχούν για τα παιδάκια τους μήπως και βοηθήσω.

Εξέτασε το παιδάκι μου μια από τις καλύτερες αναπτυξιολόγους που λέγεται Γκόλτσιου, και η διάγνωση μας ήταν απλά... ανωριμότητα (ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ)!!

Οταν πήγαμε στην αναπτυξιολόγο πριν ενα μήνα ήμασταν αρκετά πίσω στον λόγο (ακόμα είμαστε) αλλά μέσα σε ένα μήνα εχω δει μεγάλη διαφορά, χωρις ουσιαστικά να κάνω κάποια παρέμβαση μιας και η αναπτυξιολόγος μου είπε πως δεν το συστήνει στην περίπτωση του. Λέμε αρκετές κουβεντούλες, επαναλαμβάνουμε τα πάντα, μεχρι και μια φορα μου ζήτησε τούτα (φρούτα) και επίσης μου φώναζε μομονί (υπομονή! κλαίω όμως!!), πολλες εντολές, όπως πετα το απο κάτω, ρίχτο στα σκουπίδια, φερε μου τα παπουτσια σου, το τηλέφωνο, την μπαλα κλπ, κατσε, σηκω, δωσε μου το ποδι/χέρι σου, δωσε μου φιλί, χαιρετάμε και λέμε "γεια θου" "αντίο" "bye bye" όταν του το ζητήσω, χαιρετάει γνωστους και αγνωστους στον δρόμο πέφτει πολύ γέλιο, χορεύει, τραγουδάει, διεκδικεί, μια φορα που με χτυπησε κατα λαθος ηρθε και με φιλησε χωρις να του το ζητησω, και διάφορα άλλα που δεν τα θυμάμαι. 

Οπότε θελω να πω στις μανούλες να μην τρελαίνονται, δεν είναι όλα αυτισμός, εγώ είχα τρελαθεί ακόμα και το οτι έπινε πολύ νερό, μου φαινόταν υποπτο γιατι καπου ειχα διαβασει πως πινουν απεριοριστες ποσοτητες νερού. Πρόσεχα τα πάντα και όλα μου φαινονταν υποπτα. Και τελικά απλά το παιδί ήταν πίσω και μερα με την ημέρα εξελισσεται μια χαρά. 

 

Κάντε έλεγχο αν κάτι δεν σας φαίνεται φυσιολογικό, αλλά μην τρελαίνεστε γιατι ισχυει αυτο που διάβαζα παντου και δεν έδινα σημασία. Το οτι καθε παιδί ειναι μοναδικό και με τους δικούς τους ρυθμους αναπτυξης. Τα μωρά λένε πρέπει να χαιρετανε να δείχνουν και να στελνουν φιλάκια απο τους 12 μηνες. Εμείς τα κάναμε στους 26 μήνες! Ομως τα κάναμε! Υπομονή, κάθε παιδί είναι διαφορετικό! 

 

Τα φιλιά μου σε όλες!

[Yorgos35]

Κι εμείς πήγαμε στην κα Γκόλτσιου αλλά δεν μείναμε ευχαριστημένοι. Το παιδί δεν συνεργάστηκε μαζί της γιατί του έδινε εντολές από το γραφείο της ενώ σε άλλες αναπτυξιολόγους καθονται και παίζουν μαζι στο πάτωμα. Επιπλέον μας ειπε κατά λέξη 'εγώ να δείτε΄πόσο θύμωσα'. Την θεωρω πολύ αυστηρή. Καλό είναι παιρνετε γνώμες κι απο άλλους

[Jannete]

Και σε μας ήταν δύσκολο να συνεργαστεί γιατι καθόταν πανω μου και ηθελε να παει στο παράθυρο να χαζέψει και οχι να παίξει. Παρόλαυτα εκείνη μπόρεσε να καταλάβει αν το παιδί έχει κάποια αναπτυξιακή διαταραχή ή όχι εφόσον στα περισσότερα συνεργάστηκε έστω και για λίγο. Εβαλε τα τουβλάκια σωστά, τα σχήματα στις σωστές θέσεις, τάισε την κούκλα, εδειξε μυτη ματια αυτιά κλπ, έπαιξε μπάλα, σε κάποια δεν συνεργάστηκε γιατι δεν του άρεσαν μαλλον. Εχει την εμπειρια η αναπτυξιολόγος και μπορεί να διακρίνει. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να πάρω άλλη γνωμη, στους αναπτυξιολόγους θα τρέχουμε χωρίς λόγο; Η κα Γκόλτσιου ήταν ευγενικότατη, πολύ φιλική με το παιδί και με εμάς, ασχολήθηκε πολύ ώρα (περίπου μία ώρα), μας απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις και φύγαμε ικανοποιημένοι. Δεν είναι τυχαίο που γράφουν τα καλύτερα στο διαδίκτυο.

