ΘΑ ΣΕ ΒΑΛΩ ΤΙΜΩΡΙΑ...! ΣΩΣΤΗ ΜΕΘΟΔΟΣ Η' ΟΧΙ;

[ΑΡΓΚ]

Just now, chocolate_eater είπε:

 

Είναι κι αυτό μια τακτική αλλά δεν είμαι υπερ της συλλογικής τιμωρίας.....πάντως δεν καταλαβαίνω γιατί είναι "στοχοποίηση" μία σχετική και ανάλογη τιμωρία, όπως η στέρηση κάποιου προνομίου ή δυνατότητας....μπορεί να μην είναι αρκετή, ούτε η καλύτερη λύση μετά από κάποιο σημείο, ωστόσω εγώ δε βλέπω πουθενά ούτε πως προσβάλλει τα δικαιώματα και την προσωπικότητα του παιδιού, ούτε γιατί ειναι "απαράδεκτη" η στέρηση του διαλείμματος σε ένα τετράχρονο που δε σέβεται τους κανόνες της ομάδας. Δεν είναι 15 μηνών.....4 ετών είναι και καταλαβαίνει μια χαρά το μηχανισμό. Τώρα αν αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, ο σωστός εκπαιδευτικός έπειτα θα δοκιμάσει κάτι άλλο....και υπάρχουν και περιπτώσεις που δε μπορεί να κάνει και τίποτα διότι το πρόβλημα ξεκινάει από το σπίτι ή υπάρχουν άλλα ψυχολογικά ζητήματα που πλέον ειναι δουλειά της οικογένειας να λύσει με τους κατάλληλους επαγγελματίες.

 

Αυτό είναι η δική μου άποψη.....φανταστείτε τώρα 150 τέτοιες απόψεις σε ένα σχολείο, εκ των οποίων μάλιστα πολλές δεν πάνε για κουβέντα και ανταλλαγή ιδεών, αλλά για να "κράξουν" και να έρθουν σε αντιπαράθεση....και βάλτε με το νου σας τι ακούει ένας δάσκαλος μέσα σε μια χρονια.

 

Θα ξαναπώ κάτι που νομίζω έχω αναφέρει στο παρελθόν, που μου το είχε πει μία εξαιρετικη διευθύντρια δημοτικού:

στην γενιά των σημερινών 30κάτι - 50κάτι, ελάχιστοι επέλεξαν τα παιδαγωγικά , η πλειοψηφία εκεί βρέθηκε από τύχη ή αποτυχία να περάσει σε μια δυσκολόερη σχολή. 

Ο λόγος προφανής, και είναι η αντιμετώπιση ως προς μισθό και εξέλιξη των εκπαιδευτικών, είναι προφανές ότι το επάγγελμα το απαξιώνει το ίδιο το κράτος.

Αλλά, το ότι πληρώνεσαι πενταροδεκάρες και βσανίζεσαι για χρόνια σε άθλιες συνθήκες, ως αναπληρωτής - πλανόδιος, σε ακατάλληλους χώρους, με κακές υποδομές κλπ, δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο παιδαγωγός θα έπρεπε να αγαπά τα παιδιά. Δεν είναι πωλητής, να πεις δεν έκατσε το κατάστημα ρούχων και βρέθηκα στο μπακάλικο, κι εδώ τα καταφέρνω.

Μέσα στο πλήθος των εκπαιδευτικών, μία μειοψηφία πήγε με στόχο και όραμα (και τους λυπάμαι, γιατί οι συνθήκες δεν ευνοούν τίποτα από αυτά). Η πλειοοψηφία μάλλον, κάπως έτυχε να βρεθεί, κάπως έχει και ένα φιλότιμο, είναι νορμάλ άνθρωποι, καταλαβαίνουν ότι έχουν παιδιά απέναντί τους, και προσπαθούν.

Έρχεται όμως και αυτό το ποσοστό, να πω ένα 10% λίγο στην τύχη, που βλέπει μόνο κάτι ενοχλητικά βρωμόπαιδα που πρέπει να στρώσει και που αδυνατεί να κερδισει, και εκεί που κάθεται και σιχτιρίζει την κακή του μοίρα, το άθλιο κράτος, τον αθλιότερο μισθό και την τουαλέτα που δε δουλεύει , ε δεν τον νοιάζει αν ο Γιαννάκης είναι ανησυχος από τη φυση το υ και η Μαρία κλαίει από το άγχος. Δε θέλει να τα βοηθήσει, να τα κάνει να μην ενοχλουν θέλει.

Δεν είναι παιδαγωγική που διδασκεται η στέρηση διαλείμματος και το παιδί το ξεχασμένο στην καρέκλα να κλαίει. Εϊναι αντίδραση ενός μπουχτισμένου ανθρώπου που θα ήθελε να τα εξαφανίσει τα ενοχλητικά, όχι να τα προσεγγίσει.

ΔΕΝ μιλάω για όλους, υπάρχει και το αντίστοιχο φωτισμένο 10% που κάνει εκπλητκικά πράγματα και ντρέπομαι που δεν ανταμοίβεται. Αλλά μη λέμε ότι φταίνει οι γονείς, απλά μερικοί εκπαιδευτικοί είναι απαράδεκτοι.

[chocolate_eater]

Just now, Yovanna said:

Οι τιμωρίες αυτές, προβάλουν για μένα την ανικανότητα της δασκάλας. Ή την αδιαφορία της.

 

Δε θα διαφωνήσω γενικά (αν και για μένα το διάλειμμα παραμένει σχετικό προνόμιο της σχολικής ζωής απ'αυτά που μπορεί κάποιος να κόψει...έτσι κι αλλιώς δεν κάνουν "μάθημα" στο προνήπιο) αλλά θα σταθώ στην παραπάνω πρόταση για να επαναλάβω οτι καλό είναι να μην καταλήγουμε σε τέτοια συμπεράσματα με μοναδικό στοιχείο αυτό που είπε στη μαμά του ένα τετράχρονο που .έτυχε να περνάει από διπλα. Δεν ξέρω, εμένα τουλάχιστον μου φαίνεται πολύ φάουλ.

[annoulen]

Just now, Sentir...natureza είπε:

Αυτό είναι ακόμη χειρότερο!Τουλάχιστον στην πρώτη περίπτωση την πληρώνει αυτός που το έκανε αλλά να την πληρώνει όλη η τάξη, πως ακριβώς δεν στοχοποιειται το παιδί; Όλοι θυμώνουν μαζί του που χάσανε το διάλειμμα. 

Είναι και οι δυο τακτικες απαραδεκτες και αναχρονικες, δεν θα εμένα αμέτοχη φυσικά.

 

πάντως εμείς το καταπίναμε αμάσητο. κακώς ίσως. 

Just now, Yovanna είπε:

..... Εκείνη λοιπόν της είπε ότι όχι, δεν βάζουν τιμωρίες, η τακτική τους είναι να τα βάζουν σε τμήματα με μικρότερα παιδιά. Νιώθουν της λέει πολύ μειονεκτικά ..

 

 

Κάπου το είχε πάρει το αυτί μου αυτό και στον δικό μας παιδικό (ιδιωτικό), σαν "απειλή" όμως, δλδ " τι θέλεις, να σε βάλω με τα μωρά τώρα?" 

