Βιβλία για γονείς με θέμα την υγεία/ψυχολογία των παιδιών

[IRINI]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Μαρια μηπως γνωριζεις καποια ελληνικη εκδοση για αριστεροχειρες???

[elenik]

Εγω εχω ενα απλο "Μεγαλωνοντας ευτυχισμενα παιδια". Περιγραφει με πολυ απλο τροπο πραγματα που κανουμε στην καθημερινοτητα μας και μπορει να πληγωσουν το παιδι μας (πχ. οταν φωναζουμε απο πανω του βλεπει εναν γιγαντα να οριεται και φοβαται, ενω αν κατεβαινουμε στο υψος του και να του λεμε με ηρεμο τονο το λαθος του - αλλα παντα στο υψος του)

Ελενη αυτα που εγραψες ειναι ακριβως αυτο που ηθελα.

Θελω να ψαξω πολυ τις ζωγραφιες του (οταν γινουν επιτελους). Ξερω τα βασικα αλλα τα πιο βαθια ....

[Μαρια Στυλιανακη]

χμ δεν μου έρχεται κάποιο αυτή τη στιγμή, αλλά θα ψάξω! oh-mamy εχεις κανένα υπόψη σου?

[IRINI]

ΜΑΡΑΚΙ μη σε ταλαιπωρω!!!

Δεν εχω προβλημα που ο μικρος ειναι αριστεροχειρας ισα ισα .Απλως ελεγα μηπως υπαρχει κατι για να διευκολυνω τη ζωη του εκτος απο το μαγαζακι για αριστεροχειρες στη Φειδιου.

Γιατι για ΠΧ τον βλεπω ποσο δυσκολευεται να πιασει το ψαλιδι ή οταν γραφει σε αυτα τα τετραδιακια -βιβλια.

[Μαρια Στυλιανακη]

Book of toddler tantrums

Penney Hames,

National Childbirth Trust.

Ηow to tame your childs temper

http://www.amazon.co.uk/Toddler-Tantrums-National-Childbirth-Guides/dp/0007136099

είναι μικρό και τα λέει όλα!

 

τι να κάνετε όταν το μικρό σας, σας κάνει ότι θέλει με το κλάμα το πείσμα και τα ουρλιαχτά του!!

[mata]

Κορίτσια σας προτείνω να διαβάσετε αυτό το βιβλίο που αναφέρω τον τίτλο του. Είναι ενα βιβλίο με απλή γραφή, κατανοητό και με πολλά παραδείγματα για το πώς πρέπει να συμπεριφερερόμαστε εμείς οι γονείς στα παιδιά μας. Ο συγγραφέας είναι εξαίρετος και είναι ο Sal Severe και είναι από τις εκδόσεις Πατάκη.

Προτείνω ακόμη το βιβλίο "τα νήπια έγιναν παιδιά" για μεγαλύτερα παιδάκια. Επίσης πολύ καλό. Ο συγγραφέας είναι ο Green Cristopher και οι εκδόσεις ΠΛΑΤΥΠΟΥΣ. Τελικά από τότε που γεννήθηκε ο μικρός και από την κοιλιά ακόμη διαβάζω και μου έκανε πολύ καλό. ¨οχι ότι δεν ήξερα πώς να συμπεριφερθώ αλλά όλοι κάνουμε κάποια λάθη. Θα σας προτείνω κι άλλα τις επόμενες μέρες γιατί τώρα δεν θυμάμαι αναλυτικά τίτλους. Καλό διάβασμα!

[mata]

Θα ψάξω να βρω και τα βιβλία που προτείνετε γιατί φαίνονται αξιόλογα.Όσα και να διαβάσεις τελικά ποτέ δεν πρέπει να σταματάς. ¨Οσο ζούμε μαθαίνουμε και το να μαθαίνουμε για να ωφεληθούν τα παιδάκια μας είναι ότι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε γι'αυτά. Ευχαριστώ και για τις δικές σας προτάσεις.

[aglaia]

Τα 6 πρώτα χρόνια της ζωής Λουκία Δημητρίου Χατζηνεοφύτου Dr.Rer.Nat.Ψυχολόγος εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

960 393 844Χ το ISBN..