[ΑΡΓΚ]

On 2/5/2018 at 5:50 ΜΜ, Jannete είπε:

Ηθελα μετα από τόσο καιρό να γράψω και να το δούνε και οι μανούλες που ανησυχούν για τα παιδάκια τους μήπως και βοηθήσω.

Εξέτασε το παιδάκι μου μια από τις καλύτερες αναπτυξιολόγους που λέγεται Γκόλτσιου, και η διάγνωση μας ήταν απλά... ανωριμότητα (ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ)!!

Οταν πήγαμε στην αναπτυξιολόγο πριν ενα μήνα ήμασταν αρκετά πίσω στον λόγο (ακόμα είμαστε) αλλά μέσα σε ένα μήνα εχω δει μεγάλη διαφορά, χωρις ουσιαστικά να κάνω κάποια παρέμβαση μιας και η αναπτυξιολόγος μου είπε πως δεν το συστήνει στην περίπτωση του. Λέμε αρκετές κουβεντούλες, επαναλαμβάνουμε τα πάντα, μεχρι και μια φορα μου ζήτησε τούτα (φρούτα) και επίσης μου φώναζε μομονί (υπομονή! κλαίω όμως!!), πολλες εντολές, όπως πετα το απο κάτω, ρίχτο στα σκουπίδια, φερε μου τα παπουτσια σου, το τηλέφωνο, την μπαλα κλπ, κατσε, σηκω, δωσε μου το ποδι/χέρι σου, δωσε μου φιλί, χαιρετάμε και λέμε "γεια θου" "αντίο" "bye bye" όταν του το ζητήσω, χαιρετάει γνωστους και αγνωστους στον δρόμο πέφτει πολύ γέλιο, χορεύει, τραγουδάει, διεκδικεί, μια φορα που με χτυπησε κατα λαθος ηρθε και με φιλησε χωρις να του το ζητησω, και διάφορα άλλα που δεν τα θυμάμαι. 

Οπότε θελω να πω στις μανούλες να μην τρελαίνονται, δεν είναι όλα αυτισμός, εγώ είχα τρελαθεί ακόμα και το οτι έπινε πολύ νερό, μου φαινόταν υποπτο γιατι καπου ειχα διαβασει πως πινουν απεριοριστες ποσοτητες νερού. Πρόσεχα τα πάντα και όλα μου φαινονταν υποπτα. Και τελικά απλά το παιδί ήταν πίσω και μερα με την ημέρα εξελισσεται μια χαρά. 

 

Κάντε έλεγχο αν κάτι δεν σας φαίνεται φυσιολογικό, αλλά μην τρελαίνεστε γιατι ισχυει αυτο που διάβαζα παντου και δεν έδινα σημασία. Το οτι καθε παιδί ειναι μοναδικό και με τους δικούς τους ρυθμους αναπτυξης. Τα μωρά λένε πρέπει να χαιρετανε να δείχνουν και να στελνουν φιλάκια απο τους 12 μηνες. Εμείς τα κάναμε στους 26 μήνες! Ομως τα κάναμε! Υπομονή, κάθε παιδί είναι διαφορετικό! 

 

Τα φιλιά μου σε όλες!

 

Μα η ανωριμότητα είναι διάγνωση, οπότε λίγο μπερδεύτηκα τώρα. Υποθέτω ότι το στο μυαλό σας είχε κολλήσει ο αυτισμός; Σας πρότεινε κάποιο πλάνο προετοιμασίας/παρακολούθησης πριν να έρθει η ώρα για το προνήπιο;

[Yorgos35]

16 ώρες πρίν, Jannete είπε:

Και σε μας ήταν δύσκολο να συνεργαστεί γιατι καθόταν πανω μου και ηθελε να παει στο παράθυρο να χαζέψει και οχι να παίξει. Παρόλαυτα εκείνη μπόρεσε να καταλάβει αν το παιδί έχει κάποια αναπτυξιακή διαταραχή ή όχι εφόσον στα περισσότερα συνεργάστηκε έστω και για λίγο. Εβαλε τα τουβλάκια σωστά, τα σχήματα στις σωστές θέσεις, τάισε την κούκλα, εδειξε μυτη ματια αυτιά κλπ, έπαιξε μπάλα, σε κάποια δεν συνεργάστηκε γιατι δεν του άρεσαν μαλλον. Εχει την εμπειρια η αναπτυξιολόγος και μπορεί να διακρίνει. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να πάρω άλλη γνωμη, στους αναπτυξιολόγους θα τρέχουμε χωρίς λόγο; Η κα Γκόλτσιου ήταν ευγενικότατη, πολύ φιλική με το παιδί και με εμάς, ασχολήθηκε πολύ ώρα (περίπου μία ώρα), μας απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις και φύγαμε ικανοποιημένοι. Δεν είναι τυχαίο που γράφουν τα καλύτερα στο διαδίκτυο.

Σε εσας μπορεί να ηταν ευγενική αλλά σε εμάς δεν έπρεπε να πεί ότι θυμωσε με το παιδι. Ειναι αγένεια, κι εξάλλου είμαστε πελάτες της. Τέλος πάντων μπορεί να έχει όνομα λόγω διαφήμησης αλλα έχει αποκτήσει τη νοοτροπία συνδεσμου των κέντρων της ειδικής αγωγής.  Εμάς μας παρέπεμψε σε δικό της ανθρωπο (εργοθεραπευτη) για θεραπείες και φυσικά δεν πηγαμε γιατί δεν μας επεισε το ατομο αυτο. 

[Jannete]

20 hours ago, ΑΡΓΚ said:

 

Μα η ανωριμότητα είναι διάγνωση, οπότε λίγο μπερδεύτηκα τώρα. Υποθέτω ότι το στο μυαλό σας είχε κολλήσει ο αυτισμός; Σας πρότεινε κάποιο πλάνο προετοιμασίας/παρακολούθησης πριν να έρθει η ώρα για το προνήπιο;

Ναι διάγνωση ειναι αλλά όχι κάτι τόσο σοβαρό όσο ο αυτισμός και είναι κάτι που παρέρχεται με τον χρόνο. Εγω εχω σκοπό έτσι κι αλλιώς να πάω τον μικρό μου μια χρονια πισω γιατι εχει γεννηθεί τελευταίες μέρες του χρόνου και θα είναι δύσκολο να παρακολουθήσει τα πιο μεγαλα παιδιά. δεν μας πρότεινε κάτι ουτε καν λογοθεραπεια εργοθεραπεία προφανως θα είδε οτι το παιδί δεν το χρειαζεται, μας είπε απλα να φερουμε παιδοψυχολογο στο σπιτι για να τον μαθει να εχει περισσοτερη υπομονη και να μαθει να τρωει με το κουταλι κατι που το κανω ήδη εγω. Μας είπε οτι δεν βλεπει κατι σοβαρο στο παιδί. 

5 hours ago, Yorgos35 said:

Σε εσας μπορεί να ηταν ευγενική αλλά σε εμάς δεν έπρεπε να πεί ότι θυμωσε με το παιδι. Ειναι αγένεια, κι εξάλλου είμαστε πελάτες της. Τέλος πάντων μπορεί να έχει όνομα λόγω διαφήμησης αλλα έχει αποκτήσει τη νοοτροπία συνδεσμου των κέντρων της ειδικής αγωγής.  Εμάς μας παρέπεμψε σε δικό της ανθρωπο (εργοθεραπευτη) για θεραπείες και φυσικά δεν πηγαμε γιατί δεν μας επεισε το ατομο αυτο. 

φυσικά και δεν έπρεπε να το πει. Μα τι έκανε το παιδί πια της έσπασε το γραφείο; Απορώ με αυτό που είπε γιατι υποτίθεται οτι στο γραφείο της πανε παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχες και γενικά θέματα συμπεριφοράς.

