Δικαιώματα εγκύου στον τοκετό

[stellina]

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση Μελίνα. (Παρεμπιπτόντως και μένα μου είχαν πατήσει την κοιλιά μετά που γέννησα και θήλασα στο δωμάτιο πια-παίζει και την επόμενη μέρα να ήταν. Πόνεσε, αλλά όχι τρομερά και για πολύ λίγο)

Ξέρεις τι με απογοητεύει; Κατ'αρχήν ότι και στις προηγούμενες γέννες το είχα συζητήσει με το γιατρό μου, κυρίως το θέμα του άμεσου θηλασμού, αλλά δεν...Είναι όμως ένας καλός γιατρός κατά τα άλλα, που απλώς σε θέματα που δεν άπτονται άμεσα της διακαιοδοσίας του ακολουθεί τις συστάσεις του ιδιωτικού μαιευτηρίου στο οποίο εργάζεται.

Το άλλο είναι ότι πρέπει στην Ελλάδα και δη στην επαρχία να διεκδικούμε τα αυτονόητα. Αυτή τη φορά θα ζητήσω την πολιτική του μαιευτηρίου σε γραπτή μορφή σε σχέση με το θηλασμό και την άμεση επαφή του βρέφους με τη μητέρα και αν δεν συμφωνεί με τους κανονισμούς το ΠΟΥ, θα τους πω ότι είναι υποχρεωμένοι εφόσον τηρούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις να τους ακολουθήσουν. Επιπλέον θα τους πω ότι δεν θα δώσουν τίποτα στο παιδί λόγω αλλεργικού ιστορικού των δύο προηγούμενων παιδιών. Στην περίπτωση αυτή είναι όση αλήθεια με συμφέρει. Δηλαδή, ο μεγάλος έχει ατοπικό δέρμα, οπότε τυπικά χαρακτηρίζεται αλλεργικός, η μικρή είχε κανονική αλλεργία στο αγελαδινό γάλα και σε άλλες τροφές, οπότε δεν θα τους αφήσω ούτε ζαχαρόνερο...

Απλώς θα ευχόμουν να μην χρειάζεται να μπαίνουμε σε όλη αυτή τη διαδικασία για να καταρρίψουμε το παράλογο...

[Melina22]

  stellina είπε:

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση Μελίνα. (Παρεμπιπτόντως και μένα μου είχαν πατήσει την κοιλιά μετά που γέννησα και θήλασα στο δωμάτιο πια-παίζει και την επόμενη μέρα να ήταν. Πόνεσε, αλλά όχι τρομερά και για πολύ λίγο)

Ξέρεις τι με απογοητεύει; Κατ'αρχήν ότι και στις προηγούμενες γέννες το είχα συζητήσει με το γιατρό μου, κυρίως το θέμα του άμεσου θηλασμού, αλλά δεν...Είναι όμως ένας καλός γιατρός κατά τα άλλα, που απλώς σε θέματα που δεν άπτονται άμεσα της διακαιοδοσίας του ακολουθεί τις συστάσεις του ιδιωτικού μαιευτηρίου στο οποίο εργάζεται.

Το άλλο είναι ότι πρέπει στην Ελλάδα και δη στην επαρχία να διεκδικούμε τα αυτονόητα. Αυτή τη φορά θα ζητήσω την πολιτική του μαιευτηρίου σε γραπτή μορφή σε σχέση με το θηλασμό και την άμεση επαφή του βρέφους με τη μητέρα και αν δεν συμφωνεί με τους κανονισμούς το ΠΟΥ, θα τους πω ότι είναι υποχρεωμένοι εφόσον τηρούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις να τους ακολουθήσουν. Επιπλέον θα τους πω ότι δεν θα δώσουν τίποτα στο παιδί λόγω αλλεργικού ιστορικού των δύο προηγούμενων παιδιών. Στην περίπτωση αυτή είναι όση αλήθεια με συμφέρει. Δηλαδή, ο μεγάλος έχει ατοπικό δέρμα, οπότε τυπικά χαρακτηρίζεται αλλεργικός, η μικρή είχε κανονική αλλεργία στο αγελαδινό γάλα και σε άλλες τροφές, οπότε δεν θα τους αφήσω ούτε ζαχαρόνερο...

Απλώς θα ευχόμουν να μην χρειάζεται να μπαίνουμε σε όλη αυτή τη διαδικασία για να καταρρίψουμε το παράλογο...

 

Έχεις απόλυτο δίκιο κ νομίζω ότι πολύ καλά θα κάνεις να πράξεις όπως λες σε σχέση με το μαιευτήριο πλέον, εφόσον δεν σε στήριξε όπως θα ήθελες ο γιατρός. Ζήτησες τη στιγμή εκείνη να στο δώσουν να θηλάσεις κ στο αρνήθηκαν; Με ποια αιτιολογία έκαναν 4 ώρες; Μα καλά αφού είχες δηλώσει πως θες αποκλειστικό θηλασμό πως αιτιολόγησαν το ότι έδωσαν ζαχαρόνερο; Το έχω διαβάσει κ ακούσει πόσες φορές αυτό το πράγμα να συμβαίνει κ δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να υπάρχει τέτοια έλλειψη σεβασμού στα δικαιώματα μαμάς κ βρέφους. Και αν πράγματι είχε αλλεργική αντίδραση το μωρό σου ποια θα ήταν η θέση τους;

 

Τι να πω; Είναι κρίμα όπως λες να κάνεις όλη αυτή την υπερπροσπαθεια για πράγματα αυτονόητα...

 

Εύχομαι ειλικρινά την τρίτη φορά να υπάρξει διαφορά.

[mary_82]

  stellina είπε:

Τελοσπάντων για να μην σας πολυκουράζω, αναρωτιέμαι με ποιόν τρόπο πρέπει να διεκδικήσω το δικαίωμα μου να γεννήσω στη στάση που θέλω, να θηλάσω το παιδί μου αμέσως μετά τον τοκετό και να μην απομακρυνθεί αμέσως από μένα

 

εφοσον ειναι και ιδιωτικη κλινικη δεν μπορω να καταλαβω με ποιο σκεπτικο σου λενε τι θα κανεις... πραγματικα, δεν το καταλαβαινω, ισως επειδη δεν το εχω ζησει... οπως διαβασα που γραψατε για τις αλλες στασεις τοκετου, δεν βολευαν παντα... κι επειδη δεν εχω εμπερια και δεν μπορω να ξερω πως ειναι να γεννας υποθετω η καθε γυναικα βολευεται διαφορετικα... το δικαιωμα της επιλογης στασης τοκετου το εχεις ηδη, οποτε την επομενη φορα, οχι απλα να το ξεκαθαρισεις, κατευθειαν δοκιμασε καποιες στασεις και δες ποια σε βολευει. εκεινη την ωρα. βεβαια, το θεμα ειναι να ξερει και ο γιατρος/μαια να ξεγεννα σε αλλη σταση εκτος απο την υπτια. οποτε θα προτεινα να πας πριν τον τοκετο στην κλινικη και να ξεκαθαρισεις οτι θελεις να δοκιμασεις αλλες στασεις τοκετου και να εχουν το νου τους, μη στ'αλλαξουν τελευταια στιγμη. να βρουν, να μαθουν πως να ξεγεννουν σε αλλη σταση,εξελλισσεται το επαγγελμα δε μενει στασιμο, δε θα μεινουμε στα παλια... (βεβαια, οι μαμες παλια πολυ αμφιβαλλω αν ξεγενναγαν μονο σε μια θεση και μαλιστα με τα ποδια ψηλα, μαλλον στα παλια πρεπει να γυρισουμε μ'αυτη την εννοια αλλα τελοσπαντων)

 

  Παράθεση

Αυτή τη φορά θα ζητήσω την πολιτική του μαιευτηρίου σε γραπτή μορφή σε σχέση με το θηλασμό και την άμεση επαφή του βρέφους με τη μητέρα και αν δεν συμφωνεί με τους κανονισμούς το ΠΟΥ, θα τους πω ότι είναι υποχρεωμένοι εφόσον τηρούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις να τους ακολουθήσουν. Επιπλέον θα τους πω ότι δεν θα δώσουν τίποτα στο παιδί λόγω αλλεργικού ιστορικού των δύο προηγούμενων παιδιών.