[chocolate_eater]

Just now, ΑΡΓΚ said:

 Αλλά μη λέμε ότι φταίνει οι γονείς, απλά μερικοί εκπαιδευτικοί είναι απαράδεκτοι.

 

Το σχολείο είναι σχέση με τρία μέρη και, όπως σε κάθε σχέση, συχνά φταίνε όλοι μαζί (λιγότερο το παιδί συνήθως). Ακόμη και ο καλύτερος και πιο καλοπροαίρετος δάσκαλος στον κόσμο, όταν στους 20 γονείς που θα δει σε μία ενημέρωση, οι 10 πάνε για κράξιμο (που πολύ συχνά έχουν προ-συννενοηθεί σε γκρουπάκια και μαμαδίστικες συναντήσεις), τότε δυστυχώς σε κάποιο βαθμό θα την πληρώσουν και οι επόμενοι 10 που έχουν πάει καλοπροαίρετα για κουβέντα και ανταλλαγή απόψεων. Είναι κρίμα να την πληρώνουν εκείνοι που δεν φταίνε σε τίποτα, ωστόσω το σχολείο είναι σύστημα και ο εκπαιδευτικός έχει να κάνει με ανθρώπους το περισσότερο διάστημα της μέρας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Υπάρχουν κι εκείνοι που μπήκαν με όλη την καλή πρόθεση, αλλά επειδή πέρασαν 10 χρόνια κλαίγοντας μετά το μάθημα στο σπίτι απ'όσα άκουγαν, τελικά αποφάσισαν να δίνουν το minimum. Δεν τους αδικώ.

 

Από ελάχιστους εκπαιδευτικούς έχω ακούσει επιθυμία να "εξαφανίσουν" ενοχλητικά παιδάκια, συνηθέστερα ομολογώ έχω ακούσει τέτοιες επιθυμίες για γονείς.

[ΑΡΓΚ]

Just now, chocolate_eater είπε:

 

Από ελάχιστους εκπαιδευτικούς έχω ακούσει επιθυμία να "εξαφανίσουν" ενοχλητικά παιδάκια, συνηθέστερα ομολογώ έχω ακούσει τέτοιες επιθυμίες για γονείς.

Και σοβαρά πιστεύεις ότι θα το έλεγαν;

Το αφήγημα είναι ότι πρόκειται περί λειτουργήματος και ξεχειλίζει η αγάπη.

Και ώρες ώρες απορώ που μερικούς δεν τους πλακώνουν στο ξύλο οι συνάδελφοί τους, ειλικρινά για την υποκρισία και μόνο.

Εδώ η άλλη μας έβγαζε λόγους ότι τα λατρεύει τα παιδιά και πολύ τα αγαπά, και με τη αγάπη επιβλέπει το φαγητό σε ιδιωτικό προνήπιο, και τελικά απεδείχθη ότι όταν το παιδί έκανε νάζια στο φαγητό έτρωγε χαστούκι για να φάει.

[annoulen]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

.......

στην γενιά των σημερινών 30κάτι - 50κάτι, ελάχιστοι επέλεξαν τα παιδαγωγικά , η πλειοψηφία εκεί βρέθηκε από τύχη ή αποτυχία να περάσει σε μια δυσκολόερη σχολή. 

........

 

Εδώ θα διαφωνήσω, ενώ για όλο το υπόλοιπο κειμένο συντάσσομαι μαζί σου. 

Ίσα ίσα που στη γενιά των σημερινών 40ρηδων, υπάρχουν δάσκαλοι που από επιλογή διάλεξαν παιδαγωγικά, γιατί υπήρχε μία έντονη ζήτηση δασκάλων για κάποια χρόνια (νομίζω ας πούμε από το 1995 - 2005), και όποιος αποφοιτούσε από παιδαγωγικό, διορίζονταν αμέσως. Δλδ υπήρχε άμεση επαγγελματική αποκατάσταση, και, δυστυχώς, ήταν το μόνο κριτήριο απ΄ότι φαίνεται..... 

[ΑΡΓΚ]

Just now, annoulen είπε:

 

Εδώ θα διαφωνήσω, ενώ για όλο το υπόλοιπο κειμένο συντάσσομαι μαζί σου. 

Ίσα ίσα που στη γενιά των σημερινών 40ρηδων, υπάρχουν δάσκαλοι που από επιλογή διάλεξαν παιδαγωγικά, γιατί υπήρχε μία έντονη ζήτηση δασκάλων για κάποια χρόνια (νομίζω ας πούμε από το 1995 - 2005), και όποιος αποφοιτούσε από παιδαγωγικό, διορίζονταν αμέσως. Δλδ υπήρχε άμεση επαγγελματική αποκατάσταση, και, δυστυχώς, ήταν το μόνο κριτήριο απ΄ότι φαίνεται..... 

 

Δεν υπήρχαν όμως άνθρωποι που μπορούσαν να γίνουν γιατροί ή μηνχανικοί και επέλεγαν να γίνουν δάσκαλοι. Ή μάλλον, υπήρχαν μεν, όπως και υπάρχουν, αλλά δεν είναι και οι περισσότεροι  

[kotsifikos]

Just now, annoulen said:

 

Κάπου το είχε πάρει το αυτί μου αυτό και στον δικό μας παιδικό (ιδιωτικό), σαν "απειλή" όμως, δλδ " τι θέλεις, να σε βάλω με τα μωρά τώρα?" 

Και εγώ το έχω ακούσει αυτό δυστυχώς συμβαίνει.

 

Εγώ ομολογώ πως κυρίως σκέφτομαι αυτό το ''ζωηρό'' παιδάκι , που δεν πρόλαβε να μπει στο προνήπιο , και μέσα σε μερικές εβδομάδες μπήκε η ταμπέλα ''ζωηρός''  ''ατίθασος'' (γιατί αν βάλουμε την καραντίνα δεν βρίσκεται στο σχολείο παρά μερικές εβδομάδες), σκέφτομαι πως θα νιώθει που δεν βγαίνει στο διάλειμμα, που τα υπόλοιπα παιδιά παίζουν ενώ εκείνου του έχουν στερήσει αυτό το δικαίωμα, και το κυριότερο από όλα είναι πως αυτό το παιδί έχει πιστέψει πως είναι ο ''ζωηρός'' και  φυσικά φροντίζει να υποστηρίζει τον τίτλο που του έδωσαν όπως θα έκανε το κάθε τετράχρονο στην θέση του!!!! όλο λάθος! όλο !

Εγώ σεντιρ θα πήγαινα κατευθείαν στο σχολείο να το συζητήσω , δεν θα περίμενα προσωπική συζήτηση, γιατί αν κάποιος δεν σταθεί σε αυτή την συμπεριφορά η κυρία αυτή θα συνεχίσει και θα στοχοποιεί όποιο παιδί της χαλάει την σειρά της τάξης, γιατί με την πράξη αυτή στοχοποιεί!!

Εγώ αναρωτιέμαι δύο πράγματα: 1. όταν αυτό το παιδί δεν βγαίνει διάλειμμα μένει κανείς μαζί του ή το αφήνουν μόνο? και 2.η μαμά του τι κινήσεις έχει κάνει για όλα αυτά?