[Yorgos35]

πρίν από 31 λεπτά , Jannete είπε:

Ναι διάγνωση ειναι αλλά όχι κάτι τόσο σοβαρό όσο ο αυτισμός και είναι κάτι που παρέρχεται με τον χρόνο. Εγω εχω σκοπό έτσι κι αλλιώς να πάω τον μικρό μου μια χρονια πισω γιατι εχει γεννηθεί τελευταίες μέρες του χρόνου και θα είναι δύσκολο να παρακολουθήσει τα πιο μεγαλα παιδιά. δεν μας πρότεινε κάτι ουτε καν λογοθεραπεια εργοθεραπεία προφανως θα είδε οτι το παιδί δεν το χρειαζεται, μας είπε απλα να φερουμε παιδοψυχολογο στο σπιτι για να τον μαθει να εχει περισσοτερη υπομονη και να μαθει να τρωει με το κουταλι κατι που το κανω ήδη εγω. Μας είπε οτι δεν βλεπει κατι σοβαρο στο παιδί. 

φυσικά και δεν έπρεπε να το πει. Μα τι έκανε το παιδί πια της έσπασε το γραφείο; Απορώ με αυτό που είπε γιατι υποτίθεται οτι στο γραφείο της πανε παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχες και γενικά θέματα συμπεριφοράς.

Τι να πώ, απλά το παιδί δεν συνεργάστηκε μαζί της και δεν εκτέλεσε αυτά που του έλεγε. Είναι θέμα προσέγγισης καθαρά. Εχουμε πάει σε διαφορες ειδικότητες και γιατρους κι έχει συνεργαστεί τέλεια με πολλους αλλά υπήρξαν και καποιοι μάλλον που δεν του ενεπνευσαν εμπιστοσύνη και δεν καθοταν στο χώρο και ηθελε να φύγει.
Τι να πω; πάντως στην κα Γκόλτσιου πηγαμε σχεδόν 2 ετων και 3 μηνών και το παιδί ηταν τότε ανώριμο   

[Jannete]

53 minutes ago, Yorgos35 said:

Τι να πώ, απλά το παιδί δεν συνεργάστηκε μαζί της και δεν εκτέλεσε αυτά που του έλεγε. Είναι θέμα προσέγγισης καθαρά. Εχουμε πάει σε διαφορες ειδικότητες και γιατρους κι έχει συνεργαστεί τέλεια με πολλους αλλά υπήρξαν και καποιοι μάλλον που δεν του ενεπνευσαν εμπιστοσύνη και δεν καθοταν στο χώρο και ηθελε να φύγει.
Τι να πω; πάντως στην κα Γκόλτσιου πηγαμε σχεδόν 2 ετων και 3 μηνών και το παιδί ηταν τότε ανώριμο   

Ναι κι εμείς ακριβώς σε αυτή την ηλικία τον πήγαμε, ειναι δυσκολο ενα παιδι σε αυτη την ηλικία να συνεργαστει θελει να κάνει τα δικά του, όμως πιστευω πως εχουν κάποια κριτήρια. Εσάς τι σας ανησύχησε και το πήγατε το παιδί εκεί; Τελικά εγινε κάποια διάγνωση από άλλους;

[Yorgos35]

Πηγαμε για καθυστερηση λόγου (αυτό ηταν το μόνο σύμπτωμα, δεν υπήρχαν άλλα τυπικά του αυτισμού) και η διαγνωση ηταν ΔΑΦ. Κατά καιρους έχουμε λάβει διαφορετικές διαγνωσεις όπως ΔΕΠΥ, Υψηλης Λειτουργικότητας ΔΑΔ,  Ανωριμότητα. Απλά πιστεύω ότι καποιος πρεπει στην πρωτη επαφη με το παιδι πρεπει να του κερδισει την εμπιστοσυνη και να του επιβληθει με την πρωτη, αλλιως έχει χάσει το παιχνίδι και τον παιδι κοινως θα τον 'γραφει'  

[Jannete]

On 5/4/2018 at 5:05 PM, Yorgos35 said:

Πηγαμε για καθυστερηση λόγου (αυτό ηταν το μόνο σύμπτωμα, δεν υπήρχαν άλλα τυπικά του αυτισμού) και η διαγνωση ηταν ΔΑΦ. Κατά καιρους έχουμε λάβει διαφορετικές διαγνωσεις όπως ΔΕΠΥ, Υψηλης Λειτουργικότητας ΔΑΔ,  Ανωριμότητα. Απλά πιστεύω ότι καποιος πρεπει στην πρωτη επαφη με το παιδι πρεπει να του κερδισει την εμπιστοσυνη και να του επιβληθει με την πρωτη, αλλιως έχει χάσει το παιχνίδι και τον παιδι κοινως θα τον 'γραφει'  