 

Καλα αυτο με την αλλεργια.... Εγραψες.... Δεν το εχω ακουσει να το λεει καμια, και ισχυει δεν ισχυει ειναι πολυ καλο σαν ιδεα... :Ρ (βασικα τωρα δε μιλαω απο μερια μαιευτικης, αλλα ειναι αυτο που λετε, ζηταμε τα αυτονοητα πια ελεος....) το ξερω οτι ολοι λενε ναι στο θηλασμο κτλ κτλ και μετα οταν ερχεται η ωρα δεν εφαρμοζεται. ισως αν πεις οτι εχετε ιστορικο αλλεργιας να φοβηθουν και να μην δωσουν.... αλλα μπορει και να το αγνοησουν....

εφοσον θα εισαι σε ιδιωτικη κλινικη μπορεις να απαιτησεις να ειναι ο πατερας παρων (εφοσον θελει ή έστω να μπει αμεσως μετα τη γεννηση του μωρου) στον τοκετο και να ειναι και ενημερωμενος απο πριν για να κρατησει εκεινος το νεογνο οταν γεννηθει, να μην το παρουν μακρυα σου. η εγκυμονουσα ειναι σε δυσκολη θεση εκεινη την ωρα, οποτε πιστευω ο πατερας μπορει να βοηθησει στη διεδικηση των δικαιωματων. (τωρα που το σκεφτομαι, ισως γι αυτο να μην τον θελουν μεσα στον τοκετο. τελοσπαντων.) η τουλαχιστον, να παει μαζι στο νεογνολογικο και μετα να το ξαναφερει να θηλασει, δεν ξερω καπως ετσι... ο μητρικος θηλασμος ειναι καλο να αρχιζει στην πρωτη ωρα μετα τη γεννηση.

 

βασικα ειναι κι αλλα που εχω διαβασει για τους λογους που πρεπει να μενει το μωρο με τη μαμα. πχ. στο παπαγεωργιου νομιζω ειναι πολιτικη του νοσοκομειου ή κτ τετοιο να κανουν μπανιο σε ολα τα νεογνα μετα τη γεννηση. εχω διαβασει σε αρθρα ομως οτι το μπανιο του νεογνου καλο ειναι να γινεται 2 ωρες μετα απο τη γεννα τουλαχιστον γτ επηρρεαζει τη θερμορρυθμιση του νεογνου και την απωλεια θερμοτητας. οποτε απο πολλες αποψεις ειναι καλυτερο να ειναι μαζι σου, και ακομα καλυτερα πανω στο στηθος, κοντα στην καρδια, γτ η επαφη σωμα με σωμα με τη μητερα ειναι ο καλυτερος τροπος το νεογνο να αποκτησει την ιδανικη θερμοκρασια σωματος. συν του οτι ακουει την καρδια της μητερας που ακουγε εδω και 9 μηνες και του ειναι γνωριμος ηχος και την αναγνωριζει. και τη μυρωδια της επισης.

 

ολα αυτα βεβαια με την προϋπόθεση ότι η εγκυμοσυνη ειναι φυσιολογικη και το νεογνο δεν εχει καποιο θεμα όπως πχ. ειναι προωρο, προβλημα με την αναπνοη κτλ. συνηθως τα νεογνα τα παιρνουν μετα τον τοκετο για να τους κανουν μπανιο, ζυγισμα, και περνουν λιγο αιμα απο την πτερνα για καποιες εξετασεις. δεν τα θυμαμαι 100% αυτα να πω την αληθεια. αλλα νομιζω αν δεν γινουν κατευθειαν και γινουν λιγο πιο μετα δε θα χαθει ο κοσμος... επισης, δε νομιζω ολα αυτα να περνουν και 4 ωρες πια, δεν ειναι και χειρουργικη επεμβαση!!

 

μπορεις να ζητησεις τη γραπτη πολιτικη και για τον τοκετο οχι μονο για το θηλασμο.... το θετικο παντως ειναι οτι το ψαχνεις και το διεκδικεις, οποτε ειμαι σιγουρη πως κατι θα γινει....

 

  Παράθεση

Είδες, καμμιά φορά η ζωή μας στέλνει στο κατάλληλο επάγγελμα.

Αφού έχεις τόση όρεξη, μην το αφήσεις..

 

λες;... το σκεφτομαι καμια φορα και με προβληματιζει... θα δειξει ο χρονος τι να πω....

[mary_82]

  stellina είπε:

Επιπλέον κατά τη διάρκεια του τοκετού είχα δηλώσει στο γιατρό μου ότι δεν θα δεχόμουν να περάσω όλη την ώρα ξαπλωμένη (ο τοκετός αυτή τη φορά κράτησε 8ώρες). Ο γιατρός μου συμφώνηε αρχικά, όμως μετά που έσπασαν τα νερά με κράτησαν σε ύπτια θέση στο κρεβάτι για να έχω συνεχώς επάνω μου τον καρδιοτοκογράφο. Να σημειωθεί ότι εγώ παρ' όλα αυτά σηκώθηκα 1-2 φορές να πάω τουαλέτα και με μεγάλη έκπληξη διαπίστωσα ότι οι ωδίνες που ένοιωθα ξαπλωμένη, απλώς δεν υπήρχαν όταν ήμουν όρθια. Ενώ δλδ ξαπλωμένη πονούσα τόσο, ώστε να ζητήσω επισκληρίδιο, όταν σηκώθηκα απλώς δεν πονούσα, καθόλου!

 

καλα λεμε οτι κατα το πρωτο σταδιο του τοκετου(=το σταδιο των ωδινων και της διαστολης του τραχηλου. το δευτερο ειναι της εξωθησης, η εξοδος του νεογνου δηλ.) ειναι καλο η γυναικα να ειναι σε οποια σταση ποναει λιγοτερο αλλα και γι'αυτο υπαρχουν προϋποθεσεις. αρχικα δεν ξερω αν εννοεις οτι τα νερα εσπασαν μονα τους ή αν στα "εσπασαν"(τεχνητη ρηξη θυλακιου), αλλα αν σπασουν τα νερα (με οποιο τροπο) και το μωρο δεν εχει εμπεδωθει καλα, δηλ. πρακτικα το κεφαλι του δεν εχει μπει στην εισοδο της πυελου(βλ. φωτογραφια) η γυναικα πρεπει να ειναι σε υπτια θεση γτ υπαρχει κίνδυνος η ομφαλιδα να "πεσει" κατω απο το κεφαλι του εμβρυου(ονομαζεται προπτωση ομφαλιδας), να πατιεται απο το κεφαλι του και να μην περνα το αιμα(και το οξυγονο κατα συνεπεια) απο τη μητερα στο έμβρυο. (!!!) [κατι το οποιο αν ειναι σε αλλη σταση που η βαρυτητα βοηθα την καθοδο υπαρχει μεγαλυτερη πιθανοτητα να γινει!!]

 

εμπεδωση κεφαλης:

 

προπτωση ομφαλιδας(η μεσαια εικονα):

 

 

 

υγ. με την ευκαιρια μιας που το βρηκα, η διαδικασια του τοκετου:

[pax]

  mary_82 είπε:

εκεινη την ωρα. βεβαια, το θεμα ειναι να ξερει και ο γιατρος/μαια να ξεγεννα σε αλλη σταση εκτος απο την υπτια. οποτε θα προτεινα να πας πριν τον τοκετο στην κλινικη και να ξεκαθαρισεις οτι θελεις να δοκιμασεις αλλες στασεις τοκετου και να εχουν το νου τους, μη στ'αλλαξουν τελευταια στιγμη. να βρουν, να μαθουν πως να ξεγεννουν σε αλλη σταση,εξελλισσεται το επαγγελμα δε μενει στασιμο, δε θα μεινουμε στα παλια...

 

Αχ, τι μου θύμισες ... είχα ακούσει για μια μαία που στα γεράματά της είδε για πρώτη φορά γυναίκα να γεννά στα τέσσερα, και έλεγε μετά εντυπωσιασμένη: φανταστείτε, το μωρό έβγαινε με το πρόσωπο προς τα πάνω!!!

[moon child]

είχα την τύχη να έχω δύο πολύ καλές γέννες, μία δύσκολη, την πρώτη, αλλά φυσιολογική, και μία σχεδόν τέλεια, την δεύτερη...