 

αυτό είναι επιστημονικά γραμμένο, είναι λίγο τεράστιο (900 σελίδες) αλλά αρκετά αναλυτικό, για κάθε φάση εώς τα 6 χρόνια.

περιέχει σχεδόν υπερβολικά πολλές πληροφορίες, όμως είναι και ο μόνος τρόπος για σωστή πληροφόρηση.

Όλα όσα γράφει βασίζονται σε έρευνες και διεθνή standard με τις βιβλιογραφίες τους και ονόματα θεωρητικών - για αυτό είναι έγκυρο.

 

και προπαντώς περιέχει την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη σε όλα τα στάδια.

 

Το θεωρώ πλήρες, και ας μήν είναι τόσο ευκολοδιάβαστο - λόγω και επιστημονικών όρων. είναι και λίγο βαρύ ..

 

έχει όμως πολλές περιλήψεις, σε κάθε κεφάλαιο που διευκολύνουν πολύ.

 

το συνιστώ σε όποιον θέλει λεπτομερή, αναλυτική γνώση για κάθε στάδιο αυτων των πρώτων 6 χρόνων του παιδιού του.

Τα πιό απαιτητικά χρόνια και τα χρόνια που καθορίζουν τις περισσότερες πτυχές του χαρακτήρα του στα μετέπειτα χρόνια.

 

Το έχω κι εγώ και είναι πραγματικά καλό!

 

Αλλά....

 

Παρά την ενδελεχή έρευνα και τις πολλές βιβλιογραφικές αναφορές σε όλα τα θέματα, στο θέμα του θηλασμού δεν υπάρχει ο ίδιος ζήλος... Καμία βιβλιογραφική αναφορά της προκοπής παρόλου που τόσο ο Winicott, η Dolto, ο Ericson κ.α. έχουν γράψει διάφορα... Προφανώς το θέμα δεν ενδιαφέρει τη ίδια τη συγγραφέα και τεχνιέντως αποκρύπτει πληροφορίες...

 

Το θεωρώ τουλάχιστον αντιεπαγγελματικό να "ξεχνιούνται" σημαντικές αναφορές για ένα συγκεκριμένο θέμα...

[Μαρια Στυλιανακη]

σωστό.

[kathjem]

Τελικά πιο βιβλίο να αγοράσουμε;; Έχω παραγγείλει και περιμένω το βιβλίο της κα Πατσούρου "θηλασμός μια υπέροχη σχέση". Αλλά θα ήθελα και κάποιο που να αναφέρεται στην ανατροφή των παιδιών Τελικά να το αγοράσω ή όχι το "τα 6 χρόνια της ζωής" ;

[Μαρια Στυλιανακη]

κοίτα απο τη στιγμή που θα καλυφτείς για τα θέματα του θηλασμου νομίζω θα σε καλύψει αρχικά στα περισσότερα υπόλοιπα θέματα το βιβλίο τα πρώτα 6 χρόνια της ζωής.

δεν ξέρω κάποιο άλλο αντίστοιχο, που να τα καλύπτει σαν και αυτό....

θα το κρατούσα σαν αρχή. μετά, παίρνεις και άλλα βιβλία που εμβαθύνουν ακόμα περισσότερο στα διάφορα στάδια ανάλογα με τις ανάγκες σου.

 

Αγλαία αυτό το βιβλίο σίγουρα θα επανεκδοθεί. εάν θέλεις να συντάξουμε ένα κειμενάκι που να το στείλουμε στην συγγραφέα μήπως και θελήσει να εντάξει και αυτά που λές, έτσι ώστε αφού έχει κάνει αυτή τη προσπάθεια, να λάβει και υπόψη της και αυτά. Τι λές? ή το θεωρείς παρατραβηγμένη σκέψη?

[aglaia]

Τελικά να το αγοράσω ή όχι το "τα 6 χρόνια της ζωής" ;

 

 

Να το αγοράσεις! Σε έναν τόμο έχεις συγκεντρωμένα πάρα πολλά χωρίς σοβαρές ελλείψεις!