Μήπως έχεις σκεφτεί ποτέ, ότι όλες αυτές οι διαγνώσεις πριν 40 χρόνια δεν υπήρχαν και πολλοί από εμάς τις είχαν και ποτε δεν διαγνώστηκε και τα πήγαμε μια χαρά στην ζωή μας; Μήπως το παραψάχνουμε; Μήπως όλα αυτα που λένε ανωριμότητα, ΔΕΠΥ, υπερκινητικότητα (εκτός φυσικά από τις περιπτωσεις που βρίσκονται βαριά στο φάσμα του αυτισμού) είναι απλά χαρακτηριστικά του κάθε παιδιού, είναι στοιχεία του χαρακτήρα του που θα πορευτεί γι αυτά μια ζωή και δεν χρειάζεται να του μπουν ταμπέλες; Ξέρεις πόσους συμμαθητές μου σκέφτομαι τώρα που θα μπορούσαν να εχουν διαγνωστει με ΔΕΠΥ, με Υπερκινητικότητα, μαθησιακές δυσκολίες κλπ κλπ; Μήπως λοιπόν εμείς οι γονείς το παραψάχνουμε; Το παιδί πως πάει με τον λόγο του σήμερα, λέει κουβεντούλες, έστω προσπαθεί;

[ΑΡΓΚ]

8 ώρες πρίν, Jannete είπε:

Μήπως έχεις σκεφτεί ποτέ, ότι όλες αυτές οι διαγνώσεις πριν 40 χρόνια δεν υπήρχαν και πολλοί από εμάς τις είχαν και ποτε δεν διαγνώστηκε και τα πήγαμε μια χαρά στην ζωή μας; Μήπως το παραψάχνουμε; Μήπως όλα αυτα που λένε ανωριμότητα, ΔΕΠΥ, υπερκινητικότητα (εκτός φυσικά από τις περιπτωσεις που βρίσκονται βαριά στο φάσμα του αυτισμού) είναι απλά χαρακτηριστικά του κάθε παιδιού, είναι στοιχεία του χαρακτήρα του που θα πορευτεί γι αυτά μια ζωή και δεν χρειάζεται να του μπουν ταμπέλες; Ξέρεις πόσους συμμαθητές μου σκέφτομαι τώρα που θα μπορούσαν να εχουν διαγνωστει με ΔΕΠΥ, με Υπερκινητικότητα, μαθησιακές δυσκολίες κλπ κλπ; Μήπως λοιπόν εμείς οι γονείς το παραψάχνουμε; Το παιδί πως πάει με τον λόγο του σήμερα, λέει κουβεντούλες, έστω προσπαθεί;

 

Εν μέρει ναι, υπάρχουν σήμερα ταμπέλες και διαγνώσεις που παλιότερα δεν υπήρχαν και υπάρχει και μεγάλος κίνδυνος για να μπει μία ταμπέλα εκεί που δε χρειάζεται, γιατί δεν επηρεάζει και τίποτα επί της ουσίας. Από την άλλη, όταν μεγάλωνα εγώ προ πολλών ετών, υπήρχε και η ταμπέλα του "τεμπέλη" που συχνά συνόδευε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, και υπήρχε και ακόμη περισσότερο και η απόλυτα διαδεδομένη ταμπέλα του "χαζού" που δεν "τραβάει". Και ενώ σαφώς υπάρχει υπερβάλλων ζήλος σε παραπομπές για εξετάσεις, και θέλει και τρέξιμο από το γονιό και ψυχραιμία, από την άλλη υπάρχουν και παιδάκια που όντως θα μπορούσαν να είχαν βοηθηθεί με μία έγκαιρη παρέμβαση.