 

στην δεύτερη, που ήξερα τί γίνεται, όταν άρχισα να ποναώ, δεν έτρεξα στο νοσοκομείο...

 

περίμενα 12 ώρες... με ωδίνες. όταν πήγα στο νοσοκομείο είχα διαστολή 8 και πόνους κάθε λεπτό.

 

οι 12 αυτές ώρες στο σπίτι ήταν ότι καλύτερο. τις πρώτες 6 έκανα δουλειές. ετοιμαζόμουν, είχα και ένα 3χρονο να ετοιμάσω. μετά που πονούσα παραπάνω, εκανα ότι με βόλευε. πολλές φορές έβρισκα στάσεις που πονούσα πολύ λίγο.

 

όταν είδα οτι το πράγμα σοβάρεψε, και έπεσα στο τέταρτο, ετοιμάστηκα και έφυγα.

 

μετάνιωσα που έκανα επισκληρίδιο, γιατί πέτυχα άχρηστο αναισθησιολόγο. 13 ώρες μετά την αρχή των πόνων ήμουν τόσο ψύχραιμη, και τους αντιμετώπιζα τόσο καλά που πραγματικά το τρίξιμο στην σπονδυλική και η προσπάθειά του επί ένα τέταρτο να βάλει την βελόνα, ήταν πολύ χειρότερη.

 

είχα φτάσει να μήν το θέλω, να λέω άσε με, μια χαρά είμαι, θα το γεννήσω έτσι...

 

μετά απλά έσπρωξα τρεις φορές.. και αυτό ήταν.

 

σε σύγκριση με την πρώτη μου, που ξύπνησα με σπασμένα νερά, και με είχαν ξαπλωμένη, ήταν πολύ καλύτερα. ήταν σαν να έγιναν όλα χαλαρά και όπως έπρεπε..

 

και στην πρώτη, όσο ήμουν ξαπλωμένη, με τους ορούς και τις ωκυτοκίνες, δεν γινόταν τπτ... μόλις μου είπε ο γιατρός σήκω λίγο και κάνε μια βόλτα, αμέσως προχώρησε ο τοκετός... αν και με άφηναν να κάθομαι οκλαδόν, και με γύριζαν σε κάτι περίεργες στάσεις για να αλλάξει θέση το μωρό...

 

στην πρώτη μου γέννα στο διαβαλκανικό με είχαν με γυμνό στήθος και μολις γέννησα μου βάλαν το μωρό στο στήθος. ήταν ότι καλύτερο, αν και το πήραν μετά από 10 λεπτά.

 

στο δεύτερο μωρό στο γεννεσις, το πήραν αμέσως και με στεναχώρησαν...

 

και στις δύο περιπτώσεις, μου τα φέρναν ταϊσμένα, τελείως. εγώ έπρεπε να θηλάσω με ένα ενεργό στήθος, δύο μωρά μεγάλα, το δεύτερο πάνω από 4 κιλά, και η κακή αρχή και διαφορα λάθη στην συνέχεια, κατέστρεψαν τον θηλασμμό..

 

αν έκανα ποτέ τρίτο, θα διάλεγα τουλάχιστον rooming in, θα ήμουν πιο χαλαρή με τον ευατο μου και δεν θα λυσσούσα τόσο να πετύχω τον αποκλειστικό θηλασμό αμέσως... σιγά σιγά και σταθερά...

 

και θα το ξαναπώ εδώ, για να το διαβάζουν και οι επίδοξες θηλάζουσες αλλά και οι μαίες, όταν κάποια προσπαθεί να θηλάσει με ένα μόνο στήθος, ας μην ωθεί τα πράγματα στα άκρα... αν πάθει κάτι αυτό το ένα, πάει, χάθηκε το παιχνίδι... μετά είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή...

[jackrussel]

  moon child είπε:

είχα την τύχη να έχω δύο πολύ καλές γέννες, μία δύσκολη, την πρώτη, αλλά φυσιολογική, και μία σχεδόν τέλεια, την δεύτερη...

 

στην δεύτερη, που ήξερα τί γίνεται, όταν άρχισα να ποναώ, δεν έτρεξα στο νοσοκομείο...

 

περίμενα 12 ώρες... με ωδίνες. όταν πήγα στο νοσοκομείο είχα διαστολή 8 και πόνους κάθε λεπτό.

 

οι 12 αυτές ώρες στο σπίτι ήταν ότι καλύτερο. τις πρώτες 6 έκανα δουλειές. ετοιμαζόμουν, είχα και ένα 3χρονο να ετοιμάσω. μετά που πονούσα παραπάνω, εκανα ότι με βόλευε. πολλές φορές έβρισκα στάσεις που πονούσα πολύ λίγο.

 

όταν είδα οτι το πράγμα σοβάρεψε, και έπεσα στο τέταρτο, ετοιμάστηκα και έφυγα.

 

μετάνιωσα που έκανα επισκληρίδιο, γιατί πέτυχα άχρηστο αναισθησιολόγο. 13 ώρες μετά την αρχή των πόνων ήμουν τόσο ψύχραιμη, και τους αντιμετώπιζα τόσο καλά που πραγματικά το τρίξιμο στην σπονδυλική και η προσπάθειά του επί ένα τέταρτο να βάλει την βελόνα, ήταν πολύ χειρότερη.

 

είχα φτάσει να μήν το θέλω, να λέω άσε με, μια χαρά είμαι, θα το γεννήσω έτσι...

 

μετά απλά έσπρωξα τρεις φορές.. και αυτό ήταν.

 

σε σύγκριση με την πρώτη μου, που ξύπνησα με σπασμένα νερά, και με είχαν ξαπλωμένη, ήταν πολύ καλύτερα. ήταν σαν να έγιναν όλα χαλαρά και όπως έπρεπε..

 

και στην πρώτη, όσο ήμουν ξαπλωμένη, με τους ορούς και τις ωκυτοκίνες, δεν γινόταν τπτ... μόλις μου είπε ο γιατρός σήκω λίγο και κάνε μια βόλτα, αμέσως προχώρησε ο τοκετός... αν και με άφηναν να κάθομαι οκλαδόν, και με γύριζαν σε κάτι περίεργες στάσεις για να αλλάξει θέση το μωρό...

 

στην πρώτη μου γέννα στο διαβαλκανικό με είχαν με γυμνό στήθος και μολις γέννησα μου βάλαν το μωρό στο στήθος. ήταν ότι καλύτερο, αν και το πήραν μετά από 10 λεπτά.

 

στο δεύτερο μωρό στο γεννεσις, το πήραν αμέσως και με στεναχώρησαν...

 

και στις δύο περιπτώσεις, μου τα φέρναν ταϊσμένα, τελείως. εγώ έπρεπε να θηλάσω με ένα ενεργό στήθος, δύο μωρά μεγάλα, το δεύτερο πάνω από 4 κιλά, και η κακή αρχή και διαφορα λάθη στην συνέχεια, κατέστρεψαν τον θηλασμμό..

 

αν έκανα ποτέ τρίτο, θα διάλεγα τουλάχιστον rooming in, θα ήμουν πιο χαλαρή με τον ευατο μου και δεν θα λυσσούσα τόσο να πετύχω τον αποκλειστικό θηλασμό αμέσως... σιγά σιγά και σταθερά...

 

και θα το ξαναπώ εδώ, για να το διαβάζουν και οι επίδοξες θηλάζουσες αλλά και οι μαίες, όταν κάποια προσπαθεί να θηλάσει με ένα μόνο στήθος, ας μην ωθεί τα πράγματα στα άκρα... αν πάθει κάτι αυτό το ένα, πάει, χάθηκε το παιχνίδι... μετά είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή...

 

καταρχην μπραβο

αλλα γιατι στα εφερναν ταισμενα?

το κανουν θελουμε δεν θελουμε, ρε παιδια πως ελεγχεται κατι τετοιο?

[moon child]

αν κρίνω από το μετά, στο σπίτι δλδ, γιατί με το δικό μου θηλασμό δεν χόρταιναν καθόλου, και κλαίγαν μανιασμένα....

 

μου το χαν πει κιόλας... τι να του κάνει το δικό σου τόσο μεγάλο μωρό, αυτό θέλει τουλάχιστον ένα 90άρι να στανιάρει... και πράγματι, μόνο τότε ηρεμούσαν...