 

@λουκουμαδάκι στην θέση σου θα έπαιρνα τηλέφωνο στο σχολείο να μάθω γιατί το παιδί μου ήταν μόνο του 4 ώρες σε μία καρέκλα να κλαίει.

Αυτό το ''ηρέμισε μην κλαις'' πόσο μου την δίνει στα νεύρα, είναι μία φράση που απαξιώνει όλα τα συναισθήματα του παιδιού εκείνη την στιγμή, μηδενίζει αυτό το πνίξιμο που νιωθει και κλαίει, πόσο δύσκολο είναι να πλησιάσει το παιδί και να του πουν ''καταλαβαίνω πως δεν νιώθεις καλά τώρα, τι προτείνεις να κάνουμε για να γίνεις χαρούμενη?''

 

[Chrysoum]

Just now, ΑΡΓΚ said:

 

Δεν υπήρχαν όμως άνθρωποι που μπορούσαν να γίνουν γιατροί ή μηνχανικοί και επέλεγαν να γίνουν δάσκαλοι. Ή μάλλον, υπήρχαν μεν, όπως και υπάρχουν, αλλά δεν είναι και οι περισσότεροι  

Αναλογως, την χρονια που εδινα εγω πανελληνιες για τα παιδαγωγικα δημοτικης εκπαιδευσης ηθελες 17500+ ιατρικη δεν εμπαινες, αλλα πολλες πολυτεχνικες ειχαν χαμηλοτερη βαση απο τα παιδαγωγικα σε Αθηνα και Θεσσαλονικη. 

[love kids]

Το διάλειμμα έχει λόγο που υπάρχει και ο μαθητής θα πρέπει να το στερείται σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις. Δεν είναι λύση να είναι το παιδί πάντα μέσα. Ωστόσο, η πραγματικότητα κάποιες φορές διαφέρει από αυτό που μας μεταφέρουν τα παιδιά λόγω του ότι το μυαλουδάκι τους μπορεί να εκλάβει αλλιώς κάποια πράγματα. Προσωπικά θεωρώ πως, ναι, υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στις σχολικές αίθουσες αλλά υπάρχουν ακόμη πιο πολλοί γονείς που ζουν για το να κριτικάρουν τους δασκάλους (χωρίς καμιά γνώση στο αντικείμενο τις πιο πολλές φορές) και να παρεμβαίνουν στη δουλειά τους. Μπορεί π.χ. να θεωρούν αυστηρό το δάσκαλο αλλά αν το παιδί τους χτυπηθεί από ένα άλλο παιδί, θα σπεύσουν να κατηγορήσουν τον εκπαιδευτικό που μπορεί να προσπάθησε να συμβιβάσει τα πράγματα με έναν ήπιο τρόπο. Αντίστοιχα υπάρχουν οι γονείς των παιδιών που δημιουργούν προβλήματα και δεν ακούν ποτέ τα καμπανάκια που χτυπούν οι δάσκαλοι, γιατί έχουν τα καλύτερα παιδιά κατά τη γνώμη τους και κάπως έτσι τα καταστρέφουν οι ίδιοι. Στη συγκεκριμένη περίπτωση και γενικά πιστεύω πως μπορείς να κάνεις μια συζήτηση με τη δασκάλα και να ρωτήσεις για ό,τι σε απασχολεί. Χρέος της είναι να μιλήσει με τους γονείς και να απαντήσει στις όποιες απορίες αφορούν το παιδί και τη σχολική του ζωή. 

[Sentir...natureza]

Just now, kotsifikos είπε:

Και εγώ το έχω ακούσει αυτό δυστυχώς συμβαίνει.

 

Εγώ ομολογώ πως κυρίως σκέφτομαι αυτό το ''ζωηρό'' παιδάκι , που δεν πρόλαβε να μπει στο προνήπιο , και μέσα σε μερικές εβδομάδες μπήκε η ταμπέλα ''ζωηρός''  ''ατίθασος'' (γιατί αν βάλουμε την καραντίνα δεν βρίσκεται στο σχολείο παρά μερικές εβδομάδες), σκέφτομαι πως θα νιώθει που δεν βγαίνει στο διάλειμμα, που τα υπόλοιπα παιδιά παίζουν ενώ εκείνου του έχουν στερήσει αυτό το δικαίωμα, και το κυριότερο από όλα είναι πως αυτό το παιδί έχει πιστέψει πως είναι ο ''ζωηρός'' και  φυσικά φροντίζει να υποστηρίζει τον τίτλο που του έδωσαν όπως θα έκανε το κάθε τετράχρονο στην θέση του!!!! όλο λάθος! όλο !

Εγώ σεντιρ θα πήγαινα κατευθείαν στο σχολείο να το συζητήσω , δεν θα περίμενα προσωπική συζήτηση, γιατί αν κάποιος δεν σταθεί σε αυτή την συμπεριφορά η κυρία αυτή θα συνεχίσει και θα στοχοποιεί όποιο παιδί της χαλάει την σειρά της τάξης, γιατί με την πράξη αυτή στοχοποιεί!!

Εγώ αναρωτιέμαι δύο πράγματα: 1. όταν αυτό το παιδί δεν βγαίνει διάλειμμα μένει κανείς μαζί του ή το αφήνουν μόνο? και 2.η μαμά του τι κινήσεις έχει κάνει για όλα αυτά?

 

@λουκουμαδάκι στην θέση σου θα έπαιρνα τηλέφωνο στο σχολείο να μάθω γιατί το παιδί μου ήταν μόνο του 4 ώρες σε μία καρέκλα να κλαίει.

Αυτό το ''ηρέμισε μην κλαις'' πόσο μου την δίνει στα νεύρα, είναι μία φράση που απαξιώνει όλα τα συναισθήματα του παιδιού εκείνη την στιγμή, μηδενίζει αυτό το πνίξιμο που νιωθει και κλαίει, πόσο δύσκολο είναι να πλησιάσει το παιδί και να του πουν ''καταλαβαίνω πως δεν νιώθεις καλά τώρα, τι προτείνεις να κάνουμε για να γίνεις χαρούμενη?''

 

Ποσο, μα ποσο συμφωνω με αυτα που γραφεις. 

 

Να απαντησω στο νουμερο 1: απ'οτι μου ειπε ο γιος μου καθεται σε μια καρεκλα, την κοπαναει κρυφα και βγαινει στην αυλη και αν τον ξαναδει η κυρια τον ξαναβαζει μεσα. Επισης, μου ειπε οτι καποιες φορες οταν κανει ζαβολιες τον πηγαινει στο αλλο τμημα των νηπιων (βεβαια, να διευκρινησω οτι τα τμηματα ειναι μεικτα αν εχει καποια σημασια) που νηπιαγωγος ειναι η προϊσταμενη του νηπιαγωγειου. Και τωρα που τον ρωτησα αν τον βαζει καπως αλλιως τιμωρια, μου ειπε οτι δεν τον αφηνει να παιξει, οχι οτι τον βαζει σε καρεκλα-τον ρωτησα και το αρνηθηκε-αλλα οτι τον εχει διπλα της και του κραταει το χερι σφιχτα και αυτος κλαιει (σας μεταφερω τα ακριβη λογια του).