Για να δώσω ένα παράδειγμα, είχα τα αρχαία χρόνια που πήγαινα νήπιο ένα συμμαθητή που τον "χάσαμε" και τελικά επανέλαβε το νήπιο και ακολούθησε ένα χρόνο μετά, κάπου ξαναέμεινε, και τελικά αποφοίτησε με 2 ή 3 χρόνια καθυστέρηση από τους συνομήλικούς του. Ηταν ένα παιδί πολύ λιγομίλητο και κλειστό, που απλά είχε την ταμπέλα του "χαζού" που το ακολούθησε σε όλα του τα χρόνια και που οδηγούσε και στο να το ψιλο-αποφεύγουν τα παιδιά στο σχολείο. Δεν ξέρω πια θα ήταν η διάγνωση του παιδιού αν κανείς το έψαχνε εγκάιρως: είναι κάποιου είδους ήπια νοητική υστέρηση (γιατί σίγουρα δεν είναι κατι πολύ βαρύ, γενικά είναι λειτουργικός ως ενήλικας, σήμερα εργάζεται ως ανειδίκευτος υπάλληλος στο δήμο), ανωριμότητα, ή και κάτι τελείως άσχετο όπως βαρηκοϊα,  πρόβλημα στην άρθρωση, δυσλεξία κλπ, που θα μπορούσαν παλιά άνετα να καταδικάσουν ένα παιδί χωρίς πολλά πολλά και θα είχαν αντιμετωπιστεί με σωστές παρεμβάσεις στην ώρα τους; 

[Yorgos35]

Θα αναφέρω κάτι από την βιογραφία του ιδρυτή της εταιρίας που δουλεύω (είναι Ελληνας). Οταν πήγαινε στο νηπιαγωγείο (πριν σχεδον 70 χρόνια) η κυρία τον εβγαζε έξω γιατί ηταν ανήσυχος και η δασκάλα της α δημοτικού  του είχε πεί ότι δεν μάθει ποτέ γραμματα. Με τα σημερινά δεδομένα ο ίδιος γράφει ότι θα θεωρουνταν δυσλεκτικός (εγω λέω μπορεί και ΔΑΔ η ΔΕΠΥ). Παρ' όλα αυτά σπούδασε και πλούτισε. Είναι γύρω στα 90 και είναι ακόμη δραστήριος κι έχει πλήρη διαυγεια πνευματος.    

On ‎5‎/‎5‎/‎2018 at 11:29 ΜΜ, Jannete είπε:

Μήπως έχεις σκεφτεί ποτέ, ότι όλες αυτές οι διαγνώσεις πριν 40 χρόνια δεν υπήρχαν και πολλοί από εμάς τις είχαν και ποτε δεν διαγνώστηκε και τα πήγαμε μια χαρά στην ζωή μας; Μήπως το παραψάχνουμε; Μήπως όλα αυτα που λένε ανωριμότητα, ΔΕΠΥ, υπερκινητικότητα (εκτός φυσικά από τις περιπτωσεις που βρίσκονται βαριά στο φάσμα του αυτισμού) είναι απλά χαρακτηριστικά του κάθε παιδιού, είναι στοιχεία του χαρακτήρα του που θα πορευτεί γι αυτά μια ζωή και δεν χρειάζεται να του μπουν ταμπέλες; Ξέρεις πόσους συμμαθητές μου σκέφτομαι τώρα που θα μπορούσαν να εχουν διαγνωστει με ΔΕΠΥ, με Υπερκινητικότητα, μαθησιακές δυσκολίες κλπ κλπ; Μήπως λοιπόν εμείς οι γονείς το παραψάχνουμε; Το παιδί πως πάει με τον λόγο του σήμερα, λέει κουβεντούλες, έστω προσπαθεί;

Καλημέρα κυρία Jannete. Ξέχασα να αναφέρω ότι η κα Γκόλτσιου μας είχε αποτρέψει να πάμε σε παιδικό σταθμό με το αιτιολογικό ότι το παιδί θα νοιώσει υποδυέστερο και ότι ξέρει πολλά αυτιστικά που δεν μιλάνε αλλά γρυλίζουνε. Τουναντιον και πηγε σε κανονικό παιδικό σταθμο και τωρα παει σε κανονικο νηπιαγωγείο. Ο λόγος του έχει προχωρήσει, συντάσσει συνθετες προτάσεις (δεν ειναι πολυλογάς βέβαια κι έχει θέμα με το α'-β' προσωπο) και μάλιστα ξέρει να διαβάζει και να γραφει με σωστη ορθογραφία. Επιπλέον ξέρει και πραγματα που διδασκονται στην α-β' δημοτικου. Το μόνο που υστερει φανερά ειναι η κοινωνικοποιηση του αλλά ενθουσιαζεται με τις παρεες των παιδιων.