 

αλλά αυτό ξεκινούσε ένα φαύλο κύκλο ξένου...

 

με αποτέλεσμα την αποτυχία.

 

είναι και αυτό το δεύτερο θέμα που έχει να κάνει με τον τοκετό που δεν γίνεται καν ενημέρωση για τα δικαιώματα μας...

 

εγώ στον τοκετό μπορεί να ήμουν τυχερή,

και στις δύο γέννες είχα την τύχη να έχω γιατρό που μου έλεγε αλήθειες που δεν ακούω συχνά εκτός φόρουμ, όπως οτι μια εγκυμοσύνη δεν τελειώνει στις 40 αλλά στις 42 εβδομάδες, οτι αν θέλει μία γυναίκα να γεννήσει φυσιολογικά, πρέπει να περιμένει...

 

 

και επειδή τα έχω ζήσει έτσι, στεναχωριέμαι πολύ οταν ακούω για την πλειοψηφία των γυναικών να χειραγωγείται με τον χειρότερο τρόπο και να καταλήγει να γεννάει με καισαρική...

 

κανένα δικαίωμα τους δεν γίνεται σεβαστό... κρίμα...

 

και για το παπαγεωργίου δυστυχώς έχω ακούσει τα χειρότερα... πριν εναμιση μήνα, μαία έχωσε την πρόκληση σε φίλη μου, όταν η φίλη μου έλεγε θέλω να το σκεφτώ και να περιμένω τον άντρα μου...

γιατί απλά ήταν 40 εβδομάδων... αποτέλεσμα φυσικά καισαρική.

 

πιστεύω δλδ οτι δεν αρκεί η μανούλες να είναι ενήμερες...

 

πρέπει το σύστημα να είναι ενήμερο... και ηθικό. να συμβουλεύει και να καθοδηγεί σωστά.

 

δεν μπορώ να φανταστώ μία μαμά πρωτάρα να εχει απέναντι στα δικά της λεγόμενα ένα γιατρό που να της λέει διακυνδινεύεις την ζωή του μωρού σου και αυτή να του λέει όχι, κάνεις λάθος, θα κάνεις όπως σου λέω...

[moon child]

και να προσθέσω εδώ για την Μαίρη την θεματοθέτρια, μπράβο γιατί τέτοια χελιδόνια θα φέρουν την άνοιξη και την αλλαγή της νοοτροπίας μας, αν και προς το παρών λιγοστά...

[pax]

  jackrussel είπε:

αλλα γιατι στα εφερναν ταισμενα?

το κανουν θελουμε δεν θελουμε, ρε παιδια πως ελεγχεται κατι τετοιο?

 

Επειδή μου είχε κάνει εντύπωση που διαβάζω πάρα πολύ συχνά σ΄αυτό το φόρουμ για ζυγίσεις σύμφωνα με τις οποίες το μωρό κατά την έξοδο από το μαιευτήριο ζυγίζει παραπάνω απ΄όσο στη γέννα, ρώτησα μια γνωστή μου παιδίατρο και μου είπε ότι κι αυτής της φαίνεται πολύ παράξενο, και υποθέτει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις είτε δεν γράφουν το σωστό βάρος γέννας, είτε δίνουν συμπλήρωμα και δεν το λένε.

[mary_82]

  pax είπε:

είτε δίνουν συμπλήρωμα και δεν το λένε.

οταν δωσουν ξενο γαλα το καταλαβαινεις. ακομα και οι μαμαδες το καταλαβαιναν ποτε ηταν ταισμενα και ποτε οχι... τα μωρα ειναι νυσταγμενα, τα βαζεις στο στηθος και δεν θελουν να θηλασουν, κι οσο προσπαθεις τοσο αυτα "εκνευριζονται" και κλαινε... φαινεται το μωρο που ειναι ταισμενο κι αυτο που πειναει... επισης, φαινεται απο τις κενωσεις, μπαμ κανει... τα κοπρανα ενος νεογνου που παιρνει και ξενο γαλα ειναι πιο σχηματισμενα και εχουν χαρακτηριστική δυσάρεστη οσμή(:Ρ).

 

  moon child είπε:

και κλαίγαν μανιασμένα....

υπαρχουν πολλοι λογοι που μπορει κλαιει ενα νεογνο... δε σημαινει ντε και σοι οτι πειναει... μπορει να κρυωνει, μπορει να χει κωλικους... μπορει να θελει αγκαλιτσες...:Ρ ηταν ενα μια φορα, ειχε πλαντάξει στο κλαμα, μολις το παιρνες αγκαλια σταματαγε.... το ξαναφηνες, πηγαινες πιο περα, να σου κλαμα παλι...

 

  moon child είπε:

όπως οτι μια εγκυμοσύνη δεν τελειώνει στις 40 αλλά στις 42 εβδομάδες, οτι αν θέλει μία γυναίκα να γεννήσει φυσιολογικά, πρέπει να περιμένει...

ηθελα να το γραψω και χθες (δε θυμαμαι γτ) και το ξεχασα... παραταση κύησης θεωτείται παγκοσμίως μετα το πέρας των 42 εβδομάδων. αλλα στο ιπποκρατειο πχ. μας ειχαν πει οτι το νοσοκομειο θεωρει ως παραταση τις 40 εβδ. νομιζω (για παπαγεωργιου δε θυμαμαι)... μαλλον το καθε νοσοκομειο/κλινικη εχει δικο του πρωτοκολλο, δεν ξερω τι να πω...

 

  moon child είπε:

πριν εναμιση μήνα, μαία έχωσε την πρόκληση σε φίλη μου, όταν η φίλη μου έλεγε θέλω να το σκεφτώ και να περιμένω τον άντρα μου... γιατί απλά ήταν 40 εβδομάδων... αποτέλεσμα φυσικά καισαρική.

τωρα που κοιταγα για την παραταση κυησης (σ'ενα βιβλιο μας) ειδα οτι εγραφε το εξης παραδοξο: " Η προκληση τοκετου την 41η και 42η εβδομαδα (σε παραταση κύσης δηλ.) προτείνεται από ειδικους ως ενα μεσο μείωσης του ποσοστου των καισαρικων τομων (...)" ...

 

  moon child είπε:

δεν μπορώ να φανταστώ μία μαμά πρωτάρα να εχει απέναντι στα δικά της λεγόμενα ένα γιατρό που να της λέει διακυνδινεύεις την ζωή του μωρού σου και αυτή να του λέει όχι, κάνεις λάθος, θα κάνεις όπως σου λέω... .

 

αυτο το "διακινδυνευεις τη ζωη του μωρου σου" που το λενε για να χτυπησουν στο συναισθημα και το φοβο με ενοχλει τοσο πολυ ειλικρινα.... :/ αν η μαμα το εχει ψαξει, αν εχει ενημερωθει και ξερει, θα μπορει να ξεχωρισει ποτε το "διακινδυνευεις τη ζωη του μωρου σου" ειναι αληθεια και ποτε της το λενε για εκφοβισμό και θα μπορει να απαντησει αναλογα.... αλλα ναι, θα χρειαστει χρόνο και θεληση και προσπαθεια και καποιον να την ενημερωσει... :/

 

  moon child είπε:

περίμενα 12 ώρες... με ωδίνες. όταν πήγα στο νοσοκομείο είχα διαστολή 8 και πόνους κάθε λεπτό.

οι 12 αυτές ώρες στο σπίτι ήταν ότι καλύτερο. τις πρώτες 6 έκανα δουλειές. ετοιμαζόμουν, είχα και ένα 3χρονο να ετοιμάσω. μετά που πονούσα παραπάνω, εκανα ότι με βόλευε. πολλές φορές έβρισκα στάσεις που πονούσα πολύ λίγο.. όταν είδα οτι το πράγμα σοβάρεψε, και έπεσα στο τέταρτο, ετοιμάστηκα και έφυγα.

 

νομιζω αυτο ειναι το καλυτερο... προϋποθετει ομως να μην εχουν σπασει τα νερα νομιζω... αλλα και στο νοσοκομειο γινεται αυτο... δεν ειναι αναγκη με το που πας να σε καθηλωσουν μεσα... μπορεις με το συντροφο ή καποιο δικο σου ανθρωπο τελοσπαντων να εισαι στο νοσοκομειο αλλα να περπατας πχ, να εισαι εξω... και να πας καθε ωρα ας πουμε να βλεπουν τη διαστολη και να ακουν το μωρο...