 

Έχω παραγγείλει και περιμένω το βιβλίο της κα Πατσούρου "θηλασμός μια υπέροχη σχέση".

 

Θα καλυφθείς στο θηλασμό από αυτό και στα υπόλοιπα από το άλλο

[aglaia]

 

Αγλαία αυτό το βιβλίο σίγουρα θα επανεκδοθεί. εάν θέλεις να συντάξουμε ένα κειμενάκι που να το στείλουμε στην συγγραφέα μήπως και θελήσει να εντάξει και αυτά που λές, έτσι ώστε αφού έχει κάνει αυτή τη προσπάθεια, να λάβει και υπόψη της και αυτά. Τι λές? ή το θεωρείς παρατραβηγμένη σκέψη?

 

Διάβασα πολυ προσεκτικά το κείμενο και είναι εντελώς προφανές ότι η συγγραφέας δεν ήθελε να αναφερθεί στο θηλασμό. Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι η ίδια δεν θήλασε και το θέμα προτιμά να μην το αναφέρει. Άλλωστε φαίνεται ότι έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο και ξέρει το σύνδεσμο θηλασμού αλλά απαξιώνει την άποψή του... Φυσικά κ δεν κάνει καμία αναφορά στον Π.Ο.Υ. και στην Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής.

 

Όταν κάποιος τόσο ηθελημένα παραλείπει κάτι, φοβάμαι ότι δεν θα κάνει τίποτα περισσότερο και απλώς θα νιώσει άσχημα (που ήδη νιώθει...).

 

 

Δεν αναφέρει τίποτα από όσα λένε τόσο γνωστοί ψυχολόγοι των οποίων τα βιβλία αναφέρει για άλλα θέματα!!! Έχει τα βιβλία, τα έχει διαβάσει και προτιμά να παραβλέπει σημαντικές αναφορές για το θέμα...

[Μαρια Στυλιανακη]

αγλαία έχει τύχει να δείς άλλο βιβλίο παρόμοιο που να έχει τόσες πληροφορίες και να έχει και πληροφορίες για τοθηλασμό?

για να δούμε αν είναι, μήπως προταθεί και άλλο βιβλίο εναλλακτικά.

τι πιστεύεις? είναι καλό να πάρουν το βιβλίο αυτό και κάποιο άλλο συμπληρωματικά για θηλασμό, ή έχεις κάποιο άλλο υπόψη σου που μπορεί να το αντικαταστήσει?

βασικά όλα τα άλλα που είχα δεί, είχαν πολύ λιγότερες πληροφορίες για τα πάντα, και δεν ανέλυαν τα διάφορα στάδια έτσι ώστε ο γονιός να τα καταλάβει - απλώς κατέγραφαν την ανάπτυξη.

για αυτό μου άρεσε δηλαδή επειδή είναι σαν ένας οδηγός που μπορεί να έχει ο γονιός παράλληλα με το παιδί του που μεγαλώνει.

 

Βέβαια, σίγουρα δεν μπορεί ένα βιβλίο να καλύψει τα πάντα! σίγουρα θα μπορούσε να αναφέρει περισσότερα εκτός του θηλασμου΄και για την συμπεριφορά των παιδιών - αλλά μετά πόσες σελίδες θα γινόταν το βιβλίο που είναι ήδη ασήκωτο

 

τέλος πάντων. αν έχεις και κάποιο άλλο υπόψη σου, πες το

[aglaia]

Βίκτωρ Σμυρνώφ

Εδόσεις Γκοβόστη

Η ψυχανάλυση του παιδιού

 

 

D. W. Winnicott

Εκδ. Ελληνικά Γράμματα

Μωρά και μητέρες

 

Εκδ. Καστανιώτη

Το παιδί, η οικογένεια και ο εξωτερικός του κόσμος

 

Το παιδί, το παιχνίδι και η πραγματικότητα

 

Από την παιδιατρική στην ψυχανάλυση

 

Φρανσουάζ Ντολτό

Εκδ. Βιβλιοπολείο της Εστίας

 

Σεμινάριο ψυχανάλυσης παιδιών (3 τόμοι)

 

 

Γιάννης Τσιαντης, Θάλεια Δραγώνα

Εκδ. Καστανιώτη

Μωρά και μητέρες

Ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και υγεία στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής

 

Τα παραθέτω άνευ σχολίων για την ώρα...