 

Για το νουμερο 2, δεν γνωριζω να σου πω. Ειναι απο τους γονεις που συνηθως δεν συναντιομαστε στην αφιξη/αποχωρηση και οσες φορες ετυχε φαινονται λιγο αποστασιοποιημενοι, λιγο "ησυχοι" (δεν χαιρετανε πχ με χαρα που βλεπουν το παιδι), ειδικα ο πατερας θα ελεγα οτι μου φανηκε λιγο "παλαιων αρχων" στην ανατροφη και μολις μου ειπε ο γιος μου οτι αυτο ειναι το παιδακι που τους χτυπαει, τοτε δεν σας κρυβω οτι δεν ξαφνιαστηκα. Συνηθως δεν βγαζω γρηγορα συμπερασματα με βαση την εξωτερικη εμφανιση, τις κινησεις του ανθρωπου, την ολη εικονα της οικογενειας αλλα ειχα μια διαισθηση οτι θα ειναι το παιδακι με αυτους τους γονεις . Φυσικα, δεν ξερω τι γινεται σπιτι τους και μην πεσετε να με φατε οτι μιλαω με προκαταληψη, λεω απλα μια σκεψη μου περισσοτερο για να απαντησω στην ερωτηση: δεν πιστευω οτι θα εβλεπαν σοβαρα τα λογια της νηπιαγωγου αν οντως ειναι "παλαιων αρχων" ή ισως υπαρχει κατι αλλο που συμβαινει και το παιδι αντιδρασει ετσι, χωρις να ειμαι σιγουρη φυσικα μιας και δεν τους εχω γνωρισει προσωπικα τους ανθρωπους, αν και θα ηθελα πολυ. Ειδικα η μητερα με εχει κοιταξει επιμονα οσες φορες βρεθηκαμε στην αυλη (μονο τα ματια της βλεπω αλλωστε) και ενιωσα οτι ηθελε να μιλησει αλλα κωλυεται, κι εγω συνηθως δεν ειμαι ανθρωπος που θα πιασω πρωτη κουβεντα αν ειναι και ο αλλος συνεσταλμενος. Ισως αν τυχει η στιγμη και μπορουμε να πιασουμε κουβεντα, να κανω την πρωτη κινηση.

[λουκουμαδάκι]

πρίν από 35 λεπτά , love kids είπε:

Το διάλειμμα έχει λόγο που υπάρχει και ο μαθητής θα πρέπει να το στερείται σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις. Δεν είναι λύση να είναι το παιδί πάντα μέσα. Ωστόσο, η πραγματικότητα κάποιες φορές διαφέρει από αυτό που μας μεταφέρουν τα παιδιά λόγω του ότι το μυαλουδάκι τους μπορεί να εκλάβει αλλιώς κάποια πράγματα. Προσωπικά θεωρώ πως, ναι, υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στις σχολικές αίθουσες αλλά υπάρχουν ακόμη πιο πολλοί γονείς που ζουν για το να κριτικάρουν τους δασκάλους (χωρίς καμιά γνώση στο αντικείμενο τις πιο πολλές φορές) και να παρεμβαίνουν στη δουλειά τους. Μπορεί π.χ. να θεωρούν αυστηρό το δάσκαλο αλλά αν το παιδί τους χτυπηθεί από ένα άλλο παιδί, θα σπεύσουν να κατηγορήσουν τον εκπαιδευτικό που μπορεί να προσπάθησε να συμβιβάσει τα πράγματα με έναν ήπιο τρόπο. Αντίστοιχα υπάρχουν οι γονείς των παιδιών που δημιουργούν προβλήματα και δεν ακούν ποτέ τα καμπανάκια που χτυπούν οι δάσκαλοι, γιατί έχουν τα καλύτερα παιδιά κατά τη γνώμη τους και κάπως έτσι τα καταστρέφουν οι ίδιοι. Στη συγκεκριμένη περίπτωση και γενικά πιστεύω πως μπορείς να κάνεις μια συζήτηση με τη δασκάλα και να ρωτήσεις για ό,τι σε απασχολεί. Χρέος της είναι να μιλήσει με τους γονείς και να απαντήσει στις όποιες απορίες αφορούν το παιδί και τη σχολική του ζωή. 

Μόνο που το παιδί ζει την πραγματικότητα που μεταφέρει. Μπορεί το παιδί μου να μήν ήταν 4 ώρες καθισμένο σε μια καρέκλα ούτε να έκλαιγε 4 ώρες σερί. Όμως νιώθει ότι αυτό έγινε. Και ας ήταν μισή ώρα. Και ας ήταν 4. Όταν έρχεται χωρίς να έχει φάει με μάτια πρησμένα και να κλαίει απαρηγόρητο για να μη πάει σχολείο δε με νοιάζει το γεγονός σαν γεγονός αλλά η ένταση που του άφησε. Και πρώτη πρώτη αντιδρώ όταν ακούω ότι είναι πάρκινγκ το σχολείο. Με την έννοια ότι πιστεύω ακράδαντα ότι είναι χώρος δημιουργικής απασχόλησης, παιχνιδιού, δημιουργία δεσμών, γνώσης χαράς κτλ. Όταν όμως ο κάθε γονιός βλέπει το χαρούμενο παιδί του φοβισμένο απογοητευμένο στρεσαρισμένο τι θα πει; Έλα μωρέ απλά έχουμε μια απλή διαφορά με τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε εμείς με τους δασκάλους όπως ειπώθηκε σε άλλο ποστ; Και αν μιλήσεις τσουπ το κουτσομπολιό και η ταμπέλα της υστερικής μαμάς; Το παιδί μου αφήνω στα χέρια τους το 2020 όχι το 1980 με τις καρέκλες σκεφτούλες τη στέρηση παιχνιδιού τη στέρηση στην αυλή. 

Για πες μας σε ποιες περιπτώσεις στερείται το παιδί το διαλλειμα; Το έχω μεγάλη απορία. 