 

  pax είπε:

Αχ, τι μου θύμισες ... είχα ακούσει για μια μαία που στα γεράματά της είδε για πρώτη φορά γυναίκα να γεννά στα τέσσερα, και έλεγε μετά εντυπωσιασμένη: φανταστείτε, το μωρό έβγαινε με το πρόσωπο προς τα πάνω!!!

 

χαχαχα.... πιστευω και πολλοι στη "νιοτη" τους δεν το εχουν δει ποτε αυτο σε νοσοκομεια και κλινικες.... τουλαχιστον αυτη το ειδε... :Ρ

 

μιας που λεμε για θηλασμο, να βαλω μια εικονα που δειχνει το μεγεθος του στομαχιου ενος νεογεννητο και ποσο μικρο ειναι!! δινει μια ιδεα για το ποσο λιγο εχει αναγκη να τρωει, δε χρειαζεται να το μπουκωνεις... και να το μπουκωσεις ειτε απο πανω(αναγωγες) ειτε απο κατω(κενωσεις) θα τα βγαλει το καημενο, τι να κανει, αφου το στομαχακι του ειναι μια σταλια... γι'αυτο και το γάλα στο στηθος τις πρωτες μερες ειναι λιγο... η φυση τα χει κανονισμενα... παραγεται οσο θελει και μπορει το νεογνο να φαει, ουτε λιγοτερο ουτε περισσοτερο...

 

 

μερα ζωης 1η: μεγεθος βόλου (οι βολοι που παιζουν τα παιδια) - χωριτικοτητα 5-7 ml (μιση κουταλια της σουπας!)

 

μερα ζωης 3η: μέγεθος όσο ενα μπαλακι του πινγκ πονγκ - χωρητικοτητα 22-27ml

 

μερα ζωης 10η: μέγεθος οσο ενα αρκετα μεγαλο αυγο κοτας - χωρητικοτητα 60-81 ml

 

κι αυτη ειναι η χωρητικοτητα σε μορφη υγρων, που φαινεται καλυτερα ποσο γαλα χωραει το στομαχι του...

 

 

μερα πρωτη - 3 μερες- μια εβδομαδα- ενας μήνας

[jackrussel]

να σε ρωτησω κατι, εμενα μου εσπασαν τα νερα φυσιολογικα στις 12 την νυχτα ενω ημουν νοσοκομειο ηδη, ολοι εκει ηταν κουλ, γεννησα την επομενη στις 7 το απογευμα, οι πονοι με επιασαν 12 το μεσημερι

εγω ειχα αγχος να γεννησω κι εκεινοι μου ελεγαν μην ανησυχειτε

 

ειναι φυσιολογικο να σε αφηνουν να περιμενεις τοσο αφου σπασουν τα νερα?

[Melina22]

mary_82 πάρα, μα πάρα πολύ "διαφωτιστικά" όσα παραθέτεις! Ευχαριστούμε πολύ!

[moon child]

  jackrussel είπε:

να σε ρωτησω κατι, εμενα μου εσπασαν τα νερα φυσιολογικα στις 12 την νυχτα ενω ημουν νοσοκομειο ηδη, ολοι εκει ηταν κουλ, γεννησα την επομενη στις 7 το απογευμα, οι πονοι με επιασαν 12 το μεσημερι

εγω ειχα αγχος να γεννησω κι εκεινοι μου ελεγαν μην ανησυχειτε

 

ειναι φυσιολογικο να σε αφηνουν να περιμενεις τοσο αφου σπασουν τα νερα?

 

στην πρώτη μου σπάσαν τα νερά ξημερώματα και γέννησα στις 7 το απόγευμα, μου είχαν πει οτι το οριο είναι 22-24 ώρες από την ώρα που σπανε τα νερά.

[pax]

  jackrussel είπε:

να σε ρωτησω κατι, εμενα μου εσπασαν τα νερα φυσιολογικα στις 12 την νυχτα ενω ημουν νοσοκομειο ηδη, ολοι εκει ηταν κουλ, γεννησα την επομενη στις 7 το απογευμα, οι πονοι με επιασαν 12 το μεσημερι

εγω ειχα αγχος να γεννησω κι εκεινοι μου ελεγαν μην ανησυχειτε

 

ειναι φυσιολογικο να σε αφηνουν να περιμενεις τοσο αφου σπασουν τα νερα?

 

Πειράζει να χωθώ κι εγώ να απαντήσω; Προφανώς στο νοσοκομείο θα έλεγξαν ότι δεν υπήρχε πρόπτωση ομφαλίδας και θα μέτρησαν ότι οι παλμοί του βρέφους ήταν εντάξει, οπότε δεν υπήρχε βιασύνη.

Κι εμένα στην πρώτη γέννα τόση ώρα έκαναν να με πιάσουν οι πόνοι. Δεν είχα δικό μου γιατρό, είχα όμως δική μου μαία. Ο γιατρός της εφημερίας πρότεινε πρόκληση, αλλά εγώ είπα στη μαία "αν το μωρό είναι εντάξει, εγώ περιμένω όσο χρειαστεί", και δεν ξαναμίλησαν για πρόκληση.

[stellina]

Χαίρομαι που συνεχίζουμε τη συζήτηση, γιατί θεωρώ ότι μόνο εμείς οι γονείς με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση ανοιχτόμυαλων γιατρών και μαιών θα αλλάξουμε τα πράγματα. Να σας πω λοιπόν μερικές παραπάνω λεπτομέρειες για τις δικές μου εμπειρίες.

Στον πρώτο τοκετό έσπασαν τα νερά στις 6 το απόγευμα και γέννησα την επόμενη μέρα 12.30 το πρωί. Οπότε όπως λέει και η pax, φαντάζομαι ότι αν όλα πάνε καλά και η μητέρα είναι ψύχραιμη δεν υπάρχει λόγος να μην περιμένουν τη φυσιολογική εξέλιξη του τοκετού. Μιας καλής μου φίλης φέτος της έσπασαν τα νερά λόγω ζέστης και κούρασης και επειδή δεν είχε πόνους και δεν είχε μπει ακόμα στον 9ο (ήθελε 2-3 μέρες)η γιατρός της είπε να παραμείνει στο σπίτι της ξαπλωμένη και έτσι καθυστέρησαν 1 24ωρο τον τοκετό.

Στον πρώτο μου είπαν οι ίδιες οι μαίες ότι έδωσαν ξένο γάλα στο παιδί, αλλά δεν το δέχτηκε, το έβγαλε (Ίσως επειδή είχε πάρει οξυγόνο αμέσως μετά τη γέννα, η δική μου ρομαντική "εξήγηση" είναι ότι ήταν φανατίλας του θηλασμού, οπότε δεν γούσταρε τεχνητές γεύσεις!).

Στη δεύτερη όπως σας είπα μου την έδωσαν για κάποια δευτερόλεπτα (κυριολεκτικά όμως παιδιά, λεπτό δεν ήταν...) και την ξαναείδα μετά από 4 ώρες. Ως τότε, ήμουν σχεδόν ξεχασμένη(; ) στην ανάνηψη (μια ξεχωριστή αίθουσα) για 1μιση ώρα και όταν πήγα στο δωμάτιο τους ρωτούσα συνέχεια πότε μπορώ να δω το μωρό και η απάντηση ήταν σας το φέρνουμε τώρα...το εξετάζει η παιδίατρος...το καθαρίζουμε κτλ. Βέβαια έχουμε ως γονείς ένα μερίδιο ευθύνης με την έννοια ότι δεν απαιτήσαμε με πιο άγριο τρόπο να έχουμε αμέσως το παιδί, ούτε ο σύζυγός μου το συνόδευσε στην αίθουσα νεογνών (δεν είμαι σίγουρη ότι θα του το επέτρεπαν). Όμως βρε παιδιά αυτό ακριβώς είναι το παράπονό μου είμαστε κι οι δυο μετριοπαθείς άνθρωποι και καταλαβαίνω τελικά ότι για να πετύχεις το αυτονόητο πρέπει να φέρεις το χαρακτήρα σου στα άκρα.