 

Θα παρακαλούσα να συμπληρώσετε όσο γίνεται τη λίστα τόσο με ελληνικά όσο και με ξενόγλωσσα βιβλία. Θα το κάνω κι εγώ με μερικά ακόμη που έχω, περιμένω τα δικά σας!

 

Στη συνέχεια μπορούμε να τα σχολιάζουμε...

[Eleniparis]

Εγώ προτείνω τη σειρά του Michael Cole

- Η ανάπτυξη των παιδιών: αρχή της ζωής, εγκυμοσύνη, τοκετός, βρεφική ηλικία

- Η ανάπτυξη των παιδιών: γνωστική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξη κατά τη νηπιακή και μέση παιδική ηλικία

 

Είναι αναγνωρισμένα βιβλία και συστήνονται σε φοιτητές/τριες της Ψυχολογίας ως βασικά εγχειρίδια εξελικτικής ψυχολογίας. Παρόλα αυτά μπορούν εύκολα να διαβαστούν και από μη ειδικούς.

[Αικατερίνη]

Αυτή η σειρά που προτείνει η Eleniparis είναι πράγματι πολύ καλή. Επίσης, ένα εξαιρετικό βιβλίο για την πειθαρχία και την επίλυση των συγκρούσεων μέσα στην οικογένεια είναι το "Σχολείο για Γονείς" του Ρούντολφ Ντράϊκωρς.

[kathjem]

Κατερίνα, Τα πρώτα 6 χρόνια της ζωής της Λουκίας Χατζηνεοφύτου να το πάρω; Το προτείνουν τα κορίτσια.

[Αικατερίνη]

Νομίζω ότι είναι ακρετά καλό, αξίζει να το πάρεις. Ρίξε όμως και μια ματιά στη σειρά των Cole & Cole.

[aglaia]

Κι εγώ πιστεύω ότι είναι καλό και αρκετά πλήρες ειδικά για μία μαμά!

 

Ένας μεγάλος τόμος που περιέχει πολλά, περιέχει και βιβλιογραφία ώστε αν κάποιος θέλει να εμβαθύνει σε ένα θέμα να μπορεί να τη βρει εύκολα χωρίς να ψάχνει πολύ.

 

Νομίζω ότι έγινε προσπάθεια να συμπεριληφθούν στο βιβλίο οι κυριώτερες τάσεις της ψυχολογίας, δεν είναι γραμμένο στο πόδι (όπως πολλά που κυκλοφορούν και μάλιστα χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση, χωρίς καμά βιβλιογραφία...).

[aglaia]

Θα συμπληρώσω τη λίστα και με βιβλία που δεν αφορούν άμεσα την παιδοψυχολογία αλλά έμμεσα όπως κάποια ανθρωπολογικά που περιγράφουν συμπεριφορές και συνήθειες σε διάφορες κοινωνίες. Αυτά μας βοηθούν να διακρίνουμε τις κοινωνικές-πολιτισμικές-ιστορικές επιδράσεις που διαμορφώνουν απόψεις και να κατανοήσουμε πιο πλατιά τη συμπεριφορά των παιδιών.

 

Ξεκινώ με ένα εξαιρετικό:

 

Mother Nature

A history of Mothers, Infants and Natural Selection

 

 

 

της Sarah Blaffer Hrdy

Pantheon Books

ISDN 0679442650

(science/women's studies)

 

http://www.citrona.com/sarahbhrdy.htm

 

http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/0679442650/ref=ed_oe_h/107-1048865-9921316

[aglaia]

Θα ξεκινήσω ένα σχολιασμό των βιβλίων που ανέφερα παραπάνω. Δε θα σχολιάσω το σύνολο των βιβλίων αλλά μόνο το μέρος που αφορά το θηλασμό και τα θέματα που εμπλέκονται με αυτόν, τα υπόλοιπα τα αφήνω στους ειδικούς.