 

[μαγιοπουλας]

4 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Σημερα πληροφορηθηκα απο τον γιο μου οτι η δασκαλα τους στα προνηπια δεν αφηνει ενα παιδακι (απ'οτι εχω καταλαβει απο αναφορες ειναι ο "ζωηρος" της ταξης) να βγει στο διαλειμμα. Συγκεκριμενα μου ειπε "Οσο περισσοτερο κανει ζαβολιες τοσο δεν τον αφηνει να βγει στην αυλη διαλειμμα". Δεν εχουμε συζητησει με την νηπιαγωγο πως αντιμετωπιζει την ανεπιθυμητη συμπεριφορα (βασικα δεν εχουμε συζητησει σχεδον τιποτα για την λειτουργια της ταξης, περισσοτερο για την επικαιροτητα σε στιγμες αναχωωρησης/αποχωρησης) γιατι ακομη δεν εχει γινει ιδιωτικη συναντηση. Σκεφτομαι ειτε να να την ρωτησω περισσοτερο σαν απορια για να ξερω(με αισθημα αρνητικου ξαφνιασμου ομως), ειτε να το θιξω οταν γινει η ιδιωτικη μας συναντηση. Περισσοτερο κλινω προς το πρωτο, για να ειναι πιο "χαλαρο" το κλιμα που θα την ρωτησω. Εσεις τι λετε; Θα μενατε αμετοχοι ή θα  αντιδρουσατε, και πως;

Δεν υπάρχει ανεπιθύμητη συμπεριφορα .Το παοδι αυτής της ηλικίας είτε εκφράζει ρνα συναίσθημα είτε παρουσιάζει αντίδραση στην οριοθέτηση.Αυτα ο σωστός παιδαγωγός πρέπει να τα λάβει υπόψιν κ με σταθερές επαναλαμβανομενες προτάσεις να το επαναφέρει. Ουδεμία σχέση δεν έχει η τιμωρία με την συμπεριφορά του παιδιου.Ο γονιος η ο εκπαιδευτικος ειναι ο ενηλικας.Αυτος πρέπει να κατέβει στο επίπεδο του παιδιου.Το παιδι σε αυτη την ηλικια κατακλύζεται από το συναίσθημα κ δεν μπορει να εκλογικευσει.Ο μετωπικές λόγος δεν εχει αρχίσει να  ωριμάζει οποτε κ δεν μπορει να εκλογικευση.Η τιμωρία σημαινει ακύρωση κ επιβολή φόβου.Τι θελει να διδάξει αυτη η κυρια σε αυτο το παιδο όταν κανει κατι?Προφανώς και δεν ξερει τι της γινεται.

Χθες μιλούσα με τη δασκαλα της μικρής και συζητούσαμε οτι ειναο γε.ατη ενέργεια.Καποιος θα την χαρακτήριζε ζωηρή.Μκυ ειπε λοιπον οτι τα παιδια αυτής της ηλικίας οτι παρουσιάζουν αυτη τη μεγάλη ενέργεια κ πρέπει οι δασκαλες να του κεντρίζουν το ενδιαφέρουν να ασχοληθεί με κάτι είτε είναι προσκολλημενα στο σπιτι και δειλιαζουν να ανοιχτούν. Και πάλι εκει πρέπει να δ σου κίνητρο. Οριοθέτηση ναι τιμωρία οχι.

Just now, μαγιοπουλας είπε:

Δεν υπάρχει ανεπιθύμητη συμπεριφορα .Το παοδι αυτής της ηλικίας είτε εκφράζει ρνα συναίσθημα είτε παρουσιάζει αντίδραση στην οριοθέτηση.Αυτα ο σωστός παιδαγωγός πρέπει να τα λάβει υπόψιν κ με σταθερές επαναλαμβανομενες προτάσεις να το επαναφέρει. Ουδεμία σχέση δεν έχει η τιμωρία με την συμπεριφορά του παιδιου.Ο γονιος η ο εκπαιδευτικος ειναι ο ενηλικας.Αυτος πρέπει να κατέβει στο επίπεδο του παιδιου.Το παιδι σε αυτη την ηλικια κατακλύζεται από το συναίσθημα κ δεν μπορει να εκλογικευσει.Ο μετωπικές λόγος δεν εχει αρχίσει να  ωριμάζει οποτε κ δεν μπορει να εκλογικευση.Η τιμωρία σημαινει ακύρωση κ επιβολή φόβου.Τι θελει να διδάξει αυτη η κυρια σε αυτο το παιδο όταν κανει κατι?Προφανώς και δεν ξερει τι της γινεται.

Χθες μιλούσα με τη δασκαλα της μικρής και συζητούσαμε οτι ειναο γε.ατη ενέργεια.Καποιος θα την χαρακτήριζε ζωηρή.Μκυ ειπε λοιπον οτι τα παιδια αυτής της ηλικίας οτι παρουσιάζουν αυτη τη μεγάλη ενέργεια κ πρέπει οι δασκαλες να του κεντρίζουν το ενδιαφέρουν να ασχοληθεί με κάτι είτε είναι προσκολλημενα στο σπιτι και δειλιαζουν να ανοιχτούν. Και πάλι εκει πρέπει να δ σου κίνητρο. Οριοθέτηση ναι τιμωρία οχι.

*μετωπιαιος λοβος

[λουκουμαδάκι]

2 ώρες πρίν, kotsifikos είπε:

Και εγώ το έχω ακούσει αυτό δυστυχώς συμβαίνει.

 

Εγώ ομολογώ πως κυρίως σκέφτομαι αυτό το ''ζωηρό'' παιδάκι , που δεν πρόλαβε να μπει στο προνήπιο , και μέσα σε μερικές εβδομάδες μπήκε η ταμπέλα ''ζωηρός''  ''ατίθασος'' (γιατί αν βάλουμε την καραντίνα δεν βρίσκεται στο σχολείο παρά μερικές εβδομάδες), σκέφτομαι πως θα νιώθει που δεν βγαίνει στο διάλειμμα, που τα υπόλοιπα παιδιά παίζουν ενώ εκείνου του έχουν στερήσει αυτό το δικαίωμα, και το κυριότερο από όλα είναι πως αυτό το παιδί έχει πιστέψει πως είναι ο ''ζωηρός'' και  φυσικά φροντίζει να υποστηρίζει τον τίτλο που του έδωσαν όπως θα έκανε το κάθε τετράχρονο στην θέση του!!!! όλο λάθος! όλο !

Εγώ σεντιρ θα πήγαινα κατευθείαν στο σχολείο να το συζητήσω , δεν θα περίμενα προσωπική συζήτηση, γιατί αν κάποιος δεν σταθεί σε αυτή την συμπεριφορά η κυρία αυτή θα συνεχίσει και θα στοχοποιεί όποιο παιδί της χαλάει την σειρά της τάξης, γιατί με την πράξη αυτή στοχοποιεί!!

Εγώ αναρωτιέμαι δύο πράγματα: 1. όταν αυτό το παιδί δεν βγαίνει διάλειμμα μένει κανείς μαζί του ή το αφήνουν μόνο? και 2.η μαμά του τι κινήσεις έχει κάνει για όλα αυτά?

 

@λουκουμαδάκι στην θέση σου θα έπαιρνα τηλέφωνο στο σχολείο να μάθω γιατί το παιδί μου ήταν μόνο του 4 ώρες σε μία καρέκλα να κλαίει.

Αυτό το ''ηρέμισε μην κλαις'' πόσο μου την δίνει στα νεύρα, είναι μία φράση που απαξιώνει όλα τα συναισθήματα του παιδιού εκείνη την στιγμή, μηδενίζει αυτό το πνίξιμο που νιωθει και κλαίει, πόσο δύσκολο είναι να πλησιάσει το παιδί και να του πουν ''καταλαβαίνω πως δεν νιώθεις καλά τώρα, τι προτείνεις να κάνουμε για να γίνεις χαρούμενη?''