Το ζαχαρόνερο μου είπαν ότι το δίνουν για την υπογλυκαιμία και για να πάρει το παιδί βιταμίνη...Κ θέλω να πω; δεν καλόθυμάμαι...φυσικά οι ίδιοι δεν στο λένε ζαχαρόνερο, στο λένε συμπλήρωμα βιταμινών και θρεπτικών στοιχείων (λες και δεν έχει αρκετά από αυτά το πρωτόγαλα, αλλά γέννησα το σούπερμαν που χρειάζεται κι άλλα!). Η παιδίατρός μου που είναι υπέρ του θηλασμού μου λέει ότι ουσιαστικά ζαχαρόνερο είναι.

Η εξήγηση που μου έδωσε η Mary είναι η πιο λογική που έχω ως τώρα λάβει για την αιτία της ύπτιας στάσης μετά το σπάσιμο των νερών (σε μένα έσπασαν μόνα τους, δεν το προκάλεσε ο γιατρός). Μάλιστα είχαμε κι ένα πολύ αστείο διάλογο με το γιατρό και τη μαία εκείνη τη στιγμή, γιατί εγώ ήθελα να σηκωθώ να περπατήσω λίγο και μου λέει ο γιατρός, άντε κάνε μια βόλτα, η μαία σουφρώνει λίγο και την ώρα που πάω να βάλω παντόφλες θυμάμαι το σπάσιμο των νερών και ρωτάω το γιατρό, τα νερά θα μου τα σπάσετε εσείς ή...και εκείνη τη στιγμή σπάνε από μόνα τους...Φορτώνει η μαία: Είδες τι μου κάνεις;;;Ξάπλα τώρα, τέρμα οι βόλτες -Yes Ma'am.

Τέλοσπάντων εκεί που έχω καταλήξει είναι ότι ο καλύτερος τρόπος είναι αυτό που περιγράφει η moonchild για τη δεύτερη γέννα της, να καθίσει δηλαδή κανείς σπιτάκι του ως την τελευταία στιγμή και μόνο στο μη περαιτέρω να πάει μαιευτήριο...Επίσης το κολπάκι με την αλλεργία είναι δοκιμασμένο και προτεινόμενο από άλλη μαμά, μια φίλη που είχε το "θράσος" να γεννήσει σπίτι της στο Ρέθυμνο το 2004 και όταν πήγε στο νοσοκομείο για το νεογνολογικό έλεγχο του παιδιού, την απείλησαν ότι θα της πάρουν το παιδί, λόγω αμέλειας (η γέννα στο σπίτι),οπότε αυτή επικαλέστηκε αλλεργικό παρελθόν της οικογένειας για να είναι δίπλα στο παιδί και να το θηλάσει. Ε, φυσικά δεν έγινε τίποτα, τσέκαραν το παιδί και έφυγαν.

Τέλος να σας υπενθυμίσω χωρίς να θέλω να γίνω κουραστική, ότι μιλάμε για την αθάνατη ελληνική επαρχία φίλοι μου...Μπορεί να βρίσκουμε καλύτερα οπωροκηπευτικά (), αλλά από ιατρική πρόοδο είμαστε μια 15αρια χρόνια πίσω από τα μεγάλα αστικά κέντρα Αθήνα-Θεσ/νίκη.

[Melina22]

http://momofhappiness.blogspot.gr/2011/10/blog-post_9062.html

 

"One cannot go on creating massive disturbances in childbirth and breastfeeding without altering the sexual life and the capacity to love of society as a whole". Michel Odent

[Melina22]

Ποιος υπερασπίζεται το μωρό κατά τη γέννησή του;

 

Το μωρό βασίζεται μόνο στους γονείς του για να το στηρίξουν και να το υπερασπιστούν απέναντι στον κόσμο την ώρα που καλείται να ζήσει την πιο έντονη εμπειρία της ζωής του. Όμως, αυτοί, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν γνωρίζουν τη σημασία, ούτε τη διαφορά ανάμεσα στους διάφορους τρόπους γέννησης.

 

Ποιος το υπερασπίζεται όταν ο κάθε γιατρός αποφασίζει ότι εδώ ολοκληρώνεται η κύησή του και για τον ένα ή τον άλλο λόγο (πάντα βρίσκουν κάποιο) τη διακόπτει ισχυριζόμενος ότι διατρέχει κίνδυνο;

 

Ποιος το υπερασπίζεται όταν δεν σέβονται τον ρυθμό τον οποίο χρειάζεται για να γεννηθεί και κάνουν ένεση στη μητέρα του με ορμόνη με συνέπεια να μην έχει κανένας από τους δυο τον χρόνο να ξεκουραστεί ανάμεσα στις συσπάσεις;

 

Ποιος το υπερασπίζεται όταν λόγω της παράλογης στάσης στην οποία αναγκάζουν να βρίσκεται η μητέρα του, δεν μπορεί να βγει, και κάποιος από πάνω ανεβαίνει πάνω στην μητέρα του και σπρώχνει την κοιλιά της (κίνηση Κριστελερ) αναγκάζοντάς το να βγει με βίαιο τρόπο;

 

Ποιος το υπερασπίζεται όταν αντί να περιμένουν να βγει το κεφάλι, το πιάνουν με δυο σίδερα (λαβίδες) και το τραβάνε;

 

Ποιος το υπερασπίζεται όταν αφού βγει το κεφάλι κάποιος του στερεί τη μοναδική πηγή οξυγόνου κόβοντας τον ομφάλιο λώρο πριν να μπορέσει να αναπνεύσει;

 

Ποιος το υπερασπίζεται οταν το σκουπίζουν με μία πετσέτα τόσο τραχιά την οποία κανένας από τους παρευρισκόμενους δεν θα σκεφτόταν ούτε για το πρόσωπό του; Σκέφτεται κανείς ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή το δέρμα του περιέβαλε ένα ζεστό υγρό και τίποτα άλλο δεν το έχει αγγίξει;

 

Και πάνω από όλα. Ποιος το υπερασπίζεται όταν στην πλειονότητα των περιπτώσεων το κρατούν μακριά από την αγκαλιά της μητέρας του χωρίς κανένα λόγο που να βγάζει πραγματικό νόημα;

 

Είναι πια ώρα να μπούμε στη θέση των μωρών την ώρα που γεννιούνται και να τα αντιμετωπίζουμε όπως θα θέλαμε να μας αντιμετωπίζουν.

 

 

Angeles Hinojosa

[Melina22]

Σε μία γέννα με σεβασμό - επιτρέπεται στο μωρό να αποφασίσει πότε είναι έτοιμο να ολοκληρώσει την κύησή του

Σε μία γέννα χωρίς σεβασμό - προγραμματίζεται μία καισαρική ή μία πρόκληση τοκετού χωρίς να λαμβάνοναι υπόψη οι ανάγκες του μωρού

 

Σε μία γέννα με σεβασμό - επιτρέπεται να εξελιχθεί ο τοκετός με τις φυσικούς πόρους και τις ορμόνες του ίδιου του σώματος: ωκυτοκίνη, ενδορφίνες, προλακτίνη...

Σε μία γέννα χωρίς σεβασμό - χορηγείται στη γυναίκα συνθετική ωκυτοκίνη βάσει πρωτοκόλλου, εμποδίζοντας την έτσι να κάνει χρήση της δικής της

 

Σε μία γέννα με σεβασμό - υποστηρίζεται η μητέρα να ανοίξει χώρο για το μωρό με το να αλλάζει στάσεις και να μπορεί να κινείται στο βαθμό και τις στιγμές που η ίδια το χρειάζεται

Σε μία γέννα χωρίς σεβασμό - τοποθετούνται η γυναίκα και το μωρό σε ένα περιβάλλον κρύο, αφιλόξενο και με επαγγελματίες που δεν έχουν προετοιμαστεί να υποστηρίξουν έναν φυσιολογικό τοκετό

 

Σε μία γέννα με σεβασμό - η γυναίκα αισθάνεται το σώμα της και έτσι έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει το μωρό της να εγκαταλείψει τη μήτρα

Σε μία γέννα χωρίς σεβασμό - η γυναίκα αποσυνδέεται από το σώμα της και δεν της επιτρέπεται να λαμβάνει τα σήματα του μωρού της. Το μωρό πρέπει να δουλέψει μόνο του

 