 

Ξεκινώ με το βιβλίο του Σμυρνώφ, Η ψυχανάλυση του παιδιού.

 

Αφιερώνει μερικές σελίδες στην πρώιμη παρουσία ή απουσία της μητέρας, στο φαινόμενο της ιδρυματοποίησης (hospitalization), της πρώιμης στέρησης στοργής (αναγκαστική όταν το μωρό νοσηλεύεται...).

 

Υποστηρίζοντας μητέρες πρόωρων, βρήκα πολύ χρήσιμα τα παραπάνω.

[aglaia]

D. W. Winnicott

Εκδ. Ελληνικά Γράμματα

Μωρά και μητέρες

 

Γενικό, κυρίως για γονείς, λίγα στοιχεία, προτιμώ τα άλλα του βιβλία.

 

Εκδ. Καστανιώτη

 

Τα τρία παρακάτω είναι κυρίως για ειδικούς

 

 

Το παιδί, το παιχνίδι και η πραγματικότητα

 

Από την παιδιατρική στην ψυχανάλυση

 

Το παιδί, η οικογένεια και ο εξωτερικός του κόσμος

 

Στο τελευταίο βιβλίο σχολιάζει λιτά και με ακρίβεια κάποια θέματα που σχετίζονται με τη συμπεριφορά των γιατρών:

 

"Δυστυχώς δεν είναι δυνατό να προϋποθέσουμε ότι ο γιατρός που είναι τόσο πεπειραμένος στο θέμα της φυσικής υγείας κι ασθένειας και στο όλο πρόβλημα του τοκετού, είναι εξίσου καλά πληροφορημένος σχετικά με το συναισθηματικό δεσμό ανάμεσα στο βρέφος και τη μητέρα..."

 

Γιατρός ο ίδιος, μιλά γνωρίζοντας εκ των έσω...

 

Σχολιάζοντας το "φυσιολογικό παιδί":

 

"Ή πάλι, ένα παιδί θηλάζει ακόμα σε ηλικία τριών χρόνων, αυτό είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο στην Αγγλία, αλλά σε μερικά μέρη του κόσμου αποτελεί συνήθεια. Οπότε δεν είναι δυνατό να φτάσουμε στην έννοια της κατανόησης του φυσιολογικού συγκρίνοντας τη συμπεριφορά του ενός παιδιού με το άλλο..."

 

Ξεχωρίζει το φυσιολογικό από το σύνηθες! Μπορεί να μας φαίνεται λογικό αλλά λίγες φορές γίνεται. Πολλοί ειδικοί εγκλωβίζονται στις συνθήκες που επικρατούν και δεν καταφέρνουν να το ξεχωρίσουν...

 

 

Αναφερόμενος στην πρώιμη σχέση μητέρας-βρέφους:

 

"...Πόσο δύσκολο είναι για τη μητέρα να εξασφαλίσει σε κάθε βρέφος με τη σειρά του το αίσθημα πως απόκτησε τα ουσιώδη της αγάπης, προτού του ζητηθεί (του βρέφους) να αρκεστεί σε λιγότερα από τα πάντα..."

 

Νομίζω ότι αυτή η φράση είναι μεγαλειώδης και φανερώνει τη δική του στάση απέναντι στο βρέφος. Θεωρεί ότι ένα βρέφος χρειάζεται τα πάντα και μακάρι να υπάρχει μια μητέρα πρόθυμη να του τα δώσει (τουλάχιστον στην αρχή). Στην πορεία το παιδί θα μάθει, έστω και με συγκρουσεις ή δυσκολίες να αρκείται σε λιγότερα από τα πάντα όμως θεωρεί δεδομένο ότι στο βρέφος αξίζουν τα πάντα!... (μάλλον δεν έχει υπόψη του τις θεωρίες που επικρατούν για το πώς "κακομαθαίνουν" τα παιδιά με αγκαλιές... )

 

 

Επίσης αναφερόμενος στο ίδιο θέμα:

 

"Στην αρχή η μητέρα πρέπει να προσφέρει στο βρέφος την αίσθηση ότι αποτελεί κτήμα του, την αίσθηση ότι την ελέγχει, ότι έχει δημιουργηθεί για την περίσταση....