[erin0000]

On 5/5/2018 at 11:29 ΜΜ, Jannete είπε:

 Μήπως λοιπόν εμείς οι γονείς το παραψάχνουμε; 

 

Δυστυχώς δεν είναι οι γονείς που το πολυψάχνουν... Είναι το σύστημα που σε κάνει να το "πολυψάξεις"...

[Yorgos35]

1 ώρα πρίν, erin0000 είπε:

 

Δυστυχώς δεν είναι οι γονείς που το πολυψάχνουν... Είναι το σύστημα που σε κάνει να το "πολυψάξεις"...

Ειναι μόδα της εποχης κι οπως έλεγε μια άλλη κυρία πριν 30 χρόνια ηταν μόδα η δυσλεξια. Αλλά εξαιτίας αυτης της μόδας έχουν ανέβει οι βάσεις στα τμηματα λογοθεραπειας κι εργοθεραπευτών με αποτέλεσμα τα 'κέντρα' να ειναι περισσοτερα πλεον απο τα φροντιστηρια. 

[Jannete]

22 hours ago, Yorgos35 said:

Ειναι μόδα της εποχης κι οπως έλεγε μια άλλη κυρία πριν 30 χρόνια ηταν μόδα η δυσλεξια. Αλλά εξαιτίας αυτης της μόδας έχουν ανέβει οι βάσεις στα τμηματα λογοθεραπειας κι εργοθεραπευτών με αποτέλεσμα τα 'κέντρα' να ειναι περισσοτερα πλεον απο τα φροντιστηρια. 

Πολύ σωστό! Και αυτό ακριβώς με βάζει σε πολλές σκέψεις! Πολλά κέντρα λογοθεραπείας - εργοθεραπείας, πολλοι αναπτυξιολόγοι, τι θα γινόντουσαν όλοι αυτοί αν εμείς οι γονείς χαλαρώναμε λιγάκι και αφήναμε τα παιδάκια μας να εχουν το δικό τους χαρακτήρα με τα ελαττωματα και τα προτερηματα τους; Γιατί όλα τα παιδιά πρέπει να είναι κοινωνικά; Γιατί όλα πρέπει να είναι δραστήρια; Γιατί σε όλα πρέπει να αρεσουν τα γράμματα; Δεν είναι λίγο παράλογο αυτό; Μια κοψιά όλα τα παιδιά χωρίς διαφοροποιήσεις; Εχετε σκεφτεί μήπως το παιδί σας δεν έχει απολύτως τίποτα και απλά δεν είναι κοιωνικό; Αυτά που μου περιγράφετε δεν δείχνουν ένα παιδί με αναπτυξιακή διαταραχή. Η ταπεινή μου γνώμη πάντα δεν είμαι επιστήμονας αλλά εχει παραγίνει αυτό με τις ταμπέλες στα παιδιά και με στεναχωρεί πάρα πολύ.

[Yorgos35]

Θα ήθελα να πω ότι σε ένα κέντρο που πηγαιναμε έβλεπα παιδια χωρίς λόγο και με στερεοτυπικές κινήσεις δηλαδη βαριες περιπτώσεις κι έλεγα Θεέ μου ευτυχώς εχουμε λόγο και δεν εχουμε στερεοτυπίες. Για την περιπτωση μας πιστευω ότι αν είναι κάτι, είναι κατι ήπιο. Επιπλέον ειναι κακομαθημένος και χειριστικός. Θα έλεγα ότι με τη λογική του αυτισμού όλοι οι ντροπαλοι και κλειστοί χαρακτήρες θα επρεπε να θεωρουνταν ότι έχουν καποιο θέμα. Δηλαδή τα σημερινα παιδια που μεγαλώνουν σε διαμερίσματα εχουν εκ φυσεως λιγοτερα ερεθισματα για κοινωνικοποιηση. Μαλλον φταιει η κοινωνία μας. Δεν ξερω για παραδειγμα εαν υπαρχουν ολα αυτα σε κοινότητες των Ρομα.