Σε μία γέννα με σεβασμό - είναι σεβαστός ο ρυθμός και ο χρόνος που χρειάζεται το μωρό για να εγκαταλείψει τη μήτρα

Σε μία γέννα χωρίς σεβασμό - δεν επιτρέπεται στη γυναίκα να βρει την πιο άνετη στάση για να βοηθήσει το μωρό της να βγει

 

Σε μία γέννα με σεβασμό - επιτρέπεται στο μωρό να χρησιμοποιήσει τους δικούς του πόρους και τις δικές του δυνάμεις για να βγει

Σε μία γέννα χωρίς σεβασμό - εξαναγκάζεται η έξοδος του μωρού με επιθετικές τακτικές (χρήση λαβίδων, κίνηση Κριστελέρ) ή με το να τραβάνε το κεφάλι του χωρίς να του δίνεται η επιλογή να βγει με τα δικά του μέσα

 

Σε μία γέννα με σεβασμό - λαμβάνεται υπόψη ότι το μωρό και η μητέρα χρειάζονται υποστήριξη για να θέσουν σε καλές βάσεις τον θηλασμό

Σε μία γέννα χωρίς σεβασμό - δεν δίνεται σημασία στη διαφορά ανάμεσα στο μητρικό και το τεχνητό γάλα και ως συνέπεια δεν υποστηρίζεται ο θηλασμός

[jackrussel]

μπραβο ρε κοριτσια για το θεμα ενα απο τα ωραιοτερα θεματα που ανοιξε τελευταια

θεωρειτε οτι στα ιδιωτικα η στα δημοσια νοσοκομεια μπορουμε να διεκδικησουμε καλυτερα τα δικαιωματα μας?

 

δηλαδη εκτος απο καλο γιατρο και μαια υπαρχουν νοσοκομεια σε νοοτροπια φιλικοτερα?

μας ακουνε καθολου η μας γραφουν και βγαζουμε αφρους?

το rooming'in σαν αρχη ειναι αρκετο να το ζητησουμε?

τι αλλο να ζητησουμε εξ αρχης εννοω?

[stellina]

Πραγματικά πολύ ωραία και χρήσιμα αυτά που γράφεις Μελίνα, ευχαριστούμε. Jackrussel, πέρσι που ήμουν σε μια ημερίδα για το θηλασμό, μιλούσαν οι εισηγήτριες για μια προσπάθεια νοσοκομείων "περισσότερο φιλικών στο θηλασμό". Μετά στην κουβέντα που έγινε εξέφρασα τη γνώμη ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε ακόμα το δικαίωμα να μιλάμε για "περισσότερο φιλικά", αλλά για "λιγότερο εχθρικά" κατ'αρχήν για να ακριβολογούμε...

[Cωνσταντίνα]

Mary_82 πολυ ενδιαφερουσες και πραγματικα χρησιμες οι πληροφοριες που μας εδωσες και ελπιδοφορες.. Θα ηθελα να συμπληρωσω στην ενδιαφερουσα αυτη συζητηση, πως εμεις οι μελλουσες μητερες εχουμε ενα παρα πολυ μεγαλο μεριδιο ευθυνης οσον αφορα την κατασταση που επικρατει στα νοσοκομεια-ιδιωτικα και μη-της χωρα μας. Και γιατι το λεω αυτο.. Σε ενα επισης ενδιαφερον θεμα του φορουμ, οπου γινεται μια ψηφοφορια για το αν ειμαστε υπερ ή οχι του να εχουμε τα μωρα μας διπλα μας οταν γεννησουμε, εγραψα καποια πραγματα που γνωριζω για δυο κλινικες πολυ γνωστες. Εχοντας την τυχη να εχω εναν δικο μου ανθρωπο "μεσα στα πραγματα", συγκεκριμενα την πεθερα μου, η οποια δουλευε τα τελευταια 30 χρονια στη μαιευτικη, με πληροφορησε για καποιες καταστασεις που συμβαινουν στις συγκεκριμενες κλινικες μιας και σε 1 1/2 μηνα περιπου θα γεννησω και εγω ωστε να ειμαι ενημερη. Εγω με την σειρα μου θεωρησα σωστο να μοιραστω τις καταστασεις αυτες με τα υπολοιπα μελη του φορουμ μιας και μου δόθηκε αυτη η ευκαιρια. Το αποτελεσμα ηταν να δεχτω μια απιστετη και αδικαιολόγητη επιθεση απο δυο-τρια μελη του φορουμ, οι οποιες μου απαντησαν ως εξης.."η πεθερα σου ειναι υπερβολικη","ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να συμβαινουν τετοιες καταστασεις στα νοσοκομεια","αδυνατω να πιστεψω τα οσα λες γιατι εμενα ο δικος μου γιατρος θα με ενημερωνε αν συνεβαινε κατι τετοιο","εγω οταν γεννησα μπηκα στους θαλαμους που κρατανε τα βρεφη και δεν ειδα πουθενα κατι τετοιο", "η πεθερα σου στα λεει ολα αυτα επιτηδες με σκοπο να σε πεισει για να εχει το εγγονι διπλα της στο νοσοκομειο", "μας τα λες ολα αυτα γιατι θες να τρομοκρατησεις τις μελλουσες μητερες"!!!!! Πραγματικα λυπουμαι μετα απο αυτες τις απαντησεις και δεν μπορω να το πιστεψω οτι υπαρχουν τοσο κολλημενα μυαλα, και ενω τους δινεται μια πληροφορια για ενα τοσο σοβαρο θεμα, δεν μπαινουν καν στον κοπο να την επεξεργαστουν ΜΗΠΩΣ και ισχυει... Εχοντας λοιπον αυτο ως γνώμονα, θεωρω οτι δυστυχως αυτες τις απολυτες και αδιάλλακτες αποψεις τις εχουν πολλοι ανθρωποι και αυτος ειναι και ο λογος που οι καταστασεις αυτες στα νοσοκομεια, να μας φερονται σαν αβουλα και κουτά οντα, θα διαιωνίζονται. Δυστυχως η έλλειψη ενημερωσης και η ελλειψη παιδείας πιστευω ειναι τα νουμερο ενα που εκμεταλευονται οι εν λογω "γιατροι", "μαιες" κλπ..

[VGI]

  Κωνσταντίνα282 είπε:

Mary_82 πολυ ενδιαφερουσες και πραγματικα χρησιμες οι πληροφοριες που μας εδωσες και ελπιδοφορες.. Θα ηθελα να συμπληρωσω στην ενδιαφερουσα αυτη συζητηση, πως εμεις οι μελλουσες μητερες εχουμε ενα παρα πολυ μεγαλο μεριδιο ευθυνης οσον αφορα την κατασταση που επικρατει στα νοσοκομεια-ιδιωτικα και μη-της χωρα μας. Και γιατι το λεω αυτο.. Σε ενα επισης ενδιαφερον θεμα του φορουμ, οπου γινεται μια ψηφοφορια για το αν ειμαστε υπερ ή οχι του να εχουμε τα μωρα μας διπλα μας οταν γεννησουμε, εγραψα καποια πραγματα που γνωριζω για δυο κλινικες πολυ γνωστες. Εχοντας την τυχη να εχω εναν δικο μου ανθρωπο "μεσα στα πραγματα", συγκεκριμενα την πεθερα μου, η οποια δουλευε τα τελευταια 30 χρονια στη μαιευτικη, με πληροφορησε για καποιες καταστασεις που συμβαινουν στις συγκεκριμενες κλινικες μιας και σε 1 1/2 μηνα περιπου θα γεννησω και εγω ωστε να ειμαι ενημερη. Εγω με την σειρα μου θεωρησα σωστο να μοιραστω τις καταστασεις αυτες με τα υπολοιπα μελη του φορουμ μιας και μου δόθηκε αυτη η ευκαιρια. Το αποτελεσμα ηταν να δεχτω μια απιστετη και αδικαιολόγητη επιθεση απο δυο-τρια μελη του φορουμ, οι οποιες μου απαντησαν ως εξης.."η πεθερα σου ειναι υπερβολικη","ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να συμβαινουν τετοιες καταστασεις στα νοσοκομεια","αδυνατω να πιστεψω τα οσα λες γιατι εμενα ο δικος μου γιατρος θα με ενημερωνε αν συνεβαινε κατι τετοιο","εγω οταν γεννησα μπηκα στους θαλαμους που κρατανε τα βρεφη και δεν ειδα πουθενα κατι τετοιο", "η πεθερα σου στα λεει ολα αυτα επιτηδες με σκοπο να σε πεισει για να εχει το εγγονι διπλα της στο νοσοκομειο", "μας τα λες ολα αυτα γιατι θες να τρομοκρατησεις τις μελλουσες μητερες"!!!!! Πραγματικα λυπουμαι μετα απο αυτες τις απαντησεις και δεν μπορω να το πιστεψω οτι υπαρχουν τοσο κολλημενα μυαλα, και ενω τους δινεται μια πληροφορια για ενα τοσο σοβαρο θεμα, δεν μπαινουν καν στον κοπο να την επεξεργαστουν ΜΗΠΩΣ και ισχυει... Εχοντας λοιπον αυτο ως γνώμονα, θεωρω οτι δυστυχως αυτες τις απολυτες και αδιάλλακτες αποψεις τις εχουν πολλοι ανθρωποι και αυτος ειναι και ο λογος που οι καταστασεις αυτες στα νοσοκομεια, να μας φερονται σαν αβουλα και κουτά οντα, θα διαιωνίζονται. Δυστυχως η έλλειψη ενημερωσης και η ελλειψη παιδείας πιστευω ειναι τα νουμερο ενα που εκμεταλευονται οι εν λογω "γιατροι", "μαιες" κλπ..