 

 

....Πόσο εσφαλμένη είναι η αντίληψη ότι τα μικροπράγματα δεν έχουν σημασία τους πρώτους μήνες..."

 

Για τον αποχωρισμό βρέφους μητέρας τις πρώτες μέρες:

Οι γιατροί και οι νοσοκόμες... δε γνωρίζουν για τη σημασία της επαφής ανάμεσα στο παιδί και τη μητέρα κατά τις πρώτες μέρες της διατροφής, γιατί είναι ένα λεπτό θέμα που ξεπερνάει κανονες και κανονισμούς και μόνο η ίδια η μητέρα ξέρει τι και πώς να το κάνει....

 

Πιστεύω ότι τα ελάχιστα αυτά αποσπάσματα δείχνουν την πλατειά αντίληψη του συγγραφέα για το θέμα. Ο ίδιος ήταν πρωτα παιδίατρος και μετά ψυχαναλυτής. Γνώριζε την ιατρική και του γιατρούς και αντιλήφθηκε την επίδραση των πρακτικών τους στον ψυχισμό του βρέφους και του παιδιού.

[Αικατερίνη]

Aglaia, πράγματι τα βιβλία της Ντολτό είναι κορυφαία! Όποτε ξεκινάω κάποιο το διαβάζω μονορούφι... Είναι όμως αρκετά δύσκολα, με την έννοια οτι είναι ψυχαναλύτρια και χρησιμοποιεί ορολογία και έννοιες που ίσως ξενίζουν και δε γίνονται κατανοητά εύκολα. Πρόσφατα ανακάλυψα ενα πολύ καλό βιβλίο για τη Ντολτό, πιο απλά γραμμένο αλλά χωρίς να αλλοιώνει τη θεωρία της. Λέγεται "Η Ντολτό με απλά λόγια: εξηγώντας την Ντολτό στους γονείς" και είναι του Jean-Claude Liaudet, επίσης ψυχαναλυτή, εκδ. Πατάκη.

Όσον αφορά το δεσμό μητέρας-βρέφους (attachment) έχει γράψει πολλά και ο John Bowlby, δυστυχώς όμως δεν έχουν μεταφραστεί. Τo πιο κλασσικό είναι το "A Secure Base: Parent-Child Attachment and Healthy Human Development".

[aglaia]

Aglaia, πράγματι τα βιβλία της Ντολτό είναι κορυφαία! Όποτε ξεκινάω κάποιο το διαβάζω μονορούφι... Είναι όμως αρκετά δύσκολα, με την έννοια οτι είναι ψυχαναλύτρια και χρησιμοποιεί ορολογία και έννοιες που ίσως ξενίζουν και δε γίνονται κατανοητά εύκολα. Πρόσφατα ανακάλυψα ενα πολύ καλό βιβλίο για τη Ντολτό, πιο απλά γραμμένο αλλά χωρίς να αλλοιώνει τη θεωρία της. Λέγεται "Η Ντολτό με απλά λόγια: εξηγώντας την Ντολτό στους γονείς" και είναι του Jean-Claude Liaudet, επίσης ψυχαναλυτή, εκδ. Πατάκη.

 

Κατερίνα, ξενυχτάς βλέπω, όπως κι εγώ!

 

Θα μου επιτρέψεις να παίξω λίγο το δικηγόρο του διαβόλου!

 

Πριν όμως θα σου δώσω ένα μίνι βιογραφικό σπουδών: είμαι δασολόγος με μεταπτυχιακό στη γενετική (έχω ακουμπήσει την έρευνα...). Βρέθηκα ένα χρόνο στην κτηνιατρική (εκοικείωση με ορολογία υγείας...). Εχω προχωρήσει τις σπουδές μου στην αρχιτεκτονική (4ο έτος). Τις τελευταίες τις κάνω από χόμπυ όταν έχω χρόνο, με ενδιαφέρει το θεωρητικό κομμάτι (εξοικείωση με κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές συνθήκες και πώς αυτές επηρεάζουν...).