 

Ήδη ρώτησα τι γίνεται με το ΕΣΠΑ και ψάχνομαι από χθες για άλλο σχολείο. Είχα αρκετά μικρά καμπανάκια στον ελάχιστο χρόνο που πήγε τώρα ξενέρωσα εντελώς. Και υποτίθεται είναι το καλύτερο δημόσιο του δήμου..Σπίτι προς το παρόν και βλέπουμε τι θα κάνουμε. Ευτυχώς μίλησα σε μια ομάδα μου πρότειναν αρκετά σχολεία χωρίς όλα αυτά τα αναχρονιστικά. Ευκαιρία να τα ψάξουμε έστω για του χρόνου. 

[Super.mum]

4 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

, και τελικά απεδείχθη ότι όταν το παιδί έκανε νάζια στο φαγητό έτρωγε χαστούκι για να φάει.

Απελπίστικα παρά πολύ να ξέρεις με αυτό που διάβασα ... στεναχωρέθηκα παρά πολύ .... πως να εμπιστευτείς μετά πως 

[μαγιοπουλας]

Έχω χάσει την εμπιστοσυνη μου στη δημόσια εκπαίδευση.ποσο δυσκομο εινσι να θωρακισουμε τα παιδια μας.Εχουμε καθήκον να τα μάθουμε να τα βγάζουν περα στις δύσκολες στιγμές.Καθε μερα νιώθω ολο και πιο απαθής σε σχέση με αυτό.

[Sentir...natureza]

πρίν από 12 λεπτά , μαγιοπουλας είπε:

Δεν υπάρχει ανεπιθύμητη συμπεριφορα .Το παοδι αυτής της ηλικίας είτε εκφράζει ρνα συναίσθημα είτε παρουσιάζει αντίδραση στην οριοθέτηση.Αυτα ο σωστός παιδαγωγός πρέπει να τα λάβει υπόψιν κ με σταθερές επαναλαμβανομενες προτάσεις να το επαναφέρει. Ουδεμία σχέση δεν έχει η τιμωρία με την συμπεριφορά του παιδιου.Ο γονιος η ο εκπαιδευτικος ειναι ο ενηλικας.Αυτος πρέπει να κατέβει στο επίπεδο του παιδιου.Το παιδι σε αυτη την ηλικια κατακλύζεται από το συναίσθημα κ δεν μπορει να εκλογικευσει.Ο μετωπικές λόγος δεν εχει αρχίσει να  ωριμάζει οποτε κ δεν μπορει να εκλογικευση.Η τιμωρία σημαινει ακύρωση κ επιβολή φόβου.Τι θελει να διδάξει αυτη η κυρια σε αυτο το παιδο όταν κανει κατι?Προφανώς και δεν ξερει τι της γινεται.

Χθες μιλούσα με τη δασκαλα της μικρής και συζητούσαμε οτι ειναο γε.ατη ενέργεια.Καποιος θα την χαρακτήριζε ζωηρή.Μκυ ειπε λοιπον οτι τα παιδια αυτής της ηλικίας οτι παρουσιάζουν αυτη τη μεγάλη ενέργεια κ πρέπει οι δασκαλες να του κεντρίζουν το ενδιαφέρουν να ασχοληθεί με κάτι είτε είναι προσκολλημενα στο σπιτι και δειλιαζουν να ανοιχτούν. Και πάλι εκει πρέπει να δ σου κίνητρο. Οριοθέτηση ναι τιμωρία οχι.

*μετωπιαιος λοβος

Συμφωνώ σε αυτά που γράφεις.Ανεπιθυμητη την χαρακτήρισα από την πλευρά της νηπιαγωγου.

Just now, μαγιοπουλας είπε:

Έχω χάσει την εμπιστοσυνη μου στη δημόσια εκπαίδευση.ποσο δυσκομο εινσι να θωρακισουμε τα παιδια μας.Εχουμε καθήκον να τα μάθουμε να τα βγάζουν περα στις δύσκολες στιγμές.

Συμφωνώ επίσης.Πριν κοιμηθεί του είπα ότι μια φορά όταν ήμουνα μικρή και η δασκάλα έβαλε τιμωρία μια συμμαθήτριά μου και δεν την άφησε να βγει στο διαλειμμα,εγώ έκατσα μαζί της να της κάνω παρέα.Αυριο το μεσημέρι θα μιλήσω και με την νηπιαγωγο να δω τι θα μου πει.

[love kids]

πρίν από 27 λεπτά , λουκουμαδάκι είπε:

Μόνο που το παιδί ζει την πραγματικότητα που μεταφέρει. Μπορεί το παιδί μου να μήν ήταν 4 ώρες καθισμένο σε μια καρέκλα ούτε να έκλαιγε 4 ώρες σερί. Όμως νιώθει ότι αυτό έγινε. Και ας ήταν μισή ώρα. Και ας ήταν 4. Όταν έρχεται χωρίς να έχει φάει με μάτια πρησμένα και να κλαίει απαρηγόρητο για να μη πάει σχολείο δε με νοιάζει το γεγονός σαν γεγονός αλλά η ένταση που του άφησε. Και πρώτη πρώτη αντιδρώ όταν ακούω ότι είναι πάρκινγκ το σχολείο. Με την έννοια ότι πιστεύω ακράδαντα ότι είναι χώρος δημιουργικής απασχόλησης, παιχνιδιού, δημιουργία δεσμών, γνώσης χαράς κτλ. Όταν όμως ο κάθε γονιός βλέπει το χαρούμενο παιδί του φοβισμένο απογοητευμένο στρεσαρισμένο τι θα πει; Έλα μωρέ απλά έχουμε μια απλή διαφορά με τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε εμείς με τους δασκάλους όπως ειπώθηκε σε άλλο ποστ; Και αν μιλήσεις τσουπ το κουτσομπολιό και η ταμπέλα της υστερικής μαμάς; Το παιδί μου αφήνω στα χέρια τους το 2020 όχι το 1980 με τις καρέκλες σκεφτούλες τη στέρηση παιχνιδιού τη στέρηση στην αυλή. 

Για πες μας σε ποιες περιπτώσεις στερείται το παιδί το διαλλειμα; Το έχω μεγάλη απορία. 

 

Στο νηπιαγωγείο δεν μπορώ να σκεφτώ λόγο για στέρηση διαλείμματος. Σε μεγαλύτερες όμως ηλικίες σε περιπτώσεις π.χ. ενδοσχολικής βίας ή εκφοβισμού (παιδί να χτυπάει σοβαρά άλλο μαθητή ή να βρίζει αισχρά) δεν είναι λογικό να στερηθεί το παιδί το διάλειμμα και να το περάσει στο γραφείο του διευθυντή για να του μιλήσει ή να περιμένουν τον κηδεμόνα; Εννοείται πως θα πρέπει γενικά να εξαντλούνται όλες οι άλλες μέθοδοι προσέγγισης των μαθητών.