Μην σου κανει εντυπωση ο καθενας εχει την αποψη του. Παντως εγω δεν αποκλειω τιποτα εχω ακουσει και ιστορια σε μεγαλη κλινικη που το μωρο επαθε αναροφηση οταν το ταιζαν οι νοσοκομες και ενα πρωι τις ειπαν οτι ειναι στην παρακολουθηση και δεν τις το εφεραν στο θαλαμο και η κοπελα πλανταξε στο κλαμα. Επισης συγγενικο μου προσωπο πηρε το μωρο της απο την ιδια κλινικη με ουρολοιμωξη και μετα μαθανε οτι τα κανουνε μπανακι στο ιδιο νερο! Γιάυτο και δεν μετανιωσα ποτε που γεννησα στο Ελενα και τα δυο παιδακια μου τα ειχα απο την πρωτη στιγμη κοντα μου και τις 4 μερες που εμεινα μεσα τα πηγαινα εγω για μπανακι στις κοπελες και τα εκαναν μπροστα μου. Τα θηλασα αποκλειστικα και τα δυο χωρις ιδιαιτερα προβληματα. Μαλιστα στο 2ο επειδη οταν το φερανε κοιμοτανε και λυπηθηκα να το ξυπνησω περασε η νοσοκομα και μου βαλε χερι που δεν το εχω βαλει στο στηθος ακομα! Γενικοτερα σε προτρεπουν πολυ με τον θηλασμο, υπαρχουν και εξαιρεσεις που μπορει να σου πουν και καμμια κουταμαρα αλλα ειναι ελαχιστες.

Οσο για τους τοκετους μου ειχα 2 φυσιολογικους τοκετους στον πρωτο σπασανε τα νερα μου και γεννησα 12 ωρες μετα. Το παιδι ειχε πολυ κοντο ομφαλιο λωρο και δεν κατεβαινε ομως ο γιατρος μου με βοηθησε και δεν με πηγε για καισαρικη οπως θα εκαναν αλλοι. Στο δευτερο εκανα προκληση γιατι ειχα φτασει στο τελος και ειχα περισσοτερο αμνιακο και ενδειξεις διαβητη ,κατα την διαρκεια του τοκετου το παιδι γυρισε προς τα πανω και παλι με την βοηθεια του γιατρου μου μου γυρισε το παιδι και γεννησα φυσιολογικα! Ας μην ειμαστε απολυτοι με τιποτα ολα μπορουν να συμβουν ας εχουμε τις κεραιες μας ανοιχτες και ας προστατευσουμε τον ευατο μας και τα παιδακια μας οσο μπορουμε!

[jackrussel]

  VGI είπε:

Μην σου κανει εντυπωση ο καθενας εχει την αποψη του. Παντως εγω δεν αποκλειω τιποτα εχω ακουσει και ιστορια σε μεγαλη κλινικη που το μωρο επαθε αναροφηση οταν το ταιζαν οι νοσοκομες και ενα πρωι τις ειπαν οτι ειναι στην παρακολουθηση και δεν τις το εφεραν στο θαλαμο και η κοπελα πλανταξε στο κλαμα. Επισης συγγενικο μου προσωπο πηρε το μωρο της απο την ιδια κλινικη με ουρολοιμωξη και μετα μαθανε οτι τα κανουνε μπανακι στο ιδιο νερο! Γιάυτο και δεν μετανιωσα ποτε που γεννησα στο Ελενα και τα δυο παιδακια μου τα ειχα απο την πρωτη στιγμη κοντα μου και τις 4 μερες που εμεινα μεσα τα πηγαινα εγω για μπανακι στις κοπελες και τα εκαναν μπροστα μου. Τα θηλασα αποκλειστικα και τα δυο χωρις ιδιαιτερα προβληματα. Μαλιστα στο 2ο επειδη οταν το φερανε κοιμοτανε και λυπηθηκα να το ξυπνησω περασε η νοσοκομα και μου βαλε χερι που δεν το εχω βαλει στο στηθος ακομα! Γενικοτερα σε προτρεπουν πολυ με τον θηλασμο, υπαρχουν και εξαιρεσεις που μπορει να σου πουν και καμμια κουταμαρα αλλα ειναι ελαχιστες.

Οσο για τους τοκετους μου ειχα 2 φυσιολογικους τοκετους στον πρωτο σπασανε τα νερα μου και γεννησα 12 ωρες μετα. Το παιδι ειχε πολυ κοντο ομφαλιο λωρο και δεν κατεβαινε ομως ο γιατρος μου με βοηθησε και δεν με πηγε για καισαρικη οπως θα εκαναν αλλοι. Στο δευτερο εκανα προκληση γιατι ειχα φτασει στο τελος και ειχα περισσοτερο αμνιακο και ενδειξεις διαβητη ,κατα την διαρκεια του τοκετου το παιδι γυρισε προς τα πανω και παλι με την βοηθεια του γιατρου μου μου γυρισε το παιδι και γεννησα φυσιολογικα! Ας μην ειμαστε απολυτοι με τιποτα ολα μπορουν να συμβουν ας εχουμε τις κεραιες μας ανοιχτες και ας προστατευσουμε τον ευατο μας και τα παιδακια μας οσο μπορουμε!

 

δυστυχως δεν ειναι το συνηθες αυτο για την ελλαδα, αλλα η εξαιρεση

δυστυχως! τα νουμερα και οι στατιστικες αλλα λενε

 

απο την αλλη βρε κοριτσια εγω δεν εχω καμια ορεξη να πηγαινω ετοιμοπολεμη και να ψαχνω στο μικροσκοποιο τον καλο γιατρο η την καλη μαια, εχω αναγκη να στηριχτω σε ενα γενικοτερο συστημα σοβαρο και αξιοπιστο ,,βαριεμαι να καταναλωνω τοση ενεργεια για τα αυτονοητα

[VGI]

  jackrussel είπε:

δυστυχως δεν ειναι το συνηθες αυτο για την ελλαδα, αλλα η εξαιρεση

δυστυχως! τα νουμερα και οι στατιστικες αλλα λενε

 

απο την αλλη βρε κοριτσια εγω δεν εχω καμια ορεξη να πηγαινω ετοιμοπολεμη και να ψαχνω στο μικροσκοποιο τον καλο γιατρο η την καλη μαια, εχω αναγκη να στηριχτω σε ενα γενικοτερο συστημα σοβαρο και αξιοπιστο ,,βαριεμαι να καταναλωνω τοση ενεργεια για τα αυτονοητα

Εννοειται πως θα επρεπε να ειναι το συστημα σοβαρο και αξιοπιστο και οχι εμεις να κανουμε το ντετεκτιβ και να ψαχνομαστε αφου δεν ειναι ομως, τι να κανουμε ? Προσπαθουμε με το ενστικτο και με την οση ενημερωση εχουμε, να κανουμε το καλυτερο που μπορουμε!