 

Φαίνομαι διαχυμένη και εν μέρη είμαι... Εστιάζω στη γενετική ως εργασία και ως πρωταρχικό ενδιαφέρον αλλά εδώ μέσα βρίσκομαι για άλλους λόγους

 

Με την "ψ" ορολογία είμα αρκετά εξοικειωμένη για μη ειδική...

 

Η Ντολτό έζησε την περίοδο 1908-1988. Ο Winnicott έζησε 1896-1971, είναι δηλαδή λίγο προγενέστερός της (κατά μία 15ετία περίπου) άρα έχουν πρόσβαση στις ίδιες πηγές και θα μπορούσε (θεωρητικά) ο ένας να διαβάζει για τον άλλον. Επίσης έχουν κάνει και οι δύο σπουδές ιατρικής αν και ο Winnicott την ασκούσε συστηματικά ενώ η Ντολτό ασχολήθηκε μόνο με την ψυχανάλυση.

 

Στις βιογραφίες της λένε ότι κράτησε την αυτονομία της που της ενέπνευσε η προσωπική κλινική εμπειρία. Αυτό βέβαια μπορεί να διαβαστεί και ως διαμόρφωσε αυθαιρετα προσωπική γνώμη που δε βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια αλλά σε κριτήρια άμεσα επηρεασμένα από τις κοινωνικές συνθήκες της Γαλλίας...

 

Νομίζω ότι η προσφορά της στην παιδική ψυχανάλυση ήταν σημαντική όμως παρέμεινε αρκετά επιφανειακή. Μεσουράνησε σε μια περίοδο της σοσιαλιστικής γαλλίας (μετά το Μάη του 1968) και ίσως επηρεάστηκε από το γενικό κλίμα που στη δουλειά της μεταφράστηκε "ψυχανάλυση για όλους - ψυχανάλυση από το ραδιόφωνο - ψυχανάλυση σε μια συνεδρία (ή έστω σε λίγες)....

 

Επισης δεν καταφέρνει να απαγκιστρωθεί από τις δεδομένες κοινωνικές συνθήκες. Στη Γαλλία το ποσοστό έναρξης θηλασμού είναι 48% την περίοδο που μεσουρανεί... Δηλαδή κάτι παραπάνω από τις μισές γυναίκες διακόπτουν το θηλασμό πριν καν αυτός ξεκινήσει. Δεν βάζουν ποτέ το μωρό στο στήθος. Από το 48% ελάχιστες θηλάζουν πάνω από μερικές εβδομάδες....

 

Είναι σχεδόν απίθανο να συναντήσει στη γαλλία μια γυναίκα που να θηλάζει το παιδί της μερικούς μήνες... Με σιγουριά 95% υποθέτω ότι η ίδια δεν θήλασε... ή θήλασε ελάχιστα... Σχεδόν πάντα αναφέρεται στα μπιμπερό που δίνουμε στα βρέφη σα να είναι αυτό το φυσιολογικό! (εμφανώς δεν έχει ξεκαθαρίσει το φυσιολογικό από το σύνηθες στη δεδομένη χώρα κάτι που ο συνάδελφός της στην αγγλια καταφέρνει να το κάνει )

 

Όταν σπούδαζε ιατρική ο θηλασμός στον άνθρωπο δεν είχε μελετηθεί αλλά είχε μελετηθεί ο θηλασμός στα ζώα και ήδη είχαν κυκλοφορήσει τα γάλατα σε σκόνη αν και οχι ευρέως. Δεν είχαν επιβληθεί στην αγορά. Άρα την περίοδο των σπουδών της και τότε που έγινε μητέρα ο θηλασμός ήταν η συνήθης πρακτική για να μεγαλώνει ένα παιδί... Γιατί άραγε αγνόησε αυτή την περίοδο και υιοθέτησε μόνο τις μεγαγενέστερες εμπειρίες;

 

Επίσης όταν σπούδαζε η διάρκεια του θηλασμού στον κόσμο ήταν αρκετά μεγάλη, πολύ αργότερα βγηκε μια αμερικάνικη θεωρία (που δε βασίζονταν ούτε σε ανθρωπολογικά στοιχεία ούτε σε έρευνα υγείας...)που έλεγε ότι ο θηλασμός στον άνθρωπο διαρκεί 9 μήνες όσο και η κύηση...