[samsympan]

15 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Σημερα πληροφορηθηκα απο τον γιο μου οτι η δασκαλα τους στα προνηπια δεν αφηνει ενα παιδακι (απ'οτι εχω καταλαβει απο αναφορες ειναι ο "ζωηρος" της ταξης) να βγει στο διαλειμμα. Συγκεκριμενα μου ειπε "Οσο περισσοτερο κανει ζαβολιες τοσο δεν τον αφηνει να βγει στην αυλη διαλειμμα". Δεν εχουμε συζητησει με την νηπιαγωγο πως αντιμετωπιζει την  τιποτα για την λειτουργια της ταξης, περισσοτερο για την επικαιροτητα σε στιγμες αναχωωρησης/αποχωρησης) γιατι ακομη δεν εχει γινει ιδιωτικη συναντηση. Σκεφτομαι ειτε να να την ρωτησω περισσοτερο σαν απορια για να ξερω(με αισθημα αρνητικου ξαφνιασμου ομως), ειτε να το θιξω οταν γινει η ιδιωτικη μας συναντηση. Περισσοτερο κλινω προς το πρωτο, για να ειναι πιο "χαλαρο" το κλιμα που θα την ρωτησω. Εσεις τι λετε; Θα μενατε αμετοχοι ή θα  αντιδρουσατε, και πως;

Καλημέρα!

Η κόρη μου (προνήπιο) μου έχει αναφέρει ότι έχουν υπάρξει φορές που η δασκάλα στέρησε το διάλειμμα σε συμμαθητές της. Οι οποίοι έκατσαν στην τάξη κι έπαιξαν-ζωγράφισαν μόνοι τους.

- Όχι συστηματικά σε έναν και μόνο. Όχι στοχοποιητικά. Τον "ζωηρό". Αλλά ναι σε ζωρά παιδιά-εννοώντας σε παιδιά που δεν συμμορφώνονται πάντα εύκολα με τους κανόνες.

- Στην μία περίπτωση λόγω φασαρίας που δημιουργούσε ένταση και αναστάτωση στα άλλα παιδιά. Μου είπε ότι έδωσε προειδοποιήσεις πρώτα. Όχι με άσχημο ύφος. Ότι εξήγησε, ότι μίλησε, ότι βεβαιώθηκε πως το παιδί είχε καταλάβει και μετά επέλαβε την "ποινή". Όχι με ένταση, με ύφος, τιμωρητικά, αλλά με ηρεμία.

- Στην άλλη διότι 2 μαθητές βγήκαν μόνοι στον προαύλιο χώρο. Εκεί φαντάζομαι δεν θα υπήρξε προειδοποίηση.

- Τα παιδιά που τιμωρήθηκαν το δέχθηκαν αδιαμαρτήρητα από ότι καταλαβαίνω, όπως λέμε "έκανα λάθος, το έκανα εν γνώση μου, τώρα ας κάτσω μέσα" χωρίς προεκτάσεις και χωρίς να χαλάσει η σχέση τους με τους συμμαθητές και την δασκάλα.

 

Λοιπόν, δεν μπορώ να κρίνω. Κρίνω μόνο βάσει όσων μου είπε το παιδί μου. Κι εγώ θα το κουβεντιάσω μαζί της. Γενικά μιλώντας πάντως, δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα ζήτημα ούτε από παιδιά (φαίνονται όλα χαρούμενα που προσέρχονται και στο τηλεμάθημα η σχέση με την δασκάλα άριστη) ούτε από γονείς. Φαίνεται να την εκτιμούν και να σέβονται τον τρόπο της σε γενικές γραμμές. Φαίνεται να υπάρχει μια υγιής σχέση. Έτσι φαίνεται. Δεν μπορώ να ξέρω όμως λεπτομέρειες.

[λουκουμαδάκι]

6 ώρες πρίν, love kids είπε:

Στο νηπιαγωγείο δεν μπορώ να σκεφτώ λόγο για στέρηση διαλείμματος. Σε μεγαλύτερες όμως ηλικίες σε περιπτώσεις π.χ. ενδοσχολικής βίας ή εκφοβισμού (παιδί να χτυπάει σοβαρά άλλο μαθητή ή να βρίζει αισχρά) δεν είναι λογικό να στερηθεί το παιδί το διάλειμμα και να το περάσει στο γραφείο του διευθυντή για να του μιλήσει ή να περιμένουν τον κηδεμόνα; Εννοείται πως θα πρέπει γενικά να εξαντλούνται όλες οι άλλες μέθοδοι προσέγγισης των μαθητών.

Την πρώτη πρόταση συζητάμε. Το υπόλοιπο δεν αγγίζει τη στέρηση σαν τιμωρία, είναι άλλο σενάριο 

[ΑΡΓΚ]

7 ώρες πρίν, love kids είπε:

Στο νηπιαγωγείο δεν μπορώ να σκεφτώ λόγο για στέρηση διαλείμματος. Σε μεγαλύτερες όμως ηλικίες σε περιπτώσεις π.χ. ενδοσχολικής βίας ή εκφοβισμού (παιδί να χτυπάει σοβαρά άλλο μαθητή ή να βρίζει αισχρά) δεν είναι λογικό να στερηθεί το παιδί το διάλειμμα και να το περάσει στο γραφείο του διευθυντή για να του μιλήσει ή να περιμένουν τον κηδεμόνα; Εννοείται πως θα πρέπει γενικά να εξαντλούνται όλες οι άλλες μέθοδοι προσέγγισης των μαθητών.

 

Στο Δημοτικό σπάνια συμβαίνει. Γιατί στο μεν Νηπιαγωγείο το διάλειμμα δεν είναι ξεκούραση για τις εκπαιδευτικούς, οπότε δεν τους "κοστίζει" κάτι η στέρηση διαλείμματος, αλλά στο Δημοτικό που έχει βάρδιες, δύσκολα θέλει ο δάσκαλος να περάσει ένα τέταρτο με ένα παιδί που γκρινιάζει, αντί να ξεκουραστεί. Μόνο από μία συγκεκριμένη διευθύντρια που είχαμε το έχω δει σαν τακτική, να δίνει το δικό της χρονο και να τον περνά με τα παιδιά με προβληματική συμπεριφορα, και αυτή η γυναίκα μάλιστα, ήταν παιδαγωγός, ακόμη και όταν τιμωρούσε. Το συνηθισμένο σενάριο στοΔημοτικό είναι το ανάποδο, άτυπη αποβολή από το μάθημα με το παιδί που ενοχλούσε να περιφέρεται στην αυλή, και ας είναι και επικίνδυνο και παράτυπο. 

Just now, samsympan είπε:

 

- Όχι συστηματικά σε έναν και μόνο. Όχι στοχοποιητικά. Τον "ζωηρό". Αλλά ναι σε ζωρά παιδιά-εννοώντας σε παιδιά που δεν συμμορφώνονται πάντα εύκολα με τους κανόνες.

- Στην μία περίπτωση λόγω φασαρίας που δημιουργούσε ένταση και αναστάτωση στα άλλα παιδιά. Μου είπε ότι έδωσε προειδοποιήσεις πρώτα. Όχι με άσχημο ύφος. Ότι εξήγησε, ότι μίλησε, ότι βεβαιώθηκε πως το παιδί είχε καταλάβει και μετά επέλαβε την "ποινή". Όχι με ένταση, με ύφος, τιμωρητικά, αλλά με ηρεμία.

- Στην άλλη διότι 2 μαθητές βγήκαν μόνοι στον προαύλιο χώρο. Εκεί φαντάζομαι δεν θα υπήρξε προειδοποίηση.