 

[Jannete]

5 hours ago, Yorgos35 said:

Θα ήθελα να πω ότι σε ένα κέντρο που πηγαιναμε έβλεπα παιδια χωρίς λόγο και με στερεοτυπικές κινήσεις δηλαδη βαριες περιπτώσεις κι έλεγα Θεέ μου ευτυχώς εχουμε λόγο και δεν εχουμε στερεοτυπίες. Για την περιπτωση μας πιστευω ότι αν είναι κάτι, είναι κατι ήπιο. Επιπλέον ειναι κακομαθημένος και χειριστικός. Θα έλεγα ότι με τη λογική του αυτισμού όλοι οι ντροπαλοι και κλειστοί χαρακτήρες θα επρεπε να θεωρουνταν ότι έχουν καποιο θέμα. Δηλαδή τα σημερινα παιδια που μεγαλώνουν σε διαμερίσματα εχουν εκ φυσεως λιγοτερα ερεθισματα για κοινωνικοποιηση. Μαλλον φταιει η κοινωνία μας. Δεν ξερω για παραδειγμα εαν υπαρχουν ολα αυτα σε κοινότητες των Ρομα.

 

Απέναντι μου μενει μια οικογενεια με ενα κοριτσάκι, και πριν παω στον αναπτυξιολογο τον γιο μου, συζητούσα μαζι με την μαμά. Της ελεγα για τις ανησυχίες μου οτι δεν μιλάει, δεν δείχνει, δεν χαιρετάει (τώρα τα κάνει όόοοοοολα αυτά όλη την ώρα), και μου ελεγε κι εκεινη πως το κοριτσάκι της 6 χρονών όποτε βλέπει να ερχονται επισκέπτες πάει και κρύβεται για πολύ ώρα και δεν βγαίνει. Παρόλαυτά, δεν μου είπε οτι εχει σκοπο να πάει σε κάποιον αναπτυξιολογο για να αξιολογήσει αυτη της την συμπεριφορά, και θεωρούσε ότι απλά είναι ντροπαλή. Και να σου πω κάτι, εγώ είμαι μαζί της. Γιώργο, με όλη μου την καλή διάθεση και χωρίς να θελω να σε επιρρεάσω, θα ήθελα απλά να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού οτι το παιδάκι σου μπορεί να μην έχει απολύτως τίποτα... απλως να ειναι κλειστος χαρακτήρας με χαμηλή αυτοπεποίθηση. Δεν ξερω υπάρχουν και άλλα σημεία στο παιδί που σε ανησυχούν;

[Yorgos35]

11 ώρες πρίν, Jannete είπε:

Απέναντι μου μενει μια οικογενεια με ενα κοριτσάκι, και πριν παω στον αναπτυξιολογο τον γιο μου, συζητούσα μαζι με την μαμά. Της ελεγα για τις ανησυχίες μου οτι δεν μιλάει, δεν δείχνει, δεν χαιρετάει (τώρα τα κάνει όόοοοοολα αυτά όλη την ώρα), και μου ελεγε κι εκεινη πως το κοριτσάκι της 6 χρονών όποτε βλέπει να ερχονται επισκέπτες πάει και κρύβεται για πολύ ώρα και δεν βγαίνει. Παρόλαυτά, δεν μου είπε οτι εχει σκοπο να πάει σε κάποιον αναπτυξιολογο για να αξιολογήσει αυτη της την συμπεριφορά, και θεωρούσε ότι απλά είναι ντροπαλή. Και να σου πω κάτι, εγώ είμαι μαζί της. Γιώργο, με όλη μου την καλή διάθεση και χωρίς να θελω να σε επιρρεάσω, θα ήθελα απλά να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού οτι το παιδάκι σου μπορεί να μην έχει απολύτως τίποτα... απλως να ειναι κλειστος χαρακτήρας με χαμηλή αυτοπεποίθηση. Δεν ξερω υπάρχουν και άλλα σημεία στο παιδί που σε ανησυχούν;

Ναι με όλα αυτά εχουμε μπει στο τριπακι του αυτισμου και τρεχουμε. Κατα τη γνωμη μου το παιδι ειναι ακόμη ανωριμο κι εχει γλωσσικη καθυστερηση (το παιδι ειναι πανεξυπνο, γραφει λέξεις χωρις ορθογραφικά λαθη, ξερει να διαβαζει προτασεις που βλεπει για πρωτη φορα και ξερει μαθηματικά της υλης της Γ Δημοτικου). Σε ενα κεντρο που μας ειχαν δει, μας ειχαν πει ότι το παιδι 'ασμπεργκεριζει', δηλαδη αυτισμος υψηλης λειτουργικότητας. Δυστυχώς εχουμε μπλεξει στο κυκεώνα με τα κεντρα και ξερω οτι θα μας παρει καμποσο χρονο για να πουμε ότι τελειωσαμε.