 

Η Ντολτό προτιμά τους 9 μήνες και δε σέβεται καν το στοματικό στάδιο ανάπτυξης του παιδιού που σύμφωνα με το Φρόυντ διαρκεί τουλάχιστον 1 χρόνο... Προτείνει συνεχώς αποθηλασμό πολύ πριν το χρόνο. Αν αυτό δεν είναι προσωπική μεροληψία, τί είναι;

 

Στα βιβλία της αναφέρεται σε ανθρωπολογικές μελέτες της Αμερικανίδας Margaret Mead για να μιλήσει για την εκπαίδευση τουαλέτας. Άρα τις έχει διαβάσει... Στις ίδιες μελέτες αναφέρεται ο θηλασμός που διαρκεί χρόνια και το παιδί αποθηλάζει μόνο του. Η Ντολτό αγνοεί επιδεικτικά το θέμα... Αυτό είναι κάτι περισσότερο από μεροληψία...

 

Είναι απόκρυψη πληροφοριών, που καταλήγει σε παραπληροφόρηση, είναι απλά επιβολή της προσωπικής άποψης με την εξουσία που της δίνει η ειδικότητά της....

 

Αυτό το τελευταίο είναι σύνηθες ειδικά στη χώρα μας. Το βλέπω να γίνεται καθημερινά από τους παιδιάτρους (αναφέρομαι σε αυτούς γιατί από τις μητέρες που υποστηρίζω γι αυτούς μαθαίνω...). Αλλά αυτοί το κάνουν για να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους μικροσυμφέροντα, η Ντολτό γράφει βιβλία, δημιουργεί σχολή... Ξεφεύγει αλλά δε διστάζει να χρησιμοποίσει την εξουσία της με αυτό τον τρόπο.

 

Ο Φρόυντ, αν και σίγουρα επηρεασμένος από το αστικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, προσπαθεί να δει τον άνθρωπο μέσα από την ψυχανάλυση όπως είναι παντού στον πλανήτη και όχι περιορισμένος στα στενά όρια της τάξης τους, της πόλης του, της χώρας του... Δεν ξεφεύγει πάντα από αυτά, δεν έχει στη διάθεσή του ανρθωπολογικές μελέτες, αλλά η προσπάθεια που κάνει τον οδηγεί σε πιο ασφαλή και αντικειμενικά συμπεράσματα...

 

O Winnicott παρά το ότι βρίσκεται στην αγγλία, μενει ανεπηρέαστος από το αγγλοσαξωνικό σύστημα διαπαιδαγώγησης και αρνείται να υιοθετήσει το σύνηθες ως φυσιολογικό. Διαφωνεί με την επιβολή περίεργων κανόνων διαπαιδαγώγησης που ισχύουν, διαφωνεί με τις μεγάλες παρεμβάσεις στον τοκετό και τις πρώτες μέρες της ζωής του παιδιού, διαφωνεί με την νοοτροπία του να κρατάμε τα παιδιά σε απόσταση, μακριά από το σώμα μας, να μην τα αφήνουμε να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, κυρίως διαφωνεί με το σύνηθες να προσπαθούν να στρώσουν τα παδιά σε συγκεκριμένες συμπεριφορές ύπνου, φαγητού... Προσπαθεί συνεχώς να είναι αντικειμενικός και λαμβάνει υπόψη του τις ανθρωπολογικές μελέτες που έχουν κυκλοφορήσει.

 

Η Ντολτό δεν έχει ούτε το βάθος, ούτε τη γενναιδωρία του Winnicott. Ίσως να μην καταδέχθηκε ποτέ να τον διαβάσει.... Είμαι σίγουρη ότι αγνοεί επιδεικτικά και όλη την εξελικτική ψυχολογία...