- Τα παιδιά που τιμωρήθηκαν το δέχθηκαν αδιαμαρτήρητα από ότι καταλαβαίνω, όπως λέμε "έκανα λάθος, το έκανα εν γνώση μου, τώρα ας κάτσω μέσα" χωρίς προεκτάσεις και χωρίς να χαλάσει η σχέση τους με τους συμμαθητές και την δασκάλα.

 

Η γυμνάστρια που έχει το τοπικό Δημοτικό είναι πολύ αυστηρή, και φωνάζει και στερεί από παιδιά το δικαίωμα να συμμετέχουν σε ομαδικά παιχνίδια και ενίοτε τιμωρεί και τάξεις ολόκληρες, βάζοντας να γράψουν κάτι ως τιμωρία αντί να παίξουν κλπ. Παραμένει από τις πολύ αγαπημένες δασκάλες των παιδιών. Όταν το είχα αναλύσει με τα παιδιά, ήταν ακριβώς αυτό που λες: δεν έχει αγαπημένους και παιδιά που δεν χωνεύει, εξηγεί το σκεπτικό της και όταν τιμωρηθείς ξέρεις τι έκανες και δε νιώθεις ότι σε έχουν αδικήσει.

Το πιο φρικτό για εμένα είναι το πολύ συνηθισμένο σε δασκάλες και νηπιαγωγούς "Γιάννη μου γιατί συμπεριφέρεσαι έτσι, και δεν είσαι σαν τον Νίκο που είναι τόσο καλό παιδί" και μετά τιμωρείς το Γιάννη, χαϊδεύεις στο κεφάλι το Νίκο, και αναρωτιέσαι γιατί τα παιδιά όλη την υπόλοιπη χρονιά τσακώνονται. Και το λέω και από την πλευρά του "καλού" παιδιού, που το έχω δει στην κόρη μου, να καταλήγει να νιώθει χάλια και η παρέα του "αδικημένου" να τα έχει μαζί της, γιατί η δασκάλα έδειχνε εύνοια.

[kotsifikos]

13 hours ago, Sentir...natureza said:

 

 

Να απαντησω στο νουμερο 1: απ'οτι μου ειπε ο γιος μου καθεται σε μια καρεκλα, την κοπαναει κρυφα και βγαινει στην αυλη και αν τον ξαναδει η κυρια τον ξαναβαζει μεσα.

 

Πράγμα που σημαίνει πως ένα τετράχρονο παιδί μένει μόνο του μέσα στην τάξη την ώρα του διαλείμματος, χωρίς καμία επίβλεψη...μάλιστα...

 

[samsympan]

14 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Και τωρα που τον ρωτησα αν τον βαζει καπως αλλιως τιμωρια, μου ειπε οτι δεν τον αφηνει να παιξει, οχι οτι τον βαζει σε καρεκλα-τον ρωτησα και το αρνηθηκε-αλλα οτι τον εχει διπλα της και του κραταει το χερι σφιχτα και αυτος κλαιει (σας μεταφερω τα ακριβη λογια του).

Πόσο στενάχωρη εικόνα! Πολύ λάθος προσέγγιση. Η αγκαλιά της δασκάλας να είναι φυλακή κι όχι καταφύγιο.

[μαγιοπουλας]

Η έλλειψη παιδείας φαίνεται παντου σε αυτη τη χώρα.Ξεκιναμε από πριν τη γεννηση(βλεπε το θεμα για τις δοτριες που συζηταμε) και συνεχίζεται στο σχολειο,στους αναπηρους,παντου.

[Sentir...natureza]

Just now, kotsifikos είπε:

Πράγμα που σημαίνει πως ένα τετράχρονο παιδί μένει μόνο του μέσα στην τάξη την ώρα του διαλείμματος, χωρίς καμία επίβλεψη...μάλιστα...

 

Οι τάξεις εχουν πόρτες που βγαίνουν απευθειας στην αυλή.Φανταζομαι ότι του ρίχνει μια ματιά ανά διαστήματα οσο περιφέρεται στην αυλή γιατί δεν μπορώ να φανταστώ να κάθεται δίπλα στην πόρτα σαν φυλακας.Για να κάνετε λίγο εικόνα,μιλάμε για ενα νηπιαγωγειο σε χωριό στα όρια της κωμόπολης, 2 τάξεων,16 παιδιών σε κάθε τάξη και μια αυλή 50-60 τετραγωνικών.Αυτο που με στεναχωρεί περισσότερο είναι η εικόνα της όλης σκηνής.Το παιδί μόνο του στην καρέκλα και να βλέπει τα παιδιά πως παίζουν στην αυλή,με τις τσουλήθρες κλπ.Και μετά θεωρεί η κυρία ότι αυτό το πληγωμένο παιδί δεν θα σκεφτεί να ξανακάνει σκανταλιές.

Just now, samsympan είπε:

Πόσο στενάχωρη εικόνα! Πολύ λάθος προσέγγιση αν συμβαίνει. Η αγκαλιά της δασκάλας να είναι φυλακή κι όχι καταφύγιο.

Δυστυχώς την έχω ακούσει συχνά να υψώνει και φωνή και να ακούγεται εκνευρισμένη.Ακόμη και ο γιος μου μου έχει πει αρκετές φορές ότι φωνάζει,ότι είναι κακια, να την πάμε σε ένα βουνό να την αφήσουμε εκεί και τέτοια ωραία.Καποιες φορές μπορεί να το συζητήσουμε μήπως κατάλαβε κάτι λάθος (γιατί τώρα με την μασκα γινονται πιο εύκολα παρεξηγήσεις) αλλά όταν κάτι με δυσαρεστεί εννοείται ότι του το δείχνω.Εχθες του είπα ξεκάθαρα ότι δεν μου αρεσε αυτό και για ποιον λόγο.

Τα προηγούμενα χρονια έχω ακούσει περνωντας απ'εξω νηπιαγωγο να φωνάζει(σχεδόν να ουρλιάζει) τουλάχιστον 4-5 φορες.Ημουν έτοιμη να μπω μέσα αλλά είχα και τον μεγαλο μαζί μου ή τον μικρό πολύ μωρό και δεν έδωσα έκταση,έπιασα μόνο συζητηση σε καναδυο γονείς που πήγαιναν τα παιδιά τους εκεί και πλέον έχω υποψία ότι αυτη που άκουγα ήταν η προισταμενη. 

Γνωρίζω ότι κάποιες φορές τα παιδιά μπορεί να τα μεταφέρουν διαφορετικά τα γεγονότα αλλά νομίζω πως έχω μια σχετική εικόνα για την νηπιαγωγο όσο την έχω ζήσει, από αυτά που έχουμε συζητήσει, από αυτά που μου λέει το παιδί κλπ. Πιστευω πως δεν έχει καμία σχέση με την συμπεριφορά της νηπιαγωγου της κόρης σου.Ναι μεν δεν μου φαίνεται τελείως αναχρονιστική αλλά κάπου λίγο μπερδεμένη,ειδικά σε θεματα πειθαρχίας.Μου βγάζει ότι όταν δεν την ακούνε τα παιδιά το παίρνει πολύ προσωπικά και εκνευρίζεται στ'αληθεια,σαν να κλονίζεται η θέση της ένα πράγμα.